Niezależne Forum Projektu Cheops

Czy religia daje si³ê

 

Kilka zalet religii

Jeœli nawet uznalibyœmy, ¿e Boga nie ma, a œwiat i nasze ¿ycie podlegaj¹ wy³¹cznie prawom ewolucji, to fakt istnienia religii przemawia za tym, ¿e by³a nam ona do czegoœ potrzebna. Wykszta³ci³a siê, bo mia³a wa¿ne znaczenie adaptacyjne. Co wiêcej, wydaje siê, ¿e równie¿ dziœ jest nadal potrzebna: religia mo¿e byÌ Ÿród³em ¿yciowej si³y. Kiedy spojrzymy na religiê jako pewien fenomen kulturowy, zauwa¿ymy, w jaki sposób mo¿e ona wp³ywaÌ na nasze funkcjonowanie.

Po pierwsze, daje mo¿liwoœÌ zdystansowania siê od wielu sytuacji ¿yciowych, zw³aszcza tych przykrych. Odbiera im wymiar ostatecznoœci. Ateista, zapytany o sens swojego ¿ycia, powie: "Boga nie ma. Mam tylko to jedno ¿ycie, które jest cudowne i bardzo cenne, dlatego chcê je prze¿yÌ jak najlepiej". Takie podejœcie sprawdza siê doskonale, dopóki nie spotyka nas nic z³ego. Problem pojawia siê wtedy, gdy dotyka nas lub naszych bliskich jakieœ nieszczêœcie, np. nieuleczalna choroba.

Raczej nie powiemy dziecku, u którego w³aœnie stwierdzono bia³aczkê: "S³uchaj, masz tylko to jedno ¿ycie, nic poza nim nie ma. Nied³ugo umrzesz i musisz jakoœ daÌ sobie z tym radê...". Religia pomaga przetrwaÌ dramatyczne chwile, poniewa¿ g³osi, ¿e istnieje coœ wiêcej ni¿ ta, wprawdzie teraz bardzo przykra, ale jednak przemijaj¹ca rzeczywistoœÌ. Jeœli cz³owiek wniknie g³êboko w religijny sposób myœlenia i odczuwania, ma szansê zupe³nie inaczej podejœÌ do bólu, do choroby, do trudnoœci, które przed nim stoj¹. Ludzie religijni dokonywali wielkich czynów, ryzykuj¹c czêsto swoim ¿yciem, bo wierzyli, ¿e nawet jeœli nie powiedzie siê im w ¿yciu, to nie wszystko stracone: "Owszem, mogê straciÌ pracê, zdrowie, a nawet ¿ycie, ale nawet wtedy wiele zyskam". Cz³owiek religijny nie musi obawiaÌ siê œmierci tak bardzo jak niereligijny, dla którego jawi siê ona jako ostateczny koniec wszystkiego.

Po drugie, trochê przekornie mo¿na stwierdziÌ, ¿e religia przyczyni³a siê do rozwoju ludzkiej pamiêci i samokontroli. W jaki sposób? Przez wypracowanie ogromnej liczby zakazów, nakazów i przepisów rytualnych. Ka¿dy cz³owiek musia³ przecie¿ zapamiêtaÌ, co robiÌ, by zdobyÌ przychylnoœÌ bóstwa w czasie zbiorów, jak zadoœÌuczyniÌ za przewinienia i jak postêpowaÌ ze zmar³ymi, by zachowaÌ czystoœÌ rytualn¹. To by³o dodatkowe obci¹¿enie dla umys³u, ale bardzo rozwijaj¹ce. Oczywiœcie osoba niewierz¹ca równie¿ mo¿e wypracowaÌ w³asn¹ etykê, w³asny system nakazów i zakazów, i podobnie jak cz³owiek religijny oddaÌ ¿ycie za jak¹œ sprawê. Musi jednak wtedy stworzyÌ coœ, co jest analogi¹ do religii. W psychologii nazywa siê to metamotywacj¹. WyobraŸmy sobie mê¿czyznê, który z ¿on¹ i dzieckiem znajduje siê w ton¹cej ³odzi i musi wybraÌ pomiêdzy ich ¿yciem a swoim. Aby nie wybraÌ w³asnego ¿ycia, musi skonstruowaÌ quasi-religijn¹ zasadê postêpowania, np. tak¹, która g³osi, ¿e trzeba oddaÌ swoje ¿ycie za kogoœ. Stworzenie w³asnej metamotywacji jest o wiele trudniejsze ni¿ skorzystanie z ju¿ istniej¹cej motywacji religijnej.

Po trzecie, religia w obcowaniu z przyrod¹, w zwi¹zkach z innymi ludŸmi oferuje równie¿ pewien naddatek piêkna, dobra i prawdy. Powoduje, ¿e relacje miêdzyosobowe staj¹ siê czymœ wiêcej ni¿ wzajemnym czerpaniem korzyœci. Religia tworzy wspólnoty; dla niej rodzina, przyjaŸù s¹ czymœ g³êbszym, ni¿ nam siê wydaje na pierwszy rzut oka.

NieuÂżywany akumulator

Chrzeœcijaùstwo pe³ne jest konkretnych rad, które daj¹ cz³owiekowi ¿yciow¹ si³ê. Jakie to rady? Na przyk³ad: nie martw siê zbytnio o , co bêdziesz pi³, co bêdziesz jad³, doœÌ ma dzieù swoich zmartwieù. Jezus mówi: "Patrz na lilie, na ptaki. Czy martwi¹ siê o to, co bêdzie? Nie, po prostu ¿yj¹. Rób tak samo. Nie dr¿yj o przysz³oœÌ". A w innym miejscu: "Jeœli ktoœ prosi ciê o p³aszcz, daj mu i szatê. Je¿eli ktoœ prosi ciê, ¿ebyœ szed³ z nim kawa³ek drogi, idŸ dwa razy dalej". Mo¿na na te zalecenia patrzeÌ wy³¹cznie przez pryzmat religii i obiecanej nagrody za ich wype³nianie. Mo¿na te¿ spojrzeÌ na nie od strony psychologicznej. Je¿eli coœ komuœ dasz, pójdziesz z kimœ dwa razy dalej, ni¿ ciê prosi³, poka¿esz, ¿e masz naddatek energii. Dawanie powoduje, ¿e roœnie w tobie poczucie swobody. Nie jesteœ wtedy st³amszony, œciœniêty. Czujesz siê wolny i mocny. Ludzie zbyt rzadko jednak korzystaj¹ z takiej mo¿liwoœci.

W Biblii czytamy: "Niech nie wie twoja prawica, co czyni lewica". My jednak czêsto dajemy romskiemu dziecku bu³kê, ale zaraz potem pomyœlimy: "Panie Bo¿e, ale jestem œwietny, podzieli³em siê bu³k¹ i to na dodatek z tym cygaùskim dzieciakiem, a ja przecie¿ nie lubiê Romów. Ciekawe, jak mnie za to wynagrodzisz?". Oczekujemy Boga, który wyjdzie i powie: "Dobrze, bardzo dobrze zrobi³eœ, postêpujesz moralnie nawet wtedy, kiedy jest ci tak Ÿle". Jesteœmy tak dumni ze swego czynu, ¿e zaraz komuœ o tym opowiadamy. Tymczasem Ewangelie nauczaj¹ czegoœ zupe³nie przeciwnego: owszem, poœÌ, umartwiaj siê, ale kiedy wychodzisz z domu, to wygl¹daj tak, jakbyœ œwiêtowa³; kiedy siê modlisz, schowaj siê i w ukryciu czerp od Pana. Modlitwa, post, ka¿da dzia³alnoœÌ, o której bêdziesz gada³, papla³, straci energiê. Kiedy nie przestajesz byÌ z siebie zadowolony, bo da³eœ romskiemu dziecku bu³kê, albo opowiadasz o tym wszem i wobec, to ca³y potencja³ wynikaj¹cy z tego czynu zamieni siê w to rozpamiêtywanie, w to opowiadanie. Sam siebie nagradzasz gadaniem. Rozpraszasz siê.

Wszystko zrozumiaÂłem

Za³o¿yciele wielkich religii maj¹ osobiste doœwiadczenie spotkania z Bogiem, z jak¹œ przekraczaj¹c¹ ich i nies³ychanie inspiruj¹c¹ Rzeczywistoœci¹. Musz¹ jednak to doœwiadczenie przekazaÌ innym. Nastêpnie ci, którzy o tym doœwiadczeniu us³yszeli, mówi¹ o nim jeszcze innym. Tutaj pojawia siê najwiêkszy problem: jak to zrobiÌ, ¿eby po drodze nie straciÌ tego, co najcenniejsze, czyli doœwiadczenia spotkania. Aposto³owie byli zachwyceni Jezusem. To, co mówi³, musia³o byÌ dla nich naprawdê œwie¿e i poruszaj¹ce. Uczniowie mogli podejrzewaÌ, ¿e Jezus ma w sobie jak¹œ niewyobra¿aln¹ moc, skoro nie masa s³abych punktów. Uczeni w Piœmie zadawali mu podstêpne pytania i co? I nic, na ka¿de z nich potrafi³ odpowiedzieÌ. Aposto³owie chcieli wiêc to, czego byli uczestnikami, przekazaÌ innym.

Próbowali s³owami jakoœ oddaÌ stan, w którym siê znajdowali, znaleŸÌ sposób na jego podtrzymanie, a u innych na jego wywo³anie. Pojawi³y siê rady: zaprzyj siê siebie, nieœ swój krzy¿, kochaj bliŸniego swego itd.

Problem w tym, ¿e sam s³owny przekaz mo¿e nic nie daÌ, a czasem nawet zabiÌ doœwiadczenie spotkania. Doœwiadczenie to przede wszystkim prze¿yÌ, a nie tylko o nim us³yszeÌ. Chrzeœcijaùstwo jest religi¹, która daje si³ê tylko wtedy, gdy"wychodzi od" i "prowadzi do" spotkania z sacrum. Spotkanie z Chrystusem to entuzjazm, ods³oniêcie prawdy o rzeczywistoœci. Na co dzieù ¿yjesz w œwiecie, w którym liczy siê tylko si³a. Jeœli bêdziesz s³abszy, to ciê zdepcz¹; jeœli nie bêdziesz mia³ pieniêdzy i w³adzy, to nikt ciê nie bêdzie szanowa³. A nawet jeœli bêdziesz mia³, to bêd¹ ciê otaczaÌ g³ównie pochlebcy. A¿ tu nagle trafiasz na Kogoœ, kto ci pokazuje, ¿e mo¿e byÌ inaczej. Mówi, ¿e taki, jaki jesteœ -jesteœ cudowny, wartoœciowy, niepowtarzalny. Kiedy to us³yszysz, kiedy uwierzysz, ¿e mo¿esz ¿yÌ inaczej, stwierdzasz, ¿e niewa¿ne s¹ i cierpienia, które czekaj¹ ciê na tej drodze, i tak ni¹ pod¹¿ysz. Liczy siê tylko to, ¿e Ktoœ pokaza³ ci wyjœcie z niewoli. Ju¿ nie musisz przed nikim niczego udawaÌ, k³amaÌ i wys³uchiwaÌ k³amstw. Wiesz, ¿e istnieje inny wymiar, ¿e mo¿na funkcjonowaÌ bez lêku i ob³udy.

Moment, w ktĂłrym uwierzysz w to naprawdĂŞ, bĂŞdzie podobny do zakochania, do zrozumienia sensu Âżycia; to chwila, w ktĂłrej bĂŞdziesz przekonany o tym, Âże wszystko zrozumiaÂłeÂś. To daje niewyobraÂżalnÂą dawkĂŞ energii, Âżyciowej siÂły.

Zapasowy spadochron

Jeœli potrafisz to doœwiadczenie zapamiêtaÌ i utrwaliÌ, to tak jakbyœ zyska³ zapasowy spadochron, dodatkow¹ szalupê na promie, znalaz³ na pustyni kanister z wod¹. Masz coœ, ciê uratuje w trudnej sytuacji. Bêdziesz wyczerpany, przybity, bezsilny, ale nawet wtedy znajdziesz dodatkowe si³y, ¿eby siê odbiÌ od dna. Problem tkwi w tym, ¿e doœwiadczenie spotkania z sacrum trzeba w sobie pielêgnowaÌ. Nie mo¿esz tego zaniedbaÌ, bo wtedy znajdziesz siê w sytuacji cz³owieka z przypowieœci Jezusa, który zakopa³ talent dany mu przez zarz¹dcê. Nic z nim nie zrobi³, dlatego nic nie zyska³, ma³o tego - straci³. Ludzie przez wieki próbowali znaleŸÌ sposób na to, ¿eby doœwiadczenie spotkania z Bogiem nieustannie podtrzymywaÌ.

W ten sposób powstawa³y i do dziœ powstaj¹ ruchy religijne. St¹d popularnoœÌ jogi, medytacji, buddyzmu, czy ró¿nych ezoterycznych guru i nauczycieli. W chrzeœcijaùstwie byli to mnisi na pustyni, póŸniej œredniowieczne bractwa, a obecnie s¹ to np. Odnowa w Duchu Œwiêtym, Neokatechumenat, Opus Dei. Religia, która daje si³ê do ¿ycia, to wynik po³¹czenia entuzjazmu i pielêgnacji. Pielêgnujesz w sobie to, co czu³eœ w momencie, kiedy siê w Bogu zakocha³eœ. Nie ma jednego przepisu jak ten stan podtrzymaÌ.

Ka¿dy spotyka siê z Bogiem indywidualnie, ka¿dy zatem musi sam odkryÌ, jak to doœwiadczenie w sobie zachowaÌ. Nie chodzi o to, ¿eby byÌ nieustannie rozentuzjazmowanym. To niemo¿liwe. Kiedyœ przyjdzie ciemna noc, pustka i rozpacz. W¿yciu religijnego cz³owieka zawsze przychodzi taki moment. Wtedy mo¿na wytrwaÌ tylko dziêki pos³uszeùstwu i wewnêtrznej dyscyplinie. Ale to ju¿ inna opowieœÌ...

BartÂłomiej DobroczyĂąski

Rafaelo, wspania³y temat! Szczególnie w zestawieniu ze wszystkimi tymi negatywnymi o religiach na forum. Mam nadziejê, ¿e nie zostanie zalany ¿ó³ci¹ ::)


(miaÂłam na myÂśli np. ten post pode mnÂą  :-\)

PodsumujĂŞ tĂŞ wypowiedÂź krĂłtko.

Po co robic sobie krzywdĂŞ krĂłtkoterminowÂą podejmujÂąc wysiÂłek poznawczy(realnego poznania)
..skoro mozna skzywdzic siebie i innych na klka tysiĂŞcy lat.


A ten "akumulator" ..to dowiedz sie wpierw, jak i skÂąd pobiera to, co akumuluje.

(by w uÂżyciu przespinowywac to, co zawÂłaszczyÂło)

 ::)

proponuje tez zapoznac sie z tematem:
   
technologia patroszenia czÂłowieka (technologie innych cyw.) - a egzorcyzmy
http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=5715.msg66855#msg66855

sZaleta religii polega na tym, Âże z intymnej potrzeby kaÂżdego czÂłowieka TWORZY siĂŞ szambonĂŞ...

..
..ktĂłrÂą usiÂłuje nazywaĂŚ np.  "perfumeriÂą" (czy jak totam lecialo)


 http://glosrydzyka.blox.pl/2010/02/Koniec-szamba-Perfumeria-na-linii-oRydzyk-Lech.html

bĂłg niewysÂłuchaÂł tego aku-Mulatora - lubteÂż wysÂłuchaÂł nieporĂłwnanie peÂłniej.
Koniec-szambony.   Perfumeria.

No proszĂŞ... wystarczy zaÂłoÂżyĂŚ temat, ktĂłry nie utoÂżsamia siĂŞ z poglÂądami "jaÂśnie oÂświeconych" a juÂż siĂŞ jest co najmniej szambem...
Có¿ - jak tak ma wygl¹daÌ ten "rozwój duchowy" w wykonaniu ezotryków to ja pozwolê sobie zostaÌ na aktualnym poziomie... mo¿e nie jest "duchowo" ale przynajmniej grzecznie i kulturalnie:)

Bardo dobry 1 post :)

Drodzy Panowie, >PHI< i >Thotal<, wszyscy znamy wasze podejÂście do zagadnieĂą religijnych i wielu z forumowiczĂłw zgadza siĂŞ ogĂłlnie z tym, to jednak nie upowaÂżnia Was do posÂługiwania siĂŞ takim jĂŞzykiem.
ZmieĂącie proszĂŞ sposĂłb wypowiedzi, tym bardziej, ze staĂŚ Was na wiĂŞcej, nie zniÂżajcie siĂŞ do poziomu "przedszkola", lub bĂŞdĂŞ zmuszony usuwaĂŚ Wasze posty.

kazdy czlowiek przydzielony byl do jednego z ziemskich taetrow jako aktor lub statysta,
jednak rzadko kiedy udalo sie komus wystawic swoja wlasna sztuke, scenerie narzucaly im
religie.

Nie tylko religie, tez polityka , pochodzenie rodzina.

Otó¿ g³ównie odpowiedzialne s¹ za bezmyœlnoœÌ ludzk¹ religie.
To one od urodzenia ( nakaz pisany i nie pisany) chrztu wpisywaÂł dozgonnie czÂłowieka w ich  ogĂłlnoÂświatowÂą sektĂŞ i manipulowaÂł do Âśmierci ÂświadomoÂściÂą ludzkÂą.

StworzyÂły sobie religie niewolnikĂłw mentalnych , czerpiÂą z nich energiĂŞ , oraz wszelakie korzyÂści materialne, oraz wykorzystujÂą ludzi do swoich rozgrywek politycznych o wÂładzĂŞ i dominacjĂŞ na nowo zdobywanych terenach.

Ja bym zadaÂła raczej pytanie ; Jaka bĂŞdzie najwiĂŞksza zaleta ludzi po uwolnieniu siĂŞ z tych wszystkich uzaleÂżnieĂą?

Kiara :) :)

CzystoœÌ – peÂłnia szczĂŞÂścia

CzystoœÌ wody i powietrza stanowi niekwestionowan¹ wartoœÌ, uznawan¹ nie tylko przez ekologów. Czyste z³oto, czysty zysk jest przedmiotem marzeù nie tylko z³otników i biznesmenów. Nawet czyste samochody, czyste okna, nie mówi¹c ju¿ o czystych nogach, paznokciach i uszach, s¹ powszechnie uznawane za coœ po¿¹danego.

CzystoœÌ osoby

Tymczasem czysa dziewczyna, czysty chÂłopak, czystoœÌ moralna, czystoœÌ obyczajĂłw – to terminy jakby wstydliwe i przestarzaÂłe. Tak jakby czystoœÌ osoby nie byÂła najwyÂższÂą wartoÂściÂą i bezpoÂśrednio siĂŞ nie przyczyniaÂła do jej szczĂŞÂścia. CzystoœÌ osoby i jej relacji z drugimi jest wartoÂściÂą obiektywnÂą i szczĂŞÂściodajnÂą! Jest drogÂą do ÂświĂŞtoÂści i szczĂŞÂścia wiecznego.

Moda na nieczystoœÌ

Komu zatem zaleÂży na wprowadzaniu zamĂŞtu, na faÂłszowaniu rzeczywistoÂści? OczywiÂście tym, ktĂłrzy na nieczystoÂści robiÂą swoje brudne interesy. Trudno zrobiĂŚ biznes na brudnych nogach, ale bardzo Âłatwo (i to na wiele sposobĂłw) na nieczystym czÂłowieku. Tak wiĂŞc z racji najniÂższych pobudek panoszy siĂŞ propaganda zÂła i nieczystoÂści bazujÂąca na najniÂższych instynktach.

PowstaÂła moda na nieczystoœÌ. Lansowana pod hasÂłami tolerancji sama jest skrajnie nietolerancyjna wobec czystoÂści. BroniÂących czystoÂści odsyÂła do Âśredniowiecznego ciemnogrodu i mianuje oszoÂłomami. Osoby ÂżyjÂące w czystoÂści jako nienowoczesne i niemodne powinny siĂŞ, wedÂług kanonĂłw tej mody, wstydziĂŚ i siedzieĂŚ cicho. MogÂą co najwyÂżej zachowaĂŚ swÂą postawĂŞ jako prywatne poglÂądy. Ich ujawnianie (nie mĂłwiÂąc juÂż o propagowaniu) spotyka siĂŞ z natychmiastowym, haÂłaÂśliwym protestem, nieraz wprost furiackim „kontratakiem” siÂł nieczystoÂści. Jest to reakcja na rzekomÂą prĂłbĂŞ narzucania swych prywatnych poglÂądĂłw, a wiĂŞc na przejaw jawnej „nietolerancji” osĂłb opowiadajÂących siĂŞ za czystoÂściÂą.

Dyktat mody ma moc nieprawdopodobnÂą. Bez wzglĂŞdu na to, czy moda jest mÂądra (o takÂą trudno) czy gÂłupia, powstaje pytanie – czy lepiej byĂŚ „nowoczesnym i modnym” i ... nieszczĂŞÂśliwym, czy szczĂŞÂśliwym, z przypiĂŞtÂą przez gÂłupcĂłw ÂłatkÂą nienowoczesnoÂści? moda.

Bardzo konkretnym, choÌ nie jedynym przejawem nieczystoœci, jest cudzo³óstwo, czyli wspó³¿ycie p³ciowe poza ma³¿eùstwem. W Polsce m³ode dziewczyny, pod presj¹ wspomnianej mody, w przeprowadzanych wœród m³odzie¿y ankietach czêœciej podaj¹, ¿e ju¿ podjê³y wspó³¿ycie p³ciowe ni¿ to rzeczywiœcie mia³o miejsce. Wstydz¹ siê dobra, normalnoœci, czystoœci... Oto do czego mo¿e doprowadziÌ sprytnie wylansowana moda

Moda na czystoœÌ

MyÂślĂŞ, Âże czas najwyÂższy, Âżeby siÂły dobra i czystoÂści opracowaÂły i wcieliÂły w Âżycie strategiĂŞ wprowadzania mody na czystoœÌ. W tym celu trzeba zacz¹Ì od demaskowania podstĂŞpnych zamiarĂłw siÂł nieczystoÂści i oczyszczania, czyli prostowania i definiowania na nowo podstawowych pojĂŞĂŚ: czysty czÂłowiek, czysta relacja (narzeczeĂąska, ma³¿eĂąska), czystoœÌ jako zamysÂł StwĂłrcy, czystoœÌ jako ÂźrĂłdÂło szczĂŞÂścia prawdziwego a dÂługotrwaÂłego, bo siĂŞgajÂącego poza ÂśmierĂŚ – w wiecznoœÌ.

Trzeba wiĂŞc budowaĂŚ poprzez nasze media swoiste, bazujÂące na rozumie i woli, „oczyszczalnie ÂściekĂłw” do prywatnego uÂżytku dla ludzi myÂślÂących i chcÂących byĂŚ prawdziwie i trwale szczĂŞÂśliwymi. Takie prywatne oczyszczalnie musiaÂłyby mieĂŚ du¿¹ moc, by uchroniĂŚ czÂłowieka przed zalewem ÂściekĂłw i nieczystoÂści masowo produkowanych i podawanych nieraz w nĂŞcÂących opakowaniach przez siÂły biznesu „nieczystoÂściowego”. OczywiÂście najwyÂższa moc pÂłynie z GĂłry i jestem przekonany, Âże bez Tej Mocy nie moÂżna liczyĂŚ na sukces. Jednak z TÂą MocÂą wszystko jest moÂżliwe, zarĂłwno w wymiarze osobistym, jak i szerszym – spoÂłecznym.

Postawa wobec wartoÂści

ObserwowaĂŚ moÂżna w Âświecie najró¿niejsze postawy ludzi wobec wartoÂści. ZauwaÂżmy na marginesie, Âże postawĂŞ „wobec” moÂże mieĂŚ tylko czÂłowiek. Pies moÂże stan¹Ì przed lub za miskÂą z jedzeniem. MoÂże byĂŚ nad lub obok, moÂże nawet wleŸÌ do miski, lecz nie moÂże stan¹Ì wobec niej. Postawa „wobec” wyró¿nia czÂłowieka spoÂśrĂłd wszystkich stworzeĂą ÂżyjÂących. CzÂłowiek, posiadajÂąc wolnÂą wolĂŞ, jest odpowiedzialny za swoje „wobec” – za swoje postawy. Wolny wybĂłr postawy wobec najwaÂżniejszych wartoÂści decyduje o wymiarze czÂłowieka. Gdyby wymieniaĂŚ wartoÂści najwaÂżniejsze, trzeba by pewnie zacz¹Ì od BĂłg – Honor – Ojczyzna (iluÂż zupeÂłnie o nich zapomniaÂło). Dalej, do najwaÂżniejszych nale¿¹: wartoœÌ ÂŻycia czÂłowieka (od poczĂŞcia do naturalnej Âśmierci), MiÂłoÂści, WiernoÂści, UczciwoÂści (rĂłwnieÂż ma³¿eĂąskiej) i wreszcie wartoœÌ CzystoÂści w najszerszym i najg³êbszym tego sÂłowa znaczeniu. Ludzie, dla ktĂłrych powyÂższe wartoÂści nie sÂą przedmiotem osobistej refleksji i w efekcie nic nie znaczÂą, albo – co gorsze – ktĂłrzy negujÂą je czy nawet cynicznie wyÂśmiewajÂą – wÂłaÂściwie nie przekroczyli jeszcze progu uczÂłowieczenia. Co prawda przynale¿¹ do gatunku „czÂłowiek”, ale na wÂłasne Âżyczenie, fatalnie korzystajÂąc z daru wolnej woli, degradujÂą swojÂą czÂłowieczÂą godnoœÌ. OczywiÂście zasÂługujÂą oni, jako jednostki niedorozwiniĂŞte w czÂłowieczeĂąstwie i biedne, na otoczenie ich troskÂą i pomocÂą, ale powierzanie im mediĂłw spoÂłecznych i wÂładzy w paĂąstwie jest aktem niezrozumiaÂłej, przepraszam, gÂłupoty, by nie powiedzieĂŚ, Âże jest aktem samobĂłjczym.

Postawa wobec czystoÂści

Jedn¹ z wymienionych wy¿ej wartoœci jest w³aœnie czystoœÌ. Przyjrzyjmy siê postawom, jakie ludzie wobec niej przyjmuj¹. Na razie przyjmijmy potoczne rozumienie czystoœci skupiaj¹ce siê g³ównie na sferze p³ciowoœci. Chodzi o czystoœÌ osoby i relacji (m.in. narzeczeùskiej). Otó¿ postawy te mog¹ byÌ (i s¹) skrajnie ró¿ne:
- uwa¿anie, ¿e czystoœÌ w ogóle nie jest wartoœci¹, a dziewictwo jest k³opotliw¹ przypad³oœci¹, której w ¿yciu nale¿y jak najszybciej siê pozbyÌ;
- uznawanie, ¿e co prawda czystoœÌ jest teoretycznie piêkna, lecz w naszych czasach, w praktyce, jest nieosi¹galna, przynajmniej dla zwyk³ych œmiertelników, a wiêc trzeba pogodziÌ siê z powszechn¹ i w³asn¹ nieczystoœci¹;
- twierdzenie, Âże czystoœÌ jest wartoÂściÂą, lecz „miÂłoœÌ” jest potĂŞÂżniejsza i dla niej wolno poÂświĂŞciĂŚ i utraciĂŚ czystoœÌ;
- uznanie, Âże czystoœÌ jest wielkÂą i szczĂŞÂściodajnÂą wartoÂściÂą, o ktĂłrÂą trzeba i warto walczyĂŚ w dzisiejszym zanieczyszczonym Âświecie – walczyĂŚ, uÂżywajÂąc przymiotĂłw stwĂłrczych: rozumu i wolnej woli oraz korzystajÂąc z Âłaski nadprzyrodzonej, z Âłaski sakramentalnej. WierzÂąc, Âże zwyciĂŞstwo jest moÂżliwe i daje peÂłniĂŞ szczĂŞÂścia juÂż tu na ziemi, nie mĂłwiÂąc juÂż nawet o wiecznoÂści.

Zauwa¿my, ¿e cz³owiek, przyjmuj¹c b³êdn¹ i g³upi¹ postawê, skazuje siê na b³¹dzenie i poranienie za cenê odprysków doraŸnych a niszcz¹cych przyjemnoœci. Bêdzie to trwaÌ tak d³ugo, dopóki nie nawróci siê na postawê jedynie w³aœciw¹ i prowadz¹c¹ do szczêœcia. Postawê pe³nej afirmacji czystoœci i d¹¿enia do jej osi¹gania w ¿yciu osobistym i w relacjach z innymi.

CzystoœÌ cz³owieka w ujêciu szerszym

Co znaczy – czÂłowiek czysty? Doskonale czysty, znaczy tyle, co „zawierajÂący w sobie 100% czÂłowieczeĂąstwa”. Inaczej mĂłwiÂąc, czystoœÌ to peÂłnia czÂłowieczeĂąstwa i jednoczeÂśnie peÂłen sukces w speÂłnieniu siebie. OsiÂągniĂŞcie peÂłni swych czÂłowieczych moÂżliwoÂści, rozwĂłj talentĂłw do granic moÂżliwoÂści dajÂą czÂłowiekowi peÂłniĂŞ szczĂŞÂścia. CzÂłowieczeĂąstwo kaÂżdego z nas dokonuje siĂŞ w trzech wymiarach: cielesnym, psychicznym i duchowym. CzystoœÌ takÂże wyraÂża siĂŞ w tych trzech wymiarach.

...ciaÂło

Nie moÂżna byĂŚ w peÂłni szczĂŞÂśliwym czÂłowiekiem tylko dziĂŞki samym przeÂżyciom cielesnym. CzÂłowiek ma ciaÂło, lecz nie jest ciaÂłem. Szukanie speÂłnienia i szczĂŞÂścia w samym ciele i jedynie poprzez ciaÂło prowadzi do efektu: „w zdrowym ciele ... zdrowe cielĂŞ”. Poczucie samozadowolenia po wielkich „sukcesach” doœÌ szybko znika czy to wraz z nominacjÂą innej na miss piĂŞknoÂści, czy innego na tron krĂłla kulturystĂłw. By nie wylaĂŚ jednak przysÂłowiowego dziecka z kÂąpielÂą, podkreÂślmy, Âże dbanie o piĂŞkno, zdrowie i harmonijnoœÌ ciaÂła jest waÂżne. NaleÂży o ciaÂło troskliwie i rozumnie dbaĂŚ, ale naprawdĂŞ nie ono decyduje o ostatecznej wielkoÂści i szczĂŞÂściu czÂłowieka. ZauwaÂżmy, Âże to wÂłaÂśnie prĂłbuje nam wmĂłwiĂŚ masowa kultura, ktĂłra jest kulturÂą materialnÂą, czĂŞsto wrĂŞcz negujÂącÂą istnienie Âświata pozamaterialnego.

... psychika

WaÂżna jest rĂłwnieÂż sfera psychiczna, bez wÂłaÂściwego jej rozwoju nie moÂżna byĂŚ peÂłnym, speÂłnionym i w efekcie szczĂŞÂśliwym czÂłowiekiem. NiedorozwĂłj tej sfery uniemoÂżliwia budowĂŞ relacji miÂłoÂści z drugim czÂłowiekiem i z Bogiem. Jednak czÂłowiek nie jest „upsychicznionym ciaÂłem”. To go nie moÂże nasyciĂŚ. Co prawda zadowolenie z rozwoju i harmonii psychiczno-cielesnej trwa dÂłuÂżej i g³êbiej cieszy niÂż zadowolenie z ciaÂła i z przyjemnych bodÂźcĂłw rejestrowanych zmysÂłami, to jednak nie ma mocy nasycenia peÂłnego. A juÂż na pewno nie siĂŞga poza ÂśmierĂŚ ciaÂła, nie siĂŞga w wiecznoœÌ.

...dusza

I wreszcie sfera duchowa. Jest ona ulokowana w Âświecie nie-materialnym (moÂże precyzyjniej byÂłoby uÂżyĂŚ sformuÂłowania – a-materialnym). Nie jest ona ograniczona Âżadnym przymiotem materii. W szczegĂłlnoÂści nie dotyczy jej czas bĂŞdÂący miarÂą zmian materii. Wszystko, co materialne, ulega starzeniu i niszczeniu. Duszy czÂłowieka to nie dotyczy. Poprzez nieÂśmiertelnÂą duszĂŞ czÂłowiecze istnienie przedÂłuÂża siĂŞ w wiecznoœÌ. PapieÂż Jan PaweÂł II powtarzaÂł wielokrotnie: „Nie da siĂŞ zrozumieĂŚ czÂłowieka bez Chrystusa”. Nie da siĂŞ ani zrozumieĂŚ, ani nasyciĂŚ, ani uszczĂŞÂśliwiĂŚ w peÂłni czÂłowieka bez uwzglĂŞdnienia sfery duchowej (niespokojne jest serce czÂłowieka, dopĂłki nie spocznie w Panu). Bez tej sfery czÂłowiek nie jest – bo byĂŚ nie moÂże – w peÂłni czÂłowiekiem (to tak jakbyÂśmy bry³ê przestrzennÂą chcieli opisaĂŚ w pÂłaskim ukÂładzie wspó³rzĂŞdnych lub figurĂŞ pÂłaskÂą przedstawiĂŚ na osi liczbowej. Jest to matematycznie i logicznie po prostu niemoÂżliwe).

CzÂłowiek „dorozwiniĂŞty”

Tak wiĂŞc czÂłowiek peÂłny, czyli czÂłowiek czysty i zarazem szczĂŞÂśliwy, musi byĂŚ „dorozwiniĂŞty” fizycznie, psychicznie i duchowo. KaÂżdy czÂłowiek ma tu swojÂą miarĂŞ i indywidualne ograniczenia. Nie moÂże wiĂŞc byĂŚ jakiejÂś ogĂłlnoludzkiej miary „dorozwoju” czÂłowieczego. NiedorozwĂłj fizyczny, psychiczny czy duchowy konkretnego czÂłowieka oznacza nieosiÂągniĂŞcie przez niego szczytu jego ludzkich moÂżliwoÂści. W tym kontekÂście widaĂŚ, Âże caÂłe Âżycie czÂłowiek powinien siĂŞ trudziĂŚ, by przynajmniej zbliÂżyĂŚ siĂŞ do owego szczytu. Skoro moÂżliwoÂści kaÂżdego czÂłowieka sÂą inne, to osoba upoÂśledzona fizycznie czy nawet psychicznie jest w peÂłni „dorozwiniĂŞtym” czÂłowiekiem, kiedy osiÂąga szczyt swoich moÂżliwoÂści. Nie jest wĂłwczas w niczym gorsza od tzw. peÂłnosprawnego. PrzewaÂżnie ten tzw. peÂłnosprawny jest relatywnie gorzej rozwiniĂŞty, bo dalej mu do osiÂągniĂŞcia szczytu jego moÂżliwoÂści. PrzykÂładowo osiÂągniĂŞcie maksymalnej prĂŞdkoÂści chodzenia np. 3 km/h jest dla jednego heroicznym wyczynem i szczytem moÂżliwoÂści, podczas gdy dla drugiego moÂże byĂŚ wynikiem degradacji fizycznej poprzedzonej gnuÂśnoÂściÂą, lenistwem, obÂżarstwem.
Przypomina nam siê tu przypowieœÌ o talentach. Nie usprawiedliwiajmy w³asnej miernoty jeszcze wiêksz¹ miernot¹ innych. Stawiajmy sobie najwy¿sze cele, bo tylko to prowadzi do pe³ni rozwoju i ... szczêœcia.

CzystoœÌ – zamysÂł StwĂłrcy wzglĂŞdem czÂłowieka

Osoba idealnie czysta to taka, ktĂłra jest dokÂładnie tym, co zamierzyÂł dla niej StwĂłrca. Tak wiĂŞc czystoœÌ osoby jawi siĂŞ jako zgodnoœÌ z zamysÂłem – planem StwĂłrcy. Tak jak projektant i producent urzÂądzenia najlepiej wie, do czego sÂłuÂży i jak powinien dziaÂłaĂŚ jego produkt, tak StwĂłrca najlepiej wie, jak powinien dziaÂłaĂŚ i do czego sÂłuÂży Jego „produkt” – czÂłowiek. Skoro zatem warto zapoznaĂŚ siĂŞ z zatem warto zapoznaĂŚ siĂŞ z instrukcjÂą obsÂługi, jej wierzyĂŚ i do niej siĂŞ zastosowaĂŚ, by uÂżywaĂŚ z powodzeniem zakupionego urzÂądzenia, to tym bardziej warto wierzyĂŚ StwĂłrcy i zastosowaĂŚ w Âżyciu Jego „instrukcjĂŞ obsÂługi”. Skoro StwĂłrca – producent najlepiej, ba, nieomylnie wie, co jest dobre i szczĂŞÂściodajne dla Jego stworzenia, skoro miÂłuje je i pragnie jego dobra i szczĂŞÂścia, i na dodatek bez Âżadnej wÂątpliwoÂści jest mÂądrzejszy od swego stworzenia, to bezwzglĂŞdnie rozsÂądnym jest poznaĂŚ i wprowadzaĂŚ w Âżycie Jego „instrukcjĂŞ obsÂługi” do i dla czÂłowieka. TĂŞ „instrukcjĂŞ” przekazaÂł czÂłowiekowi osobiÂście. Jest ona w zasadzie jednopunktowa: BĂŞdziesz miÂłowaÂł Pana Boga swego z caÂłego serca swego, ze wszystkich siÂł swoich, a bliÂźniego swego jak siebie samego.

Tak wiĂŞc miÂłoœÌ jest zadaniem czÂłowieka, wytycznÂą do jego dziaÂłania. ByĂŚ w sposĂłb czysty, peÂłnym czÂłowiekiem, znaczy tyle, co miÂłowaĂŚ prawdziwie. Jest to jednoczeÂśnie jedyna droga do czÂłowieczego szczĂŞÂścia. Kto nie w peÂłni rozumie przykazanie miÂłoÂści, czyli – komu nie wystarczy skrĂłtowa instrukcja, niech siĂŞgnie po instrukcjĂŞ rozszerzonÂą, bardziej opisowÂą, wyraÂżonÂą w 10 przykazaniach BoÂżych. PodsumowujÂąc, czystoœÌ czÂłowieka moÂżna zdefiniowaĂŚ jako postawĂŞ gotowoÂści do realizacji BoÂżego zamysÂłu wzglĂŞdem czÂłowieka i do Âżycia wedÂług Jego przykazaĂą.

Jacek Pulikowski

Kiara, nie mowmy o ludziach ktorych tu  nie ma. Opowiedz jesli jestes tak doswiadczona, co zlego tobie zrobily religie.
Mnie nie uczyla  moja religia krasc, klamac , oszulkiwac, lajdaczyc sie i jeszcze nie wiem o czym myslisz. Ja dzieki mojej wierze
przetrwalam  bardzo ciezkie chwile mojego zycia, za co jestem bardzo wdzieczna. Moja religia pomogla mi wychowac moje dzieci na prawych ludzi,
maja tez respekt dla Boga. 

Prawdziwa sztuka, to autokreacja a nie powielanie wzorcĂłw i dopasowywanie siĂŞ do scenerii.
Mo¿na graÌ ró¿ne role przy tych samych dekoracjach.



Respekt bierze siĂŞ ze strachu przed moÂżliwoÂściÂą bycia ukaranym. To nie jest dobry wyznacznik wzrostu.

Nie mam nic przeciwko temu jak chca grac.

Moim zdaniem respekt bierze sie tez z inteligencji  i moralnosci czlowieka .

Owszem, inteligencja czêsto tak steruje w³asn¹ moralnoœci¹, by unikn¹Ì kary.
Lecz na samym dnie drzemie strach i zajmuje miejsce miÂłoÂści.

Moralnosc i milosierdzie- jest brama do szczescia, spokoju i milosci.

lol!!

kazdego dnia mistrz zuigan shigen zwykl byl zwracac sie do siebie:
- mistrzu! - po czym sam sobie odpowiadal:
- tak, panie.
a wtedy pytal:
- czy juz sie przebudziles?
- tak - odpowiadal ponownie.
- nie pozwol, by cie oszukano - przestrzegal.
- nie pozwole, panie. - obiecywal.

autokreacja to swiadomosc [{nie}istniejacego] mistrza
respect to swiadomosc kompetencji mistrza
oddaje poklon sobie - tobie mistrzu 8)

W zyciu codziennym trzeba miec duzo cierpliwosci i dobroci.

Tylko czÂłowiek wolny moÂże zaznaĂŚ szczĂŞÂścia, pokoju i miÂłoÂści. Wszelkie normatywne nakazy,
gdy sÂą wymuszone strachem nigdy nie bĂŞdÂą gwarantem czegokolwiek. 
Etyka i miÂłosierdzie przejawiÂą siĂŞ same, gdy w Âśrodku bĂŞdzie juÂż czysto.

Ideologia ( kaÂżda) zbudowana na kÂłamstwie nigdy prawdy w sobie nie niesie.

Zawsze dzia³a tylko i wy³¹cznie dla w³asnej korzyœci.

Zakazy i nakazy religijne sÂą jednÂą  z najwiĂŞkszych krzywd wyrzÂądzonych ludzkoÂści , bowiem zablokowaÂły rozwĂłj samodzielnego myÂślenia i sterujÂą moÂżliwoÂściÂą doÂświadczania z prawem dokonywania indywidualnych wyborĂłw.

Nie o to chodzi by nie popeÂłniaĂŚ b³êdĂłw ( sÂą wpisane w nasz rozwĂłj)    , ale o to by odczuĂŚ ich niewÂłaÂściwoœÌ samodzielnie i dokonaĂŚ korekty swojego postĂŞpowania.

Wmawianie komukolwiek iÂż coÂś jest dobre gdy jest Âźle ( niezgodne z wzorcem dobra StwĂłrcy)  jest jednym z najwiĂŞkszych przestĂŞpstw przeciw LudzkoÂści. Bowiem jest ÂświadomÂą zmianÂą systemu wartoÂści uniemoÂżliwiajÂącÂą rozwĂłj LudzkoÂści.

Kiara :) :)

Jest bardzo duzo ludzi szczesliwych ze swoja religia. Zyjemy w czasach ze nikt nikogo nie zmusza do jakiejkolwiek wyznania. Madry czlowiek potrafi nawiazac kontakt z kazdym.

Do wszystkiego trzeba dorosn¹Ì , do samodzielnoœci myœlenia równie¿ , do rozumienia i ¿ycia swoj¹ nie cudz¹ m¹droœciom przede wszystkim.

Problem nie istnieje w ludziach jako takich , problem istnieje w ludziach wÂładczych , ktĂłrzy pretendujÂą swojÂą gÂłupotÂą do rĂłwnoÂści ze StwĂłrca.
I w imiĂŞ swojego egoizmu oraz woli wÂładzy i majĂŞtnoÂści wymuszajÂą na innych Âżycie i wiarĂŞ w ich ideologie , ktĂłra nie ma nic wspĂłlnego z mÂądroÂściom i miÂłoÂściom StwĂłrcy.

Wymuszanie i zastraszanie jest podstawÂą tej ideologii w tych wartoÂściach miÂłoÂści nie ma.
Ale w Ludzkich sercach ona jest.

Kiara :) :)

DuÂżo tutaj mĂłwi siĂŞ o strachu jako przeciwieĂąstwie wolnoÂści i miÂłoÂści.
Tyle, ¿e wszystkie te elementy s¹ potrzebne - w ró¿nym stopniu.

To trochê jak z ma³ymi drzewkami, które przywi¹zuje siê do wbitych ko³eczków. Ogranicza siê im "wolnoœÌ", ale w s³usznym celu. Potem ko³eczek jest niepotrzebny.

Zakazy i nakazy wcale nie muszÂą byĂŚ "najgorszÂą rzeczÂą w Âżyciu" - w stosunku do dzieci takÂże siĂŞ je stosuje z przyczyn oczywistych. Dzieci nie sÂą w stanie na poczÂątku swej drogi Âżyciowej okreÂśliĂŚ poprawnie co jest sÂłuszne, a co nie. Potem nakazy i zakazy stajÂą siĂŞ niepotrzebne.

Pytanie tylko brzmi: na jakim etapie rozwoju znajduje siê ludzkoœÌ?

A w ogĂłle, to od czÂłowieka zaleÂży czy bĂŞdzie uÂżywaÂł swojej gÂłowy, czy nie. Zakazy i nakazy NIC do tego nie majÂą. ByĂŚ moÂże potrzebne jest wÂłaÂściwe zrozumienie po co one w ogĂłle sÂą? Czy myÂślicie, Âże jeÂśli by ich nie byÂło, to by cokolwiek siĂŞ zmieniÂło w mentalnoÂści ludzkoÂści? Nie sÂądzĂŞ.

SposĂłb traktowania nakazĂłw i zakazĂłw jest wynikiem ÂświatopoglÂądu - w szczegĂłlnoÂści dotyczÂącego istoty Boga/StwĂłrcy. Kiara, Thotal, Ptak, Phi i wiele innych z tego forum majÂących podobne podejÂście w tej kwestii "forsujÂą" swojÂą wizjĂŞ Âświata uznajÂąc resztĂŞ za zniewolony ciemnogrĂłd. ProszĂŞ bardzo - mi to nie przeszkadza. OsobiÂście zaÂś uwaÂżam, Âże nadmierne epatowanie miÂłoÂściÂą vs strach oraz wolnoÂściÂą vs nakaz jest raczej wynikiem "dzieciĂŞcej arogancji" niÂż rzeczywistÂą mÂądroÂściÂą.

ciemny
m11

a moÂże to gnostycy majÂą racje

"W mitologii gnostyckiej pojawia siĂŞ poglÂąd, Âże czÂłowiek jest upadÂłym bogiem, a zwiÂązek z ciaÂłem wzi¹³ siĂŞ stÂąd, Âże dusza wskutek pragnienia rozkoszy upadÂła na ziemiĂŞ. Wobec faktu, Âże ciaÂło jest czymÂś zÂłym i bĂłg, od ktĂłrego pochodzi zÂły Âświat, jest takÂże zÂły, czÂłowiek – zdaniem gnostykĂłw – stoi w obliczu absurdu.

Jedyn¹ drog¹ do zbawienia jest zdobycie tajemnej wiedzy (gnosis); posiada j¹ wybraniec Bo¿y, a wiêc ktoœ, kto pozostaje w ³¹cznoœci z Bezimiennym Bogiem. Gnoza przynosi cz³owiekowi wewnêtrzne rozpoznanie sieci biologicznych, socjologicznych i kosmologicznych uwarunkowaù, w których ¿yje, iluzji "ja" napêdzanej poprzez identyfikacjê ze œwiatem materii. Gnoza jest tak¿e postrzegana jako si³a umo¿liwiaj¹ca wyrwanie siê z tej sieci.

Zgodnie z ustaleniami przyjêtymi na konferencji w Messynie (1966) gnoza to wiedza o boskich tajemnicach przeznaczona dla wybranych, natomiast gnostycyzm to grupa systemów II wieku po Chrystusie, które g³osi³y, ¿e w cz³owieku jest iskra Bo¿a pochodz¹ca ze œwiata Bo¿ego; iskra ta spad³a na œwiat i ma powróciÌ do Boga, aby z Nim siê zintegrowaÌ. W gnostyku jest jednoœÌ i to¿samoœÌ jaŸni, iskry Bo¿ej, boskiej rzeczywistoœci i poznania. Wobec chaosu i absurdu œwiata gnoza ma byÌ jedyn¹ drog¹ wyzwolenia."

http://pl.wikipedia.org/wiki/Gnostycyzm

kaÂżdy jest tÂą "iskrÂą" i kiedy rozpozna jÂą w sobie skoĂączy siĂŞ "tuÂłaczka" ;)

Wszyscy ci, ktĂłrzy nie zrozumieli jeszcze Âże mogÂą samodzielnie kierowaĂŚ siĂŞ swoim sercem i muszÂą przynaleÂżeĂŚ do jakiejÂś grupy, to niech w niej przebywajÂą. Taka grupa ustanawia swoje wewnĂŞtrzne prawa by funkcjonowaĂŚ bez moÂżliwoÂści podziaÂłu, rokoszy i odstĂŞpstw.
Samodzielny, rozumiej¹cy swoj¹ drogê cz³owiek, poczyniwszy pierwsze kroki, faktycznie mo¿e byÌ postrzegany jako dzieciê. Wszyscy siê dziwi¹ ¿e zacz¹³ chodziÌ... ;D
Na szczĂŞÂście tych dzieci ciÂągle przybywa, niektĂłrzy mogÂą nawet zechcieĂŚ lataĂŚ... ;D



Pozdrawiam - Thotal :)

Thotal - to, ¿e ktoœ zrozumia³, ¿e mo¿e kierowaÌ siê samodzielnie swoim sercem i umys³em nie oznacza, ¿e automatycznie staje siê "m¹drzejszy" i bardziej œwiat³y. Nie wiem te¿ dlaczego samodzielnoœÌ w tych kwestiach uto¿samiasz z dokonywaniem podzia³ów i rokoszy i "szybowaniem" ponad grupami? Czy nie przemawia przez ciebie silny stereotyp propagowany na tym forum, a w który usilnie chcesz wierzyÌ?

m11

Taaaa... ka¿dy cz³owiek ma potrzeby socjalne (takie ju¿ z nas zwierz¹tka spo³eczne - jak mróweczki). Jedni nale¿¹ do Koœcio³ów wszelakich inni lubi¹ przebywaÌ w kó³ku wzajemnej adoracji, i cieszyÌ siê jak to jest fajnie bulgotaÌ siê we wspólnej ka³u¿y i udawaÌ, ¿e woda w s¹siednim jeziorku jest zbyt czysta ;)

NiepokornoœÌ, jako odrzucenie zgody na zastan¹ sceneriê prowadzi do zejœcia ze sztucznie oœwietlonej sceny i udania siê w podró¿ do otch³ani.
Dopiero tam, po pokonaniu potworĂłw i innych tworĂłw, po rozpoznaniu prawdziwej (nie)boskoÂści moÂżna zacz¹Ì mĂłwiĂŚ o przebudzeniu siĂŞ do Âżycia. A Âżycie, to nie dÂźwiganie kamiennych tablic, Âżycie to kontemplacja kaÂżdej chwili, to radoœÌ, taniec i Âśpiew, to kochanie o pranku i w Âśrodku nocy tego, kogo serce wybraÂło. ÂŻycie nie ma nic wspĂłlnego z deklamacjÂą cudzych kwestii…

Rokosz, to przywilej niepokornych… burzenie murĂłw otwiera niewidzialne drzwi…
Dekalog jest jak mur do zburzenia. Dopiero potem moÂżna lataĂŚ…  ;D

Nie widze przeszkod do szczesliwego zycia.

 Zyjemy w czasach ze mozemy z wszystkiego kozystac i wszedzie byc i wszystko kosztowac. Kazdy ma wolny wybor, nikt nikogo nie pali na stosach, wrozbiarstwo obrocilo sie w zawod gdzie ludzie zarabiaja pieniadze na zycie. Ludzie, nie mozna byc tak zacietym czlowiekiem. Kazdy ma swoja droge i ma prawo isc gdzie chce. Gdzie jest wasza milosc do czlowieka, tolerancja. Wasza zapalczywosc niekiedy przekracza zdrowy rozsadek.
To nie jest zdrowa droga dla przyszlosci.

To wszystko co napisa³aœ nazwa³bym efektem "ró¿owych okularów owocu zakazanego". Nihil novi.

m11
PS. CzÂłowiek nie jest w stanie wydeklamowaĂŚ cokolwiek ponad to co wydeklamowaÂł juÂż StwĂłrca.

edit:

To nie zapalczywoœÌ, a zwyk³e poczucie wy¿szoœci. Bardzo przyziemna przywara ró¿nych oœwieconych. ;)

Nie mo¿na za³o¿yÌ ró¿owych okularów koniowi, trzeba mu najpierw zdj¹Ì klapki zawê¿aj¹ce rzeczywistoœÌ...
StwĂłrca deklamuje tylko poprzez czÂłowieka, wystarczy pozwoliĂŚ mu nauczyĂŚ siĂŞ mĂłwiĂŚ.
Nie bĂŞdĂŞ zaniÂżaÂł swojego poczucia, by zadowoliĂŚ tych, ktĂłrzy prĂłbujÂą mnÂą manipulowaĂŚ w ramach jakichkolwiek doktryn.
Proszê te¿ nie wciskaÌ mi, ¿e nale¿ê tu do jakiejœ komitywy, jest wielu œwiadków, ¿e moje wypowiedzi s¹ wybitnie osobiste.
PrawdÂą jest, Âże podzielam zdanie wielu forumowiczĂłw, ale rĂłwnieÂż nie stawiam nikogo po przeciwnej stronie barykady, ja tu z nikim nie walczĂŞ, wyraÂżam tylko siebie



Pozdrawiam - Thotal :)

Czy sugerujesz, Âże czÂłowiek jest papugÂą StwĂłrcy?  ;D



Wasza, nasza, czyli czyja?
Nie naleÂży myliĂŚ wolnomyÂślicielstwa z zapalczywoÂściÂą. Czy zabraniam komukolwiek myÂśleĂŚ po swojemu?
Albo, czy moje myÂślenie komukolwiek przeszkadza?

Poczucie wyÂższoÂści? A moÂże wartoÂści?  :)

To prawda iÂż CzÂłowiek nie jest w stanie przewyÂższyĂŚ mÂądroÂści StwĂłrcy , ale jest w stanie przybliÂżaĂŚ siĂŞ do niej na drodze wÂłasnego indywidualnego rozwoju.

¯adne "latawce" na sznurkach religii tego nie zrobi¹ , bowiem ca³y czas (pewna elita uwa¿aj¹ca siê i¿ ma prawo sterowaÌ Ludzkimi ¿yciami) ogranicza Ludzk¹ wolnoœÌ myœli i ¿ycia swoimi strachami utraty w³adzy i pozycji.

CaÂły czas uznaje siĂŞ za jedynych wiedzÂących i jedynych upowaÂżnionych... reszta to delikatnie mĂłwiÂąc niedorozwiniĂŞte dzieci , ktĂłre trzeba wiÂązaĂŚ sznurkami do drzew.
Drzewo ró¿ni siê tym od cz³owieka , (którego œwiadomoœci¹ w³ada religia) , ¿e ono w odpowiednim czasie jest odwi¹zywane od palika , Cz³owiek natomiast mentalnie jest zniewolony przez KRK a¿ do œmierci.
A po Âśmierci odkrywa jak robiono go caÂłe Âżycie w balona i Âże te przez caÂłe Âżycie opowiadane historyjki byÂły jednÂą wiekom ÂściemÂą.
ÂŻycie w Âświecie energetycznym ( po Âśmierci ciaÂła fizycznego) opiera siĂŞ bowiem na innych zasadach , niÂż piekÂło z diabÂłami i niebo z anioÂłami.
Takie odkrycie bywa wielkim szokiem dla Dusz i Âżalem oraz pretensjom za wykorzystanie ich i okÂłamywanie.

Stwórcy nie s¹ potrzebne koœcio³y - pal¹ce ni ksiê¿a - ksi¹¿êta ni te¿ ciemiê¿eni poddani - wyznawcy.

MoÂże m 11 pora to juÂż zrozumieĂŚ.

Kiara :) :) 

Forum jest miejscem, gdzie œcieraj¹ siê ró¿ne opinie. I wbrew temu co siê powszechnie s¹dzi tych opinii nie jest wcale a¿ tak du¿o. Jeœli pogrupujemy je wg "cech zasadniczych" to w zasadzie dojdziemy do wniosku, ¿e wszystko o czym mówimy zosta³o ju¿ dawno powiedziane i wymyœlone (weŸmy chocia¿by info o gnostykach z postu Songo i "prawdy" krzewione przez Kiarê). Poczucie wolnoœci - reprezentowane przez niektórych jako wartoœÌ najwy¿sza - jest w zasadzie przejœciem do innej "klatki pogl¹dowej", czy to siê komuœ podoba, czy nie. Wiêc Thotal wyra¿asz siebie - tak jak ka¿dy z nas, ale automatycznie wyra¿asz pewn¹ klasê pogl¹dów, która ju¿ dawno istnieje.

m11
PS1. Mo¿na mieÌ klapki i ró¿owe okulary jednoczeœnie.
PS2. WidzĂŞ, Âże awansowaÂłeÂś na osobistego sekretarza StwĂłrcy, skoro wiesz jak siĂŞ On deklamuje. Serdeczne gratulacje ;).

=================================


Na wszystko jest wyznaczony czas na ziemi pod sÂłoĂącem...
MoÂże Kiara pora to juÂż zrozumieĂŚ ;)

m11

ScaliÂłem posty
Darek

Skoro wiesz o tym czasie to po co usiÂłujesz go zatrzymaĂŚ?

Nie jest on wyznaczony przez prawa CzÂłowieka a przez prawa StwĂłrcy, pora je akceptowaĂŚ.


Kiara :) :)


ps. KaÂżdy kto ma serce i jego mÂądroÂściom mĂłwi do innych ludzi jest osobistym sekretarzem StwĂłrcy.

tak to racja tylko co to ma wspólnego z tematem?

Uważam że czystość człowieka i jego moralność to najcenniejsze co można wnieść do społeczeństwa i niekoniecznie do tego potrzebna jest religia, ale to moje zdanie i moja potrzeba.


Pozdrawiam :)

edit

będąc kobietą trudno dopatrzeć mi się  zalet np w Islamie......... ( ale ja jestem niemoralną naguską z Europy)
 a to tak na przykład :
http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,929

Dobrze,
Ma Pan sÂłusznosc, Panie Darku.

ChciaÂłbym zatem wyrazic skruchĂŞ.
Przepraszam Âże zamiescilem cytat i  link do wypowiedzi kapÂłana krk,
Pomimo iz w mowie zaleznej nastapila eufemizacja tej wypowiedzi z ~~szamponu-na-szamponĂŞ~~ to postaram sie wiecej nie znizac do poziomu przedszkola cytujac jakiekolwiek autorytety religijne.

               RELIGIA  JEST  W  NAS

Wiara w zjawiska nadprzyrodzone jest czÂłowiekowi potrzebna, by przetrwaĂŚ w przeciwnym razie religijnoœÌ zostaÂłaby wyeliminowana w toku ewolucji – uwaÂża RamĂłn M. Nogues, ksiÂądz, wykÂładowca uniwersytecki i ekspert w dziedzinie neuroreligii. Ale spisane przed wiekami Ewangelie wymagajÂą dziÂś nowego odczytania.

La Vanguardia: Czy BĂłg jest w naszym mĂłzgu?

RamĂłn M. Nogues: BĂłg nie, ale religia tak. Przednie pÂłaty mĂłzgu uaktywniajÂą siĂŞ podczas bardzo silnych przeÂżyĂŚ religijnych.



Czy to prawda, Âże medytacja zmienia zapis przebiegu fal mĂłzgowych?

Tak, potwierdziÂło to wiele badaĂą przeprowadzonych z uÂżyciem encefalografu i rezonansu magnetycznego. DowodzÂą one, Âże osoby w stanie medytacji doznajÂą dobroczynnych zmian w organizmie. Poprawia siĂŞ ich ogĂłlny stan zdrowia: spada ciÂśnienie krwi, zmniejsza siĂŞ wydzielanie substancji zwiÂązanych ze stresem, mĂłzg funkcjonuje w sposĂłb bardziej regularny, poprawia siĂŞ koncentracja.(…)

Co mĂłwiÂą na ten temat neurobiolodzy?

Uczeni badajÂący zjawiska religijne z darwinowskiego punktu widzenia twierdzÂą, Âże doÂświadczenia religijne, tak waÂżne w Âżyciu czÂłowieka, miaÂły pozytywny wpÂływ na naszÂą ewolucjĂŞ. Gdyby byÂło inaczej, zostaÂłyby w jakiÂś sposĂłb wyeliminowane.

A co na to genetycy?

NiektĂłrzy twierdzÂą, Âże byĂŚ moÂże istnieje jakieÂś uwarunkowanie genetyczne uÂłatwiajÂące nam doÂświadczanie przeÂżyĂŚ religijnych.

Czy to oznacza, ¿e duchowoœÌ nie jest tylko zjawiskiem kulturowym?

WÂłaÂśnie. Dean Hamer, autor "BoÂżego genu" odkryÂł, Âże istnieje gen uÂłatwiajÂący pomnaÂżanie neuroprzekaÂźnikĂłw uruchamianych w sytuacjach spokoju i wyciszenia, ktĂłre uÂłatwiajÂą Âżycie duchowe.

NiektĂłrzy naukowcy prĂłbujÂą zbadaĂŚ, jaki wpÂływ na odzyskiwanie zdrowia ma modlitwa.

Do takich eksperymentĂłw podchodzĂŞ ze sceptycyzmem. Z ostatnich badaĂą amerykaĂąskich naukowcĂłw wynika, Âże nie moÂżna potwierdziĂŚ zwiÂązku miĂŞdzy modlitwÂą a powrotem chorego do zdrowia. Prace w tej dziedzinie majÂą byĂŚ kontynuowane. Bez wÂątpienia jednak ludzie wierzÂący ÂżyjÂą dÂłuÂżej i sÂą szczĂŞÂśliwsi. (...)

Inny fascynujÂący temat to nawrĂłcenia. Przypadki Grahama Greena, Gilberta Chestertona, Thomasa Eliota, Oskara Wilde’a…

Wiele z tych nawróceù nast¹pi³o w chwilach powa¿nych kryzysów ¿yciowych. Psychologowie twierdz¹, ¿e religijnoœÌ mo¿e byÌ odpowiedzi¹ na podœwiadome têsknoty, które nagle opanowuj¹ cz³owieka.

Czy wierzy ksiÂądz, Âże ludzie rozmawiajÂą z Bogiem?

Moim zdaniem ludzie myÂślÂą, Âże rozmawiajÂą z Bogiem. Musimy pamiĂŞtaĂŚ, Âże nie wszystko, co uwaÂżamy za doÂświadczenie religijne, jest dla nas dobre.

WidzĂŞ, Âże obala ksiÂądz pewne mity.

Jestem g³êboko wierz¹cy, ale nie ³atwowierny.

A w co ksiÂądz wierzy?

W jeden wszechogarniaj¹cy wszechœwiat, a istotê tej rzeczywistoœci nazywam Bogiem. Ale rozmawiaj¹c na takie tematy musimy byÌ ostro¿ni. Bardzo ³atwo mo¿emy daÌ siê ponieœÌ fantazji. (...)

A co ksiÂądz sÂądzi na temat Ducha ÂŚwiĂŞtego?

To jedno z wyobraÂżeĂą Boga wykorzystywane przez tradycjĂŞ chrzeÂścijaĂąskÂą, zgodnie z ktĂłrÂą wszyscy jesteÂśmy oÂżywieni tym, co Hebrajczycy nazywajÂą boskim tchnieniem. Duch ÂŚwiĂŞty to metafora Boskiej siÂły, ktĂłra oddziaÂływuje na nas, gdy Mu zaufamy.

Czy BĂłg interweniuje w nasze Âżycie?

Moim zdaniem idee religijne sÂą dzieÂłem kultury, a twierdzenie, Âże BĂłg interweniuje w nasze Âżycie, to w pewnym sensie archaizm. KiedyÂś w ten sposĂłb uzasadniano zjawiska, ktĂłrych nie umiano wytÂłumaczyĂŚ w inny sposĂłb. PoniewaÂż nasza kultura rozwija siĂŞ, nie potrzebujemy dziÂś takich uzasadnieĂą.

Jednak w Ewangelii ÂŚwiĂŞtego Mateusza czytamy: "ProÂście, a bĂŞdzie wam dane".

Moim zdaniem dzisiaj do lektury Ewangelii powinniœmy podejœÌ z pewnym sceptycyzmem. Mo¿e siê bowiem zdarzyÌ, ¿e doprowadzi nas ona do b³êdnych wniosków na temat Boga.

Na przykÂład?

Dwie matki modlÂą siĂŞ o uzdrowienie swoich dzieci – jedno z nich umiera, a drugie wraca do siÂł. MoÂżna by wtedy dojœÌ do mylnego wniosku, Âże Pan BĂłg jest stronniczy. KiedyÂś nie rozumowano by w ten sposĂłb, ale dziÂś to co innego. Dlatego trzeba nieustannie korygowaĂŚ niewÂłaÂściwe interpretacje Pisma ÂŚwiĂŞtego. Ewangelie powinniÂśmy odczytywaĂŚ wci¹¿ na nowo, nawet te fragmenty, ktĂłre wydajÂą nam siĂŞ zupeÂłnie zrozumiaÂłe.

Nie zauwa¿y³em, aby Koœció³ specjalnie przej¹³ siê tym zadaniem.

Na tym wÂłaÂśnie polega problem. Nowy Testament mĂłwi, Âże BĂłg posÂłaÂł swojego Syna na ÂśmierĂŚ, aby odkupiÂł nasze grzechy. To akt barbarzyĂąstwa zrozumiaÂły tylko w kontekÂście kultury antycznej. Podobnie jest z wyobraÂżaniem sobie Boga godzÂącego siĂŞ na piekÂło bĂŞdÂące miejscem wiecznych tortur. (…) PamiĂŞtajmy, Âże chodziÂło o piekÂło i o poÂświĂŞcenie zrozumiaÂłe dla uczestnikĂłw archaicznej kultury. Na szczĂŞÂście nowe pokolenia nie ³¹czÂą juÂż idei Pana Boga ze strachem.

ÂŹrĂłdÂło: onet.pl

O!
Tak siĂŞ mnie zdaje, Âże religia dawniej byÂła bardzo bliska technologii.
To byÂł po prostu sposĂłb na osiÂągniĂŞcie hmmm... stanu poszerzonej ÂświadomoÂści (Âże tak to nazwĂŞ, co by sie nikomu nie kojarzyÂło)
Dziwnie jakoÂś w kaÂżdym z nas jest pragnienie aby zobaczyĂŚ co jest "po drugiej stronie". Co jest po Âśmierci.
I religia byÂła odpowiedziÂą na tĂŞ potrzebĂŞ.

Ale poniewaÂż nikt juÂż nie pamiĂŞta jak to siĂŞ robiÂło, to zostajÂą jedynie puste, nic nie znaczÂące gesty.
Podobnie jak maÂłe dzieci prĂłbujÂące udawaĂŚ rozmowĂŞ przez telefon. Bierze taki np. pilota do tv i "rozmawia".

JeÂżeli komuÂś wystarcza taka udawana rozmowa przez telefon to OK. Lepiej niech udaje, Âże gada zamiast np. wywoÂływaĂŚ wojny. :)

Ale.... stan poszerzonej ÂświadomoÂści jest ciÂągle porzÂądany :) Bo religia juÂż nie daje odpowiedzi.
Wiêc ludzie chodz¹ a to do baru, a to pal¹ ró¿ne tam takie i jedz¹ grzybki, itp.

czuwaj

between
religia tak jak i nauka, jeÂżeli nie rozwija siĂŞ, nie wychodzi poza zbudowane przez siebie mury-
po prostu przestaje byĂŚ interesujÂąca, poniewaÂż nie moÂże daĂŚ nic wiĂŞcej poza starymi "reguÂłkami",-
a ludzie muszÂą i chcÂą siĂŞ rozwijaĂŚ w kaÂżdy moÂżliwy spoasĂłb- ku lepszemu.
Ewolucja to nasza droga/powoÂłanie nie tylko w sensie biol., moÂże przede wszystkim w tym innym sensie ;)

pozdr.

ÂŚcieÂżka poza technologiĂŞ

KaÂżdy moÂże poznaĂŚ swojÂą moc, lecz tylko ten jÂą posiÂądzie, kto uwierzy. Kto nie wierzy, ten nie wie, co to spokĂłj. SpokĂłj serca to spokĂłj myÂśli. SpokĂłj myÂśli to mÂądroœÌ. Wiara i mÂądroœÌ to moc. Gdy o czymÂś myÂślisz, staĂŚ siĂŞ moÂże. Gdy dasz temu wiarĂŞ, stanie siĂŞ. Staje siĂŞ nie dlatego, Âże staĂŚ siĂŞ musi, staje siĂŞ, bo to twoje dzieÂło. Ty wiesz, co staĂŚ siĂŞ moÂże, a projekcja myÂśli, to twĂłj dar. Umiesz go coraz lepiej wykorzystywaĂŚ. KaÂżda myÂśl to ksiĂŞga otwarta, kaÂżda nastĂŞpna to ksiĂŞgozbiĂłr. Nie moÂżna stworzyĂŚ dzieÂła cudzÂą myÂślÂą – choĂŚby najmÂądrzejsza, nie jest twoja. Gdy wszyscy to pojmÂą, stanie siĂŞ dzieĂą. ÂŚwiatÂło mÂądroÂści pÂłynie z treÂści, lecz treœÌ jest tylko poÂłowÂą dzieÂła. Aby ÂŚwiatÂłu przydaĂŚ blasku, potrzebna jest wiara, a wiara wypÂływa z serca. ZapaÂł nic nie da, gdy zabraknie wiary.

Tekst czytany przez stu mĂŞdrcĂłw jest dla kaÂżdego z nich inny. Jeden przeczyta i rozumie, drugi przeczyta dwa razy i zrozumie, a setny po stokroĂŚ przeczyta i bĂŞdzie szukaÂł dalej, bo on wie, Âże kaÂżde sÂłowo coÂś znaczy. Przeczytane sÂłowo daje impuls myÂślom, a one sÂą kluczem do bram przypomnienia. Czytaj, aÂż zrozumiesz, Âże nie sÂłowa sÂą waÂżne.
 

Ci, co to wiedzÂą, nie pomogÂą, bo oni wiedzÂą, Âże pomĂłc nie mogÂą. Ci, co mĂłwiÂą, Âże pomogÂą, nie pomogÂą, bo pomĂłc nie mogÂą.

Czas nie mija – on jest. Tylko zegar wybija godziny. To wÂłaÂśnie jest zÂłudzenie upÂływu czasu. To jest kluczem tajemnicy poznania. Ten kto to zrozumie, pojmie, Âże wieczne Teraz jest naszym prawdziwym czasem. Ten, kto szuka sensu Âżycia, nigdy go nie znajdzie, bo sens Âżycia to cel, ktĂłry sam sobie wybraÂł. Gdy przypomnisz sobie tĂŞ prawdĂŞ, czas wrĂłci na wÂłaÂściwe miejsce.

Ka¿dy wyszed³ z Jasnoœci i ka¿dy do Niej powróci, lecz szczêœciem jest powróciÌ, maj¹c Jej pe³n¹ œwiadomoœÌ w Tu. PowróciÌ nie znaczy odejœÌ; powróciÌ to znaczy odzyskaÌ prapamiêÌ.

 

Hanna Kotwicka

Nie zrozumieilÂśmy siĂŞ.
Religia kiedyœ by³a techologi¹, która pomaga³a cz³owiekowi znaleŸÌ samodzielnie odpowiedŸ - "co jest po drugiej stronie."

Czyli to byÂło na zasadzie:
- chodÂź tu czÂłowieku i zobacz sam, doÂświadcz SAM. "Pogadaj ze swoim pra pra dziadkiem."

A nie tak jak to jest teraz:
- w ksiĂŞdze tej i ten napisano to i tamto.

W takiej dziedzinie technologii postĂŞp oznacza tak naprawdĂŞ regres.
Taka dziedzina wiedzy moÂże siĂŞ rozpowszechniaĂŚ jedynie poprzez osobiste doÂświadczenie.
A poniewaÂż niewielu tego doÂświadcza, to potrafiÂą jedynie przepisywaĂŚ i cytowaĂŚ "mÂądre" ksiaÂżki.

To trochĂŞ tak, jak z pÂływaniem. Potrafi CiĂŞ nauczyĂŚ pÂływaĂŚ jedynie ten, ktĂłry sam to potrafi.
No... ale ktĂłry kapÂłan szczerze przyzna, Âże nie potrafi "pÂływaĂŚ".  ÂŻe na temat pÂływania to sobie jedynie poczytaÂł w jednej czy drugiej ksiaÂżce, albo go nauczyli w szkole. Ale jak to jest "zanurzyĂŚ gÂłowĂŞ" to on nie ma pojĂŞcia.

Dlatego uwaÂżam obecnie religiĂŞ  - kaÂżdÂą (Âżeby nie byÂło Âże jakiejÂś nie lubiĂŞ) za stratĂŞ czasu.

Od czytania ksiaÂżek o pÂływaniu i gadaniu na ten temat, nie nauczymy siĂŞ pÂływaĂŚ.

No, chyba, Âże religiĂŞ wÂłaÂśnie tak rozumiemy - jako nieustanne gadanie o rzeczach, o ktĂłrych siĂŞ nie ma pojecia.
To tak.. to warto :)

czuwaj

..zgadza siĂŞ
jak juÂż gdzieÂś wczeÂśniej ktoÂś napisaÂł-
"gromadzenie wiedzy w ksi¹¿kach- to tylko jej kolekcjonowanie, a nie doœwiadczanie na sobie"
tak to chyba leciaÂło ;)

pozdr.

Jak dla mnie najwiĂŞkszÂą zaletÂą religii jest to, Âże na jej tle, na zasadzie kontrastu,  wyraÂźniej widaĂŚ wÂłasny kierunek :)

Sprzeciw wobec religii sytuuje ciĂŞ po drugiej stronie tej samej huÂśtawki.
A przecieÂż  masz zejœÌ z huÂśtawki.

czuwaj

to te¿ siê zgadza- tyle ¿e jak do tej pory karmiono nas tylko pó³prawdami, w zale¿noœci na której stronie chuœtawki kto siedzia³ ;)

To nie sprzeciw, lecz zrozumienie. MoÂżna je osiÂągn¹Ì bez sprzeciwiania siĂŞ, lecz przez  bierny opĂłr i obserwacjĂŞ ( Castanieda nazywaÂł to dyscyplinÂą, niewzruszonoÂściÂą ) , a zatem zmianĂŞ postrzegania . W ten sposĂłb dekomponujesz stan hipnozy ...

Jakiej hipnozy ?  , a  tutaj taka fajna historia  a ten temat

"Istnieje zachodnia opowieœÌ, która mówi o bardzo bogatym magiku posiadaj¹cym ogromne stado owiec. Nasz magik dusi³ ka¿dy grosz. Nie chcia³ wynaj¹Ì pasterzy ani zbudowaÌ p³otów dooko³a pastwisk, gdzie pas³y siê owce. Nic dziwnego, ¿e owce czêsto b³¹ka³y siê po lesie, wpada³y w parowy i tak dalej. Najwa¿niejszy jednak by³ fakt, ¿e ci¹gle ucieka³y, poniewa¿ wiedzia³y, ¿e magik chce ich miêsa i skóry - co wcale im siê nie podoba³o.

W koĂącu magik znalazÂł sposĂłb. ZahipnotyzowaÂł swoje owce i poddaÂł je sugestii, Âże - po pierwsze - sÂą nieÂśmiertelne i nic zÂłego im siĂŞ nie dzieje, kiedy sÂą obdzierane ze skĂłry. Przeciwnie - powiedziaÂł im, Âże jest to dla nich bardzo korzystne, a nawet przyjemne. Po drugie - zasugerowaÂł swoim owcom, Âże jest dobrym pasterzem, ktĂłry kocha swoje stado do tego stopnia, Âże zrobi dla nich wszystko. Po trzecie - nawet gdyby coÂś im siĂŞ miaÂło staĂŚ, to i tak nie wydarzy siĂŞ to dzisiaj i dlatego nie ma potrzeby teraz o tym myÂśleĂŚ. NastĂŞpnie magik poddaÂł swoje owce sugestii, Âże nie sÂą wcale owcami - jednym powiedziaÂł, Âże sÂą lwami, innym, Âże sÂą orÂłami; jeszcze innym, Âże sÂą ludÂźmi - a w koĂącu niektĂłrym, Âże sÂą magikami.

W efekcie tego zniknĂŞÂły wszystkie jego problemy z owcami. Owce przestaÂły uciekaĂŚ i cicho oczekiwaÂły na swĂłj czas, kiedy magik bĂŞdzie potrzebowaÂł ich skĂłry i miĂŞsa." (P.D. Ouspensky, In Search of the Miraculous [W Poszukiwaniu CudĂłw])

typowy, prosty psychologiczny chwyt. Wystarczy czemuÂś nadac tylko powierzchownie cechy prawdopodobienstwa i gÂłosic jako nowÂą teoriĂŞ w opozycji do jakiejs znanej prawdy. A to tylko marne wÂłasne przypuszczenia porĂłwnywane z wÂłasnymi innymi, takiej samej klasy, przypuszczeniami.  :)

I taka wlasnie droga idzie czlowiek w dzisiejszych czasach przez ten skorumpowany, oszukany swiat, czesto jest glownym
aktorem tej marnej sztuki. Ciagle czeka ze ktos poda mysl przewodnia, zadba o jutro, przejdzie za niego przez zycie.
Nie zdaje sobie sprawy ze kazdy z nas ma wlasna wole, z ktorej prawie nie kozysta bo ma strach, jest nie pewny i woli tak
jak wszyscy, w grupie zawsze razniej- tak jak te owieczki. Pozdrawiam wiosennie.
 

Rafaela

A ta znana prawda, to czyjego autorstwa? Czy przypadkiem nie jakiegoÂś magika, poddanego autohipnozie bÂądÂź
zahipnotyzowanego przez innego magika?
Doprawdy, magiczny ten Âświat.  ;)


Rafaelo, zauwaÂż jednak, Âże prĂłcz stada i ich przewodnikĂłw wystĂŞpujÂą rĂłwnieÂż samotnicy.
Pytanie, czy Ci ostatni (jako element caÂłoÂści) sÂą czyÂści od idei kultywowanych przez stado?
I czy nie wychodzi na to, Âże kaÂżdy z nas jest magikiem na wÂłasnym polu?   


Pozdrawiam sÂłonecznie  :)

Witaj ptaku,
najlepiej jak to jest ta absolutna prawda, wszĂŞdzie znana, wydawaÂłoby siĂŞ. Ale tak naprawde klepie siĂŞ jÂą bezmyÂślnie a to co funkcjonuje, to nasza prywatna nakÂładka na tĂŞ absolutnÂą prawdĂŞ. No i ktoÂś pomyÂśli, Âże to sytuacja bez wyjÂścia, Âże my jesteÂśmy
skazani klepac tak w kó³ko, w gruncie rzeczy wÂłasne prawdy.  :)
Przyznac trzeba, Âże czĂŞsto tak bywa.  :(

Z tymi prawdami, to jest tak, Âże kaÂżda sroka swĂłj ogon chwali. A ogon, to tylko ogon
i kaÂżdy ptak oraz czworonĂłg go posiada. ChoĂŚby taki koĂą, czy jego wczeÂśniejsza, centaurowa wersja.  ;) 
No i wystĂŞpuje jeszcze w przyrodzie sam peÂłzajÂący ogon, czego dowodem jest w¹¿ kusiciel.  ;D

Ogon moÂże sÂłuÂżyĂŚ lataniu lub opĂŞdzaniu siĂŞ od kÂąsajÂących owadĂłw, takich quasi prawd (czyli prawd nam obcych). 
Niesie on prawdĂŞ o sobie. Ale, czy rĂłwnieÂż o jego posiadaczu?

Czym jest prawda absolutna? Czy istnieje takowa? W dodatku wszĂŞdzie znana?
Znasz jÂą Ace, czy tylko ogonek swĂłj chwalisz?   ;)


Edit:
ÂŻeby byÂło w temacie i Darek nas nie pogoniÂł, dodam jedynie, Âże religia to taka nakÂładka na nasze peÂłzajÂące wĂŞÂże.
Czy to zaleta, to juÂż do samodzielnego uznania. 

Wiesz Ptaszku, ta nakladka  ma bardzo duzy wplyw na zycie ludzkie, obojetnie jaka  to bedzie religia. Ja osobiscie mam nadzieje ze zyjemy w czasach ze mlodzi ludzie nie pozwola na tak duze naciski ze strony religii. Religie ciagle zyja ze strachu ludzkiego, ciekawe czym sie to zakonczy.

Rafaela

Witaj ptaku,
zaleÂży jak na to patrzec. JeÂśli patrzysz poprzez swojÂą duszĂŞ i swoje Âżycie, to jak najbardziej. W Twoim Âżyciu i w Twoim Âświecie jest powszechnie znana. JeÂśli zaÂś sÂądzisz, Âże Ty to jedno a ten Âświat za oknem to drugie i mozecie istniec niezaleÂżnie od siebie,
to tam prawdy nie ma. W ktĂłrym Âświecie siĂŞ znajdujesz, zaleÂży tylko od Ciebie.
Pytasz czy ja znam i czy chwalĂŞ. Znam ale nawet w myÂślach nie chwalĂŞ.  :)

To bardzo porusza, narod jest silny i czujacy:http://www.youtube.com/watch?v=1c5IiTVDT6k&feature=related

UÂłatwiÂłem Wam zadanie i wydzieliÂłem dyskusjĂŞ na temat zrozumienia encyklik papieskich jako osobny temat: Co J.P.II miaÂł na myÂśli? - zrozumienie encyklik papieskich (http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=6893.0)