Niezależne Forum Projektu Cheops

Witam wszystkich,
spotkalem sie z fenomenalnym zainteresowaniem moim pytaniem w innym watku, wobec czego tak zachecony
otwieram go juz jako samodzielny.
a co to jest to "EGO" ?
- czy to jest ten glos, ktory wyraznie slysze czytajac kolejne posty
- czy to jest to ktore slucha
- czy tez to ktore wreszcie rozumie
a moze jednak ten ktory reaguje fizycznie na to co uslyszal i zrozumial?
zapraszam do dyskusji
pozdrawiam

O rany, znĂłw?  ;D

EGO - to JA, to faÂłszywe …   >:(
To tak na wstĂŞpie, bo teraz muszĂŞ wyjœÌ. NaprawdĂŞ.  :)

Ego to "ta druga" strona Ja  :D

OgĂłlnie rzecz ujmujÂąc, czÂłowiek skÂłada siĂŞ z trzech "Ja" (moÂżna je nazwaĂŚ trzema duszami, trzema elementami duszy, trzema bytami, whatever, nazwa nie ma znaczenia). NiÂższego, ÂŚredniego i WyÂższego Ja (przy czym "NiÂższe" nie znaczy tutaj "majÂące niskie pobudki, zÂłe").

Ni¿sze Ja to Twoja podœwiadomoœÌ. Pe³na pragnieù, nadziei, emocji, uczuÌ, kompleksów. To ta czêœÌ Twojej "duszy", ktora nie rozumie rzeczywistoœci, ale j¹ ODCZUWA. Nie jest logiczna, nie analizuje. Poznaje œwiat przez doznanie. To ona kontaktuje siê z innymi planami istnienia, ona widzi zjawiska paranormalne, ona ma moc sama te zjawiska wywo³ywaÌ. Od niej zale¿y intuicja, g³os wewnêtrzny, zrozumienie bez argumentów. Jednoczeœnie, jako ¿e nie rozumuje, zachowuje siê jak dziecko (co ma swoje plusy i minusy) - nie rozumie np, ¿e coœ mu wolno a coœ nie, ¿e coœ jest niestosowne. Jest czystymi emocjami.

Œrednie Ja - to w³aœnie to, co nazywamy Ego. To nasza analityczna czêœÌ "duszy". Nie odczuwa emocji, nie czuje, a jedynie rozumuje. To od niej pochodzi logiczne myœlenie, ocenianie, co wolno, a czego nie, mo¿na powiedzieÌ, ¿e jest naszym "filtrem rzeczywistoœci" - ³¹cznikiem miêdzy Ni¿szym Ja a œwiatem fizycznym. Ni¿sze Ja odczuwa np pragnienie, a Œrednie Ja, za pomoc¹ logiki, decyduje, czy, kiedy i jak zrealizowaÌ to pragnienie, bior¹c pod uwagê warunki fizyczne, kulturowe etc.

Wy¿sze Ja - to nasz Duchowy Opiekun. Od niego pochodz¹ takie rzeczy, jak moralnoœÌ, wy¿sze pobudki, altruizm, etc. Wy¿sze Ja nie baczy tak bardzo na uwarunkowania ani popêdowe, ani kulturowe, a na to, by "podci¹gn¹Ì" cz³owieka jak najwy¿ej w rozwoju osobisto-duchowym.

Czym wiêc jest Ego? Jest w pewien sposób poœrednikiem miêdzy Ni¿szym (uczuciowym) Ja, Wy¿szym Ja i œwiatem materialnym. Przez to, ¿e posiada mo¿liwoœÌ logicznego myœlenia i analizowania, sk³ada do kupy pragnienia N. Ja, wy¿sze pobudki W. Ja i warunki, w których cz³owiek ¿yje. Tworzy w ten sposób osobowoœÌ ka¿dego cz³owieka. Od jego relacji z oboma pozosta³ymi Ja zale¿y, jak cz³owiek bêdzie postêpowa³, do czego d¹¿y³, co w ¿yciu realizowa³.

(NiektĂłrzy mogÂą powiedzieĂŚ, Âże ujĂŞcie nieco psychologiczno-freudowskie, ale baaardzo od niego odchodzi)

EDIT:

Na tej podstawie, "idealny" cz³owiek to taki, u którego wszystkie 3 ja dzia³aj¹ zgodnie, jak "przyjaciele". Œrednie Ja (Ego) akceptuje i stara siê urzeczywistniÌ to, czego oczekuj¹ Ni¿sze i Wy¿sze Ja, jednoczeœnie te dwa ostatnie nie naciskaj¹ Ego, gdy nie mo¿e ono w pe³ni spe³niÌ ich potrzeb. Œrednie Ja rozumie popêdy i pragnienia Ni¿szego Ja, a tak¿e wznios³e idee i cele Wy¿szego Ja, rozumie te¿ uwarunkowania rzeczywistoœci. Godzi je jak najlepiej, wprowadzaj¹c w ¿ycie w odpowiedni sposób wiêkszoœÌ "postulatów", jednoczeœnie i Ni¿sze, i Wy¿sze Ja "szanuj¹", jeœli któregoœ ich "postulatu" nie da siê spe³niÌ i nie naciskaj¹ do oporu. Taki cz³owiek potrafi zaspokajaÌ swoje popêdy, potrzeby, emocje i pragnienia, jednoczeœnie spokojnie rozwija siê duchowo i realizuje wy¿sze cele, nie trac¹c przy tym z oczu rzeczywistoœci, a jednoczeœnie pozostaje asertywny i myœl¹cy, nie pozwalaj¹c siê wcieliÌ do szarego t³umu jako szary punkt.

A co, kiedy Ja nie wspó³pracuj¹? WeŸmy na przyk³ad takiego gwa³ciciela. Czasami zastanawiamy siê, dlaczego robi to, co robi, co mu siê "popieprzy³o" z psychik¹?

Ano to, ¿e Ja nie wspó³graj¹. Wy¿sze Ja, odpowiadaj¹ce za moralnoœÌ, jest kompletnie st³umione przez pozosta³e Ja. Z kolei Ego (Œrednie Ja) jest pokornym s³ug¹ Ni¿szego Ja (popêdowego). Dlatego u takiego cz³owieka Œrednie Ja jest tylko wykonawc¹ poleceù Ja Ni¿szego, popêdowego. Jedyne, o czym decyduje, to jak zrobiÌ tak, by zaspokoiÌ popêd, i nie ponieœÌ kary. OsobowoœÌ jest zdominowana przez popêdy, przez Ni¿sze Ja.

(Nie znaczy to, ¿e samo w sobie Ni¿sze Ja jest z³e. Ka¿dy ma popêdy, ró¿nego rodzaju, to normalna czêœÌ ludzkiego istnienia. Jedyny problem, by wszystkie Ja wspó³gra³y, bo jeœli którekolwiek siê "wypnie", wtedy zaczynaj¹ siê problemy. Taka bardzo subtelna równowaga).

Twój podzia³, Tenebraelu, jest w istocie freudowski w swojej genezie - t³umaczy jednoœÌ osoby ludzkiej poprzez zwi¹zek trzech jej subelementów - id/ego/superego. Ego oznacza tyle co "ja" i w swojej najbardziej podstawowej funkcji konstytuuje to, co najwa¿niejsze, podstawowe i kluczowe dla ka¿dego cz³owieka - jego samoœwiadome istnienie. W istocie tylko poprzez indywidualn¹, osobow¹, jednostkow¹ œwiadomoœÌ mo¿na czegokolwiek doœwiadczyÌ; to piêkne i ostateczne uformowanie bytu. Jeœli powiesz "jestem" to oznacza, ¿e zdajesz sobie z tego sprawê, potrafisz "uczyniÌ swoje myœli przedmiotem tych myœli" (jedna z definicji œwiadomoœci). Niektórzy maj¹ tendencjê do deprecjacji ego-œwiadomoœci... przy czym nie zdaj¹ sobie cyba sprawy, ¿e ta i myœl¹ca i doœwiadczaj¹ca rzeczywistoœÌ jednostki - bierna oraz pasywna w funckji - oznacza istnienie. Istnieje siê zaœ tylko wtedy, gdy wie siê, ¿e siê istnieje - a wie siê odczuwaj¹c. Skoro zaœ odczucie jest fundamentem, nie mo¿e byÌ mowy o szczêœciu BEZ ego. Oczywiœcie, niebyt ma swoje pewne plusy - nieodczuwanie cierpienia jest tu chyba tym bazowym, ale bez œwiadomoœci nie moglibyœmy nawet zdaÌ sobie z tego sprawy.

Loukas - nie do koĂąca miaÂłem na myÂśli to, co napisaÂłeÂś (choĂŚ w duÂżej mierze tak). Od ujĂŞcia freudowskiego ró¿ni mnie przede wszystkim to, Âże id (NiÂższe Ja) nie jest dla mnie jedynie generatorem popĂŞdĂłw, zasadzajÂących siĂŞ na pierwotnych popĂŞdach seksualnych (jak uwaÂżaÂł Freud).  TeÂż nie do koĂąca zgadzam siĂŞ, Âże Ego (ÂŚrednie Ja) jest podstawÂą rozumienia, Âże siĂŞ istnieje. Moim zdaniem jest to po³¹czenie NiÂższego i ÂŚredniego Ja. NiÂższe Ja odczuwa istnienie, ale go nie rozumie. ÂŚrednie Ja je rozumie, ale nie moÂże odczuwaĂŚ. Dopiero ich po³¹czenie daje peÂłnÂą ÂświadomoœÌ istnienia.

MoÂżna tu daĂŚ przykÂład zwierzÂąt, ktĂłre nie posiadajÂą ÂŚredniego Ja, tylko samo NiÂższe Ja. OdczuwajÂą swoje istnienie, ale go nie rozumiejÂą. Z drugiej strony komputer posiada ÂŚrednie Ja (analityczne), ale (jak na razie przynajmniej) nie posiada NiÂższego Ja - emocjonalnego. "Rozumie", Âże istnieje, ale tego nie odczuwa. MoÂże ta druga metafora nie w peÂłni trafna, ale mniej wiĂŞcej o to mi chodzi.

Tutaj generalnie natrafiamy na dosyÌ spory problem poznawczy... zwierzê z ca³¹ pewnoœci¹ "odczuwa", bowiem reaguje na bodŸce i dzia³a w pewien okreœlony sposób... a mimo to nie jest raczej œwiadome, to znaczy, mo¿emy domniemywaÌ, ¿e nie wyodrêbnia siebie jako konkretnego, osobnego i unikalnego bytu; inaczej mówi¹c - dzia³a instynktownie i automatycznie, trochê jak bardziej rozbudowana maszyna. Komputer natomiast... to jakby mechanizm bez tego w³aœciwego "ja", kompletnie automatyczny i niezdolny do œwiadomoœci - dlatego nie wierzê, by da³o siê stworzyÌ AI w tym najbardziej szerokim pojêciu; owszem, mechanizm, który bêdzie imitowa³ wszelkie funckje œwiadomosci mo¿e powstaÌ, mo¿emy nawet mieÌ wszelkie wra¿enie, ¿e obcujemy ze œwiadomoœci¹, ktora jednak istnieÌ tam po prostu nie mo¿e. Wydaje siê stosowne wprowadziÌ tu dodatkowy czynnik, takiego "boskiego kopa", który konstytuuje œwiadomoœÌ. W klasycznym pojmowaniu cz³owiek jest jednoœci¹ duszy i cia³a - gdzie dusza nie jest zdecydowanie mózgiem, poniewa¿ istnieje po jego œmierci; nie jest te¿ przytym id ani superego, poniewa¿ zachowuje w³aœciwoœci cz³owieka jako ca³oœci nawet w (sztucznym i tymczasowym) odzieleniu od cia³a. W takim œwietle trójpodzia³ id/ego/superego dotyczy tylko pewnych mo¿liwych do wyodrêbninia zjawisk w ramach cz³owieka, nie zaœ osobne co do zasady jego elementy.

O rany. JuÂż widzĂŞ co to bĂŞdzie jak ktoÂś dojdzie do Menory... ;D

A mo¿e, aby uproœciÌ nasze rozwa¿ania o ego nale¿a³oby zacz¹Ì od postawienia pytania, czy ego wystêpuje tylko podczas ¿ycia cz³owieka, czy posiada je tak¿e dusza nie wcielona.
Bo patrz¹c na to, co napisa³ Loukas, ¿e podstawow¹ funkcj¹ ego jest umo¿liwienie kontynuacji samoœwiadomego istnienia cz³owieka mo¿na wnioskowaÌ, ¿e ego zwi¹zane jest œciœle z ¿yciem w materii. Czym zatem ono jest? Œwiadomoœci¹? Psychik¹? Zbiorem doœwiadczeù? Rozumowaniem? To wszystko posiada tak¿e dusza. A jednak, czy posiada ego? Wprawdzie czasami mówi siê o ego duchowym, ale chodzi raczej o ego cz³owieka penetruj¹cego ducha i przypisuj¹cego sobie wiedzê i nieomylnoœÌ w tym zakresie.

Loukasie, napisaÂłeÂś: cyt. „Istnieje siĂŞ zaÂś tylko wtedy, gdy wie siĂŞ, Âże siĂŞ istnieje - a wie siĂŞ odczuwajÂąc.”
ZwierzĂŞta takÂże odczuwajÂą, zatem wiedzÂą, Âże istniejÂą, wiĂŞc teÂż posiadajÂą ego?
Jak jest wiĂŞc z ich samoÂświadomoÂściÂą?
I o jakim niebycie piszesz? Bo wnioskowaĂŚ moÂżna z treÂści, Âże chodzi Ci raczej o brak samoÂświadomoÂści, czyli zakÂładasz bycie nieÂświadome?
Zatem, wg Ciebie wyznacznikami ego jest samoœwiadomoœÌ istnienia oraz odczuwanie?
Czy dobrze zrozumiaÂłam?

Leszku, a co wspĂłlnego z ego ma siedmioramienny Âświecznik?

EDIT:
O, nie zauwaÂżyÂłam, Âże temat zwierzÂąt zostaÂł juÂż omĂłwiony, odnosiÂłam siĂŞ tylko do pierwszego postu Loukasa.  ;D

Ptak - Moim zdaniem ludzie nieco zdeprecjonowali znaczenie Ego. CzĂŞsto utoÂżsamiajÂą je z przypisywaniem sobie wszechwiedzy, wÂładzy, nieomylnoÂści etc. A ani pierwotne znaczenie tego sÂłowa, ani pierwsze jego "zoperacjonalizowanie" przez Freuda niczego takiego nie postulowaÂło.

Czy dusza posiada Ego? Czy jest ono jedynie chwilowym tworem do orientacji w fizycznej rzeczywistoÂści?

Osobiœcie uwa¿am, ¿e tak, dusza posiada ca³y czas swoje 3 Ja. Tyle tylko, ¿e w ¿yciu w materialnym œwiecie Ego ma nieco inne funkcje, ni¿ w œwiecie ducha. W œwiecie materialnym Ego pe³ni funkcjê i decyzyjn¹ (wola), i filtra rzeczywistoœci. W œwiecie duchowym, œwiecie Energii, pozostaje jedynie funkcja woli, gdy¿ rzeczywistoœÌ doœwiadczana jest bezpoœrednio przez Ni¿sze Ja, za pomoc¹ bardziej intuicyjnych zmys³ów. Mo¿na siê o tym przekonaÌ, wchodz¹c w odmienny stan œwiadomoœci, kiedy postrzega siê wszystko przez pryzmat Energii zawartej we wszystkim, co nas otacza, "wychodz¹c z cia³a". £atwo wtedy zauwa¿yÌ, ¿e wszystkie spostrze¿enia odbierane s¹ bez ich analizy, jedynie przez Ni¿sze Ja - dochodz¹ do cz³owieka w "czystej" formie. Œrednie Ja natomiast jest jedynie Wol¹, która kieruje poczynaniami ducha.

Co do zwierzÂąt, to juÂż wyjaÂśniÂłem, fakt :)

EGO, to wynik kontroli umys³u nad cz³owiekiem, kierowanie myœlami w taki sposób, by kierowany nie zdawa³ sobie sprawy, ¿e to nie on jest g³ównodowodz¹cym. EGO, to patologiczne, kieruje siê wywo³ywaniem destrukcyjnych emocji, w celu podkreœlenia w³asnego toku myœlenia kosztem innych (myœl to energia, przy rywalizacji dwóch osobników powstaje destrukcyjna wymiana - kradzie¿). W³asny punkt widzenia, ci¹g³e dowodzenie racji, podtrzymuje przywódcz¹ rolê myœli w procesie wewnêtrznego zniewolenia przez centralny komputer - mózg. Tyle ¿e mózg, to nie jest prawdziwe JA.

Ludzie wysilaj¹ ca³¹ w³asn¹ osobowoœÌ, inteligencjê by daÌ wyraz wy¿szoœci nad innymi, s¹ z³oœliwi, cyniczni nie opr¹ siê przed ¿adnym œwiùstwem, czy nawet zbrodni¹, aby tylko zaspokoiÌ niekoùcz¹ce siê wymagania wewnêtrznego kontrolera - umys³u.

Pozdrawiam - Thotal :)

Jaka jest alternatywa dla osobowo¶ci? Bezosobowo¶æ? To¿ to tak naprawdê NICO¦Æ. Bo je¶li co¶ nie istnieje dla Ciebie... to nie istnieje; przynajmniej w wymiarze, do którego percepcji jeste¶ zdolny. A ca³a reszta... co nas obchodzi ca³a reszta?

Có¿, Thotal, widzê, ¿e u¿ywamy tej samej nazwy dla okreœlenia czegoœ kompletnie innego ;)

Zastanawia³em siê jak uj¹Ì "definicjê" tego ego (ale siê rym³o ;D). No i Total rozwi¹za³ mi problem. Zgadzam siê z jego wyrazem.

SÂłowa ÂŚri Ramana Maharishi, skopiowaÂłem tylko te punkty ktĂłre mĂłwiÂą o EGO

6. EGO naprawdĂŞ jest cierpiÂącym gÂłodnym duchem, nie posiadajÂącym Âżadnej formy, karmiÂącym siĂŞ tym, czego zdoÂła siĂŞ uchwyciĂŚ, z lĂŞkiem goniÂącym za „tym co ucieka". Tylko pod wpÂływem ego powstajÂą wszelkie inne wpÂływy, warunek – ego – powoduje wszystkie inne warunki. ZniszczyĂŚ ego – poprzez zg³êbienie JAÂŹNI to jedyne odrodzenie. CZYSTO – ÂŚWIADOMY BYT (porzucenie "Ja") pozostaje po zniszczeniu ego w procesie samorealizacji.

21. Pytanie: JeÂśli jestem wieczny i doskonaÂły, dlaczego pozostajĂŞ ignorantem?
OdpowiedÂź: Kto jest ignorantem?
Prawdziwe JA nie popada w ignorancjê. To EGO w tobie zawiera ignorancjê. Zadaje ono niezliczone pytania. JA¬Ñ nie zadaje pytañ. EGO nie jest cia³em, ani te¿ JA¬NI¡, lecz czym¶ powstaj±cym pomiêdzy nimi. W ¶nie EGO jest nieobecne, przez to nie masz tam poczucia niedoskona³o¶ci czy ignorancji. Je¶li gorliwie pójdziesz tropem EGO, tam sk±d ono wyp³ywa, odnajdziesz prawdziw± JA¬Ñ, przekonuj±c siê, ¿e ignorancja nigdy nie by³a obecna.

72. WÂłaÂściwie nie ma ró¿nicy pomiĂŞdzy umysÂłem a JAÂŹNIÂĄ. UmysÂł zwrĂłcony do wewnÂątrz to jaŸù – podmiot, zwrĂłcony zaÂś na zewnÂątrz staje siĂŞ aktywnym EGO (bhoktr) i zaÂżywa przedmiotu doznania (bhogya) w postaci Âświata zjawisk. Tak jak baweÂłna w ró¿nych baweÂłnianych tkaninach przybiera ró¿ne nazwy pozostajÂąc tym samym materiaÂłem. Lecz umysÂł jako zbiĂłr myÂśli nie moÂże istnieĂŚ bez JAÂŹNI, nie posiadajÂąc samodzielnej egzystencji. JA„ istnieje bez umysÂłu, nigdy zaÂś umysÂł bez JAÂŹNI.

80. Nigdy nie odkryjesz natury umysÂłu przez umysÂł. Przekroczenie umysÂłu jest rĂłwnoznaczne z odkryciem jego nieistnienia. UmysÂł, EGO, intelekt to wszystko ró¿ne nazwy pojedynczego wewnĂŞtrznego organu (antahkarana). UmysÂł jest tylko agregatem myÂśli. MyÂśli nie mogÂą istnieĂŚ bez EGO. A wiĂŞc wszystkie myÂśli sÂą przenikniĂŞte przez EGO (aham). DostrzeÂż skÂąd wypÂływa pojĂŞcie JA, a wszystkie inne myÂśli – pojĂŞcia, zniknÂą!

99. JA¬Ñ w swojej CZYSTO¦CI objawia siê w przerwie, interwale pomiêdzy dwiema my¶lami, pomiêdzy dwoma stanami umys³u. EGO jest jak wêdruj±ca g±sienica puszczaj±ca jedno ¼d¼b³o trawy, tylko wtedy je¶li uchwyci siê nastêpnego. Prawdziwa natura EGO zostaje rozpoznana, kiedy umys³ oderwie siê od obiektów i my¶li. Mo¿esz zrealizowaæ ten interwa³ jako niezmienn±, pozostaj±c± rzeczywisto¶æ, twój prawdziwy BYT, poprzez pewno¶æ osi±gniêt± na drodze zg³êbienia trzech stanów ¶wiadomo¶ci: d¼agrat (jawy), swapna (stanu snu i wizji), a tak¿e sushupti (g³êbokiego snu).

109. Wszystkie religie wprowadzajÂą trzy podstawy: ÂŚWIAT, DUSZÊ i BOGA. Jedyna rzeczywistoœÌ sama przejawia siĂŞ potrĂłjnie. KtoÂś moÂże powiedzieĂŚ „trĂłjka pozostaje trĂłjkÂą" tylko z punktu widzenia EGO. Dlatego zanurzenie siĂŞ we wÂłasny podstawowy BYT, gdzie istnieje poczucie JA a EGO jest martwe, jest stanem doskonaÂłym.

112. EGO speÂłnia rolĂŞ wĂŞzÂła pomiĂŞdzy JAÂŹNIÂĄ, ktĂłra jest CZYSTÂĄ ÂŚWIADOMOÂŚCIÂĄ, a fizycznym ciaÂłem bezwÂładnym i pozbawionym czucia. Dlatego EGO nazwane zostaÂło CHIT-JADA-GRANTI (wĂŞzeÂł ÂświadomoÂści i ciaÂła). W twoim poszukiwaniu podstawy AHAM-VRITTI, dochodzisz do istotnego aspektu EGO-CHIT. Z tej przyczyny poszukiwanie musi prowadziĂŚ do realizacji CZYSTEJ ÂŚWIADOMOÂŚCI (CHIT) twojej JAÂŹNI!

ÂŁadnie komplikujecie to co powinno byc proste;

Ego siedzi w zo³¹dku czÂłowieka: zajmuje sie takimi potrzebami jak 'jeœÌ, piĂŚ, spaĂŚ' czyli mieĂŚ podstawowe warunki do przetrwania. StÂąd okreslenie 'egoistyczne' jest przeciwienstwem alturuizmu. NiektĂłrzy spekulujÂą ze egoistyczne ego, czesto popada w stan miÂłosnego zadurzenia, objawiajacego sie 'chceniem' upatrzonej osoby i wzbudzeniem ¿¹dzy w niÂższym ja. Efektem tego zadurzenia sÂą tzw 'klapki na oczach' ktĂłre spadaja, gdy nasze ego zadurzy sie w innej osobie  :) Nie nalezy tego myliœÌ z miÂłoÂściÂą bezinteresownÂą, ktĂłrej siedliskiem jest serce i od ¿¹dzy powinno byc wzglednie niezalezne  ;)
Tak wiec jesli umiescimy ego w okolicach zo³¹dka, staje sie jasne dlaczego jest takie 'egoistyczne' i bardzo czesto zmienia poglady, w zale¿noœci od przewidzianych korzysci lub strat...

CzeœÌ Enigmo,
widzĂŞ, Âże znĂłw powinniÂśmy sprecyzowaĂŚ pojĂŞcie "ego". I temu o negatywnym znaczeniu nadaĂŚ nowe imiĂŞ. ;)
Jednak pozostajê przy twierdzeniu (pomimo i¿ wczeœniej utarto mi za to nosa), ¿e jêzyk polski jest ubogim jêzykiem. Takie ró¿nice, niedomówienia, nieprecyzyjne stwierdzenia s¹ obecne ju¿ co najmniej w trzech sprawach: w mi³oœci, dzieciach indygo i teraz w ego.

Darek - zgadzam siĂŞ. Bo tak czytam, co tu ludzie piszÂą, i zaczynam zdawaĂŚ sobie sprawĂŞ, Âże wszyscy pod pojĂŞcie "Ego" podpinajÂą co innego. StÂąd jakakolwiek rozmowa (w sensie - dyskusja) nie ma nawet specjalnego sensu, bo po prostu mĂłwimy o czymÂś z goÂła innym, a jedynie nadajemy temu takÂą samÂą nazwĂŞ.

W najbardziej powszechnym znaczeniu, ego, to nasze egoistyczne pragnienia, wyobra¿enia dotycz¹ce naszej osoby. Wa¿ne jest tylko to, co dotyczy nas, reszta jest t³em, w którym funkcjonujemy. Postrzegana rzeczywistoœÌ kreowana jest przez dzia³alnoœÌ skupiaj¹c¹ siê wokó³ w³asnej osoby. Tworzy to swego rodzaju podzia³ na JA i œwiat zewnêtrzny.
Egoistyczne pragnienia wi¹¿¹ nas i odbieraj¹ wolnoœÌ oraz jasnoœÌ widzenia.
Dlatego w niektórych religiach ego jest potêpiane i d¹¿y siê do jego eliminacji.
Przeciwnie u kabalistów, którzy poprzez maksymalizacjê ego chc¹ dojœÌ do poznania.

Przyjmuj¹c powy¿sz¹ (negatywn¹) interpretacjê ego za prawdziw¹, faktycznie stanowi³oby ono czynnik dla nas niekorzystny. Jednak osobowoœÌ, któr¹ tworzy ego nie zawsze jest negatywna. Ktoœ mo¿e przejawiaÌ dobro, altruizm, mi³oœÌ. Czyja to zas³uga? Czy¿ to nie ego zechcia³o poprzez pragnienie stania siê doskona³ym udoskonaliÌ nas? Pragnienie mog³o wynikaÌ z pobudek egoistycznych, lecz w efekcie przynios³o dobro i korzyœÌ tak¿e dla innych, no i dla nas samych.
Czy po takiej transformacji osobowoÂści moÂżna jeszcze mĂłwiĂŚ o ego?  Czy raczej o jego braku wskutek samozniszczenia?

No tak. Ju¿ pojawi³y siê terminy takie jak id, ego, superego, ni¿sze, œrednie, wy¿sze ja, jaŸù, umys³, dusza, czysta œwiadomoœÌ
A przecieÂż chodziÂło o ego.
Zawsze jest tak, Âże jak padnie jakis termin, tutaj EGO, to u ludzi otwierajÂą siĂŞ szufladki z wyobraÂżeniami zwiÂązanymi z tym terminem.
Nota bene, w logice sÂłowo "pojĂŞcie" oznacza termin, z ktĂłrym zwiÂązane jest jakieÂś wyobraÂżenie.
Jak to mówi± POJÊCIE, to TRE¦Æ WYOBRA¯ENIA ZWI¡ZANEGO Z DANYM TERMINEM...
Warto wiêc zacz¹Ì od tych wyobra¿eù i zobaczyÌ z jakich wyp³ywaj¹ one Ÿróde³ - naukowych, religijnych czy jeszcze innych... i wtedy zacz¹Ì dyskusjê.
Dlatego ka¿da dyskusja bêdzie doœÌ karko³omna, kiedy nie wyjdzie siê od zdefiniowania pojêcia.
PadÂło wiĂŞc hasÂło EGO i kaÂżdy wrzuciÂł to co mu siĂŞ z nim skojarzyÂło.
My¶lê, ¿e jednak najsensowniej jest rozmawiaæ W RAMACH USTALONEGO WSPÓLNIE ZNACZENIA terminu EGO.
Czyli najpierw powinna pojawiÌ siê definicja EGO, a potem okreœlenie jego roli w ramach tak czy inaczej rozumianej struktury œwiadomoœci cz³owieka.No chyba, ¿e b³¹d le¿y w za³o¿eniu i ktoœ kto pyta o ego, ma na myœli "ja" czy te¿ "jaŸù", które te¿ mo¿na ró¿nie rozumieÌ.
Moim zdaniem nie ma sensu rozmawiaĂŚ o danym pojĂŞciu poza kontekstem (teoriÂą, religiÂą, itp), w ktĂłrym to pojĂŞcie wystĂŞpuje, bowiem to ten kontekst nadaje pojĂŞciu okreÂślony sens czy znaczenie.
Tak czy inaczej warto zacz¹Ì od definicji.

Witam wszystkich,
dyskusja sie rozgorzala i padly definicje. Po przeczytaniu postow sadze , ze zostalo powiedziane dosyc
(a szczegolnie wyraznie w cytacie Mobiusa ) aby sprobowac uchwycic to w garsc, przejsc
od suchej definicji do praktycznej czesci. Czyli jak ono sie zwykle przejawia?
Leszku, ego samo wlasnie stwarza kontekst i nie jest naprawde od jakiejkolwiek teorii zalezne.
pozdrawiam

Za WikipediÂą:
W WisznuiŸmie ego oznacza uto¿samianie siê z w³asnym cia³em. Kiedy ktoœ rozumie, ¿e nie jest cia³em, ale czyst¹ dusz¹, jest to prawdziwym ego. Potêpiane jest fa³szywe ego, ale nie ego prawdziwe. Poczucie, ¿e jestem sprawia ego, ale kiedy to jestem odnoszone jest do naszego materialnego cia³a jest ego fa³szywym. Kiedy istota jaŸni odnosi siê do rzeczywistoœci, to jest to ego prawdziwe. Niektórzy twierdz¹, i¿ powinniœmy pozbyÌ siê naszego ego, co jest zupe³nie niemo¿liwe, jako ¿e ego oznacza to¿samoœÌ.

-----------------

Dla mego ego, powyÂższa definicja jest najbliÂższa.
Czy moÂże ona sÂłuÂżyĂŚ za wyjÂściowÂą do dalszej dyskusji?
Obawiam siĂŞ, Âże pytania Acentaura mogÂą nie doczekaĂŚ siĂŞ odpowiedzi.  ;D
Leszku, a moÂże coÂś sensownego nam podrzucisz? 

To jest oczywista nieprawda. JeÂśli formuÂłujesz takie twierdzenie, to tworzysz tym samym zaÂłoÂżenie ontologiczne, ktĂłre jest podstawÂą twojej teorii. Definiujesz wiĂŞc ego w sposĂłb, ktĂłrego jedynie nie wyraziÂłeÂś explicite.
To co Ty nazywasz kontekstem ego (ego tworzy kontekst), ktoœ mo¿e nazwaÌ "kontekstem jaŸni" czy "kontekstem ja", gdzie "ja" lub "jaŸù" bêd¹ tworzyÌ kontekst...
Jeœli wiêc decydujesz siê wyraziÌ na poziomie jêzyka jak¹kolwiek rzeczywistoœÌ, tym samym nak³adasz na ni¹ siatkê pojêÌ i w konsekwencji powstaje teoria. Inn¹ kwesti¹ jest to jak ma siê jêzyk do rzeczywistoœci jako takiej. Istniej¹ bowiem tzw. œwiête alfabety, co oznacza, ¿e nie ka¿da siatka pojêÌ jest czysto umowna - s¹ wyra¿enia "osadzone" w rzeczywistoœci jak œwiête litery czy œwiête symbole. No, ale nie o tym tu mówimy.
Pozdrawiam

A co masz na myÂśli? PrzecieÂż wiesz, Âże mnie interesujÂą teraz klocki. :)
Aha, Ptaku menora.. ale ie pytaj o wiĂŞcej, bo to znĂłw kolejna koncepcja...
http://www.the614thcs.com/40.618.0.0.1.0.phtml

No tak, zapomniaÂłam, Âże teraz bawisz siĂŞ w przedszkolu razem z KiarÂą.  ;D
MoÂże jednak uÂłoÂżyÂłbyÂś z klockĂłw jak¹œ sensownÂą definicjĂŞ ego?  :)

EDIT:
DziĂŞki za link do Menory, chyba juÂż wiem, co chciaÂłeÂś powiedzieĂŚ …  ;D

Dla mojego teÂż ta jest najbliÂższa, to wÂłaÂśnie faÂłszywe ego miaÂłam na myÂśli mĂłwiÂąc wczeÂśniej o drugiej stronie ja.

Witaj Leszku,
tak szybko zareagowales , ze az spojrzalem za moj laptop, czy Cie tam nie ma  ;D
a wydawalo mi sie, ze to jest raczej proste. No tak, chcial nie chcial to i tak wiele zahacza o ontologie
a czasem i o epistemologie a  szczegolnie pytanie o ego. Ego to nasza osobowosc i ona tworzy nasz swiat czyli kontekst wszystkiego. Bo i tak wszystko powstaje w naszej glowie. I dlatego niewazne
sa pytania proceduralne ale wlasnie ontologiczne.
i jak sam piszesz to to jest wlasnie tworzenie kontekstu czy jak wolisz rzeczywistosci tyle , ze Ty mowisz o procesie wtornym do tego o ktorym ja mowie. Ego tworzy kontekst, ego wprowadza
podzial i polaryzacje. Ego wytwarza Twoje poczucie czasu. Czyli w tym momencie nie ma wogole
potrzeby szukac najwlasciwszego jezyka opisu bo to wytworzy tylko petle i oddali od rozwiazania.
pozdrawiam

Ego jest poczuciem wlasnej osobowosi, indywidualnosci. W zaniurzeniu w materii doswiadczalnym i idetyfikowanym przez materie. Po odkryciu iz nie jestesmy materia a duchem ( wyjscie ponad menore), ego staje czysta esecja duchowej samoswiadomosci uwolnionej od ograniczen materalnych. Jest to wyjscie w swiat duchowy powyzej 7-ej ( czakry materialnej) ,w swiat nieskonczonosci oznaczonej 8-emka i odczucie tam siebie na tle absolutu. Wowczas doswiadczamy ego , czystej swiadomosci siebie.

Kiara :) :)

To co dyktuje i podpowiada ci EGO, to iluzja...
Nawet najwiêksza wiedza naukowa nie jest w stanie uœwiadomiÌ ci ¿ycia w iluzji, ma³o tego, pycha i wiara w posiadanie wiêkszej od innych wiedzy (si³y umys³u), jeszcze bardziej utwierdza i uwypukla k³amliwe, iluzoryczne EGO. IloœÌ fakultetów mo¿e wrêcz oddalaÌ od znalezienia prawdziwego wewnêtrznego Ja, wchodz¹c w stan "niemyœlenia" wyzwalasz siê od jego uporczywego dyktatu, w powolny powrót do œwiadomoœci.
CiÂągÂłe porĂłwnywanie siĂŞ, ocenianie, jest typowym zjawiskiem dla EGO, zajadÂłe sprzeczki i udowadnianie wyÂższoÂści powoduje stan z ktĂłrego nie ma wyjÂścia, Âżycia w ciÂągÂłej iluzji.

Pozdrawiam - Thotal :)

Tak.
GratulujĂŞ i Tobie Thotal mÂądroÂści, przez co staÂłeÂś mi siĂŞ bardzo bliski.

Oczywiœcie, ¿e mo¿na usytuowaÌ sie poza ca³¹ psychologi¹ i tworzyÌ pojêcia od nowa, tak jakby nie istnia³y ¿adne tradycje teoretyczne, tylko po co odkrywaÌ Amerykê od nowa? Ego to osobowoœÌ?
Przecie¿ teorii osobowoœci jest co najmniej kilkanaœcie. WeŸmy tego Freuda, który juz tu siê pojawi³. Dla niego na osobowoœÌ cz³owieka sk³adaj¹ siê dynamiczne powi¹zania miêdzy ID - EGO i SUPEREGO. Dlaczego wiêc ego ma byÌ osobowoœci¹? Jedno zawiera siê w drugim. ROzci¹gasz pojêcie ego do granic mo¿liwoœci.

NIe. Ja piszĂŞ, Âże twoje zaÂłoÂżenie, Âże ego tworzy kontekst, a teraz dodajesz "ego wprowadza
podzial i polaryzacje. Ego wytwarza Twoje poczucie czasu" - to wszystko sÂą twoje zaÂłoÂżenia, a to jest nic innego jak potraktowanie jĂŞzykowego wyraÂżenia "ego" jako podstawowej kategorii, ktĂłra miaÂłaby odpowiadaĂŚ za postrzeganie wszystkiego. JeÂśli juÂż ma coÂś odpowiadaĂŚ za postrzeganie czasu i przestrzeni, to nasze DNA i grawitacja, a nie ego.
JeÂśli coÂś oddala od rozwiÂązania to czyni to nieprecyzyjny jĂŞzyk opisu. OczywiÂście jeÂśli pozostajesz na gruncie jĂŞzyka. SÂą bowiem inne drogi poznania, jak choĂŚby mistyczna droga, ktĂłra jest drogÂą pozadyskursywnÂą i moÂżna co najwyÂżej staraĂŚ siĂŞ wyraziĂŚ jÂą symbolicznie - co bĂŞdzie czytelne po czĂŞÂści dla tych, ktĂłrzy mieli przynajmniej jedno doÂświadczenie mistyczne.

OczywiÂście moÂżna robiĂŚ to co robiÂł Husserl ze swoim postulatem powrotu do "rzeczy samej", postulatem "bezpoÂśredniego wglÂądu w istotĂŞ rzeczy", ale to tez nie znaczy Âże tym, co dokonuje tego wglÂądu jest ego. JuÂż chyba lepiej jest posÂługiwaĂŚ siĂŞ pojĂŞciem ludzkiego "strumienia ÂświadomoÂści", ktĂłry jest w ruchu, jest intencjonalny i moÂże byĂŚ ukierunkowany "na zewnÂątrz" i "do wewnÂątrz". Przy takim punkcie wyjÂścia moÂżna badaĂŚ to, co jawi siĂŞ nam w polu ÂświadomoÂści,  jako "zewnĂŞtrzne", "wewnĂŞtrzne", jako czas, przestrzeĂą, itp. WĂłwczas moÂżna by wyró¿niĂŚ ró¿ne typy ÂświadomoÂści, posÂługujÂące siĂŞ ró¿nymi rodzajami "oglÂądu Âświata". MoÂżna by wĂłwczas stworzyĂŚ typologie ÂświadomoÂści i pokazaĂŚ co ³¹czy ró¿ne typy ÂświadomoÂści, a co je dzieli. Dopiero na tym tle moÂżna byÂłoby strukturalizowaĂŚ rzeczywistoœÌ i redefiniowaĂŚ pojĂŞcia typu ego, jaŸù, umysÂł etc, bo one wszystkie sÂą wĂŞÂższe i pochodne od "strumienia ÂświadomoÂści", ktĂłry wcale nie musi wyraÂżaĂŚ siĂŞ za pomocÂą pojĂŞĂŚ.
Jeœli ktoœ nie chcê siêgaÌ tak g³êboko, to niech raczej pos³uguje siê pojêciami w ramach utartych tradycji terminologicznych.
Takie jest moje zdanie.

Kontekst Matematyczny... :P

EGO = JA
TY = 2 EGO
EGOIZM = MOJE
¦WIADOMO¦Æ = WIEM
KOMPETENCJA = POTRAFIE

PRZYKÂŁAD
JA + WIEM + MOJE + POTRAFIE = OSOBOWO¦Æ
EGO + 2EGO = MY

ZADANIE
ZNAJD¬ WZÓR NA MI£O¦Æ ;)


 

Zamieszczam poni¿ej fragment z ksi¹¿ki "Nowa Ziemia", który dobrze oddaje moje pojmowanie tego tematu. Sam lepiej bym tego nie móg³ uj¹Ì, wiêc aby nie m¹ciÌ, proponujê przeczytajcie:

"Eckhart Tolle „Nowa Ziemia"

Autor - Eckhart Tolle

Ego a chwila obecna

str. 200

NajwaÂżniejszym i podstawowym zwiÂązkiem w twoim Âżyciu jest relacja z TERAZ, albo raczej z tym, jakÂą formĂŞ to TERAZ przybierze - z tym co jest, lub co siĂŞ wydarza. JeÂśli twĂłj zwiÂązek z TERAZ jest dysfunkcjonalny, to ta dysfunkcja odbije siĂŞ na kaÂżdej relacji i w kaÂżdej sytuacji jakÂą napotkasz. Najprostsza definicja ego to - dysfunkcjonalny zwiÂązek z chwilÂą obecnÂą. To wÂłaÂśnie w tej chwili moÂżesz zadecydowaĂŚ, jakiego rodzaju relacjĂŞ chcesz mieĂŚ z teraÂźniejszym momentem.

Kiedy osi¹gniesz ju¿ pewien poziom œwiadomoœci (a skoro to czytasz to prawie na pewno jest to faktem) jesteœ w stanie decydowaÌ jakiego rodzaju zwi¹zek chcesz mieÌ z chwil¹ obecn¹. Czy chcesz, aby ten moment by³ przyjacielem czy wrogiem? Chwili obecnej nie da siê oddzieliÌ od ¿ycia, tak wiêc tak naprawdê decydujesz jakiego rodzaju zwi¹zek chcesz mieÌ z ¿yciem. Kiedy podejmiesz ju¿ decyzjê, aby ten moment by³ dobrym druhem, pierwszy krok nale¿y do ciebie - staù siê przyjazny w stosunku do niego, witaj go z radoœci¹ - niezale¿nie w jakim przebraniu przychodzi. Wkrótce zobaczysz wyniki. ¯ycie odpowie ci t¹ sam¹ przyjaŸni¹, na twojej drodze stan¹ pomocni ludzie, pojawi¹ siê sprzyjaj¹ce okolicznoœci. Jedna decyzja zmienia ca³¹ twoj¹ rzeczywistoœÌ. Jednak musisz j¹ podejmowaÌ wci¹¿ na nowo - a¿ stanie siê naturalnym sposobem ¿ycia.

Decyzja, aby uczyniÌ chwilê obecn¹ swoim przyjacielem jest koùcem ego. Ono nigdy nie mo¿e wspó³dzia³aÌ z teraŸniejszym momentem, poniewa¿ prawdziwa natura popycha je do ignorowania, opierania siê i niedoceniania TERAZ. Czas jest tym, czym ¿yje ego. Im silniejsze ego tym czas wywiera mocniejsze piêtno na twoim ¿yciu. Wtedy prawie ka¿da myœl, która przychodzi do g³owy, koncentruje siê na tym co by³o, lub na tym co bêdzie. Twoje poczucie siebie zale¿y ca³kowicie od przesz³oœci, która stworzy³a twoj¹ to¿samoœÌ, oraz od przysz³oœci, która ma byÌ jej wype³nieniem. Lêk, niepokój, trwoga, oczekiwanie, ¿al, poczucie winy, gniew s¹ zaburzeniami zwi¹zanego z czasem stanu œwiadomoœci.

IstniejÂą trzy sposoby, w jakich ego bĂŞdzie traktowaÂło chwilĂŞ obecnÂą - albo jako Âśrodek do celu, albo przeszkodĂŞ, albo wreszcie wroga. Przyjrzyjmy siĂŞ kaÂżdemu z tych przypadkĂłw. JeÂśli, ktĂłryÂś z nich pojawi siĂŞ w tobie, bĂŞdziesz mĂłgÂł go rozpoznaĂŚ i - zadecydowaĂŚ ponownie.

W najlepszym przypadku chwila obecna jest dla ego œrodkiem do celu. Takie podejœcie przenosi ciê do jakiegoœ momentu w przysz³oœci, który jest uwa¿any za wa¿niejszy. Dzieje siê tak pomimo faktu, i¿ jest to niczym wiêcej ni¿ myœl w g³owie. Jakakolwiek rzeczywistoœÌ bowiem nadchodzi, zawsze dzieje siê w chwili obecnej. Innymi s³owy nigdy nie jesteœ w pe³ni tutaj, poniewa¿ skupiasz siê na próbach dostania siê gdzie indziej.

Kiedy powyÂższy wzorzec jest bardziej akcentowany - a dzieje siĂŞ tak w sposĂłb powszechny - chwila obecna zaczyna byĂŚ traktowana jako przeszkoda, ktĂłrÂą trzeba pokonaĂŚ. Oto przyczyna dla ktĂłrej niecierpliwoœÌ, frustracja i stres staÂły siĂŞ codziennÂą rzeczywistoÂściÂą wielu ludzi naszej cywilizacji. ToczÂące siĂŞ Âżycie postrzegane jest generalnie jako 'problem', a czÂłowiek, ktĂłremu przyszÂło teraz ÂżyĂŚ, zamieszkuje Âświat problemĂłw, koniecznych do rozwiÂązania .Wtedy, jak powszechnie siĂŞ wydaje, bĂŞdzie mĂłgÂł dopiero ÂżyĂŚ, bĂŞdzie szczĂŞÂśliwy i speÂłniony. Niestety w miejsce jednego problemu pojawiajÂą siĂŞ kolejne. A dziaĂŚ siĂŞ tak bĂŞdzie tak dopĂłty, dopĂłki chwila obecna bĂŞdzie traktowana jak przeszkoda do pokonania. „BĂŞdĂŞ czymkolwiek chcesz, abym byÂło" - mĂłwi ÂŻycie lub TERAZ. „BĂŞdĂŞ traktowaĂŚ ciĂŞ w taki sposĂłb w jaki ty traktujesz mnie. JeÂśli postrzegasz mnie jako problem, bĂŞdĂŞ nim, jeÂśli traktujesz mnie jak przeszkodĂŞ - i niÂą siĂŞ stanĂŞ".

I wreszcie w najgorszym przypadku - co teÂż nie jest odosobnione - moment teraÂźniejszy moÂże byĂŚ traktowany jakby byÂł wrogiem. Kiedy nienawidzisz tego co robisz, kiedy narzekasz na swe otoczenie, lub warunki, kiedy przeklinasz rzeczy, ktĂłre siĂŞ dziejÂą, lub juÂż siĂŞ wydarzyÂły, albo kiedy twĂłj wewnĂŞtrzny dialog wypeÂłniajÂą oskarÂżenia, zarzuty i to co powinno, lub nie powinno, wtedy spierasz siĂŞ z tym co jest, k³ócisz siĂŞ z tym stanem, ktĂłry juÂż siĂŞ dzieje(?). Czynisz ÂŻycie swoim wrogiem, a ÂŻycie odpowiada ci tym samym: „Chcesz wojny, wiĂŞc jÂą dostaniesz". ZewnĂŞtrzna rzeczywistoœÌ, ktĂłra zawsze odzwierciedla twĂłj wewnĂŞtrzny stan, jest wtedy doÂświadczana jako wroga i nieprzyjazna.

Tak wiĂŞc waÂżnym pytaniem, ktĂłre powinieneÂś czĂŞsto sobie zadawaĂŚ jest - Jaka jest moja relacja z chwilÂą obecnÂą? BÂądÂź szczery i uwaÂżny w odnajdywaniu odpowiedzi. Czy traktujĂŞ TERAZ tylko jako Âśrodek do celu, a moÂże jako przeszkodĂŞ czy wroga? Skoro teraÂźniejszy moment jest wszystkim co masz - a poniewaÂż ÂŻycie nie jest oddzielne od TERAZ - pytanie to w rzeczywistoÂści oznacza: jaki jest mĂłj zwiÂązek z ÂŻyciem, jaki jest mĂłj stosunek do Niego? To pytanie jest doskonaÂłym sposobem zdemaskowania ego w sobie i umiejscowienia siĂŞ w stanie ObecnoÂści. Pomimo tego, Âże pytanie to nie ucieleÂśnia prawdy absolutnej (bowiem ostatecznie ja i chwila obecna to jedno), to jednak jest uÂżytecznÂą wskazĂłwkÂą i prowadzi we wÂłaÂściwym kierunku. Zadawaj je sobie czĂŞsto, aÂż do momentu kiedy nie bĂŞdziesz tego potrzebowaÂł.

Jak wyjœÌ poza dysfunkcjonalny zwi¹zek z chwil¹ obecn¹? Najwa¿niejsz¹ rzecz¹ jest odkryÌ to w sobie - w swoich myœlach i dzia³aniach. W chwili kiedy zauwa¿asz, ¿e twoja relacja z teraŸniejszym momentem jest zaburzona - jesteœ obecny. To w³aœnie widzenie jest rozwijaj¹c¹ siê Obecnoœci¹. W chwili, gdy rozpoznajesz dan¹ dysharmoniê, zaczyna ona zanikaÌ. Niektórzy ludzie œmiej¹ siê g³oœno, kiedy to dostrzegaj¹. Z tym widzeniem przychodzi moc wyboru - wyboru mówienia tak dla TERAZ i czynienia z niego przyjaciela." ...
 

Opisane sa sytuacje ktore wplywaja na Ego, ktore pomagaja nam sie wznosic , lub blokuje to wznosznie. AKCEPTACJA ABSOLUTNIE WSZYSTKIEGO CO NAS OTACZA, jest mometem trudnym do przejscia, jednak niezbednym. Jaki kolwiek sprzeciw, wywoluje natychmiastowa walke  energetyczna, w trakcie , ktorej tracimy energie zycia.
Jak wydostaniemy sie poza to bledne kolo, wowczas juz swiadomie mozemy korzystac z naszej energii w 100%, budowac nia swiat piekna
Jeszcze raz jedynym rozwiazaniem jest AKCEPTACJA , siebie i innych takimi jakimi sa obecnie.

Kiara :) :)

Dariuszu, bardzo fajny fragment wrzuciÂłeÂś. Ciekawe podejÂście do ego, jako dysfunkcjonalnego zwiÂązku z chwilÂą obecnÂą.
Zauwa¿am jednak, ¿e na topie jest wieszanie psów na ego. Wszystko, co z³e, to wina ego. A czy naprawdê jest ono takie z³e? Bo czym¿e ono jest? Na pewno nie osobowoœci¹, bo tworzy osobowoœÌ. Na pewno nie œwiadomoœci¹, ono zabarwia œwiadomoœÌ, najczêœciej ograniczaj¹c j¹. Czy jest to¿samoœci¹? Przecie¿ nie jesteœmy tylko tym, co wytworzy ego. Byliœmy przed nim i bêdziemy po nim. Owszem, na czas ¿ycia w ciele, ego kszta³tuje to¿samoœÌ, ale jej nie zabarwia ca³kowicie. Jakaœ cz¹stka pozostaje suwerenna i wymyka siê kontroli.

CzymÂże zatem jest to tajemnicze ego? A moÂże zbiorem przekonaĂą i operatorem tegoÂż zbioru?
ZastanĂłwmy siĂŞ. CzÂłowiek przez caÂłe Âżycie konfrontuje siĂŞ z otaczajÂącÂą go rzeczywistoÂściÂą. To powoduje, Âże nabywa sÂądĂłw i wyobraÂżeĂą o niej i sobie. Te z kolei wpÂływajÂą na jego dziaÂłanie. Czyli, jakie przekonania, takie wybory, takie osadzenie w rzeczywistoÂści z przewagÂą negatywnych lub pozytywnych doÂświadczeĂą i odczuĂŚ.

SÂłusznie Eckhart Tolle zwraca uwagĂŞ na wÂłaÂściwe ustosunkowanie siĂŞ do TERAZ.
PolemizowaÂłabym jednak z tym, Âże nie powinno siĂŞ wybiegaĂŚ myÂślami w przyszÂłoœÌ lub przeszÂłoœÌ. Jak zatem bez wyobraÂżenia sobie najpierw tego, co chciaÂłoby siĂŞ osiÂągn¹Ì doprowadziĂŚ do realizacji celu? Skoro myÂśl jest twĂłrcza, to musi pojawiĂŚ siĂŞ najpierw okreÂślony obraz, wzorzec do osiÂągniĂŞcia. Inaczej, owszem trwalibyÂśmy sobie beztrosko w teraz, ale, czy moÂżliwy byÂłby rozwĂłj cywilizacyjny? I czy piĂŞkna myÂśl wybiegajÂąca w czasie przeszkadza mi w harmonijnym przeÂżywaniu TERAZ? Jestem przecieÂż w chwili obecnej i przyszÂłej jednoczeÂśnie, jestem, wiĂŞc podró¿nikiem w czasie. I to caÂłkiem szczĂŞÂśliwym.  :D
To samo dotyczy przeszÂłoÂści, cofanie siĂŞ w celu zrozumienia jej na bazie obecnej wiedzy, ktĂłrej brakowaÂło wczeÂśniej, wcale nie jest zÂłe. To taki Âświadomy autoregresing.

ZauwaÂżam, Âże ego uczy siĂŞ samo i ksztaÂłtuje ludzkÂą osobĂŞ w jakimÂś zakresie. W  pewnym  momencie zauwaÂża ono Âże jest jeszcze jakiÂś inny podmiot samoÂświadomy, znacznie mÂądrzejszy i rozleglejszy. JeÂżeli ego jest juÂż odpowiednio wyksztaÂłcone, zaczyna rozumieĂŚ korzyÂści, jakie mogÂą wynikn¹Ì ze wspó³pracy z odkrytym partnerem. WĂłwczas dochodzi do fuzji i wewnĂŞtrznej harmonii, chociaÂż jakieÂś stare nawyki ego jeszcze „ubarwiajÂą” Âżycie.
Np., ego Astro, zauwaÂży u ega Thotala fajne przekonanie generalnie dyskwalifikujÂące EGO, a Âże ego Astro jest juÂż dojrzaÂłe i wspó³pracuje z odkrytÂą osobowoÂściÂą wyÂższÂą (duszÂą lub duchem), to ocenia ego Thotala pozytywnie i zaczyna odczuwaĂŚ nawet sympatiĂŞ za podobne przekonania. Albo ego Leszka nie moÂże pogodziĂŚ siĂŞ z przekonaniami ego Kiary i zaczyna „torpedowaĂŚ” „wrogie”, obce ego. Czy ego Leszka nawiÂązaÂło juÂż harmonijnÂą wspó³pracĂŞ ze swoim wyÂższym partnerem? Czy zrozumiaÂło pewne prawidÂła wyÂższe? MoÂże tak, lecz chwilowo jeszcze stare nawyki utrudniajÂą …

Ja tam kocham swoje ego i psĂłw na nim wieszaĂŚ nie bĂŞdĂŞ, bo wieszaÂłabym na sobie. ;D Jestem odpowiedzialna za moje ego, moje dziecko na ten czas Âżycia i wychowujĂŞ je. ZauwaÂżam postĂŞpy, bystre jest, choĂŚ czasami jeszcze narowiste.  :D
No i pytanie – kto teraz mĂłwi? Ja, czy nie ja? Ego, czy nie ego? A moÂże paranoiczne ego, ktĂłre juÂż zaparÂło siĂŞ samo siebie? A czy to waÂżne?
Znaczenie ma, Âże doÂświadczam, mam ÂświadomoœÌ tego, Âże doÂświadczam, Âże czujĂŞ, Âże ÂżyjĂŞ, Âże mam wpÂływ na siebie i moje Âżycie, Âże ….. (zbyt dÂługa lista do zamieszczenia jej tutaj) .  ;)

Pozdrowienia z egolandii.  :)

¯eby zrozumieÌ dok³adnie o czym pisze ten cz³owiek proponawa³bym zapoznaÌ siê z t¹ przytoczon¹ ksi¹¿k¹:

http://www.sm.fki.pl/index.php?nr=Nowa_ziemia

Jak rĂłwnieÂż z "PotĂŞgÂą teraÂźniejszoÂści" tego samego autora:

http://www.sm.fki.pl/index.php?nr=Potega_terazniejszosci_1

On wyraŸnie k³adzie nacisk na rozró¿nienie miêdzy tym egotycznym ego a tym zdrowym.

SÂłusznie to nawet maÂło powiedziane, to absolutna podstawa.

 Teraz, jako peÂłne doÂświadczanie chwili teraÂźniejszej, byÂło i jest istotÂą kaÂżdej mistycznej nauki.
Teraz – to wszystko, co istnieje. PrzeszÂłoÂści juÂż nie ma, a przyszÂłoœÌ jest tylko nastĂŞpnym momentem do przeÂżycia, kiedy przybĂŞdzie,  bĂŞdzie TERAZ ! Na pewno nie moÂżemy go przeÂżyĂŚ, dopĂłki nie nadejdzie.

Na bardziej Âświadomym poziomie istnienia jednostki nie ma sekund ani lat, przeszÂłoÂści ani przyszÂłoÂści, lecz jest tylko Bezczasowe Teraz. Ten wieczny czas – to otwarte drzwi do wyrĂłwnania b³êdĂłw przeszÂłoÂści i zaproszenie do wspaniaÂłej przyszÂłoÂści.

TERAZ istnieje zawsze. TERAZ zawsze JEST. TERAZ jest wszystkim, co JEST.

Wieczne TERAZ  opisywali odwieczni mistrzowie i nauczyciele jako doznanie  Nirwany, Boga, Prawdy, Absolutu czy Zasady TwĂłrczej.
 To doskonaÂły spokĂłj, ktĂłry istnieje pomiĂŞdzy dwiema myÂślami, doskonaÂły spokĂłj, ktĂłry istnieje miĂŞdzy dwiema emocjami, doskonaÂły spokĂłj, ktĂłry istnieje miĂŞdzy dwoma czynami. Jest zawsze tutaj, choĂŚ wymyka siĂŞ racjonalnemu umysÂłowi.
Istnieje w kaÂżdym czÂłowieku i objawia siĂŞ tylko w chwili obecnej. To wieczne TERAZ jest kluczem do najwiĂŞkszej mocy we wszechÂświecie – jest kluczem do naszej ,,duszy,,.

Alan W. Watts w Supreme Identity pisze:

Akceptacja doÂświadczenia i stanu umysÂłu takimi, jakie one sÂą, jest zawsze aktem pozostawania caÂłkowicie i absolutnie w chwili obecnej. DoÂświadczenia potwierdziÂły, Âże ego-ÂświadomoœÌ – to w istocie wiĂŞzieĂą czasu bĂŞdÂący kompleksem wspomnieĂą lub przewidywaĂą. Wszystkie ego- centryczne dziaÂłania dokonywane sÂą zawsze w perspektywie przeszÂłoÂści lub przyszÂłoÂści; w teraÂźniejszoÂści ego nie- istnieje.
 ÂŁatwiej to udowodniĂŚ w praktyce niÂż w teorii – gdy np. koncentrujemy siĂŞ caÂłkowicie i wy³¹cznie na tym, co wydarza siĂŞ teraz, antycypacja i niepokĂłj znikajÂą. Dlatego tak wielu mistrzĂłw zawsze  kÂładÂło specjalny nacisk na praktykowanie Âżycia i myÂślenia w chwili obecnej i na uwolnienie umysÂłu od przeszÂłoÂści i przyszÂłoÂści. Albowiem wraz z nimi pozbywamy siĂŞ ego, z jego dumÂą z przeszÂłoÂści i lĂŞkiem dotyczÂącym przyszÂłoÂści.
Lub na odwrĂłt - z jego lĂŞkiem z przeszÂłoÂści i dumÂą dotyczÂącÂą  przyszÂłoÂści.

Nie Ptaku, to nie o to chodzi.

WidzĂŞ w wielu wypowiedziach duÂżo chaosu i nieczytelnoÂści. WidaĂŚ teÂż, Âże niektĂłrym piszÂącym wiĂŞcej myÂśli  przewala siĂŞ po gÂłowie, niÂż sÂą w stanie przelaĂŚ ich czytelnie na papier. A czytelnoœÌ to waÂżna sprawa, skoro rozmawiamy z innymi za poÂśrednictwem netu!
 MogĂŞ tylko poradziĂŚ, coniektĂłrym, aby nie ulegali nadmiernej fascynacji, bo to siĂŞ k³óci z teoriÂą o dochodzeniu samodzielnie do wÂłasnych prawd!

WracajÂąc do poruszanego cytatu ( bo odbiegÂłem na chwile od niego)
Nie chodzi  o to, Âże nie- powinno siĂŞ wybiegaĂŚ myÂślami w przyszÂłoœÌ lub przeszÂłoœÌ, poniewaÂż planowanie zdarzeĂą wprowadza porzÂądek w nasze Âżycie.

Jednak naleÂży wiedzieĂŚ, Âże to wybieganie myÂślami wstecz i naprzĂłd jest tylko jednÂą z form ÂświadomoÂści, ale tylko w Âświecie s p o Âł  e cz n y m.

 NaleÂży wzi¹Ì pod uwagĂŞ rĂłwnieÂż, Âże to wybieganie bardzo czĂŞsto, to nic innego tylko  przewidywania oparte  na niezbyt miÂłych wspomnieniach, a to zaÂś zkolei ksztaÂłtuje przyszÂłoœÌ wedÂług przeszÂłoÂści. Czyli mamy tu do czynienia  z czymÂś co stanowi raczej ukryty niepokĂłj  pod maskÂą ekscytacji. Czyli czĂŞsto dzieje siĂŞ tak, Âże tymi myÂślami
biegnÂącymi wstecz i w przyszÂłoœÌ  usiÂłujemy zachowaĂŚ tak zwane poczucie bezpieczeĂąstwa, pÂłynÂące z tego, co weszÂło w nasz zwyczaj i jest dobrze nam znane.

Chyba jasno siĂŞ wyraziÂłem.

Troszke staracie sie naciagac temat, dywagujÂąc czy ego jest dobre czy nie. Jedni chcÂą swojego ego broniĂŚ, lub wskazywaĂŚ negatywne strony. A przeciez padlo kilka zdaĂą ktĂłre sÂąw miare logicznÂą wskazĂłwkÂą. Przytocze to ktĂłrego wczesniej nie mialam okazji przeczytaĂŚ:


 oraz

Tak wiec jak slusznie napisano ego(imho Œrednie Ja) jest wez³em pomiedzy œwiadomosci¹(czakra korony g³owy) a podœwiadomoœci¹ (czakra podstawy kregos³upa) i umiejsowione jest pomiedzy tymi dwoma w okolicach splotu slonecznego, determinuj¹c nasze wyobra¿enia o swoim 'ja'. Przychyle sie tu jednak do opini Thotala ze utorzsamianie sie z owym 'ja' w³asnie ze wzgledu na czestoœÌ zmian w 'ego' jest b³edne. Ego owszem uczy sie, tu sie sparzy, tam ucieszy lecz nie nalezy utorzsamiac swojego niedoskonalego mniemania z dusz¹.
Dodam do tego jeszcze def 'ahankara' - tzw 'faÂłszywe ego Ahankara to subtelna rzeczywistosc ktora czesciowo stwarzamy sami a czesciowo otrzymujemy przy narodzinach. Jest to nasza koncepcja tego kim naprawde jestesmy. Kiedy mysle ze jestem tym cialem to jest to takie oczywiste falszywe ego' - utorzsamie wiec siebie z tym czy tamtym jest bledne, gdyz nalezymy do wiekszej spoÂłecznoÂści. Dopiero gdy ten 'wezel spinajacy' Czysta ÂświadomoœÌ z podÂświadomoÂściÂą niÂższÂą pozwoli na podniesie kundalini do 3 oka, iluzje ego ulegajÂą dezaktywacji osiagajÂąc czysty niezmacony poglÂąd. Do tego czasu, owszem ego uczy sie na wlasnych bledach, lecz identyfikowanie duszy z czakra Âżo³¹dka uwazam za niewÂłaÂściwe  :)

Nasz mózg jest ZAPROGRAMOWANY jak komputer, wszystkie doœwiadczenia te dobre i te z³e z przesz³oœci dominuj¹ o naszych reakcjach i sposobach myœlenia na temat przysz³oœci, ale te myœli nie musz¹ siê sprawdzaÌ w powtarzaj¹cych siê doœwiadczeniach. Jednak si³a i pozycja myœli (niezawodnoœÌ zaprogramowania), nie zgadza siê z inn¹ interpretacj¹, ni¿ ta która niesie doœwiadczenia z przesz³oœci. Gdyby nie te programy, reagowalibyœmy za ka¿dym razem inaczej na napotkany problem, i wszystko by³oby w porz¹dku gdyby to s³u¿y³o cz³owiekowi, ale gdy s¹ one destrukcyjne zaczynaj¹ siê ogromne schody.
Egotyczne, destrukcyjne programy reagowania to: agresja (napaÂści sÂłowne, rĂŞkoczyny), ucieczka (alkohol, narkotyki, seksoholizm,choroby).

Pozdrawiam - Thotal :)
Egotyczne umysÂły bardzo nie lubiÂą przypowieÂści o stole i noÂżycach...

Enigmo, a kto identyfikuje duszĂŞ z czakrÂą Âżo³¹dka? SkÂąd to wziĂŞÂłaÂś? Tak samo, skÂąd wziĂŞÂłaÂś, Âże ego „mieszka” w Âżo³¹dku? Czy ego to wg Ciebie tylko emocje?


A moÂżesz jaÂśniej? Nie bardzo rozumiem, co chciaÂłeÂś powiedzieĂŚ.


Owszem, wĂŞdrĂłwka myÂślami w czasie dotyczy najczĂŞÂściej Âświata spoÂłecznego, jak go nazywasz, lecz samo wybieganie jest jak najbardziej jednostkowe. SÂą to wizje jednostki na temat siebie i swego usytuowania w owym Âświecie spoÂłecznym, ale nie tylko. Wizje te mogÂą dotyczyĂŚ siebie, jako istnienia w wymiarze kosmicznym, duchowym.
Zdaje siê, ¿e masz przekonanie nie doceniaj¹ce twórczej roli wyobraŸni. A jest to najbardziej kreatywna czêœÌ nas. I nie ma dla wyobraŸni granic czasowych. Bêd¹c w TERAZ (bo ka¿dy zawsze jest w TERAZ) zmienia swoje usytuowanie w czaso-przestrzeni, czyli zmienia kontekst swojego istnienia.
Zajmowanie siĂŞ tylko Âśrodowiskiem, w ktĂłrym siĂŞ jest, czyli utrzymywanie ÂświadomoÂści tylko na tym, co postrzegam i czujĂŞ jest w pewnym sensie ograniczaniem siebie. ZwykÂłe zrozumienie pewnych zaleÂżnoÂści wymaga „wĂŞdrĂłwek w czasie”.
WĂŞdrĂłwki te jednak nie sÂą, jak piszesz tylko przewidywaniami opartymi na niezbyt miÂłych wspomnieniach z przeszÂłoÂści. Owszem, tak teÂż siĂŞ dzieje, lecz ja podkreÂślam rolĂŞ wyobraÂźni, jako coÂś caÂłkowicie twĂłrczego i nowatorskiego, poza strachem, poza ograniczeniami.
Doskonale rozumiem koncepcjĂŞ wiecznego TERAZ, lecz nasze zmysÂły jakby gubiÂą tĂŞ mikroskopijnÂą jednostkĂŞ „czasoistnienia”, miedzy jednÂą myÂślÂą a drugÂą. Bo umysÂł to gonitwa myÂśli, a aby byĂŚ w teraz musielibyÂśmy trwaĂŚ w wiecznej medytacji. Na pewnym poziomie ÂświadomoÂści jest to jak najbardziej moÂżliwe.
Uwolnienie umys³u od przesz³oœci i przysz³oœci, to nie odciêcie siê od nich, ale bywanie w nich bez obci¹¿eù emocjonalnych, gdzie negatywnoœÌ straci³a ju¿ swoj¹ wi¹¿¹c¹ moc.


Thotal, caÂłkowicie siĂŞ z TobÂą z zgadzam, co do istnienia destrukcyjnych programĂłw egotycznych. To jeszcze bardzo niedoÂświadczone ega …  ;D

To tylko uproszczenie 'ze ego mieszka w Âżo³¹dku'  ;D pisze banalnie zeby byÂło to latwiejsze do zrozumienia, bo kiedy czytam bardzo zawiÂłe wywody na temat wÂłasnosci ega, to widze ze brakuje tu zwyczajnych podstaw (jak ktos wczesniej napisaÂł ze nalezaÂłoby rozpocz¹Ì od definicji)

Ale skoro domagasz sie gruntownego opracowania, to moze zaczne od obrazka z czakrÂą (wiekszoÂśc zna temat wiec nie bede sie rozowdziĂŚ)
(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/33/Czakry.gif)

tu troszke informacji o podstawowych wlaÂściwoÂściach i powiazaniach z gruczolami
http://www.aquarius.4me.pl/czakry.html

I moÂże cytat z  mojej ulubionej ksi¹¿ki Przez czakry do zdrowia Liz Simpson:
(...)Nazwa sanskrycka czakry splotu s³onecznego manipura, oznacza 'po³yskuj¹cy klejnot'. Emanuje kolor ¿ó³ty, jak s³once. Hinduskim symbolem manipury jest dziesi¹ciop³atkowy lotos.(...) Zwiazany z t¹ czakra ruch i zmiany to równiez przekszta³cenie ego tak by cechowa³o je poczucie w³adzy i mocy decydowania. Jest to wladza przyjmujaca róznice, ale wykraczajaca poza biegunowoœc czakry drugiej krzy¿owej, by osiagn¹Ì nowy punkt równowagi. Praca nad czakr¹ splotu s³onecznego sprawia ze potrafimy po³¹czyc ró¿nice, by uzyskac pe³nie <bravo!> Mozna to osi¹gn¹Ì na podstawie wlasnej osobowoœci, dzieki czemu nie ulegamy panowaniu glowy nad sercem...

I ze strony anglojezycz: http://www.risingwomen.com/arcvenkat1.htm
Ego Chakra - the third chakra is the home of the ego. If we have chosen in the second chakra to try to overcome desires, than we can also chose to create a strong sense of the spiritual, eternal self

Jak widac nie wymyslilam sobie tego i jesli kogos interesuja opracowania mozna znaleŸÌ wiele interesujacych tresci, zanim popusci sie wodze fantazji...
Z wlasnych doswiadczeĂą wspomne ze gdy rozpadlo sie moje ego  :'( zaczeÂły sie u mnie bĂłle ÂżolÂądka. Natomiast zak³ócenia w funkcjonowaniu maniupury, potrafia spowodowac nawet chwilowe strate przytomnosci. A o emocje, dobre czy zÂłe nalezy juz sptac kogos innego  ;)

Witam wszystkich,
niewatpliwie poruszane tu pojecie "teraz" ma spore znaczenie w zrozumieniu ego. Jest to cos stojece w opozycji do ego. Ego to interpreter, z tego czym czlowiek "nasiakl" za zycia, ego buduje swoja iluzje oddalajac sie od teraz. W momencie gdy ego znika, pojawia sie "teraz", czyli jest to akt polaczenia sie z jednoscia, poznania samego siebie.
Sadze , ze im wiecej uzywamy definicji pomocniczych i porownan z roznymi teoriami tym bardziej oddalamy sie od zrozumienia, dojrzenia ego.
Eckharda Tolle ujecie <dysfunkcjonalny zwiazek z chwila obecna.> jest wystarczajace  :)
A takze sympatyczne zadanie Lucyfera  ;)
Leszku , naprawde do poznania natury ega nie potrzeba zadnego precyzyjnego jezyka naukowego ani mistycznego podejscia. Nie ma sensu takze rozdrabnianie ega na czesci. Wprowadzasz i cytujesz dodatkowe pojecia ktore tylko zamydlaja pole widzenia. One Cie nie przybliza ani o milimetr do celu. Wlasnie widac role ego, ktore broni sie wszystkimi mozliwymi metodami przed "odkryciem samego siebie" i ono bedzie produkowalo w nieskonczonosc kolejne mozliwe interpretaje, wprowadzi strach, slowem wpaja Ci , ze ono to Ty.
Stad , jesli bedziesz probowal definiowac ego to tylko nakarmisz je i nic wiecej.
pozdrawiam

Enigmo, niczego siĂŞ nie domagam, tym bardziej gruntownego opracowania. :D
Zada³am tylko pytanie, czy ego, to wg Ciebie emocje? Bo wci¹¿ rozbijamy siê o brak definicji ego. Dlatego uwaga Leszka, by najpierw zdefiniowaÌ to, o czym chcemy rozmawiaÌ by³a jak najbardziej s³uszna.
Ale có¿, nasze ega widocznie musz¹ siê popisaÌ, tym bardziej, ¿e o nich mowa, wiêc popisuj¹ siê. Czasami maj¹ trochê racji, czasami jej nie maj¹, ale s¹ niestrudzone.
I same do koĂąca nie wiedzÂą, czym sÂą.
A czy my wiemy? Ha, a kto to my? Jakoœ dziwnie wypieramy siê naszej nieod³¹cznej cz¹stki, bez której nie bylibyœmy w stanie tu funkcjonowaÌ.
PrzypisaliÂśmy naszym ego wszystko, co najgorsze, a teraz wstydzimy siĂŞ ich? Lecz kto siĂŞ wstydzi?
Ech …   ;D

Nie ma w nas nic co nie stanowilo by jedni nas,rozpatrywanie iz cos jest nami a cos nie jest , dla mnie jest nie naturalne.
Sa przestrzenie przez , ktore odczowamy materie, sa rowniez takie przez ktore odczowamy energie, i sa momety przekraczania tych odmiennych odczowan.
Nie mniej jednak wszystko to jest nami nasza jednia, nie wazne w ktorym miejscu zdeponowane sa "punkty graniczne" , wazne ze my ( nasza swiadomosc ) jakkolwiek ja nazwiemy potrafi to odczowac, opowiadac o tym i dokonywac wyborow zgodnych z jej rozwojem.
Gdy zanurzeni jestesmy w materii i z nia siebie idetyfikujemy, przez  nia i jej pryzmat  idetyfikujemy siebie.  w ten sposob okreslamy  nasze dobro i zlo. Wowczas potocznie mowimy o " nizszym EGO" Gdy wychodzimy ponad taka idetyfikacje, odbieramy   i  idetyfikujemy siebie  z energia , poprzez nia i jej priorytet  wybieramy swoje dobro i zlo tak odczowamy siebie. Wowczas potocznie nazywamy ten stan  " Ego wyzwolone"
Co sie zmienilo, czy my  nie jestesmy juz ego, czy ono jest gdzies indziej? Nie , zmienila sie tylko samoswiadomosc.
Dawniej , np. zebysmy odczowali  stan  szczesliwosci wewnetrznej   potrzebne byly nam makijarze stroje,domy samochody , zasobne konta w banku....
Obecnie nasze wewnetrzne szczescie, harmonia, tworza sytuacje zewnetrzne, nasza piekna twarz,zdrowy i mlody wyglad ( pomimo wieku), niespodzieane sytuacje ( praca , gratyfikacje finansowe, wszystko co materialne ) , spelniajace nasze marzenia.
Energia zaczela wladac materia. Czy nie ma juz EGO? gdzies sie przeprowadzilo? Nie, ego to podnoszacy sie stopien swiadomosci w nas, ktory przestal uzalezniac nas od materii i jej efektow.

Kiara :) :)

Prawdziwe akademickie dyskusje  8)

I to jest chyba najwÂłaÂściwsze uchwycenie sensu ego, przynajmniej dla mnie. Faktycznie, tak jest. Teraz moÂżna zrozumieĂŚ kabalistĂłw, ktĂłrzy d¹¿¹ do WIEDZY poprzez rozwĂłj ego. Dlaczego tylko inne religie je tÂłamszÂą? Czy nie dlatego, Âże b³êdnie je definiujÂą?  :)

Jedni w nas nie ma...

Z jednej strony mamy duchowe wnêtrze, z drugiej nat³ok przewijaj¹cych siê myœli, z jednej ogromn¹ potrzebê odczuwania wy¿szych uczuÌ, z drugiej emocje oddalaj¹ce nas od wszystkiego co ma zwi¹zek z mi³oœci¹. Trwa ci¹g³a walka o przetrwanie, umys³ uzurpuje sobie kierownicz¹ pozycjê i spycha uczucia i duchowoœÌ w k¹t. ŒwiadomoœÌ takiego stanu rzeczy eliminuje powoli nadrzêdn¹ rolê umys³u, bo jego zadaniem jest nam s³u¿yÌ, a nie nami dyrygowaÌ. Podobnie rzecz ma siê w sytuacji konfrontacji miêdzy ludŸmi, ktoœ, kto ma bardziej "wy³¹czony" umys³, na rzecz odbioru poprzez uczucia i intuicjê, nigdy nie dogada siê z typowym "umys³owcem". S¹ jakby z innych wymiarów, wszyscy maj¹ racjê, ale bez wspólnego mianownika.

Ego to dominacja umys³u, dominacja rozprzestrzeniaj¹ca siê z wnêtrza na ca³y œwiat zewnêtrzny. To co sobie wykombinuje logiczny umys³ jest fundamentem do osi¹gania w³adzy, rozlewa siê ta chêÌ w³adzy na coraz szersze krêgi, i im wiêksza si³a EGO, tym dalej ta w³adza siêga. Energia myœlokszta³tów ludzkiego EGO, mo¿e wci¹gaÌ do wspó³pracy EGA innych ludzi, tworz¹ EGO grupy, które ma mo¿liwoœÌ rozroœniêcia siê do wielkoœci narodu b¹dŸ religii.

Jedniê mo¿na stworzyÌ odcinaj¹Ì umys³ od dowodzenia, ka¿dy z osobna na w³asn¹ rêkê. Wzrost duchowy, to zrozumienie prawdziwego Ja poprzez wyciszenie umys³u i emocji, które umys³ tworzy.


Pozdrawiam - Thotal :)

Jednia w nas jest …
albo ze scalonymi i harmonijne wspó³graj¹cymi komponentami,
albo kaÂżdy sobie rzepkĂŞ skrobie …
JesteÂśmy jednak jedniÂą, nawet, gdy nasza matryca poza nami.
Nie ma w nas jedynie harmonii i poczucia jedni.
Czy teraz zaczniemy debatowaĂŚ nad znaczeniem jedni?  ;D


… kolejna teoria spiskowa?  :P

Pozdrawiam  :)

Acentaur, jako, ¿e nie zgadzam siê z ani jednym zdaniem, które wypowiedzia³eœ mo¿e poza pierwszym, pozwolê sobie zarysowaÌ swój punkt widzenia, bo widzê to zupe³nie odwrotnie ni¿ Ty i uwa¿am, ¿e w³aœnie pojêcia proponowane przez filozofiê fenomenologiczn¹, która analizuje fenomen (zjawisko) œwiadomoœci s¹ MILOWYM KROKIEM, który pozwala wyjœÌ z iluzji wszystkim tym, którzy u¿ywaj¹ pojêcia EGO, jako bytu wrêcz ontologicznego, nadaj¹c mu ró¿ne znaczenia.
Jako, Âże chcĂŞ unicestwiĂŚ poniekÂąd pojĂŞcie EGO, pozwolĂŞ sobie zaÂłoÂżyĂŚ nowy wÂątek pt. "Struktura ÂświadomoÂści", aby nie przeszkadzaĂŚ tym, ktĂłrzy chcÂą dalej rozprawiaĂŚ o ego, twierdzÂąc, Âże przybliÂżajÂą siĂŞ do prawy, kiedy tak naprawdĂŞ oddalajÂą siĂŞ od niej, bo posÂługujÂą siĂŞ pojĂŞciem, ktĂłre jest pochodne wobec faktu istnienia ÂświadomoÂści.
Tak wiĂŞc kontynuacja rozwaÂżaĂą tutaj:
http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=1414.0

cd Leszka postu.
Czyli tutaj:

http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=1414.0
 ;) ;D

Leszku, co do unicestwiania ega - eh, nie jestem taka pewna czy jest to wlasciwa droga. Napisalam wczesniej ze moje ego rozpadlo sie, nie znaczy to jednak ze znikneÂło zupeÂłnie w swiadomoÂści zbiorowej - chyba nie o to tu chodzi. Owszem zbyt wybujaÂłe bywa przeszkoda w rozwoju ÂŚwiadomoÂści, lecz po indywidualnym katharsis burzacym wÂłasne mity i iluzje mam wraÂżenie ze dziala nieco sprawniej. Po za tym napisano tu wczesniej ze jest weÂżlem ³¹czacym 'ducha z materiÂą' niÂższe ja(podÂświadomoœÌ) z boskÂą nadswiadomoÂścia? Uwazam ze ta terminologia, jakkolwiek niedokladnie przedstawiona jest sÂłuszna. Przypatrzmy sie jeszcze raz usytuowaniu reszty czakr i ich funkcji (choc wiem ze ewnie coniektĂłrzy woleliby usadowiĂŚ wÂłasne ega gdzies na czubku gÂłowy  :) )

Wiec wszelkie pojecia typu 'mam, moje, byĂŚ, mieĂŚ' kÂłebia sie w okolicach Âśrodkowej manipury.
Tu okreslamy takÂże nasza przynaleÂżnoœÌ typu 'jestem (jakiÂś zawĂłd) np dyrektorem, szefem' itp. po zmianie zajecia, podejscie ego zmieni sie i wytÂłumaczy sobie 'jestem juÂż np elektrykiem' meÂżem, asystentem' Ego wiec w miare zmiennosci sytuacji, uczy sie coÂś co buddyÂści okreslaja mianem 'chwytania' czyli czepia sie  :D prubujac okreÂśliĂŚ wÂłasnÂą torzsamoœÌ. To czego nie da rady sobie wytÂłumaczyc zepchnie do niÂższych czakr (podÂświadomoœÌ) to co kocha umieÂści w sercu, to co rozumie pojmuje usadowi jeszcze wyzej w centrum inteligencji, okolicach czaszki. WÂłasnie dlatego tak nalegaÂłam o podstawowe umiejscowienie ÂżrĂłdÂła takich emocji, Âżeby przypo¿¹dkowaĂŚ odpowiednie funkcje. ZwrĂłcmy teraz uwage na pewne nawyki jezykowe odnoszÂące sie do ja, mĂłwimy Âże:
- nie trawimy czegoÂś lub kogoÂś, ewentualnie czyjegoÂś zachowania
- lub ze musimy coÂś strawiĂŚ - majÂąc problem do rozwiÂązania
- o kimÂś: Âże uwaza sie za 'pĂŞpek wszechÂświata'  ;)
- lub ze uwaza i¿ 'wszystko kreci sie wokó³ jego pepka'

To zabawne skadin¹d powi¹zanie z funkacjami trawiennymi, uzmys³awia dlaczego z ego wi¹¿¹ sie opisywane przez Thotala 'nizsze emocje' - kiedy czegoœ nie otrzymamy, lub chcemy mieÌ. Dlatego manipura jest takze oœrodkiem rozprowadzania energi (jak dostarczenie pozywienia) zasila organizm, bed¹c z drugiej strony motorem ambicji typu: 'chce, bede, osi¹gne' To ze Ego jest siedliskiem uczuÌ ni¿szych ni¿ 'altruistyczne sercowe' nie znaczy jednak ze jest niepotrzebne. To co ego potrafi sobie wyt³umaczyÌ - czyli przenieœc z najnizszej podœwiadmoœci do swiadomosci, staje sie przeciez cennym doœwiadczeniem.

Enigma, piszesz o  okreÂślonej tradycji i duchowej i terminologicznej. Ja po prostu twierdzĂŞ, Âże ego nie istnieje. Istnieje tylko "ja" "przywiÂązane" do ró¿nych rzeczy, co tworzy toÂżsamoœÌ tego "ja". A "ja" moÂże byĂŚ przywiÂązane od ciaÂła i jego piĂŞciu zmys³ów, do pojĂŞĂŚ, ludzi, miejsc, ró¿nych wyobraÂżeĂą siebie i Boga, aÂż po utoÂżsamienie siĂŞ z samym Bogiem. Wtedy ja i BĂłg staje siĂŞ jednym...  Co miaÂłem na myÂśli, unicestwiajÂąc ego wyjaÂśniam we wskazanym wczeÂśniej wÂątku.
http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=1414.0

MyÂślĂŞ, Âże nie ma sensu robiĂŚ fundamentu z pojĂŞcia ego, bo tym samy tworzy siĂŞ coÂś nierzeczywistego. JeÂśli jednak juÂż ktoÂś to robi, to niech nie lekcewaÂży tradycji terminologicznych, mĂłwiÂąc innym, Âże jeÂśli uÂżywajÂą tradycyjnych pojĂŞĂŚ, to TYLKO (sic!) karmiÂą tradycjĂŞ... JeÂśli ktoÂś chce siĂŞ dzieliĂŚ z innymi jedynie prywatnÂą strukturalizacjÂą wÂłasnego strumienia ÂświadomoÂści, to niech to zaznaczy, a jeÂśli chce mĂłwiĂŚ o jakimÂś pojĂŞciu powaÂżnie, to niech zerknie na to, co inni mieli do powiedzenia w danej kwestii. No chyba, Âże ktoÂś lubi "wywarzaĂŚ otwarte drzwi" czy teÂż "odkrywaĂŚ AmerykĂŞ" na nowo.

JeÂśli ktoÂś stawia na dyskusjĂŞ, a tym bardziej na dialog niech wiĂŞc wyjdzie od definicji pojĂŞĂŚ, gdyÂż czĂŞsto jest tak, Âże ludzie uÂżywajÂąc tych samych s³ów majÂą co innego na myÂśli  ALBO odwrotnie uÂżywajÂą ró¿nych s³ów myÂślÂąc o tym samym.

Pozdrawiam.

PoniÂżej propozycja Freuda, ktĂłra rozpowszechniÂła pojĂŞcie ego w naszej kulturze.

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/pl/9/9d/Osobowo%C5%9B%C4%87_Freud.jpg)
Psychoanalityczny model osobowoÂści Zygmunta Freuda - metafora gĂłry lodowej

http://pl.wikipedia.org/wiki/Osobowo%C5%9B%C4%87_(psychoanaliza)

Nie rozumiem jak to mo¿na ''coœ'' zepchn¹Ì do ni¿szych czakr.
MoÂżna coÂś stÂłumiĂŚ, czyli (wycofaĂŚ) ze swojej ÂświadomoÂści, ale tÂłumimy w swojej ÂświadomoÂści tylko to co nagatywnie osÂądzimy, ale nie to czego nie rozumiemy. Chyba Âże to co nie rozumiemy negatywnie osÂądzimy.
DziaÂła tu wyuczony mechanizm, czyli robimy to automatycznie,  aby wrĂłciĂŚ do emocjonalnej rĂłwnowagi.To stÂłumienie jak brzmi nazwa jest to tylko stÂłumienie, a nie wypychanie czegoÂś do czakr.
StÂłumione emocje lokujÂą siĂŞ jako pola energii w fizycznym ciele tworzÂąc energetyczne blokady.
PodÂświadomoœÌ, to czêœÌ pola energii ÂświadomoÂści. Jest to jednak syboliczne okreÂślenie (pod-ÂświadomoœÌ) ze wzglĂŞdu na to, Âże prawdopodobnie? ta czêœÌ pola energii ÂświadomoÂści posiada niÂższÂą czĂŞstotliwoœÌ drgaĂą wÂłasnych swojej energii. Generalnie podÂświadomoœÌ tworzy zapis emocji- przekonaĂą. Wynika to z faktu, Âże podÂświadomoœÌ jest zaprojektowana w celu realizacji  jednostki- ÂświadomoÂści, czyli jeÂżeli jesteÂś przekonana, Âże ''coÂś'' jest dobre to podÂświadomoœÌ ,,realizuje,, to wtedy, gdy jesteÂś o tym p r z e k o n a n a.
Powi¹zanie czakry-podœwiadomoœÌ jest zupe³nie inna.Chodzi tu raczej o to, ¿e zbiór negatywnych emocji zapisanch w podœwiadomoœci zniekszta³aca nasze pole energii œwiadomoœci, co powoduje obciêcie energii z pola powszechnego.Wówczas czakry jako oœrodki wymiany energii- œwiadomoœci drgaj¹ z ni¿sz¹ czêstotliwoœci¹ nie dokonuj¹c pe³nej wymiany energii- œwiadomoœci.

Co chciaÂłeÂś przez powiedzieĂŚ? O jakie obciĂŞcie chodzi? Co i z czego obcina? 

Punktem wyjÂścia do zrozumienia tego tematu jest przyjĂŞcie definicji, Âże My to w istocie pole energii ÂświadomoÂści.
Energia ze ÂŹrĂłdÂła - Boga biegnie do Nas i dociera do naszego pola ÂświadomoÂści. Jednak wpierw dociera ona do.... podÂświadmoÂści.
W podÂświadomoÂści znajduje siĂŞ zapis wszystkich naszych emocji - przekonaĂą o NAS, o Âświecie, wszechÂświecie.
Energia ze rod³a natrafia wiêc na ten zapis.W tym momencie podœwiadomoœÌ stanowi rodzaj filtra.Chodzi o to, ¿e energia ze ród³a ,,odbija,, siê od tych emocji - przekonaù, które s¹ negatywne, a z ³atwoœci¹ przechodzi dalej przez te, które s¹ zapisem pozytywnym.
KoĂącowo wiĂŞc  tylko jakaÂś czêœÌ energii ze ,,ÂŹrĂłdÂła,, przechodzi przez podÂświadomoœÌ i dalej biegnie juÂż do fizycznego ciaÂła.Wpierw dociera ona do naszych stĂłp pobudzajÂąc setki receptorĂłw odpowiedzialnych za pracĂŞ narzÂądĂłw i biegnie dalej przez nogi do gĂłry naszego ciaÂła zasilajÂąc czakry, poniewaÂż czakry, aby mogÂły drgaĂŚ z odpowiedniÂą czĂŞstotliwoÂściÂą potrzebujÂą energii.
Negatywne emocje zapisane w podÂświadomoÂści powodujÂą wiĂŞc, Âże mniejsza iloÂśc energii dociera do naszego fizycznego ciaÂła, powodujÂąc obniÂżenie czĂŞstotliwoÂści drgaĂą czakr, jako oÂśrodkĂłw wymiany energii - ÂświadomoÂści z pola powszechnego.
ObniÂżenie czĂŞstotliwoÂści drgaĂą czakr, czyli mniejsza wymiana energii, powoduje zawĂŞÂżenie (obciĂŞcie) naszego pola energii ÂświadomoÂści, dlatego, Âże brakuje mu energii.
Czyli wniosek koncowy  jest taki, Âże im bardziej Âżyjemy w tzw.negatywnie zorientownym Âświecie, tym bardziej odcinamy siĂŞ od ÂŹrĂłdÂła-Energii- ÂŚwiadomoÂści.

Dlatego teÂż jestem za Davidem Icke, ktĂłry robi na ile go staĂŚ i na ile potrafi, aby powstrzymaĂŚ dziaÂłanie pewnych siÂł, ktĂłre tworzÂą obraz nagatywnego Âświata, peÂłnego niepokoju, lĂŞku, stresu, niepewnoÂści, poniewaÂż tworzy to wÂłaÂśnie te negatywne emocje, ktĂłre odcinajÂą ludzi od ÂŹrĂłdÂła-Energii-ÂŚwiadmoÂści.


Bardzo Âłatwo sprawdziĂŚ to w praktyce.Najlepiej gdy siĂŞ poÂłoÂżymy i obserwujemy nasze myÂśli i to co dzieje siĂŞ na naszych stopach.W momencie gdy coÂś ,,zÂłego,, pomyÂślimy odczujemy na stopach rodzaj jakby kÂłucia i w tym samym momencie pomimo, Âże np.jest ciepÂło w pomieszczeniu to ogarnia nas na moment jakieÂś, dziwne nieprzyjemne zimno.
RĂłwnieÂż i odwrotnie - w momencie bardzo pozytywnego myÂślenia odczujemy przyjemne ,,ciepÂło,,, a nawet ,,gorÂąco,, na stopach i rĂłwnieÂż w caÂłym ciele, a nawet bacznie obserwujÂąc siebie odczujemy je w sercu.
To uczucie ,,ciepÂła,, jest inne wiĂŞc napisaÂłem w to sÂłowo w cudzysÂłowiu.

P.S.
Jest jedna prosta i skuteczna metoda, która pozwala uwolniÌ podœwiadmoœÌ od negatywnych emocji- energii.
Najlepiej poÂłoÂżyĂŚ siĂŞ na plecach i wdychamy powietrze, ale wydechy robimy bardzo gwaÂłtowne.
 Bardzo pozytywne zmiany odczujemy juÂż po tygodniu czasu.
O tym wszystkim mĂłwi miĂŞdzy innymi nauka i filozofia Huny.
Najlepiej to nie wierzyĂŚ, tylko sobie sprawdziĂŚ na  samym sobie jak to dziaÂła.

Witaj Leszku,
szkoda, ze zdecydowales sie odejsc bo Twoje stanowisko bylo niezwykle cenne w dyskusji. Ale wykorzystam to co pozostalo
jeszcze raz podkresle, ze rozczlonkowywanie ego/ja na drobne do niczego tutaj nie prowadzi. A po drugie, nie  "ja moze byc.." tylko "jest" przywiazane do.., ego jest wlasnie tym wszystkim czym nasiaklo w porocesie dojrzewania kazdego czlowieka.
I bardzo dobrze zauwazyl Thotal w Twoim temacie:
a mianowicie aktywnosc i nadrzednosc "ego" nad "ja" czy jakkolwiek je nazwiemy bo stad juz widac
kim jest ten glos, ktory slyszymy i ktorego sluchamy a kim ten kto to slyszy, rozumie i wykonuje.
pozdrawiam

Ufff, nie byÂło mnie 2 dni, i widzĂŞ, Âże siĂŞ ludzie rozpisali. Ja tylko podtrzymam to, co mĂłwiÂłem wczeÂśniej, i co mocno akcentowaÂł Leszek - zanim zacznie siĂŞ dyskusjĂŞ, naleÂży jasno zdefiniowaĂŚ, co rozumiemy pod danym pojĂŞciem.

PojĂŞcie Ego jest szerokie, a raczej jest wieeele znaczeĂą sÂłowa "Ego". Tu, dla przykÂładu, definicja psychologiczna z Wikipedii:

Ego wytwarza siê poniewa¿ zaspokojenie potrzeb organizmu wymaga dzia³aù w œwiecie rzeczywistym (obiektywnym) poprzez przekszta³canie wyobra¿eù w spostrze¿enia. Jest podporz¹dkowane zasadzie rzeczywistoœci, dzia³a za poœrednictwem procesu wtórnego, sprawuje kontrolê nad funkcjami poznawczymi i intelektualnymi. Ta czêœÌ osobowoœci decyduje o przyst¹pieniu do dzia³ania, które popêdy i w jaki sposób zostan¹ zaspokojone, oraz o tym które ¿yczenia zostan¹ wyparte. Zasadnicza rola ego to godzenie wymagaù organizmu z warunkami œrodowiskowymi czyli id i superego. Nie nale¿y jednak pope³niaÌ b³êdu uto¿samiaj¹c ego i œwiadomoœÌ. Nie wszystkie obszary ego s¹ œwiadome. W obszar ego zaliczane s¹ mechanizmy obronne, które ze swej natury nie s¹ œwiadome.

To, co wielu z Was rozumie pod pojĂŞciem "Ego" (kojarzÂąc je z "egoizmem"), to, w ujĂŞciu psychologicznym, nazywane jest mechanizmami autowaloryzacji albo teÂż, z innej perspektywy - pewnÂą czĂŞÂściÂą Self.

Dlatego warto JASNO powiedzieĂŚ, o ktĂłrym "Ego" akurat siĂŞ mĂłwi. bo bez tego wychodzi to, co tu widaĂŚ w tym wÂątku ;)

Witaj Tenebrael,
byloby to niezmiernie pozyteczne gdyby cos takiego istnialo  ;D
W literaturze znajdziesz dziesiatki jesli nie wiecej definicji a w zasadzie pseudo definicji tak jak ta z wikipedii, ktore opisuja raczej jego funkcje, czym te ego moze byc a czym nie albo probuja zastapic innym, rowniez nieprecyzyjnym terminem. Dlatego uwazam , ze jak najbardziej wystarczy proste rozumienie, ktore bardzo interesujaco oddal Thotal.
pozdrawiam

Wiesz, ja nie mĂłwiĂŞ - moÂżemy porozmawiaĂŚ o Ego w ujĂŞciu Thotal'a. Z tym, Âże warto wiedzieĂŚ, Âże to, do czego dojdziemy, ma zastosowanie JEDYNIE do tej wÂłaÂśnie definicji. Bo juÂż do definicji psychologicznej ma siĂŞ to nijak, do definicji z punktu widzenia Huny - jeszcze bardziej nijak. A obawiam siĂŞ, Âże jeÂśli dojdziemy tu do jakiegoÂś konsensusu odnoÂśnie definicji Thotal'a, to potem, jak ktoÂś bĂŞdzie sÂłyszaÂł o Ego np w kontekÂście Huny - bĂŞdzie automatycznie przypisywaÂł mu cechy, ktĂłre wypracowaliÂśmy na bazie kompletnie innej definicji.

Z tej te¿ przyczyny proponowa³bym, byœmy w tym temacie nazywali to "coœ" nie EGO, a nadali inn¹ nazwê (inn¹ ni¿: Ego, Ja, Self, OsobowoœÌ - bo te definicje s¹ ju¿ u¿ywane w innych kontekstach)

EDIT: Tak jeszcze dla jasnoÂści powiem, Âże Ego w rozumieniu Thotala to:

1. Po³¹czenie pewnych cech Ni¿szego Ja (pragnienia) z dominuj¹cym Œrednim Ja z lekkimi nalecia³oœciami Ÿle interpretowanych przez Œrednie Ja pobudek Wy¿szego Ja.

2. Po³¹czenie Ja d¹¿eniowego i Ja realnego, bêd¹cych w konflikcie ze sob¹ nawzajem.

3. Po³¹czenie d¹¿eù id i superego z ma³o adaptacyjnymi mechanizmami ego (w psychoanalizie).

Tak wiĂŞc jak widaĂŚ, ta koncepcja Ego raczej nie moÂże byĂŚ nazywana Ego, bo odnosi siĂŞ do innych dziedzin, w ktĂłrych to pojĂŞcie juÂż funkcjonuje w innym znaczeniu.

Ojej, widze ze owe Ega okropnie sie rozmnozyÂły  ;D mamy id, Ego, SuperEgo, Wyzsze Nizsze ÂŚrednie Ja, a teraz d¹¿eniowe i realne. Nie sadzicie ze odrobine temat zostaÂł rozdrobniony? A chciaÂłam poprosic Leszka o wytÂłumaczenie roli SuperEga, ale to dzielenie wÂłosa na czworo zaczyna sie mijac z celem...

Ok, wiec powiedz mi gdzie dok³adnie wycofujemy ze swojej œwiadomoœci to czego nie rozumiemy...bo jesli Ÿród³em takiego magazynu ma byc mózg, to wówczas wci¹¿ pamietalibysmy swoje zagadki,czy niepowodzenia. Tymczasem z autopsji wiem ze 'zapomnienie' bywa ca³kiem skuteczne. Po za tym masz racje, ¿e:

Moze po porostu nieprecyzyjnie sie wyraziÂłam, lecz chodziÂło mi dokÂładnie o to co napisaÂłeÂś

i tutaj troszke wspierasz mĂłj punkt widzenia, no bo ktĂłra czakra posiada wÂłasie takÂą niÂższÂą czestotliwoÂśc drgaĂą?

W moich rozwazaniach chodzilo mi o to ze czÂłowiek stanowi pewna peÂłnie, ale jeÂżeli czegos nie rozumie - to przedewszystkim siebie. Pozwole sobie przytoczyc pewien cytat z Bhagavatam (http://vrinda.net.pl/vedanta/text.php?a=&tyt=2&tom=6&b=&id=5903) moze nie idealnie oddaje sytuacje, ale cos waÂżnego wyjaÂśnia:
Najwy¿szy Osobowy Bóg, Anantadeva, odpowiedzia³ w ten sposób:Kiedy ¿ywa istota, uwa¿aj¹c siê za ró¿n¹ ode Mnie, zapomina o swej duchowej to¿samoœci polegaj¹cej na jakoœciowej jednoœci ze Mn¹ w wiecznoœci, wiedzy i szczêœciu, wówczas zaczyna siê jej uwarunkowane ¿ycie. Innymi s³owy, zamiast uto¿samiaÌ swój interes z Moim, zaczyna interesowaÌ siê swoimi ekspansjami cielesnymi, takimi jak ¿ona, dzieci i posiad³oœci materialne. W ten sposób pod wp³ywem jej czynnoœci, z jednego cia³a pochodzi inne, a po jednej œmierci nastêpuje druga.

A tu nie zgodze sie zupeÂłnie, jezeli mamy przyjac ze energi od boga dociera do czÂłowieka to osrodkiem jej rozprowadzenia jest serce - a nie podswiadomoÂśc gdzie tÂłumimy to co niechciane, lub stopy jak chcesz udowodnic nieco dalej. ReasumujÂąc, w swoich rozwaÂżaniach tak samo dywagujesz bez 100% pewnoÂści jak ja  :P

Ego nie lubi byĂŚ widoczne, nie lubi byĂŚ utoÂżsamione, a jeÂżeli juÂż, to lubi byĂŚ wybeÂłtane, rozmydlone, i dlatego Tene wykonuje jego polecenia w stu procentach ;D


Pozdrawiam - Thotal :)

Polecenia, powiadasz? Trudno "wykonywaĂŚ polecenia" czegoÂś, co jest czĂŞÂściÂą samego siebie ;] No, chyba Âże Thotal jesteÂś szczĂŞÂśliwym posiadaczem schizofrenii paranoidalnej z rozdwojeniem jaÂźni... no to hmmm....taaaakkk....to by pasowaaaaÂło...

Ale nie, przepraszam, przecie¿ ja jestem Iluminat¹, Jaszczurem, bezdusznym robotem indygo! Masz racjê, to mo¿liwe, mam ponadduchowe, niezale¿ne Ego, ktorego polecenia wykjonujê.... sam George B wchodzi do mojej g³owy! A teraz dzieci, marsz do ³ó¿ek, bajka na dobranoc siê skoùczy³a, trzeba lulu, bo dziadzio Annunaki bêdzie z³y!

(wybacz, uszczypliwoœÌ za uszczypliwoœÌ. Wolisz tak¹ formê wzajemnej krytyki - ja jestem elastyczny)

PozostanĂŞ przy tym, Âże jestem szczĂŞsÂłiwy ;D


Pozdrawiam - Thotal :)

Witam, a jakie ja mam EGO.

PrzedstawiÂłem tu poglÂądowo pewien model, ktĂłry dotyczy wymiany energii-ÂświadomoÂści z pola powszechnego.Nie naleÂży traktowaĂŚ go jako wpeÂłni prawdziwy.TwĂłrcom tego modelu zaleÂżaÂło raczej  na pokazaniu tej zaleÂżnoÂści,  jak nasze nagatywne emocje blokujÂą energiĂŞ biegnÂąca do Nas ze ,,ÂŹrĂłdÂła,,
I to  w tym caÂłym modelu jest najwaÂżniejsze, czyli zrozumienie, Âże negatywne energie-emocje ,,odcinajÂą,, nasze pole energii od energii ÂŹrĂłdÂła.Czyli im jest ich wiĂŞcej tym mniej energii-ÂświadomoÂści dociera do naszego pola energii- ÂświadmoÂści.
To jak jest ropzrowadzana energia to nikt tego dokÂładnie nie wie, a nawet nie jest to tak bardzo istotne.
WaÂżniejsze jest to, aby nie tworzyĂŚ negatywnych emocji-energii, czyli byĂŚ Âświadomym tego, Âże nic na tym Âświecie nie jest zÂłe, niedobre, niewÂłasciwe tylko niewÂłaÂściwe jest nasze podejÂście do Âświata, ludzi, wszechÂświata.Jest niewÂłaÂściwe, poniewaÂż tak nauczono nas ÂżyĂŚ.
Zgodnie z dzisiejsz¹ wiedz¹ wiêkszoœÌ naszych przekonaù jest odziedziczona, a reszta nabyta.Decyduj¹cym okresem dla ka¿dego z Nas by³o pierwsze 7-8 lat naszego ¿ycia.
Wycofywanie ze swojej ÂświadomoÂści, to w istocie stÂłumienie, lecz niczego nie da siĂŞ stÂłumiĂŚ, poniewaÂż to co pojawia siĂŞ w naszej ÂświadomoÂści podlega integracji , a nie stÂłumieniu.
Ja nie wiem jakie mechanizmy psycho-fizyczne siê wtedy uruchamiaj¹, lecz tu nie tak wa¿ne s¹ szczegó³y techniczne, lecz wa¿ne jest, aby nie dokonywaÌ t³umieù, lecz pozwoliÌ , aby wszystko co pojawi siê w naszej œwiadomoœci poprostu pozwoliÌ, aby z a i s t n i a ³ o. Czyli przyj¹Ì tylko i wy³¹cznie rolê obserwatora tego co siê dzieje.
Wszelkie emocje, ktĂłre siĂŞ w Nas pojawiajÂą poczÂąwszy od zÂłoÂści, nienawiÂści, lĂŞku a skonczywszy na miÂłoÂści sÂą dla Nas tylko  informatorami- sygnaÂłami mĂłwiÂącymi jaki w Nas istnieje  system wartoÂści.Wszelkie emocje sÂą czeÂściÂą naszej ÂświadomoÂści, tak jak i myÂśli, lecz nie sÂą nami.
Uto¿samienie siê ze swoimi myœlami-emocjami jest b³êdem, poniewa¿ jak wspomnia³em s¹ to tylko informacje co siê dzieje w naszym polu œwiadomoœci.
Lecz sÂą to bardzo cenne informacje, z ktĂłrych naleÂży wyciÂągaĂŚ wnioski obserwujÂąc ich.

Jezeli dowiesz siê, ¿e np.Twoja bliska przyjació³ka zgine³a w wypadku samochodowym, to Twoja reakcja prawdopodobnie bêdzie taka, ¿e nie bêdziesz chcia³a siê z tym pogodziÌ, nie bêdziesz chcia³a tego wpe³ni przyj¹Ì do œwiadomoœci.Wiêc st³umisz wtedy t¹ emocjê, która siê w Tobie pojawi.I tu jest b³¹d, aby w tym momencie, nie t³umiÌ, tylko zaakceptowaÌ to co siê sta³o, bo i tak tego ju¿ nie zmienisz, a emocja która siê pojawi np: ból, ¿al itd.pozwól jej, aby zaistnia³a, a ona po krótkim czasie, (¿e w tak prosty sposób siê wyra¿ê) odnajdzie swoje miejsce w Twojej œwiadomoœci.

Rafaello, Ty jako jedyna masz KOLOROWE :)


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj Tenebrael,
naprawde chcialbym uniknac jalowych dyskusji nad czyms, czego nie da sie precyzyknie definiowac. Przeciez gdyby mi chodzilo u ujecie np. Jungowskie czy Adlera czy Freuda czy Searla czy calej masy innych powiedzialbym to na wstepie. Nie mam zamiaru rozstrzasac jeszcze raz jakiejs definicji tego a tego , wydaje mi sie ze rownie cennym bedzie wyrobienie pogladu w waszym gronie. Szczerze mowiac
tylko i wylacznie to mnie interesuje. I spotkala mnie juz niejedna mila niespodzianka.  :)
Jeszcze raz, cenie sobie wnikliwosc i pociag do precyzji wypowiedzi ale ... nie w tym watku.  ::)
Reprezentuje poglad, ze to wlasnie nieprecyzyjnosc jezyka, zapapranego do granic niemozliwosci,
jezyka ktory utracil pierwotne znaczenie jest jedna z glownych przeszkod w zrozumieniu czegokolwiek.
Wiec dalej proponuje wypowiedz Thotala uznac za definicje robocza
pozdrawiam

MaÂły test na to, , ĂŚzy Ty, to ty?
TY- taka niepodzielna czêœÌ Ciebie, której nie mo¿esz ok³amaÌ, omamiÌ lub poddaÌ nawet subtelnej sugestii. Warunek testu- odwaga , by zadaÌ trudne pytanie . Warunek dodatkowy- nikt nie musi o tym wiedzieÌ(to dla ego)
1.dlaczego bojĂŞ siĂŞ cierpienia i Âśmierci?
2.dlaczego jestem z moim partnerem?
3.jakie Âżycie mnie satysfakcjonuje"
4dlaczego nie mogĂŞ tego wyegzekwowaĂŚ?
5.co tak na prawdĂŞ robiĂŞ na tym forum?

Ale ja nie mam nic przeciw, z jednym ale - Âżeby nie uÂżywaĂŚ samej nazwy Ego - po prostu dla jasnoÂści i nie tworzenia sprzecznoÂści. Albo, jako Âże Thotal zaproponowaÂł definicjĂŞ - moÂżemy o nim mowiĂŚ Ego Thotalne :D (to nie przytyk czy ironia, po prostu wtedy nazwa mowi sama za siebie, o czym rozmawiamy ;) )

A co tego ma pytanie co robiĂŞ na tym forum? to rĂłwnie dobrze moÂżna by byÂło siĂŞ zapytac dlaczego pracujĂŞ tam gdzie pracujĂŞ, dlaczego mieszkam tam gdzie mieszkam, dlaczego zyje tam gdzie ÂżyjĂŞ, dlaczego zyjĂŞ, co w koĂącu i tak zejdzie do pytania
PO CO ¯YJÊ.

Witaj Tenebrael,
nooo, ja., tego.... moze jednak Ego_Thotalne  ;D
Sarah54, dziekuje
pozdrawiam

To moÂże ThentEgo :D (sorka Thotal, Âże tak siĂŞ tu bezczelnie posÂługuje(my) Twoim nickiem, ale to nic ironicznego ;) )

Witaj Tenebrael,
wybacz ale ze wzgledu na szacunek do Thotala, nawet jakbym chcial to nie moge sie zgodzic  ;D
pozdrawiam

Thotentego, prego amigo...


 Pozdrawiam - Thotal :)

acentaur - spoko, to przecieÂż Âżart byÂł :) A tak serio, to po prostu warto w rozmowie mieĂŚ na uwagdze, Âże rozmawiamy tylko o konkretnym ujĂŞciu ego, a nie o Ego w kaÂżdym rozumeiniu. I tyle :)

"Jak na dr¿¹cej kartce, tak na drz¹cej obaw¹ duszy, ¿adnego szlachetniejszego gestu nie uczynisz" (J.Locke XVIIw.)

Generalnie sie zgadzam, odtracone emocje powodujace blokady w polu magnetycznym czÂłowieka i tak wczesniej czy póŸniej powrĂłcÂą. Rola obserwatora, nie identyfikujacego sie z tym emocjami wydaje sie byc ta wlÂąsciwÂą. Tymniemniej nie jest latwo pozostac obojetnym wobec faktĂłw, takich jak np opisaÂłeÂś - smierci kogos bliskiego, czy rozstania. Z moich 'obserwacji' wynika ze obrona przed smutkiem, czy innym uczuciem niewiele daje. Lepiej przezyc pewne stany i pozowliĂŚ napÂływajÂącym emocjom po porstu przepÂłynÂąc i odejœÌ - przezywajÂąc jednoczesnie swiadomie zaistniaÂła sytuacje. Zdarzaja sie np przypadki, ze spotykajac nieszczesliwa osobe mozemy na skutek wspoÂłczucia zapÂłakaĂŚ, wyrazajÂąc te emocje ktĂłrych ona/on nidgy nie uwolniÂła. czy wiec Ego to tylko tÂłumione emocje? Nie wydaje mi sie, przeciez nasze ja wci¹¿ kombinuje, rozwiazuje zagadki, najbardziej prubujÂąc okresliĂŚ Siebie. Tymniemniej Ego moÂże okazac sie tworem iluzorycznym wobez rzeczywistego Obserwatora, ktĂłry nie daje sie poznac  :)

Czy ktos pokusi sie o wytÂłumaczenie modelu Ego-SuperEgo oraz Id?

Najprawdopodobniej SUPER - EGO wymyœ³i³o ego uryte...

EGO, jak juÂż siĂŞ zorientowaÂło, Âże jest na Âświeczniku, to nie chce byĂŚ takie zwykÂłe i pospolte. EGO nie jest emocjami, ono tworzy emocje, Âżywi siĂŞ nimi i dalej nakrĂŞca dla wÂłasnego wzrostu. Super EGO, to dobrze najĂŞdzone emocjami, zwykÂłe, caÂłkowicie pospolite ludzkie ego.


Pozdrawiam - Thotal :)

Witam wszystkich,
pojecie Ego prowadzi do biblii i do ksiag hebrajskich i sporo wyjasnia. Taki byl moj zamiar doprowadzic
dyskusje do tego momentu.
Swiete ksiegi mowia, ze z zebra czlowieka/mezzyzny Bog stworzyl kobiete, co oznacza - to jest mezczyzna tej "kobiety". Slowo "kobieta" jest pierwotnie rodzaju meskiego ( freuja, friega, froio) i wlasciwe znaczenie tego slowa to "pierwszy" = przywodca,prowadzic, przewodniczyc.
Slowo czlowiek/mezczyzna symbolizuje pierwotny stan, z ktorego sie Ego wylamalo. Te Ego, to "kobieta" ktora jest teraz przywodca calosci. W kabbala "kobieta" reprezentuje te rozkazujaca, myslaca czesc w stosunku do "meskiej czesci sluchajacej i wykonywujacej pokornie rozkazy. Czesc dominujaca dziala na zasadzie "logiki" "rozsadku" ktore z racji tego , ze sa wasko pojete, ograniczone i slepe to tlumia te nasze prawdziwe "ja"
Tylko wtedy gdy obie czesci stworza harmoniczna calosc, czyli boskie malzenstwo (EWA, ewi, ewe = Prawo, sprawiedliwosc) powstanie prawdziwy, pojednany czlowiek.
pozdrawiam

oraz



Acentaur, czy w zwiÂązku z Twoim pytaniem i konkluzjÂą kabalistycznÂą oraz czterema stronami naszego wymÂądrzania siĂŞ, znalazÂłeÂś satysfakcjonujÂącÂą odpowiedÂź na pytanie o EGO? Bo ja nadal nie bardzo wiem, co to za zwierzĂŞ …  ;D

EGO to wirtualna maska...

Stworzona w myÂślach postaĂŚ, od dziciĂąstwa prĂłbuje staĂŚ siĂŞ kimÂś, to bycie kimÂś absolutnie zasÂłania potrzebĂŞ bycia sobÂą.
Dlatego kaÂżdy, kogo zakwalikowano do jakiegoÂś typu osobowoÂści, profesji, pozycji spoÂłecznej, tak bardzo broni siĂŞ przed jej utratÂą.
Iluzja bycia "KIM¦" otwiera wszystkie drzwi na salonach, tworzy obraz kogo¶, kto ma wszystko pod kontrol±, a to ju¿ wystarczy by oddaæ komu¶ takiemu swoj± MI£O¦Æ.
Tu niestety fikcja siĂŞ koĂączy, bo moÂżna oszukiwaĂŚ siebie nie zauwaÂżajÂąc tego, ale inny czÂłowiek szybko dostrzeÂże faÂłsz i doprowadzi do konfrontacji. CaÂłe nasze Âżycie polega na udawaniu i pokazywaniu Âświatu mocy prowadzÂącej do szczĂŞÂścia i miÂłoÂści. KaÂżdy kto czuje siĂŞ mistrzem obÂłudy, bardzo szybko doprowadza do ujawniania faÂłszu w innych osobnikach, cieszy siĂŞ z czyjejÂś utraty pozycji, bo wydaje mu siĂŞ wĂłwczas, Âże jego to nie dotyczy. Tak powstajÂą niekoĂączÂące siĂŞ konflikty, udowadnianie racji, ktĂłrej tak na prawdĂŞ nie posiada nikt.

EGO to maska prawdziwego JA, prawdziwe JA siedzi sobie cichutko, jak mysz pod miot³¹ i b³aga o dostrze¿enie. Tylko prawdziwe JA ma rzeczywisty kontakt z ca³¹ mo¿liwoœci¹ duchowej obecnoœci. EGO ci¹gle przeszkadza, kombinuje i wymyœla, doprowadza do depresji i ci¹g³ych konfliktów na ró¿nych poziomach osobowoœci, jest przyczyn¹ chorób i braku spokoju.


Pozdrawiam - Thotal :)

Powiadasz Thotal, Âże ego to nasza wirtualna maska?
Czyli twór ca³kowicie sztuczny i poza nami. W dodatku bardzo z³y, szkodz¹cy naszemu Ja, które siedzi cicho jak mysz pod miot³¹ i b³aga o dostrze¿enie. Ale kto ma dostrzegaÌ? Maska, czy to ubezw³asnowolnione przez maskê Ja? Maska nie mo¿e, bo jest tylko mask¹, zaœ Ja jest przecie¿ œwiadome siebie.

A moÂże jest tak, jak wskazuje nam Leszek, Âże po prostu ogarniamy ÂświadomoÂściÂą nasze dobre i zÂłe strony nazywajÂąc je i klasyfikujÂąc? I wszystko, co zÂłe wrzucamy do jednego worka pod nazwÂą ego, co stanowi swoiste „oczyszczanie” (ÂświadomoÂści?). Wtedy worek, faktycznie jest wirtualny, ale nasze myÂśli, zachowania juÂż jak najbardziej rzeczywiste. Czy jednak taka separacja „zÂła” od „dobra” nie jest czymÂś sztucznym? WynikaÂłoby z tego, Âże to zÂło (maska) gra pierwsze skrzypce. Czyli nasza prawdziwa istota jest ubezwÂłasnowolniona i siedzi cicho?
A moÂże walczy z wÂłasnÂą maskÂą, tylko kto jÂą stworzyÂł i wg jakiego programu? No bo przecieÂż nie mogÂła stworzyĂŚ siĂŞ sama. Zatem mamy nad sobÂą wÂładzĂŞ, czy ktoÂś ma jÂą nad nami i zakÂłada nam maski, byÂśmy jak Âślepcy we mgle ….
JuÂż widzĂŞ, jak Astro przypomina, Âże to nasze faÂłszywe przekonania jÂą stworzyÂły. I poniekÂąd ma racjĂŞ. Ale kto kaÂże naszemu Ja wybieraĂŚ takie przekonania?

PrzyjmujÂąc zaÂś koncepcjĂŞ, Âże ego to integralna czêœÌ nas, ktĂłra jest dynamiczna w swoim rozwoju, to nie ma juÂż w nim (ego) niczego demonicznego. Po prostu czÂłowiek ograniczony materiÂą postrzega, dziaÂła i uczy siĂŞ zmieniajÂąc wci¹¿ siebie. I w miarĂŞ stawania siĂŞ mÂądrzejszym i doskonalszym niejako „traci” to umowne ego.
Ale to My przeobraziliÂśmy siĂŞ, nie zaÂś nasza maska.

A jaka jest prawdziwa istota czÂłowieka? Wiemy, kim jesteÂśmy?
I dlaczego taĂączymy w salonach, zamiast we wÂłasnej przestrzeni?
A moÂże ta przestrzeĂą zawiera takÂże salony ze wszystkimi maskami?

Pozdrawiam  :)

Witaj ptaku,
calkiem niezle to wyczuwa Thotal  8)
Zanim znajdziemy sie w sytuacji gdzie sadzic bedziemy , ze za nasze zycie psychiczne i fizyczne odpowiadaja tylko sekwencje
impulsow o jakis tam czestotliwosciach chcialem zwrocic uwage na intuicje w kazdym z nas i niebagatelna wiedze
starozytnych. Chcialem zwrocic uwage , ze wszystko jest ze soba powiazane i nasze zycie psychiczne nie jest wyjatkiem. I dobrze jest wiedziec z grubsza co to jest, jak funkcjonuje i jakie ma powiazanie ze swiatem zewnetrznym.
Tyle ze zamiana tego EGO na bity informacji jest zalosnie smieszna.
Jesli ktos chce drazyc dalej  mozna w psychice odkryc szereg roznych struktur o roznych funkcjach, polecam C.G Junga.

Znajomosc Ego pociaga za soba inne jeszcze pytanie i odpowiedzi.
Np. Mesjasz. Ten , ktorego wszyscy znaja, wykonal swoje zadanie i nie ma potrzeby aby jeszcze raz sie mial pojawiac.
Teraz my otrzymujemy te role, my musimy doprowadzic do wyzwolenia sie od EGO, polaczyc obie czesci i stac sie
czlowiekiem doskonalym. My musimy sie sami i "nasz swiat" wybawic.

Ptaku, jeszcze nie mam takiej pewnosci ale staram sie ogarnac wszystkie opcje i sadze ze sie ta prawdziwa sama wyklaruje.
Zle powiedziane, nic sie samo nie wyklaruje , wszystko musimy sami sami z mozolem osiagnac.
pozdrawiam

Ja¿ù - obserwator z nikim nie walczy, nawet nie wie co to jest dobro i z³o.
Iluzja EGO polega na dominacji centralnego komputera - mĂłzgu (wszystkich myÂśli) nad obserwatorem - prawdziwym JA.

PTAKU, zastanów siê g³êboko w jakim celu napisa³aœ ¿e; " ego, to twór ca³kowicie sztuczny, poza nami, i w dodatku bardzo zly i szkodz¹cy". Czy Twój mózg te¿ siê broni przed prawd¹ i podsuwa coraz to nowe wersje zdyskredytowania pogl¹du? Tu nie ma mowy o separacji dobra i z³a, tak¹ separacjê przedstawia Ci goni¹cy za iluzj¹ spanikowany umys³., Ca³y czas potrzebne mu s¹ dowody i potwierdzenia, ca³y czas domaga siê konfrontacji pomiêdzy biegunami. Dziêki konfrontacji ¿yje, nakrêca emocje i ¿ywi siê nimi, tylko teraz pytanie; czyim kosztem?

"CzÂłowiek uczy siĂŞ zmieniajÂąc siebie i w miarĂŞ stawania siĂŞ mÂądrzejszym i doskonalszym niejako "traci" to umowne ego"
ToÂż to jest hymn ku czci EGO, najlepszy prezent jaki mogÂłaÂś ofiarowaĂŚ wÂłasnemu egotycznemu, pasoÂżytniczemu tworowi.
OddaÂłaÂś mu prawo do dalszego kierowania i uczenia CiĂŞ stawania siĂŞ mÂądrzejszym.

Czy byk musi byÌ m¹drzejszy od trawy? A co jest lepsze, jaskó³ka, czy dzik?
A jaka jest istota czÂłowieka?


Istota czÂłowieka - JAM JEST

Pozdrawiam - Thotal :)

Mialam nie kometowac juz nic, ale...

Kobiwta z "zebra" Adama ( mysle iz ma to wiele znacze nie tylko zebro w naszym pojeciu) z niego, .... "co oznacza ze jest  ,TO MEZCZYZNA TEJ KOBIETY?
A co to znaczy tak naprawde mezczyzna TEJ KOBIETY? Kto wie ten wie iz zostal dokonany eksperymet rozdaielenia pelni aspektow zenskiego i meskiego na zupelnie niezalezne DUCHOWE ISTOTY.
W tym wypadku od aspektu  MESKIEGO oddzielono zenski ,tym powiedzmy ZASADNICZYM ,pierwotnym byl ON , MESKI ADAM a tak naprawde nasz znajomy ENKI (wielu imion wlacznie z JAHVE).Adam zyskal sile, MOC bo jest ona cecha meskosci , Ewa posiada wiedze , bo jest to cecha zenskosci. Powstaly wiec dwa rozdzielone aspekty , ktore staly sie wzorcami duchowymi i genetycznymi dla cywilizacji Enki -Adama. Stworzona zostala nowa matryca rozwojowa oparta na maksymalnym poziomie energetycznym 50% wiedzy ( czytaj swiatla , lub milosci).
Kobieta nie jest rodzaju meskiego pierwotnie i nigdy nie byla, kobieta jest i byla rodzajem ZENSKIM, ( natomiast tworzenie slow i nadawanie im znaczen to juz inna kwestia), Po co miala by byc kobieta rodzaju meskiego, skoro miala i ma reprezetowac odmienny rodzaj niz meski? to jest totalna bzdura, ktora chce zatrzec indywidualnosc i odmiennosc kobiety.
Ale jest inne wytlumaczenie dla tej informacji ( ktora moim zdaniem chce mnam zwrocic uwage na zdarzenie), dotyczy to tylko i wylacznie EPOKI Adama-ENKI , w ktorej ta rozdzielnosc zostala dokonana. Ale czy bylo to tak napewno? tez mam watpliwosci. Nie mniej jednak zastosuje sie do tego konkretnego tekstu.

W tym wypadku "Ewa jest rodzaju meskiego", bo jest oddzielona czescia od jej pierwowzoru , ktory byl w calosci swojej istoty ASPEKTEM MESKIM. Jezeli zrozumiemy fakt rozdzielenia ( wczesniej harmonijnych dwoch aspektow jednej Energii-Duszy , ktora byla 100% aspektem meskim ( i to takim wzorcowym) zerozumiemy sens tej informacji.
Teraz Ewa musi odzyskac moc aspektu meskiego przez wielosc wcielen ( ktora zostala z jej rozdzielona czescia meska), a Adam musi przez wielosc wcielen ponownie odbudowac w sobie aspekt zenski , ktory przekaze mu wiedze kobiecosci.

Pierwszy , przywodca , prowadzic... cechy  przynalezne aspektowi zenskiemu z racji zdeponowanej w nim wiedzy pierwotnej.Nie zas jakiego kolwiek wywyzszania kobiety ponad mezczyzne, po prostu tak zostalo to stworzone pierwotnie. Iz w aspekcie zenskim jest wiedza, a w meskim moc , ktora orusza ta wiedze do dzialania. Tak wiec zawsze prowadzi wiedza, prekursorami sa ci , ktorzy propaguja nowa wiedze, sama moc to zbyt malo.
ale rowniez sama wiedza bez inspiracji dzialania nie bedzie szla do przodu , nie bedzie miala motywacji zaistnienia, tak samo jak " wiedza zdeponowana w czym kolwiek bez sily woli korzystania z niej nie wyplynie na swiatlo dzienne.
Zeby zaistniala wiedza fizycznie musi sie odbyc oddzialywanie owych aspektow i meskiego i zenskiego. Wowczas  WIEDZA-KOBIECOSC, zaistnieje pelnia inspirowana MOCA-MESKOSC , wpisujac w zycie doswiadczenia , ktore prowadza obydwa aspekty do MADROSCI.
A gdzie jest EGO? Moim zdaniem , tym okresleniem nazywamy podnoszaca sie samoswiadomosc , znika jej uzaleznienie od emocji ( ktorymi rzadza oddzialywania materialne), przeksztalcajac sie w czyste JA , ktore uniezaleznione od materi istnieje w wiecznym  TU I TERAZ.

Kiara :) :)

ps. Drzewo przy ktorym sa Ewa adam i waz podajacy jej jablko , ktore ona przekazuje Adamowi.

Ten obraz jest super prosta informacja matrycy wspolczesnej epoki.
eksperymentalnie ( a moze na wskutek przekroczenia poziomu rozwoju) rozdzielono PELNIE  DUCHOWA , na dwa oddzielne aspekty ( meski i zenski, w tym wypadku wzorcem rozdzielonym dla przyszlego pokolenia ,Epoki, byl mezczyzna .Jego energetyczny wzorzec aspektu meskiego). W ten sposob powstala matryca rzeczywistsci naszej Epoki "Zelaza, lub Ciemnosci" .Gdyz On reprezetowal aspekt energii o potecjale "minusowym", co oznacza tylko 50% wiedzy SWIATLA, lub Energii Milosci (mysle iz to tlumaczenie ulatwi zrozumienie calosci zagadnienia, oraz epoki w ktorej zyjemy, jak rowniez istoty mysli i dzialan ENKIEGO)
Tak wiec mamy rozdzielona ENERGIE ( wzorzec MESKOSCI) na dwie jego energetyczne czesci, aspekt zenski -Ewa i aspekt meski Adam, tworzace w nim pelnie.

Mimo wszystko po rozdzieleniu , wiedza ( kobiecosci) nie zostala przy aspekcie meskim , zawsze posiada ja zenski.Ale Ewa , naszej Epoki NIE POSIADA PELNI WIEDZY ZENSKIEJ , bo NIE BYLA PIERWOWZOREM ENERGII ZENSKIEJ NA ZIEMI NIE BYLA PRAMATKA LUDZKOSCI!

Jakie jest wiec rozwiazanie dla niej i jej "dzieci"? Jest nim drzewo zycia, wznoszenie sie na nim poprzez rozwoj UCZUCIOWY. Dojscie do ENERGII WEZA KUNDALINI , ktory drzemie w kazdej ISTOCIE , i przyjecie od NIEGO WIEDZY.
A co jest ta pelnia WIEDZY?  Symbolem jej jest JABLKO WENUS, w nim jest zdeponowana informacja o STWORZENIU I O TWORZENIU.JEDNAK ZEBY DOJSC DO  PELNI 100%  TEJ WIEDZY POMIMO IZ KUNDALINI JA NAM (naszemu aspektowi) przekaze NIEZBEDNE JEST PONOWNE POLACZENIE ROZDZIELONYCH ASPEKTOW MESKIEGO I ZENSKIEGO. Czyli symboliczne zlonczenie ADAMA  i EWY, przekazanie  pelnej wiedzy kobiecosci oddzielonemu aspektowi meskiemu.Jednak stac sie to moze dopiero , gdy kobieta i mezczyzna na drodze samorozwoju UZYSKALI JUZ HARMONIE SWOICH ASPEKTOW ( wewnatrz siebie meskiego i zenskiego) , osiagneli PELNIE WIEDZY ASPEKTU W KTORYM ZYJA OBECNIE.
Wowczas "EWA",gdy kundalini- PRA WAZ ( symbol WIEDZY) obdarowala ja WIEDZA JEJ ASPEKTU, moze ta WIEDZE PODAROWAC MEZCZYZNIE, jest to owo symboliczne JABLKO WENUS.
Jednak mezczyzna rowniez powinien osiagnac PELEN POZIOM WIEDZY ASPEKTU MESKIEGO (czyli calkowita harmonie w nim wiedzy aspektu zenskiego i meskiego) , wowczas WLASNA WIEDZE(MOC) moze podarowac kobiecie.

Na obrazie Adam i Ewa , oraz kuszenie Weza , zawarty jest caly pierwotny przekaz tej wiedzy.
A zakrycie listkami figowymi intymnosci zenskiej i meskiej, co znaczy?
Znaczy to tylko tyle iz obydwoje juz sa w materi, w swiecie energetycznym nie istnieje wstyd przed przejawianiem sie w zadnym z aspektow, ni meskim , ni zenskim.

Tak, tylko, Âże ja nie miaÂłam na myÂśli WyÂższej JaÂźni piszÂąc o „Ja”.
PisaÂłam o ÂświadomoÂści czÂłowieka, czyli tej aktualnej, „mieszkajÂącej” w obecnym ciele. 


A moÂże to „Ja”, to caÂła nasza obecna ÂświadomoœÌ ogarniajÂąca i sterujÂąca sama sobÂą?
Czy komputer moÂże mieĂŚ wÂładzĂŞ nad obserwatorem?


To nie tak, niewÂłaÂściwie mnie odczytaÂłeÂś. MĂłj mĂłzg przed niczym siĂŞ nie broni, bo mĂłzg to tylko narzĂŞdzie do przejawienia siĂŞ ÂświadomoÂści. Nie identyfikujĂŞ siĂŞ z myÂślami, ktĂłre przelatujÂą przez mĂłzg i ktĂłre nie sÂą moim „Ja”. Ja, to ÂświadomoœÌ tych myÂśli, w³¹cznie z wszelkimi konstrukcjami, takÂże z konstrukcjÂą EGO. Niczego wiĂŞc nie dyskredytujĂŞ. Bo jak moÂżna dyskredytowaĂŚ coÂś, co tylko obserwujĂŞ? ObserwujĂŞ teÂż ten „spanikowany” umysÂł, ale we mnie jest spokĂłj, nie wzbudza on Âżadnych emocji.
Bieguny? Staram siê byÌ poœrodku, z ma³ymi wycieczkami na boki :D w celach poznawczych. Piszesz, ¿e ego ¿ywi siê emocjami naszym kosztem. I tu widzê sztucznoœÌ tego. Bo niby mózg (komputer) mia³by ¿erowaÌ na nas? A mo¿e to nasze œwiadome Ja steruje energi¹ cz³owieka, by doœwiadczalnie dochodziÌ do coraz g³êbszego samopoznania?


CzyÂżby? Doskonale rozumiem potoczne znaczenie sÂłowa ego, oraz TwĂłj tok rozumowania. Znam te myÂśli, teÂż sÂą w moim umyÂśle. Staram siĂŞ jednak spojrzeĂŚ na to z innej strony. PrzyjmujÂąc koncepcjĂŞ dominacji Ego, stajĂŞ siĂŞ jego niewolnikiem i umacniam je. PrzyjmujÂąc zaÂś, Âże jestem Âświadomym Ja, ktĂłre obejmuje wszelki koncept, jestem obserwatorem, z moÂżliwoÂściÂą wyciÂągania wnioskĂłw i kierowania poczynaniami czÂłowieka, nad ktĂłrym mam pieczĂŞ. Pewnie zagmatwaÂłam i niezbyt jasno wytÂłumaczyÂłam, ale tak to juÂż jest ze sÂłowami.
Niemniej pozdrawiam Ciebie i Twoje ego, skoro nadajesz mu byt.  :)



No wÂłaÂśnie, sam sobie odpowiedziaÂłeÂś. Ale to "JAM JEST" teÂż czymÂś ogarniasz, czym? :)

ptak, Thotal - i wÂłaÂśnie dlatego, patrzÂąc teraz na waszÂą rozmowĂŞ, utwierdzam siĂŞ w przekonaniu - im bardziej chce siĂŞ pod sÂłowo "Ego" podstawiĂŚ wÂłasne wyobraÂżenia, tym bardziej rozmowa staje siĂŞ nijaka - bo nie ma konkretnych podstaw. StÂąd teÂż znowu apelujĂŞ, by jednak zmieniĂŚ sÂłowo "Ego" na jakieÂś inne, nie posiadajÂące wczeÂśniejszego znaczenia, a nie podpinaĂŚ pod coÂś juÂż znanego nowe, inne znaczenia.

Ego - Pryzmat  ;)

(http://img388.imageshack.us/img388/7776/744pxmaslowsvgag3.jpg)(http://img410.imageshack.us/img410/3968/egoai4.jpg)

 
Tenebrael, zmiana nazwy niczego nie rozwi¹¿e, bo treœci nadal bêd¹ te same. Po prostu, chyba ca³a ta dyskusja nie ma sensu, bo tak naprawdê, co nam daj¹ jakieœ formalne ustalenia? Czy to wp³ynie na zmianê naszego ¿ycia i jego jakoœÌ?
Czy, gdy moja œwiadomoœÌ przyjmie jak¹œ koncepcjê ego, zmieni to j¹ sam¹? Po porostu, przybêdzie jeszcze jeden kamyczek pojêciowy do kolekcji. A przecie¿ nie o to chodzi, by kolekcjonowaÌ pojêcia i definicje. Chodzi o doœwiadczenia na poziomie uczuÌ, bo tylko to nas zmienia. Myœli, owszem s¹ stymulatorami tych¿e doœwiadczeù, ale myœli konstruktywne, nie zaœ tworzenie nazewnictwa i przyklejanie etykietek.
ChoĂŚ z drugiej strony, wiedza powinna byĂŚ systematyzowana.   
Ech …  :)

Lucyfer, dziĂŞki za podpowiedÂź. Jak zwykle peÂłnisz rolĂŞ podrĂŞcznej "apteczki" ... albo chodzÂącej encyklopedii. :) To chyba w zwiÂązku z nickiem ... ?  :D No i w dyskretny sposĂłb systematyzujesz wiedzĂŞ.

Pozdrawiam  :)

ptak - Nie o to mi chodziÂło. UwaÂżam, ze rozmawianie o tym tworze, o ktorym tu np mowi Thotal, jest naprawdĂŞ istotne (choĂŚ nie we wszystkim siĂŞ z nim zgadzam). Tyle, Âże kiedy nazwiesz to "Ego", to od razu przychodzÂą do gÂłowy "normalne" definicje Ego, mieszajÂą siĂŞ z tym, o czym napisaÂł Thotal, i mamy jeden wielki pie...prznik. Dlatego lepiej rozmawiaĂŚ bez uÂżywania s³ów, ktĂłre majÂą juz swoje standardowe znaczenia. jedynie o to chodzi. 

Tenebreal, rozumiem, ale zauwaÂż, Âże ten twĂłr, o ktĂłrym mĂłwi Thotal, jest thotalowski. ;D
KaÂżdy z nas ma swego twora i jego bĂŞdzie wciskaÂł …
Ale gadajcie, mi siĂŞ juÂż nieco znudziÂło. Jednak poobserwujĂŞ, co zresztÂą zawsze czyniĂŞ, nawet, gdy sama zawziĂŞcie gadam. :D Jak ja uwielbiam samodekonspiracjĂŞ, wiele mi to daje, no i ubaw czasami nieziemski. A czasami smutek przejÂściowy i zaduma.
No i wyszÂło, Âże Thotal ma racjĂŞ, bo kogo ja obserwujĂŞ w akcji, jak nie twora wÂłasnego?  ;D

Mi natomista to co napisa³ Thotal sie bardzo podoba - odnoœnie maski jakie chc¹c niechc¹c przybieramy. Wynika z tego ze bardzo ³atwo dosrzegamy 'maski' innych natomiast swoja dojrzec najtrudniej. No bo kazdy spotkal sie pewnie z sytuacja kiedy, oczekujemy czegos od drugiej osoby np: bardzo chcemy sie pogodzic, ale czekamy az tamta osoba uczyni pierwszy krok. Nasze ego broni sie nie pozwalaj¹c pod¹Ì w³asciwej decyzji, która jest zwyczajowe 'hej nie z³oœÌ sie na mnie' Ego w takiej sytuacji okazuje sie wiec tworem niedojrza³ym, gdy¿ po pewnym czasie mozemy ¿a³owaÌ tej czy innej decyzji typu 'a mog³em/am zrobic to inaczej' - wiec mniemam ze jakolwiek to twór iluzoryczny, to przeciez istnieje bo jego decyzje s¹ odczuwalne.
Co do istoty problemu, to widze ze klasyfikacja Ego, k³óci sie z istota która Thotal nazwa³ Obserwatorem (w nas) pe³n¹, niezale¿n¹ od dobra i z³a. Czy czasem ego nie próbuje zaj¹Ì konkretnej pozycji wobec w³asnie Obserwatora, nie mogac sie zdecydowac, lub raczej moze dopasowac do tego prawdziewgo Ja?

Wiec jak mamy rozmawiaĂŚ i jakich slĂłw uzywac, wedÂług tej koncepcji?

Nazwij to sobie np Abrakadabra :P Albo Maska. Albo jak tam chcesz. Bo te sÂłowa nie majÂą ustalonego znaczenia. A Âże koncepcja Thotal'a najbardziej pasuje do metafory maski, wiĂŞc zamiast Ego wystarczy mĂłwiĂŚ o Masce. I sprawa zaÂłatwiona.

   Nie ma sensu juÂż wiĂŞcej o tym EGO gadaĂŚ , bo tacy mÂądrzy jesteÂśmy, Âże normalnie zaraz  wszystkim zrobiĂŞ medale i wyÂślĂŞ kurierem do domu. Niestety nie idzie za tym nic wiĂŞcej, poza pokrzyczeniem sobie tu na forum,  lub intelektualnym pospieraniem siĂŞ. Nic z tego nie wynika, wiĂŞc w jakiÂś sposĂłb  jest to zakÂłamane - moÂże nawet podwĂłjnie.

ZakÂłamane, bo sÂą mega waÂżniejsze problemy do rozwikÂłania.ChoĂŚby  to co siĂŞ dzieje obecnie, gdzie za pomocÂą socjotechniki, reklam, pieniĂŞdzy oraz emanacji ukrytym strachem  kontroluje siĂŞ umysÂły i nawet ludzie  tzw. inteligentni  - sÂą  g³êboko wkrĂŞceni w tryby  systemĂłw i chwajÂą siĂŞ za wÂłasne obronne murki. PrzykÂładĂłw na to sporo i moÂżna by napisaĂŚ z tego nie jednÂą prace doktorskÂą  lub  nakrĂŞciĂŚ nie jeden film. Dzisiaj wszystko jest bezosobowo zakamuflowane  i trzeba siĂŞ w koĂącu decydowaĂŚ  w jakiej rzeczywistoÂści chcemy ÂżyĂŚ!!!

Kontrolowanie umys³u za pomoc¹ socjotechniki to wynalazek ani nowy, ani jakiœ specjalnie odkrywczy. Przecie¿ to robili ju¿ egipscy kap³ani czy greccy mówcy. Zmieni³a siê forma, ale treœÌ jest taka sama od zawsze.

A co do przyk³adu z chêci¹ pogodzenia siê z drug¹ osob¹: Tu masz (Enigma) wrêcz idealny przyk³ad dzia³ania Id, Ego i Superego (czy te¿ Ni¿szego, Œredniego i Wy¿szego Ja). Id z jednej strony odczuwa smutek z powodu k³ótni, i chce odzyskaÌ szczêœcie p³yn¹ce z dobrych kontaktów, z drugiej strony obawia siê uczuÌ, które towarzysz¹ "wyci¹gniêciu rêki" jako pierwszy. Ego ocenia, co zrobi³o w k³ótni nie tak, za co nale¿y przeprosiÌ, i jak to zrobiÌ, by spe³niÌ pragnienia Id (pogodzenie) jak najmniejszym jego kosztem (negatywne odczucia z "wyci¹gniêcia rêki"). Superego z kolei zalewa wzorcami dobrej przyjaŸni, kontaktów i relacji spo³ecznych. Czy wyci¹gnie siê rêkê jako pierwszy? Jeœli Ego uzna, ¿e nie jest mo¿liwe zadzia³anie tak, by zyski dla Id (przyjemnoœÌ z pogodzenia) przewy¿sza³y straty (nieprzyjemne uczucia zwi¹zane z w³asn¹ inicjatyw¹), lub te¿ napomnienia Superego nie bêd¹ wystarczaj¹co mocne - wtedy nie wyci¹gnie cz³owiek rêki. Jeœli natomiast da siê znaleŸÌ taki sposób, lub te¿ Superego zdominuje sytuacjê - wtedy rêka zostanie wyci¹gniêta.

Bardzo prosta definicja, prosty mechanizm, bez uciekania siĂŞ do z nieba wziĂŞtych terminĂłw i teorii ;)

   Czyli nic wiele siĂŞ nie zmieniÂło w ÂświadomoÂści spoÂłecznej. Bo wszystko idealnie daje siĂŞ okieÂłznaĂŚ i zabiĂŚ stosujÂąc socjotechnikĂŞ.
ÂŚmiem jednak twierdziĂŚ, Âże to co teraz siĂŞ dzieje jest tysiÂąc razy gorsze niÂż za tamtych czasĂłw.
 Bo zabiĂŚ milion ludzi w Iraku to przecieÂż Âżaden problem!
 Dla mnie to jest ludobĂłjstwo na mega skalĂŞ i co najgorsze za wÂłasnÂą akceptacjÂą jednostek, ktĂłrzy sÂą tak zaÂślepieni uwaÂżajÂąc, Âże inaczej nie moÂżna.
 KiedyÂś jak Ci nie odpowiadaÂło mogÂłeÂś wyjechaĂŚ w ''dzicz'' i ÂżyĂŚ samotnie lub w podobnie myÂślÂącej spoÂłecznoÂści.
DziÂś nawet ta ''dzicz'' zostaÂła Ci odebrana, bo sÂą granice, paszporty, wizy, peÂłno policji, szpiegĂłw, kapusiĂłw, a do Âżycia potrzebujesz milion niezbĂŞdnych rzeczy.
ÂŚmieszÂą  mnie juÂż totalnie TE zaprogramowane roboty, ktĂłre jeszcze obrzucajÂą ludzi iluzjami i kÂłamstwami w stylu ustanawiania konstytucji, Âże kaÂżdy czÂłowiek jest wolny i ma takie same prawa do Âżycia.

Proza Âżycia najlepiej pokazuje oblicze systemu. Pokazuje prawdĂŞ, na co ludzie siĂŞ godzÂą  i jak wyglÂąda ich prawdziwe Âżycie.To o wiele waÂżniejsze niÂż wszystko co moglibyÂśmy w tej chwili przedyskutowaĂŚ.

astro - mĂłwisz o zabijaniu tÂłumĂłw ludzi w Iraku. A co byÂło za czasĂłw krucjat? Jak potraktowali KrzyÂżowcy JerozolimĂŞ? Lepiej? Bynajmniej. Wymordowali w pieĂą do ostatniego czÂłowieka, "aÂż konie po kolana brodziÂły we krwi". Ani wojna, ani manipulacja, ani wpajanie tÂłumom swoich wyobraÂżeĂą, nie sÂą niczym nowym. To samo byÂło setki lat temu, to samo i dwa, i trzy tysiÂące lat temu.

Tylko teraz to robi wiĂŞksze wraÂżenie, bo proporcjonalnie wojen i mordowania jest... MNIEJ niÂż kiedyÂś. Teraz 2 wojna Âświatowa czy wojna w Iraku robiÂą na nas wraÂżenie (negatywne). KiedyÂś takie wojny, napadanie na inne kraje (z o wiele bardziej bÂłahych powodĂłw!) byÂło NORMÂĄ.

WiĂŞc wbrew temu, co tak wielu katastrofistĂłw mĂłwi, dzisiejszy Âświat jest proporcjonalnie o wiele bardziej cywilizowany i "ludzki" niÂż byÂł kiedyÂś. Tyle, Âże ludzie takie rzeczy mogÂą zauwaÂżyĂŚ dopiero po kilku wiekach, z perspektywy czasu, kiedy nie sÂą juÂż bezpoÂśrednimi uczestnikami/obserwatorami wydarzeĂą.

Astro, czyli co, mamy iœÌ na wojnê?
PrzecieÂż doskonale wiemy, co siĂŞ dzieje i nie ma w nas zgody na to. 
I myÂślĂŞ, Âże kaÂżdy czÂłowiek Âświadomy istnienia systemu robi, co moÂże na swojÂą miarĂŞ.
A przede wszystkim zmienia siebie, to przenosi siê na otoczenie i zmienia œwiadomoœÌ innych.
Co jeszcze? Chyba nie kaÂżesz nam strzelaĂŚ?  ???

"Rozpracowywuj¹c" w³asne EGO, ju¿ nie musimy byÌ patriotami, obroùcami uciœnionych, rewolucjonistami, bo te iluzje w prosty sposób zawsze prowadzi³y nas do bólu i nieszczêœcia. To, o czym pisze Astro, to próba zrozumienia siebie w œwiecie zdominowanym przez socjotechnikê, s³u¿¹c¹ w³adzy, s³u¿¹c¹ do zdominowania i zniewolenia jednostki. Sposobem na EGO w³adzy jest zrozumienie w³asnego i podnoszenie œwiadomoœci w sród innych. To pocz¹tek dzia³alnoœci i jej koniec. Z boku mo¿e to wygl¹daÌ na "nicnierobienie", ale si³a ju¿ kilku milionów oportunistów mo¿e zmieniÌ œwiat.


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj Tenebrael,
chwala Freudowi za teorie, ale to juz historia. Zyje te pojecie jeszcze w oparciu o interesy swiata medycyny szkolnej
i przemyslu farmaceutycznego bo jest wzglednie proste i przynosi kase. Struktura psychiki to potezny temat i wcale nie zakonczony. Dlatego chcialem uniknac jakiego definiowania za autorem xxxx bo to wprowadza na jeden tor widzenia.
A widze , ze odczucie Thotala inni tez instynktownie podobnie rozumieja. Mnie to wystarcza.  :)
EGO_Thotal  EGO_Thotal  EGO_Thotal  EGO_Thotal  EGO_Thotal  ;D
pozdrawiam

Acentaur - Nie, to, o czym mĂłwiĂŞ, nie jest stricte freudowskie, ani tez neo-psychoanalityczne. Nie sÂą to jakieÂś wydumania nowego nurtu psychologicznego. Huna to teÂż nie jest w 100% (z lekkimi modyfikacjami). A czy jest prawdziwe? SprĂłbuj sobie tak na sucho, bez emocji, zanalizowaĂŚ jakieÂś zachowania jednej osoby (choĂŚ najlepiej siebie, bo masz wiĂŞkszy dostĂŞp do swoich emocji na przykÂład). Zobaczysz, Âże KAÂŻDE dziaÂłanie, myÂśl etc opiera siĂŞ na tym wÂłasnie schemacie NiÂższego, ÂŚredniego i WyÂższego Ja. Ja po prostu wolĂŞ docieraĂŚ do tego, jak to jest zbudowane, jak dziaÂła. PomysÂł Thotal'a jest ciekawy, ale, jak dla mnie, zawiera zbyt wiele uogĂłlnieĂą, w wielu miejscach jest zbyt rozmyty. Jako hipoteza jest ciekawy, ale w zasadzie nic specjalnego nie wyjaÂśnia. WolĂŞ jednak modele mniej erudycyjne, a bardziej wyjaÂśniajÂące zachowania, psychikĂŞ etc. Bez jakiejkolwiek tutaj urazy dla Thotal'a.   

Tak, to bardzo dobry przyklad, wi¹¿¹cy sensownie dwa pozornie ró¿ne pojecia. Czy to z grubsza 'Psycholanizy' Z.Freuda? Tak czy inaczej moje ego, wkoĂącu strawiÂło dziwnÂą sprzecznoœÌ rĂłznorakich teorii. Dziekuje  :)

Enigma - nie do koùca jest to Freud. Jest to raczej Huna z lekkimi modyfikacjami pochodz¹cymi z psychologii (g³ównie te modyfikacje dotycz¹ Superego). Ten schemat jest o tyle spójny, ¿e ³¹czy i t³umaczy zarówno wiêkszoœÌ psychiki cz³owieka, jak i wiêkszoœÌ zjawisk parapsychicznych. St¹d uwa¿am, ze jest tu najbardziej pasuj¹cy.

   Widze, Âże dalej m³ócicie temat ''ego''.
Wszystko piĂŞknie, Âładnie tylko, Âże....  ''ego''  nie- istnieje! KtoÂś tutaj pisaÂł, Âże ''ego'' to  JA , ICH, itd...
To nie-prawda, choĂŚby dlatego, Âże termin ,,ego,, od samego poczÂątku tej definicji odnosiÂł siĂŞ do faÂłszywego ''Ja''. FaÂłszywego, czyli nierzeczywistego.TrzymajÂąc siĂŞ terminologii (faÂłszywy lub nierzeczywisty),  czyli nie-istniejÂący!

ByÂło kiedyÂś tak, Âże rozmaity zbiĂłr uczuĂŚ, idei, wzorcĂłw myÂślowych, nazwano sobie faÂłszywe ''Ja,,, ktĂłre przechszczono  na ''ego''.Tylko, Âże termin dalej odnosi siĂŞ do tego samego. Odnosi siĂŞ to  do emocji, ktĂłre tracÂą jakikolwiek sens, gdy skupimy siĂŞ nad chwilÂą obecnÂą. FaÂłszywe ''Ja'' lub ''ego'' jest po prostu ,,wiĂŞÂźniem czasu,,, i to tyle i kropka. Natomiast kie­dy wchodzimy w chwilĂŞ obecnÂą ( co Âłatwo samemu sprawdziĂŚ w praktyce ) uwalniamy siĂŞ od naszych przywiÂązaĂą , przeszÂłoÂści, przy­szÂłoÂści, smutkĂłw, bulĂłw, ÂżalĂłw, niepokojĂłw, lĂŞkĂłw,  czyli  od faÂłszywego poczucia siebie. Czyli chwila obecna oznacza wiĂŞc doskona³¹ wolnoœÌ od naszego u w a­ r u n ko w a n e g o ,,ego,,

 JeÂśli nie cieszy nas  przepÂływ ÂświadomoÂści w CHWILI OBECNEJ to  oznacza, Âże jest to powĂłd naszego emo­cjonalnego zaprogramowania - wymagaĂą, przywiÂązaĂą i modeli Âżycia opartych na martwej przeszÂłoÂści albo pragnieĂą i oczekiwaĂą opartych na wyobraÂżeniach o przyszÂłoÂści. OdciÂągajÂą nas one od bycia tutaj i teraz.
Zamiasta siĂŞ rozwodziĂŚ nad podziaÂłami, terminologiami i definicjami to wogĂłle lepiej
  zdaĂŚ sobie sprawĂŞ z tego jak nasz poziom ÂświadomoÂści zostaje bardzo ograni­czony, jeÂśli nad nami ma wÂładzĂŞ myÂślenie o przeszÂłoÂści i przyszÂłoÂści i jak bardzo wtedy czujemy siĂŞ  n i e s p e Âł n i e n i, poniewaÂż rzÂądzÂą nami niekontrolowane emocje, ktĂłre KAÂŻÂĄ NAM po prostu przeÂżywania dawnych emocji.

Astro:

  zdaĂŚ sobie sprawĂŞ z tego jak nasz poziom ÂświadomoÂści zostaje bardzo ograni­czony, jeÂśli nad nami ma wÂładzĂŞ myÂślenie o przeszÂłoÂści i przyszÂłoÂści i jak bardzo wtedy czujemy siĂŞ  n i e s p e Âł n i e n  i, poniewaÂż rzÂądzÂą nami niekontrolowane emocje, ktĂłre KAÂŻÂĄ NAM po prostu przeÂżywania dawnych emocji.

Ale Ty masz ca³kowit¹ racjê w tym stwierdzeniu! To, o czym piszesz, to jest dominacja Ni¿szego Ja nad Œrednim Ja (Ego). Dominacja roztkliwiania siê nad dawno prze¿ytymi niesnaskami, pragnienia wspania³ej przysz³oœci etc. To jest w³aœnie Id, czy te¿ PodœwiadomoœÌ, czy te¿ Ni¿sze Ja.

Natomiast to, co opisujesz jako trwanie w teraÂźniejszoÂści, w tym momencie, to wÂłaÂśnie dominacja Ego nad Id (ÂŚredniego Ja nad NiÂższym Ja). Ego blokuje takie funkcje Id, jak rozpamiĂŞtywanie, przypominanie, czy snucie wyobraÂżeĂą. Jedyne, co zostaje niezablokowane, to percepcja Id (NiÂższego Ja). Wtedy teÂż nie rozmyÂślasz, nie roztkliwiasz siĂŞ, nie planujesz. Wtedy wÂłaÂśnie chÂłoniesz bodÂźce, w peÂłni odczuwasz tu i teraz, to, co CiĂŞ otacza.

Jak wiĂŞc widzisz, nie potrzeba jakichÂś nowych teorii o Ego, PodÂświadomoÂści etc, by jasno i sensownie wytÂłumaczyĂŚ to, co robisz. Stara, sprawdzona teoria, dzielÂąca jasno funkcje czÂłowieka na Id, Ego i Superego w zupeÂłnoÂści wystarcza, a przy tym nie zawiera niejasnoÂści, jest wrĂŞcz banalnie prosta.

Astro, nie uwalniamy siĂŞ, tylko zapominamy i to nie zawsze.
Czy chwila obecna jest czarnÂą dziurÂą, w ktĂłrej nic nie istnieje?
Przecie¿ w ka¿dej chwili coœ prze¿ywasz, odczuwasz i jest to zawsze chwila obecna. I najczêœciej jest to zwi¹zane z przesz³oœci¹, która warunkuje. Czy jest to zatem wolnoœÌ od wszystkiego?
To nasze uwarunkowania wp³ywaj¹ na to, co prze¿ywasz w danej chwili. Owszem , na ogó³ nie pamiêtasz o przesz³oœci, ale ona wp³ywa na Ciebie i zabarwia twoj¹ teraŸniejszoœÌ. Inaczej musia³byœ ca³kowicie zresetowaÌ swój mózg i pamiêÌ podœwiadomoœci.
I jeszcze jedno, skoro nie ma ego, bo jest nierzeczywiste, to od czego mamy siĂŞ uwalniaĂŚ? 
TwierdzĂŞ jednak, Âże to, co pojawia siĂŞ w polu naszej ÂświadomoÂści jest rzeczywiste na czas obejmowania tego ÂświadomoÂściÂą i odczuwania w ciele. Chyba, Âże zaprzeczasz wszystkiemu, co myÂślisz i czujesz, czy wtedy jednak istniejesz w tym wymiarze?
Owszem, sÂą ró¿ne poziomy bycia, ale rozmawiamy o tym tu, na Ziemi. Dlatego, nie dyskwalifikujmy doznaĂą czÂłowieka, mimo, Âże jego duch w tym samym czasie moÂże mieĂŚ  inne …

Poszerzenie œwiadomoœci i nauczenie siê bycia w stanach szczêœliwoœci (wy¿szych energiach) warunkuje nas na coraz g³êbsze prze¿ywanie takich stanów, a to odcina poniek¹d od niekorzystnych uwarunkowaù przesz³oœci. Po prostu zmieniamy oprogramowanie.
Pozdrawiam  :)

astro, kompletnie nie zrozumia³es mojej wypowiedzi, to ze napisa³am Tak czy inaczej moje ego, wkoùcu strawi³o dziwn¹ sprzecznoœÌ róznorakich teorii dok³adnei pokazuje mechanizm, do odblokowania tej energi. Wiec nie twórzcie kolejnych wyjaœnien teoretycznych, pos³uguj¹c sie nierozumianym cytatem. Jesli zagadka mojego ego zosta³a (dla mnie) rozwiazana, to jest to w³asnie tem moment kiedy blokada owego ego - znika. Tymczasem wa³kujecie temat w kó³ko, poprawiajac jeden drugiego.


WÂłasnie o te modyfikacje dotyczace Superego mi chodziÂło. CzytaÂłam kiedys nieco z Huny i Âścisle analitycznych elementĂłw tam nie widziaÂłam. Raczej byÂła to mieszanina wyspiarskiego szamanizmu z praca nad energiami. A tu conieco jeszcze o  Z.Freudzie i jego koncepcji http://portalwiedzy.onet.pl/30311,,,,freud_sigmund,haslo.html

Enigma - zale¿y, co z Huny czyta³aœ. Ja czyta³em kilka ksi¹¿ek, i powiem Ci uczciwie, ¿e (moim zdaniem oczywiœcie) jedynym wartym polecenia cyklem jest cykl o Hunie Max'a Freedom'a Long'a (odkrywcy Huny zreszt¹ w nowych czasach). Inne s¹ bardziej czy mniej luŸnymi wariacjami na ten temat, zawieraj¹cymi niewiele analizy tych trzech "Ja" cz³owieka. Bardzo natomiast polecam pierwszy tom serii Long'a, pt. "Magia Cudów". Sensownie i ciekawie opisuje tam swoje wnioski odnoœnie trzech Ja, nawi¹zuj¹ce do terminologii dawnych Hawajczyków. Nie jest wolna od b³êdów, aczkolwiek to, co dla mnie wa¿ne - tworzy spójny obraz, w którym do wiêkszoœci interpretacji trudno siê przyczepiÌ, a jeœli idzie o te mniejsze niedoskona³oœci, to nie zmieniaj¹ znacz¹co ca³ej teorii, a jedynie ewentualnie jej szczegó³y. Ciekawa lektura :)

Natomiast co do Freuda, to warto te¿ siê zapoznaÌ z koncepcjami neo-psychoanalitycznymi, które doœÌ mocno usprawni³y teoriê Freuda, poprawi³y niedoróbki i niejasnoœci, etc.

Pozdrowienia :)

Tene

Chcia³em Ci tylko delikatnie zasugerowaÌ, ¿e ''Ego'' nie istnieje w jakikolwiek sposób, a wszystko co ''jest'' ³¹cznie z Tob¹ i ze mn¹ to tylko projekcja.

astro - w ogolnoœci siê z Tob¹ zgadzam. Z tym, ¿e uwa¿am przy tym, ze faktycznie (na najwy¿szym poziomie, punktu widzenia, absolutnie makrokosmicznym) nie istnieje te¿ ani dusza, ani œwiadomoœÌ, ani podœwiadomoœÌ, ani poziomy œwiadomosci etc. ¯e s¹ to jedynie projekcje Absolutu w celu doœwiadczania samego siebie. Chyba, ¿e masz argumenty przeciw - oczywiœcie rozwa¿ê, bo nie mam tu 100% pewnoœci (tu uk³on w stronê Enigmy).

Pozdrowienia

Tene

Tak wÂłaÂśnie uwaÂżam.
Dlatego przyj¹³em postawê akceptacji wszystkiego, ale nie aprobaty.
Ludzie, ktĂłrzy uwaÂżajÂą Âże dostrzegany Âświat jest taki lub inny nie mĂłwiÂą tu o Âświecie, lecz mĂłwiÂą tu o sobie, mĂłwiÂą  o swojej percepcji.
Dlatego nie uznajĂŞ Âżadnych prawd ostatecznych i niepodwaÂżalnych.
Jak powiedzia³ nauczyciel kaba³y Fredman - ty tylko obserwuj, ty tylko doœwiadczaj, ale nigdy nie mów co i czym jest, bo jak¹ masz pewnoœÌ, ¿e mówisz prawdê.To tylko Twoje doœwiadczenie, a nie prawda.

I tu z poziomu swojej ÂświadomoÂści jakÂą w tym momencie posiadam - wpeÂłni zgadzam siĂŞ z Fredmanem.

A czym sie rĂłzni jedno od drugiego?

DomyÂślam sie ze ten fragment dotyczyÂł mojej osoby, wiec...


Skoro uznajesz to twierdzenie za tak waÂżne, dlaczego w poÂście powyÂżej usiÂłujesz sugerowaĂŚ mi jak jest?

Pytanie, czy mozesz wykazac i udowodniÌ w 100% ze ''Ego'' nie istnieje w jakikolwiek sposób ? Bo ja twierdze ze nadal to kwestie te sa w sferze domys³ów i dyskusja na zyciowych przykladach jest calkowicie na miejscu.

Ja tu moÂże nieco naprostujĂŞ, jak uwaÂżam. UwaÂżam, Âże... w ujĂŞciu makrokosmicznym astro ma racjĂŞ, ale niekoniecznie w ujĂŞciu bardziej mikrokosmicznym. Dlaczego w ujĂŞciu makrokosmicznym ma racjĂŞ (moim zdaniem) - to juÂż opisaÂłem. A dlaczego w mikrokosmicznym niekoniecznie? UwaÂżam, Âże dlatego, Âże, nota bene, nasze istnienie jako oddzielnego bytu (czy teÂż makrokosmicznie iluzja istnienia) jest dyktowane pewnymi zasadami. Ma pewnÂą hierarchiĂŞ, harmoniĂŞ. Jest teÂż jedynym MOÂŻLIWYM do odczucia istnieniem. Dlatego teÂż dla istoty, jednostki, ego istnieje, jest czymÂś doÂświadczanym, wpÂływajÂącym na egzystencjĂŞ w tym Âświecie.

Hmmm, nieco to zawik³ane. Wiêc dam analogiê do symulatora lotu. RzeczywistoœÌ, w której siê w nim znajdujemy, jest wirtualna. Wszelkie bodŸce dzia³aj¹ce na wirtualny samolot te¿ s¹ realne. Jednak wp³ywaj¹ w pewien sposób na dzia³ania, które podejmujemy, na odbieranie rzeczywistoœci. Dlatego, mimo, ¿e nie s¹ to realnie dzia³aj¹ce bodŸce - maj¹ one znaczenie. W tym rozumieniu ego jest jak najbardziej realne.

Witaj Tenebrael,
przeciez zdaje sobie sprawe ( i inni tez ) ze sformulowanie Thotala niewyczerpuje tematu ale..
jest na tyle dobre, ze jest wystarczajace dla mnie. Zauwaz , ze dyskusja zaczela dotyczyc wiecej innych pokladow czy funkcji swiadomosci niz samego Ego.
Przytaczasz taki schemat i sadzisz , ze to dopiero sluszny wzorzec. Moze jako pierwsze przyblizenie
ale nie wiecej ( u mnie takze  ::)). Psychika jest jeszcze bardziej skomplikowana niz u Junga. Takze Huna,  a raczej Huna ksiazkowa to ledwo powiew tego co kahuni znac musieli. I nie spodziewaj sie , ze o tym wyczytasz gdziekolwiek.
Ale przeciez nie o tym chcielismy wszyscy mowic . Czy w koncu ego nazwiemy jakos inaczej
nie ma wiekszego znaczenia, wazniejsza jest jego funkcja, dobrze intuicyjnie odczuwana.
Wazne jest to, ze znajdziemy w najdawnijszych zrodlach ( niektorzy powiedza, ze przede wszystkim
tam) odpowiednie powiazania, choc niestety jest to zapisane nieco niezrozumiale, kody, szyfry itd.
pozdrawiam

Acentaur - to moÂże ja siĂŞ wycofam z tej lekkiej konfrontacji. Po prostu mĂłwimy o mechanizmach ludzkiej psychiki od innych stron, a nieco zazĂŞbiajÂącymi siĂŞ terminami. Nie ma wiĂŞc sensu wprowadzaĂŚ baÂłaganu. Po prostu przetransformujĂŞ to, co mĂłwiĂŞ o Id, Ego i Superego na terminologiĂŞ Thotala i bĂŞdzie ok :)

Pozdrowienia

nie poddawaj siĂŞ tak Âłatwo  ;D konfrontuj siĂŞ jeÂśli to rozwinie dyskusjĂŞ. Jak zaczniecie brudziĂŚ to wkroczĂŞ do akcji z tasakiem  >:D

Hehe, nie, nie chcĂŞ siĂŞ konfrontowaĂŚ, bo po prostu ja i Thotal patrzymy na sprawĂŞ od innej strony. W wielu miejscach zresztÂą mĂłwimy o podobnych mechanizmach, ale ja to ujmujĂŞ w Âświetle innych teorri, on w Âświetle innych, a wychodzi w zasadzie na jedno.

Witaj Tenebrael,
nie ma takiej potrzeby, z mojej strony nie widze najmniejszegp powodu. Innym tez zycze takiego jak Ty oponenta.  :)
No to wiec tak, chcialbym zwrocic uwage na, ze w klasycznym ujeciu ( dla mnie ), ego spelnia funkcje niemal wylacznie
kontrolne ( nad id) niejako brak mu twarzy. Natomiast wyroznienie czesci biernej jako "ja" pozwala na zbudowanie w pelni
dynymicznego systemu i co wazne, na terapie.  ;D
Klasyczne ego jest tworem mechanicznym i dlatego dyskutuje o tym z Toba.  ;D
pozdrawiam

Acentaur - masz racjê. Jednak nieco jednostkowo patrzysz na Id, Ego i Superego, jakby by³y odseparowane od siebie, niezale¿ne. A ca³a osobowoœÌ cz³owieka powstaje w³aœnie nie jedynie z samych "suchych" Ego, Id i Superego, ale z ich zale¿noœci i interakcji. To, co nazywasz "twarz¹", osobowoœci¹, jest w³aœnie wspó³zale¿noœci¹ Id i Ego. Id jest "komponentem" emocjonalnym, Ego - komponentem czysto "rozumowo-logicznym", reguluj¹cym. A w po³¹czeniu daj¹ to, o czym piszesz (+ dodatki z Superego, ale to ju¿ inna sprawa).

Dla przyk³adu, taka cecha jak uczynnoœÌ (i wszystkie inne cechy, ale poka¿ê na przyk³adzie tej jednej). Sk¹d pochodzi? Otó¿ st¹d, ¿e w Id danego cz³owieka zawarte s¹ ciep³e emocje dla innych ludzi i dla pomagania im. Id "nauczy³o" siê, ¿e dawanie dobra skutkuje bardzo przyjemnymi odczuciami wewnêtrznymi. Ego zauwa¿a t¹ zale¿noœÌ (jako logiczne). Zauwa¿a, ¿e po dzia³aniu pozytywnym dla innych ludzi, z³¹czone z nim Id odczuwa pozytywne, przyjemne emocje. Konfrontuje wiêc to z rzeczywistoœci¹, z realnymi mo¿liwoœciami dzia³ania, i wybiera dzia³ania, które realizuj¹ t¹ potrzebê. To kszta³tuje pewien wzorzec zachowania cz³owieka uczynnego:

Widzê potrzebuj¹cego - pamiêtam pozytywne emocje, towarzysz¹ce pomocy - pragnê czuÌ je znowu - analizujê rzeczywistoœÌ, jak mogê zrealizowaÌ potrzebê - wybieram wzorzec dzia³ania - pomagam.

Jest to pewna cecha charakteru, indywidualnoÂści, o ktĂłrej mĂłwisz. Jednak cecha ta skÂłada siĂŞ z komponentu emocjonalnego Id, i komponentu "realnego", wykonawczego Ego.

Dlatego wÂłaÂśnie napisaÂłem, Âże mĂłwimy o tym samym, tylko innymi sÂłowami :)

Pozdrawiam :)

Tene

EDIT: Wydaje mi siĂŞ, Âże podstawowy "bunt" przeciw rozumieniu Ego jako bezuczuciowego, "maszynowego", polega na tym, Âże wielu z Was przywiÂązaÂło siĂŞ do utoÂżsamiania Ego z Ja, z wÂłasnÂą, ÂświadomÂą osobowoÂściÂą. JednoczeÂśnie nazwanie Ego "maszynowym" stwarza pozĂłr, Âże odczuwam osobowoœÌ czÂłowieka jako "robotycznÂą". Jednak w rozumieniu Ego i Id jako podÂświadomoÂści i filtra rzeczywistoÂści, same w sobie nie sÂą one JA -  to zaleÂżnoÂści miĂŞdzy nimi tworzÂą Ja, osobowoœÌ. Mam nadzieje, Âże powyÂższy przykÂład pokazuje, o co chodzi :)

Dla EGO i jego dzia³alnoœci rodzaj osobowoœci jaki powstaje na jego skutek jest zupe³nie nie istotny. Ego jest mechanizmem, którego nie interesuj¹ uczucia tylko emocje. Dziêki emocjom zostaje zauwa¿one i powo³ane do ¿ycia. Rodzaj emocji jest nie wa¿ny, osobowoœÌ mordercy i wolontariusza dla EGO jest to¿sama, obydwie ukazuj¹ go w pe³nym œwietle. Ludzie dr¹¿¹cy i wywo³uj¹cy emocje nie szukaj¹ tzw. "prawd", ich EGA chc¹ byÌ na wierzchu z zupe³nie innych powodów ni¿ mog³o by siê to wydawaÌ ich w³aœcicielom. Ego mo¿e byÌ nieczu³e, pozbawione moralnoœci i zasad, to EGO grzeszy i to z nim walcz¹ (pozory)wszystkie religie wywo³uj¹c w wiernych poczucie winy, zagubienia. EGO to suchy nieczu³y mechanizm, efekt zaprogramowanych procesów myœlowych tworz¹cych ca³y czas konflikty i nowe mo¿liwoœci narzucania (udawadniania) w³adzy sobie i innym. EGO pozbawione wy¿szoœci maltretuje emocjonalnie swojego w³aœciciela i opozycjonistów, domaga siê potwierdzenia racji i uznania w³asnego toku (procesu) myœlenia, nie odpuszcza ani na chwilê...


Pozdrawiam - Thotal :)

No có¿, tak jak widaÌ, nie ma sensu, bym opisywa³ to, co opisujê, bo ja swoje, Thotal swoje. Mówimy o innym schemacie osobowoœci, i to, co ja nazwê Ego, do definicji Thotala ma siê nijak, tak samo to, co pisze Thotal, nijak siê ma do mojej definicji. Nie mówiê, ¿e jedna jest gorsza inna lepsza. Po prostu te same okreœlenia na zupe³nie inne rzeczy :)

Pozdrawiam

Tene

Witaj Tenebrael,
do tej pory raczej niewiele sam pisalem o ego, ale teraz pozwole sobie nirco nadrobic. Pozwole sobie
takze to zrobic w oparciu o wylowione cytaty z Twoich postow. Wychodzi na to, ze rozbieznosc jest
spora... ale w koncu to tylko Ego  ;D
dla mnie wewnetrznie sprzeczne, Absolut jest doskonaly i jego projekcja tez. Absolut sam siebie nie ma po co doswiadczac  :)
emocje to domena ego, id to twor realizujacy swoje potrzeby i dazenia w sposob posredni i utajony.
Ego nie jest wykonawcze (samo sobie rozkazuje?)
nie emocje a wzorce, schematy zachowan ale na poziomie nizszym, pierwotnym
id niczego sie nie uczy, ono wszytko co potrzeba od zawsze wie.
Ego to zadna projekcja, niebyt czy inny virtualny twor. Efekt dzialania ego jest ta projekcja , ktora
uwazamy za "nasza" rzeczywistosc. Ego to mysliciel, tworca gonitwy mysli w naszych glowach i pan tego wszystkiego. Ego nie wspolpracuje nigdy z "id" , to nie jest zadne towarzystwo wzajemnej adoracji oparte na sprawianiu sobie przyjemnosci. Juz samo "id" nie jest homogenne i jego poszczegolne struktury maja calkiem sprzeczne interesy. Jezeli juz, to ego wspolpracuje z "super ego" wypracowujec strategie dzialania.
Ego mysli i mysli zalewajac tym te druga czesc naszego ja, czesc bierna i uczuciowa. Te mysli zgodne sa oczywiscie z nasza "norma" i "logika", czyli z tym wszystkim co w ciagu naszego rozwoju niejako wchlonelismy najpierw jako dzieci, potem w szkolach , pracy. Te nasze doswiadczenie to raster przez ktory widzimy i oceniamy swiat. Poniewaz ta wchlonieta wiedza jest mniej czy bardziej fragmentaryczna to i "nasz" swiat, ktory postrzegamy jest fragmentaryczny.
Funkcjonujace ego najlepiej bada sie analizujac postrzegane przez nas "nienormalnosci" ,
- za jedna prawda znajduje nastepna prawda i aby je poznac zmuszani jestesmy do porzucenia wlasnych prawd
- wszystko to co spirytualne, filozoficzne i religijne wydaje sie nieuchwytne
- tam gdzie widzimy niemoralnosc, niepraworzadnosc, ezoteryczne czy egzoteryczne poglady
- inni zawsze sympatyzuja z tym co sami nieznosimy
- to co jest dla nas normalne okazuje sie byc jednak czyms przeciwnym
- gdy to co normalne zdaje sie podlegac zadnym ograniczeniom ( wiele teori i punktow widzenia)
- tam gdzie niekonsekwentnosc gdzie brak ostatecznej prawdy
to tak by pokrotce wygladalo z mojego punktu widzenia, jesli zaweze psychike tylko do id, ego i super ego. Dodam jeszcze, ze sa to straszliwe uproszczenia.
pozdrawiam

Acentaur - Doceniam to, co napisaÂłeÂś, bo to Twoja wizja :) Z drugiej strony, tak jak pisaÂłem, znowu dyskusja nie ma wiĂŞkszego sensu, bo mĂłwimy o innych systemach podziaÂłu na Id, Ego i Superego. WedÂług Twojego systemu Ego ma emocje, wedÂług mojego - nie. I ani ja nie udowodniĂŞ Tobie, ze tak jest, ani Ty mi, Âże jest inaczej :)

Co do Absolutu - tu podobnie. Nieco inne rzeczy rozumiemy pod pojêciem Absolut, st¹d ta niezgodnoœÌ.

Pozdrowienia :)

Tene

EDIT: To tak, jakbyÂśmy obaj mĂłwili o liczbie sto jedenaÂście, tylko ja w systemie dwĂłjkowym, a Ty w dziesiĂŞtnym (na przykÂład, systemy dobraÂłem przypadkowo). Ja bym mĂłwiÂł, Âże to 1101111, a Ty, Âże to 111. Tyle, Âże Ty byÂś twierdziÂł, interpretujÂąc to, co ja mĂłwiĂŞ wedle swojego systemu, Âże mĂłwiĂŞ o innej liczbie (1101111 a nie 111), a ja, Âże Ty mĂłwisz o 11 (11 w systemie dwĂłjkowym to 111). Obaj mĂłwilibyÂśmy o tym samym, ale z innej perspektywy :)

Witaj Tenebrael,
oj dobrze , ze nas wiecej niz miedza rozdziela.  ;D
Ale powaznie, chociaz widzimy sprawe calkiem roznie, to korzysci z wymiany pogladow sa wcale nie male. Dziekuje Ci za wytrwalosc w promowaniu wlasnego zdania.
Oprocz ego istnieje przeciez cala masa innych zjawisk, ktore ludzkosc traktuje  jakos tak wstydliwie i to od paru tysiecy lat.
Jak sie nazywa taki stan psychiczny, kiedy permanentnie wypieramy sie pokaznej czesci naszego jestestwa, wprowadzajac
podzialy na naukowe i nie naukowe, duchowe ( gorsze) i materialne (lepsze) itd.itd
pozdrawiam

Ja sie do tej dyskusji w³¹cze kiedy juz trochĂŞ przygasÂła. Bo teÂż w Âżadne "ego" nie wierze. UwaÂżam, Âże tak sobie tylko Platon wydumaÂł, Âże dusza skÂłada siĂŞ z 3 czeÂści i potem to juÂż poszÂło rĂłwno w kierunku ró¿nych psychologicznych teorii ( czysto spekulatywnych chyba? - nie wiem, nigdy tego specjalnie nie ÂśledziÂłem ). Ta dyskusja skÂłoniÂła mnie do refleksji nad problemem pokrewnym :-). Czy nie uwaÂżacie, Âże wiara wiarÂą, ale w wyniku wielu podobnych gwaÂłtĂłw kulturowych :-), ( przepraszam, ale promocja ego to dla mnie takie wÂłaÂśnie ma symptomy :-) ), dokonaÂło siĂŞ wiele zÂłego? No na przykÂład  to powaÂżnie podwaÂża nasze poczucie pewnoÂści, wiary w siebie. I skÂąd na boga wiecie, Âże to 3 poziomy, a nie 20 na przykÂład, czy Wy to rzeczywiÂście czujecie? I dlaczego sÂądzicie ( przynajmniej niektĂłrzy, Âże jak ktoÂś tego nie ma, to znczy, Âże "wypiera, ucieka" czy jakoÂś tak. Znam przynajmniej 5 osĂłb, ktĂłre twierdza, Âże nie majÂą Âżadnego ego ( siebie oceniaĂŚ nie mogĂŞ, bo to by byÂło za bardzo subiektywne :-) )- a porzÂądni z nich ludzie :-) zapewniam. 

Nie martw siĂŞ, Ego nie jest takie gÂłupie Âżeby siĂŞ przyznaĂŚ i pokazywaĂŚ wszem i wobec  swoje oblicze. Ono siĂŞ chowa i unika konfrontacji z rzeczywistoÂściÂą. JeÂśli jeszcze Go nie zauwaÂżasz, to masz tak samo jak 99% ludzi, ale wcale nie znaczy Âże jak czegoÂś nie zauwaÂżasz to tego nie ma. Jak weÂźmiesz dobry mikroskop to i mikroba zobaczysz.


Pozdrawiam - Thotal :)

Rozumiem. Znaczy siĂŞ, naleÂży wierzyĂŚ w to czego nie czuje, 99% ludzi. Ok. :-).  A moÂżesz mi powiedzieĂŚ, gdzie szukaĂŚ przedstawiciela tego 1%, moÂże taka osoba bĂŞdzie mi potrafiÂła podac jak¹œ definicje ego, no.... cokolwiek . Nie Âżeby mi tego brakowaÂło. To tak z czystej ciekawoÂści.

Ka¿dy psycholog wyt³umaczy ci w kilku zdaniach, ¿e to co ciê denerwuje, wyprowadza z równowagi, coœ co zmusza ciê do reakcji na ró¿nego rodzaju zaczepki, to twoje ego schowane za logicznie myœl¹cy umys³, to bardzo proste, tyle ¿e nie widoczne.

Pozdrawiam - Thotal :)

Poprawka - psycholog wyt³umaczy Ci, ¿e to Twoja podœwiadomoœÌ, która reaguje na pewne rzeczy, na które œwiadomie nie reagujesz (bo wydaje Ci siê, ze rzeczy te s¹ Ci obojêtne).

Ale to tylko inna perspektywa, czy to nazwiemy Ego, czy Id, chodzi o to samo :)

No nie bardzo :-). Moja zona jest psychologiem. I tez w ego nie wierzy.

Dlaczego koniecznie chcecie Thotala pozbawiĂŚ Ego?
Nie rĂłbcie mu tego. Jest taki przywiÂązany przecieÂż …   ;D
A ponoĂŚ w co siĂŞ wierzy, to siĂŞ tworzy …  :D

Okay, masz racjê, nieco nagi¹³em sprawê. Psycholog o orientacji (neo)psychoanalitycznej :)

Jasna sprawa. Ale mnie gryzie taka rzecz, w takim razie: jeœli jedni psychologowie wierza a inni nie, mimo ¿e pokoùczyli takie same studia, to czy to przypadkiem nie znaczy to "ego" to tylko hipoteza, no taka wygodna próba wyt³umaczenia tego czemu nasza ludzka osobowoœÌ jest taka skomplikowana? I wtedy mogê sobie dalej w "ego" nie wierzyÌ do koùca ¿ycia i byc spokojnym, ¿e niczego sobie "nie wypieram" i przed niczym "nie uciekam" i w dodatku jak najbardziej siê pod ka¿dym wzglêdem rozwijam?

tene, bez urazy, ale uszÂło z Ciebie powietrze jak z balonu po pierwszym mocniejszym naciÂśniĂŞciu. UstĂŞpujesz, bo trafiÂł siĂŞ ktoÂś bardziej utwierdzony w temacie?
Z caÂłym szacunkiem dla Leoparda i jego Âżony.

Darek - Nie, Leopard po prostu wskaza³, ¿e nie wszyscy psychologowie ego uznaj¹, i wskaza³ s³usznie. Zreszt¹, mówi³em, ¿e to, o czym mówiê, to Ego w ujêciu psychoanalizy i jej pochodnych. Nie twierdzi³em (prócz ostatniego posta, w którym siê faktycznie nieco zagalopowa³em) ¿e wszyscy psychologowie uznaj¹ taki twór, jak Ego. A ze w ostatnim poscie napisa³em zbyt ogólnikowo, i faktycznie wysz³o b³êdnie? No to chyba dobrze, ¿e siê potrafiê do b³êdu przyznaÌ (a niektórzy mi zarzucaj¹, ze nie potrafiê)

Przyznanie siê do b³êdu, to wielka cnota.
Dziêki, bo ju¿ myœla³em, ¿e wystarczy posiadaÌ "przedrostek" mgr, dr, i zaczynasz miekn¹Ì. ;) ;D

Nie, gdyby mi na to zwrĂłciÂł uwagĂŞ Miecio spod najbliÂższego monopola, teÂż bym skorygowaÂł to, co powiedziaÂłem ;)

EDIT: Z kolei gdyby mi profesor psychologii stwierdzi³, ¿e w psychologii Ego ju¿ w ogóle nie jest rozpatrywane, to bym go wyœmia³. Nie wa¿ne, kto przekazuje informacje, a jak¹ ta informacja ma wartoœÌ.

Czy jakikolwiek psycholog moÂże powiedzieĂŚ Âże nie wierzy w EGO?
Bo jeÂśli tak powiedziaÂł, to mam skromne pytanie, czy stopieĂą naukowy otrzymaÂł teÂż za wiarĂŞ?

MoÂżna sobie wierzyĂŚ, albo i nie, moÂżna siĂŞ wyÂśmiewaĂŚ z tych co zrozumieli i zamykaĂŚ siĂŞ na wÂłasne zrozumienie, to jest zwykÂłe ograniczanie siĂŞ w przyjmowaniu do siebie nowych moÂżliwoÂści. ograniczanie siĂŞ nie jest domenÂą poszukujÂącego, jest wrĂŞcz wrogiem kaÂżdej dziedziny nauki. KiedyÂś wszyscy wierzyli w pÂłaskÂą ziemiĂŞ, w imiĂŞ tej wiary palono ludzi na stosach, a mimo to prawda znalazÂła dla siebie ujÂście. Nie wiem czy pojĂŞcie ktĂłre przedstawiam, ktĂłre "przerobiÂłem" na sobie i skonfrontowaÂłem z publikacjami Manuela Schoch'a, Eckharda Tolle, znajdÂą zrozumienie u szanownych kolegĂłw i koleÂżanek w przyszloÂści, ale jeÂśli mogĂŞ doradziĂŚ, to proponujĂŞ chociaÂż Âżeby nie mĂłwiĂŚ NIE, zanim do koĂąca nie zrozumie siĂŞ, co siĂŞ neguje.


Pozdrawiam - Thotal :)

Czyli rozumiem, Âże na moje pytanie Thotal odpowiada "nie" :-). No to ja zapytam: a dlaczego  "nie"?  Twierdzisz, Âże moja niewiara jest gorsza od Twojej wiary. A czym mierzysz jakoœÌ ró¿nicy miĂŞdzy nimi? JesteÂś poirytowany? Z powodu drobnostki. MoÂżna jÂą zmierzyĂŚ tylko sÂłowem. Moja niewiara nikomu nie szkodzi, wiĂŞc czemu tak CiĂŞ draÂżni?  Ona tylko zadaje pytania. Na jakiej podstawie oceniasz jÂą tak surowo?

Thotal, aleÂż szanowne grono negujÂące ego, nie neguje tego wszystkiego, co pod nie podpinasz. Wiemy przecieÂż, Âże jest ciemna i niezbyt chlubna strona czÂłowieka, tylko, Âże  niektĂłrzy inaczej jÂą nazywajÂą, jeszcze inni uwaÂżajÂą, Âże jest to czêœÌ caÂłoÂści do poprawienia w procesie rozwoju.
WiĂŞc naprawdĂŞ nie widzĂŞ powodu do sporĂłw i zarzucania innym niezrozumienia.
Ty ustanawiasz Ego, jako odrĂŞbny i szkodliwy byt ÂżerujÂący na czÂłowieku, ktoÂś inny zaÂś widzi proces przemiany caÂłego czÂłowieka. W sumie na to samo wychodzi, trzeba nad sobÂą Âświadomie pracowaĂŚ by wyeliminowaĂŚ wÂłasne negatywnoÂści. I tyle.  :)

Nic mnie nie denerwuje i nie dra¿ni, zastanawiam siê tylko co to takiego jest, co nie pozwala spoj¿eÌ na siebie od innej strony i z uporem maniaka mówiÌ nie wierzê... Twojej niewiary nie oceniam, podajê Ci jedynie mo¿liwoœÌ innej opcji, mo¿liwoœÌ otwarcia siê na nowe spoj¿enie, nic wiêcej. I tak niech pozostanie, niczego wiêcej nie bêdê wciska³.


Pozdrawiam - Thotal :)

Ptaku,
Ego samo odpadnie jak zrozumiesz jego system. Nie musisz przez setki reinkarnacji dopracowywaĂŚ siĂŞ jakiegoÂś poziomu. Raz zrozumiane Ego traci na sile, przestaje dominowaĂŚ w zawoalowany sposĂłb. To nie jest tak, Âże jak wiem co ono robi, to go mam i juÂż, a ci co nie wiedzÂą o jego istnieniu, to majÂą siĂŞ dobrze, jak to wczeÂśniej zasugerowaÂłaÂś, wÂłaÂśnie jest na odwrĂłt.
NiedostrzeÂżone rzÂądzi na caÂłego, zauwaÂżone traci na wartoÂści.


Pozdrawiam - Thotal :)

Tak, dlatego naleÂży Âświadomie przeÂżywaĂŚ kaÂżdÂą chwilĂŞ, by dostrzegaĂŚ. A dostrzeÂżone jeszcze zrozumieĂŚ. I postanowiĂŚ (lub „ÂślubowaĂŚ” :)) wiĂŞcej nie czyniĂŚ niewÂłaÂściwie. Potem, dokonaĂŚ wyboru, gdy pojawi siĂŞ podobna sytuacja zgodnie ze swoim poziomem moralnym. Nieraz trzeba po wielokroĂŚ powtarzaĂŚ doÂświadczenie, mimo rozumienia mechanizmu dziaÂłania.  Bo samo rozumienie nie wystarczy, sÂą jeszcze inne wewnĂŞtrzne czynniki utrudniajÂące. Wystarczy popatrzeĂŚ na ludzkoœÌ z jakim mozoÂłem  gramoli siĂŞ w gĂłrĂŞ.   

No tak, Thotal czÂłowiek ÂświatÂły: jak mĂłwi, Âże musi mi coÂś odpaœÌ to pewnie tak jest :-). Ale  przypadek mojej Âżony to jest dopiero beznadziejna sprawa. W zasadzie to moÂżna powiedzieĂŚ, Âże tez Thotal ma tu racjĂŞ caÂłkowitÂą, bo pracĂŞ dyplomowÂą faktycznie napisaÂła z wiary.... Âże jej promotor nie jest fanatykiem psychoanalizy :-) . A do tego to miÂła, fajna kobitka. I idzie w zaparte, Âże nie ma Âżadnego ego. A na dodatek wyglÂąda na to, Âże jest z tym szczĂŞÂśliwa. Co o tym sÂądzisz Thotal? MoÂże jej coÂś trzeba wyci¹Ì? :-).

No toÂżeÂśmy sobie pogadali i wszyscy sÂą szczĂŞÂśliwi ;D


Pozdrawiam - Thotal :)

... i pewnie nic nikomu nie odpadÂło. ;D

Pozdrawiam  :D

Uwazam, Âże kategorie wierzĂŞ/nie wierzĂŞ nie sÂą najlepsze/odpowiednie do stosowania, gdy analizujemy kwestiĂŞ ego. Po prostu, akurat one nie nadajÂą siĂŞ do tego, w moim mysleniu o ego.
Dla mnie ego istnieje, a znaleŸÌ je mozna  wÂłasnie w naszym zyciu, w ró¿nym reagowaniu na sytuacje i wydarzenia, zachowania innych ludzi. I tu najbliÂższe mi jest stanowisko ptaka.

CytujĂŞ za ptakiem:
"Tak, dlatego naleÂży Âświadomie przeÂżywaĂŚ kaÂżdÂą chwilĂŞ, by dostrzegaĂŚ. A dostrzeÂżone jeszcze zrozumieĂŚ. I postanowiĂŚ (lub „ÂślubowaĂŚ” UÂśmiech) wiĂŞcej nie czyniĂŚ niewÂłaÂściwie. Potem, dokonaĂŚ wyboru, gdy pojawi siĂŞ podobna sytuacja zgodnie ze swoim poziomem moralnym. Nieraz trzeba po wielokroĂŚ powtarzaĂŚ doÂświadczenie, mimo rozumienia mechanizmu dziaÂłania.  Bo samo rozumienie nie wystarczy, sÂą jeszcze inne wewnĂŞtrzne czynniki utrudniajÂące. Wystarczy popatrzeĂŚ na ludzkoœÌ z jakim mozoÂłem  gramoli siĂŞ w gĂłrĂŞ."

Zaraz, zaraz Thotal. :-), kto sobie pogadaÂł to sobie pogadaÂł. Ja czujĂŞ niedosyt. PrzecieÂż osobowoœÌ, nie moÂże byĂŚ taka "pÂłaska" jak siĂŞ w tym wÂątku niektĂłrym wydaje. ZresztÂą powyÂższa dyskusja sama w sobie  tego dowodzi - poczuliÂście sie zmĂŞczeni, a to nie byÂła  w Âżadnym wypadku Wasza "wina", czy teÂż "wina" Waszych przekonaĂą. Bo jak to jest, Âże niby czujecie co to jest ( no to na "e" :-) ), ale kaÂżdy czuje inaczej. Opisujecie - i kaÂżdy pisze o czym innym.  Jestem ciekaw,co powoduje, Âże nawet totalne zmĂŞczenie tematem nie powoduje refleksji, Âże moÂże pytanie byÂło za wczeÂśnie   postawione:-). Nie "co to jest" tylko najpierw "czy w ogĂłle istnieje" ?. Dialektyka to podstawa kaÂżdej dyskusji. MoÂżna sie przed nia broniĂŚ, ale i tak sie jej uÂżywa, bo inaczej czÂłowiek nie jest w stanie wyprowadzaĂŚ Âżadnych wnioskĂłw.

Leopard, o tym teÂż byÂło. W wierszach i pomiĂŞdzy … ale moÂżna dalej ÂścigaĂŚ te nieszczĂŞsne ega lub ich mary …  ;D

Ego moim zdaniem to po prostu samoswiadomosc. Czym  wiekszy jest system wartosci czlowieka , oraz samoswiadomosc istnienia tym nasze Ego mniejsze ( tu zblizyla bym je go egoizmu). Jenak ( jakolwiek je nazwiemy), ego nie zanika do mometu bycia swiadomoscia indywidualna, zawsze nam towarzyszy i zawsze dba o nasz dobro.Nie mozna w 100% wyzbyc sie swojej  indywidualnosci nawet w ramach swiadomosci zbiorowej, ona jest zepchnieta do okreslonej funkcji w calosci  z ktora jest tak silnie polaczona iz wydaje jej sie ze wykroczenie poza ramy tej funkcji zniszczy swoje istnienie.
Tak wiec czym wieksza samoswiadomosc oraz system wartosci tym ego silniejsze ale wcale nie w negatywnym zakrasie.
Czym zatem jest to ego? Nami a my nim. Teszta to forma wyrazania siebie.Zatem czy wogole ono istnieje? Istnieje gdy my istniejemy , samo w sobie nie, takiego ego moim zdaniem nie ma.

Kiara :) :)

Pozwolicie, Âże swoja myÂśl pociÂągne dalej. No wiĂŞc nadawnanie czemuÂś nazwy absolutnie nie gwarantuje, Âże to "coÂś" naprawdĂŞ istnieje. I to byÂło bardzo waÂżne zdanie, kto wie czy nie najwaÂżniejsze z tego wszystkiego co tutaj napiszĂŞ :-)

Swego czasu uczeni byli przekonani, Âże ogieĂą skÂłada siĂŞ z substancji nazwanej przez nich flogistonem. Przez pewien czas ta nazwa funkcjonowaÂła w powszechnej ÂświadomoÂści, tak jak dziÂś funkcjonuje pojĂŞcie "ego" :-). Albo dajmy na to, uwaÂżano, Âże ÂświatÂło, podobnie jak dzwiĂŞk, biegnie przez jakis oÂśrodek, w powietrzu. Nazwano to kosmicznym eterem. Potem koncepcja "eteru"  upadÂła, ale samo sÂłowo dalej gdzieÂś tam sobie samo dla siebie funkcjonowaÂło ( do dziÂś siĂŞ mĂłwi, Âże coÂś jest "eteryczne" ). B³êdy w naszym rozumowaniu, sÂą naturalne ( dlatego kompletnie nie zgadzam sie z Thotalem, ze wiedza nie uÂświadamia Âżycia w iluzji. Przede wszystkim ona ( i tylko konsekwentnie praktykowana ;-) ) uÂświadamia. Od tego zaczyna sie poznanie Âświata i samego siebie. Pierwszym zadaniem czÂłowieka jest (dla kaÂżdego na jego aktualnÂą indywidualnÂą  miarĂŞ ) funkcjonowanie w materii. JeÂśli odrzucasz wiedzĂŞ naukowÂą, filozoficznÂą, dramatycznie opó¿niasz swoje moÂżliwoÂści poznania caÂłej "reszty". Nie przez przypadek najwiekszymi mistykami byli (sÂą) wybitni fizycy.

Drugi  nasz powszechny b³¹d to przywiÂązanie do myÂślenia "jednowymiarowego". KaÂżdemu pojĂŞciu staramy sie przypisaĂŚ jednÂą liczbĂŞ, jeden wymiar, bo nasze mĂłzgi sÂą ( w wiekszoÂści :-) ) leniwe i nieprzystosowane do abstrakcyjnego myÂślenia. To sie wydaje oczywiste na pierwszy rzut oka, ale nie jest. WeÂźmy kolory. Czy moÂżna kaÂżdÂą barwĂŞ opisaĂŚ jednÂą liczbÂą?. WiekszoœÌ ludzi odpowiada :tak! - widzĂŞ konkretny kolor i on ma dla mnie jeden wymiar. Tymczasem kaÂżda kombinacja procentĂłw poszczegĂłlnych trzech kolorĂłw podstawowych, o ile sumuje sie do 100 %, daje nam innÂą barwĂŞ. Dlatego nie da sie uporzÂądkowaĂŚ wszystkich barw w jednym szeregu. I dlatego np producenci farb ukÂładajÂą swoje prĂłbki jako prostokÂątne tablice. A co z walorem i nasyceniem koloru? Tu wchodzimy w kolejne "wymiary" i im bardziej skomplikowany przedmiot badania, tym wiĂŞksza iloœÌ liczb potrzebna do ich opisania. Gdyby zabawiaĂŚ siĂŞ opisaniem ÂświadomoÂści liczbowo, to do jej opisania z ca³¹ pewnoÂściÂą potrzebna jest skala co najmniej 50- wymiarowa.
Wzrost jest pojêciem jednowymiarowym, Masa te¿. Ale ju¿ œwiadomoœÌ, osobowoœÌ - nie. Coœ Wam "nie pasuje" w dyskusji, bo w³asnie ca³y czas próbujecie opisaÌ œwiadomoœÌ w jednym wymiarze. Zdajecie sobie sprawê, ¿e coœ jest "w œrodku" ale brakuje Wam narzêdzi ( s³ów? :-)) ¿eby to opisaÌ. To zrozumia³e. S³owa te¿ maj¹ swoje "¿ycie" :-).
Jeœli u¿ywa sie ich bez wiedzy o dialektyce, buntuj¹ sie i odmawiaja pos³uszeùstwa. Nie buduj¹ wniosków, wiedzy. Wprowadzaja chaos w myœlach. K³óc¹, sk³aniaj¹ do obwiniania siebie nawzajem. S³owa z nas drwi¹, dopóki nie bierzemy ich na smycz :-). A tak¹ smycz¹ jest tylko wiedza, dialektyka. I otwartoœÌ na myœlenie "inaczej" - i to ostatnie zdanie specjalnie dedykuje Thotalowi :-)
 

DziĂŞkujĂŞ bardzo za dedykacjĂŞ, a pozostaÂłym ÂżyczĂŞ teÂż, by skupili siĂŞ na myÂśleniu inaczej.
To nie s³owa drwi¹ sobie z prób okreœlenia ulotnych stanów naszej œwiadomoœci, to raczej stany œwiadomoœci "wymyœlaj¹" wci¹¿ nowe opcje i mo¿liwoœci by nie daÌ siê nazwaÌ. Nazwane by³yby uwi¹zane nazw¹, nienazwane tworz¹ mit o swoim nieistnieniu. Ca³y czas ukrywaj¹ siê przed pe³nym uœwiadomieniem, ca³y czas zak³adaj¹ nowe maski, udawadniaj¹ poprzez logiczne myœlenie stan nieistnienia.
Zadam proste pytanie, kim jesteÂś?

ProszĂŞ o odpowiedÂź i zaczniemy dyskusjĂŞ od nowa, ale juÂż nie o kolorach i zapisie cyfrowym ÂświadomoÂści, ale o EGO...


Pozdrawiam - Thotal :)

No...leopard jestem :-). A Ty ciÂągle swoje: jakÂże ja moge podejmowaĂŚ dyskusjĂŞ o czyms co nie istnieje :-)? ToÂż wÂłaÂśnie Ciebie staram sie skÂłonic do refleksji ( na razie sama refleksja wystarczy :-) ), Âże taka ewentualnoœÌ jak nieistnienie "tego"  wchodzi w ogĂłle w grĂŞ. Bo Ty jÂą kategorycznie wykluczasz. A jesli to "e" nie istnieje, to ( parafrazujÂąc Parmenidesa  : ) nie doœÌ, ze go nie ma, to sie go nawet nie da pomyÂśleĂŚ ( bo jak sie da pomysleĂŚ, to by znaczyÂło, Âże istnieje ). A Ty chcesz, Âżebym ja o nim podj¹³ dyskusjĂŞ? :-).

To o czym ja próbujê pisaÌ wydaje Ci sie zapewne pogr¹¿one w specjalistycznych symbolach, czy skomplikowanych definicjach ( chocia¿ anim je tkn¹³ ). Im mniej wiemy na jakiœ temat, tym mniej jesteœmy zwi¹zani faktami, a zatem tym ³atwiej nam formu³owaÌ na ten temat opiniê. Co gorsza im w¹tlejsze s¹ podstawy naszego mniemania, tym mocniej sie go trzymamy i bronimy, tak jakby si³a przywi¹zania do danego pogl¹du by³a najmocniejszym dowodem na jego prawdziwoœÌ. I takie w³aœnie odnosze wra¿enie czytaj¹c Twoje wypowiedzi. Nie nauczaj mnie Thotal, nie "nawracaj". Pisz o swoich uczuciach, o tym co jest szczere i prawdziwe. A wtedy jêzyk porozumienia sam sie pojawi :-).

JeÂśli CiĂŞ czegoÂś nauczĂŞ, to tylko tego Âże Âżadnym Leopardem nie jesteÂś, prĂłbuj dalej...


Pozdrawiam - Thotal :)

Ptaku, wszystko juÂż kiedyÂś "byÂło" :-). tak tylko, chciaÂłem pociÂągn¹Ì Thotala za jĂŞzyk, ale juÂż siĂŞ chyba na dobre obraziÂł :-), bo zaczyna strzelaĂŚ z wielkich armat, celujÂąc w jedyne co posiadam, czyli mojÂą jedniĂŞ :-)  (tu czytaj jako toÂżsamoœÌ) Szkoda, bo Thotal sobie fajnie trenowaÂł na mnie "to" czego wedÂług mnie nikt z nas nie ma. No znaczy siĂŞ... tĂŞ atrapĂŞ, eterycznoœÌ bez eteru. Przeciwnik wyimaginowany jak widaĂŚ jest czasem bardzo groÂźny.

WÂłaÂśnie "TO" co uwaÂżasz Âże nie istnieje kaÂże Ci myÂśleĂŚ Âże Thotal CiĂŞ atakuje, a Thotal tylko zadaje bÂłache pytanie:

KIM JESTEÂŚ ?


Pozdrawiam - Thotal :)

Czytaj dokÂładnie Thotal, proszĂŞ. GdzieÂżbym ÂśmiaÂł pomyÂśleĂŚ, Âże mnie atakujesz :-) NapisaÂłem "strzelasz z wielkich armat". W Twoim mniemaniu to sa armaty Twojej wiedzy. widzisz: wychodzi na to, ze sÂłowo "atak" Tobie przyszÂło do gÂłowy pierwszemu :-) nie mnie :-). MĂłwiÂłem: wyimaginowany przeciwnik jest groÂźny. PrzestaĂą w niego wierzyĂŚ a wyluzuje. OdpuÂści momentalnie, zobaczysz :-).

PrzeniosÂłam siĂŞ z tym postem z tematu o 10 przykazaniach, jako Âże tu jest miejsce na dyskusjĂŞ o EGO. PoniÂżej odpowiedÂź dla Thotala.

--------------------

Ok., przypisujesz EGO, wszystko, co najgorsze. Powiedz, jednak, czy EGO ma coÂś pozytywnego? Czy potrafi kochaĂŚ? No tak, domyÂślam siĂŞ odpowiedzi. Potrafi, jeÂżeli widzi w tym interes dla siebie, czy tak?
NiezaleÂżnie od tego, czy wierzĂŞ w ego, czy nie, to w jakiÂś sposĂłb wyraÂżam siebie. Czy potrafisz znaleŸÌ granicĂŞ, gdzie jestem autentyczna ja, a gdzie ten twĂłr? Wydaje mi siĂŞ, Âże intencje zawsze sÂą moje, samoÂświadomej istoty na okreÂślonym poziomie ÂświadomoÂści. Gdybym nie byÂła Âświadoma swego dziaÂłania i intencji, czym byÂłabym? Czy nie ponoszĂŞ odpowiedzialnoÂści za siebie? TworzÂąc sztuczny konstrukt EGO, niejako zrzucaÂłabym, przynajmniej czĂŞÂściowo odpowiedzialnoœÌ z siebie na to „coÂś”, co w podstĂŞpny sposĂłb manipuluje i ubezwÂłasnowolnia. Nie chcĂŞ jednak tego czyniĂŚ, bo jestem Âświadoma kaÂżdej negatywnoÂści, ktĂłrÂą wyprodukujĂŞ. Dlatego, gdy czyniĂŞ Âźle, to Ja (czÂłowiek) czyniĂŞ Âźle, nie zaÂś czÂąstka mnie. I ja czÂłowiek muszĂŞ to rozliczyĂŚ. Bez wzglĂŞdu na poziom mojej ÂświadomoÂści. MyÂślĂŞ, dziaÂłam, czujĂŞ, wyciÂągam wnioski i caÂły czas obserwujĂŞ wÂłasny proces.
Gdzie jest EGO? 

noooo :-), pieknie napisane: "jestem swiadoma kaÂżdej negatywnoÂści, ktĂłrÂą wyprodukujĂŞ" - myÂślĂŞ, Âże tylko z takim podejÂściem moÂżna sobie grzebaĂŚ we wÂłasnej jedni, eksperymentujÂąc z nazywaniem lub nie swoich subiektywnych odczuĂŚ. Tylko wtedy to jest bezpieczne. Inaczej popadamy w "paradoks Thotala" - sorki, Thotal wiem, Âże jesteÂś zbulwerowany mojÂą propozycjÂą "rozpĂŞdzenia" :-( Leszka w innym wÂątku: cĂłz moge napisaĂŚ: no, chyba tylko, Âże jestem Âświadomy...(...).

PTAKU,
Nie przypisujĂŞ EGU wszystkiego co najgorsze, niczego nie przypisujĂŞ...
Nie oceniaj moich myÂśli, wyjdÂź poza szablon dualizmu, nie mĂŞcz siĂŞ logicznym rozumowaniem i wyciÂąganiem wnioskĂłw.
Czy EGO ma coÂś pozytywnego? Czy potrafi kochaĂŚ?
To moÂże ja Ciebie zapytam, czy Twoje ubranie jest pozytywne? Czy Twoje wyobraÂżenie o sobie potrafi wznieciĂŚ uczucia?
KaÂżdy sam musi odpowiadaĂŚ na pytania dotyczÂące tak intymnych, wewnĂŞtrznych dylematĂłw.

Co innego jest byĂŚ Âświadomym poruszania siĂŞ w Âświecie fizycznym, materialnym, a co innego zrozumienie odgrywanych rĂłl przed sobÂą i Âświatem zewnĂŞtrznym. Co innego jest mieĂŚ intencje, a co innego rozumieĂŚ w peÂłni ich ukryty w podÂświadomoÂści cel. PojĂŞcie dpowiedzialnoÂści wykreowaÂła Twoja "MASKA", poczucie odpowiedzialnoÂści, honor, patriotyzm i takie tam inne dyrdymaÂły, to twĂłr iluzji, Twoje przebranie, za ktĂłre siĂŞ chowasz. MyÂśli, Âże robisz coÂś Âźle, albo dobrze, teÂż pochodzÂą z tamtych rejonĂłw, coÂś trzyma CiĂŞ w niewoli ciÂągÂłego kontrolowania "siebie" przed sobÂą i innymi. A po co to robi? Po co ustawia szczeble w drabinach hierarchicznej wÂładzy? Po co "kaÂże" siĂŞ wywyÂższaĂŚ, po co "kaÂże" atakowaĂŚ i niszczyĂŚ? Po co "kaÂże" zazdroÂściĂŚ, albo wymusza poczucie winy?
Tutaj kaÂżdy sam na wÂłasnÂą rĂŞkĂŞ musi szukaĂŚ odpowiedzi, nikt za nikogo nie odrobi lekcji.
Na pewno nie pomoÂże tutaj chowanie gÂłowy w piasek, udawanie, Âże mnie to nie dotyczy. RozwĂłj duchowy, to odnalezienie w sobie struktur iluzji faÂłszywego odbioru siebie i innych, to zrozumienie, Âże walka jest nie potrzebna, Âże waÂżne jest tylko tu i teraz.


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj leopard,

nie wiem na jakiej podstawie tak twierdzisz bo do tej pory do opisu zjawiska typu zlozonego uzyto wlasnie jakosciowych parametrow. Natomiast zastosowanie metod naukowych to wlasnie uzycie narzedzi z definicji nieadekwatnych bo opisujacych ilosciowo, statystycznie fenomeny jakosciowe.
Ale moze sie myle wiec chcialbym  sie dowiedziac jak mozna zabrac sie do ego naukowo, jesli tzw. nauka ma powazne problemy uznac za naukowe takie dziedziny jak psychologia, antropologia itd...

pozdrawiam

Jeszcze raz sorki Thotal, ale brniesz coraz g³êbiej. Nie mo¿esz u¿ywaÌ s³ów, których znaczenia nie rozumiesz, bo to coraz wyraŸniej obna¿a s³aboœÌ nauk, którymi chcesz obdarowaÌ ludzkoœÌ. Wyjœcie poza "dualizm" wcale nie oznacza wyjœcia poza "logikê". Nie szuka sie drogi wyjœcia z problemów filozoficznych, tylko drogi wejœcia w te problemy. To co Ty usi³ujesz okreœliÌ, ¿e jest "ponad" wszel¹ filozofiê, jest zaledwie "obok", a powidzieÌ mo¿na, ¿e nawet troche " z ty³u":-). Wiedza nie polega na "przeskoczeniu" jakiegoœ etapu. Trzeba przez niego przejœÌ. Nie ma innej drogi.

Leopard,

Wiemy juÂż Âże nie jesteÂś leopardem, piszesz Âże jesteÂś Âświadomy ???, ale w dalszym ciÂągu nie odpowiedziaÂłeÂś na pytanie:


KIM JESTEÂŚ ?


Pozdrawiam - Thotal :)

Przepraszam Acentaur, ale kompletnie nie o to mi chodziÂło. MĂłwiÂłem o "sÂłowach" i dialektyce - nie o "metodach naukowych". Czy sÂłowo jest parametrem jakoÂściowym czy iloÂściowym? :-)

Witaj leopard,
przepraszam ale mam trudnosc Cie zrozumiec. Slowo to nie parametr, to zdrajca, zdrajca bogow.
pozdrawiam

O dÂżizus, znowu???:-). Jaki tam kurde zdrajca. SÂłowa sÂą piĂŞkne i twĂłrcze. Poczytaj Ptaka, jak ma dobry dzieĂą :-) i siĂŞ nie powoÂłuje na lektury :-), to jestem w niebie, jak JÂą czytam.

Thotal, a Ty co? DostaÂłeÂś czkawki, czy grasz sam z soba w "pomidora" :-)?

Witaj leopard,
przepraszam ale mam trudnosc Cie zrozumiec. Slowo to nie parametr, to zdrajca, zdrajca bogow.
wiedza ma rozne oblicza i moze wlasnie kazdy z nas mowi o jej odminnym aspekcie. Histaria nauki pokazuje wrecz cos odwrotnego, przeprawadzane eksperymenty daleko wyprzedzaly dotychczasowa wiedze. Czesto musiano czekac wiele lat na powstanie odpowiedniej teorii. Wiedza ksiazkowa, szkolna
to takze zwykle juz tylko historia.  :(
Nie mozna brnac i powielac stare bledy. Z namnozenia paradoksow nie powstanie nowa jakosc.
Czasem jedyna droga jest wlasnie zarzucenie aktualnego paradygmatu, a przyjdzie to tym latwiej ze opiera sie on na wirtualnych modelach matematycznych z calkowitym oderwaniem od rzeczywistosci.
pozdrawiam

Acentaur - zauwaÂż jednak, Âże z teoriami tzw. "paranaukowymi" jest wcale nie lepiej. TeÂż opierajÂą siĂŞ raczej na "bo ja tak myÂślĂŞ", "bo to by pasowaÂło" etc. KaÂżda nauka ma swoje mocne i sÂłabe strony, i niestety, wszelkie teorie paranaukowe wcale nie sÂą tu wyjÂątkiem.

Tak, zgadzam sie z Toba, czasem trzeba nie tylko "zarzuciĂŚ aktualny paradygmat" ale i pĂłjœÌ od poczÂątku zupeÂłnie innÂą drogÂą. To moÂże ( czasem musi ) byĂŚ droga "alternatywna" ( w kaÂżdym znaczeniu ). Patrz, jak wiele nauka zrobiÂła ustĂŞpstw na korzyœÌ tych "alternatywnych" strategii. Czy nie Âświadczy o tym koniec kariery ( i panowania ) strategii empirycznej? Jak sie przyjrzeĂŚ wszystkim metodom humanistycznym, z dekonstrukcjonizmem w³¹cznie, ( a moÂże wÂłaÂśnie z nim najbardziej) to one dajÂą narzĂŞdzia, o ktĂłrych naukowiec jeszcze 100 lat temu mĂłgÂł tylko pomarzyĂŚ. Nie dlatego, Âże ich nie miaÂł -  tylko dlatego, Âże nie wolno mu byÂło po nie siĂŞgac. Teraz moÂże. A Thotal mi tu "pieprzy"  ( sory ) o jakiejÂś alternatywie z pominiĂŞciem nauki, ba jÂą uwaÂża za coÂś gorszego :-(. To nie jest alternatywa - to jest czyste lenistwo. Trzeba siĂŞgaĂŚ po te wiedzĂŞ choĂŚby z szacunku dla  czÂłowieka jako takiego, dla caÂłej staroÂżytnej filozofii, dla idei za jakÂą daÂł siĂŞ zgÂładziĂŚ Sokrates, choĂŚby. Nie moÂżna mĂłwiĂŚ, Âże siĂŞ kocha ludzi jak siĂŞ odrzuca to co oni przez wieki z takim mozoÂłem tworzyli. To jest opowieœÌ kilku tysiÂącleci. To buduje naszÂą ÂświadomoœÌ uniwersalnÂą.

Leopard,
ja Ci zadajĂŞ podstawowe pytanie, byÂś sam chciaÂł zrozumieĂŚ to czego nie rozumiesz, a Ty mĂłwisz Âże to "pomidor"?
Jak chcesz wogĂłle ze mnÂą rozmawiaĂŚ o podstawach, jak nie masz pojĂŞcia o tym kim jesteÂś?


Pozdrawiam - Thotal :)

Leopard - co do siêgania do klasycznej nauki "z szacunku" - có¿, moim zdaniem tu jest sprawa ka¿dego cz³owieka. Ale tak czy owak, odrzucanie ca³ej kalsycznej nauki, a œlepe wierzenie takim "specjalistom", jak Sitchin, Danniken, Geryl etc jest po prostu zamykaniem sobie klapek na oczach.

Moim zdaniem z jednej strony wielu ludzi (choĂŚby tu, na forum) ma racjĂŞ, Âże klasyczna nauka jest czĂŞstokroĂŚ zbyt skostniaÂła, oporna przeciw nowym danym, faktom, strasznie konserwatywna. CzĂŞsto teÂż subiektywna. Z drugiej jednak strony ci sami ludzie czĂŞsto "przerzucajÂą" siĂŞ na wszelkie teorie spiskowe czy alternatywne, nie dbajÂąc zupeÂłnie o ich weryfikacjĂŞ. A te teorie sÂą tak samo subiektywne, w wielu miejscach sprzeczne z faktami etc. Co wiĂŞc proponujĂŞ? ZÂłoty Âśrodek. Otworzenie siĂŞ na nowe dane i moÂżliwoÂści, zachowujÂąc przy tym dorobek, wiedzĂŞ i dane klaycznej nauki. I rĂłwnieÂż mocno i rzetelnie weryfikujÂąc powstaÂłe w ten sposĂłb teorie.

O matko jedyna, czyÂżbyÂś zaÂłoÂżyÂł maskĂŞ Leopardzie? PrzecieÂż wszyscy wiemy, Âże te sÂłowa pochwalne dla ptaka, to ostrze dla Thotala (zgodnie z jego konceptem).  :D
Ale moja maska dziĂŞkuje Twojej za uznanie … ha,ha …. maÂło z krzesÂła nie spadÂłam …  ;D


A do Ciebie Thotal, mam pytanie, kiedy rozmawiam z Thotalem czÂłowiekiem, a kiedy z maskÂą?
I jakim posÂługujesz siĂŞ narzĂŞdziem rozmawiajÂąc ze mnÂą? Rozumem i logikÂą, czy moÂże telepatiÂą?  :)

PTAKU,
nie lubisz byĂŚ odzierana z iluzji? a moÂże lubisz jak ktoÂś CiĂŞ chwali?
Jak myœlisz, co ka¿e Ci myœleÌ ¿e chwalenie jest "dobre", przynosi radoœÌ i spadanie z krzes³a, a co wyprowadza z równowagi, jest "z³e", kiedy nie chwal¹, nie zgadzaj¹ siê, maj¹ inne zdanie? Czy te emocje wnosz¹ coœ do zrozumienia siebie, do rozwoju duchowego?

Czy mam maskĂŞ? Tak mam, staram siĂŞ jÂą kontrolowaĂŚ, zaczynam jÂą coraz lepiej rozumieĂŚ, co mi to daje?
Tylko to Âże odbieram ludzkie zÂłoÂśliwoÂści przez pryzmat EGO, to nie ludzie sÂą podli, cyniczni bez serca, tylko te niedostrzegalne przez nich twory siedzÂące w ich umysÂłach, ktĂłre dwojÂą siĂŞ i trojÂą, by ich nikt nie rozpoznaÂł.


Pozdrawiam - Thotal :)

Ale¿ lubiê byÌ odzierana z iluzji, sama staram siê to czyniÌ, na ile mi siê udaje. Co do chwalenia lub ganienia, to chyba wszyscy podobnie odbieramy bez wzglêdu na œwiadomoœÌ, bo poza ni¹ jest jeszcze psychika cz³owieka. I tu dzia³aj¹ rozpoznane ju¿ przez psychologiê mechanizmy. Chcesz to koniecznie podci¹gn¹Ì pod EGO? Z mojej strony nie ma sprzeciwu, jest mi zupe³nie obojêtne jak nazwiesz to, czy tamto.
I tak liczy siĂŞ tylko moja, Twoja i kaÂżdej samoÂświadomej istoty kreacja … wieczny taniec Âżycia … czyÂż istnienie nie jest czymÂś niewyobraÂżalnie piĂŞknym? Mimo ró¿nych, czasami nawet bolesnych doÂświadczeĂą? A maski? Dobre na bal.

Dobranoc  :)

Dobranoc :)

MiÂłych i kolorowych, wszystkim.
Oby je zapamiĂŞtaĂŚ, bo ja mam z tym ogromne problemy.

Witaj leopard,
szacunek dla potegi mysli ale nie dlatego , ze cos z mozolem powstalo  ;D
Caly gmach nauki wcale nie jest homogenny i plywa tam niejedno co plywac nie powinno. Dobrze przede wszystkim miec jest
na uwadze ograniczonosc wlasnej wiedzy, metod i narzedzi i nigdy nie cmokac z zachwytu , tylko dlatego, ze ktos napisal
ksiazke czy jest w wikipedii. Lepiej szukac nowych , lepszych rozwiazan puszczajac wodze fantazji niz ogladac sie stale
na gigantow nauki. I dlatego taki pan Feynman to wzor nowoczesnego badacza.
Aha, mysle ze za predko potepiasz Thotala. Co jest mozliwe jesli chodzio o mysl naukowa , to zaproponuje Ci poczytanie
czegos ze strony www.sheller.pl....palce lizac
pozdrawiam

Zgadzam siĂŞ. Z tym, Âże waÂżne, by te rozwiÂązania byÂły faktycznie LEPSZE, lepiej udokumentowane, udowodnione. Problem alternatywnej nauki polega na tym, Âże wiele z jej teorii (choĂŚ oczywiÂście nie wszystkie) mogÂłoby pozazdroÂściĂŚ udokumentowania choĂŚby najgorzej udokumentowanym "faktom naukowym".

Tak wiĂŞc owszem, szukaĂŚ LEPSZYCH rozwiÂązaĂą - ale lepszych pod wzglĂŞdem argumentacji, dowodĂłw etc, a nie lepszych dlatego, bo tworzÂą atrakcyjniejszÂą, ciekawszÂą wersjĂŞ historii czÂłowieka. JeÂśli kogoÂś bardziej obchodzi to, czy dana teoria jest nowatorska, ciekawa, niÂż to, czy jest udokumentowana - to juÂż lepiej, by poczytaÂł sobie nieco Science Fiction. Tam teÂż sÂą takie rzeczy, ale nikt nie roÂści sobie prawa do mĂłwienia prawdy o historii.

No tak, caÂła kultura ludzka to taki Âżywy, pulsujÂący twĂłr, peÂłen wszelkich sprzecznoÂści, ró¿nic - na szczĂŞÂście :-). Nie tylko nauka. Dla wszystkich jest miejsce. I dlatego ja siĂŞ staram wszystko traktowaĂŚ z jednakowym szacunkiem ( hm, ja tam lubiĂŞ to sÂłowo "szacunek" :-) ). Wierzgam  :-) tylko wtedy kiedy ktoÂś neguje oczywistosci. To nie byÂło potepienie, to byÂł sprzeciw :-). Thotal robi duÂżo dobrego ( kiedy nie prĂłbuje na si³ê oswiecaĂŚ innych, oczywista :-) ).

Problem niedogadania z Tene, polega na tym, Âże ja myÂślĂŞ o nauce w ogĂłle, a Ty chyba o nauce w sensie instytucjonalnym. OczywiÂście, ze jest grono zgredĂłw - naukowcĂłw, ktĂłrzy siĂŞ broniÂą przed nowym: oni nie uznajÂą np strategii triangulacyjnej w badaniach i trzymajÂą siĂŞ po staremu czystego empiryzmu. Ale ich sprzeciw kompletnie nie ma znaczenia dla nauki - moga coÂś tam utrudniaĂŚ, ale nie mogÂą siĂŞ sprzeciwiac formalnie, dlatego caÂła ich para idzie, w sumie, w gwizdek. Nowe przyszÂło dopiero w latach 70 -80, dlatego wielu ludzi sÂądzi, Âże jest po staremu. Nie jest - dziÂś pojĂŞcie nauka alternatywna nie ma sensu. Bo "alternatywa" teÂż siĂŞ staÂła naukÂą formalnÂą, musi byĂŚ tylko porzÂądnie udokumentowana - czyli to, o co postulujesz Tene.

Ptak: nie kokietuj:-), juÂż Ty tam dobrze wiesz, Âże takie pisanie dziaÂła na facetĂłw :-). kto by nie chciaÂł miec w domu takiego AnioÂła? Ja juÂż jednego mam, ale Âświat wirtualny stwarza caÂłkiem inne moÂżliwoÂści....:-).

Leopard - jasne, masz tu racjĂŞ. Po prostu pokazujĂŞ, Âże wÂśrĂłd ludzi, ktĂłrych siĂŞ czĂŞsto zalicza do "klasycznej nauki" teÂż sÂą tacy, jak piszesz, zgredzi trzymajÂący siĂŞ starych metod. Problem fanatykĂłw "nauki alternetywnej" jest wÂłaÂśnie w tym, ze w nauce klasycznej widzÂą TYLKO tych "zgredĂłw", a zapominajÂą, Âże jest tam teÂż wielu ludzi iw eile teorii dobrze udokumentowanych, p[recyzyjnych etc :)

zgadza siĂŞ Tene, tez tak myÂśle..:-). A za link od acentaura dzieki, poczytam uwaÂżnie w wolnej chwili .

No widzisz Leopardzie, masz w domu rzeczywistego anioÂła i ciesz siĂŞ nim. Wirtualnych zaÂś lepiej nie po¿¹daj, jeÂśli nadal chcesz mieĂŚ niebo w domu …   ;D
 
Co zaÂś do dziaÂłania s³ów na facetĂłw, to coÂś w tym chyba jest, sÂłyszaÂłam juÂż podobne zdania. KtoÂś nawet kiedyÂś powiedziaÂł, Âże prawie przeÂżywa orgazm, czytajÂąc dobry tekst. No, ale byÂł to wybitnie lewoskrĂŞtny mĂłzgowiec.  :D
Zastanawia mnie, skÂąd takie wyczulenie u niektĂłrych osobnikĂłw i co wspĂłlnego ich ³¹czy? Czy nie jest to czasem zbytnie przywiÂązanie do umysÂłu, ktĂłry domaga siĂŞ  okreÂślonych bodÂźcĂłw? I czy to treœÌ sÂłowa pisanego tak dziaÂła, czy konstrukcja estetyczno-logiczna? A moÂże jedno i drugie? Jakby nie byÂło, chodzi o energiĂŞ … zawsze o to chodzi …  ;D

Pozdrawiam konesera anio³ów.  ;)

PTAKU, LEO, TENE,
Czy nie jest to czasem zbytnie przywiÂązanie do umysÂłu...?

To nie nauka jest winna postawie naukowcĂłw, te dwie rzeczy trzeba od siebie oddzieliĂŚ. Stare zgredy (niereformowalne EGA naukowcĂłw), muszÂą przegraĂŚ z naukÂą. Nauka kaÂżdego dnia broni siĂŞ nowymi rozwiÂązaniami, nowymi pomysÂłami, tylko ukryte egotyczne myÂśli zakompleksiaÂłych "naukowcĂłw" rzucajÂą kÂłody pod nogi prawdziwej nauce.
Zawsze najbardziej winne jest EGO, to ono nie dopuszcza do gÂłosu mÂłodych albo innowacyjnych gÂłosĂłw. Nauka jest potrzebna, twĂłrcze myÂślenie doprowadza do wielu odkrywczych dokonaĂą.

Dziwiê siê wam, ¿e tak krytycznie obchodzicie siê z moim zdaniem, przytaczacie stare szko³y filozoficzne na poparcie swoich zatwardzia³ych przekonaù, podpieracie siê naukowymi sformuowaniami, tak ¿e ktoœ z boku móg³by utwierdziÌ w was wasze wysokie mniemanie, a tymczasem zapomnieliœcie o wielkiej filozoficznej tradycji, która siêga ponad pó³tora tysi¹ca lat, która udawadnia na przyk³adzie wielu "OŒWIECONYCH", ¿e zrozumienie w³asnych egotycznych umys³ów, to najlepsza droga do WOLNOŒCI.


Pozdrawiam - Thotal ;)

Thotal, to nie przywiÂązanie do umysÂłu, przynajmniej u mnie. To, Âże wykorzystujĂŞ umysÂł i jego moÂżliwoÂści nie ma nic wspĂłlnego z przywiÂązaniem. DostaÂłam narzĂŞdzie, to uÂżywam, bo dlaczego nie? MaÂło tego, doskonale bawiĂŞ siĂŞ w jego przepastnych komnatach i potrafiĂŞ wprowadzaĂŚ weĂą przestrzeĂą, a wtedy sam umysÂł staje siĂŞ przestrzeniÂą.
A co tam znajdujê? To, co jestem w stanie znaleŸÌ teraz, choÌ liczê na coraz wiêcej.
Widzisz, jeÂżeli umysÂł penetruje siĂŞ takÂże sercem, to jest to wspaniaÂłe doÂświadczenie.   
I nie obchodzi mnie jego egotyczna etykietka.
Wspó³czujĂŞ Ci, Âże tak krytycznie obchodzimy siĂŞ z Twoim zdaniem. W dodatku przy pomocy zatwardziaÂłych przekonaĂą, czyich? Ale, to Ciebie boli, wiĂŞc to TwĂłj umysÂł jakoÂś nieszczegĂłlnie obchodzi siĂŞ z naszym obchodzeniem …  ;)
CzyÂżby EGO doskwieraÂło? ;D Nie ma to jak praktyczne szkolenie …  :D

Pozdrawiam  :)

Ptaszku, nic mnie nie boli, nie wmawiaj sobie, nie oceniaj wÂłasnymi kategoriami, bo mnie nie dotyczÂą.
ChociaÂż raz sprĂłbuj spenetrowaĂŚ mnie sercem ;D


Pozdrawiam - Thotal :)

Thotal - a czy Ty, w swoim rozmi³owaniu w swojej wielkiej wiedzy i pe³nym widzeniu w³asnego pojêcia Ego nie dostrzegasz, ¿e my mówimy o kompletnie czym innym? To, co Ty mówisz, istnieje, JASNE! Ty to sobie nazywasz Ego, ja nazywam to pewn¹ czêœci¹ Id - co za ró¿nica? Czy, wedle Twojego w³asnego rozumienia, to nie Twoje EGO ka¿e Ci tak walczyÌ o to, by nazwaÌ to, po Twojemu, EGO? Mnie to nie przeszkadza, nazywaj to tak, ok. Ale w swoim g³oszeniu i forsowaniu swojego widzenia Ego, sam dajesz wyraz tego, jak wielkie i rozbuchane je posiadasz (przynajmniej w tym wzglêdzie)

No jasne, Âże moje kategorie Ciebie nie dotyczÂą, to oczywiste. 
Ocena? Ja CiĂŞ spenetrowaÂłam wÂłaÂśnie sercem i poczuÂłam …  :)

MiÂłych snĂłw, 
Szkoda, Âże nie mogĂŞ dÂłuÂżej pogadaĂŚ od serca, ale skoĂączyÂła mi siĂŞ laba
i muszĂŞ rano wstawaĂŚ do pracy, niestety. A skowronkiem nie jestem.  :(

TENE,
nie mam Âżadnej wiedzy, to o czym piszĂŞ jest zaledwie odczuwaniem, obserwowaniem siebie i innych...


Pozdrawiam - Thotal :)

Ptaszku,
przyznaj wreszcie, ¿e masz jak¹œ s³aboœÌ, bo inaczej nie by³abyœ tak blisko mnie w tylu tematach... ;D

MiÂłych snĂłw :)       Thotal

PrzyznajĂŞ, mam wiele sÂłaboÂści ... tematycznych.  ;D

Ego jako narzĂŞdzie wyraÂżania siebie wÂśrĂłd otaczajÂących nas form jest czymÂś koniecznym. Jest integralnÂą czĂŞÂściÂą umysÂłu. Egotycznym umysÂłem , moÂżna by nawet napisaĂŚ . Sekret tkwi w tym jak g³êboko  identyfikujemy siĂŞ z ego jako jednÂą z form Przejawionego. To, o czym piszesz, Âże nie da siĂŞ pomyÂśleĂŚ o czymÂś , co nie istnieje  ...
JeÂśli identyfikujesz siĂŞ WYÂŁÂĄCZNIE  z umysÂłem , to faktycznie - nic poza nim nie istnieje , nie istnieje nic Nienazywalnego. Nawet , gdyby istniaÂło, to umysÂł to pomija jako coÂś niepraktycznego do rozwaÂżaĂą, bo nie da siĂŞ o tym pomyÂśleĂŚ .
Spróbujmy teraz lekko wyjœÌ poza granice w³asnego umys³u . Czy jest to w ogóle mo¿liwe?
MusielibyÂśmy dopuÂściĂŚ - o zgrozo - do siebie to, o czym NIE  da sie siĂŞ pomyÂśleĂŚ - poza czasoprzetrzeniÂą, ktĂłrÂą ogarniamy.

A jednak zdarzaja siĂŞ chwile Thotalnego oderwania siĂŞ od czasu i przestrzeni . Codziennie to siĂŞ nam zdarza . KaÂżdej nocy zapadamy w g³êboki sen z ktĂłrego siĂŞ budzimy tak, jakby czas siĂŞ zatrzymaÂł . W trakcie snu na kilka godzin  UmysÂł gdzieÂś odchodzi, ÂświadomoÂści zasypia , ale .. ciaÂło dalej funkcjonuje, a po czasie umysÂł siĂŞ budzi, wyÂłazi z niebytu . WiĂŞc jak to jest  ? Co siĂŞ dzieje , gdy nas nie ma ? JesteÂśmy tym umysÂłem tylko, czy czymÂś wiĂŞcej moÂże ?
Ten draÂżniÂący stan bezumysÂłu .. przypomina chwile we mgle .. brak poczucia kierunkĂłw Âświata, brak poczucia Âświata w ogĂłle . ZawĂŞÂża siĂŞ on do tych kilku metrĂłw wokó³ nas i nic poza tym , jak twierdzÂą nasze zmysÂły, nie istnieje . DÂługotrwaÂłe przebywanie w takim stanie baardzo wyciszajÂąco wpÂływa na  umysÂł  ...  polecam . Cisza regeneruje .

Ptaku: no... mam do Ciebie s³aboœÌ :-)....Fakt :-). A o kolejnej s³aboœci, tej do s³ów, jeszcze sobie porozmawiamy : te¿ teraz nie bardzo mam czas.

East: ... "konieczne narzedzie wÂśrĂłd otaczajÂących nas form"? No tak, ale tylko wtedy kiedy sami  te formy mnoÂżymy  ponad potrzebĂŞ:-). KoniecznoÂści teÂż siĂŞ wtedy mno¿¹, a wtedy juÂż nie ma miejsca na bÂłogosÂławiona ciszĂŞ :-).

Thotal:  mnie siĂŞ wydaje, Âże Ty po prostu chcesz sobie trochĂŞ ponarzekaĂŚ :-). Najpierw na ca³¹ naukĂŞ ( na poczÂątku dyskusji ) teraz juÂż tylko na jej czeœÌ. Filozofia nie jest "skostniaÂła" czy jak tam. Nie jest teÂż trudna. "Czego sie jeden glupek nauczyÂł, tego i drugi moÂże" - jak mawiaÂł jeden z moich nauczycieli ( i Âżeby byÂła jasnoœÌ, on miaÂł na mysli siebie :-) ).To jest kwestia otwartoÂści i nic wiĂŞcej. Nikt inny tak jak wÂłaÂśnie filozofowie nie uÂświadamiajÂą, ze "rozum" nie jest w stanie dotrzeĂŚ do wÂłasnych ograniczeĂą ( biorÂąc najlepszy z wielu przykÂładĂłw: Horkheimer, Adorno ). Nikt jak oni nie wykazaÂł, Âże rzekomy postep okazaÂł siĂŞ "cofniĂŞciem", a czÂłowiek staje sie dodatkiem do maszyny.

Ja nie twierdzĂŞ, ze nauka, filozofia, to jedyny sposĂłb na poznanie prawdy. MoÂże istnieje inny sposĂłb: absolutne oÂświecenie, itd. Ale ja tego nie doÂświadczyÂłem :-). MoÂże Thotal  szuka drogi jak wypiĂŚ zupe jednym Âłykiem. Ok, ale moÂże ja wolĂŞ po ÂłyÂżce?  Thotal , Ty piszesz o "innej" drodze poznania, ale nie uÂżywasz wcale jakichs "innych" ÂśrodkĂłw Âżeby jÂą opisaĂŚ. WiĂŞcej:Ty ( choĂŚ nieÂświadomie ) caÂłkiem zgrabnie posÂługujesz sie hermeneutykÂą :-). A przecieÂż powinieneÂś mieĂŚ inne, doskonalsze narzedzie przekonywania, w koĂącu TwĂłj sposĂłb pojmowania jest ponoĂŚ uniwersalny?
Widzisz mnie nie bardzo interesuje co "zgred" naukowy zrobiÂł Âźle. Po co mam marnowaĂŚ czas? Staram sie pomnoÂżyĂŚ to  co zrobiÂł dobrze. Al ró¿nicy nie da sie rozeznaĂŚ sposobami innymi niz naukowe.

Witaj leopardzie i ptaku,
chcialbym upiec dwie pieczenie na jednym ogniu i do tego celu posluzy mi maly cytat z wielu dyskusji
Stanislawa Hellera z innymi naukowcami:
dla ptaka - precyzja i logika wypowiedzi Hellera no moze wywolywac wlasnie to cos u lewoskretnego mozgowca  ;D
dla leoparda - dyskusja dotyczy podwalin calej znanej Ci nauki. Z niesamowita logika zostaje pokazana
jej niepelnosc ( ostroznie, bardzo ostroznie powiedziawszy ). Zobacz co to jest filozofia nauki
w najlepszym wydaniu.
 A ego? po czyms takim ego musi najpierw zbaraniec, potem zaniemowic na dlugo  ;D
pozdrawiam

Acentaur,
Co Ty zrobiÂłeÂś? UpiekÂłeÂś Ptaka z Leopardem?
BĂłj siĂŞ boga ::)

Leo,
znowu czytasz tylko to co rozumiesz, albo nie rozumiesz wiĂŞcej, niÂż to co piszesz.
ChoĂŚ masz duÂżo racji w zdaniu, Âże rozum nie jest w stanie dotrzeĂŚ do swych ograniczeĂą...


Pozdrawiam - Thotal :)

Tylko ...co w tym takiego niezwykÂłego?. Ot stwierdzenie, Âże dotrzeĂŚ do pewnych struktur jest bardzo trudno, albo nie istniejÂą. W czym to podwaÂża Ptaka, albo moje wypowiedzi? Bo nie bardzo rozumiem? Czy moglibyÂście tak bardziej swoimi :-) sÂłowami? 
No i mo¿e zapytajcie ch³opaki Ptaka czy aby chce byÌ wbity na ten sam ro¿en :-) Ptaku, czy Tobie sie podoba ¿e z nas stworzono jak¹œ koalicjê - opozycjê? :-).

Ptak i leopard? No, ciekawa koalicja - opozycja, byleby tylko Âżywa …  ;D

AleÂż LEO.
nie przejmuj siĂŞ, juÂż wczeÂśniej pisaÂłem Âże pewnie 99% ludzi nie dociera do iluzji swojego myÂślenia, to "normalne".
Tacy jak ja i mnie podobni nie pasujÂą do reszty. Wiem nawet, Âże moja postawa moÂże byĂŚ Âźle postrzegana, ale to nic.
Twoja opozycja jest caÂłkowicie zrozumiaÂła, bo cywilizacja w jakiej Âżyjemy nie dopuszcza (jeszcze), by ktoÂś chciaÂł zrozumieĂŚ samego siebie. Wszyscy (jeszcze) Âżyjemy ukierunkowani na zewnÂątrz, wpadamy w puÂłapkĂŞ iluzji i musimy wrĂłciĂŚ o wÂłasnych siÂłach bez niczyjej pomocy - tylko sami.

Nauka ktĂłra siĂŞ tym zajmuje od przeszÂło pĂłltora tysiÂąca lat to - ZEN


Pozdrawiam - Thotal :)

.....a Âświstak siedzi i zawija....:-). Spij dobrze Thotal.
Ptaku, i Tobie dobrej nocy ÂżyczĂŞ.

Oczywiœcie to, Thotal, ¿e wci¹¿ tr¹bisz o "z³ym" Ego, podkreœlasz, ¿e 99% ludzi tkwi w jego iluzji, jak i podkreœlasz, ¿e Ty jesteœ ju¿ akurat w tym chlubnym 1%, który jest od tego wolny, nijak nie jest przejawem Twojego w³asnego Ego, no bo gdzie¿by?

Có¿, mo¿e jednak to Ego to nie taki prosty Twór, i wielopoziomowy, i w ogóle, i mo¿e jednak dalej nale¿ysz do tego "szarego" 99%, które jeszcze siê mu nie wywinê³o. Có¿, ¿yczê szybkiego uwolnienia z okowów z³ego EGO :) (skoro tak to wolisz nazywaÌ - ok)

Pozdrowienia

Tene

Tene, BRAWO!!!

Jak chcesz, to potrafisz zrozumieĂŚ, wystarczy zastosowaĂŚ Twoje metody (podziaÂłu) i od razu wskakujesz na odpowiednie tory.
Wystarczy (celowo zreszt¹) podj¹Ì Twoje orê¿e i od razu stajesz do walki jak lew, os¹dzaj¹c, krytykuj¹c, bez skrupu³ów wykorzystuj¹c to co ju¿ wiesz. Cieszê siê, ¿e zobaczy³eœ we mnie to, przed czym tak zajadle bronisz siê w sobie. To by³a przynêta, skuteczna zreszt¹, bo ju¿ mi nie wmówisz ¿e EGO nie ma, co najwy¿ej bêdziesz siê wysila³, ¿e nie ma go w Tobie.

Tene, oczywiÂście Âże trudno jest mi siĂŞ jeszcze wyrwaĂŚ z puÂłapek, cieszĂŞ siĂŞ Âże Ty juÂż wiesz jak dziaÂłajÂą ;D


Pozdrawiam - Thotal :)

Thotal - tylko czy Ty nie zauwa¿y³eœ, ¿e ja o tej samej pu³apce mówiê od dawna? Ty sobie t¹ pu³apkê nazywasz Ego, ja funkcj¹ podœwiadomoœci, a ktoœ mo¿e Wielkim Krwio¿erczym Zaj¹czkiem, ale co to zmienia? Nazwa i jej bronienie jest tylko okowami. Ja ju¿ od pewnego czasu mówiê, ¿e nie ma problemu, ok, nazywajmy to Ego, i tyle, nazwa to jedynie nazwa. Wa¿na jest œwiadomoœÌ "funkcji", jakie pe³ni to, o czym mówimy.

Witaj Thotal,
spokojna glowa, centaur wie co robi. Jakos ptak futryny sie nie trzyma a leopard jakby mlasknal.  ;D
A swoja droga to zadziwiajace ile energii sie wylewa nad Twoim ego. Niby go nie masz - niedobrze, a jak juz - to tez niedobrze.  :o
pozdrawiam

Wyluzujcie kaÂżdy ma EGO i kaÂżdy ma prawo nazywaĂŚ je jak chce.

Witaj Mora,
nie obawiaj sie, nie ma o co. Ta dyskusja jest niezwykle cenna i zarazem pelna wzajemnego respektu.
pozdrawiam

OczywiÂście, bo nie byle jakie EGA siĂŞ tu starÂły.  ;D WiĂŞc muszÂą uwaÂżaĂŚ i mieĂŚ respekt, jeÂśli nie chcÂą doznaĂŚ uszczerbku na sobie. Jeszcze maski by pogubiÂły? 
A tak naprawdĂŞ, to wiesz juÂż acentaur co CiĂŞ podÂżera?
A to uwielbienie hellerowskie, to z jakiej i czyjej potrzeby? No i czy odczuwasz to „coÂś”?  ;) Tak tylko z czystej ciekawoÂści pytam. ZauwaÂżyÂłeÂś, Âże leci juÂż dziewiÂąta strona a rozwiÂązania jak nie byÂło, tak nie ma? I kto lub co ¿³opie energiĂŞ?
No i w ogĂłle, po co myÂślimy? Czy nie po to, by coÂś czuĂŚ? Jakie wiĂŞc uczucia przewaliÂły siĂŞ podczas tej dyskusji? MoÂże lepiej byÂło poszukaĂŚ innych bodÂźcĂłw, np. posÂłuchaĂŚ piĂŞknej muzyki lub ciszy? Czy wiesz, Âże cisza jak Âświerszcze wci¹¿ w uszach …. przebija siĂŞ przez najwiĂŞkszy haÂłas, wci¹¿ jest … lecz co z niÂą robimy?
A jednak znalazÂłam ciepÂło w tym temacie, na przekĂłr temu, o czym rozmawiamy. Nie powinno to jednak dziwiĂŚ, wziÂąwszy pod uwagĂŞ, Âże wg ktĂłrejÂś z koncepcji, EGO zaspokaja potrzeby Id. Wszystko wiĂŞc gra ...  takÂże Âświerszcze ... prĂłcz tego, Âże wci¹¿ nie wiemy ...  :D
Pozdrawiam  :)

Za oknem Âśnieg i zawierucha, a tu cieplutko... ;)


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj ptaku,
wlasnie znalazlas rozwiazanie  ;D bo nie zawsze celem byc musi to co laduje na papierze, czesto wazniejsze jest to co sie z dyskusji wynosi najpierw w podswiadomosci.
Moje zainteresowanie Hellerem trzyma sie w granicach bo ja za malo wiem aby poprawnie ocenic jego dzielo. Fascynuje mnie jego logika i bezkompromisowosc w rozstawaniu sie z ustalonymi kanonami.To tak w przyblizeniu.
pozdrawiam

Masz racjĂŞ Acentaur!

Wszystko to co pisa³em w tym temacie, by³o jednoczeœnie odkrywaniem tego w sobie. Na pocz¹tku moje sformu³owania by³y ma³o precyzyjne, koncepcja rozwija³a siê w trakcie dyskusji. Moje wczeœniejsze lektury da³y mi co prawda jak¹œ bazê, ale w³aœnie dyskusja utwierdzi³a mnie w szerszym zrozumieniu tematu. Dziêki za podporê duchow¹, bez Ciebie by³bym ju¿ padlin¹ ;D



Pozdrawiam - Thotal :)

....Acentaur, czy Ty Âżartujesz, czy piszesz powaÂżnie? PrzecieÂż facet wdaje sie w tak kompromitujÂące pyskĂłwki ( no ten...S.H. ), Âże zĂŞby bolÂą.... MaÂło to na Âświecie powaÂżnych naukowcĂłw? Ale sobie wzorzec wybraÂłeÂś.....

Witaj leopard,
nawet gdyby mial do tego garbata zone i zezowate dzieci oraz pyskowal 24 godziny na dobe, nie zmieni
to w niczym znaczenia jego pracy. Rozumiem, mozesz miec watpliwosci, zreszta jest cala armia o podobnym zdaniu, jest to normalna reakcja. Niekiedy potrzeba wiecej czasu aby sie pogodzic z tym,
ze to co sie mialo cale zycie za absolut, zaczyna rozplywac sie we mgle.
Te pyskowki doprowadzily Stanislawa Hellera do nawiazania konkretnych kontaktow i wkrotce zaowocuje
to na odpowiednia skale.
Pisze to jak najbardziej powaznie.
Aha, jesli myslisz, ze nauka powstaje za biurkiem urzednikow panstwowych to sie grubo mylisz. Tam rozwija sie statystyke. Czy mnie rozumiesz?

Witaj najdrozszy Thotalu, serce ty moje
jak tak samo to odczuwam, ja marny robak  ::)
 ale serdecznie pozdrawiam was obu

Hej!
Pozwolê sobie wkleiÌ w tym temacie kilka fragmentów ksi¹¿ki Victora Sancheza "Nauki don Carlosa":
"
Energia
Dla don Juana i jego ucznia Carlosa Âświat nie skÂłada siĂŞ z postrzeganych przez nas przedmiotĂłw, staÂłych i namacalnych, lecz raczej z pĂłl energii. Jest to poglÂąd zgodny z najnowszymi teoriami fizyki. PojĂŞcie energii to temat przewodni donjuanowskiej myÂśli i praktyki, nie tylko z racji czĂŞstego pojawiania siĂŞ na kartach dzieÂł Castanedy, lecz rĂłwnieÂż dlatego, Âże energia jest zarazem punktem wyjÂściowym i docelowym kaÂżdego dziaÂłania, jakie podejmuje wojownik.
Don Juan twierdzi, Âże Âświat idei w niewielkim stopniu wpÂływa na Âżycie ludzi. To raczej energia lub osobista moc, energia, jakÂą dysponujemy, decyduje o wszystkim: o tym, co moÂżliwe i co niemoÂżliwe. W Journey to Ixtlan powiada on: "CzÂłowiek jest niczym wiĂŞcej jak wypadkowÂą swej osobistej energii..." (III-172).
Kim jesteÂśmy?
W The Fire From Within Castaneda podejmuje temat naszej prawdziej natury. Pisze on, Âże w rzeczywistoÂści czÂłowiek jest polem energii czy "Âświetlistym jajem" Stwierdzenie to pociÂąga za sobÂą doniosÂłe nastĂŞpstwa w caÂłym systemie ĂŚwiczeĂą i technik wyÂłoÂżonych przez don Juana.
Nietrudno uzmys³owiÌ sobie, ¿e wszystko, co robimy, wymaga energii; bez koniecznego nak³adu energii nie dojdzie do skutku nic, czy bêdzie to bieg w maratonie Mexico City, zerwanie ze starym na³ogiem czy choÌby wstanie rano z ³ó¿ka.
Mimo ¿e energiê ma ka¿dy, przekonujemy siê, ¿e ca³y zapas energii przeciêtnej osoby zostaje przez ni¹ zu¿yty na codzienne czynnoœci, które w ca³oœci zdeterminowane s¹ przez jej przesz³oœÌ. Ca³a nasza energia w zwyk³ym ¿yciu z za³o¿enia wydatkowana jest w obrêbie znanego; nie pozostaje nam nic na penetracjê obszarów nieznanego. Ka¿de nowe przedsiêwziêcie z naszej strony, jeœli wykracza poza utarty sposób postêpowania, wymaga nak³adu "wolnej" czy dostêpnej energii. St¹d bior¹ siê tak ogromne trudnoœci w przeprowadzaniu ¿yciowych zmian czy stwarzaniu sytuacji odbiegaj¹cych od "normalnego" zachowania danej osoby: brakuje na to energii-
Z drugiej strony, na drodze do wiedzy wszystko wi¹¿e siê z energi¹. Wojownik zdaje sobie sprawê, ¿e wyprawa w nieznane, ze wszystkimi zmianami, jakie za sob¹ poci¹ga, zak³ada nie tylko wysoki poziom ogólnej energii, ale równie¿ du¿y zapas "dostêpnej" energii. Dlatego bacznie rozwa¿a on wszystko, co ma zwi¹zek z energi¹. Stanowi to sekret œwietlistych istot. Jesteœmy energi¹ i nasze postêpowanie poci¹ga za sob¹ utratê lub zachowanie energii ¿yciowej. Ka¿dy czyn wzmacnia lub os³abia nasz¹ energiê, st¹d wojownik zwraca szczególn¹ u-wagê na charakter swoich dzia³aù. Zawsze ma na wzglêdzie doskona³oœÌ, optymalne wykorzystanie energii.
Oto jak przedstawia siĂŞ sedno sprawy: jeÂśli przestaniemy postrzegaĂŚ siebie jako ego i przyjmiemy, Âże jesteÂśmy polem energii, zmianie ulegnie nie tylko nasze widzenie rzeczywistoÂści, lecz rĂłwnieÂż sposĂłb postĂŞpowania. Jako ego odczuwamy potrzebĂŞ podejmowania niezliczonych dziaÂłaĂą, ktĂłre majÂą na celu jego obronĂŞ i potwierdzenie. JeÂśli zaÂś jesteÂśmy polami energii, musimy zwracaĂŚ uwagĂŞ na to, jak tĂŞ energiĂŞ wydatkujemy – czy roÂśnie ona, czy maleje. Dlatego naszym czynom przyÂświecaĂŚ bĂŞdzie zasada wÂłaÂściwego wykorzystania energii, doskonaÂłoÂści, ktĂłra jest rĂłwnieÂż zwana pieczĂŞciÂą wojownika.
Podam na to prosty i konkretny przyk³ad: Oto m¹¿, którego ego reaguje z³oœci¹ i frustracj¹ na to, ¿e ¿ona nie czeka³a na niego z obiadem, kiedy wróci³ do domu z pracy. Jako ego czuje siê obra¿ony, poniewa¿ ego wymaga od innych ludzi ho³dów i bezwzglêdnego przyjêcia za prawdê swoich o sobie wyobra¿eù. Dlatego mê¿czyzna ten bêdzie krzycza³ i grozi³ swojej ¿onie, domagaj¹c siê uznania przez ni¹ tego, i¿ ego jej mê¿a jako niezwykle wa¿ne zas³uguje na szacunek. Jeœli to osi¹gnie, ¿ona rozp³acze siê lub poprosi o wybaczenie i zacznie w poœpiechu, "w nerwach", przyrz¹dzaÌ obiad. W ten sposób jej ukryte przes³anie do ego jej mê¿a (nie jego prawdziwej jaŸni) bêdzie brzmia³o: "Tak, wierzê, ¿e istniejesz i jesteœ realne; wierzê te¿, ¿e wszystko, co mówisz o sobie, jest prawd¹."
Dzieje siĂŞ tak, gdyÂż ilekroĂŚ ego nie uzyska potwierdzenia od otoczenia (co zdarza siĂŞ niemal bez przerwy), zaczyna wÂątpiĂŚ w swÂą realnoœÌ i czuje siĂŞ zagroÂżone. Dlatego za pomocÂą ÂśrodkĂłw zdeterminowanych przez swÂą indywidualnÂą historiĂŞ bĂŞdzie manipulowaĂŚ rzeczywistoÂściÂą i ludÂźmi ze swojego otoczenia, dopĂłki nie wy-musi na nich oÂświadczenia, Âże ono, ego, istnieje. BĂŞdzie zÂłoÂściĂŚ siĂŞ, obraÂżaĂŚ, popadaĂŚ w depresjĂŞ, a nawet groziĂŚ samobĂłjstwem tak dÂługo, aÂż uzyska po¿¹dane potwierdzenie. WiedzÂąc, Âże jest tworem pozbawionym substancji, ego domaga siĂŞ nieustannie afirmacji od innych ludzi – z nawyku oddajÂących siĂŞ podobnemu zajĂŞciu – ktĂłrzy je akceptujÂą i zachowujÂą siĂŞ tak, jakby rzeczone ego istniaÂło i reprezentowaÂło prawdziwÂą jaŸù osoby. Tylko w ten sposĂłb moÂże ego siĂŞ oszukiwaĂŚ i utwierdzaĂŚ w przekonaniu, Âże istnieje, choĂŚ w gruncie rzeczy wie, Âże jest podszyte nicoÂściÂą.
Mo¿na tego unikn¹Ì, gdy postêpujemy zgodnie z wiedz¹ o naszej prawdziwej naturze.
Bohater naszej opowieœci zareagowa³by inaczej, gdyby postrzega³ siebie jako pole energii. Wówczas naczeln¹ jego trosk¹ by³oby optymalne spo¿ytkowanie posiadanej energii. Zdawa³by sobie wtedy sprawê, ¿e z³oœÌ poch³ania ogromn¹ iloœÌ energii, nie przynosz¹c w zamian nic oprócz os³abienia, kiepskiego stanu zdrowia i ogólnie lichego ¿ycia. Tote¿, zamiast marnowaÌ bezu¿ytecznie sw¹ energiê, rozwa¿y³by inne rozwi¹zania: móg³by spokojnie czekaÌ na obiad albo pomóc ¿onie w jego przygotowaniu.
Indywidualna moc
Don Juan szczególnie podkreœla to, ¿e to, co robimy, co jesteœmy w stanie zrobiÌ, co nam siê przytrafia, i odwrotnie, to, czego nie robimy, nie jesteœmy w stanie zrobiÌ i co nam siê nie przydarza, zale¿y tylko i wy³¹cznie od naszej indywidualnej mocy. Jest to spójne z podstawow¹ zasad¹ postêpowania wojownika: doskona³oœci¹. Doskona³oœÌ w tym przypadku oznacza uporczywe poszukiwanie najlepszego sposobu u¿ycia w³asnej energii. W zwi¹zku z tym, ¿e w istocie stanowimy pola energii, mo¿emy przyj¹Ì nastêpuj¹ce za³o¿enia:
Wszystko, co istoty Âżywe robiÂą, i wszystko, co im siĂŞ przytrafia, jest zdeterminowane przez ich poziom energii lub indywidualnÂą moc.
Poziom energii wszelkich istot zaleÂży od trzech kluczowych czynnikĂłw: iloÂści energii, z jakÂą zostaÂły poczĂŞte, sposobu jej wydatkowania od chwili narodzin oraz wykorzystywania jej obecnie.
Sposób, w jaki zwyk³a osoba gospodaruje swymi zasobami energii nie jest dzie³em przypadku ani wynikiem wyboru; zdeterminowany jest raczej przez jej przesz³oœÌ.
ChoÌ zazwyczaj mê¿czyŸni i kobiety zu¿ywaj¹ ca³¹ sw¹ energiê na wykonywanie nawykowych czynnoœci podyktowanych przez sumê osobistych doœwiadczeù, mo¿liwe jest przeprowadzenie nastêpuj¹cych zasadniczych zmian w ich sposobie funkcjonowania: przesuniêcie, zachowanie lub zwiêkszenie energii.
Wszystko, co odnosi siĂŞ do ludzi w zwiÂązku z indywidualnÂą mocÂą, ma zastosowanie do wszystkich Âżywych istot, gdyÂż wszystkie one stanowiÂą pola energii.
Wszystko, co istoty Âżywe robiÂą i wszystko, co im siĂŞ przytrafia, jest zdeterminowane przez ich poziom energii lub indywidualnÂą moc. Ludzie sÂądzÂą przewaÂżnie, Âże wydarzenia w ich Âżyciu zdeterminowane sÂą przez czynniki, na ktĂłre oni sami nie majÂą wpÂływu – albo dlatego, Âże dziejÂą siĂŞ poza nimi, albo dlatego, Âże podobno wynikajÂą z charakteru, stanowiÂą cechĂŞ wÂłaÂściwÂą danej osobie (jej ego). StÂąd czĂŞsto sÂłyszymy ludzi narzekajÂących na pecha, jakby byÂła to jakaÂś siÂła niezaleÂżna od nich samych. UwaÂżajÂą oni, Âże los siĂŞ na nich uwzi¹³ i wszystko jest przeciwko nim. Albo jeÂśli uznajÂą, Âże sami sÂą ÂźrĂłdÂłem problemĂłw, wyraÂżajÂą siĂŞ tak, jakby nic nie mogli na to PoradziĂŚ: "Taki juÂż jestem". "Mam sÂłabÂą wolĂŞ". "Cza-sem mnie ponosi". Podobnie trudnym do wytÂłumaczenia zjawiskiem jest podejmowanie nierealistycznych decyzji i popadanie w rozpacz, gdy nie udaje siĂŞ obrĂłciĂŚ ich w czyn, co pochÂłania ogromne iloÂści energii.
Skoro wczoraj byÂłem ÂświĂŞcie przekonany, Âże wstanĂŞ rano i zrobiĂŞ ĂŚwiczenia, dlaczego dziÂś nie mam na to najmniejszej ochoty? To tak jakby siĂŞ miaÂło do czynienia z dwiema osobami. W takiej sytuacji mĂłwi siĂŞ zwykle: "KÂłopot w tym, Âże nie mam silnej woli". Stwierdzenie to nie odbiegaÂłoby zbytnio od prawdy, gdybyÂśmy wzorem czarownika rozumieli "wolĂŞ" jako zapas dostĂŞpnej energii. PrzeciĂŞtna osoba mimo to uwaÂża, Âże "siÂła woli" jest cechÂą osobowoÂści, ktĂłrÂą posiada siĂŞ lub nie i ktĂłrej nie moÂżna "dowolnie" rozwijaĂŚ.
Don Juan widzi to inaczej. Wszystko, co nam siĂŞ zdarza, zaleÂży od naszej indywidualnej mocy, i rĂłwnieÂż wy³¹cznie od nas zaleÂży, czy posiadamy tĂŞ moc czy nie. Zdrowie lub jego brak, szczĂŞÂście lub pech, miÂłoœÌ, ktĂłrÂą darzymy i jesteÂśmy obdarowywani, drzwi, ktĂłre stojÂą przed nami otworem, drzwi przed nami zamkniĂŞte, wszystko to kwestia energii, jakÂą dysponujemy. W zasadzie moÂżna powiedzieĂŚ, Âże osoby o wysokim poziomie energii prowadzÂą peÂłne, zdrowe Âżycie (o ile energia nie wymyka im siĂŞ spod kontroli), natomiast Âżycie osĂłb z maÂłym zasobem energii (zdecydowanej wiĂŞkszoÂści) czĂŞsto jest szare i smutne. Nie jest przesadÂą stwierdzenie, Âże ten, kto ma energiĂŞ, moÂże osiÂągn¹Ì wszystko, natomiast ten, komu jej brak, pozostanie biedny – choĂŚby nawet opÂływaÂł w dostatki.
KsztaÂłtowanie siĂŞ indywidualnej mocy
Poziom energii wszelkich istot zaleÂży od trzech kluczowych czynnikĂłw; iloÂści energii, z jakÂą zostaÂły poczĂŞte, sposobu jej wydatkowania od chwili narodzin i wykorzystywania jej obecnie. KaÂżdy czÂłowiek dziedziczy jakieÂś cechy swoich przodkĂłw, przede wszystkim rodzicĂłw, ale rĂłwnieÂż dziadkĂłw i jeszcze starszych pokoleĂą. Najsilniej jednak daje siĂŞ odczuĂŚ wpÂływ najbliÂższych przodkĂłw. Obejmuje on nie tylko cechy fizyczne czy fizjologiczne, ale takÂże "energetyczne".
Wa¿ne jest po pierwsze, jakim zasobem energii dysponuj¹ rodzice, a po drugie, jaka jej czêœÌ przechodzi na now¹ istotê, któr¹ powo³uj¹ do ¿ycia w chwili poczêcia. W rozmowie z Carlosem Castaned¹ dowiedzia³em siê, ¿e don Juan t³umaczy to tak: jeœli poczêciu towarzyszy³y wielka namiêtnoœÌ, nowej istocie przekazana zostaje du¿a iloœÌ energii i rodzi siê ona "silna". Dla odró¿nienia, gdy do poczêcia dochodzi wœród wysoko "cywilizowanych" ludzi, po wielu latach ma³¿eùstwa, przy w³¹czonym telewizorze, czy jak okreœli³ to Carlos, w wyniku "nudnego" zbli¿enia, poziom energii w chwili narodzin bêdzie odpowiednio niski.
Na szczĂŞÂście, dziedziczenie nie jest jedynym czynnikiem determinujÂącym nasz zasĂłb energii w Âżyciu. KsztaÂłtuje go rĂłwnieÂż sposĂłb, w jaki dziedzictwo to, skromne czy bogate, wykorzystujemy. Tak wiĂŞc, ten kto w chwili narodzin posiadaÂł niewielki zasĂłb, lecz umiejĂŞtnie nim gospodaruje, bĂŞdzie w lepszej sytuacji niÂż ten kto ma sporo energii, lecz nad niÂą nie panuje. W pierwszym przypadku – choĂŚ wcale nie muszÂą tego w ten sposĂłb wyraziĂŚ – osoby o niskim poziomie energii wstĂŞpujÂą na drogĂŞ wojownika, ktĂłra pozwala im powiĂŞkszyĂŚ energiĂŞ. W drugim przypadku, ktoÂś rodzi siĂŞ z duÂżym zapasem energii, lecz trwoni go na zachcianki i zaspokojenie wÂłasnej pró¿noÂści, co nadwerĂŞÂża jego zasoby. Tacy ludzie niemal bez wysiÂłku dostajÂą to, czego pragnÂą, albo manipulujÂą swoim otoczeniem nie dajÂąc nic z siebie. Przywykli do tego, Âże sÂą kochani, lecz sami nie potrafiÂą kochaĂŚ. ÂŁatwoœÌ, z jakÂą zaspokajajÂą swe pragnienia sprzyja przy tym lenistwu i rozprzĂŞÂżeniu. MogÂą rzÂądziĂŚ innymi, ale pozostajÂą niewolnikami swych sÂłaboÂści.
Idealnym stanem by³oby mnóstwo energii, ca³kowita kontrola i trzeŸwoœÌ. Ale wymaga to wiêcej pracy ni¿ talentu. Nie ma tu regu³, a w koùcowym rozrachunku decyduje nie tyle wyjœciowy poziom energii co indywidualny wysi³ek.
Przy okazji rozwaÂżaĂą o energii trzeba wspomnieĂŚ o koniecznoÂści dokonania oceny wydatkĂłw energii w przeszÂłoÂści i teraÂźniejszoÂści, i ustalenia, czy zachodzi miĂŞdzy nimi jakiÂś zwiÂązek. Trzeba odpowiedzieĂŚ sobie na pytania: "Z jakÂą iloÂściÂą energii przyszedÂłem na Âświat i jak jÂą wykorzystaÂłem w dotychczasowym Âżyciu?" z jednej strony, z drugiej zaÂś: "Na co obecnie spoÂżytkowujĂŞ mojÂą energiĂŞ i jakich mogĂŞ dokonaĂŚ zmian?" Z drugiego pytania pÂłynie nauka, Âże warunki narodzin i przeszÂłego Âżycia z gĂłry niczego nie przekreÂślajÂą. MoÂżemy gospodarowaĂŚ naszÂą energiÂą inaczej, odbudowaĂŚ jÂą albo zwiĂŞkszyĂŚ.
We wÂładzy przeszÂłoÂści
SposĂłb, w jaki osoba gospodaruje swoimi zasobami energii nie jest dzieÂłem przypadku ani wynikiem wyboru; zdeterminowany jest raczej przez jej przeszÂłoœÌ. ChoĂŚ my, wspó³czeÂśni ludzie, szczycimy siĂŞ swÂą wolnoÂściÂą, to tak naprawdĂŞ nasze moÂżliwoÂści wolnego wyboru ograniczajÂą siĂŞ tylko do wÂąskiego zakresu ogó³u naszych dziaÂłaĂą. PomijajÂąc nawet funkcje i czynnoÂści wynikajÂące z uwarunkowaĂą biologicznych, moÂżemy siĂŞ przekonaĂŚ, Âże to, co robimy, w caÂłoÂści zdeterminowane jest przez indywidualny Âżyciorys – bagaÂż osobistych doÂświadczeĂą. SkÂładajÂą siĂŞ naĂą pochodzenie spoÂłeczne, narodowoœÌ, pÂłeĂŚ, osobowoœÌ, wyznanie, ideologia polityczna kompleksy i urazy, ktĂłre razem wziĂŞte przesÂądza-jÂą o treÂści i jakoÂści naszego codziennego Âżycia. Gdy wydaje nam siĂŞ, Âże o czymÂś decydujemy, w istocie wprawiamy w ruch ciÂąg dziaÂłaĂą, do ktĂłrych zaprogramowaÂła nas przeszÂłoœÌ – tak jak maszyna, ktĂłra wykonuje tylko to do czego zostaÂła zaprojektowana. W ten sposĂłb zdeterminowane sÂą nasze poglÂądy, pragnienia, wybory, ograniczenia, sÂłaboÂści i uzdolnienia. Nie wybieramy osĂłb, z ktĂłrymi rozmawiamy i z ktĂłrymi nawiÂązujemy stosunki, miejsc, ktĂłre odwiedzamy, i miejsc, ktĂłrych unikamy. Dyktuje to nam nasza osobista przeszÂłoœÌ, ktĂłra wyraÂża siĂŞ przez strukturĂŞ ego.
Ego i indywidualny ¿yciorys s¹ ze sob¹ œciœle powi¹zane, tak dalece, ¿e pierwsze jest pochodn¹ drugiego. To ego dzieù w dzieù ka¿e nam pielêgnowaÌ osobist¹ przesz³oœÌ i postêpowaÌ zgodnie z jej nakazami. Dziêki temu ¿yciorys zostaje umocniony, a wynikaj¹ce z niego ego uzyskuje w ten sposób samopotwierdzenie. Do wyboru mamy tylko opcje zawarte w w¹skim zakresie, jaki narzuca nam nieustaj¹ca projekcja naszego indywidualnego ¿yciorysu.
MoÂżna wysnuĂŚ stÂąd wniosek, Âże wykorzystanie naszej energii – innymi sÂłowy, caÂłoœÌ podejmowanych dziaÂłaĂą – przesÂądzone jest przez osobistÂą przeszÂłoœÌ i w procesie tym wola zwykle nie bierze udziaÂłu. To bardzo rozrzutny sposĂłb gospodarowania energiÂą, ktĂłry na dodatek nie przynosi zadowolenia. Wystarczy spojrzeĂŚ na ludzkie twarze na ulicy, w metrze, czy w samochodach stojÂących w korkach ulicznych.
"
cdn, pozdrawiam wszystkie ega

Witaj radoslaw,
czy to juz koniec cytatu ? Nie wiem czy moge sie juz teraz wytezac czy tez lepiej poczekac ?  ;D
pozdrawiam

to moÂże jeszcze kawaÂłeczek...
"Jak zÂłowiĂŚ energiĂŞ
Zazwyczaj mĂŞÂżczyÂźni i kobiety zuÂżywajÂą ca³¹ swÂą energiĂŞ na wykonanie nawykowych czynnoÂści podyktowanych przez sumĂŞ osobistych doÂświadczeĂą, moÂżliwe jest przeprowadzenie nastĂŞpujÂących zasadniczych zmian w ich sposobie funkcjonowania: przesuniĂŞcie, zachowanie lub zwiĂŞkszenie energii. MoÂżliwoœÌ przesuniĂŞcia energii pozornie zaprzecza naszym wczeÂśniejszym ustaleniom – Âże wykorzystanie przez nas energii jest z gĂłry okreÂślone przez naszÂą przeszÂłoœÌ. JeÂśli jest z gĂłry okreÂślone, jak moÂżna to zmieniĂŚ? W rzeczywistoÂści jest to moÂżliwe, choĂŚ zdarza siĂŞ rzadko. SprzecznoœÌ zostaje przezwyciĂŞÂżona w praktyce.
Zaczyna siĂŞ ona od obrania szczegĂłlnej formy dziaÂłania, wykonywania czynnoÂści, ktĂłre z punktu widzenia ego wydajÂą siĂŞ dziwaczne. MoÂżemy je nazwaĂŚ czynami celowymi, lub nie-dziaÂłaniami oderwanymi od przeszÂłoÂści, ktĂłre w rezultacie poszerzajÂą pole naszych moÂżliwoÂści. WytrwaÂłe wykonywanie dziaÂłaĂą niezwykÂłych prowadzi do zaburzenia schematĂłw wydatkowania energii, a co za tym idzie, do ich "rozluÂźnienia". Kiedy to nastĂŞpuje, Âłatwiej nam przesun¹Ì energiĂŞ na nowe, oszczĂŞdniejsze z punktu widzenia zuÂżycia energii, zajĂŞcia. Z chwilÂą gdy przeznaczamy energiĂŞ na mniej marnotrawne zajĂŞcia, powstaje nadwyÂżka energii, ktĂłra z kolei umoÂżliwia nam dalsze zmiany w gospodarowaniu energiÂą. Z czasem zacznie siĂŞ to przejawiaĂŚ w tym, Âże coraz wiĂŞcej rzeczy w naszym Âżyciu przestanie byĂŚ niemoÂżliwe – moÂżliwe stanie siĂŞ zerwanie z naÂłogiem picia czy palenia, wyzbycie siĂŞ zÂłoÂści, znalezienie czasu na wsÂłuchanie siĂŞ w pieÂśni drzew czy ptakĂłw. JeÂśli bĂŞdziemy wytrwali, nasza sfera moÂżliwoÂści Âżyciowych i percepcyj-nych tak siĂŞ rozszerzy, Âże zaniknie tendencja do postĂŞpowania pod dyktando naszej osobistej przeszÂłoÂści. Gdy to siĂŞ dokona, bĂŞdzie moÂżna powiedzieĂŚ, Âże osoba wymazaÂła swĂłj Âżyciorys i wyzwoliÂła siĂŞ spod jego wpÂływu. Zmiany te, oczywiÂście, sÂą moÂżliwe przy pewnym poziomie energii. Bez tego nic nie da siĂŞ zrobiĂŚ. JeÂśli to zrozumiemy, stanie siĂŞ dla nas jasne, Âże do kaÂżdego nowego dziaÂłania potrzebny jest wzrost energii. OsiÂągn¹Ì to moÂżna przez wyeliminowanie najbardziej "energochÂłonnych" nawykĂłw i zastosowanie zaoszczĂŞdzonej energii do dziaÂłaĂą wykraczajÂących poza codziennÂą rutynĂŞ. JeÂśli jednak skupimy siĂŞ tylko na przesuniĂŞciu energii nie starajÂąc siĂŞ jej powiĂŞkszyĂŚ czy zachowaĂŚ, wyniki bĂŞdÂą raczej skromne. Kluczem do caÂłej sprawy wydaje siĂŞ przyrost indywidualnej mocy czy dostĂŞpnej energii. Lecz na tym jeszcze nie koniec.
Na tym etapie naszych rozwa¿aù nietrudno zrozumieÌ, dlaczego nie mo¿na podj¹Ì nowego czy niepowszedniego dzia³ania bez koniecznej do tego "wolnej" energii. Jako ¿e ca³oœÌ naszej energii ju¿ jest rozdzielona zgodnie z nakazami przesz³oœci, sk¹d mo¿emy zaczerpn¹Ì dodatkowej energii? Oczywiœcie ze S³oùca i z Ziemi, które stanowi¹ nasze g³ówne Ÿród³a energii. Niemniej, nasz stosunek do S³oùca i do Ziemi jest równie¿ zdeterminowany przez ¿yciorys i ograniczamy siê do przyjmowania ich energii wy³¹cznie w po¿ywieniu. Wiemy jednak, ¿e poch³anianie wiêkszej iloœci jedzenia nie przyniesie nam wzrostu energii, choÌ lepsze od¿ywianie siê mo¿e w tym pomóc.
Na ogó³ nie znamy innych sposobów czerpania energii ze S³oùca i z Ziemi ni¿ jedzenie. Mo¿liwe jest uzyskanie dodatkowej energii bezpoœrednio z tych Ÿróde³ za Pomoc¹ specjalnych Ìwiczeù. W innych krêgach kulturowych wypracowano rozmaite techniki czy rytua³y Prowadz¹ce do wzrostu energii. ChoÌ niektóre z tych praktyk s¹ mi znane (przedstawiê je w dalszych rozdzia³ach), muszê zaznaczyÌ, ¿e nie spe³niaj¹ swej roli, jeœli nie mamy doœÌ wolnej energii koniecznej do wykorzystania ich jako rzeczywistych "³¹czników ze Ÿród³em". Jeœli chcemy mieÌ wiêcej energii, wpierw musimy mieÌ choÌ trochê dostêpnej energii. To mia³ na myœli Jezus mówi¹c, ¿e temu, co ma, zostanie pomno¿one a temu, co nie ma, zostanie odebrane nawet to trochê, co ma. Mamy do czynienia z kolejn¹ sprzecznoœci¹. Mo¿na to jednak wyt³umaczyÌ odwo³uj¹c siê do ró¿nicy (pokrótce omówionej wczeœniej) miêdzy zwyk³¹ energi¹ i energi¹, która jest "dostêpna".
Wiadomo, ¿e ludzie ró¿ni¹ siê poziomami swej energii. Wiadomo te¿, ¿e ca³oœÌ energii przeciêtnych osób zostaje poch³oniêta przez codzienne czynnoœci i nawyki. Bez reszty! Gdybyœmy mogli jakoœ zdobyÌ wiêcej energii, ni¿ jej wydatkujemy, albo zu¿yÌ mniej ni¿ zwykle, dysponowalibyœmy "woln¹" czy "dostêpn¹" energi¹. Stanowi³aby ona nasz¹ w³aœciw¹ indywidualn¹ moc -potrzebn¹ do wykonywania dzia³aù nie podyktowanych osobist¹ przesz³oœci¹, w tym przyswajania energii ze S³oùca i z Ziemi, która stanowi podstawê wolnego ¿ycia.
JeÂśli do gromadzenia energii musimy wpierw posiadaĂŚ zapas dostĂŞpnej energii, jak uzyskaĂŚ tĂŞ podstawowÂą energiĂŞ? OdpowiedÂź brzmi: moÂżemy jÂą ocaliĂŚ. DokÂładnie tak. Ludzkie istoty uzyskujÂą "wolnÂą" energiĂŞ przez ocalenie tego, co juÂż posiadajÂą, przez ograniczenie wydatkowania energii na powszednie czynnoÂści.
Metoda jest prosta, lecz przynosi dalekosiĂŞÂżne skutki. JeÂśli zawiesimy niektĂłre uporczywe nawyki myÂślowe czy czynnoÂściowe, uwolniona w ten sposĂłb energia stanie' siĂŞ dla nas dostĂŞpna, a dziĂŞki niej bĂŞdziemy mogli wkroczyĂŚ na obszar nieznanego – wyrwaĂŚ siĂŞ spod wÂładzy naszych ÂżyciorysĂłw.
Nie sposób jednak wstrzymaÌ wszystkich czynnoœci ¿ycia i nie wszystkie, które da siê wstrzymaÌ, poch³aniaj¹ energiê. Dlatego te¿ wojownik musi sporz¹dziÌ zestawienie wydatków energii. Dziêki temu, za pomoc¹ techniki œledzenia, mo¿e dowiedzieÌ siê, jak zu¿ywa swoja energiê, a nastêpnie opracowaÌ strategiê przesuniêcia jej na inne cele. W ten sposób zwiêkszy on zapas osi¹galnej energii. Z tego wykazu adepci mog¹ wybraÌ te codzienne czynnoœci, które nie s¹ niezbêdne dla ¿ycia, a przy tym szczególnie wyniszczaj¹ce (anty-energetyczne) i d¹¿yÌ do ich czasowego lub ostatecznego wyeliminowania. W dziale poœwiêconym poradom praktycznym przedstawiê konkretne na to sposoby. Rzecz jasna, do skutecznego zwalczenia natrêctw i nawyków, podsycanych przez osobist¹ przesz³oœÌ, potrzebna jest pewna iloœÌ energii. Jest to prawda w odniesieniu do wszelkiego rodzaju nawyków: ¿ywieniowych, emocjonalnych, myœlowych i duchowych.
W praktyce trudno jest zerwaĂŚ z czynnoÂściÂą, ktĂłra z racji swego charakteru pochÂłania sporo naszej energii. Nie moÂżemy przestaĂŚ, gdyÂż brakuje nam koniecznej do tego energii.
Istnieje jednak wyjœcie z tej pozornie beznadziejnej sytuacji. Wi¹¿e siê to z wykorzystaniem czegoœ, co nazywam "minimaln¹ przestrzeni¹ wolnoœci".
Ta "minimalna" przestrzeĂą, to obszary naszego Âżycia – pozornie maÂło znaczÂące – w ktĂłrych moÂżliwe jest celowe dziaÂłanie wolne od wpÂływu osobistej przeszÂłoÂści. Jako przeciĂŞtni ludzie nie moÂżemy, oczywiÂście, od razu zerwaĂŚ z takimi nawykami jak palenie papierosĂłw, zÂłoszczenie siĂŞ czy uÂżalanie nad sobÂą. MoÂżemy jednak zmieniĂŚ drobiazgi, takie jak pozycja, w ktĂłrej Âśpimy, albo miejsce, i spaĂŚ, na przykÂład, na podÂłodze. MoÂżemy Przez dwa tygodnie obserwowaĂŚ swojÂą pierwszÂą myÂśl po przebudzeniu siĂŞ rano i ostatniÂą myÂśl przed zaÂśniĂŞciem. JeÂśli jak to czĂŞsto ma miejsce, stwierdzimy, Âże Âźle wpÂływajÂą na naszÂą energiĂŞ, moÂżemy Âświadomie je zmie-niĂŚ i pomyÂśleĂŚ co innego. PosÂługujÂąc siĂŞ zestawieniem wydatkĂłw energii, moÂżna odkryĂŚ rozliczne drobne czynnoÂści, ktĂłre natychmiast pozwolÂą nam zaoszczĂŞdziĂŚ trochĂŞ energii. Uzyskana w ten sposĂłb energia umoÂżliwi nam wzmoÂżenie wysiÂł. kĂłw i poszerzenie zakresu nawykĂłw, ktĂłre uprzednio z braku energii, znajdowaÂły siĂŞ poza naszym zasiĂŞgiem. W ten sposĂłb energia pomnaÂża energiĂŞ. Do nawykĂłw pochÂłaniajÂących energiĂŞ nale¿¹: palenie papierosĂłw, alkoholizm, k³ócenie siĂŞ, zbyt dÂługie spanie, nadmierne rozmyÂślanie, osÂądzanie innych, krytykowanie, potĂŞpianie, narzekanie, utoÂżsamianie siĂŞ z fantazjami zaczerpniĂŞtymi z kina, telewizji czy gazet. Na osobnÂą uwagĂŞ zasÂługujÂą emocje i poczucie wÂłasnej waÂżnoÂści. StanowiÂą one dwa fundamentalne obszary zuÂżywajÂące mnĂłstwo naszej energii i jak za chwilĂŞ zobaczymy, sÂą ze sobÂą zwiÂązane.
Emocje
Istnieje ró¿nica miêdzy emocjami a uczuciami. Rozró¿nienia tego mo¿na dokonaÌ doœÌ ³atwo; otó¿, uczucia s¹ naturaln¹ reakcj¹ na to, co postrzegamy, podczas gdy emocje rodz¹ siê w nas pod wp³ywem myœli, rozumu (który u przeciêtnej osoby nie jest zreszt¹ zbyt rozumny). Uczucia nie poch³aniaj¹ energii, natomiast na emocje marnotrawimy ogromne jej iloœci.
Elementarne uczucia smutku i radoÂści po prostu powstajÂą z racji naszego bycia w Âświecie. Na przykÂład, ciaÂło przeczuwajÂąc swoje ostateczne przeznaczenie, daje nam o tym znaĂŚ w postaci smutku lub melancholii, co nie jest ani bolesne, ani "energochÂłonne", ale leczy nas z wszelkiej maÂłostkowoÂści i przywraca rĂłwnowagĂŞ wewnĂŞtrznÂą. Podobnie prawdziwa radoœÌ pÂłynie z g³êbi serca – nie wywoÂłana sztucznie przez Âżart czy komediĂŞ powstaje nie za poÂśrednictwem rozumu, lecz wskutek bezpoÂśredniej percepcji czegoÂś, co budzi nasz uÂśmiech. Nie trzeba myÂśleĂŚ, aby poczuĂŚ radoœÌ na widok nowo narodzonej istoty, kolibra spijajÂącego nektar czy drzewa taĂączÂącego na wietrze, albo gdy ktoÂś obdarzy nas pieszczotÂą lub uÂściskiem.
Z kolei emocje rodz¹ siê w nas nie pod wp³ywem percepcji, lecz myœli; nie mog¹ zaistnieÌ, jeœli nie ma w nas myœli. Poniewa¿ odsuwamy postrzeganie na dalszy plan, emocje, niestety, utrudniaj¹ nam sprawne poruszanie siê w rzeczywistoœci. Typowymi emocjami s¹ gniew, zazdroœÌ, uraza, zawiœÌ, u¿alanie siê nad sob¹, depresja. ¯adna z nich nie mo¿e powstaÌ bez udzia³u odpowiednich myœli. Kto mo¿e siê z³oœciÌ nie myœl¹c? Aby siê rozz³oœciÌ, musimy wpierw wmówiÌ sobie, ¿e ktoœ nas Ÿle potraktowa³, skrzywdzi³, czy coœ w tym rodzaju. Jeœli ktoœ w to nie wierzy, niech spróbuje wzbudziÌ w sobie z³oœÌ bez s³ów lub myœli.
WeŸmy na przyk³ad zakochanego m³odzieùca, który czuje zazdroœÌ widz¹c, jak jego dziewczyna rozmawia z innym mê¿czyzn¹ i uœmiecha siê do niego. Proste fakty wygl¹daj¹ nastêpuj¹co: Kobieta (jego dziewczyna) rozmawia z mê¿czyzn¹ (nieznajomym) i uœmiecha siê. Czy to wystarczy do wytworzenia siê zazdroœci, emocji poch³aniaj¹cej tak wiele energii? Nie! Kochanek, pod wp³ywem osobistej przesz³oœci (mo¿e obejrza³ zbyt wiele filmów, wys³ucha³ zbyt wielu piosenek o mi³oœci czy by³ œwiadkiem braku uczuÌ miêdzy swoimi rodzicami) na widok swej dziewczyny zajêtej rozmow¹ i uœmiechniêtej, zaczyna snuÌ uporczywe rozmyœlania: "Ona nie ma powodu mnie zdradzaÌ. Tylko moja osoba powinna wywo³ywaÌ w niej uœmiech. Ja nigdy jej nie zdradzam, Przynajmniej tak ostentacyjnie. Ona nie ma dla mnie szacunku". To w³aœnie tego rodzaju tok myœlowy, nie same fakty, jest odpowiedzialny za tak bolesne i energo-ch³onne doœwiadczenie zazdroœci. Niewa¿ne, czy w rzeczywistoœci dziewczyna rozmawia z krewnym, koleg¹ czy kochankiem; zazdroœÌ rodzi siê w wyobraŸni zazdrosnego m³odzieùca.
Kiedy zaleje nas fala emocji, realny œwiat ginie w oddali; im wiêcej sami ze sob¹ rozmawiamy, tym mniej widzimy. Oderwani od rzeczywistoœci, jak mo¿emy sobie z ni¹ poradziÌ? Mo¿emy siêgn¹Ì po gwa³towne œrodki, zatrzeÌ ostatnie œlady piêkna czy mi³oœci, które w przeciwnym razie by siê zachowa³y, i nadal uwa¿amy siê za ofiarê. Oto, w jaki sposób tracimy energiê. Dlatego warto wst¹piÌ na drogê wojownika i znieœÌ jej trudy.
Jak reszta naszych codziennych dzia³aù, emocje lubi¹ siê powtarzaÌ i zdeterminowane s¹ przez indywidualny ¿yciorys. Ka¿dy ma w³aœciwe mu "nawyki emocjonalne", charakterystyczne dla siebie sposoby marnotrawienia energii i os³abiania jaŸni. Gdy dobrze siê przyjrzeÌ, nietrudno dostrzec, ¿e konflikty i problemy emocjonalne w naszym ¿yciu maj¹ sk³onnoœÌ do nie koùcz¹cych siê cyklicznych nawrotów. Nawet jeœli zmienimy otoczenie, ludzi, z którymi siê stykamy, stare problemy znów daj¹ znaÌ o sobie.
Dotyczy to wszystkich emocji. SÂą zgubne i samorodne.
PoznaliÂśmy jednak sekret, ktĂłry wÂłaÂściwie wykorzystany, moÂże oddaĂŚ nam nieocenione usÂługi: emocje nie mogÂą powstaĂŚ bez udziaÂłu myÂśli; co wiĂŞcej, nie mogÂą powstaĂŚ bez udziaÂłu odpowiednich myÂśli.
OdsÂłania to przed nami sposĂłb na zachowanie energii. GdybyÂśmy kiedykolwiek znaleÂźli siĂŞ na granicy wzburzenia emocjonalnego, po prostu wprawiamy siĂŞ w stan WewnĂŞtrznej Ciszy i emocja nie moÂże wĂłwczas zaistnieĂŚ. JeÂśli to rozwiÂązanie przekracza jeszcze nasze moÂżliwoÂści, moÂżemy sprĂłbowaĂŚ zmiany treÂści naszego dialogu wewnĂŞtrznego. MoÂżemy uÂłoÂżyĂŚ piosenkĂŞ ze sÂłowami naszych myÂśli; wymyÂśleĂŚ rymy; czytaĂŚ w myÂślach na wspak; pomyÂśleĂŚ coÂś w obcym jĂŞzyku; przeĂŚwiczyĂŚ tabliczkĂŞ mnoÂżenia albo zaÂśpiewaĂŚ koÂłysankĂŞ. W kaÂżdym przypadku rezultat bĂŞdzie ten sam: bez odpowiednich myÂśli emocja nie powstanie.
Poczucie wÂłasnej waÂżnoÂści
ChoÌ w tym rozdziale nie zajmujemy siê bezpoœrednio poczuciem w³asnej wa¿noœci ani sposobami na jego ograniczenie b¹dŸ wyeliminowanie, mimo to kilka s³ów komentarza jest tu jak najbardziej na miejscu, gdy¿, jak wynika z zestawienia wydatków energii, poch³ania ono zazwyczaj ponad 90% naszej energii, nie daj¹c w zamian nic, mo¿e oprócz chorób, samotnoœci, os³abienia i marnego ¿ycia.
Wiêksza czêœÌ naszej osobistej energii trwoniona jest na czynnoœci zwi¹zane z poczuciem w³asnej wa¿noœci, które dalece wykracza poza zwyk³¹ pró¿noœÌ. W naszym rozumieniu na zapatrzenie w siebie sk³adaj¹ siê wszystkie zabiegi ego, które maj¹ na celu umocniÌ jego rzeczywistoœÌ, co s³u¿y samopotwierdzeniu ego i przekonaniu go, ¿e naprawdê istnieje.
Nie wnikajÂąc na razie w szczegó³y, przyjrzyjmy siĂŞ kilku podstawowym czynnoÂściom zwiÂązanym z poczuciem wÂłasnej waÂżnoÂści. Najszerszy ich zakres dotyczy obrony ego. ZastanĂłwmy siĂŞ, ile energii zuÂżywamy: ile tracimy na wÂłasnÂą obronĂŞ, na dbanie o swĂłj wizerunek, na wpÂływanie na to, jak nas widzÂą inni, na pozyskanie akceptacji, na obronĂŞ przed krytykÂą, na wykazanie, Âże jesteÂśmy najlepsi, albo nic nie warci, najpiĂŞkniejsi, najsilniejsi, czy z drugiej strony, najbardziej nieszczĂŞÂśliwi, niezrozumiani, wraÂżliwi, okrutni, pokrzywdzeni – zawsze "naj". Oto, jacy czujemy siĂŞ waÂżni! JesteÂśmy przykuci, jak okreÂśla Castaneda, do odbicia swojego "ja" ktĂłrego zasadniczym elementem jest nasz wizerunek' jaki podsuwamy innym. I na ten wÂłaÂśnie wizerunek idzie najwiĂŞcej naszej energii.
ToteÂż wykorzenienie czy osÂłabienie zapatrzenia w siebie staje siĂŞ naczelnym zadaniem wojownika. Nie ma to nic wspĂłlnego z moralnoÂściÂą; wojownik nie kieruje siĂŞ moralnymi abstrakcjami, lecz zasadÂą doskonaÂłoÂści. Stanowi pole energii i postĂŞpuje zgodnie z tÂą wiedzÂą.
ChoÌ w³asne znaczenie to podstawowy obszar, na którym mo¿e dojœÌ do zaoszczêdzenia energii, zmagania z nim i techniki jego zwalczania jako pierwsza z form nie-dzia³ania omówione s¹ osobno.
Wszystko, co odnosi siê do ludzi w zwi¹zku z indywidualn¹ moc¹, ma zastosowanie do wszystkich ¿ywych istot, gdy¿ wszystkie one stanowi¹ pola energii. Don Juan czêsto wspomina o istnieniu zwierz¹t, których magia udaremnia wszelkie próby upolowania ich przez myœliwych. Moc sw¹ czerpi¹ st¹d, ¿e w przeciwieùstwie do zwyk³ych zwierz¹t nie maj¹ przyzwyczajeù. Daje im to lekkoœÌ, swobodê i nadzwyczajn¹ si³ê. By³oby wielkim szczêœciem, zdaniem don Juana, napotkaÌ tak¹ istotê.
Widzimy wiĂŞc, Âże zasada indywidualnej mocy ma rĂłwnieÂż zastosowanie do zwierzÂąt. MoÂżna powiedzieĂŚ, Âże okazy, ktĂłrym "sprzyja szczĂŞÂście", majÂą po prostu wiĂŞcej energii. WiodÂą bogatsze, intensywniejsze Âżycie niÂż ich pobratymcy. To samo odnosi siĂŞ do roÂślin i innych Âżywych istot. Na przykÂład, drzewo moÂże posiadaĂŚ tak ogromnÂą energiĂŞ, Âże nawet odpoczynek w jego cieniu czy konarach wywoÂła dobroczynny skutek.
Podobne prawidÂłowoÂści zachodzÂą rĂłwnieÂż w Âświecie ludzi. Ten, kto wyzbywa siĂŞ przyzwyczajeĂą i posiada wysoki poziom energii, przemienia siĂŞ tym samym w magicznÂą istotĂŞ, ktĂłra nie pod¹¿a Âślepo za stadem. Decyduje o swoim zyciu, przeznaczeniu, okolicznoÂściach – dziĂŞki tej szczegĂłlnej mocy, ktĂłrÂą ma na swych usÂługach, lecz ktĂłrej rĂłwnieÂż niestrudzenie musi sÂłuÂżyĂŚ.
"
pozdrawiam

Witaj radoslaw,
czy to juz koniec cytatu ? Nie wiem czy moge sie juz teraz wytezac czy tez lepiej poczekac ?  ;D
 hmm, cos sie popralo z poprzednim postem. Ale go wkleje jeszcze raz
Witaj radoslawie,
dopuki czlowiek nie odnajdzie samego siebie, dopuki nie pozna swej natury i prawdziwej rzeczywistosci, moze troj a moze piecio a moze w koncu 7 wymiarowej, doputy w jego postrzeganiu zawsze bedzie przewazal antropocentryczny punkt widzenia stawiajacy zawsze go swieczniku. Czlowiek bedzie zawsze sie widzial jako bezkonkurencyjny produkt natury a stad nawet niechetnie uznawal Boga nad soba.
Dlatego wszystkie modele daleko wykraczajace poza materie beda slabo akceptowane.
Moze czlowiek jako nosiciel i zarzadca energii i jej przejawow, bedzie latwiejsze do przelkniecia. W nowoczesnej fizyce prawo zachowania energii sie dobrze trzyma a le prawo zachowania masy chyba wlasnie pada.  UÂśmiech
W sumie wieloaspektowosc tych samych pojec i zjawisk jest wielce pouczajaca.

pozdrawiam

Bardzo ciekawy tekst zamieÂściÂłeÂś RadosÂławie.
Zastanawia mnie tylko, dlaczego ego pozwala na wypatroszanie wÂłasnych bebechĂłw?
W jakim celu dokonuje wiwisekcji? Chytry podstĂŞp?
A mo¿e w ten sposób funduje sobie bezp³atn¹ podró¿ w wy¿sze rejony œwiadomoœci,
jako pasaÂżer na gapĂŞ uczepiony naszej jaÂźni? CzyÂżby dla zwiĂŞkszenia mocy ?
A moÂże ego ewoluuje? Tylko czy kierunek jest oczywisty?
I czy moÂżna udomowiĂŚ ego?  ;)

Z moich obserwacji, Ptaku , wynika, Âże ego , choĂŚby byÂło najbardziej cwane , najbardziej przebiegÂłe i wÂładcze , teÂż podlega zmianom. O zmianach tych mogÂą decydowaĂŚ czynniki zewnĂŞtrzne - I TO ROBIÂĄ WÂŁAÂŚNIE - choĂŚby TV, reklamy , tzw Autorytety Naukowe, Moralne, Religijne i inne, ale na tej samej zasadzie, w chwili, gdy zewnĂŞtrznÂą akcjĂŞ  na nasze ego podejmuje duchowy nauczyciel (MyÂśliciel, Budda, Jezus , Orion, Kasjopea , "cóœ" innego ) to ego zaczyna siĂŞ przestrajaĂŚ na inny poziom odbierania rzeczywistoÂści, ktĂłrÂą postrzega . OdtÂąd moÂże nagle zacz¹Ì dostrzegaĂŚ energie , zamiast zwykÂłe dziaÂłania innych ludzkich eg.
Ok, zadziaÂłaliÂśmy na ego z zewnÂątrz. Duchowo. Ono siĂŞ po prostu dostosowywuje do tego otoczenia i wywoÂłuje na nas samych okreÂślone dziaÂłanie. Dlatego ja nazywam EGO  takim superkomputerem. Ego zmienia siĂŞ dynamicznie pod wpÂływem ró¿nych bodÂźcĂłw po czym  zwielokrotnia moc swojego dziaÂłania . Ono nie moÂże istnieĂŚ bez czÂłowieka, zatem w chwili , gdy czÂłowiek przestaje siĂŞ utoÂżsamiaĂŚ z tym , co dotychczas ksztaÂłtowaÂło wÂłasne  ego ( to o czym tak obszernie na przykÂładach napisaÂł radosÂław ) , gdy czÂłowiek uwalnia od ego swojÂą ÂświadomoœÌ, to ono w naturalny, dynamiczny sposĂłb takÂże zmienia swĂłj charakter . Dlaczego ?
Poniewa¿ ono jest tylko narzêdziem. Postêpuje dok³adnie tak jak przesuwaj¹cy siê wzglêdem zewnêtrznych warunków tzw "punkt zamarzania" cia³a . Cia³o mo¿e istnieÌ w stanie gazowym, ciek³ym lub sta³ym. Ego ( woda)/Duch (powietrze)/Materia (cia³o sta³e ). W punkcie równowagi, cia³o to mo¿e byÌ tym, kim tylko zechce . Za pomoc¹ podwy¿szania œwiadomoœci mo¿na by "udomowiÌ ego". Nale¿y przej¹Ì kontrolê nad nim, nad Duchem i nad Cia³em, oraz doprowadziÌ je do punktu w którym wszystkie te aspekty znajduj¹ siê w równowadze . Droga Œrodka . Miejsce z powodu którego jesteœmy w³aœnie TU I TERAZ.
Moim skromnym zdaniem .

pozdr
East

ChĂŞĂŚ kontrolowania poziomu energii moÂże byĂŚ ewolucyjnym stadium dziaÂłalnoÂści EGO.
EGO lubi kontrolê i wp³ywy z niej wynikaj¹ce, widz¹c now¹ mo¿liwoœÌ ukrycia swej dzia³alnoœci z przyjemnoœci¹ pozbêdzie siê starych mechanizmów i dziêki temu wmówi nam, ¿e przesta³o istnieÌ. Teraz bêdzie spokojnie kontrolowa³o poziom energii, bêdzie siê stara³o panowaÌ nad emocjami, ale wci¹¿ bêdzie istnia³o.
MoÂże to dobrze kiedy nasze ego ewoluuje, odbiĂłr naszej postawy zaczyna byĂŚ korzystniejszy, tak wewnÂątrz jak i na zewnÂątrz, tylko kto dokonuje oceny? Co siĂŞ dzieje z wolnoÂściÂą naszego prawdziwego JA?


Pozdrawiam - Thotal :)

A czy sÂądzisz, Âże nasze prawdziwe JA moÂże byĂŚ w jakikolwiek sposĂłb zniewolone?
Ono nie przejmuje siĂŞ zapewne grÂą w „ego i ja”, inaczej nie byÂłoby prawdziwe.
Prawda zawsze jest wolna, taka jej natura.
Kto dokonuje oceny? MoÂże jakaÂś wyspecjalizowana komĂłrka EGO? Bo to juÂż caÂła instytucja!
Ba, korporacja, SYSTEM!  ;D

WÂłaÂśnie - kto dokonuje oceny  ? prawdziwe JA, czy EGO. ?
Wydaje mi siĂŞ, Âże ego jest nam niezbĂŞdne do Âżycia, do poruszania siĂŞ w tej materialnej rzeczywistoÂści - wtedy pozwalajmy mu pracowaĂŚ, ale pozostaĂąmy gdzieÂś w tle , w wiecznie nieruchomej, lecz peÂłnej Âżycia pustce stamtÂąd kontrolujÂąc jEGO poczynania.
KaÂżdy czÂłowiek ma jakieÂś marzenia . To sÂą cele , ktĂłre wyznaczamy sobie .. my ? Czyli kto ? Ja , czy Ego ? A moÂże jest nas dwĂłch ?
Co by byÂło, gdyby ego nie byÂło , gdyby zanikÂło w ogĂłle. Czy rozumiaÂłbym czym jest Âświat, czy cokolwiek by mnie w tym materialnym Âświecie obchodziÂło  ?
Wydaje mi siê, ¿e bez ego zanik³oby poczucie integralnoœci prawdziwego JA z ca³ym wszechœwiatem. ByÌ mo¿e wszechœwiat by³by wówczas o niebo bardziej dokona³y ni¿ to widaÌ z poziomu ego, ale jednak - by³by wci¹¿ niepe³n¹ doskona³oœci¹ . Oczywiœcie istnieje kwestia tego kto kogo kontroluje i w jakich obszarach - no tutaj trzeba siê dogadaÌ jakoœ ze sob¹ ;-)
I jeszcze jest trzeci czynnik - ciaÂło . ÂŚmiertelny , organiczny twĂłr , ktĂłremu dostarczamy poÂżywienia . SÂą ludzie, ktĂłrzy twierdzÂą, ze jesteÂśmy tym, co zjadamy. Ja bym raczej nie skupiaÂł siĂŞ nad tym CO zjadam, ale JAK i w CO to przetwarzam. NoszĂŞ swojego wewnĂŞtrznego doktora, moje wyÂższe Ja, ktĂłre wie co dobre dla mojego ciaÂła. Niech dziaÂła.
Wydaje mi siê, ¿e wszystkie 3 aspekty mnie w gruncie rzeczy pragn¹ harmonii. Mo¿e siê mylê, ale wg mnie jest to fizyczne odczuwalne jako poczucie szczêœcia, g³êbokiej, fizycznej i psychicznej radoœci.
CoÂś takiego zdarzyÂło mi siĂŞ nieraz , gdy ÂżeglowaÂłem czy to na desce windsurfingowej, czy na jachcie . UmysÂł i ciaÂło braÂły udziaÂł w fantastycznej fizycznej Âżeglarskiej przygodzie , ktĂłra dla mnie ma takÂże wymiar duchowy. DoÂświadczyÂłem takich momentĂłw , o ktĂłrych mĂłgÂłbym powiedzieĂŚ ,Âże byÂło to poczucie szczĂŞÂścia .
IdealnÂą sytuacjÂą dla mnie byÂłoby, gdybym miaÂł pracĂŞ zwiÂązanÂą z Âżeglarstwem.
I w³aœnie ku temu nadarza mi siê doskona³a okazja . Bez rezygnacji z tego , co zawodowo robiê do tej pory , pojawia siê mo¿liwoœÌ, ¿e w tym roku zaopiekujê siê dwoma jachtami do czarterowania.

ps. a tak przy okazji , to serdecznie wszystkich zapraszam do przeÂżycia na moim pokÂładzie  swojej "morskiej" przygody .

pozdrawiam serdecznie
East

Witaj east,
Ego i "ja" tworza pare. Ego nie rozkazuje a tylko zaleca. Ego nie jest silniejsze to raczej "ja" jest slabe.
Ego w miare dorastania "uroslo" do pokaznych rozmiarow i wydaje sie dlatego autorytetem. Ale i ono podlega ewolucji i wplywom. Nie uslyszysz nic od ego w sytuacjych ekstremalnych, tam gdzie chodzi o czyste przezycie. Takze nic w sytuacjach wielkich duchowych przezyc i uniesien. Wiec nie wydaje sie , ze ego jest narzedzie. Ono jest dokladnie madre jak Ty tzn. przekonuje Cie ze tak jest. To ego jest plastyczne zas "ja " jest zawsze takie same.
tak wlasnie jest, z tymze kazde na wlasna reke.

pozdrawiam

mam nadziejĂŞ,  Âże siĂŞ jakoÂś dogadajÂą . ÂŻe potrafiĂŞ siĂŞ sam ze sobÂą dogadaĂŚ . JeÂśli nie potrafiÂłbym, to jak mĂłgÂłbym siĂŞ porozumieĂŚ z TobÂą , czy z kimkolwiek innym na tym forum ?
Dla mnie logicznym jest, ¿e nale¿y najpierw znaleŸÌ sposób na wewnêtrzn¹ harmoniê zanim zacznie siê os¹dzaÌ innych .
Dlatego na tym etapie , na ktĂłrym jetem staram siĂŞ nie osÂądzaĂŚ nikogo. Potem teÂż mi to nie bĂŞdzie potrzebne .

pozdrĂłwka

Witaj east,
predzej czy pozniej tak, bowiem one sa miedzy soba wzajemnie sprzezone. Sfera duchowa oddzialowuje
na materie ( cialo, DNA) a materia poprzez kanaly energetyczne i zmysly ma wplyw na ducha. Jesli Twoje cialo w postaci praprapradziadka bralo udzial w eksterminacji konkurencyjnego plemienia ( czas
nie odgrywa zadnej roli ) no to i czesc swiadomosci masz z trwala usterka.  ;D
To tak samo jak faszerowanie sie produktami z pomordowanych zwierzat i im gwaltowniejszy akt tym
dluzej i paskudniej panoszy sie w Tobie. Reakcja ogolnienie nie przeklada sie na jezyk matematyki, ona
jest nieprawdopodobnie pokretna. Przybliza to nieco np. mitologia grecka.
Ale w Twoim przypadku nie mam najmniejszych watpliwosci, ze wszystko jest na najlepszej drodze.  8)
Dziekuje Ci, ze sie podzieliles z nami swoimi przemysleniami.
pozdrawiam

Autor - Eckhart Tolle

Ego a chwila obecna
http://www.sm.fki.pl/index.php?nr=Nowa_ziemia

„Będę czymkolwiek chcesz, abym było" - mówi Życie lub TERAZ. „Będę traktować cię w taki sposób w jaki ty traktujesz mnie. Jeśli postrzegasz mnie jako problem, będę nim, jeśli traktujesz mnie jak przeszkodę - i nią się stanę".
Dzięki Wiki. Znam już jedną pozycję tego autora, "Potęga Teraźniejszości" . Smakuję ją i wracam wciąż od nowa na jej karty .Można powiedzieć, że odkąd pojawiła się w moim życiu , jest w nim stale OBECNA .
Ta będzie kolejna .
Jeszcze coś zauważyłem. Od jakiś dwóch dni nie odstępuje mnie szum , który rozlega się nie w uszach, ale jakby wewnątrz mojej głowy. Nie jest on na tyle silny by sprawiał  mi ból, albo przeszkadzał spać ,czy normalnie funkcjonować, ale też w każdej chwili czuję go , słyszę jego stałą obecność. Być może jest to jakaś fizjologiczna przypadłość. Tak najpewniej zinterpretuje to Umysł ( każdy umysł - mój, Twój, lekarza) . On rozlega się jakby w tle. Przypomina trochę częstotliwość radiową, taki "szum tła". Jednakże w świetle tego, o czym pisze Ekhart Tolle ten nieustanny "szum tła" może być albo wytworem umysłu, albo częstotliwością wyższych wibracji tuż pod progiem częstotliwości na której działa umysł.
e Ekhart zaleca obserwowanie umysłu , co dla mnie okazało się dość trudne. Dlatego, że sprzężenie zwrotne jakie występuje pomiędzy umysłem, a obecną świadomością nie pozostawia żadnego punktu odniesienia. Jestem , ale nie mam żadnej wiedzy gdzie aktualnie jestem - czy to już świadomość ,czy jeszcze umysł.
Otóż ten trzeci element, ten "szum tła"  , gdy potraktować go jako coś zupełnie innego niż świadomość czy umysł, dopiero umożliwia dokładniejsze namierzenie Egotycznego umysłu oraz oddzielenie go od Świadomości. W życiu nazywamy to Triangulacją.
Przypominam sobie, że niedawno właśnie o i punkt odniesienia prosiłem życie- i otrzymałem.
Dziękuję Ci Życie

pozdr

Est,
czy ten jednostajnie brzmiÂący ton, powoduje Âże nie chcesz nic innego sÂłyszeĂŚ?
Wy³¹czasz wszystko wokó³ siebie, wszystkie odbiorniki i osoby - tkwisz jak zaczarowany?
Jeœli tak, to dobrze, bo to oznacza, ¿e takich œwirów jest ju¿ paru ;D, przynajmniej dwóch ze mn¹ w³¹cznie... :)


serdecznie pozdrawiam - Thotal :)

East, fajnie, Âże poruszyÂłeÂś temat „szumu”, ja nazywam to Âświerszczami. Mam to od lat, nie pamiĂŞtam dokÂładnie, kiedy siĂŞ pojawiÂł, ale wci¹¿ i niezmiennie jest. I nic go nie potrafi zagÂłuszyĂŚ, nawet w haÂłasie jest sÂłyszalny. ZastanawiaÂłam siĂŞ wielokrotnie, co jest tego przyczynÂą, podejrzewaÂłam nawet jakieÂś schorzenia, ale jestem zdrowa i nie ma nic, co by uzasadniaÂło ten dÂźwiĂŞk. ByĂŚ moÂże jest to zwiÂązane z duchowoÂściÂą, byĂŚ moÂże nie, po prostu nie wiem.
Ale przyzwyczaiÂłam siĂŞ do tego ‘tÂła” mnie samej.
Grajcie wiĂŞc Âświerszcze, graj ciszo, wiem przynajmniej, Âże wiĂŞcej jest takich ÂświrĂłw …
Przyjmiecie chÂłopaki niewiastĂŞ do klubu? A wÂłaÂściwie juÂż dwie …  :)
Podejrzewam, Âże na forum jest caÂłe multum szumiÂących …  ;D

Poni¿szy odnoœnik zapowiaada siê równie ciekawie, jak "Potêga TeraŸniejszoœci". Dopiero zacz¹³em czytaÌ, ale coœ w tym jest:

http://www.sm.fki.pl/index.php?nr=Kosmiczna_historia_1

Arguelles'a "ciĂŞzko" siĂŞ czyta, ale widaĂŚ Âże bĂŞdĂŞ go musiaÂł przetrawiĂŚ, Darku, serdeczne dziĂŞki :)


Pozdrawiam - Thotal :)

Nie ma za co.
Chyba warto go przetrawiĂŚ.

Ale fajnie że i u Was "szumi" ;-)  Wiedząc o tym, że jest nas więcej, łatwiej się znosi coś takiego .
Właściwie , to nie ma wielkiego znaczenia czym TO  jest. Sama obecność tego dźwięku-nie-dźwięku  już staje się jakimś punktem odniesienia. Tak wykorzystuję TO w praktyce, a czym na prawdę jest ?
Czując TO przypomina mi się historia, jak kiedyś, za młodu z wypiekami na policzkach i wielkim przejęciem nagrywałem z radia nadawane programy do ZX-SPECTRUM+.  To były takie śmieszne dźwięki bardzo wysokie niekiedy, a niekiedy niższe - strumień danych płynących w eterze . Rzecz jasna człowiek tego nie mógł "odczytać". Dopiero gdy taśmę włożyło się do Kasprzaka , a tego podłączyło do komputerka, to po jakichś 30 min program ożywał i można było grać w najnowszego Commandera .
Być może ktoś , lub coś już nadaje . Można się podłączyć do wszechświatowej sieci, tylko trzeba mieć nowszy hardware ;-).
Ptaku , witaj w klubie ..
Thotal. Jakoś mnie specjalnie nie zauroczył ten "szum". Po prostu jest . Tak się do niego przyzwyczaiłem, że traktuję go jak nieodłączną część siebie  i czasami, w ferworze dnia,  o nim nawet zapominam. Dopiero wieczorem , gdy wszystko we mnie się wycisza , TO  nabiera swojej mocy . Nie wiem dlaczego jest , po co jest ze mną, ale dedykuję mu słowa pewnej piosenki , którą sobie ostatnio nucę
" Tobie Przyjacielu mówię dzisiaj Salut
Proszę Cię o to byś ochraniać mnie mógł
Proszę o to byś był
By nie brakło Ci sił
Nie zdołam nigdy podziękować, choćbym wiecznie żył .. "

Ja mam to cudo najczesciej w prawym uchu, sporadycznie w lewym. Jednak jak odbieram przekazy jest cisza ten szum zamienia sie w cisze.

Kiara :) :)

Ja nie wiem w ktĂłrym uchu mam "TO" bo nie da siĂŞ wskazaĂŚ konkretnego miejsca . TO jest gdzieÂś w gÂłowie.
Jak pisaÂłem, w codziennym Âżyciu "prawie" tego nie czujĂŞ. Jakby zanika, tak jak piszesz - zamienia siĂŞ w ciszĂŞ . TO zaczyna nasÂłuchiwaĂŚ . Nie jest wrogiem myÂśli , ani umysÂłu, ani ciaÂła, ani Âżadnych przekazĂłw . Nie odbieram tego tak. To JEST jeÂśli je akceptujesz . Mnie sie wydaje, tak jak juÂż pisaÂłem, Âże przywoÂłaÂłem TO. Na mojÂą proÂśbĂŞ siĂŞ pojawiÂło i speÂłni kaÂżde moje Âżyczenie .

„BĂŞdĂŞ czymkolwiek chcesz, abym byÂło" - mĂłwi ÂŻycie lub TERAZ. „BĂŞdĂŞ traktowaĂŚ ciĂŞ w taki sposĂłb w jaki ty traktujesz mnie. JeÂśli postrzegasz mnie jako problem, bĂŞdĂŞ nim, jeÂśli traktujesz mnie jak przeszkodĂŞ - i niÂą siĂŞ stanĂŞ".

A ja traktujĂŞ TERAZ jak mojego Przyjaciela . JEST nim .

WÂłasnie tak jest i u mie, najgÂłoÂśniejszy szum jest jak jest cicho:)) ten szum towrzyszy mi juz kilka lat :)

Moze nawet nie chodzi o ucho tylko o prawa strone, bardziej odbieram to po prawej stronie, ale czasami bardzo intesywnie i inaczej po lewej.

Kiara :) :)

WÂłaÂśnie, uÂświadamiam sobie ten dÂźwiĂŞk najpeÂłniej jak jest cicho na zewnÂątrz, a to z kolei zmusza mnie w bardzo Âłagodny i miÂły sposĂłb do trwania w pozycji nasÂłuchiwania.


Pozdrawiam - Thotal :)

Thotal - w pozycji nasłuchiwania, albo inaczej - pozycji uważnego obserwatora .
Szum wymusza koncentracje na nim. Umysł nie potrafi nic z tego zinterpretować, a więc pozostaje obojętny. Uwaga, czy też nasłuchiwanie wywołuje to, co umysłem w nas nie jest. Na tym też polega moc tego dźwięku ,uważam. W naturalny sposób kontaktuje się on z naszą świadomością wywołując ją na pierwszy plan- spychając egotyczny umysł na drugi plan .

Tak, bĂŞdÂąc w tym stanie, bardzo siĂŞ wyciszam i dobrze mi z tym :D


Pozdrawiam - Thotal :)

To dÂżwiĂŞk wysokich wibracji- jesteÂśmy w stanie je odbieraĂŚ. To faza przygotowawcza do nowej roli.

Hm moze ktoÂś otworzy roÂździaÂł -intelekt?
Moim skromnym zdaniem szczegĂłlnie u mĂŞÂżczyzn wiĂŞcej przeszkadza w np czystym odbiorze informacji

pozdrawiam

Kim jestem?:

 Jestem ÂświadomoÂściÂą,

 ÂŚwiadomÂą myÂślÂą przejawiajÂącÂą siĂŞ przez ciaÂło.

 Im czĂŞÂściej bĂŞdziesz to sobie przypominaÂł, tym szybciej Twoje rozumienie siebie zacznie siĂŞ poszerzaĂŚ.

  Co to znaczy: jestem ÂświadomoÂściÂą?

  ÂŚwiadomoœÌ nie ma Âżadnych ograniczeĂą, istnieje poza czasem i przestrzeniÂą – istnieje wiecznie, bez poczÂątku i koĂąca.

  PodziaÂł jest iluzjÂą i doÂświadczasz go jedynie na niÂższych poziomach istnienia. CiaÂło, umysÂł – sÂłu¿¹ Ci do doÂświadczania Âświata fizycznego, do poznawania siebie i Âświata.

  AÂż do momentu, gdy zrozumiesz, Âże Âświat i Ty - to jedno.

taka maÂła puenta :) fragment postu Zorja http://www.nieziemskie.eu/

Kim jestem?

Przede wszystkim uczuciem. Towarzyszy ono kaÂżdej myÂśli, ta z kolei modeluje uczucie. Nawet zachowanie neutralnoÂści nie oznacza braku uczuĂŚ. One zawsze sÂą, w przebogatej palecie barw. Czy mogÂą istnieĂŚ bez myÂślenia? A czy moÂżliwe jest wygenerowanie jakiegokolwiek uczucia zawieszonego w caÂłkowitej „pró¿ni”, bez kontekstu myÂślowo-wyobraÂżeniowego? Nawet poczucie szczĂŞÂścia, czy to w aktywnoÂści ciaÂła, czy w byciu w ciszy zwiÂązane jest z wytworzonym wczeÂśniej polem mentalnym.
TakÂże do miÂłoÂści dochodzi siĂŞ poprzez myÂślenie, ktĂłre nadaje kierunek naszemu przejawianiu siĂŞ w Âświecie fizycznym. Od coraz szerszego rozumienia zjawisk zewnĂŞtrznych po dziaÂłania prowadzÂące do harmonii wewnĂŞtrznej. Rozumienie, harmonia i cisza, w ktĂłrej potrafimy juÂż trwale goÂściĂŚ, potrafiÂą wygenerowaĂŚ uczucie miÂłoÂści, miÂłoÂści przez duÂże M (nie myliĂŚ z zakochaniem  :)). JednoczeÂśnie jestem ÂświadomoÂściÂą obejmujÂącÂą myÂśl i uczucie.

Czy Âświat i ja, to jedno?

W pewnym sensie tak. Istnieje jednak moja odrêbnoœÌ uczuciowo-mentalna, która jest wypracowywana w nieskoùczonym JESTEM. To ja tworzê swoje piêkno wœród innych œwiadomych istot. Ka¿de istnienie jest niepowtarzalne i ka¿de cechuje zmiana.
Na pewnym poziomie moÂżna przenikaĂŚ ÂświadomoÂściÂą inne istnienia, ³¹czyĂŚ siĂŞ z caÂłoÂściÂą, przy zachowaniu jednak wÂłasnej odrĂŞbnoÂści. Inaczej nie byÂłoby punktu odniesienia. JesteÂśmy zbiorem jaÂźni w nieskoĂączonym kosmosie. Pulsujemy w swoim istnieniu jak gwiazdy na nocnym niebie …

Chyba nie jestem podobny do Ptaka, chyba nie jestem taki jak On ;D

Moje wewnĂŞtrzne, prawdziwe Ja, odbiera przypÂływajÂące uczucia za pomocÂą myÂśli. Nie jestem ani uczuciem, ani myÂślami :(
Uczucia, ktĂłre do mnie siĂŞ zbliÂżajÂą (ró¿ne rodzaje energii), sÂą w swojej formie bardzo czyste, ale dziĂŞki myÂślom mogĂŞ nimi dysponowaĂŚ, przeksztaÂłcaĂŚ i kierowaĂŚ. MuszĂŞ bardzo uwaÂżaĂŚ, Âżeby myÂśli nie przejĂŞÂły steru, i same nie zaczĂŞÂły manipulowaĂŚ uczuciami, bo przez nieuwagĂŞ mogÂą siĂŞ zrodziĂŚ trudne do opanowania emocje >:D  Uczucia przychodzÂą do mnie i do innych, sÂą niezaleÂżne, choĂŚ to te same energie, ale objawiajÂą siĂŞ kaÂżdemu indywidualnie w zaleÂżnoÂści od dostrojenia siĂŞ w odbiorze.
Kim jestem ?  - SamodoÂświadczajÂącÂą siĂŞ ÂświadomoÂściÂą w fizycznym ciele (czasami)
Czy Âświat i ja to jedno ?  Moje EGO, mĂłwi Âże NIE!!!  Moje wyÂższe Ja nie chce siĂŞ wypowiadaĂŚ, i teraÂż to sam niewiem...  :(


Pozdrawiam dobranockowo - Thotal :)

Thotaliku, a któ¿ Ci ka¿e byÌ podobnym do kogokolwiek a ju¿ szczególnie do ptaka? :o I bardzo dobrze, ¿e jesteœ inny, jeden egzemplarz skrzydlatego w zupe³noœci wystarczy.
Nie chciaÂłabym widzieĂŚ wokó³ wÂłasnych klonĂłw, choĂŚ darzĂŞ siebie olbrzymiÂą sympatiÂą.  ;)

Skoro nie jesteœ ani uczuciem ani myœl¹, to czym jesteœ? Jak siê przejawiasz? Co obejmuje Twoja œwiadomoœÌ? Tylko nie pisz, ¿e wiedzê, bo wiedza, to zbiór myœli w³aœnie i uczuÌ, a te tworz¹ rzeczywistoœÌ.
A moÂże Ciebie nie ma? MoÂże jesteÂś jak¹œ zab³¹kanÂą myÂślÂą Boga, ktĂłra zgaÂśnie, gdy znudzi mu siĂŞ myÂślenie? Albo snem jesteÂś? Kto Ciebie Âśni?  ;D

Piszesz, Âże uczucia zbliÂżajÂą siĂŞ do Ciebie w czystej formie, a Ty myÂślÂą je ksztaÂłtujesz.
Czyli wg Ciebie, to nie Ty generujesz uczucia? Czyli one biorÂą siĂŞ znikÂąd tak sobie pÂływajÂą w przestrzeni i co trafi na Ciebie, to nadajesz temu swoje piĂŞtno?
A moÂże jednak, to my je tworzymy i posyÂłamy w Âświat, a one faktycznie dalej sobie pÂływajÂą i nawet przenikajÂą przez innych. I ktoÂś moÂże nawet, co nieco zagospodarowaĂŚ z tych pÂływĂłw i dalej puÂściĂŚ w obieg, jednak juÂż zmienione?
Jedno jest pewne, to myÂśli modelujÂą uczucia. Dlatego warto przyglÂądaĂŚ siĂŞ temu, co przelatuje przez nasze gÂłowy, bo moÂżna nieÂźle ugrzĂŞzn¹Ì, np. w depresji lub w zauroczeniu jakimÂś. Czego Tobie oczywiÂście nie ÂżyczĂŞ, bo grozi to burzÂą niekontrolowanych emocji.  ;D 

Pozdrawiam wieczorowo.  :)

JednoœÌ – czym jest?

 Wieczne trwanie, trwam w gwiazdach, planetach, drzewach, kwiatach, kamieniach, ludziach, ale nimi nie jestem, tak jak nie jestem ciaÂłem, przez ktĂłre siĂŞ przejawiam.

  Nie jestem ani osobÂą, ani jakÂąkolwiek formÂą. Przejawiam siĂŞ poprzez nie, poznajĂŞ, ale nimi nie jestem. Trwam wiecznie. Od kaÂżdego punktu, w ktĂłrym skupia siĂŞ ÂświadomoœÌ, pÂłynie energia, informacja, niezaleÂżnie, czy jest to drobinka materii, planeta, czy czÂłowiek. KaÂżda najdrobniejsza czÂąstka doÂświadcza, jest we wspó³dziaÂłaniu z innymi, kaÂżda forma poddawana jest ró¿nym stanom, kaÂżda istota Âżyje, a z jej Âżycia pÂłynÂą wnioski. Te przyczyniajÂą siĂŞ do zmian caÂłego WszechÂświata.   

  StaÂły ruch, wymiana energii, informacji.

  DoÂświadczam poprzez ró¿norodne formy, ktĂłre badajÂą coraz to nowe moÂżliwoÂści, poznajÂą potencjaÂł zawarty w CaÂłoÂści. DziĂŞki temu ÂświadomoœÌ
 
CaÂłoÂści stale siĂŞ poszerza.

  DziĂŞki temu poszerza siĂŞ ÂświadomoœÌ jednostki.
To wieczne perpetuum mobile. Zmiany w Âświecie materii, wprowadza czÂłowiek – myÂślÂą przeksztaÂłca rzeczywistoœÌ.

Jego myÂśl, czĂŞsto przejawia siĂŞ w Âżyciu ludzi, spoÂłeczeĂąstw, planety - dopiero po setkach lat.
Ka¿da jednostka, która niesie sob¹ myœl przemiany, nawet, jeœli nie zd¹¿y jej zrealizowaÌ zostawia po sobie œlady, po po których mog¹ poruszaÌ siê nastêpni.

 Od Ciebie tylko zaleÂży, czy zechcesz po nich pod¹¿aĂŚ

 MyÂślisz i myÂślÂą stwarzasz Âświat, budujesz swoje Âżycie.

 Tworzysz w swojej wyobraÂźni obrazy, a one siĂŞ urzeczywistniajÂą, tworzysz przestrzeĂą i jÂą zapeÂłniasz.

  Od Ciebie zaleÂży jaki jest Âświat.
Jaka jest Ca³oœÌ i czym jest wype³niona.
Ty jesteÂś twĂłrcÂą.
KaÂżdy jest twĂłrcÂą.
Nie szukaj stwĂłrcy WszechÂświata – bo jest nim kaÂżdy.
Zanim przyoblekÂłeÂś siĂŞ formĂŞ, istniaÂłeÂś jako myÂśl, czysta Âświadoma myÂśl.
PrzeszedÂłeÂś dÂługÂą drogĂŞ, zatoczyÂłeÂś krÂąg i wracasz do punktu. Wiele doÂświadczyÂłeÂś, poznaÂłeÂś. Nie szukaj wiĂŞc boga – bo nic takiego nie istnieje.
Jedno, z ktĂłrego wszystko powstaÂło – to TY.
ÂŚwiadoma myÂśl, ktĂłra staÂła siĂŞ WszechÂświatem.
Pierwotna œwiadomoœÌ, która przejawia siê przez miliardy form.
Nie szukaj boga, szukaj jednoÂści, bo wĂłwczas dojdziesz do rozumienia, Âże wszystko zawiera siĂŞ w Tobie.
Gdy to zrozumiesz, przestaniesz traktowaÌ ludzi jako nieprzyjació³, czy wrogów, przestaniesz z nimi walczyÌ. Staniesz siê œwiadomy, ¿e w rzeczywistoœci toczysz walkê z samym sob¹.

WalczÂąc niszczysz przede wszystkim siebie.
Wprowadzasz konflikt w Ca³oœÌ.

Ta wibracja pobudza innych do walki, stajesz siĂŞ wiĂŞc zarzewiem konfliktu.

A to, co wysyÂłasz wraca do Ciebie.

 UÂświadom sobie, Âże Âżyjesz, nie tylko dla siebie.
KaÂżda zmiana w Tobie odwzorowuje siĂŞ w CaÂłoÂści.
Dlatego dawaj z siebie, to co masz najlepsze: wiedzê, radoœÌ, talenty, spokój, dziel siê swoim rozumieniem œwiata.

pozdrawiam miÂło có¿ kto  ma zrozumieĂŚ to zrozumie kto ma ruszyĂŚ to ruszy

na pytania odp na nieziemskie forum 

pozdrawiam miÂło ;D

Witaj Thotal,
a gdyby sie okazalo , ze Twoja swiadomosc wcale nie znajduje sie w Twoim ciele ( glowa, mozg )
a nawet wiecej, swiat i Ty to wlasnie jedno ( ale o tym nie dowiesz sie od Ego! ).
I jeszcze do tego Twoje wyzsze Ja wcale nie jest wyzsze, ono jest dokladnie rownoznaczne Twojemu ja. Co bys zrobil z takim bigosem.
pozdrawiam

Mój drogi Ptaszku, ju¿ Ci mówi³em, jestem SAMODO¦WIADCZAJ¡C¡ SIÊ ¦WIADOMO¦CI¡, niekiedy w ciele fizycznym...

Nie jestem myÂślÂą, uczuciem ani wiedzÂą, chociaÂż skupiam w sobie wszystkie te przejawy mojej dziaÂłalnoÂści, transformujĂŞ je, przeksztaÂłcam, tworzĂŞ z nich nowe warianty i moÂżliwoÂści. Wszystkie te doÂświadczenia tworzÂą zbiĂłr dopeÂłniajÂący zbiory innych ÂświadomoÂści, dajÂąc peÂłny obraz ÂŚwiadomoÂści Boskiej, Kosmicznej, planetarnej, ludzkiej itd, itp...

Depresji doÂświadczajÂą czĂŞsto ludzie oderwani od wÂłasnej ÂświadomoÂści, od swojego wyÂższego Ja.
Zauroczenie, to wynik pracy Egotycznego umys³u, który poszukuje siebie na zewn¹trz, który w kimœ chce odnaleŸÌ mi³oœÌ zapominaj¹c o mi³oœci wewnêtrznej, potencja³u, który pomóg³ wejœÌ w cia³o fizyczne i utrzymuje go przy ¿yciu.


Pozdrawiam - Thotal :)

Acentaur,
z tego co czujê, to moja ¶wiadomo¶æ faktycznie znajduje siê trochê powy¿ej cia³a fizycznego, ale tworzy z nim ca³o¶æ w formie energetycznej. Moja ¶wiadomo¶æ jest po³±czona ze ¦wiadomo¶ci± Bosk± za pomoc± ca³ego szeregu punktów energetycznych, e te z kolei maj± po³±czenia z innymi ¶wiadomo¶ciami tworz±c CA£O¦Æ.

Zaraz po urodzeniu, najlepiej odczuwa³em "siebie" jêzykiem na podniebieniu, tak zapamiêta³em swoje pierwsze odczucia w ciele fizycznym. Wg mnie tam znajduje siê jaŸù, jest ona zwi¹zana z szyszynk¹, która to ma bezpoœredni kontakt z czakr¹ 8, powy¿ej g³owy. Gdzieœ na granicy, b¹dŸ w linii tych punktów mamy doœwiadczenia z œwiadomoœci¹ - prawdziwym JA.


Pozdrawiam - Thotal :)

Petras, nie kaÂż nam fruwaĂŚ po nieziemskim forum, choĂŚ widziaÂłam tam wiele ptakĂłw.
Jednak, to tu piszesz, wiĂŞc i tu mamy prawo oczekiwaĂŚ odpowiedzi.
OczywiÂście, jeÂżeli bĂŞdÂą pytania.
Co do tekstu, zgadzam siĂŞ prawie w caÂłoÂści.
Nie byÂłabym tylko pewna co do braku Boga, w koĂącu musiaÂła zaistnieĂŚ jakaÂś pierwotna przyczyna, ktĂłra wprawiÂła to wszystko w ruch.
MusiaÂła powstaĂŚ jakaÂś myÂśl przewodnia. JeÂśli, to tylko MY, ok. 
Ale bez Boga, tak jakoÂś sieroco …

Witaj Thotal,
proponuje Ci abys taki skromny nie byl i poszerzyl nieco ten model, bo on nie ogranicza sie do pieciu zmylow  ;D
pozdrawiam

To o czym rozwaÂżasz nasuwa mi porĂłwnanie z Internetem. Informacje "pÂływajÂące" w sieci zawieszonych wirtualnie ÂŚwiadomoÂści, ktĂłrych nie ma fizycznie NIGDZIE, ale wiadomo, Âże istniejÂą , Âże odpowiadajÂą im , zasilajÂące ich , Âżywe istoty ( w Internecie sÂą to komputery z fizycznym adresem ) .
Tak mi sie skojarzyÂło jakoÂś

East, zasilamy sobÂą wÂłasne komputery?  :o

Skoro kilka elektromagnetycznych impulsĂłw odbitych na dysku - adres IP - uwaÂżasz jako fizycznie istniejÂące to na takiej samej zasadzie naleÂżaÂłoby za fizyczne uwaÂżaĂŚ te dane/informacje ktĂłre dostĂŞpne sÂą POPRZEZ [waÂżne: "poprzez" a nie "w" - jak twierdzisz] internet - wszak one teÂż znajdujÂą siĂŞ na konkretnych fizycznych dyskach. Zgadzasz siĂŞ East?

Arteq, Âż tak mocny w komputerach i terminologii to ja nie jestem... ale sprĂłbujĂŞ siĂŞ z tym zmierzyĂŚ .
CzÂłowiek posiada swĂłj hardware - ciaÂło, a w tym takÂże mĂłzg - sieĂŚ neuronowÂą. Nie jestem pewien ,czy mĂłzg jest takim twardym dyskiem z zapisanymi danymi.
cyt "Francuscy lekarze ze zdumieniem dowiedzieli siĂŞ, Âże 44-letni normalnie funkcjonujÂący mĂŞÂżczyzna niemal nie ma... mĂłzgu. Obrazowanie medyczne wykazaÂło, Âże czaszkĂŞ prawie caÂłkowicie wypeÂłniaÂł pÂłyn mĂłzgowo-rdzeniowy.....(..) ZostaÂła mu tylko cienka warstwa komĂłrek mĂłzgowych. Ma ÂżonĂŞ, czworo dzieci i pracuje jako urzĂŞdnik paĂąstwowy - napisali lekarze w piÂśmie do specjalistycznego pisma medycznego „Lancet”. MĂŞÂżczyzna trafiÂł do szpitala, gdyÂż skarÂżyÂł siĂŞ na bĂłle nogi..(..) Lekarze najpierw przeprowadzili tomografiĂŞ komputerowÂą, a nastĂŞpnie rezonans magnetyczny. Byli zdumieni tym, co zobaczyli. Najbardziej zdumiewa mnie to, jak tak niewielki mĂłzg poradziÂł sobie z czynnoÂściami Âżyciowymi. On nie powinien ÂżyĂŚ - mĂłwi doktor Max Muenke, specjalista ds. uszkodzeĂą mĂłzgu w Narodowym Instytucie BadaĂą Ludzkiego Genomu"
http://www.eioba.pl/a77571/czlowiek_bez_mozgu_zyje_we_francji
Zatem fizycznie dane  wcale nie muszÂą znajdowaĂŚ siĂŞ w czÂłowieku. MĂłzg peÂłniÂłby jedynie rolĂŞ narzĂŞdzia - takiego fizycznego konwertera , albo pamiĂŞci podrĂŞcznej  pomiĂŞdzy czÂłowiekiem-hardwarem, a softwarem. Softwarem, czyli czymÂś, co nie jest zwiÂązane ani z czasem, ani z materiÂą, czymÂś co nasze fizyczne ciaÂła zasilajÂą,albo odwrotnie - czymÂś, co ZASILA czÂłowieka. CzymÂś potĂŞÂżnym, przenikajÂącym wszystko i wszĂŞdzie . I w tym punkcie wÂłaÂśnie pytanie Ptaka jest bardzo zasadne, uwaÂżam.
Zasilamy SOBÂĄ wÂłasne komputery ?

No proszĂŞ, jakie to mÂądre te nasze EGA, do jakich wnioskĂłw oÂświecajÂących dochodzÂą.  :D
Wystarczy daÌ im trochê przestrzeni (chocia¿by ten temat im poœwiêcony) a p³ywy informacyjne kr¹¿¹ od kompa do kompa niczym nie skrêpowane, nawet mózgu brakiem.
 
ŒwiadomoœÌ zaœ ma ubaw nieziemski z dywagacji powa¿no-niepowa¿nych.
A czy EGO ma œwiadomoœÌ œwiadomoœci? Czy w zamroczeniu swoim œwiaty kreuje, niczym pijany zaj¹c, dyski twarde wci¹¿ zapisuj¹c?

CaÂłe szczĂŞÂście, Âże tyle przestrzeni w pró¿ni … i tyle ciszy w zgieÂłku informacyjnym …
Lecz, kto tam dociera? Czy Âślepe EGO jest w stanie poruszaĂŚ siĂŞ w niebycie?
Czy JESTEM, gdy EGO gada, czy gdy poraÂżone swojÂą miernotÂą milczy jak zaklĂŞte?

Oto jest PYTANIE …  ;D


Acentaur, zawsze gdy patrzĂŞ na tĂŞ „maÂłpĂŞ” z Twojego avatara, w oczach, ktĂłrej tyle Âślepej mÂądroÂści przebija, tyle potencjaÂłu do przejawienia - to wci¹¿ mam ochotĂŞ nieodpartÂą tak jÂą wyciskaĂŚ, tak serdecznie ucaÂłowaĂŚ …   :)

A teraz przedstawiam wam coœ, co eufemistycznie mo¿na by nazwaÌ streszczeniem kursu Ziemskiej Nauki. Robert A. Monroe Dalekie Podró¿e

http://www.sm.fki.pl/index.php?nr=trucizny

Ponizsza fotka, to R.A.Monroe.



[za³¹cznik starszy ni¿ 30 dni - usuniêty przez administratora]

Wydaje mi siê, ¿e nie tylko, ¿e ma œwiadomoœÌ istnienia œwiadomoœci, ale nawet j¹ sobie przyw³aszcza. ŒwiadomoœÌ przyrówna³bym do wody - jest bezkszta³tna, idealnie dopasowywuje siê do "przeszkody", przywiera do niej ca³¹ sob¹. Daje siê zamkn¹Ì w dowolnym naczyniu , daje siê podzieliÌ na dowoln¹ iloœÌ kropel ..cz¹steczek wody , a w ka¿dej z nich ca³a siê zawiera ..
PrzypomniaÂło mi siĂŞ ( mi ? czy to Ego wyciÂągnĂŞÂło ten fakt z pamiĂŞci ?) kiedyÂś , bardzo dawno temu przeczytaÂłem o tym jak mistrz zen uczyÂł swojego ucznia nt ÂświadomoÂści. KazaÂł mu sobie zrobiĂŚ herbatĂŞ. UczeĂą podaÂł mu jÂą w szklance. Mistrz przyrĂłwnaÂł naczynie do ciaÂła , a ÂświadomoœÌ do herbaty. Potem zrzuciÂł szklankĂŞ na podÂłogĂŞ. Jej ciaÂło siĂŞ rozprysÂło, straciÂło swojÂą funkcjonalnoœÌ , swoje znaczenie, swojÂą uÂżytecznoœÌ, a herbata ?  Dalej byÂła 100% herbatÂą nawet w 1/100 tego , co siĂŞ udaÂło uratowaĂŚ .
Ego jest narzĂŞdziem, jest uÂżytecznym narzĂŞdziem tak samo jak ciaÂło. 

Cisza jest w kaÂżdym sÂłowie , w kaÂżdej myÂśli , nawet  gdy EGO gada jak najĂŞte. Jest podobna temu nieustannemu dÂźwiĂŞkowi gdzieÂś w tle dziaÂłajÂącego umysÂłu. DziĂŞki temu wiem ,Âże JESTEM , kiedy EGO gada i kiedy milczy. Nie ma to znaczenia co ono zrobi, czy pomyÂśli. JakaÂś czêœÌ mojej ÂświadomoÂści zupeÂłnie nie angaÂżuje siĂŞ w dziaÂłania ego. Jest skupiona na wewnĂŞtrznym , nieskoĂączonym, ponadczasowym , rozwibrowanym tle - na tej pró¿ni, na pustce. Nie ma ona Âżadnej formy , jest wszĂŞdzie. Jest tym , czym NIE JEST. ÂŚwiadomoœÌ moÂże siĂŞ w tym niebycie poruszaĂŚ ( na przykÂład gdy Âśnimy ). Ego nie potrafi.
Kiedy piszĂŞ te sÂłowa to nie  patrzĂŞ na klawiaturĂŞ , tylko na widok za oknem. WidzĂŞ szarÂą ÂścianĂŞ sÂąsiedniego bloku, ale zanim na niego spojrzĂŞ muszĂŞ wczeÂśniej  pokonaĂŚ  "barierĂŞ" firanki. Przychodzi mi to doœÌ Âłatwo, gdyÂż firanka jest "przeÂźroczysta" - to w sumie tylko utkana sieĂŚ z biaÂłych nici pomiĂŞdzy ktĂłrymi znajduje siĂŞ pusta przestrzeĂą. WyobraÂżam sobie Âże tak wyglÂąda mĂłj umysÂł. Neuronowa sieĂŚ. OgniskujĂŞ swojÂą uwagĂŞ na firance i wtedy widok za oknem zlewa siĂŞ w jak¹œ bliÂżej nieokreÂślonÂą, bezksztaÂłtnÂą masĂŞ. Wtedy liczy siĂŞ wy³¹cznie firanka. Wiele osĂłb na tym poprzestaje. OgniskujĂŞ uwagĂŞ na widoku poza niÂą i znowu w sÂąsiednim bloku mogĂŞ dostrzec firanki innych ludzi w oknach ..

Gdybym przeniĂłsÂł sie wyobraÂźniÂą PONAD swĂłj czy inne bloki , dostrzegÂłbym caÂłe osiedle "firanek" , caÂłe miasto, ca³¹ ZiemiĂŞ muÂślinowych firanek heheh. Skryte za ich ró¿nymi wzorami  znajdujÂą siĂŞ takie same ÂświadomoÂści jak moja wÂłasna. ÂŚwiadomoÂści jak czÂąsteczki tej samej rozlanej herbaty wsiÂąkniĂŞte w materiĂŞ szarych blokĂłw...

East

East, piĂŞknie i zrĂŞcznie przedzierasz siĂŞ przez firankĂŞ w oknie.
Ale, gdyby nie byÂło okna, nie byÂłoby firanki z jej dziurami.
Czym jest OKNO?

Kolejne PYTANIE do rozsupÂłania.  ;D

ÂŚlĂŞ Ci uÂśmiech z samej g³êbi mego jestestwa i pozdrawiam serdecznie.  :D


Dariuszu, jakieÂś koronkowe to EGO …  ;)

Hej hej , uÂśmiechniĂŞty Ptaku . Wzajemna radoœÌ pÂłynie z mojej g³êbi ÂświadomoÂści takÂże do Ciebie. ... poprzez puste przestrzenie firanki/umysÂłu , poprzez oczy ( OKNA DUSZY - Wiliam Shakespeare ) ...poprzez TwojÂą firankĂŞ ( oczu nie widzĂŞ ) - do Twojej ÂświadomoÂści i dalej wg³¹b Twojego jestestwa do ÂŹRÓDÂŁA ( cokolwiek uczynicie braciom moim najmniejszym to jakbyÂście Mnie uczynili - Jezus ) ........................... a wÂłaÂściwie moÂżna by skrĂłciĂŚ zupeÂłnie ten dystans i zostawiĂŚ owÂą radoœÌ w samym ÂŹrĂłdle. Ono jest JEDNO dla wszystkich. Tylko ,Âże wtedy ÂŹrĂłdÂło nie wiedziaÂłoby NIC  o sobie samym. Widocznie potrzebne mu STAWANIE SIÊ. Potrzebne mu sÂą firanki, okna, bloki ... caÂła Ziemia .
Czy takÂą moja odpowiedÂź cokolwiek Ci wyjaÂśnia   ?

Dariusza koronkowe EGO wymagaÂło wytrwaÂłego dziergania  ;D
 A moÂże wystarczyÂł tylko uÂłamek sekundy  na wykonanie zdjĂŞcia ? Czas ma znaczenie tylko na poziomie EGO.

pozdr
East

East, coraz bardziej szczerzê zêby, a radoœÌ moja siêga zenitu.
Jak niewiele trzeba do jej pobudzenia … jak ja kocham ten Âświat z jego przejawami …
I jak cudownie, Âże istniejÂą takie indywidua ludzkie.
Ciebie teÂż mam na myÂśli  ;D i kaÂżdego z nas.
Jak  mam wyraziĂŚ to, co pÂłynie ….. ?

Co tak uszczĂŞÂśliwia bez powodu?

Pozdrawiam WszechÂświat poprzez koronkĂŞ EGO.
Niech ÂżyjÂą dziury! ;D To poprzez nie mamy ³¹cznoœÌ wzajemnÂą  :)


EDIT:


... juÂż widzisz ... (http://images37.fotosik.pl/74/d231f5abb59fd038m.png) (http://www.fotosik.pl/showFullSize.php?id=d231f5abb59fd038)   

ROBERT ALAN MONROE NAJDALSZA PODRÓ¯



"A wiĂŞc... GdzieÂż jest ta brakujÂąca Podstawa? I jaki jest ten nowy kierunek? Obydwie te rzeczy wydajÂą siĂŞ dobrze ukryte. ByĂŚ moÂże dla dalszych poszukiwaĂą pomocnym byÂłoby, gdybyÂśmy sprĂłbowali wyÂświetliĂŚ, czym tak naprawdĂŞ jesteÂśmy.

Jako Ludzkie UmysÂły jesteÂśmy tym, czym myÂślimy. JesteÂśmy takÂże tym, czym myÂślÂą inni. WiĂŞkszoœÌ tego ma niewiele wspĂłlnego z naszymi ciaÂłami fizycznymi. Aby rozpatrzyĂŚ ten problem, stwĂłrzmy model Ludzkiego UmysÂłu, taki jaki jest i jak dziaÂła w praktyce – model pragmatyczny, jeÂżeli wolicie. WyobraÂźcie go sobie jako zÂłoÂżony z warstw, jak cebula. Rozpatrzymy wszystkie warstwy po kolei, od “wewnÂątrz" do “zewnÂątrz"." ...

http://www.sm.fki.pl/index.php?nr=jazn_warstwy_milosc



[za³¹cznik starszy ni¿ 30 dni - usuniêty przez administratora]

A kaÂżda warstwa umysÂłu (cebuli), to kolejne ograniczenie, wiĂŞzienie.
Dopiero, po odrzuceniu wszystkich warstw, gdy nie zostaje juÂż nic, wchodzimy w
odkrytÂą przestrzeĂą, w WOLNO¦Æ ABSOLUTNÂĄ …. tam mieszkamy …

 :)

Eckhart'a Tolle'a rozprawka o "ego":

..."EGO



UmysÂł szuka bezustannie poÂżywienia nie tylko dla myÂśli; poszukuje takÂże poÂżywienia dla swojej toÂżsamoÂści, poczucia „ja”. Tak wÂłaÂśnie powstaje ego i w ten sposĂłb podtrzymuje swojÂą ciÂągÂłoœÌ.

XXX

Kiedy myÂślisz i rozmawiasz o sobie, kiedy mĂłwisz „ja”, odnosi siĂŞ to zwykle do „maÂłego ja” i jego historii. To „maÂłe ja”, to twoje sympatie i niechĂŞci, lĂŞki i pragnienia; to „ja”, ktĂłre bywa zaspokojone tylko na krĂłtko. Jest to stworzone przez umysÂł poczucie siebie, uwarunkowane przeszÂłoÂściÂą i szukajÂące speÂłnienia w przyszÂłoÂści.

Czy potrafisz dostrzec, Âże to „ja” jest tylko przelotnÂą, tymczasowÂą formÂą, tak jak fala na powierzchni wody?

Kim jest ten, kto to dostrzega? Kim jest ten, kto jest Âświadomy nietrwaÂłoÂści twego ciaÂła i struktury psychicznej? Jam Jest. To jest to g³êbsze „Ja”, ktĂłre nie ma nic wspĂłlnego z przeszÂłoÂściÂą i przyszÂłoÂściÂą.

XXX

Co pozostanie z egzystencjalnych lêków i pragnieù, poch³aniaj¹cych codziennie wiêksz¹ czêœÌ twojej uwagi? Myœlnik, o d³ugoœci dwóch lub trzech centymetrów, pomiêdzy dat¹ urodzenia a dat¹ œmierci na twoim nagrobku.

Dla ego taka myÂśl jest przygnĂŞbiajÂąca. Dla ciebie jest wyzwalajÂąca.

XXX

JeÂżeli kaÂżda myÂśl caÂłkowicie zajmuje twojÂą uwagĂŞ, to oznacza, Âże identyfikujesz siĂŞ z gÂłosem w swojej gÂłowie. MyÂśl wzmacnia wĂłwczas twoje poczucie siebie. To jest ego, „ja” stworzone przez umysÂł, ktĂłre czuje siĂŞ niekompletne i niepewne. Dlatego wÂłaÂśnie dominujÂącÂą emocjÂą i si³¹ napĂŞdowÂą ego sÂą strach i pragnienie.

Z chwilÂą, kiedy zaczynasz zauwaÂżaĂŚ gÂłos w swojej gÂłowie, ktĂłry udaje ciebie i nigdy nie przestaje mĂłwiĂŚ, budzisz siĂŞ ze snu nieÂświadomej identyfikacji ze strumieniem myÂśli. Kiedy zauwaÂżysz ten gÂłos, bĂŞdziesz wiedziaÂł, Âże prawdziwy ty, to nie gÂłos – ten ktĂłry myÂśli – lecz ten, ktĂłry jest go Âświadomy.

Poznanie siebie jako ÂświadomoÂści poza gÂłosem w gÂłowie jest wolnoÂściÂą.

XXX

Ego jest zawsze zajête szukaniem. ¯eby poczuÌ pe³niê, szuka czegoœ wiêcej, co mog³oby do siebie dodaÌ. St¹d wynika jego nieustanna troska o przysz³oœÌ.

XXX

W chwilach, kiedy zauwaÂżasz, Âże Âżyjesz „nastĂŞpnÂą chwilÂą” – juÂż wyszedÂłeÂś poza stworzony przez ego wzorzec myÂślowy. MoÂżesz wtedy dokonaĂŚ wyboru i skierowaĂŚ swojÂą peÂłnÂą uwagĂŞ na chwilĂŞ obecnÂą.

Kiedy kierujesz swojÂą peÂłnÂą uwagĂŞ na chwilĂŞ obecnÂą, do twojego Âżycia wkracza inteligencja nieporĂłwnywalnie potĂŞÂżniejsza od umysÂłowoÂści ego.

XXX

Kiedy Âżyjesz poprzez ego, chwila obecna zostaje zredukowana i staje siĂŞ Âśrodkiem do celu. ÂŻyjesz dla przyszÂłoÂści, a osiÂągniĂŞte cele nie dajÂą ci satysfakcji, przynajmniej nie na dÂługo.

Kiedy kierujesz wiêcej uwagi na to co robisz ni¿ na wynik, który chcesz osi¹gn¹Ì, prze³amujesz stary wzorzec ego. To, co robisz, staje siê wtedy nie tylko o wiele bardziej efektywne, ale daje ci nieporównywalnie wiêcej spe³nienia i radoœci.

XXX

Prawie kaÂżde ego zawiera przynajmniej trochĂŞ czegoÂś, co moÂżna nazwaĂŚ „toÂżsamoÂściÂą ofiary”. ToÂżsamoœÌ ofiary bywa tak silna, Âże staje siĂŞ punktem centralnym ego. Wtedy treÂściÂą poczucia siebie sÂą urazy i Âżale.

Nawet, jeÂżeli twoje poczucie krzywdy jest „uzasadnione”, to toÂżsamoœÌ, ktĂłrÂą stworzyÂłeÂś przypomina wiĂŞzienie, ktĂłrego kraty wykonane sÂą z form myÂślowych. Zobacz, co ty sobie robisz, albo raczej co umysÂł robi tobie. Poczuj emocjonalne przywiÂązanie do swojej historii ofiary i bÂądÂź Âświadomy, Âże musisz nieustannie o niej myÂśleĂŚ lub mĂłwiĂŚ. StaĂą siĂŞ naocznym Âświadkiem swojego wewnĂŞtrznego stanu. Nie musisz nic robiĂŚ. Razem z uwagÂą wkraczajÂą transformacja i wolnoœÌ.

XXX

Narzekanie i reagowanie sÂą ulubionymi wzorcami umysÂłowymi ego, dziĂŞki ktĂłrym ono siĂŞ wzmacnia. U wielu osĂłb czynnoÂści umysÂłowo–emocjonalne zdominowane sÂą narzekaniem lub reagowaniem na to, czy tamto. W ten sposĂłb stawiasz innych lub sytuacjĂŞ na pozycji „nie masz racji” a siebie na pozycji „mam racjĂŞ”. MajÂąc racjĂŞ czujesz siĂŞ lepszy, a czujÂąc siĂŞ lepszym wzmacniasz poczucie siebie. W rzeczywistoÂści wzmacniasz jedynie iluzjĂŞ ego.

Czy jesteÂś w stanie zaobserwowaĂŚ w sobie te umysÂłowe wzorce i zobaczyĂŚ, czym naprawdĂŞ jest ten ciÂągle narzekajÂący gÂłos w twojej gÂłowie?

XXX

Ego potrzebuje konfliktu, bo tylko jako oddzielna toÂżsamoœÌ moÂże siĂŞ wzmocniĂŚ, walczÂąc przeciwko temu, czy owemu i demonstrujÂąc – „to jestem ja, a tamto to nie ja”.

Bardzo czĂŞsto plemiona, narody i religie wzmacniajÂą swoje zbiorowe poczucie toÂżsamoÂści dziĂŞki swoim wrogom. Kim byÂłby „wierny” bez „niewiernego”?

XXX

Czy w kontaktach z ludÂźmi potrafisz wykryĂŚ subtelne odczucie wyÂższoÂści lub niÂższoÂści? Tak wÂłaÂśnie dziaÂła ego, ktĂłrego treÂściÂą Âżycia jest porĂłwnywanie.

ZazdroœÌ jest produktem ubocznym ego, ktĂłre czuje siĂŞ poniÂżone, jeÂżeli coÂś dobrego spotka kogoÂś innego, lub ktoÂś ma wiĂŞcej, wie wiĂŞcej, albo potrafi zrobiĂŚ coÂś lepiej niÂż ty. ToÂżsamoœÌ ego jest zaleÂżna od porĂłwnywania i potrzebuje „wiĂŞcej” (bardziej) jako pokarmu. Nie przepuÂści niczego. Jak juÂż wszystko inne zawiedzie, moÂżesz wzmocniĂŚ faÂłszywe poczucie siebie, widzÂąc siĂŞ jako bardziej niesprawiedliwie traktowanego lub bardziej chorego niÂż kto inny.

A ty? Z jakich historyjek, z jakich fikcji czerpiesz poczucie siebie?

XXX

IntegralnÂą czĂŞÂściÂą struktury ego jest potrzeba przeciwstawiania siĂŞ, stawiania oporu i wykluczania. Cechy te sÂą niezbĂŞdne dla zachowania poczucia separacji, od ktĂłrej zaleÂży przetrwanie ego i jego ciÂągÂłoœÌ. Tak wiĂŞc jest „ja” przeciwko „on”, „my” przeciwko „oni”.

Ego musi byĂŚ w staÂłym konflikcie z czymÂś lub z kimÂś. To wyjaÂśnia dlaczego, mimo Âże poszukujesz pokoju, radoÂści i miÂłoÂści, nie tolerujesz ich na zbyt dÂługo. MĂłwisz, Âże chcesz szczĂŞÂścia, lecz jesteÂś uzaleÂżniony od bycia nieszczĂŞÂśliwym.

Fakt, Âże jesteÂś nieszczĂŞÂśliwy nie wynika z twojej sytuacji Âżyciowej, lecz z uwarunkowania umysÂłu.

XXX

Czy nosisz w sobie poczucie winy za coÂś, co zrobiÂłeÂś, lub czego nie zrobiÂłeÂś w przeszÂłoÂści? Jedno jest pewne: postÂąpiÂłeÂś na miarĂŞ swojego Ăłwczesnego poziomu ÂświadomoÂści lub raczej nieÂświadomoÂści. GdybyÂś byÂł bardziej uwaÂżny, bardziej Âświadomy, postÂąpiÂłbyÂś inaczej.

Poczucie winy, to nastĂŞpna prĂłba ego do stworzenia swej toÂżsamoÂści, poczucia siebie. Dla ego nie jest waÂżne, czy ten „ja” jest pozytywny, czy negatywny. To, co zrobiÂłeÂś, lub czego nie zrobiÂłeÂś oddaje twojÂą nieÂświadomoœÌ – ludzkÂą nieÂświadomoœÌ. Ego jednak nadaje temu osobisty charakter i mĂłwi: „ja to zrobiÂłem”, a wtedy w tobie powstaje mentalne wyobraÂżenie o sobie jako o „zÂłym” czÂłowieku.

CaÂła historia ludzkoÂści przepeÂłniona jest niezliczonymi aktami okrucieĂąstwa i przemocy, jakie ludzie wyrzÂądzali sobie nawzajem i nadal wyrzÂądzajÂą. Czy wszystkich naleÂży potĂŞpiĂŚ, czy wszyscy sÂą winni? Czy moÂże te czyny sÂą po prostu wyrazem nieÂświadomoÂści, stadium ewolucji, z ktĂłrego teraz wyrastamy?

Zastosuj na wÂłasny uÂżytek sÂłowa Jezusa: „Wybaczcie im, albowiem nie wiedzÂą, co czyniÂą”.

XXX

JeÂżeli stawiasz sobie egoistyczne cele po to, Âżeby siĂŞ od czegoÂś uwolniĂŚ, coÂś znaczyĂŚ, lub byĂŚ waÂżnym, nawet, jeÂśli je osiÂągniesz, nie zadowolÂą ciĂŞ.

Stawiaj sobie cele, ale wiedz, Âże osiÂągniĂŞcie ich nie jest wcale takie waÂżne. Wszystko, co nie powstaje w stanie obecnoÂści, oznacza, Âże dana chwila nie jest Âśrodkiem do osiÂągniĂŞcia celu. Samo dziaÂłanie w danej chwili jest speÂłnieniem samym w sobie. JuÂż nie ograniczasz „Teraz” do Âśrodka, przy pomocy ktĂłrego osiÂągasz cel – bo to jest wÂłaÂśnie sposĂłb dziaÂłania ÂświadomoÂści ego.

XXX

„Nie ma „ja”, nie ma problemu” – powiedziaÂł pewien buddyjski mistrz, poproszony o wyjaÂśnienie g³êbszego znaczenia Buddyzmu." ...

http://www.sm.fki.pl/index.php?nr=Glos_ciszy_Eckhart_Tolle

No wÂłaÂśnie...to nieszczĂŞsne JA


Pozdrawiam - Thotal :)

Thotal, czasami caÂłkiem szczĂŞsne to JA ...  ;D

Ptaku , jakie Ty masz Âśliczne , ptasie oczy  heheh. Moje sÂą stalowoszare. Nic takiego w sumie.

Dariusz, coraz bardziej mnie siĂŞ podoba ten Eckhart Tolle .

cyt "Kiedy myÂślisz i rozmawiasz o sobie, kiedy mĂłwisz „ja”, odnosi siĂŞ to zwykle do „maÂłego ja” i jego historii. To „maÂłe ja”, to twoje sympatie i niechĂŞci, lĂŞki i pragnienia; to „ja”, ktĂłre bywa zaspokojone tylko na krĂłtko. Jest to stworzone przez umysÂł poczucie siebie, uwarunkowane przeszÂłoÂściÂą i szukajÂące speÂłnienia w przyszÂłoÂści.

Czy potrafisz dostrzec, Âże to „ja” jest tylko przelotnÂą, tymczasowÂą formÂą, tak jak fala na powierzchni wody?

Kim jest ten, kto to dostrzega? Kim jest ten, kto jest Âświadomy nietrwaÂłoÂści twego ciaÂła i struktury psychicznej? Jam Jest. To jest to g³êbsze „Ja”, ktĂłre nie ma nic wspĂłlnego z przeszÂłoÂściÂą i przyszÂłoÂściÂą."

Bracia Rasta czĂŞsto wymieniajÂą takie pojĂŞcie "I&I" = "ja i JA". Prawdziwi jamajscy Rastafarianie mĂłwiÂą o sobie w liczbie mnogiej.  Strasznie mi siĂŞ podoba takie wyraÂżenie " ja&JA wiemy i rozumiemy ". WyraÂża ono caÂłkowitÂą , ÂświadomÂą zgodĂŞ na coÂś.  MaÂłe ja nie ma wglÂądu w WyÂższe JA , dlatego , aby go dostÂąpiĂŚ Rasta palÂą "ÂświĂŞte zioÂło" heh. Upalony Rasta jest szczĂŞÂśliwy jak dziecko, bywa powolny, baardzo wyluzowany, jakby zapatrzony gdzieÂś do wewnÂątrz siebie. Jakby "otĂŞpiaÂły" ,zanurzony bez reszty w chwili obecnej . W takim stanie Bob Marley napisaÂł swoje najlepsze utwory. Niespieszny, powolny rytm Âżycia podobno ogarnia ca³¹ "nieucywilizowanÂą" czêœÌ Jamajki. StamtÂąd pochodzi to cudownie zachwycajÂące jamajskie " soon come" = "wkrĂłtce siĂŞ stanie" .MĂłwi siĂŞ tam ,Âże, gdy  coÂś siĂŞ stanie "wkrĂłtce" to znaczy ,Âże moÂże za dzieĂą, dwa ,albo za miesiÂąc - albo natychmiast. Oni odbierajÂą czasowi jego zegarowy wymiar, co EuropejczykĂłw doprowadza do szaÂłu. Heh , jamajska punktualnoœÌ.

ja&JA jest dla nich czymÂś  nierozerwalnym. Bez "ja" nie ma wprawdzie problemu, ale czy bez niego jest moÂżliwe przejawianie siĂŞ JA ?
Oto jest pytanie .

East, no to powinnam przenieœÌ siĂŞ chyba na JamajkĂŞ. Bo przez caÂłe Âżycie mam „problem” (tzn. inni majÂą zgryz z tym moim „problemem”) z punktualnoÂściÂą, tam znikn¹³by samoistnie.  ;)
Po drugie zawsze, odkÂąd siĂŞgam pamiĂŞciÂą ÂżyjĂŞ w niejakim podwojeniu (nie myliĂŚ z rozdwojeniem). Zawsze jedno JA obserwuje to aktywne ja. Pewnie dlatego, tak Âłatwo jest mi utrzymywaĂŚ dystans do siebie samej i do zdarzeĂą.  A jednoczeÂśnie sprawowaĂŚ opiekĂŞ nad czÂłowiekiem moim …
Wskutek myÂśli ciepÂłych od JA z gĂłry, czÂłowiek (ptak) w ich utuleniu kwitnie sobie na gruncie nawet nieprzyjaznym. Skutkiem czego, nawet mury SYSTEMU stajÂą siĂŞ przenikalne. To dziĂŞki miÂłoÂści, jakÂą moÂżna wygenerowaĂŚ w „JA” i przesÂłaĂŚ jÂą „ja”. Takie bliÂźniactwo i powinowactwo wzajemne ... moÂżna to i bez ziela odczuwaĂŚ i przeÂżywaĂŚ Âświadomie …

Pozdrawiam szarookiego.  :)


PS. Od dziÂś zaczynam mĂłwiĂŚ na siebie MY …  ;D

Tak Âślicznie piszecie, Âże aÂż zapiera dech. :)
GratulujĂŞ PiĂŞknych myÂśli i wnioskĂłw, a przede wszystkim... piĂŞknych oczu.  :)  ;D

Zigrin, zÂłap w koĂącu ten dech zaparty, byÂś nam przypadkiem nie odszedÂł …
I nie krĂŞpuj siĂŞ w wyraÂżaniu siebie, jesteÂś wszak elementem caÂłoÂści,
bez wzglĂŞdu na kolor oczu.
Wszelka odmiennoœÌ niezwykle po¿¹dana …

PozdrĂłwka od ptaka niebieskiego.  :) 

Wprowadzaniem w zycie tego duzego JA , jest totalna akceptacja wszystkiego co sie z nami dzieje. Czyli przyjmowaniem wszystkich zdarzen , ktorym podlegamy my jako male ja z wiedza i mysla iz sa najlepsze dla mnie. Bez buntu , bez walki , bez rozpaczy.
Przetrwanie strachu malego ja o jego zycie, jego istnienie nazywa sie smiercia mistyczna, jest to calkowite zaufanie duzemu ja, bo tak naprawde to ono duze ja wybralo te wszystkie doswiadczenia dla samego siebie, pmniejszylo sie do malego ja , zatarlo pamiec o swojej wielkosci by moglo spontanicznie wchodzic we wszystkie zdarzenia i je przezywac. Zatem zaufanie do duzego ja ze wybralo najlepsze i niezbedne zdarzenia dla swojego -naszego rozwoju jest AKCEPTACJA , bez walki. Czy juz tak potrafimy? Duze ja z milosci do siebie w postaci Czlowieka obdarowalo go wolna wola, zatem ten Czlowiek czuje sie wielka niezalezna indywidualnoscia, ktora chce walki o swoje dobro, to naturalne. Ale on zapomnial iz jako to male ja oglada tyko malenki fragmeci calosci planu i wybiera na miare tej malosci. Gdy pokona strach przed zaufaniem duzemu ja ( przekroczy bariere trudnych zdarzen) , wowczas otworzy sie przed nim wiedza duzego ja,skorzysta z energii duzego ja, Stanie sie z nim jednoscia, zrozumie i odczuje ze te wszystkie najtrudniejsze zdarzenia, najbardziej nieprzyjemne , ktore pokonal moca wiary i zaufania. Daly mu olbrzymia moc dzialania, tworzenia , oraz zycia szczesliwego przepelnionego najcudowniejsza i najjasniejsza energia,   Miloscia teraz moze z niej korzystac wpelni. A milosc nigdy nie krzywdzi, nigdy nie tworzy destrukcji , i nigdy nie umiera jest WIECZNIE ZYWA, bo jest ZYCIEM.
Zatem gdzie od wiekow prowadzi droga wszystkich ludzkich zyc? Do ponownego polaczenia sie w JEDNIE malego i duzego JA rozdzielonych by duze Ja moglo poznawac siebie na drodze doswiadczania kontaktu z materia przez zanurzenie siebie w materi. Tak tylko tworzy sie rozwoj indywidualny, reszta to drogi poznawania roznych opcji siebie , swich mysi , oraz osiaganie mocy , ktora tworzyli bedziemy nowe swiaty.

Kiara :) :)

Z tak miÂłej atmosfery napewno nie odejdĂŞ  ;D

Spokojnie Ptaszku, gdy tylko zÂłapiĂŞ oddech, dalej bĂŞdĂŞ weryfikowaÂł swojÂą ³¹cznoœÌ z caÂłoÂściÂą - nie wy³¹czajÂąc Ciebie...  ;D

Pozdrowienia od piwnookiego  ;D

Prawda Zigrin, Âże miÂło zrobiÂło siĂŞ w Egolandii?  ;D
I aÂż dziw bierze, Âże EGA mogÂą takie byĂŚ, prawda?
A tyle psĂłw na nich powieszono! Tyle kalumni niepotrzebnych, a to przecieÂż takÂże MY, czÂąstki naszego jestestwa.
Dlatego, jak juÂż kiedyÂś tu napisaÂłam, kocham takÂże swoje ego, i zabijaĂŚ je nie bĂŞdĂŞ, bo dziecko wÂłasne bym zabiÂła.
A to przecie¿ mi³oœÌ czyni cuda i rozpuszcza zlodowacenia, czy to uczuciowe, czy mentalne.
Ludzie nie do koùca to rozumiej¹, uznaj¹ cz¹stkê siebie za z³¹ i walcz¹ do upad³ego.
A to, z czym walcz¹ zasilaj¹ jedynie. Natomiast mi³oœÌ transformuje, delikatnie i bez wstrz¹sów niepotrzebnych.

Witaj piwnooki.  :D

Moim zdaniem, tutaj nie chodzi o zabijanie EGO, ale o spogl¹danie na to EGO z wy¿szej perspektywy. Co prawda, EGO automatycznie traci wtedy na swojej wielkoœci, ale nie powinno siê go traktowaÌ jako z³o. W³aœciwie wszelkie z³o to tyko jakiœ egotyczny wynalazek, dobro zreszt¹ te¿, ale dobro jest bardziej prawdziwe (!), poniewa¿ znacznie szybciej ³¹czy siê z ca³oœci¹ dokonuj¹c coraz wiêkszej weryfikacji swojej œwiadomoœci - tym samym zbli¿a siê do ¿ród³a.

Pozdrawiam miÂło i serdecznie  :)

Witaj zigrin,
i slusznie bo to nasza integralna skladowa, trzeba ja tylko naprowadzic na wlasciwy tor. Nasze dualne widzenie swiata ( raster EGO ) funkcjonujace w oparciu o porownywanie, nalezy zaczac transformowac ( powoli i ze zrozumieniem ) np. poprzez zamiane punktu widzenia ( logiki ) typu "albo.. - albo.." na logike typu " zarowno jedno.. jak i drugie"
pozdrawiam

Przepraszam, ale jak ?
Ego kocha siĂŞ w logice. Jest mistrzem logiki. BĂŞdzie CiĂŞ zachwycaÂło logikÂą aÂż zrobi z TobÂą za jej pomocÂą co tylko bĂŞdzie chciaÂło.

chociaÂż ... jest pewien sposĂłb na haÂłas , ktĂłry czyni ego.

cyt " KaÂżdy irytujÂący haÂłas moÂże byĂŚ rĂłwnie pomocny jak cisza. W jaki sposĂłb? JeÂżeli nie bĂŞdziesz mu stawiaÂł wewnĂŞtrznego oporu, pozwolisz mu byĂŚ takim, jaki jest. Wtedy ta akceptacja zabierze ciĂŞ do obszaru wewnĂŞtrznej Ciszy.

Za kaÂżdym razem, kiedy prawdziwie akceptujesz ten moment takim, jaki jest – niezaleÂżnie od tego, jakÂą przybierze formĂŞ – jesteÂś w Ciszy, jesteÂś w stanie pojednania."

Eckhart Tolle  "GÂłos Ciszy"  http://www.sm.fki.pl/index.php?nr=Glos_ciszy_Eckhart_Tolle

No chyba nie zupe³nie mo¿e to EGO robiÌ z nami, co tylko bêdzie chcia³o przy pomocy logiki. Mamy przecie¿ tak¿e praw¹ pó³kulê mózgu, a ta z logik¹ nie ma nic wspólnego.
Czy mo¿na zatem s¹dziÌ, ¿e osoby z dominacj¹ lewej pó³kuli s¹ bardziej egotyczne? Chyba zbyt naci¹gane by³oby takie za³o¿enie.
Wydaje mi siê, ¿e logika le¿y u podstaw powstania Wszechœwiata, jest tak¿e wpisana w chaos, który jest opisywalny matematycznie. Gdyby tak nie by³o, nic nie mog³oby trwale istnieÌ, choÌ z drugiej strony jest ci¹g³a zmiennoœÌ wszystkiego, ale czy nie w przewidzianych ramach?

Czy zatem EGO nie moÂże byĂŚ alogiczne?

Natomiast zgadzam siĂŞ z tezÂą, Âże brak wewnĂŞtrznego oporu jest wejÂściem w obszar ciszy. Jest to jednoczeÂśnie paradoksalnie najskuteczniejszy sposĂłb na odparcie niechcianego. Bo, jeÂżeli stawiasz opĂłr wchodzisz w interakcjĂŞ z tym czymÂś, natomiast brak oporu, umoÂżliwia przepÂływ tego czegoÂś przez Ciebie bez niepotrzebnego zatrzymania i zabrania Ci energii.


A tak poza tym, czy skoĂączy siĂŞ kiedykolwiek ten serial pt. EGO?
JuÂż 12 strona leci.  ;D
Czy nie jest to czasem zatrzymanie nas ... ?  :D

Moim zdaniem u podstawy stworzenia Wszechswiata stoi Milosc, w niej zawiera sie wszystko , logika rowniez.

Kiara :) :)

Czyli TO, co stworzy³o Wszechœwiat musia³o ju¿ znaÌ uczucie mi³oœci, zanim wdro¿y³o kreacjê. Ale jak mog³o znaÌ, skoro nie by³o jeszcze czego mi³owaÌ? No chyba, ¿e samo siebie kocha³o, to jednak wskazywa³oby na mi³oœÌ egotyczn¹.
I moÂże to jest wskazĂłwka, Âże naleÂży zaczynaĂŚ zawsze od siebie?  ;D

Wszystko powstalo z milosci, i jest miloscia, juz o tym pisalam, przeczytaj moje wczorajsze posty. Milosc chciala doswiadczac siebi , poznac, mogla to zrobic w dwojaki sposob, metalny wylacznie , oraz metalno fizyczny. Zeby moglo sie to stac wydzielila z siebie dwa aspekty, by mogl zaistniec punkt odniesienia. zaczela oddalenie od swojego zrodla , by poznac czym jest w swojej bardzo rozproszonej kreacji. Reszta to nasze doswiadczanie tych zdarzen , w roznych warunkach zycia.
Oczywiscie ze zawsze zaczynamy od siebie, bo w sobie niesiemy doskonaly wzorzec i do doskonalosci wedlog tego wzorca dazymy.

Kiara :) :)

No przecieÂż nie wszyscy niosÂą w sobie ten doskonaÂły wzorzec. PisaÂłaÂś o bytach syntetycznych, ktĂłre go nie posiadajÂą.
Twierdzisz tak¿e, ¿e mi³oœÌ chcia³a doœwiadczaÌ siebie. Ale mi³oœÌ, to uczucie. Jedno z wielu. Jak uczucie mo¿e chcieÌ doœwiadczaÌ siebie? Musi zaistnieÌ podmiot, który chce lub nie chce czegoœ doœwiadczaÌ.
PrzecieÂż miÂłoœÌ, to nie osobowa energia, tylko sposĂłb przejawu energii w zakresie okreÂślonych czĂŞstotliwoÂści. 

To dluga historia o zyciu i milosci, oczywiscie ze milosc uzyskuje samoswiadomosc  , tworza sie wowczas Energie osobowosciowe, pozniej nastepuja kolejne podzialy oraz obnizanie potecjalu z checi doswiadczania , oraz wzbogacania wiedzy,i tworzenia. Opisuje to Jasny w przekazach od Myslicieli. Tak naprawde nie ma niczego  co by nie powstalo z milosci.

Kiara :) :)

Witaj east,
jak widzisz sam, sa sposoby ale decydujacym jest Twoja wola plus czysta intencja.
a tym momentem jest cale Twoje zycie. To akceptacja przeciwienstw powstalych na skutek sztucznych podzialow na dobre-zle, ladne-brzydkie, prawdziwe-falszywe ale NIE dotyczy to milosci, ktora tak jak nieskonczonosc jest tylko jedna!
Pisze o tym z boska wytrwaloscia Kiara  :)
pozdrawiam

a z czego mi³oœÌ uzyskuje samoœwiadomoœÌ ?
Czy nie z PUSTKI, z CISZY  ?
MiÂłoœÌ JEST.  To z czego powstaÂła miÂłoœÌ ?

Milosc jest i byla zawsze.Z pustki i ciszy nie wyloni sie nic, bedzie nadal pustka i cisza.Gdy rodzi sie mysl zaczyna istniec rzeczywistosc , odnosnikiem dla niej jest otaczajacy ja ocean milosci.W taki sposob powstaje samoswiadomosc wylaniajaca sie ze swiadomosci oceanu milosci nieskonczonej ilosci innych swiadomosci , ktore nie odkryly jeszcze swojej indywidualnosci.

kiara :) :)

Witaj east,
pozwole sobie wyreczyc Kiare. Antropozentryzm prowadzi do takich pytan z racji tego , ze czlowiek
nie jest w stanie zrozumiec ( rozumiem east , ze to byly tylko prowokacyjne pytania), ze jest tylko takim sterowanym zombie czy shizofrenikiem w najlepszym przypadku.
Wydaje sie , ze ostatecznosc (Bog) przejawia sie w ukladzie pozostajacym stale w napieciu i generujacym nieprzerwanie wszystkie fenomeny jakie znamy. Milosc jest jednym z takich przejawow
i to na poziomie pierwotnym.
Nalezy sobie zdac sprawe, ze na wiele pytan nie dostaniemy odpowiedzi a przynajmniej na tym stopniu
poziomu rozwoju.
pozdrawiam

Z pustki i ciszy wy³oni³a siê mi³oœÌ. Bo w pustce jest wszelki potencja³. Z niej wszystko bierze pocz¹tek. Myœl zap³adnia pustkê, a potem rodzi siê w œwiecie przejawionym.
Mi³oœÌ, jako nadrzêdne PRAWO, spoiwo Wszechœwiata wy³oni³a siê z niebytu.
Mi³oœÌ wznosi wszystko do najwy¿szej rangi istnienia. Wszystko jest wa¿ne i niezbêdne. Ka¿dy element jest w³aœciwy i na swoim miejscu. Gdy element zmienia siebie, zmienia miejsce.
ByĂŚ kreatywnym, to czerpaĂŚ z potencjaÂłu, ktĂłry jest w pustce i ciszy. MiÂłoœÌ jedynie otula to co powstaÂło, by mogÂło trwaĂŚ. 
Takie jest moje widzenie na tĂŞ chwilĂŞ.  :)

Ptaszku nie milosc jest wszedzie, nie ma pustki bo jest milosc, nie ma niebytu bo jest milosc. Cisza jest pozorem , bo milosc to melodia ISTNIENIA , to staly harmonijny dzwiek.Cisza ( to o czym myslimy) dotyczy Czlowieka, materii , bo ona ta materia zawsze w stosunku do czystej energii tworzy miejsza lub wieksza dysharmonie.Nie ma niebytu, Byt jest wieczny bez pocztku i konca, przynajmniej dla wszystkich Istot, Energii  wylonionych z oceanu milosci.
Milosc nie stanowi prawa , milosc jest wartoscia na kanwie , ktorej ustanawia sie prawa.

kiara :) :)

Kiaro, moÂże masz racjĂŞ, moÂże jej nie masz. Z pewnoÂściÂą na ten czas jest to Twoja prawda.
A jak jest?  MyÂślĂŞ, Âże kiedyÂś dojdziemy, a raczej przybliÂżymy siĂŞ do poznania wszechrzeczy.
Co do miÂłoÂści, to niech bĂŞdzie wszystkim, bo to daje bezpieczeĂąstwo wszelkiemu istnieniu.

Pozdrawiam i ÂślĂŞ uÂśmiech  :)

Cytat:
Co do miÂłoÂści, to niech bĂŞdzie wszystkim, bo to daje bezpieczeĂąstwo wszelkiemu istnieniu.


"...ProÂście, a bĂŞdzie wam dane..." - Prosisz i masz...  :)

MiÂłoœÌ JEST jak cyklon , potĂŞÂżna , twĂłrcza lub niszczycielska . Z jej potĂŞgi rodzi siĂŞ wszystko. Ale w kaÂżdym OKU CYKLONU znajduje siĂŞ cisza . Tak jak w centrum koÂła od roweru znajduje siĂŞ piasta w Âśrodku pusta. UÂżytecznoœÌ koÂła tkwi w jego pustym  Âśrodku. Podobnie jest z naczyniem . WnĂŞtrze naczynia jest puste.  W tej pustcie tkwi caÂły potencjaÂł naczynia, gdyÂż w nim moÂżesz przyrzÂądziĂŚ sobie strawĂŞ . Naczynie moÂże byĂŚ doskonaÂłym dzieÂłem sztuki samo w sobie, ale w Âśrodku musi pozostaĂŚ puste jeÂśli ma speÂłniaĂŚ rolĂŞ naczynia .
Magiczne wibracje afrykaùskich bêbnów tzw djembe, powstaj¹ wewn¹trz pustego bêbna . U¿ytecznoœÌ bêbna tkwi w jego pustym œrodku .
Ojjj.
MĂłgÂłbym tak dÂługo wymieniaĂŚ jeszcze . 
Heh, nawet TwĂłj palec, gdy uderza teraz w klawisz klawiatury nigdy nie dotyka jego powierzchni. PrzestrzeĂą pomiĂŞdzy palcem a klawiaturÂą zawsze pozostanie pusta . To Âładunki elektryczne pomiĂŞdzy Twoim palcem , a powierzchniÂą klawisza na siebie oddziaÂływujÂą powodujÂąc okreÂślonÂą reakcjĂŞ .  PomiĂŞdzy klawiszem , a palcem nie ma fizycznego kontaktu -"kontakt" umoÂżliwia uÂżytecznoœÌ pustki .
To sÂą elementarne prawa fizyki.
WiĂŞc nie pisz mi Kiaro , Âże pustka nie istnieje .

Hm... moj kubek nigdy nie jest pusty, chociaz robi wrazenie pustego. Zawsze jest napelniony tym czym oddycham. A czym oddycham? energia zycia, prana, czysta miloscia Stworcy. Pusty jest wiec on , czy nie? A ze moge go napelnic oprucz tego czyms jeszcze, to dar dla mnie dla mojego fizycznego wyboru, piekny dar. Bo podajac komus kubek wody wiem ze zarazem przekazuje mu milosc Stworcy, ona zawsze tam jest.

Kiara :) :)

Pustka zawiera w sobie wszystko, jest niczym a zarazem pe³ni¹, mi³oœÌ te¿ siê w niej mieœci, mi³oœÌ jest jakby konstrukcj¹ scalaj¹c¹ wszystkie pozosta³e elementy pustki. My, w swojej mo¿liwoœci postrzegania mo¿emy wysuwaÌ mi³oœÌ na pierwszy plan, bo mamy jej œwiadomoœÌ, ale to wcale nie znaczy, ¿e ta konstrukcja na której budujemy nasz œwiat jest ostateczna. Mi³oœÌ ma oparcie w przestrzeni pustki, jest od niej zale¿na, ale wype³niaj¹c j¹ mo¿e tworzyÌ nowe mo¿liwoœci i rozwi¹zania twórcze...


Pozdrawiam - Thotal :)

Bardzo trafne s³owa. Powiem wiecej, na dnie pustki któr¹ przemierza wytrwa³y wêdrowiec jest œwiat³o, to m¹droœÌ mêdrca. Na szczycie góry œwiat³a znajdiesz pustkê i ciemnoœÌ, to m¹droœÌ g³upca który aby odnaleŸÌ œwiat³o pod¹¿a³ za nim jak Ìma, na dnie otch³ani znajdziesz owoc czysty nieœmiertelny zarazem, bowiem pustka istnieje tylko dla g³upców, oceanem bed¹c dla medrców, tak jak ryba nie dostrzega wody, tak i cz³owiek otoczony jest pustk¹, fascynuj¹c siê logik¹ czterech œcian. Tak oto prawo Yin i Yang - œwiat³a i ciemnoœci - powsta³o przed wiekami i proste jest dla mêdrców a œmiecem dla g³upców.

Witam wszystkich,
pustka pustce nierowna. W sensie czysto fizycznym nie ma takowej, w sensie cybernetycznym tudziez. W sensie psychologicznym pustka odpowiada stanowi , w ktorym zanikaja mysli i tak to interpretuje ezoteryka. Czyli jakiej miary uzywasz taki wynik otrzymasz.  :)
pozdrawiam

Wszystkie dyskusje, choĂŚby nie wiem jak byÂły wzniosÂłe i uduchowione bĂŞdÂą w jakiejÂś czĂŞÂści egotyczne. EGO jest jednak g³ównie moim narzĂŞdziem, a nie mnÂą samym, nawet mimo czĂŞstego i duÂżego utoÂżsamiania siĂŞ z tym s-tworem  ;). NarzĂŞdzie to samo siĂŞ demaskuje w konfrontacjach z „innymi” EGO, pokazujÂąc przy pomocy emocji wady wÂłasnego EGO. Nie obejmiemy wzrokiem caÂłego domu, dopĂłki z niego wpierw nie wyjdziemy i nie spojrzymy na niego poprzez okno innego domu, wyobraÂżajÂąc sobie jednoczeÂśnie, Âże jesteÂśmy w obu domach na raz…  - tylko wtedy prawdziwie bĂŞdziemy widzieĂŚ wewnÂątrz i na zewnÂątrz.

Teraz juÂż wiecie, dlaczego najÂłatwiej na Âświat patrzy siĂŞ parami…  :)

Pozdrawiam

No jasne, co dwa EGA, to nie jedno …  ;D

Pozdrawiam  :)

Tutaj jest jeszcze trochĂŞ inny sens. OglÂądaÂłas kiedyÂś obrazki trĂłjwymiarowe - czyli anaglify ?
OglÂąda siĂŞ je przez specjalne okulary, ktĂłre majÂą dwa ró¿ne filtry - dla kaÂżdego oka inny. DziĂŞki tej ró¿nicy... obrazek jest juÂż nie tylko pÂłaskim obrazkiem, ale nawet staje siĂŞ bry³¹...  ;D

Dwoje oczu zawsze sÂą niezbĂŞdne do poprawnej oceny odlegÂłoÂści. Z jednym okiem nie wolno nawet prowadziĂŚ samochodu.

O skrzydÂłach nawet nie wspomnĂŞ...  ;D

No przecieÂż wiem, Âże pisaÂłeÂś w innym sensie, ale moje ego Âżartobliwe jest w tej chwili.  ;D
Obrazki oglÂądaÂłam, moÂżna teÂż i bez okularĂłw patrzeĂŚ  trĂłjwymiarowo, z tym, Âże na odpowiednio spreparowane wzory. 
CzĂŞsto, dla synchronizacji pó³kul mĂłzgowych patrzĂŞ odpowiednio na klawiaturĂŞ i ona w jednej chwili zapada siĂŞ wg³¹b i robi siĂŞ trĂłjwymiarowa. MoÂżna teÂż wykorzystywaĂŚ inne powierzchnie o powtarzajÂącym siĂŞ wzorze. DoskonaÂły trening i odpoczynek … 

A co do zg³êbiania tajemnic EGO, to wystarczy zwyk³y kontakt z innymi osobnikami i wnikliwa obserwacja relacji, oraz w³asnych odczuÌ z tym zwi¹zanych.
Nawet, jeÂżeli to EGO dokonuje analizy, to i tak dla naszej obopĂłlnej korzyÂści. Naszej, czyli ego, oraz mojej ÂświadomoÂści. Czy ego wtedy zmniejsza siĂŞ, czy wzrasta bardziej jeszcze zakamuflowane?
A co mi do tego? Ja, to ja. 

Pozdrawiam  :)

Masz racjê, z tym ¿e ka¿da (Twoja te¿) œwiadomoœÌ potrafi byÌ znacznie wiêksza od EGO i tylko w tym jest prawdziwy i nieograniczony potencja³ rozwoju ka¿dego EGO.

ÂŚwiat jest wielowymiarowy…

Pozdrawiam  :)

Witam wszystkich,
jesli potraktujemy siebie ( nasza swiadomosc ) jako odpowiedzialnego za caly swiat to
zobaczymy , ze nasza podzielona swiadomosc produkuje odpady. Jest to zlo, z ktorym paramy sie przez
cale zycie. Zlo mozna odgraniczyc ale wtedy bedzie sie gromadzic niekontrolowanie i kiedys predzej
czy pozniej da o sobie znac. Zla tez nie mozna zniszczyc, bo ono tak naprawde jest czastka nas samych. Ale mozna pomyslec o tym aby zlo wprzegnac w system w procesie recyclingu.  ;)
Dokonac polaczenia Tezy i Antytezy w Synteze. Polaczyc to co odbieramy jako glos w naszych glowach
( Ego ) z tym , ktory slucha tego glosu ( ja )
pozdrawiam

Dzisiaj byliÂśmy  ( ja i moje ego ;-) )  w kinie na doœÌ infantylnym filmie "Watchers". Film w konwencji komiksowej, ale za to z muzykÂą z lat 80 tych , miodzio. PomijajÂąc doœÌ infantylnÂą fabu³ê, padÂło tam kilka realnych, mÂądrych zdaĂą z  ust zupeÂłnie nierealnej istoty ( odcieleÂśniony naukowiec -dÂźin ) a w tym jedno , ktĂłre utkwiÂło mi w pamiĂŞci " mogĂŞ uczyniĂŚ niemal wszystko, tylko nie potrafiĂŞ zmieniĂŚ ludzkiego postĂŞpowania ".
To samo mog¹ powiedzieÌ Myœliciele czy inne tam energie . Tylko cz³owiek jest w stanie sam dokonaÌ zmian w sobie. A¿eby to z koleji móg³ osi¹gn¹Ì , to musi dostrzec CO chcia³by zmieniÌ i dlaczego.
I w tym wÂłaÂśnie nieoceniona jest obserwacja swojego umysÂłu, swoich wÂłasnch czynĂłw. Bez oceniania w kategoriach zÂła czy dobra , bo to wÂłaÂśnie samo w sobie jest czynnoÂściÂą egotycznÂą .  Podzielam tutaj zdanie Ptaka.
Wytwórzmy wokó³ siebie ciszê i w tej ciszy wprowadŸmy pojêcie pustki - miejsca ZERO, wolnego od plusa i minusa, od dobra i z³a . B¹dŸmy ich œwiadomi. Nie oceniajmy. Ogl¹dajmy w³asne postêpowanie wolni od jakichkolwiek ocen.
Taka postawa oznacza brak zgody i brak niezgody na okreÂślony skutek bĂŞdÂący  naszym udziaÂłem.
ObserwujÂąc tylko robimy coÂś wiĂŞcej niÂż tylko oderwanie siĂŞ od wÂłasnego umysÂłu. Zanurzamy siĂŞ w potencjaÂł nieskoĂączonych moÂżliwoÂści  - w pustkĂŞ.
O ile rola Obserwatora wydaje siĂŞ bierna, o tyle ÂŚwiadomoœÌ ma moc wyboru oraz identyfikowania siĂŞ z okreÂślonym wyborem. Ma moÂżliwoœÌ OCENY , ale nie poprzez EGO, tylko poprzez fakt zmiany perspektywy  - przebywania raz w PUSTCE a raz w czasoprzestrzeni, czyli w Âśrodowisku EGO.
System wartoœci ( obojêtnie jak go nie nazwaÌ ), jest równie¿ jak¹œ form¹ , poniewa¿ po pierwsze reperezentuje jakieœ WARTOŒCI ( sama nazwa wyklucza wartoœci niezgodne z za³o¿onymi ), a po drugie jest to System, a wiêc konstrukt do wyci¹gania korzyœci .

A czy s¹dzisz Acentaur, ¿e nasza nie podzielona œwiadomoœÌ nie obejmuje tego, go produkuj¹ cz¹stki œwiadomoœci podzielonej?
To my, jako ludzkie ograniczone ÂświadomoÂści produkujemy odpady w postaci zÂła, ale czy sÂą one zÂłem z pozycji ÂświadomoÂści peÂłnej? I czy gÂłos w naszych gÂłowach nie jest juÂż w chwili swego powstania usÂłyszany i poddany recyklingowi? A my nawet tego nie zauwaÂżamy, dalej mocujÂąc siĂŞ ze zÂłem, dla przeciwwagi produkujÂąc dobro. 
 
Pozdrawiam  :)

Rozszyfrowane "zÂło", przestaje byĂŚ zÂłem, jest tylko doÂświadczeniem, dobro teÂż juÂż dobrem nie jest...
Kiedy zaczynasz rozumieĂŚ procesy zachodzÂące w twojej gÂłowie, samoistnie przestajesz wartoÂściowaĂŚ, zaczynasz rozumieĂŚ bÂłogostan pustki.


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj ptaku,
"Zlo" nalezy zintegrowac ale nie w procesie rewolucji czy jakiejkolwiek formy walki, wyparcia, zapominania. To plynny proces, cos jak transmutacja gdzie ulega zmianie jakosc. Recycling musi byc calkowicie swiadomym procesem, plynac z naszego
wyboru. A potem, oczywiscie na mocy definicji, juz niepodzielona swiadomosc  nie produkuje wiecej odpadow.  8)
coscie sie tak uczepili tej pustki.  :) Ona nie jest celem samym w sobie, ona moze byc pomocna na poczatku drogi!  ;)
pozdrawiam

Wcale nie chodzi o pustkĂŞ, tylko o bÂłogostan


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj Thotal,
cos mi sie wydaje, ze i blogostan nie jest wieczny . Tak jakby stan przejsciowy, z ktorego niestety  mozna spasc i to na
te brzydka strone. Nawet wiecej, mozna sie tam zatrzymac ... a to wcale nie jest koniec drogi.  :o
pozdrawiam

Acentaur, tak naprawdĂŞ, to nie wiemy co jest na koĂącu drogi.
A skoro b³ogostan przytrafia siê nam po drodze i jest po¿¹dany, to dlaczego w nim nie przebywaÌ? No chyba, ¿e zatêskni siê za odmian¹.
Domniemywam, Âże Lucyferowi przejadÂł siĂŞ ten bÂłogi stan i innym anioÂłom takÂże. Ale, czy nie tĂŞskno im? 
I co masz przeciw pustce? Tam przecieÂż wszystko JEST I CZEKA … 

DokÂładnie . TAM wszystko JEST i ... czeka.
KtoÂś mĂłgÂłby zapytaĂŚ- "tam" czyli gdzie ?

TU I TERAZ. Pustka dostĂŞpna zawsze, wszĂŞdzie i natychmiast. Istnieje tylko  kwestia dostrojenia siĂŞ do niej. Do tej ciszy, z ktĂłrej wyÂłaniajÂą siĂŞ wszelkie dÂźwiĂŞki - one przemijajÂą, zmieniajÂą siĂŞ w inne, trwajÂą okreÂślony czas,  a CISZA ? . Ona JEST - zawsze. Nieruchoma, peÂłna, jak stan tuÂż sprzed eksplozji, jak te drzewa, ktĂłre mijasz codziennie , tkwiÂące w tych samych miejscach, pr꿹ce siĂŞ kruchymi ga³¹zkami ku niebu w peÂłnym napiĂŞcia i ciszy wyczekiwaniu na wiosnĂŞ, na TEN  sygnaÂł, ktĂłry wyzwoli w nich soki , liÂście ,eksplozjĂŞ zieleni. Drzewo jest doskonaÂłe w swoim cichym trwaniu. Nie musi donikÂąd pod¹¿aĂŚ, nigdzie siĂŞ poruszaĂŚ, poniewaÂż wszĂŞdzie na Ziemi ma ten sam dostĂŞp do tej samej energii zamkniĂŞtej w pustce.
Zanurzywszy siĂŞ w niej po same uszy , skÂąpani w pustce , ruchomi i Âświadomi -  o ileÂż wiĂŞcej mamy moÂżliwoÂści niÂż to nieruchome , doskonaÂłe drzewo ? Kim sami moglibyÂśmy siĂŞ staĂŚ gdybyÂśmy tylko chcieli ?
OkaÂżmy zrozumienie i szacunek Naturze. Jeszcze sporo musimy siĂŞ od Niej nauczyĂŚ .

pozdr
East

Witaj ptaku,
a pora sie juz domyslac...
 Powiem to w tym miejscu - DZIEN SIODMY SIE JESZCZE NIE ZAKONCZYL
Pustka nie jest zrodlem czegokolwiek.Zreszta tak naprawde jej wcale nie ma. Ma natomiast sens mowic o "pustce" w sensie psychologicznym i to na poziomie trojwymiarowego swiata dualnego czy jak kto woli, swiata wielosci fenomenow sobie przeciwstawnych. Jest to wiec tylko jakby punkt graniczny, jeden z wielu do pokonania. Jej cecha charakterstyczna jest uczucie blogostanu, informujace o sukcesie etapowym. I ten prog trzeba przekroczyc idac droga poznania swiata, siebie...
Potem wiemy jak to wyglada ale juz bez CZASU.
Nie mieszajmy wiec drogowskazu z celem gdyz w przeciwnym przypadku utkniemy gdzies po drodze, cmokajac do kolejnych minibogow czy innych substytutow chocby nie wiem jak bylo to przyjemne.
pozdrawiam

Acentaur, przedstawiÂłeÂś swoje przekonania, lecz nie dowody. Ja przedstawiÂłam swoje.
I co z tego wynika? Ano nic ponad to, co byÂło przed.  ;)
Powiadasz, Âże dzieĂą siĂłdmy jeszcze siĂŞ nie zakoĂączyÂł? Mam przez to rozumieĂŚ, Âże jesteÂśmy w fazie odpoczynku, a raczej nic nie robienia? Dla jasnoÂści, robienie to stwarzanie. 
Czy jednak na pewno nie stwarzamy? JeÂżeli myÂśl to energia, energia zaÂś to ruch, bo taka jej natura, to juÂż zachodzÂą zmiany.
A mo¿e to Bóg utkn¹³ w dniu siódmym? I patrzy, co dalej z dzie³em jego uczynimy?
A pustka? To nasz rezerwuar, z ktĂłrego czerpiemy „umniejszajÂąc” przestrzeĂą idei i zapeÂłniajÂąc jÂą konkretami. Dlatego sÂą atomy, elektrony i olbrzymie puste przestrzenie miĂŞdzy nimi. Ale czy na pewno  do zapeÂłnienia, czy do odkrycia tego, co niewidoczne dla naszych oczu?
Pobawimy siĂŞ dalej w zgadywankĂŞ? A moÂże w twĂłrcĂłw?  ;D

Cmok i pozdrawiam  ;D

Ptaku, pustka, nic. Jak masz pusta kieszen , nic w niej nie masz to z czego czerpiesz, czym chcesz obdarowac siebie i innych? Apsolutny brak logiki, ja jak nic nie mam to niczego nie dam i nie wezme. A ze pustka nie istnieje jako taka, to zawsze mam i zawsze moge brac i dawac. Czego i Tobie zycze z calego serca.

Kiara :) :)

Acentaur napisaÂł Nauka uwaÂża jednak inaczej .. :

"Kiedy widzimy wyœwietlany na ekranie kinowym ruchomy obraz, wiemy, ¿e to, co ogl¹damy jest iluzj¹. Romans czy tragedia, która chwyta nas za serce, jest w rzeczywistoœci efektem wielu nieruchomych zdjêÌ wyœwietlanych bardzo szybko jedno po drugim, ¿eby wywo³aÌ wra¿enie ci¹g³oœci. ChoÌ oczy widz¹ pojedyncze zdjêcia, klatka po klatce, mózg ³¹czy je ze sob¹ w ca³oœÌ, któr¹ postrzegamy jako nieprzerwany film.
Fizycy kwantowi twierdz¹, ¿e nasz œwiat funkcjonuje w podobny sposób. Na przyk³ad to, co postrzegamy jako gol w futbolu albo potrójny axel ³y¿wiarza figurowego w programie sportowym ogl¹danym w niedzielne popo³udnie, w kategoriach kwantowych jest w³aœciwie seri¹ pojedynczych zdarzeù, które odbywaj¹ siê bardzo szybko, jedno po drugim. Podobnie jak wiele nastêpuj¹cych po sobie obrazów sprawia, ¿e film wydaje siê taki realny, ¿ycie toczy siê dziêki krótkim, maleùkim b³yskom œwiat³a, zwanym kwantami. Kwanty ¿ycia p³yn¹ tak szybko, ¿e o ile mózg nie jest przyzwyczajony do innego trybu dzia³ania (jak przy pewnych formach medytacji), po prostu uœrednia impulsy, tworz¹c ci¹g³¹ akcjê, któr¹ odbieramy jako niedzielny program sportowy.
W tym uproszczonym wyjaÂśnieniu, czym jest Âżycie, znajdziemy teÂż klucz do uzdrowienia. ÂŻeby jeden bÂłysk ÂświatÂła skoĂączyÂł siĂŞ zanim zacznie siĂŞ nastĂŞpny, pomiĂŞdzy nimi musi zaistnieĂŚ chwila. Wtedy wÂłaÂśnie, na krĂłtki czas, pojawia siĂŞ doskonaÂła rĂłwnowaga, kiedy nic siĂŞ nie dzieje – zdarzenia, ktĂłre doprowadziÂły do bÂłysku sÂą zakoĂączone, a nowe jeszcze nie zaistniaÂły. W tej przestrzeni „nicoÂści” wszystkie scenariusze Âżycia/Âśmierci/cierpienia/uzdrowienia/wojny/pokoju istniejÂą jako moÂżliwoÂści i potencjaÂł. Tam wÂłaÂśnie uczucia i modlitwy stajÂą siĂŞ matrycami Âżycia. "
ÂżrĂłdÂło
Gregg Braden : "Tajemnice zagubionej formy modlitwy" , w ktĂłrej autor opisuje "miĂŞdzyprzestrzeĂą" i "miĂŞdzyczas"

U¿ytecznoœÌ pustej kieszeni tkwi w jej pustce w³aœnie - mo¿esz do niej w³o¿yÌ wszystko, co tylko zechcesz.
Absolutny brak logiki wydaje siĂŞ byĂŚ wiernÂą cechÂą pustki  heheheh  ;-)
godne przemyÂślenia.

Kiaro,
jesli nie miaÂłabyÂś pustej kieszeni, to nie miaÂłabyÂś rĂłwnieÂż miejsca do zapeÂłnienia, to bardzo "logiczne".


Pozdrawiam - Thotal :)

Owszem owszem miala bym drugom i trzecia kieszen, wszak nieskonczonosc istnieje, nigdy nie bedzie braku miejsca , poniewaz zycie jest nieprzerwanym ciagiem zdarzen.Zawsze istnieje miejsce na zapisanie tych zdarzen na zapelnianie nieskonczonosci. Na tym polega fenomen zycia. ;)

kiara :) :)

ale ta nieskoùczona iloœÌ kieszeni, musi byÌ najpierw pusta, ¿eby je zape³niÌ - "logiczne" ;)


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj ptaku,
troche sie nie rozumiemy.. a w zasadzie wierze , ze jednak sie rozumiemy doskonale. Troche nalezy
uporzadkowac pojecia i popatrzec co wyczynia z "logika" nasze EGO
Nikt nigdzie nie utknal oprocz nas, reszta jest w najlepszym porzadku. Dzien siodmy to Egipt, swiat
dualny ktory samy tworzymy.

Taraz ta nieszczesna pustka. Proponuje jak najszybciej zrewidowac nasze pojecia "naukowe" bo
praktycznie te atomy , czasoprzestrzen, czas , czastki elementarne juz od dawna nie istnieja. To juz
niestety prosze Panstwa tylko historia. Swiat paradoksow wlasnie sie konczy.
Sensowne wydaje sie ograniczenie pojec do procesow mentalnych bo tu dzieje sie wlasnie dokladnie
wszystko.
pozdrawiam

Wcale nie,a czy Twoje konto musi byc puste zebys je zapelnial? Czy mozesz posiadac bardzo wiele kont? Wszystko zalezy od indywidualnej dzialalnosci , wszak nie zyjemy w pustce i nie pustka zapelniamy zycia.
Mamy do dyspozycji bezmiar energii, jak ja spozytkujemy, jak zagescimy lub rozrzedzimy? To juz nasza inwecja tworcza, nie mniej jednak energii nie ubywa, nigdy nie istnieje pustka.
To pojecie na miare ludzkiego rozumu, zobligowanego do materialnych pojmowan rzeczywistosci.

Kiara :) :)

Kiaro, jeÂżeli w kieszeni szukasz czegoÂś namacalnego, to albo to masz albo nie. MoÂżesz teÂż mieĂŚ dziurĂŞ. JeÂżeli zaÂś dostrzeÂżesz w pustej kieszeni moÂżliwoœÌ magicznego wykreowania, co tylko zechcesz, jeÂżeli uruchomisz wiedzĂŞ jak to uczyniĂŚ, to zapeÂłnisz pustÂą kieszeĂą.  Wielu na Ziemi potrafiÂło i potrafi to czyniĂŚ w jednej chwili.
My teÂż czynimy, jednak w czasie nieco dÂłuÂższym.
Dlatego „moja” kieszeĂą peÂłna jest wszelkich moÂżliwoÂści i czerpaĂŚ z niej moÂżna w miarĂŞ wzrostu umiejĂŞtnoÂści.
A tak w ogĂłle to rozmijamy siĂŞ pojĂŞciowo. Ty mĂłwisz o pustce w potocznym znaczeniu, ja o „brzemiennej” pustce.

ÂŻyczĂŞ Ci zawsze peÂłnych kieszeni, nawet, gdy sÂą puste.  :D


East, wÂłaÂśnie na tym to polega, aby umieĂŚ wstrzeliĂŚ siĂŞ w to „miĂŞdzy” i zadziaÂłaĂŚ.

Dla "logicznie" pracujÂącego mĂłzgu pustki moÂże nie byĂŚ, dla materialistycznego pojmowania rzeczywistoÂści pustka nie istnieje, zawsze "coÂś" jest, jest albo dobre, albo zÂłe i tak bez koĂąca...
Wielu z nas doskonale to rozumie, jeszcze chwila, a zrozumiejÂą to wszyscy.


Pozdrawiam - Thotal :)

Acentaur, nie mĂłw nieszczĂŞsna pustka, tylko bÂłogosÂław jej, a stanie siĂŞ obfitoœÌ …  :)
Powiadasz Âświat paradoksĂłw? A czy waÂżne jest, co jak nazwiesz? Czy ma znaczenie, Âże elektron to tylko proces mentalny? Istotne, Âże jest zauwaÂżony i o to chodzi by obejmowaĂŚ ÂświadomoÂściÂą to, co wpierw wydobĂŞdziemy z pustki … z nieistnienia … dopĂłki nie powoÂłamy do istnienia.
RewidowaÌ pojêcia naukowe? A mo¿e lepiej wchodziÌ w g³êbsze rozumienie intuicyjne? Poza ograniczaj¹cymi pojêciami? Obejdziemy wtedy logiczne i fa³szuj¹ce EGO.

Pozdrawiam i dobranoc  :)

Tak ogĂłlnie.

Cytat:
Wszyscy ÂżyjÂą w/g pewnego projektu samego siebie.
IstotnÂą cechÂą tego projektu jest to, Âże jest on mniej lub bardziej zgodny z obiektywnÂą rzeczywistoÂściÂą.W istocie nigdy nie jest on zgodny.WiĂŞc moÂżna postawiĂŚ tezĂŞ, Âże jest przeciwstawny.WiĂŞc to co myÂślimy, mĂłwimy, piszemy i czujemy nie jest prawdÂą o Âświecie, lecz jest tylko prawdÂą o nas samych, prawdÂą  o naszym wÂłasnym projekcie.
KEN WILBER

Wniosek:
WiĂŞc pomiĂŞdzy Nami, a obiektywnÂą rzeczywistoÂściÂą istniej pusta przestrzeĂą.
Ta pusta przestrzeĂą reprezentuje  dysonans jaki Nas dzieli, odziela od obiektywnej rzeczywistoÂści.
Pytanie tylko czym jest obiektywna rzeczywistoœÌ.
Jednak na to pytanie nie moÂżna nikomu udzieliĂŚ oczywistej odpowiedzi, poniewaÂż podlega to tylko wÂłasnemu, autentycznemu doÂświadczeniu.

Jak mo¿na mówiÌ o obiektywnej rzeczywistoœci, skoro ka¿dy "projektor" projektuje swoj¹ rzeczywistoœÌ?
MoÂżna mĂłwiĂŚ jedynie o punktach stycznoÂści, a i te nie sÂą pewne.
Obiektywizm moÂże zaistnieĂŚ jedynie z pozycji jednej scalonej (ze wszystkich) ÂświadomoÂści.
Czy potrafimy tam dotrzeĂŚ?

No właśnie . Ale JAK ?
I tutaj wstawiłbym niemodne, wyświechtane  pojęcie MODLITWY.
A raczej życzenia, które jest rozkazem dla doskonale zorganizowanych sił kosmosu. Nic się nie dzieje bez przyczyny, a więc gdzie tkwi ta pierwotna przyczyna jeśli nie w ludzkiej woli ?  Być to możliwe, że pustce można wydawać rozkazy , a ona z radością wypełni je ?
Bo kiedy jestem JEJ świadom, kiedy się w NIĄ zanurzam swoją wolą, a ONA  mnie otula to czuję jej nieme, ciche, "brzemienne" wyczekiwanie na to , co ma się urodzić. " Powiedz tylko słowo , a stanie się wola Twoja" - zdaje się mówić do mnie ONA.
Jest tyleż sługą , co potężną , nieokiełznaną maszyną do stwarzania scenariuszy. Przy tym byłaby całym możliwym zapleczem logistycznym dla wszystkich dziejących się już i  już wywołanych procesów , które się dzieją.
W takim ujęciu - każda ludzka interwencja w pustkę powinna być głęboko przemyślana , mądra, wolna od zapędów EGO.

Dobrze rozkminiam ?

Bardzo dobrze!!!  ;D

 Ty nie szukaj gotowych odpowiedzi, gotowych rozwiÂązaĂą, bo jest to tylko Âżyczeniowe myÂślenie.
WiĂŞc pytaj, ale nie tak jak robisz to w ten sposĂłb.

Zadaj pytanie ''Bogu'', ''absolutowi'', wszechÂświatu, a z pewnoÂściÂą otrzymasz pytania na swoje odpowiedzi.
Te odpowiedzi przyjd¹ jednak do Ciebie takie na ile bêdziesz gotowa, przygotowana, aby je ''udzwign¹Ì''.
Mechanizm wszechœwiat jest i dzia³a wci¹¿ taki sam.Ten mechanizm (oprogramowanie) jest m¹dry, jest bardzo m¹dry, jest genialny.
 WiĂŞc jak juÂż wczeÂśniej kiedyÂś napisaÂłem:

''wszystko przychodzi do Nas na zaproszenie: tym zaproszeniem jest otwartoœÌ, ufnoœÌ, zrozumienie, dojrza³oœÌ, serca czyli œwiadomoœÌ serca.''

Ale  ja tak uwaÂżam, bo tak wyglÂąda poprostu  mĂłj projekt.

Interwencja w pustkê, to mimowolne oddanie siê w rêce wy¿szego JA i po³¹czeù z Wszechrzecz¹.
Stwierdzenie, ca³y jestem Twój, jest wejœciem w obszar, gdzie Ego nie stawia ju¿ wewnêtrznego oporu, jaŸù p³ynie zgodnie z energi¹ myœli. Z takiego poziomu tworzenie jest jednoczesnym wype³nieniem pustki.


Pozdrawiam - Thotal :)

Astro, ciekawe, kto Ci zaprosiÂł jaszczurĂłw i inne gady, by CiĂŞ obÂżerali.
Kto Ci zaprosi³ wojny, g³ód i wszelkie nieszczêœcia tego œwiata?
Najpierw zapraszasz, a potem walczysz z goœÌmi? NiezÂły ten TwĂłj projekt …  ;)

SpaĂŚ mi nie dajesz!  ;D

Wystarczy przeczytaĂŚ wszystkie posty osobnika Kiara i widaĂŚ jak na dÂłoni co to jest EGO :)

Obawiam siĂŞ Ptaku, Âże juÂż tak daleko zapĂŞdziÂłaÂś siĂŞ w tych poszukiwaniach swoich prawd, Âże juÂż sama nie wiesz o co pytasz.
Tworzysz tylko kolejne wizje i scenariusze mieszajÂąc ze sobÂą  wÂątki i w koĂącu nie wiadomo o czym tu wogĂłle rozmawiamy.
PiĂŞĂŚ sekund temu napisaÂłem - nie szukaj gotowych odpowiedzi, bo ich znajdziesz i nikt Ci takowych nie udzieli, choĂŚby dlatego ,Âże problem jest daleko wiĂŞkszy i szerszy niÂż siĂŞ nam wszystkim wydaje.
WiĂŞc baba swoje, a chÂłop swoje lub na odwrĂłt.
P.S.
I znowu MichaÂł ma podstawy do tego, aby wyciachaĂŚ te wÂątki, bo nie sÂą one przecieÂż wogĂłle na temat ego!!!

Chcemy rozwiÂązaĂŚ problem jaszczurĂłw, a nie potrafimy zoÂłoÂżyĂŚ i poprowadziĂŚ nowego tematu, ktĂłry nas interesuje, tylko wciÂągamy innych do dyskusji, ktĂłry nadaje siĂŞ bardziej na prywatne dysputy niÂż zaÂłatwianie tego drogÂą eletronicznÂą  i to w dodatku poza omawianym tematem wÂątku pt : ego.

MichaÂł TNIJ!

siwyatc,
zobaczyĂŚ u kogoÂś symptomy rozdĂŞtego EGO, to nie problem, najwaÂżniejsze jednak jest dostrzec je u siebie.


Pozdrawiam - Thotal :)

Moim zdaniem MiÂłoœÌ bezwarunkowa i tzw. „cisza” bezwarunkowa jest tym samym.

AbsolutnÂą miÂłoœÌ i ciszĂŞ moÂżna przyrĂłwnaĂŚ do matematycznego zera, ktĂłre jest symbolizowane przez ptasie jajo…  ;D
Jest to dla kaÂżdego znana z wyglÂądu i znaczenia cyfra/jajo „0”. Stan „0” jest ÂźrĂłdÂłem wszystkiego (chociaÂż jako jajo bardziej go znamy jako ÂźrĂłdÂło materialnego Âżycia), absolutnÂą akceptacjÂą i miÂłoÂściÂą bezwarunkowÂą, ktĂłra siĂŞ w peÂłni doÂświadczyÂła, a wiec aktualnie znajduje siĂŞ bez ruchu i jest niewidoczna (jest pustkÂą i ciszÂą). W momencie zaistnienia potrzeby jakiegokolwiek doÂświadczania, w owej pustce pojawia siĂŞ miÂłoœÌ uwarunkowana i ruch wirowy. Kierunek tego ruchu wirowego uzaleÂżniony jest od wektora wzglĂŞdem „0” – czyli w kierunku „+”, lub przeciwnym „-„.

KaÂżde EGO jest utoÂżsamione z jakimÂś tworem wirowym, a dokÂładnie ich zbiorem. EGO posiadajÂą wszystkie doÂświadczalne (widoczne) formy wirowe – od najmniejszych czÂąstek elementarnych (np. atomy), do najwiĂŞkszych form wirowych (np. galaktyk i super-gromad). Ruch wirowy nie tylko wystĂŞpuje w sferze materialnej, ale we wszystkich formach i czĂŞstotliwoÂściach wibracji jakiejkolwiek energii, im wiĂŞksza czĂŞstotliwoœÌ wibracji, tym mniejsza bezwÂładnoœÌ i szybsze wirowanie. Ostatecznym celem kaÂżdego wiru jest wyrĂłwnanie potencja³ów i zaprzestanie wirowania – osiÂągniĂŞcie ciszy, pustki i miÂłoÂści bezwarunkowej. 

Co o tym sÂądzicie ?

Pozdrawiam  :)

A to nie wiesz, drogi Astro, ¿e baba i ch³op to dwa ró¿ne œwiaty a tym bardziej mózgi? Ona z Wenus, on z Marsa, wiêc czego oczekujesz? Mo¿esz, co najwy¿ej jak dziad do obrazu, nie licz jednak na odpowiedŸ, a szczególnie gotow¹. Bo problem jest jak twierdzisz du¿o wiêkszy i szerszy ni¿ siê egom wszystkim wydaje.
Wiêc ani ciêcia Micha³a, ani Twoje wo³ania nie pomog¹. ¯ycie tworzy wci¹¿ nowe scenariusze, byœ mia³ wizje i w¹tki do pomieszania lub rozsup³ania. Byœ wiedzia³ o czym tu rozmawiamy i nie ¿¹da³ od baby, by ch³opu pod jego dyktando gada³a. Bo tu pies pogrzebany!
No i ubolewam, Âże innych wciÂągamy do dyskusji na forum dyskusyjnym.
ObiecujĂŞ wiĂŞcej tego nie czyniĂŚ, zostaje mi zatem monolog.
To tyle tytuÂłem odpowiedzi na Twoje zarzuty wzglĂŞdem babskiego pisania.

Pozdrawiam, jak zwykle.
Ptak

PS. Temat o ego i wszystko tu pasuje, jeÂśli spojrzysz bardziej wnikliwie, wiĂŞc nie przywoÂłuj szabelki MichaÂła. No i moÂże wyzbyÂł byÂś siĂŞ trochĂŞ tej draÂżliwoÂści? Ale nie musisz, jak nie chcesz. Pa.  ;D

zigrin na prawdĂŞ niezÂłe . Podoba mi siĂŞ. Bardzo ciekawy punkt widzenia.

Astro napisaÂł " ."
UtarÂło siĂŞ ,Âże gotowe odpowiedzi nie istniejÂą, Âże kaÂżdy musi sam dojœÌ do odpowiedzi. Owszem, zgoda, o ile tylko odpowiedzi szuka siĂŞ wÂśrĂłd istniejÂących form, energii, czy myÂśloksztaÂłtĂłw. EGO uÂżywa do tego ró¿nych narzĂŞdzi logicznych : wnioskowanie , dedukcja indukcja, warunkowanie , prawda , faÂłsz. EGO zawsze bĂŞdzie chciaÂło samo dojœÌ do okreÂślonych rozwiÂązaĂą, poniewaÂż jest narzĂŞdziem do tego stworzonym wÂłaÂśnie. EGO korzysta z programu UCZENIA siĂŞ. Im lepiej  w inteligencjĂŞ wyposaÂżone EGO tym lepsze osiÂąga wyniki , ale powtarzam  - TYLKO W RAMACH ISTNIEJÂĄCYCH FORM. Ego nie rozumie czym jest pustka i nie chce tego rozumieĂŚ . Nie posiada narzĂŞdzi, ktĂłre pustkĂŞ by pojĂŞÂły i dlatego usilnie bĂŞdzie twierdziĂŚ, ze jej nie ma. Tak samo bĂŞdzie twierdziĂŚ, Âże cudĂłw nie ma, chociaÂż wiadomo, Âże siĂŞ zdarzajÂą ( jako niewytÂłumaczalne zjawiska ), bĂŞdzie ignorowaĂŚ lewitacjĂŞ, telekinezĂŞ, telepatiĂŞ, teleportacjĂŞ, prĂŞdkoÂści wiĂŞksze niÂż ÂświatÂło itd - poniewaÂż wg niego nie jest to logiczne i wytÂłumaczalne. WiĂŞc nie istnieje.
Na tej samej zasadzie ludziom ( a raczej niewolnikom EGO ) nie wydaje siĂŞ moÂżliwe, Âże gotowe rozwiÂązania istniejÂą. Gdzie  ? W pustce, ktĂłra leÂży poza zasiĂŞgiem kontroli EGO. ZnalazÂłszy siĂŞ w pustce wypowiedz tylko Âżyczenie -a otrzymasz gotowe rozwiÂązanie. Czasami mĂłwi siĂŞ potocznie, Âże jeÂśli nie potrafi siĂŞ rozwiÂązaĂŚ jakiegoÂś problemu to naleÂży siĂŞ z nim przespaĂŚ. W fazie g³êbokiego snu zanurzamy siĂŞ otchÂłaĂą pustki z ktĂłrej budzimy siĂŞ z gotowymi rozwiÂązaniami. "ProÂście , a bĂŞdzie Wam dane".
DosÂłownie kaÂżdy moÂże otrzymaĂŚ , jeÂśli wpierw , choĂŚby mentalnie , wyrzeknie siĂŞ posiadania czegokolwiek, oderwie siĂŞ od przywiÂązania do form - tych materialnych , jak i mentalnych . Ludzie g³êboko wierzÂący, ale nie potrafiÂący wyobraziĂŚ sobie kim/czym jest BĂłg , traktujÂący Go jako coÂś wszechobecnego , nieupostaciowionego, ale realnego , Âżarliwie modlÂąc siĂŞ do niego w w swej  modlitwie skierowanej gdzieÂś do "POMIÊDZY" ( o brzasku , na krawĂŞdzi dnia z nocÂą, czy o zmierzchu, na szczycie wdechu , czy w dolinie wydechu ) otrzymujÂą to, o co poproszÂą, wÂłaÂśnie wtedy , gdy "umysÂł staje jak wryty".
OsiÂągnÂąwszy stan POMIÊDZY , po prostu wyraÂź Âżyczenie- siĂŞgnij po gotowe rozwiÂązanie , napisz sonatĂŞ na ca³¹ orkiestrĂŞ, albo rozrysuj sobie genialny wynalazek , albo znajdÂź wyjÂście z kaÂżdej sytuacji, poznaj wygrywajÂące liczby w nadchodzÂącym losowaniu Lotto   ;D . Nie musisz byĂŚ geniuszem. Tylko wiedz ,czego chcesz. Tak mi siĂŞ wydaje.
Budda zwykÂł mawiaĂŚ " Nie mogĂŞ CIĂŞ niczego nauczyĂŚ, gdyÂż wszystko juÂż nosisz w sobie. MogĂŞ Ci tylko pokazaĂŚ jak siĂŞ dostaĂŚ do odpowiedzi "

East, dokÂładnie jest, jak piszesz. Ega narzucajÂą nam wszelkie niemoÂżliwoÂści, zapeÂłniajÂąc i przeci¹¿ajÂąc umysÂły. A to „pustostan” jest przecieÂż twĂłrczy. Gotowa odpowiedÂź czeka, lecz nie zauwaÂżysz jej w tÂłoku. 

Zigrin, bardzo ciekawie, ale nie wysÂługuj siĂŞ ptasim jajem, bo to nie zero. KaÂżda kura o tym wie!  ;D

Z pozdrowieniami
ptak.  :)

Witaj ptaku,
widzisz, z jednej strony jest wszystko takie proste ale z drugiej przerazliwie skomplikowane.   :(
Nic nie wisi w prozni/pustce ( bo takowa nie istnieje ) lecz wszystko jest ze soba powiazane. Jedna
z wazniejszych rzeczy jest jezyk. Sama widzisz, ze jak stosunkowo proste, podstawowe pojecia sa
jednak roznie rozumiane. I jezeli wszyscy mowia o tym samym ale kazdy rozumie co innego to mozna
tak dlugo...dyskutowac. Podczas gdy niektore pojecia maja mniejsze znaczenie to inne maja znaczenie
decydujace. Do czego zmierzam? ano do tego aby nie mylic mapy z prawdziwym terenem. Moze okazac sie, ze przejdziemy kolejny  raz obok nawet nie zauwazajac otwartych wlasciwych drzwi.
Sadze , ze moge powiedziec tak - miedzy innymi zapomnijcie i tego karzacego i tego poczciwego Boga.
Zadanie jest bowiem takie - dokladnie tyle ile Twoja wyobraznia=Ego jest w stanie wytrzymaaac.  :o

Witaj zigrin,
oczywiscie tak, dopuki tkwisz w trojwymiarowej czasoprzestrzeni.  Moge Cie jeszcze zapewnic, ze
te toroidy, wiry, swieta geometria, bozony, czastki Higgsa to bynyjmniej nie koniec. Za kazdym
takim fenomenem kryje sie nastepny a co je wszstkie ze soba wiaze to to, ze w przedziwny sposob
zalezne sa od obserwatora - czytaj jego mentalnej sfery.
pozdrawiam

W znaczeniu w jakim ja napisaÂłem, oznacza wszystko i ÂżrĂłdÂło wszystkiego...  :)

 

Jakby "w temacie" jest tu wypowied¿ Ekharta Tolle`a zaczerpniêta z ksi¹¿ki "G³os Ciszy" :

Kiedy patrzysz na drzewo i odbierasz jego Ciszê, sam stajesz siê Cichy. £¹czysz siê z nim na bardzo g³êbokim poziomie. Czujesz jednoœÌ ze wszystkim, co odbierasz w Ciszy i poprzez Ciszê. Poczucie jednoœci ze wszystkim, co ciê otacza, jest prawdziw¹ mi³oœci¹.

MĂłj ulubiony guru OSHO mĂłwiÂł  tak: gdy zaczynasz coraz mniej chcieĂŚ, ¿¹daĂŚ, potrzebowaĂŚ, oczekiwaĂŚ zaczynasz wtedy kochaĂŚ.
A gdy zaczynasz kochaÌ, wtedy id¹c drog¹ i napotkasz przydro¿ne drzewo chcesz do niego podejœÌ, chcesz go uœcisn¹Ì, chcesz go nawet uca³owaÌ.
Nie pytasz nawet dlaczego chcesz to zrobiĂŚ, bo miÂłoœÌ nie potrzebuje Âżadnych s³ów, bo miÂłoœÌ jest modlitwÂą, jest medytacjÂą jest piĂŞknem samym  w sobie.

rozumiem, Âże emocje juÂż opadÂły??  :) to dobrze  :)

Astro... temat o ego jest tematem dosyĂŚ freestyle`owym topikiem... niech juÂż te wszystkie posty "nie na temat" pozostanÂą..  choĂŚ rzeczywiÂście - wg. mnie troszkĂŞ odbiegajÂą od meritum wÂątku..

Witaj Thotal,
wydaje mi sie, mniemam, sadze ze stan pustki wcale nie oznacza bezwolnego oddania sie komu/czemukolwiek. Wrecz przeciwnie
to dopiero poczatek wlasciwej drogi na ktorej Ego , co prawda nieco odmienione ale nie do konca, musi byc dalej szkolone. Dopiero wtedy zaczynyna sie lamanie kolejnych pieczeci.  ::)
Ale jest to tylko stan przejsciowy i odwracalny.
pozdrawiam

Poddanie siĂŞ, utoÂżsamiam z wykreowaniem wewnĂŞtrznej miÂłoÂści, nie jest ono skierowane do kogoÂś/czegoÂś, jest bÂłogostanem...


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj Acentaur,
Masz racjĂŞ, jĂŞzyk jest waÂżny dla naszej komunikacji. Jednak nie tylko werbalnie porozumiewamy siĂŞ, a wÂłaÂściwie, to w nikÂłym procencie jĂŞzyk temu sÂłuÂży.
MyÂśl nie myÂśli sÂłowami.
Mo¿emy jak najdok³adniej doprecyzowaÌ pojêcia a i tak inne bêdzie rozumienie ka¿dego z nas. Dlaczego? Bo ró¿nice tkwi¹ w œwiadomoœci. I to od niej zale¿y, czy zauwa¿one zostan¹ otwarte drzwi, oraz jaki bêdzie nasz Bóg.
Jedno wydaje siê byÌ pewnym, wszystko tworzone jest na obraz i podobieùstwo w³asne. Bo czy mo¿na przekroczyÌ samego siebie? W³asna wyobraŸnia ma pewn¹ pojemnoœÌ i mo¿liwoœci. I tu siê z Tob¹ zgadzam.
Natomiast nie zgodzĂŞ siĂŞ z twierdzeniem, Âże pustka nie istnieje, dopĂłki tego nie udowodnisz.  ;)
To, ¿e wszystko jest z sob¹ powi¹zanie nie jest dowodem na brak pustki. Jest to jedynie dowód na wspó³zale¿noœÌ wszystkiego.

Pozdrawiam  :)
 

Witaj ptaku,
od strony pojeciowej najbardziej elegancko zalatwil sie z pustka Stanislaw Heller. Od strony matematyczno-fizycznej "przejawia" sie pustka licznymi paradoksami jak dualizm korpuskularno-falowy
czy dualizm energi-masy co czyni niezgodnosc STW z OTW. Lagodzi to nieco teoria pola a juz nieco
lepiej teoria strun. Niestety gubia sie one w zawilosciach matematycznych.
Zdaje sobie sprawe z ulomnosci moich "dowodow" ale naprawde "pustke" zalatwiono "naukowo"
calkiem niezle. To juz wspomnienie.
Co innego stan swiadomosci zwany pustka. Ten istnieje i jest nawet niezwykle uzyteczny ale to tylko
STAN/osobliwosc na dlugiej drodze. Wlasnie, przychodzi mi do glowy, ze praktycznie wsystkie opisy sie na tym koncza i stad te zrownanie z celem. Czy dobrze chwytam ?
I jeszcze specjalnie dla Thotala -  :)
St.Heller
pozdrawiam

Acentaur , piszesz 
JeÂśli "dowodzono" takim Âżargonem jak robi to imĂŚ Pan Heller to gratuluje. KaÂżde "naukowe" sÂłowo osiÂąga szczyt egotyzmu. Nauka z zaÂłoÂżenia nie zajmuje siĂŞ pustkÂą, bo nie da siĂŞ jej okreÂśliĂŚ jako  PRZEDMIOT badaĂą. Jak moÂżna by zrobiĂŚ doktorat na temat "NIC" ( niczego) ? Zatem wymyÂślono sÂłowotok dziĂŞki ktĂłremu "NIC" nie istnieje. I jest to bodajÂże najwiĂŞksze kÂłamstwo wszechczasĂłw.  Wszystko , co ma jak¹œ formĂŞ, co istnieje, co nazywasz strunÂą ,czy innym myÂśloksztaÂłtem, czymÂś siĂŞ odró¿nia - stanowi przedmiot badaĂą naukowych, ale prawda jest taka, Âże TO nie zaistniaÂłoby bez pustki. WszechÂświat jest peÂłen energii , ale sama energia i materia nie daje naukowcom wyjaÂśnienia wszystkiego. WymyÂślono wiĂŞc tzw "ciemnÂą energiĂŞ", o jej wÂłaÂściwoÂściach niewiele wiadomo, jak przyznajÂą sami naukowcy, ale wymÂślono jÂą po to, aby zapeÂłniĂŚ PUSTKÊ. MĂłwi siĂŞ, Âże "ciemna materia " wypeÂłnia wszechÂświat w 95%. Ale to nieprawda. Sami naukowcy odkryli, Âże istniejÂą w kosmosie przestrzenie, ktĂłre sÂą wolne od jakiejkolwiek energii , zarĂłwno tej ciemnej , jak i jasnej ( mierzalnej). SÂą kompletnie PUSTE. WÂłaÂśnie TEN fenomen , uwaÂżajÂą, jest odpowiedzialny za rozszerzanie siĂŞ wszechÂświata.
cyt" pustka to miejsce caÂłkowicie pozbawione zarĂłwno normalnej materii (gwiazdy, galaktyki, gromady galaktyk, planety), jak i tajemniczej "ciemnej materii". Po prostu nie ma tam nic. Astronomowie z Uniwersytetu w Minnesocie dokonali odkrycia najwiĂŞkszej jak dotÂąd pustki, w Gwiazdozbiorze Erydana, ktĂłra leÂży w odlegÂłoÂści od 6 do 10 miliardĂłw lat Âświetlnych i jest 40 razy wiĂŞksza od dotychczasowej rekordzistki."
ÂźrĂłdÂło http://www.wiadomosci24.pl/artykul/astronomowie_odkryli_wielkie_nic_we_wszechswiecie_40612.html

W artykule redaktor pyta  "Jak to jest, kiedy nie ma nic? Pytanie to stawia nas w bardzo trudnej sytuacji. CiĂŞÂżko bowiem stwierdziĂŚ jednoznacznie (jeÂżeli jest to w ogĂłle moÂżliwe) jak jest, kiedy nie ma nic. I moÂże tak to zostawmy, poniewaÂż dalsze wg³êbianie siĂŞ w tĂŞ filozoficznÂą myÂśl, moÂże doprowadziĂŚ nas do absurdalnych wnioskĂłw .. "
My wÂłaÂśnie siĂŞ tym "absurdem" zajmujemy .
Umys³ nie radzi sobie z tym problemem, ale œwiadomoœÌ podpowiada rozwi¹zanie : gdyby nie istnia³a pustka, nie by³oby niczego.
Co wiĂŞcej- istnienie materialnych form umoÂżliwia istnienie pustce.
PoniewaÂż Âżyjemy jako skoĂączone formy cielesne, poniewaÂż otaczajÂą nas przedmioty , roÂśliny i zwierzĂŞta, a takÂże rozrzedzona materia i energia, to oznacza, Âże pustka JEST. Co wiĂŞcej - buddyÂści twierdzÂą nawet, ze ona wszystkie te formy podtrzymuje.

 Egotyczny umysÂł sÂłuÂży ÂżyjÂącemu w formie czÂłowiekowi do poruszania siĂŞ wÂśrĂłd tych skoĂączonych form. Ego nie ma wglÂądu w ostateczne przyczyny wÂłasnego istnienia, chociaÂżby poznaÂło wszechÂświat na wylot. Dlatego nie znajdziemy pojĂŞĂŚ jednoznacznie opisujÂących czym jest to , z powodu  czego istniejemy. MoÂżna tego dokonaĂŚ na poziomie indywidualnego rozwoju, ale jednoczeÂśnie wymyka siĂŞ to jakimkolwiek opisom, jakiejkolwiek kontroli egotycznego umysÂłu.
JuÂż sam fakt istnienia tej pustki , zawierajÂącej nieskoĂączone moÂżliwoÂści i caÂłkowitÂą wiedzĂŞ, przynosi ulgĂŞ . Kusi swojÂą potĂŞgÂą, aby uzyskaĂŚ do niej dostĂŞp. I to jest moÂżliwe.TU I TERAZ , gdy odszukasz ciszĂŞ w sobie i poza sobÂą.
Eckhart Toole nazywa to dostrzeÂżeniem otwierajÂących siĂŞ bram, ktĂłrych peÂłno jest na kaÂżdym kroku.

East, jasno i przejrzyÂście opisujesz problem pustki, w przeciwieĂąstwie do S.Hallera.
ByÌ mo¿e i doszed³ p.Haller do jakichœ ciekawych odkryÌ, ale opisuje to w tak zagmatwany sposób i tak hermetycznym jêzykiem, ¿e wymaga to zbyt du¿ego nak³adu energii, by wgryŸÌ siê w skomplikowany opis, z którego wcale nie musi wynikaÌ prawda.
Ale takie widocznie jest EGO pana Hallera.

Osobiœcie ceniê prostotê, która niesie jasnoœÌ przekazu. Najbardziej skomplikowane rzeczy mo¿na opisaÌ w sposób najbardziej prosty. I odwrotnie, rzeczy proste mo¿na skomplikowaÌ do granic absurdu. A na absurd szkoda mi czasu i energii.
Nie Âżyjemy po to, by traciĂŚ go na rozszyfrowywanie kodĂłw cudzych umys³ów, ktĂłre de facto tkwiÂą w niewoli niedowartoÂściowanego EGO. UciekajÂąc w swoisty hermetyzm,  pseudo naukowcy  prĂłbujÂą nadaĂŚ sobie wyjÂątkowoÂści i waÂżnoÂści. ZatrzymujÂą na sobie uwagĂŞ innych sugerujÂąc korzyÂści poznawcze, a tak naprawdĂŞ wyÂłudzajÂą jedynie energiĂŞ, nie dajÂąc Âżadnej konkretnej wiedzy. OczywiÂście EGA o podobnym stopniu skomplikowania bĂŞdÂą przyciÂągniĂŞte i zatrzymane, w myÂśl zasady podobne przyciÂąga podobne.

Jak juÂż wspominaÂłam wczeÂśniej, poznanie nastĂŞpuje bardziej na poziomie intuicyjnym, oÂświecajÂącego wglÂądu, niÂż na wgryzaniu siĂŞ w cudze opisy, do tego maÂło zrozumiaÂłe.
Dlatego z caÂłym szacunkiem dla istoty duchowej p. Hallera, ale nie muszĂŞ poÂświĂŞcaĂŚ uwagi produktom jego EGO.  Bardziej ciekawi mnie, co ma do powiedzenia prosty czÂłowiek, ktĂłry doÂświadcza wglÂądu w siebie i w ciszy sÂłyszy wiele …
Bo cisza jest, tak samo jak i pustka. To moje odczucie bez dowodów. Dowodami karmi siê EGO, odczucia p³yn¹ z g³êbi istoty. To, czy nadamy im znaczenie, zale¿y od tego, na ile jesteœmy poddani kontroli EGO, naszego racjonalnego stra¿nika.

Acentaur, dziĂŞkujĂŞ Ci bardzo za wymianĂŞ zdaĂą, jednak zawsze wolĂŞ Twoje wÂłasne opisy od tych hellerowskich. 

Pozdrawiam  :)

I`n`I ( "JA" I "ja") czyli  moje ego ( "prosty czÂłek") i budzÂąca siĂŞ w ciszy ÂświadomoœÌ,   rĂłwnieÂż Ci dziĂŞkujemy Acentaur za Pana Hallera. MoÂżliwe, Âże bez niego Âświat nie  byÂłby tak cudownie ró¿norodny.
Ptaku , wydaje mi siê, ¿e to , co p³ynie z g³êbi wewnêtrznej ciszy i pustki, w jakiœ sposób tak¿e przemienia EGO . S¹ to takie w³aœnie "bezdowodowe" przeb³yski intuicji , która nie poddaje siê ¿adnej próbie uzasadnienia, czy te¿ opisania. W jej obliczu Umys³ zamiera jak wryty, otwiera siê jego kod Ÿród³owy . W pewnym momencie te wewnêtrzne przekazy , odczucia, czy jak je nazwaÌ , stapiaj¹ siê z EGO , scalaj¹ siê z nim wp³ywaj¹c na jego zmianê, przeprogramowywuj¹c go do nowej sytuacji. Staje siê nowa jakoœÌ, nowe "ja". Niepostrze¿enie ,ale tak¿e nieub³aganie nastêpuje rozwój. Stare nawyki powoli odpadaj¹ jak z³uszczony naskórek. Nikt nie rozczula siê nad starym naskórkiem. Ba , nawet nie zauwa¿amy jak odpada ( chyba ,¿e ktoœ przywyk³ do szorowania piêt pumeksem heh ;-) ) . W ciszy pe³nej dŸwiêków rodzi siê nowa jakoœÌ.

East, ja mam podobne odczucia – zwÂłaszcza odnoÂśnie intuicji. BywaÂło nawet, Âże podejrzewaÂłem jakiÂś wiĂŞkszy spisek i masowe podsÂłuchiwanie, tudzieÂż tajnÂą indoktrynacjĂŞ. Jednak natÂłok przeczuĂŚ i zdarzeĂą jest chyba za duÂży, aby wszystko wytÂłumaczyĂŚ nawet najbardziej fantastycznÂą teoriÂą spiskowÂą – a na brak wyobraÂźni nigdy nie narzekaÂłem…   ;)

A moÂże kluczy do naszego EGO naleÂży szukaĂŚ w naszej wyobraÂźni  ?
Moim zdaniem, w jakiÂś sposĂłb na pewno tak.

Pozdrawiam  :)

Witaj drogi east,
dziekuje Ci za uznanie ale...
sadze , ze nie doceniles wysilku Hellere nalezycie. Jego jezyk wydaje sie nieco dziwny ale jak to
przeczytasz pare razy to zrozumiesz , ze to precyzyjna konstrukcja gdzie kazde slowo jest na
wlasciwym miejscu.
To nie wszystko. Nie raz i nie dwa otwieralem oczy ze zdumienia gdy pewne "zrodla" liczace sobie naprawde wiele lat, w niejednym idealnie korespondowaly i uzupelnialy sie z tym co pisze Heller. I to
z wielu roznych pozycji widzenia swiata czy boga. Jest to zdumiewajace.
Po drugie , gdyby to byl tylko belkot, nie otrzymal by on szansy na pobliczne prezentacje oraz
nie proponowano by mu wspolpracy, a to sa juz fakty.
czesto to co wydaje sie absurdalne na pierwszy rzut oka okazuje sie przyslowiowym zlotem, o ktorym
pisza wszystkie teologie i filozofie.
Co do samej pustki. Ma ona znaczenie dla systemu materialistycznego , ona go uzasadnia. Ten
konstrukt eliminuje tez za jednym zamachem boga i zreszta tez inne swietosci od ducha pochodne.
pozdrawiam

zigrin , wydaje mi siĂŞ , Âże egotyczny umysÂł sam dokonuje "autonaprawy". Nie trzeba w nim na si³ê grzebaĂŚ, bo z nim nie wygrasz . Nie rozmontujesz go wyobraÂźniÂą. CiĂŞÂżko byÂłoby  mi to sobie w ogĂłle wyobraziĂŚ hehe.
Mo¿e siê okazaÌ, ¿e wyobraŸnia jest jednym z poziomów na których operuje umys³. Tego nie wiem i nie wnikam w to g³êbiej.

Gdy umysÂł styka siĂŞ z czymÂś nowym to automatycznie rozpoczyna  proces uczenia siĂŞ. Wchodzi z tym czymÂś w interakcje, bada to, usiÂłuje to rozwikÂłaĂŚ , jakoÂś siĂŞ z tym czymÂś komunikowaĂŚ. DziĂŞki temu  si³¹ rzeczy otwiera siĂŞ na to nowe COÂŚ.
WiedzÂą o tym spece od reklamy telewizyjnej. Reklamy to takie wirusy zagnieÂżdÂżajÂące siĂŞ umyÂśle. MajÂą za zadanie wywoÂłaĂŚ okreÂślone reakcje  w umyÂśle w wyniku czego mĂłzg uruchamia okreÂślone bodÂźce chemiczne dziaÂłajÂące w ciele. Te powodujÂą z kolei zamierzony efekt - potrzebĂŞ picia, jedzenia, zakupu okreÂślonego produktu, sÂłowem - Âłaknienie.
Teraz - zale¿y z czym umys³ wchodzi w interakcje. Znane jest powiedzenie "z kim siê zadajesz takim siê stajesz". Nie do koùca w 100%, bo to zale¿y od indywidualnej odpornoœci jednostki ( poziomu charyzmy na przyk³ad ),ale tzw "m¹droœÌ ludowa" swoje wie. Dlatego matki staraj¹ siê odci¹gaÌ swoje pociechy od tzw "z³ego towarzystwa".
JeÂśli pozwolisz swojemu umysÂłowi na przebywanie w "zÂłym towarzystwie " reklam , religii , okreÂślonych zasad panujÂących w danej grupie - on napewno z tego skorzysta. Ale jeÂśli Âświadomie wybierasz pewne lektury, szukasz dodatkowych informacji, a przy tym wy³¹czasz mass media i wpÂływy otoczenia  (np grupy ),  to z czasem uda Ci siĂŞ przeprogramowaĂŚ umysÂł w po¿¹danym kierunku . WĂłwczas bĂŞdzie on bardzo pomocnym narzĂŞdziem w zakresie eksplorowanych treÂści.
Tak mi siĂŞ wydaje.
PiszĂŞ tu o umyÂśle  czĂŞsto zamiennie z ego dla uproszczenia. W rzeczy samej uwaÂżam ego i umysÂł za jednÂą paczkĂŞ . Egotyczny umysÂł.

Precyzyjne umysÂłowe konstrukcje bywajÂą przeraÂżajÂąco idealne.

 
Z ca³¹ pewnoœci¹ ró¿ne umys³owe konstrukcje widzenia œwiata , czy boga mog¹ pokrywaÌ siê ze sob¹ na wiele sposobów - s¹ pajêcz¹, precyzyjnie ze s³ów utkan¹ sieci¹ . Jest to godne podziwu, ale mnie ju¿ nie zdumiewa.
NiektĂłrzy wpadajÂą w te sieci juÂż na zawsze. Wcale nie mam tu na myÂśli Twojej Prawdziwej Istoty.

Wspó³praca przy budowaniu konstruktĂłw umysÂłowych  jest naturalnym i logicznym  nastĂŞpstwem jego geniuszu. PodobieĂąstwa siĂŞ przyciÂągajÂą ( cytat z Ptaka  ;D )

Z ca³¹ pewnoœci¹ jest to bardzo "z³otousty" Pan cenny dla ka¿dej bez wyj¹tku teologii i filozofii.

Nie zgodzĂŞ siĂŞ z tym ,Âże pustka eliminuje boga i ducha jako takich. Wydaje mi siĂŞ ,Âże pustka depersonifikuje wiĂŞkszoœÌ  ( o ile nie wszystkie )  wyobraÂżeĂą o Bogu ,czy duchowoÂści. JednakÂże nie wyklucza istnienia tych wyobraÂżeĂą jako pewnych, moÂżliwych opcji. Dlatego, Âże kaÂżdy czÂłowiek ma prawo korzystaĂŚ z takich konstruktĂłw  i wyobraÂżeĂą o Bogu ( duchowoÂści ) jakie jest w stanie na danÂą chwilĂŞ rozwoju zaakceptowaĂŚ . Pustka to inaczej potencjaÂł nieskoĂączonych moÂżliwoÂści. Wszystkie one sÂą w tej pustce rĂłwnowaÂżne przy czym Âżadna nie jest nadrzĂŞdna wobec innej.
Co wiĂŞcej . Pustka obdarza czÂłowieka nieograniczonÂą paletÂą kombinacji do indywidualnego wyboru. Wydaje mi siĂŞ, Âże dla pustki , to TY  jesteÂś bogiem. Wybieraj co zechcesz . StwĂłrz mnie , nadaj mi formĂŞ, eksploruj mnie do woli - wydaje siĂŞ oferowaĂŚ pustka. Pustka i czÂłowiek sÂą dla siebie stworzeni tu i teraz - nigdy nie byÂło inaczej . Ta naturalna ³¹cznoœÌ istniaÂła zawsze. To egotyczny umysÂł, narzĂŞdzie pod kontrolÂą obcych siÂł stwarza(Âł) barierĂŞ pomiĂŞdzy tym , co Nieprzejawione i tym, co Przejawione, gdy tymczasem jedno z drugiego wynika, jedno- drugie przenika.

Co do uzasadnienia materialistycznego Âświata. Nie wydaje mi siĂŞ, aby trzeba go byÂło czymkolwiek uzasadniaĂŚ . Rozejrzyj siĂŞ dookoÂła. On sobie doskonale radzi bez pustki  ;D

Witaj ptaku,
krzywde jaka wyrzadzono czlowiekowi dopiero zobaczycie.
Jednym z elementow tego zniewolenia jest oderwanie jezyka od jego pierwotnego znaczenia. Tak jak
oderwanie "nauki akademickiej" od rzeczywistosci ( nie tej zmyslowej z nakladka z opetanego Ego).
Juz samo pozbawienie jezyka jego wlasciwych znaczen, zamienilo go na cos w rodzaju jezyka
programowania. Bo na zrozumienie malej zwrotki Poety ( nie poety piszacego na zamowienie) wymaga
paru stron wyjasnien. Zreszta to samo widac na dowolnym forum, zanim sie jakas drobnostke uscisli
leja sie potoki slow.
I tak jak z jezykiem, tak  jest z reszta tego "kompotu" otaczajacego wspolczesnego "czlowieka".
Zatraca sie systematycznie powiazanie ze "zrodlem" z wlasnymi korzenimi i dzieje sie to "rekami"
wlasnego Ego. Dlatego nie jest bez znaczenia wlasciwe rozumienie pojec, bo wtedy mozemy
rozumiec sens i konsekwencje .
Odsmiecenie jezyka byloby wspanialym tematem na odrebne forum.
Witaj east,
OK, nie musimy sie posilkowac wiecej Panem Hellerem. Moim celem bylo wskazanie na prace filozofa
i rodaka dla tych , ktorzy lubia jednak troche "naukowo" . Bo tak naprawde to tylko inny jezyk
a sens bardzo przystepny.
pozdrawiam

Witaj acentaur
Nie wiem ,czy moÂżliwe jest dzisiaj coÂś takiego jak "odÂśmiecenie jĂŞzyka ".
MoÂżliwe ,Âże istnieje taka szansa, ale  .. 
WedÂług jakich kryteriĂłw naleÂżaÂłoby odÂśmiecaĂŚ ? Co wrzuciĂŚ do kosza, co zmieniĂŚ, a co zostawiĂŚ ? I dlaczego tak a nie inaczej ?

W  "GÂłosie Ciszy" Eckhart Tolle bardzo ciekawie wyjaÂśnia czym sÂą sÂłowa. Z zastrzeÂżeniem co do s³ów uÂżytych w tej konkretnej ksi¹¿ce, s³ów wedÂług niego , wyjÂątkowych. Przy okazji wyjaÂśnia tu pewien proces .
cytat :
"W tej ksi¹¿ce uÂżyte sÂą oczywiÂście sÂłowa, ktĂłre w procesie czytania stajÂą siĂŞ myÂślami w umyÂśle. Nie sÂą to jednak zwyczajne myÂśli – powtarzajÂące siĂŞ, haÂłaÂśliwe, sÂłu¿¹ce same sobie, domagajÂące siĂŞ uwagi. Jak kaÂżdy prawdziwy nauczyciel duchowy, jak staroÂżytne sutry, myÂśli zawarte w tej ksi¹¿ce nie mĂłwiÂą „patrz na mnie”, lecz „patrz poza mnie”. MyÂśli te narodziÂły siĂŞ w Spokoju (ciszy, bezruchu) i dlatego majÂą moc – moc potrzebnÂą, Âżeby zabraĂŚ ciĂŞ z powrotem do tego samego Spokoju, z ktĂłrego pochodzÂą. Ten SpokĂłj to twoja wewnĂŞtrzna Cisza, twoja prawdziwa natura."

Jest to jakieœ kryterium. U¿yte w sensie poza-egotycznym . Nie s³u¿¹ce ¿adnej okreœlonej doktrynie. Myœli zaklête w s³owa wskazuj¹ kierunek - "patrz poza mnie".
CoÂś jest na rzeczy .
Mo¿na oczywiœcie ustaliÌ zupe³nie inne kryterium, wed³ug ¿yczenia. I to w³aœnie dzieje siê naturalnie . Ludzie skupiaj¹cy siê wokó³ jakiejœ sprawy czy idei mówi¹ swoistym , hermetycznym jêzykiem, w³aœciwym tylko dla nich.
Ale bywa teÂż zupeÂłnie inaczej. Na przykÂład moc jĂŞzyka uÂżytego w  Biblii blisko 2000 lat temu  polega takÂże na tym, Âże to samo zdanie moÂże nieœÌ ró¿norodne treÂści w zaleÂżnoÂści od poziomu rozwoju na ktĂłrym znajduje siĂŞ czytelnik. Eckhart Tolle czĂŞsto siĂŞ podpiera wypowiedziami Jezusa. OkazujÂą siĂŞ zaskakujÂąco ponadczasowe. ZawierajÂą  w sobie g³êbokie treÂści, inaczej postrzegalne w zaleÂżnoÂści od szerszego kontekstu w jakim siĂŞ je osadza, a nawet choĂŚby w odniesieniu do samego interpretowania tak podstawowego pojĂŞcia jak CZAS. Inne rozumienie czasu zmienia zupeÂłnie sens s³ów.
TakÂże wg mnie "odÂśmiecanie" jĂŞzyka nie ma wiĂŞkszego sensu. Najpierw trzeba by byÂło "odÂśmieciĂŚ" umysÂły, albo chociaÂż porzÂądnie je przewietrzyĂŚ  ;D
Dlatego serdecznie polecam jutro dÂłuugi niedzielny spacer .
Sam oczywiÂście siĂŞ wybieram.
pozdrawiam
East

Acentaur, czy mĂłgÂłbyÂś zatem wskazaĂŚ krzywdzicieli?
I kto pozbawia jĂŞzyka jego czystoÂści? Nie czyniÂą tego przypadkiem sami ludzie?
JĂŞzyk zawsze byÂł wieloznaczny, a to za sprawÂą niedoskonaÂłoÂści swojej. WyjÂściem jest porozumiewanie siĂŞ telepatyczne. Ale to przyszÂłoœÌ. Na razie musimy sobie radziĂŚ z wieloznacznoÂściÂą s³ów. Pomocna jest w tym intuicja, przy pomocy, ktĂłrej doskonale moÂżna uchwyciĂŚ sens np. wiersza.  ;) Bez koniecznoÂści wielostronicowej analizy. A niedookreÂślonoœÌ w poezji stanowi o jej wartoÂści.

Widzê, ¿e wci¹¿ trwa polowanie na czarownice, czyli opêtane EGO.
A ono samo? Ma siĂŞ doskonale i juÂż na 15 stronie panoszy siĂŞ mieszajÂąc nam jĂŞzyki. Czy zatem nie naleÂżaÂłoby wrĂłciĂŚ do mowy maÂłp? Przynajmniej wszystko byÂłoby jasne i czytelne. Jeden ruch, czy pomruk samca w lot byÂłby rozumiany, bez zbĂŞdnych powtĂłrzeĂą. A tymczasem hellerowskie dywagacje do rozgryzania, eh …   

Pozdrawiam  :)
 

Witaj east,
Niestety wielu sadzi, ze wymodlenie sie czy "wyciszenie" jest ta wlasciwa droga. Gruby blad. Od kazdego jest tyle wymagane ile tylko moze wytrzymac ale te granice ustala kto inny. Kazdy i Ty tez, powinien pracowac na najwyzszych obrotach. To tak na wstepie.
Przykro mi , ze znajdujesz wysilek Hellera objektem do ironii. Wierz mi, ten material i tak sie przebije.
Kiedys byly takie czasy, gdy egzystowaly alfabety , ktore wykorzystywano do kreacji.  8)  Ale to o czym ja mowie to nastepna warstwa. Tu slowa zachowywaly konotacje z natura i duchowa strona czlowieka. Latwo dopowiesz sobie reszte bo jezyk i mysl sa scisle zwiazane.A mysl to Ty.  ;D
pozdrawiam

Ja tam na EGO nie polujĂŞ . Ja je oswajam Ptaku.
MruczĂŞ sobie do niego  - i wszystko jasne hehe
Wierzycie w coÂś takiego , jak nieprzypadkowe, wrĂŞcz ZNACZÂĄCE spotkania ?
CoÂś takiego dzisiaj mi siĂŞ przytrafiÂło . Gdy zamykaÂłem sklep poczuÂłem, Âże ktoÂś siĂŞ wpatruje w moje plecy. OdwrĂłciÂłem siĂŞ szybko - to byÂł pies. ÂŚliczny duÂży  husky.MiaÂł przepiĂŞkne , jasno-orzechowe oczy. ByÂł miĂŞciutki i puszysty.  Nigdy go tam wczeÂśniej nie widziaÂłem. UÂśmiechn¹³em siĂŞ, a on do mnie podbiegÂł i zacz¹³ siĂŞ ÂłasiĂŚ. Kiedy miaÂłem zasun¹Ì roletĂŞ antywÂłamaniowÂą z gĂłry na dó³ ( wydaje taki nieprzyjemny , grzechoczÂący dÂźwiĂŞk ) powiedziaÂłem nowo poznanemu przyjacielowi, o tym, Âże to nie bĂŞdzie miÂłe dla jego uszu i Âżeby siĂŞ odsun¹³ . OdskoczyÂł jakby mnie zrozumiaÂł , a gdy uporaÂłem sie z zamkniĂŞciem znowu do mnie podbiegÂł. PoprosiÂłem by mnie kawaÂłeczek odprowadziÂł i zrobiÂł to. Po pewnym czasie powiedziaÂłem mu ,Âżeby wracaÂł juÂż do swego Pana. Jeszcze chwilĂŞ staÂł w miejscu odprowadzajÂąc mnie swoim mÂądrym wzrokiem , a potem zawinaÂł siĂŞ i juÂż go nie byÂło. Niesamowite spotkanie z psem, ktĂłry wszystko rozumiaÂł. Tak mi siĂŞ wydawaÂło przynajmniej.
Nie jest to wiĂŞc tak, Âże  sÂłowa sÂą takie trudne do ogarniĂŞcia i Âże w ogĂłle nie da siĂŞ porozumieĂŚ. Za sÂłowami znajdujÂą siĂŞ intencje peÂłne treÂści. ZwierzĂŞta je wyczuwajÂą. To raczej ludzie utracili gdzieÂś umiejĂŞtnoœÌ prawdziwego sÂłuchania. Gdy sÂłuchasz , albo mĂłwisz , obdarzaj interlokutora peÂłnÂą ÂżyczliwoÂści uwagÂą i szacunkiem. Tak nawiÂązuje siĂŞ wiĂŞÂź porozumienia, wytwarza siĂŞ przestrzeĂą. Natomiast dzisiejsi ludzie skupiajÂą siĂŞ za bardzo na sobie, na wyraÂżaniu EGO. ÂŻÂądajÂą zrozumienia, ale nie starajÂą siĂŞ rozumieĂŚ innych. Nie mam na myÂśli tutaj Âżadnego uÂżytkownika tego forum. To raczej moje spostrzeÂżenia ze Âświata realnego.

ps . I dobrze Ptaku. Niech siĂŞ jeszcze i 20 stron napisze ...

Witaj ptaku,
musze zrobic unik ale odpowiem tak: kazdy zobaczy tyle na ile zapracowal, i to pod kazdym wzgledem.
idziesz w dobrym kierunku. Sa to jeszcze czasy historyczne gdy slowa wywolywaly obrazy. Czy zwrot
" myslenie obrazami" cos Ci mowi? Nalezy to rozwijac a w zasadzie na nowo przypomniec.
Widzisz ptaku, jak tylko east zapomnial o Hellerze to zaczal dobrze kombinowac  ;D
pozdrawiam

Acentaur, a jak moÂżna myÂśleĂŚ jak nie obrazami? WÂłaÂśnie sÂłowa je wywoÂłujÂą.
Czytanie lub s³uchanie powoduje, ¿e przewija siê film. Nie ogl¹dasz przecie¿ na wewnêtrznym ekranie konkretnych s³ów, lecz obrazy, które s³owa (pojêcia) nios¹. Tym bardziej myœli s¹ ¿ywymi i zmiennymi obrazami. S¹ one sprzê¿one z wyobraŸni¹, nie mog¹ bez siebie istnieÌ.
KaÂżda myÂśl ma wizualny podkÂład, choĂŚ sÂłyszymy teÂż w umyÂśle sÂłowa, ktĂłre stanowiÂą jakby swoiste tÂłumaczenie obcojĂŞzycznego filmu dla EGO.  ;D

East, piĂŞkne spotkanie z psem. TeÂż miewaÂłam i miewam niesamowite relacje miĂŞdzygatunkowe i to z wzajemnym rozumieniem siĂŞ, mimo braku jĂŞzyka. Masz racjĂŞ, to nasze intencje sÂą odbierane przez inne ÂświadomoÂści. WÂłaÂściwie, to jĂŞzyk nam zaszkodziÂł, bardziej oddzielajÂąc, niÂż ³¹czÂąc. Przez to zgubiliÂśmy wÂłaÂściwy kierunek.  :)
 

Witajcie, piĂŞknie piszecie WSZYSCY, jestem WAMI szczerze zachwycony. :)

Moje EGO, te¿ by chcia³o coœ b¹kn¹Ì i choÌ trochê zab³ysn¹Ì. ;D
Jest trochĂŞ zagubione, gdy czyta Hellera i wydaje mu siĂŞ, Âże jest caÂłkiem gÂłupie, ale gdy czyta East'a, Ptaka, Acentaura, to mu trochĂŞ Âłatwiej zrozumieĂŚ wyartykuÂłowane intencje.

Jestem te¿ zdania, ¿e prostota w wyra¿aniu siê jest bardzo istotna, proste te¿ powinny byÌ relacje miêdzy porozumiewaj¹cymi siê istotami. Kiedy intencje s¹ szczere, prostota w komunikacji staje siê automatyczna, widzê to najlepiej w kontaktach z moim pieskiem - rozumiemy siê bez s³ów ;)

CzytajÂąc Was, pomyÂślaÂłem o zaleÂżnoÂściach pomiĂŞdzy wyobraÂźniÂą, twĂłrczoÂściÂą, a odnadywaniem siĂŞ w pustce.
Dochodzê do wniosku, albo tak mi siê wydaje, ¿e wysokie loty wyobraŸni, tworzenie ca³kowicie nowych rozwi¹zaù, budowanie nowych przestrzeni myœlowych odbywa siê w okolicach pustki. Wyzwolenie siê z EGOtycznych side³ umys³u, jest momentem na prawdziw¹ twórczoœÌ, idealnym miejscem do wyobra¿ania sobie nowych ideii, punktem uruchomienia geniuszu, bez wzglêdu na dziedzinê zainteresowaù.
Najciekawsze jest to, Âże dostĂŞp do tej przestrzeni moÂże mieĂŚ kaÂżdy, Âże jest to raczej prostsza rzecz, niÂż nam siĂŞ to wydaje...


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj ptaku,
prawda jakie to piekne i proste i tylko dlaczego tak rzadko funkcjonuje?. To wlasnie "normalnosc" ( czytaj Ego ) o ktora tak zabiegamy, trzyma nas mocno w garsci i decyduje co widzimy, slyszymy
i czujemy. Stale postrzegamy swiat poprzez raster naszego Ego, wiec niedoskonale warunki wyjsciowe
nie moga prowadzic do prawidlowych doznan. Tak wiec, jesli nie znamy wlasciwego znaczenia slow, to i nie mozemy oczekiwac poprawnego funkcjonowania widzenia obrazami. Dalej idac, sama gra obrazow to dopiero poczatek.
Dlatego nalezy nie ustepowac w zdobywaniu prawdziwej wiedzy, poszukujac "mistrza" w sobie
samym i to jak najbardziej swiadomie.
Witaj Thotal,
te 20 stron, ktore postuluje East nie sa mozliwe ber Ciebie.
pozdrawiam

WspomnieliÂście o obrazach i o jĂŞzyku . W obu tych Âśrodkach przekazu EGO macza swoje paluszki znieksztaÂłcajÂąc postrzeganie oraz wzajemne porozumienie ( tak jak piszesz  Acentaur ). Ale jest jeden Âśrodek przekazu, ktĂłry wydaje siĂŞ na tyle uniwersalny, Âże jest zrozumiaÂły dla wszystkich bez wzglĂŞdu na to kim siĂŞ urodzili lub gdzie siĂŞ urodzili - muzyka.
Muzyka dociera do wnĂŞtrza  pomijajÂąc umysÂł. MuzykĂŞ moÂżna prĂłbowaĂŚ opisaĂŚ. Recenzje wydajÂą siĂŞ byĂŚ sztuczne, niepeÂłne . W recenzjach pÂłyt krytycy czĂŞsto stosujÂą zabieg porĂłwnawczy usiÂłujÂąc zakwalifikowaĂŚ usÂłyszanÂą muzykĂŞ do okreÂślonego gatunku. NadajÂą jej etykietki rock, jazz, punk, techno itd, albo tak egzotyczne nazwy jak ambient, lub teÂż wymyÂślajÂą hybrydy pojĂŞciowe, tak jakby odbiorcy to miaÂło coÂś wyjaÂśniĂŚ. Muzyki nie odbiera siĂŞ umysÂłem, pojĂŞciem, czy sÂłowem . JÂą siĂŞ czuje jako wibracjĂŞ, ktĂłra albo odpowiada twojemu osobistemu poziomowi wibracji, albo nie odpowiada.
ZwróÌcie uwagĂŞ, Âże w wypowiadanych przez kogoÂś sÂłowach najbardziej przykuwa naszÂą uwagĂŞ ton , brzmienie gÂłosu rozmĂłwcy. CzĂŞsto nawet nie skupiamy siĂŞ tak na znaczeniu s³ów , co na Âładunku , wibracji , jakÂą niesie brzmienie czyjegoÂś gÂłosu. SÂą ludzie, ktĂłrych gÂłosy z ÂłatwoÂściÂą przekraczajÂą granice ego. SÂą jak balsam dla uszu sÂłuchajÂącego. Kochamy te gÂłosy , wzruszajÂą nas pomimo tego ,Âże czasami nie wiemy kompletnie o czym do nas mĂłwiÂą. Takim gÂłosem obdarzony byÂł z pewnoÂściÂą Âśp Luciano Pavarotti. TakÂże niektĂłre maÂłe dzieci majÂą cudownie kojÂące gÂłosiki. To , co wywoÂłujÂą w czÂłowieku pochodzi z g³êbi duszy, jest niezaleÂżne od ego. Gdy ogarnia nas wzruszenie, albo dreszcz przebiega ciaÂło , to jest to uczucie tak dog³êbne i prawdziwe, Âże zupeÂłnie zrzuca z twarzy maskĂŞ. ZasÂłuchani , tracimy pojĂŞcie czasu i przestrzeni. Istnieje tylko wibracja w TERAZ. Kiedy przebrzmiewa, zapada cisza . To , co siĂŞ dzieje w tym momencie ciszy tuÂż po tym, jak milknie ostatnia zgÂłoska, jest tym magicznym stanem jednoÂści z wszechÂświatem, jakby wszystko dookoÂła siĂŞ zasÂłuchaÂło.... brzemnienna cisza w peÂłni Âświadomej obecnoÂści - odsÂłoniĂŞte  JAM JEST. MyÂślĂŞ ,Âże wÂłaÂśnie dla tej chwilowej magii , wielcy mistrzowie gÂłosu tak bardzo lubiÂą koncertowaĂŚ.

Kolysanka jest potwierdzeniem tego co piszesz, ma³e dziecko uto¿samia siê z wibracj¹ matki, nie doszukuje siê sensu s³ów albo linii melodycznej, ale w³aœnie uspakajaj¹cej, harmonizuj¹cej wibracji.


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj east,
bardzo dobrze wyczuwasz. Ale nie tylko muzyka ale i w rownym stopniu poezja korzystaly z pewnego
daru szkolonego przez wiele , wiele lat. Bo tak sie jakos skladalo, ze ich wrazliwe dusze laczyly
przewidywanie PRZYSZLOSCI z aktem artystycznym. Bylo to mozliwe wtedy, gdy spolecznosci byly
jednoscia a nie bezdusznymi samodlawiacymi sie demokracjami czy innymi cudami cywilizacji na "wyzszym stopniu rozwoju".
Muzyka, dzwiek to pasmo cos 8 oktaw a wiec w porownaniu ze wzrokiem ( 2 oktawy) pozwala na
sporo wiecej niz sie powszechnie sadzi. Teraz rejestrujemy pewne fenomeny posilkujac sie silna
nomenklatura jak... niezle albo kiepskie bo tyle nam pozostalo.
pozdrawiam

Witaj Acentaur,
W duÂżej mierze masz racjĂŞ, ale chyba nie do koĂąca.  :)
Piszesz, ze wszystko postrzegamy przez EGO, wiĂŞc widzenie jest znieksztaÂłcone. Faktycznie, to co przechodzi przez EGO, moÂże nie dawaĂŚ prawidÂłowych doznaĂą.  Ale, czy wszystko to jedynie patrzenie poprzez EGO? Czy nie bywajÂą chwile, gdy jesteÂśmy sam na sam z tÂą czĂŞÂściÂą nas, ktĂłra jest wolna od jakichkolwiek wpÂływĂłw naszego kontrolera? Czy nie doÂświadczamy chwil uniesieĂą duszy, niemego zdumienia i zachwytu, wrĂŞcz pierwotnego? Gdzie tylko obraz i dÂźwiĂŞk czysty jest naszym doznaniem?
Gdy w³¹cza siê patrzenie sercem, EGO niewiele ma do powiedzenia. Wiêc nie powierzchnia jednotonalna nam siê jawi, a obraz w ca³ej swej wyj¹tkowoœci i doskona³oœci. Czy w ogóle potrzebny jest wtedy jêzyk? Czy nie dotyka nas wówczas nasze wewnêtrzne mistrzostwo?

Witaj ptaku,
oczywiscie, ze masz racje. Sa to takie wspaniale chwile. I choc po tym widac jaki piekielny bagaz
smieci dzwigamy. Malo tego, my nie mozemy uwierzyc, ze te momenty mozna rozciagnac na tyle ile chcemy.
pozdrawiam

Przekaz najczĂŞÂściej wi¹¿e siĂŞ z ruchem…
Istnieje oczywiÂście takÂże przekaz bardziej wewnĂŞtrzny, ktĂłrym jednak EGO nie lubi siĂŞ posÂługiwaĂŚ, gdyÂż przekaz ten, mimo iÂż jest lokalny, wychodzi juÂż poza EGO. Dlatego wÂłaÂśnie, gdy obawiamy siĂŞ zewnĂŞtrznej reakcji naszego EGO, dobrze jest zrobiĂŚ co najmniej kilka g³êbokich wdechĂłw i… zaczekaĂŚ.

Wszelkie przekazy myÂśli niosÂą okreÂślone wibracje. Wibracje te sÂą mniej, lub bardziej zharmonizowanie pod kÂątem podobnych wibracji odbiorcy. OddziaÂływajÂą one przy pomocy swoich potencja³ów na emocje, uczucia i wiedzĂŞ bardziej je aktywujÂąc, lub wyciszajÂąc. Jednym z najprzyjemniejszych form przekazu jest muzyka, poniewaÂż niesie wibracje najbardziej zharmonizowane (rĂłwnieÂż harmonizujÂące) i najmniej przetworzone – dÂźwiĂŞk jest wibracjÂą juÂż niejako samÂą w sobie.
Muzyka zawsze bĂŞdzie przyjemnym jĂŞzykiem duszy, poniewaÂż zawiera okreÂślony rytm i  harmoniĂŞ, co powoduje harmonizowanie nas samych. Moim zdaniem, niebagatelny wpÂływ ma tutaj wyobraÂźnia sÂłuchacza, ktĂłra reÂżyseruje jego emocjami i uczuciami pod podkÂład danej muzyki. JĂŞzyk muzyki zdaje siĂŞ byĂŚ takÂże najbardziej zrozumiaÂłym dla czÂłowieka, niezaleÂżnie od narodowoÂści. Najlepsza muzyka harmonizuje wszystko do tego stopnia, Âże powstaje cisza…


PS. KiedyÂś oglÂądaÂłem w TV ciekawy wynalazek. Mianowicie, byÂło to urzÂądzenie elektroniczne z mikrofonem i gÂłoÂśniczkiem zamontowanym w okolicy wylotu rury wydechowej luksusowego samochodu. UrzÂądzenie to sÂłuÂżyÂło do zmniejszenia haÂłasu pracy silnika przy pomocy generowania tego samego haÂłasu – ale z przesuniĂŞtym fazowo czasem odtwarzania wzglĂŞdem haÂłasu rzeczywistego. Efekt byÂł niesamowity – niemal bezgÂłoÂśny.

To tylko taka ciekawostka – niezupeÂłnie zwiÂązana z tym tematem.

Pozdrawiam

Zigrin, doskonaÂły przepis na ciszĂŞ i pustkĂŞ! Wystarczy cokolwiek skopiowaĂŚ wibracyjnie i „zharmonizowaĂŚ” kopiĂŞ z oryginaÂłem nie zapominajÂąc o przesuniĂŞciu fazy …  i pustka gotowa! Totalne wyciszenie wibracji, czyli znikniĂŞcie obiektu. ChoĂŚ de facto powinien pozostaĂŚ jakiÂś Âślad, zapis energetyczny, by byÂła moÂżliwoœÌ przywrĂłcenia do stanu istnienia, tego, co zostaÂło „zamroÂżone”, bÂądÂź zmodyfikowania wg innego zamysÂłu. 
MoÂże wÂłaÂśnie pustka jest takim kondensatem wszelkich „wyciszonych” istnoÂści?  I byĂŚ moÂże  to nie z niej wszystko siĂŞ zaczĂŞÂło, tylko do niej wraca to co byÂło, by moÂżna byÂło zaczynaĂŚ od nowa, wci¹¿ od nowa. Wg fantazji i woli ÂświadomoÂści, tej przejawionej, poza pustkÂą.
Ciekawe, czy moÂżna rozmontowaĂŚ pustkĂŞ? I czy wtedy haÂłas nie zagÂłuszyÂłby WszechÂświata?

No to sobie EGO pofantazjowaÂło! A co mu szkodzi …  ;D

To byÂła tylko techniczna sztuczka – taka ciekawostka. Zapis energetyczny istnieje tam w postaci dwĂłch podobnych sinusoid, ale gdzie jedna ma MAX, inna ma w tym czasie MIN, dlatego wynikowÂą jest linia zbliÂżona do prostej i oscylujÂąca blisko zera...

Gdy jeszcze weÂźmiemy pod uwagĂŞ fakt, Âże obiektywnie czas jest tylko iluzjÂą. Wtedy dochodzĂŞ do wniosku, Âże EGO wÂłaÂśnie dziĂŞki czasowi potrafi „rozmontowywaĂŚ” pustkĂŞ.
Moim zdaniem, w bezczasowej pozbawionej EGO, czyli obiektywnej rzeczywistoÂści wszystko jest ciÂągle pustkÂą.

Chyba jednak dobrze kombinujemy…   ;)

A dlaczego zak³adasz, ¿e w obiektywnej rzeczywistoœci EGO nie istnieje? A mo¿e obiektywna rzeczywistoœÌ - to EGO monstrualnych rozmiarów, doskona³e pod ka¿dym wzglêdem? Bo skoro Ega nasze wci¹¿ ucz¹ siê i tworz¹ swoje œwiaty, to co daje ich zsumowanie? Czy¿ nie powstaje wówczas obiektywna rzeczywistoœÌ, m¹dra m¹droœci¹ i dorobkiem wszystkich EGO?
I ka¿de z nich osi¹ga w koùcu totaln¹ œwiadomoœÌ i staje siê równe istocie, która je wyhodowa³a, tak ¿e znika wszelka ró¿nica. Pozostaje czysty umys³, œwiadomoœÌ. A EGA? By³y wo³ami ci¹gn¹cymi w górê rozwoju. Bez nich prawdopodobnie zabrak³oby motywacji, wiêc mo¿e to po¿yteczne stworzenia?
No i popatrz, jakie opinie na wÂłasny temat serwujÂą, jakÂą fantazjĂŞ uÂłaĂąskÂą przejawiajÂą …   ;D

Wydaje mi siĂŞ, Âże EGO nie moÂże istnieĂŚ bez czasu, a obiektywnie czas przecieÂż nie istnieje. Po drugie, EGO jest przejawione, bo jest wirem/wirami, a nie ciszÂą. MÂądroœÌ wszystkich EGO d¹¿y do doÂświadczenia, a nastĂŞpnie do ÂźrĂłdÂła – czyli do pustki/ciszy. Inna sprawa jest taka, Âże EGA nie znajÂą dokÂładnie swojej drogi, ani jej finaÂłu – chociaÂż mogÂą snuĂŚ (tak jak ja  ;D ) podejrzenia. OsiÂągajÂąc na koĂącu totalnÂą ÂświadomoœÌ, osiÂągajÂą jednoczeÂśnie totalny spokĂłj…

Ech te nieposkromione kochane EGA…  ;D

Skoro juÂż mowa o spokoju, to chyba czas do ³ó¿eczka – dobranoc  :)

JuÂż Ty lepiej nie kochaj tak tego EGO-Zigrinka,
bo zwieœÌ CiĂŞ moÂże to cwane …  ;D

MiÂłych snĂłw  :)

Ega po to wÂłaÂśnie sÂą, aby zwodziÂły i ÂśniÂły...  ;D

DziĂŞki, moje EGO takÂże Âżyczy miÂłych snĂłw...   :)

Witam wszystkich,
Czas powstal w momencie wyodrebnienia sie Ega. Czlowiek "plywa" zanurzony w czasie, w swoim mentalnym produkcie. Jonasz w brzuchu wieloryba to adekwatna metafora. Potrzebuje czlowiek wiec rybaka   ::) hmm, ktory wylowi go z wody=czasu a tego musimy znalezc w sobie.
Ta tzw. pustka to stan swiadomosci ( calej), kiedy na skutek dzialania naszej wolnej woli osiagamy wewnetrzny spokoj, a wtedy Ego( czesc swiadomosci) sadzi, ze nie musi nic wiecej robic, ze kontroluje wszystko. A wtedy, w stanie ciszy nie nastepuje jakakolwiek kreacja a tylko zaczynamy rozpoznawac fenomeny , ktore zawsze istnialaly ale ze wzgledu na filtr Ego nie mielismy mozliwosci w pelni poznac. Wtedy tez zaczyny sie nauka od podstaw.
Ego to nasza integralna czesc i ona nigdy nie zaniknie. Ona sie tylko ulozy z naszym ja w nowa harmonijnie funkcjonujaca calosc.
pozdrawiam

Hej, dokÂładnie, EGO zna wy³¹cznie czasoprzestrzeĂą, ktĂłrÂą ogarnia. Jest zwiÂązane z czasem. MoÂżna zatem zaryzykowaĂŚ twierdzenie, ze jego dni sÂą policzone heheh  ;-)
"Niechaj siĂŞ wola Twoja stanie" odnosi siĂŞ do Ciebie , istoty , ktĂłra jest czymÂś wiĂŞcej niÂż EGO.
Egotyczne  postrzeganie rzeczywistoÂści wpÂływa na otaczajÂącÂą go rzeczywistoœÌ .

Niech zobrazuje to nastĂŞpujÂący przykÂład.
Obserwuj±c elektron sprawiasz ,¿e zachowuje siê on tak, jak jeste¶ w stanie o nim pomy¶leæ - wy³awiasz go z pustki. Gdy go nie obserwujesz , to istnieje w ka¿dej mo¿liwej pozycji- jest tylko potencja³em elektronu , jest WSZÊDZIE i NIGDZIE. Zachowuje siê raz jak fala , raz jak kulka , a raz jeszcze dziwniej ( superpozycja).
ZobrazujĂŞ to filmowo :
http://www.youtube.com/watch?v=DfPeprQ7oGc

Czysta magia co nie ?
Albo po prostu rzeczywistoœÌ . Nauka za pomoc¹ fizyki kwantowej stwierdza,¿e to w³aœnie OBSERWATOR, a raczej œwiadomoœÌ tego obserwatora decyduje o tym, jak zachowuj¹ siê cz¹stki. A przecie¿ z tych cz¹stek zbudowany jest ca³y œwiat materialny. Ka¿da forma Przejawiona.

To doÂświadczenie potwierdza , Âże racjĂŞ miaÂł Milarepa ( o ktĂłrym pisaÂłem juÂż na tym forum kiesyÂś ), Âże natura rzeczy jest pusta -to czÂłowiek sprawia, Âże staje siĂŞ rzeczywista.
Co siê stanie, gdy przeniesiesz swoj¹ œwiadomoœÌ poza utarte , linearne schematy, gdy wyzwolisz siê z EGO, gdy wyzwolisz siê z czasu ?
ByĂŚ moÂże bĂŞdziesz mĂłgÂł sprawiĂŚ, Âże Âświat materii zacznie byĂŚ Ci posÂłuszny, posÂłuszny TWOJEJ WOLI, a wiĂŞc -"Niechaj siĂŞ wola Twoja stanie".

Aby to zrobiÌ , "wystarczy" dotrzeÌ w g³¹b siebie, g³êboko poza umys³ , zanurzyÌ siê w pustce i powróciÌ z niej. To jakby stworzyÌ siebie na nowo, jakby siê na nowo narodziÌ. Tak, jak mówi³ pewien Nauczyciel :

Chrystus mĂłwi do Nikodema: zaprawdĂŞ, zaprawdĂŞ powiadam ci: jeÂśli siĂŞ ktoÂś nie narodzi powtĂłrnie, nie moÂże ujrzeĂŚ KrĂłlestwa BoÂżego (J 3:3; por. J 1:12.13)

Tak wiĂŞc to nie fizycy kwantowi pierwsi nauczÂą siĂŞ wÂładaĂŚ materiÂą , nie oni UJRZÂĄ "KrĂłlestwo BoÂże", lecz TY. JeÂśli tylko zechcesz.

Tak, teoria nieoznaczonoÂści, korpuskularna i falowa wyglÂądajÂą juÂż od doœÌ dawna na… magiczne. Coraz dokÂładniejsze przyglÂądanie siĂŞ naszym fundamentom materialnym (tj. czÂąstkom elementarnym) sprawia paradoksalnie, Âże widzimy coraz mniej materii, a coraz wiĂŞcej pró¿ni. Moim zdaniem z materii jednak tak szybko siĂŞ nie wyzwolimy, tylko bĂŞdziemy zmieniaĂŚ sposĂłb jej postrzegania. Materia bĂŞdzie siĂŞ stawaĂŚ dla nas coraz bardziej dynamiczna (…), bo bĂŞdziemy mieĂŚ coraz wiĂŞkszÂą ÂświadomoœÌ m.in. na jej temat, oraz ÂświadomoœÌ samego stwĂłrczego postrzegania naszej rzeczywistoÂści. Zawsze jednak bĂŞdzie dualny taniec jakiegoÂś „elektronu” z jakimÂś „protonem”, dopĂłki Âświat bĂŞdzie postrzegany przez dualne istoty (EGA) – moim zdaniem, jest to jak najbardziej przyzwoite i wÂłaÂściwe…  :) 

Oczywiœcie, bêdziemy mieÌ coraz wiêksz¹ w³adzê nad materi¹, poniewa¿ jej postrzeganie bêdzie pozbawione jej absolutyzmu. Absolut bêdzie definiowany bez ograniczeù dualnych, bo Absolut jest ponad wszelkim EGO i dualizmami. Ciekawym jest fakt, ¿e w wielu dawnych œwiêtych tekstach (nie wy³¹czaj¹c zmanipulowanej Biblii), jest informacja odnoœnie iluzorycznoœci postrzegania materii, oraz zalecenie byœmy wszystkiego szukali poprzez nasze serce i uczucia:

Mat. 6:33
33. Ale szukajcie najpierw KrĂłlestwa BoÂżego i sprawiedliwoÂści jego, a wszystko inne bĂŞdzie wam dodane.
(BW)

1 Jan. 4:4
4. Wy z Boga jesteÂście, dzieci, i wy ich zwyciĂŞÂżyliÂście, gdyÂż Ten, ktĂłry jest w was, wiĂŞkszy jest, aniÂżeli ten, ktĂłry jest na Âświecie.
(BW)

Rzym. 8:10
10. JeÂśli jednak Chrystus jest w was, to chociaÂż ciaÂło jest martwe z powodu grzechu, jednak duch jest Âżywy przez usprawiedliwienie.
(BW)

1 Kor. 6:19
19. Albo czy nie wiecie, Âże ciaÂło wasze jest ÂświÂątyniÂą Ducha ÂŚwiĂŞtego, ktĂłry jest w was i ktĂłrego macie od Boga, i Âże nie naleÂżycie teÂż do siebie samych?
(BW)

2 Kor. 13:5
5. Poddawajcie samych siebie prĂłbie, czy trwacie w wierze, doÂświadczajcie siebie; czy nie wiecie o sobie, Âże Jezus Chrystus jest w was? Chyba ÂżeÂście prĂłby nie przeszli.
(BW)

1 Kor. 13:9-13
9. Bo czÂąstkowa jest nasza wiedza i czÂąstkowe nasze prorokowanie;
10. Lecz gdy nastanie doskona³oœÌ, to, co cz¹stkowe, przeminie.
11. Gdy byÂłem dzieciĂŞciem, mĂłwiÂłem jak dzieciĂŞ, myÂślaÂłem jak dzieciĂŞ, rozumowaÂłem jak dzieciĂŞ; lecz gdy na mĂŞÂża wyrosÂłem, zaniechaÂłem tego, co dzieciĂŞce.
12. Teraz bowiem widzimy jakby przez zwierciadÂło i niby w zagadce, ale wĂłwczas twarzÂą w twarz. Teraz poznanie moje jest czÂąstkowe, ale wĂłwczas poznam tak, jak jestem poznany.
13. Teraz wiêc pozostaje wiara, nadzieja, mi³oœÌ, te trzy; lecz z nich najwiêksza jest mi³oœÌ.
(BW)

Witaj east,
Jesli juz tak daleko zajdziesz pewnie spostrzezesz, ze caly problem czasoprzestrzeni przestanie po prostu istniec a Twoja wola zajmnie sie kreacja ale juz z czegos innego.  :)

Z tej drogi nie powinno sie powracac. To nie jest zdobywanie umiejetnosci do panowania nad materia. Powtorne narodzenie to takze metafora procesu rozwoju duchowego ale zawsze w jednym kierunku. Rozwoj, wzrost duchowosci wiaze sie zawsze ze zmiana postaci.  :o
 Rozwoj ten cechuje wlasnie ciagle doskonalenie w przeciwienstwie do maglowania materii za wszelka cene, do poszukiwanie nowych teorii, nowych czastek, nowych dowodow na potwierdzenie tego co wlasciwie nie istnieje. Ten materialny obled symbolizuje od wiekow min. ouboros, waz pozerajacy wlasny ogon. To droga defragmentacji rzeczywistosci oparta o zwierzece, instyktowne zachowania, droga w znaku Sajin. To droga saturnicznej samozaglady, kiedy czlowiek uzywa tylko lewa, duchowa strone swojego Logos ( LGS=333) do postrzegania swiata. Prosze nie mylic z polkula mozgu!. W mitologi obrazuje to historia Kronosa=Saturna , ktory najpierw sam zdobyl wladze kastrujac sierpem ( Ksiezyc) swego ojca Uranusa (Niebo) a potem obawiajac sie podobnego losu ze strony wlasnego potomstwa zaczal je po ich urodzeniu pozerac. Najmlodszego syna, Zeusa postanowila uratowac jego matka Rhea (stworzycielka rzeczywistosci), podajac Kronosowi kamien zas dziecko ukryla na Krecie. Kiedy Zeus wyrosl, pokonal Kronosa, zmusil do wyrzygania polkniete siostry i braci i nastepnie wtracil do Tartaru ( symbol czasoprzestrzennego postrzegania rzeczywistosci )  razem z innymi Tytanami.

Witaj zigrin,
wszystkich swiete ksiegi maja to do siebie, ze sa pisane symbolicznym jezykiem, ze jezyk ten zalezny jest od specyficznego kontekstu( wymaga oddzielnych studiow) oraz ze w koncu hebrajski ma podwojna nature, gdzie kazdej literze odpowiada wartosc liczbowa. Tak wiec jakakolwiek interpretacja oryginalu sila rzeczy niszczy
pierwotna strukture i sens. Wiec wszystkie biblie narodowe to czyjes interpretacje bez kontekstu i bez pierwotnego sensu.
Poza tym zycze innym takich rozmowcow jakich ja mam w tym temacie
serdecznie pozdrawiam

CzeœÌ Acentaur.
Moim zdaniem, ÂświĂŞte ksiĂŞgi wÂłaÂśnie dziĂŞki symbolice do dziÂś sÂą aktualne. PowyÂższe cytaty, ktĂłre przytoczyÂłem zaczerpn¹³em akurat z nowego testamentu, a oryginalnym jĂŞzykiem NT byÂł grecki, a nie hebrajski. Ponadto zauwaÂż, iÂż Jezus nauczaÂł g³ównie za pomocÂą symboliki i przypowieÂści – co kaÂżdy moÂże przeczytaĂŚ w ewangeliach. SposĂłb ten dodatkowo umoÂżliwiÂł przyszÂłe unikanie cenzury i uraÂżania czyjegoÂś EGO – „… tak aby patrzyli, a nie widzieli. SÂłuchali, a nie sÂłyszeli…”.

Jan. 16:25
25. To powiedziaÂłem wam w przypowieÂściach; nadchodzi godzina, gdy juÂż nie w przypowieÂściach bĂŞdĂŞ do was mĂłwiÂł, lecz wyraÂźnie o Ojcu oznajmiĂŞ wam.
(BW)


Pozdrawiam  :)

Witaj zigrin,
moim tez ale to nie wszystko  :)
zrodlem obu religii sa niby te same przekazy ustne sprzed wielu wiekow przed nasza era z ta roznica,ze  tradycja hebrajska od samego poczatku, w sposob rytualny zapewnia absolutna wiernosc przekazu.
Dlatego jedyne zrodla to ksiegi hebrajskie. Tradycja chrzescijanska to tylko pasmo interpretacji plus
100 procentowa utrata kodu. I to stad sie bierze ten poblazliwy stosunek Zydow.
w tym watku o Ega jestem raczej spokojny zas jezeli chodzi o historie chrzescijanstwa, to nie bylo
tak rozowo i do tej pory nie jest.
pozdrawiam

"Tak daleko" to jeszcze nie zaszed³em. Prawdê mówi¹c wci¹¿ szukam tej w³aœciwej drogi do otwarcia Bramy by móc wydostaÌ siê poza umys³.
Tak, chcê powróciÌ stamt¹d, czujê ,¿e powinienem. Moja droga , tak jak i ka¿dego narodzonego cz³owieka wiedzie poprzez doœwiadczenie w materii. Uwa¿am , ¿e ma to g³êboki sens dla samej istoty Nieprzejawionego.
Buddyjscy mnisi ( Botthisatwowie ) , którzy doœwiadczyli Przebudzenia, wracali z powrotem Stamt¹d do œwiata materialnego. Potrafili przebywaÌ raz w Tamtym œwiecie, a raz w tej naszej codziennej czasoprzestrzeni, nie wyró¿niaj¹c siê z otoczenia niczym szczególnym.
 NiektĂłrzy, tacy, jak Milarepa, potrafili przenikaĂŚ materiĂŞ, potrafili niÂą wÂładaĂŚ podÂług wÂłasnej woli, ale te umiejĂŞtnoÂści zawsze byÂły jedynie, tÂłem, zaledwie narzĂŞdziem, a nie celem samym w sobie. ChodziÂło im zawsze o czÂłowieka, o wskazanie mu drogi ku indywidualnemu rozwojowi , ku moÂżliwoÂściom ukrytym w jego wnĂŞtrzu. I za mnie nikt tej drogi nie przejdzie. Pokazano mi jedynie drzwi. Kiedy poczujĂŞ, Âże jestem gotowy - otworzĂŞ je sam.
Trudna to nauka, chociaÂż taka prosta .

MoÂże CiĂŞ zaskoczĂŞ Acentaur, ale nie musisz siĂŞ martwiĂŚ ÂżadnÂą utratÂą kodu, bo to sami wszystko kodujemy  ;D. CaÂłe Twoje postrzeganie rzeczywistoÂści jest jednym wielkim dwĂłjkowym kodem. Dualizm jest we wszystkich rzeczach materialnych, oraz we wszystkich innych energiach w jakikolwiek sposĂłb przejawionych. Przejawienie moÂże zaistnieĂŚ wy³¹cznie w wyniku wyodrĂŞbnienia siĂŞ dwĂłch „przeciwnych” biegunĂłw. Nie jest tutaj najbardziej istotne jak nazywamy te bieguny. KaÂżdy moÂże inaczej nazwaĂŚ tÂą pare: mĂŞski/ÂżeĂąski, 0/1, ciemny/jasny, ciepÂły/zimny, dobry/zÂły, itd…

Patrz¹c w monitorze komputera na nick/awatar jakiegoœ u¿ytkownika tego forum, nie wnikasz g³êboko w fakt, ¿e za niezliczonymi uczuciami, doznaniami zmys³owo wyobra¿eniowymi kryj¹ siê same 0 i 1. Z absolutnie ka¿d¹, w jakikolwiek sposób dostrzegaln¹ rzecz¹ i energi¹ jest tak samo. Nie musisz widzieÌ np. figury kwadrat, bo masz j¹ ju¿ w sobie zakodowan¹, jako jeden z najbardziej elementarnych kodów. Dziêki temu, wystarczy tylko jeden impuls, aby wyzwoliÌ kod o nazwie kwadrat. Z kodem Biblii jest podobnie, jeœli masz w jakiœ sposób dany kod w sobie, to w biblii te¿ on bêdzie mimo ¿e:
 
1.   BibliĂŞ spisywaÂło co najmniej kilkadziesiÂąt osĂłb

2.   Spisywanie trwaÂło tysiÂące lat

3.    W Biblii sÂą niektĂłre niuanse (przez niektĂłrych nazywane terminem: sprzecznoœÌ), ktĂłre mogÂą byĂŚ takÂże wytÂłumaczone ró¿nicami w indywidualnym postrzeganiu rzeczywistoÂści ró¿nych jej autorĂłw – ale jednoczeÂśnie jest zaprzeczeniem istnienia spĂłjnego kodu, a nawet redaktora.

4.   WielopÂłaszczyznowa zaleÂżnoœÌ treÂści Biblii od licznych i wiele starszych przekazĂłw, epizodĂłw, kultĂłw, systemĂłw i wydarzeĂą – w³¹cznie z tymi ktĂłre wydarzyÂły siĂŞ o wiele póŸniej niÂż jej powstanie, a nawet dopiero majÂą siĂŞ wydarzyĂŚ !

5.   Fizyczne nieistnienie pierwotnego pierwowzoru caÂłej Biblii spisanego w jednym jĂŞzyku i „literka w literkĂŞ”. To prawda, Âże Âżydzi starali siĂŞ zachowywaĂŚ 100% zgodnoœÌ, ale moim zdaniem nie dotyczyÂło to nawet caÂłego starego testamentu. PonoĂŚ tylko piĂŞcioksiÂąg MojÂżesza byÂł napisany staroÂżytnym bez-przystankowym pismem hebrajskim.

6.   WedÂług jawnych treÂści przekazĂłw wszystkich wartych uwagi ÂświĂŞtych pism, zbawienie naleÂży do nas samych (w sensie wewnĂŞtrznym), a nie do Âżadnych zewnĂŞtrznych wynalazkĂłw jak np. komputery. Wskazana jest nawet iluzja caÂłego Âświata zewnĂŞtrznego, ktĂłry jest uwarunkowany naszym wnĂŞtrzem.

     

ReasumujÂąc – moim zdaniem, kod Biblii bĂŞdzie w niej zawsze, jeÂśli bĂŞdzie na niego zapotrzebowanie. Bo jeÂśli by go wtedy i tak nie byÂło, to bĂŞdzie stworzony…  ;D

Wszystko co akceptujemy (kochamy), automatycznie stwarzamy. JeÂśli nie, to oznacza, Âże albo siĂŞ niedokÂładnie zdeklarowaliÂśmy, albo sami nie wiemy czego chcemy…

OsobiÂście uwaÂżam, Âże kluczy do naszego EGO (i wszystkiego) naleÂży szukaĂŚ w nas samych. Takich wskazĂłwek jest peÂłno nie tylko w ÂświĂŞtych pismach. I jak to piĂŞknie zauwaÂżyÂł East:
 
KtoÂś (coÂś) moÂże nam tylko wskazaĂŚ drzwi, ale to my sami moÂżemy je otworzyĂŚ.


Pozdrawiam

Nie wiem czy to z powodu przemiany astronomicznej - zbliÂżajÂącej siĂŞ wiosny , czy nagÂłego ataku spawacza ( od jakiegoÂś czasu tak nazywam  swĂłj umysÂł ) , chodzĂŞ jakiÂś rozdraÂżniony i podminowany. Ego ma swoje uÂżywanie.  RozdraÂżnienie ogarnia mnie z byle powodu, a jednoczeÂśnie wewnÂątrz mnie roÂśnie SpokĂłj - coraz bardziej nabrzmiaÂła cisza. Czasami przesadnie reagujĂŞ na bÂłache sprawy, a przy tym jestem Âświadomy tej przesady. Tylko ObserwujĂŞ . I to teÂż mnie draÂżni. Dlaczego nie dziaÂłam , tylko obserwujĂŞ ? Dlaczego nie przeciwdziaÂłam temu rozdraÂżnieniu  ???
Tu na forum siĂŞ produkujĂŞ , piszĂŞ wylewnie o ciszy, pustce i Spokoju, a w rzeczywistoÂści nie panujĂŞ nad sobÂą tak, jakbym sobie tego ÂżyczyÂł. Gdy zdarzy mi siĂŞ zachowaĂŚ impulsywnie - widzĂŞ to wyraÂźnie , ale nic na to nie mogĂŞ poradziĂŚ. Samo siĂŞ dzieje. Po czasie poprawiam siĂŞ, przepraszam ... ale za jakiÂś czas znowu to samo.
EGO  posyÂła mi szydercze myÂśli  "a widzisz ile wart jest ten twĂłj SpokĂłj ?- nic nie jesteÂś w stanie zmieniĂŚ, bĂŞdzie tak , jak jest .." .Ono Chce wzbudziĂŚ we mnie poczucie winy , jakieÂś sprzeczne emocje , bunt, chce wymusiĂŚ jak¹œ samoocenĂŞ , jakÂąkolwiek reakcjĂŞ . A ja nic. Tylko wci¹¿  obserwujĂŞ siebie.
Coraz wyraÂźniej zdajĂŞ sobie sprawĂŞ, Âże to , jakiego mnie postrzega otoczenie,  tak na prawdĂŞ jest wynikiem dziaÂłania EGO. Ludzie , ktĂłrzy mnie otaczajÂą ciÂągle coÂś mĂłwiÂą, przychodzi im to z ÂłatwoÂściÂą, a mnie, jakby koÂłek w gardle stan¹³ - z trudnoÂściÂą dobieram sÂłowa, by wyraziĂŚ myÂśli, o ktĂłrych wiem, Âże nie wypÂływajÂą z mojego wnĂŞtrza, lecz z umysÂłu. Ci, wobec ktĂłrych zdobywam siĂŞ na wysiÂłek, by  wytÂłumaczyĂŚ swoje postrzeganie rzeczywistoÂści reagujÂą przewaÂżnie tak, jakbym opowiadaÂł gÂłupi film, albo stary dowcip. Trudno siĂŞ spodziewaĂŚ innej reakcji po kimÂś, kto silnie utoÂżsamia siĂŞ ze swoim umysÂłem.  Gdybym nie wiedziaÂł jakim mistrzem kombinowania jest mĂłj wÂłasny umysÂł to pewnie strasznie bym siĂŞ denerwowaÂł tym, Âże nikt mnie nie rozumie - i byÂłoby to kolejne zwyciĂŞstwo EGO. Gdybym nie rozpocz¹³ procesu uwalniania siĂŞ od wÂładzy zwodniczego umysÂłu to zapewne szybko przydatnÂą sztukĂŞ oratorskÂą doprowadziÂłbym do perfekcji. Na tĂŞ chwilĂŞ o wiele
Âłatwiej mi siĂŞ pisze. W ciszy.
Dzisiaj, w takÂą ÂślicznÂą pogodĂŞ  wybraÂłem siĂŞ na dÂługi spacer. Moje EGO uruchomiÂło program "spacer" w ktĂłrym chodzi siĂŞ wydetanÂą ÂścieÂżkÂą , najlepiej prawÂą stronÂą ( jak w ruchu ulicznym ), uÂśmiechamy siĂŞ do mijajÂących nas spacerowiczĂłw, psa trzymamy na smyczy i baczymy na dobre maniery ... ale moje Przebudzone JA chciaÂło zejœÌ ze ÂścieÂżki w pole, iœÌ przed siebie, gapiĂŚ siĂŞ otwartymi oczyma wprost w sÂłoĂące, chciaÂło przytuliĂŚ siĂŞ do drzewa by poczuĂŚ czym jest TERAZ . I zrobiÂłem to. Tak wÂłaÂśnie jak chciaÂło. MusiaÂłem wyglÂądaĂŚ idiotycznie przytulajÂąc siĂŞ do dĂŞbu, ale miaÂłem gdzieÂś ludzi, ktĂłrzy dziwnie siĂŞ na mnie patrzeli. PolazÂłem w pole. W drodze powrotnej mijaÂłem KoÂśció³ od zaplecza. TrwaÂła msza. Jak znam ten KoÂśció³, to w pó³mrocznym pomieszczeniu przy zapalonych sÂłabych ÂświatÂłach  ÂżarĂłwek KsiÂądz zawodziÂł coÂś o ÂŚwiatÂłoÂści , a caÂły tÂłum powtarzaÂł za nim naÂśladujÂąc wycie do KsiĂŞÂżyca .
Ja w tym czasie szedÂłem sobie nieÂśpiesznie Âśrodkiem pola i wpatrywaÂłem siĂŞ wprost w SÂłoĂące, a ono mnie nie raziÂło !  DoÂświadczaÂłem ÂświatÂłoÂści na bezdroÂżu idÂąc w stronĂŞ SÂłoĂąca, pies biegaÂł szczĂŞÂśliwy po polu, a wokó³ dziaÂło siĂŞ Âżycie. I czuÂłem SpokĂłj.  UczyÂłem siebie  i uczyÂłem swoje EGO  jak po prostu byĂŚ .

Witaj zigrin,
Ciesze sie tylko , ze coraz wiecej ludzi to zauwaza
aj, aj chyba bylo by to za prosto. Dualizm postrzegania a kod dwojkowy czy jakikolwiek inny ( tez dobry) to dwie rozne sprawy. Stworzenie, zycie jest nieco bardziej skomplikowane , bo juz w genetyce mamy kod trojkowy, akustyka to kod osemkowy... Nie mylic mapy z terenem. Digitalizacja to tylko przyblizenie. Niektore aspekty, zewnetrznych przejawy zyciowych procesow pewnie mozna tak modelowac, ale to tylko modele.
dziala to mniej wiecej tak:
gdy wymawiasz jakies slowo, a nawet gdy je pomyslisz to " w innej przestrzeni" zostanie wywolana adekwatna zmiana. I jesli np. slowo czlowiek (hebr. adam ) ma wartosc(zewnetrzna) 1-4-40 to kiedy sie on oddala od Jedni(Boga) pozostaje z niego tylko 4-40, (hebr.dam) i to ma sens. Przeliczenie tego w innym jezyku pozbawia automatycznie jakiegokolwiek znaczenia. A to tylko pierwsza z kilku plaszczyzn. Ksiegi hebrajskie( nie Biblia) sa ze soba na rozne sposoby polaczone i to sie nie zmienilo od momentu pierwszego zapisu. Jakakolwiek zmiana jednego slowa zmienia sens calosci.
Jakkolwiek wspomaganie komputerowe moze byc pomocne np. do wyszukiwania ale nie do tlumaczenia, gdyz wielowarstwowa struktura jest starannie ukrywana przez wieki.
W sumie ciezko jednoznacznie oceniac bo po prostu brak danych. Na ile to mozliwe, nalezy moim zdaniem szukac wiedzy i madrosci gdzie sie da.
Co do konkluzji zgadzam sie z Toba w pelni.
pozdrawiam

Witaj east,
kazdy musi swoja droge odnalezc i przejsc i w tym sensie robisz wszystko wlasciwie. Co dla Milarepy
bylo dobre nie musi byc i nie jest  dla innych wzorem do nasladowania. Nasladowanie napewno
nie jest wlasciwym rozwiazaniem ani dla Ciebie ani dla nikogo.
pozdrawiam

Acentaur, ja jednak dalej upieram siĂŞ przy stwierdzeniu, Âże wszystkie kody majÂą swoje ÂźrĂłdÂło w kodzie dualnym (cyfrowym). Nie zastanawiaÂłeÂś siĂŞ nigdy dlaczego do opisu dowolnego Âświadomego EGO uÂżywamy terminu: indywiDUALNY, a nie jakiegoÂś innego – niecyfrowego ? Poza tym, pustka (jako Absolut) jest bez-biegunowÂą pra-przestrzeniÂą, a przestrzeĂą zaczyna siĂŞ od razu od podziaÂłu na dwa bieguny – pó³nocny i poÂłudniowy. Zachodzi wtedy przejawienie i pojawia siĂŞ w ciszy pierwszy „haÂłasujÂący” wir. Wir moÂże wirowaĂŚ tylko w lewo, lub w prawo. RozpoczĂŞcie wirowania jest moÂżliwe tylko w wyniku doÂświadczenia nierĂłwnowagi dualnej. Jest to naprawdĂŞ g³ówny w³¹cznik typu „niech siĂŞ stanie ÂświatÂłoœÌ - ON/OFF. 

WzglĂŞdem Absolutu (ZERA), moÂżna siĂŞ przemieszczaĂŚ tylko w dwĂłch kierunkach, sÂą to PLUS i MINUS (nie tylko matematyk Ci to powie ). Filozofie wschodu takÂże wspominajÂą tylko o ying/yang. Wszystkie inne rodzaje kodu sÂą juÂż jego interpreterem/kompilatorem. Najlepszym do wytÂłumaczenia przykÂładem sÂą nasze komputery. Na komputerze (maszynie cyfrowej) teÂż moÂżesz sÂłuchaĂŚ dowolnej muzyki, wyÂświetlaĂŚ grafikĂŞ z milionami kolorĂłw, przeliczaĂŚ dowolne jednostki miar i systemy liczbowe itd…

Ponadto zauwaÂż, Âże pÂłci wszystkich Âżywych istot jakie tylko znamy wystĂŞpujÂą dualnie – chociaÂż bywajÂą takÂże istoty zawierajÂące oba aspekty w jednym osobniku. ZauwaÂżyÂłeÂś, Âże kod genetyczny nie opisujemy jako cyfrowy, ale czy zauwaÂżyÂłeÂś jednoczeÂśnie, Âże wszelki kod genetyczny ma swoje ÂźrĂłdÂło z po³¹czenia aspektu mĂŞskiego i ÂżeĂąskiego ? Dzisiaj nawet dzieci wiedzÂą, Âże nie przyniĂłsÂł je bocian - no, chyba Âże to byÂła dualna para bocianĂłw…    :)

  Dr¹¿¹c dowolnie przejawionÂą energiĂŞ do samego jej ÂźrĂłdÂła, zawsze moÂżna dojœÌ do samego dualnego separatora (g³ównego w³¹cznika), ktĂłry danÂą energiĂŞ uruchamia, lub nie (TAK/NIE). Na poczÂątku byÂło sÂłowo, a najbardziej pierwotnym sÂłowem jest sÂłowo najkrĂłtsze (TAK/NIE). Wszystkie inne sÂłowa wymagajÂą podstawowej „zgody” do przejawienia (TAK/NIE) – „Niech siĂŞ speÂłni Twoja wola” / „niech siĂŞ nie speÂłni Twoja wola” – chociaÂż sÂłowo „NIE”, ze wzglĂŞdu na sprzeczne ograniczenie wolnoÂści, jest tutaj bardzo podejrzane i mylÂące…
 Wszelkie „wahania” poza TAK/NIE (np. czĂŞÂściowo tak) sÂą tylko dowodem na to, Âże nie jesteÂśmy jeszcze przy g³ównym w³¹czniku…


Do Easta:

U mnie teÂż podobnie „spawacz” daje popaliĂŚ - ba, nawet podobne iskry lecÂą…  ;D
Jak spotkam jakiegoÂś czÂłowieka obejmujÂącego drzewo, to bĂŞdĂŞ wiedziaÂł, Âże to moÂże byĂŚ moja bliÂźniacza dusza   ;D – wtedy, nawet moÂże siĂŞ okazaĂŚ zbĂŞdne wchodzenie na forum…  :)


Pozdrawiam

Witaj zigrin,
najpierw, jak juz musicie, to wybierzcie nieco grubsze drzewo, tak aby dla mnie miejsce sie znalazlo.  :)
Rozumiem Cie, ze swiat w ktorym wyrosles tak Cie wyposazyl by dualizm byl tym normalnym, tym
oczywistym. Nawet jak widzisz "wyjatki" jak w genetyce czy akustyce starasz sie je automatycznie
"sprowadzic" do kodu binarnego i uzywasz delikatnie mowiac , sporych uproszczen.
bo czy dzieci wiedza czy nie, nie zmienia to faktu w zaden sposob istnienia innego kodu.
Poza tym kod dwojkowy natychmiast sie zalamuje przy opisie wszystkich fenomenow jakosciowych,
jest tylko przyblizeniem przy zjawiskach nieliniowych, czyli sporo tego.
Ale chyba o to nam nie chodzi. Jesli chcesz , digitalizuj co popadnie, moze takie doswiadczenie
jest Ci potrzebne.  ;D
Chociaz ostatnia czesc Twojego postu jakby temu przeczyla... :)
Wiec w koncu jak?
pozdrawiam

WidzĂŞ, Âże coraz mÂądrzejsze robiÂą siĂŞ te Wasze ega. I jak wspaniale potrafiÂą juÂż rozkodowywaĂŚ rzeczywistoœÌ! A moje coÂś zmizerniaÂło ostatnio i ledwie zipie. :(  Nawet gadaĂŚ mu siĂŞ nie chce, ani myÂśli produkowaĂŚ, moÂże to wiosna tak wpÂływa?  ::)

JeÂśli zaÂś chodzi o obejmowanie drzew, to nie jesteÂście osamotnieni, czyniĂŞ to na kaÂżdym spacerze. I widujĂŞ podobnych cudakĂłw przyklejonych do brzĂłzek nadmorskich.  ;D

Z pozdrowieniami, ptak.

Witaj w klubie Acentaur i Ptaku…  :)

Moim zdaniem Ptaszku, Ty (i twoje EGO) nie macie czym siĂŞ przejmowaĂŚ – a juÂż szczegĂłlnie wiosnÂą…  :)

Pozdrawiam

Dzięki chłopaki i dziewczyny, za wsparcie i miłe słowo. Dobrze wiedzieć ,że nie jestem sam heh. Właściwie nigdy nie jestem samotny, mimo, że zdecydowałem się na takie życie . I tak samo wiele dualności się wzajemnie przenika, jest ze sobą ściśle powiązane .
Do tego co zauważyłeś  Zigrin o kodzie O-1 i co napisałeś Acentaur , o kodzie z czwórkami, dopiszę jeszcze jedno spostrzeżenie, które - być może, połączy obie Wasze teorie .
Cofnijmy się do czasu Neolitu , 5000 lat wstecz . Wtedy na całej Ziemi powstawały budowle, które dzisiaj nazwiemy budowlami megalitycznymi. I co one takiego nam wyjaśniają . Wskazują mianowicie na wzajemne powiązanie Ziemi, Księżyca i Słońca . Jak to powiązanie wygląda ?
To zdumiewające , że tarcza Księżyca oglądana z Ziemi ma dokładnie taką samą wielkość jak Słońce . Budowle megalityczne pełnią rolę zegarów wskazując na przesilenie wiosnene i zimowe , a także dzieki nim wyliczano zaćmienia Słońca. Nie przywiązujemy do nich wagi , ale faktem jest, ze dwa największe ciała niebieskie widziane z Ziemi mają tę samą wielkość kątową. Możliwe to jest , gdyż Księżyc jest dokładnie 400 razy mniejszy niż gwiazda w centrum naszego Ukałdu Słonecznego, zaś jego odległość od Ziemi wynosi 1/400 odległości Słońca o Ziemi. Można powiedzieć, że stosunek wielkości ( widzianej z Ziemi) i odlległości Słońca od Księżyca wyraża się okrągłą liczbą 400. Przy tym zauważmy ,że obwód biegunowy Ziemi wynosi niemal dokładnie 40 000 km ( NASA podaje 39941, ale inne źródła wyliczają  40 010 km, a przyjmuje sie  w sumie środnio 40 008 km ) . Jak widać, układ dziesiętny z tajemniczą czwórką w tle funkcjonuje od samego początku istnienia naszej Planety, czyli już od 4,6 mld lat i zależności Ziemia -Księżyc-Słońce doskonale to potwierdzają. Dlaczego te trzy ciała ? Moim zdaniem dlatego, żeby nikt tego nie brał za przypadek.

Witajcie w klubie :)
WrĂłciÂłem ze spaceru i nie wiedzÂąc nic o waszych dywagacjach, teÂż obejmowaÂłem cztery brzozy w wiosennym zachwycie...

Warszawka w sÂłoĂącu ;D


Pozdrawiam - Thotal ;)

MoÂże to jakaÂś wiosenna epidemia ?  ;D
Jeszcze trochĂŞ, a thotalnie zabraknie drzew...  ;D

Pozdrawiam sÂłonecznie  :)

Witaj east,
budowle megalityczne mialy wiele funkcji, m.in byly jakby zapisem starozytnych "boskich" alfabetow. Jesli masz
 czas i checi to polecam dzielo Roberta Gravesa - Biala Bogini.
 Zas uklad dziesietny z czworka w tle tlumaczy gematria. 10=1+2+3+4 czyli boski wymiar(10) naprzeciw
 naszym trzem plus czas, tak jak kciuk naprzeciw 4 palcow, zasada 1-4, przewijajaca sie wszedzie.
 W przypadku wody, 2 atomy wodoru o liczbie porzadkowej 1 oraz atom tlenu o liczbie 8, czyli znowu 1-4.
 Woda ( hebr.majim)  ma wartosc 40-10-40 gdzie widac tez te strukture.
 Dalej czlowiek ( hebr.adam) to 1-4-40...
 Genesis - na poczatku byl "ed" czyli 1-4...
 Mam nadzieje , ze Cie nie zamecze tym ciaglym odwolywaniem sie do gematrii ale czesto nic odpowiedniejszego
 nie znajduje. Poza tym ma ona znaczenie uniwersalne i wcale nie jest zdobycza hebrajska lecz jedynie
 w tym jezyku jest jednym z najwczesniejszych zapisow, ktore jeszcze ocalaly.
 pozdrawiam

Mam wraÂżenie, Acentaur , ze siĂŞ ostatnio mÂądrzymy jak dwie przemÂądrzaÂłe maÂłpy  hehe  ;D . Ot taka dygresja na poczÂątek ;-)
Ale wracajÂąc do meritum, czyli do tematu wÂątku.
Otó¿ dzisiaj miaÂłem doskonaÂły przykÂład czym jest moje ego . DzieĂą miaÂłem taki, Âże lepiej nie mĂłwiĂŚ . Od PiÂątku  splot dziwnych "przypadkĂłw" , upierdliwych i uci¹¿liwych ( g³ównie z samochodem, ale takÂże zwiÂązanych z moim  "zapominalstwem"  ) zdarzeĂą losowych doprowadziÂł mnie w koĂącu do Âłez. Najpierw Âłez wÂściekÂłoÂści na siebie za caÂłoksztaÂłt. DoszÂło do tego ,Âże daÂłem sobie porzÂądnie w pysk, i zapytaÂłem gÂłoÂśno CO SIÊ Z TOBÂĄ DZIEJE CZÂŁOWIEKU ??? DOBRZE CI TAK, TERAZ PÂŁAÆ ZA B£ÊDY. W tej chwili moje EGO tryumfowaÂło. UdaÂło mu siĂŞ wzbudziĂŚ wÂściekÂłoœÌ i poczucie winy. Ale w chwili , gdy zdaÂłem sobie z tego sprawĂŞ, Âłzy wÂściekÂłoÂści przerodziÂły siĂŞ w Âłzy rozbawienia, niepohamowanej radoÂści. To byÂł jeden z najpiĂŞkniejszych dni mojego Âżycia.  ;D
Zrozumia³em, ¿e wszystko zale¿y od tego KTO bierze udzia³ w zdarzeniach. Jeœli jest to EGO - kieruje siê logik¹ strat , kary i nagrody, winy lub zadowolenia z siebie. Wówczas mo¿e dojœÌ do drastycznego zani¿enia w³asnej wartoœci, samoobwiniania siê, a nawet jakieœ dewiacji psychicznej. Jeœli zaœ patrzy ŒwiadomoœÌ, to patrzy poza to doœwiadczenie. Dostrzega to, co jest istot¹ doœwiadczenia i do czego siê ono odnosi.
Gdy zmieniÂłem punkt widzenia na Âświadomego Obserwatora , dostrzegÂłem wokó³ czego ostatnio skupiaÂłem swoje dziaÂłania. DziaÂłania oparte na przesÂłankach materialnych, zwiÂązane z dobrobytem i pieniÂądzem nie powinny byĂŚ celem samym w sobie. To dobrze ,Âże coÂś mi siĂŞ nie udaÂło, Âże coÂś nie wyszÂło. DziĂŞki splotowi "nieszczĂŞÂśliwych" zdarzeĂą , ktĂłre wydawaÂły siĂŞ nastĂŞpujÂącymi po sobie kuriozalnymi przypadkami widzĂŞ wyraÂźnie na co moje "wyÂższe JA" chce zwrĂłciĂŚ mojÂą uwagĂŞ. Nie naleÂży skupiaĂŚ siĂŞ na szczegó³ach gry , trzeba nauczyĂŚ siĂŞ  dostrzegaĂŚ ca³¹ planszĂŞ i przestaĂŚ chcieĂŚ wygraĂŚ. WaÂżna jest sama gra i poszczegĂłlne w niej najlepiej zoptymalizowane wybory. Wprawiony gracz bĂŞdzie wygrywaÂł niejako "przy okazji" . Nie powtĂłrzyÂły siĂŞ juÂż wraÂżenia takie, jak z niedawno opisywanej przeze mnie jazdy w ciszy. TamtÂą lekcjĂŞ juÂż odbyÂłem. ChĂŞĂŚ ponowienia jej zaowocowaÂła zonkiem heh   ;D
Czy Wy podobnie macie czasami wraÂżenie, Âże Wasze Âżycie rozgrywa siĂŞ na wielu pÂłaszczyznach jednoczeÂśnie ?
Moje przypomina falowanie Oceanu . Im bardziej sobie zdajê z tego sprawê, tym mniej to rozumiem, ale o dziwo - czujê tym wiêkszy , nieruchomy Spokój w g³êbi siebie, chocia¿ po powierzchni szaleje czasem sztorm.
CzujĂŞ w sobie wiĂŞcej  ...  O0

Witaj east,
jakze celne porownanie, ale poki co drogi east, trzeba brnac dalej..
i takie sa zalecenia wiele tysiecy lat starej wiedzy. Niektorzy mowili cos o Drzewie Wiedzy czy Poznania,
gdzie Drzewem jest Pan East , ktory jest sam owocem i z niego owoce powstaja. Powstaja takie, jak
postrzega on swiat. Gdy jeszcze oprocz dostrzegania calosci planszy zaczniemy dostrzegac
akauzalne nastepstwa to owoce zaczna byc slodkie.  ;D
Tak wiec po swoich owocach mozesz poznac wlasne mysli.
Teza + Antyteza = Synteza  ---> Abel + Kain = Seth
Hej east, ja mam nadzieje , ze sie jednak wykreujemy  kiedys na "biale malpy"  :)
pozdrawiam

czym kolwiek jest ego tylko my mamy wolna wole i na jej wole tylko my mamy wplyw co kolwiek wplywa na nasza wole jest to wynik akceptacji tego wplywu ze strony naszego dobrowolnego wyboru i nic wiecej

Jestem peÂłen podziwu dla kogoÂś, kto wie, Âże wszystko wie...


Pozdrawiam - Thotal :)

Witaj Ra,
troche glupio, ale jak sie dobrze przyjrzec to i z ta wolna wola jest marnie. Mamy jej bowiem tyle by
wybrac sobie jakas "wiare". A jak to nastapi to z tej "woli"zostaje tylko taki odcisk na piachu. Ta "wiara" moze byc jakas religia, ateizm,nauka czy szamanizm....pieniadz?...
I trzeba potem natrafic na takie forum gdzie pisuja m.in. ptak,Kiara,east,Thotal,Jeremiasz.... abyyyyyy
spostrzec, ze tak musi byc!!! Potem spostrzec, ze pomimo jest sie takim malym robakiem, zombie
to jest sie jednoczesnie tym , ktory bedzie jednoscia.
Ewentualne pytania prosze kierowac do Aniola Rozkladu, Pana Czasu urzedujacego jakies 2000 lat
S A M U E L A   >:D  ;D  ;D
pozdrawiam

albo do ... RA  :-)  ale tego od SÂłoĂąca heh

Witaj Acentaur,
Podejrzewam, Âże ze ÂświadomoÂściÂą robaka daleka droga do jednoÂści … 

Pozdrawiam  :)

Witaj ptaku,
alez nie bierz tego tak doslownie, ja takze posluguje sie od czasu do czasu metaforami.  ;D
Poza tym, cos mi sie widzi, ze droga Syntezy wcale nie jest linearna, zdaje sie przebiegac
burzliwie.
pozdrawiam

A kto powiedziaÂł, Âże biorĂŞ dosÂłownie? ;) Zostawiam duÂży margines na rozrzut, tak, Âże Twoje metafory majÂą w nim swoje miejsce. ;D
Co do burzliwoÂści drogi Syntezy, zgadzam siĂŞ. MĂłwi siĂŞ nawet o skoku kwantowym w rozwoju ÂświadomoÂści. I chyba to aktualnie obserwujemy na naszej cudnej planecie.

Pozdrawiam  :)

A co oznacza kwantowy skok w rozwoju ÂświadomoÂści?
PojĂŞcie kwantu, to zastĂŞpcze pojĂŞcie najmniejszej porcji energii.
ProszĂŞ o rozszerzenie tematu, bo nie wiem za bardzo o czym mĂłwimy.

CoÂś dziÂś kiepsko z odbiorem metafor.  ;D
Tobiasz w swoich przekazach duÂżo o tym mĂłwiÂł. Dla mnie oznacza to maksymalne przyspieszenie, nie pytaj tylko o prĂŞdkoœÌ, bo nie odpowiem. Nie, Âżebym uchylaÂła siĂŞ, ale po prostu nie znam jej. WyobraÂźnia podsuwa mi rozpĂŞdzony proton, neutron, czy jeszcze coÂś mniejszego, ale kaÂżdy moÂże po swojemu zdefiniowaĂŚ ten skok.  ;)

Pozdrawiam

RzeczywistoœÌ taka, jak j¹ teraz postrzegam jawi mi siê jakby film. Z jednej strony jestem w nim aktorem, którego dotyka dramat, ale w tej samej chwili jakaœ czêœÌ mnie jest widzem, Obserwatorem. O tej dwoistoœci ju¿ nie raz pisaliœmy, ale wspomnia³em o niej po to, aby j¹ po³¹czyÌ w "filmowej" metaforze ze œwiadomoœci¹ kwantow¹ tak¹, jak j¹ rozumiem.
Otó¿ wszyscy wiemy ,¿e film to jedynie obraz wyœwietlany metod¹ poklatkow¹ - szybkiej zmiany klatek. To , co widzimy jako akcjê na ekranie w kinie jest w rzeczywistoœci b³yskawicznie wyœwietlan¹ sekwencj¹ nieznacznie siê od siebie ró¿ni¹cych klatek filmu przewijaj¹cych siê w urz¹dzeniu wyœwietlajacym.
Naukowcy stwierdzaj¹ ,¿e realna rzeczywistoœÌ ma wiele wspólnego z kinowym filmem . To , co postrzegamy jako ci¹g³oœÌ zdarzeù jest seri¹ kwantowych rozb³ysków "online", w czasie rzeczywistym.
ÂŚwiadomoœÌ tego faktu moÂżna by wprost nazwaĂŚ uÂświadomieniem sobie kwantowego charakteru rzeczywistoÂści, ale jeszcze nie  "kwantowÂą ÂświadomoÂściÂą".
JeÂśli faktem jest ,Âże zauwaÂżamy rozbÂłyski z ktĂłrych skÂłada siĂŞ akcja, to CO SIÊ DZIEJE  w przerwach POMIÊDZY NIMI ?
O ile jako uczestnik samej akcji , fizycznie skÂładajÂący siĂŞ przecieÂż z owych "kwantowych rozbÂłyskĂłw" nie muszĂŞ sobie ÂłamaĂŚ gÂłowy nad tym, co  POMIÊDZY, gdyÂż skupiam siĂŞ na swojej roli, czyli dramacie do odegrania, o tyle jako widz-Obserwator, bierny odbiorca dramatu, mam luksus wnikniĂŞcia w znaczenie tego, co siĂŞ dzieje POMIÊDZY rozbÂłyskami. I dopiero ten wglÂąd nazwaÂłbym "kwantowÂą  ÂświadomoÂściÂą " .Ów "wglÂąd" trudno opisaĂŚ jakimiÂś uniwersalnymi prawami, gdyÂż sam w sobie pozbawiony jest formy. Formy sÂą przejawionym "rozbÂłyskiem kwantowym" , ale nie wynikajÂą same z siebie, tylko z tego , co znajduje siĂŞ POMIÊDZY - ze Âświata nieprzejawionego, albo , byĂŚ moÂże, z potencjaÂłu nieskoĂączonych moÂżliwoÂści ..
Zrozumienie tego, uwaÂżam,  nie leÂży w gestii umysÂłu , ale pochodzi ze ÂźrĂłdÂła znacznie od niego potĂŞÂżniejszego. Wyboru dokonuje Obserwator , przez sam fakt obserwowania. ZaleÂży NA CO  zwrĂłci swojÂą uwagĂŞ. ZaleÂży KTO patrzy ...
JeÂśli ten "kto" patrzy , bĂŞdzie doœÌ "kwantowo" Âświadomy , to moÂże uda mu siĂŞ dostrzec owÂą kwantowÂą SUPERPOZYCJÊ w ktĂłrej sam siĂŞ znajduje ... namieszaÂłem, ale .. byĂŚ moÂże lepiej ode mnie CZYM jest "kwantowa ÂświadomoœÌ"  wyjaÂśni film  http://www.youtube.com/watch?v=6zMr7Z_f0jM

pozdrawiam
East

   MoÂże i Tobiasz duÂżo pisaÂł o kwantowym skoku ÂświadomoÂści, ale wpierw zadaÂł bym pytanie kim jest Tobiasz.MoÂże jest on jakimÂś  mistrzem duchowym, a moÂże teÂż jest nawiedzonym paranoikiem.
Jak piszesz ( coÂś tam w tych przekazach znalazÂłaÂś ciekawego dla siebie), ale zadaÂł bym teÂż pytanie jak to siĂŞ w takim razie ma do teorii o samodzielnym dochodzeniu do wÂłasnych prawd ...?
Poprostu siĂŞ ma nijak i jedno zdrugim siĂŞ tylko k³óci. Dlatego ja nie mam Âżadnych autorytetĂłw i coraz mniej interesuje  mnie to co ktoÂś inny powiedziaÂł, tylko to co mogĂŞ doÂświadczyĂŚ samemu!
 Nasze wyobraÂżenia o Âświecie to jedna wielka iluzja i od tego moim zadaniem trzeba zacz¹Ì myÂślenie.
Jak widaĂŚ pytanie o sens pokazuje oblicze danej rzeczy..A oblicze jest takie, Âże wielu  czuje siĂŞ  oÂświeconymi, wyksztaÂłconymi, inteligentnymi, lecz najgorsze w tym jest to, Âże  nie majÂą ku temu Âżadnych wÂątpliwoÂści jak i  nie majÂą odwagi  przyznaĂŚ siĂŞ,  Âże siĂŞ mylÂą i sÂą osÂłami .
Dlatego przyjmujĂŞ, Âże kwantowy skok ÂświadomoÂści to tylko kolejna etykieta na kartoniku, czyli  o niczym nie mĂłwi.

 

East, dany przez Ciebie przykÂład efektu kinowego filmu, przyrĂłwnaÂłbym do powszechnego zjawiska fali. KaÂżdÂą falĂŞ moÂżna zobrazowaĂŚ przy pomocy sinusoidy, ktĂłra wychyla siĂŞ w GÓRÊ/PLUS i DÓ£/MINUS. PoczÂątkiem i ÂźrĂłdÂłem wychylania siĂŞ tej fali jest zawsze jej Âśrodkowe poÂłoÂżenie PEÂŁNIA/ZERO – w efekcie kinowym bĂŞdzie to nie przejawiona przestrzeĂą miĂŞdzy-obrazkowa, a poczÂątek i koniec taÂśmy teÂż jest wÂłaÂściwie przestrzeniÂą miĂŞdzy-obrazkowÂą…
Dla mnie, zjawisko fali opisuje to znacznie lepiej, bo dokÂładnie wskazuje ÂźrĂłdÂło, ciszĂŞ i zrĂłwnowaÂżonÂą peÂłniĂŞ, z ktĂłrej wszystko siĂŞ przejawia  i manifestuje. Efekt filmowy jest… efektem filmowym…  ;)
Zjawisko fali bardzo Âłatwo moÂżna zasymulowaĂŚ przy pomocy jakiegoÂś oscyloskopu lub, wrzucajÂąc kamyk do cichej i spokojnej tafli wody.

Astro, wydaje mi siĂŞ, Âże nie jest istotne to, czyje koncepcje i przekazy powielamy, dopĂłki nie bĂŞdÂą nas zamykaĂŚ w schematach, lecz bĂŞdÂą dziaÂłaĂŚ na nas rozwojowo – tj. uÂłatwiaĂŚ zrozumienia przejawiania Âświata, zjawisk, energii i sposobu ich powstawania. Moim zdaniem przekazy Tobiasza Âświetnie speÂłniajÂą wszystkie te warunki, a nawet sÂą prorocze i dlatego sam chĂŞtnie je czytam. MoÂżna tam poczytaĂŚ nawet o tym, jak sami tworzymy iluzje, do czego nam sÂą one potrzebne i dlaczego powinniÂśmy je raczej zaakceptowaĂŚ, zamiast z nimi walczyĂŚ…
JeÂśli chciaÂłby ktoÂś je poczytaĂŚ, to sÂą np. na x-forum.   

Pozdrawiam  :)

Drogi Astro,
Nie autorytety sÂą naszymi drogowskazami, lecz myÂśli uniwersalne, ktĂłre adoptujemy na wÂłasne potrzeby. SkÂąd te myÂśli? Czy mistrzowie sÂą ich ÂźrĂłdÂłem, czy tylko stacjÂą przekaÂźnikowÂą? A Ty? SkÂąd czerpiesz wiedzĂŞ? CzĂŞsto powoÂłujesz siĂŞ na wielkich wg Ciebie nauczyciel, jak Colin Sisson, Osho i innych, a nawet na wspó³czesnÂą psychologiĂŞ. WiĂŞc jednak adoptujesz jak¹œ wiedzĂŞ, moÂżna zatem powiedzieĂŚ Âże uznajesz czyjeÂś autorstwo. I zapewne tego juÂż nie nazwiesz etykietkami na kartonikach, bo utoÂżsamiasz siĂŞ z tym. ;D

Tobiasz? Czy waÂżne, czy jest on mistrzem duchowym, czy nawiedzonym paranoikiem? Dla niektĂłrych rĂłwnie dobrze Ty moÂżesz byĂŚ nawiedzony. O czym to Âświadczy? Tylko o niekompatybilnoÂści, o odmiennej ÂświadomoÂści, innej wibracji. I tyle.
Nie potĂŞpiaj, zatem niczego, a szczegĂłlnie juÂż odmiennej myÂśli. Wszystko ma prawo istnieĂŚ i przejawiaĂŚ siĂŞ. Skoro istnieje, jest komuÂś potrzebne. Nie stawiaj siebie ponad innymi, nie szufladkuj, nie oceniaj. Inaczej bĂŞdziesz w dysharmonii ze Âświatem. I nawet z tymi mylÂącymi siĂŞ wg Ciebie osÂłami.  ;)
A kwantowy skok ÂświadomoÂści? Dla kaÂżdego inny. ;D

Pozdrawiam
 

Zigrin.
CzytaÂłem  (pobieÂżnie )  przekazy Tobiasza, ktĂłre 44 umieÂściÂł na X - forum.

  Po pierwsze - powiem, Âże wiĂŞcej w tym nieweryfkowalnych  teorii  i Âżyczeniowego myÂślenia, wiĂŞcej ideologii zbudowanych logicznie niÂż normalnoÂści.

   Po drugie - Âświadomie nie bĂŞdĂŞ tego czytaÂł dalej, aby siĂŞ nie ograniczaĂŚ i wciskaĂŚ siĂŞ w formy zaprojektowane przez  '' duchowych mistrzĂłw''  pochodzÂących z zaÂświatĂłw.

   Po trzecie -  uÂżywam jĂŞzyka takiego jakim posÂługujÂą siĂŞ na codzieĂą ludzie, wiĂŞc nie jestem w stanie przebrn¹Ì przez ten wybitnie nadĂŞty i napuszony jĂŞzyk wyraÂżania siĂŞ jaki prezentuje Tobiasz.

Niech moÂże wpierw ten ktoÂś nauczy siĂŞ podstawowej rzeczy  jakÂą jest jasnoœÌ i czytelnoœÌ w przekazach myÂśli, co stanowi podstawĂŞ wszelkiej komunikacji pomiĂŞdzy ludÂźmi, a potem dopiero oczymÂś gada.

  Po czwarte -
wiedza, ktĂłrÂą nie moÂżemy potwierdziĂŚ w swoim Âżyciu przecieÂż ma niewielkÂą wartoœÌ !

Czy jest coÂś w przekazie Tobiasza, co moÂżesz znaczÂąco potwierdziĂŚ w Âżyciu ?

WiĂŞc z szacunku do siebie rozmawiajmy  powaÂżnie, a nie tworzymy kolejnej tyrady na temat istoty rzeczy. ProszĂŞ wiĂŞc pokaÂż mi gdzie w tym lunatycznym przekazie Tobiasza jest coÂś mogĂŞ dziÂś lub jutro potwierdziĂŚ, zastosowaĂŚ w swoim Âżyciu... ?

Powiem na koniec.Wiara mnie nie interesuje.

Witaj Astro  :)

Ad 1:
Nie wiem skÂąd u Ciebie zdanie, Âże przekazy Tobiasza w jakikolwiek sposĂłb propagujÂą kierowanie siĂŞ wy³¹cznie logikÂą, skoro podaje moÂżliwoœÌ do uwolnienia siĂŞ nawet z tak mocno ugruntowanej logiki jak pojĂŞcie wszelkiej energii…
WedÂług tych przekazĂłw, wszystkie (zarĂłwno najnowsze, jak i najstarsze archetypy/schematy) sÂą naszym tworem. StworzyliÂśmy je do wÂłasnych (bardzo potrzebnych nam celĂłw). I teraz przekazy te starajÂą siĂŞ nas jedynie uÂświadomiĂŚ, iÂż bĂŞdziemy mieĂŚ poczucie swojej boskoÂści tym wiĂŞksze, im bardziej wyzwolimy siĂŞ od poczucia EGOtycznej iluzji swojej niemocy i lĂŞkĂłw. To jest wÂłaÂśnie siÂła Âżyczeniowego myÂślenia – ale nie tylko Tobiasza, bo kaÂżdego z nas…

Ad 2:
Jako, Âże jesteÂś boskim czÂłowiekiem nie musisz tego czytaĂŚ, jeÂśli sam tego nie chcesz i nie czujesz. Bynajmniej, nie jest to Âżadne Tobiasza, ani Twoje ograniczenie, dopĂłki sam tak (mam nadziejĂŞ, Âże nie przez jakieÂś zadufanie) nie pomyÂślisz…
„Zza Âświat” jest tylko b³êdnym archetypem – bo za kaÂżdym Âświatem jest jakiÂś nastĂŞpny… Âświat…

Ad 3:
Dziwne, bo ja zauwaÂżyÂłem raczej bardzo czytelny, Âłagodny, a nawet Âżartobliwy ton tego przekazu…  ;)

Ad 4:
Przekazy Tobiasza aÂż tak potwierdzajÂą siĂŞ w moim Âżyciu, Âże wrĂŞcz trudno mi znaleŸÌ na to jakiekolwiek logiczne wyjaÂśnienie. Najdziwniejsze jest to, iÂż sÂą (dla mnie) prorocze i bywa,  Âże nawet z czasowym wyprzedzeniem potrafiÂą opisywaĂŚ moje wÂłasne wydarzenia. A moÂże to tylko moja wiara i wyobraÂźnia… ?
Tobiasz zalecaÂł wÂłaÂśnie m.in. zaufaĂŚ akceptacji/miÂłoÂści, wierze i wyobraÂźni - jako g³ównym elementom stwĂłrczym wszystkiego (nowego) co istnieje i w jakikolwiek sposĂłb siĂŞ przejawia…


Pozdrawiam  :)

Drogi Zigrinie.

    Gdy tylko przeczytaÂłem Twoich kilka wypowiedzi od razu wiedziaÂłem, Âże  wĂŞdrowcem jesteÂś patrzÂącym i obserwujÂącym, poszukujÂącym nade  jasnoÂści i przebudzenia.
Wszyscy jesteœmy wêdrowcami i jesteœmy jak ma³e dzieci, które budz¹ siê ze ''snu'', przecieraj¹ oczy i widz¹, ¿e mrok w³aœnie min¹³ i nasta³a jasnoœÌ.
JasnoœÌ, która wy³ania siê z Nas, wy³ania siê z zakamarków naszych serc pokonuj¹c lêk i zagubienie ''snu''.
Przetrzyj zatem oczy i popatrz uwa¿nie - strach istnieje? czy mo¿e to tylko niewiedza i brak zaufania w œwiat³o.CiemnoœÌ lêku ?, a mo¿e tylko brak odpowiedniego natê¿enia œwiat³a ? Cierpienie ?, a mo¿e to tylko brak radoœci i widzenie rzeczy wypaczonych... ?

Nie bĂŞde juÂż dalej wypowiadaÂł siĂŞ na temat tego o czym mĂłwi Tobiasz.ByĂŚ moÂże mĂłwi on i mÂądre rzeczy, ale to jest jego osobisty wglÂąd.
MĂłj wglÂąd moÂże byĂŚ zupeÂłnie inny.
MĂłj wglÂąd moÂże byĂŚ inny i jest inny dlatego, Âże sam poszukujĂŞ szczĂŞÂścia, radoÂści i piĂŞkna i sam odkrywam dary jakie kaÂżdy z nas posiada tylko o nich nie wie.
Te dary to teÂż widzenie ukrytych spraw i rzeczy, a jednak jasnych i moÂżliwych do zobaczenia i doÂświadczenia.
A poniewaÂż jestem ''wĂŞdrowcem'' jak i Ty zbaczam czĂŞsto z drogi, aby siĂŞ przyjrzeĂŚ to co jest niejasnoÂściÂą i tym ''snem''.
WiĂŞc drogi Zigrinie, ''kosmiczny wĂŞdrowcze''.
Ufaj swemu Mistrzowi wewnĂŞtrznemu i na zewnÂątrz nigdy nie szukaj dopĂłki nie spotkasz go z ÂłatwoÂściÂą.
Rozpalaj ciekawoœÌ serca i b¹dŸ wytrwa³y.
Niech prowadzi CiĂŞ ÂświatÂło-wiedzy, szczĂŞÂścia i rĂłwnowagi.
Oto moja  wieœÌ i przesÂłanie dla Ciebie, dla Was Wszystkich, a resztĂŞ z ÂłatwoÂściÂą kaÂżdy dopowie sobie Sam.

Pozdrawiam.

Wow , Astro ...  piĂŞkna wiêœÌ  i cudowne przesÂłanie .
WÂłaÂśnie taki rozwĂłj jaki reprezentujesz i mnie rozwija .
MiĂŞdzy innymi dziĂŞki Tobie

ps.. ileÂż juÂż razy CI dziĂŞkowaÂłem, za to , Âże jesteÂś..heh

JeÂśli czytasz coÂś nowego, zrozumiesz przesÂłania, albo odkryjesz je na nowo w sobie, jeÂśli zachÂłystujesz siĂŞ odkrytÂą prawdÂą, cieszysz siĂŞ jej objawieniem, to wiedz, Âże tak powinno byĂŚ...
Bo to, co akurat najbardziej ciĂŞ cieszy, to, co najlepiej ciĂŞ uzdrawia, jest na ten moment najlepsze dla ciebie. To nic, Âże inni juÂż dawno temu przeczytali to, co ciebie teraz prowadzi, kaÂżdy ma swĂłj wÂłasny indywidualny czas na odkrywanie siebie. Nie przejmuj siĂŞ tym, Âże ktoÂś inny stara siĂŞ pokazaĂŚ swojÂą grzĂŞdĂŞ o dwa stopnie wyÂżej, bo te szczeble tkwiÂą tylko w egotycznym umyÂśle.(Âżeby byÂło w temacie ;D)

Przeslania pisane przez ró¿nych ludzi s¹ jak elementarze, najwa¿niesze aby nauczyÌ siê sk³adania liter i myœli, kiedyœ zapomnimy o elementarzach i sami napiszemy swoj¹ prawdê...


Pozdrawiam - Thotal :)

... a czyÂż nie piszemy jej wÂłasnym Âżyciem?

Pozdrawiam  :)

Witaj Thotal,
na koncu drogi rozwoju duchowego, jaki jest mozliwy w naszej czasoprzestrzeni, zegnamy sie
ze "znakiem zwierza" na czole. Znak ten oczywiscie symbolizuje nasz mozg z ograniczona logika, ktora
zmusza nas do instynktownego reagowania na racjonalnie logicznie postrzegane fenomeny.  ;D
pozdrawiam

Witaj Acentaur,

Inaczej mĂłwiÂąc, "zwierz" na czole byÂł naszym autopilotem w locie poprzez Âświat fenomenĂłw ...  ;) Czy przechodzimy juÂż na rĂŞczne sterowanie?  ;D
Pozdrawiam

Konia z rzêdem temu, kto rozró¿ni wewnêtrzne postrzeganie, odczuwanie duchem, od iluzorycznych, logicznych fenomenów, bo na tym koniu na pewno dojedzie do DOMU...


Pozdrawiam - Thotal :)

Ja tam wolĂŞ frun¹Ì, niÂż na koniu jechaĂŚ.  ;D  I tak siĂŞ spotkamy ...  :D

Ja dolecĂŞ pegazem ;D


Pozdrawiam - Thotal :)

KaÂżdy siĂŞ jakoÂś doczoÂłga...  ;D

Pozdrawiam i dobranoc  :)

A niech Was ...  ;D ;D ;D ;D ;D

Dobranoc  :)

Dzien dobry. :)

Poniewaz otacza nas ocean milosci, ja poplyne do DOMU za zlota rybka ( w koncu pojela sie spelniac nasze zyczenia) ;) :)...  Ona zna droge w kazdym oceanie.

Kiara :) :)

Witaj Thotal,
nie na koniu ale na "byku" bo na razie to on symbolizowany jako rogi wyznacza poziom naszego rozwoju. Tu przypominaja
 sie zwierzeta apokaliptyczne orzel, lew, byk oznaczajace wlasnie poziomy duchowe.
pozdrawiam

DzieĂą dobry Kiaro i  inni  :)
ZÂłote rybki kaÂżdy juÂż posiada w sobie...  :)
GdybyÂśmy tylko mieli tego pewnoœÌ, to nie musielibyÂśmy siĂŞ nawet nigdzie ruszaĂŚ…  ;D
 

Witaj Acentaur :)
dziÂś sÂą moje urodziny, przyjechalem na astrologicznym byku w caÂłej okazaÂłoÂści ksiĂŞÂżyca.


Pozdrawiam serdecznie - Thotal ;D

Thotal , spóźnione , ale szczere  - WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO DLA CIEBIE BYKU I NAJBLIŻSZYCH Z OKAZJI URODZIN.

HA HA  , pewnie nie podejrzewasz tego mój "rdzewiejący" Przyjacielu, ale życzę Ci wszystkiego najlepszego z powodu przekonania, że i dla mnie będzie to dobre .... jakże się tu nie dzielić z kimś, kto dzieli się sobą ... ? Otóż i Ego nie może się sprzeciwić sobie hehh ;-)

One Love
East

Chyba czas odgrzaĂŚ starego dobrego kotleta? ;D

Tu i Ăłwdzie pojawiajÂą siĂŞ polemiki, a tuÂż pod wyrazami dobrych chĂŞci wynurzajÂą siĂŞ czĂŞsto niezauwaÂżalne zÂłoÂśliwoÂści...
Z czego to siĂŞ bierze? ano z dawno nie podejmowanego tematu dotyczÂącego EGO!

Czêsto w naszych dyskusjach odmienne zdanie odbierane jest jako osobista napa¶æ, rozpoczyna siê wojna o utrzymanie wizerunku a nie o PRAWDÊ, w któr± jak wierzê, wszyscy tu obecni chc± reprezentowaæ.
Zastanawiam siĂŞ ile jeszcze czasu starzy bywalcy tego forum bĂŞdÂą waÂłkowaĂŚ swoje kompleksy, wypominajÂąc innym kÂłamstwo, brak wiedzy, niskÂą "wibracjĂŞ" i wywÂższaĂŚ siĂŞ posiadaniem dostĂŞpu do "tajemnic"? Czemu uniwersalne prawdy omijajÂą tych najbardziej zaangaÂżowanych w zdobywaniu "WIEDZY"? JakieÂś klapki na oczach?

"ZnajomoœÌ" tematu jest mi wrêcz zarzucana, jakby to by³a jakaœ u³omnoœÌ mojej postawy... :(
MoÂże pogadamy na nowo?...



Pozdrawiam - Thotal :)

Thotalu,  o jakiej/czyjej PRAWDZIE piszesz ?
Bo czy moÂże byĂŚ jedna prawda, gdy skaÂżeni jesteÂśmy pasoÂżytem , ktĂłry nazywa siĂŞ EGO ?
W innej koncepcji ego to zaledwie inteligentne narzĂŞdzie . Takie samo jak umysÂł. Z tym, Âże umysÂł to raczej hardware, a ego to software, ale tak czy inaczej oba sÂą narzĂŞdziami.
ByĂŚ moÂże siĂŞ powtarzam, bo juÂż te okreÂślenia wielokrotnie padaÂły w naszej dyskusji w tym temacie, ale uwaÂżam, ze warto caÂły czas o nich pamiĂŞtaĂŚ, dyskutowaĂŚ o nich i re-definiowaĂŚ je.
Jak sÂłusznie zauwaÂżyÂłeÂś - tematu o ego nie wolno zamykaĂŚ , czy zaniedbywaĂŚ, gdyÂż wĂłwczas ego podstĂŞpnie wynurza siĂŞ w kaÂżdym innym temacie brukajÂąc szczere intencje i wypowiedzi.
UÂżywamy EGO  czĂŞsto jako orĂŞÂża w dyskusji zakÂładajÂąc z gĂłry, Âże dyskutant nie ma zdrowego dystansu do swojego ego.  W miĂŞdzyczasie dyskusja przeradza siĂŞ w walkĂŞ , a to nieomylny znak ,Âże nastÂąpiÂła identyfikacja z wÂłasnym ego. W nastĂŞpnej chwili nie ma juÂż nas - piĂŞknie ró¿niÂących siĂŞ przyjació³ - a, jest tylko moje ego i ego przeciwnika splecione w Âśmiertelnym uÂścisku nienawiÂści.
Jak¿e czêsto ten scenariusz siê powtarza na tym i na innych forach. A jednak podejmujemy wci¹¿ na nowo wyzwanie, aby to zmieniÌ. Trzeba wiêc zacz¹Ì od samego siebie.
Thotal nie martw siê bracie zarzutami ego ( tak obcym ego jak i swoim w³asnym ). To s¹ iluzje , które usi³uj¹ Ciê wci¹gn¹Ì w swój wir wydarzeù pod³ug ich w³asnych regu³. Tak na prawdê to one nie maj¹ nad Tob¹ w³adzy.
Dobrze, Âże wrĂłciÂłeÂś do tego tematu, bo mamy okazjĂŞ, aby odbudowaĂŚ przeciwwagĂŞ dla  negatywnych, egotycznych zachowaĂą .
Ja sam dostrzegam wadliwoœÌ swojej  egotycznego umysÂłu, kiedy uczestniczĂŞ w grze, ktĂłrej reguÂły narzuca zewnĂŞtrzny System. Jestem zmuszony korzystaĂŚ ze swojego ego i czĂŞsto mi siĂŞ to wcale nie podoba. Najbardziej wtedy, kiedy dajĂŞ siĂŞ mu ponieœÌ wchodzÂąc w jednÂą z wielu Âżyciowych rĂłl.
Przyk³adowo jako ojciec muszê siê mentalnie przestawiÌ na rolê opiekuna i mentora swojego dziecka. No bo przecie¿ szko³a jest wa¿na, oceny - wiadomo, regu³y ¿ycia spo³ecznego - tak, trzeba je znaÌ. I jak tu przekazaÌ swojemu dziecku, ¿e mnie one te¿ uwieraj¹ , ale w tym wszystkim uczestniczê, aby prze¿yÌ ? Dziecko na tym etapie rozwoju ( 12 lat ) nie mo¿e czuÌ dysonansu , rozdŸwiêku pomiêdzy tym, co robi ojciec, a tym co mówi. Dla dzieci œwiat jest jednoznaczny. A przecie¿ jednoznacznoœÌ - to jest w³aœnie doskona³a po¿ywka dla ego. Wiêc mówiê - obserwuj, ucz siê, czuj i nazywaj swoje odczucia. Uczestnicz, choÌ wcale nie musisz siê identyfikowaÌ z tym co robisz. Poznawaj, badaj, weryfikuj.
 I wtedy wychodzĂŞ na hipokrytĂŞ ;)
O ile to moje postĂŞpowanie oceniaÂłoby czyjeÂś ego. A ono lubi oceny typu  -" pokaÂż mi jak mieszkasz, jak ubierasz siĂŞ,co czytasz a powiem Ci kim jesteÂś " , albo "pokaÂż mi jaki masz samochĂłd - a powiem Ci kim jesteÂś" , albo "pokaÂż mi swojÂą torebkĂŞ , a powiem Ci kim jesteÂś " heheh .
Gdyby tak byÂło, to ludzie brzydcy, brudni, bezdomni, biedni, gÂłodni i bezbronni w ogĂłle nie podlegaliby do klasyfikacji jako czÂłowiek czy teÂż KTOÂŚ ( wg ego ). Byliby zaledwie cieniami ludzkimi bardziej niÂż ludÂźmi. I tak wÂłaÂśnie jest.
 Wyrzuceni poza nawias systemu i spoÂłeczeĂąstwa stajÂą siĂŞ nikim. Nawet w wiĂŞzieniach ich nie chcÂą.
Jak to jest byĂŚ NIKIM ? 
A jeÂśli NIKT nie posiadaÂłby przy tym EGO  ?

Czy nie do takich naleÂżaÂłoby krĂłlestwo niebieskie ? JeÂśli odpowiedÂź brzmi  - tak, to co z tymi , ktĂłrzy posiadajÂą ego i torebki, auta, mieszkania, ubiĂłr i ksi¹¿ki  ? Im siĂŞ nie naleÂży krĂłlestwo ?

Moim skromnym zdaniem nie sposĂłb jest nie posiadaĂŚ ego. MoÂżna posiadaĂŚ wiele , ale  - we wÂłaÂściwych proporcjach. UmiejĂŞtnoœÌ zachowania odrĂŞbnoÂści przy jednoczesnym zanurzeniu w Matrixie przypomina niekiedy balansowanie na cienkiej  lini zÂłotej spirali  ;)

pozdrawiam
East

Jasne, moje juÂż szczerzy zĂŞby …  ;D i pozdrawia Twoje …  :D
I wyprasza sobie nazywanie go pasoÂżytem!  >:(

http://diamentowadroga.pl/dd37/najwieksza_przeszkoda_na_sciezce
Bardzo ciekawy artykol na temat miedzy innymi Naszego Ego

Witaj east

Witaj Acentaur,

No to mamy postĂŞp w rozumieniu ego.  ;D Biedaczysko awansowaÂło juÂż do rangi duszy z potencjaÂłem bycia jednym z duchem.
Powiedz tylko jeszcze, kto dokonuje tych aktów wiary? Czy czasem nie ego/dusza? Zatem kim jesteœmy my, którzy wp³ywamy na ego/duszê, by pozna³o siebie i zarazem nas? Przypuszczam, ¿e chodzi tu o wy¿sz¹ jaŸù lub wy¿sz¹ œwiadomoœÌ, czyli czystego ducha, nie ska¿onego ego. Czy to mia³eœ na myœli?

Pozdrawiam  :)

Witaj ptaku
toz to nasze prawdziwe "JA" czyli czesc Ducha a nie Duszy, siedzace w ukryciu i wykonujace polecenia Ego. To ta czesc, ktora slyszy "zrob to", "nie rob tego", "to jest ladne" a "tamto brzydkie" "wszystkie ptaki sa piekne" a "pajaki zle"..."fizyka prawdziwa" a "mistyka diabelska"....
Bo kazda mysl najpierw slyszymy wewnatrz nas, a slyszy ja niewolnik , nasze prawdziwe Ja.
I te Ja ma wolna wole uwierzyc w cos albo nie. Wyzsza Jazn to czysta boska czesc Ducha, ktora
caly czas czeka na to az prawdziwe Ja odrobi swoja lekcje integracji Ego.
pozdrawiam

Witaj Acentaur,
Czyli wg Ciebie prawdziwe „JA”, to niewolnik z wolnÂą wolÂą pod dyktatem EGO.
ZaÂś WyÂższa JaŸù zajmuje siĂŞ czekaniem … 
Czy dysponujesz moÂże czymÂś (prĂłcz wiary) na poparcie tych tez?  ;D

Pozdrawiam  :)

Witaj ptaku
coz za zadziwiajace zyczenie!  :) dobrze ze za nim stoi emotikon.
TO I INNE NALEZY SAMEMU DOSWIADCZYC. Moja odpowiedz (jakakolwiek) jest zupelnie bez
znaczenia, bo przeciez nie ma takiej sily aby "czlowieka" o czyms przekonac jesli on tego sam nie chce.  ;D
pozdrawiam

WyÂższa JaŸù  byÂłaby tÂą czĂŞÂściÂą nas samych , ktĂłra jest integralnÂą czĂŞÂściÂą  "oceanu moÂżliwoÂści" , czyli  caÂłego, otaczajÂącego nas pola kwantowego. Sama jest czĂŞÂściÂą tego pola leciutko drgajÂąc sobie w rytm odwiecznego falowania ....
Nasze prawdziwe "JA"  , ta ukryta ÂŚwiadomoœÌ , obecna w ciele jest przedÂłuÂżeniem WyÂższej JaÂźni na styku materii i ducha. To ona , moim zdaniem, powinna przej¹Ì kontrolĂŞ nad ego, a za jego pomocÂą nad ca³¹ przejawionÂą, materialnÂą maszyneriÂą. MoÂże skorzystaĂŚ z kaÂżdego stanu kwantowego, ktĂłrego zechce doÂświadczyĂŚ lecz musi to wiedzieĂŚ.

Natomiast ego ... to sprytny program , ktĂłry narzuca ÂświadomoÂści okreÂślonÂą wiedzĂŞ o Âświecie. Przeinacza fakty ,renormalizuje wiedzĂŞ, odcina ÂŚwiadomoœÌ od jej naturalnych korzeni . Ego emocjonuje siĂŞ, ocenia,dzieli i rzÂądzi. Przypomina dzikiego konia. JeÂśli jednak przej¹Ì  kontrolĂŞ nad  ego to staje siĂŞ ono bardzo precyzyjnym narzĂŞdziem do organizowania otaczajÂącego nas Âświata.
Ego potrafi zrobiĂŚ coÂś niezwykÂłego. To ono "przyszpila" okreÂślony stan kwantowy.
Dlatego tak waÂżne jest, aby nad nim zapanowaĂŚ.
Wiedza o Âświecie, wspó³czucie, miÂłoœÌ  i samoobserwacja  - to sÂą wĂŞdzidÂła, ktĂłre pomogÂą nam ujarzmiĂŚ tego rumaka.

East.. :-* ;D

Ktoœ na forum"przypi¹³ mi ³atkê" walcz¹cego z EGO, kiedy ja wcale nie walczê tylko próbujê ods³oniÌ oblicze.
Wiem Âże EGO nie lubi byĂŚ "obnaÂżane" stÂąd natychmiastowe reakcje i wsadzanie mnie na konia Don Kichota.
Ego zaatakuje ka¿dego, kto uzmys³owi posiadaczowi jego obecnoœÌ, pewnie ¿e lepiej obserwowÌ i ujawniaÌ go u kogoœ ni¿ u siebie, ale pocz¹tki zawsze s¹ trudne ;)

Ego to wspaniaÂłe narzĂŞdzie, pod warunkiem, Âże trzymane jest na Âświadomej uwiĂŞzi.



Pozdrawiam - Thotal :)

tak niestety Ego trzeba "dokarmiaÌ" na ró¿ne sposoby
to niby czêœÌ nas, a czasami jakby osobny byt..

Witam wszystkich,
Ego mozna lepiej potraktowac jako system powstaly po szoku "pourodzeniowym" i nakarmiony
roznymi regolami, oczywistosciami,dogmatami w czasie naszego zycia(dom,szkoly,organizacje).
Oczywiscie bez reakcji z naszej strony (prawdziwego Ja) no bo trzeba byc dopasowanym w swiecie
gdzie wszystko wydaje sie byc uporzadkowane a stad musi wydawac sie logiczne. To tworzenie
postawy oportunistycznej. Lecz od czasu do czaso zauwazamy rysy w tym systemie a wtedy Ego
ma natychmiast odpowiedz i natychmiast kwalifikuje takie nielogicznosci jako zlo czy nieprawde. Tak
polaryzujemy swiat na dobro i zlo. Czyli zachowujemy sie tak, jak w danym momencie nasz zestaw
dogmatow zezwala i to na zasadzie myslenia kupieckiego. Czyli reagujemy pomiedzy subiektywnym
wyobrazeniem zysku (nagrody) a unikaniem przykrosci(kary).
Pod takim balastem walczy nasze "prawdziwe ja" ktore musi poddac wszystkie dogmy weryfikacji na
sobie a nie w bibliotece(youtube,internet..) i reagowac tylko zgodnie z wlasna wola.
Polaczyc ze soba rozne wyobrazenia spolaryzowanego swiata, czyli to co "dobre" z tym co "zle"
mozna tylko poprzez milosc; kochaj swoich wrogow(cokolwiek za tym stoi) to jedyna mozliwosc.
Sprobowac pogodzic, zjednoczyc w "duchu" wyimaginowanych wrogow . Za kazdym razem gdy sie
to uda, doswiadczamy pewnego nowego fenomenu w duchu(swiadomosci).
pozdrawiam

może dualizm to też tylko iluzja naszego umysłu??????
może dualizm to zwykła utrata równowagi i odchylenie na bok- co tworzy iluzję polaryzacji
to takie filozoficzne spojrzenie na sprawę
cóż czy istnieje świat bez polaryzacji, doskonałej równowagi,- jeśli tak- to na pewno udał się tam Budda;-)

Acentaur- masz wÂłaÂściwy wglÂąd.

Fragment referatu z konferencji w Toruniu, dot. tego, o czym piszesz:

..."s¹ dwie rzeczy, które blokuj¹ drogê w kierunku samopoznawania: to przeciêtnoœÌ ludzka, têpi¹ca z ogromn¹ si³¹ wszelkie przejawy indywidualnoœci oraz destrukcyjne schematy myœlowe.


           Nie jest to moÂże odkrywcze ale z moich obserwacji wynika, Âże maÂłe dzieci swojÂą dojrzaÂłoÂściÂą znacznie wyprzedzajÂą swoich rodzicĂłw. To jedno ze „znamion czasu”, poniewaÂż to zjawisko obejmuje obszary bez wzglĂŞdu na szerokoœÌ geograficznÂą. Tym zagadnieniem zajmujÂą siĂŞ rĂłwnieÂż naukowcy- ja jestem zaledwie praktykujÂącym obserwatorem i analitykiem. Ale posiadam zdolnoœÌ komunikowania siĂŞ z dzieĂŚmi ponad umysÂłem, na pÂłaszczyÂźnie duchowej. One to czujÂą. I wiedzÂą.
WiêkszoœÌ rodziców od pocz¹tku edukacji swoich dzieci z wielk¹ konsekwencj¹ i trudem zajmuje siê formowaniem dzieciêcego umys³u, bagatelizuj¹c istnienie ogromnego potencja³u ducha. Bagatelizuj¹c, ignoruj¹c, b¹dŸ wykluczaj¹c jego istnienie. Reszty dope³niaj¹ wszelkie instytucje edukacyjne.
 Okresy buntu u nastolatkĂłw, to czas przejmowania wpÂływu przez umysÂł. To czas, kiedy duch w czÂłowieku nie zgadza siĂŞ na reguÂły otaczajÂącego Âświata. Ten okres trudny dla rodzicĂłw i nauczycieli przewaÂżnie nie zostaje prawidÂłowo zrozumiany. Olbrzymi potencjaÂł ducha od tego czasu winien zostaĂŚ wykorzystany do tego, by w miejsce tego, z czym siĂŞ nie zgadza tworzyĂŚ nowe struktury w oparciu o wewnĂŞtrzne pragnienia.
Czy grozi to anarchiÂą? Bynajmniej. WewnĂŞtrzne pragnienia ducha, to nie to samo, co pragnienia umysÂłu.
W zamian za to wiĂŞkszoœÌ mÂłodych ludzi stopniowo umysÂłem przyjmuje  reguÂły a duch w nich cofa siĂŞ do wnĂŞtrza w oczekiwaniu na lepszy czas.
W relacjach z nauczycielami mÂłodzi ludzie szukajÂą drogowskazĂłw i autorytetĂłw. To jeden ze schematĂłw myÂślowych, ktĂłry w tej fazie poszukiwaĂą
jest pomocny w drodze do samopoznania. IstniejÂą tacy nauczyciele mÂłodzieÂży, ktĂłrzy sÂą Âświadomi swego duchowego aspektu i z nimi wÂłaÂśnie mÂłodzieÂż ma najlepsze relacje. Jest ich niewielu. Tych wÂłaÂśnie nauczycieli mÂłodzieÂż wybiera na autorytety i pamiĂŞta o nich przez swoje dorosÂłe Âżycie. To ci nauczyciele wywierajÂą najwiĂŞkszy wpÂływ na ksztaÂłtowanie ÂświadomoÂści mÂłodych ludzi. "
 

Witaj sarah54
do tego dobrze jest zrobic spostrzezenie, ze my sami jestesmy czescia tego "problemu" i to w calej
rozciaglosci. Tylko wtedy mozna cos naprawde zmienic.
pozdrawiam

Witam wszystkich
no ale jak dokladniej wyglada dzialanie ego. Ono dba o to aby postrzegac swiat jako gre przeciwienstw, jako swiat dualny gdzie nalezy opowiedziac sie za jedna strona. Uniemozliwia to
rozumienie postrzeganych fenomenow jako polarnosci  ktore sa czescia systemu nadrzednego.
I do tego jest to system cykliczny a cykle przebiegaja w odpowiednich rytmach.
Wiec biegun dodatni nie jest dobry zas biegun ujemny zly ale stanowia integralna czesc
systemu nadrzednego jakim jest bateria. Wiec mamy procesy spoleczne, kulturowe, ekonomiczne....
a nie dobra europa zachodnia i zly swiat islamu, dobre chrzescijanstwo a niedobrzy buddysci,
dobry pop a zly rock metal....
dalej idac, nie istnieje ani dobro ani zlo ( milosc tak jak nieskonczonosc jest jedna) to tylko indywidualne stany naszego Ego, zwierciadla nabytych dogmatow.
pozdrawiam

Witaj Acentaur.
NaprawdĂŞ Âświetne wnioski. Nic dodaĂŚ, nic uj¹Ì. TrafiÂłeÂś w "dziesiÂątkĂŞ" tj. w … PEÂŁNIÊ…  :)

Serdeczne pozdrowienia

Witaj zigrin
w sumie bardzo oszczednie wyrazilem to, co i Ty i inni doskonale wiedza. Ale nie wszyscy zdaja sobie
sprawe z tego, do czego prowadza takie drobne "odkrycia" kiedy sami i tylko sami przedefiniujemy stare "prawdy"
Ale serdeczne dzieki... za udzial w dyskusji.  :)
pozdrawiam

acentaur napisaÂł 

No có¿ , mogê jedynie napisaÌ o dzia³aniu mojego ego.

Strasznie siĂŞ panoszy. Musi na kaÂżdy temat siĂŞ wypowiedzieĂŚ, ustosunkowaĂŚ, zaszeregowaĂŚ. Czasami powiela stare, wyuczone, szkolne  instrukcje , ktĂłre mu wpajano za mÂłodu. Tym razem powiela je na moje dzieciĂŞ. JeÂśli walczyÂłbym ze swoim ego ( a ono przecieÂż uwielbia walkĂŞ ) to szybko wypaliÂłbym ca³¹ swojÂą energiĂŞ. Niczego nie byÂłbym pewien, ujawniaÂłbym sprzecznoÂści w swoim zachowaniu , niepewnoœÌ i chwiejnoœÌ, szarpaÂłbym siĂŞ z nim. Ot i przeciĂŞtnoœÌ, ktĂłra jest, wg Sarah54 , wrogiem samopoznawania. Ale moje Âświadome JA nie walczy z nim. Zamiast tego obserwuje. Jestem Âświadom tej obserwacji. Kiedy minie juÂż szaÂł ego , wtedy wsÂącza siĂŞ cisza , spokĂłj, dystans, refleksja i pojawia siĂŞ ÂłagodzÂąca reakcja.
OszukiwaÂłbym sam siebie i Was, gdybym napisaÂł, Âże zawsze panujĂŞ nad swoim ego. Nie prawda. Ono jest jakby ÂżywÂą, niesfornÂą istotÂą, ktĂłra uÂżywa mĂłzgu, jĂŞzyka, ciaÂła i pragnieĂą kiedy tylko zechce i jak zechce. Nie przestaje trajkotaĂŚ, zrzĂŞdziĂŚ ,uporczywie  myÂśleĂŚ i czasami irracjonalnie dziaÂłaĂŚ, jakby baÂło siĂŞ panicznie ciszy. Wiem to , gdyÂż obserwujĂŞ, postrzegam, doÂświadczam dziaÂłania ego. WiĂŞcej uwagi i wytĂŞÂżonej obserwacji powoduje wiĂŞksze wyciszenie .Pojawia siĂŞ element kontroli nad nim. To ÂświadomoœÌ wprowadza zaprowadza swoje kwantowe panowanie .
Panowanie ÂświadomoÂści nad ego to dÂługotrwaÂły i nierychliwy  proces, przynajmniej w moim wypadku. Ale nieubÂłagany za to :) To jest moje doÂświadczenie pracy z ego , ktĂłrym chciaÂłem siĂŞ z Wami podzieliĂŚ.

pozdrawiam(y) serdecznie
I&I ( ja-i-JA) .
East

PrzeciêtnoœÌ jest wrogiem samopoznawania.
Jeœli jednostka od najm³odszych lat wykazuje sk³onnoœci inne ni¿ ogó³, spotyka siê z typow¹ reakcj¹:
1. rodzice chcÂą wiedzieĂŚ, co jest z ich dzieckiem "nie tak".
2. nauczyciele temperujÂą w dziecku i mÂłodym czÂłowieku wszystko, co odbiega od "przyjĂŞtych norm zachowaĂą".
3. prawa spo³eczne, nadane w celu utrzymania spo³eczeùstw "w ryzach" ograniczaj¹ wolnoœÌ indywidualistów, przez co nara¿aj¹ ich na krytykê wiêkszoœci.
4. jeÂśli za wszelkÂą cenĂŞ jednostka chce  zachowaĂŚ swÂą indywidualnoœÌ a nie jest sprzedajna- ma najczĂŞÂściej problemy egzystencjalne, co powoduje skÂłonnoœÌ do uzaleÂżnieĂą.
5 jeÂśli przez partnera jest porĂłwnywana do "sÂąsiadĂłw" zamyka swoje wnĂŞtrze i odgrywa w Âżyciu spektakl pozorĂłw, zostawiajÂąc sobie samopoznawanie na czas, kiedy nikt jej nie widzi i nie ocenia:)))


"Czy nie do takich naleÂżaÂłoby krĂłlestwo niebieskie ? JeÂśli odpowiedÂź brzmi  - tak, to co z tymi , ktĂłrzy posiadajÂą ego i torebki, auta, mieszkania, ubiĂłr i ksi¹¿ki  ? Im siĂŞ nie naleÂży krĂłlestwo ?"(east)

W ktĂłrej kategorii jesteÂś? Jak czujesz? Co to "krĂłlestwo niebieskie"?


Ja chcê wspó³tworzyÌ multiwersy za wol¹ naszego OJCA- STWORCY WSZECHRZECZY.
Teraz doÂświadczam ziemi i czÂłowieka. To wielki zaszczyt. Ale wielokrotnie ogromny bol odrzucenia. Mozna sie powoli uodpornic.

LubiĂŞ stare, dobrze odsmaÂżone KOTLETY!!! ;D
http://www.eioba.pl/a115360/ego_co_to_za_byt



Pozdrawiam - Thotal :)

Ego
http://www.youtube.com/watch?v=zPmCWEzbwcI

EDIT: Filmik prezentuje jakie jest Ego. NaprawdĂŞ dobrze zrobiony. Zobaczcie, a pojmiecie czym tak naprawdĂŞ jest EGO.

Torton dziĂŞki za filmik.
Pytanie, co by byÂło, gdyby spocony goÂściu z rewolweru wystrzeliÂł ?
OczywiÂście fizycznie zakoĂączyÂłby przygodĂŞ Jacka z przebudzeniem, lecz co wtedy myÂślaÂł Jack, gdy widziaÂł wycelowanÂą w siebie lufĂŞ ? SkÂąd u niego taki spokĂłj , skÂąd ten uÂśmiech ?
Jak myÂślicie ?

post ten nie jest nawiÂązaniem czy kontynuacjÂą. Jedynie odniesieniem do tematu wÂątku.

Wci¹¿ jest utrzymywana niejasnoœÌ definicji.
ZnalazÂłem ciekawa stronĂŞ astrologiczna ktĂłra definiuje to w sposĂłb spony z moim punktem widzenia ( gdzieÂś mi siĂŞ zawieruszyÂła- jak odszukam to wklejĂŞ link bezpoÂśredni lub poÂśredni)

A tak w skrĂłcie (przede wszystkim z obserwacji i doÂświadczenia - ale takÂże i innych ÂźrĂłdel):

Ego - jest nieodÂłacznym czÂłowiekowi elementem funkcjonalnym.

(jego negacja, umniejszanie lub powiĂŞkszanie - NIE MA SENSU)

FunkcjonalnoÂśc Ego polega na okreslonym splataniu wielowymiarowoÂści czÂłowieka.

Ma ono wiele wspólnego z 'punktem monta¿u' , 'punktem po³¹czenia' , 'splotem S³onecznym'.

Ego jest "ogniem" 12-stu czakramĂłw (czyli meta - tronem pojazdu Ludzkiego, jako caÂłoÂści)

========================

KrĂłtko i na temat:

Ego moÂże rozwijaĂŚ siĂŞ w:
-> swojej elastycznoœci (zdolnoœc zmiany/przesuwania punktu po³¹czenia),
- Dynamice tych zmian, tej elastycznoœci (szybkoœÌ reakcji, skala przyspieszen i chamowaù zmian punktu po³¹czenia, podróze kosmiczne)

-> zasiĂŞgu (promieĂą ego, tzw. "wielkoÂśc" ego, zasiĂŞg ego..
duze ego, maÂłe ego..
to nie ma nic wspĂłlnego z tym ze duÂże jest zÂłe a male dobre czy odwrotnie.
jesli ego jest komplementarne, caÂłoÂściowe =  Âłaczy wszystkie wymiary czÂłowieka proporcjonalnie - jest stabilne.. wĂłwczas im wiĂŞkszy zasiĂŞg tym wiĂŞkszy rozwĂłj.

Gorzej gdy Âłaczy nie wszystkie wymiary (niekomplementarne niepeÂłne)
wĂłwczas im wiĂŞkszy zasiĂŞg tym gorzej.
(kierunek rozwoju z takiej sytuacji to uzupelnienie i rozwĂłj brakujÂących sektorĂłw,
- to na nich zeruja wahadÂła, pasoÂżyty i patroszyliele - aÂż uzyskamy peÂłne KOLO/kulĂŞ
..wówczas dopiero mozna rozwijac(z zyskiem dla siebie i innych) zasiêg, promieù tej kuli, wielkoœÌ)

=================

i przy okazji - nie czytaÂłem.

ale ryzykuje intuicyjnie pozytywny odbiĂłr tej pozycji:
(http://get.zlotemysli.pl/products/image/000/012/087/600x848.jpg)

8 zasad pozytywnego egoisty

DziĂŞki tym zasadom:

-Odczujesz wreszcie mi³oœÌ do siebie.

-Odzyskasz prawdziwe poczucie wartoÂści, oparte na jedynym sensownym fundamencie (nikt CiĂŞ go juÂż nie pozbawi).

-Poczujesz przypÂływ niesamowitej energii do dziaÂłania, dziĂŞki czemu naprawdĂŞ bĂŞdziesz panem swojego losu.

-Zaczniesz korzystaĂŚ z „MAGICZNEGO” sposobu wpÂływu na otoczenie i Âświat. Po³¹czone z prostym ĂŚwiczeniem, po trzydziestu dniach odmieni na zawsze twoje Âżycie.

-Odkryjesz, jak radziĂŚ sobie z kaÂżdym wyzwaniem i problemem, nawet jeÂśli poczÂątkowo wydawaÂłoby siĂŞ, Âże nie masz na to Âżadnego wpÂływu.

-Zaczniesz wypowiadaĂŚ sÂłowa, ktĂłre zacznÂą „od Âśrodka” zmieniaĂŚ Twoje Âżycie na lepsze i wypeÂłniaĂŚ je tylko tym, czego pragniesz. To akurat nie jest Âżadna magia. Ale rezultaty powalajÂą.

-Nauczysz siê bezb³êdnie rozpoznawaÌ toksycznych ludzi, nawet jeœli wydaj¹ siê mili i przyjacielscy(to do Ciebie - kolego), i raz na zawsze odci¹Ì siê od ich niszcz¹cego wp³ywu.

-Dowiesz siê, gdzie znaleŸÌ i jak przyci¹gaÌ do siebie wspania³ych ludzi, z którymi mo¿esz tworzyÌ fantastyczne zwi¹zki.

-Jak efektywnie realizowaĂŚ swoje cele, w moÂżliwie najprostszy sposĂłb i w jak najkrĂłtszym czasie. I to CiĂŞ od razu zaskoczy…

-Poznasz najprostszy na Âświecie sposĂłb na to, by odzyskaĂŚ ciekawoœÌ i radoœÌ dziecka. To jest zachwyt nad kaÂżdÂą chwilÂą Âżycia. To jest dla Ciebie do zastosowania od zaraz… (ĂŚwiczenie trwa siedem dni, ale efekty sÂą widoczne natychmiast)

MiÂłego NOWEGO Dnia!

@PHIRIOORI

Zgadzam siê z tym jak najbardziej, choÌ bywa³o z t¹ zgod¹ ró¿nie. Swego czasu nawet stara³em siê walczyÌ z w³asnym ego. Kompletnie bez sensu. To by³a tylko strata energii a przy tym kontroli nad sob¹.
Ale, jak mawiajÂą  - jak siĂŞ nie przekonasz to siĂŞ nie nauczysz.
Dzisiaj popularnoœÌ zyskuje pralnia mĂłzgu  bezlitosnaprawda.pl na ktĂłrym to portalu szczytem oÂświecenia jest osiÂągniĂŞcie stanu pt. "ja nie istnieje".
CaÂły myk polega wg mnie NIE na tym, aby walczyĂŚ z ego, tylko Âżeby siĂŞ nie utoÂżsamiaĂŚ ,nie przywiÂązywaĂŚ do jego aktualnego ksztaÂłtu. Dlatego, Âżeby nie zamykaĂŚ drogi rozwoju. Brak przywiÂązania siĂŞ do aktualnego "ja" otwiera nas na wieloœÌ moÂżliwoÂści, zaÂś aktywne "nadawanie" okreÂślonych wibracji jest jak sygnaÂł latarni morskiej - tu jestem , tu przybywajcie ci (albo te zdarzenia), ktĂłrzy widzicie to ÂświatÂło :) Do tego aby zapaliĂŚ ÂświatÂło niezbĂŞdne jest jakieÂś ego, jakaÂś koncepcja, jakieÂś "ja". Co nie znaczy, Âże trzeba siĂŞ tej  nowej czĂŞstotliwoÂści Âświetlnej ( wolĂŞ uÂżywaĂŚ tego okreÂślenia zamiast "ego" czy "ja" ) kurczowo uczepiĂŚ. WrĂŞcz przeciwnie. ÂŚwiatÂło ,jak wiadomo, ma wiele barw ,caÂłe widmo :)  Jakim ÂświatÂłem wypromieniujesz na rzeczywistoœÌ taka informacja zwrotna do Ciebie dotrze .

no tak, bo to jakby przywiÂązac siĂŞ do miejsca parkingowego.. owszem widok juz dobrze znany, ale czasem warto staĂŚ siĂŞ poÂłaczeniem innych widOkĂłw / relacji  puzzli scenOgraphicznych matrixa
;)
Ale wybacz.. jak wytÂłumaczysz komuÂś z silnym SÂłoĂącem w horoskopie,
by siĂŞ "nieprzywiÂązywaÂł do ego"  ;D to nie jest Âłatwe.