Niezależne Forum Projektu Cheops

Baza kosmiczna Westa

 Kategorie: Astronomia, KOSMOS, NAUKA
Tagi: asteroidy, Carl Sagan, Down, Michio Kaku, NASA, NikoÂłaj Kardaszew, planetoidy, Richard Hoagland, Westa

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2011/08/Westa_2.jpg)
Kiedy sonda kosmiczna Dawn wyruszyÂła w stronĂŞ Westy – drugiej co do wielkoÂści planetoidy naszego UkÂładu SÂłonecznego – naukowcy badajÂący takie ciaÂła niebieskie, wiedzieli czego mogÂą oczekiwaĂŚ po fenomenalnych zbliÂżeniach powierzchni planetoidy, sfotografowanej przez sondĂŞ. Westa byÂła juÂż wczeÂśniej oglÂądana przez teleskop Hubbla i choĂŚ zdjĂŞcia nie byÂły zbyt wyraÂźne, moÂżna byÂło dostrzec, Âże coÂś „odgryzÂło” kawaÂłek planetoidy w czĂŞÂści gdzie znajduje siĂŞ jej biegun poÂłudniowy. ZdjĂŞcia z sondy Down miaÂły dostarczyĂŚ wiĂŞcej szczegó³ów na ten temat.

Naukowcy byli przekonani, Âże to wÂłaÂśnie odÂłamki z Westy kr¹¿¹ w wielkiej liczbie w pasie planetoid i zaskakujÂąco spora ich liczba spada na ZiemiĂŞ w formie meteorĂłw. Jednak juÂż pierwsze spojrzenie na zdjĂŞcie krateru zrobione z sondy wykazaÂło, Âże teoria ta nie ma nic wspĂłlnego z rzeczywistoÂściÂą. Domniemane kratery miaÂły Âściany, ktĂłre otaczaÂły wewnĂŞtrznÂą depresjĂŞ tylko do poÂłowy, a na ich dnie znajdowaÂły siĂŞ duÂżych rozmiarĂłw kopce, zamiast jak to jest zazwyczaj – stoÂżkowe wzniesienia. Ma siĂŞ wraÂżenie, Âże siÂła uderzenia stopiÂła fragment powierzchni Westy i wrĂŞcz „wychlusnĂŞÂła” zawartoœÌ krateru na zewnÂątrz, gdzie po ostygniĂŞciu stworzyÂła jego niekompletnÂą ÂścianĂŞ.


 W rejonie rĂłwnika Westy moÂżna dostrzec wyraÂźne krĂŞgi ciÂągnÂące siĂŞ dookoÂła planetoidy, ktĂłrych pochodzenia nie sposĂłb na razie wyjaÂśniĂŚ. Obserwacji dokonano kiedy Down zbliÂżyÂł siĂŞ do Westy na odlegÂłoœÌ 5200 km. Obecnie Down orbituje jeszcze bliÂżej bo w odlegÂłoÂści 2700 km od planetoidy, co z pewnoÂściÂą sprawi, Âże zdjĂŞcia bĂŞdÂą jeszcze dokÂładniejsze i byĂŚ moÂże poka¿¹ inne nietypowe elementy. Nadal nieznana jest odpowiedÂź na pytanie dlaczego Westa jest jednÂą z najjaÂśniejszych planetoid i odbija od siebie 40% padajÂącego na niÂą ÂświatÂła. Na zbliÂżeniach widaĂŚ, Âże niektĂłre fragmenty Westy sÂą jaÂśniejsze od innych i na razie naukowcy uwaÂżajÂą, Âże byĂŚ moÂże sÂą to jakieÂś krystaliczne struktury. Z pewnoÂściÂą miejsca te zostaÂły zbadane spektometrem, ale wyniki tych badaĂą nie zostaÂły jeszcze podane do wiadomoÂści publicznej.

Na planetoidzie moÂżna dostrzec takÂże inne tajemnicze struktury o ksztaÂłcie wskazujÂącym na inne niÂż naturalne pochodzenie. Richard Hoagland juÂż w tej chwili stworzyÂł teoriĂŞ, Âże w przypadku Westy mamy byĂŚ moÂże do czynienia z ogromnÂą stacjÂą kosmicznÂą. Kto byÂłby w stanie zbudowaĂŚ coÂś tak olbrzymiego w przestrzeni kosmicznej? Tego nie wiadomo, ale nie moÂżna wykluczyĂŚ istnienia w bardzo odlegÂłej przeszÂłoÂści cywilizacji zwanej Typem II.

NazwĂŞ tÂą stworzyÂł rosyjski astronom NikoÂłaj Kardaszew w 1964 roku, tworzÂąc swojÂą sÂłynnÂą skalĂŞ, za pomocÂą ktĂłrej okreÂśla siĂŞ rozwĂłj cywilizacyjny istot pozaziemskich. Skala ta staÂła siĂŞ niezwykle popularna, gdy wypromowaÂł jÂą w swoich teoriach Michio Kaku. Kardaszew wyró¿niÂł trzy g³ówne typy cywilizacji zamieszkujÂących kosmos. Typ I – ktĂłry kontroluje energiĂŞ swojej wÂłasnej planety, Typ II – ktĂłry kontroluje energiĂŞ swojego ukÂładu sÂłonecznego i Typ III, ktĂłry kontroluje energiĂŞ galaktyki i miliardy jej sÂłoĂąc.


 Dlatego uwaÂżne oglĂŞdziny powierzchni Westy byĂŚ moÂże wskazujÂą na istnienie cywilizacji Typu II, w ktĂłrej cieniu nasza wÂłasna rosÂła przez setki tysiĂŞcy lat nie majÂąc o niej najmniejszego pojĂŞcia. NASA wydaje siĂŞ braĂŚ serio takÂą moÂżliwoœÌ pod uwagĂŞ, bo misja sondy kosmicznej Down nie jest typowÂą misjÂą. Sonda posiada wÂłasny napĂŞd (silnik jonowy), ktĂłry pozwala jej na dowolnÂą zmianĂŞ wysokoÂści orbity wokó³ Westy po to, by mĂłc dokonaĂŚ bardziej szczegó³owych oglĂŞdzin. To co zaskakuje i irytuje najbardziej to fakt, Âże NASA pokazuje jedno jedyne zdjĂŞcie na tydzieĂą! Wiadomo, Âże sonda wykonuje tysiÂące takich zdjĂŞĂŚ, z ktĂłrych my moÂżemy zobaczyĂŚ tylko jedno. Na szczĂŞÂście nawet te kilka nielicznych zdjĂŞĂŚ pozwalajÂą zobaczyĂŚ, Âże Westa nie jest zwykÂłym kosmicznym kamykiem. Nawet jej ksztaÂłt wskazuje na regularnoœÌ, ktĂłrej brakuje innym planetoidom zazwyczaj przypominajÂących wyglÂądem kartofla.

Carl Sagan powiedzia³ kiedyœ, ¿e inteligentne ¿ycie na Ziemi objawia swoj¹ obecnoœÌ poprzez zastosowanie geometrii przy tworzeniu w³asnych konstrukcji. Ilustrowa³ t¹ myœl pokazuj¹c pierwsze zdjêcia Ziemi jakie zrobiono z satelitów w latach 70-tych, na których wyraŸnie mo¿na by³o odró¿niÌ struktury jakie zbudowa³ cz³owiek od tych stworzonych przez naturê. Dzisiejsza technologia pozwala na znacznie dok³adniejsze oglêdziny powierzchni planety i znalezienie takiej geometrii, która wskazywa³aby, ¿e mamy do czynienia z czymœ wiêcej ni¿ zwyk³e cia³o niebieskie.

ByĂŚ moÂże wiĂŞc zmiana zainteresowaĂą NASA z powtĂłrnego lotu na KsiĂŞÂżyc, na zaÂłogowy lot w kierunku planetoid, w tym znaczeniu pokazuje prawdziwy sens takiej decyzji a potencjalne odkrycie pozostaÂłoÂści po cywilizacji Typu II moÂże sprawiĂŚ, Âże nasza wÂłasna dostanie kosmicznego przyspieszenia, ktĂłre pozwoli nam na swobodnÂą penetracjĂŞ nie tylko UkÂładu SÂłonecznego, ale takÂże i tego co jest poza nim.

http://nowaatlantyda.com/2011/08/16/baza-kosmiczna-westa/