Drukuj stronę - Swieto Zmartwychwstania

Interpretacja formuÂły „zmartwychwstaÂł trzeciego dni

Interpretacja historyczna

Tradycyjna apologetyka trzy dni pojmowaÂła jako odlegÂłoÂśĂŚ czasowÂą miĂŞdzy ÂśmierciÂą Chrystusa w Wielki PiÂątek a Jego zmartwychwstaniem w poranek wielkanocnym. Ta interpretacja wiÂąÂże siĂŞ z doÂświadczeniami paschalnymi pierwszych uczniĂłw Jezusa, ktĂłrzy na podstawie odkrycia pustego grobu i spotkaĂą ze ZmartwychwstaÂłym pierwszego dnia tygodnia rozgÂłaszali wieÂśĂŚ o zmartwychwstaniu Chrystusa trzeciego dnia.

Interpretacja mitologiczna

SÂą trzy hipotezy mitologiczne dotyczÂące pochodzenia formuÂły „dnia trzeciego”:

1. mity babiloĂąskie
2. zwiÂązane ze ÂświĂŞceniem niedzieli (dzieĂą sÂłoĂąca – bĂłstwa solarne), a powstaniem formuÂły (podobieĂąstwo Jezusa do sÂłoĂąca czczonego w kultach solarnych)
3. mity o bĂłstwach umierajÂących i powracajÂących do Âżycia

DokÂładna analiza ÂźrĂłdeÂł wykazaÂła, Âże wnioski o genetycznej zaleÂżnoÂści chrzeÂścijaĂąskiej formuÂły „dnia trzeciego” od mitĂłw byÂły zbyt pochopne, oparte na zewnĂŞtrznych jedynie podobieĂąstwach pewnych elementĂłw kultu pogaĂąskiego z chrzeÂścijaĂąskÂą liturgiÂą. Niemniej w rozwoju badaĂą nad formuÂłÂą odegraÂły w swoim czasie doÂśĂŚ waÂżnÂą rolĂŞ. UÂświadomiÂły bowiem koniecznoÂśĂŚ uwzglĂŞdnienia szerszego kontekstu religijnego, ktĂłry mĂłgÂł mieĂŚ wpÂływ na ksztaÂłtowanie siĂŞ pojĂŞĂŚ i sformuÂłowaĂą religii izraelskiej, a pĂłÂźniej chrzeÂścijaĂąskiej.

Interpretacja antropologiczna

Ta hipoteza jest zwiÂązana z poglÂądami dotyczÂącymi losĂłw duszy po Âśmierci czÂłowieka oraz tradycjĂŞ Ăłwczesnej goÂścinnoÂści, w ktĂłrych czas trzech dni odgrywaÂł szczegĂłlnÂą rolĂŞ. W Âśrodowisku palestyĂąskim bardzo silna byÂła wiara w trwanie duszy przy ciele (w nadziei powrotu) przez trzy dni od momentu Âśmierci. Po ich upÂływie dusza ostatecznie siĂŞ oddalaÂła.

Na wschodzie np. ChiĂączycy odprawiajÂą pogrzeb przez trzy dni, przy tym wzywajÂą dusze do powrotu. O tym wierzeniu wspominajÂą pisma iraĂąskie i mĂłwiÂą o oczekiwaniu na sÂąd. U GrekĂłw Ăłw trzeci dzieĂą od Âśmierci ma rĂłwnieÂż szczegĂłlne znaczenie.

Na Wschodzie byÂły rozpowszechnione zwyczaje zwiÂązane z goÂścinnoÂściÂą, ktĂłra nakazywaÂła goÂściowi czekanie przez trzy dni na wyjawienie przyczyny przybycia. W odniesieniu do Chrystusa moÂżna wskazaĂŚ, Âże byÂł On w krainie Âśmierci tylko goÂściem, a jego ÂśmierĂŚ byÂła czymÂś przejÂściowym.

Hipoteza ta nie znajduje potwierdzenia w zwyczajach pierwszych chrzeÂścijan, ktĂłrzy by w tym sensie interpretowali formuÂłĂŞ „dnia trzeciego”. Hipotezy antropologiczne poszerzyÂły jednak pole badaĂą nad formuÂłÂą. ZwrĂłciÂły uwagĂŞ na pozabiblijnÂą literaturĂŞ ÂżydowskÂą i chrzeÂścijaĂąskÂą, ktĂłra mogÂła pomĂłc w lepszym wyjaÂśnieniu nowotestamentowych tekstĂłw o zmartwychwstaniu Chrystusa „dnia trzeciego”. W tym sensie hipotezy te odegraÂły pozytywnÂą rolĂŞ w ewolucji badaĂą nad formuÂłÂą.

Interpretacja egzegetyczna

Hipoteza ta dotyczy biblijnego pochodzenia formuÂły „dnia trzeciego”. Jezus sam to zapowiadaÂł (Mk 8,31; 9,31; 10,33n; zob. teksty par.). Twierdzi siĂŞ, Âże zapowiedzi Chrystusowego „koĂąca”, jak i popaschalna formuÂła „dnia trzeciego” uksztaÂłtowaÂły siĂŞ pod wpÂływem proroctw starotestamentalnych (np. 1Kor 15,3-5; „zgodnie z Pismem). KsiĂŞga Jonasza i epizod trzech dni we wnĂŞtrznoÂściach ryby. Inne teksty starotestamentowe to: Wj 16,11.16; KpÂł 23,9nn; 2Krl 20,5; Oz 6,2. NajwiĂŞksze zainteresowanie budziÂło proroctwo Ozeasza: „Po dwu dniach przywrĂłci nam Âżycie, a dnia trzeciego nas dÂźwignie i ÂżyĂŚ bĂŞdziemy w jego obecnoÂści”.

To dostrzeÂżenie proroctw i zapowiedzi wydarzeĂą paschalnych jest cenne, ale sami autorzy tej hipotezy nie uzurpujÂą sobie pewnoÂści wnioskĂłw, ktĂłre wskazujÂą na powstanie w kerygmacie apostolskim tej formuÂły tylko na podstawie tych zapowiedzi, a wiĂŞc pozostaje to w sferze przypuszczeĂą. DziĂŞki tej hipotezie nastÂąpiÂł rozwĂłj gÂłĂŞbszego zrozumienia interpretacji historiozbawczej.

Interpretacja historiozbawcza

Rozumienie formuÂły „dnia trzeciego” wyÂłÂącznie w sensie zbawczym. Oznacza ona, Âże trzeciego dnia nastÂąpiÂło ostatecznie zbawienie przynoszÂące ostateczne zwyciĂŞstwo nad ÂśmierciÂą i szatanem. BĂłg przez swoje miÂłosierdzie „dnia trzeciego” zmienia bieg historii, dziĂŞki czemu nastaje czas zbawienia, Âżycia i zwyciĂŞstwa. Interpretacja historiozbawcza formuÂły kÂładzie mocny akcent na treÂśĂŚ teologicznÂą, relatywizujÂąc jej znaczenie czasowe. NawiÂązuje w ten sposĂłb do koncepcji, ktĂłre zmartwychwstanie ujmujÂą jako wydarzenie nadprzyrodzone, a wiĂŞc transcendentne – przekraczajÂące granice przestrzeni i czasu, czÂłowiekowi zaÂś dostĂŞpne jedynie przez znaki chrystofanii i pustego grobu.

http://www.republika.pl/arkapana/trzeciego.html

TRADYCJE I OBYCZAJE W POLSCE

ÂŚwiĂŞta wielkanocne
Wielkanoc kojarzy siĂŞ nam z kolorowymi pisankami, mnĂłstwem pysznego jedzenia, Âśmigusem dyngusem i wieloma innymi przyjemnymi rzeczami.

Wielkanoc jest najstarszym i najwaÂżniejszym ÂświĂŞtem chrzeÂścijaĂąskim. SÂą to ÂświĂŞta upamiĂŞtniajÂące ÂśmierĂŚ krzyÂżowÂą i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. PoprzedzajÂący jÂą tydzieĂą, stanowiÂący okres wspominania najwaÂżniejszych dla wiary chrzeÂścijaĂąskiej wydarzeĂą, nazywany jest Wielkim Tygodniem. Wielkanoc jest ÂświĂŞtem ruchomym. MoÂże wypadaĂŚ pomiĂŞdzy 22 marca a 25 kwietnia.

Niedziela Wielkanocna (nazywana teÂż WielkÂą NiedzielÂą, NiedzielÂą Zmartwychwstania PaĂąskiego) to pierwszy dzieĂą ÂświÂąt wielkanocnych. W Polsce w godzinach porannych odprawiana jest uroczysta rezurekcja (resurrectio Âłac. oznacza zmartwychwstanie), ktĂłra swymi tradycjami siĂŞga Âśredniowiecza. Po powrocie do domu w gronie rodzinnym zasiada siĂŞ do uroczystego Âśniadania wielkanocnego, ktĂłre rozpoczyna siĂŞ skÂładaniem ÂżyczeĂą i dzieleniem siĂŞ ÂświĂŞconkÂą z koszyczka. Na stoÂłach znajdujÂą siĂŞ jajka, wĂŞdliny, wielkanocne baby i mazurki. StoÂły zdobione sÂą bukietami z bazi i pierwszych wiosennych kwiatĂłw.

PoniedziaÂłek Wielkanocny (zwany teÂż Lanym PoniedziaÂłkiem, ÂŚmigusem-dyngusem ) to drugi dzieĂą ÂświÂąt Wielkiej Nocy. W polskiej tradycji tego dnia polewa siĂŞ dla ÂżartĂłw wodÂą inne osoby, nawet nieznajome. Polewanie wodÂą nawiÂązuje do dawnych praktyk pogaĂąskich, ÂłÂączÂących siĂŞ z symbolicznym budzeniem siĂŞ przyrody do Âżycia i co rok odnawialnej zdolnoÂści ziemi do rodzenia. Do dziÂś zwyczaj kropienia wodÂą ÂświĂŞconÂą pĂłl w poniedziaÂłkowy ranek przez gospodarzy jest spotykany we wsiach na poÂłudniu Polski.

Polska tradycja potraw wielkanocnych jest bardzo bogata i nie ma chyba innej tak bogatej tradycji kulinarnej na czas obchodĂłw ÂŚwiÂąt Wielkanocnych. Czekamy na to Âśniadanie przez caÂły Wielki Post, zatem nie dziwi fakt, Âże wszystkiego co znajduje siĂŞ na stole staramy siĂŞ skosztowaĂŚ choĂŚby przynajmniej po troszeczkĂŞ.
Na tradycyjnym stole wielkanocnym nie moÂże zabraknÂąĂŚ takich potraw jak:

* Âżurek wielkanocny
* biaÂła kieÂłbasa pieczona
* szynka ÂświÂąteczna
* faszerowane jajka
* ĂŚwikÂła
* babka wielkanocna
* mazurek
* sernik

A po obfitym ÂświÂątecznym Âśniadaniu zapraszamy wszystkich do wielkanocnych zabaw z pisankami.
Jajko o jajko - zabawa w parach; potrzebne jest po jednej pisance na osobĂŞ; zawodnicy siadajÂą naprzeciwko siebie; naleÂży uderzyĂŚ jajkiem o jajko partnera; wygrywa ten zawodnik, ktĂłrego jajko nie bĂŞdzie zbite.
Kto dalej - potrzebne jest po jednej pisance na osobĂŞ; zawodnicy stajÂą na linii startu; na podany sygnaÂł popychajÂą swojÂą pisankĂŞ tak, aby potoczyÂła siĂŞ jak najdalej; ten kto wygra zabiera pisanki przeciwnikĂłw.
RzuĂŚ pisankĂŞ - potrzebne jest po jednej pisance na osobĂŞ; pary stajÂą w odlegÂłoÂści 1 m od siebie i jednoczeÂśnie rzucajÂą do siebie jajka; jeÂśli je zÂłapiÂą odsuwajÂą siĂŞ o metr i rzucajÂą znowu; wygrywa para ktĂłra odsunĂŞÂła siĂŞ od siebie na najwiĂŞkszÂą odlegÂłoÂśĂŚ i ktĂłrej udaÂło siĂŞ nie zbiĂŚ jajek.

ÂŚwiĂŞta spĂŞdzane przy stole w rodzinnym gronie to radosne chwile, ktĂłre wspominamy przez caÂły rok. W dzisiejszych czasach, gdy kaÂżdy dzieĂą mija niezauwaÂżony, to wÂłaÂśnie ÂświĂŞta sprawiajÂą, Âże mamy czas by nacieszyĂŚ siĂŞ sobÂą. To czas, gdy z przyjemnoÂściÂą odwiedzamy swoich bliskich i przyjaciĂłÂł. SiedzÂąc przy ÂświÂątecznym stole, w wyjÂątkowym i podniosÂłym nastroju, mamy okazjĂŞ do spotkaĂą, dÂługich rozmĂłw. WĂłwczas moÂżemy siĂŞ wreszcie sobÂą nacieszyĂŚ , przyblizyc i odswiezyc uklady rodzinne.

Z okazji ÂŚwiÂąt zycze wszystkim forumowiczom
zdrowych i pogodnych ÂŚwiÂąt Wielkanocnych, obfitoÂści na ÂŚwiÂątecznym stole, smacznego jajka oraz wiosennego nastroju w rodzinnym gronie.

Rafaela

Niezależne Forum Projektu Cheops

RozwĂłj duchowy => BĂłg i religie => Wątek zaczęty przez: Rafaela Kwiecień 22, 2011, 18:47:54