Niezależne Forum Projektu Cheops

Niedawno polskim Âświatem politycznym zarzÂądziÂł temat zakazu bicia dzieci. PomysÂł ten miaÂł i zwolennikĂłw i przeciwnikĂłw. Ja uwaÂżam, Âże bicie dzieci to okropne zjawisko - zachodzi wtedy gdy rodzicie nie potrafiÂą (bÂądÂź nie chcÂą) wykorzystaĂŚ innych argumentĂłw jak tylko wÂłasna siÂła fizyczna. A Wy co o tym myÂślicie?

MyÂślĂŞ, Âże bicie dziecka jest nsatĂŞpstwem i nie-uÂświadomionÂą bezradnoÂściÂą wobec caÂłego procesu WYCHOWANIA.

Czasami widzĂŞ, jak mama karci swoje dziecko, za to, Âże siĂŞ przewrĂłciÂło...
Daje "klapsa" swojemu dziecku za nie-umiejêtnoœÌ w³asnego dozoru...
Karci wÂłasne, najukochaĂąsze dziecko, za wÂłasne niedoskonaÂłoÂści i kompleksy....itd,  itp...



Pozdrawiam - Thotal :)

Val Dee, zanim siĂŞ wypowiem - czy masz dzieci? ProponujĂŞ - o ile nie zakrzyczycie mnie o naruszanie prywatnoÂści - aby kaÂżdy wypowiadajÂący siĂŞ w temacie zaznaczyÂł czy posiada dzieci. To bĂŞdzie ciekawe aby w kontekÂście dyskusji zestawiĂŚ dwa stanowiska: teoretyzujÂące z praktycznym.
Na poczÂątek: ja mam, 2 w wieku wczesnoszkolnym.

ja dzieci nie mam aczkolwiek po moim domu biega sobie taka dwuletnia dziewczynka i wesoÂło rozrabia jak akurat nie jest zajĂŞta spaniem ;P

Jestem zdecydowanie przeciw jakiejkolwiek przemocy i tej niefizycznej takÂże! Czasem to przejaw bezradnoÂści, a czĂŞsto to "Âświadomy" program na wychowanie. W obu przypadkach, to ciĂŞÂżka do naprawy sprawa. :( Mam czworo dzieci i stwierdzam jednoznacznie, Âże najlepiej sprawdza sie rozmowa i bycie z dzieĂŚmi, oraz skÂłonienie siĂŞ Âświadome do ich Âświata.

Dom, oraz proces wychowawczy bez dystansu i humoru, oraz fantazji i lekkoÂści jest ubogi. I wspó³pracy. A to wszystko jest naprawdĂŞ osiÂągalne. I jeszcze jedno: nie bijĂŞ swoich dzieci. MoÂżna nie biĂŚ, jak siĂŞ okazuje....a w opinii otoczenia, sÂąsiadĂłw, rodziny, dzieci mam bardzo dobrze wychowane. Wszystkie czworo nie tylko sÂą solidnie wyksztaÂłcone i odnoszÂą sukcesy  w niejednej dziedzinie; ale co najwaÂżniejsze, dwoje z nich jest juÂż piĂŞknymi i bardzo Âświadomymi rodzicami i bardzo zgodnymi partnerami. ToteÂż, jestem dumny ze swoich dzieci i to bardzo.

Presja tworzy re-presjĂŞ...
Mi³oœÌ, ciep³o i wyrozumia³oœÌ s¹ fundamentem dla ka¿dego "DZIECKA".

Czy Twoje wyobraÂżenia (na jego temat) zniewalajÂą Twoje dziecko?
Czy Twoje dziecko ma poczucie winy, wobec Twoich "zaprogramowaĂą"?
Czy jesteÂś pewny/a, Âże rozumiesz czego chce Twoje dziecko?


Wiem od dzieciĂąstwa, Âże jestem osobowoÂściÂą, ktĂłra manifestowaÂła siĂŞ bez wzglĂŞdu na wiek, nawet "klapsy" nie ujarzmiÂły mojej natury, jestem taki, jaki jestem, najwaÂżniejsze Âże mam otwarte i ÂśpiewajÂąco huczne serce...


Czego i wam ÂżyczĂŞ - Thotal

Ech, z klapsami dla dzieciakĂłw jest tak jak z przeklinaniem - wszyscy wiedzÂą Âże siĂŞ nie powinno, Âże to gÂłupie, itp.. a co jakiÂś czas niejednemu siĂŞ wyrwie.

Na w³asnym przyk³adzie widzê, ¿e w ka¿dej sytuacji, kiedy wzbiera we mnie z³oœÌ na dziecko, to przyczyn¹ jest mój w³asny strach.
np.
- kiedy wychodzimy rano a ono siê powoli gramoli a to JA siê spieszê do pracy, to JA siê bojê, ¿e siê spóŸniê i st¹d moje zdenerwowanie,
- kiedy wkurzam siê, ¿e np. dosta³o niedostateczn¹ ocenê to JA siê bojê o jego przysz³oœÌ
- kiedy upominam go, Âże siĂŞ niewÂłaÂściwie ubraÂł np. do babci, to JA siĂŞ bojĂŞ o to, Âże babci moÂże byĂŚ przykro Âże na jej urodziny wnuczek ubraÂł siĂŞ nieodpowiednio, itp

Dlatego wychowanie dziecka jest dla mnie okazjÂą do wychowywania samego siebie.
przeglÂądam siĂŞ w nim jak w lustrze i widzĂŞ SIEBIE.
Na dodatek w samym sobie widzê wtedy MOICH RODZICÓW.
To jedna z niewielu okazji aby uleczyĂŚ w sobie to, co "zepsuli" w nas nasi rodzice.
A jeÂżeli uleczĂŞ siebie, wtedy moje dziecko takÂże nie bĂŞdzie wymagaÂło leczenia.

pozdrawiam

edit1:
WracajÂąc do klapsĂłw.
OczywiÂście jestem przeciwny klapsom, ale klapsy czy w ogĂłle sposĂłb postĂŞpowania z dzieĂŚmi to takÂże tylko skutek naszego stosunku do siebie, a przez to do innych.
JeÂżeli zabronimy klapsĂłw czyli naÂłoÂżymy sobie gorset zachowaĂą (stÂłumimy tĂŞ emocjĂŞ) to ona i tak wypÂłynie zwielokrotniona w inny sposĂłb - a to agresji psychicznej, a to jakiegoÂś znĂŞcania siĂŞ a moÂże caÂłkowitego zamkniĂŞcia siĂŞ przed dzieckiem.
NaleÂżaÂłoby znowu uÂświadamiaĂŚ, uÂświadamiaĂŚ, uÂświadamiaĂŚ.
Czym jest dla mnie klaps? Z czego siĂŞ bierze? Co WE MNIE powoduje, Âże stosuje klapsy?, itp, itp..
Zabranianie niczego nie da, ZROZUMIENIE - owszem.

Jeremiaszu jak zwykle potrafisz trafiĂŚ w samo sedno:) zgadzam siĂŞ z TobÂą i podzilam twoje zdanie w moim przypadku jest tak samo :)

Dziecko to lekcja wychowania dla samego siebie :)

Pozdrawiam serdecznie :)