Niezależne Forum Projektu Cheops

Prawda

PojĂŞcie prawdy jest uÂżywane prawie we wszystkich dziedzinach Âżycia i prawie przez wszystkie moÂżliwe kategorie ludzi, a zatem przez ludzi prostych oraz wyksztaÂłconych, poczÂąwszy od kilkuletniego dziecka aÂż do sĂŞdziwego starca. Zagadnienie prawdy badali juÂż staroÂżytni filozofowie (np. Arystoteles), a na kaÂżdym etapie rozwoju cywilizacji ludzkiej rozstrzyganie o tym co jest prawdziwe a co nie miaÂło duÂże znaczenie. Wspó³czeÂśnie najwaÂżniejsza gazeta komunistycznej Rosji nazywaÂła siĂŞ „Prawda” a takÂże niszczycielska japoĂąska sekta religijna przyjĂŞÂła nazwĂŞ „NajwyÂższa Prawda”. RĂłwnieÂż dogmaty gÂłoszone przez UrzÂąd Nauczycielski koÂścioÂła katolickiego nazywane sÂą „prawdami wiary”. W sÂądach Âświadkowie skÂładajÂą przysiĂŞgĂŞ, Âże bĂŞdÂą mĂłwiĂŚ prawdĂŞ, tylko prawdĂŞ i ca³¹ prawdĂŞ. Ale co to jest prawda? Takie pytanie zadaÂł kiedyÂś PiÂłat przesÂłuchujÂąc Jezusa. DziÂś takie pytanie zadajÂą juÂż tylko filozofowie rozwaÂżajÂący ró¿ne, czĂŞsto niezgodne ze sobÂą teorie prawdy. PrzeciĂŞtny zjadacz chleba zwykle sobie tym gÂłowy nie zaprzÂąta uwaÂżajÂąc, Âże gdy mĂłwi „prawda”, to wie co mĂłwi. Ale czy sÂłusznie?

Pojêcie prawdy jest na tyle z³o¿one, ¿e nie da siê go zamkn¹Ì jedn¹ prost¹ definicj¹. Poni¿ej, spróbujemy przedstawiÌ je z kilku punktów widzenia.
Prawda jako owoc poznawania

Czym¿e jest wiêc prawda? Mo¿na powiedzieÌ, ¿e prawda ma dwa zasadnicze wymiary (znaczenia). W pierwszym, informacyjnym znaczeniu nie jest ni¹ rzeczywistoœÌ jako taka. RzeczywistoœÌ widziana z tego pierwszego punktu widzenia nie jest ani prawdziwa, ani fa³szywa, ona po prostu jest. Prawda i fa³sz tworz¹ siê dopiero w procesie poznawania, doœwiadczania, eksplorowania i w ostatecznym rezultacie w wyniku opisywania rzeczywistoœci. Prawda jest wiêc w³aœciwym a fa³sz niew³aœciwym sposobem uchwycenia rzeczy. Mówi¹c innymi s³owami prawda lub fa³sz powstaj¹ w wyniku tworzenia lub przetwarzania informacji i oznaczaj¹ zgodnoœÌ lub niezgodnoœÌ tej informacji z rzeczywistoœci¹. S³owo prawda mo¿e tu byÌ u¿yte w wê¿szym lub szerszym znaczeniu. W najwê¿szym znaczeniu jest tym samym co s¹d prawdziwy, czy zdanie prawdziwe. W szerszym znaczeniu s³owo to okreœla zbiór s¹dów (zdaù) prawdziwych opisuj¹cych dan¹ rzeczywistoœÌ i tworz¹cych pewien system. W najszerszym znaczeniu oznacza zbiór wszystkich systemów opisuj¹cych ca³¹ poznawaln¹ rzeczywistoœÌ.

Pojawia siê tutaj pytanie: na czym polega w³aœciwe uchwycenie rzeczy? Zdajemy sobie bowiem sprawê z tego, ¿e narzêdzia za pomoc¹ których poznajemy rzeczywistoœÌ s¹ niedoskona³e. Chodzi tu nie tylko o te narzêdzia sztucznie wytworzone, ale tak¿e o niedoskona³e zmys³y, niedoskona³y umys³, zawodn¹ pamiêÌ itp. Ludzkie obserwacje i doœwiadczenia s¹ wiêc zawsze obarczone b³êdem. Równie¿ wiedza naukowa ca³ej ludzkoœci jest ci¹gle weryfikowana, uzupe³niana i modyfikowana. Nowe, doskonalsze teorie zastêpuj¹ stare. Podobnie ma siê rzecz ze œwiatopogl¹dami i systemami religijnymi. Jeszcze niedawno palono na stosie heretyków a dzisiaj organizuje siê spotkania ekumeniczne. Czy zatem w³aœciwe uchwycenie rzeczy jest w ogóle mo¿liwe? ¯eby sobie odpowiedzieÌ na to pytanie trzeba sobie uœwiadomiÌ, ¿e wszystkie prawdy empiryczne odkrywane przez ludzkoœÌ s¹ niezupe³ne. S¹ one jednak nadal prawdami pod warunkiem, ¿e jest okreœlony zakres ich prawdziwoœci lub ¿e okreœlone s¹ granice b³êdu. Je¿eli u¿ywaj¹c zwyk³ego przymiaru milimetrowego podamy, ¿e jakiœ przedmiot ma d³ugoœÌ 37 mm, to oznacza to, ¿e rzeczywista jego d³ugoœÌ zawiera siê w przedziale 36-38 mm. I to jest prawda, która mo¿e byÌ potwierdzona przez dok³adniejszy pomiar, np. œrub¹ mikrometryczn¹. Niekiedy jednak ustalaj¹c pewne prawid³owoœci mo¿emy jedynie oszacowaÌ prawdopodobieùstwo ich wyst¹pienia (np. w fizyce kwantowej). I wówczas te prawid³owoœci ³¹cznie z owym prawdopodobieùstwem staj¹ siê prawdziwe. Mechanika newtonowska staje siê tak samo prawdziwa, jak za czasów Newtona, jeœli zdajemy sobie sprawê z jej ograniczeù. Nawet teoria geocentryczna staje siê prawd¹ kiedy odrzucimy ideologiczn¹ otoczkê jaka jej kiedyœ towarzyszy³a. Wszak ruch jest wzglêdny i jego opis zale¿y od uk³adu odniesienia. Je¿eli przyjmiemy Ziemiê jako ten uk³ad to wtedy musimy zgodziÌ siê z twierdzeniem, ¿e wszystko siê wokó³ niej krêci. Zas³ug¹ Kopernika by³o nie to, ¿e obali³ fa³szywy opis ruchu cia³ niebieskich, ale ¿e przeciwstawiaj¹c siê koœcio³owi i przyjmuj¹c s³oùce jako uk³ad odniesienia uproœci³ ten opis, czyni¹c go bardziej zrozumia³ym. W wielu naukach œcis³ych pos³uguj¹cych siê obserwacj¹ i eksperymentem jako metodami badania oraz u¿ywaj¹cych niepewnych metod wnioskowania, takich jak np. indukcja niezupe³na, wyniki tych badaù mog¹ byÌ tylko przybli¿one albo prawdopodobne. Mo¿emy mieÌ tu zatem do czynienia tylko z prawdami niezupe³nymi. Reasumuj¹c nale¿y stwierdziÌ, ¿e wiele s¹dów mo¿na uznaÌ za prawdziwe pod warunkiem, ¿e jesteœmy œwiadomi ich ograniczonej dok³adnoœci lub prawdopodobieùstwa.

Ale czy tak jest zawsze? IstniejÂą przecieÂż takie teoretyczne dziedziny wiedzy jak np. matematyka z wszystkimi jej dziaÂłami, ktĂłrej wynikĂłw siĂŞ nie kwestionuje, a przeciwnie uÂżywa siĂŞ szeroko w innych naukach, a nawet w Âżyciu codziennym. Wiadomo przecieÂż, Âże np. praw logiki czy praw matematyki nie uwaÂżamy za prawdziwe tylko w przybliÂżeniu ale przyjmujemy, Âże sÂą one po prostu prawdziwe. CzyÂżby te dziedziny wiedzy przedstawiaÂły sobÂą jak¹œ „prawdĂŞ absolutnÂą”? W pewnym sensie tak jest, bo twierdzenia tych nauk (np. matematyki) sÂą prawdziwe bez wzglĂŞdu na to kto, kiedy, gdzie i w jakich okolicznoÂściach je wypowiada. Wszystkie prawa i twierdzenia takich nauk (jakie moÂżna dowieœÌ) sÂą dowodzone za pomocÂą rozumowaĂą logicznie pewnych. Ale i tu istniejÂą ograniczenia. Po pierwsze niektĂłrych pojĂŞĂŚ tych nauk siĂŞ nie definiuje (np. w mechanice - masy, czasu czy odlegÂłoÂści), sÂą to tzw. pojĂŞcia podstawowe. Nie moÂżna zdefiniowaĂŚ wszystkich pojĂŞĂŚ systemu, bo popeÂłnilibyÂśmy wtedy tzw. „b³¹d b³êdnego koÂła”. Po drugie, nie wszystkie twierdzenia takich dziedzin moÂżna udowodniĂŚ. NiektĂłre z nich przyjmuje siĂŞ bez dowodu, sÂą to np. aksjomaty w algebrze czy pewniki w geometrii. Wynika to stÂąd, Âże jeÂżeli chcemy mieĂŚ system niesprzeczny, to musi byĂŚ on niezupeÂłny. Niestety na tym Âświecie nie moÂżna wszystkiego dowieœÌ, zawsze coÂś trzeba zaÂłoÂżyĂŚ. I dlatego mogÂą wspó³istnieĂŚ ze sobÂą np. geometria Euklidesa, w ktĂłrej dwie proste rĂłwnolegÂłe siĂŞ nie przecinajÂą, oraz geometria ÂŁobaczewskiego, w ktĂłrej proste rĂłwnolegÂłe przecinajÂą siĂŞ. Zatem moÂżemy uznaĂŚ prawdziwoœÌ teoretycznych nauk ÂścisÂłych bazujÂących na logice i matematyce tylko wtedy, kiedy zaÂłoÂżymy (bez dowodu) prawdziwoœÌ ich pojĂŞĂŚ pierwotnych i aksjomatĂłw. Nie moÂżemy jednak dowieœÌ prawdziwoÂści wszystkiego.

NaleÂży tu jednak wyznaczyĂŚ bardzo wyraÂźnÂą granicĂŞ pomiĂŞdzy prawdÂą a przekonaniem, Âże coÂś jest prawdziwe. Jest bowiem powaÂżna ró¿nica pomiĂŞdzy stwierdzeniem to jest prawdziwe a stwierdzeniem wierzĂŞ, Âże to jest prawdziwe. ChociaÂż wiara w coÂś nie jest wiarygodnym kryterium prawdy, to jednak ten, kto mĂłwi wierzĂŞ stawia przynajmniej uczciwie sprawĂŞ. Niestety, bardzo czĂŞsto zapomina siĂŞ dopowiedzieĂŚ owo sÂłowo wierzĂŞ. Przypisywanie prawdziwoÂści przekonaniom jest cechÂą wielu ÂświatopoglÂądĂłw czy religii, a takÂże praktykÂą codziennÂą wielu ludzi. PrzekonaĂą jednak siĂŞ nie dowodzi, jest to jedynie przeÂświadczenie przekonanego i nic wiĂŞcej. Dlatego, chociaÂż przekonania mogÂą byĂŚ czasem prawdziwe, to jednak najczĂŞÂściej z prawdÂą nie majÂą wiele wspĂłlnego. NiektĂłrzy nawet uwaÂżajÂą, Âże przekonania sÂą wrĂŞcz wrogami prawdy, i Âże gÂłoszenie przekonaĂą jako „jedynie sÂłusznej prawdy” czasem bywa niebezpieczne. Dzieje siĂŞ to zwykle wtedy, gdy jakieÂś przekonania nie idÂą w parze z tolerancjÂą dla odmiennych przekonaĂą. WĂłwczas mogÂą pĂłjœÌ w ruch kamienie, a nawet zapÂłon¹Ì stosy.

Zatem Âżadna ideologia czy religia nie moÂże byĂŚ gwarantem prawdy. MoÂże jednak nauka potrafi speÂłniaĂŚ takÂą rolĂŞ? PrzecieÂż to wÂłaÂśnie dziĂŞki nauce mamy komputery, telewizjĂŞ satelitarnÂą a czÂłowiek postawiÂł stopĂŞ na KsiĂŞÂżycu. RolĂŞ nauki w poszukiwaniu prawdy doceniano juÂż w staroÂżytnoÂści. ZaczĂŞÂła ona nabieraĂŚ szczegĂłlnego znaczenia w okresie OÂświecenia, Pozytywizmu, a osiÂągnĂŞÂła swojÂą peÂłniĂŞ w czasach wspó³czesnych. PoczÂątkowo byÂło to zjawisko pozytywne, ktĂłre miaÂło zapewne wiele przyczyn. Ten wzrost roli nauki moÂżna byÂło tÂłumaczyĂŚ miĂŞdzy innymi jako normalnÂą, zdrowÂą reakcjĂŞ na dziaÂłalnoœÌ ró¿nych koÂścio³ów, ktĂłre wtrÂącaÂły siĂŞ do nauki, gÂłosiÂły „prymat wiary nad wiedzÂą” i usiÂłowaÂły przedstawiaĂŚ swoje „nauki” jako jedynie sÂłuszne prawdy, praktykujÂąc „zbawianie na si³ê” i palenie na stosie oponentĂłw. Niestety, z czasem nastÂąpiÂło przegiĂŞcie w drugÂą stronĂŞ. Wszelkie pozanaukowe ÂźrĂłdÂła poznania stawaÂły siĂŞ coraz mniej wiarygodne. Scjentyzm rozpocz¹³ szerzyĂŚ wiarĂŞ w bezwzglĂŞdnÂą pewnoœÌ wynikĂłw badaĂą naukowych i gÂłosiĂŚ naukĂŞ jako jedynÂą drogĂŞ do prawdy. KomuniÂści uczynili z nauki swego boÂżka gÂłoszÂąc tzw. „ÂświatopoglÂąd naukowy” jako jedynie prawdziwy i podejmujÂąc walkĂŞ z innymi ÂświatopoglÂądami. JakÂą wiĂŞc rolĂŞ moÂże peÂłniĂŚ nauka w odniesieniu do prawdy? Nie moÂże ona stanowiĂŚ kryterium, ani byĂŚ gwarantem prawdy. MoÂże wobec prawdy peÂłniĂŚ jedynie rolĂŞ sÂłuÂżebnÂą, poprzez tworzenie coraz lepszych teorii, coraz doskonalszych opisĂłw rzeczywistoÂści. Nie moÂżemy jednak zapominaĂŚ o kilku sprawach. Po pierwsze, jak juÂż powiedziano, wszystkie empiryczne „prawdy naukowe” sÂą przybliÂżone, niepeÂłne. SÂą one z czasem zmieniane na dokÂładniejsze, ale rĂłwnieÂż przybliÂżone i niepeÂłne. Po drugie, jak rĂłwnieÂż juÂż powiedziano, nauki teoretyczne tworzÂą systemy niezupeÂłne, w ktĂłrych nie kaÂżde pojĂŞcie moÂżna zdefiniowaĂŚ i nie kaÂżde twierdzenie daje siĂŞ udowodniĂŚ. Po trzecie tzw. „nauki ÂścisÂłe” zajmujÂą siĂŞ badaniem Âświata materialnego stawiajÂąc na powtarzalnoœÌ obserwacji i odrzucajÂąc wiele innych nie zwiÂązanych z oficjalnÂą naukÂą prĂłb poszukiwania prawdy jako „nienaukowych”, np. parapsychologiĂŞ, badanie doÂświadczeĂą na granicy Âśmierci (NDE), doÂświadczenia poza ciaÂłem (OBE) itp. Nie wszystko wiĂŞc co tworzy naszÂą rzeczywistoœÌ stanowi przedmiot zainteresowania nauki. Jak napisaÂła poetka: „Âżycie jest formÂą istnienia biaÂłka, ale w kominie czasem coÂś zaÂłka”. Pierwsze zdanie jest stwierdzeniem naukowym, ale drugie juÂż nie bardzo. Po czwarte, jeÂśli nawet w procesie poznawania rzeczywistoÂści zdoÂłamy odpowiedzieĂŚ sobie na jakieÂś pytanie, to zwykle pojawia siĂŞ wĂłwczas dziesiĂŞĂŚ nastĂŞpnych pytaĂą, na ktĂłre nie znamy odpowiedzi. Poznanie zatem jawi siĂŞ nam jako proces, ktĂłry siĂŞ nigdy nie koĂączy. PodsumowujÂąc trzeba stwierdziĂŚ, Âże nauka moÂże pomagaĂŚ w poszukiwaniu prawdy, ale musimy sobie w peÂłni zdawaĂŚ sprawĂŞ z jej ograniczeĂą.

Istnieje jeszcze jeden problem zwiÂązany z prawdziwoÂściÂą ró¿nych zdaĂą. Otó¿ czĂŞsto zdarza siĂŞ, Âże dany sÂąd w pewnych okolicznoÂściach jest prawdziwy, a w innych nie. NiektĂłrzy w zwiÂązku z tym nawet twierdzÂą, Âże istniejÂą tylko prawdy wzglĂŞdne, ktĂłre sÂą prawdziwe lub faÂłszywe w zaleÂżnoÂści od tego kto, gdzie, kiedy i w jakich okolicznoÂściach je wypowiada. PodrĂŞcznikowym przykÂładem jest tu zdanie: „Zimna kÂąpiel jest zdrowa”. Zdanie to wypowiedziane przez zahartowanego, kÂąpiÂącego siĂŞ w styczniu w przerĂŞbli czÂłonka klubu „MorsĂłw” moÂże byĂŚ w odniesieniu do niego prawdziwe. To samo zdanie wypowiedziane przez czÂłowieka chorowitego, ktĂłry boi siĂŞ zimnej wody, zawsze zamyka okna z powodu przeciÂągĂłw i czĂŞsto nawet w lecie chodzi z zawiniĂŞtym wokó³ szyi szalikiem, jest w odniesieniu do tego czÂłowieka nieprawdziwe. Nieporozumienie polega na tym, Âże prawdziwoœÌ tego zdania zaleÂży od bardzo wielu parametrĂłw, takich jak np. stopieĂą zahartowania kÂąpiÂącego, stan jego zdrowia i jego nastawienia psychicznego w danym momencie, pora roku, czas kÂąpieli i czĂŞstotliwoœÌ kÂąpieli, temperatura wody, temperatura i wilgotnoœÌ powietrza, sposĂłb postĂŞpowania przed i po kÂąpieli (rozgrzewka, wÂłaÂściwe uÂżycie rĂŞcznika), itp. Wypowiadanie takiego zdania bez tych parametrĂłw nie jest zbyt mÂądre.
Prawda jako „to co jest”


                                                          cdn.

  W drugim znaczeniu prawda nie jest wÂłaÂściwym uchwyceniem rzeczy, obrazem czy opisem rzeczywistoÂści, ale samÂą rzeczywistoÂściÂą. Nie jest niÂą wiĂŞc to co wydaje siĂŞ nam, Âże widzimy, ale to co faktycznie jest. Nie moÂżna bowiem oddzieliĂŚ obserwujÂącego przedmiotu od obserwowanej rzeczywistoÂści, sÂą one powiÂązane i wywierajÂą na siebie wpÂływ. NiektĂłrzy nawet twierdzÂą, Âże wszystko jest jednoÂściÂą, a podziaÂł to zÂłudzenie. W tym sensie mĂłwi siĂŞ o zd¹¿aniu do prawdy, poszukiwaniu czy odkrywaniu prawdy jako uÂświadamianiu sobie tego co jest. W tym drugim znaczeniu uÂżywane sÂą zwroty: prawda o ludziach, faktach, zjawiskach i rzeczach. MoÂżna pĂłjœÌ jeszcze dalej. PoniewaÂż rzeczywistoœÌ jest stworzona i wci¹¿ na nowo tworzona, moÂżna powiedzieĂŚ, Âże prawda to czysta kreacja („Ja jestem prawdÂą, drogÂą i Âżyciem”). Istnieje wiele wÂątpliwoÂści co do tej drugiej definicji prawdy, bo przecieÂż dla wielu poznanie rzeczywistoÂści odbywa siĂŞ jedynie za poÂśrednictwem zmys³ów, ktĂłre nie oddajÂą wiernie tej rzeczywistoÂści, ale tylko tworzÂą jej niedoskonaÂły obraz. ZresztÂą to co postrzegamy nie jest tym co jest w istocie. Fala elektromagnetyczna drga z okreÂślonÂą czĂŞstotliwoÂściÂą, a my widzimy okreÂślony kolor, lub teÂż w ogĂłle nic nie widzimy, jeÂśli czĂŞstotliwoœÌ wykracza poza okreÂślony zakres. ChociaÂż prawie nikt nie ma wÂątpliwoÂści, Âże coÂś jest, to jednak nie ma pewnoÂści co do tego, co jest naprawdĂŞ. Powstaje wiĂŞc pesymistyczna myÂśl, Âże dla wielu ludzi nie jest moÂżliwe dokÂładne odwzorowanie prawdy rozumianej jako obiektywna rzeczywistoœÌ. W skrajnych przypadkach prowadzi to do twierdzenia, Âże prawdziwa rzeczywistoœÌ jest niepoznawalna, czyli do agnostycyzmu. Przy takiej postawie to drugie znaczenie prawdy traci poniekÂąd swĂłj sens.


Czy jest wiĂŞc moÂżliwe wspó³istnienie obu znaczeĂą sÂłowa „prawda”? NiewÂątpliwie w procesie poznawania rzeczywistoÂści tworzymy sobie pewien jej obraz. Jego zgodnoœÌ z oryginaÂłem jest miarÂą jego prawdziwoÂści. Obraz ten jest tworzony na ró¿nych poziomach. Najmniej dokÂładne jest odwzorowanie rzeczywistoÂści na poziomie materii. BudujÂąc go korzystamy z materialnych, niedoskonaÂłych zmys³ów oraz z materialnej, niedoskonaÂłej aparatury, ktĂłre w procesie przetwarzania informacji znieksztaÂłcajÂą jÂą. Znacznie bardziej dokÂładne modele rzeczywistoÂści tworzone sÂą na poziomie Âświata rozumnej myÂśli. Tu nie ma Âżadnych ograniczeĂą dokÂładnoÂści, poniewaÂż myÂśl ludzka nie zna granic i w zasadzie do pomyÂślenia jest wszystko. MyÂślÂą znacznie Âłatwiej ogarn¹Ì rzeczywistoœÌ niÂż wzrokiem. Jedyne prawa, jakie obowiÂązujÂą w Âświecie myÂśli, to prawa logiki. ZgodnoœÌ z tymi prawami gwarantuje prawdziwoœÌ wszelkich dowodĂłw, wnioskĂłw, rozumowaĂą. Tu tworzone sÂą oryginalne idee. Na tym poziomie sÂą rĂłwnieÂż przetwarzane wyniki badaĂą empirycznych, tu tworzy siĂŞ modele myÂślowe zjawisk fizycznych i tu powstajÂą ró¿ne pomysÂły na wynalazki. Na poziomie Âświata myÂśli funkcjonujÂą rĂłwnieÂż nauki teoretyczne. Wielu ludzi sÂądzi, Âże to juÂż wszystko. SÂą jednak i tacy, ktĂłrzy twierdzÂą, Âże Âświat ducha obejmuje jeszcze inne, wyÂższe poziomy. Na tych wyÂższych poziomach nie sÂą potrzebne prawa logiki, poniewaÂż moÂżliwe tu jest bezpoÂśrednie poznanie, bez koniecznoÂści uÂżywania symboli, a takÂże bez dowodzenia, wnioskowania i przeprowadzania innych rozumowaĂą. Do tego poznania nie sÂą rĂłwnieÂż potrzebne materialne zmysÂły, a nawet nie jest potrzebny rozum. StÂąd pochodzÂą przebÂłyski intuicji i natchnienia twĂłrcĂłw. SÂądzi siĂŞ, Âże te poziomy stanowiÂą pomosty prowadzÂące nas do Boga bĂŞdÂącego jedynym gwarantem prawdy, i Âże na tych poziomach istnieje Prawda Bez B³êdĂłw i ZnieksztaÂłceĂą. Te poziomy sÂą celem rozwoju duchowego. OsiÂągniĂŞcie tych ÂświatĂłw przez ludzkiego ducha uwaÂża siĂŞ za moÂżliwe i twierdzi siĂŞ, Âże jest to rĂłwnoznaczne z uwolnieniem od b³êdu. ByĂŚ moÂże to miaÂł wÂłaÂśnie na myÂśli Jezus, gdy mĂłwiÂł: „poznacie prawdĂŞ, a prawda was wyzwoli” [J, 8,32]. NiektĂłrzy twierdzÂą, Âże tylko te poziomy naprawdĂŞ istniejÂą, a Âświat materialny, nale¿¹cy do niskich poziomĂłw, jest nierzeczywisty, a wiĂŞc w jakimÂś sensie nie jest. MoÂżna by zatem rzec, Âże z takiego punktu widzenia prawdÂą byÂłoby to, co jest, a nieprawdÂą to, co tylko wydaje siĂŞ byĂŚ. W ten sposĂłb tÂą drugÂą definicjĂŞ prawdy moÂżna juÂż oprzeĂŚ nie na przypuszczeniach, ale na pozazmysÂłowym spostrzeganiu. Niestety, jest ono wci¹¿ dostĂŞpne tylko dla nielicznych, o wysokim poziomie rozwoju ÂświadomoÂści.
Prawda jako wielowymiarowe spojrzenie na rzeczywistoœÌ

Zdarza siê równie¿, ¿e s¹d na temat danej rzeczy jest prawdziwy tylko wtedy, gdy spojrzy siê na t¹ rzecz z okreœlonego punktu widzenia. Ta sama rzecz ogl¹dana z innej perspektywy implikuje zupe³nie inny s¹d. Klasyczne przyk³ady to s¹dy na temat owych przys³owiowych dwóch stron medalu czy wyniki badaù s³onia dotykiem i to w dodatku po ciemku, zale¿ne od tego, jakiej czêœci cia³a s³onia siê dotknie. Ciekawe jest to, ¿e te ró¿ne punkty widzenia wcale z sob¹ nie s¹ sprzeczne, chocia¿ czêsto s¹ z sob¹ nieporównywalne. Po prostu prawda o danej rzeczy czêsto bywa z³o¿ona, wieloaspektowa. Mówi¹c jêzykiem matematyki, prawda jest bardziej podobna do wektora w przestrzeni wielowymiarowej, ani¿eli do skalara. Równoczeœnie myœlenie wielu ludzi jest jednowymiarowe. To powoduje, ¿e ludzie czêsto nie mog¹ uzgodniÌ miêdzy sob¹ pewnych stwierdzeù, bo ka¿dy z nich ma na myœli inn¹ sk³adow¹ wielowymiarowej prawdy. Ka¿demu siê wydaje, ¿e tylko on ma racjê, a w rzeczywistoœci ka¿dy uchwyci³ tylko pewn¹ cz¹stkê prawdy. Czasami ten fakt jest œwiadomie wykorzystywany przez pewnych ludzi w sofistycznych dyskusjach w celu przeforsowania swoich racji metod¹ og³upiania innych. Aby temu zapobiec trzeba zawsze siê domagaÌ od rozmówcy bardzo dok³adnego okreœlenia punktu widzenia danej rzeczy. Streszczaj¹c te wywody nale¿y powiedzieÌ, ¿e formu³uj¹c s¹d zawsze nale¿y w³aœciwie go umiejscowiÌ w wielowymiarowej przestrzeni prawdy.

To co widzimy zaleÂży nie tylko od punktu widzenia, ale i od perspektywy. PatrzÂąc z oddali na ekran telewizyjny widzimy jakiÂś obraz. ZbliÂżajÂąc siĂŞ do niego w pewnym momencie zauwaÂżamy, Âże skÂłada siĂŞ on z linii. PatrzÂąc na powierzchniĂŞ ekranu przez lupĂŞ zauwaÂżamy kolorowe kropki. GdybyÂśmy mogli spojrzeĂŚ na te kropki przez mikroskop dajÂący powiĂŞkszenia jeszcze wiĂŞksze niÂż istniejÂące mikroskopy elektronowe, zobaczylibyÂśmy, Âże to co uwaÂżaliÂśmy za staÂłe, znajduje siĂŞ w ciÂągÂłym ruchu. ZaobserwowalibyÂśmy elektrony bombardujÂące czÂąsteczki luminoforu, ktĂłre znajdujÂąc siĂŞ w stanie nieustannego ruchu z kolei wystrzeliwaÂłyby fotony. Podobnie skaÂła z perspektywy „makro” przedstawia sobÂą staÂłoœÌ i twardoœÌ, a z perspektywy „mikro” - nieustanny ruch. MoÂżna mĂłwiĂŚ rĂłwnieÂż o perspektywie w odniesieniu do czasu. Ta sama skaÂła wydaje siĂŞ w danej chwili jako staÂła i niezmienna. Z perspektywy wiekĂłw i tysiÂącleci skaÂła ta, rzeÂźbiona przez sÂłoĂące, wiatr i wodĂŞ, zmienia swĂłj ksztaÂłt. NiektĂłrzy twierdzÂą, Âże poczucie czasu zaleÂży rĂłwnieÂż od perspektywy. Czas postrzegany z wÂąskiej perspektywy to dziejÂąca siĂŞ teraÂźniejszoœÌ, czas postrzegany z perspektywy szerokiej to „wieczne teraz”. Zatem formuÂłujÂąc sÂąd, wypada okreÂśliĂŚ perspektywĂŞ.

Jak widzimy, prawda ma wiele wymiarĂłw. Tylko spojrzenie z szerokiej perspektywy stwarza szansĂŞ na uchwycenie caÂłoÂści.
Czy istnieje prawda obiektywna?

Oto jest pytanie! JeÂżeli przez prawdĂŞ rozumie siĂŞ „To Co Jest”, to zakÂładajÂąc istnienie rzeczywistoÂści obiektywnej, musimy rĂłwnieÂż przyj¹Ì istnienie obiektywnej prawdy. Gdy ponadto wierzymy w Boga, ktĂłry jest Wszystkim Co Jest, to musimy przyj¹Ì, Âże to On jest PrawdÂą. Z tego, Âże w takim znaczeniu istnieje prawda obiektywna, wcale nie wynika, iÂż jest ona dla nas w peÂłni poznawalna. Nie jesteÂśmy bowiem w stanie ogarn¹Ì i poj¹Ì wszystkiego co istnieje. Dlatego teÂż, jeÂżeli przez prawdĂŞ rozumie siĂŞ „owoc poznawania”, to jest ona subiektywna, relatywna i mocno ograniczona. Co siĂŞ wydaje prawdÂą jednemu, nie wydaje siĂŞ innym. Co jest w stanie rozumem ogarn¹Ì jeden czÂłowiek, nie jest w stanie drugi. Dla kaÂżdego bowiem prawdÂą jest tylko to, co moÂże poj¹Ì. Jednak w miarĂŞ jego rozwoju, odsÂłania mu siĂŞ stopniowo coraz wyÂższa prawda. PrawdĂŞ dzisiejszÂą porzuca wtedy dla prawdy jutra. KaÂżdy wiĂŞc, w miarĂŞ swojego wzrostu, buduje swojÂą wÂłasnÂą, coraz doskonalszÂą prawdĂŞ. Dochodzenie do prawdy jest zatem nie koĂączÂącym siĂŞ procesem.


Na zakoùczenie mo¿na powiedzieÌ, ¿e prawda w pierwszym, wê¿szym sensie jest to opis danej rzeczywistoœci w najtrafniejszych s³owach i symbolach, jakie s¹ mo¿liwe do u¿ycia w danym czasie i na danym etapie rozwoju ka¿dej jednostki jak i ca³ej ludzkoœci. Równoczeœnie jest to proces wzrastania owej trafnoœci opisu. W drugim, szerszym sensie natomiast prawd¹ jest to co jest, czyli obiektywna rzeczywistoœÌ. Poniewa¿ obiektywna rzeczywistoœÌ wci¹¿ siê zmienia, jest to równie¿ proces. Ponadto, jako ¿e rzeczywistoœÌ jest z³o¿ona, wielowymiarowa, mo¿na patrzeÌ na ni¹ z ró¿nych punktów widzenia oraz ró¿ni¹cych siê perspektyw. St¹d te¿ prawda jest wielowymiarowa.

Czym jest prawda?

MoÂże to zobiektywizowana i utwardzona subiektywnoœÌ?  ;D

Z mojego punktu rozumowania prawda - to sÂłowo, okreÂślenie, ktĂłre ujawnia dany fakt jaki w rzeczywistoÂści zaistniaÂł. Natomiast faÂłsz czy kÂłamstwo neguje jÂą. Stanowi pewnÂą iluzjĂŞ prawdy jej fatamorganĂŞ, halucynacje.

Na przyk³ad: "niebo jest czerwone" i to mo¿na nazwaÌ k³amstwem, poniewa¿ niebo jest niebieskie. Skoro kolor niebieski nazwano niebieskim - wedle tego harmonogramu, który zosta³ przyjêty i zaakceptowany mówi¹c, ¿e niebo jest czerwone w ten sposób negujemy jego zawartoœÌ i treœÌ.

proÂściej mĂłwiÂąc:

KÂłamstwem jest to co jest nie zgodne z zaÂłoÂżeniem pojĂŞcia prawdy. Prawda natomiast sÂłuÂży temu, Âżeby to ujawniĂŚ.

W sumie wszystko jest do przebaczenia - nawet wszelkie kÂłamstwo. W ten sposĂłb kÂłamstwo przestaje istnieĂŚ, a wraz z niÂą rĂłwnieÂż i prawda.

Prawda - akceptacja, przebaczenie, zrozumienie. I to dla mnie osobiÂście jest prawdÂą, na tym wedÂług mnie polega i opiera siĂŞ sens jej istnienia.

A skÂąd wiesz jak widzi niebo daltonista ? A moÂże sam jesteÂś daltonistÂą, ktĂłry zaprogramowaÂł sobie indywidualne widzenie koloru „czerwonego”, jako powszechnie obowiÂązujÂącego („niebieskiego”) … ?

Jak zwykle, wszystko zaleÂży od punktu (i sposobu) widzenia. Masz jednak racjĂŞ, Âże prawda powinna siĂŞ jak najbardziej opieraĂŚ na akceptacji… - akceptacji ró¿nych punktĂłw widzenia…

Pozdrawiam

SÂłuszna uwaga zigrin. Bo kolory to tylko nasz sposĂłb postrzegania za pomocÂą dostĂŞpnych nam interfejsĂłw. ZwierzĂŞta prawdĂŞ o kolorach wyraziÂłyby inaczej.
Co wiĂŞcej.
Powszechnie uwa¿a siê za prawdziwe opisane prawa, jak na przyk³ad to, ¿e F=ma . No bo przecie¿ wszystko ma swoj¹ masê, istnieje bezw³adnoœÌ itd. To prawo jest prawdziwe z pewnego punktu widzenia, ale ...
Berni Haisch , Alfonso Rueda, Hal Putthof w lutym 1994  r opublikowali w "Phisical Review" pracĂŞ w ktĂłrej przeprowadzili oni dowĂłd na sÂłynne newtonowskie rĂłwnanie  F=ma . Wykazali, Âże bezwÂładnoœÌ charakteryzujÂąca wszystkie obiekty w Âświecie fizycznym jest po prostu oporem na przyspieszanie w polu punktu zerowego. BezwÂładnoœÌ jest tym, co nazywane jest si³¹ Lorentza - si³¹ , ktĂłra spowalnia czÂąstki poruszajÂące siĂŞ w polu magnetycznym. Zasadniczo chodziÂło o to, Âże obiekt trwaÂły , stabilny -ktĂłry nazywamy materiÂą i ktĂłremu wszyscy fizycy, od Newtona poczÂąwszy przypisywali masĂŞ - jest iluzjÂą. Wszystko z czym mamy faktycznie do czynienia, to morze energii przeciwstawiajÂące siĂŞ przyspieszaniu przez chwytanie czÂąstek subatomowych bĂŞdÂących w ruchu. Masa, ich zdaniem, byÂła "tymczasowÂą rezerwacjÂą" dla bardziej ogĂłlnego opisu dziaÂłania pró¿ni kwantowej ( B.Haisch , A.Rueda i H.E.Puhoff praca prezentowana w AIAA 98-3143, Advances ASME/SAE/ASEE Joint Propulsion Conference&Exhibit 13-15 Lipca 1998 r ,Cleveland , Ohio ).Wszystko w Twoim Âświecie, wszystko czego dotykasz bez wzglĂŞdu na to, jak jest gĂŞste, jak duÂże, na swym najbardziej podstawowym poziomie jest tylko zbiorem ÂładunkĂłw elektrycznych oddziaÂłujÂących z wszechotaczajÂącym oceanem pĂłl energetycznych, jak elektromagnetyczne - rodzajem elektromagnetycznej siÂły oporu. Jak opisaÂł to póŸniej Hal Putthof, masa nie jest rĂłwnowaÂżna energii : masa jest energiÂą. A moÂże nawet jeszcze bardziej zasadniczo : masy w ogĂłle nie ma. Jest tylko energia.

Zatem jaka jest prawda ? Dotykasz coÂś, stwierdzasz, Âże ma masĂŞ. MyÂślisz -prawda to. Potem ktoÂś przeprowadza dowĂłd i wykazuje, Âże sprawy majÂą siĂŞ inaczej. Prawda okazuje siĂŞ iluzjÂą, chociaÂż jest czymÂś rzeczywistym , namacalnym, konkretnym. MoÂżna od tego oszaleĂŚ, albo teÂż wykazaĂŚ siĂŞ odrobinÂą zrozumienia , Âże prawda jest wzglĂŞdna i zaleÂżna od tego za pomocÂą czego jÂą filtrujemy. W przypadku masy sÂą to nasze zmysÂły.

Mam taki sam wzrok jak Ty i teÂż widzĂŞ, Âże niebo jest niebieskie...
no dobrze niech bĂŞdzie....


Niebo jest czerwone... wieczorem jak zachodzi sÂłoĂące.

Inteluminatis, to Âże podobnie opisujemy kolory, nie oznacza, iÂż na pewno postrzegamy je identycznie. I niestety, chyba nie ma metody weryfikacji, ktĂłra by to do koĂąca potwierdziÂła... – lub, temu zaprzeczyÂła…

A propos wschodu i zachodu sÂłoĂąca:
W odpowiednich warunkach, podobno moÂżna przez moment dostrzec nawet… zielone niebo… :)

Pozdrawiam

   Aby nie glĂŞdziĂŚ .... bo glĂŞdzicie .  Co to jest  Prawda z bardzo tÂłustej litery ,
   coby do oczu dotarÂło .    ;D
 
   
    .

WiĂŞc, aby dalej nie glĂŞdziĂŚ, soooknij nam soook o tej tÂłustej prawdzie…  ;)
Coby nie tylko do oczu dotarÂło i to raz na zawsze!  ;D

  Nie ma problema , Ptaku   Podaj(cie) , osobistÂą definicjĂŞ  sÂłowa  -  prawda .
  To tyla .  Po tem , moÂżemy popylaĂŚ dalej . Nie glĂŞdzÂąc bez koĂąca o dupie marynie . SiedzÂącej w konteksie pseudo nuki . Ili dupo filozofii .

Zdaje siĂŞ , meglony i wyrzymany jest tutaj , aspekt . PIRAMIDY I GRUDY . Czy nie tak ? ;D
 
===============


  ..... spokojnie , admini .    Wypalam stÂąd . :)

ScaliÂłem posty
Darek

 .

Soook, zdaje siĂŞ, Âże odwracasz kota ogonem. Ja nie mam Âżadnej tÂłustej Prawdy (nie wiem, jak inni),
mam tylko mojÂą, takÂą chudzieĂąkÂą, co rodzi siĂŞ kaÂżdego dnia i kaÂżdej nocy umiera.
Ale zdaje siĂŞ na tym polega jej prawdziwoœÌ, jeÂśli kumasz o co mi biega.  ;D

Popylaj zatem bez krĂŞpacji… i nie wypalaj stÂąd, skoroÂś zacz¹³... ;)

DoœÌ ciekawie poprzeplataliœcie magiê watykaùsk¹ z WOŒP, ale moze o tym drugim aspekcie utwórzcie osobny w¹tek.

   UÂśmiecham siĂŞ , do wszystkich .      PeÂłnia wiedzy , jest PrawdÂą ProszĂŞ dalej .
 
   .

A na peÂłniĂŞ wiedzy skÂładajÂą siĂŞ niezliczone jej czÂąstki, jako przejaw prawdy indywidualnej. 
Zatem wszystko jest PrawdÂą. Po co wiĂŞc dupa Maryni jest negowana? Bo wÂłasna prawdziwsza?   ;D

UÂśmiech Tobie, soook.  :)

 Zgadza siĂŞ , ÂżyjÂący teÂż pragnÂą  istnieĂŚ . NiezaleÂżnie od , rzeczonej , Maryny ....tlenu trzeba .
 A , ptaku po ludzku deklarujesz przywiÂązanie do czÂłowieczeĂąstwa .


  .

A niby po jakiemu mam deklarowaĂŚ? 
No dobrze, tlen tlenem, a co z tÂą prawdÂą tÂłustÂą? Bo jakoÂś rozmywa siĂŞ nam jej definicja i to poza kontekstem nauki
oraz dupo filozofii, jak to piĂŞknie uj¹³eÂś…  ;)

  Tyle lat studiĂłw i polemik , i nie wiedza o Prawdzie ?  ZnajÂący istotĂŞ , Prawdy tej , otwiera drzwi .
 
   .

To otwĂłrz soook te drzwi do koĂąca, byÂśmy ujrzeli jej jasne (Prawdy) oblicze.
I byÂśmy w jej blasku skÂąpani, b³¹dziĂŚ nie musieli po zakamarkach ciemnych.  ;)

Mnie siĂŞ zdaje, Âże Prawdzie kaÂżdy powinien sam, osobiÂście otworzyĂŚ drzwi. Powinien, jeÂśli jej  poszukuje. Bo teÂż prawdziwie moÂżna jÂą przefiltrowaĂŚ poprzez wÂłasny "wymiar" i tego siĂŞ trzymaĂŚ. BĂŞdzie to jakaÂś czêœÌ prawdy. CzêœÌ, ktĂłra wymaga akceptacji i zrozumienia. Ale tylko czêœÌ. I tu trzeba mieĂŚ tego ÂświadomoœÌ. PozwoliĂŚ czyjejÂś prawdzie ÂżyĂŚ w sobie nawet, jeÂśli innÂą prawdĂŞ postrzegamy.
Czy istnieje Obiektywna Prawda ? Wierzê , ¿e tak. Jeœli pozwolimy jej wp³yn¹Ì we w³asn¹ przestrzeù. Mo¿e bêdziemy w stanie j¹ nawet czêœciowo zrozumieÌ ? Mo¿e bêdziemy j¹ w stanie poczuÌ .. ale to wymaga odrzucenia filtrów i otwarcia siê na Poznanie. Bo ..

A co, jeœli nie ma ¿adnej Prawdy? Jeœli jest tylko wszelka Mo¿liwoœÌ?

A popylanie soooka, ptaka, czy kogokolwiek w d¹¿eniu do utuczenia osobistej prawdy, jest jedynie ich dramatycznym usiÂłowaniem  potwierdzenia wÂłasnego jestestwa, tudzieÂż prĂłbÂą skategoryzowania siebie w obliczu wielkiej niewiadomej?
To jak rozwiÂązywanie rĂłwnania z dwiema niewiadomymi, gdzie najczĂŞÂściej otrzymujemy nieskoĂączony zbiĂłr rozwiÂązaĂą. A kaÂżde z rozwiÂązaĂą jest parÂą liczb.
No i ciekawe, co podstawimy pod owe niewiadome.

SÂądzĂŞ, Âże czÂłonkowstwo w elitarnym klubie GÂŚ (Globalnej ÂŚwiadomoÂści) zobowiÂązuje raczej do nieskoĂączonej penetracji wszelkiej moÂżliwoÂści wÂłasnego zaistnienia. Czyli do osobistego kreacjonizmu. Pozostaje tylko wcisn¹Ì ENTER…  ;)

Moim zdaniem pojĂŞcie "prawdy" nie jest jednolite - to pewne kontinuum. Kontinuum zaczynajÂące siĂŞ na "prawdzie osobistej" - czysto subiektywnej, a koĂączÂące na "prawdzie absolutnej" - czysto obiektywnej.

Uwa¿am, ¿e to, co robimy, to d¹¿ymy (choÌ nigdy nie dochodzimy i trudno powiedzieÌ, czy dojdziemy) do prawdy obiektywnej, absolutnej, zaczynaj¹c nasz to poznania od prawdy subiektywnej, wewnêtrznej.

Przyk³adowo, jestem œwiêcie przekonany, ¿e rzecz X posiada stan Y. Jest to "prawda" subiektywna, moje przeœwiadczenie. Szukam wiêc poszlak, dowodów. Okazuje siê, ¿e znajdujê pewne poszlaki. Ok, wiêc o krok przybli¿am siê do "prawdy obiektywnej". Szukam dalej. Znajdujê. Znowu krok. W pewnym momencie okazuje siê, ¿e mam 100% pewnoœci, ¿e w œwiecie fizycznym X ma w³asnoœÌ Y. Ale tu koùczy siê moja mo¿liwoœÌ poznania, gdy¿ nie jestem w stanie wykazaÌ, ¿e œwiat fizyczny jest tym absolutnym, ostatecznym. Dlatego, chc¹c czy nie, utykam gdzieœ w œrodku drogi miêdzy prawd¹ subiektywn¹ a obiektywn¹.

OczywiÂście, mogĂŞ uÂżywaĂŚ "wiedzy wewnĂŞtrznej", ale jest ona subiektywna, wiĂŞc nie przybliÂża mnie juÂż do prawdy obiektywnej. Jest jedynie narzĂŞdziem na mĂłj wÂłasny, subiektywny uÂżytek.

PodsumowujÂąc, uwaÂżam, Âże kaÂżdy z nas powoli, kroczkami, zmierza na kontinuum od prawdy subiektywnej do obiektywnej, dochodzÂąc tak daleko, jak siĂŞ da, choĂŚ nigdy nie osiÂąga kresu. 

Wiedza WewnĂŞtrzna, jako wiedza subiektywna???

Pisano tu juÂż niemaÂło na temat  Prawdy, w tym koliberek, (a moÂże jeszcze ambroÂży) wstawiÂł niegdyÂś przypowieœÌ o sÂłoniu i k³ótni buddyjskich mnichĂłw o PrawdĂŞ....stÂąd zdumiewa mnie powrĂłt tematu i to jego rozstrzÂąsactwo.

Tak, PeÂłnia Wiedzy to Prawda, pozwolĂŞ sobie za Soookiem powiedzieĂŚ, i nie jest to Âżadna teoria, tylko konkretny przekaz poparty praktykÂą i jeszcze raz praktykÂą. Ano!


 

PowrĂłt tematu i jego „roztrzÂąsactwo” zdumiewaĂŚ moÂże jedynie tych, ktĂłrzy uwaÂżajÂą temat za zamkniĂŞty, czyli nie dopuszczajÂą innych spojrzeĂą na zagadnienie. ÂŚwiadczy to tylko o ich wÂłasnym skostnieniu w d¹¿eniu do poznania. 

Na szczêœcie prawdy nikt nie mo¿e zamkn¹Ì w takim, czy innym opakowaniu. Bo ona przenika wszystko i jest immamentna oraz transcendentna zarazem.
Ale sÂłoĂą moÂże potkn¹Ì siĂŞ o niÂą, jak ten w skÂładzie porcelany…  ;)

Wiedza wewnĂŞtrzna to nic innego, jak Twoje subiektywne przekonanie o takim a nie innym stanie rzeczy. Nie twierdzĂŞ, Âże jest bezuÂżyteczna, ale obiektywnÂą jej zdecydowanie nazwaĂŚ nie moÂżna.

A przyk³ad ze s³oniem œwietnie to ilustruje. Ka¿dy cz³owiek mia³ swoj¹ w³asn¹, wewnêtrzn¹, subiektywn¹ "wiedzê" na temat s³onia. I mia³ racjê. Jednak dopiero wyjœcie poza osobiste postrzeganie (wiedzê wewnêtrzn¹) pozwoli³oby im dojœÌ do wiedzy obiektywnej.

Wiedza subiektywna jest dobra - na swój w³asny u¿ytek. Daje mo¿liwoœÌ orientacji w z³o¿onym i niejednolitym œwiecie. Jest wiêc wa¿na. Jednak z obiektywizmem nie ma wiele wspólnego.

Wiedza subiektywna, a wewnĂŞtrzna, zwÂłaszcza ta przez duÂże w, to zupeÂłnie inne przestrzenie Drogi Tenebralu. Tak, przynajmniej sobie myÂślĂŞ, stÂąd ten znak zapytania. Ale oczywiÂście, domyÂślam siĂŞ Twojego rĂłwnieÂż, toku rozumowania.

Natomiast w przykÂładzie ze sÂłoniem to byÂła tzw. prawda subiektywna, jednakÂże czysto zewnĂŞtrzna; moÂżna powiedzieĂŚ nawet, Âże na tej czÂąstkowej przestrzeni kaÂżdego z mnichĂłw, obiektywna wrĂŞcz, jeÂśli siĂŞ umĂłwimy, Âże przykÂład potraktujemy dosÂłownie, bez Âżadnej symboliki i odniesieĂą, gdzie jedynym kryterium jest np. dotyk (jak w tym konkretnym przypadku). A, co istotne: kryterium, to bardzo waÂżny warunek w ustalaniu "wszelkich prawd".


Ale to ju¿ podstawy filozofii, jednak¿e w oparciu o Wiedzê Wewnêtrzn¹, jeœli siê ni¹ pos³ugujemy, mo¿emy dojœÌ do tzw. Prawdy Obiektywnej, czyli do...?

To taka "droga na skrĂłty" powiedziaÂłbym...



Z serdecznym poÂświÂątecznym privietem:  :)


koliberek33


Ps. Imamanentnie, transcendetnie, permanentnie Ptak siĂŞ czepia
i na stosie mentalnym wci¹¿ ( i nie tyko*) pali mnie!

oto przykÂład prawdy imammentnej, transcendetnej,
obiektywnej,  i  niezaprzeczalnej jest! ;D


 ;)


* w odniesieniu do: mnie

Oki, Koliberku, nie negujê. Jednak¿e (a jak¿e, ze mn¹ ZAWSZE musi byÌ jakieœ "ale" :D) w takim uk³adzie powiedz mi, CO to jest "Wiedza Wewnêtrzna"? Czym ró¿ni siê od przeœwiadczenia, poczucia, osobistego przekonania? Bo te trzy ostatnie s¹ STRICTE subiektywne. Czym wiêc jest owa "Wiedza Wewnêtrzna"?

I caÂłe szczĂŞÂście, Âże masz jakieÂś "ale" i pytasz odwaÂżnie. :) Nie raz tu juÂż gdzieÂś pisaÂłem min. o intuicji, jako przejawie wiedzy z WnĂŞtrza. I co jest paradoksalne: WnĂŞtrze, tak naprawdĂŞ znajduje siĂŞ na ZewnÂątrz.

WyobraÂź sobie budowĂŞ czÂłowieka jako anchem (egipski krzyÂż ankh)  i to jeszcze skÂładajÂący siĂŞ z trzech warstw, ktĂłry jest zanurzony w kuli. Wszystkie przestrzenie: astral, mental, dusza, umysÂł, ÂświadomoœÌ zewnĂŞtrzna, nadÂświadomoœÌ etc ..zawiera siĂŞ  granicach anchemu,  natomiast poza anchemem jest czysta MYÂŚL.

SiĂŞganie do takiego WnĂŞtrza, czyli do PraÂźrĂłdÂła, Praprzyczyny, MYÂŚLI, inaczej mĂłwiÂąc, (chociaÂż jak najbardziej na zewnÂątrz, gdy bĂŞdziemy ujmowali te kategorie w rozumieniu kosmicznej skali), powoduje ³¹czenie siĂŞ z  potĂŞÂżnÂą  WiedzÂą objawiajÂącÂą siĂŞ wÂłaÂśnie poprzez bÂłyski intuicji i dziaÂłania zupeÂłnie wczeÂśniej nie skalkulowane i tym samym  niezamierzone, za to jednak zawsze przynoszÂące wÂłaÂściwe efekty. A prawdziwe jest to, co siĂŞ da zweryfikowaĂŚ. To jest coÂś jak: "Po owocach ich, poznacie ich"...

To rozwaÂżanie na dÂłuÂższy o wiele wywĂłd, jestem jednak w tak znakomitym poÂświÂąteczno-rodzinnym nastroju, Âże nie chce mi siĂŞ rozmieniaĂŚ tych uczuĂŚ na  elaboraty. Poza tym przygÂłuszÂłbym, to co najistotniejsze, a co napisaÂł soook, i co potem w caÂłej rozciÂągÂłoÂści ;) potwierdziÂłem.

I tego w³a¶nie trzymaæ siê nale¿y, jak te¿ ca³y czas stawiaæ pytania, i prosiæ o WIEDZÊ, czyli PRAWDÊ, ale bardziej WNÊTRZA, MY¦LI, ani¿eli naszych ¶wiadomo¶ci zewnêtrzych, ambasadorków ego na planie materialnym, gdy¿ te bêd± udawaæ, ¿e ju¿ wszystko, albo przynajmniej wszystko wiedz±.


Zatem pozdrawiam serdecznie :)


koliberek33



Ps.

Jak przejawia siĂŞ wiedza z WnĂŞtrza znajdziesz w moim poÂście w temacie INTUICJA. Wszystko inne jest naszym przeÂświadczeniem, domniemywaniem itp.

Hmmm, ok, bardzo sensowne ujĂŞcie. W zasadzie w peÂłni podzielam takie rozumowanie.

Tylko znowu (:D) jest pewne ale. Jak odró¿nisz, czy wiedza, któr¹ czerpiesz, pochodzi z owego ród³a, czy nie jest jedynie projekcj¹ Twojej wewnêtrznej imaginacji, pragnienia, podœwiadomym wyra¿eniem w³asnych, zagnie¿d¿onych przekonaù?

Sk¹d to pytanie: Otó¿ umys³ ludzi ma pewn¹ w³aœciwoœÌ (sprawdzone doœwiadczalnie, choÌ przyznajê, ¿e nie potrafiê podaÌ na to dowodów - jedynie moje doœwiadczenie). Mianowicie tak¹, ¿e czêsto potrafi przedstawiÌ w³asne obrazy, pragnienia, d¹¿enia, w tak "mistyczny" sposób, ¿e jest to praktycznie nieodró¿nialne od poczucia czerpania "wiedzy ze Ÿród³a". Pragn¹c czegoœ, Twoja podœwiadomoœÌ mo¿e wytworzyÌ taki obraz, takie odczucie, bo tego odczucia oczekuje.

StÂąd teÂż moje zastrzeÂżenie - nigdy nie moÂżemy byĂŚ w 100% pewni, Âże wiedza, ktĂłrÂą uwaÂżamy za pochodzÂącÂą ze "ÂŹrĂłdÂła", rzeczywiÂście niÂą jest.

StÂąd teÂż twierdzenie, Âże mimo wszystko, jest to wiedza subiektywna.

No, Âładnie! Pytasz mnie jak jakiejÂś wyroczni, a ja jestem koliberek tylko taki sobie :D. Bez monopolu na OstatecznÂą WiedzĂŞ. JednakÂże bardzo podobajÂą mi siĂŞ Twoje pytania, gdyÂż sÂą mÂądrze postawione, peÂłne logiki, wnikliwoÂści, oraz neutralnoÂści. Poza tym podoba mi siĂŞ TwĂłj jĂŞzyk przekazu i niemaÂła juÂż wiedza, ktĂłre moÂże rodziĂŚ caÂłkiem sÂłuszne wÂątpliwoÂści.

Widzisz, s¹ kategorie, które nie³atwo umieœciÌ w znanym nam jêzyku. A po czym poznaÌ kontakt z Przestrzeni¹, która jest wyrazem Prawdy? Otó¿, je¿eli ustawicznie z tym pracujesz i Energiê z owej Przestrzeni pobierasz i zasilasz tzw. fizycznoœÌ ( równie¿ te ni¿sze partie znajduj¹ce siê w obrêbie Anchemu, wraz z cia³em materialnym, oczywiœcie), to w Twoim ¿yciu stopniowo, ale wprost proporcjonalnie do Twojej pracy zaczn¹ siê zmiany.

I to, co wczeÂśniej byÂło uÂłomne, kulawe, czy wrĂŞcz destrukcyjne, nabiera twĂłrczego, dynamicznego charakteru, natomiast to co byÂło faÂłszem podszyte, zaczyna siĂŞ ujawniaĂŚ i demaskowaĂŚ, a wreszcie naturalnie odpadaĂŚ. Poza tym zaczynasz mieĂŚ coraz wiĂŞkszy wglÂąd. Po prostu widzisz ludzi i zjawiska jakimi sÂą, niczemu siĂŞ dziwisz, ale teÂż nabierasz mocy, ktĂłrej wczeÂśniej byĂŚ moÂże nie miaÂłeÂś, by siĂŞ temu Âświadomie i bez lĂŞku przeciwstawiĂŚ, jeÂśli oczywiÂście ma to znaczenie dla Twojego rozwoju i Twojej przestrzeni.

Masz przy tym coraz wiĂŞkszy dystans i mimo, Âże nazywasz sprawy i rzeczy po imieniu, nie Âżywisz przy tym juÂż Âżadnej urazy, nie mĂłwiÂąc o  niskich uczuciach, czy emocjach. Zwyczajnie bierzesz odpowiedzialnoœÌ za swoje Âżycie i wszystkie zachodzÂące w nim procesy, co wyklucza jakÂąkolwiek pretensjonalnoœÌ itp. zachowania. Ujawnia siĂŞ coraz wiĂŞksze poczucie radoÂści i humor. Po prostu, zdrowiejesz. :)

Coraz czĂŞÂściej robisz zupeÂłnie nieprzewidziane rzeczy, ktĂłre  koĂączÂą siĂŞ dobrze dla Ciebie i wszystkich, ktĂłrzy sÂą w to zaangaÂżowani. W Twoim Âżyciu pojawia siĂŞ doœÌ nieoczekiwany spontan, ktĂłrego do tej pory moÂże nie znaÂłeÂś, a ktĂłrym kierujÂą siĂŞ g³ównie dzieci. Dzieci, ktĂłre nigdy siĂŞ nie nudzÂą. I zawsze sÂą twĂłrcze. PotrafiÂą bawiĂŚ i cieszyĂŚ siĂŞ wszystkim....( oczywiÂście, mĂłwiĂŞ o tych nie zmanierowanych przez rodzicĂłw.)

Zawsze, lub prawie zawsze wiesz, kiedy kto do Ciebie dzwoni, pomyœlisz o kimœ dawno nie widzianym i nagle pojawia siê w Twoim ¿yciu ( to mo¿e byÌ telefon, list, wizyta...) S³yszysz rzeczywiste intencje innych wzglêdem Ciebie, które wczeœniej, czy póŸniej i tak siê ujawni¹, jeœli s¹ skrywane. Masz wsi¹œÌ w samolot, czy na okrêt i ni st¹d, ni zow¹d masz jakiœ podszept, ¿eby nie, albo nagle coœ siê wydarzy, co Ciê od tego odci¹gnie, i zrezygnujesz, by siê potem dowiedzieÌ, ¿e dosz³o do katastrofy, ale ju¿ bez Twojego, na szczêœcie, udzia³u. Mo¿e to byÌ ceg³ówka, lub sopel lodu za rogiem ulicy, ale Ty nagle zmieni³eœ zamiar i idziesz w drug¹ stronê. To s¹ bardzo ciche podszepty, lecz Ty ju¿ bêdziesz wiedzia³, dlaczego!!!

Jeœli bêdziesz zadawa³ coraz wiêcej pytaù o Wiedzê, to zaczn¹ nap³ywaÌ do Ciebie potrzebne informacje. Bêdzie Ci siê wydawa³o, ¿e to oczywiœcie, przypadek, poniewa¿ mo¿e Ci je przekazaÌ najzwyklejszy cz³owiek na ulicy, ekspedientka... niby przypadkiem w³¹czony film, ksi¹¿ka, która, ot tak jakoœ wesz³a w rêce, artyku³, audycja....

Zaczn¹ sprawdzaÌ siê coraz czêœciej Twoje sny. Powiesz coœ do kogoœ, a za chwilê, to samo powiedz¹ w radiu lub w telewizji i to stanie siê tak codzienne, nagminne, ¿e a¿ dziw... Przyk³adów mno¿yÌ by jeszcze... Gdy¿ nap³yw informacji bêdzie zawsze, jak wspomnia³em wy¿ej, wprost proporcjonalny do Twoich wysi³ków. I TY sam bêdziesz ju¿ wiedzia³, co jest co, mimo ¿e tak jak piszesz: czasem nie³atwo jest odró¿niÌ te zjawiska od siebie, gdy¿ granica jest p³ynna nad wyraz.

¯yczê Ci jednak takiego rozró¿nienia jak najwiêcej i jak najczêœciej, podobnie jak i sobie samemu, a potem np.: lewitacji, chodzenia po wodzie.... a jak gdzieœ bêdziesz jakimiœ tam pomiarami sprawdza³ poziom swojej mocy, to ¿ebyœ ju¿ wiedzia³, ¿e jest ona pozytywna, czysta, a nie czerpana od innych na przyk³ad...

Ku uprzyjemnieniu atmosfery przednoworocznej z Âżyczeniami  dla nas wszystkich umiejĂŞtnoÂści, jakie posiada:

Criss Angel-LatajÂący CzÂłowiek
http://www.youtube.com/watch?v=D7fNY-SZHk8
http://www.youtube.com/watch?v=fKdZdXHHjGA
http://www.youtube.com/watch?v=WkciE7qtpMM

Ciekawe, kontakt z jakÂą przestrzeniÂą skutkuje mitomaniÂą, ktĂłra jest wyrazem prawdy najprawdziwszej?  ;)

Jaki zwiazek ma to z "Prawda"?

Do kogo kierujesz Rafaelo pytanie? I w zwiÂązku z czym?

Dobre pytanie-do Koliberka i wszystkich ktorzy z wody robia piane.

"Prawda", prawda jest poprostu prawda. Obojetnie co czlowiek zrobi z prawda, predzej czy pozniej prawda wyjdzie na wierzch.
Koliberku, co ma prawda w zwiazku z Twoja ostatnia odpowiedzia. Juz pare dni ciagna sie dyskusje na tym temacie, o co tu wlasciwie chodzi? Moze mi wytlumaczycie, prosze.

  Klasyka europejska , folk , blues ,jazz , ragi - czy to Prawda ?  koliberek 33 :)


   .

Rafaelo, specjalnie dla Ciebie wyt³uœci³em pewne kwestie i pokolorowa³em na fioletowo i zielono w poœcie: w poœcie nr. 27. Troszkê to czasu kosztowa³o, ale ju¿ to masz, Anio³ku!!! Skoknij tylko do góry, a jak siê dok³adnie wczytasz w ca³oœÌ, to tuszê i mam cich¹ nadziejê, ¿e z³apiesz bezpoœredni nawet zwi¹zek z tematem. :)

Soook

YES.TEÂŻ!


 :)

>Rafaelo<, wszystko idzie dobrym torem. MoÂże na pierwszy rzut oka wyglÂąda to trochĂŞ pokrĂŞcono, ale zmierza w dobrym kierunku.  ;D

   A ,  A love supreme to gdzie jest ? :)
   
 
     .

Rozumiem, Âże piszesz skrĂłtami myÂślowymi ale nie kaÂżdy te skrĂłty potrafi rozczytaĂŚ i stÂąd zostaÂły potraktowane jako nie wnoszÂące nic do tematu i usuniĂŞte.

Ano, soook koanami pisze, a to jeden z najlepszych sposobĂłw w dociekaniu Prawdy, a nie tak jak koliberek, ktĂłry uprawia kawizmnaÂławizm ???


 ;)

Serdecznie dziekuje za objasnienia.

Prawda jak to zwykle z prawdÂą bywa dzieli siĂŞ na:
1. ca³¹ prawdê,
2. pó³prawdê i ...
3. "gĂłwno" prawdĂŞ,
czyli jak siĂŞ nie obrĂłcisz to "dupĂŞ" i tak zawsze mieĂŚ bĂŞdziesz z tyÂłu.
No i przede wszystkim wyÂżej "dupy" nie podskoczysz.

mam nadziejĂŞ Âże udzieliÂłem szerokopojĂŞtej i wyczerpujÂącej odpowiedzi na twoje pytanie rafaelo :)

Panie Marku!

uÂśmiecham siĂŞ do Ciebie
koliberek - ja
ktĂłry, prĂłcz tego
ÌwierÌ prawdy ró¿ne
jeszcze zna! ;)



 O0

Prawda Obiektywna ..
Nie tylko filozofĂłw zajmuje dociekanie czym jest prawda obiektywna. Temat ten poruszajÂą naukowcy nie zwiÂązani z ÂżadnÂą filozofiÂą .
Co ciekawe, odpowiedzi mogÂą dostarczyĂŚ teorie takie, jak holograficzny model wszechÂświata, ktĂłrego eksploracjÂą zajÂąl siĂŞ m.in fizyk David Bohm.


wiĂŞcej na http://forum.swietageometria.info/index.php/topic,60.new.html#new


Jeœli przyj¹Ì powy¿szy tok rozumowania to oznacza, ¿e Prawda jest taka, jak¹ sobie j¹ wykreujemy, lub te¿, taka, jakiej pozwolimy istnieÌ. To mo¿e byÌ czyjaœ prawda, któr¹ w toku tzw wychowania czy te¿ pod wp³ywem Tradycji uznajemy za swoj¹ w³asn¹.
Lecz moÂżemy to w kaÂżdej chwili zmieniĂŚ.
Oznacza to dla mnie ni mniej ni wiĂŞcej tylko to, Âże to my, ludzie jesteÂśmy kreatorami prawdy. W tym miejscu prawda o naszej rzeczywistoÂści zamienia siĂŞ w majĂŞ, iluzjĂŞ. PozwĂłlcie, Âże tutaj przytoczĂŞ starÂą prawdĂŞ ;) :
"MogÂą oszukiwaĂŚ wielu ludzi przez jakiÂś czas, ale nie da siĂŞ oszukiwaĂŚ wszystkich przez caÂły czas "

pozdr
East

Ja dodam iÂż wiedza jest zapisywana w kaÂżdej komĂłrce ciaÂła a nie tylko w mĂłzgu.

SztukÂą jest otworzenie do niej dostĂŞpu.OszukiwaĂŚ moÂżna innych ( dÂłuÂżej , lub krĂłcej) , siebie gdy spadnÂą blokady kontaktowe nie da siĂŞ nigdy.

MiaÂłam kiedyÂś okazjĂŞ doÂświadczyĂŚ tego odczucia , konfrontacji z prawdÂą na poziomie komĂłrkowym.

Powiedzmy tak; jest jakieœ zdarzenie a Cz³owiek znajduje siê w nim, jego myœli to jedno a odczucia intencji , odczucie energii s³ów to drugie i odczucie energii czynu to trzecie.
Wszystkie te energie tworzÂą pola energetyczne , ktĂłre sÂą widzialne i odczuwalne naszymi zmysÂłami przez wszystkie nasze komĂłrki.
Tworz¹ aurê wokó³ nas równie¿ mo¿liw¹ do zobaczenia i odczucia otwieraj¹cymi siê zmys³ami Ludzkimi.
JeÂżeli ktoÂś by Âświadomie kÂłamaÂł ( czyn nie zgodny z intencjom sÂłowa i myÂśli) jest to widoczne juÂż teraz ale nielicznym ludziom i Âświatu Energii. A w niedalekiej przyszÂłoÂści bĂŞdzie rĂłwnieÂż widzialne przez wszystkich ludzi. 

Jak? Ano w bardzo prosty sposĂłb kaÂżde z pĂłl energetycznych ( w trakcie kÂłamstwa) bĂŞdzie tworzyÂło dysharmoniĂŞ w energii aurycznej. PowstanÂą przebarwienia aury ,migotania a w pewnych momentach dziury chwilowe.
To wszystko bĂŞdzie normalnie widoczne  , ludzie bĂŞdÂą wiedzieli iÂż osoba obok nich zwyczajnie kÂłamie. Nie bĂŞdÂą chcieli z takom osobÂą utrzymywaĂŚ kontaktĂłw.

Zatem nie bĂŞdziemy mogli byĂŚ okÂłamywani przez nikogo , absolutnie nikogo!

Co za tym idzie zanim to nastÂąpi trzeba odkryĂŚ wszystkie kÂłamstwa i manipulacje w ktĂłre sÂą wplÂątani czĂŞsto zupeÂłnie nieÂświadomie ludzie  by mogli mieĂŚ szansĂŞ ÂżyĂŚ w prawdzie i prawdÂą.

Jest to naprawdĂŞ bardzo waÂżne do moÂżliwoÂści korzystania z peÂłni swojej mocy energetycznej.


PodsumowujÂąc post easta...

Od czego tak naprawdê zale¿y nasza prawda w stosunku do jednej jedynej PRAWDY WZORCA STWÓRCY?

Ano tylko i wy³¹cznie od ŒWIAT£A od jego iloœci i k¹ta padania na pierwotny wzorzec - depozyt , który od pocz¹tku istnienia nosimy w sobie.

I naprawdĂŞ nic wiĂŞcej.

CaÂła reszta to trudna droga gromadzenia w sobie energii ( droga do iluminacji) by ten wzorzec mĂłgÂł byĂŚ tak oÂświetlony Âżeby uzyskaÂł 100% zgranie siĂŞ z prawzorem StwĂłrcy.

Kiara :) :)

RĂłwnieÂż podsumowujÂąc post easta i Kiary.   ;)

JeÂżeli rzeczywistoœÌ, to hologram zawierajÂący nieskoĂączonÂą iloœÌ moÂżliwoÂści/splÂątaĂą, a czÂłowiek za poÂśrednictwem mĂłzgu jedynie wybiera/odczytuje jednÂą z wersji/moÂżliwoÂści, to czy w takim ukÂładzie moÂże byĂŚ mowa o jakimkolwiek kÂłamstwie? 
Zawsze bĂŞdzie to na dany moment okreÂślona prawda okreÂślonego czÂłowieka. A wÂłaÂściwie odczyt indywidualnego hologramu. Nawet „okÂłamywanie” siebie samego jest jak¹œ rzeczywistoÂściÂą. A prostowanie cudzych prawd wedÂług wÂłasnej jest dodatkowym plÂątaniem/tworzeniem nowych moÂżliwoÂści. I tak bez koĂąca.

To jaka jest PRAWDA?   :)

OczywiÂście Âże jest mowa o kÂłamstwie i jeszcze o blokowaniu kÂąta padania ÂświatÂła Âżeby prawda nigdy nie mogÂła byĂŚ poznana.
Wówczas ( po rozszczepieniu œwiat³a) mo¿na zablokowaÌ jak¹œ wi¹zkê , wymuszaÌ fa³szyw¹ barwê i ci¹gle zmieniony punkt wyjœciowy tworz¹cy niemo¿liwoœÌ zgrania siê wzorca pierwotnego z powracaj¹cym promieniem do wzorca.
A tym samym niemo¿liwoœÌ osi¹gniêcia doskona³oœci zgodnej z pierwotnym wzorcem.

¦WIAT£O NIE RZUCA CIENIA TYLKO WÓWCZAS GDY PADA POD IDEALNIE PROSTYM K¡TEM. GDY ISTNIEJE PRZESUNIÊCIE K¡TA PADANIA CIEÑ POWSTAJ¡CY JEST BRAKIEM WIEDZY PRZEKAZYWANEJ PRZEZ JEJ ¬RÓD£O.
Czyli zwyczajnie optycznym kÂłamstwem w ktĂłrym Âżyjemy od wielu tysiÂącleci.

Na tym wÂłaÂśnie polega blokada naszego wymiaru , na przestrojeniu go poprzez zmianĂŞ padania ÂświatÂła na ten kod poczÂątkowy.

CzyjaÂś chwilowa prawda jeÂżeli nie zgra siĂŞ w 100% z prawdÂą StwĂłrcy nigdy nie bĂŞdzie PRAWD a tylko jej jakimÂś chwilowym aspektem na dany moment.

Pisa³am ju¿ wczeœniej o przesuniêciu punktu pó³nocy o 45 stopni w stosunku do prawdziwego po³o¿enia.
ÂŚwiatÂło padajÂące na ziemiĂŞ pada pod takim kÂątem , ktĂłry powoduje "cieĂą" na ziemi , czyli niepeÂłne jej oÂświetlenie. A co za tym idzie strefĂŞ szumu tworzÂącÂą  sieĂŚ  energio-informacyjne przekazujÂące ludziom zaburzony wzorzec rzeczywistoÂści odbierany wszystkimi zmysÂłami , jako prawdĂŞ naszego wymiaru.

Ale w stosunku do pola morfogenetycznego i wiedzy wzorca w nim zdeponowanego jest to tylko i wy³¹cznie niedojrza³a opcja prawdy.

Zatem , ¿eby na Ziemi mog³a zaistnieÌ PRAWDA , czyli PE£NIA ŒWIAT£A musi byÌ dokonane "przestawienie" ponowne bieguna pó³nocnego o 45 stopni do ty³u.

Ot i wszystko.
Co zresztÂą dzieje siĂŞ juÂż od dÂłuÂższego czasu.

Kiara :) :)

jeÂżeli poniÂższy diagram jest prawidÂłowy- to PrawdÂą jest absolutn(i)e NIC ;D
(http://www.world-mysteries.com/szypow2.gif)

BÂŁAD songo, bo jesli jest (a wiadomo, ze zgrubsza tak)..
..to prawda jest raczej CALOSC diagramu, niz jego czĂŞsc.

ja natomiast od siebie moge dodac to:
PRAWDA | PRAwDA | PRAW-DA | (http://forum.ip7.eu/index.php?topic=448.0)
oczywscie jest dalsze rozwiniecie (niektorzy juz znaja) ,nedokonca opisane

oraz to, co wyskoczy tam w local-szukarce pod tym mianem.

..i co najciekawsze-jest to powiazane z powyzszym schematem bezposrednio.

troche experymentowalem w obszarze
2-1
oraz
2-3
2-7, 3-7
..to pasjonujace. Duzo ciekawych zjawisk, mozlwosci.
i Âżycie/smierc naczej

ale ocze Nica..
                    ..i wiadomo...  petryfikacja.

..ja nie narzekam, przecieÂż nie od dziÂś wiadomo, Âże najlepiej jest tam gdzie nas nie ma ;D

pozdrĂłwka :)

 PrawdĂŞ zna tylko Papierz, gÂłoszÂąc ex cathedra swe jedyne, ÂświĂŞte i niczym niepodwaÂżalne prawdy.  :D  :o

ZaprawdĂŞ powiadam Wam - NIE MA prawdy.
JedynÂą prawdÂą jesteÂście Wy (paradygmat ''Boga'')
Wasze ciaÂła utkne sÂą z gwiazd, a Waszych sercach pÂłonie ogieĂą ÂświatÂła....
Na zewnÂątrz odnajdziecie tylko namiastki prawdy.
Zatem... NIE szukajcie tam gdzie NIE znajdziecie.

Ptaku tak sÂądzĂŞ. Ten holograficzny wszechÂświat stwarza potencjaÂł nieograniczonych moÂżliwoÂści - prawd .

Podsumowaniem  modelu Bohma-Pribrama  jest to, Âże :To raczej ÂświadomoœÌ stwarza mĂłzg, jak teÂż ciaÂło oraz caÂłe nasze fizyczne otoczenie.
MĂłzg jest jakby soczewkÂą, urzÂądzeniem do dekodowania hologramu.
W toku ewolucji ludzie rozwinêli œwiadomoœÌ w takim, a nie innym stopniu , czego efektem s¹ takie , a nie inne urz¹dzenia dekoduj¹ce - mózg i fizyczne cia³o.
ByĂŚ moÂże w zamierzchÂłej przeszÂłoÂści z jakiegoÂś powodu nastÂąpiÂła regresja/zablokowanie ÂświadomoÂści w skutek czego wyksztaÂłciÂł siĂŞ taki , a nie inny mĂłzg-dekoder. Nie dekoduje on wszystkich moÂżliwych czĂŞstotliwoÂści fal ( zapisu holograficznego ), a tylko wÂąski jego wycinek, a do tego sam umysÂł jest podatny na manipulacje, czyli dalsze , sztuczne okrajanie tego, co "wpadnie" nam do mĂłzgĂłw ;)
To jednak nie znaczy, Âże cale spektrum nie istnieje ( schemat wklejony przez songo moÂże to w uproszczeniu obrazowaĂŚ ), a jedynie to, iÂż caÂłej prawdy obiektywnej nie jesteÂśmy w stanie poznaĂŚ przy zachowaniu obecnych urzÂądzeĂą dekodujÂących.

Nie znaczy to, ¿e nie bêdziemy mogli poszerzyÌ tego spektrum. Kiedy ju¿ wiemy, ¿e po pierwsze jesteœmy Œwiadomoœci¹, która stwarza umys³, mózg i cia³o, oraz wiemy ju¿, i¿ istnieje ca³y nieprzebrany super hologram ( nazwijmy to Prawd¹ Stwórcy) , to proces zmiany interfejsów zostanie prêdzej czy póŸniej wymuszony na doskonalsze modele. Rozwój mo¿na powstrzymaÌ na jakiœ czas, ale nie na zawsze. ŒwiadomoœÌ Prawdy - innej ni¿ j¹ potrafimy na swój niedoskona³y sposób rozpoznaÌ - wyzwala proces przemiany ( przebudzenia ). Zatem "Prawda Was wyzwoli " ;)

Czy jednak sprawĂŞ zaÂłatwi kÂąt padania ÂświatÂła prawdy , jak chce Kiara ?
Powiedzmy, Âże zobaczymy wiĂŞcej i wyraÂźniej, ale i tak nie wszystko. Odblokowane zostanÂą pewne moÂżliwoÂści i obyÂśmy nie dali sobie znowu przy nich majstrowaĂŚ :)

I w tym miejscu zgodzĂŞ siĂŞ rĂłwnieÂż z Silverem. W naszych sercach plonie ogieĂą ÂświatÂła .. chyba najbliÂższa nam prawda, bo w nas samych. Prawdy StwĂłrcy nie bĂŞdziemy w stanie poznaĂŚ w caÂłoÂści przynajmniej na etapie istnienia fizycznego w materii.
ChociaÂż , rzecz jasna prĂłbowaĂŚ nie przestaniemy. W sercu jesteÂśmy swoimi wÂłasnymi Mistrzami prawdy :)

"panta rhei- wszystko pÂłynie; wszystko na Âświecie jest zmienne, pÂłynne, nietrwaÂłe."

czy moÂżna szczegĂłlnie na tym Âświecie byĂŚ czegokolwiek pewnym??
prawdy prawdziwe tylko z punktu widzenia obserwatora i to tylko w danym momencie..

prawda jest to co swiadomosc pozwoli nam odkryc..:)

z innej strony


..to jest legenda o smoczych kulach  ;)