Drukuj stronę - Czeka nas otwarcie gwiezdnych wrĂłt ?

Czeka nas otwarcie gwiezdnych wrĂłt? 03.10.2010

(http://i.wp.pl/a/f/jpeg/25444/wrota425.jpeg)

ChodzÂąc po pÂłaskowyÂżu od strony muru i po naroÂżniku znajdujÂącej siĂŞ za murem wioski Nazlet el-Samman, znajdujemy siĂŞ zaledwie kilkanaÂście metrĂłw nad ÂświÂątyniÂą faraona Khufu (Cheopsa), budowniczego Wielkiej Piramidy. PoniÂżej jest jego grobowiec. Apelujemy do rzÂądu egipskiego o moÂżliwoÂśĂŚ przeprowadzenia badaĂą archeologicznych na terenie wioski, ktĂłra ma wkrĂłtce zostaĂŚ zrĂłwnana z ziemiÂą – mĂłwi Bill Brown, amerykaĂąski inÂżynier, ktĂłry od trzynastu lat zgÂłĂŞbia tajemnice Egiptu. A Adrian Gilbert, brytyjski badacz zagadek przeszÂłoÂści, zadaje pytanie, skÂąd Majowie wiedzieli o tym, co staroÂżytni Egipcjanie ukryli w Gizie.

Egipcjanie – z sekretarzem generalnym NajwyÂższej Rady StaroÂżytnoÂści, dr. Zahim Hawassem na czele – od dawna wiedzÂą, Âże Wielka Piramida nie jest miejscem pochĂłwku jej budowniczego, faraona Khufu. W 2002 roku, na mocy ustawy, zakazali jakichkolwiek dziaÂłaĂą archeologicznych na terenie Gizy (nomen omen – do roku 2012). Jako pierwsza, w roku 2005, miejsce spoczynku wielkiego faraona wskazaÂła wrocÂławianka Lucyna ÂŁobos-Brown, z zawodu masaÂżystka, ktĂłra swoje badania przeprowadziÂła przy uÂżyciu wahadeÂłka (o pani Lucynie i jej misji w Egipcie pisaliÂśmy na Âłamach „Czwartego Wymiaru” kilkakrotnie).

W 2006 roku naukowcy z Uniwersytetu w Kairze rozpoczĂŞli badania georadarowe (badanie gruntu za pomocÂą urzÂądzenia emitujÂącego fale elektromagnetyczne) tego rejonu, ktĂłre potwierdziÂły, Âże w tym miejscu sÂą podziemne tunele i komnaty. W tym samym roku badacz tajemnic Egiptu, Bill Brown, spotkaÂł w Gizie LucynĂŞ ÂŁobos. Po kilku miesiÂącach zostali maÂłÂżeĂąstwem. Od tego czasu w swych dziaÂłaniach – a starajÂą siĂŞ dziaÂłaĂŚ niezaleÂżnie, o czym za chwilĂŞ – ÂłÂączÂą badania ÂściÂśle naukowe z tym, co wymyka siĂŞ rozumowi – ruchami wahadÂła i przekazami channelingowymi. Ich efekty to m.in. odnalezienie pod ziemiÂą na terenie wioski dwĂłch komnat i tunelu, pod ktĂłrym ma siĂŞ znajdowaĂŚ grobowiec faraona Khufu. Miejscowi poszukiwacze zÂłota spenetrowali to miejsce i zabrali stamtÂąd zÂłote figurki straÂżnikĂłw, figurkĂŞ krokodyla na postumencie ze zÂłota oraz jednÂą z tablic, na ktĂłrych ma byĂŚ spisana historia minionych cywilizacji oraz przyszÂły los naszej. ÂŚmiaÂłkĂłw byÂło szeÂściu, wszyscy zmarli, nim zdoÂłali wyjÂśĂŚ na powierzchniĂŞ. O tragicznym zdarzeniu pisaÂła egipska prasa, wielkie Âświatowe agencje go nie odnotowaÂły. Ale po kolei:

Droga do Khufu prowadzi ze stajni

– Z przekazu Lucyny wynika, Âże okoÂło 6,5 tys. lat temu paÂłac i ÂświÂątyniĂŞ faraona Khufu oraz WielkÂą PiramidĂŞ dzieliÂł kanaÂł Nilu. Na podstawie badaĂą georadarowych moÂżemy wskazaĂŚ, Âże ÂświÂątynia znajduje siĂŞ kilkanaÂście metrĂłw pod piachem i zostaÂła przedzielona na pĂłÂł murem odgradzajÂącym pÂłaskowyÂż od wioski – opowiada Bill Brown. – Aby mĂłc prowadziĂŚ nasze badania, uciekliÂśmy siĂŞ do fortelu. KupiliÂśmy w wiosce dom („Raczej stajniĂŞ niÂż dom” – wtrÂąca pani Lucyna) na terenie, ktĂłry nas interesowaÂł. Badania przeprowadzone w paÂździerniku 2009 roku najnowszym, dajÂącym trĂłjwymiarowe obrazy, georadarem, pokazaÂły komnaty i tunel, ktĂłry ciÂągnie siĂŞ do paÂłacu i ÂświÂątyni Khufu (do tunelu moÂżna wejÂśĂŚ z jednego z boksĂłw domu-stajni). Lucyna nic o tych pomiarach nie wiedziaÂła, poprosiÂłem jÂą tylko, aby zbadaÂła wahadÂłem to miejsce.

– MÂąÂż wciÂąÂż mnie testuje, ale wtedy naprawdĂŞ przesadziÂł – mĂłwi Lucyna ÂŁobos-Brown. – Energia byÂła tak ciĂŞÂżka, Âże omal nie zemdlaÂłam, brakowaÂło mi powietrza, wahadeÂłko oszalaÂło, a po chwili niewidzialna siÂła wyrwaÂła mi je z rĂŞki. Dopiero po tym Bill przyznaÂł, Âże zrobili tu wczeÂśniej badania.

– ZdjĂŞcia georadarowe, powtĂłrzone jeszcze miesiÂąc pĂłÂźniej, pokazujÂą dokÂładnie, co jest pod ziemiÂą. Grobowiec faraona znajduje siĂŞ na drugim poziomie, okoÂło dziesiĂŞĂŚ merĂłw pod ÂświÂątyniÂą. Znamy dokÂładne rozmiary prowadzÂącego do niego tunelu, jego gÂłĂŞbokoÂśĂŚ, wiemy, Âże nie ma tam wody. Obrazy z georadaru pozwalajÂą okreÂśliĂŚ, Âże we wnĂŞtrzu grobowca znajduje siĂŞ m.in. czyste zÂłoto – opowiada Bill Brown. – PrzekazaliÂśmy wyniki naszych dziaÂłaĂą Egipcjanom i staramy siĂŞ o pozwolenie na przeprowadzenie badaĂą archeologicznych w wiosce. Notabene wioska jest obecnie monitorowana przy uÂżyciu kamer, a ostatnio dowiedzieliÂśmy siĂŞ, Âże ma zostaĂŚ zrĂłwnana z ziemiÂą. Dla jej mieszkaĂącĂłw zostaÂły juÂż wybudowane domy za GizÂą.

Ludzie z wioski zmarli w tunelu

– Ludzie w wiosce sÂą Âświadomi, czego szukamy – mĂłwi Bill Brown. – Nic dziwnego, Âże zaczĂŞli kopaĂŚ wÂłasny tunel, w nadziei znalezienia zÂłota. OstrzegaliÂśmy ich, Âże energia tego miejsca jest bardzo silna, Âże bĂŞdzie chroniÂła grĂłb. SzeÂściu mÂłodych ÂśmiaÂłkĂłw nie posÂłuchaÂło. Wszyscy zmarli. Lokalne gazety pokazaÂły ludzi wyciÂągajÂących ich ciaÂła z tunelu. ByÂły przy nich m.in. zÂłote, okoÂło czterdziestocentymetrowe figurki straÂżnikĂłw i jedna z tablic. – Te tablice to najwiĂŞkszy skarb, jaki moÂżemy otrzymaĂŚ – my i nasza planeta. Spisana jest na nich caÂła nasza historia i wskazĂłwki, jak ratowaĂŚ ZiemiĂŞ w 2012 roku. Te zapisy zweryfikujÂą naszÂą wiedzĂŞ o dawnych wielkich cywilizacjach i o nas samych – dodaje Lucyna ÂŁobos. – Wiemy teÂż, Âże Egipcjanie – choĂŚ siĂŞ do tego nie przyznajÂą – znaleÂźli ostatnio jeszcze jeden tunel, od strony pÂłaskowyÂżu, oraz jeszcze jednÂą komnatĂŞ.

Gdy prĂłbowaliÂśmy przeÂświetliĂŚ to miejsce georadarem, energia byÂła tak silna, Âże wyÂłÂączyÂła komputery. To samo zdarzyÂło siĂŞ w 2006 roku, gdy pracowaliÂśmy wspĂłlnie z dr. Hawassem. Wiem, Âże potem dr Hawass i jego ludzie ciĂŞÂżko chorowali. Jest oczywiste, Âże Egipcjanie doskonale wiedzÂą, co jest pod ziemiÂą. SÂądzĂŞ, Âże to energia tego miejsca powstrzymuje ich przed wejÂściem do grobowca Khufu, Âże siĂŞ jej bojÂą – mĂłwi Bill Brown. – Ale moÂżemy dziaÂłaĂŚ wspĂłlnie. Jestem przekonany, Âże tym razem nie otwieramy drzwi do destrukcji. Mamy wielki dar, ktĂłry pozwoli nam przetrwaĂŚ. Tym darem jest miÂłoÂśĂŚ. JeÂśli zaÂś chodzi o ÂśmierĂŚ tych szeÂściu mÂłodych ludzi z wioski, to na pewno nie byÂła na prĂłÂżno. PodjĂŞte przez nich dziaÂłania – nam wbiĂŚ Âłopaty w ziemiĂŞ nie wolno – wyniosÂły na ÂświatÂło dzienne czĂŞÂśĂŚ tego, czego ukryĂŚ siĂŞ juÂż nie da. ByĂŚ moÂże dziĂŞki temu uda siĂŞ przekonaĂŚ Egipcjan, by otworzyli ten teren do badaĂą. KaÂżdy z nas moÂże siĂŞ do tego przyczyniĂŚ, podpisujÂąc petycjĂŞ do egipskiego rzÂądu i dr. Hawassa, sekretarza generalnego NajwyÂższej Rady StaroÂżytnoÂści w Egipcie.

PetycjĂŞ moÂżna wysÂłaĂŚ ze strony www.gizamap.com (tekst petycji pod tekstem).

Faraoni wracali do swego Ojca

O ile sÂłowa Billa Browna, Âże „serce Khufu jest sercem nieograniczonej miÂłoÂści, a Wielka Piramida to wielki komputer, ktĂłry zostanie uruchomiony miÂłoÂściÂą naszych serc poÂłÂączonych z sercem faraona” moÂżna odczytaĂŚ jako piĂŞknÂą przenoÂśniĂŞ, to zupeÂłnie innego znaczenia nabierajÂą one w poÂłÂączeniu z wykÂładem, ktĂłry podczas Sympozjum „PrzeÂłom 2012? Tajemnice Egiptu” wygÂłosiÂł via internet sÂłynny angielski badacz zagadek przeszÂłoÂści, Adrian Gilbert. Zaznacza on, Âże najwaÂżniejsza praca, jakiej dokonaÂł do tej pory, to odkrywanie wiedzy staroÂżytnego Âświata w poÂłÂączeniu z przekazami danymi nam przez Chrystusa i BibliĂŞ.

– Egipcjanie byli przekonani, Âże faraoni mogÂą wrĂłciĂŚ do nieba w pasie Oriona, gdzie mieszka bĂłg Ozyrys (Oriona utoÂżsamiali z Ozyrysem, Syriusza – z jego ÂżonÂą Izis). Wierzyli, Âże w niebie istnieje Âświat bardzo podobny do naszego, Âże wracamy tam po Âśmierci, a Ziemia jest jego odzwierciedleniem. Piramidy zaÂś zbudowali jako dokÂładne odwzorowanie gwiazdozbioru Oriona. A jeÂśli ktoÂś w dniu otwarcia Gwiezdnych WrĂłt stanÂąÂłby na szczycie Wielkiej Piramidy, to na wÂłasne oczy mĂłgÂłby siĂŞ przekonaĂŚ, Âże nie rzuca ona cienia. WedÂług mnie, moment ten, w zamyÂśle staroÂżytnych Egipcjan, manifestuje zwyciĂŞstwo jasnoÂści nad ciemnoÂściÂą. WedÂług wyliczeĂą Adriana Gilberta – ktĂłry potwierdziÂł to rĂłwnieÂż wizytÂą w tym czasie w Gizie – otwarcie PĂłÂłnocnych Gwiezdnych WrĂłt, gdy kÂąt padania SÂłoĂąca byÂł dokÂładnie zbieÂżny z bokiem Wielkiej Piramidy, nastÂąpiÂło podczas rĂłwnonocy letniej 2000 roku. – To byÂł waÂżny dzieĂą, niczym wÂłoÂżenie klucza do drzwi, zapowiedÂź tego, co zaczyna siĂŞ dziaĂŚ na Âświecie – przekonuje. – To byÂło pierwsze otwarcie Gwiezdnych WrĂłt (Gwiezdnych Niebios) od dnia wniebowstÂąpienia Jezusa, czyli 27 maja 29 roku naszej ery.

Gdy SÂłoĂące staje nad prawicÂą Oriona

Adrian Gilbert – w oparciu o tekst Biblii i pozycjĂŞ KsiĂŞÂżyca – podaje najwaÂżniejsze dla wyznawcĂłw Chrystusa daty.

– MoÂżemy je dokÂładnie okreÂśliĂŚ, klucz jest w Biblii – przekonuje. – Ostatnia Wieczerza miaÂła miejsce 14 kwietnia 29 roku, ukrzyÂżowanie – 15 kwietnia, zmartwychwstanie – 17 kwietnia, wniebowstÂąpienie – 27 maja. I gdy spojrzymy na mapĂŞ nieba z 27 maja 29 roku w Jerozolimie, SÂłoĂące znajduje siĂŞ dokÂładnie w linii prostej do pasa Oriona – nad prawicÂą Oriona. WniebowziĂŞcie Jezusa odbyÂło siĂŞ wĂłwczas, gdy Gwiezdne Wrota byÂły otwarte. I tak jak wedÂług Biblii „Syn zasiadÂł po prawicy Ojca”, tak i w egipskich wierzeniach Orion symbolizuje Boga Ojca Ozyrysa.

W to samo wierzyli rĂłwnieÂż Majowie, choĂŚ dzieliÂł ich ocean i lata rĂłÂżnicy w czasie. Lecz o ile Egipcjanie koncentrowali siĂŞ na PĂłÂłnocnych Gwiezdnych Wrotach, o tyle w tradycji MajĂłw istotne byÂły Wrota poÂłudniowe. „KsiĂŞga Stworzenia” MajĂłw dokÂładnie opisuje czas ostatniego przeÂłomu dziejĂłw, gdy na zakrytej chmurami ziemi wiĂŞkszoÂśĂŚ ludzi zginĂŞÂła na skutek katastrof, a nieliczni, ktĂłrzy przeÂżyli, schronili siĂŞ w gĂłrach, gdzie byli wspomagani przez bogĂłw. Ojciec rodzaju ludzkiego, zwany Bogiem Kukurydzy, zostaÂł zabity, a nastĂŞpnie zmartwychwstaÂł.

SÂłoĂące w pozycji PoÂłudniowych Gwiezdnych WrĂłt znajdzie siĂŞ podczas przesilenia 21–22 grudnia 2012 roku. Co zatem dzieje siĂŞ obecnie i stanie siĂŞ w roku 2012? – Majowie wierzÂą, Âże ostatnia era skoĂączyÂła siĂŞ potopem – mĂłwi Adrian Gilbert. – Nie wiemy, co teraz siĂŞ wydarzy, ale niewÂątpliwie dziwne rzeczy dziejÂą siĂŞ ze SÂłoĂącem, mamy do czynienia jakby z przerwaniem cyklu sÂłonecznego, a to wpÂływa na pogodĂŞ. Pozostaje tylko pytanie, skÂąd ĂłwczeÂśni Majowie o tym wiedzieli. WedÂług Lucyny ÂŁobos-Brown i Billa Browna, odpowiedÂź znajduje siĂŞ na tablicach w grobowcu faraona Khufu, do ktĂłrego naszÂą powinnoÂściÂą jest jak najszybciej dotrzeĂŚ.

Jolanta Ciepielewska

ZdjĂŞcia autorki

PS. Sympozjum „PrzeÂłom 2012? Tajemnice Egiptu” odbyÂło siĂŞ 27 czerwca br. we wrocÂławskim OÂśrodku DziaÂłaĂą Artystycznych „Firlej”. Imprezie zorganizowanej przez Janusza ZagĂłrskiego i Grzegorza PopÂławskiego patronowaÂła nasza redakcja.

Petycja do egipskiego rzÂądu i dr. Zahiego Hawassa, sekretarza generalnego NajwyÂższej Rady StaroÂżytnoÂści w Egipcie, ktĂłrÂą moÂżna podpisaĂŚ i wysÂłaĂŚ w jĂŞzyku angielskim, hiszpaĂąskim lub polskim ze strony: www.gizamap.com (na polskiej wersji strony zamieszczono rĂłwnieÂż dziesiĂŞciominutowy film pokazujÂący w skrĂłcie opisane odkrycia i wydarzenia): Od lutego 2006 roku prowadzono badania naukowe na terenie PÂłaskowyÂżu w Gizie, przy uÂżyciu georadaru (GPR, z ang. Ground Penetrating Radar). Wyniki tych badaĂą zostaÂły oficjalnie przedstawione przez dr. Mohameda Abbasa z PaĂąstwowego Instytutu Astronomii I Geofizyki (NRIAG) w naukowym sprawozdaniu z 2007 roku. W ciÂągu czterech ostatnich lat po badaniach przeprowadzonych przez NRIAG, Grupa Giza Geomatrix wykonaÂła podobne, wÂłasne badania georadarem, ktĂłre dodatkowo zawierajÂą obszary znajdujÂące siĂŞ wewnÂątrz wioski Nazletel-Samman.

Wszystkie zgromadzone przez nasz zespĂłÂł informacje zostaÂły przedstawione w postaci nowego naukowego raportu inÂżynieryjnego z dokÂładniejszymi mapami pÂłaskowyÂżu, uzupeÂłnionego o dodatkowe tunele, puste przestrzenie i struktury znajdujÂące siĂŞ pod ziemiÂą. Nasz raport jest zgodny z naukowym sprawozdaniem NRIAG, ale rĂłwnieÂż wykracza poza to, co wedÂług naszej wiedzy jest znane egipskim autorytetom i ich agencjom.

Nasze raporty dajÂą wyraÂźne przesÂłanki, aby stwierdziĂŚ poÂłoÂżenie Egipskiego PaÂłacu i/lub Kompleksu ÂŚwiÂątyĂą, rozciÂągajÂącego siĂŞ na obszarach znanych dzisiejszej archeologii i jej autorytetom. Przypuszczalnie pochodzÂą z Trzeciej Dynastii / Okresu Starego KrĂłlestwa. Po ostatnich przeprowadzonych rozmowach ZespoÂłu Giza Geomatrix z kilkoma oficjalnymi przedstawicielami, ktĂłrzy pracujÂą dla NajwyÂższej Rady StaroÂżytnoÂści (SCA), jesteÂśmy na dobrej drodze w kierunku odbycia negocjacji, ktĂłre mogÂą pomĂłc nam w procesie prowadzÂącym do uzyskania oficjalnego pozwolenia wydanego przez SCA na wykopaliska w tych nowych pokazanych przez nas lokacjach. ZespĂłÂł Giza Geomatrix jest przekonany, Âże takie wykopaliska mogÂą prowadziĂŚ do odkrycia staroÂżytnej ÂŚwiÂątyni Faraona Khufu, co w znacznym stopniu wzbogaci wiedzĂŞ o staroÂżytnej historii Egiptu. Zgromadzone dowody naukowe, uzyskane dziĂŞki przeprowadzonym badaniom georadarowym GPR wskazujÂą jasno na obecnoÂśĂŚ znaczÂących podziemnych struktur, mogÂących byĂŚ ruinami staroÂżytnego grobowca i ÂświÂątyni.

Nasze oczekiwania zgodne sÂą z raportami i pracami dr. Hawassa, znanymi z jego licznych wykÂładĂłw oraz zapisĂłw egipskich dokumentĂłw.

ÂŚwiat nie rozumie, dlaczego SCA w dalszym ciÂągu nie zezwala na wykopaliska w tym obszarze, mimo posiadanej wiedzy zdobytej przez lata powaÂżnych badaĂą naukowych i odkryĂŚ, jakie siĂŞ dokonaÂły na tych terenach. Potrzebna jest szybka decyzja, aby podjÂąĂŚ nowe badania, w ramach Umownego ObowiÂązku – ten sposĂłb rozpoczĂŞcia wspĂłÂłpracy bĂŞdzie najkorzystniejszy dla wszystkich.

Petycja odnosi siĂŞ do obszaru znajdujÂącego siĂŞ w naroÂżniku wioski Nazlet-el-Samman z widokiem na Sfinksa oraz moÂżliwoÂści przeprowadzenia tam badaĂą. ProszĂŞ wziÂąĂŚ pod uwagĂŞ dowody przedstawione w prezentacji petycji, umieszczonej na stronie www.gizamap.com

Jolanta Ciepielewska

Wydanie internetowe: www.4wymiar.pl

Niezależne Forum Projektu Cheops

O Projekcie CHEOPS => Egipt => Wątek zaczęty przez: ramer Październik 14, 2010, 10:37:25