Niezależne Forum Projektu Cheops

Czy¿by? Mo¿e w³aœnie œwiat jest taki, jaki jest, gdy¿ za ma³o na nim wspó³czucia
wzglêdem istot krzywdzonych i cierpi¹cych? Wspó³czucie wynika bezpoœrednio z empatii.
Czy moÂżliwa byÂłaby  jakakolwiek pomoc bliÂźniemu, gdybyÂśmy nie potrafili mu wspó³czuĂŚ?
Gdy ktoÂś obok umiera z rozpaczy, a drugi nie zatrzyma siĂŞ nawet, by chociaÂżby
wspĂłlnie uroniĂŚ ÂłzĂŞ, jakÂą prezentuje postawĂŞ? Kim jest? CzÂłowiekiem?
Czy maszynÂą pozbawionÂą uczuĂŚ i zimno kalkulujÂącÂą, by nie straciĂŚ niepotrzebnie energii?
Z jakiego œwiata pochodzi zapis o niskich wibracjach wspó³czucia?

Przecie¿ brak umiejêtnoœci wyra¿ania wspó³czucia w³aœnie prowadzi do znieczulicy.
Zimna to neutralnoœÌ, gdy tylko w³asny interes brany jest pod uwagê.
Czy nie chodzi przypadkiem o odhumanizowanie czÂłowieka?
MoÂże racjĂŞ ma astre wskazujÂąc na jaszczurze plemiĂŞ z ich specyficznÂą matrycÂą?

zmiennocieplni i staÂłocieplni majÂą widaĂŚ inne priorytety ;)

Nie zaszkodzi czytaĂŚ ze zrozumieniem bez emocji.

Nikt nie mĂłwi o pozbyciu siĂŞ uczuĂŚ i nie niesieniu pomocy potrzebujÂącym a o zrozumieniu powodĂłw dziania siĂŞ tych bardzo trudnych zdarzeĂą i nie wchodzeniu w nie emocjonalne. Bowiem emocjonalna "przykrywka" powoduje reakcje nie zawsze wÂłaÂściwe dla niosÂących pomoc i pomocy potrzebujÂących.

   
   

"Trochê mog¹ byÌ szokuj¹ce te s³owa ale uwa¿am i¿ g³ówna treœÌ jest wa¿na. nie chodzi o znieczulicê , chodzi o ca³kowity spokój , równowagê wewnêtrzn¹ i nie danie siê sprowokowaÌ do wyci¹gania energii po przez emocjonalne rozgrywki innych.

Os³abianie energetyczne bior¹cych udzia³ w transformacji mo¿e byÌ obecnie pierwszym aktem usi³owania zablokowania ich w dalszych procesach zmian , a nawet wyeliminowania w przeró¿nych "wypadkach". Spokój jest bardzo wa¿ny oraz ca³kowite zrozumienie i akceptacja wyborów innych ludzi i sytuacji zachodz¹cych w ich ¿yciach.
Czym innym jest informacja a czymÂś innym ingerencja ( nawet z dobroci serca) w cudzy Âświat. KaÂżdy ( szczegĂłlnie teraz ) musi skupiĂŚ siĂŞ sam na swoim Âżyciu , nikt zewnĂŞtrzny za niego go nie przeÂżyje.
MoÂżna pomoc w czymÂś bĂŞdÂąc poproszonym ale niewÂłaÂściwoÂściÂą jest wytyczanie nikomu drogi wedle wÂłasnych wartoÂści.
Bowiem trudne zdarzenia teraz muszÂą siĂŞ zadziaĂŚ w ich obliczu ( zawsze poprzez sytuacjĂŞ a nie deklaracje sÂłowne) ludzie ostatecznie okreÂślajÂą swoje miejsca na planach zachodzÂących zmian.

Zatem akceptacja , zrozumienie , rĂłwnowaga wewnĂŞtrzna i duÂży dystans do nadchodzÂącej fali potĂŞÂżnego wstrzÂąsu na wielu pÂłaszczyznach Âżycia. SÂą to najwaÂżniejsze na teraz odniesienia."

Kiara  :) :)


Ale jeÂżeli ktoÂś chce zachowywaĂŚ siĂŞ wedle swoich decyzji innych to nikt mu tego nie zabrania , warto te przekazy traktowaĂŚ jak informacjĂŞ a nie nakazy czy zakazy czego kolwiek.

Kiara :)

Kiaro, przeczytaÂłam co napisaÂłaÂś ze zrozumieniem i bez emocji.
Nie mogê siê jednak zgodziÌ z potêpieniem wspó³czucia. Niby jest uzasadnienie
(unikanie zapĂŞtlenia siĂŞ w cudze, emocjonalne rozgrywki). I owszem, uwaga sÂłuszna,
ale mi chodzi o sam fakt kwalifikacji wspó³czucia jako czegoœ niskiego,
o niskich wibracjach.
Wyobra¿asz sobie œwiat bez wspó³czucia? Bo ja nie.

Lem i inni czĂŞsto pisali o takim Âświecie. Jednak to zimny Âświat maszyn. Nie ludzi.
Cz³owiek zawsze bêdzie wspó³czu³ i tym siê ró¿ni od niecz³owieka.
Czy¿ nie o to chodzi tym, którzy utrzymuj¹ SYSTEM? By oduczyÌ ludzi wspó³czucia
celem Âłatwiejszego nimi manipulowania? Bo kto wĂłwczas upomni siĂŞ o krzywdzonych?
Ale to zgubna postawa.

Inaczej w spó³ odczuwanie  ( wspó³czucie) w spó³ przeÂżywanie , albo wejÂście w cudzy Âświat i przeÂżywanie go razem , powiÂązanie siĂŞ z cudzym losem.

Tu nie chodzi o o bycie nieczuÂłym  na cudze nieszczĂŞÂście  i odmawianie pomocy potrzebujÂącym , a , o nie splatanie siĂŞ energetyczne , emocjonalne ze zdarzeniami , ktĂłre nie sÂą nasze.

Ludziom bardziej potrzebne sÂą uczucia a nie niestabilne  emocje , bowiem emocjami moÂżna ludÂźmi bardzo Âłatwo manipulowaĂŚ.

Kiara :) :)
 

Wspó³… (dzielenie, odczuwanie, przeÂżywanie), i to jest piĂŞkne…
bez drugiego czÂłowieka, bez Âświata zewnĂŞtrznego czym/kim jest czÂłowiek?

Bez dotkniĂŞcia drugiej energii nie jest moÂżliwe jej zrozumienie, odczucie i w efekcie
jakakolwiek  pomoc. Nie ma to wiele wspĂłlnego z wiÂązaniem siĂŞ z cudzym losem.
Ale przechodzenie obok, bez wspó³dzielenia œwiata jest (przynajmniej mi) obce.

Czy wg Ciebie naprawdê wspó³czucie cechuje siê niskimi wibracjami?
ProszĂŞ o jednoznacznÂą odpowiedÂź, tak/nie.
Tylko proszĂŞ o odpowiedÂź (nie wymuszam jej).  :)

JeÂżeli coÂś jest dla Ciebie piĂŞkne to niech tak zostanie bÂądÂź w swoim piĂŞknie mnie to absolutnie nie przeszkadza , ja je akceptujĂŞ. ZarĂłwno Twoje jak i innych ludzi.

Ja nie jestem robotem , ktĂłry ma klawisze tak i nie i przez naciÂśniĂŞcie ich wyraÂża siebie. Dla mnie rzeczywistoœÌ w ktĂłrej ÂżyjĂŞ  ma przebogaty koloryt moich odczuĂŚ.

Znowu chyba nie zrozumia³aœ tekstu , nikt nie eliminuje drugiego cz³owieka i jego zdarzeù , one s¹ by³y i bêd¹ , jednak dotykanie ich jest zawsze osobistym odczuciem a wplatanie siê w nie jest energetycznym splotem z cudz¹ rzeczywistoœci czasami blokuj¹c¹ komuœ jego niezbêdnoœÌ pe³nego prze¿ycia swoich doœwiadczeù , a nam zmieniaj¹cym lub uniemo¿liwiaj¹cym nasze.
Jeszcze raz podkreÂślam wolna wola moÂżna  jak siĂŞ chce.

Chcia³a byœ wspó³dzieliÌ œwiat z seryjnym morderc¹ okrutnym gdy przechodzisz obok niego? Chcia³a byœ wzi¹Ì na siebie odpowiedzialnoœÌ za czyny Hitlera i jemu podobnych , tylko dla tego i¿ s¹ obok Ciebie?

Wszystko ma swoje wibracje ( wysokie lub niskie ) w stosunku do jakiegoÂś odniesienia , moÂżna w nich  siĂŞ zanurzyĂŚ , wszystko moÂżna. Zanim zechcesz tego  zweryfikuj je i postaw odniesienie , swojÂą wolÂą ÂświadomÂą podejmij decyzje.

Ja mogĂŞ zrozumieĂŚ cudzÂą  decyzjonalnoœÌ w roÂżnych sprawach , mogĂŞ jÂą akceptowaĂŚ jako cudze dobro z roÂżnych wzglĂŞdĂłw.
Jednak nie chcê wspó³odczuwaÌ i wspó³uczestniczyÌ w konsekwencjach cudzych wyborów nios¹cych niskie wibracje.
Zwyczajnie to nie mĂłj Âświat. 

Kiara :) :)

eh niestety kaazdy jest odpowiedzialny za wszystko i zeby sie wyzwolic trzeba wziac na siebie odpowiedzialnosc i wspolczucie za wszystko - dlatego Chrystus zstapil do piekiel :)

A któ¿ tu mówi o wspó³uczestniczeniu w konsekwencjach cudzych wyborów lub czynów?
OdpowiedzialnoœÌ ka¿dy ponosi sam za siebie. Nawet za to, ¿e nie potrafi³ zareagowaÌ,
gdy tego wymagaÂła sytuacja. ÂŻe serce miaÂł twarde.
Nawet Hitlerowi mo¿na wspó³czuÌ, bo w zasadzie pad³ ofiar¹ wyborów (nie tylko swoich),
zapĂŞtlenia w filozofiach, cudzego poparcia. To spoÂłeczeĂąstwo umoÂżliwiÂło mu takie
a nie inne zaistnienie. Mo¿e w³aœnie poprzez brak przejawu wspó³czucia i reakcji
na wczeÂśniejsze poniÂżanie oraz nagonkĂŞ na ÂŻydĂłw, czy inne nacje?

Œwiat bez wspó³czucia, gdzie ka¿dy zajêty jest tylko sob¹ prowadzi do wypaczeù.
Gdy nie potrafisz przytuliĂŚ kogoÂś w czasie, gdy ten ktoÂś najbardziej tego potrzebuje,
na nic TwĂłj „rozwĂłj”. To tylko wyobraÂżenie rozwoju, a tak naprawdĂŞ upadek.
Energia jest neutralna i moÂżna jÂą wykorzystywaĂŚ na wiele sposobĂłw.
Samo jej gromadzenie jest jakieÂś zimne. No i moÂże dlatego w zaÂświatach egzystuje
tyle minusowych energii?
MoÂże dlatego na Ziemi tak trudno jest coÂś zmieniĂŚ?
Bo za bardzo skupiamy siĂŞ na sobie gubiÂąc kontekst istnienia?   

A przecie¿ nawet Myœliciele (Ci od Eli Nowalskiej) tak czêsto mówi¹ o tym, by wspó³czuÌ innym.

Wchodzenie w cudzÂą przestrzeĂą ( niskie wibracje), to jedno , a ponoszenie odpowiedzialnoÂści kogoÂś za swoje czyny to drugie.
SÂą to dwa zupeÂłnie niezaleÂżne tematy.

Zrozumienie zawi³oœci splotów okolicznoœci oraz cudzych wyborów to jedno , a wspó³odczuwanie z nim konsekwencji stworzonych okropnoœci to ju¿ inny odrêbny temat.

Sytuacja kreujÂąca II wojnĂŞ to bardzo zÂłoÂżony temat , jak dla mnie oparty po pierwsze i najwaÂżniejsze na braku uczuĂŚ.
W grê wesz³y wszelakie emocje w³¹cznie ze strachem , którymi rozegrano ten dramat.
Czy Ty naprawdê nie rozumiesz , czy nie chcesz zrozumieÌ i¿ wyjœcie ze wspó³odczuwania to nie wyjœcie z zainteresowania siê problemami cz³owieka obok nas i ono nie likwiduje niesienia pomocy potrzebuj¹cym.
Gdy w grê wchodzi mi³oœÌ do Cz³owieka istnieje ca³kowita akceptacja jego wyborów ale nie znieczulica jego losem.
Moc energetyczna miÂłoÂści  daje wiĂŞksze moÂżliwoÂści twĂłrcze pozytywu , ktĂłry ma zainspirowaĂŚ myÂśl drugiego czÂłowieka do zmian ale niczego na nim nie wymuszaĂŚ naszÂą ingerencjÂą w jego los.

WróÌ do ksi¹¿ek Myœlicieli a bêdziesz wiedzia³a co pisz¹ naprawdê w tej kwestii.
ZmianĂŞ musi dokonaĂŚ kaÂżdy indywidualnie sam w sobie a nie w kimÂś , nie moÂżna zak³ócaĂŚ swoim wirowaniem ( nawet gdy jest silniejsze i piĂŞkniejsze ) cudzego wirowania , bowiem odbiera mu siĂŞ wiedzĂŞ osiÂągania doskonaÂłoÂści.  MoÂżna swoim wirowaniem inspirowaĂŚ cudze by zechciaÂło wzbogacaĂŚ siebie , jak rĂłwnieÂż nie jest prawidÂłowoÂściÂą poprzez wejÂście w cudze wirowanie obniÂżanie swojego.

Ale nie znaczy to iÂż wbrew tym zasadÂą robiĂŚ tego nie moÂżna, moÂżna a bowiem upowaÂżnia nas wolna wola.

Kiara :) :)

Cz³owiek pozbawiony wspó³czucia dla innych potrafi tylko gadaÌ o mi³oœci a jej samej
w sobie nie ma. SkoĂączmy wiĂŞc to filozofowanie, bo temat jest prosty.
JeÂśli kochasz, to rĂłwnieÂż wspó³odczuwasz. I tyle.  ZaÂświadcza o tym samo Âżycie. 

WymyÂślaĂŚ i uzasadniaĂŚ moÂżna sobie wszystko. I wirowaĂŚ w swojej „wspaniaÂłoÂści”,
gdy obok ktoÂś bezskutecznie czeka na pomoc, wyciÂągajÂąc bezradnie dÂłoĂą.
Ale Ty przecieÂż nie moÂżesz wymuszaĂŚ, ingerowaĂŚ w cudzy los, on sam ma zrozumieĂŚ…
i dÂłoĂą w koĂącu opada… a czÂłowiek traci wiarĂŞ w drugiego czÂłowieka…
ot miÂłoœÌ wymyÂślona…

Czy Ty naprawdê nie rozumiesz , czy nie chcesz zrozumieÌ i¿ wyjœcie ze wspó³odczuwania to nie wyjœcie z zainteresowania siê problemami cz³owieka obok nas i ono nie likwiduje niesienia pomocy potrzebuj¹cym.

Kiara :) :)

Prawdziwa pomoc pop³yn¹Ì mo¿e jedynie z serca, które czuje drugiego cz³owieka.
To takie proste i nie ma czego nie rozumieĂŚ.

 :)


A ja myœlê ,¿e Kiara ma racjê.Podstawow¹ kwesti¹ jest ró¿nica miêdzy wspó³czuciem a wspó³odczuwaniem.Na p³aszczy¿nie fizycznej ró¿nica wydaje siê niewielka, natomiast na p³aszczy¿nie energetycznej ,ogromna..Oczywiœcie twierdziÌ mogê tak ,na podstawie tego ,czego siê do tej pory dowiedzia³am .
PrzyjmujÂąc wiec fakt ,ze to nasze myÂśli i emocje g³ównie sÂą odpowiedzialne za tworzenie naszego swiata ,musimy wiedzieĂŚ ,kiedy korzystne jest dla nas wspó³odczuwanie a kiedy wspó³czucie.Wspó³odczuwanie w ramach takich uczuĂŚ jak miÂłoœÌ nie moze byĂŚ szkodliwe.Kiedy spotykamy siĂŞ z nieszczĂŞÂściem ,tragediami,.krzywdÂą powinniÂśmy pomĂłc i  wspó³czuĂŚ ,to nie ulega wÂątpliwoÂści ale nie wspó³odczuwaĂŚ ,poniewaÂż istnieje obawa ,ze zasilimy energetycznie ten sektor zdarzeĂą rĂłwnieÂż wzglĂŞdem siebie.MoÂże tak jest ,moÂże nie ..Sama nie wiem ...Ledwie coÂś jesteÂśmy w stanie zaakceptowaĂŚ, a juÂż jest nowa objawiona prawda.... :)  Ja nie nad¹¿am... :)

Z drugiej strony Lindo, jeœli nie bêdziemy w stanie wspó³odczuwaÌ bólu drugiej istoty to ³atwo przyjdzie nam j¹ skrzywdziÌ. Jestem za tym, ¿eby ka¿dy, kto wyrz¹dzi³ krzywdê móg³ j¹ wspó³-odczuÌ, tak, jakby wyrz¹dzi³ j¹ samemu sobie. Wówczas bogaty chciwiec odczu³by brak i g³ód. Œwiat mo¿e by³by wtedy lepszy ?
W pewnym sensie wspó³odczuwamy ca³y czas. Bywa, ¿e ludzie bardzo bogaci czuj¹ siê przeraŸliwie samotni w swoich materialnych twierdzach. Odczuwaj¹ skutek, tylko jakoœ nie wi¹¿¹ go z niedol¹ wspó³braci.
Ponadto, jeœli prawd¹ jest to, co mówi¹ uzdrowiciele kahuna, ¿e naprawianie œwiata to uzdrawianie w nas samych tego, co stworzy³o z³o, chorobê, niemoc, to oznacza, ¿e od wspó³odczuwania nie uciekniemy. Mo¿emy albo wzi¹Ì odpowiedzialnoœÌ " w sobie" za ten œwiat i w sobie próbowaÌ go uzdrowiÌ, albo uciekaÌ od odpowiedzialnoœci w stronê wy¿szych wibracji.
Tylko, Âże ucieczka nic nie da, bo w jakiÂś przedziwny sposĂłb ciÂągle pojawiajÂą siĂŞ na drodze "demony" usiÂłujÂące zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ uciekajÂącego na rzeczywisty problem.

empatia- to podstawa prawdziwego zrozumienia innego czÂłowieka, co nie znaczy Âże mamy zasilaĂŚ jego stan swojÂą energiÂą.

Dziwnie brzmi, ¿e z jednej strony deklarujesz neutralnoœc wobec sposobu rozumowania i systemu wartoœci drugiego cz³owieka, a z drugiej strony stwierdzasz, ¿e ktoœ czegos nie zrozumia³. Ja s¹dzê, ¿e dobrze rozumiem Ptaka - jej punkt widzenia. I to siê nazywa wspó³-odczuwanie.

 Ale co to znaczy, Âże pojawia siĂŞ na Twojej drodze czÂłowiek potrzebujÂący pomocy. Albo czÂłowiek, ktĂłry prezentuje kompletnie odmienne zrozumienie Âświata ? Czy nie po to, aby Ci coÂś uzmysÂłowiĂŚ ? Unikanie takich kontaktĂłw - nieprzypadkowych przecieÂż - to ucieczka w nieprawdziwy Âświat, iluzorycznej walki dobra ze zÂłem. WybierajÂąc  ktĂłr¹œ stronĂŞ zasilasz rĂłwnieÂż tÂą drugÂą, bo kaÂżde rozdzielnie powoduje reakcjĂŞ WszechÂświata w powrocie ku rĂłwnowadze tak, by siĂŞ sumowaÂło do zera.

No wÂłaÂśnie wydaje mi siĂŞ, Âże nikt nie uniknie spÂątania energetycznego, bo tak na prawdĂŞ wszystko jest "nasze". Jest, bo przejawia siĂŞ w Twojej rzeczywistoÂści. Dopomina siĂŞ o uwagĂŞ tym intensywniej im bardziej bĂŞdziesz siĂŞ staraÂła nie splÂątywaĂŚ energetycznie.
My ludzie stworzyliœmy tego Hitlera. Czas zrozumieÌ, ¿e jakaœ czêsÌ mnie i Ciebie jest za to odpowiedzialna, ¿e nie jest to jakieœ dzia³anie z³ego jaszczura, zuego boga , czy tam czyjeœ,. To nasze zbiorowe myœli powo³uj¹ potwory do ¿ycia, a pierwszym krokiem ku temu jest tworzenie wokó³ siebie kokonów "to nie moje, to nie ja "

Zdaje siĂŞ , Âże te wszystkie wibracje sÂą w nas, niczym struny gitary. MoÂżna wygasiĂŚ jedne brzmienia wzmacniajÂąc drugie , a ostatecznie poprzez JedniĂŞ jesteÂśmy poÂłaczeni z caÂłym Âświatem. I go dosÂłownie stwarzamy.

Niestety Kiaro, to teÂż TwĂłj Âświat. Tym bardziej manifestujacy siĂŞ w Twoim Âżyciu im bardziej bĂŞdziesz go wypieraÂła.

 :)

MĂłwisz East co byÂś chciaÂł...Ja teÂż bym tak chciaÂła....Tylko ,ze byĂŚ moÂże zupeÂłnie inne prawa dziaÂłaja we Wszechswiecie..Ten kto kogos skrzywdziÂł i ma wyrzuty sumienia zwykle w koĂącu ponosi karĂŞ.Ten kto myÂśli inaczej i nigdy nie ÂżaÂłuje swoich czynĂłw ,nawet najgorszych ,czĂŞsto nigdy nie ponosi kary .WidzĂŞ to w swoim otoczeniu ..CzĂŞsto analizujĂŞ takie przypadki .Ta teoria  nie wspĂłlodczuwania ,pasuje mi do takiego stanu rzeczy .Bo jak ja moge skrzywdzic kogoÂś wspĂłlczujac mu ,pomagajÂąc jak umiem ale jednoczeÂśnie  zbyt g³êboko w tÂą jego sytuacje emocjonalnie nie wchodzÂąc. Tym bardziej ,gdy nie ja jÂą spowodowaÂłam.To bardzo siĂŞ k³óci z tym co do tej pory wiedzielismy .Tego trzeba  sie dÂługo uczyĂŚ.Ja sama teraz tylko to rozwaÂżam i nie umiem sie czesto od empati uwolnic. :)  Tylko myÂśle sobie ,ze mozna przeciez podarowac komus  pomoc,  wspĂłlczuĂŚ mu ,wysÂłuchaĂŚ go a jednoczesnie miec wiedzĂŞ ,ktĂłra nie pozwoli zamanifestowac sie podobnym zdarzeniom w naszym Âżyciu  :)
Jesli aktualna jest teoria ,ze to nasze mysli i uczucia kreuja nasza rzeczywistosc. :)

Nigdy nie jesteÂśmy  w stanie wspó³odczuwaĂŚ cudzego bĂłlu nie ma co sobie udowadniaĂŚ iÂż tak jest bo nie jest i nie byÂło .

ÂŻeby coÂś odczuĂŚ trzeba to doÂświadczyĂŚ , przeÂżyĂŚ , wĂłwczas posiadamy wiedzĂŞ o tym stanie.
PrzysÂłowiowy  gÂłodny nie zrozumie sytego jak sam nie dozna gÂłodu... wiĂŞc  to teoretyczne wspó³odczuwanie tak naprawdĂŞ wcale nie jest odczuciem stanu osoby w niej bĂŞdÂącej.

Raczej ( i zbyt czêstym) ³¹czeniem siê z jej energiom i branie na siebie jej niedokoùczonych prze¿yÌ , które nie s¹ dla niej i nas dobrem , bowiem blokuj¹ jej wiedzê o zamierzonym doœwiadczeniu.
Z autopsji wiem iÂż takie osoby po raz kolejny i kolejny wchodzÂą w te same doÂświadczenia i cierpiÂą nie radzÂąc sobie z nimi.
Moim zdaniem lepiej jest zainspirowaĂŚ moÂżliwoÂściÂą wyjÂścia z opresji niÂż staĂŚ , "gÂłaskaĂŚ" po gÂłowie i przeÂżywaĂŚ razem  oraz razem wchodziĂŚ i wychodziĂŚ z sytuacji.
PodaÌ rêkê z mi³oœci do Cz³owieka to nie wykonywaÌ za niego nic ( nawet prze¿yÌ) bo on jest wówczas w czêœciowej stagnacji. Mi³oœÌ bezwarunkowa to m¹droœÌ serca a ono nie przejawia wówczas naiwnoœci nielogicznej , a prawdziw¹ m¹droœÌ sytuacyjn¹.

Nie ma moÂżliwoÂści doznawania i przeÂżywania bĂłlu drugiej osoby przez czÂłowieka , kaÂżdy odczuwa wÂłasny bĂłl w takiej lub podobnej sytuacji. 
Po to doœwiadczamy ró¿norodnoœci zdarzeù ( ofiary i kata , radoœci i bólu , g³odu i sytoœci , szczêœcia i traumy), by nasza wiedza doœwiadczenia przerodzi³a siê w m¹droœÌ decyzjonaln¹.

To dziĂŞki niej mamy podejmowaĂŚ decyzje , ktĂłre przyniosÂą dobro nam i ludziom obok nas.

Czy przeÂżywanie za kogoÂś czegoÂś , ograniczanie jego decyzji naszymi doskonaÂłymi , lepszymi i najlepszymi jest cudzym prawdziwym dobrem?

Znamy powiedzenie o rybie i wĂŞdce? znamy.....

A sami mamy podwyÂższaĂŚ swojÂą energiĂŞ i dawaĂŚ przykÂład swoim piĂŞknem coraz wiĂŞkszym miast obniÂżaĂŚ jÂą bo to nie sÂą inspirujÂące przykÂłady dla poszukujÂących drogi ku lepszemu.

Owszem burzÂą te informacje spokĂłj dotychczasowych wygodnych prawd, ale...
I niech kaÂżdy wybierze to co jest mu bliÂższe na dany moment.

PamiĂŞtaĂŚ jednak trzeba iÂż nikt za nikogo Âżycia nie przeÂżyje i nigdy nie odczuje niczego  przez pryzmat cudzej osobowoÂści , a jeÂżeli nie , to nasze decyzje chociaÂż dla nas piĂŞkne i bardzo wartoÂściowe , to w cudzym Âświecie wartoÂści takimi nie sÂą i byĂŚ nie muszÂą.

Kiara :) :)



ps.east zrozumienie punktu widzenia  Ptaka nazywa siĂŞ posiadaniem podobnej wibracji , pochodzeniem z tej przestrzeni w ktĂłrej macie taki sam system wartoÂści i podobnÂą liniĂŞ doÂświadczeĂą. Dlatego to co Ona pisze jest ci bliskie i walczysz zawziĂŞcie jak Ona z tym co ja piszĂŞ.
Dlaczego tak? Bo jeszcze nie potrafisz akceptowaĂŚ mojej odmiennoÂści a co za tym idzie mojej wiedzy.

PotĂŞÂżny system duchowego rozwoju jakim jest buddyzm wrĂŞcz jednym z filarĂłw uczyniÂł prawo karmy. Z naszej perspektywy czasowej ten ktĂłry krzywdzi i nie ponosi kary zaprzecza prawu karmy, ale nie mozemy zakÂładaĂŚ, Âże tak jest na pewno. Bo moÂże w przyszÂłym Âżyciu jego uczynki mu siĂŞ czkawkÂą odbijÂą.
To zresztÂą nie jest waÂżne, nie sÂądzĂŞ , ze wina-i-kara to jest najwaÂżniejsza kwestia na jakiej chciaÂłbym siĂŞ skupiĂŚ. 
Wspó³odczuwanie to raczej miernik wewnêtrznej wra¿liwoœci ,a mo¿e i czegoœ wiêcej.
Ktoœ, kto w ogóle nie jest zdolny do wspó³odczuwania, albo te¿ celowo w sobie tê umiejêtnoœÌ blokuje, pozbawia siebie czegoœ bardzo wa¿nego, jakiejœ wa¿nej czêsci cz³owieczeùstwa. Ma do tego prawo z powodu wolnej woli.
Jednak¿e tym samym blokuje sobie mo¿liwoœÌ wspó³uczestniczenia i wspó³kreacji ¿ycia, moim zdaniem.
Blokady te kierunkujÂą czÂłowieka wpychajÂąc go na ró¿ne ÂścieÂżki - a to bogactwa materialnego  i samozadowolenia fizycznego ( piĂŞknie wyrzeÂżbione ciaÂło, operacje plastyczne etc) ; a to w kierunku samozadowolenia z wÂłasnego, lepszego rozwoju duchowego na co traci energiĂŞ i Âśrodki.
W kaÂżdym wypadku coÂś zyskujemy, a coÂś tracimy z oczu.

WeÂźmy skrajny przypadek spokoju i zrĂłwnowaÂżenia bez jakiegokolwiek po³¹czenia z otoczeniem. KtoÂś taki nie bĂŞdzie w stanie  siĂŞ nauczyĂŚ tego, co najwaÂżniejsze. ByĂŚ moÂże bĂŞdzie doskonale bogaty (wewnĂŞtrznie lub zewnĂŞtrznie), ale nie po³¹czy tego faktu z narastajÂącÂą biedÂą (duchowÂą lub materialnÂą ) na zewnÂątrz siebie. PrĂŞdzej uzna, Âże to nie jego Âświat.
Nie mam teraz na myœli tego, by dla odmiany siê umartwiaÌ, czy rozdawaÌ majêtnoœÌ ubogim, ale by rozdawaÌ coœ znacznie cenniejszego - empatiê, wspó³czucie oraz wiedzê i intencjê jak ten œwiat funkcjonuje.
PrzykÂładowo, poznaÂłem kolegĂŞ w trudnej sytuacji materialnej i nieciekawej Âżyciowej, ktĂłremu podarowaÂłem ksi¹¿kĂŞ "Transfering. cz1sza" Zelanda Vadima. WiedziaÂłem, Âże osoba ta szuka sposobĂłw i przyczyn takiego a nie innego swojego Âżycia, a nie moich porad, czy porad ksiĂŞdza. CzÂłowiek ten w ciÂągu miesiÂąca odmieniÂł swoje Âżycie na lepsze -wg niego. A ja dziĂŞki niemu poznaÂłem radoœÌ z dzielenia siĂŞ czymÂś co skutecznie dziaÂła i sam uzyskaÂłem dowĂłd na sÂłusznoœÌ obranej przez siebie drogi. A przy okazji poznaÂłem lepiej mentalnoœÌ ludzi, ktĂłrych wczeÂśniej omijaÂłem z daleka. Prawdziwy, barwny nurt Âżycia toczy siĂŞ tuÂż obok nas. To potĂŞzna moc, ale czĂŞsto miotamy siĂŞ w niej chaotycznie obijajÂąc siĂŞ o siebie wzajemnie zamiast wykorzystaĂŚ kaÂżde to zderzenie dla lepszego zrozumienia mocy  nurtu i siebie samego.

ps. Kiaro, w tym co piszĂŞ na prawdĂŞ najmniej mi chodzi o  dyskredytowanie Ciebie.  Twoja prawda  jest TwojÂą i takÂą pozostanie. Tu raczej rzecz idzie o odkrycie pewnych praw rzÂądzÂących rzeczywistoÂściÂą, a wg mnie jednym z najwaÂżniejszych jest prawo wspó³odczuwania. Dobrze to widaĂŚ w temacie 99%.
Ludzie intuicyjnie czuj¹, ¿e takie wspó³odczuwanie to potê¿na si³a, ale brak wiedzy o niej powoduje, ¿e energia ta ulega w koùcu albo rozproszeniu, albo ktoœ j¹ zagospodarowuje dla swoich celów.
Na indywidualnym planie akcja-reakcja tego  jeszcze widaĂŚ wyraÂźnie (choĂŚ wg mnie dziaÂła), bo dopiero zmiana perspektywy na szerszy zakres ( spoza siebie ) daje wglÂąd.

moÂżna jeszcze powiedzieĂŚ, tak- jeÂżeli ktoÂś nie jest zdolny do empatii,-
to znaczy, Âże ma coÂś zablokowane, albo mu czegoÂś brak, tak czy inaczej kiedy na swojej drodze spotykamy tzw. "bratniÂą duszĂŞ",-
to od razu czujê siê jej stan, i to jest piêkne, kiedy bez s³ów wiemy o sobie tak du¿o. :D

@Kiaro
Pewnik ?
Czy aby na pewno sÂą to zupeÂłnie cudze odczucia ? Piszesz tak, jakby wspó³odczuwanie byÂło  niedostĂŞpne .To ,Âże Ty, czy ja nie odbieramy zakresu fal odpowiadajÂącego za wspó³odczuwanie to nie znaczy,  Âże tego nie ma.
Otó¿ ca³y ekosystem w ten sposób siê komunikuje. Udowodniono (reakcja psychogalwaniczna), ¿e roœliny wyczuwaj¹ nastrój cz³owieka, a nawet jego zamiary nawet zanim ten wejdzie do pokoju z roœlinami (poziom stresu mierzony elektronicznie) . Drzewo wie, kim jest ten, który zamierza je œci¹Ì.
Co wiêcej, uwa¿am, ¿e na pewnym poziomie istnienia jako istoty duchowe równie¿ wspó³-uczestniczymy w tej infostradzie. Niestety nasze ni¿sze wibracje skutecznie zag³uszaja to po³aczenie. Kiedy one siê wyciszaj¹ ( medytacja) to wtedy wchodzimy na nowe/stare? czêstotliwoœci na których mo¿emy nauczyÌ siê wspó³odczuwaÌ jednoœÌ ze wszystkim-co-jest.

Sprowadzanie porównaù wspó³odczuwania o którym piszê do zmys³owych doœwiadczeù smaku czekolady nie jest moim zdaniem najszczêœliwsze.

MyÂślĂŞ, Âże pamiĂŞtasz Transerfing RzeczywistoÂści >> (http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=4192.0). Wadim porusza ten problem zaznaczajÂąc, Âże energie (wszelakich wahadeÂł) prĂłbujÂą przedostaĂŚ siĂŞ do naszej rzeczywistoÂści ale tylko my sami moÂżemy decydowaĂŚ co i w jakiej mierze dostanie siĂŞ do niej (tej naszej rzeczywistoÂści). To trudne ale w naszym, dobrze pojĂŞtym interesie jest niedopuszczenie tych energii do nas samych. ;)

No, ale znĂłw stworzyliÂśmy ofa.

 :)


Ró¿nice zdaù pomiêdzy nami mog¹ siê braÌ z ró¿nicy definicji wspó³czucia i wspó³odczuwania.Sytuacja ,która opisa³eœ jest dla mnie wspó³czuciem i nastêpnie pomoc¹,któr¹ okaza³eœ swojemu koledze i jest wed³ug mnie
czynem jak najbardziej prawidÂłowym.Jednak  myÂślĂŞ ,ze jest granica ,kiedy to wspó³czucie przechodzi we wspÂłlodczuwanie. Z mojej krĂłtkiej analizy wynika ,ze w twoim przykÂładzie zobaczyÂłeÂś trudna sytuacje Âżyciowa kolegi ,zauwaÂżyÂłeÂś jego zaÂłamanie psychiczne i wspó³czuÂłeÂś mu  ,postanawiajÂąc pomĂłc.I to jest OK.Wspó³odczuwanie powoduje ,ze przekraczasz granicĂŞ wspó³czucia i utoÂżsamiasz siĂŞ z jego problemam,i bierzesz na siebie ,wczuwasz sie tak bardzo ,ze i dla Ciebie na krĂłtko Âświat przestaje byĂŚ piĂŞkny ....Obci¹¿asz swoja psychikĂŞ...Dla osoby ktĂłrej pomogÂłeÂś i wspó³czuÂłeÂś nie ma znaczenia Twoje wspó³odczuwanie. Nawet nie jest w stanie tego odrĂłznic. czy jej wspó³czujesz czy wspó³odczĂłwasz wraz z niÂą...Ona siĂŞ cieszy z Tego ,ze ktoÂś jÂą zrozumiaÂł i pomĂłgÂł.
WspĂłlodczuwanie jest mozliwe dzieki  wyobrazni ,ktĂłra powoduje ,ze jesteÂśmy w stanie wczuĂŚ sie w emocje drugiego czÂłowieka .JeÂżeli te emocje sÂą zÂłe to i my doswiadczamy przygnebienia  a to juz jest oddawanie energii.
A wedÂług Transerfingu caÂła nasza rzeczywistosc opiera sie na gospodarowaniu energiÂą.Nie mozemy sie ustrzec przed oddawaniem energii ,moÂżemy tylko ograniczyĂŚ to oddawanie i miec swiadomosc ,ze to sie dzieje. :)

Nie east wejœcie w cudz¹ energiê i splecenie siê z ni¹ tak ¿eby odczuÌ wszystkie uczucia, odczucia drugiej istoty oraz ca³¹ jej wiedzê dopiero nast¹pi. to kolejny etap naszej ewolucji.

Naprawdê bêdzie mo¿liwe ale jeszcze nie jest. Mo¿liwoœÌ komunikacji i odbiór cudzej energii to normalnoœÌ , przewidywalnoœÌ zdarzeù na podstawie wiedzy równie¿. Odczyt , odczucie , nauka tego to jedno a wspó³odczuwanie czegokolwiek z kimœ to inny temat , jakoœ nie mo¿esz ich rozdzieliÌ.
Rozumiesz co to znaczy w spó³? razem , scalono , pomieszano stworzono coœ innego wspólnego ju¿ nie takiego jak przed w spó³....
Przyroda odczuwaj¹c cz³owieka nie miesza z nim swojej energii z nikim nie miesza , zachowuje swoj¹ odrêbnoœÌ pomimo odczuÌ.

Je¿eli uwa¿asz i¿ jesteœ jednoœci¹ ze wszystkim po przez swoje wspó³odczuwanie , to po co siê urodzi³eœ? Po co d¹¿ysz do zmiany swoich stanów skoro mo¿esz po odczuwaÌ sobie cudze bogactwo wszelakie i nic nie robiÌ ze swoim zryciem. Wszak wszystko jest jedni¹ , po co d¹¿ysz do czegoœ , wejdŸ tylko w cudzy zakres fal i odczuwaj je sobie do woli.
Zrozum my Âżyjemy w warunkach fizycznych , a w nich panujÂą okreÂślone zasady , w Âświecie energetycznym jest inaczej , pomimo iÂż te Âświaty przenikajÂą siĂŞ to jednak sÂą odrĂŞbne.
A rozwój to budowanie i wzbogacanie siebie pozytywem. je¿eli potrzebujesz doœwiadczenia wspó³odczucia , wiedzy o tym stanie to OK! Ale ci¹gle ¿ycie cudzymi stanami nie buduje nas przez w³asne doœwiadczenia.

Kiara :) :)

ps. Darku mo¿e wydziel w¹tek " Odczuwanie i wspó³odczuwanie czy to to samo?

Linda bardzo dobrze opisa³aœ te ró¿nice , doskonale rozumiesz temat oraz niew³aœciwoœÌ wchodzenia we wspó³odczuwanie z kimœ.

Witam
Kiaro jesli moge wtracic swoje przyslowiowe piesc groszy , stan ktory opisujesz  mozna nazwac stanem "niewzruszonosci "- jest to stan w ktorym niezaleznie od sytuacji,nawet drastycznej zachowujesz sie na jednym niezmiennym poziomie wibracji . Ale taki stan mozna uzyskac tylko wowczas , jesli mamy za soba wiele doswiadczen zarowno tych doczesnych jak i tych , ktore zdeponowalismy w sobie.
Jest to domena czakry serca , warunkiem takiego stanu jest osiagniecie pewnego rozdzaju stabilnosci tej czakry nazwijmy ja potocznie -czakra harmonijna.
Tylko kazdy z Nas na swoj sposob chcialby dysponowac taka wiedza , to co piszesz jest prawda , ale to wspolodczuwanie bedziesz miec nawet Ty , poniewaz nie ma mozliwosci , abys w tej gestosci mogla utrzymac stan niewzruszonosci w stanie ciaglym .
 To co opisujesz- sa to dazenia do tego stanu. Nie mniej jednak widze , ze wiesz;o co  w tym chodzi i tu sie z Toba zgodze.

Czasami jednak mozna pomylic stan niewzruszonosci ze stanem wypierania, granica jest naprawde czasami niezauwazalna.

Podam przyklad na sobie skad wiem jak odczuwa sie stan niewzruszonosci.

Kilka lat temu bardzo intensywnie medytowalam , nawet po kilka godzin dziennie* osiagalam rozne stany swiadomodci , ale przede wszystkim bardzo duzo dokonalalam zmian w mojej czakrze serca.

Wczesniej za nim zaczelam tak intensywnie medytowac , w mojej czakrze serca czulam czesto niepokoj, wszystkie rodzaje odczuwania.

Niie wiem; co to sa motylki ,kiedy sie ktos zakocha -mnie jest obce takie uczucie - poprostu zawsze czulam albo czysta milosc albo niepokoj , albo strach- czyli cala game ludzkich emocji tylko i wylacznie poprzez czakre serca.

Po 4 miesiacach intensywnej medytacji (wrecz bylam uzalezniona), zaczely manifestowac mi sie przerozne doswiadczenia, wlasnie jedno dotyczylo zrozumienia - odczucia , czym jest niewzruszonosc.
Przystapilam jak zwsze do medytacji , po jakims czasie zobaczylam mezczyzne , wiedzialam , ze jest to moj opiekun, byl piekny bila od niego sama milosc, ale byla ona czyms innym niz ludzkie emocje , poprostu byl, a ja czulam bezkresna milosc bezwarunkowa .
Nastepny przyklad - kolejny raz byl troche inny , stalam przed jakas brama i murem o kolorze bialym , weszlam na na chwile i widzialam jak jakas postac ubrana na bialo czekala na mnie kolo fontanny, jak tylko przekroczylam brame znowu poczulam ta bezwarunkowa milosc , jednak okazalo sie , ze nie jestem w stanie zostac tam dlugo , poniewaz moja czakra nie jest w stanie dlugo utrzymac tego bezwarunkowego uczucia.
Kiara to nie teraz jeszcze. Taki stan osiagamy tylko po zakonczeniu swojego rozwoju na poziomie ciala fizycznego , a wedlug mnie to nie jest 4G jak kiedys songo napisal, ale to moje doswiadczenia, i nie mam zamiaru sie wyklocac z nikim o jego wlasne.
Takze wedle mojego doswiadczenia dobrze czujesz i mozesz czasami osiagac takie stany , tylko nie jestes w stanie utrzymac ich dlugo.
pozdrawiam Laguna

SpotkaĂą z moimi opiekunami i nie tylko  mam naprawdĂŞ sporo,  faktycznie czĂŞsto jest tak iÂż bijÂąca od nich miÂłoœÌ przerasta dÂłuÂższe trwanie w takim stanie.
Bywa teÂż tak iÂż nieco  obniÂżajÂą swoje wibracje w kontaktach by spokojnie podwyÂższaĂŚ moje.
Nie mniej jednak zawsze bije od nich niesamowity spokĂłj miÂłoœÌ i  innoœÌ , ktĂłrÂą siĂŞ odczuwa bardzo.

D¹¿enie Ludzi do osi¹gania stanu równowagi emocjonalnej jest ju¿ mo¿liwe , mo¿liwe po 11.11. 2011 bowiem LudzkoœÌ czerpie ju¿ wiedzê przez zestrojenie swoich pól energetycznych z pierwotnym wzorcem DNA. Nast¹pi³ powrót do matrycy energetycznej , prawzorca , odblokowanie dla Ludzkoœci po³¹czeù z polem morfogenetycznym.
Nie ma wiêc ¿adnych przeciwwskazaù by nadal egzystowa³a na poziomie emocjonalnym. Oczywiœcie jest to proces który siê rozpocz¹³ i trwaÌ bêdzie dosyÌ d³ugo zanim ka¿da indywidualnoœÌ osi¹gnie taki stan.
Czy ja zawsze jestem w nim? Nie zdarza mi siê i¿ nie , jednak czêœciej tak ni¿ nie , ju¿ tak jest. Dlatego naprawdê wiem o czym piszê bo zazwyczaj opisujê swoje przekraczania ró¿nych poziomów istnienia.
Widzisz utrzymywanie takiego stanu jako normalnoœÌ rozwojow¹ nie dzieje siê na wskutek medytacji , a na wskutek wieloletnich doœwiadczaù osi¹gania równowagi przez zdarzenia ¿yciowe. Wówczas staje siê on trwa³y.

To teraz , tu i teraz jest to warunek przekraczania III wymiaru , nie peÂłnia tego stanu a jego poczÂątkowa faza , kolejna bĂŞdzie w IV wymiarze.
Bowiem jest to wyjÂście ze Âświata niestabilnych  emocji w Âświat mocnych uczuĂŚ.
To nie dzieje siê na wskutek ekwilibrystyki myœlowej a prze¿ywania dog³êbnego zdarzeù i trudnych i piêknych , które w rezultacie buduj¹ w nas sta³oœÌ uczuÌ , które s¹ niez³omne nawet podczas najokrutniejszych prób niszczenia ich.
i jeszcze dodaĂŚ trzeba iÂż te uczucia muszÂą byĂŚ do samej siebie , jest to osiÂąganie wiary miÂłoÂści i mocy wÂłasnej.
Bowiem dopiero gdy jÂą osiÂągniesz wewnÂątrz siebie moÂżna z niej korzystaĂŚ zewnĂŞtrznie.
To bardzo trudne i dÂługotrwale zadanie , droga absolutnie indywidualna bez nauczycieli.
Egzaminy jednak caÂły czas.

Twoje doÂświadczenia sÂą Twoimi , a moje moimi i nie sÂą takie same tak jak my nie jesteÂśmy takie same. NaprawdĂŞ nie wiesz jaka jest moja harmonia wewnĂŞtrzna jaki jest poziom rĂłwnowagi mojej energii i ze zdjĂŞcia tego nie odczytasz.

Zatem nie staraj siĂŞ proszĂŞ wydawaĂŚ werdyktĂłw , ktĂłrych wydaĂŚ nie moÂżesz.

Pozdrawiam serdecznie.


Kiara :) :)


ps. To jeszcze nie jest stan niewzruszalnoœci , to dopiero jest œwiadomoœÌ i¿ wspó³czuÌ to nie znaczy wspó³odczuwaÌ. I¿ pomoc powinna p³yn¹Ì z uczuÌ a nie z emocji , które s¹ niestabilne. Bowiem uczucia bior¹ udzia³ w odczuwaniu które dyktuje pewne zachowania.

Tak kazdy posiada swojego opiekuna i wreszcie na pewnym etapie spotyka sie z nim. Moze to tylko projekcja naszego umyslu- ta wizja opiekuna , wazne sa tutaj nasze odczucia, a nie to co widzimy , ale z tym rowniez roznie bywa.


Tak w Nowej Erze bedziemy zapewne wykonywac duzo pracy na czakrze serca, bo to ten czas i etap rozwoju - jak widzisz czujemy podobnie





Kiara odnosze wrazenie , ze nie zrozumialas tego co chce Tobie przekazac.

Tak doswiadczenia sa naszym wlasciwym rozwojem , natomiast jesli chodzi o odniesienie sie do opiekuna jest to wykladnik tego jak wyglada owa niewzruszonosc, w jaki sposob ja odczuwamy i postrzegamy przygladajac sie naszemu opiekunowi , chodz poziom opiekuna zapewne jest rozny w zaleznosci od stopnia swiadomosci, bowiem wraz z jej rozwojem i opiekun nasz jest inny.Zapewne nie zmienia sie w jednym wcieleniu bo raczej nasz rozwoj nie nastepuje tak szybko.




Widzisz Kiaro , prawde mowisz bo; nie ma dwoch takich samych istot.
Ale osiagniecie poziomu Twoich opiekunow nie jest mozliwe zatem nie jestes w stanie utrzymac tego stanu o jakim mowa . Poza tym nie czuc od Ciebie tej milosci , a uwierz mi jestem empatka i czuje duzo.
A jesli chodzi o zdjecie , nie potrzebne jest zdjecie moga byc teksty pisane przez Ciebie wszedzie plynie energia i wszedzie mozna ja odczytac.

pozdrawiam Laguna.
Ps. I Tobie rownie zycze , abys nie wydawala werdyktow, a czynisz to co 2 post

Pamietaj Kiara , walka odbywa sie na poziomie 3 czakry wyzej nie-Wnioski wyciagnij sama.
A jak dobrze pomyslsiz to ta cyfra 3 - MOZE DUZO DAC tOBIE ODPOWIEDZI.

@Linda
 
Rrzek³bym nawet, ¿e nie mo¿emy siê ustrzec przed wymian¹ energii pomiêdzy innymi ludŸmi, a nami, a nawet pomiêdzy ekosystemem a nami, bo to podstawa. To w³aœnie nazywam wspó³-odczuwaniem. My jesteœmy w tej sieci wzajemnych zale¿noœci dos³ownie zanurzeni.

I owszem , ograniczyÌ oddawanie mo¿emy, albo odwrotnie -mo¿emy zintensyfikowaÌ pobieranie. Ujêcia iloœciowo-jakoœciowe to kwestia indywidualna, ale to ci¹gle jest wspó³odczuwanie.
Wspó³odczuwanie moÂże wydawaĂŚ siĂŞ nietrafionÂą nazwÂą, gdyÂż zwykle, jako indywidualnoÂści wolimy uwaÂżaĂŚ , Âże mamy nad Âżyciem peÂłnÂą kontrolĂŞ. UwaÂżamy, Âże jesteÂśmy gospodarzami energii, Âże niÂą zarzÂądzamy. To rĂłwnieÂż sugeruje Transfering. Niemniej wedÂług mnie, a opieram siĂŞ tu na odkryciach fizykĂłw,  na najg³êbszym poziomie wszystko co istnieje ,ma tÂą samÂą , kwantowÂą naturĂŞ. Jest to wspó³po³¹czenie, Jednia. Zatem kolejne etapy rozró¿nieĂą, rozdzieleĂą bĂŞdÂą tylko wariacjami wspó³odczuwania i nigdy do koĂąca rozdzielenia nie bĂŞdzie.

Czym jest choÌby tylko kontakt z otoczeniem jak nie wzajemn¹ wymian¹ informacji ? Czy wymiana informacji tak bardzo ró¿ni siê od wspó³odczuwania ?
Jeœli przyj¹c, ¿e wspó³odczuwanie to identyfikowanie siê z uczuciami innej osoby to tak, ale ja siê staram traktowaÌ to szerzej, bo identyczne odczuwanie to raczej szczególny przypadek wspó³odczuwania. wg mnie.

Przyk³adowo ja i Ptak rezonujemy na podobnych czêstotliwoœciach, ale mimo to nasze odczuwanie rzeczywistoœci ró¿ni siê, bo ró¿ne s¹ punkty odniesienia (choÌby wynikaj¹ce z psychiki mêskiej i kobiecej).
I z powodu tych ró¿nic rzeczywistoÂśc o ktĂłrej wymieniamy informacje wspó³odczuwana jest na zasadzie efektu dopplera, czyli tak mniej wiĂŞcej jak nasze uszy zdobywajÂą informacjĂŞ na temat odlegÂłoÂści ÂźrĂłdÂła dÂźwiĂŞku - bo do jednego ucha sygnaÂł wpada nieco inaczej niÂż do drugiego. I Âżadne ucho nie uzurpuje sobie wiĂŞkszej waÂżnoÂści. Oba ucha sÂą niezbĂŞdne organizmowi jako takiemu. Podobnie nasze lewe i prawe oko inaczej odbiera  ÂświatÂło skutkiem czego dostrzegamy trĂłjwymiarowy obraz, a nie pÂłaski.
Gdybyœmy posiadali trzecie oko, to "wspó³odczuwana" przez troje oczu rzeczywistoœÌ uzyska³aby pewnie kolejny interesuj¹cy wymiar.
My wszyscy wspó³odczuwaj¹cy potrzebni jesteœmy (niczym te organy ) Œwiadomoœci zatem bez sensu jest budowanie w³asnej wa¿noœci.

I na takiej zasadzie mikroró¿nice w odbiorze rzeczywistoœci przez wspólnotê ludzk¹ wzbogacaj¹ tê wspólnotê o - dla ka¿dego indywidualnie - now¹ jakoœÌ. To bogactwo ró¿norodnoœci mo¿e byÌ si³¹ napêdow¹ ludzkoœci o ile wyka¿e ona zrozumienie jej istoty, zamiast widzieÌ powody do wojen o sposób rozumienia ró¿nic.

@Kiaro
Z tego co napisa³em powy¿ej wynika ,¿e inaczej rozumiemy "spó³". s-pó³, czyli pó³-i-pó³, albo ja-i-Ty. To nie jest zamiana dwóch na jedn± now± to¿samo¶æ, ale raczej jak dostarczanie informacji dla jednej, wspólnej ¦wiadomo¶ci przez dwa , WSPÓ£ODCZUWAJ¡CE nieco ró¿ne organy.

No w³aœnie, zachowuje odrêbnoœÌ i ró¿norodnoœÌ bo przez poszczególne swoje "wypustki" Natura poznaje sam¹ siebie.
Ale do tego musi istnieĂŚ wspĂłlna sieĂŚ.
Jak wyÂżej .
Jestem jednoÂściÂą ze wszystkim jako "wypustka" ÂŚwiadomoÂści (co nie naleÂży myliĂŚ z toÂżsamoÂściÂą) , ale wÂłaÂśnie dlatego siĂŞ urodziÂłem jako indywidualna istota, by ta JednoœÌ mogÂła siebie poznaĂŚ. Czyli ja -siebie  ;D

Wspó³odczuwanie? Gdy czasami wchodzê w zakres aury jakiegoœ cz³owieka, który intensywnie
coÂś przeÂżywa, dosÂłownie czujĂŞ to poprzez siebie. Im bliÂżej, tym doznania, odczucia stajÂą siĂŞ silniejsze.
Czy sÂą identyczne? Nie wiem, ale doskonale odbieram cudzy stan emocjonalno-psychiczny. 
OddalajÂąc siĂŞ, wychodzÂąc z pola aury, doznania malejÂą i znikajÂą.
Jak widaĂŚ zachodzi jakaÂś wymiana informacyjno-energetyczna. Czy zmienia to mnie?

W pewnym sensie tak, bo ka¿de doznanie zostawia œlad. Mo¿e z tego zrodziÌ siê wspó³czucie
ale niekoniecznie. Mog¹ pojawiÌ siê ró¿ne myœli. S¹dzê, ¿e wspó³odczuwanie wzbogaca,
bo daje mo¿liwoœÌ doznania/poznania stanów niekoniecznie wczeœniej doœwiadczanych.
ChociaÂż najczĂŞÂściej sÂą one znane i natychmiast rozpoznawalne.
Czy pozostajĂŞ jako energia niewzruszona?
Powiem tak, chwilowo zostajê poprzez wspó³odczuwanie wzruszona/poruszona, by po jakimœ czasie wróciÌ
do wÂłasnej rĂłwnowagi energetycznej. Ale juÂż wzbogacona o kolejne doznanie.
Tak to widzĂŞ.

O to mi w³aœnie chodzi, ¿e "wspó³odczuwanie" nie jest jakby precyzyjnym okreœleniem. Bo pojawia siê pytanie na ile jest to identyfikacja z tym co czuje drugi cz³owiek ?
Lepszym, wg mnie , okreÂśleniem byÂłby tu rezonans. I porĂłwnanie do dwĂłch wibrujÂących fal, ktĂłre w pewnych warunkach, jak piszesz Ptaku, mogÂą siĂŞ zestrajaĂŚ, ale caÂły czas to sÂą oddzielne fale. Ró¿ne wibracje tego samego oÂśrodka, kŧĂłry wibruje koherentnie. Co-herent .

"Co-" z ang = "wspó³" jak cooperation , czyli wspó³-operowanie, wspó³praca.
"here" z ang = "bycie tutaj" ,
Koherencja jako wspó³bycie, wspó³istnienie czegoœ z czymœ w idealnej harmonii, lecz nie oznacza to pomieszania.
Dekoherencja to stan po rozdzieleniu wspó³istnienia , czyli to, czego doœwiadczamy na co dzieù jako jednostki ( rozdzielone fale).

S¹dzê, ¿e to, o czym zapomnieliœmy jako ludzkoœÌ to poczucie pochodzenia ze wspólnego Ÿród³a koherencji w³aœciwie bez koniecznoœci nazywania go, czy nadawania mu osobowoœciowych cech (np. Stwórca).

Natomiast wspó³czucie to w moim przekonaniu jednostronny akt solidaryzowania siĂŞ z kimÂś/czymÂś. Raczej nie powiemy, Âże z kimÂś wspó³czujemy razem. No , chyba, Âże ktoÂś potrafi wymieniaĂŚ  siĂŞ uczuciami bez s³ów,pozawerbalnie, ale w takim razie to juÂż bĂŞdÂą inne okreÂślenia takie jak np zakochanie czy przyjaŸù.

No i widzisz east, jak siĂŞ piĂŞknie uzupeÂłniamy? Wspaniale wyjaÂśniasz od strony nauki to,
co my tutaj prĂłbujemy rozmotaĂŚ po swojemu.   :)

Oczywistym jest, ¿e wspó³odczuwanie nie jest to¿same ze wspó³czuciem.
Nie rozumiem zatem pytania wÂątku. CzyÂżby ktoÂś miaÂł jakieÂś wÂątpliwoÂści?

Ptaszku
Darek przenoszac posty z poprzedniego watku tutaj - Tobie przypisal autorstwo watku . ;D :P :D :D

Tylko, Âże ja nigdy nie miaÂłam takiego dylematu, wiĂŞc nie autoryzujĂŞ tytuÂłu wÂątku.  :D :D ;D

Bardzo wymowny opis wspó³czucia.

"....Prosimy was, abyÂście nauczyli siĂŞ wspó³czucia, co nie znaczy, Âże macie byĂŚ wspó³uzaleÂżnieni czy wspó³odpowiedzialni, woÂłajÂąc naokoÂło: PozwĂłlcie mi, zaopiekowaĂŚ siĂŞ wami!. Wspó³czucie znaczy: zrobiĂŚ wszystko, by ktoÂś mĂłgÂł zrobiĂŚ nastĂŞpny krok do przodu. To moÂże czasem oznaczaĂŚ usuniĂŞcie komuÂś gruntu spod nĂłg albo obudzenie go czy przypomnienie mu o jego odpowiedzialnoÂści. Czasami oznacza to takÂże kochanie kogoÂś w caÂłoÂści – razem z jego wszystkimi przebudzonymi i uÂśpionymi jeszcze czĂŞÂściami...."

Akceptacja jest magicznym sÂłowem naszych czasĂłw.


Kiara :) :)

To piêkne i szlachetne, ale kryje siê za tym cienka granica. Bo jak wspó³czuciem okreœliÌ "usuniêcie gruntu spod nóg" ???
Chyba ten,kto to pisaÂł miaÂł na myÂśli przeszkody spod nĂłg ?

Jak nie masz gruntu to lecisz bez trzymanki. Wprawdzie swobodne spadanie powoduje przebudzenie jak i równie¿ przewartoœciowanie rozumienia solidnego oparcia ( bo takowe ju¿ tylko w nas) ;) , lecz chyba nie o takie wspó³czucie - odbieraj¹ce poczucie pewnoœci oparcia - w ¿yciu chodzi ? A mo¿e o to ?
ZresztÂą w utracie stabilnoÂści nie ma niczego zÂłego, tylko, Âże to stan obcy wiĂŞkszoÂści ludzkoÂści stÂąpajÂącej po stabilnym gruncie. Rzadko kto jest na tyle wariatem, aby cieszyĂŚ siĂŞ jak ktoÂś go ze wspó³czuciem popchnie w przepaœÌ ;) Extreme  >:D

pytanie, czy mo¿na rzeczywiœcie w pe³ni wspó³odczuwaÌ to co prze¿ywa inny cz³owiek,-
raczej tylko ogĂłlnie, majÂąc jednakowoÂż podobne doÂświadczenia..?
Wspó³czucie dla czyjegoœ cierpienia- to zrozumienie i "podanie rêki" aby ul¿yÌ w przykrej sytuacji.

Usuwaj¹c komuœ grunt spod nóg bierzesz w³aœnie na siebie odpowiedzialnoœÌ.
Bo nigdy nie wiesz, czy owo usuniĂŞcie gruntu wyzwoli w kimÂś siÂły, czy jeszcze gorszy upadek
i caÂłkowite roztrzaskanie siĂŞ.

A jeÂśli nastÂąpi to drugie, to co wtedy?
Dziwi¹c siê, ¿e siê nie obudzi³ i nie wzi¹³ za siebie odpowiedzialnoœci
oraz nie wyrosÂły mu skrzydÂła, spokojnie odejdziesz?

No w³aœnie songo, ja bym raczej szerzej - jak wyjaœni³em wczeœniej - ogarnia³ "wspó³odczuwanie". Wg mnie to nie jest w³a¿enie cz³owiekowi do psychiki, albo prze¿ywanie tego samego, bo tak siê chyba nie da. Wspó³odczuwanie, to bardziej ,jak pisa³em -uzupe³nianie siê . Tak, ¿e dwoje oczu widzi obraz trójwymiarowy, kiedy ka¿de z osobna widzi obraz p³aski. KorzyœÌ z wspó³-odczuwania jest ewidentna bo mo¿na oceniÌ g³êbiê, odleg³oœÌ, dystans. To sie przydaje podczas parkowania ;)

PodobnieÂż ludzie potrzebujÂą siebie na wzajem by nabraĂŚ dystansu do swoich "problemĂłw". PrzecieÂż w ten sposĂłb pomagajÂą psychologowie. Niby wydaje siĂŞ, Âże juÂż uderzasz w ÂścianĂŞ, kiedy ktoÂś Ci uÂświadamia z innej perspektywy patrzÂąc, ale "Twoimi oczyma" , Âże masz jednak jeszcze pole manewru.

no wÂłaÂśnie, spojrzeĂŚ na tzw. caÂłoksztaÂłt innymi oczyma- to wielka zmiana dla tej ÂświadomoÂści,-
bo przecie¿ ka¿dy z nas postrzega to samo wokó³ na swój wyj¹tkowy/inny sposób. :D

Czasami to sztuczne podpieranie kogoœ i na si³ê utrzymywanie w pionie jest wielk¹ nieprawid³owoœci¹ i wyrz¹dzaniem krzywdy.
Dziecko - cz³owiek nigdy nie nauczy siê samodzielnie chodziÌ gdy trzymane jest za rêce , lub puszczane w krzese³kach na kó³kach.

Trzeba siê przewróciÌ i podnieœÌ samodzielnie by mocno stan¹Ì na nogach i pójœÌ odwa¿nie. wystarczy czasami inspiracja chodz¹cych obok. Reszta to wiêkszy strach tych obok ni¿ ucz¹cego siê samodzielnoœci. Bowiem on chce a wystraszeni wspieraj¹cy ci¹gle krzycz¹ o zagro¿eniach , odpowiedzialnoœci itp... a to tylko ich lêki kreuj¹ komuœ wizje strachu.

Kiara :) :)

Ale ¿eby siê przewróciÌ to musi byÌ grunt pod stopami na który mo¿na upaœÌ.
Usuwanie gruntu eliminuje efekt koĂącowy, czyli nauczenie siĂŞ samodzielnego chodzenia. Bo i po czym ?
Sprytne.
KimÂże jest Kiaro twĂłrca tej myÂśli o usuwaniu gruntu ?

Przecie¿ to jest metafora a nie dos³ownoœÌ , gruntem jest jest symboliczn¹ pewnoœci¹ podpórki. Wszystko co zapewnia trwanie w danej sytuacji , gdy zmieniaj¹ siê elementy zmienia siê grunt.

Dlaczego ÂżebrzÂący siedzÂą z oczekujÂąc z miskami? Bo inni je napeÂłniajÂą systematycznie , jest to pewien styl Âżycia z udziaÂłem innych. Gdyby miski byÂły puste przez jakiÂś czas , nastÂąpiÂła by mobilizacja zmiany.
SpoÂłeczeĂąstwo boi siĂŞ nieprzewidywalnych reakcji tych ludzi wiĂŞc woli napeÂłniaĂŚ ich miski i utrzymywaĂŚ ten stan. A z drugiej strony krytykowaĂŚ i narzekaĂŚ naĂą.

Kiara :) :)

No to raczej nie chodzilo o grunt tylko o podpĂłrki na tym gruncie a to z gruntu inna sprawa ;)

ÂŻebrzÂący liczÂą na mechanizm psychologiczny w spoÂłeczeĂąstwie, ktĂłry kaÂże pomagaĂŚ innym w potrzebie plus lenistwo pomagajÂących. ÂŁatwiej wrzuciĂŚ coÂś do miski niÂż pokazaĂŚ drogĂŞ samodzielnego wyjÂścia z niedoli. ZresztÂą z drugiej strony teÂż nie ma chĂŞci do wysiÂłku by siĂŞ czegoÂś nauczyĂŚ.
ByÌ moze dlatego w³aœnie , ¿e za niskie jest wspó³odczuwanie ?
Samo wspó³czucie wyra¿one wrzuceniem czegoœ do miski nie za³atwia sprawy, jak widaÌ.

ciekawe, Âże temat zszedÂł na ÂżebrakĂłw,-
no wiĂŞc, moÂżna spojrzeĂŚ na to tak,- bogaci wrzucajÂą "okruchy ze swego stoÂłu", aby uspokoiĂŚ swoje sumienia,
i jeszcze sÂłynne powiedzenie- "Âże lepiej daĂŚ wĂŞdkĂŞ, niÂż rybĂŞ",-
tylko co w sytuacji, kiedy juÂż wszystkie rybki wyÂłowili bogaci, i zostaÂły same wĂŞdki..?? ;D

Bo jest to spychanie problemu na granice materialnego oglÂądu zagadnienia. Ludzie zazwyczaj lubiÂą byc pomocni tym nad ktĂłrymi dominujÂą w jakiÂś sposĂłb , gdy ktoÂś staje siĂŞ im rĂłwny lub nie daj BoÂże zaczyna ich przewyÂższaĂŚ czymÂś... rodzi sie w nich agresja , niechĂŞĂŚ do takiej osoby.
Zatem zrobiÂą wszystko ( coÂś do miski) nie robiÂąc nic by utrzymaĂŚ taki stan dysproporcji.

WĂłwczas Ego jest zadowolone ( coÂś zrobili) i rĂłwnoczeÂśnie poczucie wyÂższoÂści jaki ja jestem lepszy... jak potrafiĂŞ.....

kiara :) :)

A czasami jest to zwyk³y, ludzki odruch. Odruch p³yn¹cy z serca, ze wspó³czucia a nie z kalkulacji EGO.
Dzielimy siĂŞ pieniĂŞdzmi, bo to najszybszy sposĂłb nakarmienia gÂłodnego.
No ale mo¿na pofilozofowaÌ stoj¹c nad umieraj¹cym z g³odu, pot³umaczyÌ mu jak bardzo b³¹dzi.
Gdy on sam tymczasem nie ma juÂż ani siÂł fizycznych ani psychicznych by cokolwiek zrobiĂŚ.
MoÂże juÂż tylko prosiĂŚ o kĂŞs chleba.

Jednak reakcje sytych s¹ ró¿ne. Jeden da, drugi usprawiedliwi brak pomocnego gestu jak¹œ zgrabn¹
teoryjkÂą ezo-psychologicznÂą. A Âżebracy byli i bĂŞdÂą.
I jakoÂś nic dla nich nie potrafiÂą zrobiĂŚ Ci „mÂądrzy” od dawania wĂŞdki, zamiast ryby.
RybĂŞ przynajmniej moÂżna zjeœÌ, gdy brak siÂł na wĂŞdkowanie. 

Wspó³odczuwanie widzia³bym bardziej jako rodzaj komunikacji, a nie materialnego lub ¿ywnoœciowego wsparcia. Bariery natury materialnej, to jest skrajnej biedy c¿y skrajnego bogactwa we wspó³odczuwaniu nie maj¹ wielkiego znaczenia.

 NajwyÂżej rozwiniĂŞci duchowo Nauczyciele, ktĂłrzy potrafiÂą autentycznie wspó³odczuwaĂŚ nie spotykajÂą siĂŞ z zazdroÂściÂą ludzkÂą (chyba, Âże od "konkurencji" ) lecz raczej wdziĂŞcznoÂściÂą i spontanicznym poparciem - rĂłwnieÂż wÂśrĂłd ludzi bogatych. PrzykÂładem sÂą tu Mooji , albo Eckhart Toole.

wspolczucie to rezygnacja ze swiata i ze swojego ego:) poparta wiedza :)
a wspolodczuwanie to odczuwanie tego jako radosci i smutku ale bez emocji :)

Quetz, wspó³odczuwanie, to w³aœnie poczucie wszystkich emocji i uczuÌ jakie targaj¹ drug¹ osob¹.
ZaÂś wspó³czucie, to jest to, co wypÂływa z Ciebie na skutek  Twojego „poczucia”,
czyli  oglÂądu sytuacji, niekoniecznie zgodnego ze stanem faktycznym. MoÂże to byĂŚ nawet Twoje b³êdne
wyobra¿enie, które wywo³a w Tobie wspó³czucie.
A w rzeczywistoœci dana osoba jest szczêœliwa i wcale nie wymaga, ani domaga siê wspó³czucia.
Chocia¿ najczêœciej prawid³owo odbieramy stan bliŸniego, który uruchamia w nas nasze wspó³czucie
i wyzwala odpowiednie dalsze reakcje, np. pomocy.

no tak ale jezeli ktos juz wspolczuje to nie moze kierowac sie emocjiami :)
bo wtedy bylby wspolodczuwajacy...itd :)

ps. pozatym emocje, matematyka to tez jakies implanty :) tz cos co nami kieruje :)
nie wiem juz zaczynam tak myslec..

A to ju¿ ró¿nie bywa. U jednych obok wspó³czucia uruchamiaj¹ siê poboczne emocje,
u innych nie. Sprawa indywidualna.

Natomiast dyskutowaÂłabym odnoÂśnie traktowania emocji jako implantĂłw.
To naturalna zdolnoœÌ cz³owieka do odczuwania tych stanów.
No chyba, Âże rozmawiamy o maszynach, ktĂłrym zaimplementowano emocje i uczucia.
Tylko, czy to moÂżliwe?   :)

eh emocje sa czyms innym przychodza z zewnatrz :)
tz napewno ograniczaja swiadomosc :)

CzyÂżby? Owszem, moÂżna poddaĂŚ siĂŞ cudzym emocjom, ale jednoczeÂśnie je anektujesz, gdy siĂŞ im poddajesz.
Czyli wolnÂą wolÂą ustanawiasz jako wÂłasne przeÂżywanie. I wibrujesz nimi dzielÂąc siĂŞ dalej z innymi.
A gdy masz juÂż doœÌ, albo rozum przyszedÂł do gÂłowy, wtedy koĂączysz Ăłw stan "zamroczenia".   ;)

czesto nie daje sie opanowac roznych emocji :)
i tak wszystko jest ulotne to nie ma sensu przypisywac temu wiekszego znaczenia..:)

"Ustanawianie jako wÂłasne" to innymi sÂłowy dostrajanie siĂŞ do okreÂślonej wibracji. Rozum peÂłniÂłby tu rodzaj regulatora poziomu dostrojenia. Bywa  przecieÂż i tak, Âże caÂłym sercem jesteÂśmy z kimÂś, a rozum podpowiada, Âże ten poziom wspó³odczuwania nie jest dla nas. I nie chodzi tu o nasze dobro, ale raczej dobro tej drugiej osoby. Uczucia w tym momencie sÂą "zÂłym" doradcÂą. Tzn . sÂą one prawdziwe, ale trzeba nad nimi rozumem zapanowaĂŚ dla dobra wyÂższego ( cokolwiek przez to rozumiemy). I tak dochodzi do paradoksĂłw kiedy np sÂąd wymierza karĂŞ niewspó³miernie wysokÂą do popeÂłnionego czynu nie po to, aby pognĂŞbiĂŚ konkretnego czÂłowieka, ale Âżeby daĂŚ sygnaÂł spoÂłeczeĂąstwu, Âżeby porzuciÂło tÂą drogĂŞ. Niby  w imiĂŞ dobra wyÂższego tzw ogó³u.
Tylko, ¿e kiedy ogó³ potêpia takie prawo, to i tak poczucie sprawiedliwoœci spo³ecznej zostaje pogwa³cone, choÌ w œwietle prawa nic z³ego siê nie dzieje. No ale to jest dyskusja na inny panel (tutaj tylko ogólnie pasuje jako pzyk³ad nie-wspó³odczuwania ).

ZastĂŞpujÂąc dziaÂłanie (akcjĂŞ) wspó³odczuwaniem moÂżna  osiÂągn¹Ì niewyobraÂżalnie lepsze efekty, choĂŚ powszechna frustracja wÂśrĂłd ludzi zdaje siĂŞ wyszydzaĂŚ ten trop.
MoÂżna spotkaĂŚ siĂŞ z zarzutem ucieczki  od problemĂłw, a nawet z tchĂłrzostwem. I co znaczÂące - te zarzuty stawiajÂą wszyscy, a postawy gÂłoÂśnoroszczeniowe sÂą dziÂś ogĂłlnie aprobowane jako jedyne wÂłaÂściwe.
Niby znamy ze swojego ¿ycia fakty jak to intencja zmieni³a warunki ¿ycia, niby s³yszeliœmy coœ o h`oponopono -sztuce uzdrawiania innych poprzez uzdrawianie myœl¹/intencj¹ chorych obszarów w sobie. Niby wiemy, ¿e wszechœwiat na kwantowym poziomie to JednoœÌ. Ale programy wpojone nam przez "szamanów rzeczywistoœci" wci¹¿ ka¿¹ nam wracaÌ na stare tory kolejowe - zarzucamy innym, walczymy z innymi, oceniamy ,szydzimy, obra¿amy. Tak na prawdê czynimy to sobie sami.
Dlatego ,¿e dzia³a wspó³odczuwanie .

I dlatego, aby to co wysy³amy ku innym nie porazi³o nas, wy³¹czamy, blokujemy wspó³odczuwanie.
OczywiÂście skutecznoœÌ tego wy³¹czenia i przebicia „na linii” to juÂż odrĂŞbny problem.  :)

No nie wiem czy da siê unikn¹Ì pora¿enia :) BlokowaÌ to my se mo¿emy chcieÌ ;)

O wspó³czuciu pisa³ nie bêdê, gdy¿ Kobietom wychodzi to o wiele lepiej ;)
Czy to co piszê jest wspó³odczuwaniem ???
Nigdy nie nie oÂśmieliÂłem siĂŞ powiedzieĂŚ, Âże lubiĂŞ poezjĂŞ.
Poza wierszami, ktĂłre czytaÂłem w liceum na lekcjach polskiego, niewiele jest poezji po ktĂłrÂą siĂŞgaÂłem sam.
Owszem, lubiĂŞ NosowskÂą. ;)
PrzeczytaÂłem niemal wszystkie jej wiersze. ;D
Z w³asnej nieprzymuszonej woli nigdy nie siêgn¹³em po Szymborsk¹.
WystarczyÂło to, co przeczytaÂłem w szkole, by stwierdziĂŚ, Âże Szymborska byÂła mistrzyniÂą, ktĂłra w kunsztowny sposĂłb panowaÂła nad myÂślÂą pisanÂą :)
Jej sposĂłb skÂładania myÂśli, byÂł zdumiewajÂący.
MoÂżna tylko pozytywnie pozazdroÂściĂŚ :)
PozazdroÂściĂŚ takiego kunsztu, arcymistrzostwa, dystansu do siebie teÂż :)
Przy wierszach Szymborskiej, wÂłasny jĂŞzyk wydaje jej siĂŞ prosty jak slang bywalcĂłw tandetnej oberÂży
Za du¿o w nim s³ów, a za ma³o S³ów. Mowa - powietrze
W potoku myœlos³ów, a ma³o informacji. Czcza paplanina. ;D
W rĂłwnym stopniu zauwaÂżalny jest doskonaÂły zmysÂł obserwatorski Szymborskiej.
To, jak piĂŞknie pisze o cebuli i jak trafnie opisuje kondukt ÂżaÂłobny.
ChciaÂłbym bardzo byĂŚ taki przenikliwy i ciekawy Âświata.
Pozbawiony ignorancji dla rzeczy najprostszych. :)
Taki czujny, by wci¹¿ zadawaÌ pytania i sprawdzaÌ, potwierdzaÌ.
ObserwowaĂŚ, nie przywiÂązujÂąc wagi do raz wydanej opinii czy wyciÂągniĂŞtego wniosku.
ÂŻal tylko, Âże coraz mniej takich ludzi na Âświecie.
ÂŻal, Âże kolejny CzÂłowiek przestaÂł siĂŞ przejawiaĂŚ. :)

    Za mÂądra dla gÂłupich

    A dla mÂądrych zbyt gÂłupia

    Zbyt Âładna dla brzydkich

    A dla Âładnych za brzydka

    Za gruba dla chudych

    A dla grubych za chuda

— Katarzyna Nosowska