Drukuj stronę - pomoc enargia Chi

Czym jest energia “Chi” ?
2008 sierpieĂą 23
tags: akupresura, bioplazma, blokady, chi, czakra, czakram, czakramy, czakry, energia, igÂła, igÂły, medycyna chiĂąska, meridiany, operacz, pole morfogenetyczne, prana, siÂła Âżyciowa, tao, zdrowie, ÂŚwiadomoÂśĂŚ
by zenforest

Fragment : Leczenie AkupunkturÂą – H. Operacz

W organizmie czÂłowieka istnieje i krÂąÂży niewidzialna ”energia”, ”siÂła Âżyciowa”, ktĂłrÂą ChiĂączycy nazywajÂą ”Chi” (po japoĂąsku -”Ki”, po koreaĂąsku -”Kichol”, po hindus-ku -”Prana”, w staroÂżytnej filozofii greckiej -”Logos”, w filozofii buddyjskiej -”Dharma”).

Jest to podstawowy kanon tradycyjnej medycyny, na ktĂłrym opiera siĂŞ akupunktura, jak rĂłwnieÂż i akupresura. Stare ksiĂŞgi chiĂąskie opisujÂą jÂą jako ”siÂłĂŞ” („energiĂŞ”) niezbĂŞdnÂą do prawidÂłowej czynnoÂści komĂłrek, tkanek i caÂłego organizmu.

„Energia” Chi wystĂŞpuje nie tylko u czÂłowieka.
MajÂą jÂą rĂłwnieÂż zwierzĂŞta, roÂśliny i zjawiska przyrody, a nawet materia.
Chi kieruje funkcjami wzrostowymi, obronnym i rozrodczymi. Jest siÂłÂą napĂŞdowÂą wszystkich procesĂłw Âżyciowych, jest po prostu Âżyciem.
Poprzez te czynnoÂści Chi jest odpowiedzialna za fizycznÂą integracjĂŞ kaÂżdej jednostki i za zmiany zachodzÂące w jednostce.
Chi to spoiwo, ÂłÂączÂące nasze ciaÂło, umysÂł i ducha. KaÂżda komĂłrka i kaÂżdy narzÂąd majÂą swĂłj wiĂŞkszy lub mniejszy zasĂłb Chi. Suma wszystkich Chi stanowi o potencji Âżyciowej caÂłego organizmu.

KrÂąÂżenie Chi w zdrowym organizmie ma charakter ciÂągÂły i odbywa siĂŞ dokÂładnie ustalonymi drogami (szlakami), nazywanymi kanaÂłami, poÂłudnikami lub meridianami.
Jeden cykl krÂąÂżenia Chi, ktĂłra z serca wychodzi i do serca powraca, trwa 24 godziny. Przez ten czas jej najwyÂższa fala przepÂływa przez wszystkie narzÂądy i tkanki.
WysokoÂśĂŚ fali przepÂływu w danym narzÂądzie zaleÂży od poziomu Chi w narzÂądzie przed nim leÂżÂącym. Z kolei same narzÂądy i tkanki, przez ktĂłre Chi przepÂływa, wzmacniajÂą jÂą, uszlachetniajÂą, czyli czyniÂą jÂą doskonalszÂą, i posyÂłajÂą jÂą do mĂłzgu, w celu speÂłnienia wyÂższych zadaĂą – kreowania naszych myÂśli, uczuĂŚ, snĂłw.

JeÂżeli z powodu jakiejÂś choroby poziom Chi w tym narzÂądzie bĂŞdzie obniÂżony, fala pÂłynÂąca do narzÂądu nastĂŞpnego bĂŞdzie rĂłwnie niska, a czynnoÂśĂŚ narzÂądu – osÂłabiona. NakÂłucie kanaÂłu narzÂądu chorego, czyli osÂłabionego energetycznie i czynnoÂściowo, wyrĂłwnuje w nim poziom energii, poprawia jego czynnoÂśĂŚ, a przez to podnosi falĂŞ Chi pÂłynÂącÂą do nastĂŞpnego narzÂądu.

KrÂąÂżenie energii Chi rozpoczyna siĂŞ bardzo wczeÂśnie. WedÂług jednych starych ksiÂąg chiĂąskich – z chwilÂą pojawienia siĂŞ Âśladu pracy serca, a wedÂług innych – z pierwszym oddechem. ÂŚwiadczyÂłoby to o tym, Âże w pierwszym przypadku pÂłĂłd prawie od poczÂątku istnienia ma wÂłasne krÂąÂżenie energii, a w drugim, Âże korzysta z krÂąÂżenia energii matki.

KrÂąÂżenie Chi ma waÂżne znaczenie praktyczne.
W czasie, gdy maksimum energii przepÂływa przez dany narzÂąd, jest on bardziej pobudzony i uzyskuje najwiĂŞkszÂą aktywnoÂśĂŚ, a zarazem najwiĂŞkszÂą podatnoÂśĂŚ na wszelkiego rodzaju zabiegi lecznicze. W zwiÂązku z tym w obserwacjach klinicznych zauwaÂżono, Âże w okresie tej zwiĂŞkszonej aktywnoÂści narzÂądu iloÂśĂŚ leku chemicznego podawanego choremu moÂże byĂŚ znacznie zmniejszona, a rezultaty lecznicze bĂŞdÂą takie same.
Dlatego teÂż klasyczna akupunktura zaleca wykonywanie zabiegĂłw wÂłaÂśnie w godzinach najwiĂŞkszej aktywnoÂści chorego narzÂądu, a wiĂŞc nawet w Âśrodku nocy, jeÂśli narzÂąd wtedy tĂŞ aktywnoÂśĂŚ wykazuje. Ale w okresie zwiĂŞkszonej aktywnoÂści narzÂądu wystĂŞpujÂą i zaskakujÂące zjawiska.

Portnow, powoÂłujÂąc siĂŞ na literaturĂŞ, opisuje wystĂŞpowanie u niektĂłrych chorych spontanicznego zmniejszenia poziomu cukru we krwi (hipoglikemia), ktĂłry pojawia siĂŞ pod koniec ranka, co odpowiada okresowi wzmoÂżonej aktywnoÂści meridianu ”Âśledziona-trzustka” (w godzinach 9-11).
Kolka wÂątrobowa najczĂŞÂściej wystĂŞpuje okoÂło godziny pierwszej w nocy, co odpowiada okresowi najwiĂŞkszej aktywnoÂści pĂŞcherzyka ÂżĂłÂłciowego. Ataki astmy oskrzelowej wystĂŞpujÂą miĂŞdzy 3-5 rano, w okresie najwiĂŞkszej aktywnoÂści pÂłuc.
O tej wÂłaÂśnie porze, jak ustalono w badaniach, stwierdza siĂŞ zmniejszenie we krwi stĂŞÂżenia kortykosteroidĂłw.

Fala energii pÂłynÂąca przez narzÂąd trwa dwie godziny, po czym stopniowo opada.
Po jej przepÂłyniĂŞciu narzÂąd staje siĂŞ sÂłabszy, bardziej podatny na uszkodzenia i zachorowania oraz gorzej poddaje siĂŞ leczeniu. CyklicznoÂśĂŚ krÂąÂżenia Chi i wpÂływ tej cyklicznoÂści na aktywnoÂśĂŚ organizmu moÂżna uznaĂŚ za najwczeÂśniejszy dowĂłd na istnienie rytmĂłw biologicznych, ktĂłre kilka tysiĂŞcy lat temu odkryto empirycznie, a obecnie stanowiÂą one naukĂŞ zwanÂą rytmologiÂą i sÂą wykorzystywane w medycynie, biologii, sporcie itp.

BiorÂąc pod uwagĂŞ najwiĂŞkszÂą aktywnoÂśĂŚ dobowÂą narzÂądĂłw, ChiĂączycy podzielili je na 3 grupy, po 4 w kaÂżdej, tj. na dzienne, dzienno-nocne i nocne.

Do dziennych zaliczajÂą narzÂądy, przez ktĂłre fala, czyli maksimum energii, przepÂływa w godzinach 7-15, tj. ÂżoÂłÂądek, ÂśledzionĂŞ, trzustkĂŞ, serce, jelito cienkie.

Do dzienno-nocnych narzÂądy, przez ktĂłre fala przepÂływa w godzinach 15-19 i 3-7, tj. pÂłuca, jelito grube, pĂŞcherz moczowy, nerki.

Do narzÂądĂłw nocnych: osierdzie, potrĂłjny ogrzewacz, pĂŞcherzyk ÂżĂłÂłciowy i wÂątrobĂŞ, przez ktĂłre maksimum energii przepÂływa w godzinach 19-3.

Nazwa narzÂądu
Pora przepÂływu Chi
Rodzaj narzÂądu

PÂłuca
w godzinach od 3 do 5
dzienno-nocny

Jelito grube
w godzinach od 5 do 7
dzienno-nocny

ÂŻoÂłÂądek
w godzinach od 7 do 9
dzienny

ÂŚledziona-trzustka
w godzinach od 9 do 1 1
dzienny

Serce
w godzinach od 11 do 13
dzienny

Jelito cienkie
w godzinach od 13 do 15
dzienny

PĂŞcherz moczowy
w godzinach od 15 do 17
dzienno-nocny

Nerki
w godzinach od 17 do 19
dzienno-nocny

Osierdzie
w godzinach od 19 do 21
nocny

PĂŞcherzyk ÂżĂłÂłciowy
w godzinach od 23 do 1
nocny

WÂątroba
w godzinach od 1 do 3
nocny
KaÂżdy czÂłowiek ma wrodzony zasĂłb Chi.
Ten, ktĂłry ma jej wiĂŞcej, odznacza siĂŞ duÂżÂą aktywnoÂściÂą, wigorem, lepszym zdrowiem i samopoczuciem.
Jest zdolny do duÂżych wysiÂłkĂłw, mniej siĂŞ mĂŞczy, a po zmĂŞczeniu szybciej regeneruje siÂły. W Âżyciu codziennym spotyka siĂŞ takich ludzi; mĂłwi siĂŞ o nich, Âże majÂą niespoÂżyte siÂły.
Z siÂły Chi wyÂłania siĂŞ w nas chĂŞĂŚ do Âżycia, odkryĂŚ, miÂłoÂści, prokreacji.
Ten, ktĂłry ma jej mniej, jest maÂło aktywny, spowolniaÂły, szybciej ”wytraca” siÂły, ma uczucie ciÂągÂłego zmĂŞczenia, osÂłabienia i zwolnionÂą zdolnoÂśĂŚ regeneracji siÂł.

ChiĂączycy mĂłwiÂą: ”Kiedy Chi gromadzi siĂŞ – formuje siĂŞ fizyczna postaĂŚ ciaÂła. Kiedy Chi ulega zanikowi – ciaÂło obumiera”.

Gdzie tkwi ÂźrĂłdÂło energii Chi i czym ona jest w swojej istocie? Stare ksiĂŞgi chiĂąskie podajÂą trzy gÂłĂłwne ÂźrĂłdÂła: pierwsze – pierwotne lub prenatalne – jest przekazywane przez rodzicĂłw w chwili poczĂŞcia.
Energia ”Guan-Chi” zawarta w komĂłrce jajowej i plemniku wpÂływa na indywidualne dziedziczenie cech.
WielkoÂśĂŚ tej energii jest ÂściÂśle okreÂślona dla kaÂżdego czÂłowieka i nie zaleÂży od jego budowy.

CzÂłowiek niski, szczupÂły moÂże dysponowaĂŚ duÂżym zasobem energii Chi, a tym samym moÂże mieĂŚ duÂże moÂżliwoÂści dziaÂłania. Odwrotnie – czÂłowiek dobrze zbudowany, atletyczny, z wyglÂądu silny, moÂże mieĂŚ jej znacznie mniej.
KaÂżda ciĂŞÂższa praca fizyczna, wiĂŞkszy wysiÂłek psychiczny, stres, na dÂługo mogÂą wytrÂącaĂŚ go z rĂłwnowagi, czyniĂŚ go zmĂŞczonym i maÂło wydajnym w pracy, z koniecznoÂściÂą dÂługiego okresu wypoczynku.
ZasĂłb energii (prenatalnej) w organizmie – czyli energii przekazywanej przez komĂłrkĂŞ jajowÂą i plemnik – jest indywidualnie ograniczony, zmniejsza siĂŞ z wiekiem czÂłowieka. Z kaÂżdym rokiem energii tej ubywa i niczym nie moÂżna jej uzupeÂłniĂŚ.

WedÂług zasad medycyny chiĂąskiej jest niezwykle waÂżne dla przyszÂłego potomstwa, aby w chwili jego poczĂŞcia rodzice byli zdrowi i silni. Wtedy bowiem majÂą duÂży zasĂłb energii Guan-Chi (prenatalnej), ktĂłrej czĂŞÂśĂŚ w momencie zapÂłodnienia przekazujÂą swojemu potomstwu.

SzczegĂłlnie dobrÂą kondycjĂŞ powinien mieĂŚ mĂŞÂżczyzna. Jemu to bowiem natura wyznaczyÂła rolĂŞ gÂłĂłwnego dawcy tej energii.

Dlatego teÂż przed zaplanowanym poczĂŞciem mĂŞÂżczyzna powinien unikaĂŚ wszystkiego, co energiĂŞ tĂŞ zmniejsza i osÂłabia, m.in. alkoholu, tytoniu i narkotykĂłw.

Powinien teÂż, co podkreÂślajÂą traktaty Tao, przez pewien czas prowadziĂŚ wstrzemiĂŞÂźliwe Âżycie seksualne, przez co naleÂży rozumieĂŚ, Âże nie ograniczajÂąc kontaktĂłw pÂłciowych powinien powstrzymywaĂŚ ejakulacjĂŞ (wytrysk nasienia).
Sperma bowiem dla europejskiego lekarza to plemniki (komĂłrki) w wydzielinie prostaty, ale dla lekarza znajÂącego sekrety Tao nasienie mĂŞskie to Âżywa tkanka o bardzo duÂżym potencjale energetycznym energii Chi. [...]

Drugie ÂźrĂłdÂło energii Chi tkwi w spoÂżywanych pokarmach – w procesach odÂżywiania i oddychania, czyli w procesach biochemicznych (energia ”Gu-Chi”), a trzecie w powietrzu, w otaczajÂącym kosmosie (energia ”Kong-Chi”).

Stare ksiĂŞgi ostrzegajÂą jednak, Âże zapasy energii Chi w organizmie sÂą ograniczone. CaÂła umiejĂŞtnoÂśĂŚ gospodarowania niÂą polega na tym, aby byÂła ona ciÂągle uzupeÂłniana. W Âżyciu bywajÂą jednak takie stany, ktĂłre zmuszajÂą czÂłowieka do nadmiernego wysiÂłku, do nadludzkiego wydatku Chi, do takiego wydatku, ktĂłry przekracza jej wewnĂŞtrzne zapasy.
W sytuacjach takich niewyczerpanym ÂźrĂłdÂłem Chi ”Wielkiej Chi”, poza tÂą, ktĂłra znajduje siĂŞ w pokarmach, jest ”Ocean Energii Kosmosu” – wszechÂświata, z ktĂłrego czÂłowiek moÂże czerpaĂŚ bez koĂąca.
Z otoczenia chÂłonie czÂłowiek energiĂŞ caÂłÂą powierzchniÂą skĂłry, a szczegĂłlnie poprzez biologicznie aktywne punkty, czyli punkty akupunktury, swoiste okna ÂłÂączÂące wnĂŞtrze ciaÂła jego wewnĂŞtrzne narzÂądy z wszechÂświatem.
Na przykÂład igÂły tkwiÂące w punktach stanowiÂą -jak mĂłwiÂą wspĂłÂłczeÂśni ChiĂączycy – swoiste anteny, wychwytujÂące energiĂŞ kosmiczna.

WysuwajÂąc na czoÂło kosmos jako ÂźrĂłdÂło Chi, chiĂąska filozofia podkreÂśla, Âże energia kosmiczna jest siÂłÂą, ktĂłra stworzyÂła caÂłÂą materiĂŞ i powoduje jej przemiany w obecnej fazie, Âże jest siÂłÂą napĂŞdowÂą, przenikajÂącÂą ciaÂło.
CzÂłowiek jest jedynie mikroskopijnÂą czÂąstkÂą makrokosmosu, jest z nim ÂściÂśle zwiÂązany, musi podlegaĂŚ wszystkim jego prawom i wpÂływom.

Trudno w tym miejscu nie wyraziĂŚ gÂłĂŞbszego zdziwienia i zadumy, Âże w czasach tak odlegÂłych od naszego XX wieku, wieku ktĂłry nazywamy ”wiekiem ery kosmicznej”, Âże juÂż wtedy dociekliwy umysÂł czÂłowieka do-strzegÂł zwiÂązek, jaki istnieje miĂŞdzy przyrodÂą Ziemi i jej najwyÂższym wytworem – czÂłowiekiem – a kosmosem.

Tyle o energii Chi mĂłwi chiĂąska tradycyjna medycyna, jej staroÂżytne ksiĂŞgi. WspĂłÂłczeÂśnie ChiĂączycy nie wnoszÂą nic nowego na temat energii Chi.
Dla ChiĂączyka zresztÂą jakakolwiek dyskusja dotyczÂąca pojĂŞcia Chi jest czymÂś niezrozumiaÂłym. Chi po prostu istnieje i nie podlega dyskusji.

Czym jest ta tajemnicza Chi i czy w ogĂłle istnieje?
Czy nikt nie moÂże jej naukowo udowodniĂŚ?
StaroÂżytne i nowoÂżytne teksty chiĂąskie nie spekulujÂą co do jej natury, ani teÂż nie prĂłbujÂą jej wyjaÂśniaĂŚ. Jedno jest pewne – Âże nie jest to energia rozumiana w kategoriach fizycznych, gdyÂż nie odpowiada jej kryteriom. Energia fizyczna jest dokÂładnie poznana, ujĂŞta w naukowe formuÂły i matematyczne wzory. Chi jest pojĂŞciem filozoficznym, a w ujĂŞciu fizjologii – funkcjonalnym.
[* Obecnie samo pojĂŞcie ”energii Âżyciowej" jest powszechnie akceptowane, np. w psychiatrii i psychosomatyce.]

PoniewaÂż nie wszystko, czego nie moÂżna wspĂłÂłczeÂśnie udowodniĂŚ, oznacza, Âże to nie istnieje, wspĂłÂłczesna nauka stosujÂąc dostĂŞpne jej metody bada i weryfikuje wiele nie wyjaÂśnionych dotychczas zjawisk – w tym i ”energii” Chi.
ByĂŚ moÂże jest to energia elektromagnetyczna tworzÂąca ”pole biologiczne” Âżywych organizmĂłw? Czy to pole mofrogenetyczne, Sheldrake? A moÂże odpowiada pojĂŞciu ”bioplazmy”?
NieÂżyjÂący juÂż profesor W. Sedlak, pionier polskiej bioelektroniki, twĂłrca pojĂŞcia ”bioplazmy”, w jednej ze swych prac pisze:”… na wszystkich poziomach organizacji biologicznej ukÂład Âżywy emituje falĂŞ elektromagnetycznÂą okreÂślanÂą jako pole biologiczne. KaÂżdy ukÂład Âżywy jest otoczony i wypeÂłniony polem biologicznym. Jest to jedna z podstawowych manifestacji Âżycia. JednoczeÂśnie pole to bierze udziaÂł w wewnĂŞtrznej organizacji struktury chemicznej”, a w innym miejscu:”…
Pole biologiczne nie jest tylko rezultatem procesĂłw Âżyciowych.
Jest ono rĂłwnieÂż samym Âżyciem.
Do istoty Âżycia naleÂży nie tylko substancja chemiczna, jej struktura i funkcja, jako zespĂłÂł procesĂłw chemicznych, naleÂży do niej rĂłwnieÂż wytwarzanie pola biologicznego. Struktura pozbawiona pola biologicznego jest martwÂą materiÂą, a nie Âżyciem.
Pole biologiczne jest wynikiem procesĂłw chemicznych dokonujÂących siĂŞ na strukturach zwiÂązkĂłw organicznych, a jednoczeÂśnie steruje prawidÂłowym przebiegiem tych procesĂłw oraz odbudowÂą struktur wymieniajÂących ustawicznie skÂład atomowy”.

Przytoczony wyÂżej cytat nie jest opisem chiĂąskiej ”energii” Chi, widaĂŚ w nim jednak pewne analogie z opisami w starych ksiĂŞgach chiĂąskich.
Inny znawca teorii medycyny tradycyjnej – Anglik Ted Kaptchuk -mĂłwi, Âże: ”… Chi to materia na progu zmian w energiĂŞ lub energia na progu materializowania siĂŞ”.
Mann i Lebarbier uwaÂżajÂą ”energiĂŞ Chi” za falĂŞ elektrycznej depolaryzacji, pÂłynÂącÂą po wÂłĂłknach wegetatywnego systemu nerwowego…[...]

Fragment : Leczenie AkupunkturÂą – H. Operacz
oraz

Qi Gong - ĂŚwiczenia wzmacniajÂące zdrowie i energiĂŞ ÂżyciowÂą Chi

Qi Gong to chiĂąskie ĂŚwiczenia wspierajÂące zdrowie i harmoniĂŞ wewnĂŞtrznÂą rozwijane od tysiĂŞcy lat. Na rozwĂłj tych ĂŚwiczeĂą miaÂły wpÂływ w Chinach szkoÂły taoistyczne, lekarskie, buddyjskie i konfucjaĂąskie. Pomimo swoich bardzo dÂługich tradycji i duÂżej skutecznoÂści Qi Gong nie byÂł powszechnie znany na Âświecie, a nawet w samych Chinach, poniewaÂż przekazywany byÂł gÂłĂłwnie z ojca na syna, lub tylko osobom zaufanym. Nieco szersze nauczanie tych ĂŚwiczeĂą rozpoczĂŞÂło siĂŞ okoÂło 50 lat temu. Qi Gong zalicza siĂŞ do tradycji wewnĂŞtrznego Kung Fu. Termin „qi gong” moÂżna by przetÂłumaczyĂŚ jako doskonaÂłÂą pracĂŞ/dziaÂłanie (Gong) energii Âżyciowej/kosmicznej Chi (Qi).

Poprzez buddyzm przybyÂły z Indii Qi Gong przejmowaÂł wiele elementĂłw jogi (technik Hatha Jogi, czy zasad Pranajamy), zaÂś poprzez szkoÂły taoistyczne stawaÂł siĂŞ pokrewny jodze taoistycznej. TaoiÂści niejednokrotnie rĂłwnolegle uprawiali rĂłÂżne formy Qi Gongu razem ze spoÂżywaniem zewnĂŞtrznych eliksirĂłw, czy teÂż wytwarzaniem eliksirĂłw wewnĂŞtrznych. Ich mocno podkreÂślanym celem byÂło wydÂłuÂżanie Âżycia i pojmowali oni system Qigongu na sposĂłb alchemiczny. SzkoÂły medyczne rozwijaÂły przydatnoÂśĂŚ ĂŚwiczeĂą Qi Gongu do wzmacniania zdrowia i leczenia chorĂłb. Dokonywano tego poprzez wzmocnienie Âżyciowej energii Chi i rozprowadzenie jej po meridianach (kanaÂłach energii Âżyciowej), poprzez co udraÂżniano je i oczyszczano.

Znana obecnie metoda ĂŚwiczeĂą Tai Chi Chuan (Taiqiquan) wywodzi siĂŞ z Qi Gongu i za jej twĂłrcĂŞ zazwyczaj uwaÂża siĂŞ mistrza Chang Sang Feng’a z dynastii Sung (960-1279 n.e.), ktĂłry rozwinÂąÂł ĂŚwiczenia Qi Gong w styl o duÂżych walorach bojowych. Energia Chi, po wzmocnieniu w Dan Tien (hara – dwie szerokoÂści palca pod pĂŞpkiem), wzmocniona nastĂŞpnie poprzez MaÂłe KrÂąÂżenie (mentalne rozprowadzanie jej poprzez KanaÂł Tylni i Przedni), wprowadzana jest w meridiany obwodowe (Wielkie KrÂąÂżenie), poprzez co Taiqiquan moÂże byĂŚ skutecznÂą sztukÂą walki. Z kolei opracowana przez dziaÂłajÂącego w wieku VI n.e. w ÂświÂątyni Shaolin mistrza Da Mo (BodhidharmĂŞ) forma Qi Gongu Yi Gin Ching, miaÂła na celu wzmocniĂŚ ciaÂła mnichĂłw, aby byli oni bardziej zdatni do medytacji, jak i jednoczeÂśnie posiadaÂła duÂżÂą wartoÂśĂŚ bojowÂą.

PodsumowujÂąc powiedzieĂŚ moÂżemy, Âże Qi Gong jest skutecznÂą formÂą ĂŚwiczeĂą zarĂłwno dla osĂłb pragnÂących wzmocniĂŚ swoje zdrowie, czy teÂż dla osĂłb pragnÂących rozwijaĂŚ swoje zdolnoÂści medytacyjne, jak i moÂże mieĂŚ wartoÂśĂŚ ogĂłlnego wzmacniania sprawnoÂści fizycznej organizmu, bĂŞdÂąc poprzez to przydatny np. w samoobronie, czy teÂż przyczyniajÂąc siĂŞ do naszej dÂługowiecznoÂści. WzmacniajÂąc zasoby energii Âżyciowej jednostki ĂŚwiczenia Qi Gongu mogÂą byĂŚ pomocne rĂłÂżnego rodzaju uzdrowicielom w pozytywnych oddziaÂływaniach na otoczenie, jak i mogÂą byĂŚ potraktowane jako praktyka poprawiajÂąca nasze Feng Shui, poniewaÂż wzmacniajÂąc naszÂą Chi, wzmacniamy centrum naszego Baqua, a poprzez to rĂłwnieÂż ogĂłlnÂą ÂżyciowÂą pomyÂślnoÂśĂŚ.
(z: Alchemia i moc medytacji, RafaÂł Seremet)

Qi gong - ĂŚwiczenia praktyczne

W czasie ĂŚwiczeĂą Qi Qongu staraj siĂŞ byĂŚ zrelaksowany i odprĂŞÂżony zarĂłwno fizycznie i psychicznie. OczywiÂście umiejĂŞtnoÂśĂŚ takÂą rozwija siĂŞ z czasem. Drugim istotnym aspektem jest poczucie ugruntowania, osadzenia na ziemi; czĂŞsto stosuje siĂŞ w tym celu koncentracjĂŞ na podeszwach stĂłp, zwÂłaszcza na punkcie pierwszym nerki (N-1, Yong-quan/bulgocÂące ÂźrĂłdÂło – w odlegÂłoÂści 1/3 dÂługoÂści podeszwy stopy od nasady drugiego palca). Poczuj siĂŞ masywny i stabilny niczym gĂłra, dobrze ugruntowany. W takim stanie koncentrujesz siĂŞ na oddechu i ruchu. Jako swoje centrum, z ktĂłrego postrzegasz siebie i rzeczywistoÂśĂŚ, traktujesz punkt Dan Tien (2 palce pod pĂŞpkiem). Punk ten nazywa siĂŞ morzem energii, i w wyniku ĂŚwiczeĂą i skupienia na tym punkcie, dÂąÂżysz do poczucia nagromadzenia w nim energii Âżyciowej Chi.

PamiĂŞtanie o tych zasadach jest wystarczajÂące do praktykowania najprostszych form Qi Gongu. Istnieje np. nastĂŞpujÂące ĂŚwiczenie:

Ăwiczenie I – odczuwanie Dan Tien i ogĂłlnego scalenia

- Rozstaw nogi szeroko, stopy rĂłwnolegle do siebie, szerzej niÂż szerokoÂśĂŚ barkĂłw; kolana lekko zgiĂŞte. Poczuj siĂŞ bardzo stabilnie, poczuj kontakt z podÂłoÂżem, poczuj punkty w podeszwach stĂłp, tak jak byÂłbyÂś z nim zroÂśniĂŞty. RĂŞce lekko zgiĂŞte w Âłokciach wyciÂągnij przed siebie, wewnĂŞtrznymi stronami na zewnÂątrz (tak jakbyÂś np. odpychaÂł ÂścianĂŞ, czy szafĂŞ przed sobÂą).

- Poczuj siĂŞ jednym, poczuj tak jakby caÂłe twoje ciaÂło byÂło po prostu jednÂą bryÂłÂą, ktĂłra jest scalona z twojÂą ÂświadomoÂściÂą.

- Odczuwaj twoje ciaÂło jako jednÂą bryÂłĂŞ stojÂącÂą pewnie na podÂłoÂżu, i jednoczeÂśnie odczuwaj punkt Dan Tien, ktĂłry jest morzem twojej energii Âżyciowej, miejscem twojej mocy, punktem ciĂŞÂżkoÂści twojego ciaÂła, gwarantujÂącym ci stabilnoÂśĂŚ mechanicznÂą i psychicznÂą.

- StĂłj w tej pozycji i oddychaj; odczuwaj kaÂżdy poszczegĂłlny wdech i wydech. JednoczeÂśnie, wraz z kaÂżdym wdechem i wydechem, odczuwaj swĂłj Dan Tien (Âśrodek ciĂŞÂżkoÂści i miejsce mocy); rĂłwnoczeÂśnie odczuwaj swoje podeszwy stĂłp i wewnĂŞtrzne strony dÂłoni, poprzez co jeszcze bardziej poczujesz siĂŞ scalony, poczujesz kontakt ze swojÂą siÂłÂą witalnÂą/ÂżyciowÂą.

- W czasie takiego stania i oddychania twoja energia harmonizuje siĂŞ i wzmacnia, spontanicznie pobierasz Chi poprzez dÂłonie i podeszwy stĂłp, jak i poprzez hara (Dan Tien). Dzieje siĂŞ to spontanicznie, kiedy jesteÂś wewnĂŞtrznie scalony, zmobilizowany, a zarazem rozluÂźniony, wykonujÂąc pozycjĂŞ opisanÂą powyÂżej.

W podobny sposĂłb moÂżna wykonywaĂŚ szereg najprostszych form Qi Gongu. Istnieje np. ĂŚwiczenie, w ktĂłrym ĂŚwiczÂący podpiera siĂŞ rĂŞkami w pozycji takiej jak podczas pompek, z tym, Âże zamiast opierania siĂŞ na caÂłych dÂłoniach, opiera siĂŞ na rozstawionych palcach rÂąk. W takiej pozycji odczuwa swĂłj Dan Tien, oddycha i odczuwa swoje ciaÂło jako jednÂą bryÂłĂŞ.

Zapoznamy siĂŞ teraz z dwunastoma ĂŚwiczeniami Yi Gin Ching, ktĂłre zarazem sÂą formÂą stosunkowo szybko przynoszÂącÂą odczuwalne efekty, jak i ÂłatwÂą do wykonania. Aby zwiĂŞkszyĂŚ skutecznoÂśĂŚ tych technik, dobrze jest zaczÂąĂŚ od krĂłtkiej rozgrzewki, ktĂłra zwiĂŞkszy naszÂą wraÂżliwoÂśĂŚ i receptywnoÂśĂŚ na energiĂŞ Chi, wstĂŞpnie odblokuje meridiany w rĂŞkach i uspokoi nasz umysÂł.

Ăwiczenie II - rozgrzewka

OgĂłlna rozgrzewka caÂłego ciaÂła

- StaĂą swobodnie na podÂłoÂżu, poczuj grunt/ziemiĂŞ pod nogami. Poczuj, Âże oddychasz, poczuj caÂłe ciaÂło.

- Zacznij od wykonywania ruchĂłw okrĂŞÂżnych swoimi dÂłoĂąmi, krĂŞcÂąc je w nadgarstkach. KrĂŞĂŚ dÂłoĂąmi przez chwilĂŞ na zewnÂątrz, a nastĂŞpnie do wewnÂątrz, starajÂąc siĂŞ odczuĂŚ, Âże ogĂłlnie rozgrzewasz tĂŞ okolicĂŞ, naturalnie rozciÂągasz i uelastyczniasz ÂściĂŞgna.

- NastĂŞpnie w podobny sposĂłb krĂŞĂŚ rĂŞkami obracajÂąc je w stawach Âłokciowych. Odczuwaj rĂŞce, oddychaj; krĂŞĂŚ przez chwilĂŞ na zewnÂątrz, a nastĂŞpnie do wewnÂątrz.

- PowtĂłrz to samo krĂŞcÂąc rĂŞkami w stawach barkowych. Zacznij np. od obrotĂłw na zewnÂątrz, wykonujÂąc jakby mÂłynki, a potem to samo powtĂłrz krĂŞcÂąc rĂŞkami do wewnÂątrz. Poczuj jak caÂła okolica rÂąk rozgrzewa siĂŞ, ÂściĂŞgna naciÂągajÂą siĂŞ i stajÂą elastyczne.

- NastĂŞpnie stojÂąc stabilnie na podÂłoÂżu (jeÂżeli stoisz zbyt wÂąsko, to poszerz swojÂą pozycjĂŞ) wykonuj skrĂŞty caÂłego tuÂłowia dookoÂła gÂłĂłwnej osi ciaÂła w krĂŞgosÂłupie. SkrĂŞcasz siĂŞ raz w lewo, raz w prawo itd. PoÂłÂącz ten ruch z oddechem w sposĂłb spontaniczny – wykonuj wdech na kilka skrĂŞtĂłw tuÂłowia, i podobnie – robiÂąc wydech skrĂŞcaj siĂŞ naprzemienni w prawo i w lewo kilka razy.

- Podczas tych skrĂŞtĂłw rĂŞce i gÂłowa wĂŞdrujÂą za ruchem. SkrĂŞcajÂąc siĂŞ w lewo, spontanicznie wymachujesz opuszczonymi rĂŞkami w tym kierunku, tak aby swobodnie uderzyÂły one o plecy.

- Dodatkowo moÂżesz usiÂąÂśĂŚ na podÂłoÂżu i wykonaĂŚ kolejno krĂŞcenie w obie strony: stopami w stawach skokowych, dolnymi czĂŞÂściami nĂłg w stawach kolanowych, i caÂłymi nogami – w stawach biodrowych (majÂąc nogi rozluÂźnione i lekko zgiĂŞte w kolanach).

Uwagi:

Poczuj rozluÂźnienie i rozgrzanie caÂłego ciaÂła. Ruch poszczegĂłlnych rejonĂłw ciaÂła staraj siĂŞ odczuwaĂŚ bezpoÂśrednio, bez poÂśredniczÂących myÂśli, poprzez co szybciej usuniesz wszelkie napiĂŞcia. Celem tego ĂŚwiczenia jest nawiÂązanie lepszego kontaktu ze swoim ciaÂłem, poczucie go w bardziej naturalny i bezpoÂśredni sposĂłb. DziaÂła to zarĂłwno korzystnie na stan twojego zdrowia, jak i zwiĂŞkszy twojÂą receptywnoÂśĂŚ (wraÂżliwoÂśĂŚ) na odczucia energii Chi podczas wÂłaÂściwej formy Qi Gongu.

Rozgrzewka rÂąk i dÂłoni

- Rozcieraj zakoĂączenia poszczegĂłlnych palcĂłw kciukami odpowiadajÂącej im rĂŞki. Zacznij od jednoczesnego rozcierania kciukami zakoĂączeĂą palcĂłw wskazujÂących (prawy palec wskazujÂący rozcieraj prawym kciukiem, zaÂś lewy – lewym kciukiem), nastĂŞpnie Âśrodkowych, serdecznych i maÂłych. NastĂŞpnie rozcieraj wszystkie palce jednoczeÂśnie (prawy kciuk rozciera dookoÂła zakoĂączenia palcĂłw prawej dÂłoni, zaÂś lewy rozciera zakoĂączenia palcĂłw dÂłoni lewej).

- ZÂłĂłÂż dÂłonie wewnĂŞtrznymi stronami do siebie (tak jak podczas modlitwy), jednoczeÂśnie ustawiajÂąc koÂści przedramienia (pomiĂŞdzy nadgarstkiem, a Âłokciem) prostopadle do zÂłoÂżonych dÂłoni. SkrĂŞcaj dÂłonie rozcierajÂąc koĂące palcĂłw wokĂłÂł osi, ktĂłrÂą stanowi (wyimaginowana) linia poÂłÂączonych przedramion.

- Strzepuj dÂłonie pionowo w dĂłÂł, przed sobÂą, tak jakbyÂś strzepywaÂł wodĂŞ. Poczuj rozluÂźnienie pod wpÂływem tego ruchu.

- PowtĂłrz to samo strzepujÂąc dÂłonie w pÂłaszczyÂźnie poziomej – na wysokoÂści swoich piersi strzepujesz dÂłonie poziomo przed siebie.

- Na koniec strzepuj dÂłonie naprzemiennie – raz w dĂłÂł, raz przed siebie.

Uwagi:

UwraÂżliwienie rÂąk jest szczegĂłlnie pomocne do wykonywania ĂŚwiczeĂą Qi Gongu, poniewaÂż czakry dÂłoniowe (wewnĂŞtrzne powierzchnie obu dÂłoni) sÂą w tych ĂŚwiczeniach (obok punktu Dan Tien) jednym z kluczowych miejsc na ciele.

Ăwiczenie III – 12 form Yi Gin Ching

Wykonywanie ĂŚwiczeĂą w tej formie Qi Gongu polega na naprzemiennym (w stanie relaksacji i skupienia) napinaniu i rozluÂźnianiu niektĂłrych partii ciaÂła. W zasadzie nie jest konieczne mocne napinanie miĂŞÂśni, co raczej wystarczy wyobraÂżaĂŚ sobie lekkie ich napinanie podczas wydechu. Podczas wdechu z kolei staramy siĂŞ odczuĂŚ caÂłkowity relaks w tych czĂŞÂściach ciaÂła. Okolicami napinanymi sÂą tu zasadniczo rĂŞce, a szczegĂłlnie same dÂłonie. Stoimy w naturalnej pozycji, stopy sÂą rozstawione na szerokoÂśĂŚ ramion, rĂłwnolegle do siebie. Biodra rozluÂźnione. KrĂŞgosÂłup jest wyprostowany, lecz jednoczeÂśnie zrelaksowany (pozycja naturalna, tak jakbyÂśmy byli przywiÂązani niewidzialnÂą niciÂą od czubka gÂłowy, do nieba). Czujemy siĂŞ zakorzenieni w podÂłoÂżu i staramy siĂŞ odczuwaĂŚ punkt Dan Tien (rejon brzucha). Usta zamkniĂŞte, jĂŞzyk dotyka nasady gĂłrnych zĂŞbĂłw (podniebienia). Ramiona sÂą rozluÂźnione; aby utrzymywaĂŚ to rozluÂźnienie podczas poszczegĂłlnych form, pozostawiamy rĂŞce lekko zgiĂŞte w Âłokciach.

Pozycja 1. Pozycja jest podobna do pchania dÂłoĂąmi czegoÂś w dĂłÂł. OpuÂśĂŚ rĂŞce wzdÂłuÂż tuÂłowia, dÂłonie utrzymuj otwarte, skierowane wewnĂŞtrznÂą powierzchniÂą do podÂłoÂża, a czubkami palcĂłw w przĂłd przed siebie. RozluÂźnij rĂŞce i utrzymuj je lekko ugiĂŞte w Âłokciach. Wzbudzaj Chi w nadgarstkach poprzez wyobraÂżanie sobie na wydechu lekkiego ich napinania, i caÂłkowitego rozluÂźniania na wdechu. Powtarzaj to do 50 razy. CaÂły czas odczuwaj mocne osadzenie na stopach (szczegĂłlnie punkt „bulgocÂące ÂźrĂłdÂło”,N-1, w 1/3 dÂługoÂści podeszwy stopy), a takÂże zeÂśrodkowanie w punkcie Dan Tien (dwie szerokoÂści palca pod pĂŞpkiem).

Pozycja 2. Pozycja jest bardzo podobna do formy pierwszej. Jedyna rĂłÂżnica polega na tym, Âże majÂąc dÂłonie skierowane wewnĂŞtrznÂą stronÂą do podÂłoÂża – zaciskamy je w piĂŞÂści, bez zmiany pozycji nadgarstkĂłw. DÂłonie zaciÂśniĂŞte w piĂŞÂści sÂą w tej pozycji skierowane wewnĂŞtrznÂą stronÂą do podÂłoÂża, rĂŞce opuszczone swobodnie wzdÂłuÂż tuÂłowia (jak poprzednio) sÂą naturalnie lekko ugiĂŞte w Âłokciach. Na wydechu wyobraÂżamy sobie zaciskanie piĂŞÂści i odginanie kciukĂłw, na wdechu skupiamy siĂŞ na rozluÂźnieniu dÂłoni i punkcie Dan Tien. Powtarzaj do 50 razy.

Pozycja 3. Bez zmiany pozycji ramion przekrĂŞcamy zaciÂśniĂŞte w piĂŞÂści dÂłonie w ten sposĂłb, aby ich wewnĂŞtrzne strony byÂły skierowane do siebie rĂłwnolegle (do naszych bioder), a strony piĂŞÂści, ktĂłrymi zadaje siĂŞ cios, byÂły skierowane do podÂłoÂża. WyobraÂżaj sobie napinanie piĂŞÂści podczas wydechu i rozluÂźnianie podczas wdechu, poprzez co gromadzi siĂŞ Chi w caÂłych rĂŞkach i ramionach

Pozycja 4. Nie zmieniajÂąc uÂłoÂżenia piĂŞÂści wzglĂŞdem siebie, podnieÂś rĂŞce przed siebie, na wysokoÂśĂŚ dolnej czĂŞÂści krtani, skrĂŞcajÂąc je w stawach barkowych. PiĂŞÂści trzymasz przed sobÂą, wewnĂŞtrznymi stronami rĂłwnolegle do siebie, na wysokoÂści stawĂłw barkowych. Poczuj siĂŞ naturalnie w tej pozycji. Na wydechu wyobraÂżaj sobie napinanie miĂŞÂśni, na wdechu skupiaj siĂŞ na odczuciu rozluÂźnienia. PowtĂłrz taki oddech do 50 razy.

Pozycja 5. Nadal majÂąc dÂłonie zaciÂśniĂŞte w piĂŞÂści skierowane wewnĂŞtrznymi stronami do siebie, unieÂś rĂŞce nad gÂłowĂŞ. Na wydechu wyobraÂżaj sobie napinanie miĂŞÂśni, na wdechu skupiaj siĂŞ na odczuciu rozluÂźnienia. PowtĂłrz taki oddech do 50 razy.

Pozycja 6. Zegnij rĂŞce w Âłokciach skierowujÂąc piĂŞÂści dÂłoni w kierunku uszu. Ramiona (pomiĂŞdzy barkiem a Âłokciem) utrzymuj rĂłwnolegle do podÂłoÂża, zaÂś piĂŞÂści (w pobliÂżu uszu) wewnĂŞtrznÂą stronÂą do przodu. Oddychaj do 50-ciu razy, wyobraÂżajÂąc sobie zaciskanie na wydechu i rozluÂźnianie na wdechu.

Pozycja 7. Wyprostuj teraz rĂŞce w Âłokciach i wyciÂągnij je na boki. RĂŞce sÂą rĂłwnolegÂłe do podÂłoÂża, zaÂś zaciÂśniĂŞte piĂŞÂści skierowane sÂą wewnĂŞtrznymi stronami do przodu. Napinaj piĂŞÂści na wydechu i rozluÂźniaj podczas wdechu. Powtarzaj do 50 razy.

Pozycja 8. Skieruj rĂŞce do przodu, przed siebie. Nadal utrzymuj je rĂłwnolegle do podÂłoÂża; zegnij je lekko w Âłokciach, aby ich poÂłoÂżenie przypominaÂło okrÂąg. Napinaj piĂŞÂści na wydechu i rozluÂźniaj podczas wdechu. Powtarzaj do 50 razy.

Pozycja 9. Z poprzedniej pozycji przyciÂągnij rĂŞce w kierunku twarzy, zginajÂąc je w Âłokciach. Utrzymuj je przed twarzÂą, skierowujÂąc wewnĂŞtrznÂą stronÂą do przodu, zgiĂŞtymi kciukami do doÂłu. Napinaj piĂŞÂści na wydechu i rozluÂźniaj podczas wdechu. Powtarzaj do 50 razy.

Pozycja 10. Z poprzedniej pozycji obrĂłĂŚ rĂŞce w Âłokciach w taki sposĂłb, aby ramiona byÂły rĂłwnolegÂłe do podÂłoÂża, zaÂś przedramiona (czĂŞÂści pomiĂŞdzy Âłokciem a nadgarstkiem) skierowane byÂły pionowo ku gĂłrze. PiĂŞÂści skierowane sÂą wnĂŞtrzem do przodu. WyobraÂżaj sobie napinanie ich na wydechu i rozluÂźnianie na wdechu. Powtarzaj do 50 razy.

Pozycja 11. OpuÂśĂŚ dÂłonie zaciÂśniĂŞte w piĂŞÂści na wysokoÂśĂŚ podbrzusza. WewnĂŞtrzna strona piĂŞÂści skierowana jest do podÂłoÂża, zaÂś ich przednia czĂŞÂśĂŚ skierowana jest do siebie, w niewielkiej odlegÂłoÂści. Oddychaj ok. 50 razy wyobraÂżajÂąc sobie napinanie piĂŞÂści na wydechu, rozluÂźnianie na wdechu.

Pozycja 12. Skieruj otwarte dÂłonie ku gĂłrze, trzymajÂąc je przed sobÂą, skierowane ku przodowi, na wysokoÂści piersi. Na wdechu wyobraÂżaj sobie podnoszenie ciĂŞÂżaru, na wydechu relaksuj rĂŞce i caÂłe ciaÂło. Powtarzaj jak poprzednio.

Uwagi:

Po wykonaniu tych ĂŚwiczeĂą naleÂży zupeÂłnie siĂŞ rozluÂźniĂŚ i gÂłĂŞboko zrelaksowaĂŚ, odczuwajÂąc jak energia Chi rĂłwnomiernie rozchodzi siĂŞ po caÂłym ciele.

Zazwyczaj, aby wykonaĂŚ wszystkie 12 pozycji w czasie jednej sesji ĂŚwiczeniowej, wykonuje siĂŞ po okoÂło 20 powtĂłrzeĂą wydechu i wdechu w podczas kaÂżdej pozycji. WykonujÂąc po 50 powtĂłrzeĂą oddechu, moÂżna wykonaĂŚ szeÂśĂŚ pierwszych pozycji rano i szeÂśĂŚ pozostaÂłych wieczorem. Najbardziej polecanym okresem dnia na wykonywanie takich ĂŚwiczeĂą jest chwila wschodu i zachodu sÂłoĂąca, poniewaÂż wtedy Chi w powietrzu jest szczegĂłlnie silne. Po kilku miesiÂącach regularnych ĂŚwiczeĂą nasza indywidualna Chi zdecydowanie siĂŞ wzmacnia.

W ĂŚwiczeniach Qi Gongu zazwyczaj pracuje siĂŞ z podstawowÂą, uniwersalnÂą energiÂą Chi. Innym wariantem tego ĂŚwiczenia (po opanowaniu pierwszego) mogÂło by byĂŚ wysyÂłanie z serca tĂŞczowej, barwnej energii Chi, co przyspieszyÂłoby otwarcie drugiego pola cynobru.

Niniejszy tekst jest fragmentem rozdziaÂłu Elementy Qi Gongu, oraz ĂŚwiczenia rozprowadzajÂące po ciele energiĂŞ Qi z ksiÂąÂżki Alchemia i moc medytacji

SÂą znacznie lepsze ĂŚwiczenia od jogi i reszty.

www.psipog.net

Ăwiczenie 1

UsiÂądÂź przy stole. Zaznacz na nim prostÂą pionowÂą kreskĂŞ, ktĂłra bĂŞdzie informowaĂŚ ciĂŞ o tym czy udaÂło ci siĂŞ przesunÂąĂŚ dany przedmiot. WeÂź dÂługopis lub oÂłĂłwek i poÂłĂłÂż rĂłwno z pionowÂą liniÂą ktĂłrÂą narysowaÂłeÂś. Teraz wygodnie usiÂądÂź i zastanĂłw siĂŞ co chcesz zrobiĂŚ z tym dÂługopisem/ oÂłĂłwkiem. MoÂże chciaÂłbyÂś go podnieÂśĂŚ, obrĂłciĂŚ, wygiÂąĂŚ a moÂże po prostu przesunÂąĂŚ. Dla poczÂątkujÂącego najlepiej zaczynaĂŚ jest od odsuniĂŞcia lub przyciÂągniĂŞcia danego przedmiotu. Gdy juÂż zastanowisz siĂŞ co chcesz zrobiĂŚ z danÂą rzeczÂą zacznij to sobie wyobraÂżaĂŚ i zarĂłwno patrz siĂŞ na dany przedmiot. Musisz byĂŚ spokojny, wyciszony i kontrolowaĂŚ swoje myÂśli. Koncentruj siĂŞ tylko na tym co chcesz zrobiĂŚ z danym przedmiotem. Poczuj przepÂływajÂącÂą przez twoje ciaÂło energiĂŞ. RĂłb tak okoÂło pĂłÂł godziny, a co najmniej 15 minut. JeÂśli nic siĂŞ nie dzieje przerwij technikĂŞ i sprawdÂź z liniÂą czy papierek siĂŞ przesunÂąÂł, jeÂśli nie prĂłbuj to codziennie przez 15 - 30 min. Po jakimÂś czasie powinno ci siĂŞ udaĂŚ. Gdy opanujesz juÂż to dobrze zmieĂą przedmiot na jakiÂś wiĂŞkszy i zacznij z nim robiĂŚ co innego np. podnosiĂŚ, a wyginanie zostaw na koniec. Fakirzy jak i siddhowie jogi ĂŚwiczÂą na poczÂątek okoÂło poÂłowy muhurty, czyli 24 minuty. Jest to czas aktywnoÂści jednej tattwy – jednego ÂżywioÂłu i precyzyjnie ĂŚwiczy siĂŞ dokÂładnie przez tattwĂŞ jednego ÂżywioÂłu, zaleÂżnie od zadania jakie siĂŞ wykonuje. Jest to zagadnienie dobre do uwzglĂŞdnienia w ĂŚwiczeniach.

Ăwiczenie 2

Kwadratowy kawaÂłek papieru* naleÂży pozginaĂŚ wedÂług linii krzyÂżowych tak aby wyszedÂł kapelusik, kapturek do poÂłoÂżenia na ostrzu szpilki czy igÂły, nastĂŞpnie naleÂży wbiĂŚ cienkÂą igÂłĂŞ w na przykÂład kwadratowÂą gumkĂŞ jako podstawkĂŞ lub w korek dokÂładnie w Âśrodek, Âłebkiem do doÂłu. PowstaÂły z papieru daszek czy kapturek kÂładziemy na ostrzu igÂły. Takie urzÂądzenie ma tÂą zaletĂŞ, Âże jest bardzo czuÂłe. ÂŻeby nie faÂłszowaĂŚ wynikĂłw moÂżna je przykryĂŚ jeszcze przezroczystÂą miskÂą, lub sÂłoikiem. Teraz prĂłbujemy rĂŞkÂą zmusiĂŚ daszek do obracanie siĂŞ, oczywiÂście nie fizycznie, przykÂładamy rĂŞkĂŞ w jego okolice i mocno siĂŞ skupiamy na nim. Za pierwszym razem pewnie nie bĂŞdzie efektĂłw. Nie przejmuj siĂŞ, gdyÂż efekty przychodzÂą wraz ze wzrostem wiary, siÂły woli i mocy koncentracji umysÂłu! Ludzie o sÂłabej koncentracji i rozproszonym umyÂśle muszÂą duÂżo ĂŚwiczyĂŚ, budziĂŚ zdolnoÂści umysÂłu chociaÂżby z pomocÂą magicznej laja jogi.

*Uwaga: na poczÂątek zamiast papieru moÂżna uÂżyĂŚ folii aluminiowej; po pierwszych wstĂŞpnych eksperymentach zauwaÂżono, Âże Âłatwiej jest jÂą poruszyĂŚ.

Ăwiczenie 3

Potrzebne przedmioty: -koÂści do gry

SposĂłb wykonywania: Bierzemy koÂści do rĂŞki po czym rzucamy je na plansze myÂślÂąc przy tym intensywnie "ma wypaÂśĂŚ 6". Zamiast 6 moÂżemy naturalnie wybraĂŚ innÂą liczbĂŞ dostĂŞpnÂą w zakresie koÂści, przy dwĂłch koÂściach od 2 do 12, przy trzech od 3 do 18 itd. Bywa w takich sporo ĂŚwiczeĂą oczyszczajÂących psychikĂŞ. JeÂśli ktoÂś kojarzy grĂŞ w koÂści jako hazard moralnie naganny, to jego wysiÂłki bĂŞdÂą blokowane przez jego awersje i poczucia winy w stosunku do samych koÂści i ich uÂżytkowania. Podobnie, jak ktoÂś duÂżo przegrywaÂł w koÂści, wstydziÂł siĂŞ, Âże przegraÂł i jest kompleksami obciÂąÂżony. Trening zdolnoÂści parapsychicznych, siddhi jest teÂż pracÂą usuwania takich przeszkĂłd umysÂłowych i emocjonalnych, czasem bardzo gÂłĂŞboko zakorzenionych lub ukrytych. Znamy wiele mÂłodych osĂłb, ktĂłre miaÂły caÂłkiem dobre wyniki, ale zostaÂły one popsute przez silnÂą presjĂŞ psychicznÂą gÂłupkowatego otoczenia, ktĂłre wykpiwaÂło czy ironicznie wyÂśmiewaÂło zainteresowanie rozwojem siÂł psychicznych i potĂŞgi woli.

Ăwiczenie 4

Potrzebne przedmioty to: -plastelina, -igÂła lub szpilka, -oÂłĂłwek.

SposĂłb wykonywania: Formujemy z plasteliny stojaczek najlepiej w formie stoÂżka po czym wkÂładamy w niego igÂłĂŞ tĂŞpym koĂącem. Na igle mocujemy oÂłĂłwek bo redukuje to tarcie tak aby nie spadaÂł ani nie byÂł przytwierdzony nieruchomo tak aby przy delikatnym dotkniĂŞciu zaczÂąÂł wykonywaĂŚ ruchy wahadÂłowe. NastĂŞpnie skupiamy siĂŞ i korzystajÂąc z rad na poczÂątku opisu ĂŚwiczeĂą prĂłbujemy wprawiĂŚ go w ruch.

Ăwiczenie 5

Zginanie ÂłyÂżki: ZnajdÂź ÂłyÂżkĂŞ lub widelec. Trzymaj przedmiot w jednej rĂŞce lub obu, jak jest ci wygodniej. SiedÂź wygodnie, oddychaj spokojnie, zrelaksuj siĂŞ. OczyÂśĂŚ umysÂł z wszelkich myÂśli i niepokoju, skup siĂŞ. Z zamkniĂŞtymi oczami powoli pocieraj palcami powierzchniĂŞ. Poczuj, nie myÂśl o niej, po prostu poczuj powierzchniĂŞ ÂłyÂżki, poczuj poszczegĂłlne molekuÂły, atomy, energiĂŞ. To moÂże potrwaĂŚ zanim poczujesz energiĂŞ. Kiedy poczujesz jej prawdziwÂą eksplozjĂŞ, kiedy poczujesz Âże obiekt jest energiÂą, siÂłÂą woli zegnij go! JeÂśli zrobiÂłeÂś to dobrze zauwaÂżysz zmiany, zgiĂŞcie przedmiotu, tutaj ÂłyÂżki. PamiĂŞtaj Âżeby nigdy nie uÂżywaĂŚ fizycznej siÂły! Nie masz jej zgiÂąĂŚ fizycznie, uÂżyj do tego swojego umysÂłu. Nie denerwuj siĂŞ i nie stresuj, jeÂśli poczÂątkowo nic ci nie wychodzi, zbyt duÂże ambicje bez wiary sÂą pĂłÂźniej powodem do zÂłoÂści co jeszcze bardziej pogarsza twĂłj stan duchowy. Nie miej na tym punkcie obsesji, zrelaksuj siĂŞ, to nie jest Âżaden wyÂścig szczurĂłw ani 'test randiego', z zaÂłoÂżenia w warunkach niewykonalnych przeprowadzany

JeÂśli bĂŞdziesz cwiczyÂł ok 30 min dziennie efekty bĂŞdÂą nawet po 3 miesiÂącach. Nie przejmuj siĂŞ - rozwiniesz to niezaleÂżnie od swoich zamiarĂłw. Czy chcesz pomagaĂŚ ludziom czy rzucaĂŚ nimi o Âściany - na jedno wychodzi.

Niezależne Forum Projektu Cheops

RozwĂłj duchowy => Ezoteryka => Wątek zaczęty przez: daniel1704 Lipiec 20, 2009, 21:10:38