Niezależne Forum Projektu Cheops

HISTORIA STAROSCI.

CzytajÂąc historiĂŞ staroÂści (Minois G., 1995, Blois J.P., 1996) napotykamy przykÂłady Âżycia osĂłb starszych, legendarnych, biblijnych: Abrahama, Salomona, Dawida, Solona, Katona i innych. Poznajemy negatywne stereotypy staroÂści zawarte w komediach i satyrach greckich i rzymskich. PojawiajÂą siĂŞ czcigodni starcy, ÂświĂŞci i wÂładcy np. Karol Wielki; znane sÂą okrutne obyczaje wynoszenie starych ludzi na pustkowie, aby tam dokonali Âżycia, zabijania ludzi starych.
Od staroÂżytnych Grecji i Rzymu przez Âśredniowiecze wystĂŞpujÂą dwie tendencje: jednÂą reprezentujÂą Platon i Cycero, postrzegajÂąc ludzi starych jako mÂądrych, doÂświadczonych, godnych czci i szacunku, i waÂżnych w sprawowaniu sprawiedliwych rzÂądĂłw.
Drug¹ tendencjê reprezentuje Arystoteles, podkreœlaj¹c wszystkie ciemne cechy staroœci: swarliwoœÌ, sk¹pstwo, brak odwagi, zbêdn¹ ostro¿noœÌ, ograniczaj¹c ich udzia³ we w³adzach i wykluczaj¹c ich z ¿ycia publicznego.
By³y w historii wydarzenia, które wznosi³y na piedesta³ starsze osoby. Tak by³o w czasie Rewolucji Francuskiej, gdy wprowadzono obchody œwiêta ludzi starszych. Królowa Wiktoria w Anglii, Wilhelm I w Niemczech, Franciszek Józef w Austrii rz¹dzili do póŸnych lat, podobnie jak kanclerz Metternich czy Disraeli zachowali w³adzê do staroœci. Byli starzy papie¿e, pisarze i malarze...

STAROSC  DZIS

Przedstawienie staroœci dziœ tak¿e nie jest ³atwe. Ludzie starsi przez sw¹ liczebnoœÌ stali siê szar¹ si³¹, wa¿n¹ w okresie przedwyborczym. Wystarczy podaÌ kilka wskaŸników. I tak osoby maj¹ce 60 lat i wiêcej we W³oszech stanowi³y 22,8% ludnoœci, w Szwecji 22,9%, w Anglii 22,5%, we Francji 22,3%, w Stanach Zjednoczonych 16,6%, w Kanadzie 16%. W Polsce wskaŸnik ten wynosi równie¿ 16%.
PrzeciĂŞtne trwanie Âżycia w Kanadzie i Holandii dla mĂŞÂżczyzn wynosi 75 lat, dla kobiet 81 lat, w Polsce 68 dla mĂŞÂżczyzn i 77 lat dla kobiet.

PowstaÂło wiele ruchĂłw i organizacji walczÂących o prawa ludzi starszych, w tym "Szare Pantery" - organizacje miĂŞdzynarodowe jak AIUTA, EURAG, ruch wolontariuszy.
Ludzie starsi stali siĂŞ waÂżnymi konsumentami, o ktĂłrych potrzeby i upodobania zaczĂŞto zabiegaĂŚ. Produkty, instytucje i organizacje czasu wolnego, w tym turystyka, nasycajÂą rynek, ktĂłrego klientami sÂą osoby starsze.
Wspó³czesny œwiat przeobra¿a siê szybko, przejawem tego jest spo³eczeùstwo, w którym ¿yj¹ starsze pokolenia, trzeba tu dodaÌ, ¿e nowym zjawiskiem jest rodzina cztero -, a mo¿e zdarzyÌ siê nawet piêciopokoleniowa.
WedÂług ankiety przeprowadzonej w Europie na przeÂłomie 2004 i 2005 roku, stopieĂą zatrudnienia pracownikĂłw miĂŞdzy 55 a 64 rokiem Âżycia w takich krajach jak Szwajcaria, Szwecja, Dania czy Wielka Brytania przekracza 50%, natomiast we Francji zaledwie 30% ogĂłlnej liczby zatrudnionych.
D³ugoœÌ ¿ycia obywateli Europy wzros³a celuj¹c równoczeœnie we "wczeœniejsz¹ emeryturê". Jest to okazja na zadanie sobie pytania o rezerwê czynnych zawodowo, jak¹ stanowi¹ seniorzy.
Poza prac¹, Europejczycy powy¿ej 50 roku ¿ycia poœwiêcaj¹ swój czas na pomoc przyjacio³om i ich otoczeniu, na pomoc osobom chorym lub uzale¿nionym (23%), na religiê (10%), na politykê (mniej ni¿ 5%) lub po prostu aktywnie chodz¹c do klubów lub uprawiaj¹c sport. W Europie istnieje kilkaset Uniwersytetów "trzeciego wieku", które daj¹ mo¿liwoœÌ realizacji m³odzieùczych marzeù, które by³y dotychczas nie do pogodzenia z ¿yciem zawodowym czy obowi¹zkami.
Wed³ug raportu dotycz¹cego osób w podesz³ym wieku w Europie, seniorzy z Pó³nocy ciesz¹ siê lepszym zdrowiem ni¿ ci z Po³udnia - jednak¿e to zjawisko nie mo¿na t³umaczyÌ ró¿nicami mentalnoœci. Francuzi spo¿ywaj¹ najwiêcej alkoholu w Europie, 40% piêÌdziesiêciolatków pije ponad dwa drinki dziennie a 60% Hiszpanów powy¿ej 80 roku ¿ycia twierdzi, ¿e cierpi na depresjê.

STAROSC W POLSCE.

Dostatnia przyjemna staroœÌ ludzi w krajach uprzemys³owionych mo¿e gorszyÌ polskich emerytów, uwik³anych w trudnoœci materialne.
W naszym polskim spo³eczeùstwie, w œwiadomoœci osób starszych dominuje smutek, ¿al, przygnêbienie, co doprowadza czêsto do powstawania depresji starczej. Obwiniaj¹ siê oni za to, ¿e nie byli doœÌ dobrzy, obwiniaj¹ swoje otoczenie za brak mi³oœci, zrozumienia, uwagi. ¯ycie traci dla nich sens i znaczenie, czuj¹ siê coraz bardziej osamotnieni, zwiêksza siê bariera pomiêdzy nimi, a otoczeniem, niepewnoœÌ odnoœnie jutra, pojawia siê poczucie bycia nieu¿ytecznym.
Wszystko to wynika z braku dziaÂłania i aktywnoÂści, z bezczynnoÂści, z braku interesujÂących zajĂŞĂŚ, nastĂŞpuje obniÂżenie zainteresowaĂą, zwÂłaszcza zjawiskami o treÂści przyjemnej, rozrywkowej.
Maleje równie¿ motywacja do czerpania satysfakcji z osi¹gniêÌ osobistych, na rzecz dostarczania satysfakcji ludziom z otoczenia. Czêsto nastêpuje stêpienie emocjonalnoœci, osoby starsze staj¹ siê stereotypowe, bezkrytyczne, niepewne w podejmowaniu decyzji, skupione na sobie, przywi¹zane do swoich przyzwyczajeù, boj¹ siê zmian i trac¹ zdolnoœÌ przystosowywania siê do nowych warunków. Ka¿da nowoœÌ przyjmowana jest czêsto z irytacj¹ i nierzadko z uprzedzeniem, gdy¿ odbierana jest jako zamach na osobisty spokój i stabilizacjê. Osoby starsze maj¹c wiêcej czasu nie wykorzystuj¹ swoich mo¿liwoœci psychicznych, ani czasu, którym dysponuj¹ dla dobra innych i nie przyczyniaj¹ siê do duchowego postêpu, a nawet czêsto go hamuj¹.
Nawet nie myÂślÂą, Âże „bogatsze i szczĂŞÂśliwsze osoby” teÂż chorujÂą, umierajÂą i martwiÂą siĂŞ o swoje chore czy rozwodzÂące siĂŞ dzieci, narkomanĂłw wnukĂłw, o bezrobotnych ziĂŞciĂłw, synĂłw i cĂłrki. BojÂą siĂŞ bomb, trzĂŞsienia ziemi, wojny, terroryzmu, myÂśli o wÂłasnej Âśmierci. UciekajÂą w mÂłodoœÌ, bojÂą siĂŞ utraty pamiĂŞci i niesprawiedliwoÂści, samotnoÂści, ale takÂże cierpienia i biedy.

PROGNOZY NA TEMAT STAROSCI.

Na szczĂŞÂście, jak wskazujÂą badania w Polsce 75% osĂłb starszych pytanych o ocenĂŞ wÂłasnego Âżycia, stwierdziÂło, Âże "sÂą zadowoleni z obecnej sytuacji". Osoby w przedziale wieku 75-79 lat poglÂąd ten wyraziÂły w wyÂższym procencie - 80% (Halicka M., 2000).
Obraz staroœci w XXI wieku przedstawiony przez gerontologów tworzy wokó³ odpowiedzi nastêpuj¹ce pytania: czy staroœÌ bêdzie d³u¿sza, zdrowsza, niezale¿na, szczêœliwa?
OdpowiedÂź na pytanie pierwsze brzmi - tak.
JeÂśli we Francji w latach piĂŞĂŚdziesiÂątych byÂło tylko 200 stulatkĂłw, stulatkĂłw roku 1999 - 600, to w 2050 roku demografowie przewidujÂą, Âże bĂŞdzie ich 150 tysiĂŞcy.
W dwunastu najbogatszych krajach bĂŞdzie ich okoÂło 12 milionĂłw (1997, "PrzekrĂłj").
Ludzie starsi bĂŞdÂą takÂże zdrowi, choĂŚ wystÂąpi geriatyzacja medycyny.
ZagraÂżaĂŚ bĂŞdÂą ludziom starszym niektĂłre choroby jak choroba Alzheimera, miaÂżdÂżyca, nowotwory. Rozwinie siĂŞ medycyna paliatywna i rehabilitacja.
Jak bêdziemy siê wtedy czuÌ? Wszystko zale¿y od odpowiedzialnoœci, aktywnoœci, uznanych wartoœci, zainteresowaù we wczeœniejszych fazach ¿ycia - dzieciùstwie, m³odoœci i doros³oœci, zale¿y od kompetencji, jakimi bêdzie siê w staroœci dysponowaÌ. O szczêœciu lub o jego braku czêsto decyduje umiejêtnoœÌ przystosowania siê do ograniczeù zwi¹zanych ze staroœci¹.

WARTO INWESTOWAC W ZDROWIE?

Ludzie aktywni fizycznie - uprawiaj¹cy zarówno intensywny trening, jak i regularne d³ugie spacery - czuj¹ siê zdrowsi i maj¹ lepsz¹ samoocenê, a ¿ycie wydaje im siê przyjemniejsze. Badania dotycz¹ce aktywnoœci fizycznej wykazuj¹, ¿e Ìwiczenia zwiêkszaj¹ wiarê w siebie, co z kolei wp³ywa na podwy¿szenie samooceny. Regularna aktywnoœÌ, na przyk³ad szybki spacer, natychmiast zwiêksza zadowolenie z ¿ycia o 12%, a w d³u¿szej perspektywie mo¿e siê znacznie przyczyniÌ do poprawy samooceny (Fontane 1996).
Grupa pod nazw¹ American Association for Therapy and Humor (Amerykaùskie Stowarzyszenie Terapii i Humoru) uwa¿a, ¿e w ¿yciu zbyt czêsto brakuje nam prawdziwego œmiechu. Badania prowadzone z udzia³em setek doros³ych wykaza³y, ¿e istnieje zale¿noœÌ miêdzy szczêœciem a humorem. UmiejêtnoœÌ œmiania siê z samego ¿ycia i z dobrych dowcipów jest Ÿród³em zadowolenia. Prawdopodobieùstwo zadowolenia z ¿ycia wzrasta o jedn¹ trzeci¹ u osób, które potrafi¹ siê œmiaÌ z dowcipów (Solomon 1996).
W³aœciwe od¿ywianie pozwala zachowaÌ d³u¿ej sprawnoœÌ fizyczn¹ i umys³ow¹. Cz³owiek starszy nie potrzebuje tak du¿ych iloœci energii jak m³odzieniec czy pracuj¹cy doros³y (3300- 4200 kcal), ale ma takie same potrzeby, gdy pomyœlimy o sk³adnikach mineralnych i witaminach. Dlatego w ¿ywieniu ludzi starszych szczególne znaczenie maj¹ pokarmy o du¿ej gêstoœci od¿ywczej takie, jak: warzywa, owoce, chude miêso, ryby, wêdliny, chude mleko i przetwory mleczne, produkty z ca³ego ziarna itp., które przy relatywnie niskiej wartoœci energetycznej obfituj¹ w sk³adniki reguluj¹ce i budulcowe. ZawartoœÌ wapnia, fosforu, magnezu oraz wiêkszoœci witamin (za wyj¹tkiem witaminy PP i B1) w przeliczeniu na 1000 kcal ca³odziennej racji pokarmowej powinna byÌ u osób starszych o oko³o 20% wiêksza ni¿ u m³odzie¿y i osób doros³ych pracuj¹cych umiarkowanie ciê¿ko. Nale¿y równie¿ pamiêtaÌ o witaminach antyoksydacyjnych - C, E i beta-karotenie. Ich niedobory mog¹ przyspieszaÌ procesy starzenia siê organizmu i zwiêkszaÌ podatnoœÌ na takie choroby jak nowotwory i mia¿d¿yca. Witamina E ponadto zapobiega zmianom zwyrodnieniowym. Witaminê C i beta-karoten mo¿emy znaleŸÌ w warzywach i owocach, natomiast witaminê E w olejach roœlinnych i margarynach. Spoœród sk³adników mineralnych zwracajmy uwagê na odpowiedni¹ iloœÌ potasu, ¿elaza i magnezu, których niedobory czêsto wystêpuj¹ w starszym wieku.
Nawykiem osĂłb zÂłotego wieku powinna staĂŚ siĂŞ codzienna suplementacja diety, dostosowana do posiadania schorzeĂą i ÂłagodzÂąca ich skutki.
Bardzo dobrym wyborem jest siĂŞganie po tabletkĂŞ GIGAMAX® 60+ forte. Preparat ten – obok bogactwa witamin (w tym witaminy D i zestawu antyoksydantĂłw) i zestawu minera³ów, zawiera luteinĂŞ, lecytynĂŞ, wyciÂąg z borĂłwki czernicy i glukozaminĂŞ.

=================================================

ZYCIE ZACZYNA SIE PO 60....

StaroœÌ jest prze¿yciem egzystencjalnym. Jej prze¿ywanie zale¿y od œwiadomoœci cz³owieka, jego stosunku do siebie, Boga i innych ludzi, od stanu zdrowia i kondycji ¿yciowej.
Etap Âżycia zwany staroÂściÂą moÂże byĂŚ przepeÂłniony promieniujÂącÂą mÂądroÂściÂą i miÂłoÂściÂą, poczuciem speÂłnienia, sensu egzystencji i pogodÂą ducha, ktĂłra wyraÂża siĂŞ na przykÂład poprzez zgodĂŞ na to, co ma wkrĂłtce nastÂąpiĂŚ, czyli na przejÂście w inny wymiar istnienia.
ÂŻaden system opiekuĂączego paĂąstwa nie wyzwoliÂł czÂłowieka z koniecznoÂści starania o godne przeÂżywanie wÂłasnej staroÂści.
Ciê¿ko okreœliÌ, kiedy zaczyna siê staroœÌ, patrz¹c na obecnych emerytów. Niektórzy postanawiaj¹ pozostaÌ aktywni zawodowo, tak jak 75-letni W³och Riccardo Bertani, ekspert w dziedzinie jêzyków i tradycji œrodkowo-azjatyckich, który niedawno skoùczy³ pracê nad s³ownikiem w³osko-mongolskim.

            W moim przypadku, dla mnie rozpoczal sie piekny czas, nigdy nie mialam tyle czasu dla siebie i moich zainteresowan. Swiat nalezy do mnie juz od 9 rano, a konczy sie okolo polnocy. Ciagle mi brak czasu, czesto nie rozumiem ludzi po 60.... ze skarza sie na nudzenie sie, ze nie wiedza co maja
robic, ze nikt sie nimi nie interesuje. Nigdy nie myslalam ze moj czas spokoju, bedzie taki ciekawy.

Pozdrawiam wszystkich, a szczegolnie tych po 50...... i dalej. Rafaela

ScaliÂłem posty
Darek