Drukuj stronę - Czy na Ziemi nastĂŞpujÂą zmiany w materialnych formach istnienia?

Cytuj

''Ci, ktĂłrzy sÂą z 3-ciej wibracji doÂświadczÂą fizycznych zmian, ktĂłre Ziemia bĂŞdzie przechodziĂŚ, w tym trzĂŞsienia ziemi, wybuchy wulkanĂłw, i tsunami. One zmieniÂą oblicze waszej planety, woda przetoczy siĂŞ przez lÂądy, nastÂąpi przesuniĂŞcie biegunĂłw i skorupa ziemska siĂŞ obrĂłci. Czystym wynikiem tego bĂŞdzie bardziej umiarkowany klimat oraz zazielenienie siĂŞ pustyni. Zajmie trochĂŞ czasu dla Ziemi dostosowanie siĂŞ do wszystkiego co jest nowe. ZwierzĂŞta i ryby dostosujÂą siĂŞ doÂśĂŚ szybko; trudniejsze bĂŞdzie to dla ludzi, ktĂłrzy pozostanÂą na Ziemi o wyÂższej wibracji, ktĂłrzy bĂŞdÂą mieli najtrudniej w przystosowaniu siĂŞ''.

http://krystal28.wordpress.com/2011/06/26/nowy-system-nowa-ziemia-2/

''PrzykrÂą'' prawdÂą dotyczÂącÂą masowego wymierania zwierzÂąt, moÂże byĂŚ zmiana ''energetyki'' naszej planety. Nasi mali bracia speÂłnili juÂż swojÂą rolĂŞ i poprostu odchodzÂą. Na Ziemi pojawiajÂą siĂŞ nowe istoty z nowymi ''moÂżliwoÂściami'', potrzebnymi do nowych warunkĂłw bytowania.
Naukowcy odkryli, na poÂłudniowoamerykaĂąskich wyÂżynach Surinamu, aÂż 24 nowe gatunki zwierzÂąt. Odkrycie jest o tyle niesamowite, Âże bardzo rzadko zdarza siĂŞ, odnaleÂźĂŚ tyle nowych gatunkĂłw zwierzÂąt nie bĂŞdÂących owadami. "JeÂśli w tak dzikich i odlegÂłych miejscach odkrywamy nowe gatunki, to najczĂŞÂściej sÂą to owady … Niesamowite jest to, Âże tym razem znaleÂźliÂśmy masĂŞ nowych gatunkĂłw Âżab i ryb" powiedziaÂła Leeanne Alonso z organizacji ochrony przyrody, Conservation International. Naukowcom w sumie udaÂło siĂŞ odkryĂŚ 5 gatunkĂłw Âżab, 6 gatunkĂłw ryb, 12 ÂżukĂłw oraz nowy gatunek mrĂłwek. Fioletowa, fluorescencyjna Âżaba jest jednym z nowo odkrytych gatunkĂłw. Niestety my ludzie nadal nie rozumiemy tych nastĂŞpujÂących zmian i nieraz nieÂświadomie utrudniamy przemianĂŞ Âświata, niszczÂąc nawet te nowe gatunki.

(http://artykuly.animalia.pl/zdjecia_art/org/__1182723810.jpg)

ProponujĂŞ Âśledzenie przez forumowiczĂłw wyraÂźnych dowodĂłw zmian materialnych form istnienia na naszej planecie, czyli pojawiania siĂŞ nowych, ''dziwnych''gatunkĂłw zwierzÂąt i roÂślin oraz umieszczanie informacji w tym wÂątku. :)
MoÂże mamy jakieÂś wÂłasne filmy, zdjĂŞcia? - TUTAJ SÂĄ ONE OCZYWIÂŚCIE MILE WIDZIANE

Ano wÂłaÂśnie ;D

Odkryto nowe organizmy , podobne do grzybĂłw. :o One ÂŚwiecÂą.
To kolejne niesklasyfikowane przez tradycyjne podziaÂły organizmy "poÂśrednie". Ani to roÂśliny ani zwierzĂŞta. CzyÂżby nowa gaÂłÂąÂź na drzewie Âżycia?

(http://media.npr.org/assets/img/2011/05/11/fungi-copy_custom.jpg?t=1312425158&s=15)
"Cryptomycota"

12.05.2011. Warszawa (PAP)

Cytuj

- Naukowcy odkryli organizm, ktĂłry jest "brakujÂącym ogniwem", ÂłÂączÂącym grzyby z roÂślinami, zwierzĂŞtami i bakteriami - informuje "Nature".
Grzyby to staroÂżytna i zrĂłÂżnicowana grupa organizmĂłw Âżywych - pieczarki, ktĂłre kupujemy w sklepie, droÂżdÂże, ktĂłrym zawdziĂŞczamy piwo, pleÂśnie dajÂące antybiotyki, ale i zabĂłjcze grzyby chorobotwĂłrcze czy pasoÂżytnicze gatunki zamieniajÂące owady w "Âżywe trupy". ÂŁaciĂąska nazwa "Cryptomycota" oznacza "ukryte grzyby". UkrywaÂły siĂŞ w stawie niedaleko Exeter University, gdzie znalazÂła je dr Meredith Jones. Cryptomycota to najstarsza z obecnie znanych grup grzybĂłw, a przy tym niezwykle zrĂłÂżnicowana. Jak wykazaÂły badania DNA oraz dokÂładne oglĂŞdziny pod mikroskopem elektronowym - majÂą cechy poÂśrednie pomiĂŞdzy grzybami a resztÂą Âżywych organizmĂłw. Jednak szczegĂłlnie intrygujÂący jest brak uwaÂżanej dotychczas za charakterystycznÂą dla grzybĂłw Âściany komĂłrkowej, zwykle zbudowanej z chityny. Jak twierdzi dr Thomas Richards z Natural History Museum z Londynie, dotyczÂące grzybĂłw podrĂŞczniki bĂŞdzie trzeba napisaĂŚ od nowa - poczynajÂąc od samej definicji grzyba.
PAP

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2011/06/grzyby-i-radiacja.jpg)
Temat juÂż byÂł przy innej okazji poruszany, ale warto tu dodaĂŚ.

Cytuj

Grzyby, ktĂłre ÂżywiÂą siĂŞ radiacjÂą muszÂą posiadaĂŚ melaninĂŞ, pigment, ktĂłry moÂżna znaleÂźĂŚ w wiĂŞkszoÂści grzybĂłw. Jednak do teraz biologiczna rola melaniny w Âżyciu grzybĂłw byÂła tajemnicÂą.

„Wystarczy pigment chlorofilu, aby zamieniĂŚ ÂświatÂło sÂłoneczne na energiĂŞ chemicznÂą, ktĂłra pozwala zielonym roÂślinom ÂżyĂŚ i rozwijaĂŚ siĂŞ. Nasze badania wskazujÂą, Âże melanina moÂże uÂżywaĂŚ zupeÂłnie innego elektromagnetycznego spektrum – zjonizowanej radiacji – by wykorzystywaĂŚ jÂą z poÂżytkiem dla grzybĂłw, ktĂłre jÂą posiadajÂą”

– powiedziaÂła dr Dadachova.

Badania rozpoczĂŞto piĂŞĂŚ lat temu kiedy to dr Casadevall przeczytaÂł w internecie o tym, jak to robot wysÂłany zostaÂł do wnĂŞtrza uszkodzonego reaktora w Czernobylu i wrĂłciÂł z prĂłbkÂą czarnych, bogatych w melaninĂŞ grzybĂłw, ktĂłre rosÂły na Âścianach reaktora.
Naukowcy przeprowadzili takÂże fizyczno-chemiczne badania na temat moÂżliwoÂści pochÂłaniania radiacji przez melaninĂŞ. MierzÂąc rezonans obracajÂących siĂŞ elektronĂłw, po tym jak melanina zostaÂła wystawiona na zjonizowane promieniowanie, okazaÂło siĂŞ Âże melanina wchodzÂąc w reakcjĂŞ z promieniowaniem zmienia strukturĂŞ elektronowÂą. Jest to zasadniczy krok do pochÂłaniania promieniowania i przetwarzania go w innÂą formĂŞ energii po to, by tworzyĂŚ ÂżywnoÂśĂŚ.

Dr Casadevall zauwaÂżyÂł takÂże, Âże melanina w grzybach nie jest rĂłÂżna chemicznie od tej jakÂą posiadamy w naszej skĂłrze.

http://nowaatlantyda.com/2011/06/02/grzyby-i-radiacja/

Oraz ciekawy (nowy?) gatunek mikroba. :

Cytuj

- To pierwsza publikacja podajÂąca konkretne liczby, ktĂłre ukazujÂą role bakterii w procesie degradacji plam ropy – mĂłwi Van Mooy. Naukowcy dowodzÂą, Âże pomimo braku skÂładnikĂłw odÂżywczych bakterie w znacznym stopniu przyczyniÂły siĂŞ do oczyszczenia wĂłd Zatoki MeksykaĂąskiej z ropy, ktĂłra wyciekÂła w wyniku katastrofy platformy Deepwater Horizon.
(..)
W badaniach opublikowanych w sieciowej edycji "Environmental Research Letters" zespĂłÂł naukowcĂłw przedstawia wyniki analizy prĂłbek pobranych z ropy na powierzchni wĂłd Zatoki. Wynika z nich, Âże bakterie wewnÂątrz plamy ropy degradowaÂły ropĂŞ naftowÂą piĂŞĂŚ razy szybciej niÂż mikroby przebywajÂące poza plamÂą – co w duÂżym stopniu przyczyniÂło siĂŞ do znikniĂŞcia plamy juÂż w trzy tygodnie po zatamowaniu wycieku z odwiertu. JednoczeÂśnie badacze nie zaobserwowali wzrostu liczby mikrobĂłw w samej plamie – czegoÂś, co byÂło oczekiwane jako produkt uboczny zwiĂŞkszonej konsumpcji (inaczej respiracji) ropy. W procesie tym, respiracja oznacza, iÂż z poÂżywienia (w tym wypadku ropa naftowa) i tlenu powstaje dwutlenek wĂŞgla i energia.

- Co one zrobiÂły z energiÂą, ktĂłrÂą uzyskaÂły ze zwiĂŞkszonej respiracji? – pyta chemik WHOI Benjamin Van Mooy, jeden z autorĂłw badania. - Nie wykorzystywaÂły jej do rozmnaÂżania. To prawdziwa tajemnica – powiedziaÂł.

http://m.onet.pl/wiadomosci/4810680,detal.html

Zgodnie z teoriÂą ekspandujÂącej Ziemi nawet nieznaczna zmiana prĂŞdkoÂści obrotowej naszej planety powoduje zmianĂŞ w grawitacji oraz w polu magnetycznym Ziemi, a zatem wymieranie i pojawianie siĂŞ nowych gatunkĂłw. Zgodnie z tÂą teoriÂą dinozaury wyginĂŞÂły, poniewaÂż Ziemia zwiĂŞkszyÂła objĂŞtoÂśĂŚ/ masĂŞ - i wszystko na niej staÂło siĂŞ ciĂŞÂższe, a zatem dinozaury nie mogÂłbyby siĂŞ broniĂŚ ani atakowaĂŚ, ani nawet chodziĂŚ z powodu nieefektywnego systemu nerwowego i zbyt duÂżej masy.
Dzisiejsze odkrycia nowych gatunkĂłw to efekt przemian jakim podlega nasza planeta przez caÂły czas, a nawet ostatnio jakby bardziej intensywnie. Coraz wiĂŞcej neutrino dociera do jÂądra Ziemi, zaczem dostaje ona wiĂŞcej energii ,ktĂłra zmienia siĂŞ w masĂŞ (wg tej teorii rĂłwnieÂż w wodĂŞ oraz ropĂŞ naftowÂą ), a skutkiem ubocznym jest zmiana czĂŞstotliwoÂści samej Ziemi ( obrotĂłw w czasie.) To z kolei przestraja ekosystem. Daje siĂŞ to rĂłwnieÂż zmierzyĂŚ w postaci wzrostu czĂŞstotliwoÂści rezonansowych fal Schumanna ( tych od piorunĂłw) , a to za sprawÂą aktywnoÂści SÂłoĂąca. Tych samych czĂŞstotliwoÂści na ktĂłrych operuje ludzki mĂłzg. SÂą to subtelne zmiany, ale ich efektem sÂą na przykÂład .. .szumy w uszach, zmienne stany emocjonalne , depresje, lub odwrotnie - euforie. MoÂżna by teÂż odnieÂśĂŚ wraÂżenie, Âże ogĂłlnie wzrasta globalna ÂŚwiadomoÂśĂŚ (subiektywne wraÂżenie ), co juÂż samo w sobie jest przestrajaniem istniejÂących form Âżycia.

W tym nas , ludzi.

nie wiem czy ten art. siĂŞ juÂż wczesniej pojawiÂł, ale warto go nawet przypomnieĂŚ w kontekscie nieznanych form Âżycia na naszej planecie, a ten przykÂład zasÂługuje na uwagĂŞ!

Nowa Âżywa forma z jeziora Mono
ÂŻycie na arszeniku
GFAJ-1 to w tej chwili bohaterka wszystkich serwisĂłw naukowych. Ta bakteria do powstania i wzrostu potrzebuje arsenu.

Wszystkie Âżywe organizmy Ziemi, od sÂłonia po najmniejszÂą bakteriĂŞ powstajÂą i ÂżyjÂą dziĂŞki tym samym szeÂściu pierwiastkom; sÂą nimi: tlen, wĂŞgiel, wodĂłr, azot, siarka i fosfor. Chemia Âżycia posiada pewien paradygmat lub wzĂłr, dziĂŞki ktĂłremu podstawowe cegieÂłki organizmĂłw – DNA i RNA – wykorzystujÂą te pierwiastki w bardzo ÂściÂśle okreÂślony sposĂłb i w ÂściÂśle okreÂślonych proporcjach. Ich zachwianie jest dla Âżycia zgubne. Teraz jednak okazuje siĂŞ, Âże przynajmniej jeden z tych pierwiastkĂłw wcale nie jest do Âżycia niezbĂŞdny i moÂże byĂŚ zastÂąpiony innym. W najnowszym wydaniu czasopisma Science ukazaÂł siĂŞ artykuÂł, w ktĂłrym badacze z U.S. Geological Survey donoszÂą o odkryciu bakterii wykorzystujÂącej w swojej budowie zamiast fosforu jednÂą z najwiĂŞkszych znanych trucizn na Ziemi, a mianowicie arsen.

To niezwykÂłe i fascynujÂące odkrycie – mĂłwi biochemik Barry Rosen z Florida International University w Miami – poniewaÂż dowodzi ono, Âże Âżycie moÂże mieĂŚ zupeÂłnie inne formy niÂż dotÂąd przypuszczaliÂśmy.

NieÂśmiaÂłe przypuszczenia

W 2009 roku Felisa Wolfe-Simon, geomikrobiolog z U.S. Geological Survey w Menlo Park w Kalifornii, pracujÂąca dla NASA, oraz jej wspĂłÂłpracownicy – Ariel Anbar i Paul Davies – wysunĂŞli tezĂŞ, Âże arsen, ktĂłry znajduje siĂŞ tuÂż pod fosforem w okresowej tablicy pierwiastkĂłw i ma do niego zbliÂżone wÂłaÂściwoÂści chemiczne byĂŚ moÂże mĂłgÂł byĂŚ wykorzystywany niegdyÂś jako budulec Âżycia w prymitywnych jego formach, egzystujÂących dawno temu. Wprawdzie dla ludzi, i dla wiĂŞkszoÂści organizmĂłw Âżywych, zwiÂązki arsenu, zwÂłaszcza jego tlenek – arszenik - sÂą zabĂłjcze, to jednak mĂłgÂł on peÂłniĂŚ istotnÂą rolĂŞ w powstawaniu prymitywnych form. MikroorganizmĂłw. Te przypuszczenia znalazÂły siĂŞ nawet w publikacji zespoÂłu kierowanego przez Wolfe-Simon, czyli w artykule pod tytuÂłem Did nature also choose arsenic? (Czy natura wybraÂła takÂże arsen?), ktĂłry ukazaÂł siĂŞ w 2009 roku w czasopiÂśmie International Journal of Astrobiology.

JednakÂże wiĂŞkszoÂśĂŚ badaczy byÂła sceptyczna. Argumentowali, Âże arsenian jest o wiele bardziej nietrwaÂły w wodzie aniÂżeli fosoran i nie bardzo widzieli moÂżliwoÂśĂŚ, by jakiekolwiek komĂłrki byÂły w stanie wykorzystywaĂŚ ten pierwszy zamiast drugiego w procesie powstawania i rozwijania siĂŞ.

OpÂłacalny upĂłr

JednakÂże Felisa Wolfe-Simon nie dawaÂła za wygranÂą. WiedziaÂła, Âże musi jakoÂś sprĂłbowaĂŚ potwierdziĂŚ swojÂą hipotezĂŞ. W tym celu jej zespĂłÂł pobraÂł wiele prĂłbek muÂłu z pustynnego jeziora Mono w Kalifornii, ktĂłre jest znane z tego, Âże zawiera w sobie podwyÂższone stĂŞÂżenie arsenu. Simon-Wolfe zaczĂŞÂła podtrzymywaĂŚ i namnaÂżaĂŚ mikroorganizmy wyselekcjonowane z prĂłbek muÂłu, jednak do poÂżywki, w ktĂłrej drobnoustroje siĂŞ znajdowaÂły nie dodawaÂła fosforanĂłw – co zwykle siĂŞ robi by podtrzymaĂŚ je przy Âżyciu – przeciwnie, przenosiÂła organizmy do nowych poÂżywek, w ktĂłrych fosforany te byÂły coraz bardziej ograniczane, aÂż w koĂącu zabrakÂło ich w ogĂłle. Organizmy miaÂły wiĂŞc do dyspozycji wyÂłÂącznie arsen. Jak Wolfe-Simon wspomina, sama nie spodziewaÂła siĂŞ, Âże w tak przetrasformowanej poÂżywce cokolwiek utrzyma siĂŞ przy Âżyciu. Jednak pewnego dnia, oglÂądajÂąc jÂą pod mikroskopem ze zdumieniem stwierdziÂła, Âże porusza siĂŞ w niej wspaniaÂła i doskonale majÂąca siĂŞ bakteria. ZespĂłÂł jeszcze raz zbadaÂł Âśrodowisko poÂżywki, by upewniĂŚ siĂŞ, Âże nie ma w niej fosforanĂłw. Nie byÂło. Bakteria doskonale radziÂła sobie w Âśrodowisku, w ktĂłrym fosforany zostaÂły zastÂąpione arsenianem. Dalsze badania potwierdziÂły, Âże arsen zamiast fosforu znajduje siĂŞ w proteinach bakterii, w jej lipidach, kwasach nukleinowych oraz metabolicznych frakcjach. Ta bakteria, ktĂłra naleÂży do grupy protobakterii Halomonadaceae i ktĂłrÂą oznaczono symbolem GFAJ-1 okazaÂła siĂŞ zupeÂłnie nowÂą formÂą Âżycia na Ziemi, Âżycia, w budowie ktĂłrego zamiast fosforu wykorzystany jest arsen.

Nowe Âżycie

W Âświecie naukowym zawrzaÂło, jest to bowiem jedno z najwaÂżniejszych odkryĂŚ w dziedzinie mikrobiologii. NASA natychmiast zorganizowaÂła konferencjĂŞ astrobiologicznÂą, ktĂłrej gÂłĂłwnym hasÂłem staÂło siĂŞ stwierdzenie, Âże definicja Âżycia zostaÂła dziĂŞki odkryciu Wolfe-Simson znacznie rozszerzona. I tak staÂło siĂŞ, w istocie.

JeÂżeli chcemy poszukiwaĂŚ innych form Âżycia w naszym UkÂładzie SÂłonecznym – stwierdziÂł administrator NASA z Science Mission Directoriate w Waszyngtonie – musimy patrzeĂŚ na Âżycie znacznie szerzej i szukaĂŚ go w zupeÂłnie innych niÂż ziemskie warunkach.

Co jest w odkryciu Wolfe-Simon najbardziej niezwykÂłe to fakt, Âże wczeÂśniej naukowcy znali bakterie potrafiÂące oddychaĂŚ w Âśrodowisku przesyconym arsenem. Jednak to, co udaÂło siĂŞ znaleÂźĂŚ w jeziorze Mono jest rzeczywiÂście niezwykÂłe, bowiem GFAJ-1 to Âślad Âżycia, ktĂłre wykorzystuje jako budulec inny pierwiastek, aniÂżeli pozostaÂłe Âżywe formy Ziemi. Skoro tu, na naszej planecie moÂżna znaleÂźĂŚ coÂś takiego, z pewnoÂściÂą na innych planetach, w innych Âświatach, w ktĂłrych panujÂą inne chemiczne wÂłaÂściwoÂści, mogÂą istnieĂŚ formy powstajÂące i egzystujÂące na nasze niepodobieĂąstwo.

MasoĂąskie rytuaÂły NASA i bakterie z Mono Lake
4 gru 2010

Konferencja prasowa NASA, na temat odkrycia nowej formy Âżycia na Ziemi byÂła wydarzeniem niezwykle doniosÂłym, choĂŚ oczekiwania byÂły zapewne znacznie wiĂŞksze. MoÂżna powiedzieĂŚ, Âże wiĂŞkszoÂśĂŚ zainteresowanych po raz kolejny poczuÂła siĂŞ rozczarowana rewelacjÂą NASA. O ile przed tym wydarzeniem caÂły internet aÂż trzÂąsÂł siĂŞ od domysÂłĂłw, spekulacji i przeciekĂłw, tak po ogÂłoszeniu, Âże w kalifornijskim jeziorze Mono bytujÂą maÂło atrakcyjne bakterie ÂżyjÂące na arsenie – temat bÂłyskawicznie umarÂł ÂśmierciÂą naturalnÂą. Ale nie na NA.

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2010/12/NEW-LIFE-NASA.jpg)

Pytanie bowiem brzmi, dlaczego bakterie ÂżyjÂące w Mono Lake tak bardzo lubiÂą arsen? Jest to zjawisko unikalne w skali Âświatowej i nigdzie indziej nie znaleziono podobnego przykÂładu. Ta ich wyjÂątkowoÂśĂŚ oprĂłcz wielu innych elementĂłw moÂże oznaczaĂŚ, Âże… pochodzÂą one z innej planety, a w Mono Lake znalazÂły idealne warunki rozwoju! Wielu astrofizykĂłw uwaÂża, Âże Âżycie pozaziemskie w postaci bakterii spada nam na gÂłowy nieustannie. Znakomita wiĂŞkszoÂśĂŚ z tych bakterii nie jest w stanie przetrwaĂŚ na ziemi. Inne prĂłbujÂą poprzez mutacje dostosowaĂŚ siĂŞ jakoÂś do warunkĂłw na naszej planecie. NiektĂłrzy naukowcy kojarzÂą ze sobÂą fakt pojawienie siĂŞ na ziemi rozmaitych wirusĂłw z deszczami meteorĂłw, ktĂłre od czasu do czasu nawiedzajÂą ZiemiĂŞ. Z tego punktu widzenia bakterie w Mono Lake byĂŚ moÂże znalazÂły tam dla siebie odpowiedniÂą niszĂŞ, pozwalajÂąca im przetrwaĂŚ. To kaÂże wierzyĂŚ, Âże na nastĂŞpnej podobnej konferencji NASA ogÂłosi miejsce, skÂąd przybyÂły te bakterie i tym samym raz na zawsze potwierdzi istnienie Âżycia pozaziemskiego.

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2010/12/richard-hoagland-dark-mission.jpg)

NASA z sobie znanych powodĂłw uznaÂła, Âże Âświat wciÂąÂż nie jest gotowy na takÂą informacjĂŞ i dozuje jÂą w maÂłych porcjach, powoli przyzwyczajajÂąc nas do tej myÂśli. Przez lata utrwalano nam w ÂświadomoÂści, Âże jesteÂśmy jedynym Âżyciem we wszechÂświecie. Koniec kropka. Dlatego nieÂłatwo jest to odkrĂŞciĂŚ i stÂąd to dozowanie informacji i powolne Ujawnienie (Disclosure) niewÂątpliwego faktu, Âże nie jesteÂśmy w Kosmosie sami. Takie podejÂście NASA do ujawniania odkrytych przez agencje faktĂłw dobrze wpisuje siĂŞ w tradycjĂŞ tej organizacji. Richard Hoagland i Mike Bara wspĂłlnie napisali znakomitÂą ksiÂąÂżkĂŞ pt: „Dark Mission. The Secret History of NASA”. W ksiÂąÂżce tej obaj autorzy wykazujÂą, Âże NASA oprĂłcz oczywistego naukowego podejÂścia do wszechÂświata, jest takÂże organizacjÂą… religijnÂą (!), opartÂą na ÂściÂśle okreÂślonych tajnych rytuaÂłach. Dlatego ostatnia konferencjĂŞ prasowÂą NASA trzeba odbieraĂŚ wÂłaÂśnie w ten sposĂłb. Jest to byĂŚ moÂże czĂŞÂśĂŚ misterium, ktĂłre powoli zmierza do peÂłnego Ujawnienia, ktĂłre nastÂąpi w… 2012 roku. ByĂŚ moÂże kalendarz MajĂłw jest tylko pretekstem, bo tak naprawdĂŞ 2012 jest istotne z punktu widzenia NASA i my sami jesteÂśmy czĂŞÂściÂą tego rytuaÂłu.

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2010/12/Atlantis.jpg)

Pytanie jakie w sposĂłb oczywisty siĂŞ tu nasuwa dotyczy tego – jakiego rodzaju sÂą to rytuaÂły i co to za religia. Uproszczona odpowiedÂź brzmi, Âże sÂą to rytuaÂły masoĂąskie. NASA nie jest monolitem. Jednak trzy najbardziej dominujÂące grupy sÂą zÂłoÂżone z ludzi, ktĂłrzy uwielbiajÂą rytuaÂły. SÂą to: masoni, magicy i naziÂści. TworzÂą oni organizacjĂŞ, ktĂłra swymi korzeniami siĂŞga nie setek nawet a raczej tysiĂŞcy lat. SiĂŞga czasĂłw w ktĂłrych Wiedza byÂła wyÂłÂącznie w posiadaniu wÂąskiej elity. Z jakichÂś powodĂłw (rytualnych zapewne) ten stan rzeczy ma siĂŞ wkrĂłtce zmieniĂŚ, dlatego w sposĂłb stopniowy informuje siĂŞ nas o tym, Âże nie jesteÂśmy sami we wszechÂświecie. W takÂą ocenĂŞ zjawiska wpisuje siĂŞ choĂŚby oÂświadczenie Hawkinga ostrzegajÂącego przed (byĂŚ moÂże) niebezpiecznymi kosmitami. PapieÂż Benedykt teÂż okazaÂł siĂŞ skÂłonny chrzciĂŚ istoty pozaziemskie. Wszystko to wyglÂąda na przygotowywanie caÂłej ludzkie populacji do owego legendarnego Ujawnienia. Z tego powodu bakteria odkryta w Mono Lake, inkorporujÂąc do swojego DNA kompletnie nowy element doskonale mieÂści siĂŞ w kryteriach ustalonych przez Carla Sagana, majÂących pomĂłc w rozpoznaniu Âżycia pozaziemskiego. OczywiÂście na informacjĂŞ, Âże organizmy w Mono Lake pochodzÂą z innej planety, bĂŞdziemy musieli jeszcze poczekaĂŚ.

O rytualnym charakterze NASA decyduje hierarchia wewnÂątrz agencji, ktĂłra podejmuje wszelkie istotne decyzje. NASA byÂła taka od samego poczÂątku swego istnienia, kiedy powoÂłano jÂą do Âżycia w 1958 roku, i trwa to do teraz. WidaĂŚ to wyraÂźnie w kolejnych dziaÂłaniach agencji. Ostatni lot promu kosmicznego Atlantis oparty byÂł na charakterystycznych masoĂąskich symbolach. ByÂł on przejÂściem w nowÂą jakoÂśĂŚ i otwierajÂąc nowÂą erĂŞ eksploracji przestrzeni kosmicznej. Reprezentuje takÂże przejÂście od fizyki Newtona (opartej na energii uzyskanej z paliw kopalnych) do fizyki kwantowej (gdzie energia pochodziÂłaby z kosmosu): temat ostatnio czĂŞsto poruszany na NA (fizyka hiperprzestrzenna, energia torsyjna). Nawet numery kolejnych misji majÂą swoje magiczne znaczenie i przejÂście z misji 132 do misji 133 to kolejny niezwykle waÂżny rytuaÂł masoĂąski. Masoni 32 stopnia sÂą ciÂągle poza barierÂą wtajemniczenia i dopiero 33 stopieĂą daje dostĂŞp do prawdziwej wiedzy. Z kolei przemianĂŞ ÂźrĂłdÂła energii moÂżna znaleÂźĂŚ w kolejnej cyfrze jakÂą oznaczony jest zbiornik paliwa promu kosmicznego. Numer ten to 137, ktĂłry okreÂśla tzw. staÂłÂą struktury subtelnej, w elektrodynamice kwantowej jest kluczowym rĂłwnaniem przejÂścia z fizyki obecnej do fizyki hiperprzestrzennej.

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2010/12/stala-struktury-subtelnej.jpg)

Na dodatek NASA nie kryje siĂŞ ze swoimi rytuaÂłami. Podczas misji 132 na Stacji Kosmicznej odbyÂła siĂŞ ceremonia newtoĂąska. Na stacjĂŞ zabrano niewielkÂą plakietkĂŞ, w ktĂłrÂą wmontowana byÂła deseczka z drewna jabÂłkowego – z tego samego pod ktĂłrym siedziaÂł Newton wymyÂślajÂąc zasady teorii grawitacji. PlakietkĂŞ ufundowaÂło KrĂłlewskie Towarzystwo Naukowe. Liczba 137 jest takÂże liczbÂą pierwszÂą (bo ma tylko dwa dzielniki: jedynkĂŞ i samÂą siebie). JeÂśli ustawiĂŚ takie liczby w kolejnoÂści od najmniejszej w gĂłrĂŞ, to liczba 137 bĂŞdzie 33 w kolejnoÂści liczbÂą pierwszÂą. SzukajÂąc dalej magii liczb nie sposĂłb pominÂąĂŚ liczby atomowej arsenu, czyli… 33 (!) :)

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2010/12/Tufa-Towers-Mono-Lake-California.jpg)

Tak wiĂŞc byĂŚ moÂże jesteÂśmy tylko trybikami w wielkiej maszynie dziejĂłw uruchomionej przez NASA i jej kapÂłanĂłw wiedzy i zmierzamy ku nieznanemu przeznaczeniu Âśladem naszych przodkĂłw, ktĂłrzy rozpoczĂŞli ten marsz tysiÂące lat temu.

WiĂŞcej: „NASA w szponach astrologii” (http://nowaatlantyda.com/2010/08/30/nasa-w-szponach-astrologii/)

http://nowaatlantyda.com/2010/12/04/masonskie-rytualy-nasa-i-bakterie-z-mono-lake/

Farmerskie obyczaje kraba Yeti
4 gru 2011

O Âżyciu na dnie oceanu wiemy niewiele i tylko od czasu do czasu docierajÂą do nas skÂąpe informacje na temat nowych gatunkĂłw zwierzÂąt czy roÂślin odkrytych w miejscach, w ktĂłrych panuje nie tylko ogromne ciÂśnienie, ale takÂże nie docierajÂą promienie sÂłoneczne. Teoretycznie w takich warunkach, dno morskie powinno przypominaĂŚ pustyniĂŞ, tymczasem Âżycie rozwija siĂŞ tam bujnie dziĂŞki niezwykÂłym umiejĂŞtnoÂściom adaptacyjnym zwierzÂąt do takich warunkĂłw. PrzykÂładem moÂże byĂŚ krab zwany Yeti odkryty stosunkowo niedawno, bo dopiero w 2005 roku. Krab ten Âżyje w kompletnych ciemnoÂściach, na dodatek w teoretycznie toksycznych warunkach, bo w pobliÂżu pĂŞkniĂŞĂŚ i wentyli w dnie morskim, z ktĂłrych uchodzi metan.

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2011/12/krab-Yeti.jpg)

Jeden z dwĂłch znanych gatunkĂłw kraba Yeti – Kiwa puravida – ma interesujÂący zwyczaj, ktĂłry sprawia, Âże nadano mu przydomek podmorskiego farmera. Krab ten lubi przebywaĂŚ blisko takich pĂŞkniĂŞĂŚ i nieustannie wkÂłada i wyciÂąga swoje szczypce w wyciekajÂący metan. PoczÂątkowo myÂślano, Âże poluje on na ÂżyjÂące w metanie bakterie, ale po bliÂższej obserwacji zorientowano siĂŞ, Âże krab w ten sposĂłb dokarmia bakterie, ktĂłre hoduje na swoich szczypcach! Bakteria tego typu Âżyje zazwyczaj na ciele wszystkich zwierzÂąt morskich, zamieszkujÂących okolice takich pĂŞkniĂŞĂŚ, ale podobne zachowanie zanotowano tylko u kraba Yeti.

(http://nowaatlantyda.com/wp-content/uploads/2011/12/Alvin.jpg)

ÂŻycie tego kraba i innych podwodnych zwierzÂąt badajÂą biolodzy z Oregon State University. NiektĂłre z tych zwierzÂąt schwytano dziĂŞki podwodnemu robotowi Alvin i zbadano w laboratorium. Bakterie ÂżyjÂące na szczypcach kraba, ktĂłry dokarmiaÂł je w strumieniu metanu, byÂły niezwykle podobne do tych, jakie znaleziono na krewetkach ÂżyjÂących w miejscach dna morskiego, z wyciekajÂącym siarkowodorem. Naukowcy podejrzewajÂą, Âże bakterie wytworzyÂły mechanizm pozwalajÂący im czerpaĂŚ poÂżywienie z tak niezwykÂłych ÂźrĂłdeÂł, z powodu braku dostĂŞpu do SÂłoĂąca. Mechanizm ten jest jednak nadal nieznany.

OprĂłcz krabĂłw i krewetek, takie z pozoru niegoÂścinne miejsca zamieszkujÂą takÂże omuÂłki i wieloszczety czĂŞsto ÂżyjÂące na skraju wentyla gazowego a takÂże wÂąsonogi. Jednak tylko kraby Yeti wykazujÂą tak zÂłoÂżone, farmerskie zachowanie. Kiedy iloÂśĂŚ i wielkoÂśĂŚ bakterii na ciele kraba jest juÂż odpowiednia, zdrapuje je z siebie i zjada a potem znĂłw wymachuje szczypcami w wyciekajÂącym metanie, by dokarmiĂŚ nowÂą hodowlĂŞ.

http://nowaatlantyda.com/2011/12/04/farmerskie-obyczaje-kraba-yeti/

Inwazja nieznanego gatunku skorupiakĂłw na plaÂżach HawajĂłw

(http://zmianynaziemi.pl/sites/default/files/imagecache/440na300/dziwne-zwierzeta.jpg) Na plaÂżach na Hawajach znajduje siĂŞ miliony maÂłych zwierzÂąt morskich o nieustalonym gatunku. Nie sÂą to wielkie osobniki, bo skorupiaki te nie majÂą raczej wiĂŞcej niÂż kilka centymetrĂłw Âśrednicy, ale zaskakuje skala ich wystĂŞpowania i fakt, Âże biolodzy morscy nie majÂą pojĂŞcia, do jakiego gatunku naleÂżÂą te zwierzĂŞta. NiektĂłrzy sugerujÂą, Âże nieswojo na widok intruzĂłw czujÂą siĂŞ zwykÂłe kraby, ktĂłre na widok duÂżej iloÂści miniaturowej konkurencji zwykle uciekajÂą. Jak potwierdzajÂą obserwacje, zwierzĂŞta majÂą chitynowy pancerzyk i szeÂśĂŚ odnĂłÂży, co dowodzi pokrewieĂąstwa z krabami. ByĂŚ moÂże sÂą to jakieÂś formy larwalne organizmĂłw a ich maÂła wielkoÂśĂŚ ma sprzyjaĂŚ rozprzestrzenianiu siĂŞ gatunku z wykorzystaniem siÂły fal morskich.

http://www.youtube.com/v/4YXBVJk28s0?version=3&hl=pl_PL

Ludzie odwiedzajÂący plaÂże zadajÂą sobie oczywiste w tej sytuacji pytanie o pochodzenie tych tajemniczych stworzeĂą. Zastanawia fakt, Âże w nigdy wczeÂśniej nie widziano tu takich zwierzÂąt. PojawiÂły siĂŞ teÂż sugestie, Âże kontakt z tym nieznanym gatunkiem moÂże mieĂŚ jakiÂś zwiÂązek z zeszÂłorocznym tsunami w Japonii, ktĂłrego szczÂątki nadal pÂływajÂących po Pacyfiku. Jednak, jeÂśli jakikolwiek wpÂływ zostaÂł na te organizmy wywarty mogÂłaby to byĂŚ raczej radioaktywnoÂśĂŚ niÂż Âśmieci.

Niezależne Forum Projektu Cheops

Hydepark => Natura - Ekologia => Wątek zaczęty przez: janusz Październik 02, 2011, 21:38:00