Niezależne Forum Projektu Cheops

Bardzo czêsto tacy ludzie chc¹ byÌ najlepsi!! Potrafi¹ sk³óciÌ ze sob¹ najlepszych przyjació³ a sami wychodz¹ na tych co byli w ciê¿kich chwilach z nami... zawsze mnie to denerwowa³o... brzydzi mnie coœ takiego!!

Dwulicowosc  to bardzo zÂła cecha charakteru ,bo czy mozna zaufac takiej osobie, ktĂłra w oczy mowi tak, a poza oczami zupeÂłnie inaczej...chyba nie.
Mysle ze temat jest bardzo ciekawy i na czasie.

Hehe, mój temat. Mia³em taki przypadek, przyjaciel zwi¹za³ siê z pewn¹ kobiet¹, która w sumie i ze mn¹ by³a po przyjacielsku. Mi tam nic do tego, ale sytuacja by³a bardzo z³o¿ona i delikatna z pewnych powodów (bardzo powa¿nych, jakbyœcie je poznali, to normalnie serial "dynastia" wymiêka, ale ich nie poznacie). By³y tam ró¿ne tajemnice, których mia³em nikomu nie zdradzaÌ. Jednak by³a jeszcze jedna osoba (jej by³y), która zna³a t¹ tajemnicê (tajemnica poliszynela) i co tu du¿o gadaÌ, by³a wobec nich doœÌ upierdliwa (z chorej zazdroœci). No i za ich plecmi (mój b³¹d) pogada³em z nim o tym. No i na co wysz³o? ¯e zdradzi³em mu tajemnicê, któr¹ on ju¿ doskonale zna³ (r¿nêli przed nim g³upa). Prawda jest taka, ¿e gdyby nie moja z nim rozmowa, to nie mieli by od niego spokoju, teraz maj¹ go z pewnoœci¹ du¿o wiêcej, ale to ja nadal jestem tym dwulicowym dupkiem.
Zawsze zdawa³o mi siê, ¿e jako przyjaciel jestem zobowi¹zany pomóc nawet jeœli wi¹¿e siê to z roibieniem czegoœ za plecami przyjaciela, bo przecie¿ pomoc pozostaje pomoc¹.
WiĂŞc pamiĂŞtajcie by nie oceniaĂŚ zbyt szybko.
Ja od tego czasu juz siĂŞ w przyjaÂźnie nie bawiĂŞ.

W obecnej pracy doœwiadczy³am takiej sytuacji.Mam " kole¿anki" które ,jak tylko siê obrócisz to ciê obgaduj¹,kiedy coœ ci siê nie wychodzi ,to przed tob¹ udaj¹ ¿e ci wspó³czuj¹,ale kiedy odejdziesz to siê ciesz¹ z twojej pora¿ki.Pierwszy raz w ¿yciu spotka³am siê z tak¹ ob³ud¹.Muszê uwa¿aÌ co mówiê,robiê i jakie decyzje podejmujê.
Ech duÂżo by o tym mĂłwiĂŚ......obÂłuda,obÂłuda,obÂłuda......

GdzieÂś daleko SÂłoĂące Âświeci, lecz zaĂŚmione obÂłudÂą wielu- tego juÂż nic nie zmieni...

Niestety miaÂłam wielokrotnie stycznoœÌ  z osobami dwulicowymi,ale tylko na drodze zawodowej.
W pierwszej pracy jakieœ 13 lat wstecz trafi³ mi siê taki kierownik.Potem w drugiej firmie równie¿ kierownik,a w tej chwili muszê wspó³pracowaÌ z pani¹,która totalnie opanowa³a sztukê ob³udy.Udaje mi³¹ kole¿ankê,jest zawsze uœmiechniêta na mój widok,zadowolona z naszej wspó³pracy,a za drzwiami obrabia mój t....
ÂŻeby tego byÂło maÂło wydaÂła siĂŞ niechcÂący po prostu wypsnĂŞÂło jej siĂŞ Âże ma trzymaĂŚ stanowisko dla osoby,ktĂłra odeszÂła na macierzyĂąski(stanowisko,ktĂłre obecnie zajmujĂŞ).Oznacza to Âże ma zrobiĂŚ wszystko,aby przekonaĂŚ szefa o mojej niekompetencji,czyli ogĂłlnie nakÂłamaĂŚ mu ile siĂŞ da,aÂż sam stwierdzi,Âże BoguÂśka byÂła lepsza,a ja nadajĂŞ sie na boczny tor.
Kiedy ta osoba bĂŞdzie chciaÂła wrĂłciĂŚ bĂŞdzie to oznaczaĂŚ dla mnie pasmo przykroÂści.Na szczĂŞÂście doÂświadczenia poprzednie daÂły mi wiedzĂŞ jak to przetrwaĂŚ i jak postĂŞpowaĂŚ z dwulicowcami.Po prostu wojujĂŞ ich broniÂą wiedzÂąc Âże doniesie siĂŞ do szefa czy innych ludzi to i owo,Âściemniam coÂś,a kiedy wszyscy sÂą przekonani ,Âże to prawda robiĂŞ coÂś przeciwnego.PrzykÂład:mĂłwiĂŞ,Âże rozwodzĂŞ siĂŞ ,a kiedy jestem pewna,Âże wszyscy w to uwierzyli,paradujĂŞ w objĂŞciach mĂŞÂża.Mam ubaw a dwulicowiec wychodzi na kÂłamczucha i nikt juÂż mu nie wierzy nawet szef.
Niestety dzi¶ mamy takie czasy:wy¶cig szczurów.Praca to mieæ,a dzi¶ tylko MIEÆ siê liczy .Szkoda,¿e nie BYÆ.

Ja teÂż spotkaÂłem bardzo wielu dwulicowych ludzi ale nie bĂŞdĂŞ pisaÂł tych historii(za duÂżo tego i nie zbyt przyjemny temat) a to czemu sÂą dwulicowi? Nie wiem. MogĂŞ jedynie domniemywaĂŚ Âże powodem moÂże byĂŚ reputacja, czucie siĂŞ waÂżnym, niezwyciĂŞÂżonym. Czucie Âże siĂŞ kontroluje wszystkich walka o swoje kosztem innych ludzi.

MoÂże teÂż chodziĂŚ o stanowisko w pracy, pieniÂądze i wszystko co z MATERIALNYM Âświatem zwiÂązane. Lub tak jak napisaÂł Olo chciaÂł pomĂłc a wyszÂło jak wyszÂło.

Wg mnie, dwulicowoœÌ bierze siĂŞ ze strachu, braku miÂłoÂści a co za tym idzie niskiej samooceny.  Osoba taka na tyle nie jest pewna siebie i swojej wartoÂści, Âże musi przypodobaĂŚ siĂŞ kaÂżdemu, by zdobyĂŚ akceptacjĂŞ. MetodÂą tÂą zapewnia sobie „powodzenie” i „sukcesy” w Âżyciu. Doskonale zdaje teÂż sobie sprawĂŞ z wÂłasnej uÂłomnoÂści i prawdopodobnie cierpi z tego powodu, jednak nie potrafi inaczej. Dopiero praca nad wÂłasnym rozwojem duchowym oraz zmiana systemu wartoÂści  prowadzi do wyzbycia siĂŞ tej cechy charakteru, jako pochodnej wewnĂŞtrznych brakĂłw i niedostatkĂłw.  Efektem tejÂże pracy jest jedno, prawdziwe lico.

Pozdrawiam  :)

Ptaszku :) trafiÂłaÂś w sedno i ja tak uwaÂżam ale jakoÂś nie potrafiÂłam wyraziĂŚ tego sÂłowami.

Do wyraÂżania siĂŞ sÂłowami przydaje siĂŞ nie tylko odpowiednie lico, ale takÂże odpowiednie piĂłro… :)

Pozdrawiam :)

Dwulicowcy sÂą wynikiem cywilizacji strachu...
Gonitwa za karierÂą i zdobywaniem nowych terenĂłw do ujaÂżmiania innych dla wÂłasnego dobra sÂą PATOLOGIÂĄ SPOÂŁECZNÂĄ.


JuÂż niedÂługo nauczymy siĂŞ szanowaĂŚ innych i samych siebie dziĂŞki zrozumieniu wspĂłlnego istnienia, czego ÂżyczĂŞ sobie i wszystkim zainteresowanym :)


Pozdrawiam - Thotal :)

Czy Waszym zadniem pod miano "dwulicowych" podpadajÂą osoby ktĂłre nie dotrzymuja danego sÂłowa?

RozwaÂżajÂąc nad wÂłasnymi doÂświadczeniami w tym temacie dochodzĂŞ do wniosku Âże dwulicowoœÌ dotyczy relacji miĂŞdzy konkretnymi osobami o okreÂślonych cechach.RzeczywiÂście wynika ona ze strachu.Osoba o wyÂższych kwalifikacjach zawodowych,elokwencji czy  lepszej aparycji sprawia Âże niektĂłre jednostki odczuwajÂą zagroÂżenie.BojÂą siĂŞ straciĂŚ stanowisko,pozycjĂŞ w konkretnej spoÂłecznoÂści(np firma).StajÂąc ramiĂŞ w ramiĂŞ z takÂą osobÂą zauwaÂżajÂą swoje braki.Niestety nie prĂłbujÂą zrobiĂŚ coÂś ze wÂłasnymi sÂłabymi stronami tylko wprost przeciwnie atakujÂą zagroÂżenie .DwulicowoœÌ jest jednÂą z ich broni.
Tak wiĂŞc masz racjĂŞ Ptaku w 100%.
Pozdrawiam MP :)