Niezależne Forum Projektu Cheops

wierzyĂŚ, nie wierzyĂŚ, ale poczytaĂŚ moÂżna ;)

"Nowy projekt FN nazwaliÂśmy roboczo '2012'. W tym miejscu czekamy na wszystkich, ktĂłrzy majÂą ciekawe pytanie lub uwagĂŞ lub... materiaÂł. Ten dziaÂł bĂŞdzie przeglÂądany przez ludzi FN, a takÂże naszego znajomego Patryka Geryla (wybrane fragmenty bĂŞdÂą specjalnie dla niego tÂłumaczone). Na dobry poczÂątek przedstawiamy rzecz stworzonÂą przez naszego oficera, ktĂłrÂą roboczo nazwaÂł RAPORTEM FN o 2012:


Raport NAUTILUSA
Czy Ziemi grozi zagÂłada w 2012 roku? NiezwykÂła interpretacja proroctwa MajĂłw i staroÂżytnych Egipcjan rozszyfrowana przez Patricka Geryl`a i Gino Ratinckx`a


Informacje o zbliÂżajÂącym siĂŞ wydarzeniu, ktĂłre zmieni losy ziemi, powtarzajÂą siĂŞ w dziesiÂątkach przepowiedni i proroctw. Wydarzenie takie zapowiadaÂł Nostradamus, wedÂług ktĂłrego po tym nastÂąpi nowy okres w dziejach ludzkoÂści. Wielu interpretatorĂłw jego centurii uwaÂża, Âże wielki jasnowidz przewidywaÂł zmianĂŞ biegunĂłw ziemskich, co ma spowodowaĂŚ katastrofalne wrĂŞcz skutki. SÂłynny amerykaĂąski ÂśpiÂący prorok Edgar Cayce w swoich readingach mĂłwiÂł wprost, Âże przebiegunowanie Ziemi bĂŞdzie zwiÂązane z ponownym pojawieniem siĂŞ Atlantydy, ktĂłra ma wynurzyĂŚ siĂŞ z oceanu. MĂłwiÂł on wyraÂźnie, Âże czasy tych wydarzeĂą sÂą bardzo bliskie, a wszystko wydarzy siĂŞ na przeÂłomie nowego tysiÂąclecia. I wreszcie musimy wspomnieĂŚ o proroctwie MajĂłw, ktĂłre takÂże przewiduje wydarzenie, ktĂłre „zmieni oblicze Âświata”.
„W przepowiednie nie trzeba wierzyĂŚ, ale znaĂŚ powinni je wszyscy” mawiaÂł najsÂłynniejszy polski astrolog Leszek Szuman i dlatego zdecydowaliÂśmy siĂŞ zaprezentowaĂŚ na Âłamach Nautilusa bulwersujÂące opracowanie, ktĂłre jest dzieÂłem dwĂłch amerykaĂąskich autorĂłw Patrick`a Geryl`a i Gino Ratinckx`a. Od wielu lat sÂą oni badaczami zagadek przeszÂłoÂści, ktĂłrzy od kilku lat poÂświĂŞcili siĂŞ analizie proroctw MajĂłw i Egipcjan. ZÂłamali oni staroÂżytne szyfry gwiezdne sprzed 10000 lat, jak choĂŚby tajemniczy znak z Dendery. Ma tam byĂŚ zawarte ostrzeÂżenie o zjawisku zwiÂązanym ze SÂłoĂącem, ktĂłre byÂło znane staroÂżytnym ludom, a ktĂłrego nie sÂą Âświadomi wspó³czeÂśni naukowcy. PolegaĂŚ ma ono na tym, Âże co 12 tysiĂŞcy lat nasza gwiazda przeÂżywa stan hiperaktywnoÂści, co w katastrofalny sposĂłb wpÂływa na naszÂą planetĂŞ. SÂłoĂące zaczyna bowiem emitowaĂŚ tak potĂŞÂżne promieniowanie elektromagnetyczne, Âże jÂądro Ziemi zaczyna peÂłniĂŚ funkcjĂŞ cewki elektromagnetycznej, w efekcie czego dochodzi do zmiany ziemskich biegunĂłw. Zapiski pozostawione przez MajĂłw czy Egipcjan pozwoliÂły precyzyjnie okreÂśliĂŚ datĂŞ ostatniej hiperaktywnoÂści SÂłoĂąca, a miaÂło to miejsce w roku 9792 p.n.e. NiepokojÂące jest to, Âże data ta idealnie pokrywa siĂŞ z ustaleniami geologĂłw, ktĂłrzy podejrzewajÂą, Âże wÂłaÂśnie wtedy na Ziemi doszÂło do gigantycznego potopu. Majowie wiedzieli, Âże tego typu zjawisko jest czymÂś normalnym dla gwiazd wielkoÂści naszego SÂłoĂąca i w dziejach Ziemi powtarza siĂŞ cyklicznie - wÂłaÂśnie co 11.5 tysiĂŞca lat. Teoria Geryla i Ratinckx`a jest tym bardziej zadziwiajÂąca, Âże wyjaÂśnia zjawisko tzw. drugiego SÂłoĂąca, ktĂłre ma bezpoÂśrednio pojawiĂŚ siĂŞ na niebie zwiastujÂąc zbliÂżajÂącÂą siĂŞ katastrofĂŞ (pisaÂł o tym m.in. Nostradamus). Odczytanie przesÂłania MajĂłw pozwoliÂło ustaliĂŚ, Âże pierwszym efektem wzmoÂżonej aktywnoÂści naszej gwiazdy bĂŞdzie zmiana Wenus, ktĂłra na naszym niebie zamieni siĂŞ w pÂłonÂącÂą pochodniĂŞ. W swojej ksi¹¿ce „Proroctwo Oriona na rok 2012” autorzy podajÂą dokÂładnÂą datĂŞ czegoÂś, co ma zmieniĂŚ na zawsze naszÂą planetĂŞ i zapoczÂątkowaĂŚ nowÂą erĂŞ w dziejach ludzkoÂści. 21 grudnia 2012 roku ma dojœÌ do niespotykanego ustawienia planet, ktĂłre zawsze zwiÂązane jest z morderczÂą fazÂą aktywnoÂści SÂłoĂąca. Wtedy to dojdzie do przebiegunowania Ziemi, a wszystko ma rozegraĂŚ siĂŞ w czasie kilkunastu godzin. Sprawa wydaÂła nam siĂŞ na tyle interesujÂąca, Âże przedstawiamy jÂą na Âłamach serwisu Nautilusa. Z autorami tej ksi¹¿ki zamierzamy nawiÂązaĂŚ Âścis³¹ wspó³pracĂŞ i sprĂłbujemy zaprosiĂŚ ich do Polski. PowoÂłaliÂśmy zespó³, ktĂłry sprĂłbuje zweryfikowaĂŚ, czy wyliczenia AmerykanĂłw sÂą prawidÂłowe (swoje tezy oparli oni bowiem na skomplikowanych analizach matematycznych). JuÂż teraz jednak przedstawiamy Wam kilka wybranych fragmentĂłw ksi¹¿ki „Proroctwo Oriona na rok 2012”.

O wszystkim tym wiedzieli ludzie, ktĂłrzy Âżyli w staroÂżytnoÂści i niepodobna im nie wierzyĂŚ. Dlaczego? Bo nasze pole magnetyczne jest jednym z najmniej zrozumiaÂłych cudĂłw wszechÂświata. W artykule „Zmiany kierunkĂłw pola magnetycznego Ziemi” w "Science" z 17 stycznia 1969 roku Allan Cox stwierdza: "Istnieje zawstydzajÂący brak teorii wyjaÂśniajÂącej obecny stan pola magnetycznego Ziemi". Jeszcze w roku 2000 sytuacja pozostawaÂła niezmieniona.
Co teraz myœl¹ naukowcy? Nasze pole magnetyczne jest elektromagnesem. Wszyscy to wiedz¹. Jak to siê dzieje? Poniewa¿ nasza planeta obraca siê, magnetyzm jest indukowany w taki sam sposób, jak w cewce, przez któr¹ p³ynie pr¹d elektryczny. Innymi s³owy, Ziemia jest gigantyczn¹ pr¹dnic¹ z biegunem pó³nocnym i po³udniowym.
Nie pytaj o wiĂŞcej - naukowcy naprawdĂŞ tego nie wiedzÂą! OdwrĂłcenie biegunĂłw siĂŞ zdarza. PotwierdzajÂą to geolodzy. Dzieje siĂŞ to co mniej wiĂŞcej 11 500 lat, ale nikt nie wie dlaczego. Wszystkie spekulacje sprowadzajÂą siĂŞ do "nieznanej siÂły", powodujÂącej te odwrĂłcenia - ale dotychczas nie ma na to odpowiedzi. ZawstydzajÂące? No chyba!
To kieruje nasz¹ uwagê ku S³oùcu - tam mo¿emy zobaczyÌ, jak potê¿ne mog¹ byÌ odwrócenia magnetyczne! Si³y magnetyczne s¹ prawdziwym powodem milionów wybuchów j¹drowych na S³oùcu, jest ono bowiem gwiazd¹ magnetyczn¹: ma biegun pó³nocny, biegun po³udniowy i równik.
Podobnie jak Ziemia, S³oùce siê obraca. Obrót S³oùca jest bardzo szybki, ponad 6000 kilometrów na godzinê. Powstaje mnóstwo pól magnetycznych, które rozgrzewaj¹ koronê s³oneczn¹ do temperatury powy¿ej l 000 OOO°C. Pojedynczy rozb³ysk s³oneczny spowodowany krótkim spiêciem w jednym z pól magnetycznych wytwarza energiê równ¹ dwóm miliardom bomb wodorowych! WyobraŸcie sobie taki wybuch na Ziemi, a szybko obliczycie straty, jakie móg³by spowodowaÌ. Nastêpnie weŸmy plamy s³oneczne. Charakteryzuje je potê¿ne pole magnetyczne. Si³a magnetyczna plam s³onecznych jest ogromna - 20000 razy wiêksza, ni¿ Ziemi. Plamy s³oneczne przebijaj¹ powierzchniê S³oùca co 11 lat -tyle wynosi ich cykl. Na pocz¹tku ka¿dego cyklu bieguny plam s³onecznych odwracaj¹ siê, powoduj¹c gigantyczne eksplozje nuklearne!
To kieruje nas ponownie ku staro¿ytnym. Odkryli oni teoriê pól magnetycznych S³oùca. Cotterell w swojej ksi¹¿ce Prorocza wiedza Majów opisuje tê teoriê, przedstawiaj¹c obliczenia Majów dotycz¹ce zmian pola magnetycznego S³oùca. To jest doprawdy coœ nadzwyczajnego. Kiedy to siê dzieje, ogromne rozb³yski s³oneczne siêgaj¹ biegunów Ziemi.
I wtedy - bum! Pole magnetyczne Ziemi równie¿ siê odwraca i zaczyna ona kr¹¿yÌ w odwrotnym kierunku. Biegun pó³nocny staje siê po³udniowym i na odwrót! Rozumiecie? Ziemia rusza w przeciwnym kierunku, a bieguny siê odwracaj¹!
Po przeczytaniu tych zapisków ogarn¹³ mnie strach. To jasne, ¿e czeka nas œwiatowa katastrofa o nieznanych rozmiarach. Niemal ca³a ludzkoœÌ zniknie z powierzchni Ziemi. Europa powróci do epoki lodowcowej i stanie siê terenem niemo¿liwym do zamieszkania z powodu zanikniêcia ciep³ego pr¹du - Golfsztromu.
W Ameryce Pó³nocnej bêdzie jeszcze gorzej. W jednej chwili znajdzie siê ona pod lodem bieguna po³udniowego, tak jak to siê sta³o z Atlantyd¹. NieuchronnoœÌ katastrofy nie budzi³a w¹tpliwoœci. W swojej ksi¹¿ce The Path oJthe Pole profesor Charles Hapgood pisze:
Znalaz³em dowód na trzy rozmaite pozycje bieguna pó³nocnego w niedawnym okresie. Podczas ostatniego zlodowacenia Ameryki Pó³nocnej biegun wydawa³ siê znajdowaÌ w Zatoce Hudsona, mniej wiêcej na 600 szerokoœci geograficznej pó³nocnej i 830 d³ugoœci geograficznej zachodniej. Przesun¹³ siê na swoje obecne miejsce poœrodku Oceanu Arktycznego jakieœ 12000 lat temu.
Datowanie za pomoc¹ metody badania rozpadu cz¹stek radioaktywnych sugeruje, ¿e biegun znalaz³ siê w Zatoce Hudsona jakieœ 50 000 lat temu, a przedtem by³ ulokowany na Morzu Grenlandzkim, mniej wiêcej na 730 szerokoœci geograficznej pó³nocnej i 10 o d³ugoœci geograficznej wschodniej. Jeszcze 30 000 lat wczeœniej biegun móg³ znajdowaÌ siê w okrêgu Yukon w Kanadzie. Jeœli zmieni siê biegun pó³nocny, zmieni siê tak¿e po³udniowy. Hapgood pisze, co nastêpuje:
Powa¿ny dowód na umiejscowienie bieguna w Zatoce Hudsona pochodzi z Antarktydy. Przy ustawieniu bieguna pó³nocnego na 600 szerokoœci pó³nocnej i 830 d³ugoœci zachodniej, biegun po³udniowy odpowiednio znajdowa³by siê na 600 szerokoœci po³udniowej i 970 d³ugoœci wschodniej -na oceanie poza Wybrze¿em Mac-Roberstona Ziemi Królowej Maud, na Antarktydzie. To umieszcza³oby biegun po³udniowy oko³o siedem razy dalej od Morza Rossa na Antarktydzie, gdzie znajduje siê on teraz. Powinniœmy siê zatem spodziewaÌ, ¿e w tamtym czasie Morze Rossa nie by³o pokryte lodem. Mamy dok³adne potwierdzenie tego faktu. Po³¹cz ze sob¹ precesjê równonocy, przesuniêcie siê skorupy ziemskiej i odwrócenie pola magnetycznego, a otrzymasz w ten sposób obraz kolosalnego mordercy. Góry i wyspy wypiêtrzy on w niebo i spowoduje gigantyczn¹ zag³adê. Nikt nie kwestionuje powi¹zania pomiêdzy epok¹ lodowcow¹ i zmianami magnetycznymi. Zlodowacenie odgrywa³o g³ówn¹ rolê niemal we wszystkich katastrofach w dziejach Ziemi. Steven M. Stanley z Uniwersytetu Johna Hopkinsa twierdzi, ¿e och³odzenie klimatu by³o czynnikiem sprawczym wyginiêcia gatunków w kambrze, a tak¿e w permie, w dewonie itd.
Niewiele ponad 100 lat temu ludzi szokowaÂło przypuszczenie, Âże wielkie pÂłyty
lodowcowe o gruboœci pó³tora kilometra mog³y pokrywaÌ kiedyœ tereny o umiarkowanym klimacie w Ameryce Pó³nocnej i w Europie. PóŸniej przyjêto teoriê nie jednej, ale wielu epok lodowcowych. Z czasem znaleziono dowody wystêpowania okresów zlodowaceù na ca³ej Ziemi, nawet w regionach tropikalnych. Odkryto, ¿e p³yty lodowe obejmowa³y niegdyœ ogromne przestrzenie zwrotnikowych Indii i równikowej Afryki.
Coleman, jeden z najwiêkszych znawców epok lodowcowych, pisa³ w swojej ksi¹¿ce Ice Ages Recent and Ancient (Epoki lodowcowe dawne i nowe):
Odkryto równie¿, ¿e te p³yty lodowe rozmieszczone by³y w sposób niejako kapryœny. Syberia, na której znajduj¹ siê teraz najzimniejsze tereny œwiata, nie by³a pokryta lodem. To samo dotyczy wiêkszoœci Alaski i terytorium Yukonu w Kanadzie, podczas gdy pó³nocna Europa, zjej stosunkowo ³agodnym klimatem, pokryta by³a lodem daleko na po³udnie, a¿ do szerokoœci Londynu i Berlina. Równie¿ wiêkszoœÌ obszaru Kanady i Stanów Zjednoczonych by³a pokryta lodem - lodowiec siêga³ a¿ doCincinnati i do doliny Missisipi.
Wspó³czeœni naukowcy zgadzaj¹ siê, ¿e opis Colemana jest zasadniczo œcis³y. Profesor l.K. Charlesworth z Queen's University w Belfaœcie wyra¿a swoj¹ opiniê nastêpuj¹co: "Przyczyna tych wszystkich zmian, jedna z najwiêkszych zagadek w historii geologii, pozostaje nierozwi¹zana; mimo usi³owaù ca³ych pokoleù astronomów, biologów, geologów, meteorologów i fizyków, odpowiedŸ ci¹gle nam umyka".
Coleman, ktĂłry w swoich poszukiwaniach spenetrowaÂł wiele terenĂłw Afryki i Indii, badajÂąc tam dowody istnienia na nich zlodowaceĂą, interesujÂąco opisuje swoje doÂświadczenia w wynajdowaniu oznak bardzo niskich temperatur w miejscach, gdzie spÂływaÂł potem w promieniach palÂącego tropikalnego sÂłoĂąca:
W upalny wieczór na pocz¹tku zimy 2,50 w g³¹b strefy gor¹cej, wœród tropikalnego otoczenia trudno sobie wyobraziÌ, ¿e ten teren by³ przez tysi¹ce lat pokryty warstw¹ lodu o gruboœci tysiêcy metrów. Kontrast pomiêdzy przesz³oœci¹ i teraŸniejszoœci¹ jest tak zdumiewaj¹cy, ¿e ³atwo zrozumieÌ, dlaczego geolodzy d³ugo i zaciekle walczyli z teori¹ zlodowacenia Indii pod koniec karbonu. Kilka godzin gmerania i stukania m³otkiem w intensywnym afrykaùskim s³oùcu, na szerokoœci 2705', bez kropli wody, aby zebraÌ pr¹¿kowane kamyki i p³ytkê ³upku -to najbardziej wyrazisty kontrast pomiêdzy teraŸniejszoœci¹ i przesz³oœci¹, bo chocia¿ 27 sierpnia to dopiero wczesna wiosna, upa³ jest taki, jak w gor¹cy dzieù sierpniowy w Ameryce Pó³nocnej. Suchy, obezw³adniaj¹cy blask i lej¹cy siê pot sprawia, ¿e myœl o grubych warstwach lodu zalegaj¹cych w tym samym miejscu wydaje siê wrêcz nieprawdopodobna, ale bardzo nêc¹ca...
Wiemy zatem ju¿, ¿e okresy zlodowaceù i przesuniêcia biegunów zdarzaj¹ siê czêsto. Za kilka lat znowu ma do tego dojœÌ. Co siê wydarzy?
~ Ruch obrotowy Ziemi gwa³townie siê zwolni, a nastêpnie zmieni kierunek. Obecnie Ziemia porusza siê z zachodu na wschód, potem bêdzie siê obracaÌ ze wschodu na zachód. Innymi s³owy, Ziemia bêdzie nadal obracaÌ siê wokó³ swojej osi. To oznacza, ¿e Ziemia bêdzie musia³a zwolniÌ i zacz¹Ì obracaÌ siê w przeciwnym kierunku. Nast¹pi to w czasie krótszym ni¿ doba, a towarzyszyÌ temu bêd¹ potê¿ne zmiany, kataklizmy, œmierÌ miliardów ludzi i wielkie zniszczenie. Nastêpnie sytuacja unormuje siê ponownie, tyle ¿e nast¹pi¹ zmiany klimatyczne f w zwi¹zku z przesuniêciem

cdn.