Niezależne Forum Projektu Cheops

Mysle ze ten temat jest tak stary jak swiat. Napisano wiele ksiazek, nakrecono wiele filmow, jest duzo przezyc
miedzy ludzmi. Co wy myslicie na ten temat.

         Ja osobiscie wierze w serdeczna przyjazn miedzy kobieta i mezczyzna.

Oczywiście, że jest możliwa taka przyjaźń, ale pod warunkiem, że ten mężczyzna jest gejem, bo wtedy do niczego więcej nie dojdzie ;)
Lub na odwrót, mężczyzna hetero a kobieta lesbijka.

Jest jak najbardziej moÂżliwa - ÂżonĂŞ uwaÂżam za swojego najlepszego przyjaciela.

Symeonie, szkoda ze ten twoj tekst, na dole napisales w jezyku niemieckim, postaraj sie to przetlumaczyc na polski.

Chce zaznaczyc ze chodzi mi o ludzi hetero i nie malzenstwa, malzenstwa laczy nie tylko przyjazn ale tez
milosc i seks.

Mi chodzi o prawdziwa przyjazn. Rafaela

Arteq ,ale jednak przyjaŸù przerodzi³a siê w mi³oœÌ .....lub odwrotnie.Wydaje mi siê ¿e Rafaela nie to mia³a na mysli.
OsobiÂście mam przyjaciela z dzieciĂąstwa.Mieszkalismy w jednej kamienicy,bawilismy siĂŞ razem w piaskownicy,chodziliÂśmy razem do przedszkola,podstawĂłwki i liceum.Obecnie nasze drogi siĂŞ rozeszÂły ,on mieszka w innym mieÂście,ale kontakt caÂły czas mamy.ZwierzaliÂśmy siĂŞ sobie wzajemnie , mamy podobne zainteresowania,zawsze mogÂłam na niego liczyĂŚ.Tak ! to moj najlepszy przyjaciel.

Jak zrozumia³em Rafaelo, oczywiœcie chodzi Ci o platoniczn¹ przyjaŸù pomiêdzy nie-ma³¿onkami i przyjaŸù d³ugoletni¹. Powiem tak, uwa¿am to za mo¿liwe przy za³o¿eniu, ¿e jedno z nich jest "zajête". W przeciwnym przypadku prowadzi to zbli¿enia fizycznego.

ja myœlê ¿e taka przyjaŸù jest mo¿liwa

choĂŚ niezwykle trudna bo zazwyczaj jedno w koĂącu zakochuje siĂŞ w drugim

Ok, rozumiem, zawê¿amy to tylko do ludzi hetero. Myœle, ¿e taka przyjaŸù jest mo¿liwa, ale tak jak napisa³ arteq, jeœli jedno lub oboje s¹ zajêci.
Rafaela, juÂż tÂłumacze mĂłj podpis : Dwie rzeczy sÂą nieskoĂączone, wszechÂświat i ludzka gÂłupota, ale co do wszechÂświata nie jestem caÂłkowicie pewien.

 Twoje pytanie jest wyjÂątkowo retoryczne.
Czyli  pytasz, a zarazem dajesz odpowiedÂź - wierzĂŞ w serdecznÂą przyjaŸù pomiĂŞdzy K i M.
Jednak ta retoryka ma swoje podÂłoÂże.Poprostu nie istnieje w Twoim Âżyciu taki mĂŞÂżczyzna, prawda ? Lub moÂże istnieje, lecz nie taki jak to sobie koĂącowo wyobraÂżasz.
 Jest jeszcze  inna motywacja. Kobiety, ktĂłre jakoÂś nie widzÂą swojej przyszÂłoÂści w zwiÂązku ma³¿eĂąsku, poszukujÂą nade coÂś bliskiego, co mogÂło by zastÂąpiĂŚ na podobnym poziomie zwiÂązek.
Wiêc poszukuj¹ i znajduj¹ - przyjaŸù pomiêdzy kobieta, a mê¿czyzn¹.
Ciekaw jestem, czy trafie w dziesiÂątkĂŞ - nie jesteÂś mĂŞÂżatkÂą ( z pewnych przyczyn nie waÂżne jakich ), wiĂŞc.. szukasz przyjaciela - mĂŞÂżczyznĂŞ.

Symeon , przetlumaczyles ten tekst bardzo ladnie. Jest to bardzo madre powiedzenie, w jezyku polskim brzmi jeszcze ladniej. Dziekuje Ci bardzo.
           Ja chce jeszcze dodac, ze takie przyjaznie w dzisiejszych czasach sa bardzo zadkie, ale sa.
Kazdy w swoim zyciu marzy aby miec takiego przyjaciela z ktorym mozna porozmawiac o najbardziej osobistych
sprawach, poradzic sie, niekiedy moze tez wyplakac. To prawdziwy przyjaciel,czy przyjaciolka potrafia sluchac,
pomodz bez pytan, bez ocen. W ciagu naszego zycia ludzkiego poddawani jestesmy roznym wydazeniom,
przezyciom i jesli ma sie naprawde dobrego przyjaciela ktory pomoze zrozumiec, otworzyc oczy na rzeczywista sytuacje, pomoze przetrwac kryzysy rodzinne i osobiste.  Ludzie w tym zagonieniu zredukowali swoje zycia do chcenia i mienia. Mysle jednak ze kazdy z nas teskni za takim prawdziwym przyjacielem.

Silver. Ja nie szukam przyjaciela-przyjaciol, ja ich mam.
Jestem mezatka od 36 lat-szczesliwa, mam dwoje doroslych dzieci i czworo wnuczat. Mojego meza znam juz 40 lat. Nasz zwiazek rozpoczal sie od mlodzienczej przyjazni i po 4-ch latach pobralismy sie. Zawsze mielismy wspolny jezyk . Moj maz jest mezczyzna z ktorym moge o wszystkim rozmawiac. Osobiscie nie
szukam wypelniania jakichs luk. Jednak bardzo sobie cenie sytuacje, jesli moge pomodz moim doswiadczeniem zyciowym innym ludziom. Bardzo chetnie sie ucze od innych- tez duzo mlodszych odemnie
osob. Jesli ktos ma cos madrego do powiedzenia, to slucham go zawsze bardzo pilnie. Przyjazn trzeba pielegnowac, doceniac. Przyjazn rosnie bardzo wolno i jesli jest prawdziwa, szczera to przetrwa rozne
sytuacje i bedzie jeszcze bardziej wartosciowa. Ten temat w dzisiejszych czasach traca stara piwnica,
jednak mysle ze czas najwyzszy aby ludzie zastanowili sie nad wartosciami do ktorych nie potrzeba
pieniedzy, bo za taka przyjazn nie ma ceny- to jest skarb taki jak zdrowie, i zycie .

Silver ::D Nie trafiÂłeÂś w dziesiÂątkĂŞ ani w przypadku Rafaeli ,ani w moim.Pytanie jest proste ,a wy dopatrujecie siĂŞ podtekstĂłw

Przecie zawsze mogê siê myliÌ. A skoro wierzycie w przyjaŸù pomiêdzy
K i M, to w czym problem ?
Problem jeÂżeli istnieje jakikolwiek, to tkwi generalnie w tym:
 Wszystko przychodzi do nas na zaproszenie.Tym zaproszeniem jest otwartoœÌ, ufnoœÌ, zaufanie, zrozumienie, dojrzaÂłoœÌ serca, czyli ...ÂświadomoœÌ serca.W tym zamyka siĂŞ przyjaŸù i caÂła rzeszta.
PrzyjaŸù to wielka i niezwykÂła rzecz.O wiele trudniej jednak znaleŸÌ te wartoÂści w Âżyciu. A dlaczego trudno je znaleŸÌ, to odpowiedÂź zawarÂłem w powyÂższej  definicji.Chyba, Âże znasz lepszÂą definicjĂŞ, ktĂłra moÂże wytÂłumaczyĂŚ ewentualne problemy z przyjaÂźniÂą, miÂłoÂściÂą itd... to chĂŞtnie posÂłucham ?

Tak to jest, przyjazn nie spada z nieba, przyjazn trzeba pielegnowac, przyjazn potrzebuje czasu.
Jest juz pozno kochane kociaszki, proponuje szybciutko isc do swoich wygodnych lozeczek. Zycze wam przepieknych, przyjacielskich snow i rano mozemy dalej walczyc na naszym kochanym forum pa,pa. Rafaela

Nie trzeba siê ograniczÌ, przecie¿ mo¿na ¿yc w przyjaŸni , podziwiaÌ przyjaciela(ció³kê) i docieraÌ do granic dotykalnoœci na swój w³asny indywidualny sposób... ;)


Pozdrawiam - Thotal :)

Ja uwa¿am, ¿e tak platoniczna jest niemo¿liwa, prawie zawsze jedna ze stron chce czegoœ wiêcej. Musia³am niesty zrezygnowaÌ z przyjaŸni z fajnym ch³opakiem. Na pocz¹tku przez 2 czy 3 lata jak znów spotkaliœmy siê w doros³ym ¿yciu by³o wspaniale, te same zainteresowania, rozmowy do rana. Niestety wszystko to zaczê³o niszczyc jego ma³¿eùstwo, on straci³ ochotê na wychodzenie z ¿on¹, dzwoni³ wtedy do mnie i chcia³ siê spotkaÌ, dopiero po próbie zaci¹gniêcia mnie do ³ó¿ka zorientowa³am siê co siê dzieje. Wycofa³am siê po angielsku, a dziêki temu widze ¿e jego rodzina odbudowa³a siê, urodzi³y im sie dzieci i wygl¹daj¹ na szczêœliwych.... tak to wyglêda z boku.

Pozdrawiam :))

Czyli nale¿a³oby Wiki z przykroœci¹ stwierdziÌ, ze nie by³a to prawdziwa przyjaŸù - w sensie "nie obopólna", a z tego co wiem to do przyjaŸni potrzebne s¹ m.in. 2 osoby.

Podejrzewam - jeszcze raz zaznaczĂŞ - podejrzewam, Âże niestety Âżona po prostu mu zszarzaÂła, straciÂła na atrakcyjnoÂści, a w Tobie odkryÂł blask "nowoÂści", do tego powrĂłciÂły miÂłe wspomnienia z przeszÂłoÂści...

No coz, okazalo sie ze temat nie jest taki latwy na dzisiejsze czasy. Z kregu ludzi mlodych wszyscy z ktorymi
rozmawialam stwierdzaja tak jak na forum, ze taka przyjazn praktycznie nie moze istniec. Jest to bardzo
smutne, czlowiek zrobil sie bardzo komercjalny, nie ma czasu na zadne nostalgie....... . W swiecie wysokiej
techniki, ludzie zyja zupelnie innymi kryteriami, choc napewno czesto tesknia za naprawde prawdziwa przyjaznia. Prawdziwe przyjaznie miedzy ludzkie sa coraz zadsze. Nikt nie ma czasu dla siebie, a co dopiero dla kogos. Mam nadzieje jednak ze przyjazn ludzka nie zostala odstawiona do Lamusa i czy to przyjazn mieszana czy kobiety i kobiety, mezczyzny i mezczyzny ozyje w naszym zabieganym zyciu . Ja osobiscie bardzo cenie sobie moje przyjaznie, w kregu mojej rodziny tez istnieja bardzo sympatyczne przyjaznie. Mam wrazenie
ze w ostatnich paru latach chec mienia przyjaciela powiekszyla sie i ludzie zaczynaja wracac do tych starych dobrych zwyczajow. Zycze wszystkim znalezienia dobrego przyjaciela na dobre i na zle. Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie Rafaela.

Mimo wszystko, chyba wszyscy chcielibyœmy byÌ dobrymi przyjació³mi. Jednak w dzisiejszych czasach jest to coraz trudniejsze. Ludzie ze sob¹ konkuruj¹ bardziej ni¿ kiedyœ (mam na myœli tzw. wyœcig szczurów), zdecydowana wiêkszoœc populacji myœli o pieni¹dzach, chcemy zadbaÌ przede wszystkim o nas samych, uczucia trac¹ na wartoœci, bardziej liczy siê zaspokojenie potrzeb fizycznych, a nie duchowych. Dodatkowo przedstawiciele p³ci mêskiej wstydz¹ sie nazywaÌ swoich dobrych kolegów przyjació³mi i pilnuj¹, ¿eby sprawy "uczuciowe" miêdzy nimi nie zasz³y przypadkiem za daleko, boj¹c siê, ¿e zostan¹ pos¹dzeni o homoseksualizm. W przypadku kobiet jest tak samo, choÌ w mniejszym stopniu.

Witaj Symeon,masz racje, wlasnie czekalam na taka odpowiedz. Ludzie zapedzili sie nie wiadomo dokad.
Jednak jak wspomnialam po malu zaczyna sie wszystko klarowac. Coraz czesciej ludzie zauwazaja ze brak
prawdziwych przyjaciol jest ciezka strata. W Niemczech juz od przedszkola zaczynaja pielegnowac przyjaznie, wprowadzajac do szkoly itp. Coraz wieksze ilosci mlodziezy pielegnuje przyjaznie i znajomosci w sposob bardzo bezinteresowny, pieniadze nie sa tak wazne. Tez pokolenia starszych ludzi utrzymuja swoje wieloletnie
znajomosci i przyjaznie. Jest to bardzo , bardzo sympatyczne. Mam tak ogromne zyczenie, aby przyjaznie
miedzyludzkie nabraly znowu duzego znaczenia w naszym zyciu. Rafaela.

Bardzo mÂądre stwierdzenie i bardzo praktyczne :)

SÂą granice, ktĂłrych nie naleÂży przekraczaĂŚ, ale do tych granic dÂługa droga i tam jest nasze pole do popisu :)

Gdy w Czlowieku widzi sie Czlowieczenstwo , nie seksualnosc , przyjazn miedzy kobieta , a mezczyzna jest absolutnie mozliwa.

Kiara :) :)

Coraz czesciej ludzie zauwazaja ze brak
prawdziwych przyjaciol jest ciezka strata. W Niemczech juz od przedszkola zaczynaja pielegnowac przyjaznie, wprowadzajac do szkoly itp. Coraz wieksze ilosci mlodziezy pielegnuje przyjaznie i znajomosci w sposob bardzo bezinteresowny, pieniadze nie sa tak wazne.


Tak,chyba w dÂżungli amazoĂąskiej,bo na pewno nie w cywilizowanym Âświecie.
Wspó³czeœnie œwiat to globalne miasto,gdzie wiele jednostek ¿yje obok siebie,ale nie ma miêdzy nimi wiêzi,psychicznej bliskoœci.
ÂŚwiatem rzÂądzi pieniÂądz.

Wracaj±c do tematu PRAWDZIWA PRZYJA¬Ñ miêdzy mê¿czyzn± a kobiet± jest absolutnie nie mo¿liwa.

Niemo¿liwa jest jakakolwiek przyjaŸù dwóch osób, z których chocia¿ jedna widzi w drugiej obiekt seksualny. Nie ma wtedy mowy o przyjaŸni, lecz o zauroczeniu, byÌ mo¿e zakochaniu. Jeœli ta druga osoba uczucie odwzajemnia, powstanie zwi¹zek, b¹dŸ przyjaŸù siê rozpadnie. Jeœli zaœ ta druga osoba tego nie dostrzega, to i nici ze zwi¹zku i nici z przyjaŸni, bo prawdziwy przyjaciel wie, co czujesz. Niektórzy tkwi¹ w takich oszukaùczych relacjach ok³amuj¹c siebie samego. Czasami choÌ wiemy, ¿e jesteœmy ze sob¹ zbyt blisko, przymykamy na to oko, by nie straciÌ "przyjaciela", którego i tak ju¿ nie mamy. Przyjacielem powinien byÌ partner, tak jak Arteq powiedzia³, ¿e dla niego przyjació³k¹ jest ¿ona. Œwiêta prawda, tak w³aœnie powinno byÌ i jego wypowiedŸ jest tutaj jedyn¹ w³aœciw¹.

Z przyjaÂźniÂą, tak jak z wiĂŞkszoÂściÂą innych pojĂŞĂŚ jest podobnie. Wszystko zaleÂży od tego w jaki sposĂłb je postrzegamy.
Kiedy przyjaŸù opiera siĂŞ na relacji umysÂł-umysÂł ( ego-ego) to wĂłwczas prĂŞdzej czy póŸniej dojdzie do konfliktĂłw, gdyÂż jest to relacja polegajÂąca na pielĂŞgnacji ró¿nic, ewnentualnie ich tolerowania. Do tego dochodzi sfera seksulanoÂści rĂłwnieÂż w znacznej mierze majÂąca poczÂątki w umyÂśle  ( fantazje seksulane, wyobraÂżenia piĂŞkna ).  Stosunek do seksualnoÂści dzieli ludzi, rysuje miĂŞdzy nimi wyraÂźne granice. Mocno zakorzenione w umysÂłach sÂą stereotypy i uprzedzenia takie choĂŚby, jak ktoÂś juÂż wspomniaÂł o relacjach w mĂŞskiej przyjaÂźni. Z umysÂłem wi¹¿e siĂŞ rĂłwnieÂż potrzeba posiadania wyraÂżana jako zazdroœÌ. Nie jest tak, Âże  m¹¿ jest zazdrosny o swojÂą piĂŞknÂą ma³¿onkĂŞ do tego stopnia, Âże nierzadko zabrania jej przyjaÂźni z innym facetem ?
Kiedy jednak zmienimy punkt postrzegania z umys³owego, na w pe³ni œwiadomy, intuicyjny ,duchowy, to wszystko staje siê prostsze. Po pierwsze duchowa relacja nie traktuje ludzi jako oddzielone od siebie indywidualnoœci prowadz¹ce wojnê, lecz jako po³¹czone ze sob¹ , wspó³pracuj¹ce komórki tego samego "cia³a". Z definicji wiêc ka¿da zdrowa "komórka" jest moim przyjacielem. Jest nim zwierze, roœlina, drugi cz³owiek, ale tak¿e woda, kamieù , ogieù i powietrze. ŒwiadomoœÌ tego, ¿e jestem nieœmierteln¹ dusz¹ daje poczucie bezpieczeùstwa. Mojej duszy , mojej prawdziwej Istocie nikt i nic nie mo¿e zagroziÌ (z wyj¹tkiem tego, ¿e mogê zaszkodziÌ ewentualnie sam sobie poprzez nieœwiadomoœÌ ). Ponadto ta moja dusza nie ma p³ci. FizycznoœÌ jest ubiorem za pomoc¹ którego postanowi³em zamanifestowaÌ siê w tym materialnym œwiecie. Nie ma potrzeby posiadania czegokolwiek materialnego, gdy¿ wszystko jest tymczasowe, a jednoczeœnie wszystko jest potencjalnie dostêpne.
ŒwiadomoœÌ nadrzêdnoœci ducha nad cia³em i umys³em wyzwala z uwiêzienia w materii oraz wszelkich stereotypów i przymusów narzucanych przez umys³.
PiszÂąc o przyjaÂźni miĂŞdzy kobietÂą , a mĂŞÂżczyznÂą ( w ogĂłle miĂŞdzy ludÂźmi ) mam na myÂśli kontakt na tym wyÂższym poziomie ducha.
Instynkty i umysÂłowe urojenia usiÂłujÂą przej¹Ì g³ównÂą rolĂŞ w kierowaniu mojÂą osobÂą, usiÂłujÂą na staÂłe uwiÂązaĂŚ ducha do siebie tak, aby go ubezwÂłasnowolniĂŚ, c¹³kowicie utoÂżsamiĂŚ. Na poczÂątek wystarczy uwaÂżnie obserwowaĂŚ te wysiÂłki, a tym samym zrozumieĂŚ, Âże nie jest siĂŞ ani umysÂłem, ani instynktem. ZauwaÂż , Âże jesteÂś jak woda raczej , lub powietrze, ktĂłrych nie da siĂŞ uwiÂązaĂŚ. Podnoszenie poziomu ÂświadomoÂści przypomina zwiĂŞkszanie ciÂśnienia w naczyniu - w pewnym momencie Âścianki tego naczynia nie wytrzymujÂą - nie sÂą w stanie juÂż dalej nadawaĂŚ ksztaÂłt ÂświadomoÂści. To wÂłaÂśnie siĂŞ dzieje teraz - wszechÂświat wzmacnia harmoniĂŞ . Gdy siĂŞ do niej dostroisz to Twoje ciÂśnienie niebotycznie wzrasta. . Kiedy uwolnimy siĂŞ od wÂładzy umysÂłu i ciaÂła ( pozostajÂąc z nimi w kontakcie ) zrozumiemy wÂłasnÂą nadrzĂŞdnoœÌ ( nadrzĂŞdnoœÌ czujnego spokoju )  to stajemy siĂŞ przyjació³mi samych siebie.
Wydaje mi siĂŞ, Âże w szerszym kontekÂście, caÂły WszechÂświat jest takim naszym przyjacielem. PrzyjaŸù jest uczuciem harmonicznym, a dziĂŞki ÂświĂŞtej geometrii wiemy, Âże wszechÂświat funkcjonuje na harmonicznych zasadach. Ta kompatybilnoœÌ nie jest przypadkowa. Wprowadzanie do wÂłasnego Âżycia relacji  harmonicznych wzmacnia wszystkie wspó³brzmiÂące czĂŞstotliwoÂści.
Pozostawianie na poziomie myÂślenia o podziaÂłach, pieniÂądzach i seksie to pozostawanie w dysharmonii, a w rezultacie szkodzenie samemu sobie.
Tak uwaÂżam

Przyjazn.... , naprawde trzeba nie przezyc prawdziwej przyjazni zeby twierdzic iz tylko maz czy zona moga byc prawdziwymi przyjacolmi.... Moga, owszem moga... , ale.... to niezwykle zadki przypadek. Kim sa malzonkowie dla siebie naprawde , okazuje sie po bardzo dlugoim stazu malzenskim gdy dochodzi do rozwodu. Wowczas zazwyczaj cala swietlista deklaracja blednie, a twarze odslaniaja prawde o sobie. Niestety.

Z posrod mezczyzn ktorych znam niewielu nazwala bym przyjacielem.
Zapewne zaskocze was bardzo, tak moge pomyslec o Leszku, wiem , mam pewnosc ze w systiuacji gdyby mi byla potrzebna pomoc , On pomogl by mi na tyle na ile by mogl i potrafil. Stalo by sie tak pomimo burzliwych sprzeczek miedzy nami o swiatopoglady.
Wiem iz jest to Czlowiek , ktory w konkrecie by mnie nie zawiodl.
Dlaczego tak mysle? Bo znam go na tyle, zeby moc tak myslec.

Kiara :) :)

Moim przyjacielem jest mój partner i to jest najpiêkniejsza przyjaŸù, jak¹ prze¿y³am i nie wyobra¿am sobie, by ktokolwiek inny móg³ ze mn¹ stworzyÌ tak silny i trwa³y zwi¹zek. Nie uwa¿am, bym mog³a nazwaÌ przyjacielem osobê, która mi pomaga w ciê¿kiej sytuacji. Niewielu robi to bezinteresownie, a nawet jeœli ich intencje s¹ czyste, to czy jest to wystarczaj¹cy powód, by stawiaÌ ich na równi z cz³owiekiem, który spêdzi³ ze mn¹ ka¿dy dzieù swojego ¿ycia w ci¹gu wielu lat? Wolê mieÌ jednego prawdziwego przyjaciela, któremu oddajê ca³¹ siebie ni¿ wzglêdy dzieliÌ miêdzy kilku, którzy dostaj¹c niewiele, nie mog¹ tego w pe³ni doceniÌ.
PrzyjaŸù najszybciej przychodzi, gdy jesteœmy m³odzi, gdy nie mamy obowi¹zków, zobowi¹zaù, gdy wszystko w naszym ¿yciu mo¿e siê jeszcze zmieniÌ. Jednak za zwyczaj przyjaŸù ustêpuje miejsce mi³oœci b¹dŸ siê w ni¹ przeradza. I tu nawet nie chodzi ju¿ tylko o przyjaŸù damsko-mêsk¹.
Kiaro, to piêkne co piszesz o Leszku, mam g³êbok¹ nadziejê, ¿e i on jest w stanie to samo powiedzieÌ o Tobie.

W moim przekonaniu przyjaŸù niewiele ma  wspĂłlnego z wartoÂściowaniem. Czy ten jest lepszym przyjacielem , bo tyle z nim przeÂżyÂłem, a tamten nie zasÂługuje na miano przyjaciela bo nie dorĂłwnuje temu pierwszemu ? Chyba nie tĂŞdy droga.

Chocia¿ ka¿da przyjaŸù jest inna to ¿adna , uwa¿am, nie jest formu³¹ zamkniêt¹ i nie ma co ich porównywaÌ. Proponujê zawsze wzmacniaÌ dobre aspekty wzmacniaj¹ce przyjaŸù bez czepiania siê ró¿nic.
StosujĂŞ te zasady w moim Âżyciu wobec ludzi i Âżyje mi siĂŞ z nimi duÂżo lepiej.

  G³ówna iluzja Âżycia polega  na tym, Âże wyobraÂżamy sobie, iÂż musimy byĂŚ szanowani, rozumiani , kochani itd... Ta grupa  (naszych Ego) wci¹¿  Âłamie nasze serca powodujÂąc w ten sposĂłb wiele chorĂłb, zaburzeĂą i nieporozumieĂą. W powszechnej opinii wiĂŞc -  bycie docenianym, rozumianym i kochanym, szanowanym  jest czymÂś naturalnym. UÂśpiona ludzkoœÌ postawiÂła to do gĂłry nogami, jak wiĂŞkszoœÌ rzeczy. NaszÂą naturalnÂą cechÂą jest raczej doceniaĂŚ, niÂż byĂŚ docenianym, raczej szanowaĂŚ, niÂż byĂŚ szanowanym, raczej rozumieĂŚ, niÂż byĂŚ rozumianym. NaszÂą naturalnÂą cechÂą jest raczej kochaĂŚ, niÂż byĂŚ kochanym.

 Nasze Prawdziwe Ja guzik obchodzi, czy jesteÂśmy kochani, czy nie. Dba tylko o to, by kochaĂŚ, bo to jest jego prawdziwÂą naturÂą !!!

Tymczasem nasze urojone ''ja'' chce pytaĂŚ - czy jestem kochany, czy jestem kochana. Co gorsza, prĂłbuje jeszcze analizowaĂŚ, porĂłwnywaĂŚ, osÂądzaĂŚ, aby siĂŞ co do tego przekonaĂŚ.
Robi tak, bo nie wie, ¿e naszym naturalnym stanem jest mi³oœÌ.

 PorzuĂŚ iluzjĂŞ, Âże musisz uzyskaĂŚ coÂś od kogoÂś i staĂą siĂŞ wreszcie wolny. Egzekwowanie od ludzi szacunku, uznania, aprobaty, zrozumienia, miÂłoÂści, przyjaÂźni  jest zajĂŞciem niezwykle wyczerpujÂącym i  wysysajÂącym z nas Âżycie. A jeÂśli udaje nam siĂŞ, to prawdopodobnie dlatego, Âże skutecznie manipulowaliÂśmy innymi, by nam to dali.

Dobry Bo¿e, ca³e moje ¿ycie skupia siê wokó³ zdobycia od innych mi³oœci, przyjaŸni, szacunku i zrozumienia. Co mam robiÌ?

PorzuÌ iluzjê, ¿e potrzebujesz tych uzale¿nieù i poczuj ró¿nicê. Wówczas zrozumienie, szacunek i mi³oœÌ, jakie otrzymujesz od innych, stan¹ siê szczere i bêd¹ o¿ywczym Ÿród³em wielkiej energii. Bêdzie tak, poniewa¿ pozwolimy im przychodziÌ swobodnie i naturalnie zamiast goniÌ za nimi , co w rzeczywistoœci nie pozwala nam otworzyÌ siê na ich przyjêcie.

Ps. Kto ma mo¿liwoœÌ zkorzystania z dobrych, fachowych szkoleù z zakresu zwi¹zków, partnerstwa, mi³oœci to niech czasem znajdzie czas dla siebie i skorzysta.
Nie wiem, czy w Warszawie sÂą jeszcze prowadzone tzw.wolne wstĂŞpy na wykÂłady z tego zakresu. Wiem, Âże swego czasu byÂły prowadzone w Europejskiej Akademii Psychologii, ale jak jest teraz to tego nie wiem.
Nie popadajemy wzbyt wielki samozachwyt sÂądzÂąc, Âże mamy to co chcemy.
Mamy mi³oœÌ, mamy przyjaŸù, mamy to lub tamto.
Przede wszystkim cokolwiek mamy, cokolwiek zaistniaÂło w naszym Âżyciu nie stawiajmy niczego na piedestale !

East.
 Masz caÂłkowitÂą racjĂŞ w tym co piszesz. Nie ma Âżadnego wartoÂściowania, porĂłwnywania. Znam ludzi, ktĂłrzy tak wÂłaÂśnie robiÂą. ÂŻony zachawalajÂą jakich to majÂą wspaniaÂłych mê¿ów, a mĂŞÂżowie jakie to majÂą wspaniaÂłe i kochane Âżony.
No i oczywiœcie jedni i drudzy nie opr¹ siê, aby powiedzieÌ, ¿e maj¹ te¿ dobrych przyjació³.
ZdarzyÂło mi siĂŞ, coÂś takiego, Âże powiedziaÂłem: nie opowiadajcie mi takich gÂłupot, bo nie mogĂŞ juÂż nawet tego sÂłuchaĂŚ. No i od tego czasu przestaÂłem byĂŚ tych ludzi przyjacielem, heh !

Ja nigdy nie opowiadam tego typu rzeczy, nigdy nie opowiadam jaki to mój zwi¹zek jest (wspania³y, dobry, czy z³y ) bo to tylko przypomina moralnoœÌ pani Dulskiej i œwiadczy o niedojrza³oœci emocjonalnej.
Inni nie sÂą wcale gorsi, ani lepsi w tym co robiÂą i co majÂą.KaÂżdy ma swoje wyjÂątkowe doÂświadczenia, a im te zwiÂązki sÂą  bardziej trudne, wymagajace, tym bardziej sÂą cenne i twaÂłe.Kropka.

 ÂŻycie jest spontaniczne i wielkie i nie polega ono na etykietowaniu !

Œwiat jest wci¹¿ o wiele wiêkszy, piêkniejszy i m¹drzejszy ni¿ o nim myœlimy. ;)

Ufff .....

Uffff...kiedy zobaczyÂłam kolejny dÂługi post,nie chciaÂło mi siĂŞ go czytaĂŚ !!! PomyslaÂłm jednak (albo cos mi podpowiedziaÂło) Âże musze.PrzeczytaÂłam.
Silver to prawda co napisaÂłeÂś i dziĂŞkujĂŞ ci za to.WÂłaÂśnie uÂświadomiÂłeÂś mi Âże tracĂŞ wiele energi na te wszystkie sprawy o ktĂłrych pisaÂłeÂś.Od tej chwili basta!! koniec i kropka :D

Wcale siĂŞ nie dziwiĂŞ, Âże siĂŞ od Ciebie oddalili. Najpierw piĂŞknie mĂłwisz, jak to niepoprawnym jest wartoÂściowanie, ocenianie, klasyfikowanie, a zaraz potem z ÂłatwoÂściÂą negujesz fakt, Âże ktoÂś moÂże byĂŚ szczĂŞÂśliwym w swoim zwiÂązku.
To przykre, Âże autorytetem czuje siĂŞ za zwyczaj ten, kto nie potrafi doceniĂŚ piĂŞkna podmiotu swojej przemowy.
Po co w³aœciwie wysy³asz ludzi na kursy o ma³¿eùstwach i relacjach miêdzyludzkich?
W jednym z tematĂłw Hydeparku bodajÂże Linda wysÂłaÂła jednÂą poczciwÂą paniÂą do psychiatry i to w Âżarcie jak podejrzewam. NaskoczyÂłeÂś na niÂą wywoÂłujÂąc dÂługi monolog, poniewaÂż Linda nie chciaÂła siĂŞ nawet wdawaĂŚ w dyskusjĂŞ z osobÂą, ktĂłra ocenia jÂą tak krytycznie jak Ty to zrobiÂłeÂś. PostÂąpiÂła caÂłkiem sÂłusznie w moim mniemaniu, prawdopodobnie sama nie powinnam wdawaĂŚ siĂŞ w rozmowĂŞ z osobÂą, ktĂłra ma na wszystko gotowÂą odpowiedÂź.
Te gotowe odpowiedzi, recepty na kaÂżdy problem. Ilu uÂżytkownikĂłw tego forum takie ma?
NawiÂązujĂŞ do tego konkretnego tematu, przyjaÂźni czy miÂłoÂści, bo juÂż siĂŞ i tak tu wszystko zlaÂło.
KaÂżda relacja jest inna, kaÂżda opiera siĂŞ na czymÂś innym, nie moÂżna kaÂżdego problemu rozwiÂązaĂŚ w ten sam sposĂłb. To, co podziaÂła na jednego, niekoniecznie pomoÂże drugiemu.
Opowiadanie Twoich znajomych (bo ju¿ nie przyjació³ jak sam podkreœli³eœ) o swoich udanych zwi¹zkach nie œwiadczy³o o ich niedojrza³oœci emocjonalnej. Oceni³eœ ich niestety w³asn¹ miar¹. Ka¿dy tak ocenia innych, dlatego za zwyczaj krytyka niemal¿e nigdy nam siê nie udaje, bo nie trafia w sedno sprawy. Rób tak dalej, a jak sam zauwa¿y³eœ, bêdziesz mia³ wiêcej trudnych do utrzymania i jednoczeœnie cenniejszych jeœli Ci siê to uda - relacji.
Gdy mnie ktoÂś opowiada o tym, jak bardzo jest szczĂŞÂśliwy z drugÂą osobÂą, to cieszĂŞ siĂŞ razem z nim tÂą radoÂściÂą. Nie odtrÂącam go, nie negujĂŞ, po prostu siĂŞ cieszĂŞ. Z czego? ÂŻe jest tak szczĂŞÂśliwy, Âże mĂłgÂłby o tym caÂłemu Âświatu wykrzyczeĂŚ. A osoby, ktĂłre nie lubiÂą sÂłuchaĂŚ o cudzym szczĂŞÂściu i speÂłnieniu, sÂą albo nieczuÂłe albo zazdrosne.
Zamiast uÂżalaĂŚ siĂŞ nad innymi, postaraj siĂŞ zmieniĂŚ swoje Âżycie w ten sposĂłb, Âżeby nie draÂżniÂło CiĂŞ sÂłuchanie takich radosnych wieÂści. Nie patrz na innych z gĂłry krytycznym okiem. Pewnie Twoje sÂłowa wywoÂłaÂły u tych ludzi smutek i zawĂłd.

Janneth, bardzo trafne uwagi. SzczĂŞÂściem naleÂży siĂŞ dzieliĂŚ z innymi. WÂłaÂśnie takÂą energiĂŞ powinno siĂŞ rozprzestrzeniaĂŚ, zamiast ciÂągÂłego krytykanctwa i malkontenctwa. A juÂż postawa ja wiem najlepiej jest poÂżaÂłowania godna. Ale pozwĂłlmy teÂż i na to, z tego siĂŞ przecieÂż  wyrasta …  ;D

Ilu ludzi, tyle praw do wyraÂżania siebie na swĂłj wÂłasny sposĂłb. Nie ograniczajmy siĂŞ nawzajem …

Pozdrawiam serdecznie  :)

 Problem w odniesieniu siĂŞ do Twojej wypowiedzi jest taki, Âże ''ja'' nie miaÂłem zamiaru ani Ciebie, ani nikogo w niczym przekonywaĂŚ.WypowiedÂź moja nie byÂła personalnie skierowana ani do Ciebie, ani do nikogo.
Co wiĂŞcej, nie sÂą to moje sÂłowa, lecz byÂł to cytat.
A wtym caÂłym cytacie, wÂłasciwie jedna rzecz byÂła bardzo cenna, co uchwyciÂła Channel.Z tego teÂż zdaÂłem sobie sprawĂŞ ile traciÂłem niepotrzebnie Âżyciowych energii - tylko na co ?
No có¿.Tracimy tu nawzajem tylko czas.To od nas zale¿y, czy chcemy czegoœ siê nawzajem nauczyÌ, popychaÌ to swoje ¿ycie do przodu, czy nie.
Ja nie muszĂŞ tu niczego pisaĂŚ, ani cytowaĂŚ, bo ceniĂŞ swĂłj czas i mogĂŞ go wykorzystaĂŚ gdzie indziej.
JeÂżeli uwaÂżacie, Âże tego typu wpisy jak ten ostatni cytat : to krytykanctwo, malkontenctwo i postawa poÂżaÂłowania godna, to jest asumpt do tego, aby nic juÂż nie pisaĂŚ, bo wÂłaÂściwie... to po co .... i do kogo ?

Silver, wyluzuj :) Cytowane sÂłowa za zwyczaj stawiamy w cudzysÂłowiach i podpisujemy autorem. W Twojej wypowiedzi tego nie ma, dziwisz siĂŞ, Âże mam prawo uwaÂżaĂŚ, Âże to Twoje sÂłowa?
Faktycznie nikogo nie zamierza³eœ do niczego przekonywaÌ, tylko zasugerowa³eœ gdzie mo¿na znaleŸÌ odpowiednie kursy, aby myœleÌ podobnie do Ciebie ;)
Nie masz siê co tak z³oœciÌ, z reszt¹ w os³upienie wprawia mnie Twoje za³amywanie r¹k i brak dalszej inwencji oraz potrzeby prowadzenia dyskusji. Nic na si³ê.

Silver, powtĂłrzĂŞ za Janneth, wyluzuj … i pisz dalej, albo nie pisz, wedle uznania …  PoglÂądy innych nie powinny mieĂŚ wpÂływu na Twoje wybory. To Ty decydujesz o formie i treÂści swego wyrazu, Ty takÂże ustalasz, czy tracisz czas, czy nie. Ja piszĂŞ o obserwowanych postawach ludzkich, jeÂżeli odnajdujesz w nich siebie, to tylko asumpt do przemyÂśleĂą, nie do obraÂżania siĂŞ.

I tak bardzo CiĂŞ lubiĂŞ, bez wzglĂŞdu na to co i jak piszesz.  :D
Bardzo teÂż  lubiĂŞ CiĂŞ czytaĂŚ, bo potrafiĂŞ oddzieliĂŚ Ciebie prawdziwego od naleciaÂłoÂści …  :)
WiĂŞcej korzyÂści dajÂą nam dotkniĂŞcia wzajemne na wyÂższych poziomach, niÂż to caÂłe nasze klikanie.

Z pozdrowieniami ciepÂłymi, Twoja siostra ptak  :)

   Heh..., ale kto Ptaku siĂŞ tu obraÂża. SkÂąd Ci  taka  myÂśl znowu przyszÂła do gÂłowy ?

  Problem tkwi przecieÂż w zupeÂłnie czymÂś innym.Chodzi o to, Âże Ci ktĂłrzy wiedzÂą o czym piszemy  coÂś z tego dla siebie wyciÂągnÂą, bo sÂą otwarci, na poszerzanie wiedzy, horyzontĂłw i umiejĂŞtnoÂści, wiĂŞc poczytajÂą i odchodzÂą.
Inni wyciÂągajÂą ''miecz'' i dobrze, Âże juÂż Âśredniowiecze minĂŞÂło i stosĂłw juÂż nie ma, bo bym dawno na niego powĂŞdrowaÂł i nie tylko tu na tym forum.
Tymczasem ''ja'' nic nie mam do zaoferowania innym, w kaÂżdym bÂądÂź razie nic co byÂło by zgodne z czyimÂś ÂświatpoglÂądem, ktĂłrego ktoÂś sobie kupiÂł od tego przewrĂłconego do gĂłry nogami Âświata.

A poniewaÂż podoba mi siĂŞ jego dowracanie z powrotem ( jak by nie byÂło to dobra zabawa ) to napiszĂŞ  kolejnÂą rzecz, ktĂłra siĂŞ nie spodoba Âżadnemu Ego.
Nie podobaÂło siĂŞ teÂż i mojemu Ego, ale  có¿, ''czas'' w miejscu siĂŞ nie zatrzymaÂł i trzeba byÂło w koĂącu siĂŞ przejrzeĂŚ  pewnym obiegowym prawdom, ktĂłre nawet przy prawdzie nie staÂły i nie majÂą z niÂą nic wspĂłlnego.

Oto kolejny cytatat -  Potrzeba bezpieczeĂąstwa.

  Potrzeba bezpieczeĂąstwa jest utoÂżsamianiem siĂŞ z lĂŞkiem przed swÂą bezsilnoÂściÂą lub sÂłaboÂściÂą. Musimy jÂą  mieĂŚ przychodzÂącÂą z zewnÂątrz. Musimy mieĂŚ pewnoœÌ, Âże bĂŞdziemy mieli jakieÂś posiadÂłoÂści, pieniÂądze, sukces, Âżyciowego partnera lub kogoÂś, kto siĂŞ nami zaopiekuje, zapewni nam udane Âżycie, rozwi¹¿e nasze problemy i uczyni nas szczĂŞÂśliwymi. Ale bezpieczeĂąstwo oparte na rzeczach zewnĂŞtrznych jest mitem i puÂłapkÂą. Sytuacje i ludzie wci¹¿ siĂŞ zmieniajÂą choc tego nie dostrzegamy tak na codzieĂą. MoÂżemy straciĂŚ caÂłe nasze mienie i pieniÂądze, a nasi bliscy mogÂą umrzeĂŚ lub odejœÌ. Koniec koniecem  i tak prĂŞdzej, czy poÂźniej tak siĂŞ stanie.

Potrzeba bezpieczeĂąstwa jest wyuczonÂą i uwarunkowanÂą pozostaÂłoÂściÂą z dzieciĂąstwa. Wynika ona z lĂŞku i braku zaufania do siebie, co z kolei rodzi siĂŞ z braku wiedzy, Âże jedynym prawdziwym bezpieczeĂąstwem jest bezpieczeĂąstwo wewnĂŞtrzne, czyli nasze Prawdziwe Ja, nasza  ''Boska Iskra'' wewnÂątrz Nas. JeÂśli nigdy  nie doÂświadczymy tej wewnĂŞtrznej prawdziwej czĂŞÂści siebie, zawsze bĂŞdziemy pokÂładaĂŚ zaufanie w rzeczach i ludziach, ktĂłrzy sÂą na zewnÂątrz nas. To w koĂącu doprowadzi nas do rozczarowania i braku poczucia szczĂŞÂścia.

WewnĂŞtrzne bezpieczeĂąstwo i szczĂŞÂście odnajdujemy tylko tam, gdzie one naprawdĂŞ jest  – w sobie. Nasz partner, przyjaciel, kochanka, m¹¿ , Âżona, miejsce zamieszkania, zawĂłd, otoczenie itp. nie ma najmniejszego znaczenia dla naszego stanu wewnĂŞtrznego. MoÂże na krĂłtko i jest to zÂłudzenie, poniewaÂż  dawna tĂŞsknota i pustka powoli powracajÂą, gdyÂż zabieramy jÂą ze sobÂą wszĂŞdzie dokÂądkolwiek idziemy.

PokÂładanie zaufania w rzeczach zewnĂŞtrznych, a szczegĂłlnie w ludziach automatycznie wprowadza nas w stan emocjonalnej zaleÂżnoÂści i czyni nas ''ofiarami''.

AnalizujÂąc swoje postawy Âłatwo sami dojdziemy, w ktĂłrych obszarach swego Âżycia odgrywamy rolĂŞ ofiary, by uzyskaĂŚ od innych coÂś, czego, w swoim wÂłasnym mniemaniu, rozpaczliwie potrzebujemy do szczĂŞÂścia. MoÂże to byĂŚ miÂłoœÌ, aprobata, wsparcie, energia itd..... ,  ale w tej grze tracimy dokÂładnie to, za czym gonimy.

Ps.Channel, napisaÂłem to z myÂślÂą o Tobie, bo czujĂŞ, Âże CiĂŞ to moÂże zainteresowaĂŚ.
Jest kontynuacjÂą poprzedniego cytatu.

Pozdrawiam

Znalaz³am link, wiêc Silver pozwól, ¿e wklejê ju¿ ca³oœÌ zainteresowanym
http://zenforest.wordpress.com/2009/05/09/potrzeba-bezpieczenstwa-i-cykl-ofiary/

 CaÂła ksi¹¿ka Colina jest do ÂściÂągniĂŞcia z netu, jak rĂłwnieÂż inne ...
MogĂŞ podaĂŚ teÂż adres email do Colina. Colin bardzo chĂŞtnie odpowiada na pytania. UtrzymujĂŞ z nim staÂły kontakt i mamy wspĂłlny zamiar stworzenia filmu
pt: ''PowrĂłt do Domu'',  lecz wci¹¿ brak sponsorĂłw na produkcjĂŞ filmu. ;)
Pozdrawiam

Silver, fajne cytaty. Ciekawi mnie  jak , w kontekÂście "powrotu do domu" , postrzegacie przyjaŸù miĂŞdzy kobietÂą, a mĂŞÂżczyznÂą ?
JeÂśli o mnie chodzi, to bardzo interesujÂące zagadnienie.
Tak , jak ja rozumiem "Dom" to Pe³nia. JednoœÌ tego, co oddzielone. Pe³nia szczêœcia. Gdy wg³êbiam siê w siebie robiê to przewa¿nie u¿ywaj¹c umys³u jako narzêdzia. Jest to umys³ mêski. Dlatego w ten sposób nie da rady dosiêgn¹Ì Pe³ni. Nawet bez umys³u moje uczucia s¹ raczej "mêskie". Cia³o wewnêtrzne równie¿ wype³nia mê¿czyznê.
Dlatego jako mĂŞÂżczyzna w naturalny sposĂłb szukam pierwiastka kobiecego. PrzyjaŸù jest tÂą szczegĂłlnÂą relacjÂą, ktĂłra "rezonuje" bardziej na poziomie dusz. MoÂżna wiĂŞc powiedzieĂŚ, Âże  (przynajmniej w  moim przypadku) , przyjaŸù z kobietÂą to prĂłba uzupeÂłnienia braku PeÂłni. DopeÂłnionemu w ten sposĂłb Âłatwiej jest wnikn¹Ì g³êbiej w siebie, a nawet , uwaÂżam, Âłatwiej odnaleŸÌ wewnĂŞtrzne bezpieczeĂąstwo.

Moim zdaniem, przyjaŸù miĂŞdzy kobietÂą i mĂŞÂżczyznÂą jest moÂżliwa dotÂąd, dopĂłki w ich relacje nie zaangaÂżuje siĂŞ chociaÂż jedno zbyt po¿¹dliwe EGO. WĂłwczas, zwiÂązek ten przeradza siĂŞ w rodzaj emocjonalnej walki, lub w jakiÂś pakt o nieagresji…  ;D
Pakt o nieagresji moÂże byĂŚ nawet tak sprytnie zamaskowany, Âże wszyscy myÂślÂą, iÂż majÂą do czynienia z wielkÂą miÂłoÂściÂą. Co ciekawe, myÂślenie takie nie jest aÂż tak zafaÂłszowane, jakby to z tej „pomyÂłki” wynikaÂło. Jest tak dlatego, poniewaÂż wÂłaÂściwie wszystko i tak jest z miÂłoÂści i miÂłoÂściÂą. Inaczej mĂłwiÂąc, jest to wiĂŞc pewnego rodzaju „miÂłoœÌ na kredyt”. ChociaÂż staramy siĂŞ tego nie pamiĂŞtaĂŚ, to miÂłoœÌ jest w samej jaÂźni, natomiast przyjaŸù tylko… przy jaÂźni…
Ma³¿eĂąstwo jest urzĂŞdowym paktem, pomagajÂącym w utrzymaniu siĂŞ przy odpowiedniej jaÂźni i majÂącym na celu zabezpieczyĂŚ wspó³ma³¿onkĂłw przed ewentualnymi i najczĂŞÂściej niepo¿¹danymi skutkami ich… po¿¹dliwoÂści…

JeÂśli byÂło za maÂło ROMAntycznie… to ewentualnie przepraszam…

 :)

Wszystko zaleÂży od definicji takiej przyjazni...Dla wielu panĂłw przyjaciel ,to ktos kto razem pĂłjdzie na piwo ,naprawi
bezinteresownie samochĂłd ,pogada o skoku w bok....Na jaki temat moze mĂŞzczyzna rozmawiac z przyjacielem kobietÂą...?
Po czym poznac ,Âże to przyjazn a nie kolezenstwo? :)

Z kolegÂą teÂż moÂżna przecieÂż pogadaĂŚ przy piwku, a nawet bezinteresownie pomĂłc w jakiejÂś naprawie – o ile materializm nie jest g³ównym fundamentem tego koleÂżeĂąstwa…
Wydaje mi siĂŞ, Âże kolega jest wynikiem bardziej spontanicznych naszych koligacji. Natomiast przyjaciel jest juÂż mocniej ukierunkowany naszym osobistym wyborem i wiĂŞkszym z nim uczuciowym zaangaÂżowaniem – oczywiÂście, abstrahujÂąc od ewentualnych koligacji seksualnych…  ;D

ZauwaÂż Lindo, Âże niedawno poznanego czÂłowieka bardziej przystoi tytuÂłowaĂŚ per kolego, a sÂłowo przyjaciel w tym wypadku brzmiaÂłoby nawet trochĂŞ sztucznie i nieprawdziwie.

Kobieta i mĂŞÂżczyzna bĂŞdÂąc przyjació³mi, rozmawiajÂą o wszystkim na co tylko majÂą oboje ochotĂŞ. W odró¿nieniu jednak do kolegĂłw, trochĂŞ wiĂŞcej o sobie…  ;)

Pozdrawiam  :) 

Ale gdy ju¿ wiemy, ¿e wszyscy jeste¶my po³±czeni poprzez ¬RÓD£O w Jedno , to co nam stoi na przeszkodzie, aby o w³asnych intymnych sprawach i przekonaniach rozmawiaæ z drugim cz³owiekiem jak z przyjacielem ? Bez wzglêdu na to, czy jest to kobieta czy nie , czy poznali¶my tê osobê przed chwil± przy piwie, czy te¿ znamy siê od dziecka. Czy czynnik czasu gra tutaj jak±¶ rolê ?
Wydaje mi siê, ¿e tu wci¹¿ siln¹ rolê pe³ni egotyczny umys³. Obawiamy siê reakcji drugiego cz³owieka, którego nie znamy, boimy siê, aby nas nie wyœmia³. Strach i EGO to nieod³¹czne atrybuty umys³u.
PrzykÂładowo Hidnusi nie szczypiÂą siĂŞ tak jak my i bez Âżenady o sprawach duchowych rozmawiajÂą nawet z obcymi ludÂźmi. MajÂą naturalne poczucie Jedni. To , co dla nas jest sacrum zarezerwowanym dla nas samych, ewentualnie dla najbliÂższych , dla nich jest rĂłwnieÂż sacrum, ale tak oczywistym, ze nie trzeba tego oddzielaĂŚ od profanum, bo wszystko to przejawy Jedni. Tu jeszcze wielkÂą rolĂŞ gra karmiczna wĂŞdrĂłwka dusz. Oni niczego nie pozostawiajÂą przypadkowi. Wszystko i kaÂżdy napotkany czÂłowiek ma swoje odzwierciedlenie w planie przedurodzeniowym  na to Âżycie.
ByĂŚ moÂże dlatego, Âże  kobieta niejako bardziej intuicyjnie rozumie po³¹czenie z PeÂłniÂą , jest dla mnie jakby bardziej  "naturalnym" przyjacielem. Nie wszyscy faceci, ktĂłrych znam ukrywajÂą swojÂą wraÂżliwÂą naturĂŞ w obawie przed oÂśmieszeniem siĂŞ.
Ci, dla których ŒwiadomoœÌ jest realnym ¿yciem s¹ nawet silniejsi, a zarazem bardziej otwarci na innych, ³atwiej nawi¹zuj¹ przyjaŸnie i je podtrzymuj¹. S¹ twórcami swojego ¿ycia.