Drukuj stronę - DROGA DO POKOJU.

WyjÂątkowe przemĂłwienie w ONZ premiera Israela naprawdĂŞ warte gÂłĂŞbszej refleksji. Bowiem wiele mĂłwi siĂŞ o tym konflikcie ale niewielu zna jego prawdziwÂą historiĂŞ.

Kiara :) :)

Izrael ›
Netanjahu do Zgromadzenia OgĂłlnego ONZ

23 wrzeÂśnia 2011 roku Benjamin Netanjahu wygÂłosil przemĂłwienie do Zgromadzenia OgĂłlnego ONZ.

Panie i panowie,

Izrael wyciÂągaÂł swojÂą rĂŞkĂŞ w pokoju od chwili, gdy powstaÂł 63 lat temu. W imieniu Izraela i narodu Âżydowskiego wyciÂągam rĂŞkĂŞ rĂłwnieÂż dzisiaj. WyciÂągam jÂą do narodĂłw Egiptu i Jordanii, po nowÂą przyjaÂźĂą z sÂąsiadami, z ktĂłrymi zawarliÂśmy juÂż pokĂłj. WyciÂągam jÂą do narodu Turcji, z szacunkiem i dobra wolÂą. KierujĂŞ jÂą do narodĂłw Libii i Tunezji, z podziwem dla tych, ktĂłrzy prĂłbujÂą budowaĂŚ demokratycznÂą przyszÂłoÂśĂŚ. WyciÂągam jÂą do narodĂłw Afryki PĂłÂłnocnej i PĂłÂłwyspu Arabskiego, z ktĂłrym chcemy wykuwaĂŚ nowy poczÂątek. KierujĂŞ je do narodĂłw Syrii, Libanu i Iranu, z podziwem za odwagĂŞ walczÂących przeciwko brutalnym represjom.

Ale przede wszystkim, chciaÂłbym wyciÂągnÂąĂŚ mojÂą rĂŞkĂŞ do narodu palestyĂąskiego, z ktĂłrym poszukujemy sprawiedliwego i trwaÂłego pokoju. (Oklaski)

Panie i panowie, w Izraelu nasza nadzieja na pokĂłj nigdy nie znika. Nasi naukowcy, lekarze, innowatorzy wdraÂżajÂą swĂłj geniusz, aby poprawiĂŚ Âświat jutra. Nasi artyÂści, nasi pisarze, wzbogacajÂą dziedzictwo ludzkoÂści. Teraz: zdajĂŞ sobie sprawĂŞ, Âże to nie jest dokÂładnie obraz Izraela, ktĂłry jest czĂŞsto przedstawiany na tym forum. PrzecieÂż, to wÂłaÂśnie tutaj w 1975 roku, odwieczne pragnienie mojego spoÂłeczeĂąstwa, aby przywrĂłciĂŚ Âżycie naszego narodu w naszej starej biblijnej ojczyÂźnie – ogÂłoszono haniebnie rasizmem. I wÂłaÂśnie tutaj, w 1980 roku, wÂłaÂśnie tutaj, historyczne porozumienie pokojowe miĂŞdzy Izraelem a Egiptem nie byÂło chwalone, lecz potĂŞpione!

To wÂłaÂśnie tutaj, rok za rokiem, Izrael jest niesprawiedliwie ustawiany do potĂŞpienia. Jest ustawiany do potĂŞpienia czĂŞÂściej niÂż wszystkie narody Âświata razem wziĂŞte. DwadzieÂścia jeden spoÂśrĂłd dwudziestu siedmiu rezolucji Zgromadzenia OgĂłlnego potĂŞpiÂło Izrael - jedynÂą prawdziwÂą demokracjĂŞ na Bliskim Wschodzie.

CĂłÂż, to jest niefortunna czĂŞÂśĂŚ instytucji ONZ. To teatr absurdu. Nie tylko Âże obsadza Izrael w roli "czarnego charakteru"; czĂŞsto obsadza "czarne charaktery" w gÂłĂłwnych rolach: Libia Kadafiego przewodniczyÂła Komisji ONZ ds. Praw CzÂłowieka; Irak Saddama kierowaÂł KomisjÂą ONZ do spraw Rozbrojenia.

MoÂżecie powiedzieĂŚ: to juÂż przeszÂłoÂśĂŚ. CĂłÂż, oto co siĂŞ dzieje teraz - teraz, dzisiaj. Liban kontrolowany przez Hezbollah przewodniczy Radzie BezpieczeĂąstwa ONZ. Oznacza to naprawdĂŞ, Âże organizacja terrorystyczna przewodniczy organowi, ktĂłremu powierzono zapewnienie Âświatowego bezpieczeĂąstwa.

Nie daÂłoby siĂŞ tego wymyÂśliĂŚ!

Tak wiĂŞc tutaj, w ONZ, automatyczne wiĂŞkszoÂści mogÂą zadecydowaĂŚ o wszystkim. MogÂą zdecydowaĂŚ, Âże sÂłoĂące zachodzi na zachodzie i wschodzi na zachodzie. MyÂślĂŞ, Âże pierwsza decyzja jest juÂż postanowiona z gĂłry. Ale mogÂą rĂłwnieÂż zdecydowaĂŚ – i tak zdecydowali, Âże ÂŚciana Zachodnia (PÂłaczu) w Jerozolimie, najÂświĂŞtsze miejsce judaizmu, jest okupowanym terytorium palestyĂąskim.

A jednak nawet tutaj - w Walnym Zgromadzeniu, prawdzie udaje siĂŞ czasem przebiĂŚ. W 1984 roku, kiedy zostaÂłem mianowany ambasadorem Izraela przy ONZ, spotkaÂłem siĂŞ z wielkim rabinem Lubavich. PowiedziaÂł on do mnie - i panie i panowie, nie chcĂŞ, abyÂście czuli siĂŞ dotkniĂŞci, bo ze swojego wÂłasnego doÂświadczenia pracy tutaj wiem, Âże mnĂłstwo tu was szanownych, zdolnych i porzÂądnych, sÂłuÂżÂących swoim narodom - ale oto co rebe powiedziaÂł do mnie. PowiedziaÂł: „bĂŞdziesz sÂłuÂżyÂł w domu wielu kÂłamstw”. A potem powiedziaÂł: „pamiĂŞtaj, Âże nawet w najciemniejszym miejscu ÂświatÂło pojedynczej Âświecy widaĂŚ daleko i szeroko”.

Dzisiaj mam nadziejĂŞ, Âże ÂświatÂło prawdy zaÂświeci, choĂŚby na kilka chwil, w tej sali, ktĂłra zbyt dÂługo jest miejscem ciemnoÂści dla mojego kraju. Jako premier Izraela, nie przyszedÂłem tutaj, aby zasÂłuÂżyĂŚ sobie na aplauz. PrzyjechaÂłem tu, aby mĂłwiĂŚ prawdĂŞ. Prawda jest taka - prawdÂą jest, Âże Izrael chce pokoju. Prawda jest taka, Âże ja chcĂŞ pokoju.

PrawdÂą jest, Âże na Bliskim Wschodzie przez caÂły czas, ale szczegĂłlnie w tych dniach zamĂŞtu, pokĂłj musi byĂŚ osadzony w bezpieczeĂąstwie. PrawdÂą jest, Âże nie da siĂŞ osiÂągnÂąĂŚ pokoju poprzez rezolucje ONZ, a jedynie w drodze bezpoÂśrednich negocjacji miĂŞdzy stronami. Prawda jest taka, Âże do tej pory PalestyĂączycy odmawiali negocjacji. Prawda jest taka, Âże Izrael chce pokoju z paĂąstwem palestyĂąskim, ale PalestyĂączycy chcÂą paĂąstwa bez pokoju. I prawdÂą jest, Âże wy nie powinniÂście do tego dopuÂściĂŚ.

Panie i panowie, kiedy pierwszy raz przyjechaÂłem tu 27 lat temu, Âświat byÂł podzielony miĂŞdzy Wschodem i Zachodem. Od tego czasu Zimna Wojna zakoĂączyÂła siĂŞ, wielkie cywilizacje obudziÂły siĂŞ po stuleciach snu, setki milionĂłw zaczĂŞÂły wychodzenie z ubĂłstwa, niezliczeni sÂą gotowi do naÂśladowania, a zaskakujÂące jest to, Âże do tej pory ta monumentalna historyczna zmiana w duÂżej mierze odbywaÂła siĂŞ pokojowo. Jednak zÂłoÂśliwy rak wyrasta pomiĂŞdzy Wschodem a Zachodem, ktĂłry zagraÂża pokojowi wszystkich. DÂąÂży nie do wyzwolenia, lecz zniewolenia, nie budowania, ale niszczenia.

Nowotworem zÂłoÂśliwym jest dziÂś wojujÂący islam. Przwdziewa pÂłaszcz wielkiej wiary, a jednak z bezwzglĂŞdnoÂściÂą i bez rĂłÂżnicy morduje ÂŻydĂłw, chrzeÂścijan i muzuÂłmanĂłw. W dniu 11 wrzeÂśnia zamordowaÂł tysiÂące AmerykanĂłw, obracajÂąc w zgliszcza wieÂże WTC. Ostatniej nocy zÂłoÂżyÂłem wieniec na pomniku upamiĂŞtniajÂącym 9/11. To byÂło gÂłĂŞboko poruszajÂące. Ale gdy jechaÂłem tam, jedna myÂśl odbijaÂła siĂŞ echem w mojej gÂłowie: oburzajÂące sÂłowa prezydenta Iranu wypowiedziane wczoraj na tym podium. SugerowaÂł, Âże 9 / 11 byÂł amerykaĂąskim spiskiem. NiektĂłrzy z was opuÂścili tĂŞ salĂŞ. KaÂżdy z was powinien. (Oklaski)

Od czasu 9/11, wojujÂący islamiÂści zamordowali wielu innych niewinnych ludzi - w Londynie i Madrycie, w Bagdadzie i Mumbai, w Tel Awiwie i Jerozolimie, w kaÂżdej czĂŞÂści Izraela. UwaÂżam, Âże najwiĂŞkszym niebezpieczeĂąstwem stojÂącym przed naszym Âświatem jest fanatyzm uzbrojony w broĂą jÂądrowÂą. I to jest wÂłaÂśnie to, co Iran usiÂłuje uzyskaĂŚ.

Czy moÂżecie sobie wyobraziĂŚ czÂłowieka, ktĂłry tu krzyczaÂł wczoraj - moÂżecie go sobie wyobraziĂŚ uzbrojonego w broĂą jÂądrowÂą? SpoÂłecznoÂśĂŚ miĂŞdzynarodowa musi powstrzymaĂŚ Iran, zanim bĂŞdzie za pĂłÂźno. JeÂśli Iran nie zostanie zatrzymany, wszyscy staniemy przed widmem terroryzmu nuklearnego, a Arabska Wiosna moÂże wkrĂłtce staĂŚ siĂŞ iraĂąskÂą zimÂą. To byÂłoby tragediÂą. Miliony ArabĂłw wyszÂły na ulice aby zastÂąpiĂŚ tyraniĂŞ wolnoÂściÂą i nikt nie skorzysta bardziej na tym, niÂż Izrael, jeÂśli ci, ktĂłrzy sÂą oddani sprawie pokoju i wolnoÂści zwyciĂŞÂżÂą.

To jest mojÂą gorÂącÂą nadziejÂą. Ale jako premier Izraela nie mogĂŞ ryzykowaĂŚ przyszÂłoÂści paĂąstwa Âżydowskiego bazujÂąc na Âżyczeniowym myÂśleniu. Liderzy muszÂą zobaczyĂŚ rzeczywistoÂśĂŚ takÂą, jaka jest, nie takÂą, jaka byĂŚ powinna. Musimy zrobiĂŚ wszystko, aby ksztaÂłtowaĂŚ przyszÂłoÂśĂŚ, ale nie moÂżemy uciec nadziejami od zagroÂżeĂą we wspĂłÂłczesnoÂści.

A Âświat wokĂłÂł Izraela jest bez wÂątpienia coraz bardziej niebezpieczny. WojujÂący islam opanowaÂł juÂż Liban i StrefĂŞ Gazy. Jest zdecydowany zerwaĂŚ traktaty pokojowe miĂŞdzy Izraelem a Egiptem i miĂŞdzy Izraelem a JordaniÂą. ZatruÂł wiele umysÂłĂłw arabskich przeciwko ÂŻydom i Izraelowi, przeciwko Ameryce i Zachodowi. Nie sprzeciwia siĂŞ polityce Izraela, lecz istnieniu Izraela.

NiektĂłrzy twierdzÂą, Âże jeÂśli chcemy spowolniĂŚ proces rozprzestrzeniania siĂŞ wojujÂącego islamu, zwÂłaszcza w tych burzliwych czasach, ich zdaniem, Izrael musi spieszyĂŚ siĂŞ z ustĂŞpstwami, dokonywaĂŚ terytorialnych kompromisĂłw. Ta teoria wydaje siĂŞ prosta. Zasadniczo wyglÂąda to tak: oddaj terytorium a nastanie pokĂłj. Umiarkowani zostanÂą wzmocnieni, a radykaÂłowie bĂŞdÂą wpĂŞdzeni do naroÂżnika. I nie martwmy siĂŞ o komplikujÂące tĂŞ sprawĂŞ kÂłopotliwe szczegĂłÂły: jak Izrael rzeczywiÂście miaÂłby siĂŞ wĂłwczas broniĂŚ; przecieÂż to wojska miĂŞdzynarodowe wykonajÂą tĂŞ pracĂŞ.

Ci ludzie mĂłwiÂą do mnie ciÂągle: po prostu zÂłĂłÂż daleko idÂące oferty i wszystko siĂŞ uÂłoÂży. Wiecie, jest tylko jeden problem z tÂą teoriÂą. PrĂłbowaliÂśmy jÂą, ale nie zadziaÂłaÂła. W 2000 roku Izrael dokonaÂł odwaÂżnej oferty pokojowej, ktĂłry wyszÂła naprzeciw praktycznie wszystkim palestyĂąskim ÂżÂądaniom. Arafat jÂą odrzuciÂł. PalestyĂączycy nastĂŞpnie przypuÂścili atak terroru, ktĂłry zabraÂł Âżycie tysiĂŞcy IzraelczykĂłw.

Premier Olmert zdecydowaÂł siĂŞ pĂłÂźniej na jeszcze radykalniejsze jednostronne oferty, w 2008 roku. Prezydent Abbas nawet mu nie odpowiedziaÂł.

Ale Izrael zrobiÂł wiĂŞcej od skÂładania jednostronnych ofert. My naprawdĂŞ opuÂściliÂśmy te terytoria. WycofaliÂśmy siĂŞ z Libanu w 2000 roku i kaÂżdego centymetra kwadratowego Gazy w 2005 roku. Nie uspokoiÂło to islamskiej burzy, wojujÂącej burzy islamu, ktĂłra nam grozi. To tylko przybliÂżyÂło do nas tĂŞ burzĂŞ i uczyniÂło jÂą jeszcze silniejszÂą.

Hezbollah i Hamas wystrzeliÂły tysiÂące rakiet w nasze miasta z dokÂładnie tych obszarĂłw, ktĂłre opuÂściliÂśmy. SpĂłjrzcie sami: gdy Izrael opuÂściÂł Liban i StrefĂŞ Gazy, umiarkowani nie pokonali radykaÂłĂłw, Âłagodni zostali wchÂłoniĂŞci przez szowinistĂłw i z przykroÂściÂą muszĂŞ stwierdziĂŚ, Âże siÂły miĂŞdzynarodowe, takie jak UNIFIL w Libanie i UBAM w Strefie Gazy nie powstrzymaÂły radykaÂłĂłw od atakowania Izraela.

WyszliÂśmy z Gazy z nadziejÂą na pokĂłj.

Nie zamraÂżaliÂśmy budowy osiedli w Strefie Gazy, ale wysiedliliÂśmy osadnikĂłw. ZrobiliÂśmy dokÂładnie to, co teoria nakazywaÂła: WynieÂś siĂŞ, powrĂłĂŚ do granic z 1967 roku, zdemontuj osiedla.

I nie sÂądzĂŞ, Âżeby ktoÂś pamiĂŞtaÂł, jak daleko poszliÂśmy, aby to osiÂągnÂąĂŚ. WysiedliliÂśmy tysiÂące ludzi ze swoich domĂłw. ZabraliÂśmy dzieci z ich szkĂłÂł i przedszkoli. ZburzyliÂśmy buldoÂżerami synagogi. A nawet przenieÂśliÂśmy ciaÂła bliskich, kochanych z ich grobĂłw. I wtedy, po tym wszystkim, wrĂŞczyliÂśmy klucze do Gazy prezydentowi Abbasowi.

Jak gÂłosi teoria, wszystko to powinno zadziaÂłaĂŚ i prezydent Abbas i wÂładze Autonomii mogÂły teraz budowaĂŚ pokojowe paĂąstwo w Strefie Gazy. MoÂże pamiĂŞtacie, Âże caÂły Âświat nas pochwaliÂł. Przyklaskiwali naszemu wycofaniu, jako czynowi wielkiego mĂŞÂża stanu. To byÂł ÂśmiaÂły akt pokoju.

Ale, panie i panowie, nie uzyskaliÂśmy pokoju. UzyskaliÂśmy wojnĂŞ. UzyskaliÂśmy Iran, ktĂłry rĂŞkami Hamasu natychmiast wyrzuciÂł stamtÂąd AutonomiĂŞ PalestyĂąskÂą. Autonomia PalestyĂąska upadÂła w ciÂągu dnia - w jeden dzieĂą.

Prezydent Abbas powiedziaÂł tu - na tym podium, Âże PalestyĂączycy sÂą uzbrojeni tylko w ich nadzieje i marzenia. Tak, w nadzieje, marzenia ale takÂże w 10 tysiĂŞcy pociskĂłw i rakiet Grad dostarczonych przez Iran, by nie wspomnieĂŚ o rzece ÂśmiercionoÂśnej broni pÂłynÂącej teraz do Strefy Gazy z Synaju, z Libii i od innych.

TysiÂące rakiet juÂż spadaÂły na nasze miasta. Tak wiĂŞc moÂżna zrozumieĂŚ, Âże - biorÂąc pod uwagĂŞ to wszystko - Izraelczycy sÂłusznie zapytujÂą: Czy do tego samego mamy dopuÂściĂŚ ponownie na Zachodnim Brzegu? Zobaczcie, wiĂŞkszoÂśĂŚ naszych miast na poÂłudniu kraju znajduje siĂŞ kilkadziesiÂąt kilometrĂłw od Gazy. Ale w centrum kraju, naprzeciwko Zachodniego Brzegu, nasze miasta sÂą kilkaset metrĂłw lub co najwyÂżej kilka kilometrĂłw od krawĂŞdzi Zachodniego Brzegu.

WiĂŞc, chcĂŞ zapytaĂŚ: czy ktoÂś z was zdecydowaÂłby siĂŞ sprowadziĂŚ niebezpieczeĂąstwo tak blisko swoich miast, swoich rodzin? Czy moÂżna dziaÂłaĂŚ tak lekkomyÂślnie, naraÂżajÂąc Âżycie swoich obywateli? Izrael jest przygotowany na istnienie paĂąstwa palestyĂąskiego na Zachodnim Brzegu, ale nie jesteÂśmy przygotowani na kolejny GazĂŞ. I dlatego musimy mieĂŚ realne gwarancje bezpieczeĂąstwa, ktĂłrych PalestyĂączycy po prostu odmawiajÂą, nie podejmujÂąc negocjacji z nami.

cd......

cd.....

Izraelczycy pamiĂŞtajÂą gorzkÂą lekcjĂŞ Gazy. Wielu krytykĂłw Izraela to ignoruje. Nieodpowiedzialnie doradzajÂą Izraelowi, by dobrowolnie wkroczyÂł na tĂŞ samÂą ryzykownÂą ÂścieÂżkĂŞ ponownie. Przeczytajcie, co ci ludzie mĂłwiÂą i to tak, jakby nic siĂŞ nie staÂło - po prostu powtarzajÂąc te same informacje, te same wzory, jak gdyby Âżadne z tych rzeczy dotychczas siĂŞ nie wydarzyÂły.

I krytycy nadal naciskajÂą na Izrael do daleko idÂących ustĂŞpstw, bez uprzedniego zapewnienia bezpieczeĂąstwa Izraelowi. ChwalÂą tych, ktĂłrzy nieÂświadomie karmiÂą nienasyconego krokodyla wojujÂącego islamu, jako mĂŞÂżĂłw stanu. OsÂądzili jako wrogĂłw pokoju tych, ktĂłrzy twierdzÂą, Âże najpierw musimy zbudowaĂŚ solidne bariery, aby uchroniĂŚ siĂŞ przed krokodylem, lub przynajmniej wsunÂąĂŚ mu Âżelazny prĂŞt miĂŞdzy rozwarte szczĂŞki.

Tak wiĂŞc w obliczu etykiet i oszczerstw, Izrael musi wysÂłuchaĂŚ lepszej rady. Lepsza zÂła prasa niÂż dobra mowa pogrzebowa, a najlepsze byÂłoby sprawiedliwe rozeznanie sytuacji, ktĂłrego sens historyczny wykracza poza najbliÂższe Âśniadanie, i ktĂłry uznaje uzasadnione obawy Izraela o wÂłasne bezpieczeĂąstwo.

WierzĂŞ, Âże w powaÂżnych negocjacji pokojowych, te potrzeby i problemy mogÂą znaleÂźĂŚ wÂłaÂściwe rozwiÂązanie, ale nie bĂŞdÂą rozpatrywane bez negocjacji. I potrzeb jest wiele, wÂłaÂśnie dlatego, Âże Izrael jest tak maÂłym krajem. Bez Judei, Samarii i Zachodniego Brzegu, Izrael ma zaledwie 9 mil szerokoÂści.

ChcĂŞ, abyÂście umieÂścili go we wÂłaÂściwej perspektywie, bo wszyscy jesteÂśmy teraz w mieÂście. To okoÂło dwĂłch trzecich dÂługoÂści Manhattanu. Jest to odlegÂłoÂśĂŚ miĂŞdzy Battery Park i Columbia University. I nie zapominajcie, Âże ludzie, ktĂłrzy mieszkajÂą w Brooklynie i New Jersey sÂą znaczÂąco uprzejmiejsi od niektĂłrych sÂąsiadĂłw Izraela.

WiĂŞc jak - w jaki sposĂłb chroniĂŚ taki malutki kraj, otoczony przez ludzi, ktĂłrzy poprzysiĂŞgli mu zniszczenie i sÂą uzbrojeni po zĂŞby przez Iran? OczywiÂście, nie da siĂŞ broniĂŚ go od wewnÂątrz i samotnie juÂż choĂŚby ze wzglĂŞdu na zbyt wÂąskÂą przestrzeĂą. Izrael potrzebuje wiĂŞkszej strategicznej gÂłĂŞbi, i wÂłaÂśnie dlatego 242. rezolucja Rady BezpieczeĂąstwa nie wymaga od Izraela, by opuÂściÂł wszystkie terytoria zajĂŞte w wojnie szeÂściodniowej. MĂłwi o wycofaniu siĂŞ z terytoriĂłw, ale tylko do granic zabezpieczenia i obrony. I wiĂŞc aby siĂŞ obroniĂŚ, Izrael musi utrzymaĂŚ dÂługoterminowÂą obecnoÂśĂŚ wojskowÂą w krytycznych obszarach strategicznych na Zachodnim Brzegu.

WyjaÂśniÂłem to prezydentowi Abbasowi. OdpowiedziaÂł, Âże jeÂśli paĂąstwo palestyĂąskie ma byĂŚ suwerennym krajem, nigdy nie zaakceptuje takiego rozwiÂązania. Dlaczego nie? Ameryka ma swoje wojska w Japonii, Niemczech i Korei PoÂłudniowej przez ponad pĂłÂł wieku. Wielka Brytania miaÂła przestrzeĂą powietrznÂą na Cyprze lub raczej bazĂŞ lotniczÂą na Cyprze. Francja pozostawiÂła swoje siÂły w trzech niezaleÂżnych paĂąstwach afrykaĂąskich. ÂŻadne z tych paĂąstw nie twierdzi, Âże nie jest suwerenne.

Jest wiele innych waÂżnych kwestii bezpieczeĂąstwa, ktĂłrymi rĂłwnieÂż naleÂży siĂŞ zajÂąĂŚ. WeÂźmy kwestiĂŞ przestrzeni powietrznej. Ponownie, maÂłe wymiary Izraela powodujÂą ogromne problemy bezpieczeĂąstwa. Ameryka moÂże byĂŚ przekraczana przez samolot odrzutowy w szeÂśĂŚ godzin. Przelot nad Izraelem zajmuje trzy minuty. WiĂŞc ta maÂła przestrzeĂą powietrzna Izraela ma byĂŚ przekrojona na pĂłÂł i dana paĂąstwu palestyĂąskiemu, nieÂżyjÂącemu w pokoju z Izraelem?

Nasze gÂłĂłwne miĂŞdzynarodowe lotnisko jest kilka kilometrĂłw od Zachodniego Brzegu. Bez gwarancji pokoju, czyÂż nasze samoloty nie stanÂą siĂŞ celem dla rakiet przeciwlotniczych umieszczonych w sÂąsiadujÂącym paĂąstwie palestyĂąskim? A jak zaprzestaĂŚ przemytu na Zachodni Brzeg? To nie jest tylko kwestia Zachodniego Brzegu, ale gĂłr na Zachodnim Brzegu. Te wzgĂłrza dominujÂą nad przybrzeÂżnÂą rĂłwninÂą, gdzie osiedliÂła siĂŞ wiĂŞkszoÂśĂŚ ludnoÂści Izraela. Jak moÂżemy zapobiec przemytowi w te gĂłry rakiet, ktĂłre mogÂą zostaĂŚ wystrzelone w nasze miasta?

MĂłwiĂŞ o tych problemach, poniewaÂż nie sÂą to problemy czysto teoretyczne. SÂą one jak najbardziej realne. I dla IzraelczykĂłw sÂą sprawÂą Âżycia i Âśmierci. Wszystkie te potencjalne pĂŞkniĂŞcia w bezpieczeĂąstwie Izraela muszÂą byĂŚ zabezpieczone odpowiednimi deklaracjami paĂąstwa palestyĂąskiego w porozumieniu pokojowym, nie pĂłÂźniej, bo jeÂśli zostawimy to na pĂłÂźniej, nie bĂŞdÂą nigdy zamkniĂŞte. I te problemy wybuchnÂą nam prosto w twarz i rozniosÂą, zniszczÂą pokĂłj.

PalestyĂączycy powinni najpierw ustanowiĂŚ pokĂłj z Izraelem, a nastĂŞpnie otrzymaĂŚ miĂŞdzynarodowe uznanie ich paĂąstwa. ChcĂŞ powiedzieĂŚ jednÂą rzecz. Po podpisaniu ukÂładu pokojowego, Izrael nie bĂŞdzie ostatnim krajem, ktĂłry powita paĂąstwo palestyĂąskie jako nowego czÂłonka Organizacji NarodĂłw Zjednoczonych. BĂŞdzie pierwszym. (Oklaski)

I jest jeszcze jedna sprawa. Hamas narusza prawo miĂŞdzynarodowe, przetrzymujÂąc naszego ÂżoÂłnierza Gilada Szalita w niewoli od piĂŞciu lat. Nie pozwolono nawet na odwiedzenie go przez Czerwony KrzyÂż. Jest przetrzymywany w lochu, w ciemnoÂści, wbrew wszelkim konwencjom miĂŞdzynarodowym. Gilad Szalit jest synem Aviva i Noam Szalit. Jest wnukiem Zvi Szalita, ktĂłry ocalaÂł z Holokaustu, bo jako chÂłopiec przyjechaÂł w 1930 roku do ziemi Izraela. Gilad Szalit jest synem izraelskiej rodziny. KaÂżdy narĂłd reprezentowany tutaj powinien domagaĂŚ siĂŞ jego natychmiastowego uwolnienia. (Oklaski) JeÂśli chcecie podjÂąĂŚ dziÂś uchwaÂłĂŞ o Bliskim Wschodzie, to uchwalcie naleÂżnÂą rezolucjĂŞ. (Oklaski)

Panie i panowie, w zeszÂłym roku w Izraelu w Bar-Ilan University, w tym roku w Knesecie i w Kongresie USA, przedstawiÂłem swojÂą wizjĂŞ pokoju, w ktĂłrym zdemilitaryzowane paĂąstwo palestyĂąskie uznaje paĂąstwo Âżydowskie. Tak, paĂąstwo Âżydowskie. W koĂącu, to ONZ uznaÂła paĂąstwo Âżydowskie 64 lat temu. Czy nie sÂądzicie, Âże nadszedÂł juÂż czas, by PalestyĂączycy zrobili to samo?

ÂŻydowskie paĂąstwo Izrael bĂŞdzie zawsze chroniĂŚ prawa wszystkich mniejszoÂści, w tym ponad 1 miliona arabskich obywateli Izraela. ChciaÂłbym mĂłc powiedzieĂŚ to samo o przyszÂłoÂści paĂąstwa palestyĂąskiego, ale palestyĂąskim urzĂŞdnikom udaÂło siĂŞ wyraziĂŚ wÂłaÂśnie tu w Nowym Jorku rzeczywistÂą ideĂŞ: mĂłwiÂą o paĂąstwie palestyĂąskim, do ktĂłrego nie zostanÂą wpuszczeni Âżadni ÂŻydzi. BĂŞdÂą wolni od ÂŻydĂłw – Judenrein. To czystki etniczne. JuÂż dziÂś istniejÂą przepisy prawne dziÂś w Ramallah, ktĂłre sprawiajÂą, Âże za sprzedaÂż ziemi ÂŻydom groziÂła kara Âśmierci. To jest rasizm. A wiemy, jakie prawo to wywoÂłuje.

Izrael nie ma zamiaru czegokolwiek zmieniĂŚ w demokratycznym charakterze naszego paĂąstwa. Po prostu nie chcemy aby PalestyĂączykĂłw prĂłbowali zmieniĂŚ Âżydowski charakter naszego paĂąstwa. (Oklaski) Chcemy, aby zrezygnowali z wizji zalania Izraela milionami PalestyĂączykĂłw.

Prezydent Abbas stojÂąc tutaj powiedziaÂł, Âże istotÂą konfliktu izraelsko-palestyĂąskiego jest osadnictwo. CĂłÂż, to dziwne.

Nasz konflikt szaleje i szalaÂł przez blisko pĂłÂł wieku przed rozpoczĂŞciem izraelskiego osadnictwa na Zachodnim Brzegu. JeÂśli wiĂŞc to, co prezydent Abbas mĂłwi, byÂłoby prawdÂą, to myÂślĂŞ, Âże ma na myÂśli „osadnictwo” w Tel Awiwie, Hajfie, Jaffie, Beer Sheva. Czyli to, co miaÂł na myÂśli na drugi dzieĂą, kiedy powiedziaÂł, Âże Izrael zajmuje palestyĂąskÂą ziemiĂŞ od 63 lat. Nie powiedziaÂł, od 1967 r., powiedziaÂł – od 1948 roku. Mam nadziejĂŞ, Âże ktoÂś zechce zadaĂŚ mu to pytanie, poniewaÂż pokazuje prostÂą prawdĂŞ: sednem konfliktu nie jest osadnictwo. Osiedla sÂą rezultatem konfliktu. (Oklaski)

Osiedla byĂŚ muszÂą .... - to problem, ktĂłrym mamy siĂŞ zajÂąĂŚ i rozwiÂązaĂŚ w trakcie negocjacji. Ale sednem konfliktu zawsze byÂła i niestety pozostaje odmowa PalestyĂączykĂłw do uznania paĂąstwa Âżydowskiego w jakiejkolwiek granicy.

MyÂślĂŞ, Âże nadszedÂł czas, by przywĂłdcy palestyĂąscy zaakceptowali to, co uznane zostaÂło przez wszystkich powaÂżanych miĂŞdzynarodowych przywĂłdcĂłw, od Lorda Balfoura i Lloyda George’a w 1917 roku, przez prezydenta Trumana w 1948 roku, aÂż do prezydenta Obamy, zaledwie dwa dni temu tutaj: „Izrael jest paĂąstwem Âżydowskim!”. (Oklaski)

Prezydencie Abbas, zaprzestaĂą chodzenia dokoÂła problemu. Uznaj paĂąstwo Âżydowskie i zawrzyjmy pokĂłj. W takim prawdziwym pokoju Izrael jest przygotowany na bolesne kompromisy. Wierzymy, Âże PalestyĂączycy nie powinni byĂŚ ani obywatelami Izraela, ani tym bardziej jego poddanymi. Powinni ÂżyĂŚ w swoim wolnym wÂłasnym paĂąstwie. Ale powinni byĂŚ gotowi, podobnie jak my, na kompromis. I bĂŞdziemy wiedzieli, Âże sÂą gotowi do kompromisu i pokoju, gdy rozpocznÂą na powaÂżnie akceptowaĂŚ wymogi bezpieczeĂąstwa Izraela, kiedy zaprzestanÂą zaprzeczaĂŚ naszej historycznej wiĂŞzi z naszÂą staroÂżytnÂą ojczyznÂą.

CzĂŞsto sÂłyszĂŞ, jak oskarÂżajÂą Izrael o judaizacjĂŞ Jerozolimy. To tak jakby oskarÂżaĂŚ AmerykĂŞ o amerykanizacjĂŞ Waszyngtonu lub BrytyjczykĂłw o anglicyzacjĂŞ Londynu. Wiecie, dlaczego jesteÂśmy nazwani "ÂŻydami" ["Judejczykami"]? PoniewaÂż pochodzimy z Judei.

W swoim biurze w Jerozolimie mam staroÂżytnÂą pieczĂŞĂŚ. Jest to sygnet Âżydowskiego urzĂŞdnika z czasĂłw biblijnych. PieczĂŞĂŚ zostaÂła znaleziona tuÂż obok zachodniego muru i jej historia siĂŞga 2700 roku, do czasĂłw krĂłla Ezechiasza. Ma podpis Âżydowski wygrawerowane w jĂŞzyku hebrajskim. Brzmi: Netanjahu. To jest moje nazwisko. Moje imiĂŞ, Benjamin, siĂŞga tysiĂŞcy lat wstecz, Benjamin - Biniamin - syna Jakuba (Jaakowa), ktĂłry byÂł znany takÂże jako Izrael. Jakub i jego 12 synĂłw przemierzaÂło te same wzgĂłrza Judei i Samarii 4000 lat temu, i byÂła ciÂągÂła obecnoÂści ÂŻydĂłw na tej ziemi od wiekĂłw.

Ci ÂŻydzi, ktĂłrzy zostali wygnani z naszej ziemi, nigdy nie przestali marzyĂŚ o powrocie tutaj: ÂŻydzi w Hiszpanii, w przededniu ich wydalenia; ÂŻydzi na Ukrainie, uciekajÂący przed pogromami, walczÂący ÂŻydzi w getcie warszawskim, gdy naziÂści je okrÂąÂżali.

Oni nigdy nie przestali siĂŞ modliĂŚ i nigdy nie przestali tĂŞskniĂŚ. Szeptali: „W przyszÂłym roku w Jerozolimie. W przyszÂłym roku w ziemi obiecanej”. (Oklaski)

Jako premier Izraela, mĂłwiĂŞ za sto pokoleĂą ÂŻydĂłw, ktĂłrzy rozproszyli siĂŞ po caÂłej ziemi, ktĂłrzy cierpieli wszelkie zÂło pod sÂłoĂącem, ale nigdy nie porzucili nadziei na przywrĂłcenie ich Âżycia narodowego w jednym, jedynym paĂąstwie Âżydowskim.

Panie i panowie, nadal wyraÂżam nadziejĂŞ, Âże prezydent Abbas bĂŞdzie moim partnerem w dziele pokoju. CiĂŞÂżko pracowaÂłem dla jego utrwalenia. W dzieĂą, gdy objÂąÂłem moje stanowisko, wezwaÂłem o bezpoÂśrednie negocjacje bez warunkĂłw wstĂŞpnych.

Prezydent Abbas jednak nie odpowiedziaÂł. WiĂŞc nakreÂśliÂłem wizjĂŞ pokoju dwĂłch paĂąstw dla dwĂłch narodĂłw. Nadal nie odpowiedziaÂł. UsunÂąÂłem setki blokad drĂłg i punktĂłw kontrolnych w celu uÂłatwienia swobodnego przemieszczania siĂŞ po obszarach palestyĂąskich, co uÂłatwiÂło fantastyczny wzrost gospodarki palestyĂąskiej. Ale znowu – bez odpowiedzi. PodjÂąÂłem bezprecedensowy krok wstrzymania budowy nowych budynkĂłw w osiedlach na 10 miesiĂŞcy. ÂŻaden premier nigdy nie zrobiÂł tego wczeÂśniej. (oklaski.) Jeszcze raz Was pochwaliÂłem, ale nie byÂło odpowiedzi. Brak jakiegokolwiek odzewu.

W ciÂągu ostatnich kilku tygodni, oficjele amerykaĂąscy przedstawili pomysÂły wznowienia rozmĂłw pokojowych. ZnalazÂły siĂŞ tam idee dotyczÂące granic, ktĂłre mi siĂŞ nie podobaÂły. ByÂły teÂż tam gwarancje paĂąstwa Âżydowskiego, o ktĂłrych jestem pewien, Âże PalestyĂączykom siĂŞ nie spodobaÂły.

Ale mimo wszystkich moich zastrzeÂżeĂą, byÂłem gotĂłw iÂśĂŚ do przodu z tymi amerykaĂąskimi pomysÂłami.

Prezydencie Abbas, dlaczego nie doÂłÂączy Pan do mnie? Musimy zaprzestaĂŚ negocjacji na temat negocjacji. WeÂźmy siĂŞ za to. Wynegocjujmy pokĂłj. (Oklaski)

SpĂŞdziÂłem wiele lat na obronie Izraela na polu bitwy. I przez dziesiÂątki broniÂłem sprawy Izraela przed sÂądem opinii publicznej. Prezydencie Abbas, poÂświĂŞciÂł pan Âżycie rozwiÂązaniu sprawy palestyĂąskiej. Czy konflikt poprzednich pokoleĂą musi trwaĂŚ nadal, czy teÂż umoÂżliwimy naszym dzieciom i wnukom mĂłwienie w nadchodzÂących latach, jak w koĂącu znaleÂźliÂśmy sposĂłb na jego zakoĂączenie? To jest to, do czego powinniÂśmy dÂąÂżyĂŚ i to, co - wierzĂŞ - moÂżemy osiÂągnÂąĂŚ.

Przez dwa i pĂłÂł roku spotkaliÂśmy siĂŞ w Jerozolimie tylko raz, mimo Âże moje drzwi zawsze byÂły dla ciebie otwarte. JeÂśli chcesz, przyjadĂŞ do Ramallah. Jednak mam lepszy pomysÂł. SpotkaliÂśmy siĂŞ wreszcie, pokonujÂąc odlegÂłoÂśĂŚ tysiĂŞcy kilometrĂłw samolotem do Nowego Jorku. Teraz jesteÂśmy w tym samym mieÂście. JesteÂśmy w tym samym budynku. Tak wiĂŞc spotkajmy siĂŞ dziÂś w ONZ. (Oklaski) Kto tam nas zatrzyma? Co tu jest w stanie nas powstrzymaĂŚ? JeÂśli naprawdĂŞ chcemy pokoju, co nas powstrzyma od dzisiejszego spotkania i poczÂątku negocjacji pokojowych?

SugerujĂŞ, abyÂśmy rozmawiali otwarcie i szczerze. PosÂłuchajmy siebie nawzajem. ZrĂłbmy, jak mĂłwimy na Bliskim Wschodzie: porozmawiajmy "doogri". Oznacza to, Âże prosto, otwarcie. Opowiem ci o moich potrzebach i obawach. W zamian Ty powiesz mi o swoich. I z pomocÂą BoÂżÂą znajdziemy wspĂłlnÂą pÂłaszczyznĂŞ pokoju. (Oklaski)

Jest takie stare powiedzenie, Âże Arab nie moÂże klaskaĂŚ jednÂą rĂŞkÂą. CĂłÂż, tak samo jest z pokojem. Nie mogĂŞ pogodziĂŚ siĂŞ sam z sobÂą. Nie mogĂŞ pogodziĂŚ siĂŞ bez ciebie. Prezydencie Abbas, wyciÂągam dÂłoĂą - dÂłoĂą Izraela - w pokoju. Mam nadziejĂŞ, Âże podejmie pan tĂŞ dÂłoĂą. Obaj jesteÂśmy synami Abrahama. MĂłj narĂłd nazywa go Awrahamem. TwĂłj narĂłd nazywa go Ibrahimem. Mamy tego samego patriarchĂŞ. Trwamy na tej samej ziemi. Nasze losy sÂą ze sobÂą powiÂązane. PozwĂłl nam zrealizowaĂŚ wizjĂŞ Izajasza - (mĂłwi w jĂŞzyku hebrajskim) - "Ci, ktĂłrzy kroczÂą w ciemnoÂści, ujrzÂą wielkie ÂświatÂło." Niech to ÂświatÂło bĂŞdzie ÂświatÂłem pokoju.

(Oklaski)

(Trzeba podkreÂśliĂŚ, Âże pierwsze tÂłumaczenie przemĂłwienia B. Netanjahu na jĂŞzyk polski ukazaÂło siĂŞ na stronie: http://fejsbukower.blogspot.com/2011/09/przemowienie-premiera-izraela-w-onz.html

PoniewaÂż jednak zawieraÂło ono wiele powaÂżnych translatorskich nieÂścisÂłoÂści i istotnych bÂłĂŞdĂłw, zdecydowaliÂśmy siĂŞ na tÂłumaczenie, ktĂłre uwzglĂŞdniajÂąc niektĂłre pomysÂły tamtego przekÂładu, wprowadza konieczne zmiany, poprawki, uzupeÂłnienia. Autorowi tamtego tÂłumaczenia serdecznie dziĂŞkujemy za inspiracjĂŞ i dobre intencje).

Niezależne Forum Projektu Cheops

Hydepark => Hydepark ;) => Wątek zaczęty przez: Kiara Wrzesień 26, 2011, 14:53:32