Niezależne Forum Projektu Cheops

Bardzo duÂżo osĂłb zawziĂŞcie przekazuje gdzieÂś zasÂłyszane , gdzieÂś przeczytane negatywne bardzo informacje o ÂŻydach , Judaizmie i idei Syjonizmu ÂŻydowskiego.
Zazwyczaj bardzo maÂło jest w tym prawdy a jeÂżeli jest to wykrzywiona , zdeformowana przez wszelakie intencje  anty.....

Niestety zakwalifikowaĂŚ te informacje naleÂży jako plotki.
A co mĂłwi Judaizm o plotkach?

W¹tek ten chcia³a bym poœwiêciÌ aspektowi etyki Judaizmu nie polityce Israela , bowiem zdajê sobie sprawê z faktu i¿ ró¿norodnoœÌ ideologii i pogl¹dów ludzkich tworzy niesamowity zestaw decyzji , które nie wszystkie s¹ dobre , prawid³owe i piêkne. Bardzo du¿o jest b³êdnych jak w ka¿dym paùstwie niezale¿nie od ustroju.

Kiara :) :)



Plotka

Plotka powoduje nieodwracalne krzywdy. Judaizm uwaÂża, Âże plotka zabija tego, ktĂłry jÂą wypowiada, tego, ktĂłry jej sÂłucha, i tego, o ktĂłrym siĂŞ w tej plotce mĂłwi.

Czytaj¹c ostatnie komentarze na salonie24 czy w innych mediach na wiele ró¿nych tematów, w tym na te zwi¹zane z Wielk¹ Orkiestr¹ Œwi¹tecznej Pomocy i jej "dyrygentem" stwierdziliœmy, ¿e Czytelników mo¿e zainteresowaÌ pogl¹d judaizmu na zagadnienie plotki. Odnosi siê to np. do pisania o "ojcach z MO", "dziadkach z Wehrmachtu", czy te¿ przypisywanie niecnych intencji ró¿nym szlachetnym przedsiêwziêciom.

PoniÂżej przedstawiamy fragmenty obszernego tekstu opublikowanego na stronie:

http://the614thcs.com/19.47.0.0.1.0.phtml

 

 

MieszkaÂł kiedyÂś w sztetlu czÂłowiek, ktĂłry oplotkowywaÂł rabina.

Pewnego dnia poczuÂł wyrzuty sumienia, poszedÂł do rabina i poprosiÂł go o przebaczenie za rozsiewanie plotek o nim.

Rabin nakaza³ mu wzi¹Ì kilka poduszek wype³nionych pierzem, zanieœÌ je na wzgórze, przeci¹Ì je i wypuœciÌ pierze na wiatr.

CzÂłowiek ten poszedÂł wiĂŞc na wzgĂłrze, zabierajÂąc ze sobÂą poduszki, poprzecinaÂł je i wypuÂściÂł z nich pierze, ktĂłre natychmiast porwaÂł wiatr. WrĂłciÂł potem do rabina i zawiadomiÂł go, Âże wykonaÂł jego polecenie.

- Czy teraz mi przebaczasz?” – zapytaÂł.

- To jeszcze nie wszystko – odpowiedziaÂł rabin –  wykonaj jeszcze jednÂą czynnoœÌ: teraz idÂź i zbierz z powrotem caÂłe pierze.

- To niemoÂżliwe – odpowiedziaÂł plotkarz - porwaÂł je wiatr i uniĂłsÂł daleko.

- Ano wÂłaÂśnie! – odpowiedziaÂł rabin – Nie mam wÂątpliwoÂści, Âże ÂżaÂłujesz tego, co mi uczyniÂłeÂś, ale czy naprawienie krzywdy wyrzÂądzonej sÂłowami nie jest rĂłwnie nierealne, jak zebranie pierza porwanego przez wiatr?

...

Plotka powoduje nieodwracalne krzywdy. Judaizm uwaÂża, Âże plotka zabija tego, ktĂłry jÂą wypowiada, tego, ktĂłry jej sÂłucha, i tego, o ktĂłrym siĂŞ w tej plotce mĂłwi. „ÂŻycie i ÂśmierĂŚ sÂą na koĂącu jĂŞzyka”. Winny zÂłu, jakie powoduje plotka, jest w rĂłwnym stopniu ten, ktĂłry sÂłucha, jak ten, ktĂłry mĂłwi, bo gdyby nie byÂło sÂłuchacza, to plotkarz by milczaÂł. Plotka to nie tylko mĂłwienie nieprawdy o kimÂś. Plotka to takÂże mĂłwienie niepochlebnych rzeczy o kimÂś wĂłwczas, gdy nikt nikogo o te informacje nie pyta z jakiegoÂś naprawdĂŞ waÂżnego powodu i w waÂżnej sprawie. Nie wolno tego robiĂŚ. (...)

Prawo nakazuje, aby – gdy napotka siĂŞ plotkarza, ktĂłry zaczyna opowiadaĂŚ nam plotki lub mĂłwiĂŚ coÂś niepochlebnego o kimkolwiek, zmieniĂŚ temat rozmowy, albo – gdy to nie skutkuje, po prostu odejœÌ!

Plotka jest jednym z przykÂładĂłw na zaspokajanie instynktu „uznania w grupie” metodÂą ÂłatwÂą i nieuczciwÂą: zamiast podnieœÌ swĂłj status przez czynienie dobra, przez ujawnianie dobrych cech charakteru, obniÂża siĂŞ status innych, przypisujÂąc im rzekome czynienie zÂła. Charakterystyczne jest, Âże plotkarze zdradzajÂą w ten sposĂłb, iÂż majÂą o sobie samych niskie mniemanie. WywyÂższanie siebie samego w wyniku degradowania innych potĂŞpia Talmud (Chagiga 2, 10).

CzÂłowiek jest istotÂą spoÂłecznÂą. W spoÂłecznoÂści chce uzyskaĂŚ pozycjĂŞ wyÂższÂą od innych czÂłonkĂłw grupy. Jednym ze sposobĂłw podwyÂższenia swojego statusu w grupie lub jego utrwalenia jest oplotkowywanie innych z grupy, czego rezultatem jest obniÂżanie ich statusu. Bo plotka zawsze dotyczy jakichÂś – prawdziwych lub zmyÂślonych – informacji negatywnych na czyjÂś temat. Kiedy ktoÂś zniÂża gÂłos i prosi, aby nikomu nie powtarzaĂŚ tego, co mĂłwi, to zazwyczaj powie za moment, Âże X zdradza ÂżonĂŞ albo okrada swojego pracodawcĂŞ, a nigdy nie usÂłyszymy wtedy, Âże X oddaje anonimowo poÂłowĂŞ swojej pensji na dom dziecka czy na zakup protez dla inwalidĂłw.

Laszon hara (dosÂłownie „zÂły jĂŞzyk”, mĂłwienie Âźle o ludziach), czyli plotka, uznawana jest przez judaizm za wyjÂątkowo odraÂżajÂący grzech i szczegĂłlnie nieetyczne zachowanie wobec czÂłowieka. Nie wolno nie tylko rozsiewaĂŚ o innych kÂłamstw, ale takÂże mĂłwiĂŚ o nich niepochlebnej prawdy, jeÂżeli nie ma po temu waÂżnego powodu. (...)

¯ydowskie prawo wyró¿nia trzy rodzaje plotki:

•   Rechilut – z pozoru niegroÂźne i nie czyniÂące powaÂżnej krzywdy plotkowanie o codziennych, banalnych wydarzeniach z Âżycia znajomych, rodziny, sÂąsiadĂłw. NiebezpieczeĂąstwo tego rodzaju plotki polega na tym, Âże stanowi ona zazwyczaj wstĂŞp do bardziej wrednego obgadywania ludzi: zawierajÂącego kÂłamstwa na ich temat lub dotyczÂącego prawdziwych i istotnych spraw z ich Âżycia, ktĂłrych omawianie niczemu dobremu nie sÂłuÂży.

•   Laszon hara – negatywne, jakkolwiek prawdziwe informacje dotyczÂące Âżycia innych ludzi, przekazywane innym bez Âżadnego waÂżnego powodu, ale wy³¹cznie po to, aby zaspokajaĂŚ instynktownÂą potrzebĂŞ obgadywania bliÂźnich.

•   Moci szem ra – negatywne i jednoczeÂśnie nieprawdziwe opinie i rzekome fakty dotyczÂące innych ludzi.

...

 

Nie tak dawno wspieraliÂśmy akcjĂŞ "Szlachetna paczka", a teraz wspieramy mÂłodzieÂż kwestujÂącÂą dzisiaj na ulicach.

 

Sie ma!

 

Redakcja FÂŻP

8.01.2012

http://fzp.net.pl/spoleczenstwo/plotka

wg mnie Zydzi sa bardzo ok ale Ci mesjanistyczni :)

ÂŻydzi,jak teÂż inne narody ,rasy,oraz wiele innych,dzielÂących ludzi ró¿nic,sÂą po to stworzone na Âświecie,aby ukazaĂŚ poszukujÂącemu czÂłowiekowi ,jakie mogÂą byĂŚ aspekty jego duszy. Musi on badaĂŚ,natury tych ró¿norodnoÂści odnoszÂąc wszystko do siebie.Nikogo nie moÂżna potĂŞpiaĂŚ,ani lekcewaÂżyĂŚ,lub niedaj boÂże pogardzaĂŚ kimÂś ,ze wzglĂŞdu na ró¿nice w zachowaniu w kolorze,czy z powodu cech narodowoÂściowych! Wszystko stworzone jest ku rozwojowi,dla mÂądrych ludzi!BĂłg nie tworzy bytĂłw bez potrzeby!ByÂłoby to nikomu nie potrzebne marnotrawstwo!JeÂżeli stworzyÂł te wszystkie podziaÂły to po coÂś!Có¿ to by byÂło za ,,DzieÂło Boga,,W ktĂłrym plÂątaÂły by siĂŞ bez potrzeby,jakieÂś odpadki,Âśmieci,czy nie;potrzebne elementy?Zaufajmy Bogu,Âże wszystko co stworzyÂł byÂło dobre,jak Sam  mĂłwi o tym w Bibli.W takim przypadku brak tolerancji dla odmiennoÂści ,jest b³êdem.CzÂłowiek swojego bliÂżniego ,ktĂłrym jest kaÂżda istota na Âświecie,czĂŞsto ocenia i sÂądzi po pozorach,nie wg³êbiajÂąc siĂŞ w istotĂŞ czlowieczeĂąstwa! Czy BĂłg nas nie napomina,,nie sÂądÂżcie,abyÂście nie byli sÂądzeni?,,SpoÂłecznoÂści czĂŞsto szukajÂą wÂśrĂłd siebie ÂżydĂłw,panuje opinia ,Âże sa rozsiani po caÂłym Âświecie, Âże ten czy tamten-to napewno Âżyd,Âże ukrywa swojÂą toÂżsamoœÌ,zmieniajÂąc nazwisko,pokazujÂą palcem na kogoÂś ,piĂŞtnujÂą go!MyÂślĂŞ Âże co niektĂłrym przydaÂło by siĂŞ ,,niezakÂłamane lustro z krysztaÂłu,w ktorym widaĂŚ jak na dÂłoni,kto czym pachnie,,Natur tzw. Âżydowskich,,nie obraÂżajÂąc ludzi tej narodowoÂści,jest na Âświecie co niemiara!Wszyscy ktĂłrzy parajÂą siĂŞ lichwiarskimi procentami,kombinujÂą ,,co by tu zrobiĂŚ aby zarobiĂŚ a nie narobiĂŚ siĂŞ,,ci co to czÂłowiekowi zÂłotĂłwki nie popuszczÂą ,co siĂŞ targujÂą,wlezÂą w kaÂżdÂą szparĂŞ,gdzie jest moÂżliwoœÌ skorzystania jakiegoÂś grosza,majÂą ,,ÂżydowskÂą naturĂŞ,,.Niekoniecznie teÂż murzyn musi mieĂŚ czarnÂą duszĂŞ,a biaÂły czÂłowiek jasnÂą i ÂświetlanÂą!

Droga Kiaro, otworzylas sliczny temat, naprawde sie ucieszylam ze bedziesz miala duzo do opowiedzenia. Szkoda ze nie kontynlujesz tego tematu dalej. Ja osobiscie mam dobre zdanie o zydach. Zyja oni na calym swiecie i sa byrdzo pracowici. Wlasciwie kazdy z nas ma troche zyda w sobie.
Doceniam kuchnie zydowska i ich zwyczaje. Moze ktos na forum wie wiecej na ten temat.

Pozdrawiam Rafaela

Tak , to bardzo ciekawy temat , mnie interesuje etyka Judaizmu i g³êbia systemu wartoœci , którym kieruj¹ siê ¯ydzi. Jednak chcia³am poczekaÌ nieco by zobaczyÌ zainteresowanie tematem.

Bêdê prezentowa³a ( moim zdaniem) g³ówne zagadnienia etyczno -moralne Judaizmu oraz czêœÌ informacyjn¹ dotycz¹c¹ tradycji i historii.
JeÂżeli zaistniejÂą dylematy przekraczajÂące moja wiedzĂŞ  , zapytam osobĂŞ kompetentnÂą, jej odpowiedz zamieszczĂŞ.

Dzisiaj pozornie o innych ale tak naprawdĂŞ o poznawaniu wÂłasnych sÂłaboÂści , ktĂłrych wydaje nam siĂŞ iÂż nie mamy. Jednak czy mamy , czy nie okazuje siĂŞ dopiero po konfrontacji z sytuacjom. Dlatego w naszych Âżyciach tyle trudnych zdarzeĂą , ktore tak naprawdĂŞ sÂą naszymi spontanicznymi egzaminami dojrzaÂłoÂści.

Kiara :) :)

NIE OSÂĄDZAJ BLIÂŹNIEGO"...
pytanie od IP :

    ChciaÂłbym zapytaĂŚ, jak w judaizmie rozumie siĂŞ sÂłowa Hillela MÂłodszego w Pirke Awot 2:5 "Nie osÂądzaj swego bliÂźniego dopĂłki nie znajdziesz siĂŞ w jego sytuacji"? Czy sÂłowa te zawsze majÂą zastosowanie? Rozumiem, Âże nie odnoszÂą siĂŞ one do sÂądzenia winnych w sÂądach, ale do naszego potĂŞpiania zÂłych zachowaĂą u innych ludzi. Czy jednak czÂłowiek, ktĂłry np. nigdy nie musiaÂł kraœÌ nie moÂże oceniaĂŚ zÂłodzieja itd.?

odpowiedÂź :

Te sÂłowa zdecydowanie nie odnoszÂą siĂŞ do orzekania winy w sÂądach. Podobnie jak nie sÂą skierowane do sĂŞdziĂłw inne sÂłowa z Pirke  Awot (1:6): "hewei dan et kol haadam lekaf zchut" („osÂądzaj kaÂżdego czÂłowieka z przychylnoÂściÂą”) .

Tradycyjna interpretacja mĂłwi, Âże zdanie to ("al tadun et chawercha ad szetagia limkomo"- "Nie osÂądzaj swego bliÂźniego dopĂłki nie znajdziesz siĂŞ w jego sytuacji") naleÂży koniecznie rozpatrywaĂŚ w powiÂązaniu z poprzednim: „Nie dowierzaj sobie samemu, aÂż do dnia swojej Âśmierci” (PA, 2:5).

Tak jak nie moÂżemy byĂŚ pewni siebie samych i - jak dÂługo Âżyjemy - jesteÂśmy w stanie zaskoczyĂŚ siebie czynami i postĂŞpowaniem, o ktĂłre byÂśmy siebie nie podejrzewali, tak teÂż nie moÂżemy byĂŚ pewni, co zrobilibyÂśmy w sytuacji, w ktĂłrej bliÂźni postÂąpiÂł Âźle. Akcent intelektualny w tej myÂśli Hillela nie jest na bliÂźnim czÂłowieka, ale na czÂłowieku, ktĂłry ma zastanawiaĂŚ siĂŞ nie nad kimÂś innym, ale nad sobÂą.

Wydaje siĂŞ nam, Âże siebie znamy dobrze. „Nie!” – mĂłwi Hillel. To zÂłudzenie. „Nie dowierzaj sobie” - a wiĂŞc takÂże nie „osÂądzaj bliÂźniego na podstawie tego zÂłudzenia”. ZÂłudzenia, Âże ty wiesz, jak byÂś siĂŞ zachowaÂł i w dodatku wiesz, Âże zachowaÂłbyÂś siĂŞ lepiej.

Bowiem istnieje w nas naturalna i odruchowa tendencja, aby powiedzieĂŚ lub pomyÂśleĂŚ na widok zÂłego postĂŞpowania bliÂźniego: „ja bym tego nie zrobiÂł w taki niewÂłaÂściwy sposĂłb”.

Hillel przestrzega przed takim postĂŞpowaniem.

Rabejnu Jona ÂżyjÂący w XII wieku w Geronie (Hiszpania) pisze o tej myÂśli z Pirke Awot: „gdy spostrzegasz, Âże ktoÂś robi coÂś zÂłego, nie myÂśl sobie, Âże ty na jego miejscu powstrzymaÂłbyÂś siĂŞ, gdyÂż nie moÂżesz dowierzaĂŚ sobie aÂż do koĂąca”.
 
Jednak zupeÂłnie innÂą interpretacjĂŞ tego fragmentu Pirke Awot przedstawia sÂłynny talmudysta Menachem Meiri (1249 -1310) powoÂłujÂąc siĂŞ na swoich nauczycieli. Zwraca on uwagĂŞ, Âże „limkomo” oznacza wcale nie metaforyczne „w jego sytuacji”, ale bardzo dosÂłowne „w jego miejscu”. Hillelowi nie chodzi wiĂŞc wcale o „nie osÂądzaj bliÂźniego dopĂłki nie znajdziesz siĂŞ w jego sytuacji”, ale o „nie osÂądzaj bliÂźniego dopĂłki nie znajdziesz siĂŞ w jego miejscu (zamieszkania)”!

Bo jeÂżeli spotkasz go nie u niego, ale u siebie, gdzie przybywa z wizytÂą, jego zachowanie bĂŞdzie - pisze Meiri - na pewno nieautentyczne, gdyÂż ludzie zawsze zachowujÂą siĂŞ inaczej, gdy sÂą poza wÂłasnym domem, wÂłasnym Âśrodowiskiem. Gdy kogoÂś odwiedzajÂą – udajÂą lepszych i starajÂą siĂŞ zrobiĂŚ dobre wraÂżenie.

Dopiero, gdy zobaczysz bliÂźniego, jak zachowuje siĂŞ w swoim wÂłasnym mieÂście, we wÂłasnym domu, we wÂłasnej rodzinie, czyli w "jego miejscu" – moÂżesz poznaĂŚ jego prawdziwy charakter i postawĂŞ.

Te dwie tak ró¿ne interpretacje przekonuj¹, ¿e pytanie, które Pan zada³, wci¹¿ nie jest jednoznacznie rozstrzygniête.


http://the614thcs.com/40.912.0.0.1.0.phtml

********
Ja bym dodaÂła iÂż jednakowo naleÂży oceniaĂŚ cudze zachowanie w miejscu jego Âżycia jaki poza nim , ale poprawkĂŞ trzeba braĂŚ na  swoje doÂświadczenia zwiÂązane z przeró¿nymi zachowaniami ludzkimi. Bowiem ocenianie ich bez osobistej wiedzy w temacie nie do koĂąca jest w stanie daĂŚ prawidÂłowy werdykt.
Nie mniej jednak oceniaĂŚ czyny nie ludzi trzeba w odniesieniu do systemu wartoÂści StwĂłrcy , poczuĂŚ czy z kimÂś co tworzy takie a nie inne zdarzenia jest nam po drodze. JeÂżeli tak , to idziemy razem , jeÂżeli nie , to wybieramy przeciwne drogi.

Zazwyczaj jest tak i¿ ludzie spotykaj¹ siê w jakichœ miejscach bo interesuje ich ten sam temat , bo chc¹ skorzystaÌ z osi¹gniêtej wiedzy w tym temacie. Myœl¹ wiêc i¿ spotkani s¹ identyczni jak oni, niestety , zbyt czêsto jest to b³êdem zrozumienia.
Bowiem wspĂłlny jest i moÂże byĂŚ tylko system wartoÂści , ktĂłry wyznacza kierunek uÂżywania osiÂągniĂŞtej wiedzy , nic wiĂŞcej!

Do tej samej szkoÂły ( spotkanie w tym samym miejscu)  mogÂą chodziĂŚ ludzie chcÂący osiÂągn¹Ì wiedzĂŞ ( identyczny cel) np. chemicznÂą - trucizny. Jedni chcÂą tworzyĂŚ perfekcyjne trucizny , inni detoks na zaistniaÂłe. RoÂżnica kierunku korzystania z wiedzy przez posiadanie innego systemu wartoÂści.

Takie ró¿nice moÂżna spotkaĂŚ wszĂŞdzie od naszego forum po najwyÂższe instancje twĂłrcze , trzeba oceniaĂŚ  efekty tworzenia ludzkie czyny a nie zainteresowanie tym samym zagadnieniem by osÂądziĂŚ ich dobro i zÂło w aspekcie dziaÂłania.

Kiara :) :)

Posty nie dotyczÂące myÂśli przewodniej wydzieliÂłem jako nowy wÂątek >> (http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=7798.0).

Etyka jest podstawÂą Judaizmu powinna byĂŚ podstawÂą Âżycia wszystkich Ludzi. Dlaczego jest aÂż tak waÂżna? Bowiem wiedzĂŞ StwĂłrca przekaÂże Ludziom dopiero wĂłwczas gdy bĂŞdÂą potrafili z niej korzystaĂŚ etycznie.
Zanim siê to stanie trzeba wyrosn¹Ì z emocjonalnego "Ludzkiego dziecka" i staÌ siê Cz³owiekiem potrafi¹cym u¿ywaÌ wiedzy nie krzywdz¹c ni siebie , ni innych Ludzi.
Zaczynamy wiĂŞc od etyki moralnej.

Kiara :) :)


   OÂŚMIESZANIE BLIÂŹNIEGO
pytanie od CC :

    Jaki jest poglÂąd judaizmu na oÂśmieszanie ludzi, na ich zawstydzanie?

odpowiedÂź :

Publiczne oÂśmieszenie i zawstydzanie czÂłowieka (ktĂłre moÂże byĂŚ spowodowane np.  wykazaniem jego niewiedzy, zdradzeniem jakichÂś sekretĂłw z jego Âżycia, wypominaniem czynĂłw, za ktĂłre juÂż otrzymaÂł wybaczenie, robieniem zÂłoÂśliwych aluzji do jego cech charakteru, wyglÂądu lub statusu materialnego) jest uwaÂżane za wykroczenie nie tylko wobec czÂłowieka, ale takÂże wobec Boga. Dzieje siĂŞ tak dlatego, Âże od Boga czÂłowiek otrzymuje swojÂą godnoœÌ:  "czÂłowiek zostaÂł stworzony wedÂług istoty Boga", kto wiĂŞc zawstydza czÂłowieka - szydzÂąc z niego, wyÂśmiewajÂąc go, obraÂżajÂąc - skierowuje to swoje postĂŞpowanie takÂże przeciw Bogu.

Talmud (Bawa Mecija 58b) ostrzega: "Kto zawstydza bliÂźniego publicznie, postĂŞpuje tak, jakby rozlewaÂł jego krew".

Ochrona godnoœci ludzi jest tak podstawow¹ wartoœci¹ w judaizmie, ¿e Talmud (Berachot 19b) uczy, i¿ czasami jej uszanowanie wymaga rezygnacji z egzekwowania innych praw religijnych. Na przyk³ad wielki kodyfikator prawa ¿ydowskiego Mosze Isserles (Remu) z Krakowa zadekretowa³, ¿e mimo i¿ ceremonia zaœlubin nie mo¿e odbywaÌ siê w Szabat, jeœli wszystko zosta³o ju¿ przygotowane do œlubu przed Szabatem, a z jakichœ istotnych powodów œlub nie móg³ siê rozpocz¹Ì, to nale¿y dokonaÌ zaœlubin w Szabat, aby nie zawstydziÌ panny i pana m³odych wobec zgromadzonych goœci (Orach Chaim 339:4).

Zawstydzanie ludzi jest uwa¿ane za tak powa¿ne naruszenie zasad etycznych, ¿e Talmud stwierdza: "Kto podnosi swój status przez poni¿anie innych, nie bêdzie mia³ udzia³u w Œwiecie, który ma nadejœÌ" (Chagiga 2:1), a w antycznym Masej Tora znajdujemy takie stwierdzenie:

"ByÂłoby lepiej, gdyby nie narodziÂł siĂŞ czÂłowiek, niÂżby doÂświadczyÂł tych siedmiu rzeczy: Âśmierci wÂłasnego dziecka za swojego Âżycia, ekonomicznej zaleÂżnoÂści od innych ludzi, nienaturalnej Âśmierci, zapomnienia zdobytej wiedzy, tortur, niewoli i publicznego zawstydzenia bliÂźniego".

Charakterystyczne jest, ¿e nie chodzi tu o bycie zawstydzonym przez bliŸniego, ale o jego zawstydzenie. Tak ogromne wykroczenie przeciw bliŸniemu trwale obci¹¿a konto sprawcy tego czynu i udowadnia, do jakiego z³a jest on zdolny.


http://the614thcs.com/40.1111.0.0.1.0.phtml

JakieÂś wnioski dla siebie? No chociaÂż jeden raz...

Koniecznie muszĂŞ siĂŞ teÂż zapoznaĂŚ jaki Judaizm ma stosunek do faÂłszywych prorokĂłw i takich samych nauczycieli...

Ta kwestia byÂła zawsze dylematem, czy rozum jest najwaÂżniejszy?
Judaizm ma swoje zdanie na ten dyskusyjny temat jak i równie¿ na rolê Anio³ów, kim oni s¹ w oczach Judaizmu do teraz, jakom funkcjê pe³ni Anio³?

AnioÂł to tylko posÂłaniec przekazujÂący informacjĂŞ.

Kiara :) :)


ANIOÂŁ-ROZUM


AnioÂłem [malach] pomiĂŞdzy czÂłowiekiem a Bogiem jest jego rozum [sichlo]"


(Abraham Ibn Ezra [1089 — 1164])

 

...

 

Jednak pamiĂŞtajmy o jednej bardzo istotnej sprawie: anioÂłom niedostĂŞpna jest najwaÂżniejsza zdolnoœÌ, ktĂłrÂą dysponuje czÂłowiek: wolna wola. Dlatego anioÂły zawsze mogÂły i nadal mogÂą byĂŚ – wedÂług dominujÂących w tradycji Âżydowskiej poglÂądĂłw –  jedynie posÂłaĂącami (malach – hebrajskie okreÂślenie anioÂła, oznacza posÂłaĂąca), potrafiÂą wypeÂłniaĂŚ rozkazy Boga, ale nie mogÂą o niczym decydowaĂŚ, niczego wybieraĂŚ.

Z moralnego punktu widzenia, czyli z perspektywy dobra i zÂła, rozum decyduje jedynie o sposobach realizacji celu, ale nie o samym celu.

Je¿eli chce siê czyniÌ dobro, rozum jest niezbêdny, aby znaleŸÌ najlepszy sposób na osi¹gniêcie dobra.

Ale jeÂżeli chce siĂŞ czyniĂŚ zÂło, rozum jest rĂłwnieÂż niezbĂŞdny do osiÂągniĂŞcia zÂła.

Jednak rozum sam z siebie nie nakÂłania wcale automatycznie do dobra. Aby czyniĂŚ dobro, trzeba uznawaĂŚ za waÂżny system pewnych etycznych wartoÂści i dziaÂłaĂŚ zgodnie z nimi (Tora - przykazania).

W konkretnej sytuacji Âżyciowej ten system wartoÂści moÂże byĂŚ kÂłopotliwy, niewygodny, nawet niebezpieczny.

PrzykÂładowo: ktoÂś, kto ratuje Âżycie czÂłowiekowi Âściganemu przez bandytĂłw, nie postĂŞpuje zgodnie z rozumem, bo rozum podpowiada mu, Âże jego dziaÂłania mogÂą spowodowaĂŚ zagroÂżenie jego wÂłasnego Âżycia, a nawet ÂśmierĂŚ. Bandyci mogÂą siĂŞ zemÂściĂŚ.  Rozum nakazuje mu wiĂŞc nie ryzykowaĂŚ. Podobnie jak temu, kto z naraÂżeniem Âżycia ratuje tonÂącego: sam moÂże uton¹Ì. Natomiast zasady moralne, ktĂłre wyznaje, np. Âże Âżycie kaÂżdego czÂłowieka jest wielkÂą wartoÂściÂą i Âże czÂłowiekowi w potrzebie naleÂży pomĂłc, Âże nie wolno byĂŚ obojĂŞtnym wobec zÂła – nakazujÂą mu podjĂŞcie tego ryzyka. Gdyby kierowaÂł siĂŞ etykÂą wynikajÂąca z rozumu, powinien nie angaÂżowaĂŚ siĂŞ w pomaganie Âściganemu ani nie podawaĂŚ rĂŞki tonÂącemu.

Rozum nie jest - sam w sobie - wartoÂściÂą etycznÂą.

Bez zasad etycznych znajduj¹cych podstawê w Bogu, rozum jest wy³¹cznie narzêdziem znajduj¹cym siê poza moralnoœci¹. Narzêdziem, które mo¿e byÌ u¿yte równie skutecznie do z³a, jak i do dobra, tak jak dok³adnie ten sam nó¿ mo¿e byÌ u¿yty równie skutecznie do zamordowania cz³owieka lub do ukrojenia chleba.


...


PrzykÂładem zÂła, jakie niesie rozum pozbawiony zasad etycznych, jako swojego kierunkowskazu, moÂże byĂŚ historia komunizmu i nazizmu. NiebagatelnÂą rolĂŞ w ich powstaniu odegraÂła bowiem wiara w potĂŞgĂŞ ludzkiego rozumu, ktĂłra – paradoksalnie – przejawiaÂła siĂŞ w popularnoÂści z jednej strony prymitywnego (ale podkreÂślajÂącego swojÂą „naukowoœÌ”) darwinizmu spoÂłecznego, a z drugiej – tzw. naukowego komunizmu. Oba te zjawiska oceniamy jako nienaukowe i b³êdne dopiero dziÂś, po przekonaniu siĂŞ, do jakich skutkĂłw doprowadziÂły, ale w okresie swego trwania wzbudzaÂły one czĂŞsto entuzjazm intelektualistĂłw (zwÂłaszcza w krajach Zachodu – wobec komunizmu w stalinowskiej Rosji; z kolei najsÂłynniejszym przykÂładem poparcia nazizmu moÂże byĂŚ postawa filozofa Martina Heideggera).

Ibn_Ezra.jpg
Strona z komentarza Abrahama Ibn Ezry do Tory


http://the614thcs.com/27.1667.0.0.1.0.phtml

Kontrowersyjne sÂłowo i jego kontrowersyjne zrozumienie "holokaust", co na to Judaizm?

Kiara :) :)


SÂŁOWO " HOLOKAUST " W ODNIESIENIU DO ZAGÂŁADY

pytanie od OM :

    Holokaust to ofiara spalona caÂłkowicie. Kto wymyÂśliÂł ten zwrot w odniesieniu do ÂŻydĂłw zamordowanych w obozach? PonoszÂąc jak¹œ ofiarĂŞ,oczekujemy konkretnych korzyÂści. ÂŻydzi odnieÂśli ich ogrom po II wojnie Âświatowej np. wÂłasne paĂąstwo, zakaz wyraÂżania negatywnych opinii na temat ÂŻydĂłw itp. MoÂże dlatego ludzie wÂątpiÂą w winĂŞ NiemcĂłw?

odpowiedÂź :

SÂłowo "holokaust" jest pochodzenia greckiego (od holokauston) i oznacza caÂłkowite (holos) spalenie (kaustos) ofiary zÂłoÂżonej Bogu (skÂładanej na oÂłtarzu [w hebrajskim taki rodzaj ofiary nazywa siĂŞ olah]). Do jĂŞzykĂłw europejskich przedostaÂło siĂŞ poprzez ÂłacinĂŞ (tÂłumaczenia Biblii), w ktĂłrej przybraÂło formĂŞ holocaustum.

U¿ywanie tego s³owa w kontekscie wspó³czesnej historii pojawi³o siê po raz pierwszy ju¿ w jednej z relacji prasowych dotycz¹cej Nocy Kryszta³owej (Kristallnacht, 1938). Oxford English Dictionary twierdzi, ¿e od roku 1942 sporadycznie stosowano to okreœlenie, opisuj¹c postêpowanie Niemców wobec ¯ydów w Polsce. S³owo to wesz³o w bardziej powszechne u¿ycie dopiero w latach 50 dwudziestego wieku.

SÂłowo Shoa, ktĂłre pojawia siĂŞ juÂż w Tanach (Biblii Hebrajskiej) oznacza "zagÂładĂŞ", "nieszczĂŞÂście" i byÂło uÂżywane wobec mordowania narodu Âżydowskiego w Europie, juÂż we wczesnych latach czterdziestych, ale nigdy nie staÂło siĂŞ sÂłowem powszechnym. Holokaust jest jednak okreÂśleniem znacznie popularniejszym.

Powodów mo¿e byÌ parê: na pewno jednym z nich jest jego ³atwiejsze zaakceptowanie przez jêzyki europejskie nawyk³e do s³ów o greckim i ³aciùskim pochodzeniu; innym jest byÌ mo¿e fakt, ¿e u¿ywanie terminu holokaust jest pewnego rodzaju efektown¹, choÌ niezbyt dok³adnie przemyœlan¹, teologiczn¹ interpretacj¹ Zag³ady: oznacza, ¿e naród zosta³ "ofiarowany na o³tarzu Boga".

Jednak ta interpretacja jest co najmniej dyskusyjna z zupeÂłnie fundamentalnego powodu: BĂłg zabrania skÂładania ofiar z ludzi (wiĂŞcej na ten temat); byÂł to nie holokaust, ale masowe, gigantyczne morderstwo dokonane przez ludzi na ludziach. Tak wiĂŞc sÂłowo Shoa, jako neutralne, byÂłoby jednak trafniejsze.

WiÂązanie powstania paĂąstwa Izrael z Holokaustem moÂże mieĂŚ pewne historyczne uzasadnienie, ale bzdurÂą byÂłoby widzenie w tym czegoÂś wiĂŞcej, ponad pewne poczucie winy paĂąstw i spoÂłeczeĂąstw (zwÂłaszcza europejskich), ktĂłre swojÂą pacyfistycznÂą politykÂą wobec groÂźby nazizmu w Niemczech w latach trzydziestych XX wieku, umoÂżliwiÂły dojÂście i umocnienie siĂŞ Hitlera u wÂładzy, czego efektem byÂła II wojna Âświatowa i zagÂłada ogromnej liczby europejskich ÂŻydĂłw.

"Zakaz wyraÂżania negatywnych opinii na temat ÂŻydĂłw" jest juÂż argumentem demagogicznym i nieprawdziwym, bo w kaÂżdym kraju Europy (i nie tylko)  wydawane sÂą liczne czasopisma, broszury i ksi¹¿ki, ktĂłrych obsesyjnym tematem jest krytykowanie ÂŻydĂłw, a Zgromadzenie OgĂłlne ONZ nie wydaÂło wobec Âżadnego paĂąstwa tylu rezolucji potĂŞpiajÂących, ile ich ogÂłosiÂło wobec Izraela.

Natomiast twierdzenie, Âże "ludzie wÂątpiÂą w winĂŞ NiemcĂłw" wymaga uÂściÂślenia, o jakich ludzi chodzi. Rozumiemy, Âże ma Pan na myÂśli rewizjonistĂłw - ludzi negujÂących Holokaust. O ich motywach i metodach dziaÂłania pisaliÂśmy juÂż przed paroma miesiÂącami. Kliknij: Zaprzeczanie istnienia Holokaustu


http://the614thcs.com/40.719.0.0.1.0.phtml

Czym jest m¹droœÌ w Judaizmie?


M¡DRO¦Æ

pytanie od CK :


Co uwaÂżane jest w judaizmie za warunek uzyskania mÂądroÂści?

odpowiedÂź :


S³ynny werset Psalmu 110:11 g³osi: "Pocz¹tkiem m¹droœci jest bojaŸù przed Bogiem".

To stwierdzenie pojawia siĂŞ  w codziennej modlitwie po przebudzeniu (Mode Ani ["skÂładam podziĂŞkowanie"]). SÂłowa te majÂą przypominaĂŚ czÂłowiekowi zaczynajÂącego kolejny dzieĂą swojego Âżycia, Âże istnieje siÂła wyÂższa  - potĂŞÂżniejsza niÂż istota ludzka.  Jak pisze rabin Jack Reimer : "CzÂłowiek religijny wie, Âże nie jest Bogiem, a wiĂŞc wie, iÂż jest istotÂą, ktĂłra z natury siĂŞ myli. CzÂłowiek, ktĂłry nie wierzy w Boga, ma tendencje do postrzegania siebie samego, jako istoty, ktĂłra jest 'poczÂątkiem i koĂącem', z natury 'posiadaczem wszelkiej mÂądroÂści'"

MÂądroœÌ nie jest, wedÂług judaizmu, moÂżliwa bez pogodzenia siĂŞ z faktem, Âże we wszechÂświecie istnieje coÂś niewspó³miernie wiĂŞkszego, potĂŞÂżniejszego od czÂłowieka, co nadaje zarĂłwno ludzkiemu istnieniu, jak i zasadom etycznym sens transcendentny. Bowiem gdy uznamy je za zasady ustanowione jedynie przez czÂłowieka, automatycznie przyznamy tym samym, Âże jak kaÂżde ludzkie twierdzenie, wyraÂżajÂą zaledwie subiektywnÂą opiniĂŞ. A opinie nie sÂą przecieÂż wi¹¿¹ce – moÂżemy je dowolnie podwaÂżaĂŚ, relatywizowaĂŚ, zmieniaĂŚ.

Rozum nie jest wartoÂściÂą etycznÂą, natomiast sytuacja (osobista, historyczna, ekonomiczna, kulturowa itd.), w ktĂłrej znajduje siĂŞ czÂłowiek, decyduje o tym, co on postrzega jako dobre, a co jako zÂłe, a wiĂŞc – w sytuacjach ostatecznych, np. gdy decydujÂą siĂŞ sprawy Âżycia i Âśmierci – kogo postrzega on jako zasÂługujÂącego na Âżycie, a kogo – nie.

Jedynie moralny BĂłg jest w stanie uczyniĂŚ zasadĂŞ moralnÂą etycznym aksjomatem. Np. tylko BĂłg moÂże ogÂłosiĂŚ ÂświĂŞtoœÌ ludzkiego Âżycia. Gdy prĂłbuje uczyniĂŚ to czÂłowiek, znajdzie siĂŞ zawsze inny czÂłowiek, ktĂłry przedstawi na ten temat innÂą opiniĂŞ. I jakie kryterium rozstrzygnie, kto z nich ma racjĂŞ? Kto zadecyduje? Trzeci czÂłowiek ze swojÂą opiniÂą? Tylko w sferze nauk ÂścisÂłych czÂłowiek jest w stanie formuÂłowaĂŚ prawdy, a nie opinie. W dziedzinie etyki – jest to z natury niemoÂżliwe. Tylko siÂła wyÂższa moÂże przekroczyĂŚ w formuÂłowaniu zasad etycznych ograniczenia, jakim podlegajÂą ludzkie stwierdzenia, ktĂłre zawsze sÂą tylko opiniami.

MÂądroœÌ jest czymÂś zasadniczo innym niÂż wiedza i inteligencja. MoÂżna wiedzieĂŚ wiele i nie potrafiĂŚ mÂądrze stosowaĂŚ tej wiedzy. MoÂżna byĂŚ imponujÂąco inteligentnym, a zupeÂłnie nie wiedzieĂŚ, co jest dobrem, a co zÂłem. Przez wiele lat naszego Âżycia przejawiamy naturalnÂą tendencjĂŞ do cenienia u innych inteligencji, bÂłyskotliwoÂści, wybitnego intelektu, wiedzy. Te atrybuty utoÂżsamiamy z mÂądroÂściÂą. A mÂądroœÌ przejawia siĂŞ ostatecznie czymÂś zupeÂłnie innym: dobrociÂą. Rabin  Abraham J. Heschel napisaÂł: "Gdy byÂłem mÂłody, podziwiaÂłem ludzi inteligentnych. Teraz, gdy jestem stary, podziwiam ludzi dobrych".

MÂądroœÌ to umiejĂŞtnoœÌ uÂżywania inteligencji i wiedzy tak, aby najlepiej wypeÂłniaĂŚ przykazanie „kochania bliÂźniego, jak samego siebie”, ktĂłre stanowi esencjĂŞ etyki judaizmu: Hilel nazywa je podstawowÂą zasadÂą etycznÂą Tory, a rabi Akiwa „wielkÂą zasadÂą Tory” (Nedarim 4, 9). Zasada ta zapewnia trwanie ludzkiego Âświata. „Celem mÂądroÂści jest dobroĂŚ i skrucha” (Berachot 17a). MÂądroœÌ dotyczÂąca relacji miĂŞdzyludzkich, natury czÂłowieka – ten najwyÂższy stopieĂą mÂądroÂści – sprawdza siĂŞ ostatecznie na gruncie etyki.

Gdy czÂłowiek nie boi siĂŞ Boga, czyli nie uznaje, Âże jest On ÂźrĂłdÂłem moralnoÂści, wkrĂłtce zacznie myÂśleĂŚ, Âże wszystko mu wolno i Âże uniwersalna etyka przestaje go obowiÂązywaĂŚ. „LĂŞkaj siĂŞ tylko dwĂłch: Boga i tego, kto nie lĂŞka siĂŞ Boga” (rabin Jehuda Lejb Lazerow). GÂłupcy odrzucajÂą Boga, nie zdajÂąc sobie sprawy z groÂźnych dla etyki konsekwencji tego wyboru. W Miszle (KsiĂŞdze Przys³ów) (1, 7) czytamy: „PodstawÂą mÂądroÂści jest bojaŸù przed Bogiem, lecz gÂłupcy gardzÂą mÂądroÂściÂą i posÂłuszeĂąstwem”.

http://the614thcs.com/40.1342.0.0.1.0.phtml

**********

Ja bym dodaÂła iÂż bojaŸù i strach to nie to samo przynajmniej dla mnie w obliczu akceptacji  niezaprzeczalnej mÂądroÂści serca StwĂłrcy.

Kiara :) :)

Rabin  Abraham J. Heschel napisaÂł: "Gdy byÂłem mÂłody, podziwiaÂłem ludzi inteligentnych. Teraz, gdy jestem stary, podziwiam ludzi dobrych".

Zaskoczyla mnie ta wypowiedz, bo jej nigdy nie slyszalam ani czytalam a taka wlasnie glosze z mojej praktyki zyciowej.
Poza tym pycha z nieba spycha, ale aby to wyrazac trzeba troche lat przezyc.

Pozdraiam Rafaela

GOJ To temat trudny nabrzmiaÂły wieloma antagonizmami oparty na tysiÂącleciach niewiedzy i niezrozumienia.
W internecie jest wiele cytatĂłw ktĂłre albo nie sÂą prawdziwe albo reprezentujÂą czyjeÂś indywidualne zdanie   na wskutek osobistych doÂświadczeĂą.
Spróbujmy znaleŸÌ oficjalne zdanie w temacie.

Kiara  :) :)


(I) "CYTATY" Z TALMUDU I INNYCH ÂŻYDOWSKICH KSIÂĄG
pytanie od SM :

"Domy gojĂłw sÂą domami zwierzÂąt, poniewaÂż sami chrzeÂścijanie nie sÂą godni  nazwy czÂłowieka, bo sÂą to najoczywistsze bydlĂŞta na zewnÂątrz tylko podobne do ludzi" (Midrash Talpioth f. 255d). Czy to prawda? Pytam, bo znalazÂłem ten cytat w internecie.

odpowiedÂź :

Cytat, ktĂłry Pan przywoÂłuje, podobnie jak wiele podobnych cytatĂłw, jakich rzekomym ÂźrĂłdÂłem jest najczĂŞÂściej Talmud, pochodzi ze stron internetowych, ktĂłrych autorzy przetÂłumaczyli je zazwyczaj z obcojĂŞzycznych ÂźrĂłdeÂł antysemickich. NajczĂŞÂściej sÂą to caÂłkowite falsyfikaty, mniejsze lub wiĂŞksze przeinaczenia, albo wyjĂŞcia z kontekstu - zmieniajÂące sens wypowiedzi.

Antysemityzm tych fa³szerstw i przeinaczeù polega na tym, ¿e prezentuje siê je - ca³kowicie niezgodnie z prawd¹ - jako "niezwykle wa¿ny element judaizmu", co ma wzbudzaÌ i usprawiedliwiaÌ nienawiœÌ wobec ¯ydów.

Cytat ten, o ile jest autentyczny,  pochodzi z zapomnianej, XVIII-wiecznej ksi¹¿ki tureckiego ÂŻyda-kabalisty, ktĂłra jest praktycznie nieznana poza krĂŞgami fachowcĂłw od literatury kabalistycznej. Nie jesteÂśmy w stanie sprawdziĂŚ, czy jest prawdziwy. Prawdopodobnie - nie, ale gdyby nawet byÂł, to od stuleci nie ma on Âżadnego znaczenia, jest czymÂś zupeÂłnie marginalnym i zawarta w nim myÂśl stoi w oczywistej opozycji do zasad judaizmu.

Judaizm uwaÂża, Âże wszyscy ludzie sÂą rĂłwni, bo wszyscy stworzeni "wedÂług istoty Boga" ("na podobieĂąstwo Boga") i  wszyscy ludzie sÂą  potomkami tych samych prarodzicĂłw, wiĂŞc gÂłoszenie jakiejkolwiek wrodzonej wyÂższoÂści ÂŻydĂłw na innymi narodami jest kÂłamstwem - rasistowskim i niezgodnym z zasadami i duchem judaizmu.

Czy oznacza to, Âże literatura Âżydowska powstaÂła na przestrzeni 2000 lat nie zawiera Âżadnych myÂśli skierowanych przeciw nie-ÂŻydom, zwÂłaszcza chrzeÂścijanom i chrzeÂścijaĂąstwu?

Nie. W Âżydowskiej literaturze moÂżna znaleŸÌ nieliczne teksty odnoszÂące siĂŞ krytycznie do postĂŞpowania innych grup religijnych, w tym chrzeÂścijan. Przyczyna jest - historycznie rzecz biorÂąc - oczywista:  pomiĂŞdzy ÂŻydami a chrzeÂścijanami istniaÂł przez blisko dwa tysiÂące lat staÂły konflikt, ktĂłry po obu stronach wywoÂływaÂł wrogie wypowiedzi?

ÂŻydzi przez dÂługie stulecia byli przeÂśladowani jako religijna mniejszoœÌ i miaÂło to w chrzeÂścijaĂąstwie swoje teologiczne uzasadnienie: ÂŻydĂłw uwaÂżano za winnych Âśmierci Jezusa i stosowano za to wobec nich zbiorowÂą odpowiedzialnoœÌ, ktĂłra nie znaÂła ani czasu, ani przestrzeni. Z powodu oskarÂżeĂą o przyczynienie siĂŞ do o Âśmierci Jezusa okoÂło roku 30 n.e. w Jerozolimie, ÂŻydzi byli przeÂśladowani (a nawet mordowani) wszĂŞdzie przez prawie dwa tysiÂące lat,  poczÂąwszy od czasu, gdy miaÂły miejsce wydarzenia opisane w Nowym Testamencie.

Jest ogromn¹ tragedi¹, ¿e pisma Nowego Testamentu zawieraj¹ fragmenty skierowane przeciw ¯ydom i wzywaj¹ce do stosowania wobec nich zbiorowej odpowiedzialnoœci przenoszonej z pokolenia na pokolenie. Takie stanowisko mia³o swoje podstawy w teologii: Koœció³ - nazywaj¹cy siê przecie¿ sam "Nowym Izraelem" - chcia³ zdyskredytowaÌ rolê ¯ydów, aby uprawomocniÌ swoj¹ w³asn¹ relacjê z Bogiem.

Za s³owami sz³y czyny. Przez stulecia oficjaln¹ doktryn¹ Koœcio³a by³o "programowe" gnêbienie ¯ydów, aby w ten sposób udowodniÌ, ¿e ich cierpienia s¹ konsekwencj¹ odrzucenia boskoœci Jezusa. S³owa ewangelii œw. Jana o ¯ydach - "dzieciach diab³a" - mia³y swoje tragiczne konsekwencje przez tysi¹ce lat: ludzie byli torturowani i mordowani w imiê tych s³ów.

Nie jest wiĂŞc zaskoczeniem, Âże reakcjÂą ÂŻydĂłw na przeÂśladowania ze strony chrzeÂścijan byÂły sporadyczne teksty, w ktĂłrych chrzeÂścijaĂąstwo postrzegane byÂło jako siÂła czyniÂąca niewinnym ludziom ogromne zÂło.

Jednak teksty te naleÂżaÂły do czegoÂś, co moglibyÂśmy zakwalifikowaĂŚ do religijnej publicystyki, ktĂłrÂą zrodziÂło poczucie krzywdy i niesprawiedliwoÂści, ale nigdy nie stanowiÂły Âżadnego istotnego elementu w teologii judaizmu, a - co wiĂŞcej - nikt nie byÂł nigdy w ich imieniu poddawany przeÂśladowaniom.

Kliknij: Kontynuacja tematu

http://the614thcs.com/40.692.0.0.1.0.phtml

TROCHÊ INNE SPOJRZENIE  NA ÂŻYDÓW I ICH SPRAWY:

ÂŻYDZI TO KÂŁAMCY
sty 16, 2012

(http://www.sekretyameryki.com/wp-content/uploads/US-to-leave-Iraqi-airspace-clear-for-strategic-Israeli-route-to-Iran-365x300.jpg)

Purim to Âżydowskie ÂświĂŞto morderstwa perskiego premiera, Hamana za rzekomy spisek przeciwko ÂŻydom. Hamana powieszono wraz ze wszystkimi jego dziesiĂŞcioma synami i zamordowano 75 tys. nieszczĂŞsnych PersĂłw.

Jak na ironiĂŞ, ÂświĂŞto Purim 2003 r. wybrano do rozpoczĂŞcia wojny w Iraku, wojny zaaranÂżowanej przez ekstremistĂłw Âżydowskich i izraelskich zwolennikĂłw w administracji USA i mediach wobec narodu, ktĂłry nie zagraÂżaÂł Stanom Zjednoczonym. Irak byÂł jednak strategicznym wrogiem Izraela, a Sadama przedstawiano globalnej spoÂłecznoÂści Âżydowskiej jako nowego “Hamana”.

Wojna w Iraku byÂła kompletnÂą katastrofÂą dla Ameryki: ponad 30 tys. AmerykanĂłw byÂło rannych i okaleczonych, ponad 3 tys. zabitych [dane najprawdopodobniej zaniÂżone -PB], a koszty siĂŞgajÂą bilionĂłw $ USA. Amerykanom powiedziano, Âże ta wojna miaÂła skoĂączyĂŚ zagroÂżenie terrorystyczne.

Ale zmanipulowana przez ¿ydowskich ekstremistów, wojna spowodowa³a nienawiœÌ œwiata wobec Ameryki i milionów potencjalnych terrorystów, którzy chc¹ zrobiÌ nam krzywdê. By³a to wojna przeciwko Irakowi i Ameryce, bo skrzywdzono nie tylko pó³ miliona Irakijczyków zabitych przez wojnê [dane zani¿one kilkakrotnie -PB] i jej nastêpstwa, ale równie¿ faktycznie interesy USA.

(Tu filmik, ktĂłrego nie da rady zamontowaĂŚ na forum)

ZnĂłw na ÂświĂŞto Purim, arsenaÂł Ameryki celuje w kierunku wroga Izraela – Iran. WiĂŞcej naszych dzieci przygotowuje siĂŞ w ofierze na oÂłtarzu paranoi Izraela. JeÂśli ta wojna rozpocznie siĂŞ, mogÂłaby byĂŚ ostatnim aktem amerykaĂąskiej republiki zmienionej w imperium. Pogr¹¿y caÂły Âświat w chaosie i wyzwoli nienawiœÌ i terroryzm, skierowany przeciwko Amerykanom w kraju i zagranicÂą na nadchodzÂące lata.

Iran to staroÂżytne paĂąstwo Persja, a prezydent Iranu jest kreowany na nowego Hamana. ÂŻydowscy maklerzy polityczni na caÂłym Âświecie wszczynajÂą orgiĂŞ nienawiÂści i kÂłamstw wobec Iranu. WzywajÂą do zniszczenia nowego Hamana, a wraz z nim dziesiÂątki tysiĂŞcy IraĂączykĂłw w nowej masakrze Purim.

[] Zgodnie z religiÂą ÂżydowskÂą, Purim pochodzi od Âżydowskiego twierdzenia, Âże Haman, premier krĂłla Persji, Kserksesa (ÂŻydzi nazywajÂą go Aswerusem), planowaÂł zabiĂŚ wszystkich ÂŻydĂłw imperium. ÂŻona Kserksesa, ÂŻydĂłwka Estera, razem z przywĂłdcÂą Âżydowskim Mordechajem podpowiedziaÂła krĂłlowi, by wyeliminowaÂł Hamana i pozwoliÂł ÂŻydom dokonaĂŚ zemsty na tych, ktĂłrych uznali za wrogĂłw.

Nie ma na to ani archeologicznych ani historycznych dowodĂłw, oprĂłcz innych niÂż krwioÂżercze pisma w ksiĂŞdze Estery i taka jest prawda Âżydowskiej wersji wydarzeĂą. KsiĂŞga Estery mĂłwi, Âże Hamana i jego dziesiĂŞciu synĂłw powieszono, a grasujÂący ÂŻydzi zabili 75 tys. PersĂłw.

OczywiÂście, nie sÂłyszymy wersji Hamana, nie sÂłyszymy prawdziwego przetÂłumaczenia wypowiedzi AhmadineÂżada “wytrzeĂŚ Izrael z mapy”. Nie ma znaczenia to, Âże prezydent Iranu nawet nie uÂżyÂł sÂłowa “mapa”, a nawet sÂłowa “Izrael” w tej obraÂźliwej wypowiedzi. W rzeczywistoÂści, prezydent AhmadineÂżad wezwaÂł nie do ludobĂłjstwa, nie wytarcia Izraela z mapy, ale po prostu powiedziaÂł, co myÂśli: Âświat ujrzy koniec syjonistycznego rzÂądu podobnego do tego, jaki miaÂł miejsce w upadku reÂżimu komunistycznego w Rosji.

Mimo to, kÂłamstwo, Âże powiedziaÂł “wytrzeĂŚ Izrael z mapy” jest czytane lub sÂłyszane codziennie miliony razy w mediach na caÂłym Âświecie.

Na Purim, Âżydowskie dzieci bijÂą i wieszajÂą Hamana, uosobienie gojĂłw. Co robi tam flaga USA?

Przez wieki ¿ydowskie obchody morderczej kary na Hamanie i rzekomych antysemitach w Purim sta³y siê, jak œwiêto Mardi Gras, ale z szokuj¹c¹ orgi¹ nienawiœci i nienawistnymi symbolami. Purim zawiera nawet ¿ywnoœÌ symbolizuj¹c¹ zemstê i skrzep³¹ krew. W synagogach ¿ydowskie dzieci uderzaj¹ patykami odtwarzaj¹c bicie Hamana.

MajÂą skecze, w ktĂłrych symbolicznie wieszajÂą przebrane dzieci majÂące wyglÂądaĂŚ jak on. KrzyczÂą, wrzeszczÂą i przeklinajÂą jego imiĂŞ podczas czytania tego, co nazywajÂą Megilla (Âżydowski zapis masakry Hamana i PersĂłw). Oto cytat z najbardziej szacownej gazety w Izraelu, Jerusalem Post w artykule pt. Jak ÂświĂŞtowaĂŚ Purim, Robina Treistmana:

“Czytanie Megilla moÂże trwaĂŚ od 20 minut do pó³torej godziny. Co powoduje tĂŞ ró¿nicĂŞ? Po prostu reakcja na imiĂŞ “Haman”. JeÂśli tÂłum szaleje za kaÂżdym razem czytane jest imiĂŞ Haman (co zdarza siĂŞ w wiĂŞkszoÂści przypadkĂłw) czytanie moÂże siĂŞ przeciÂągn¹Ì. Punktem tego zwyczaju jest “bicie” lub zemsta na Hamanie. Krzyczymy, syczymy, gwiÂżdÂżemy, bijemy i przeklinamy Hamana.”

Jeszcze bardziej obrzydliwe od tego pokazu nienawiÂści w domu kultu, sÂą wiktuaÂły przygotowywane specjalnie dla Purim, dwa najbardziej znane to Hamantaschen (”uszy Hamana”) oraz Kreplach. Hamantaschen majÂą ksztaÂłt trĂłjkÂątnych kieszeni ciasta, symbolizujÂące uszy Hamana, a Kreplach to kieszenie z ciasta wypeÂłnione siekanÂą woÂłowinÂą symbolizujÂące pobite ciaÂło Hamana. Czy to brzmi apetycznie? Ja tego nie wymyÂślam. Oto cytat z broszury pt. “Prawa i zwyczaje Purim” opracowanej przez profesorĂłw Uniwersytetu Bar-Ilan pod Tel Awiwem:

¯ydowska gospodyni w kulinarnej akcji przed Purim. Po lewej kreplach, piero¿ki z mielonego Hamana, w œrodku pyszne s³odkie uszka Hamana. Kanibalistyczna nienawiœÌ do gojów?

1.”Haman Taschen” (Oznei Haman = Uszy Hamana): We wspĂłlnotach aszkenazyjskich trĂłjkÂątne pieczone kieszenie wypeÂłnione makiem lub innymi sÂłodkimi skÂładnikami sÂą stale obecne. Zwyczaj pochodzi z Europy Wschodniej, Aszkenaz (Niemcy) i WÂłoch. StaÂły siĂŞ one najbardziej znanymi i powszechnymi przysmakami na ÂświĂŞto Purim we wszystkich spoÂłecznoÂściach na caÂłym Âświecie.

2. “Kreplach”: siekane miĂŞso pokryte ciastem, rĂłwnieÂż w ksztaÂłcie trĂłjkÂąta. Popularna etymologia nazwy: “Kreplach sÂą spoÂżywane wy³¹cznie w dniach, w ktĂłrych majÂą miejsce uderzenia i jedzenie: PrzeddzieĂą Jom Kipur – zwyczaj Kaparot, Hoszanna Rabba – bicie ga³¹zkami wierzby, Purim – (symboliczne) bicie Hamana”.

Degustacja hamanowskich delicji.

[] Jaka lekcja wypÂływa z Purim dla judaizmu i wszystkich ÂŻydĂłw, w tym wÂładnych ekstremistĂłw jak [neokoni] Perle i Wolfowitz? Rabin najstarszej synagogi w Waszyngtonie, Shmuel Herzfeld tÂłumaczy Âżydowskim bliÂźnim w e-artykule pt.

“PrzynieœÌ ÂświatÂło narodom” z okazji ÂświĂŞta Purim w roku Âżydowskim 5764. Rabin Herzfeld nie jest tuzinkowym ÂŻydem. Jego synagoga jest tak waÂżna, Âża nazywa siĂŞ Narodowa Synagoga USA, a on jest w USA wice-prezydentem doniosÂłej Âżydowskiej organizacji Coalition of Jewish Concerns, Amcha (Koalicja Trosk ÂŻydowskich). Rabin Herzfeld pisze, Âże wiĂŞkszoœÌ komentatorĂłw Âżydowskich rozumie lekcje Purim jako potrzebĂŞ popeÂłniania ludobĂłjstwa na tych, ktĂłrych uwaÂża siĂŞ za wrogĂłw ÂŻydĂłw, do tego nie jedynie na sprawcach ale i na ich potomstwie:

“WiĂŞkszoœÌ komentatorĂłw rozumie opowieœÌ Purim jako naprawienie b³êdu 1-go krĂłla Izraela, Szaula syna Kisza, Âże nie zgÂładziÂł AmalekĂłw. KrĂłlem mianowaÂł go prorok Szmuel, nakazujÂąc zagÂładĂŞ AmalekĂłw w pieĂą, wraz z ich zwierzĂŞtami.

Szmuel zwyciĂŞÂża AmalekĂłw, lecz okazuje litoœÌ nad ich KrĂłlem Agagiem, puszczajÂąc go Âżywego. Do tego bierze najlepsze zwierzĂŞta na Âłup wojenny. Szmuel dowiaduje siĂŞ i powiada Szaulowi: “BĂłg oderwaÂł ci spokrewnienie z Izraelem.” Szaul traci krĂłlestwo, bo nie zabiÂł Agaga, a ÂŻydzi zabrali Âłup w postaci zwierzÂąt AmalekĂłw.

Mordechaj to potomek Szaula.

Jest on Mordechaj ben [syn] Yair ben Kisz, z rodu Benjamina. Mordechaj walczy z Hamanem AgagitÂą, potomikiem KrĂłla Agaga. Mordechaj zwyciĂŞÂża Hamana i zabija go i jego 10 synĂłw. Mordechaj nie okazuje litoÂści potomkowi Agaga, Hamanowi Wg wyjaÂśnieĂą wiĂŞkszoÂści komentatorĂłw, Mordechaj naprawia b³¹d w grzechu Szaula. Szaul nie mĂłgÂł zabiĂŚ Agaga, lecz Mordechaj zabija Hamana; Szaul wzi¹³ Âłup AmalekĂłw, Mordechajnie pozwala ÂŻydom wzi¹Ì Âłupu od Hamana.”

Lekcja jest jasna: naleÂży kompletnie, bezlitoÂśnie wyeliminowaĂŚ nieÂżydowskiego wroga, “zabiĂŚ ludzi jak i ich zwierzĂŞta”. Bohater Purim, Mordechaj nie popeÂłniÂł tego b³êdu [...] i nie powinni popeÂłniĂŚ go wspó³czeÂśni ÂŻydzi. [http://www.rabbishmuel.com/files/jewish_customs17.Esther-Analysis.doc]

G³ówny nurt ¯ydów reprezentowany przez Narodow¹ Synagogê wzi¹³ ten przekaz do serca. Niestety, wielu innych ¯ydów, uczyni³o to równie¿. Jednym z nich by³ rabin Baruch Goldstein, który w Purim 1994 r. uda³ siê do Sanktuarium Patriarchów. Podczas gdy wyznawcy klêczeli w modlitwie, Goldstein zabi³ karabinem maszynowym 30 i rani³ 150 Palestyùczyków.

Na szczĂŞÂście jest kilku odwaÂżnych Âżydowskich rabinĂłw – mniejszoœÌ, ktĂłrzy widzÂą nienawiœÌ i ekstremizm w promocjach Purim. Rabin Arthur Waskow mĂłwi o tym w artykule “Odnowienie Purim i ÂświĂŞto Estery”:

“WesoÂłoœÌ Purim przyĂŚmi horror Purim 1994 r. – masowe zabĂłjstwo 30 trwajÂących w pokÂłonie modlÂących siĂŞ muzuÂłmanĂłw, przez religijnego ÂŻyda, ktĂłry powiedziaÂł, Âże dziaÂłaÂł w imiĂŞ Boga [...] DzieĂą masakry w Hebronie nie byÂł przypadkowÂą datÂą: Purim odegraÂł rolĂŞ w tworzeniu tej tragedii.”

[] Nie ma jednak etycznej reakcji i ¿ydowskie grupy na ca³ym œwiecie podkrêcaj¹ purimsk¹ nienawiœÌ do cz³owieka, którego ¿ydowscy ekstremiœci uwa¿aj¹ za nowego Hamana. Wg Jerusalem Post (26.2.2007), izraelscy ekstremiœci zorganizowali modlitwê 10 tys. dzieci na œmierÌ prez. Ahmadine¿adowi:

“Modlitwa dzieci celuje w AhmadineÂżada

Matthew Wagner

Z Âżyczeniem sobie wspó³czesnego powtĂłrzenia cudownej opowieÂści Purim o wybawieniuod perskiego wÂładcy, kabalista z Jerozolimy ma nadziejĂŞ pokonaĂŚ modlitwami dzieci zagroÂżenie nuklearne ze strony prezydenta Iranu, Mahmuda AhmadineÂżada. W niedzielĂŞ w szkole podstawowej Succat David, naczelnik Szalom Jesziwa rabin David Batzri rozpocz¹³ ogĂłlnokrakowÂą kampaniĂŞ zyskania 10 tys. dzieci w modlitewnej akcji przeciw AhmadineÂżadowi przed ÂświĂŞtem Purim.”

Zrozumienie ludobójstwa i nienawistnego Ÿród³a historii Purim ma zasadnicze znaczenie dla zrozumienia radykalnego ekstremizmu ¿ydowskiego, który przenika zbyt g³êboko w g³ówny nurt spo³eczeùstwa ¿ydowskiego. W historii Purim, rzekomy spisek wobec ¯ydów jest wykorzystywany jako uzasadnienie dla ¯ydów do pope³nienia ludobójstwa, ha³aœliwie obchodzonego co roku przez 2500 lat. U¿ywaj¹ lekcji Purim nie jako lekcji mi³oœci i odkupienia, ale jako œwiêto nienawiœci, ¿e musz¹ byÌ ca³kowicie bezlitoœni wobec z wrogów.

Syjonistyczni ekstremiÂści z ekstensywnÂą wÂładzÂą w mediach i rzÂądach na caÂłym Âświecie planujÂą nowe ludobĂłjstwo, tym razem wobec Iranu. Podobnie jak w swojej kampanii kÂłamstw i wpÂływu u krĂłla Kserksesa, okÂłamujÂą naszych przywĂłdcĂłw i spoÂłeczeĂąstwo i mĂłwiÂą nam, Âże Iran ma ludobĂłjcze zamiary wobec Izraela i Âświata, nawet Ameryki.

ÂŁÂączÂą powtarzane kÂłamstwo, Âże prezydent Iranu wzywa do “wytarcia Izraela z mapy” poprzez bezpodstawne zaprzeczanie iraĂąskiemu pokojowemu poszukiwaniu energii atomowej, pozwalajÂąc na przeprowadzenie inspekcji ONZ przez MiĂŞdzynarodowÂą AgencjĂŞ Energii Atomowej (IAEA). Jak zawsze podwĂłjny standard “wybraĂącĂłw” jest uderzajÂący. Izrael nigdy nie pozwoliÂł na inspekcjĂŞ obiektĂłw broni chemicznej, biologicznej i nuklearnej.

Teraz, kiedy Sadama powieszono podobnie do Hamana, a w Iraku [sÂą miliony ofiar] wojny zmanipulowanej przez ÂŻydĂłw, czy w synagogach Âświata znajdziemy ÂŻydĂłw radoÂśnie zajadajÂących uszy Sadama? Wielu Âżydowskich ekstremistĂłw szalenie lobbuje za “opcjÂą nuklearnÂą” w Iranie.

JeÂśli ci Âżydowscy supremacjoniÂści osiÂągnÂą swoje i zmanipulujÂą katastrofalnÂą wojnĂŞ przeciwko Iranowi, czy wymyÂślÂą nowe smakoÂłyki w przyszÂłym roku, byĂŚ moÂże zmikrofalowane miĂŞso symbolizujÂące napromieniowane ciaÂła AhmadineÂżada i setek tysiĂŞcy IraĂączykĂłw napromieniowanych atomem? Czy jest lepszy sposĂłb dla syjonistĂłw, by “wyrazili swojÂą miÂłoœÌ do bliÂźnich niÂż talerz “uszy Hamana?

W tegoroczny Purim œwiat musi poznaÌ i zrozumieÌ nienawiœÌ ekstremistów ¿ydowskich, która prowadzi nas do strasznej wojny z Iranem. Ci¹gle s³yszymy o zagro¿eniu od islamizmu. Kiedy us³yszymy o wiele wiêkszym zagro¿eniu od ¿ydowskiego ekstremizmu, który prowadzi œwiat do Armageddonu w Iranie? Jeœli nie zapobiegniemy temu aktowi ¿ydowskiej nienawiœci i morderstwu, Iraùczycy, Amerykanie i ludzie na ca³ym œwiecie bêd¹ strasznie cierpieÌ.

http://www.sekretyameryki.com/index.php/zydzi-to-klamcy/

Zatem trzeba siĂŞ wrĂłciĂŚ do historii Âżeby zrozumieĂŚ jakie intencje ma ÂświĂŞtowanie Purim. Na razie wklejam tÂą informacjĂŞ ale dysponuje tez innym ÂźrĂłdÂłem wrĂłcĂŞ do niego.
Czy polityczne intencje tamtych czasĂłw byÂły bez winy wobec PersĂłw? Nie sadzĂŞ , ÂświĂŞto ma takie same konotacje jak dla na zdobycie Berlina i wyzwolenie z okupacji niemieckiej.
ZginĂŞÂło wĂłwczas mnĂłstwo ludzi ( bo szaÂł zemsty nie oszczĂŞdzaÂł niewinnych cywili) sÂądzĂŞ iÂż w Persji dziaÂło siĂŞ tak samo. Jednak konotacja ÂświĂŞtÂą obecnie nie ma podtekstu zemsty i nienawiÂści. O tym napiszĂŞ.

Manipulacje polityczne wspó³czesnych graczy to ju¿ inna sprawa.

Kiara :) :)


ZWÓJ HASMONEJSKI
eleazar.jpg
...naczelnicy plemion z ró¿nych klanów przybyli z uzbrojonymi s³oniami...


Na wzĂłr Megilat Ester, odczytywanego w Purim, w VII wieku ery wspĂłlnej zaczĂŞto czytaĂŚ podczas Chanuki ZwĂłj Hasmoneuszy, zwany czasem teÂż Zwojem Antiochejskim. Saadia Gaon przypisuje autorstwo PiĂŞciu Synom Matatiacha. Pierwsze byÂły synagogi we WÂłoszech, stÂąd zwyczaj rozprzestrzeniÂł siĂŞ wÂśrĂłd ÂŻydĂłw Aszkenazyjskich. Do dziÂś dnia ZwĂłj jest czĂŞÂściÂą chanukowej liturgii wÂśrĂłd ÂŻydĂłw jemeĂąskich. Oryginalnie tekst byÂł aramejski, korzystam z dosÂłownego tÂłumaczenia na hebrajski, zawartego w HaSiddur HaShalem, str. 713-726.


-----------------------------------------------------

ZWÓJ HASMONEJSKI


Grecki monarcha Antioch byÂł potĂŞÂżnym wÂładcÂą; wszyscy krĂłlowie powaÂżali go. UjarzmiÂł liczne prowincje i z potĂŞgÂą wÂładaÂł nimi; zniszczyÂł ich zamki, spaliÂł paÂłace i uwiĂŞziÂł ludzi. Od czasĂłw Aleksandra Wielkiego nie byÂło nad Eufratem takiego krĂłla jak on. WzniĂłsÂł on wielkie miasto na wybrzeÂżu morskim, aby sÂłuÂżyÂło jako jego rezydencja krĂłlewska, ktĂłrÂą od swego imienia nazwaÂł AntiochiÂą. Naprzeciw tego miasta jego namiestnik Bagris ufundowaÂł inne miasto i zgodnie ze swoim imieniem nazwaÂł je Bagris. Po dziÂś dzieĂą tak nazywajÂą siĂŞ te miasta.

W 23 roku swego panowania, 213 lat po odbudowaniu ÂŚwiÂątyni, Antioch postanowiÂł poprowadziĂŚ (wojska) pod JerozolimĂŞ.

PowiedziaÂł swym oficerom: 'Wiecie, Âże ÂŻydzi z Jerozolimy sÂą poÂśrĂłd nas. Nie skÂładajÂą oni ofiar naszym bogom, ani nie przestrzegajÂą naszych praw; porzucili prawa krĂłlewskie by przestrzegaĂŚ wÂłasnych. Ponadto majÂą nadziejĂŞ, Âże pewnego dnia krĂłlowie i tyrani upadnÂą, powiadajÂą: >Oby nasz wÂłasny krĂłl mĂłgÂł panowaĂŚ nad nami, byÂśmy wÂładali morzem i lÂądem , aby caÂły Âświat byÂł nasz< . To doprawdy jest zniewaga dla krĂłlewskiej wÂładzy - pozwoliĂŚ im pozostaĂŚ na Âświecie. ChodÂźmy, zaatakujmy ich i zabroĂąmy im przestrzegania Przymierza: Szabatu, Rosz Hodesz i obrzezania'.

Ta propozycja spodobaÂła siĂŞ oficerom (krĂłlewskim) i caÂłemu tÂłumowi.

Król Antioch natychmiast wyprawi³ swego namiestnika Nikanora, z du¿¹ grup¹ ¿o³nierzy. Przyby³ on (Nikanor) do ¿ydowskiego miasta Jerozolima i zmasakrowa³ wielu ludzi; wzniós³ pogaùski o³tarz w Œwi¹tyni, co do której Bóg Izraela rzek³ Swym wiernym Prorokom: >Tu na zawsze ustanowiê Moj¹ rezydencjê< I dok³adnie w tym miejscu zarzynali œwinie i wnosili ich krew na œwiêty dziedziniec.

Gdy Johanan syn Matatiasza usÂłyszaÂł o tym, napeÂłniÂł siĂŞ odrazÂą a twarz jego zmieniÂła kolor. NakreÂśliÂł w swym sercu plan kontrakcji.

Nastêpnie wykona³ sobie sztylet, dwukrotnie d³u¿szy ni¿ szeroki, ukry³ go pod szatami. Przyby³ do Jeruzalem, stan¹³ w Bramie Królewskiej i zawo³a³ do stra¿ników bram: 'Jam jest Johanan, syn Matatiasza; przybywam by stan¹Ì przed Nikanorem'. Stra¿nicy powiadomili Nikanora, ¿e wielki kap³an ¯ydów stoi u drzwi. 'WprowadŸcie go!' rzek³ Nikanor.

Johanan zosta³ przyjêty przez Nikanora, który rzek³: 'Jesteœ jednym z tych rebeliantów, którzy buntuj¹ siê przeciw królowi i nie dbaj¹ o dobro jego rz¹du!' Johanan odpar³: 'Mój panie, przyby³em do ciebie; uczyniê wszystko czego za¿¹dasz'.

'Jeœli chcesz uczyniÌ czego pragnê' rzek³ Nikanor, 'w takim razie weŸ œwiniê i ofiaruj na o³tarzu. Bêdziesz przywdziewa³ królewskie szaty i dosiada³ królewskiego wierzchowca; bêdziesz zaliczony do bliskich przyjació³ króla'. Na tak¹ (mowê) Johanan odpar³: 'Mój panie, obawiam siê ¯ydow; gdyby us³yszeli, ¿e uczyni³em tak, ukamienuj¹ mnie. Usuù wszystkich sprzed swego oblicza, tak by nikt nie zawiadomi³ ich'. Nikanor natychmiast rozkaza³ wszystkim wyjœÌ.

Wtedy Johanan syn Matatiasza wzniós³ oczy do Niebios i modli³ siê: 'Mój Bo¿e, Bo¿e mych przodków Abrahama, Jicchaka i Jaakowa, nie oddawaj mnie (w rêce) tego poganina; gdy¿ jeœli on zabije mnie, bêdzie che³piÌ siê w œwi¹tyni Dagona, ¿e to jego bóg wyda³ mu mnie.' (Johanan) zbli¿y³ siê trzy kroki do Nikanora, pchn¹³ go sztyletem w serce i cisn¹³ go œmiertelnie rannego na dziedziniec Œwi¹tyni.

'Moj Bo¿e' modli³ siê Johanan, 'nie policz mi tego za grzech, ¿e zabi³em tego poganina w œwiêtym miejscu; ale raczej ukarz w ten sposób wszystkich nieprzyjació³, jacy przybyli z nim by przeœladowaÌ Judeê i Jerusalem'.

Tego dnia Johanan zacz¹³ walkê i pokona³ wrogów, powoduj¹c wielk¹ rzez. Liczba uœmierconych przez niego tego dnia siêgnê³a siedmiu tysiêcy. W rewan¿u wzniós³ te¿ kolumnê z inskrypcja: 'Makabejczyk, Niszczyciel Tyranów'.

Gdy krĂłl Antioch usÂłyszaÂł, iÂż jego namiestnik Nikanor zostaÂł uÂśmiercony, wpadÂł w dzikÂą rozpacz. WysÂłaÂł (ludzi) po nikczemnego Bargisa, zdrajcĂŞ swego ludu, i rzekÂł mu: 'Czy nie wiesz, czyÂś nie sÂłyszaÂł, co ÂŻydzi uczynili mi? Zmasakrowali mych ÂżoÂłnierzy i splÂądrowali obozowiska! Czy moÂżesz byĂŚ teraz pewien swego bogactwa? CzyÂż twe domy pozostanÂą twoje? ChodÂźmy i powstaĂąmy przeciwko nim i znieÂśmy Przymierze jakie BĂłg z nimi uczyniÂł: Szabat, ÂświĂŞtowanie nowego ksiĂŞÂżyca i obrzezanie.'

Po czym ³ajdak Bargis i jego rzesze napadli Jeruzalem, morduj¹c ludnoœÌ i og³aszaj¹c absolutne rozporz¹dzenie przeciwko Szabatowi, obchodom Rosz Hodesz i obrzezaniu. Edykt królewski by³ tak drastyczny, ¿e gdy wyda³o siê, i¿ cz³owiek obrzeza³ swego syna, by³ wieszany wraz z ¿on¹ i dzieckiem.

Pewna kobieta urodziÂła syna po Âśmierci swego mĂŞÂża i poddaÂła go obrzezaniu, gdy miaÂł osiem dni. Z dzieckiem w ramionach wstÂąpiÂła na szczyt murĂłw Jeruzalem i krzyczaÂła: 'To Przymierze naszych OjcĂłw, ktĂłre zamierzasz zniszczyĂŚ, przenigdy nie bĂŞdzie nam odjĂŞte ani dzieciom naszych dzieci.'

CisnĂŞÂła swego syna i rzuciÂła siĂŞ (z murĂłw) za nim - tak Âże umarli razem.

Wielu ÂŻydĂłw z tych czasĂłw czyniÂło podobnie, odrzucajÂąc zaniechanie Przymierza ich OjcĂłw.

Ciseri,_Antonio_Meczenstwo_Machabeuszy.jpg



Pewni ÂŻydzi rzekli do innych: 'ChodÂźmy, przestrzegajmy Szabatu w jaskini, Âżeby go nie pogwaÂłciĂŚ.'

Gdy zostali zdradzeni przed Bagrisem, wys³a³ on uzbrojonych mê¿ów którzy siedli u wejœcia do groty i powiedzieli: 'Wy tam, ¯ydzi, poddajcie siê nam! Spo¿ywajcie nasz chleb i pijcie nasze wino, a róbcie, co my robimy!'

Ale ¯ydzi mówili jeden do drugiego: 'Pamiêtajmy co nam nakazano pod Gór¹ Synaj: >SzeœÌ dni bêdziesz pracowa³ i wykonywa³ swe zajêcia; a siódmego dnia macie odpocz¹Ì<. Lepiej nam umrzeÌ ni¿ zbezczeœciÌ Szabat.'

Gdy ÂŻydzi odmĂłwili wyjÂścia, przyniesiono drwa i wzniecono ogieĂą u wejÂścia do groty. Blisko tysiÂąc mĂŞÂżczyzn i kobiet zmarÂło tam.

PóŸniej piêciu synów Matatiasza, Johanan i jego czterech braci, zebrali siê i rozgromili wrogie si³y które zapêdzili na wybrze¿e; gdy¿ ufali oni Bogu na Niebiosach.

Nikczemny Bagris w towarzystwie tych ktĂłrzy uniknĂŞli miecza, wsiedli na statek i zbiegli do krĂłla Antiocha.

'O królu' rzek³ (Bargis) 'Wyda³eœ dekret zabraniaj¹cy Szabatu, œwiêtowania Nowego Miesi¹ca i obrzezania - w Judei, a teraz mamy tu ca³kowit¹ rebeliê. Piêciu synów Matatiasza nie mo¿e byÌ pokonanych, póki nie bêd¹ zaatakowani wszystkimi po³¹czonymi silami; oni s¹ silniejsi ni¿ lwy, szybsi ni¿ or³y, mê¿niejsi od niedŸwiedzi. Zechciej zaakceptowaÌ moj¹ radê i nie walcz z nimi z t¹ ma³¹ armi¹, byœ nie zosta³ zhaùbiony wobec wszystkich królów. Rozeœlij listy do wszystkich twych królewskich prowincji; rozkaz wszystkim bez wyj¹tku oficerom armii przybyÌ wraz z uzbrojonymi s³oniami.'

Spodoba³o siê to królowi Antiochowi. Rozes³a³ listy do wszystkich swych posiad³oœci królewskich, a naczelnicy plemion z ró¿nych klanów przybyli z uzbrojonymi s³oniami.

Nikczemny Bargis napadÂł Jeruzalem ponownie. PrzerwaÂł on waÂły, zdruzgotaÂł bramĂŞ, w ÂŚwiÂątyni uczyniÂł trzynaÂście wyÂłomĂłw, a gÂłazy starÂł w proch. I tak myÂślaÂł sobie: 'Tym razem nie powinni mnie pokonaĂŚ; moja armia jest liczna, ma rĂŞka potĂŞÂżna.'

JednakÂże BĂłg Niebios myÂślaÂł inaczej.

PiĂŞciu synĂłw Matatiasza odeszÂło do Mitzpah w Gileadzie, gdzie dom Izraela ocalaÂł w dniach proroka Samuela. PoÂścili, zasiedli w popiele i modlili siĂŞ do Boga Niebios o zmiÂłowanie; i wtedy przyszedÂł im na myÂśl dobry plan.

A oto ich imiona: Juda pierworodny; Simeon, drugi; Johanan, trzeci; Jonatan, czwarty; Eleazar pi¹ty (syn). Ich ojciec b³ogos³awi³ ich mówi¹c: 'Judo, mój synu, przyrównujê ciê do Judy, syna Jaakova, który by³ jako lew. Symeonie, mój synu, ciebie porównujê do Symeona, syna Jaakowa, który uœmierci³ mê¿ów z Szechem. Johananie, mój synu, porównujê ciê do Abnera, syna Nera, genera³a armii Izraela. Jonatanie, mój synu, porównujê ciê do Jonatana, syna Saula, który pokona³ Filistynów. Eleazarze, mój synu, porównujê ciê do Pinchasa, syna Nuna, który by³ gorliwy (w s³u¿bie) Bogu i ocali³ Izraelitów.'

WkrĂłtce po tym piĂŞciu synĂłw Matatiasza zaatakowaÂło siÂły pogan, zadajÂąc im liczne straty.

Jeden z braci, Juda, zostaÂł zabity.

Gdy synowie Matatiasza odkryli, ¿e Juda zgin¹³, wrócili do ojca, a on zapyta³: 'Dlaczego wróciliœcie?'. Odrzekli: 'Nasz brat Juda, który sam jeden dorównywa³ nam wszystkim razem, zosta³ zabity.'

'Ja osobiœcie do³¹czê do bitwy przeciw poganom', rzek³ Matatiasz, 'aby nie zniszczyli domu Izraela; dlaczego¿ byÌ tak przera¿onym œmierci¹ waszego brata?'.

Do³¹czy³ tego samego dnia do swych synów i wiód³ wojnê przeciw wrogom.

A BĂłg Niebios oddaÂł w ich dÂłonie wszystkich wÂładajÂących mieczem i ÂłucznikĂłw, oficerĂłw armii i wysokich urzĂŞdnikĂłw. I Âżaden z nich nie ocalaÂł.

Inni byli zmuszeni szukaĂŚ ucieczki w miastach nadbrzeÂżnych.

Atakuj¹c s³onie, Eleazar zosta³ pokryty ich ³ajnem. Jego bracia szukali go wœród ¿ywych i martwych i nie mogli go znaleŸÌ. Jednak¿e w koùcu odnaleŸli go.

ÂŻydzi radowali siĂŞ z klĂŞski swych wrogĂłw, z ktĂłrych jednych spalono, podczas gdy innych powieszono na szubienicach.

ÂŁajdak Bargis byÂł wÂśrĂłd spalonych na ÂśmierĂŚ.

Gdy król Antioch us³ysza³, i¿ jego namiestnik Bargis i oficerowie armii zostali zabici, wsiad³ na statek i umkn¹³ do miast nadbrze¿nych. Gdziekolwiek przybywa³, ludzie buntowali siê i przezywali go ' Ten Zbieg', a¿ utopi³ siê sam w morzu.

Hasmoneusze weszli do Sanktuarium, odbudowali bramy, zasklepili wyÂłomy i oczyÂścili ÂŚwiÂątyniĂŞ z zabitych i nieczystoÂści rytualnych.

Szukali czystego oleju z oliwek by zapaliÌ menorê, lecz znaleŸli tylko jeden flakon z pieczêci¹ Najwy¿szego Kap³ana, sk¹d byli pewni o jej czystoœci rytualnej. Aczkolwiek iloœÌ wydawa³a siê wystarczaj¹ca tylko na jeden dzieù œwiecenia, wystarczy³o jej na osiem dni, co zawdziêczano b³ogos³awieùstwu Boga Niebios, Który ustanowi³ tam Swoje Imiê.

OdtÂąd Hasmoneusze i wszyscy ÂŻydzi zarĂłwno ustanowili tych osiem dni jako czas ÂświĂŞtowania i radoÂści, jak jakieÂś ÂświĂŞto zapisane w Torze, oraz zarzÂądzili zapalanie ÂświateÂł dla upamiĂŞtnienia zwyciĂŞstwa, ktĂłre BĂłg im daÂł. ÂŻaÂłoba i post sÂą zabronione podczas Chanuki, z wyjÂątkiem przypadkĂłw indywidualnego przyrzeczenia, ktĂłre musi byĂŚ speÂłnione. Niemniej Hasmoneusze nie zabronili pracy podczas tych ÂŚwiÂąt.

Od tego czasu panowanie GrekĂłw zostaÂło pozbawione sÂławy.

Hasmoneusze i ich potomstwo panowali przez dwieœcie szeœÌ lat, a¿ do zniszczenia Œwi¹tyni.

I tak ÂŻydzi wszĂŞdzie przestrzegajÂą ÂŚwiĂŞta przez osiem dni, zaczynajÂąc od 25 kislew. Dni te, wprowadzone przez KapÂłanĂłw, LewitĂłw i MĂŞdrcĂłw czasĂłw ÂŚwiÂątyni, majÂą byĂŚ ÂświĂŞtowane przez potomnych po wsze czasy.

http://the614thcs.com/26.1653.0.0.1.0.phtml



PURIM W PYTANIACH
Purim jest jednym z dwĂłch Âświat Âżydowskich ustanowionych przez rabinĂłw, a niewymienionych w Torze. KtĂłre jest drugim z nich? Chanuka "Purim" oznacza "losy". W…
 
PURIM: ESTER
JednÂą z szczegĂłlnie istotnych, jakkolwiek nieczĂŞsto wymienianych nauk pÂłynÂących z historii Ester, jest przestroga, aby Âżydowskie spoÂłecznoÂści byÂły bardzo ostroÂżne w spisywaniu jakiegokolwiek ÂŻy…
 
MEGILAT ESTER - KSIÊGA ESTERY
TÂłumaczenie KsiĂŞgi Estery w formacie .pdf Autor tÂłumaczenia: Izaak Cylkow Purim w bie¿¹cym roku kalendarza gregoriaĂąskiego (2011) zaczyna siĂŞ…
 
KALENDARIUM CUDU PURIMOWEGO
  rok 3395 - krĂłl Achaszwerosz wydaje ucztĂŞ, krĂłlowa Waszti za opĂłr wobec poniÂżajÂącego jÂą rozkazu pijanego krĂłla popada w nieÂłaskĂŞ i zostaje stracona. rok 3399 - Ester…
 
PURIM
W roku 2011 ÂświĂŞto Purim zaczyna siĂŞ wieczorem 19 marca (wraz z nastaniem 14 dnia miesiÂąca adar II) Prawdopodobnie najbardziej zaskakujÂącym przykazaniem w religijnym prawie Âżydowskim jest micwa obchod…
 
DWA ADARY - DWA PURIMY
DzieĂą dzisiejszy (sobota, 5 lutego 2011) jest pierwszym dniem pierwszego miesiÂąca adar. Bie¿¹cy rok 5771 jest rokiem nie dwunasto-, ale trzynastomiesiĂŞcznym, z dwoma adarami. W kaÂżdym roku przestĂŞpnym…


http://the614thcs.com/index.php?szukaj

nie da sie ukryc ze Zydzi to bardzo pomyslowy narod i zdobyli wladze nad swiatem ale to bylo przepowiedziane jak i ich koniec - sad nad 12 pokoleniami-plemionami Izraela,  stan swiata to glownie ich zasluga :) wieksozsc swoich osiagniec zdobyli podstepami, plagiatami i brutalnoscia, zazywczaj posuwali sie dale niz inni..

bomba atomowa, ameryka, cern, komunizm, nazizm, syjonizm-rasa panow, jezuici, masoni,  rewolucja sexualna, banki, kapitalizm, zamieszanie w 1 i 2 wojna swiatowa, smierc mesjasza, zloty cielec, moloch itd :)

http://www.fronda.pl/blogowisko/wpis/nazwa/tomas_de_torquemada_byl_zydem_26818

http://podlaskibluszcz.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1116:kim-by-londyski-rzenik-kuba-rozpruwacz&catid=41:wiat&Itemid=94

Twoje argumenty s¹ z granicy przypuszczeù i plotek a nie udokumentowanych faktów, co chcesz udowodniÌ? I¿ jeden ma³y ród panuje nad ca³¹ ziemi¹? To nie jest prawd¹ , bo ¿eby coœ takiego udowodniÌ trzeba zacz¹Ì od zrozumienia kto jest ¯ydem , co to znaczy byÌ ¯ydem?

SeksualnoœÌ to chyba domena wszystkich ludzi a nie tylko ¯ydów , korzeni bankowoœci poszukaj w katolicyzmie znajdziesz je tam bez problemu ( o tym jest bardzo du¿o na forum), o dewiacjach seksualnych tej grupy równie¿ i to po dzieù dzisiejszy. Zatem to nie argument.
Jezuici to nie ÂŻydzi opanuj siĂŞ nieco!
"ÂŚmierĂŚ " Mesjasza ale nie fizyczny akt odebrania Âżycia. to czĂŞÂściowa spraw ÂŻydĂłw i Rzymian ich wspĂłlny cel, jednak nie w takim aspekcie jak chcesz to przedstawiĂŚ.
ZarĂłwno "zÂłoty cielec" jak i "moloch" sÂą symbolami pewnej wiedzy , kto jej nie jest w stanie pojÂąc tworzy mity nie majÂące zwiÂązku z prawda.
No i hiszpaĂąski przedstawiciel inkwizycji ÂŻydem..... i to prawdopodobnie , czyli katolicy nawet te swoje okrucieĂąstwa chcÂą zrzuciĂŚ na ÂŻydĂłw! I co jeszcze???

Zanim zaczniesz operowaĂŚ argumentami frondy zrozum iÂż ta grupa toczy walkĂŞ o wÂładzĂŞ o niedopuszczenie do zaistnienia pewnych zdarzeĂą ktĂłre otwierajÂą ludzkoÂści drogĂŞ ewolucji.
ÂŻydzi byli i sÂą i bĂŞdÂą ( jest to niezmienny element) tymi ktĂłrzy otworzÂą tÂą drogĂŞ LudzkoÂści. Dlatego od wiekĂłw toczy siĂŞ walka o caÂłkowite zgÂładzenie tego rodu z ziemi , bowiem niesie on w sobie aktywne DNA , ktĂłre jest jednym z kluczy otworzenia wrĂłt przyszÂłoÂści.
W tym rodzie jak we wszystkich innych jest mnóstw syntetyków którzy swoim dzia³anie dewaluuj¹ i niszcz¹ to co zagra¿a ich istnieniu. A ¯ydzi s¹ g³ównym elementem który tworzy zagro¿enie dla nich a ratunek dla pozosta³ej Ludzkoœci.

Nic z tego , nie pomogÂą nic ni Âżadne szkalujÂące ich teksty , ni przerĂłzne perfidne dziaÂłania polityczne   to co jest zapisane w przeznaczeniu finalnym zrealizuje siĂŞ. I temu ja mĂłwiĂŞ TAK! TAK! TAK! niech siĂŞ wypeÂłni , niech siĂŞ stanie!
DosyĂŚ juÂż tych manipulacji , dosyĂŚ juÂż tych morderstw , zamĂŞczeĂą i przeÂśladowaĂą z powodu pochodzenia rodowego!

Kiara :) :)

ps. Ostatnio w telewizji francuskiej byÂł program na temat "Kuby rozpruwacza" , ujawniono tam iÂż nie byÂło i nie jest sekretem kim byÂł ten morderca. ByÂł nim naczelny lekarz krĂłlewski , ktĂłry w ten okrutny sposĂłb prowadziÂł swoje bezprawne doÂświadczenia.
SprawĂŞ caÂły czas  tuszowano by nie poÂłoÂżyÂła cienia na krĂłlewskim dworze.
Zatem jest nie jedna wersja , plotka o Âżydowskim pochodzeniu polskiego emigranta to podwĂłjna perfidna  potwarz.


Zasadz  dobro nie waÂżne czy w Twoim Âżyciu zobaczysz jego efekt , waÂżne Âże dasz dobry przykÂład innym by teÂż przekazali go nastĂŞpnym pokoleniom.
Bowiem liczÂą siĂŞ owoce tego co robisz.

TU BI-SZWAT: OPOWIE¦Æ NA NOWY ROK DRZEW


Pewnego dnia w czasie swojej podró¿y Honi zobaczyÂł w przydroÂżnym sadzie starca sadzÂącego drzewko karobowe. "Ile lat musi upÂłyn¹Ì, aby to drzewo wydaÂło owoce?" - zapytaÂł Honi. "SiedemdziesiÂąt" - odpowiedziaÂł starzec. "Czy myÂślisz, Âże bĂŞdziesz ÂżyÂł jeszcze siedemdziesiÂąt lat?" - zdziwiÂł siĂŞ Joni. "Nie" - uÂśmiechn¹³ siĂŞ starzec - "Jestem juÂż bardzo stary i na pewno nie doczekam owocĂłw z tego drzewa. Ale  wiem, jak sÂłodkie sÂą owoce karobu, bo jadÂłem je z drzew, ktĂłre zasadzili ludzie dÂługi czas przed moim urodzeniem. Nie znaÂłem ich, ale myÂślĂŞ o nich zawsze, gdy jem pestki karobu" - odpowiedziaÂł starzec - "I teraz ja sadzĂŞ drzewa karobowe dla moich prawnukĂłw, aby pamiĂŞtaÂły o mnie i wiedziaÂły, Âże majÂą je zasadziĂŚ dla pokoleĂą, ktĂłre przyjdÂą po nich".

http://the614thcs.com/26.1669.0.0.1.0.phtml

no oczywiscie ze panuje jest juz przeciez rzad swiatowy..bank centralny, media, itd to wszystko jest w rekach zydow wiec w pewnym sensie pannuja :)

ogladalem tez 2 filmy

DzieĂą gniewu 2006 - o hiszpani i inkwizycji

Z piekÂła rodem 2001 o kubie rozpuwaczu

o jezuitach :) z ktorych poodbno wywodza sie iluminaci a z templariuszy - masoni :)

ale nie twierdze ze nie bylo dobrych np templariuszy..

https://sites.google.com/a/jewishjesuits.com/www/

tak zydzi mesjanscy otworza droge :)

http://www.youtube.com/watch?v=o-9WlZWrW4Q&feature=results_video&playnext=1&list=PL2ECD6AF54FDB81AC

W Twoje argumenty opierajÂą siĂŞ na podobno.... i na bajkach katolickich a to dla mnie nie sÂą motywy do dyskusji.
Przepraszam ale nie.
Ja tez oglÂądaÂłam angielski reportaÂż policyjny o Kubie rozpruwaczu i mam inne informacje niÂż Ty. to co robiono w Hiszpanii z ÂŻydami przechodzi ludzkie pojĂŞcie , poczytaj sobie historiĂŞ na ten temat a nie oglÂądasz propagandowe filmiki na youtube i twierdzisz iÂż to w 100% prawda. KaÂżdy moÂże je zrobiĂŚ i wstawiĂŚ a jak majÂą siĂŞ do prawdy? To juÂż inna sprawa.
To nie moja wina iÂż prawda nie mieÂści siĂŞ w moÂżliwoÂściach Twojej akceptacji , chcesz ÂżyĂŚ mitami , to sobie nimi Âżyj.


Kiara :) :)

takie znalalzem informacje...wiem ze czesciowo zydzi byli naklaniania chrzescijanstwa a wtedy stawali sie najzagorzalszymi tepicielami swoich wspolbraci- nie  inaczej jest w palestynie.., jak zawsze chodzilo tylko o zlotko i potege :)

http://www.ultramontes.pl/holzwarth_inkwizycja.htm

Je¿eli Twoj¹ informacja jest taka witryna to nie dziwiê siê tendencyjnoœci informacji oraz manipulacji nimi. Jakie to sprytne i cwane odpowiedzialnoœÌ w³asn¹ za morderstwa i maltretowanie ludzi oraz ograbienie ich z maj¹tków zrzuciÌ na ich samych a samemu zwyczajnie k³amaÌ.

Kiedy te katolickie perfidie wreszcie siĂŞ skoĂączÂą?

Szukaj w prawdziwej historii a nie w tendencyjnych witrynach  grupy ktĂłra ponosi caÂłkowitÂą odpowiedzialnoœÌ za wymordowanie ÂŻydĂłw w Hiszpanii.

W obronie papiestwa i nieomylnoÂści KoÂścioÂła rzymskiego
TRADYCJA PRZECIW HEREZJOM | O MODERNIZMIE WSPÓ£CZESNYM | ¯YCIE CHRZE¦CIJAÑSKIE | HISTORIA, LITERATURA, FILOZOFIA | NOWO¦CI
LATINITAS  |  MARIOLOGIA  |  MSZA ÂŚWIÊTA I KAZANIA  |  KSIÂĄÂŻKI W FORMACIE DJVU  |  CYTATY ULTRA MONTES  |  "Pod Sztandarem Niepokalanej"

http://www.ultramontes.pl/index.htm
Skoro koœció³ rzymski uwa¿a siê za nieomylny to trudno polemizowaÌ z takim stekiem obrzydliwych k³amstw , bo jak?

W tych informacjach prawdy historycznej nikt siĂŞ nie doszukaÂł i nie doszuka.
Niestety ale tak.

Kiara :) :)

 o nawet nie sprawdzilem tej witryny :) hm nigdy nie bede twierdzil ze kosciol kk (i nie popieram go) jest calkowicie nieomylny choc w pewnych kwestiach napewno , np jezeli chodzi o Jezusa i Maryje.., pozatym swego czasu mial najlepszy wywiad na swiecie...:)
pozatym jakos wszedzie nie przepadaja za zydami, a sprawe np holokaustu polska musi ciagle prostowac w roznych mediach bo np pisze sie o polskich obozach zaglady
pozatym co ze sprawa Palestyny przeciez 90 Palestynczykow to genetycznie nawet bardziej prawdziwi Zydzi? :)


http://www.izrael.badacz.org/historia/wolnosc_sefardes.html

wyra¿am g³êboki sprzeciw wobec dzielenia ludzi na rasy, nacje czy inne sposoby. w ka¿dej z nich otrzymujemy woln¹ wolê, w zakresie wyznawanej i manifestowanej religii tak¿e. wszêdzie jesteœmy MY. lepsi, gorsi, bardziej rozwiniêci lub bardziej prymitywni bo nie od miejsca urodzenia zale¿y nasz poziom rozwoju duchowego czy mentalnego.

Absolutnie nie od rodu i nie od wyznawanej religii w 100% zale¿y nasz rozwój to prawda , ale nasz¹ osobowoœÌ w œwiecie fizycznym w du¿ej mierze kszta³tuje sposób wychowania oraz wartoœci wpajane nam jako najwa¿niejsze i prawdziwe.
Niestety ale przez ten pryzmat wzrasta lub maleje ludzkie piĂŞkno. Nie ma Âżadnej gwarancji na to iÂż ktoÂś, kto urodziÂł siĂŞ i wychowaÂł jako ÂŻyd bĂŞdzie dobrym czÂłowiekiem nie krzywdzÂącym nigdy innych ,ale nie ma takiej gwarancji rĂłwnieÂż w Âżadnym innym rodzie i w Âżadnej kulturze.

W Judaizmie  istniejÂą bardzo jednak  cenne wartoÂści  pracowitoœÌ, etyka i przeolbrzymi depozyt wiedzy ktĂłra byÂła i jest pryzmatem ksztaÂłtowania osobowoÂści ÂŻydĂłw. Czy wszyscy postawili na te wartoÂści jako priorytety w ich Âżyciach? Na pewno nie , nie jestem naiwna i nie twierdze iÂż wszyscy ÂŻydzi to chodzÂący ideaÂł ,tak nie jest. Ale uznawanie kogoÂś za chodzÂące zÂło poniewaÂż jest ÂŻydem jest przeolbrzymiÂą krzywdÂą dla niego.
Dlatego postanowiÂłam przybliÂżyĂŚ temat Judaizmu i ÂŻydĂłw przez podstawy wiedzy o zagadnieniu , dyskusje polityczne nie sÂą mojÂą intencjom , tak samo jak nie jest niÂą zagadnienie priorytetu Judaizmu nad jakom kol wiek innÂą religiom.
Nie o to mi chodzi , a, o odkrycie wiĂŞcej informacji o temacie ogĂłlnie , zdjĂŞciu z niego tabu.

Kiara :) :) 

ja tylko zbieram jakies fakty ktore sa mi ogolnie dostepne..:) w kazdym razie istnieje podzial na synow swiatala i ciemnosci

jedni przyjmuja mesjasza inni zdecydowanie go odrzucaja z wszelkimi tego konsekwencjami :)

ksztaltuje nas przedewszystkim wychowanie, kto nie wybiera dobra, wybiera zlo..

A rozumiesz co to znaczy " synowie ÂświatÂła" i "synowie ciemnoÂści"?

"Synowie œwiat³a" to ci co nios¹ w sobie Iskrê Bo¿¹ , Ogieù ¯ycia , nie wa¿ne na ile rozœwietlony , tego dokonuje siê w trudach etycznego ¿ycia.

"Synowie ciemnoÂści" to ci ktĂłrzy nie posiadajÂą Iskry ÂŻycia - Ognia ÂŻycia ( sÂą i tacy w ÂśrĂłd nas) ci nie potrafiÂą ÂżyĂŚ uczuciami ich wartoÂściami sÂą kalkulacje logiczne korzyÂści wszelakich.

We wszystkich grupach etnicznych i  geograficznych sÂą i ci i ci, wspó³czeÂśnie nie ma w 100% czystych rodĂłw.nie o to chodzi by kogoÂś personalnie dyskryminowaĂŚ, a,  o, to by samemu siĂŞ rozwijaĂŚ korzystajÂąc z wÂłasnej wiedzy i ciĂŞÂżko wypracowanych pozytywnych wzorcĂłw innych grup Ludzkich. By dziĂŞki logicznym wnioskom i mÂądroÂści zauwaÂżyĂŚ co jest prawda, co jest faÂłszem i mĂłc omin¹Ì te przeszkody na swojej drodze rozwoju.

Kiara :) :)

wg mnie iskre zycia moze tylko dawac wiara w mesjasza - poniewaz on daje wode zycia :)
pozatym bycie narodem wybranym to wielka odpowiedzialnosc...nikogo nie dyskryminuje tylko znajduje rozne powiazania i fakty

A co to jest dla Ciebie "woda Âżycia"?

Kiara :) :)


NARÓD WYBRANY
pytanie od PM :

    Co oznacza, Âże ÂŻydzi sÂą "narodem wybranym"?

ÂŻydzi.jpg


Idea, Âże ÂŻydzi sÂą „narodem wybranym”, wywodzi siĂŞ z Tory.

„Wybranie” nie oznacza – wbrew mylnej i doœÌ czĂŞsto pojawiajÂącej siĂŞ opinii – ustanowienia ÂŻydĂłw ponad innymi narodami, ich wywyÂższenia, ale wyznaczenie (wybranie) ich spoÂśrĂłd innych ludĂłw do wykonywania okreÂślonego zadania. Jest nim przyprowadzenie ludzkoÂści pod gĂłrĂŞ Synaj, gdzie ÂŻydzi otrzymali TorĂŞ. Jest nim prezentowanie ludzkoÂści idei Jednego, Jedynego Boga, ktĂłry wymaga od czÂłowieka moralnego postĂŞpowania wobec innych ludzi (etyczny monoteizm).

Dlaczego akurat ÂŻydzi zostali wybrani do speÂłnienia tej misji?

Jedna z koncepcji gÂłosi, Âże dlatego, iÂż byli narodem maÂłym, nielicznym, niepozornym. BĂłg nazywa lud Jisraela „szczegĂłlnÂą wÂłasnoÂściÂą” (po hebrajsku: am segula) i Tora tÂłumaczy: „Nie dlatego BĂłg zapragn¹³ was i wybraÂł, bo jesteÂście liczniejsi niÂż wszystkie [inne] ludy – [przeciwnie], jesteÂście ze wszystkich ludĂłw najmniejsi” (Dewarim 7, 7).

BĂłg wiĂŞc – moÂżna interpretowaĂŚ – chciaÂł, aby Jego posÂłaniec byÂł niepozorny. ChciaÂł, aby to idea przekazywana ludzkoÂści przez tego posÂłaĂąca zwyciĂŞÂżaÂła, a nie posÂłaniec. Im sÂłabszy jest ten, kogo siĂŞ posyÂła, tym bardziej tryumf idei, ktĂłrÂą gÂłosi, jest tryumfem i zasÂługÂą samej idei, a nie posÂłaĂąca! Gdyby do speÂłnienia misji wybrany zostaÂł narĂłd potĂŞÂżny, liczny – jego sukces w przybliÂżaniu ludzkoÂści idei Boga byÂłby przypisany potĂŞdze tego narodu, a nie sile idei moralnego, Jedynego Boga. ÂŻydzi sÂą narodem „najmniejszym”. „Jestem prochem i popioÂłem” mĂłwi o sobie Awraham (Bereszit 18, 27), a Mosze i Aharon pytajÂą: „Kim my jesteÂśmy?” (Szemot 16, 7) – zauwaÂża Raszi.

Inny poglÂąd odwoÂłuje siĂŞ do midrasza, opowiadajÂącego o tym, jak BĂłg oferowaÂł innym ludom TorĂŞ i Âżaden nich nie chciaÂł jej przyj¹Ì, poniewaÂż przestrzeganie przykazaĂą zawartych w niej byÂło zbyt trudne pod wzglĂŞdem etycznym. Wreszcie, gdy ÂŻydzi szli przez pustyniĂŞ, „ÂŚwiĂŞty Jedyny (niech bĂŞdzie bÂłogosÂławiony) odwrĂłciÂł nad nimi gĂłrĂŞ Synaj jak ogromne naczynie i rzekÂł: „JeÂżeli przyjmiecie TorĂŞ, to dobrze, ale jeÂśli nie – to bĂŞdzie wasz grĂłb” (Szabat 88a).

ÂŻydzi zostali wybrani takÂże dlatego, Âże byli potomkami Awrahama. Dlaczego wÂłaÂśnie Awraham i jego potomkowie otrzymali polecenie przekazywania ludzkoÂści prawd Boga? Tego Tora nie wyjaÂśnia w sposĂłb jednoznaczny, jakkolwiek przedstawia Awrahama jako czÂłowieka, ktĂłry Bogu zaufaÂł i ktĂłry potrafiÂł (o czym BĂłg wiedziaÂł) sprostaĂŚ dzieÂłu utrwalenia tych prawd w nastĂŞpnych pokoleniach.

Warunkiem bycia posÂłaĂącem jest dokÂładne wypeÂłnianie przez narĂłd Âżydowski roli kapÂłana i dotrzymywanie Przymierza z Bogiem. Tora stwierdza (Szemot 19, 5), Âże jeÂśli ÂŻydzi bĂŞdÂą pilnie strzec Przymierza, pozostanÂą szczegĂłlnÂą wÂłasnoÂściÂą (am segula) Boga i „krĂłlestwem kapÂłanĂłw” („Moich sÂług” – stwierdza Ramban) i „ludem ÂświĂŞtym”. Tu znĂłw pojawia siĂŞ am segula – czyli „wÂłasnoœÌ”, jeszcze lepiej „cenna wÂłasnoœÌ”, a nawet „skarb”. ÂŹrĂłdÂłem tego sÂłowa jest akadyjskie sÂłowo sugulu, oznaczajÂące stado bydÂła – dla nomadĂłw najwiĂŞksze bogactwo.

Fragment z KsiĂŞgi Amosa najsilniej udowadnia, Âże „wybranie” nie jest wcale wywyÂższeniem, lecz podleganiem szczegĂłlnej uwadze Boga – krytycznej i oceniajÂącej surowo: „SÂłuchajcie tego sÂłowa, ktĂłre mĂłwi BĂłg do was, synowie Jisraela, do caÂłego pokolenia, ktĂłre Ja wyprowadziÂłem z ziemi egipskiej: Jedynie was znaÂłem ze wszystkich narodĂłw na ziemi, dlatego was nawiedzĂŞ karÂą za wszystkie wasze winy” (KsiĂŞga Amosa 3, 2). „Wybranie” to wiĂŞc nie tylko wyznaczenie do speÂłnienia misji, ale takÂże wielkie zobowiÂązanie i ogromna odpowiedzialnoœÌ oraz zwiÂązane z nimi ryzyko i cierpienie. „ÂŚwiĂŞty Jedyny daÂł Jisraelowi trzy cenne dary, a wszystkie one dane sÂą wy³¹cznie przez cierpienie. SÂą to: Tora, Erec Jisrael i PrzyszÂły ÂŚwiat” (Berachot 5a). Ostatecznym celem byÂło wci¹¿ strzeÂżenie Tory, ktĂłra miaÂła – za poÂśrednictwem ÂŻydĂłw – trafiĂŚ do caÂłej ludzkoÂści.

Koncepcja „narodu wybranego” byÂła niejednokrotnie rozumiana b³êdnie, jako chĂŞĂŚ udowodnienia przez ÂŻydĂłw wÂłasnej wyÂższoÂści, jako dowĂłd na ich arogancjĂŞ. Dlatego moÂże Majmonides nie umieÂściÂł jej wÂśrĂłd Trzynastu Zasad Wiary, a rabin Mordechaj Kaplan prĂłbowaÂł w XX wieku (w Synagodze Rekonstrukcjonistycznej) zarzuciĂŚ caÂłkowicie tĂŞ ideĂŞ.

Konsekwencje wiary w wyznaczenie ÂŻydĂłw do speÂłnienia tej roli przesÂądziÂły w ogromnym stopniu o tym, kim byli ÂŻydzi przez ponad trzy tysiÂące lat i jaki los im przypadÂł w udziale.

Z jednej strony, wiara ta pozwoliÂła im zachowaĂŚ religijnÂą oraz narodowÂą toÂżsamoœÌ, wÂłasnÂą kulturĂŞ i ocaliÂła ich, jako osobnÂą grupĂŞ ludzi – mimo wygnania i rozproszenia – przed wtopieniem siĂŞ w spoÂłecznoÂści, wÂśrĂłd ktĂłrych przyszÂło im ÂżyĂŚ. Wymagania, jakie stawiaÂła przed nimi religia, ocaliÂły ich jako ÂŻydĂłw. Z drugiej jednak strony, te same przyczyny (fakt, Âże z nimi wÂłaÂśnie zawarÂł Przymierze BĂłg, gdy otrzymali TorĂŞ i przykazania pod gĂłrÂą Synaj) – zadecydowaÂły o tym, Âże ich los staÂł siĂŞ – na przestrzeni dziejĂłw – wyjÂątkowo trudny.

Przymierze wymagaÂło od ÂŻydĂłw szczegĂłlnych poÂświĂŞceĂą. ObowiÂązywaÂło ich 613 nakazĂłw i zakazĂłw; ich przestrzeganie byÂło uci¹¿liwe. Nie to jednak staÂło siĂŞ powodem trudnego losu ÂŻydĂłw. Problem w tym, Âże przymierze to odczytywane byÂło czĂŞsto przez innych nie jako szczegĂłlny obowiÂązek, ale, mylnie, jako wyró¿nienie wi¹¿¹ce siĂŞ z korzyÂściami. A zatem religie, ktĂłre wyrosÂły z judaizmu lub pod wpÂływem judaizmu – chrzeÂścijaĂąstwo i islam – chciaÂły „odebraĂŚ” ÂŻydom zarĂłwno „przymierze”, jak i „wybranie”, twierdzÂąc, Âże ÂŻydzi je utracili, czyli juÂż nie oni majÂą wypeÂłniaĂŚ wyznaczonÂą przez Boga misjĂŞ. Obydwie nowe religie (przy wszystkich zasadniczych ró¿nicach pomiĂŞdzy nimi) uwaÂżaÂły (b³êdnie!), Âże „wybranie” i „przymierze” sÂą warunkami zbawienia dla ich wyznawcĂłw.

Z jednej wiĂŞc strony, narodziny tych dwu wielkich religii monoteistycznych byÂły elementem wypeÂłniania przez ÂŻydĂłw misji przeznaczonej im przez Boga i w jakimÂś sensie kontynuacjÂą jej przez inne ludy. Gdyby nie judaizm, nie byÂłoby chrzeÂścijaĂąstwa oraz islamu i idee etycznego monoteizmu nie rozprzestrzeniÂłyby siĂŞ w Âświecie. Z drugiej strony, odbieranie ÂŻydom „wybrania” i „przymierza” przez te religie spowodowaÂło przeÂśladowania, ktĂłre trwaÂły przez wieki.

Ze znacznej liczby teologicznych uzasadnieĂą tych – religijnie motywowanych – przeÂśladowaĂą, wystarczy przywoÂłaĂŚ poglÂądy Âśw. Augustyna (354-407 n.e.), ktĂłry twierdziÂł (powoÂłujÂąc siĂŞ na swojÂą interpretacjĂŞ KsiĂŞgi PsalmĂłw 59, 12), Âże upadek i nĂŞdza ÂŻydĂłw majÂą symbolizowaĂŚ tryumf KoÂścioÂła nad SynagogÂą. W imiĂŞ tej wÂłaÂśnie doktryny, polityka KoÂścioÂła przez setki lat polegaÂła na tolerowaniu istnienia ÂŻydĂłw wy³¹cznie w poniÂżeniu. Inaczej mĂłwiÂąc, zÂłe traktowanie ÂŻydĂłw byÂło programowe i miaÂło prowadziĂŚ do ich upokarzania oraz czynienia ich Âżycia wyjÂątkowo trudnym, co z kolei stanowiĂŚ miaÂło koronny dowĂłd na to, Âże BĂłg ich opuÂściÂł. ÂŻydzi przetrwali jednak miĂŞdzy innymi dlatego, Âże wierzyli, iÂż „PoniewaÂż BĂłg umiÂłowaÂł Jisraela, pomnoÂżyÂł jego cierpienia” (Szemot Raba 1, 1).

Z podobnych przyczyn rĂłwnieÂż sytuacja ÂŻydĂłw w krajach muzuÂłmaĂąskich wyglÂądaÂła  – w wiĂŞkszoÂści okresĂłw historycznych – niewiele lepiej.


http://the614thcs.com/40.381.0.0.1.0.phtml

Dorzucê jeszcze takie ma³e wyjaœnienie dlaczego pojawia siê tak du¿o podszeptów z³a na drodze ludzi i czemu s³u¿¹ one oraz dlaczego s¹ niezbêdne?

Rola "szatan" (ha-satan) w Âżyciu CzÂłowieka.

"DiabeÂł jest upadÂłym anioÂłem w tradycji chrzeÂścijaĂąskiej, ale nie w judaizmie. DiabeÂł w ogĂłle nie istnieje w judaizmie, najwyÂżej w folklorze Âżydowskim. I nigdy nie istniaÂł. Istnieje natomiast "szatan" (ha-satan) i okreÂślenie to pojawia siĂŞ w Biblii Hebrajskiej 13 razy (przede wszystkim w KsiĂŞdze Hioba).

"Satan" nie jest - tak, jak w innych religiach monoteistycznych - potĂŞÂżnym wrogiem Boga lub zbuntowanym anioÂłem, ale oznacza "przeciwnika" lub "wyzywajÂącego (do poddania siĂŞ prĂłbie)". Jest to anioÂł, ktĂłry ucieleÂśnia ludzkie wyzwania. Wyzwania wynikajÂące z natury czÂłowieka.

Szatan nie ma ¿adnych demonicznych cech. Wykonuje wy³¹cznie polecenia Boga lub robi to, na co Bóg mu zezwala (Ksiêga Hioba). Jego zadaniem jest oddzia³ywanie na cz³owieka w ten sposób, by ludzkie wybory dobra, a nie z³a, by³y bardziej istotne, bardziej znacz¹ce. Symbolizuje on te instynkty i sk³onnoœci, które musi pokonaÌ cz³owiek, aby wybraÌ to, co s³uszne. Sk³onnoœci te powoduj¹, ¿e wybór dobra jest zazwyczaj znacznie trudniejszym wyborem, ni¿ wybór z³a lub obojêtnoœci. Gdyby nie te cechy, które symbolizuje szatan, ludziom nie by³aby przypisywana zas³uga za czynienie dobra, bo czynienie dobra by³oby logiczn¹ oczywistoœci¹, naturaln¹ i nie wymagaj¹c¹ ¿adnego wysi³ku.

Kabalistyczne dzie³o Zohar porównuje szatana do piêknej kobiety, któr¹ zatrudnia król, aby próbowa³a uwieœÌ jego syna, poniewa¿ król chce wypróbowaÌ wpojone mu zasady moralne. I król i zatrudniona uwodzicielka - stwierdza Zohar - pragn¹, aby syn nie uleg³ i post¹pi³ zgodnie z zasadami. Oboje maj¹ jednak œwiadomoœÌ, ¿e zasady sprawdzaj¹ siê tylko wówczas, gdy ich przestrzeganie wymaga wyrzeczeù i pokonania w³asnych s³aboœci."
PaweÂł JĂŞdrzejewski

teoretycznie Izrael czy tez zydzi mieli bys swiatlem dla swiata :)

"A wy bĂŞdziecie mi krĂłlestwem kapÂłaĂąskim i narodem ÂświĂŞtym”

Bo oto ciemnoœÌ okrywa ziemiê i gêsty mrok spowija ludy,
a ponad tobÂą jaÂśnieje Pan, i Jego chwaÂła jawi siĂŞ nad tobÂą.
I pĂłjdÂą narody do twojego ÂświatÂła,
krĂłlowie do blasku twojego wschodu (Iz 60,2n).

mieli byc tez rolnikami i pasterzami :)

I dosz³o mnie s³owo Pana tej treœci: Synu cz³owieczy, prorokuj przeciwko pasterzom Izraela, prorokuj i powiedz im: Pasterze! Tak mówi Wszechmocny Pan: Biada pasterzom Izraela, którzy sami siebie paœli! Czy pasterze nie powinni raczej paœÌ trzody? (Ez 34,1-3)

I nie bĂŞdÂą siĂŞ przeoblekaĂŚ we wÂłosiennicĂŞ, aby mamiĂŚ. KaÂżdy bĂŞdzie mĂłwiÂł: Nie jestem prorokiem, jestem rolnikiem, rolnictwo jest moim zajĂŞciem od mÂłodoÂści.

Œwiat³oœÌ w Starym Testamencie

W literaturze ¿ydowskiej termin œwiat³oœÌ odnoszono do Izraela, Jerozolimy, patriarchów, Mesjasza, Boga, s³awnych rabinów i Prawa. Prorok Izajasz ukazuje Jerozolimê jako œwiat³o dla narodów (Iz 60,1-3.19). Prawo jest œwiat³oœci¹ ¿ycia: "bo lamp¹ jest nakaz, œwiat³em Prawo" (Prz 6,23). Podobnie wyra¿a siê autor Ps 119: "Twoje s³owo jest lamp¹ dla moich stóp i œwiat³em na mojej œcie¿ce"(Ps 119,105). Zna równie¿ tê interpretacjê autor Ksiêgi M¹droœci mówi¹c: "Da³eœ przed nami s³up ognisty jako przewodnika na nieznanej drodze" (Mdr 18,3) i nastêpnie dodaje: "przez których œwiat mia³ otrzymaÌ niezniszczalne œwiat³o Prawa" (Mdr 18,4). Autor Ksiêgi M¹droœci porównuje równie¿ m¹droœÌ z œwiat³oœci¹, która wyprowadzi³a naród wybrany z niewoli egipskiej (Mdr 10,17). W tym przypadku M¹droœÌ przypomina s³up ognisty, który prowadzi³ naród wybrany przez pustyniê, a wiêc samego Boga (Wj 13,21-22). Egipcjanie pozostali w ciemnoœci poniewa¿ nie przyjêli œwiat³oœci i w ten sposób: "porazi³a ich te¿ œlepota". CiemnoœÌ dla autora Ksiêgi M¹droœci to przestrzeù w której nie przyjêto Prawa. U proroka DeuteroIzajasza œwiat³oœÌ sta³a siê form¹ wyra¿aj¹c¹ ideê uniwersalizmu, otwieraj¹c¹ drogê do spotkania Boga przez pogan: "Ustanowiê ciê œwiat³oœci¹ dla pogan, aby moje zbawienie dotar³o a¿ na kraùce ziemi"(Iz 49,6).

Œwiat³oœÌ w literaturze miêdzytestamentalnej

Wspólnota z Qumran w szczególny sposób uwypukla³a dwie przeciwstawne drogi ¿ycia ludzkiego. Drog¹ œwiat³oœci pod¹¿aj¹ wszyscy czyni¹cy dobro, na drogê ciemnoœci chodz¹ czyni¹cy z³o. Dualizm przenika ca³y œwiat, ale ostatecznie pozostaje pod œcis³ym nadzorem Boga. Miêdzy synami œwiat³oœci i ciemnoœci toczy siê nieustanna walka, która zakoùczy siê, gdy Bóg przybêdzie na s¹d ostateczny i przyzna zwyciêstwo synom œwiat³oœci. Synowie œwiat³oœci powinni byÌ zawsze gotowi do ostatecznej eschatologicznej walki z synami ciemnoœci, z wojskami Beliala (1QM). Przychodz¹cy Mesjasz bêdzie "œwiat³em narodów i nadziej¹ tych, którzy smuc¹ siê w sercach swoich"(1Hen 48,4).

Œwiat³oœÌ w Nowym Testamencie

W Ewangelii Jana Jezus przedstawia siê nam jako œwiat³oœÌ œwiata: "Ja jestem œwiat³oœci¹ œwiata (8,12)". Jezus s³owa te wypowiedzia³ w czasie Œwiêta Namiotów podczas którego wspominano wêdrówkê narodu wybranego przez pustyniê do ziemi obiecanej. Na pami¹tkê s³upa ognistego, który prowadzi³ ich przez pustyniê zapalano w Œwi¹tyni Jerozolimskiej œwieczniki. To œwiat³o nie tylko przypomina³o wêdrówkê przez pustyniê, ale uœwiadamia³o równie¿, ¿e naród ci¹gle prowadzony jest przez Boga. T¹ œwiat³oœci¹ dla Izraelitów by³a Tora (Prawo). Kto ¿y³ wed³ug prawa ten pod¹¿a³ za œwiat³oœci¹. Jezus wypowiadaj¹c s³owa: "Ja jestem œwiat³oœci¹ œwiata" uœwiadamia wszystkim, ¿e czas Tory jako œwiat³oœci ju¿ siê zakoùczy³, a od tej chwili On i Jego Ewangelia staj¹ siê œwiat³oœci¹ œwiata i prowadz¹ do nowej ziemi obiecanej, któr¹ jest rzeczywistoœÌ nieba.
Œwiêty Mateusz w Kazaniu na Górze przytacza s³owa Jezusa skierowane do uczniów: "Wy jesteœcie œwiat³em œwiata" (Mt 5,14). Kto zatem pod¹¿a drog¹ b³ogos³awieùstw staje siê dla œwiata znakiem obecnoœci Boga poœród ludzi i mo¿e byÌ nazwany œwiat³oœci¹ œwiata. Wype³nianie zasad Ewangelii sprawia, ¿e to my stajemy siê przewodnikami dla innych ludzi w drodze do nieba.

teraz do tego sa powolani Chrzescijanie :)

p. Piotr w 1 liÂście pisze: (1 P 2,9) Wy jesteÂście rodem wybranym, krĂłlewskim kapÂłaĂąstwem, narodem ÂświĂŞtym, ludem nabytym, abyÂście rozgÂłaszali cnoty tego, ktĂłry was powoÂłaÂł z ciemnoÂści do cudownej swojej ÂświatÂłoÂści

woda zycia - to zycie wieczne w Bogu :) tak jak w ks rodzaju


hm demonologia zydowska jest bardzo rozlegla a ogolnie sprowadza sie do robta co chceta :)


teraz najbardziej zywym nurtem wiary zydowskiej jest kabala

http://the614thcs.com/40.686.0.0.1.0.phtml

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://destee.com/index.php%3Fthreads/qliphoth-the-tree-of-death.51919/&ei=qI4uT7-2J8eh-QbV-42SDg&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=1&ved=0CCIQ7gEwAA&prev=/search%3Fq%3DQliphoth%2Bblack%2Btree%26hl%3Dpl%26sa%3DX%26biw%3D1007%26bih%3D619%26prmd%3Dimvns

http://www.youtube.com/watch?v=jnlWgIwKueM

JeÂżeli chcesz dyskutowaĂŚ o innych tematach niÂż judaizm to zmieĂą miejsce , bo chciaÂłabym zachowaĂŚ chociaÂż g³ówny nurt  tematu.
O Jezusie jest kilka tematów mo¿emy przejœÌ tam , o katolicyzmie s¹ ju¿ i o chrzeœcijaùstwie tez s¹.
zatem zastanĂłw siĂŞ o co Ci chodzi i co chcesz powiedzieĂŚ?

Katolicy i ChrzeÂścijanie to nie to samo nie wystarczy zrobiĂŚ sobie szyld z imienia Jezus i manipulowaĂŚ informacjÂą. A na dodatek trzeba pamiĂŞtaĂŚ iÂż Jezus byÂł ÂŻydem i nadal nim jest chociaÂż ÂŻydzi nie uznali Jego przekazu wiedzy bo byÂł jak na tamte czasy zbyt prekursorski , nie mieÂściÂł siĂŞ juÂż w dawnej tradycji. To jednak caÂły czas jest ona  bliÂższa Judaizmowi  niÂż Katolicyzmowi.
Judaizm niesie w sobie przeolbrzymiÂą wiedzĂŞ etyki monoteistycznej oraz wiedzĂŞ osiÂągniĂŞtÂą w trakcie swojego istnienia ( chociaÂż tez nie o wszystkim mĂłwi w pierwszym kontakcie) , to dÂługa droga odkrywania  wiedzy przez osobisty rozwĂłj.
Katolicyzm jest parodiom symbolizmu przedstawianego jako prawdy objawione , zajmuje siĂŞ magiom i czerpaniem zyskĂłw wszelakich z wyznawcĂłw.
na tym polega zasadnicza ró¿nica , Katolicyzm nie przekazuje wiedzy on na okr¹g³o bazuje na bajkowych Ewangeliach i ustalanych dla ich podtrzymania si³¹ dogmatów zabraniaj¹c ludziom pod wszelakimi karami i groŸbami samodzielnego myœlenia. Judaizm mobilizuje do myœlenia , wyci¹gania wniosków i dziêki nim naprawiania siebie i œwiata.

Jak zrozumiesz ró¿nicê zrozumiesz dlaczego Katolicyzm ze swoimi dogmatami nie ma ¿adnych szans poprowadzenia Ludzkoœci ku nowym czasom.
Oczywiœcie w Judaizmie te¿ s¹ sekty które zatrzyma³y siê w rozwoju , jednak du¿a jego czêœÌ ewoluowa³a mimo wszystko umo¿liwiaj¹c ludziom korzystanie ze swojej wiedzy i wzrastanie dziêki niej.

Kiara :) :)



NAJPIERW DOKOÑCZ SADZENIE ...
bt.jpg


„JeÂślibyÂś trzymaÂł sadzonkĂŞ w dÂłoni, gdy zawoÂłajÂą, Âże wÂłaÂśnie przybyÂł Mesjasz, najpierw dokoĂącz sadzenie drzewka, a dopiero potem idÂź witaĂŚ Mesjasza” (Awot derabi Natan 31b)
 
...


W judaizmie jest mowa o dwĂłch epokach w istnieniu Âświata.
 
Jedna z nich trwa obecnie i nazywa siĂŞ Olam Haze (“obecny Âświat”). Druga epoka dopiero nastÂąpi i nazywa siĂŞ Olam Haba (“Âświat, ktĂłry nadejdzie”). Nasz dzisiejszy Olam Haze jest przemijajÂący. Olam Haba – ma byĂŚ wieczny. BĂŞdzie on miaÂł charakter zarĂłwno fizyczny, jak i duchowy i ten drugi aspekt bĂŞdzie dominowaÂł (wedÂług innych poglÂądĂłw bĂŞdzie miaÂł wymiar wy³¹cznie duchowy). Nic wiĂŞcej nie wiadomo. Talmud stwierdza, Âże nawet prorocy nie mieli moÂżliwoÂści dostrzeÂżenia niczego, poza bardzo niewyraÂźnymi zarysami tego Âświata, a Tora milczy na ten temat.

Natomiast era mesjaĂąska (Athid Lawo) naleÂży - wbrew doœÌ popularnym przekonaniom - do Olam Haze, a nie do Olam Haba.  To podczas trwania „obecnego Âświata”  nastÂąpiĂŚ ma istotna naprawa duchowa i etyczna ludzkiej rzeczywistoÂści. Fizyczny status Âświata i czÂłowieka nie ma ulec zmianie, ludzie bĂŞdÂą siĂŞ nadal rodziĂŚ i umieraĂŚ, ale przeminÂą takie zjawiska jak choroby, bĂłl i praca. Nie bĂŞdzie – wedÂług tradycji – ani wojen, ani zbrodni, ani cierpienia, ani Âżadnych konfliktĂłw.

Dopiero po erze mesjaùskiej ma nadejœÌ kres istnienia œwiata, który odrodzi siê póŸniej w postaci Olam Haba.

http://the614thcs.com/27.1666.0.0.1.0.phtml

Posty nie dotyczÂące tematu przeniosÂłem gdzie indziej >> (http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=3966.0)

Nie by³o by paùstwa Izrael gdyby ''Ziemi Obiecanej'' nie zdoby³ w walkach z zamieszkuj¹cymi je ludami Jozue. PóŸniejsze ci¹g³e zagro¿enie z ich strony spowodowa³o tendencje centralistyczne i w koùcu utworzenie zjednoczonej monarchii izraelskiej (Saul, Dawid, Salomon).

(http://s6.netlogstatic.com/pl/p/oo/72559091_10148872_3044707.jpg)     (http://s6.netlogstatic.com/pl/p/oo/72559091_12415651_3044708.jpg)

KrĂłl Salomon dokonaÂł centralizacji kultu jedynego Boga, budujÂąc w 967 p.n.e. ÂświÂątyniĂŞ jerozolimskÂą, lecz po jego Âśmierci krĂłlestwo rozpadÂło siĂŞ na dwa krĂłlestwa: Izrael (z siedzibÂą w Sychem) i JudĂŞ (z siedzibÂą w Jerozolimie).

(http://s6.netlogstatic.com/pl/p/oo/72559091_11318457_3044709.jpg)      (http://s6.netlogstatic.com/pl/p/oo/72559091_7587647_3044714.jpg)

Po Âśmierci Salomona okoÂło 930r.p.n.e.,pó³nocne pokolenia zwrĂłciÂły siĂŞ do jego syna Roboama z proÂśbÂą, by zanim uznajÂą go za krĂłla – ulÂżyÂł ciĂŞÂżarom naÂłoÂżonym na nich przez Salomona. Roboam poszedÂł za radÂą tych, ktĂłrzy namawiali go, by byÂł nieustĂŞpliwy, co w efekcie doprowadziÂło do buntu dziesiĂŞciu pokoleĂą pó³nocnych. Pod przywĂłdztwem Jeroboama plemiona te stworzyÂły krĂłlestwo nazwane Izrael ze stolicÂą pierwotnie w Sychem. Wprawdzie bezpoÂśredniÂą przyczynÂą rozpadu paĂąstwa Salomona byÂła bieda jakÂą jego panowanie przyniosÂło pó³nocy, to jednak nie moÂżna zapominaĂŚ, Âże zwiÂązki tych pokoleĂą z resztÂą paĂąstwa i jego polityczna jednoœÌ nigdy nie byÂły nazbyt silne. Do zjednoczenia doszÂło w obliczu zagroÂżenia ze strony FilistynĂłw. Nawet za panowania Dawida miaÂły miejsce dwa bunty - ostatni wÂłaÂśnie na pó³nocy. WedÂług poglÂądĂłw autora rozdziaÂłu 11 Pierwszej KsiĂŞgi KrĂłlewskiej rozpad monarchii zostaÂł spowodowany zdradÂą Salomona, kiedy ten odwrĂłciÂł siĂŞ od Boga-Izraela do bogĂłw swoich licznych cudzoziemskich Âżon. OdstĂŞpstwo od Boga uczyniÂło Salomona Âślepym na wymagania sprawiedliwoÂści spoÂłecznej wynikajÂącej wprost z relacji miĂŞdzy ludem Izraela a Bogiem. Nowe krĂłlestwo pó³nocne powstaÂło zapewne nie tylko jako rezultat krzywd spoÂłecznych, lecz takÂże jako wyraz pewnych problemĂłw religijnych. Jerboam wzniĂłsÂł dwie ÂświÂątynie, jednÂą w Betel, DrugÂą w DaĂą, ze zÂłotymi cielcami majÂącymi sÂłuÂżyĂŚ-jako tron niewidzialnego Boga. OgÂłosiÂł swojemuludowi: „Oto BĂłg twĂłj, Izraelu, ktĂłry ciĂŞwyprowadziÂł z ziemi egipskiej!" (l Krl 12,28).

WÂłaÂśnie ze wzglĂŞdu na te „cielce", w rzeczywistoÂści - zÂłote byki, krĂłlestwo pó³nocne, widziane z pespektywy poÂłudnia, pogr¹¿yÂło siĂŞ w apostazji. Dla samego Jeroboama, zachĂŞcanego do rebelii przez proroka Achiasza, nowe krĂłlestwo byÂło zapewne prĂłbÂą oÂżywienia starej wiary z okresu WyjÂścia, wiary, ktĂłra wydawaÂła siĂŞ stracona wraz z  wyniesieniem Jerozolimy, powstaniem nowej ÂŚwiÂątyni i rozwojem krĂłlewskiej ideologii. Granica pomiĂŞdzy poÂłudniowym krĂłlestwem Judy (wraz z pokoleniem Beniamina) a Izraelem — zmieniaÂła siĂŞ na przestrzeni dziesiĂŞcioleci, jako Âże oba paĂąstwa czĂŞsto ze sobÂą walczyÂły — mniej wiĂŞcej pokrywaÂła siĂŞ z granicÂą oddzielajÂącÂą siodÂło Jerozolimy od wzgĂłrz Betel.

(http://s6.netlogstatic.com/pl/p/oo/72559091_14160756_3044715.jpg)      (http://s6.netlogstatic.com/pl/p/oo/72559091_15092069_3044717.jpg)

W pierwszych latach IX wieku krĂłlestwo Judy w sojuszu z paĂąstwem Damaszku miaÂło przewagĂŞ nad Izraelem. PotrafiÂło umocniĂŚ swojÂą granicĂŞ z Izraelem, podczas gdy Damaszek zagroziÂł Izraelskim miastom w pó³nocnej Galilei. OkoÂło 888r. p.n.e. w krĂłlestwie pó³nocnym wybuchÂła wojna domowa. Ostatecznie wyszedÂł z niej zwyciĂŞsko Omri (882/1-871), ktĂłry przystÂąpiÂł nastĂŞpnie do przeksztaÂłcania Izraela w lokalnÂą potĂŞgĂŞ. PrzeniĂłsÂł stolice do nowozbudowanej Samarii, podbiÂł Moab, a krĂłlestwo Judy podporzÂądkowaÂł swojej polityce. Za panowania Omriego oraz jego syna Achaba (ok. 873—852) dwĂłr krĂłlewski popieraÂł kult tyryjskiego Baala, ktĂłrego gorÂącÂą zwolenniczkÂą byÂła Âżona Achaba, Izebel.

Ta polityka walki miedzy sob¹, doprowadzi³a w koùcu do znikniêcia z ówczesnej mapy tego rejonu paùstwa Izrael a w póŸniejszym czasie tak¿e i samej Judy.

ród³os³ów s³owa ¯yd
OkreÂślenie ÂŻyd, ÂŻydzi pochodzi od s³ów Juda, Judejczyk – imienia jednego z 12 synĂłw biblijnego patriarchy Jakuba oraz póŸniejszej nazwy jednego z 12 pokoleĂą Izraela. Plemiona Judy oraz Symeona zamieszkaÂły w poÂłudniowej czĂŞÂści Palestyny, gdzie teÂż znajdowaÂła siĂŞ Jerozolima, póŸniejsza stolica caÂłego Izraela, a nastĂŞpnie, po podziale paĂąstwa Salomona, KrĂłlestwa Judy. Judejczycy uwaÂżali siĂŞ za bardziej godnych potomkĂłw Izraela, gdyÂż posiadali staroÂżytnÂą stolicĂŞ Dawida, ÂświÂątyniĂŞ Jahwe oraz w wiĂŞkszym stopniu niÂż ich pobratymcy z pó³nocy zachowywali przepisy prawa mojÂżeszowego. Pod koniec VIII wieku p.n.e. pó³nocne KrĂłlestwo Izraela zostaÂło rozbite przez AsyryjczykĂłw, ktĂłrzy takÂże uprowadzili ludnoœÌ hebrajskÂą sprowadzajÂąc na jej miejsce inne narody. WĂłwczas Judejczycy stali siĂŞ jedynym pokoleniem Izraela zamieszkujÂącym tereny Ziemi Obiecanej oraz jedynymi Izraelitami, ktĂłrzy posiadali wÂłasne paĂąstwo. Od tego momentu pozostaÂłe pokolenia Izraela znajdujÂące siĂŞ w diasporze sÂą juÂż rzadko wspominane przez Stary Testament, zaÂś okreÂślenie Judejczyk zaczyna byĂŚ toÂżsame ze sÂłowem Izraelita, Hebrajczyk. TakÂże w VIII wieku przed Chrystusem w annaÂłach Tiglatpilesara III pojawiajÂą siĂŞ najstarsze wzmianki o Judzie i rzÂądzÂących nim krĂłlach. O krĂłlestwie Judy mĂłwiÂą takÂże dokumenty Sanheriba, Asarhaddona, Assurbanipala oraz Nabuchodonozora II.
 
Pod koniec VII wieku p.n.e. Nabuchodonozor II rozpocz¹³ przesiedlenia ludnoÂści judejskiej na tereny Babilonu, zaÂś w roku 587 p.n.e. zostaÂł zmuszony do zburzenia Jerozolimy, ÂświÂątyni i uprowadzenie pozostaÂłych JudejczykĂłw. To wÂłaÂśnie w okresie niewoli babiloĂąskiej termin Judejczyk, ÂŻyd staÂł siĂŞ toÂżsamym ze sÂłowem Izraelita, Hebrajczyk, tak iÂż mianem ÂŻydĂłw zaczĂŞto okreÂślaĂŚ wszystkie 12 pokoleĂą, a nie tylko samych JudejczykĂłw. Trend ten moÂżna zaobserwowaĂŚ w Starym Testamencie, gdzie sÂłowa Judejczyk i Judejczycy zastĂŞpujÂą sÂłowa Izraelici w ksiĂŞgach spisanych po upadku KrĂłlestwa Judy. SÂłowo jehudi יהודי (Judejczyk = ÂŻyd) wystĂŞpuje sporadycznie jeszcze przed niewolÂą babiloĂąskÂą (2 KrĂłlewska 16:6, 25:25, Jeremiasza 32:12, 34:9, 36:14.21.23 38:19), lecz w ksiĂŞgach Nehemiasza i Estery pojawia siĂŞ aÂż 61 razy, kilkakrotnie uÂżywa go Jeremiasz po upadku Jerozolimy, prorok Zachariasz posÂługuje siĂŞ nim okreÂślajÂąc IzraelitĂŞ (8:23). SÂłowo jehudai יהודאי (Judejczycy = ÂŻydzi) pojawia siĂŞ dopiero w ksiĂŞdze Daniela (3:8.12) i jest wielokrotnie uÂżyte w ksiĂŞdze Ezdrasza (4:12.23, 5:1.5, 6:7.8.14).
 
W Nowym Testamencie wszyscy Izraelici czĂŞsto okreÂślani sÂą mianem JudejczykĂłw (ÂŻydĂłw), pomimo iÂż wielu nie pochodziÂło z plemienia Judy. ApostoÂł PaweÂł pochodzÂący z pokolenia Beniamina (Filipian 3:5) nazywaÂł siebie Judejczykiem, czyli ÂŻydem (Dzieje Apost. 21:39, 22:3; Galacjan 2:15), co wskazuje na fakt, iÂż juÂż w I wieku n.e. sÂłowo Judejczyk byÂło przez samych IzraelitĂłw uÂżywane jako okreÂślenie Hebrajczyka.

ok wiec wyjasnij Kiara na czym polega bycie Zydem ?:)

bo np w swietle genetyki to Palestynczycy sa w 90% procentach Zydami :)

"AnioÂłowi KoÂścioÂła w Smyrnie napisz:
To mĂłwi Pierwszy i Ostatni,
ktĂłry byÂł martwy, a oÂżyÂł:
9 Znam twĂłj ucisk i ubĂłstwo -
ale ty jesteÂś bogaty -
i [znam] obelgĂŞ wyrzÂądzonÂą przez tych, co samych siebie zowiÂą ÂŻydami,
a nie sÂą nimi, lecz synagogÂą szatana.
10 PrzestaĂą siĂŞ lĂŞkaĂŚ tego, co bĂŞdziesz cierpiaÂł.
Oto diabeÂł ma niektĂłrych spoÂśrĂłd was wtrÂąciĂŚ do wiĂŞzienia,
abyÂście prĂłbie zostali poddani,
a znosiĂŚ bĂŞdziecie ucisk przez dziesiĂŞĂŚ dni.
BÂądÂź wierny aÂż do Âśmierci,
a dam ci wieniec Âżycia.
11 Kto ma uszy, niechaj pos³yszy, co mówi Duch do Koœcio³ów.
ZwyciĂŞzcy ÂśmierĂŚ druga na pewno nie wyrzÂądzi szkody"

http://vimeo.com/10135228

Przykre, wÂłaÂśnie siĂŞ dowiedziaÂłem, Âże jestem dewiantem seksualnym, i moja Âżona... i o zgrozo (!) rĂłwnieÂż moje dzieci... i to tylko dlatego, Âże jesteÂśmy katolikami - bo jesteÂśmy w "tej grupie"...
Przecie¿ to czysta nienawiœÌ na tle religijnym.

W Âświetle Halachy ;http://pl.wikipedia.org/wiki/Halacha ( ale nie tylko w tym Âświetle poruszane jest to zagadnienie) ÂŻydem jest osoba dziedziczÂąca pochodzenie po matce i wyznawca Judaizmu.

Janusz czy powyÂższy tekst jest Twojego autorstwa? JeÂżeli nie to bardzo proszĂŞ o podanie ÂźrĂłdÂła pochodzenia.
Tak jest po prostu uczciwie.

Kiara :) :)

ps.
Nigdzie nie napisaÂłam iÂż wszyscy katolicy sÂą dewiantami seksualnymi. Jednak oskarÂżenie PapieÂża Benedykta XVI przywĂłdcĂŞ religijnego KRK  przed sadem za tego typu sytuacje w ramach katolicyzmu nie rzuca pozytywnego ÂświatÂła na caÂłoksztaÂłt religii.
Czy mam przypomnieĂŚ akt oskarÂżenia?
Ale przeniosĂŞ temat do odpowiedniego wÂątku.
To juÂż nie pierwszy raz manipulujesz cudzymi sÂłowami twierdzÂąc iÂż ktoÂś powiedziaÂł coÂś czego nie powiedziaÂł wcale.

a czy mieszkancy Judei - Palestyny sa wyznawcami Judaizmu w koncu maja tez swoj rodowod od Abrahama? :)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Judaizm

Kiaro oczywiœcie, ¿e nie mojego autorstwa ale Johna Rogersona z poni¿szej ksi¹¿ki.

(http://www.atticus.pl/okladki/6000/5057d.jpg)
http://www.atticus.pl/index.php?pag=poz&id=5057

CzêœÌ dotycz¹ca okreœlenia nazwy ¯yd z wikipedii
http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%BBydzi

ZdjĂŞcia z Atlasu Biblijnego - Warszawa 1990 - Wydawnictwo im W.L.Anczyca w Krakowie

Samo mieszkanie w jakimÂś miejscu nie czyni nikogo wyznawcÂą religii dominujÂącej w tym miejscu i nie powoduje przynaleÂżnoÂści rodowej pochodzeniowo. No chyba iÂż ktoÂś przejdzie konwersjĂŞ na Judaizm wĂłwczas staje siĂŞ jego wyznawcÂą.

Kiara :) :)

ps. DziĂŞkujĂŞ Janusz pochodzenie ÂźrĂłdÂłowe tekstu bardzo duÂżo mĂłwi o tendencyjnoÂści lub nie informacji.

... wraz z treÂściÂą wyroku.

Nie napisaÂłaÂś "niektĂłrzy z tej grupy..." czy teÂż "pewien odsetek z tej grupy..." za to napisaÂłaÂś wyraÂźnie: "o dewiacjach seksualnych tej grupy"... i nie ma w moim poÂście manipulacji, bo zarĂłwno ja, jak i moja zona i dzieci naleÂżymy wszyscy do "tej grupy"

Na wyrok w takich sprawach czeka siĂŞ dÂługo jeszcze nie zapadÂł.Akt oskarÂżenia zostaÂł wniesiony i to bardzo obszerny akt oskarÂżenia.
PrzestaĂą manipulowaĂŚ cudzymi tekstami nie ma w nich nic o Tobie ni Twojej rodzinie jest o grupie do ktĂłrej przynaleÂżysz.

Kiara :) :)

Kiaro czy uwaÂżasz, Âże tekst jest tendencyjny(nieczytajÂąc go)?
JeÂśli tak, to bardzo ciekawe  :o , przecieÂż autor cytowaÂł BibliĂŞ i do niej siĂŞ odwoÂłuje. Wystarczy przeczytaĂŚ ksiĂŞgĂŞ Jozuego i znaleŸÌ historiĂŞ zdobycia ziemi obiecanej.

"SZLOMO SAND -''narĂłd Âżydowski zostaÂł wymylsony '' - prof z telavivu
udowodni³ w swoim bestsellerze ze przprowadzone przez niego badania dna jednoznacznie dowod¿ iz jedynymi spadkobiercami genów starozytnych zydów s± PALESTYÑCZYCY"


http://radtrap.wordpress.com/2011/11/30/niepewne-pochodzenie-zydow/

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://en.wikipedia.org/wiki/Shlomo_Sand&ei=cQIzT769IoLYsgbI_djMDA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=2&ved=0CCkQ7gEwAQ&prev=/search%3Fq%3DSZLOMO%2BSAND%2B%2B%2B%2Bwikipedia%26hl%3Dpl%26biw%3D1026%26bih%3D520%26prmd%3Dimvns

http://homepage.interaccess.com/~netpol/POLISH/public/NarodWynaleziony.htm

Nie odniosÂłam siĂŞ konkretnie do tego tekstu ( bo nie analizowaÂłam go), a do ogĂłlnie stosowanych informacji ze ÂźrĂłdeÂł antysemickich jako prawdziwych w 100% jednak  nimi nie sÂą. Teraz nie mam czasu na analizĂŞ historycznÂą informacji wiĂŞc jej nie skomentuje. Jednak bardzo czĂŞsto, ale nie zawsze informacje ze ÂźrĂłdeÂł katolickich sÂą tendencyjne.

Kiara :) :)

Kiaro, proponuje wobec tego nieco lepiej waÂżyĂŚ wypowiadane/pisane sÂłowa. Niejednokrotnie dawaÂłaÂś wyraz swojej niechĂŞci i niestety czasami rĂłwnieÂż nienawiÂści do katolikĂłw. MoÂże wobec tego przypomnĂŞ gwoli wyjaÂśnienia:
- piszÂąc jakieÂś o danej grupie jako caÂłoÂści (sÂłowa w stylu "niektĂłrzy, nieliczni, pewni, odsetek - wskazywaÂłby, ze dotyczy to niektĂłrych jej czÂłonkĂłw) poÂśrednio okreÂślasz tym mianem kaÂżdego z jej czÂłonkĂłw. To taj jakbym napisaÂł - Izraelczycy to ciemiĂŞÂżyciele (opierajÂąc siĂŞ na dziaÂłaniach niektĂłrych z wojskowych w stosunku do PalestyĂączykĂłw)
- samo oskar¿enie nie jest to¿same z tym, ¿e zawarte w nim treœci s¹ prawd¹, dlatego istnieje zasada - nawet prawna - domniemania niewinnoœci (np. na tym forum rzuci³aœ oskar¿eniem, ze jestem jak¹œ bojówk¹ - to by³o k³amstwo; us³ysza³em, ¿e na jakiœ innych forach u¿ywam innych nicków ale mnie rozpozna³aœ - to równie¿ by³o czcze...). Wspomniany akt oskar¿enia - czego nie raczy³aœ uœciœliÌ - dotyczy³ nie Papie¿a jako osoby fizycznej, lecz jako g³owy KRK za wystêpki niektórych z duchownych...

edit:
Kiaro, bardzo duÂżo o Twoje postawie mĂłwi - Âże nawet w zdaniu ktĂłre ma sÂłuÂżyĂŚ jako furtka bezpieczeĂąstwa - nie mogÂłaÂś siĂŞ powstrzymaĂŚ aby wytÂłuÂściĂŚ sÂłowo "czĂŞsto". Dlaczego nie wytÂłuÂściÂłaÂś sÂłowa "nie zawsze" w w/w zdaniu - wszak to rĂłniez oddaje obraz sytuacji?  :]

Kiaro.....RĂŞce opadajÂą, a gdzie tu jest coÂś antysemickiego. CzyÂżby sama Biblia byÂła ANTYSEMICKA? :o

Edit. Stary testament to takÂże historia narodu wybranego wiĂŞc jestem coraz bardziej zdziwiony poszukiwaniem
        przez niektĂłrych forumowiczĂłw ukrytych w nim anty...tendencji.

Potrafisz czytaĂŚ ze zrozumieniem?

JeÂżeli tak to przeczytaj ponownie proszĂŞ.


"Nie odniosÂłam siĂŞ konkretnie do tego tekstu ( bo nie analizowaÂłam go), a do ogĂłlnie stosowanych informacji ze ÂźrĂłdeÂł antysemickich jako prawdziwych w 100% jednak  nimi nie sÂą. Teraz nie mam czasu na analizĂŞ historycznÂą informacji wiĂŞc jej nie skomentuje. Jednak bardzo czĂŞsto, ale nie zawsze informacje ze ÂźrĂłdeÂł katolickich sÂą tendencyjne."

kiara :) :)

Kiaro, zaskoczyÂłaÂś mnie. CzyÂżby katolicyzm/KRK byÂł antysemicki? ProszĂŞ wskaÂż mi inna religiĂŞ, wyznanie, grupĂŞ ludzi ktĂłra tak szeroko i tak wielu ÂŻydĂłw na kaÂżdym kroku wychwalaÂłaby, wskazywaÂłaby jako wzĂłr. JesteÂś w stanie to zrobiĂŚ?
Aha, przypomnĂŞ tylko, Âże Jezus, Jego Matka, opiekun, towarzysze ziemskiej wĂŞdrĂłwki byli... tak, tak - ÂŻydami.  :] 

To fakt trzeba czytaĂŚ uwaÂżnie. :)

i czy profesor SZLOMO SAND  tez jest antysemita ? :)

Zapytaj o to ÂŻydĂłw na jakimÂś Âżydowskim portalu , na pewno Ci odpowiedzÂą. A odpowiedz bĂŞdziesz miaÂł bardziej wiarygodnÂą niÂż moja.

Kiara :) :)

O Wolnej woli wedÂług judaizmu.

CO ZALEÂŻY OD NAS?


CzÂłowiek ma wolnÂą wolĂŞ; wszystko oprĂłcz niej nie zaleÂży od niego, ale od Boga. Znaczy to, Âże czÂłowiekowi dane jest bardzo wiele.

W antycznej epoce judaizmu istniaÂły trzy poglÂądy na problem przeznaczenia. Saduceusze zaprzeczali caÂłkowicie istnieniu przeznaczenia. Faryzeusze uwaÂżali, Âże czÂłowiek podlega przeznaczeniu w materialnym wymiarze swojej egzystencji, natomiast jest caÂłkowicie wolny w wymiarze duchowym. Jedynie esseĂączycy uwaÂżali, Âże wszystko podlega przeznaczeniu.

PoglÂąd faryzeuszy staÂł siĂŞ stanowiskiem dominujÂącym w judaizmie. Rabi Akiwa jest autorem s³ów: „Wszystko jest przewidziane, ale wolna wola jest dana” (Pirke Awot 3, 19), a rabi Chanina mĂłwi: „Wszystko jest w mocy Boga, oprĂłcz bojaÂźni przed Bogiem” („Wszystko jest w rĂŞkach Boga prĂłcz bojaÂźni BoÂżej”) (Berachot 33b, Nida 16a).

Co to oznacza?

BĂłg ustanowiÂł prawa rzÂądzÂące Âświatem kreujÂąc ten Âświat. Galaktyka, planeta, kamieĂą, roÂślina, zwierzĂŞ – istniejÂą i funkcjonujÂą wedÂług praw natury (fizyki, chemii, biologii [instynktu]) i sÂą wobec tych praw bierne.

Funkcjonowanie praw natury, ktĂłre nie jest zgodne z naszymi intencjami lub oczekiwaniami, interpretujemy najczĂŞÂściej jako przypadek. Dzieje siĂŞ tak dlatego, Âże na zachodzÂące zjawiska ma wpÂływ tak ogromna liczba czynnikĂłw, Âże nie jesteÂśmy w stanie ich ogarn¹Ì, wiĂŞc ich splot nazywamy przypadkiem. „Przypadek” to nazwa, przy pomocy ktĂłrej – tak naprawdĂŞ – okreÂślamy naszÂą niewiedzĂŞ o przyczynach jakiegoÂś wydarzenia lub zjawiska. Gdy nie umiemy odpowiedzieĂŚ na pytanie „dlaczego to siĂŞ wydarzyÂło”, mĂłwimy: „to przypadek”. W tym sensie nic nie jest dzieÂłem przypadku, bo wszystko zaleÂży od wielu dziaÂłajÂących jednoczeÂśnie praw natury, a z drugiej strony absolutna wiĂŞkszoœÌ zdarzeĂą wydaje siĂŞ nam subiektywnie dzieÂłem przypadku, bo nie potrafimy zrozumieĂŚ ich genezy.

Nawet jeÂżeli pozostaniemy przy tezie, Âże subiektywizm naszych doznaĂą jest decydujÂący i nazwiemy wiĂŞkszoœÌ tego, co nas spotyka, dzieÂłem przypadku, to i tak zauwaÂżymy jedno decydujÂące odstĂŞpstwo: nie wszystko jest zaleÂżne od przypadku, bo przecieÂż wÂłaÂśnie nasze, ludzkie dziaÂłanie nie jest (a co najmniej nie musi byĂŚ) kwestiÂą przypadku. Doskonale wiemy przecieÂż, Âże nasze decyzje zale¿¹ od nas – Âże nie przypadek je podejmuje, ale my sami. Oznacza to, Âże czÂłowiek ma bardzo ograniczony wpÂływ na to, co go spotyka, a takÂże zazwyczaj jedynie powierzchownie rozumie, dlaczego siĂŞ tak dzieje, ale ma zupeÂłnie niezwykÂły dar, ktĂłrego posiadanie wyró¿nia go spoÂśrĂłd caÂłej reszty Âświata: ma moÂżliwoœÌ podejmowania decyzji, jak na to coÂś zareagowaĂŚ.

Nie mamy np. mocy unikniĂŞcia Âżyciowych problemĂłw, ale mamy moÂżliwoœÌ odpowiedzenia na nie w wybrany sposĂłb. MoÂżemy reagowaĂŚ spokojnie albo histerycznie, rozsÂądnie albo nieobliczalnie, z rezygnacjÂą albo z odwagÂą, z godnoÂściÂą albo w sposĂłb poniÂżajÂący. Na kaÂżdÂą sytuacjĂŞ, jaka pojawia siĂŞ w naszym Âżyciu, mamy zdolnoœÌ reagowania np. wedÂług systemu wartoÂści, ktĂłry uznaliÂśmy – na drodze wyboru –  za sÂłuszny lub wedÂług tego, co jest dla nas opÂłacalne, choĂŚ niekoniecznie etyczne, lub wedÂług naszych naturalnych odruchĂłw emocjonalnych. Czyli nawet „z siebie” wydobywamy – w wyniku czynienia wyborĂłw – to, co bĂŞdzie kierowaÂło naszym postĂŞpowaniem.

1. „Wszystko jest przewidziane, ale wolnoœÌ jest dana” – sentencja ta dotyczy oczywiÂście przede wszystkim wyborĂłw moralnych (bo dalej czytamy: „A Âświat jest sÂądzony przez dobro i wszystko wedÂług wagi [dobrych] uczynkĂłw”), ale moÂże byĂŚ interpretowana jako coÂś jeszcze wiĂŞcej: stwierdzenie, Âże ustalone sÂą reguÂły funkcjonowania Âświata (sÂą one „przewidziane”), ale czÂłowiek jest w tym Âświecie jedynÂą istotÂą, ktĂłra moÂże byĂŚ wolna – bo ze wszystkich istot Âżywych tylko czÂłowiek nie podlega caÂłkowicie instynktowi i tylko czÂłowiek moÂże wybieraĂŚ aÂż tak bardzo, Âże wolno mu prawa natury poznawaĂŚ i uÂżytkowaĂŚ je dla swojego dobra („napeÂłnijcie ziemiĂŞ, posiÂądÂźcie jÂą i panujcie” – Bereszit 1, 28).

Nie moÂżemy zmieniĂŚ praw natury, ale moÂżemy je – wykorzystujÂąc do zdobywania wiedzy na ich temat wolnÂą wolĂŞ i inteligencjĂŞ – ujarzmiaĂŚ, uÂżywajÂąc jednych praw natury do pokonania innych (np. nie potrafimy lataĂŚ, ale moÂżemy wykorzystaĂŚ prawa fizyczne do pokonania grawitacji w wyniku skonstruowania samolotu. Nie potrzebujemy do tego naturalnych skrzydeÂł).

2. „Wszystko jest w mocy Boga, oprĂłcz bojaÂźni przed Bogiem” –  to stwierdzenie dla judaizmu fundamentalne. Oznacza, Âże w jego koncepcji czÂłowieka istota ludzka jest tak bardzo wolna, Âże nawet BĂłg nie posiada wÂładzy nad ludzkÂą wolnoÂściÂą. WolnoœÌ czÂłowieka polega na jego prawie do wybierania: tylko do niego naleÂży wybĂłr pomiĂŞdzy przyjĂŞciem Prawa a odrzuceniem Prawa, pomiĂŞdzy dobrem a zÂłem.

Bo – logicznie rzecz biorÂąc – musi byĂŚ to interpretowane jako uznanie prawa czÂłowieka do wybierania pomiĂŞdzy dobrem a zÂłem. „BojaŸù przed Bogiem” rozumiana jest jako wybĂłr Âżycia zgodnego z przykazaniami danymi przez Boga. Jednak „bojaŸù przed Bogiem” nie jest „w mocy” Boga. A wiĂŞc czÂłowiek moÂże jÂą odrzuciĂŚ i wybraĂŚ Âżycie niezgodne z przykazaniami, czyli moÂże wybraĂŚ zÂło. Bo przecieÂż wolna wola nie moÂże istnieĂŚ bez moÂżliwoÂści wybierania zÂła i wybierania dobra. Samo pojĂŞcie „wolna wola” zawiera w sobie bezwzglĂŞdnÂą koniecznoœÌ istnienia wyboru, ktĂłry ma dwa bieguny, dwie zaprzeczajÂące sobie, opozycyjne wartoÂści.

JuÂż sam fakt, Âże BĂłg nakazuje czÂłowiekowi w Torze okreÂślone postĂŞpowanie (nakazuje je, ale do niego nie zmusza!), Âświadczy o tym, Âże czÂłowiek ma prawo sam dokonywaĂŚ wyboru. „Bez Âżadnych wÂątpliwoÂści prawdÂą jest, Âże kaÂżdy aspekt postĂŞpowania czÂłowieka zaleÂży od jego [wyboru]” – pisze Rambam w Szmona prakim. Gdyby o wszystkim (a wiĂŞc takÂże o naszych wyborach) decydowaÂło przeznaczenie, czyli z gĂłry zaplanowany ciÂąg zdarzeĂą, czÂłowiek nie musiaÂłby otrzymywaĂŚ Âżadnej instrukcji, jak ÂżyĂŚ, bo do czego taka instrukcja byÂłaby potrzebna bezwolnym automatom, ktĂłrych reakcje sÂą zaprogramowane przez ich konstruktora?

Istnienie Prawa (przykazaĂą) jest najlepszym dowodem na to, Âże to nie przeznaczenie lub przypadek przesÂądzajÂą o decyzjach czÂłowieka w najistotniejszych dla niego wyborach. Najistotniejszych, czyli wyborach etycznych – wobec innych ludzi i w wyborach duchowych – wobec Boga.

JeÂżeli ludzie nie mieliby wolnej woli, to byÂłoby okrucieĂąstwem karaĂŚ ich za grzechy i absurdem nagradzaĂŚ za szlachetne i dobre czyny. „Nagroda i kara – i to zarĂłwno ze strony ÂśmiertelnikĂłw jak i Boga – byÂłyby wtedy absolutnie niesprawiedliwe” (Szmona prakim). Dlatego judaizm odrzuca teÂż pojĂŞcie „grzechu pierworodnego”, bo kaÂżdy odpowiada wy³¹cznie za swoje wÂłasne dziaÂłania i decyzje. CzÂłowiek – jak juÂż pisaliÂśmy poprzednio - nie rodzi siĂŞ ani dobry, ani zÂły, ale ma w sobie i dobre (jecer hatow), i zÂłe (jecer hara) skÂłonnoÂści. Silniejsze sÂą na poczÂątku te zÂłe – kaÂżda Âżywa istota, w tym czÂłowiek, jest z natury egoistÂą. Te dobre wymagajÂą opieki: nauczania, pielĂŞgnacji – uzyskiwanej przez wychowanie, przede wszystkim etyczne. KtĂłre z tych skÂłonnoÂści przeksztaÂłcÂą siĂŞ w czyny, zaleÂży do wolnej woli. Wolna wola nie ma wpÂływu na okolicznoÂści zewnĂŞtrzne, ale niezaleÂżnie od nich, niezaleÂżnie jakie one sÂą, nasze reakcje na nie mogÂą byĂŚ – wedÂług judaizmu – kontrolowane przez naszÂą wolĂŞ. WolnÂą wolĂŞ.

A wolnoœÌ polega na swobodzie wybierania nie tego, na co siê ma akurat ochotê, ale tego, co s³uszne.


http://the614thcs.com/17.1660.0.0.1.0.phtml

wolnosc polega na wybieraniu tego co dobre, jezeli sie nie wie co wybrac to lepiej nie wybierac, a za zle wybory powinna byc bardzo surowa kara :)

a Ci zydzi sa antysemitami ? :)

http://mojaoaza.blox.pl/2008/05/A-to-ciekawe-ortodoksyjni-Zydzi-przeciw-Izraelowi.html

http://www.misjaszalom.pl/artykul_-_judaizm_a_istnienie_panstwa_izraela.html

AleÂż sÂą i tacy ÂŻydzi w Israelu nikt im nie zabrania ich stylu Âżycia sÂą finansowani przez paĂąstwo Israel bez tej pomocy nie byli by w stanie ÂżyĂŚ w swoim stylu. Ich Âżycie jest ich wyborem niedopasowanym do obecnych warunkĂłw , Âżycie innych ÂŻydĂłw , jego styl jest wyborem tych innych.DodaĂŚ teÂż trzeba iÂż w Israelu Âżyje mnĂłstwo ÂŻydĂłw nie religijnych czujÂących siĂŞ 100% ÂŻydami wcale nie gorszymi od ortodoksĂłw nie akceptujÂących zmian zachodzÂących na ziemi.
Co jest dobre co jest zÂłe? to co ci ludzie wybrali za swoje dobro i fakt iÂż paĂąstwo Israel finansuje ten wybĂłr nie wymusza na nich zmian dopĂłki nie naruszajÂą prawa.
Istnienie tej grupy bez ochrony militarnej paĂąstwa nie byÂło by moÂżliwe , bowiem arabscy bracia nie sÂą tak  pokojowo i przyjaÂźnie do nich nastawieni jak oni by chcieli. Nasze czasy wypeÂłniajÂą przeznaczenie caÂłego Âświata , sÂądzĂŞ iÂż zrealizujÂą one oczekiwania wszystkich ÂŻydĂłw , i tych ortodoksyjnych i tych niereligijnych i tych , ktĂłrych myÂśli i uczucia stawaÂły siĂŞ mÂądroÂściÂą Âżycia prowadzÂącÂą ich dzisiaj.

Kiara :) :)

MoÂże coÂś ci przybliÂży ten tekst?

NIEETYCZNI ÂŻYDZI RELIGIJNI?
Dennis Prager i Joseph Telushkin

Jak wytÂłumaczyĂŚ istnienie religijnych ÂŻydĂłw, ktĂłrzy sÂą nieetyczni?
Problemem, ktĂłry porusza kaÂżdego wraÂżliwego ÂŻyda, jest istnienie ÂŻydĂłw, ktĂłrzy przestrzegajÂą wiele Âżydowskich praw, ale sÂą - w ogĂłlnym rozrachunku - ludÂźmi nieetycznymi.

Jest to zasadniczy problem, poniewa¿ istnienie takich w³aœnie ludzi jest wykorzystywane czêsto do podwa¿ania sensu religii; powoduje te¿, ¿e ³atwo jest przedstawiÌ religiê jako wy³¹cznie mechaniczny rytua³ i hipokryzjê.

"Religijny" znaczy etyczny

Pytanie w tytule jest pytaniem Âźle postawionym, wewnĂŞtrznie sprzecznym - poniewaÂż wyznawca judaizmu nie jest "religijny", jeÂśli nie przestrzega Âżydowskich praw dotyczÂących etyki i czynienia dobra. Dla kaÂżdego zaznajomionego z judaizmem, stwierdzenie to jest w oczywisty sposĂłb prawdziwe - tak, jak w oczywisty sposĂłb prawdziwe jest stwierdzenie, Âże obywatel  jakiegokolwiek paĂąstwa nie jest uznawany za praworzÂądnego, jeÂśli narusza poÂłowĂŞ praw Kodeksu Karnego obowiÂązujÂącego w tym paĂąstwie. UwaÂżamy jednak, Âże trzeba to stwierdziĂŚ wprost, poniewaÂż tak  niefortunnie siĂŞ skÂłada, Âże religia jest czĂŞsto, w obiegowych przekonaniach, utoÂżsamiana wy³¹cznie z relacjÂą pomiĂŞdzy ludÂźmi a Bogiem.

Prawa dotycz¹ce relacji pomiêdzy ludŸmi a Bogiem s¹ przecie¿ jednak tylko czêœci¹ judaizmu (i nawet one, gdy realizowane ze œwiadomoœci¹ ich w³aœciwego celu, maj¹ znacz¹ce implikacje etyczne). Du¿a liczba ¿ydowskich praw i ksi¹g o tematyce religijnej skupia siê wy³¹cznie na wzajemnych relacjach pomiêdzy ludŸmi i prawa te s¹ równie obowi¹zuj¹ce, jak przestrzeganie koszernoœci, tefillin czy modlitwa.

Istniej¹ generalne prawa etyczne, na przyk³ad "Mi³uj swojego bliŸniego jak siebie samego" (Ksiêga Kap³aùska). Istniej¹ jednak tak¿e niezliczone konkretne i wnikliwe prawa, skupiaj¹ce siê na etyce, jak na przyk³ad prawa dobroczynnoœci, prawa przeciw plotce, prawa w³aœciwego postêpowania biznesowego, a równie¿ tak szczegó³owe prawa, jak to, które zabrania ¯ydowi zapytania sprzedawcy o cenê produktu, jeœli wie on, ¿e i tak go nie kupi, niezale¿nie jak niska bêdzie cena (Miszna Bava Mecia 4:10)

Judaizmowi tak bardzo zaleÂży na uÂświadamianiu zarĂłwno samych praw etycznych jak i ich precyzji, Âże oÂświadcza, iÂż "osoba ignorancka (w materii prawa) nie moÂże byĂŚ  sprawiedliwa" (Miszna Avot 2:5). Ten, kto przestrzega praw dotyczÂących relacji "czÂłowiek-BĂłg", ale lekcewaÂży etyczne prawa dotyczÂące relacji "czÂłowiek-czÂłowiek", nie moÂże byĂŚ uznany za ÂŻyda religijnego i praktykujÂącego. Nazywanie takiej osoby religijnÂą, jest zastosowaniem sprzecznej wewnĂŞtrznie terminologii, jest oksymoronem, poniewaÂż osoba ta narusza obszernÂą czêœÌ Âżydowskiego prawa religijnego. NajwyÂższÂą formĂŞ uznania postawy religijnej wyraÂża w judaizmie sÂłowo HASID, ktĂłre oznacza kogoÂś, kto praktykuje sprawiedliwe i dobre uczynki.

PoniÂższe prawa etyczne sÂą zawarte w zaledwie dziewiĂŞciu wersach (KsiĂŞgi KapÂłaĂąskiej (19).

Czy jest religijnym lub praktykujÂącym ÂŻydem ktoÂś, kto narusza nastĂŞpujÂące prawa Tory?

1. WspomagaĂŚ materialnie biednego i nie-ÂŻyda.
2. Nie oszukiwaĂŚ i nie zwodziĂŚ ludzi
3. Nie krzywdziĂŚ pracownika zaniedbujÂąc wypÂłacania mu w sposĂłb wÂłaÂściwy naleÂżnego wynagrodzenia
4. Nie faworyzowaÌ - gdy jest siê sêdzi¹ - ani bogatych (ze wzglêdu na szacunek dla nich) ani biednych (przez litoœÌ), ale d¹¿yÌ zawsze do sprawiedliwoœci
5. Nie plotkowaĂŚ
6. Nie pozostawaĂŚ obojĂŞtnym, gdy jest "rozlewana krew bliÂźniego"
7. Nie mÂściĂŚ siĂŞ, a nawet nie ÂżywiĂŚ nienawiÂści
8. OkazywaÌ mi³oœÌ bliŸniemu, jak sobie samemu

W oczywisty wiĂŞc sposĂłb nieetyczny ÂŻyd nie jest ani praktykujÂący, ani religijny. MoÂżna mieĂŚ tylko nadziejĂŞ, Âże ci ÂŻydzi, ktĂłrzy praktykujÂą niektĂłre Âżydowskie prawa religijne, pozostajÂąc nieetycznymi, albo zrozumiejÂą, Âże BĂłg odrzuca przestrzeganie praw relacji "czÂłowiek-BĂłg" przez tych, ktĂłrzy dziaÂłajÂą niemoralnie i - w konsekwencji - zacznÂą przestrzegaĂŚ w peÂłny sposĂłb moralne prawa judaizmu, albo przestanÂą udawaĂŚ, Âże sÂą praktykujÂącymi, religijnymi ÂŻydami.


Nieetyczni, niemoralni ludzie, ktĂłrzy udajÂą, Âże sÂą religijni, popeÂłniajÂą grzech kilul Haszem - zbeszczeszczenie imienia Boga. To, Âże takie postĂŞpowanie zraÂża do religii ludzi, ktĂłrzy mogliby w innych okolicznoÂściach staĂŚ siĂŞ lub pozostaĂŚ religijnymi, jest podkreÂślone w Talmudzie: "JeÂśli ktoÂś studiuje TorĂŞ i MisznĂŞ ...ale jest nieuczciwy w interesach i nieuprzejmy w swoich stosunkach z ludÂźmi, co ludzie mĂłwiÂą o nim? - 'Biada temu, kto studiuje TorĂŞ... Ten czÂłowiek studiowaÂł TorĂŞ; spĂłjrzcie jak podÂłe sÂą jego uczynki, jak pokrĂŞtne jego ÂścieÂżki' " (Joma 86a)


Praktykowanie religii i cel moralny


Przestrzeganie Âżydowskich praw dotyczÂących relacji miĂŞdzy czÂłowiekiem a Bogiem nie czyni nikogo bardziej moralnym, jeÂśli prawa te nie sÂą przestrzegane z intencjÂą stawania siĂŞ bardziej moralnym. OczekiwaĂŚ czegoÂś takiego - czyli oczekiwaĂŚ, Âże mechaniczne przestrzeganie Âżydowskich praw "czÂłowiek-BĂłg" automatycznie uksztaÂłtuje moralnego czÂłowieka, jest przypisaniem Âżydowskim prawom jakichÂś magicznych cech, ktĂłre kaÂżdy uznaÂłby za absurdalne, gdyby ich mechanizm odnosiĂŚ do jakiejkolwiek innej dziedziny Âżycia.

Czy mo¿na oczekiwaÌ od kogokolwiek, kto mechanicznie recytuje Szekspira (bez zamiaru zrozumienia tekstu), ¿e zrozumie znaczenie jego dzie³? Czy¿ nie jest mo¿liwe czytanie sztuk Szekspira i nauczenie siê z nich niewiele lub nic? Czy jednoczeœnie oznacza to, ¿e twórczoœÌ Szekspira ma byÌ uznawana za bezwartoœciow¹? Ten zwi¹zek pomiêdzy praktykowaniem i celem moralnym nie jest w ¿aden sposób now¹ interpretacj¹ procesu, wed³ug którego funkcjonuje prawo ¿ydowskie. Tora konsekwentnie i z uporem ostrzega, ze prawa "cz³owiek-Bóg" mog¹ mieÌ jedynie zupe³nie minimalny wp³yw na moralny rozwój cz³owieka, gdy przestrzegane s¹ bez celu, aby staÌ siê moralnym. Prorocy nie raz atakowali tych ¯ydów, których mechaniczny sposób przestrzegania praw zdradza³ brak troski o etyczne pryncypia, które te prawa podkreœla³y ( na przyk³ad: Jeremiasz 7). ¯yd, który przestrzega ¿ydowskich praw relacji "cz³owiek-Bóg", jednoczeœnie zachowuj¹c siê w naganny sposób wobec ludzi, traktuje te prawa jak wprawki w rytualnym raczej, ni¿ moralnym, treningu. Rezultatem jest praktykowanie religii, które moralnie, wiêc i religijnie, jest bezwartoœciowe.

Etyczna doskona³oœÌ

Powiedziawszy to wszystko na temat nieetycznych, a na zewnÂątrz praktykujÂących ÂŻydĂłw, chcemy podkreÂśliĂŚ trzy sprawy z perspektywy praktykujÂących wyznawcĂłw judaizmu i zasad etycznych.


Po pierwsze, przestêpczoœÌ z zastosowaniem agresji jest praktycznie nie odnotowywana wœród praktykuj¹cych ¯ydów i sprawdza siê to zarówno w spo³eczeùstwach, gdzie ¯ydzi stanowi¹ wiêkszoœÌ populacji (jak, na przyk³ad, w Izraelu), jak i tam, gdzie ¯ydzi stanowi¹ mniejszoœÌ. Ten wstrêt do przelewu krwi wœród ¯ydów jest historycznie przypisywany judaizmowi i jego prawom. Kaszrut, na przyk³ad, ukszta³towa³ w ¯ydach, w ci¹gu trzech tysiêcy lat, szacunek dla ¿ycia ka¿dej istoty. Jak napisa³ francuski uczony Anatole Beaulieu w roku 1895: "WeŸmy pod uwagê fakt, ze ¿adna ¿ydowska matka nigdy nie zabi³a kurczaka w³asnymi rêkoma i wtedy zrozumiemy dlaczego zabójstwa zdarzaj¹ siê rzadziej wœród ¯ydów, ni¿ wœród innych".

Po drugie, etycznie zachowanie wed³ug wysokich standardów jest oczekiwane od praktykuj¹cych ¯ydów. Konsekwentnie wiêc, ludzie ³atwiej zauwa¿¹ nieetyczne i niew³aœciwe czyny pope³nione przez ludzi, których uwa¿a siê za religijnych. Warto zwróciÌ uwagê na obserwacjê poczynion¹ przez Elie Wiesela dotycz¹c¹ zachowania rabinów w obozach koncentracyjnych: "W obozach byli kapo pochodzenia niemieckiego, wêgierskiego, czeskiego, s³owackiego, gruziùskiego, ukraiùskiego, francuskiego i litewskiego. Byli nimi chrzeœcijanie, ¯ydzi i ateiœci. Niegdysiejsi profesorowie, przemys³owcy, artyœci, kupcy, robotnicy, aktywiœci ideologii z prawa i lewa, filozofowie i badacze ludzkich dusz, marksiœci i zatwardziali humaniœci. I, oczywiœcie, tak¿e paru zwyk³ych kryminalistów. Ale ani jeden kapo nie by³ rabinem."

Wreszcie, po trzecie, moÂżliwoÂści korekty etycznego postĂŞpowania ÂŻydĂłw religijnych sÂą wiĂŞksze, niÂż wÂśrĂłd ÂŻydĂłw Âświeckich. PraktykujÂący ÂŻydzi podlegajÂą religijno-prawnemu kodeksowi, do ktĂłrego moÂżna siĂŞ odwoÂłaĂŚ, gdy chce siĂŞ poprawiĂŚ etykĂŞ swoich zachowaĂą. Nawet jeÂśli siĂŞ ten kodeks naruszy, to co najmniej traktowany jest on jako zobowiÂązujÂący.
sln.jpg   

To wÂłaÂśnie przejawiÂło siĂŞ podczas dziaÂłania Ruchu Musar  (moralnego) wewnÂątrz religijnego Âżycia ÂŻydĂłw w wieku XIX. NastĂŞpujÂące wydarzenie z Âżycia rabina Izraela Salantera, zaÂłoÂżyciela Ruchu Musar, ilustruje, jak zachowanie etyczne ÂŻydĂłw moÂże byĂŚ naprawione, gdy zaapeluje siĂŞ do autorytetu moralnego Tory.

Podczas sprawowania w³adzy przez cara Miko³aja I, spo³ecznoœci ¿ydowskie zosta³y zmuszone do dostarczania armii rosyjskiej m³odych ¯ydów, aby odbywali 25-letni¹ s³u¿bê. W odpowiedzi ¯ydzi uzgodnili regu³ê zapewniaj¹c¹, ¿e tak d³ugo, jak istnieje rodzina, z której ¿aden syn nie zosta³ zabrany, z ¿adnej rodziny nie bêdzie wcielone do armii drugie dziecko. Pewnego razu, rabin Salanter odwiedzaj¹c miasteczko, spotka³ biedn¹ wdowê, która gorzko p³aka³a. Gdy zapyta³ siê j¹ o przyczynê jej ¿alu, odpowiedzia³a rabinowi, ¿e w³aœnie zosta³a zawiadomiona, i¿ jej drugi syn bêdzie powo³any w efekcie nielegalnej interwencji bogatego przywódcy spo³ecznoœci, który chcia³ mieÌ pewnoœÌ, ¿e ¿aden z jego synów nie bêdzie zabrany. Reszta mieszkaùców sztetla wyrazi³a na to zgodê i zadecydowa³a powo³aÌ drugie dziecko wdowy.

Salanter uda³ siê tego popo³udnia do miejscowej synagogi i gdy jeden z mê¿czyzn powsta³, aby przewodniczyÌ modlitwie, rabin zawo³a³: "Nie wolno ci przewodniczyÌ nam w modlitwie poniewa¿ nie wierzysz Boga i Torê". Natychmiast wydelegowano zastêpcê i Salanter wykrzycza³ to samo do drugiego mê¿czyzny. Powtórzy³o siê to trzeci raz. Wreszcie zebrani poprosili rabina Izraela, aby wyjaœni³ swoje zachowanie. "To, ¿e siê modlicie, nie udowadnia, ¿e wierzycie" - odpowiedzia³. "Modlicie siê poniewa¿ wasi ojcowie siê modlili. Ale oczywiœcie nie wierzycie w Torê. Jak to wiem? Jeœli wierzylibyœcie w Torê, jeœli wierzylibyœcie, ¿e Tora to g³os Boga przykazuj¹cy wam, jak moglibyœcie mieÌ czelnoœÌ, aby lekcewa¿yÌ prawa Tory, które zakazuj¹ wam przeœladowaÌ wdowê, lub wyró¿niaÌ znacz¹cych ludzi w waszym s¹dzie? To, ¿e chcecie zlekcewa¿yÌ te prawa pokazuje, ¿e tak naprawdê nie wierzycie w Boga i w jego Torê".

Aby naprawiĂŚ zachowanie etyczne religijnych ÂŻydĂłw, rabin Salanter mĂłgÂł odwoÂłaĂŚ siĂŞ do ich wiary w TorĂŞ.

Tym, co jest natychmiast potrzebne dziÂś, jest odnowione zobowiÂązanie religijnych ÂŻydĂłw, a szczegĂłlnie ich przywĂłdcĂłw, etycznej doskonaÂłoÂści. Religijni ÂŻydzi muszÂą sÂłuÂżyĂŚ jako moralne ÂświatÂło dla niereligijnych ÂŻydĂłw tak, jak wszyscy ÂŻydzi muszÂą sÂłuÂżyĂŚ jako moralny przykÂład dla nie-Âżydowskiego Âświata. WyobraÂźmy sobie efekt, jaki miaÂłoby to na laickich ÂŻydach, gdyby religijni ÂŻydzi byli tak samo rozpoznawani po ich zobowiÂązaniu do etycznego zachowania, jak sÂą po ich przestrzeganiu Szabatu i Kaszrutu.

Wielu ludzi w spoÂłecznoÂściach religijnych moÂżna winiĂŚ za szeroko rozpowszechnione wraÂżenie, Âże religijni ÂŻydzi nie sÂą bardziej etyczni, albo uprzejmi, niÂż inni. Zbyt czĂŞsto religijne przywĂłdztwo i jego wierni uprawomocnili takie wraÂżenie, przez kÂładzenie nacisku na przestrzeganie praw czÂłowiek-BĂłg o wiele silniej, niÂż na przestrzeganiu praw w relacji czÂłowiek-czÂłowiek. W  rezultacie, gdy mĂłwimy o "religijnym ÂŻydzie", natychmiast zakÂładamy, Âże ona lub on przestrzega koszernoÂści i modli siĂŞ, ale nie koniecznie zakÂładamy, Âże ona lub on postĂŞpuje etycznie.

Mo¿na zasugerowaÌ kilka przyczyn tej smutnej sytuacji. Jedn¹ z nich jest fakt, ¿e jakkolwiek spo³ecznoœci religijne zawsze pielêgnowa³y w³asne instytucje odpowiedzialne za egzekwowanie przepisów dotycz¹cych rytua³ów (na przyk³ad rabiniczny nadzór koszernoœci), to pozwala³y cywilnym przepisom rz¹dziÌ w bardziej oczywistych spo³ecznych i etycznych sferach. Tak wiêc ktoœ, kto chce dowiedzieÌ siê czy kawa³ek miêsa jest koszerny, zapyta oczywiœcie rabina, ale jeœli chce dowiedzieÌ siê, czy jakieœ dzia³anie jest etycznie koszerne, to istnieje znacznie mniejsze prawdopodobieùstwo, i¿ zwróci siê do rabina lub tekstów judaizmu, pomimo ¿e zagadnienia etyczne s¹ wszechstronnie skodyfikowane przez ¿ydowskie zasady prawne. Niestety wielu ludzi religijnych zaczê³o postrzegaÌ swój zawê¿ony judaizm, jako wyraz pe³nego judaizmu i ograniczy³o swój religijny horyzont do rzeczywistoœci rytua³u.

Drugim powodem odpowiedzialnym za fakt, Âże zagadnienia etyczne  nie otrzymujÂą czĂŞsto takiej uwagi, jakÂą powinny, w religijnych spoÂłecznoÂściach, jest fakt Âże judaizm jest czĂŞsto przekazywany dzieciom nie jako moralny sposĂłb Âżycia, ale jako nieracjonalny nawyk, ktĂłry staje siĂŞ spoÂłecznym sposobem Âżycia. Wiele dzieci wychowanych w praktykujÂącym Âśrodowisku zaczyna przestrzegaĂŚ prawa Âżydowskie nie z powodu doceniania ich moralnych i duchowych podstaw, ale z prostego nawyku, strachu przed byciem "zÂłapanym" na Âłamaniu prawa, a takÂże dlatego, Âże kaÂżdy dokoÂła nich to robi. Nie sÂą one nauczane przestrzegania praw judaizmu z zamiarem stawania siĂŞ dziĂŞki nim moralnymi, prawa wiĂŞc przestajÂą mieĂŚ efekt etyczny, ktĂłry miaÂły powodowaĂŚ.

J¹drem problemu jest fakt, ¿e wiele praktykuj¹cych spo³ecznoœci uwa¿a prawo ¿ydowskie i naucza je jako cel sam w sobie bardziej, ni¿ jako œrodek do "doskonalenia œwiata pod rz¹dami Boga". S³owo okreœlaj¹ce ¿ydowski system prawny - Halacha, znaczy "droga". Halacha jest "drog¹" do osi¹gniêcia okreœlonego miejsca, którym to miejscem jest moralnoœÌ i œwiêtoœÌ. Zbyt wielu ¯ydów, którzy wêdruj¹ Halach¹ zapomnia³o, ¿e jest to tylko droga, a nie miejsce, do którego powinna ona prowadziÌ. Ktokolwiek czyni z drogi cel - gubi siê. "Niekiedy" - powiedzia³ wielki chasydzki rabin Menachem Mendel z Kocka "micwa (przykazanie) staje siê ba³wochwalstwem {ona, nie Bóg i Dobro, staje siê celem}"

...................................

(Fragment ksi¹¿ki "The Nine Questions People Ask About Judaism", opublikowanej przez Wydawnictwo Simon&Schuster)

Widzisz Kiaro, na podstawie zacytowanego fragmentu widaÌ ¿e ¯ydzi równie¿ s¹ ró¿ni - tak samo jak katolicy. Jedni ¿yj¹ zgodnie z nakazami, zaleceniami wiary/religii inni tylko to deklaruj¹.
I zobacz w tym kontekÂście swojÂą postawĂŞ - katolicy/KRK poddawani sÂą Twojej jakÂże czĂŞsto przejaskrawionej krytyce, moÂżna by rzec - chorobliwej, natomiast piszÂąc dokÂładnie o tym samym zjawisku wÂśrĂłd ÂŻydĂłw - zero jakiejkolwiek krytyki...

Czy jeszcze nie zrozumiaÂłeÂś iÂż w sprawie katolicyzmu nie dyskutujĂŞ na temat indywidualnych ludzkich wyborĂłw? UznajĂŞ je w peÂłni i nic do nich nie mam.
Ja dyskutujê na temat sfa³szowanej doktryny , ideologii stworzonej na k³amstwie i u¿ywaniu jej jako prawdy przez wymuszanie pos³uszeùstwa wymyœlonymi dogmatami i zastraszaniu przeró¿nymi karami.

JakÂą  opcjĂŞ ktoÂś wybierze dla siebie to jego sprawa , ktĂłrÂą wersja jest mu bliÂższa to jego wybĂłr. Jednak one powinny opieraĂŚ siĂŞ na prawdzie przekazu! A nie na sfabrykowanych "prawdach" z symbolicznych informacji.

Nie lubiĂŞ oszustw i manipulacji dlatego o tym piszĂŞ a nie z niechĂŞci do nieÂświadomych ludzi , ktĂłrzy  dokonujÂą takich czy innych wyborĂłw.
WybraÂłeÂś Âświadomie , przekazano ci prawdziwÂą wiedzĂŞ i wybraÂłeÂś coÂś wbrew niej ale z peÂłnÂą ÂświadomoÂściÂą? OK! ja to szanujĂŞ , szanujĂŞ twĂłj wybĂłr , masz do niego peÂłne prawo. Ale pozwĂłl teÂż innym ludziom poznaĂŚ drugÂą stronĂŞ tych informacji Âżeby z peÂłnÂą wiedza i ÂświadomoÂściÂą ich dokonali swoich wyborĂłw.
Dlaczego usilnie blokujesz istnienie ich , dlaczego pozbawiasz ludzi tej wiedzy?

O Judaizmie ja nie piszĂŞ w aspekcie czysto religijnym ( jest tyle jego odÂłamĂłw , wcale nie znam wszystkich) piszĂŞ ( bynajmniej staram siĂŞ) pisaĂŚ w aspekcie wiedzy , ktĂłrÂą on niesie , mÂądroÂści do ktĂłrej doszli ÂŻydzi w w caÂłej swojej drodze istnienia.
Czy wszyscy z niej korzystali i korzystajÂą identycznie? Na pewno nie , to wÂłaÂśnie sÂą indywidualne wybory na miarĂŞ osobistego rozwoju. Ale wszystkim , ktĂłrzy tylko tego chcÂą ta wiedza jest przekazywana i ÂŻydom i nie ÂŻydom. Nikt jej przed nikim nie ukrywa moÂżna jÂą poznawaĂŚ, ona wzrasta , rozwija siĂŞ i dzieli miĂŞdzy ludÂźmi. Tym roÂżni siĂŞ judaizm od Katolicyzmu , przepÂływem ewoluujÂącej wiedzy.
Katolicyzm jest martwÂą nieprawdziwÂą informacjÂą skopiowanÂą z symboliki Âżydowskiej , przekazanÂą jako prawdy objawione , ktĂłrymi nie jest.Przez 2000 lat prawie powtarzanÂą niezmiennie w skopiowanej wersji , ktĂłra jest tylko symbolem tego co pod nim kryje siĂŞ naprawdĂŞ.

Ale jeÂżeli ktoÂś pozna tÂą informacje i zaakceptuje jako swĂłj wybĂłr , to naprawdĂŞ jego sprawa nie moja i ja go akceptujĂŞ.

Kiara :) :)

Och, Kiaro - znowu ta przemycana Twoja wyÂższoœÌ i "nieomylnoœÌ". WspaniaÂłomyÂślnie pozwalasz tkwiĂŚ innym w "b³êdzie". A moÂże to nie Ty lecz inni wykazujÂą siĂŞ "wspaniaÂłomyÂślnoÂściÂą" w myÂśl ktĂłrej to "przekazano ci prawdziwÂą wiedzĂŞ i wybraÂłeÂś coÂś wbrew niej ale z peÂłnÂą ÂświadomoÂściÂą" i "dlaczego usilnie blokujesz istnienie ich , dlaczego pozbawiasz ludzi tej wiedzy"?  :]

jest bardzo malo wiernych przykazaniom Bozym i wierzacym w mesjasza Zydow, ale to wszystko jest opisane w apokalipsie..jedno jest pewne jezeli dokonany bedzie atak na iran izrael okaze sie apokaliptyczna bestia, jezeli jeszcze nie jest :)

http://zbawienie.com/bestia.htm

Halacha (hebr. הלכה, droga, zachowanie) – nazwa prawa Âżydowskiego, obejmujÂącego prawo biblijne, talmudyczne oraz póŸniejsze kodyfikacje (Szulchan Aruch) i responsy rabiniczne, a nawet lokalne tradycje.
Halacha dotyczy przepisĂłw kultowo-liturgicznych, pokarmowych – koszernoœÌ (kaszrut) – i ró¿nych aspektĂłw Âżycia codziennego, obowiÂązujÂących ÂŻydĂłw ortodoksyjnych.
Zawiera 613 przykazaĂą (noszÂących nazwĂŞ micwa), na ktĂłre skÂłada siĂŞ 248 nakazĂłw i 365 zakazĂłw. :o
Judaizm reformowany i judaizm humanistyczny traktuj¹ Halachê jako bardzo wa¿ny element tradycji judaizmu. Jednoczeœnie jednak poddaj¹ j¹ wspó³czesnej krytyce. Traktuj¹ j¹ raczej jako wskazówkê, a nie ostateczny autorytet. Dotyczy to przepisów koszernoœci, etyki seksualnej itd.

AleÂż oczywiÂście Âże tak , na tym wÂłaÂśnie polega ewolucja myÂśli Judaizmu , ona nie zatrzymaÂła siĂŞ kilka tysiĂŞcy lat wstecz. Dostosowuje siĂŞ do obecnego Âżycia , korzystajÂąc z jego wspó³czesnoÂści. IstniejÂą rĂłwnieÂż nurty ortodoksyjne  ktĂłre wybraÂły trwanie w skostniaÂłoÂści i to juÂż ich wybĂłr i ich sprawa.

Mnie interesuje etyka i mÂądroœÌ Judaizmu  jej wpÂływ na Âżycie ludzi, a nie sam aspekt religii jako sztywnej zasady wyznaniowej. Tradycje zakazowo, nakazowe miaÂły duÂże znaczenie w przeszÂłoÂści ze wzglĂŞdĂłw na wĂŞdrowny tryb Âżycia , klimat i moÂżliwoœÌ przetrwania tego ludu. SÂądzĂŞ iÂż teraz pozostaÂły w tradycji podkreÂślajÂąc ³¹cznoœÌ z przeszÂłoÂściÂą oraz indywidualnoœÌ etnicznÂą ÂŻydĂłw eksponowanÂą przez religiĂŞ.

Jednak i tradycje nie sÂą niezmienne dopasowujÂą siĂŞ do czasu i dobra czÂłowieka.

Poczytaj o Judaizmie humanistycznym; http://pl.wikipedia.org/wiki/Judaizm_humanistyczny

Kiara :) :)

Istnienie paĂąstwa Âżydowskiego zaleÂżne byÂło i nadal jest, od narodĂłw z ktĂłrymi ono graniczy. PaĂąstwa te majÂą rĂłwnieÂż swoje tradycje oraz ³¹cznoœÌ z przeszÂłoÂściÂą, walczÂą teÂż o indywidualnoœÌ etnicznÂą. Takie sÂą skutki dziaÂłania praw wolnej woli.  ;D
Wszyscy uczymy siê na b³êdach swoich poprzedników, ''naród wybrany'' aby przetrwaÌ tak¿e musia³ i musi wyci¹gaÌ jakieœ wnioski ze swojej historii.

Usi³ujesz œci¹gn¹Ì temat w politykê , a nie to jest celem za³o¿enia tego topiku , nie o niej chce tu rozmawiaÌ. Nie mniej jednak ¯ydzi maj¹ prawo posiadaÌ swoje paùstwo na ziemiach z którymi s¹ historycznie zwi¹zani. A Israel ma prawo i obowi¹zek zapewniÌ bezpieczeùstwo wszystkim swoim obywatelom zarówno ¯ydom jak i Arabom którzy tam mieszkaj¹ i maja swoich przedstawicieli w Knesecie.

Kiara :) :)

Dlatego chrzeÂścijanie wierzÂą w Chrystusa jako Boga i caÂły NT - to wytÂłumaczenie i wskazanie stosowania zasad w nowszych historycznie realiach, uwarunkowaniach. NakÂłonienie na otwarcie siĂŞ na byĂŚ niÂż mieĂŚ/przetrwaĂŚ za wszelkÂą cenĂŞ.

WÂłaÂśnie pewne aspekty zwiÂązane z tym obowiÂązkiem mnie bolÂą, a wÂśrĂłd tamtej ludnoÂści powodujÂą wzrost wzajemnej nienawiÂści. MoÂżna wskazaĂŚ wiele z dziaÂłaĂą Izraela, szczegĂłlnie wojskowych ktĂłre to Âładnie chowa siĂŞ za te sÂłowa - "prawo i obowiÂązek". Mnie martwi, Âże to "prawo i obowiÂązek" tak czĂŞsto polega na krzywdzeniu ludnoÂści PalestyĂąskiej. Izrael ma "prawo i obowiÂązek" i broni, a pewne z tych samych dziaÂłaĂą praktykowanych przez PalestyĂączykĂłw okreÂśla siĂŞ juÂż mianem terroryzmu - nazywajmy te same rzeczy tymi samymi sÂłowami.

Ostatnio czyta³em artyku³ o Polce dzia³aj¹cej w PAH na terenie Jerozolimy i okolic. Ma znajomych zarówno Izraelczyków jak i Palestyùczyków, opisuje obie strony. Dzia³a w ramach projektu odbudowy studni, a œciœlej zbiorników retencyjnych na wodê, której jest pod dostatkiem i oficjalnie jest wspólna, ale pozwolenia na jej u¿ywanie, pod³¹czenie siê do niej wydaje strona Izraelska - jak myœlicie ile wniosków (których przepchn¹Ì i nadaÌ bieg wcale nie jest tak ³atwo) przechodzi pozytywnie?
2-4%...

JuÂż powiedziaÂłam wczeÂśniej nie mam zamiaru w tym temacie dyskutowaĂŚ o polityce Israela co zaznaczyÂłam w pierwszym poÂście.
Nie mam zamiaru tu równie¿ dyskutowaÌ o Jezucie co najwy¿ej dodam i¿ katolicy z tego wspania³ego ¯yda zrobili sobie Boga... no có¿ ? Wyniesienie Cz³owieka -¯yda do rangi Boga a nastêpnie walka i niszczenie innych ¯ydów jest jak dla mnie do tej pory niezrozumia³e. Ale... pozostawmy ten temat ma póŸniej.
Czy trzeba byĂŚ ÂŻydem Âżeby byĂŚ dobrym czÂłowiekiem i dlaczego w oczach innych ludzi ÂŻyd - Jezus jawiÂł siĂŞ Bogiem? odpowiedz jest jedna , bo dziĂŞki swojej religii , przestrzeganiu jej praw nie tylko rytualnych w ÂświÂątyni, a rĂłwnieÂż w codziennym Âżyciu dla innych kultur o innych obyczajach i wiedzy jawiÂł siĂŞ On tak doskonaÂłym iÂż uznano go Bogiem.
A to tylko tradycja , etyka i m¹droœÌ ¯ydów wykszta³conych od dziecka to sprawi³y. Zatem normalnoœci¹ jest i¿ dla ¯ydów inny wykszta³cony ¯yd by³ Cz³owiekiem a nie Bogiem , Cz³owiekiem ¿yj¹cym wedle zasad moralnych i etyki.
Czy zatem ÂŻydzi uwaÂżajÂą iÂż tylko ÂŻyd moÂże byĂŚ dobrym czÂłowiekiem? Odpowiedz na to pytanie  zawarta jest w odpowiedzi na inne pytanie , myÂślĂŞ iÂż wyczerpujÂąca.

Kiara :) :)


KONWERSJA: OD CZEGO ZACZ¡Æ
pytanie od II :


Chcia³abym siê zapytaÌ, od czego nale¿y zacz¹Ì proces konwersji na judaizm? W internecie jest bardzo ma³o wiadomoœci na ten temat.

odpowiedÂź:


OdpowiedŸ jest bardzo prosta, jednak zamieszczamy j¹ na naszej stronie internetowej, poniewa¿ z ca³¹ pewnoœci¹ jest to pytanie, które w pewnym momencie zadaje sobie ka¿dy, kto rozwa¿a konwersjê lub ju¿ siê na ni¹ zdecydowa³.

Otó¿ pierwszym krokiem jest znalezienie rabina, skontaktowanie siê z nim i przedstawienie mu swojej sprawy. Wszystkie inne kroki zwi¹zane z procesem konwersji nast¹pi¹ dopiero po tym spotkaniu.

Istotna uwaga: nie nale¿y byÌ zaskoczonym, je¿eli rabin nie odniesie siê do pomys³u konwersji w sposób entuzjastyczny. Jest wielosetletni¹ tradycj¹, ¿e rabini podchodz¹ do kandydatów zainteresowanych konwersj¹ zrazu doœÌ sceptycznie. Niektórzy rabini stosuj¹ jeszcze antyczny zwyczaj trzykrotnej odmowy, aby sprawdziÌ jak silne jest postanowienie i wola kandydata.

Z czego to wynika?

W wielu religiach istnieje tendencja do traktowania ludzi nie nale¿¹cych do tych religii jako "niepe³nych, "niedoskona³ych" - ludzi, których trzeba przygarn¹Ì i "nawróciÌ", aby zapewniÌ im "duchow¹ pe³niê" i zbawienie.

Judaizm nie podzielaÂł nigdy takich poglÂądĂłw. W oczach judaizmu nie potrzeba byĂŚ ÂŻydem, aby byĂŚ "doskonaÂłym".

KaÂżdy czÂłowiek zostaÂł w takim samym stopniu stworzony "wedÂług istoty Boga" i kaÂżdy jest juÂż z tego powodu dzieÂłem w rĂłwnym stopniu zdolnym do etycznej i duchowej doskonaÂłoÂści.

Ró¿nica jest taka, ¿e ¯ydów obowi¹zuje przestrzeganie znacznie wiêkszej liczby przykazaù, a nie-¯ydów - przestrzeganie Siedmiu Praw Potomków Noacha - etycznej podstawy œwiata zachodniego.

WracajÂąc do odpowiedzi na pytanie: na nastĂŞpnym etapie rabini zadajÂą pytania dotyczÂące przyczyn decyzji o podjĂŞciu prĂłby konwersji, o dotychczasowÂą wiedzĂŞ na temat judaizmu, o doÂświadczenia z innymi religiami, o sytuacjĂŞ rodzinnÂą.

Tak wiêc kontakt z rabinem jest tym, od czego bezwzglêdnie trzeba zacz¹Ì.

 http://the614thcs.com/40.1522.0.0.1.0.phtml

NiezrozumiaÂłe, bo... nieprawdziwe. I nie walczĂŞ z Âżadnym ÂŻydem, PrawosÂławnym, MuzuÂłmaninem, BuddystÂą, etc... W jaki sposĂłb my jako katolicy niszczymy i walczymy z ÂŻydami?

Antysemityzm jest popularny w Polsce propagowany przez znane osobowoÂści w "Radio Maryja" i nie tylko ale teÂż przez niektĂłrych znanych  ksiĂŞÂży. Temat ÂżenujÂący i prawnie zakazany gdyÂż nie chodzi w nim o krytykĂŞ ideologii samej religii ( to jest dozwolone), a sianie nienawiÂści do ludzi.
Na naszym forum istniejÂą dyskusje z nim zwiÂązane.
Zaprzeczanie faktom opisuj¹cym tradycje Judaizmu i ¯ydów zwi¹zanych z g³ównymi postaciami Katolicyzmu jest równie¿ dawaniem fa³szywego œwiadectwa z premedytacjom.

Kiara :) :)


FAÂŁSZYWE ÂŚWIADECTWO


Przykazanie zabraniajÂące skÂładania faÂłszywego Âświadectwa (Szemot 20, 13) ma najwaÂżniejsze zastosowanie wĂłwczas, gdy dotyczy spraw sÂądowych i innych sytuacji, w ktĂłrych od tego, czy czÂłowiek zezna prawdziwie czy faÂłszywie, zaleÂży los innego czÂłowieka. Zakaz ten odnosi siĂŞ jednak rĂłwnieÂż do wszystkich okolicznoÂści, w ktĂłrych wyraÂżamy zdanie na czyjÂś temat w taki sposĂłb, Âże ten, kto nas sÂłucha, moÂże zrozumieĂŚ, Âże mĂłwimy prawdĂŞ, a my albo nie mĂłwimy prawdy, albo wydaje nam siĂŞ jedynie, Âże jest to prawda. Czasownik uÂżyty w tekÂście hebrajskim lo taane oznacza bowiem nie tylko „nie zeznasz”, „nie zaÂświadczysz”, ale takÂże „nie odpowiesz”, „nie wygÂłosisz”, „nie wyrazisz” (faÂłszywego Âświadectwa, zasÂłyszanej wiadomoÂści, plotki – pisze rabin Naftali Cwi Jehuda Berlin w Haamek dawar).

Przykazanie to zakazuje wiĂŞc takÂże obmawiania innych, plotkowania (Sforno), a nawet powtarzania prawdziwych informacji dotyczÂących czyjegoÂś prywatnego Âżycia, ktĂłrych Âświadkiem siĂŞ nie byÂło.

Co ciekawe, faÂłszywe Âświadectwo to – w rozumieniu i tradycji judaizmu – nie tylko sÂłowa wypowiedziane lub zapisane. FaÂłszywym Âświadectwem moÂże byĂŚ takÂże zachowanie. JednoczeÂśnie faÂłszywe Âświadectwo to takÂże potwierdzanie czegoÂś, co na pewno jest prawdÂą, ale czego nie byliÂśmy Âświadkami.

W Talmudzie (Szewuot 31a) znajdujemy znakomit¹ ilustracjê tych wa¿nych zasad dotycz¹cych sk³adania fa³szywego œwiadectwa bez s³ów i w uczciwej sprawie.

Pewnego razu do ucznia zwrĂłciÂł siĂŞ jego nauczyciel: „Mam proÂśbĂŞ. Znasz mnie i wiesz dobrze, Âże nie skÂłamaÂłbym nigdy dla wÂłasnej korzyÂści. PoÂżyczyÂłem 100 zuzim pewnemu czÂłowiekowi, a on nie chce mi ich oddaĂŚ. DziÂś jest rozprawa w sÂądzie, a – jak wiesz – udowodniĂŞ prawdĂŞ tylko wtedy, gdy bĂŞdĂŞ miaÂł dwĂłch ÂświadkĂłw. Mam jednego Âświadka, ktĂłry widziaÂł, jak poÂżyczaÂłem temu nieuczciwemu czÂłowiekowi pieniÂądze. ProszĂŞ ciĂŞ, abyÂś poszedÂł do sÂądu razem z tym Âświadkiem i tylko stan¹³ obok niego. Nie musisz nic mĂłwiĂŚ ani skÂładaĂŚ zeznaĂą. Gdy dÂłuÂżnik zauwaÂży, Âże dwĂłch ludzi weszÂło razem do sÂądu, zrozumie, Âże to dwaj Âświadkowie i Âże prawda zostanie udowodniona, przestraszy siĂŞ i na pewno przyzna siĂŞ sam do winy”.

Talmud nie ma wÂątpliwoÂści, Âże gdyby uczeĂą zgodziÂł siĂŞ na proÂśbĂŞ nauczyciela, zÂłamaÂłby dziewiÂąte przykazanie: „Nie nie wolno ci ÂświadczyĂŚ (lo taane) przeciwko twojemu bliÂźniemu jako faÂłszywy Âświadek” (Szemot 20, 13).
Sanhedryn.jpg
Wielki Sanhedryn

FaÂłszywym Âświadkom groziÂła bardzo powaÂżna kara za kÂłamstwo lub za zmowĂŞ, szczegĂłlnie w sprawach sadowych, w ktĂłrych oskarÂżonemu za popeÂłniony czyn mogÂła zostaĂŚ wymierzona kara Âśmierci (ÂświadkĂłw musiaÂło byĂŚ – jak wiemy – co najmniej dwĂłch, a wiĂŞc jeÂżeli obaj kÂłamali, to byÂła to najprawdopodobniej zmowa).

We wspó³czesnym europejskim prawie ktoÂś, kto kÂłamie w sÂądzie pod przysiĂŞgÂą, moÂże byĂŚ pociÂągniĂŞty do odpowiedzialnoÂści wy³¹cznie za skÂładanie nieprawdziwych zeznaĂą i kara za takie przestĂŞpstwo nie jest zazwyczaj duÂża (np. w polskim prawie jest to kara pozbawienia wolnoÂści do lat trzech). JednoczeÂśnie osoba oskarÂżana moÂże otrzymaĂŚ czĂŞsto znacznie wiĂŞkszy wyrok. Nie jest to sprawiedliwe. Inaczej wyglÂąda to w prawie Âżydowskim – ogÂłoszonym w Torze.

W Dewarim czytamy: „JeÂżeli [zostanie udowodnione], Âże Âświadek jest Âświadkiem faÂłszywym, ktĂłry ÂświadczyÂł faÂłszywie przeciw swojemu bratu, to uczynisz mu tak samo, jak on [podstĂŞpnie] zamierzaÂł uczyniĂŚ swojemu bratu. I usuniesz zÂło spoÂśrĂłd siebie. (…) Nie ulituj siĂŞ nad [faÂłszywym Âświadkiem. ZapÂłaci swoim] Âżyciem za [prĂłbĂŞ odebrania] Âżycia” (19, 18-21). Te wersety Tory staÂły siĂŞ podstawÂą przykazania 523 wedÂług Sefer hachinuch: „Uczynienia Âświadkom bĂŞdÂącym w zmowie tego, co chcieli uczyniĂŚ oskarÂżonemu”.

Ta sama zasada odnosiÂła siĂŞ takÂże do innych sytuacji, nie tylko do faÂłszywego oskarÂżenia o morderstwo. Gdy w sÂądzie dwĂłch ÂświadkĂłw zeznawaÂło, Âże ktoÂś popeÂłniÂł morderstwo lub inny czyn przestĂŞpczy – czytamy w Gemarze –  a póŸniej zjawiali siĂŞ ludzie, ktĂłrzy twierdzili, Âże byli z tymi Âświadkami w zupeÂłnie innym miejscu, a wiĂŞc ci nie mogli widzieĂŚ zbrodni – znaczyÂło to, Âże sÂą oni w zmowie i obaj kÂłamiÂą. Byli to edim zomemim (podstĂŞpni Âświadkowie). Kara dla nich byÂła identyczna z tÂą, jakÂą otrzymaÂłby oskarÂżony przez nich czÂłowiek, gdyby im uwierzono.

Traktat Talmudu (Makot) poÂświĂŞcony temu zagadnieniu stwierdza, Âże jeÂżeli dwĂłch ÂświadkĂłw skÂłada faÂłszywe zeznania dotyczÂące nieistniejÂącego dÂługu, to jeÂżeli oskarÂżajÂą o np. 200 zuzim, kaÂżdy z nich zapÂłaci karĂŞ 100 zuzim, bo muszÂą podzieliĂŚ siĂŞ swojÂą winÂą.

Jak bardzo regu³y te d¹¿y³y do sprawiedliwoœci udowadnia fakt, ¿e gdy kar¹ dla niewinnego mia³a byÌ ch³osta, fa³szywym œwiadkom odmawiano prawa do dzielenia ich winy tak, jak by³o to w przypadku pieniêdzy. Je¿eli oskar¿ony przez nich mia³ otrzymaÌ np. trzydzieœci uderzeù, to ka¿dy z nich karany by³ 30 uderzeniami i liczba ta nie mog³a byÌ dzielona pomiêdzy dwóch fa³szywych (podstêpnych) œwiadków. Uzasadnienie takiego prawa zwraca uwagê na fakt, ¿e uderzenia trafiaj¹ w miejsca ju¿ bol¹ce, a wiêc ka¿de kolejne uderzenie jest bardziej bolesne od poprzedniego. Dlatego cierpienie ofiary fa³szywych oskar¿eù by³oby znacznie wiêksze (gdyby zosta³a nies³usznie skazana) ni¿ cierpienie k³amliwych œwiadków, je¿eli oni otrzymaliby tylko po piêtnaœcie uderzeù. A to by³oby niesprawiedliwe.


http://the614thcs.com/23.1528.0.0.1.0.phtml

SprĂłbuje siĂŞ przyjrzeĂŚ ale potrzebujĂŞ nieco konkretĂłw:
1. jakie znane osobowoÂści?
2. jakie konkretnie wypowiedzi?
3. jacy znani ksiĂŞÂża?

PodajÂąc liczbĂŞ mnogÂą z pewnoÂściÂą nie bĂŞdziesz miaÂła problemu aby szybko odpowiedzieĂŚ na pytania. Wiesz, niepowaÂżnym byÂłbym gdybym w piÂśmie/zapytaniu skierowanym np. do RM napisaÂł: "a bo jacyÂś znani ludzie mĂłwiÂą jakieÂś tam rzeczy...".

KiedyÂś w RM podobno byÂła audycja poÂświĂŞcona kryzysowi z szczegĂłlnym przyjrzeniem siĂŞ bankom i ich przekrĂŞtom, tam zdaje siĂŞ wspomniano rĂłwnieÂż o pewnej perfidii banku LEHMAN BROTHERS... Czy moÂże to miaÂłaÂś na myÂśli mĂłwiÂąc o antysemityzmie?

jw. Jakim "faktom" zaprzecza katolicyzm? PrzecieÂż popiera historiĂŞ ÂŻydĂłw opisanÂą np. w ST.

Kiaro, jeÂżeli zarzut "faÂłszywego Âświadectwa" opierasz na swojej "wiedzy wewnĂŞtrznej" czy teÂż jakimÂś wciskanym "kodzie peszerowym"... to od razu daj sobie spokĂłj.

Chrzescijanie nie zrobili z Jezusa Boga tylko syna Bozego - ogolnie kazdy jest dzieckiem Bozym, ale Jezus byl wcieleniem shekinah - metatronem, czyli prawie Bogiem - namaszczonym przez Boga :)


http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.godlikeproductions.com/forum1/message1756701/pg1&ei=q4U1T6zeA8bxsgb0opS3DA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=10&ved=0CHcQ7gEwCTgK&prev=/search%3Fq%3Dzohar%2Bmesiah%2Bcoming%2B5773%26start%3D10%26hl%3Dpl%26sa%3DN%26biw%3D886%26bih%3D551%26prmd%3Dimvnso

http://www.sfora.pl/Tajny-raport-Watykanu-Benedykt-XVI-umrze-w-tym-roku-a40397

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://raptureintheairnow.com/history-of-the-jewish-people/2012-the-jewish-year-5773-in-the-zohar&ei=64M1T4GNJI6RswaV4ZW9DA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=8&sqi=2&ved=0CGAQ7gEwBw&prev=/search%3Fq%3Dzohar%2Bmesiah%2Bcoming%2B5773%26hl%3Dpl%26biw%3D886%26bih%3D587%26prmd%3Dimvnso

Kiaro jakÂą politykĂŞ ::)
Zwróci³em tylko uwagê, ¿e do dzisiaj narody ¿yj¹ce obok paùstwa Izrael maj¹ pamiêÌ swojej historii, swojej kultury oraz moralnoœci. Dla nich etyka i prawa narodu ¿ydowskiego nie s¹ im potrzebne bo maj¹ swoje zasady wspó³istnienia. O tym trzeba pamiêtaÌ i to uszanowaÌ.

Wszelkie traktaty filozoficzne, Talmudyczne mĂłwiÂące o sprawiedliwoÂści oraz prawie sÂą i mogÂą byĂŚ waÂżne ale tylko dla tego narodu, ktĂłry je stworzyÂł dla swoich wÂłasnych potrzeb, dla innych sÂą i pozostanÂą im obce. MoÂżna je oczywiÂście poznaĂŚ, ale jako ciekawostkĂŞ kulturowÂą.

Edit. Acha .....i nie jest to antysemityzm. ;D

czyli wg Zoharu mesjasz moze sie pojawic w tym roku (albo zostac przyspieszone jego przyjscie)..wiec skoro Jezus nie byl mesjaszem to jaki teraz bedzie mesjasz Kiaro ?:)

Katolicki antysemityzm historia...

SpoÂłeczeĂąstwo » Antysemityzm

Katolicki antysemityzm [1]
Autor tekstu: Mariusz Agnosiewicz

Kara za ÂśmierĂŚ Jezusa na ÂŻydach dokonana

"ÂŻydzi nie uznali Pana naszego, nie moÂżemy uznaĂŚ ÂŻydĂłw"
Âśw. Pius X

"Cierpienia najdawniejszych chrzeÂścijan wydajÂą siĂŞ bÂłahostkÂą
w porĂłwnaniu z martyrologiÂą ÂŻydĂłw, tym bardziej, Âże ci ostatni,
zgoÂła przeciwnie niÂż tamci, prawie nigdy nie ratowali siĂŞ
odstĂŞpstwem od wiary (...) Czy w roku 1938, w noc krysztaÂłowÂą,
gdy w Niemczech podpalono 191 synagog, a 76 dalszych
zdemolowano, ktokolwiek przypomniaÂł sobie, Âże pierwszymi
podpalaczami synagog byli biskupi i ÂświĂŞci KoÂścioÂła
katolickiego? Czy wĂłwczas, gdy Hitlerowcy wprowadzili gwiazdĂŞ
Dawida jako obowiÂązkowy znak dla ÂŻydĂłw, gdy zaczĂŞli ich
ograbiaĂŚ, eliminowaĂŚ, zagazowywaĂŚ, przypomniano sobie, iÂż
wyró¿niaj¹c¹ odzie¿ narzucili ¯ydom ju¿ œredniowieczni
chrzeÂścijanie, iÂż to oni pozbawiali ÂŻydĂłw mienia, wypĂŞdzali ich
z wielu wspĂłlnot i krajĂłw, skupiali ich w gettach i mordowali ich, a
ofiary liczyÂło siĂŞ w setkach tysiĂŞcy?"
Deschner

"Ci wszyscy, ktĂłrzy nie dopatrujÂą siĂŞ Âżadnego pokrewieĂąstwa
miĂŞdzy chrzeÂścijaĂąskÂą a rasistowskÂą czy wrĂŞcz nazistowskÂą
nienawiÂściÂą do ÂŻydĂłw, niech odpowiedzÂą na pytanie: czy Szoah
byÂłoby moÂżliwe, gdyby na przestrzeni wiekĂłw wÂśrĂłd chrzeÂścijan
i ÂŻydĂłw panowaÂła choĂŚby taka atmosfera tolerancji i szacunku,
jaka panuje dzisiaj?"
o. StanisÂław MusiaÂł, jezuita [ 1 ]

"Od poczÂątku chrzeÂścijanie patrzyli na wszystkich ÂŻydĂłw jak na odszczepieĂącĂłw, umyÂślnie Âślepych, zabĂłjcĂłw Chrystusa, odrzuconych przez Boga, naraÂżonych na Jego gniew i, co najokrutniejsze, pozbawionych przebaczenia. ÂŚw. Jan Chryzostom, mĂłwiÂąc za wielu ojcĂłw KoÂścioÂła, nazywaÂł synagogĂŞ domem publicznym i teatrem, jaskiniÂą zbĂłjcĂłw, legowiskiem dzikich zwierzÂąt. ÂŻydzi nie byli lepsi od ÂświĂą czy koz³ów. Jad taki jak ten doprowadziÂł do wzmoÂżonych nawrĂłceĂą ÂŻydĂłw (jeszcze Pius IX si³¹ nawracaÂł ÂŻydĂłw na wiarĂŞ katolickÂą — przyp.), przeÂśladowaĂą, pogromĂłw, mordowania tysiĂŞcy. W 1215 r. Innocenty III wydaÂł dekret nakazujÂący ÂŻydom noszenie wyró¿niajÂącego stroju i pozostawanie niezauwaÂżalnymi w okresie Wielkiego Tygodnia. PaweÂł IV (1555-9) wynalazÂł pojĂŞcie getta. ÂŚwiĂŞta Inkwizycja publicznie paliÂła Âżydowskie ksi¹¿ki ³¹cznie z Talmudem. Wiek za wiekiem ÂŻydĂłw oÂśmieszano, twierdzÂąc Âże wydzielajÂą diaboliczny smrĂłd, foetor judaicus. Byli pozbawieni moÂżliwoÂści wszelkich normalnych sposobĂłw zarabiania na Âżycie, zmuszani do zajmowania siĂŞ lichwÂą, zajĂŞciem zbyt nikczemnym dla chrzeÂścijanina, za co potem wieszano na nich psy. BywaÂły okresy podczas wojen krzyÂżowych czy czarnej zarazy, gdy caÂłe oÂśrodki Âżydowskie byÂły niszczone, a ludzi wyrzynano tysiÂącami lub zsyÂłano na tuÂłaczkĂŞ. Jednym zdaniem chrzeÂścijanie byli prekursorami nazistĂłw; to papieÂże podsunĂŞli Hitlerowi niektĂłre z jego najlepszych pomys³ów. A caÂła rzecz byÂła drobiazgowo przygotowana w samych Ewangeliach." (Peter de Rosa [Zobacz ÂźrĂłdÂło] )

Zdaje mi siê, ¿e pomimo czêstych zapewnieù mediów i polityków Polacy do dziœ s¹ ska¿eni antysemityzmem, który tkwi w ich œwiadomoœci oraz podœwiadomoœci. Musi up³yn¹Ì jeszcze wiele wody w Wiœle nim uleczy siê nasz naród z tej chrzeœcijaùskiej choroby. We mnie tkwi jedynie z³oœÌ na ¿ydów z powodu ich religii, której œwiête pisma zarazi³y Europê, lecz czy ¯ydzi tego chcieli...?

Dzieje antysemityzmu

W roku 388 ma miejsce pierwsze spalenie synagogi. Nakaz wyda³ biskup Kalinikonu (nad Eufratem). Kiedy cesarz Teodozjusz domaga³ siê ukarania podpalaczy, œw. Ambro¿y, biskup Mediolanu, stan¹³ w ich obronie i z³o¿y³ oœwiadczenie nastêpuj¹cej treœci: "Oœwiadczam ¿e to ja podpali³em synagogê, ¿e ja wyda³em i takie polecenie, i¿by nie by³o ju¿ miejsca, w którym nie czci siê Chrystusa" (Epistulae 40).Cesarz nie wykaza³ jednak nale¿ytej gorliwoœci wype³niania poleceù biskupa. Wówczas ten w czasie mszy, na której obecny by³ cesarz, stwierdzi³, ¿e rozkaz ukarania chrzeœcijaùskich bandytów odpowiedzialnych za zburzenie ¿ydowskiej synagogi oraz heretyckiej œwi¹tyni w jednym z miast na wschodzie Cesarstwa by³o wielkim b³êdem. Wymóg³ wtedy na panuj¹cym przysiêgê, ¿e ten odwo³a ten rozkaz. Od tego czasu cesarz bardzo niechêtnie odnosi³ siê do biskupa, gdy jednak ten odmówi³ Teodozjuszowi mo¿liwoœci przyst¹pienia do komunii "g³êboko religijny cesarz za³ama³ siê ca³kowicie, odby³ publiczn¹ pokutê i od tej pory ca³kowicie ulega³ biskupowi" (W³adys³aw Dziewulski [Zobacz Ÿród³o] )

W IV w. Jan Chryzostom, Ojciec KoÂścioÂła wygÂłosiÂł w Antiochii siedem kazaĂą "przeciwko ÂŻydom"

Rok 415 — z inicjatywy arcybiskupa Cyryla Aleksandryjskiego (patriarchÂą Aleksandrii byÂł od 412) doszÂło do konfiskaty wszystkich Âżydowskich synagog (ktĂłre zamieniono nastĂŞpnie w chrzeÂścijaĂąskie koÂścioÂły, synagoga aleksandryjska zostaÂła zburzona) oraz wygnania ÂŻydĂłw z Aleksandrii

ÂŻydzi we Francji

538 r. — trzeci synod w Orleanie zabroniÂł ÂŻydom wychodzenia na ulice w drugiej poÂłowie Wielkiego Tygodnia
581 r. — synod w Mâcon przypomniaÂł wczeÂśniejsze zakazy oraz za¿¹daÂł, aby ÂŻydzi kÂłaniali siĂŞ ksiĂŞÂżom katolickim oraz wstawali na ich widok
1182 — krĂłl Filip August wypĂŞdza ÂŻydĂłw z Francji i konfiskuje ich mienie

Obraz Marka Oberlandera „NapiĂŞtnowani" (1955) „ width=1215 — czwarty sobĂłr lateraĂąski (Innocenty III) zakazaÂł ÂŻydom piastowania urzĂŞdĂłw w paĂąstwach chrzeÂścijaĂąskich oraz wychodzenia na ulice w dniach obchodzenia chrzeÂścijaĂąskich ÂświÂąt, a takÂże nakazaÂł im noszenie wyró¿niajÂącej siĂŞ odzieÂży lub odznak.

ÂŻydzi w Niemczech

1298 — w RĂśttingen (Bawaria) oskarÂżono ÂŻydĂłw o zbezczeszczenie hostii. StanowiÂło to wytÂłumaczenie dla rzezi zorganizowanej przez katolickiego szlachcica Rindfleischa, ktĂłre wespó³ z innymi katolikami wybiÂł wszystkich ÂŻydĂłw zamieszkaÂłych w RĂśttingen oraz zniszczyÂł niemalÂże 140 innych osad Âżydowskich.. Jak tÂłumaczyÂł — byÂł to rozkaz Pana Boga. Kiedy Niemcy mieli juÂż precedens, wiedzieli jakÂą z przewrotnoÂściÂą ÂŻydzi odnoszÂą siĂŞ do ÂświĂŞtych opÂłatkĂłw, toteÂż od tamtej oskarÂżenie o profanacjĂŞ hostii powtarzaÂło siĂŞ co jakiÂś czas. Z czasem zarzut zmodyfikowano i dowiedziono ÂŻydom, iÂż nakÂłuwali hostie gwoÂździami, aby krwawiÂły. W ten sposĂłb ÂŻydzi mieli odtwarzaĂŚ mĂŞkĂŞ Jezusa. Warto tutaj wspomnieĂŚ o chlubnej postawie krĂłla polskiego Zygmunta Augusta, ktĂłry odrzucaÂł podobne pomĂłwienia, mĂłwiÂąc, Âże nie jest "aÂż tak gÂłupi aby uwierzyĂŚ, Âże z pokÂłutej hostii krew pociecze" (Jasienica)
1337 — w Deggendorfie powtĂłrzyÂło siĂŞ to co w RĂśttingen (g³ównÂą inspiracjÂą owego mordu byÂła zapewne chĂŞc uwolnienia siĂŞ od poÂżyczek, ktĂłre pozaciÂągali u Âżydowskich lichwiarzy)
1349 — rok "najgorszy dla niemieckich ÂŻydĂłw przed dojÂściem Hitlera do wÂładzy" — w Strasburgu spalono dwa tysiÂące ÂŻydĂłw, zaÂś majÂątek rozdzielono miĂŞdzy chrzeÂścijan; wymordowano w sumie ca³¹ ÂżydowskÂą ludnoœÌ ok. 350 gmin (ofiary najczĂŞÂściej palono Âżywcem). NiemalÂże wszyscy odrzucili propozycjĂŞ przejÂścia na wiarĂŞ chrzeÂścijaĂąskÂą, wybierajÂąc mĂŞczeĂąstwo.

Wygnanie ÂŻydĂłw z Hiszpanii

"KrĂłlowie katoliccy, Ferdynand i Izabela, ustanowili w Hiszpanii nowy katolicyzm, ktĂłrego sÂłuÂżby i instytucje dziaÂłaÂły niezaleÂżnie od dyktatu Rzymu. Przypuszczalnie najwaÂżniejszym wyrazem nowego stosunku KoÂścioÂła do paĂąstwa byÂła inkwizycja, a inkwizycjĂŞ ustanowiono po to, by pilnowaĂŚ, Âżeby conversos, nie stali siĂŞ odstĂŞpcami wyznajÂącymi potajemnie judaizm, podczas gdy oficjalnie podtrzymywaliby, Âże sÂą chrzeÂścijanami. Conversos byli celem powszechnej furii, podczas pogromu w 1391r., byÂło teÂż pewne, Âże kaÂżdy ruch przeciwko ÂŻydom uzyska powszechnÂą, spoÂłecznÂą aprobatĂŞ. W 1492 r. w ciÂągu trzech miesiĂŞcy po podboju mauretaĂąskiego emiratu Grenady wÂładca wydaÂł edykt nakazujÂący wygnanie wszystkich praktykujÂących ÂŻydĂłw. Wielu opowiedziaÂło siĂŞ wtedy za przyjĂŞciem chrzeÂścijaĂąstwa tylko dlatego, by unikn¹Ì wydalenia. Za jednym zamachem krĂłlowie katoliccy prawdopodobnie podwoili liczbĂŞ potencjalnych odstĂŞpcĂłw — conversos, przeciwko ktĂłrym moÂżna by skierowaĂŚ potĂŞgĂŞ inkwizycji. Co najmniej sto tysiĂŞcy ÂŻydĂłw opuÂściÂło wtedy HiszpaniĂŞ. Wygnanie nie byÂło w tym przypadku nowoÂściÂą, Edward I nakazaÂł to samo ÂŻydom w Anglii juÂż w 1290 roku, lecz uderzajÂące jest to, Âże w przypadku Hiszpanii nastÂąpiÂł kres wielowiekowej koegzystencji ÂŻydĂłw i chrzeÂścijan. Wiele innych paĂąstw obraÂło podobnÂą politykĂŞ mniej wiĂŞcej w tym samym czasie. Wielu ÂŻydĂłw, ktĂłrzy opuÂścili HiszpaniĂŞ, udaÂło siĂŞ do Portugalii, gdzie jednak nakazano podobne wygnanie w roku 1497, poza tym nastÂąpiÂła caÂła seria wygnaĂą ÂŻydĂłw z ró¿nych paĂąstw ÂŚwiĂŞtego Cesarstwa Rzymskiego w okresie pomiĂŞdzy mniej wiĂŞcej 1470 a 1520 rokiem. NastÂąpiÂły dalsze wydalenia: zmuszano ÂŻydĂłw do opuszczenia Saksonii (1537), miast Turyngii (1540), KsiĂŞstwa Hanoweru i LĂźneburga (1553), Palatynatu (1573) i ÂŚlÂąska (1582)." (Richard Mackenny [ 3 ])

ÂŻydzi sefardyjscy

"Rzym przyj¹³ przychylnie Âżydowskich uchodÂźcĂłw — co dziwne — mimo Âże wraz z ustanowieniem inkwizycji wedÂług zasad hiszpaĂąskich z 1542 r. conversos stali siĂŞ powszechnie podejrzani, a Pius V wypĂŞdziÂł ÂŻydĂłw ze swoich terytoriĂłw w 1569 r.. W innych miejscowoÂściach w pó³nocnych WÂłoszech, chrzeÂścijaĂąskie banki poÂżyczkowe (monti di pieta) pozwoliÂły ÂŻydom na pewnÂą konkurencjĂŞ w dziedzinie udzielania poÂżyczek i ostateczna zgoda lub niezgoda na obecnoœÌ ÂŻydĂłw w spoÂłeczeĂąstwie zdawaÂła siĂŞ zaleÂżeĂŚ nie od wiĂŞkszego lub mniejszego stopnia tolerancji, lecz raczej od tego, czy ekonomiczne korzyÂści wynikajÂące z pozwolenia im na pozostanie przewyÂższaÂły nad korzyÂściami religijnymi, wynikajÂącymi ze zmuszania ÂŻydĂłw do opuszczania danego miejsca.

Tak byÂło bez wÂątpienia w przypadku Wenecji. ÂŻydzi byli obecni w mieÂście w XIV w. PowiÂązania handlowe Wenecji ze wschodnim rejonem Morza ÂŚrĂłdziemnego i z pó³nocnÂą EuropÂą przyczyniÂły siĂŞ do zaÂłoÂżenia gmin Âżydowskich w Lewancie i w Niemczech. Wygnania z Pó³wyspu Iberyjskiego sprawiÂły, Âże duÂża liczba ÂŻydĂłw pontyjskich (zachodnich) zostaÂła wepchniĂŞta do miast, poza tym nastÂąpiÂł rĂłwnieÂż napÂływ uchodÂźcĂłw z terenĂłw WÂłoch kontynentalnych podczas wojen wÂłoskich. Te ostatnie wydarzenia spowodowaÂłyzaÂłoÂżenie dzielnicy Âżydowskiej w Wenecji: pierwsze getto europejskie wziĂŞÂło swojÂą nazwĂŞ od starej odlewni w tej czĂŞÂści miasta, ktĂłrÂą rzÂąd przeznaczyÂł dla swoich Âżydowskich mieszkaĂącĂłw. W XIV wieku ÂŻydzi wynegocjowali szereg ukÂładĂłw z rzÂądem NajjaÂśniejszej Republiki, pÂłacÂąc za koncesje lub condotte, ktĂłre potwierdzaÂły ich przywileje handlowe. W ten sposĂłb rzÂąd mĂłgÂł ciÂągn¹Ì zyski ekonomiczne z powiÂązaĂą handlowych ÂŻydĂłw sefardyskich [ÂŻydzi wypĂŞdzeni z Pó³wyspu Iberyjskiego] z imperium osmaĂąskimi korzystaĂŚ z poÂżyczek udzielanych przez ÂŻydĂłw wÂłoskich lub niemieckich. Wenecja nie posiadaÂła Âżadnych bankĂłw poÂżyczkowych prowadzonych przez chrzeÂścijan, patrycjusz Sanudo, pamiĂŞtnikarz wenecki, tak to sformuÂłowaÂł: „ÂŻydzi sÂą niezbĂŞdni ze wzglĂŞdu na biednych". (...)

Katolicki antysemityzm [2]
Autor tekstu: Mariusz Agnosiewicz

W póŸniejszych latach XVI stulecia ÂŻydzi zaczĂŞli w coraz wiĂŞkszej liczbie osiedlaĂŚ siĂŞ w Niderlandach — wyraÂźnie trzymajÂąc siĂŞ szlakĂłw handlowych i byĂŚ moÂże w wyniku pró¿ni w ukÂładzie siÂł politycznych, kÂładÂąc podwaliny ich sÂłynnej prosperity w autentycznie tolerancyjnym spoÂłeczeĂąstwie Holandii ZÂłotego Wieku. Poza tym ÂŻydzi osiedlali siĂŞ rĂłwnieÂż w Austrii i w Czechach, gdzie wÂładze zdawaÂły siĂŞ obojĂŞtne lub bezsilne; innymi oÂśrodkami osadnictwa staÂły siĂŞ rĂłwnieÂż BaÂłkany, Litwa i przede wszystkim Polska — innymi sÂłowy, ÂŻydzi osiedlali siĂŞ tam, gdzie paĂąstwo byÂło stosunkowo sÂłabe.
NaraÂżeni na gorszy los z powodu wyznawanej wiary, tolerowani od czasu do czasu ze wzglĂŞdu na ich ekonomicznÂą uÂżytecznoœÌ, cieszÂący siĂŞ najwiĂŞkszy bezpieczeĂąstwem w tych krajach, gdzie wÂładza paĂąstwa byÂła najsÂłabsza — te dzieje historii ÂŻydĂłw w XVI wieku przypominajÂą los owych spoÂłecznoÂści chrzeÂścijaĂąskich, ktĂłrych wyznania nie decydowaÂło siĂŞ przyj¹Ì Âżadne paĂąstwo." (Richard Mackenny [ 4 ])

ÂŻydzi w Polsce

Na tym europejskim tle polska wyró¿niaÂła siĂŞ bardzo korzystnie. PrzeÂśladowania ÂŻydĂłw, jeÂśli wystĂŞpowaÂły to byÂły zawsze inicjatywÂą duchowieĂąstwa, jak pisze Deschner: "WyjÂątkowa byÂła jedynie postawa krĂłlĂłw polskich. Ci ostatni nawet zachĂŞcali ÂŻydĂłw do imigracji, i to pomimo oporu ze strony kleru" [Zobacz ÂźrĂłdÂło] . Tym bardziej przykre sÂą wiĂŞc dzisiejsze antypolskie wystÂąpienia ÂŻydĂłw, ktĂłrzy nie chcÂą pamiĂŞtaĂŚ o chlubnych rysach naszych wzajemnych stosunkĂłw, zacietrzewiajÂąc siĂŞ jedynie nad póŸniejszymi przejawami antysemityzmu. Nigdy bodajÂże Âżadne paĂąstwo nie byÂło tak przychylne ÂŻydom, jak Polska, a Âświadczy o tym zapewne fakt, Âże u progu czasĂłw nowoÂżytnych Polska staÂła siĂŞ najwiĂŞkszym skupiskiem Âżydowskim. Nigdy teÂż Âżadne paĂąstwo nie byÂło przez ÂŻydĂłw tak bardzo znienawidzone jak Polska — ich najwiĂŞksza matka...

Zobacz teÂż: Tumulty antyÂżydowskie w Polsce

***

O tym jak poirytowani byli ¯ydzi postaw¹ chrzeœcijan œwiadczy zapewne kr¹¿¹ca wœród nich w œredniowieczu historyjka Tol'doth Yeshu, o chrzeœcijaùskim Bogu. "Opowiada ona o tym, jak matka Jezusa zosta³a zmuszona do seksu z obcym, którego mylnie wziê³a za swego narzeczonego. By³a podwójnie dotkniêta, bo w tym czasie mia³a menstruacjê. Jezus, bêkart w ka¿dym calu, wyrós³ na czarnoksiê¿nika. Nauczy³ siê niewypowiedzianego Imienia Bo¿ego i wykorzystywa³ go do przeklinania wielu rzeczy, w tym drzew. Gdy po nikczemnym ¿yciu doszed³ do ukrzy¿owania, ¿adne drzewo nie mog³o go unieœÌ, bo usycha³o wskutek jego mamrotania imienia Bo¿ego. Ale kapusta to nie drzewo, wiêc zosta³ powieszony na kapuœcianym g³êbie. Ogrodnik wyrzuci³ jego cia³o z grobu i wrzuci³ do kana³u. Jego uczniowie, znalaz³szy pusty grób twierdzili, ¿e zmartwychwsta³ do momentu, gdy cia³o wy³owiono z wody i przeci¹gniêto ulicami przywi¹zane do koùskiego ogona." [Zobacz Ÿród³o] . Historyjka ta w ca³oœci znajduje siê tutaj (po angielsku): http://ccat.sas.upenn.edu/~humm/Topics/JewishJesus/toledoth.html

***

Jednanie ÂżydĂłw i chrzeÂścijan poczĂŞte w wieku XVIII przez Pana de Voltaire’a:

"MiÂłoÂściÂą wiedzion, przychodzĂŞ do was ze sÂłowem. SÂłuchajcie! WieszaliÂśmy was przez stulecia z psami i jako psy. WyrywaliÂśmy wam zĂŞby. ChciwoœÌ nasza (i wasza) nie znaÂła granic. ÂŚcigano was, szczuto, dzieĂą i noc bez miary i litoÂści. Jednego dnia wypĂŞdzono z miasta i kraju, aby zagarn¹Ì wasze majÂątki, nazajutrz, gdy kiesa byÂła pusta, zawracano was z drogi. A wyÂście wracali! Za prawo oddychania powietrzem w tej kloace wybieraliÂśmy od was, szczury, - haracz. BywaÂło gorzej. Tu i Ăłwdzie, o kaÂżdej porze, dla bÂłahych powodĂłw i bez powodu pÂłonĂŞliÂście na stosach, jak suche drewna. Tu i Ăłwdzie wycinano was w pieĂą. Widzicie, Âże nie przeczĂŞ — raczej twierdzĂŞ, Âże chrzeÂścijaĂąstwo przyniosÂło Bogu ofiary w ludziach. I caÂła ró¿nica miĂŞdzy nami byÂła ta, Âże nasi kapÂłani, zachowujÂąc naboÂżne pozory, smaÂżyli was na wolnym ogniu rĂŞkoma Âświeckich pacho³ów, zaÂś kapÂłani wasi czynili niegdyÂś to samo — wÂłasnorĂŞcznie. ByliÂście w Palestynie wybranym ludem okrucieĂąstwa i fanatyzmu. ByliÂśmy wam podobni… w Europie. Przyjaciele, puœÌmy wszystkie okropnoÂści w niepamiĂŞĂŚ…"


http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,525


Wspó³czeÂśni dwaj bardzo znani katoliccy antysemici to ks. Rydzyk oraz ks. Natanek o reszcie  nie chce mi siĂŞ wspominaĂŚ bo nie o personalia mi chodzi a o fakt istnienia.

Janusz nie piszĂŞ o stosowaniu praw Âżydowskich w paĂąstwach oÂściennych a w Israelu. Niech kaÂżdy Âżyje tak by nie zagraÂżaÂł Âżyciu innych i nie wymuszaÂł swoich praw na sÂąsiadach.

quetzalcoatl44 kaÂżdy kto niesie w sobie IskrĂŞ BoÂża jest dzieckiem Boga i Shekinah bez wyjÂątku , Jezus byÂł a raczej jest ( bo nic siĂŞ nie zmieniÂło) piĂŞknÂą i wielkÂą EnergiÂą mocÂą swojÂą niewiele mniejszÂą od StwĂłrcy. Na tym polega Jego wyjÂątkowoœÌ , jednak ÂżyjÂąc na ziemi byÂł CzÂłowiekiem o nieprzeciĂŞtnych moÂżliwoÂściach wÂłaÂśnie ze wzglĂŞdu na to jakom Energiom wcielonÂą On jest. Ale ... nic nie zmienia faktu iÂż byÂł i jest uczonym , wyksztaÂłconym i bardzo mÂądrym prawym i dobrym  ÂŻydem jako Jeszua. i to katolicy zrobili sobie z niego CzÂłowieka ÂŻyda swojego Boga w 3 osobach.

Kiara :) :)

Jezus wypelnil wszystkie przepowiednie mesjanskie, to czy byl mesjaszem czy nie ? :)

Jezus nie wypeÂłniÂł wszystkich przepowiedni mesjaĂąskich ( niestety ludzie jeszcze nie byli na to gotowi , staÂło siĂŞ co siĂŞ staÂło), co dla mnie nie zmienia faktu iÂż byÂł Mesjaszem. ByÂł ale nie dane mu byÂło zrealizowaĂŚ wszystkiego co mĂłgÂł dla Ludzi uczyniĂŚ.
Jednak wedle tradycji Âżydowskiej nie zostaÂł uznany Mesjaszem , bo nie wypeÂłniÂł wszystkich Âżydowskich przepowiedni dotyczÂących Mesjasza.

Kiara :) :)

hm nie wypelnil bo go skazano na smierc-ale wszystkie przepowiednie odnosily sie do niego...wiec innego Mesjasza juz nie bedzie skoro byl nim Jezus, czy uwazasz ze teraz przyjdzie prawdziwy mesjasz wg Zoharu ? :)

ale wlasnie nawet Zohar nie neguje Jezusa jako mesjasza (i pojecia 3 sw) i syna Boga metatrona - co moze miec zwiazek z arka przymierza :)

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://rabdavis.org/Vayechi.htm&ei=P6s1T-jRHMfbtAaNvbW_DA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=5&ved=0CEMQ7gEwBDgU&prev=/search%3Fq%3Dmesiah%2Bzohar%26start%3D20%26hl%3Dpl%26sa%3DN%26biw%3D981%26bih%3D524%26prmd%3Dimvnsob

Hmmm... i powiedziaÂł to na antenie RM?  :]

Nie widzĂŞ Âżadnego takiego pokrewieĂąstwa. PrzypomnĂŞ, Âże w obozach zagÂłady obok ÂŻydĂłw ginĂŞli teÂż Polacy, bardzo wielu PolakĂłw. Dlatego stawianie w jednym zdaniu obok siebie jakiejÂś domniemanej nienawiÂści chrzeÂścijaĂąskiej i nazistowskiej wobec ÂŻydĂłw jest bezczelnoÂściÂą Kiaro i kpieniem z cierpienia ludzi wymordowanych podczas II w.Âś. Gdyby katolicyzm kierowaÂł siĂŞ nienawiÂściÂą do ÂŻydĂłw - to jak mĂłgÂłby stawiaĂŚ za wzĂłr tylu spoÂśrĂłd nich? Martyrologia ÂŻydĂłw byÂła moÂżliwa rĂłwnieÂż dlatego, Âże obarczano i przypisywano im czyny ktĂłrych nie popeÂłniali, a zaistniaÂłe wystĂŞpki wyolbrzymiano, manipulowano statystykami, rzucano niesprawdzone pomĂłwienia i pogÂłoski. Kiaro podobnÂą politykĂŞ uprawiasz na tym forum wobec katolikĂłw, dokÂładnie takie same metody "piÂśmiennicze" - "gdzieÂś ktoÂś sÂłyszaÂł, gdzieÂś ktoÂś mĂłwiÂł" a jak prosi siĂŞ o konkrety to "nie muszĂŞ rozmawiaĂŚ", "przecieÂż powszechnie wiadomo..."

No to mnie zaskoczyÂłaÂś - ciekawe wobec tego dlaczego w imiĂŞ tej nienawiÂści ktĂłrÂą opisujesz apostoÂłowie nie powyrzynali siĂŞ nawzajem?
Kiaro, skoro byli spychani ma margines i jak wyÂżej NAPISAÂŁAÂŚ pozbawiani moÂżliwoÂści zarobku to SKÂĄD mieli pieniÂądze na Âżycie, nie wspominajÂąc o poÂżyczkach?

Kiaro czy moÂżesz mi odpowiedzieĂŚ na pytanie: Dlaczego antykatolicyzm nie jest piĂŞtnowany na rĂłwni z antysemityzmem? Dlaczego dopisywanie katolikom po cichu wielu rzeczy do rachunku jest przedstawiane jako potrzebna krytyka, a ewentualne zastrzeÂżenia co do niektĂłrych zachowaĂą ÂŻydĂłw piĂŞtnowane sÂą z automatu jako antysemityzm?

Tak, ta na wskroÂś katolicka Polska...

I tym roÂżnie siĂŞ rzeczowa krytyka, ktĂłra moÂże prowadziĂŚ do konstruktywnych wnioskĂłw i polepszeniu relacji, prĂłby wzajemnego zrozumienia stanowisk od krytykanctwa - przesiÂąkniĂŞtego pogardÂą i nienawiÂściÂą. DopĂłki bĂŞdziemy jako argumenty i dowody na wczeÂśniej wypowiedziane sÂłowa uÂżywali: "o reszcie  nie chce mi siĂŞ wspominaĂŚ bo nie o personalia mi chodzi a o fakt istnienia" dopĂłty bĂŞdziemy podsycali jakieÂś animozje. Teraz wywijasz siĂŞ od podania personaliĂłw, konkretnych przypadkĂłw, a wczeÂśniej jakoÂś nie przeszkadzaÂło Ci aby powiedzieĂŚ, Âże jest ich bardzo wiele i sÂą to znane osoby - no skoro znane to zapewne i Ci i nam. Tyle tylko, Âże gdybyÂś wskazaÂła kilka z tego przecieÂż "jakÂże licznego grona" nie byÂłoby juÂż tak Âłatwo utrzymaĂŚ tej linii oskarÂżeĂą.  Widzisz Kiaro, dlatego powyÂższa Twoja wypowiedÂź dowodzi, Âże bazujesz na stereotypach i zasÂłyszanych informacjach, zasÂłyszanych wÂśrĂłd sobie podobnych.
A moglibyœmy siê skupiÌ na konkretnym przypadku, konkretnych s³owach, zastanowiÌ siê dlaczego tak siê dzieje, kto upowa¿ni³ tak¹ osob¹ do wypowiadania danych s³ów oraz czy siê z nimi identyfikujemy. "Problemem" - z którego zdajesz sobie doskonale sprawê - by³oby, ¿e nale¿a³oby mówiÌ konkretnie i ewentualne naci¹gactwo i intencje szybko wysz³yby na jaw.

Unik, kolejny. Dlaczego mamy nie pisaÌ o tym? Przecie¿ to nierozerwalnie zwi¹zane z ¯ydami. Mo¿e w³aœnie rozmowa na ten temat pozwoli zrozumieÌ nam co tam siê dzieje, czy tam antysemityzm ma jakieœ podstawy, przyczyny. Czy jest jakieœ wyjœcie z tego b³êdnego ko³a nienawiœci.

Móg³bym podaÌ opinie wykszta³conych ¯ydów, którzy twierdzili, ¿e najwiêkszymi antysemitami s¹... sami ¯ydzi. A antysemityzm jest im potrzebny aby móc za³atwiaÌ ró¿ne sprawy:

“Utajony rasizm praktykowany przez ÂŻydĂłw w stosunku do obcoplemiennych, wÂśrĂłd ktĂłrych przyszÂło im ÂżyĂŚ, prĂŞdzej czy póŸniej powoduje otwartÂą i oczywistÂą reakcjĂŞ dotkniĂŞtych tym “gojĂłw”. Reakcja takowa natychmiast zostaje skarcona jako ? Antysemityzm !” – pisarz Âżydowski Louis Golding, “The Jewish Problem”

“Zaniechanie przez bardzo wpÂływowÂą i bogatÂą spoÂłecznoœÌ ÂŻydĂłw amerykaĂąskich, powaÂżnych i obiektywnych badaĂą przypadkĂłw antysemityzmu jest znamienne. Ani religijni ani Âświeccy przywĂłdcy wielu Âżydowskich organizacji nie chcÂą straciĂŚ tej potĂŞÂżnej broni, jakÂą jest uprzedzenie rasowe do obcoplemiennych i przywiÂązanie do wiary…. Jest to spisek rabinatu, Âżydowskich nacjonalistĂłw, jak i innych przywĂłdcĂłw zorganizowanego ÂŻydostwa, trzymajÂącego zawsze orĂŞÂż uprzedzenia rasowego w zanadrzu.” – dr. Alfred Lilienthal Âżydowski historyk, “Druga strona monety” (The other side of coin)

“Tyle sie plecie o antysemityzmie i antysemitach… Jezeli kogos nazywaja antysemita – niekoniecznie musi on nim byc naprawde” I.Bubis, lider niemieckich Zydow, 1998

“Zyd wspolczesny nie moze zyc bez antysemityzmu. Jesli antysemityzm gdzies nie istnieje – on go stworzy. Dzisiejsi Zydzi sa jak kobiety – pragna wladzy, nie jawnej, lecz zakamuflowanej.” - I. B. Singer, noblista, wielki pisarz zydowski

Oczywiœcie by³bym k³amc¹ gdybym stwierdzi³, ¿e antysemityzmu nie ma, ¿e jest wymyœlony. Jednak nale¿y obiektywnie i rzetelnie podejœÌ do tematu i nie rzucaÌ ogólnikami ale opieraÌ siê równie¿ na konkretach i dopiero na ich podstawie wysnuwaÌ ogólniejsze wnioski, a nie na odwrót.

MojÂą odpowiedziÂą jest mĂłj pierwszy post ,tam gdzie nie ma 100% dowodĂłw jest plotka.

********

Bardzo duÂżo osĂłb zawziĂŞcie przekazuje gdzieÂś zasÂłyszane , gdzieÂś przeczytane negatywne bardzo informacje o ÂŻydach , Judaizmie i idei Syjonizmu ÂŻydowskiego.
Zazwyczaj bardzo maÂło jest w tym prawdy a jeÂżeli jest to wykrzywiona , zdeformowana przez wszelakie intencje  anty.....

Niestety zakwalifikowaĂŚ te informacje naleÂży jako plotki.
A co mĂłwi Judaizm o plotkach?

W¹tek ten chcia³a bym poœwiêciÌ aspektowi etyki Judaizmu nie polityce Israela , bowiem zdajê sobie sprawê z faktu i¿ ró¿norodnoœÌ ideologii i pogl¹dów ludzkich tworzy niesamowity zestaw decyzji , które nie wszystkie s¹ dobre , prawid³owe i piêkne. Bardzo du¿o jest b³êdnych jak w ka¿dym paùstwie niezale¿nie od ustroju.

Kiara  :) :)



PLOTKA

Plotka powoduje nieodwracalne krzywdy. Judaizm uwaÂża, Âże plotka zabija tego, ktĂłry jÂą wypowiada, tego, ktĂłry jej sÂłucha, i tego, o ktĂłrym siĂŞ w tej plotce mĂłwi.

Czytaj¹c ostatnie komentarze na salonie24 czy w innych mediach na wiele ró¿nych tematów, w tym na te zwi¹zane z Wielk¹ Orkiestr¹ Œwi¹tecznej Pomocy i jej "dyrygentem" stwierdziliœmy, ¿e Czytelników mo¿e zainteresowaÌ pogl¹d judaizmu na zagadnienie plotki. Odnosi siê to np. do pisania o "ojcach z MO", "dziadkach z Wehrmachtu", czy te¿ przypisywanie niecnych intencji ró¿nym szlachetnym przedsiêwziêciom.

PoniÂżej przedstawiamy fragmenty obszernego tekstu opublikowanego na stronie:

http://the614thcs.com/19.47.0.0.1.0.phtml

 

 

MieszkaÂł kiedyÂś w sztetlu czÂłowiek, ktĂłry oplotkowywaÂł rabina.

Pewnego dnia poczuÂł wyrzuty sumienia, poszedÂł do rabina i poprosiÂł go o przebaczenie za rozsiewanie plotek o nim.

Rabin nakaza³ mu wzi¹Ì kilka poduszek wype³nionych pierzem, zanieœÌ je na wzgórze, przeci¹Ì je i wypuœciÌ pierze na wiatr.

CzÂłowiek ten poszedÂł wiĂŞc na wzgĂłrze, zabierajÂąc ze sobÂą poduszki, poprzecinaÂł je i wypuÂściÂł z nich pierze, ktĂłre natychmiast porwaÂł wiatr. WrĂłciÂł potem do rabina i zawiadomiÂł go, Âże wykonaÂł jego polecenie.

- Czy teraz mi przebaczasz?” – zapytaÂł.

- To jeszcze nie wszystko – odpowiedziaÂł rabin –  wykonaj jeszcze jednÂą czynnoœÌ: teraz idÂź i zbierz z powrotem caÂłe pierze.

- To niemoÂżliwe – odpowiedziaÂł plotkarz - porwaÂł je wiatr i uniĂłsÂł daleko.

- Ano wÂłaÂśnie! – odpowiedziaÂł rabin – Nie mam wÂątpliwoÂści, Âże ÂżaÂłujesz tego, co mi uczyniÂłeÂś, ale czy naprawienie krzywdy wyrzÂądzonej sÂłowami nie jest rĂłwnie nierealne, jak zebranie pierza porwanego przez wiatr?

...

Plotka powoduje nieodwracalne krzywdy. Judaizm uwaÂża, Âże plotka zabija tego, ktĂłry jÂą wypowiada, tego, ktĂłry jej sÂłucha, i tego, o ktĂłrym siĂŞ w tej plotce mĂłwi. „ÂŻycie i ÂśmierĂŚ sÂą na koĂącu jĂŞzyka”. Winny zÂłu, jakie powoduje plotka, jest w rĂłwnym stopniu ten, ktĂłry sÂłucha, jak ten, ktĂłry mĂłwi, bo gdyby nie byÂło sÂłuchacza, to plotkarz by milczaÂł. Plotka to nie tylko mĂłwienie nieprawdy o kimÂś. Plotka to takÂże mĂłwienie niepochlebnych rzeczy o kimÂś wĂłwczas, gdy nikt nikogo o te informacje nie pyta z jakiegoÂś naprawdĂŞ waÂżnego powodu i w waÂżnej sprawie. Nie wolno tego robiĂŚ. (...)

Prawo nakazuje, aby – gdy napotka siĂŞ plotkarza, ktĂłry zaczyna opowiadaĂŚ nam plotki lub mĂłwiĂŚ coÂś niepochlebnego o kimkolwiek, zmieniĂŚ temat rozmowy, albo – gdy to nie skutkuje, po prostu odejœÌ!

Plotka jest jednym z przykÂładĂłw na zaspokajanie instynktu „uznania w grupie” metodÂą ÂłatwÂą i nieuczciwÂą: zamiast podnieœÌ swĂłj status przez czynienie dobra, przez ujawnianie dobrych cech charakteru, obniÂża siĂŞ status innych, przypisujÂąc im rzekome czynienie zÂła. Charakterystyczne jest, Âże plotkarze zdradzajÂą w ten sposĂłb, iÂż majÂą o sobie samych niskie mniemanie. WywyÂższanie siebie samego w wyniku degradowania innych potĂŞpia Talmud (Chagiga 2, 10).

CzÂłowiek jest istotÂą spoÂłecznÂą. W spoÂłecznoÂści chce uzyskaĂŚ pozycjĂŞ wyÂższÂą od innych czÂłonkĂłw grupy. Jednym ze sposobĂłw podwyÂższenia swojego statusu w grupie lub jego utrwalenia jest oplotkowywanie innych z grupy, czego rezultatem jest obniÂżanie ich statusu. Bo plotka zawsze dotyczy jakichÂś – prawdziwych lub zmyÂślonych – informacji negatywnych na czyjÂś temat. Kiedy ktoÂś zniÂża gÂłos i prosi, aby nikomu nie powtarzaĂŚ tego, co mĂłwi, to zazwyczaj powie za moment, Âże X zdradza ÂżonĂŞ albo okrada swojego pracodawcĂŞ, a nigdy nie usÂłyszymy wtedy, Âże X oddaje anonimowo poÂłowĂŞ swojej pensji na dom dziecka czy na zakup protez dla inwalidĂłw.

Laszon hara (dosÂłownie „zÂły jĂŞzyk”, mĂłwienie Âźle o ludziach), czyli plotka, uznawana jest przez judaizm za wyjÂątkowo odraÂżajÂący grzech i szczegĂłlnie nieetyczne zachowanie wobec czÂłowieka. Nie wolno nie tylko rozsiewaĂŚ o innych kÂłamstw, ale takÂże mĂłwiĂŚ o nich niepochlebnej prawdy, jeÂżeli nie ma po temu waÂżnego powodu. (...)

¯ydowskie prawo wyró¿nia trzy rodzaje plotki:

•   Rechilut – z pozoru niegroÂźne i nie czyniÂące powaÂżnej krzywdy plotkowanie o codziennych, banalnych wydarzeniach z Âżycia znajomych, rodziny, sÂąsiadĂłw. NiebezpieczeĂąstwo tego rodzaju plotki polega na tym, Âże stanowi ona zazwyczaj wstĂŞp do bardziej wrednego obgadywania ludzi: zawierajÂącego kÂłamstwa na ich temat lub dotyczÂącego prawdziwych i istotnych spraw z ich Âżycia, ktĂłrych omawianie niczemu dobremu nie sÂłuÂży.

•   Laszon hara – negatywne, jakkolwiek prawdziwe informacje dotyczÂące Âżycia innych ludzi, przekazywane innym bez Âżadnego waÂżnego powodu, ale wy³¹cznie po to, aby zaspokajaĂŚ instynktownÂą potrzebĂŞ obgadywania bliÂźnich.

•   Moci szem ra – negatywne i jednoczeÂśnie nieprawdziwe opinie i rzekome fakty dotyczÂące innych ludzi.

...

 

Nie tak dawno wspieraliÂśmy akcjĂŞ "Szlachetna paczka", a teraz wspieramy mÂłodzieÂż kwestujÂącÂą dzisiaj na ulicach.

 

Sie ma!

 

Redakcja FÂŻP

8.01.2012

http://fzp.net.pl/spoleczenstwo/plotka

Kiara :) :)

Kiaro, ale¿ ja poda³em konkretne wypowiedzi, konkretne sytuacje oraz swoje przemyœlenia na ten temat. Ty nie raczysz siê odnieœÌ do moich konkretnych s³ów tylko uciekasz w rozmydlanie, snujesz jakieœ opowieœci.
Co zabawne jest, ze opowieÂści za pomocÂą ktĂłrych "jak tonÂący brzytwy" usiÂłujesz broniĂŚ swoje stanowisko i ktĂłre to majÂą godziĂŚ w oponenta... idealnie pasujÂą do... Ciebie.

Na samym poczÂątku napisaÂłaÂś, Âże coÂś co w 100% nie jest udowodnione jest plotkÂą - stosujÂąc tĂŞ zasadĂŞ okaÂże siĂŞ, Âże 100% Twoich postĂłw jest plotkÂą. I jak to ma siĂŞ do ostatnich twoich stwierdzeĂą znowu majÂących ukÂłuĂŚ katolikĂłw, Âże na antenie RM jest duÂżo znanych osĂłb ktĂłre paÂłajÂą antysemityzmem. PoprosiÂłem o jakieÂś konkrety - Ty nic, unik. WiĂŞc Twoje info jak najbardziej podpada pod TwojÂą definicjĂŞ plotki.
Z szacunku do Ciebie i forumowiczów, z chêci d¹¿enia do prawdy nie potraktowa³em Twojej informacji (a tak winienem zrobiÌ zgodnie z Twoim zaleceniem w powy¿szym poœcie) jako plotki, dlatego poprosi³em o wyjaœnienia... Chcia³em prawdy Kiaro, wyjaœnienia, ¿eby nie krzywdziÌ niewinnych ludzi którzy to wypowiadaj¹ siê na antenie RM, a Twój os¹d k³adzie siê na nich cieniem.

arteq

Skoro sam to stwierdziÂłeÂś nie widzĂŞ powodĂłw do kontynuowania dalej tej dyskusji. Trzeba wiedzieĂŚ o czym siĂŞ mĂłwi. Jest antysemityzm , albo go nie ma jest tylko wymysÂłem ÂŻydĂłw?
A skoro jest , bo jest i tego ukryĂŚ siĂŞ nie da to stwierdzamy fakt i koniec.
Za³ó¿ sobie topik o antysemityzmie i dyskutuj o nim , jak znajdê czas i ochotê to mo¿e w³¹czê siê w dyskusjê.

Kiara :) :)

Oczywiœcie ¿e istnia³ i istnieje antysemityzm. Ale nie manipuluj moj¹ wypowiedzi¹, bo czym innym jest stwierdzenie, ¿e takie zjawisko miewa miejsce, a czym innym jest doszukiwanie siê go i wmawianie jego istnienia w miejscach gdzie nie ma jego œladu - a Ty to w wielu przypadkach czynisz. Gdy jednak chcemy siê Twoim zapewnieniom przyjrzeÌ - uciekasz, bo weryfikacja ods³oni³aby znacz¹ bezzasadnoœÌ oskar¿eù.
Znowu rzuciÂłaÂś oskarÂżeniami a teraz zwiewasz...

Kiaro, oczywiœcie mogê sie przychyliÌ do Twojego wniosku, ale zastosujmy siê do Twoich s³ów tak¿e na innych p³aszczyznach. Podam Ci wiele przyk³adów heroicznych katolików, ich piêknych cech, bezinteresownego poœwiêcenia - bezdyskusyjne fakty... a Ty przyznasz "katolicy s¹ w porz¹dku, mo¿na ich naœladowaÌ" i przypieczêtujesz to w³asnym "A skoro jest , bo jest i tego ukryÌ siê nie da to stwierdzamy fakt i koniec". I tym samym schowasz swoje uprzedzenia i nienawiœÌ.

OK, moÂżesz zastosowaĂŚ we wÂłasnym Âżyciu swoje wÂłasne porady?

Czy nadal nie rozumiesz iÂż ja nie dyskutujĂŞ o katolikach ( bynajmniej staram siĂŞ tego nie robiĂŚ , chyba iÂż muszĂŞ przytoczyĂŚ konkretny przykÂład do czegoÂś) , ja dyskutujĂŞ o katolicyzmie jako faÂłszywemu przekazowi prawd , tworzÂącemu okreÂślonÂą  ideologiĂŞ w okreÂślonym celu.
Ale to nie jest temat do dyskusji w tym miejscu.

Kiara :) :)

katolicyzm-czy tez ogranizacja katolicka jako system jest zwodniczy jak kazdy inny ale jego podstawy sa prawdziwe..
system tylko produkuje nie swiadomych niewolnikow, a nowe czasy maja sie charakteryzowac tym ze kazdy bedzie swiadomy swojej duchowosci i swiadomie bedzie kreowal swoj kontakt ze zrodlem..a najwazniejszymi posrednikami w tym sa Jezus i Maryja

Israel wspĂłlczesny.


http://player.vimeo.com/video/9775046?title=0&byline=0&portrait=0


Ludzie majÂą prawo do Âżycia w pokoju na caÂłej ziemi!

Kiara :) :)

AleÂż gdy tylko moÂże Ci to - wedle wÂłasnego przeÂświadczenia - w jakikolwiek sposĂłb pomĂłc to chĂŞtnie przesiadasz siĂŞ na osoby. Co byÂło ostatnio widoczne poprzez zapewnianie, Âże pewne znane powszechnie osoby niby powiedziaÂły w RM to a tamto...

Tym ktĂłrzy naprawdĂŞ chcieli by dowiedzieĂŚ siĂŞ czegoÂś wiĂŞcej o tradycji Âżydowskiej i Judaizmie poleciĂŚ mogĂŞ tÂą pozycjĂŞ.

Kiara :) :)


"JUDAIZM BEZ TAJEMNIC" - DRUGIE WYDANIE
Judaizm-bez-tajemnic_d.jpg


Z wielkÂą satysfakcjÂą prezentujemy PaĂąstwu drugie wydanie „Judaizmu bez tajemnic”, ktĂłre ukazaÂło siĂŞ wÂłaÂśnie w  Stowarzyszeniu Pardes i od kilku dni jest juÂż dostĂŞpne w ksiĂŞgarniach specjalistycznych i internetowych.

Fakt, ¿e pierwszy nak³ad zosta³ wyczerpany, jest dla nas dowodem, i¿ zainteresowanie tematyk¹ judaizmu pog³êbia siê i staje zjawiskiem trwa³ym. Naszym zdaniem, przyczynia siê do tego w ogromnym stopniu praca wydawnicza Stowarzyszenia Pardes, której niezwyk³ym i cennym uzupe³nieniem by³a inauguracja w roku 2011 (w dziesi¹t¹ rocznicê powstania Stowarzyszenia) internetowej Jesziwy Pardes - pierwszej takiej instytucji w historii nauczania judaizmu w Polsce.

Mamy nadziejê, ¿e tak¿e szeœcioletnia ju¿ dzia³alnoœÌ w Polsce Stowarzyszenia 614. Przykazania ma swój udzia³ w rozbudzaniu zainteresowania tematem judaizmu.

Wiedza na temat ÂŻydĂłw i ich kultury, historycznie obecnej na ziemiach polskich przez dÂługie stulecia do czasĂłw ZagÂłady, zbyt czĂŞsto ogranicza siĂŞ do pewnego staÂłego zbioru stereotypĂłw – atrakcyjnych, ale jednak stereotypĂłw - ktĂłre stanowiÂą materiaÂł bardzo popularnych festiwali kultury Âżydowskiej. Tymczasem ÂŻydzi od tysiĂŞcy lat majÂą do zaoferowania Âświatu coÂś znacznie wspanialszego: g³êbokÂą mÂądroœÌ na temat czÂłowieka i Âświata wyprowadzanÂą z Tory – ksiĂŞgi, ktĂłra stanowiÂąc instrukcjĂŞ etycznego i duchowego rozwoju, pozwala zrozumieĂŚ rzeczywistoœÌ, w jakiej Âżyjemy, a takÂże sposĂłb naszego postrzegania tej rzeczywistoÂści.

Cieszymy siĂŞ, Âże drugie wydanie „Judaizmu bez tajemnic” pomoÂże kolejnym czytelnikom w zdobywaniu wiedzy na ten fascynujÂący temat.


Stowarzyszenie 614. Przykazania

The 614th Commandment Society

 

NowoÂści wydawnictwa Stowarzyszenie Pardes


http://the614thcs.com/5.1657.0.0.1.0.phtml

tak czas teraz na chrzescijanskie wartosci...:)

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://kabbalahstudentsspeak.com/the-end-of-the-word-jewish/&ei=VwY3T7nJMLPT4QSD-6yHDg&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=4&ved=0CEQQ7gEwAzgU&prev=/search%3Fq%3Dreading%2Bthe%2Bzohar%2Btorrent%26start%3D20%26hl%3Dpl%26sa%3DN%26biw%3D981%26bih%3D574%26prmd%3Dimvns

No... no... wedle tego co zacytowaÂłeÂś to nie ma KatolikĂłw, ChrzeÂścijan , ÂŻydĂłw  sÂą tylko ISRAELICI!
CaÂłkiem nieÂźle  :) nie wiem tylko czy katolicy tak lekko to przyjmÂą? MyÂślĂŞ iÂż dla ÂŻydĂłw nie byÂło by to wielkim problemem nazywaĂŚ siĂŞ Israelitami chociaÂż wspó³czeÂśnie to sÂłowo ma konotacje bliÂższe paĂąstwu Israel.
Ale.... nic nie dzieje siĂŞ po nic jak dla mnie to dobra nowina objawiajÂąca olbrzymiÂą przemianĂŞ duchowÂą CzÂłowieka , ktĂłry przeszedÂł drogĂŞ swojego rozwoju i przekroczyÂł jÂą panujÂąc nad swoimi sÂłaboÂściami , emocjami( bo Ego to emocje) stajÂąc siĂŞ Israelem.
Po prostu piĂŞkne przed kaÂżdym kto juÂż dokonaÂł tego aktu w sobie chylĂŞ gÂłowĂŞ z podziwem i gratulujĂŞ z radoÂściÂą.
PrzecieÂż caÂły nasz ludzki cykl rozwojowy i pisanie na tym i innych forach opowiada o wÂłaÂśnie tej drodze CzÂłowieka ÂżyjÂącego juÂż innymi wartoÂściami niÂż emocjonalne uzaleÂżnienie od Ego.

Zatem z caÂłego serca ÂżyczĂŞ Wszystkim Ludziom by stali siĂŞ ISRAELEM! 

Kiara :) :)

Trzeba pamietac co jest prawdziwym Izraelem a co Synagoga Szatana :) wg. Apokalipsy

"Oto id¹ dni - mówi Pan - ¿e zawrê z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze. Nie takie przymierze, jakie zawar³em z ich ojcami w dniu, gdy ich uj¹³em za rêkê, aby ich wyprowadziÌ z ziemi egipskiej, które to przymierze oni zerwali, chocia¿ Ja by³em i Panem - mówi Pan - lecz takie przymierze zawrê z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Z³o¿ê mój zakon w ich wnêtrzy i wypiszê go na ich sercu. Ja bêdê ich Bogiem, a oni bêd¹ moim ludem. I ju¿ nie bêd¹ siebie nawzajem pouczaÌ." (Jer.31:31-33)

listu Âśw. PawÂła do GalatĂłw: „Nie ma juÂż ÂŻyda ani poganina, nie ma juÂż niewolnika ani czÂłowieka wolnego, nie ma juÂż mĂŞÂżczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteÂście kimÂś jednym w Chrystusie Jezusie” (3, 28).

45 Filip spotkaÂł Natanaela i powiedziaÂł do niego: «ZnaleÂźliÂśmy Tego, o ktĂłrym pisaÂł MojÂżesz w Prawie i Prorocy - Jezusa, syna JĂłzefa z Nazaretu». 46 RzekÂł do niego Natanael: «CzyÂż moÂże byĂŚ co dobrego z Nazaretu?» OdpowiedziaÂł mu Filip: «ChodÂź i zobacz!» 47 Jezus ujrzaÂł, jak Natanael zbliÂżaÂł siĂŞ do Niego, i powiedziaÂł o nim: «Patrz, to prawdziwy Izraelita, w ktĂłrym nie ma podstĂŞpu». 48 PowiedziaÂł do Niego Natanael: «SkÂąd mnie znasz?» OdrzekÂł mu Jezus: «WidziaÂłem ciĂŞ, zanim ciĂŞ zawoÂłaÂł Filip, gdy byÂłeÂś pod drzewem figowym». 49 OdpowiedziaÂł Mu Natanael: «Rabbi, Ty jesteÂś Synem BoÂżym, Ty jesteÂś KrĂłlem Izraela!» 50 OdparÂł mu Jezus: «Czy dlatego wierzysz, Âże powiedziaÂłem ci: WidziaÂłem ciĂŞ pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze wiĂŞcej niÂż to». 51 Potem powiedziaÂł do niego: «ZaprawdĂŞ, zaprawdĂŞ, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i anio³ów BoÂżych wstĂŞpujÂących i zstĂŞpujÂących na Syna CzÂłowieczego».

coz trzeba wiedziec ze u Zydow wszystko jest odwrotnie szczegolnie w kabale ale w koncu po tylu latach przyznali sie do tego szatana, tylko nie wiem czy akurat z nim walczyli..:) w kazdym razie zycze wszystkim Zydom zeby stali sie Chrzescijanami - pozbyli sie Szatana - Ego :)

Niezwykle szczera  wypowiedÂź Janusza Korczaka -ÂŻyda  , o  samych ÂŻydach  (z objawieĂą ANNY, polskiej charyzmatyczki),

Janusz Korczak wstÂąpiÂł po Âśmierci do Nieba, czyli poziomu ÂświadomoÂści Chrystusowej,  gdzie kÂłamstwo nie ma miejsca.

MĂłwi Janusz Korczak.
— Jest tylko jeden BĂłg: Ojciec caÂłej ludzkoÂści, Zbawiciel nasz, Odkupiciel, Mesjasz, SÂłowo BoÂże i Duch Prawdy i MiÂłoÂści — Jeden BĂłg w trzech Osobach, Jedna MiÂłoœÌ stwĂłrcza, nieskoĂączona, odwieczna i niezmienna, MiÂłoœÌ darzÂąca istnieniem nieogarnionÂą mnogoœÌ bytĂłw i przygarniajÂąca je ku sobie.
ZrozumiaÂłam, Âże BĂłg stwarza nieustannie nowe byty, aby mogÂły w wolnoÂści wyboru, radoÂśnie —jak dzieci ku ojcu — powracaĂŚ ku Niemu.
— Ja, dziecko, wierzyÂłem w Jezusa i — Jezusowi. ByÂłem ÂŻydem i pozostaÂłem nim w obliczu zagÂłady mojego narodu (chodzi o zaniechanie zmiany wyznania). Sama to rozumiesz, bo nie postÂąpiÂłabyÂś inaczej. ZnaÂłem caÂłe Pismo ÂświĂŞte i caÂłe (!) je przyjmowaÂłem, a wiĂŞc i EwangeliĂŞ. ByÂłem ponadto obywatelem paĂąstwa polskiego, polskim ÂŻydem. PisaÂłem po polsku i dziaÂłaÂłem dla dobra caÂłego narodu, wszystkich jego obywateli, bo chciaÂłem, aby caÂły rozwijaÂł siĂŞ prawidÂłowo, szlachetniaÂł i dojrzewaÂł ku swojej wÂłasnej doskonaÂłoÂści... Ale nie o tym chcĂŞ ci opowiedzieĂŚ.
Jezus, Pan nasz, poleciÂł mi, abym powiedziaÂł ci o „chrzcie krwi", ktĂłrym ochrzczony zostaÂł ogromny zespó³ moich wspó³ziomkĂłw na polskiej ziemi; a Âże Âżyli na niej i z jej dĂłbr korzystali, ÂśmierĂŚ ich — jeÂżeli przyjĂŞta zostaÂła z poddaniem, bez nienawiÂści, a przez nielicznych jako zadoœÌuczynienie za winy narodu Âżydowskiego — przyj¹³ Pan i zaliczyÂł na dobro obu narodĂłw: tego, ktĂłrego krew mieliÂśmy w ÂżyÂłach, i tego, ktĂłry nas przygarn¹³ i karmiÂł przez ponad piĂŞĂŚset lat, nie czyniÂąc nam krzywdy, podczas gdy my, niestety, jako narĂłd mamy ciĂŞÂżkie winy wobec Polski. Nie bĂŞdĂŞ ci o tym mĂłwiÂł, tym bardziej Âże nie dotyczyÂły one biedoty Âżydowskiej (z nielicznymi wyjÂątkami), lecz planĂłw Âżydostwa miĂŞdzynarodowego, ktĂłre jednak pragnĂŞÂło realizacji ich na terenach Polski w oparciu o liczebnoœÌ masy moich wspó³ziomkĂłw. Te plany zostaÂły obalone z wyroku Pana, bo realizowaĂŚ miaÂły cele nieprzyjaciela ludzkoÂści, ktĂłremu, niestety, sÂłu¿¹ Âświadomie i ÂświĂŞtokradczo pewne nieliczne, lecz najbogatsze, bo wÂładajÂące pieniÂądzem, grupy ÂŻydĂłw w Âświecie zachodniej Europy, obu Ameryk i Izraela. I te plany obali nadchodzÂąca na ten Âświat — na ten, o ktĂłrym ci powiedziaÂłem (czyli zachodni) — katastrofa, lecz nie dotyczy to Polski, mojej i twojej Ojczyzny. PowiedziaÂłem ci to, abyÂś nie posÂądzaÂła mnie o stronniczoœÌ. Teraz zaÂś wracam do sedna sprawy.
Wiesz, Âże krĂłlestwo Pana jest wspĂłlnÂą OjczyznÂą caÂłej ludzkoÂści. BĂłg kocha wszystkich swoich synĂłw i pragnie ich obecnoÂści przy sobie. Chrzest jest potencjalnym aktem przyjĂŞcia dziecka, uczynionym w jego imieniu przez rodzicĂłw z ich dobrowolnego wyboru, lecz aby staÂł siĂŞ aktem dokonanym, konieczne jest potwierdzenie go Âżyciem przez ochrzczonego. Chrzest jest przynaleÂżnoÂściÂą do KoÂścioÂła Chrystusowego — a wiĂŞc ponadczasowego —jest jak gdyby wstÂąpieniem w szeregi wiernych, przyznaniem z gĂłry obywatelstwa krĂłlestwa wraz z towarzyszÂącymi temu przywilejami (wszystkimi sakramentami). Lecz wiadomo, Âże wÂśrĂłd obywateli kraju bywajÂą teÂż renegaci, zdrajcy lub po prostu ludzie, ktĂłrych nic los ich Ojczyzny nie obchodzi, byleby im samym siĂŞ dobrze dziaÂło; jeÂśli tak nie jest, szukajÂą sobie innego miejsca w Âświecie (MĂłwiÂłem to w przenoÂśni, ale sama wiesz, co dzieje siĂŞ w ostatnich latach z Polakami. Tragiczne jest, Âże ich ucieczka pozbawi ich opieki, ktĂłrÂą KrĂłlowa nasza roztacza nad PolskÂą).
A BĂłg, dziecko, jest powaÂżny i nasz wybĂłr takÂże traktuje powaÂżnie; przecieÂż „synami BoÂżymi jesteÂśmy" (SÂłowacki). Nosimy w sobie Jego podobieĂąstwo, a na sobie — chrzeÂścijanie — piĂŞtno Krwi Zbawiciela swego (ktĂłra ich odkupia).
JednakÂże Pan jest Bogiem caÂłej ludzkoÂści i powinnoÂściÂą Izraela byÂło szerzenie tej prawdy. Kiedy chcieli ograniczyĂŚ miÂłoœÌ Bo¿¹ (wraz ze spodziewanymi przywilejami) tylko do swego narodu, BĂłg rozproszyÂł ich, a sÂłuÂżbĂŞ Âświatu zleciÂł tym, ktĂłrzy przyjĂŞli SÂłowo BoÂże, Mesjasza, i zechcieli DobrÂą NowinĂŞ nieœÌ caÂłemu Âświatu z zapaÂłem i radoÂściÂą. Chcieli dzieliĂŚ siĂŞ tym, co byÂło dla czÂłowieka najwaÂżniejsze, najcenniejsze i najlepsze, z kaÂżdym, kto potrzebowaÂł, tĂŞskniÂł, szukaÂł prawdy i miÂłoÂści. Bo widzisz, dziecko, oni nieÂśli Âświatu miÂłoœÌ Boga, a ta jest zawsze darzÂąca, bezinteresowna, wspaniaÂłomyÂślna i pragnie wypeÂłniĂŚ sobÂą pustkĂŞ i g³ód kaÂżdego czÂłowieka, nasyciĂŚ go. „ResztÂą Izraela" byli moi rodacy. Ich krew pÂłynĂŞÂła w ÂżyÂłach moich i po wielu wiekach wydaÂła i we mnie swĂłj owoc. JakÂżeÂż bym mĂłgÂł nie przyj¹Ì Boga w caÂłej peÂłni Jego miÂłosierdzia. MiÂłosierdziem Ojca byÂł Syn, SÂłowo BoÂże, Mesjasz. KrwiÂą Jego odkupieni jesteÂśmy wszyscy — caÂła ludzkoœÌ, wszystkie pokolenia — bo miÂłoœÌ Boga nie zna ograniczeĂą. Zna je natomiast wola ludzka: moÂże powiedzieĂŚ „nie" Panu swemu. Na naszych oczach tak siĂŞ dziaÂło z tyloma milionami ludzi — sprzeciw, jakiego chyba nigdy dotÂąd nie byÂło wÂśrĂłd ludzkoÂści, juÂż znajÂącej naukĂŞ Chrystusa Pana.
NarĂłd Âżydowski nadal od wiekĂłw oczekujÂący Mesjasza, odrzucajÂący Jezusa Chrystusa i Jego orĂŞdzie miÂłoÂści i przebaczenia, wrogi Mu, zawziĂŞty, mÂściwy i ÂżywiÂący w sobie nienawiœÌ do innych niÂż oni, do „gojĂłw", staÂł siĂŞ nagle obiektem nienawiÂści innego narodu i jego ofiarÂą. I to byÂło zbawieniem dla wielu, bardzo wielu z nas. Pan sprawiedliwoœÌ ma dla katĂłw, ale ich ofiarom okazuje oblicze MiÂłosierdzia, chociaÂżby na miÂłosierdzie nie zasÂługiwali. Ale czyÂż wÂśrĂłd tej gÂłodujÂącej biedoty, schorowanych i starych kobiet i mĂŞÂżczyzn, chorych i sÂłabych, bezradnych, bezbronnych i przeÂśladowanych, ginÂących z gÂłodu na ulicach, wÂśrĂłd dzieci bezdomnych, przeraÂżonych, niczego nie rozumiejÂących wielu ich byÂło? Nie, ci Âżyli bezpieczni na Zachodzie, w Szwajcarii, USA i innych krajach (Chodzi o tych, co Âświadomie walczyli z Bogiem i odrzucali SÂłowo BoÂże, starajÂąc siĂŞ zniszczyĂŚ chrzeÂścijaĂąstwo, oÂśmieszyĂŚ je i wyrwaĂŚ z dusz ludzkich — sÂłowem, o niektĂłre krĂŞgi miĂŞdzynarodowego Âżydostwa). PrawdÂą jest teÂż, Âże i tu byli liczni donosiciele, policja, Âłapownicy (jak w kaÂżdym spoÂłeczeĂąstwie — a w tak zagroÂżonym, jak nim byÂło nasze, cechy te potĂŞgujÂą siĂŞ, ludzie pragnÂą siĂŞ ratowaĂŚ za wszelkÂą cenĂŞ), ale wreszcie zginĂŞli i oni. MĂłwiĂŞ wiĂŞc o caÂłoÂści, ktĂłra przeszÂła przez czyÂściec i piekÂło za Âżycia. Cierpienie spala winy, jeÂśli siĂŞ je zrozumie. Tu odczuwano nienawiœÌ wroga, a wtedy trudno analizowaĂŚ wÂłasne winy, lecz byli i tacy.
Ja, jak wiesz, opiekowaÂłem siĂŞ dzieĂŚmi, bo one byÂły najbardziej bezbronne i pierwsze ginĂŞÂły (nie mogÂły pracowaĂŚ, wiĂŞc byÂły niepotrzebne). ChciaÂłem, aby moja miÂłoœÌ osÂłaniaÂła je przed lĂŞkiem, pĂłki moÂżna. BĂłg daÂł mi tĂŞ ÂłaskĂŞ, Âże mogÂłem byĂŚ z nimi do ostatniej chwili i dlatego mogÂłem oddaĂŚ je wszystkie w Jego wyciÂągajÂące siĂŞ ku nam przebite dÂłonie — przygotowane, wiĂŞc ufne i oczekujÂące zapowiedzianego przeze mnie Spotkania. ZapewniĂŚ ciĂŞ mogĂŞ, Âże „chrzest krwi" — chociaÂż krwi nie byÂło (byÂł gaz, a przedtem nienawiœÌ, groza, krzyk, strzaÂły, bieg, szczekajÂące, rzucajÂące siĂŞ ku nam psy, i trupy, masa trupĂłw po drodze) — jest kluczem do Serca Pana. Jego wspó³czucie, litoœÌ, ÂłagodnoœÌ, nieskoĂączona dobroĂŚ i to, czego ja nie przewidziaÂłem: Jego poÂśpiech (!), z jakim spieszyÂł ku nam! Jego obecnoœÌ juÂż w komorze gazowej — zupeÂłnie przesÂłoniÂła nam bĂłl i lĂŞk Âśmierci (bo szczĂŞÂście duszy niezmiernie przewyÂższa lĂŞk i bĂłl ciaÂła). ByÂł On i niebo otworzyÂło siĂŞ w komorze „kÂąpielowej", plugawym miejscu mordu. WidzieliÂśmy Go, jak gdyby kolejno otwieraÂły nam siĂŞ oczy, i wtedy moja miÂłoœÌ do dzieci wydaÂła mi siĂŞ nikÂłym cieniem, zaledwie Âśladem tej, ktĂłra nas ogarnĂŞÂła.
Dzieci, moje dzieci, przyciÂągane tÂą miÂłoÂściÂą byÂły zachwycone, olÂśnione, jak gdyby budziÂły siĂŞ ze snu, garnĂŞÂły siĂŞ ku Niemu, otoczyÂły Go, a On wzi¹³ dwoje najmniejszych na rĂŞce i powiedziaÂł: „ChodÂźcie, przyjaciele, zabieram was do mojego domu, do wiecznej radoÂści, a o tym, co byÂło, zapomnijcie". I zostaliÂśmy otoczeni przez piĂŞkne, Âświetliste, radosne postacie anio³ów — sÂług paĂąskich (dzieci zobaczyÂły, Âże kaÂżde miaÂło swego opiekuna), potem przez rodziny nasze, tych, ktĂłrych pogrzebaliÂśmy i poÂżegnali, a to, co dotÂąd byÂło realne, staÂło siĂŞ mg³¹, nicoÂściÂą. Czy wiesz, Âże dzieci nie zd¹¿yÂły nawet zauwaÂżyĂŚ swoich ciaÂł? Ja nas widziaÂłem przez moment jako jak gdyby Âślad przeszÂłoÂści.
Nie tylko ja jestem z Panem. SÂą wszystkie moje dzieci i w ogĂłle wszystkie nieszczĂŞÂśliwe dzieci. I niezmierzona jest liczba moich rodakĂłw tu, w domu Pana. To sÂą Jego plony z rzezi kierowanej przez moce nieprzyjaciela. KaÂżda ofiara, kaÂżdy czÂłowiek zamordowany przez ludzi — teÂż Jego synĂłw — ma wstĂŞp do Jego krĂłlestwa, a ci, ktĂłrzy wiele zawinili i oczyszczaĂŚ siĂŞ muszÂą (czĂŞsto bardzo dÂługo), teÂż bÂłogosÂławiÂą Pana, bo dobrze rozumiejÂą, Âże otrzymali ÂłaskĂŞ ratujÂącÂą ich przed potĂŞpieniem siebie, przed wieczystoÂściÂą konania, straszniejszÂą niÂż wszystkie katownie Âświata.
Chcia³bym ci jeszcze przekazaÌ, ¿e mogê wam pomagaÌ, zw³aszcza w zakresie swoich umiejêtnoœci, ale chcia³bym bardzo, abyœcie oddawali mi moich wspó³wyznawców, bo mogê prosiÌ o ich nawrócenie ku Panu.
……………………
ChcĂŞ ci teraz powiedzieĂŚ, ile my, polscy ÂŻydzi, zawdziĂŞczaliÂśmy polskiej kulturze, tolerancji, zdolnoÂści do przyjmowania innych jako rĂłwnych sobie. MĂłwiĂŞ o tych z nas, ktĂłrzy wyszli ze swoich gett i Âżyli Âżyciem caÂłego spoÂłeczeĂąstwa.
…………………………….
nasza mÂłodzieÂż, ktĂłra ksztaÂłciÂła siĂŞ juÂż w polskich szkoÂłach, gimnazjach i na uniwersytetach (Âświadomie pomijam ekscesy, bo to wymaga dÂłuÂższego tÂłumaczenia) czerpaÂła z polskich wartoÂści, i one wÂłaÂśnie zaszczepiÂły siĂŞ w naszych duszach — dlatego moÂże, Âże do porzucenia niczego nas nie zmuszano, nie dzielono, nie upokarzano, niczego nie narzucano. Wielka poezja narodowa, umiÂłowanie wolnoÂści, tradycja zrywĂłw i powstaĂą, ktĂłra w niektĂłrych rodzinach Âżydowskich ÂżyÂła juÂż od pokoleĂą (p. Janusz przypomina mi wiersz Norwida „ÂŻydowie polscy", obrazy Grottgera, udziaÂł w walkach) — to wszystko, a i harcerstwo spowodowaÂły, Âże polski szacunek dla godnoÂści czÂłowieczej w mÂłodym pokoleniu zmieniÂł je tak, Âże byÂło zdolne do powstania. Powstanie w Getcie Warszawskim byÂło jedynym w Europie! ByÂło skutkiem wartoÂści polskich, ktĂłre wchÂłonĂŞliÂśmy. Ja je widziaÂłem juÂż stÂąd i sam wraz z innymi przyjmowaÂłem nasze polegÂłe dzieci, ktĂłre Pan witaÂł z radoÂściÂą i wielu z nich wprowadziÂł wprost do swego domu.
BĂłg nasz kocha odwagĂŞ, poÂświĂŞcenie i mĂŞstwo. Niebo peÂłne jest tej radosnej, mĂŞczeĂąskiej mÂłodzieÂży Âżydowskiej i o wiele liczniejszej waszej, a wÂłaÂściwie naszej polskiej. Tu nie ma ró¿nicy pomiĂŞdzy narodowoÂściami — jest wspĂłlnota drĂłg, ktĂłrymi szÂło siĂŞ ku Panu, wspĂłlnota umiÂłowaĂą.
Po kilku dniach (6 XI 1988 r.).
— Panie Januszu. DziĂŞkujĂŞ panu za przekaz, ale chciaÂłabym spytaĂŚ, czy na odmianĂŞ cechy Âżydowskie nie oddziaÂływaÂły na PolakĂłw i jak?
— Dobrze, odpowiem pani. Otó¿ mogÂły one oddziaÂływaĂŚ tylko przez tych ÂŻydĂłw, ktĂłrzy koĂączyli polskie szkoÂły, poznawali jĂŞzyk i zyskiwali przyjació³ w spoÂłeczeĂąstwie polskim. Owszem, sÂłyszaÂłem, co pani mĂłwiÂła o karczmarzach rozpijajÂących chÂłopstwo, lichwiarzach, a w okresie zrywĂłw narodowych i szpiclach — na usÂługach zaborcĂłw. Nie zaprzeczam, Âże takie wypadki byÂły, ale gdzie miaÂła siĂŞ wcisn¹Ì spoÂłecznoœÌ bardzo liczna i bardzo biedna w kraju rolniczym? PozostawaÂł jej tylko handel i poÂśrednictwo...
— I lichwa — podpowiedziaÂłam.
— To prawda, ale teÂż iluÂż byÂło wÂśrĂłd ÂŻydĂłw w maÂłych miasteczkach nĂŞdzarzy? W wielodzietnych rodzinach, ktĂłre trzeba byÂło wyÂżywiĂŚ, pracowaÂły juÂż maÂłe dzieci. ÂŻydzi sÂą pracowici. WyksztaÂłcili w sobie tĂŞ umiejĂŞtnoœÌ przez wieki poniewierki w spoÂłeczeĂąstwach, gdzie byli zawsze poza nawiasem Âżycia spoÂłecznego. PozostaÂł im tylko handel i rzemiosÂło, a u najbardziej przemyÂślnych i pozbawionych skrupu³ów — lichwa, obrĂłt pieniÂądzem, no i popieranie siĂŞ wzajemne, poparcie wspĂłlnoty Âżydowskiej.
Powracam do tych, którzy postanowili wyjœÌ z getta ¿ydowskiego z jego nie zmienionymi od wieków obyczajami i nauk¹ wy³¹cznie religijn¹, hebrajsk¹, z naros³ymi przez stulecia tomami komentarzy, Kaba³¹ i Tor¹. Jest prawd¹, ¿e w œwiat chrzeœcijaùski wnosili oni sceptycyzm i ateizm. Z trudem odrywali siê od religijnoœci ¿ydowskiej w po¿¹daniu wolnoœci umys³u, wolnoœci od nies³ychanej iloœci przykazanych regu³ zachowania i zakazów i nakazów Prawa. Nie³atwo im by³o powróciÌ znowu do jakiejkolwiek religii. Lecz ile dali talentów wedle swej specyfiki uzdolnieù w muzyce, w literaturze, poezji, wtedy gdy w³¹czali siê w kulturê Europy, w kulturê ³aciùsk¹? Ile zawdziêcza ¯ydom jêzyk polski w XX wieku, jak go opanowali, jak sta³ siê im jêzykiem ojczystym? Jeœli pani bez uprzedzeù rozwa¿y ich wk³ad do kultury, zobaczy pani, ¿e nie by³ taki ma³y. To samo z wiedz¹, chocia¿by Askenazy i Hirszfeld. Chodzi mi o sprawiedliwy os¹d.
Natomiast to, co popeÂłnili zÂłego wzglĂŞdem narodu polskiego, a co jest zbrodniÂą, jest niÂą rĂłwnieÂż tu, w oczach naszych — bo Pan nie zna stronniczoÂści — i za tych z nas nie przestajemy was przepraszaĂŚ i prosiĂŚ was o przebaczenie. Tym bardziej teÂż staramy siĂŞ — stÂąd — naprawiaĂŚ ich winy. Widzimy bowiem jasno, Âże dziaÂłali z inspiracji nieprzyjaciela i usiÂłowali zniszczyĂŚ nie tylko wasz narĂłd, lecz i plany BoÂże wzglĂŞdem niego i ludzkoÂści, ktĂłrym i my z caÂłego serca sÂłuÂżymy.
Tu nie ma nikogo, kto by nie pragn¹³ otoczyĂŚ was pomocÂą, i to, co teraz mĂłwiĂŞ pani, jest teÂż usiÂłowaniem dopomoÂżenia — wedle moich sÂłabych moÂżliwoÂści, lecz z caÂłego serca czynionych. PrzecieÂż nasze ciaÂła uÂżyÂźniajÂą polskÂą ziemiĂŞ, a nasze dusze, nasze serca i pamiĂŞĂŚ sÂą z niÂą na zawsze zwiÂązane. Polska jest takÂże i mojÂą OjczyznÂą. I ja czerpaÂłem wzory z tych samych ÂźrĂłdeÂł: z historii, tradycji i kultury polskiej, tak jak wy czerpiecie z najpiĂŞkniejszego daru mojego starodawnego narodu: z Pisma ÂświĂŞtego. LudzkoœÌ, dziecko, jest jednym umiÂłowanym dzieckiem Pana, jednÂą rodzinÂą, w ktĂłrej wszyscy powinni wspomagaĂŚ siĂŞ i dzieliĂŚ tym, co posiadajÂą — a wÂłaÂściwie co wypracowali jako narĂłd — najpiĂŞkniejszego, wÂłasnego, niepowtarzalnego. Teraz nadchodzi czas, kiedy my, Polacy, ukaÂżemy Âświatu drogĂŞ ratunku, drogĂŞ PaĂąskÂą: miÂłoÂści i przebaczenia, sprawiedliwoÂści i miÂłosierdzia spoÂłecznego. Pan przez nas daje Âświatu nowÂą pomoc: dla tak zdegenerowanej i martwej duchowo ludzkoÂści Polska bĂŞdzie obrazem odrodzenia, nadziei, prawidÂłowoÂści rozwoju — ku Bogu i we wspó³pracy z Nim.
………………………………………………….
Widzisz, dziecko, naród ¿ydowski to naród wschodni, kraùcowy: gwa³townie kocha i gwa³townie nienawidzi. Wielu ¯ydów nienawidzi nie tylko Jezusa i chrzeœcijaùstwa, lecz ca³ej ludzkoœci. S¹ wœród nich œwiadomi i potê¿ni s³udzy nieprzyjaciela pragn¹cy zag³ady ludzkoœci, zw³aszcza zniszczenia planów Boga dla niej. (...) Jest te¿ wielu wœród nas, którzy poœród narodów s³u¿ymy Panu i Jego wspania³ym prawom. ¯ydzi odrzucili Mesjasza, odrzucili Zbawienie narodu, dlatego jako naród powróc¹ ostatni. Lecz pojedynczo ju¿ powracaj¹ ku Niemu. Ostatnia wojna do pierwszych œwiêtych chrzeœcijaùstwa ¯ydów, jak i Jezus, do³¹cza nowych, jak Edyta Stein i mnóstwo innych. To pocz¹tek powrotu. Ko³o siê zamyka. Wy, Polacy, pomogliœcie nam w tym powrocie. Dlatego macie nasz¹ pomoc i mi³oœÌ.
BÂłogosÂławiĂŞ w imiĂŞ Chrystusa.

http://www.objawienia.pl/anna/anna/sbm-6.html

No nie ... po Âśmierci cudza Dusza a szczegĂłlnie kogoÂś kto za Âżycia byÂł dobrym CzÂłowiekiem nigdy nie mĂłwi Âźle o innych , naprawdĂŞ nigdy!
Zatem dla mnie takie "cuda" sÂą przekrĂŞtami  politycznymi ,niewiarygodnymi sÂłu¿¹cymi manipulacji innymi ludÂźmi. Ot i tyle .Wiesz ja siĂŞ nie daje zwodziĂŚ takim cudom ktĂłre w swojej treÂści siejÂą nienawiœÌ miĂŞdzyludzkÂą. Dla mnie to manipulacja "szyta grubym Âściegiem" , rozÂłazi siĂŞ przy pierwszym dotkniĂŞciu. Ale ludzie siĂŞ nabierajÂą na takie "rewelacje"... no có¿?
ZaÂświat nie gloryfikuje Âżadnej religii , ZaÂświat wspiera dobro wszelakie  zatem tego typu "cudeĂąka" sÂą dla mnie bezwartoÂściowÂą rozwojowo treÂściÂą kierujÂącÂą ludzi w stronĂŞ nienawiÂści do siebie i wartoÂściowania cudzym miast swoich czynĂłw. Feeee... i beee...

Judaizm w sobie niesie wartoÂści ktĂłre warto poleciĂŚ wszystkim sÂą identyczne i zgodne w 100% z przekazem Jeszua ( w koĂącu On jest ÂŻydem -KapÂłanem ) wyksztaÂłconym i wychowanym w tradycji.
Zatem dobrze by byÂło gdyby kaÂżdy przeczytaÂł spokojnie i odniĂłsÂł najpierw do siebie miast ciÂągle oceniaĂŚ innych i zadaÂł sobie pytanie; W ktĂłrym miejscu ja jestem teraz?
Zawsze zaczynamy od siebie i tworzymy piĂŞkno w sobie ,bo ono wypÂływajÂąc z nas przemienia nasze otoczenie nie odwrotnie. Zatem czym wiĂŞcej piĂŞknych ludzi tym Âświat staje siĂŞ piĂŞkniejszym.
ÂŻyczĂŞ wszystkim powodzenia , bo wiem z autopsji jak ciĂŞÂżka i trudna to praca , ktĂłra trwa do ostatniego dnia naszego Âżycia.

Kiara :) :)



JUDAIZM A CHARAKTER
pytanie od BG :


Jaki jest poglÂąd judaizmu na charakter czÂłowieka i czy mĂłwi coÂś na temat pracy nad nim?

odpowiedÂź :


Judaizm nigdy nie uwaÂżaÂł, Âże charakter czÂłowieka jest z natury albo dobry  albo zÂły, ale twierdziÂł, Âże w jego charakterze przejawiajÂą siĂŞ tendencje zarĂłwno do czynienia dobra (jecer hatow), jak i do czynienia zÂła (jecer hara). Jednak czÂłowiek ma moÂżliwoœÌ rozwijania swoich dobrych cech charakteru i poskramiania, wyciszania - zÂłych.

Judaizm postrzega wiĂŞc pracĂŞ nad doskonaleniem charakteru czÂłowieka, jako cel jego Âżycia. Midrasz naucza, Âże „przykazania Tory nie zostaÂły dane ludziom z Âżadnego innego powodu, ale dlatego, by czyniĂŚ czÂłowieka lepszym” (Bereszit Rabba 44:1). To waÂżne: czynienie ludzi lepszymi nie jest jednym z celĂłw dania Tory, ale jedynym celem!

Cz³owiek powinien poœwiêcaÌ swoje ¿ycie na ci¹g³e d¹¿enie do bycia lepszym: uczciwszym, odwa¿niejszym, bardziej uprzejmym, bardziej wspó³czuj¹cym.

Ten, kto nie jest lepszym czÂłowiekiem majÂąc lat czterdzieÂści, niÂż byÂł - majÂąc lat dwadzieÂścia, musi przyznaĂŚ, Âże jego Âżycie jest poraÂżkÂą. 

Gaon z Wilna (1720-1797) pisaÂł: „Celem Âżycia jest pokonywanie wÂłasnych sÂłaboÂści i wÂłasnej natury, naprawianie siebie samego. Bo jeÂżeli nie, to jaki jest poÂżytek z Âżycia?”

Judaizm jest religiÂą, ktĂłra przywiÂązuje wiĂŞkszÂą wagĂŞ do czynĂłw niÂż do myÂśli, dlatego jedynie nasze postĂŞpowanie wobec innych ludzi jest realnym i ostatecznym sprawdzianem, kim jesteÂśmy naprawdĂŞ.

Bo przecieÂż stajemy siĂŞ dobrzy nie poprzez dobre myÂśli, ale wy³¹cznie przez dobre uczynki. I to nie przez jednorazowe czynienie dobra, ale konsekwentne i staÂłe. Dlatego wÂłaÂśnie Majmonides  uwaÂżaÂł, Âże lepiej jest dawaĂŚ biednym jednÂą monetĂŞ tysiÂąc razy, niÂż daĂŚ jednemu biednemu tysiÂąc monet.

CiÂągÂłe dawanie, ciÂągÂłe czynienie drobnych krokĂłw doskonalÂących nasz charakter – w przeciwieĂąstwie do jednorazowego czynu – staje siĂŞ bowiem z czasem czĂŞÂściÂą naszej natury i skuteczniej przemienia nas w lepszych ludzi.

WedÂług mĂŞdrcĂłw Talmudu „czyny bardziej ksztaÂłtujÂą serce, niÂż serce – czyny”.

Tora zawiera wiele nakazĂłw, ktĂłrych przestrzeganie w (w najszerszym ich rozumieniu) umoÂżliwia doskonalenie wÂłasnego charakteru. Dwa z nich to:

1. „BÂądÂźcie ÂświĂŞci, bo Ja, BĂłg, wasz BĂłg, jestem ÂŚwiĂŞty” (Wajikra, 19:2)

Nachmanides (1194 – ok. 1270) wyjaÂśniaÂł, Âże osiÂąganie ÂświĂŞtoÂści nie polega jedynie na powstrzymywaniu siĂŞ od zÂłych, zakazanych czynĂłw, ale na ”uÂświĂŞcaniu siĂŞ poprzez czyny dozwolone” (Jewamot 20a). Polega to na kontrolowaniu swoich emocji wtedy, gdy wykonujemy czynnoœÌ dozwolonÂą (np. jedzenie), ale nie pozwalamy sobie na Âłakomstwo, w zakupach – na brak rozsÂądku, w piciu alkoholu – na przekraczanie granic przyzwoitoÂści, w rozmowach – na uÂżywanie wulgarnego jĂŞzyka.

Nachmanides zauwa¿y³, ¿e jest mo¿liwe przestrzeganie wiêkszoœci przykazaù Tory i pozostawanie cz³owiekiem budz¹cym wstrêt, czyli - jak to okreœla³ - "³ajdakiem - z pe³nym przywoleniem Tory". Mo¿na wiêc przestrzegaÌ skrupulatnie zasad koszernoœci, a jednoczeœnie byÌ wstrêtnym ¿ar³okiem. Ten prosty przyk³ad zwraca uwagê na jeden z fundamentalnych filozoficznych konceptów judaizmu dotycz¹cy natury ludzkiej: jesteœmy istotami pogranicza - umiejscowionymi pomiêdzy œwiatem zwierz¹t i œwiatem duchowym. St¹d dwuaspektowoœÌ natury ludzkiej. Podlegamy wp³ywom obu tych aspektów: zwierzêcego i duchowego.

Alfabet wewnĂŞtrznych konfliktĂłw czÂłowieka, wynikajÂących z tej opozycji, jest dÂługi.

Zaczyna siĂŞ wÂłaÂśnie od tendencji do niekontrolowanego zaspokajania podstawowych potrzeb: instynktu gÂłodu, seksu; poprzez bardziej skomplikowane tendencje do zaspokojenia instynktu wÂładzy i posiadania; aÂż do instynktu powodujÂącego, Âże czÂłowiekowi daje satysfakcjĂŞ np. obserwacja cierpienia innych Âżywych istot.

ŒwiêtoœÌ, czyli kedusza, jest definiowana zawyczaj jako status, który nadaje siê czemuœ poprzez ludzkie dzia³ania oddzielaj¹ce to coœ od pospolitoœci, zwyczajnoœci, powszednioœci i przypisywanie temu (np. czasowi, przestrzeni, w³asnemu postêpowaniu) statusu duchowego. Inaczej oddzielenie sacrum od profanum.

Zazwyczaj jest to kojarzone z rytuaÂłem bÂłogosÂławieĂąstwa (przed wieloma czynnoÂściami, np. jedzeniem). Jednak  Talmud wyraÂźnie stwierdza, Âże zasada uÂświĂŞcania odnosi siĂŞ do wszystkich aspektĂłw Âżycia.

Zwraca to uwagĂŞ na fakt, Âże - jak zauwaÂża Ramban - przykazanie to ma obowiÂązywaĂŚ wszĂŞdzie tam, gdzie brak szczegó³owego prawodawstwa. Tam, gdzie coÂś "jest ci dozwolone", czÂłowiek nie powinien czuĂŚ siĂŞ zwolnionym z obserwowania swojego zachowania - wÂłaÂśnie na mocy przykazania "BÂądÂźcie ÂświĂŞci", ktĂłre wymaga od kaÂżdego czÂłowieka, aby stawaÂł siĂŞ lepszym  - nie tylko pod wzglĂŞdem etycznym, ale takÂże w umiejĂŞtnoÂści doskonalenia kontroli nad samym sobÂą - bez dania mu szczegó³owych instrukcji. W konsekwencji, wÂłaÂśnie brak tych szczegó³owych instrukcji, a jednoczeÂśnie fakt, Âże jesteÂśmy obdarzeni umiejĂŞtnoÂściÂą odró¿niania sacrum od profanum, powoduje, Âże jest to - z wszystkich przykazaĂą - przykazanie najbardziej twĂłrcze.

Bowiem koncept keduszy (uœwiêcenia), wyprowdzony z przykazania "B¹dŸcie œwiêci", sprawia, ¿e jesteœmy w stanie kontrolowaÌ nasze zachowania, stosuj¹c wobec nich kryteria trudno poddaj¹ce siê jednoznacznym definicjom: np. skromnoœci, umiaru, ³agodnoœci, powœci¹gliwoœci, ¿yczliwoœci - cech, które nie daj¹ siê zamkn¹Ì w literze prawa, a s¹ tak fundamentalnie istotne w ¿yciu cz³owieka i jego relacjach z innymi ludŸmi i Bogiem.


2. „BĂŞdziesz czyniÂł to, co przed Bogiem jest prawe i dobre” (Dewarim 6:18)

Nachmanides wyjaÂśnia, Âże „znaczenie tego wersetu jest nastĂŞpujÂące: BĂłg mĂłwi, aby przestrzegaĂŚ Jego praw (…), ale gdy nie istnieje jednoznaczne prawo mĂłwiÂące, jak postÂąpiĂŚ w konkretnej sytuacji, naleÂży czyniĂŚ to, co jest dobre i sprawiedliwe w Jego oczach”

Dotyczy to tysiĂŞcy zupeÂłnie zwyczajnych sytuacji dnia codziennego. Tak wiĂŞc mimo, Âże nie ma prawa nakazujÂącego np.  poinformowanie kogoÂś, kto w panice biegnie na peron, aby zd¹¿yĂŚ na pociÂąg, Âże wÂłaÂśnie ogÂłoszono, iÂż pociÂąg ten ma spóŸnienie, powinniÂśmy to zrobiĂŚ, bo jest do wÂłaÂściwe postĂŞpowanie. Mimo, Âże nie istnieje prawo obligujÂące do zwrĂłcenia uwagi mijajÂącemu nas przechodniowi, Âże odcinek chodnika, do ktĂłrego siĂŞ wÂłaÂśnie zbliÂża, jest pokryty lodem i przez to niebezpieczny – naleÂży mu o tym powiedzieĂŚ, bo jest to po prostu sÂłuszne postĂŞpowanie, jest czynieniem tego, co "prawe i dobre".


.............


W periodyku "Reform Judaism" (wiosna 2006), rabin Joseph Telushkin poleca przestrzeganie zasad pomagajÂących w doskonaleniu wÂłasnego charakteru. Na liÂście znajdujÂą siĂŞ miĂŞdzy innymi:


1. CzyĂą dobro jak najczĂŞÂściej

2. PrzyjaÂźnij siĂŞ z ludÂźmi dobrymi i mÂądrymi

3. Unikaj ludzi zÂłych i gÂłupich

4. Gdy nie jesteÂś pewien, czy twoja decyzja jest sÂłuszna, zapytaj siebie, czy przekonuje ciĂŞ do niej jecer hara (inklinacja do zÂła) czy jecer hatow (inklinacja do dobra)

5. JeÂżeli w modlitwie zwracasz siĂŞ do Boga proszÂąc o dobro, proÂś najpierw o dobro dla kogoÂś innego

6. Staraj¹c siê zwalczyÌ jak¹œ swoj¹ wadê, przez pewien czas rób wszystko, co jest radykalnym zaprzeczeniem tej w³aœnie cechy charakteru

7. Patrz na swoje Âżycie z perspektywy przyszÂłoÂści: dbaj o to, jak zostaniesz zapamiĂŞtany

8. Rozwijaj to, co jest zaletÂą w twoim charakterze


Do tych zasad warto dodaĂŚ jeszcze jednÂą:

Nie lekcewaÂż Âżadnych wÂłasnych zachowaĂą, gdy dotyczÂą innych ludzi. Zadawaj sobie jak najczĂŞÂściej pytanie: „czy to, co zamierzam zrobiĂŚ moÂże kogoÂś skrzywdziĂŚ?”


http://the614thcs.com/40.1149.0.0.1.0.phtml

ZacznĂŞ od tego, ze nie wiem czy sÂą to sÂłowa Korczaka, szczegĂłlnie z tamtej strony.

AleÂż Kiaro, przecieÂż w tym tekÂście nie ma odniesienia do KONKRETNYCH osĂłb lecz do ogĂłlnej sytuacji (przecieÂż to TwĂłj wÂłasny wybieg - jak mantrĂŞ powtarzasz, ze to jak najbardziej dopuszczalne i wskazane...) wiĂŞc o co nagle Ci chodzi? ÂŻe sÂłowa sÂą Ci nie w smak? PrzecieÂż w tym "cytacie" nie ma Âżadnej nienawiÂści, Âżadnego poniÂżania, jest po prostu PRAWDA. Nie ma tam odniesienia do zÂłych, konkretnych osĂłb lecz do zÂłych sytuacji. JeÂżeli uwaÂżasz inaczej, wskaÂż mi proszĂŞ kto PERSONALNIE jest opisywany oraz wskaÂż gdzie znajduje siĂŞ  jakiekolwiek KÂŁAMSTWO.

Dlaczego wbrew faktom nie chcesz przyj¹Ì do wiadomoœci, ¿e istniej¹ dobrzy i Ÿli chrzeœcijanie/katolicy (przynajmniej oficjalnie przyznaj¹ siê do tych grup), tak samo s¹ dobrzy i Ÿli ¯ydzi i tak samo Muzu³manie. Wiem, ¿e Ci ten puzzel za nic nie chce pasowaÌ do Twojej uk³adanki któr¹ uwa¿asz za prawdziw¹, ale to nie problem tkwi w tym puzzlu... lecz w pozosta³ej uk³adance.

Po raz kolejny nie dyskutuje ( przynajmniej staram siĂŞ to robiĂŚ ) o ludziach wyznawcach czegoÂś a o ideologii o zasadach tej ideologii. Je staram siĂŞ pokazaĂŚ takimi jakimi sÂą.
¯adna przynale¿noœÌ ,¿adna ni etniczna , ni religijn¹ ni geograficzna nie czyni cz³owieka dobrym ani z³ym. To czyniÌ mo¿e i zawsze jest skutkiem tylko jego praca nad sob¹ lub jej braku.
Pisa³am i¿ jest mnóstwo wspania³ych ksiê¿y i zakonników katolickich , pisa³am o mszach na których gdy kap³an je odprawia z mi³oœci¹ i radoœci¹ a nie z obowi¹zku p³ynie mi³oœÌ do ludzi i wzbogaca ich. Je¿eli sprawi ci to radoœÌ dodam i¿ w œrod ¯ydów jest te¿ bardzo du¿o ludzi nieprawych , nie etycznych , zwyczajnie z³ych.
Wiem to i doskonale odró¿niam ciesz¹ mnie dobrzy niezale¿nie od wyznania i smuc¹ Ÿli w ka¿dym z nich.
Moim celem nie jest pokazywanie konkretnych ludzkich sÂłaboÂści ( robiĂŞ to wyjÂątkowo gdy wymuszasz na mnie uzasadnienie przykÂładem), a pokazanie faÂłszu lub prawdy ideologii religijnej jej   zasad ktĂłrymi ludzie kierujÂą siĂŞ prowadzeni przez nie.

I po raz kolejny absolutnie mi nie przeszkadza i nie krytykuje niczyich wyborĂłw przynaleÂżnoÂści , akceptujĂŞ w peÂłni  wolnÂą wolĂŞ wszystkich. Jednak wolnÂą wolĂŞ nie zmanipulowanÂą faÂłszywymi dogmatami opartymi na symbolach pod ktĂłrymi jest zupeÂłnie inny przekaz.

Ta informacja musi byĂŚ publiczna i tak siĂŞ dzieje, ale co mimo jej zaistnienia wybiorÂą ludzie szanujĂŞ jako ich osobiste decyzje.
Zatem niech pÂłynie wiedza o JudaiÂżmie i niech pÂłynie o Katolicyzmie staĂŚ siĂŞ Israelem moÂże kaÂżdy niezaleÂżnie od wyznania.

Wybory pozostawmy myÂślÂącym ludziom.

Kiara :) :)

wlasnie to zaswiaty wiedza kto za co jest odpowiedzialny i co sie swieci...kto nie wie na czym polega zbawienie i kim jest zbawiciel, od dziecka jest uczony nienawisci do  innych ludzi ma juz zmienione DNA i bardzo trudno bedzie im odnalezc wlasciwa droge..ale swiadomosc i konsekwencje moga jeszcze wszystko zmienic.. :)

Nigdy ¿adne z³o czy pod³oœÌ nie wzbudza³y mojej radoœci.

Tak, piszmy o ró¿nych rzeczach - ale rzetelnie i uczciwie, niczego nie ujmujmy i niczego nie dodajmy. I miejmy na tyle odwagi aby w ka¿dym momencie braÌ odpowiedzialnoœÌ za wypowiedziane s³owa czy pogl¹dy, a nie uciekaÌ w nag³¹ chêÌ milczenia. Tyle.

No wÂłaÂśnie odnoÂśnie 'zÂłych do szpiku ÂżydĂłw.
To prym wiodÂą szatany -> Bilderbergowie i Rockefelerrowie.
A sÂłyszeliÂście o pogÂłoskach o Benedykcie ?
Biedaczek, teraz bĂŞdzie uciekaÂł gdzie pieprz roÂśnie.
Pewnie to robota Iluminatów i ich kardyna³ów w Watykanie, oraz w/w rodzinek którzy tworz¹c ca³oœÌ s¹ z NWO.

chyba szykowany jest nowy mesjasz...Rzym mial upasc wg apokalipsy ale tu moze mu ktos dopomoc :) wojna jest napewno ustawiana..a o CERN-nie holokauscie swiata i innych grzechach juz nie wspomne no ale to Bog osadzi :)

Jedna krowa w Palestynie jest warta wiĂŞcej niÂż wszystkich ÂŻydĂłw w Polsce"
Izaak Greenbaum ...

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.godlikeproductions.com/forum1/message1756701/pg1&ei=q4U1T6zeA8bxsgb0opS3DA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=10&ved=0CHcQ7gEwCTgK&prev=/search%3Fq%3Dzohar%2Bmesiah%2Bcoming%2B5773%26start%3D10%26hl%3Dpl%26sa%3DN%26biw%3D886%26bih%3D551%26prmd%3Dimvnso

http://www.youtube.com/watch?v=NTHEd14q5dM&feature=related

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://raptureintheairnow.com/history-of-the-jewish-people/2012-the-jewish-year-5773-in-the-zohar&ei=64M1T4GNJI6RswaV4ZW9DA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=8&sqi=2&ved=0CGAQ7gEwBw&prev=/search%3Fq%3Dzohar%2Bmesiah%2Bcoming%2B5773%26hl%3Dpl%26biw%3D886%26bih%3D587%26prmd%3Dimvnso

http://www.youtube.com/watch?v=ct2OWlhBed0

http://mocniejszy.wordpress.com/2012/02/06/ostrzezenie-przed-wielkim-zamachem-w-2012-roku-w-europie/

http://www.youtube.com/watch?v=TnIO064yC5o

http://www.youtube.com/watch?v=MP94YAQLtV0&feature=related

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://wn.com/2012_STARGATE__THE_130_DAY_WAR&ei=dPszT_mgL8nQsgafrLCxDA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=6&ved=0CEcQ7gEwBTgU&prev=/search%3Fq%3Dlondon%2B2012%2Bstargate%26start%3D20%26hl%3Dpl%26sa%3DN%26biw%3D1008%26bih%3D614%26prmd%3Dimvns

http://www.youtube.com/watch?v=oA9poDfwtG4

http://www.youtube.com/watch?v=nq3e4yz4GfU&feature=results_main&playnext=1&list=PL419B8FDA5A286CF5

moÂże ktoÂś to skleci w jedno z tÂłumaczeniem razem  ? :)

IndywidualnoœÌ ludzka ma t¹ zasadê i¿ wielu ludzi patrz¹cych na t¹ sam¹ rzecz postrzega j¹ inaczej , nawet bardzo inaczej. Zatem dla mnie istotne jest jak ja to postrzegam bo oceniam i mogê oceniaÌ zdarzenia przez mój osobisty pryzmat rozwojowy.

Nie ze wszystkimi jest mi po drodze bowiem ludzie wybieraj¹ sobie ró¿ne drogi i ró¿ne ich kierunki. Jedni siê fascynuj¹ tragediami , karami i wszelakim rozliczaniem ja wolê wiedzê otwieraj¹c¹ mi œwiadomoœÌ bym mog³a weryfikowaÌ swoje wczoraj dzisiaj dla lepszego jutra.
Wiem doskonale i¿ nie bêdzie ¿adnych katastrof i globalnych kataklizmów , bo opcja z takim scenariuszem nie wgra³a siê w nasz¹ przysz³oœÌ.
LudzkoœÌ wybraÂła Âświat peÂłen dobra i piĂŞkna ja rĂłwnieÂż, zatem nie po drodze mi z myÂślÂącymi  inaczej i propagujÂącymi  wiedzĂŞ zastraszania.
Ludzka  myÂśl musi odzyskaĂŚ wolnoœÌ wyjœÌ ponad mentalne zniewolenie ró¿nymi ideologiami wymuszonymi strachem oraz dogmatami myÂślowymi by mogÂła dokonaĂŚ wolnego wyboru.
Jeszcze raz ludzie Âźli i dobrzy sÂą wszĂŞdzie  Âżadna przynaleÂżnoœÌ grupowa nie jest nigdy gwarantem bycia dobrym. Dobro tworzone jest etycznym zachowaniem przepeÂłnionym uczuciem miÂłoÂści.

Kiara :) :)

Witajcie, no to ja troche inaczej, o roli kobiety w Judaizmie.

                                               
                                                                    ZaskakujÂąca rola kobiet. Celibatu nie ma.

Kobiety majÂą wiĂŞcej bina niÂż mĂŞÂżczyÂźni. To dlatego one sÂą odpowiedzialne za sferĂŞ seksualnÂą. Celibat nie jest ÂżadnÂą wartoÂściÂą. Ale niektĂłre inne metody budzÂą ostre kontrowersje. Jakie jest rozwiÂązanie?
Wbrew powszechnemu przekonaniu, w tradycji Âżydowskiej kobiety sÂą rĂłwne mĂŞÂżczyznom, jednak majÂą odmienne cele w Âżyciu, ktĂłre nie podlegajÂą jakiejkolwiek dyskusji. ZostaÂło to ustanowione przez samego Boga, a z Nim, jak wiadomo, siĂŞ nie dyskutujĂŞ. Co ciekawe, niewiasty obdarzone sÂą w wiĂŞkszym stopniu binÂą (intuicjÂą, zrozumieniem, inteligencjÂą) niÂż mĂŞÂżczyÂźni. Rabini tÂłumaczÂą to tym, Âże kobieta zostaÂła zbudowana a nie powstaÂła jak pierwszy czÂłowiek - mĂŞÂżczyzna.

Do³¹cz do nas na Facebooku

To wÂłaÂśnie kobiety sprawujÂą wÂładzĂŞ w domu, do ich obowiÂązkĂłw naleÂży m.in. palenie szabasowych Âświec. Kobiety odpowiedzialne sÂą rĂłwnieÂż za sferÂą seksualnÂą. OdpowiadajÂą za prawo czystoÂści rodziny, ktĂłre obejmuje powstrzymanie siĂŞ od stosunkĂłw seksualnych lub jakiegokolwiek zachowania, ktĂłre mogÂłoby do nich prowadziĂŚ. Zakaz obowiÂązuje podczas menstruacji i siedem dni po niej. Po tym jak koĂączy siĂŞ okres zachowania czystoÂści, kobiety muszÂą zanurzyĂŚ siĂŞ w mykwie zanim jakiekolwiek stosunki z mĂŞÂżami zostanÂą wznowione.

Celibat nie jest w judaizmie ÂżadnÂą wartoÂściÂą. Zjednoczenie siĂŞ mĂŞÂżczyzny i kobiety nie jest wedÂług Tory ideaÂłem, ale jest realnÂą podstawÂą Âżydowskiego rozumienia bycia czÂłowiekiem. Zaprzeczanie tej zasadzie, jest rĂłwnoznaczne z zaprzeczaniem samemu Âżyciu. Kobieta i mĂŞÂżczyzna majÂą stanowiĂŚ "jedno".

"Nie wylewaj swego nasienia na pró¿no"

Prawo Âżydowskie uwaÂża dzieci bÂłogosÂławieĂąstwo. MĂŞÂżczyzna nie powinien stosowaĂŚ Âżadnej antykoncepcji, bo dotyczy go boski nakaz prokreacji. Wszystko odbywa siĂŞ wedÂług przykazania "bÂądÂźcie pÂłodni i rozmnaÂżajcie siĂŞ".

- Co ciekawe, w jĂŞzyku hebrajskim sÂłowa "rechem" - Âłono i "rachamim" - miÂłosierdzie, majÂą wspĂłlny korzeĂą. GdzieÂś sÂłyszaÂłam, Âże ci, ktĂłrzy sÂą blisko macicy, majÂą drzwi otwarte do BoÂżego miÂłosierdzia – komentuje Sara, ÂŻydĂłwka, matka dwĂłjki dzieci.

W przypadku kobiet rabini pozwalaj¹ na stosowanie antykoncepcji w przypadkach, gdy ci¹¿a mo¿e powa¿nie zaszkodziÌ kobiecie. Inaczej sprawa wygl¹da w przypadku ludzi, którzy ju¿ maj¹ dzieci, inny zaœ jest przykaz wobec bezdzietnych m³odych ma³¿eùstw.

- Religia Âżydowska nie sprzeciwia siĂŞ antykoncepcji z waÂżnych powodĂłw. Ale tak naprawdĂŞ, ktĂłre powody naleÂży uznaĂŚ za waÂżne? Czy chemioterapia, ktĂłra ma uratowaĂŚ kobiecie Âżycie jest takim powodem? Czy brak odpowiednich warunkĂłw finansowych teÂż? – zastanawia siĂŞ trzydziestoletnia Sara.

Wyjaœnia równie¿, ¿e to, któr¹ formê antykoncepcji mo¿na uznaÌ za dopuszczaln¹, jest równie¿ przedmiotem dyskusji. - WiêkszoœÌ rabinów pozwala na stosowanie pigu³ki oraz innych metod antykoncepcji hormonalnej. To dlatego, ¿e inne metody np. prezerwatywy budz¹ wiêksze kontrowersje.

Ksiêga Rodzaju zawiera historiê Onana, który podczas stosunku "upuœci³ swe nasienie na ziemiê". By³o to z³e w oczach Pana i zosta³ zg³adzony. Judaizm wykorzystuje ten fragment w celu ustalenia zatwierdzonych metod antykoncepcji. Poniewa¿ pigu³ki antykoncepcyjnej nie powoduj¹ bezp³odnoœÌ i nie przeszkadzaj¹ nasieniu w "naturalnej podró¿y" s¹ dopuszczalne.

- OsobiÂście mam z tym powaÂżny problem. PiguÂłka jest potencjalnie poronna. Niesie powaÂżne zagroÂżenie dla zdrowia kobiet i pÂłodnoÂści w przyszÂłoÂści. JeÂśli kobieta zajdzie w ci¹¿ê podczas stosowania piguÂłki, niesie zagroÂżenie rĂłwnieÂż dla nienarodzonego dziecka. Ja mĂłwiĂŞ stanowcze: nie! – burzy siĂŞ mÂłoda mama.

Czy dziecko poczĂŞte metodÂą vitro bĂŞdzie ÂŻydem?

Talmud naucza, Âże dziewica moÂże staĂŚ siĂŞ brzemiennÂą, kapiÂąc siĂŞ w wodzie zawierajÂącej spermĂŞ. SÂłowa te staÂły siĂŞ podstawÂą legalizacji sztucznego zapÂłodnienia.

Zap³odnienie takiego typu jest dozwolone, jednak wszystkie elementy procesu, zarówno jajeczka, jak i sperma musz¹ pochodziÌ od ma³¿eùstwa, które chce t¹ metodê zastosowaÌ. Istotne jest to, ¿e sperma powinna zostaÌ uzyskana podczas stosunku seksualnego. Rabini, którzy s¹ przeciwni, wysuwaj¹ argument o grzechu Onana.

A jak wyglÂąda sprawa w przypadku tzw. "surogatek", czyli kobiet uÂżyczajÂących swojego Âłona? Otó¿ jeÂśli kobieta rodzÂąca nie jest ÂŻydĂłwkÂą – czyli w narodziny dziecka zaangaÂżowane sÂą dwie kobiety (dawczyni jajeczka i ta, ktĂłra jest w ci¹¿y) – wymagana jest odpowiednia konwersja dziecka na judaizm.

ZapÂłodnienia in vitro budzi ogromne kontrowersje, wiĂŞc gÂłos w tej sprawie zabraÂł naczelny rabin Polski Michael Shudrich. - Judaizm stara siĂŞ sprzyjaĂŚ przezwyciĂŞÂżaniu bezpÂłodnoÂści ma³¿onkĂłw, dlatego nie potĂŞpia np. metody in vitro, choĂŚ nie wypowiada siĂŞ w sprawie klonowania. W kwestiach zapÂłodnienia pozaustrojowego rabini wiodÂą zaciĂŞty spĂłr. Co siĂŞ zaÂś tyczy "surogatki", to wtĂłrnym problemem pozostaje, czy jej dziecko bĂŞdzie ÂŻydem – tÂłumaczyÂł rabin na Kieleckich SpotkaĂą ChrzeÂścijaĂąsko-ÂŻydowskich.

Nefesz, czyli kiedy p³ód staje siê cz³owiekiem

Sara dopiero w wieku dwudziestu lat sta³a siê g³êboko wierz¹ca, ale co do aborcji od pocz¹tku mia³a jasno sprecyzowane pogl¹dy. - Odk¹d by³am na tyle "doros³a", ¿eby zrozumieÌ co oznacza s³owo "aborcja" by³am przera¿ona t¹ makabryczn¹ procedur¹. Nie mog³am i nie pojmowa³am tego jako czegoœ innego ni¿ zniszczenie ludzkiego ¿ycia, macierzyùstwa, wspó³czucia... Tak by³o jeszcze zanim sta³am siê wierz¹ca. Ale oczywiœcie, moje przekonania religijne tylko wzmocni³y moje pogl¹dy na ten temat.

Zgodnie z prawem ¿ydowskim, nienarodzone dziecko nie jest uwa¿ane za pe³noprawnego cz³owieka. P³ód zostaje uznawany za nefesz czyli osobê w chwili, gdy g³owa noworodka opuœci kana³y rodne matki. W sytuacji kiedy dochodzi do porodu poœladkowego decyduje fakt ukazania siê po³owy jego cia³a. Dlatego wiêkszoœÌ rabinów zgodzi siê na aborcjê, ale tylko wtedy, gdy ci¹¿a stanowiÌ bêdzie bezpoœrednie i znaczne zagro¿enie dla ¿ycia matki.

- SÂłyszaÂłam o rabinach, ktĂłrzy zezwalajÂą na aborcjĂŞ - nawet w póŸnym okresie - w przypadkach powaÂżnych zaburzeĂą fizycznych pÂłodu lub gdy ci¹¿a sprawia, Âże matka jest tak przygnĂŞbiona, Âże moÂże dojœÌ do aktu samobĂłjczego – komentuje Sara.

- Kocham Âżycie, kocham macierzyĂąstwo, kocham dzieci. BĂłg jest dawcÂą Âżycia, a dzieci sÂą jego darem dla nas. Z caÂłego serca mam nadziejĂŞ, Âże stanĂŞ siĂŞ matka wielkiej, Âżydowskiej rodziny – uÂśmiecha siĂŞ na koniec rozmowy.

http://religia.onet.pl/publicystyka,6/zaskakujaca-rola-kobiet-celibatu-nie-ma,30843.html

To typowo lucyferyczny manifest. 

Tak upadÂłe anioÂły manipulujÂą  nieÂświadomymi duszami , nawoÂłujÂąc je do buntu- wolnoÂści, a efektem  jest zniewolenie i oddzielenie od Boga.

A BĂłg to nie tylko miÂłoœÌ, to takÂże CZYSTA PRAWDA ,  dlatego Korczak  mĂłwiÂł prawdĂŞ o elicie Âżydowskiej - kawa na ÂławĂŞ - to niewolnicy DiabÂła.

Aby dotrzeĂŚ do Boga potrzeba Prawdy,Szacunku i MiÂłoÂści.

A wolnoœÌ ponad wszystko (tzw "wÂłasna" ÂścieÂżka rozwoju)  to iluzja Lucyfera,   bo wszystko naleÂży do Boga i liczy siĂŞ jego Wola.

Dlatego ÂŻydzi powrĂłcÂą do Boga  dopiero póŸniej.
 

Inspiracja Lucyfera daje teÂż czĂŞsto b³êdny obraz rzeczywistoÂści ( katastrofy nie bĂŞdzie, Nibiru nie istnieje itd.), bĂŞdzie tylko wzrost wibracji.-  to samo mĂłwiÂą niosÂący "ÂświatÂło" Lucyfera Lightworkerzy, podobnie W.Witkowski "Jam Jest"-wingmakers.
Charakterystyczna jest teÂż niechĂŞĂŚ, czy wrĂŞcz nienawiœÌ do KoÂścioÂła Katolickiego, bo Chrystus to najbardziej znienawidzony przez Lucyfera  Boski Przeciwnik MiÂłoÂści.

Zanim zaczniesz twierdziĂŚ iÂż mĂłwiÂł to Korczak poprzyj to dowodami , moÂżesz je przedstawiĂŚ? PosÂługiwanie siĂŞ autorytetem cudzego nazwiska bez moÂżliwoÂści w 100% potwierdzenia tego faktu jest tylko manipulacjÂą przekazem w celu uzyskania korzyÂści.
Energie -Wielkie Duchy nigdy tego nie robi¹ bowiem sama treœÌ przekazu jest autorytetem który przemawia swoj¹ m¹droœciom i dobrem.
Gdy ktoÂś na wstĂŞpie podaje jakieÂś dane osobowe ktĂłrych i tak nikt nie jest w stanie stwierdziĂŚ a przekaz jest tendencyjny dla mnie ( a sÂądzĂŞ iÂż dla wszystkich myÂślÂących logicznie ludzi) to zwykÂły manipulacyjny przekrĂŞt.

Ja siĂŞ na takie prymitywnie i  bzdety bezwartoÂściowe nie dam nabraĂŚ.

Kiara  :) :)

MuszĂŞ CiĂŞ jeszcze bardziej zmartwiĂŚ Kiara.

BĂłg- Jezus Chrystus juÂż dawno obstawiÂł innego konia -  jest nim KoÂśció³ Katolicki.


SÂława polskiej  ezoteryki PRL,   pó³ Âżyd  Robert Walter
warto o  nim poczytaĂŚ:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Robert_Walter

 , pierwszy polski absolwent szkoÂły Steinerowskiej, mistrz wiedzy tajemnej, miaÂł zdolnoÂści jasnowidzenia i  oÂświadczyÂł to kiedyÂś w latach 70-tych
innej sÂławie Gnozy i Antropozofii, swojemu uczniowi J.Prokopiukowi.

Âże  planem BĂłga-StwĂłrcy jest, Âże po przemianach Polska, bĂŞdzie caÂła Katolicka.

Prokopiuk - jak mu Walter mĂłwiÂł  -  duch silnie lucyferyczny , nie mĂłgÂł tego przeÂżyĂŚ, zaÂłamaÂł siĂŞ:
polecam lekturĂŞ:
http://czytelnia.onet.pl/0,6491,0,1,nowosci.html

No to ja Ciebie zmartwiĂŞ Jacek ( poniewaÂż dla mnie Âżadne nazwisko samo w sobie nie jest autorytetem) zamieszczone przez Ciebie nie robiÂą na mnie wraÂżenia.
PoniewaÂż nie ma Âżadnej przeszkody w dla nikogo w rozmowach ze StwĂłrca, to ja Ci powiem iÂż On mi powiedziaÂł iÂż nie gloryfikuje  Âżadnej religii , ÂŻADNEJ!
Ja to wiem i w Âżadne publikowane przez nikogo bajadery na temat priorytetu  utwierdzonego przez StwĂłrcĂŞ jakiejÂś religii nie wierzĂŞ. Kolejne oszustwo!
StwĂłrca zawsze  wspiera mÂądroœÌ i dobro w CzÂłowieku ( niezaleÂżnie od jakiegoÂś wyznania czy w ogĂłle wyznania religijnego)  i tacy Ludzie mÂądrzy i dobrzy sÂą przyszÂłoÂściÂą Ziemi dziĂŞki ich wysiÂłkom LudzkoœÌ ewoluowaÂła i bĂŞdzie ewoluowaÂła nadal. ZupeÂłnie niezaleÂżnie od tego co napisaÂł; Pan Robert Walter, Pan J.Prokopiuk czy nawet kiedyÂś  Pan Steiner.

Jak dodasz do tej autoreklamy katolicyzmu przepowiednie Fatimskie ( szczegulnie tÂą ukrywanÂą) to zrozumiesz , moÂże zrozumiesz dlaczego sÂą fabrykowane te informacje na temat katolicyzmu.

JakoÂś ten plan Boga... nie bardzo siĂŞ realizuje w Polsce i na Âświecie  bo KatolikĂłw zdecydowanie ubywa.

Kiara :) :)


ps.Pan Robert Walter to mĂłj sÂąsiad z za miedzy... jakoÂś nasze drogi siĂŞ nie przeciĂŞÂły .. a szkoda byĂŚ moÂże? ba.. wszystko jest na wÂłaÂściwy czas , czas obecny ma inne autorytety duchowe , bo jest juÂż inna epoka z innÂą wiedza, wszak nic nie stoi w miejscu.

Zatem pytanie brzmi: 

Kto rozmawia z prawdziwym Bogiem?  Kto jest przy Bogu?

A to juÂż tzw."czas" pokaÂże.

moze nie do konca katolicyzm - bo Rzym tak czy inaczej upadnie tak jak i syjonistyczny Izrael.., ale napewno Chrzescijanstwo, zobaczymy co kto wykombinuje w tym roku :)

Jedna krowa w Palestynie jest warta wiĂŞcej niÂż wszystkich ÂŻydĂłw w Polsce"
Izaak Greenbaum ...a co myslisz o tych slowach Kiara?

Dla mnie to zdanie jest maÂło czytelne nie wiem co autor miaÂł na myÂśli wypowiadajÂąc je? Nie wiem czy jest to symbolika czy dosÂłownosĂŚ? Zwyczajnie nie posiadam takiej wiedzy by dokonaĂŚ analizy byĂŚ moÂże zdania wyjĂŞtego z kontekstu.

Kiara :) :)

ps. WracajÂąc do ChrzeÂścijaĂąstwa , zaleÂży czy rozpatrujemy styl Âżycia i wiedzĂŞ zawartÂą pod tÂą nazwÂą , czy samÂą nazwĂŞ przejĂŞtÂą przez katolicyzm?
1. Wypadek to czêœÌ wiedzy i stylu ¿ycia ¯ydów , który jest zawarty do tej pory w Judaizmie jako jego naturalna wiedza.

2. To fragment wiedzy i stylu Âżycia wyeksponowany jako niezaleÂżny nurt oddzielony od pierwotnych  korzeni i zatrzymany bez ewolucji w pierwotnej symbolice bez wiedzy o caÂłoÂści i celu swojego istnienia.
Ale o ChrzeÂścijaĂąstwie to moÂże w innym miejscu popiszemy sobie. Zwyczajnie zatrzymana i zablokowana wiedza sprowadzona do rytualnych symboli powtarzanych przez prawie 2000 lat.
To nie jest prawdziwe ChrzeÂścijaĂąstwo.

ok to po nitce do klebka prowadzi droga, na temat tego pana ..:)

ewolucja to swiadome dazenie do jednosci ze zrodlem i korzystania z jego mocy dla dobra swiata to jest cel Chrzescijanstwa, a kto ludzi wpycha w ucisk i poddanstwo i roznego rodzaju prawa to juz inna sprawa :)

yyy... nie ukrywam, ¿e dla mnie to nowoœÌ. Mo¿e wobec tego Rafaelo wyt³umaczysz mi jak dzia³a pigu³ka hormonalna? Bo wed³ug mnie powoduje w³aœnie niep³odnoœÌ, z tym, ¿e "odwracaln¹" - czasow¹.

Ale moÂże to wyjaÂśnianie przenieÂście do odpowiedniejszego wÂątku. ;D

EDYCJA:

Np. do tego: Antykoncepcja >> (http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=3644.0).

Post >sfinks'a< przeniosÂłem do wÂąktu: BĂłg, kim on jest >> (http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=502.0)

natomiast, pozostaÂłe posty przeniosÂłem do wÂątku: Homoseksualizm >> (http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=833.0).

WracajÂąc do tematu etyki Judaizmu , pojawiajÂą siĂŞ roÂżne pytania szczegĂłlnie kontrowersyjne dotyczÂące stosunku ÂŻydĂłw do nie ÂŻydĂłw.
Judaizm bardzo szczerze odpowiada na nie ukazujÂąc historiĂŞ tych wypowiedzi. Nie stanowi ona zasady etycznej, a reakcjĂŞ ludzi umĂŞczonych przez innych ludzi, budujÂących w ten sposĂłb w tamtych czasach swojÂą obronĂŞ.

Obecnie jest juÂż inne podejÂście jednak kiedyÂś wydarzaÂło siĂŞ  wÂłaÂśnie tak, bowiem tak tamci ludzie rozumieli bronienie i chronienie siebie.

Kiara :) :)


TALMUD: DYSKRYMINACJA NIE-¯YDÓW
pytanie od MT :

 

Czy w Talmudzie znajdujÂą siĂŞ zapisy dyskryminujÂące nie-ÂŻydĂłw?

odpowiedÂź :


Tak. W Talmudzie natrafiamy na nieliczne stwierdzenia, ktĂłre moÂżna uznaĂŚ za dyskryminujÂące nie-ÂŻydĂłw.

ÂŻydzi ÂżyjÂący w diasporze lub na terenach okupowanych, po zburzeniu ÂŚwiÂątyni w 70 roku n.e., przebywali wÂśrĂłd ludĂłw, ktĂłre wyznawaÂły politeizm, traktowaÂły ÂŻydĂłw jako obcych i w wiĂŞkszoÂści przypadkĂłw nie uwaÂżaÂły ich za peÂłnoprawnych czÂłonkĂłw spoÂłeczeĂąstwa. Dlatego w Talmudzie znajdujemy stwierdzenia czĂŞsto niejednoznaczne na temat stosunku ÂŻydĂłw do nie-ÂŻydĂłw.

Bo oto z jednej strony, np. w Tosefta (uzupeÂłnienie do Miszny, przeÂłom II i III wieku n.e.) czytamy, Âże ten, kto okrada nie-ÂŻyda musi oddaĂŚ ukradziony przedmiot. „Okradanie nie-ÂŻyda jest gorsze niÂż ÂŻyda”. JeÂżeli ÂŻyd okrada nie-ÂŻyda, a póŸniej wypiera siĂŞ tego pod przysiĂŞgÂą i umiera, nawet po jego Âśmierci przedmiot musi byĂŚ zwrĂłcony z powodu Chilul Haszem ("uÂświĂŞcania Imienia [Boga]) Tosefta, Bawa Kama 10:15).

Zasada ta obowiÂązuje nie tylko wobec przypadkĂłw kradzieÂży, ale takÂże wszystkich kontaktĂłw biznesowych. Tamud (Chulin 94a) stwierdza: “Jak powiedziaÂł Szmuel [jeden z mĂŞdrcĂłw], zakazane jest oszukiwanie kaÂżdego czÂłowieka, nawet baÂłwochwalcy”. Nie wolno go wprowadzaĂŚ w b³¹d nawet w sprawach, ktĂłre nie sÂą dla niego istotne: np. nie wolno sprzedaĂŚ nie-ÂŻydowi niekoszernego miĂŞsa jako koszernego, mimo Âże nie ma to dla niego religijnego znaczenia.

Jednak takie opinie nie sÂą jedynymi. Znajdujemy bowiem poglÂądy przeciwstawne.

Na przykÂład w Bawa Kama 113b natrafiamy na opiniĂŞ, Âże ÂŻyd jest uprawniony do zatrzymania przedmiotu zgubionego przez nie-ÂŻyda (dokÂładnie: politeistĂŞ), a w Sanhedryn 76b czytamy, Âże jest mu nawet zakazane zwracanie tego przedmiotu. OczywiÂście ÂŻyd musi oddaĂŚ przedmiot zgubiony przez innego ÂŻyda, a wiĂŞc wobec nie-ÂŻydĂłw obowiÂązuje go odmienna zasada.

Ten sam traktat talmudyczny odnotowuje równie¿ opiniê rabina Szmuela stwierdzaj¹c¹, ¿e je¿eli ba³wochwalca (politeista) pope³ni omy³kê na swoj¹ niekorzyœÌ w rozliczeniu finansowym, a na korzyœÌ ¯yda, to ¯yd nie ma obowi¹zku uœwiadamiania mu tej pomy³ki. Mo¿e to zrobiÌ, ale nie musi.

Jak wytÂłumaczyĂŚ, czym uzasadniĂŚ te zapisy?

Wydaje siĂŞ, Âże najlogiczniejsze wyjaÂśnienie brzmi, iÂż gdy ÂŻydzi Âżyli wÂśrĂłd spoÂłeczeĂąstw, ktĂłre z reguÂły nie oddawaÂły ÂŻydowi zgubionego przedmiotu i nie informowaÂły go o jego pomyÂłce w rozliczeniach pieniĂŞÂżnych - mĂŞdrcy Talmudu nakazywali odpowiadaĂŚ po prostu tym samym.


http://the614thcs.com/40.1231.0.0.1.0.phtml

tak naprawde to caly stary testament-poza dekalogiem powinien byc zakazany jako sianie rasizmu-nazizmu i nienawisci, oraz naklanianie do morderstw :) oraz zweryfikowna rola syjonizmu w holokauscie
a nowy testament powinien byc nauczany tak ze nikomu nie jest potrzebny zaden posrednik do kontaktu z Bogiem i najwazniejsza jest osobista relacja

Ba..... ale....


KradzieÂż? bywajÂą roÂżne kradzieÂże zarĂłwno rzeczy materialnych jak i niematerialnych zawsze jest to kradzieÂż.  Gdy kradnie siĂŞ rzeczy ktĂłre mogÂą pozbawiĂŚ kogoÂś Âżycia to okrutna kradzieÂż za ktĂłrÂą odpowiedzialnoœÌ jest przeogromna.
A gdy kradnie siê wiedzê i wartoœci jej towarzysz¹ce blokuj¹ce rozwój Cz³owieka , zatrzymuj¹cego go w miejscu wyznaczonym przez z³odzieja czyni¹cego to z premedytacj¹ odpowiedzialnoœÌ jest wielowymiarowa i konsekwencja przyjdzie takim ludziom ponosiÌ przez wiele wcieleù.

Bo wiem wszystko zÂło czynione maluczkim jest czynione bezpoÂśrednio StwĂłrcy , ponoszenie konsekwencji nie jest Jego zemstÂą jest drogÂą nauki przez osobiste doÂświadczanie tego czego ludzie ci nie wiedzÂą iÂż jest zÂłem.

Co o kradzieÂżach i odpowiedzialnoÂści za nie mĂłwi Judaizm? Prosta odnoszÂąca siĂŞ okradania ludzi jest inaczej traktowana niÂż ta wyrafinowana z premedytacjÂą ukrycia jej.

Kiara :) :)


Z£ODZIEJ, KTÓRY BOI SIÊ TYLKO CZ£OWIEKA
pytanie od FT :

    Czy to prawda, Âże w religijnym prawie Tory kara za kradzieÂż byÂła tym wiĂŞksza im bardziej trudne do wykrycia byÂło to przestĂŞpstwo?

odpowiedÂź :

Nie dosÂłownie tak, ale w pewnym sensie jest to prawda.

Prawo wyró¿nia³o bowiem dwa rodzaje kradzie¿y.

    Pierwszy, to kradzieÂż jawna - zÂłodziej (gazlan), dokonuje jej w miejscu publicznym (np. wspó³czeÂśnie byÂłaby to kradzieÂż przedmiotu w sklepie peÂłnym ludzi, gdzie klienci, ochrona i kasjerki mogÂą go zobaczyĂŚ).

    Drugi rodzaj, to kradzieÂż w utajeniu - ten zÂłodziej (ganaw) dokonuje jej ukradkiem (np. w nocy, w warunkach, gdy nikt go nie widzi. MoÂże byĂŚ to takÂże okradanie ludzi, ktĂłrzy majÂą do zÂłodzieja peÂłne zaufanie i dlatego o nic go nie podejrzewajÂą i nie kontrolujÂą. Nawet nie pojawi siĂŞ u nich myÂśl, Âże mĂłgÂłby ich okraœÌ).

ZÂłodziej jawny (gazlan) myÂśli, Âże oszuka ludzi i Boga, ale nie okazuje wiĂŞcej strachu przed czÂłowiekiem, niÂż przed Bogiem.

Natomiast utajony (ganaw) boi siĂŞ bardziej ludzi, niÂż Boga. Nawet wiĂŞcej -  Boga nie boi siĂŞ wcale, bo myÂśli, Âże ciemnoœÌ czy okazywane mu ludzkie zaufanie uczyniÂą go i jego czyny niewidzialnymi dla Boga.  Ganaw boi siĂŞ wy³¹cznie czÂłowieka, ale nie boi siĂŞ Boga - "traktuje Go jak niewidomego i - kradnÂąc - myÂśli: Kto moÂże mnie zobaczyĂŚ? Kto moÂże o mnie wiedzieĂŚ" (rabin Jochanan ben Zakaj w Talmudzie; Bawa Kama 27a).

Taki rodzaj kradzieÂży, z oczywistych wzglĂŞdĂłw trudniej wykrywalny, a dajÂący dowĂłd, Âże zÂłodziej nie szanuje Boga i obawia siĂŞ tylko czÂłowieka - byÂł karany surowiej.


http://the614thcs.com/40.985.0.0.1.0.phtml

============================================

Teoria wielkiego wybuch wedÂług Judaizmu.



TEORIA WIELKIEGO WYBUCHU I TEORIA EWOLUCJI A JUDAIZM

Majmonides pisaÂł juÂż w XII wieku: "Jak dÂługo zajmujesz siĂŞ wiedzÂą matematycznÂą i logikÂą, naleÂżysz do tych, ktĂłrzy chodzÂą dookoÂła murĂłw zamku, szukajÂąc bramy. Jednak gdy zakoĂączysz juÂż swoje studia nad naukami ÂścisÂłymi i dotyczÂącymi natury i rozpoczniesz studia nad metafizykÂą - wejdziesz na wewnĂŞtrzny podwĂłrzec zamku i bĂŞdziesz w tym samym domu z KrĂłlem (Bogiem)"

Pytanie: 

Tora zawiera opis stworzenia œwiata i cz³owieka przez Boga. Nauki przyrodnicze w Teorii Wielkiego Wybuchu i Teorii Ewolucji opisuj¹ te same wydarzenia - powstania Wszechœwiata i póŸniej cz³owieka. Jestem naukowcem i dla mnie poznanie przyrodnicze jest poznawaniem Dzie³a Bo¿ego, dzia³aniem na wiêksz¹ Chwa³ê Boga. Dlatego interesuje mnie, jak judaizm odnosi siê do wymienionych powy¿ej teorii naukowych.

OdpowiedÂź:

Istnieje popularny stereotyp widz¹cy w biblijnej opowieœci o stworzeniu œwiata, ¿ycia na ziemi i cz³owieka, prymitywn¹ baœù, której zaprzeczaj¹ ustalenia wspó³czesnej nauki.

Trudno wyobraziĂŚ sobie coÂś bardziej odlegÂłego od prawdy.

WinĂŞ za popularne, ale niesÂłuszne przekonanie, Âże pomiĂŞdzy wersjÂą powstania Âświata i Âżycia na ziemi przedstawianÂą w Torze, a wspó³czesnÂą wiedzÂą, istnieje  nierozwiÂązywalny konflikt, zawiniÂł jeden, podstawowy b³¹d: odczytywanie s³ów Tory w ich dosÂłownym znaczeniu, a nie jako symbolicznego zapisu idei, ktĂłry miaÂł byĂŚ z zaÂłoÂżenia sformuÂłowany tak, aby trafiaĂŚ zarĂłwno do ludzi ÂżyjÂących tysiÂące lat temu, jak i do nas - dziÂś.

"Bóg stworzy³ œwiat i ¿ycie na ziemi w szeœÌ dni. Ponadto z Tory wynika, ¿e œwiat istnieje 5772 lata". To jest stanowisko, które - podtrzymywane jeszcze czasami przez zwolenników dos³ownego traktowania tekstu Tory - ³atwo jest oœmieszyÌ i obaliÌ z punktu widzenia wspó³czesnej wiedzy, jako naiwne, b³êdne, niezgodne z naukow¹ prawd¹.

Wraz z rozwojem nauki i naszej wiedzy o powstaniu WszechÂświata i Âżycia na ziemi, przekonujemy siĂŞ jednak coraz bardziej, Âże wersja zawarta w Torze - ogÂłoszona ponad 3 tysiÂące lat temu - jest potwierdzana w swoich fundamentalnych zaÂłoÂżeniach przez kolejne,  udoskonalone hipotezy i teorie naukowe.

NaleÂży bowiem pamiĂŞtaĂŚ, Âże Tora zostaÂła sformuÂłowana jĂŞzykiem i przy pomocy aparatu pojĂŞciowego, ktĂłre musiaÂły byĂŚ zrozumiaÂłe dla ludzi ÂżyjÂących wĂłwczas, gdy zostaÂła ogÂłoszona pod gĂłrÂą Synaj (ok. 1250 rok p.n.e.).

Jej tekst siêga³ wiêc po metaforykê, po jêzyk symboliczny, a nie po nieistniej¹cy jêzyk nieistniej¹cej jeszcze wówczas nauki. Dlatego wyró¿nia siê kilka poziomów interpretowania Tory i jej dos³owne, literalne odczytywanie nie jest nigdy wystarczaj¹ce.

W czasach, gdy nauka w sensie wspó³czesnym nie istnia³a, w judaizmie pojawia³o siê czêsto literalne odczytywanie Tory, jakkolwiek warto zauwa¿yÌ, ¿e ju¿ œredniowieczni mêdrcy (zw³aszcza Majmonides [Rambam]) zwracali uwagê, ¿e historia Stworzenia Œwiata nie powinna byÌ odczytywana dos³ownie. Uczeù Nachmanidesa, rabin Izaak z Akko, czo³owy kabalista trzynastowieczny, ocenia³ wiek Wszechœwiata na oko³o 15 miliardów lat, co jest zaskakuj¹co bliskie wspó³czesnym ustaleniom naukowym.

Po przemianach, ktĂłre nastÂąpiÂły  w okresie Haskali (Âżydowskiego OÂświecenia), dzisiaj wszystkie odÂłamy judaizmu (z zupeÂłnie marginalnymi wyjÂątkami) uznajÂą badania naukowe za sposĂłb na poznawanie poziomu skomplikowania i piĂŞkna Boskiej kreacji.

 

I. Wielki Wybuch

Po pierwsze wiĂŞc, utrzymywane przez dÂługi czas przeÂświadczenie nauki o tym, Âże WszechÂświat istniaÂł wiecznie, obalone zostaÂło przez teoriĂŞ Wielkiego Wybuchu i nastÂąpiÂło to dopiero kilkadziesiÂąt lat temu. Przed powstaniem teorii Wielkiego Wybuchu, przez stulecia obowiÂązywaÂł powszechnie uznawany poglÂąd, Âże WszechÂświat jest niezmiennym ukÂładem galaktyk. Z poglÂądem tym zgadzaÂł siĂŞ jeszcze Albert Einstein.

Natomiast Tora rozpoczyna siĂŞ od stwierdzenia "Na poczÂątku" ("Bereszit"). Czyli istniaÂł moment poczÂątkowy! Nauka przez tysiÂące lat (od czasĂłw Arystotelesa i Platona) twierdziÂła, Âże to nieprawda - Âże nigdy nie byÂło Âżadnego "Na poczÂątku".

Tymczasem Wielki Wybuch (Big Bang) to model narodzin Wszechœwiata uznawany przez wspó³czesn¹ kosmologiê za najbardziej prawdopodobny. Wed³ug tego modelu, ok. 14-15 mld lat temu dokona³ siê "Wielki Wybuch" i w jego wyniku wy³oni³ siê Wszechœwiat (przestrzeù, czas, materia, energia, itd.).

Czyli jednak byÂł "poczÂątek"!

PodobieĂąstwo tej teorii do opisu przedstawionego w ksiĂŞdze Bereszit jest w swoim podstawowym zaÂłoÂżeniu uderzajÂące. Tora od zawsze, tysiÂące lat wczeÂśniej niÂż nauka, ogÂłosiÂła poglÂąd o stworzeniu WszechÂświata w wyniku jednostkowego wydarzenia podyktowanego wolÂą Boga.

 

II. Ewolucja gatunkĂłw

Je¿eli chodzi o sprawê ewolucji, to pierwsz¹ charakterystyczn¹ rzecz¹ jest fakt, ¿e w relacji Tory tworzenie œwiata i ¿ycia to nie - w przeciwieùstwie do inicjalnej kreacji wszechœwiata - nag³a eksplozja, ale proces stopniowy, od gazów, nastêpnie wody (wszechogarniaj¹cego oceanu), póŸniej do wynurzenia siê suchego l¹du, a po nim pojawienia siê najpierw roœlin, i kolejno: ryb, potem p³azów, gadów, ptaków, ssaków i - ostatecznie - cz³owieka.

Ten ciÂąg wydarzeĂą potwierdzany jest przez ustalenia dotyczÂące procesu ewolucji prezentowanego przez naukĂŞ.

Ponadto zwróÌmy uwagê, ¿e Tora u¿ywa sformu³owaù, które z punktu widzenia nauki o ewolucji gatunków wydaj¹ siê szczególnie zastanawiaj¹ce: "Bóg zechcia³, aby ziemia wyda³a roœlinnoœÌ" (Bereszit 1:11) i "Bóg zechcia³, aby ziemia wyda³a ¿ywe istoty zgodnie z ich gatunkami" (Bereszit 1:24).

Charakterystyczne jest, Âże BĂłg nie stwarza roÂślin i zwierzÂąt, ale powoduje swojÂą wolÂą, Âże "wydaje je ziemia". Stanowisko to jest - w swoim sensie metaforycznym - fundamentalnie zgodne z teoriÂą ewolucji.

 

III. SzeœÌ dni / 5772 lata

Oczywiœcie szeœÌ dni, w które Bóg kreuje œwiat, symbolizuje epoki rozwoju, a z punktu widzenia naszej wspó³czesnej wiedzy jasne jest, ¿e nie oznaczaj¹ wcale dos³ownych dni.

Mo¿e to zaskakuj¹ce, ale judaizm nigdy nie twierdzi³, ¿e œwiat istnieje nieco mniej ni¿ szeœÌ tysiêcy lat.

To wcale nie Âświat zostaÂł stworzony - wedÂług Tory - 5772 lata temu, ale neszama - "dusza czÂłowieka", czyli istoty, ktĂłrÂą nauka nazywa homo sapiens. Bo to byÂł tylko ostatni, koĂącowy etap stwarzania Âświata - ostatni dzieĂą tworzenia.

Wbrew obiegowym przeÂświadczeniom Rosz ha-Szana (pierwszy dzieĂą miesiÂąca tiszri - Âżydowski Nowy Rok) upamiĂŞtnia nie dosÂłownie "poczÂątek Âświata", ale wÂłaÂśnie moment stworzenia ludzkiej duszy. Od chwili stworzenia czÂłowieka moÂżemy liczyĂŚ lata. Nim zostaÂł wykreowany czÂłowiek, czas byÂł najwyraÂźniej poza ludzkim doÂświadczeniem, bo kreacja trwaÂła nie lata, ale umowne "dni" (czyli nieznane nam odcinki czasu).

MoÂżemy rozumieĂŚ te dni dosÂłownie (i taki poglÂąd bywaÂł niegdyÂś dominujÂący), ale bardziej logiczne byÂłoby traktowanie ich jako epok stwarzania Âświata, ktĂłre mogÂły trwaĂŚ nieodgadniony i ogromnie dÂługi czas, a wcale nie 24-godzinny dzieĂą (takie stanowisko jest obecne w judaizmie od setek lat).

DzieĂą - to przecieÂż nic innego, niÂż odcinek czasu od zachodu do zachodu sÂłoĂąca (jeden obrĂłt Ziemi dokoÂła wÂłasnej osi), wiĂŞc jak moÂżemy rozumieĂŚ dosÂłownie dzieĂą stwarzania, jako dzieĂą od zachodu do zachodu sÂłoĂąca, skoro sÂłoĂące zostaÂło wykreowane - wedÂług zapisu w ksiĂŞdze Bereszit - dopiero czwartego dnia?

Dlatego, aby oddaÌ sprawiedliwoœÌ obliczeniom Tory, do prawie szeœciu tysiêcy lat istnienia ostatecznie ukszta³towanego homo sapiens, musimy dodaÌ okres trwania szeœciu symbolicznych etapów tworzenia, wystarczaj¹cych do kreacji Wszechœwiata i ¿ycia na na naszej planecie.

.......

Wa¿ne jest, ¿e nauka wspó³czesna nie podwa¿a ani sposobu, ani kolejnoœci procesów, wed³ug których powstawa³ poznawalny przez nas œwiat i ¿ycie. Nowe teorie (np. hipoteza "nieci¹g³ych stanów równowagi" [Punctuated Theory of Equilibria]) staj¹ siê nastêpnymi krokami nauki znów potwierdzaj¹cymi fundamentalne tezy prezentowane w Torze.

Opozycja kreacjonizmu i ewolucjonizmu, ktĂłra wywoÂłuje czĂŞsto emocje i kontrowersje, podlega nierzadko medialnej manipulacji, bo poglÂądom zgodnym z teoriÂą ewolucji przeciwstawia siĂŞ tendencyjnie skrajne poglÂądy ludzi odczytujÂących BibliĂŞ w sposĂłb absolutnie literalny (np. gÂłoszÂących stworzenie Âświata w rzeczywiste 6 dni), a pomniejsza siĂŞ znaczenie filozoficznej hipotezy "inteligentnego projektu" ("theory of intelligent design").

A jednak istnieje miejsce, w ktĂłrym Tora i teoria ewolucji (oraz wszystkie dotychczasowe teorie i hipotezy naukowe) siĂŞ rozchodzÂą:  miejscem tym jest prĂłba odpowiedzi o przyczynĂŞ i ostateczny cel.

Tora twierdzi, Âże wszystkie etapy kreacji nie powstaÂły przez przypadek. Wszystkie dokonaÂły siĂŞ z woli Boga. Ten punkt widzenia ma absolutnie kluczowe znaczenie dla caÂłej filozofii czÂłowieka, ktĂłrÂą prezentuje judaizm.

Bo jak odpowiada nauka na pytanie, czy cz³owiek jest jedynie bardziej inteligentnym ssakiem naczelnym, ró¿ni¹cym siê jednak niewiele od swoich cz³ekokszta³tnych krewniaków, czy te¿ jest zupe³nie innym jakoœciowo tworem, który ma do spe³nienia w œwiecie szczególn¹ rolê?

Nauka nie ma na temat przyczyn i celu zarĂłwno stworzenia Âświata, jak i czÂłowieka -  nic do powiedzenia.

W mediach pojawiaj¹ siê od czasu do czasu informacje, ¿e nauka potwierdza, i¿ genom cz³owieka ró¿ni siê zupe³nie minimalnie od genomu szympansa. Popularna interpretacja sugeruje, ¿e mamy wyci¹gaÌ z tego wniosek, i¿ nie ró¿nimy siê wcale specjalnie od innych przedstawicieli rodziny cz³owiekowatych (Hominidae).

A przecieÂż prawdziwy wniosek, jaki moÂżna z tego podobieĂąstwa genomĂłw wyprowadziĂŚ, jest zupeÂłnie inny: oto dowĂłd, jak niewielka ró¿nica w genach moÂże spowodowaĂŚ tak kolosalnÂą, fundamentalnÂą ró¿nicĂŞ  jakoÂściowÂą!

Co wiêc niewyjaœnionego tkwi w tej minimalnej ró¿nicy genetycznej?

Jaka kryje siĂŞ w niej tajemnica, skoro przepaœÌ pomiĂŞdzy czÂłowiekiem (twĂłrcÂą systemĂłw filozoficznych i rakiet kosmicznych, budowniczym miast i autorem literatury) - a szympansem lub orangutanem (ktĂłrych najwiĂŞkszym intelektualnym osiÂągniĂŞciem jest  Âżycie kija do przyciÂągniĂŞcia wiÂązki bananĂłw),  jest tak kolosalna?!

Tora opowiada na to pytanie stwierdzajÂąc,  Âże BĂłg "UksztaÂłtowaÂł go z prochu ziemi i tchn¹³ w jego nozdrza duszĂŞ Âżycia" (Bereszit 2:7).

Ze wszystkich istot jedynie cz³owiek jest wiêc kreacj¹, która Bóg stwarza nie wy³¹cznie poprzez wolê, ale poprzez w³asne fizyczne dzia³anie i tylko cz³owiekowi przekaza³ atrybuty duchowoœci, kreatywnoœci, wolnej woli, inteligencji, wra¿liwoœci estetycznej oraz etycznej i zdolnoœci tworzenia skomplikowanych narzêdzi i jêzyków - a wiêc wszystkie cechy niedostêpne zwierzêtom.

WyposaÂżenie czÂłowieka w duszĂŞ (jakÂąkolwiek przyjmiemy jej definicjĂŞ) spowodowaÂło to, co nauka postrzega dziÂś jako koniec procesu ewolucji.

Cz³owiek stwarza kulturê. Przemiany ewolucyjne ju¿ go nie obejmuj¹, bo ma on moc aktywnego kszta³towania w³asnego œrodowiska, w przeciwieùstwie do innych istot ¿ywych, które mia³y i maj¹ jedynie biern¹ zdolnoœÌ dostosowywania siê do warunków, "wykorzystuj¹c" mechanizm ewolucji. Na przyk³ad, czlowiek nie potrafi lataÌ, ale jest w stanie wykorzystaÌ prawa fizyczne do pokonania grawitacji konstruuj¹c samolot. Nie potrzebuje do tego naturalnych skrzyde³.

Tylko czÂłowiek jest kreatorem.

Tchnienie "duszy Âżycia" daÂło mu zdolnoœÌ twĂłrczego  przeobraÂżania Âświata, poznawania go i interpretowania, uczyniÂło go w peÂłni istotÂą wyjÂątkowÂą: "stworzonÂą" - jak czytamy w Torze - "wedÂług istoty Boga" (Bereszit 1:27).

Judaizm twierdzi, Âże celem istnienia czÂłowieka jest uÂświĂŞcanie Âżycia poprzez zbliÂżanie siĂŞ do Boga. To jest ostateczny cel, ktĂłrego osiÂągniĂŞcie jest moÂżliwe jedynie poprzez  uÂświadomionÂą duchowoœÌ. Bez ÂświadomoÂści tego celu, wszystko, co istnieje, jest w ostatecznym rozrachunku bezsensem, a czÂłowiek - przypadkowym uformowaniem czÂąsteczek zwiÂązkĂłw chemicznych.

A takim wÂłaÂśnie widzi czÂłowieka nauka.

Oznacza to, ¿e do zrozumienia tego, co stanowi najg³êbsz¹ warstwê Tory, nauka jeszcze nie dojrza³a. Historia nauki w cywilizacji zachodniej ukszta³towa³a siê w ten sposób, ¿e nauka do dziœ traktuje siebie sam¹ jako opozycjê religii, wiêc te najwa¿niejsze zagadnienia Tory i istoty ludzkiej dopiero do niej przyjd¹.

Tymczasem jednak nauka swoimi dokonaniami pozwala na lepsze zrozumienie œwiata i cz³owieka. Jej cele s¹ wiêc zgodne z idea³em, jaki stawia przed cz³owiekiem judaizm, d¹¿¹cy do m¹drej ludzkiej aktywnoœci, poprzez któr¹ dokonuje siê tikkun olam ("naprawianie œwiata").

Jednak Majmonides pisaÂł juÂż w XII wieku: "Jak dÂługo zajmujesz siĂŞ wiedzÂą matematycznÂą i logikÂą, naleÂżysz do tych, ktĂłrzy chodzÂą dookoÂła murĂłw zamku, szukajÂąc bramy. Jednak gdy zakoĂączysz juÂż swoje studia nad naukami ÂścisÂłymi i dotyczÂącymi natury i rozpoczniesz studia nad metafizykÂą - wejdziesz na wewnĂŞtrzny podwĂłrzec zamku i bĂŞdziesz w tym samym domu z KrĂłlem (Bogiem)".

Bo nauka i jej rezultaty to tylko narzĂŞdzia. To, w jaki sposĂłb nauka i osiÂągniĂŞcia naukowe zostanÂą wykorzystane przez czÂłowieka, jest poza niÂą samÂą i stanowi wyzwanie nie dla systemĂłw logicznych, ale dla systemĂłw etycznych, w ktĂłrych juÂż nie fizyka, ale wÂłaÂśnie metafizyka odgrywa zasadniczÂą rolĂŞ.

 

PaweÂł JĂŞdrzejewski


http://fzp.net.pl/judaizm/teoria-wielkiego-wybuchu-i-teoria-ewolucji-judaizm

ScaliÂłem posty
Darek

UkrzyÂżowanie Jezusa przez ÂŻydĂłw? Czy byÂło to moÂżliwe historycznie? Co na ten temat mĂłwi Judaizm?



UKRZYÂŻOWANIE A SANHEDRYN
pytanie od WT :


Czy w I wieku n.e., gdy Izrael byÂł pod okupacjÂą rzymskÂą, sÂąd Âżydowski mĂłgÂł skazaĂŚ na karĂŞ Âśmierci przez ukrzyÂżowanie?

odpowiedÂź :

Nie.

Po pierwsze, w I wieku n.e. Sanhedryn (sÂąd Âżydowski) utraciÂł juÂż uprawnienia do wydawania wyrokĂłw Âśmierci i podejmowanie decyzji w tych sprawach zostaÂło caÂłkowicie przejĂŞte przez wÂładze rzymskie (Berachot 58a).

Po drugie, Sanhedryn postĂŞpowaÂł w zgodzie z prawem Âżydowskim. Prawo Âżydowskie nigdy nie dopuszczaÂło innego rodzaju zadawania Âśmierci niÂż na cztery sposoby: przez ukamienowanie (skila), ÂściĂŞcie mieczem (hereg), uduszenie (chenek) i spalenie (srefa).

JeÂżeli Tora nie mĂłwiÂła wprost, jak ma zostaĂŚ wykonana kara Âśmierci, oznaczaÂło to, Âże metodÂą pozbawiajÂącÂą Âżycia jest chenek. DotyczyÂło to wiĂŞc: cudzo³óstwa z mĂŞÂżatkÂą, okaleczenia rodzica, porwania ÂŻyda, faÂłszywego proroctwa, prorokowania w imieniu boÂżkĂłw, nieposÂłuszeĂąstwa mĂŞdrca wobec autorytetu Sanhedrynu. Kara przez hereg ogÂłaszana byÂła za morderstwo i za udziaÂł w akcie zbiorowego baÂłwochwalstwa. Ukamienowanie (skila) byÂło karÂą za osiemnaÂście przestĂŞpstw, w tym za niektĂłre formy kazirodztwa i zoofiliĂŞ. Spalenie (srefa) natomiast dotyczyÂło dziesiĂŞciu przestĂŞpstw kazirodczych (przede wszystkim pomiĂŞdzy rodzicami i dzieĂŚmi). BezwzglĂŞdnoœÌ tych kar – stosowanych w czasach antycznych – tÂłumaczy siĂŞ miĂŞdzy innymi faktem, Âże nie istniaÂła wĂłwczas kara wiĂŞzienia, bo nie funkcjonowaÂła jeszcze instytucja wiĂŞzienia publicznego. JednoczeÂśnie rozliczne obostrzenia proceduralne i wymogi etyczne (np.: jeÂżeli wyrok skazujÂący na ÂśmierĂŚ byÂł jednomyÂślny, to nie byÂł wykonywany, poniewaÂż zachodziÂła obawa, Âże jest on tendencyjny; wyrok musiaÂł jednoczeÂśnie zapadaĂŚ przewagÂą co najmniej dwu gÂłosĂłw – jeden nie wystarczaÂł) czyniÂły wykonywanie tych kar zjawiskiem niezwykle rzadkim, co potwierdzajÂą wzmianki na ten temat w Talmudzie.

W praktyce, surowoœÌ tych kar wskazywa³a przede wszystkim na wagê pope³nianego przestêpstwa, a nie przek³ada³a siê w ¿aden sposób na ich powszechne lub czêste stosowanie.

Natomiast ukrzyÂżowanie byÂło sposobem pozbawiania Âżycia, ktĂłrego prawo Âżydowskie w ogĂłle nie braÂło pod uwagĂŞ. ByÂł to sposĂłb wywodzÂący siĂŞ z Persji i przyjĂŞty przez Rzymian. Stosowany nie przez ÂŻydĂłw, ale wobec ÂŻydĂłw. Niezgodny z Âżydowskim prawem, ktĂłre uznawaÂło go za niedopuszczalnÂą torturĂŞ.


http://www.the614thcs.com/40.1642.0.0.1.0.phtml

============================================

« Odpowiedz #111 : Luty 19, 2012, 20:52:46 »

WracajÂąc do poruszanego tematu wody, zacytujĂŞ wyjaÂśnienie z portalu FÂŻP poniewaÂż polityka i jej niuanse nie sÂą mojÂą specjalnoÂściÂą.



WODA NA CZYJ MÂŁYN?

PAH nielegalnie prowadzi budowy w Izraelu, a polski MSZ stosuje podwójn¹ moralnoœÌ.

W ubieg³ym tygodniu Polska Akcja Humanitarna poskar¿y³a siê, ¿e: "izraelskie buldo¿ery w asyœcie wojska i policji wyburzy³y w poniedzia³ek prawie ca³¹ beduiùsk¹ wioskê Rahawa na po³udniu Zachodniego Brzegu. Zniszczy³y m.in. staro¿ytn¹ cysternê na wodê wyremontowan¹ przez PAH za pieni¹dze z polskiego bud¿etu.

"Chcemy, Âżeby strona izraelska przestrzegaÂła miĂŞdzynarodowego prawa humanitarnego, ktĂłre narzuca na Izrael, jako si³ê okupacyjnÂą, zapewnienie PalestyĂączykom wszelkich praw oraz odpowiednich warunkĂłw do Âżycia". Brzmi tragicznie. 

Ale od poczÂątku:

W ramach procesu pokojowego - 28.09.1995 r. w Waszyngtonie podpisano miêdzy Izraelem a Palestyùczykami Porozumienie Tymczasowe w Sprawie Zachodniego Brzegu (Judei i Samarii) i Strefy Gazy. Stanowi³o ono podsumowanie wieloletnich negocjacji miêdzy rz¹dem Izraela a OWP i wdra¿a³o w ¿ycie wczeœniejsze umowy dwustronne.G³ównym celem Porozumienia z 1995 r. by³o poszerzenie samorz¹du palestyùskiego i zezwolenie mu na prowadzenie samodzielnie spraw wewnêtrznych, w oparciu o "wspólne intresy i wzajemne poszanowanie", a z drugiej strony - ochrona istotnych interesów Izraela - g³ównie dotycz¹cych bezpieczeùstwa, zarówno wewnêtrznego jak i zewnêtrznego.

Jednym z elementĂłw bezpieczeĂąstwa, rĂłwnieÂż uregulowanym w tym porozumieniu sÂą sprawy wody.

Najwa¿niejsz¹ zasad¹, jest podzielenie spornych terytoriów na 3 strefy rz¹dz¹ce siê odrêbnymi regulacjami dotycz¹cymi bezpieczeùstwa (za które w ca³oœci odpowiada Izrael, jako suwerenne paùstwo do którego terytoria te nale¿¹).

Tereny "A" - to 6 miast: D¿enin, Nablus, Tulkarem, Kalkilya, Ramalla and Betlejem oraz Hebron, z wyj¹tkiem starego miasta, dzielnicy ¿ydowskiej oraz po³¹czenia z Kiriat Arba i Grobem Patriarchów (tj. jaskinia w której pochowano Abrahama i Sarê, Izaaka, Jakuba, Rebekê i Leê oraz pobliskie pola, kupione 3700 lat temu przez Abrahama). Na tym terenie, Rada Palestyùska ma pe³n¹ odpowiedzialnoœÌ za wewnêtrzne bezpieczeùstwo, porz¹dek i sprawy cywilne.

Tereny "B" - to wioski po³o¿one w Judei i Samarii, gdzie palestyùscy arabowie stanowi¹ wiêkszoœÌ ponad 68%. Sprawy wewnêtrzne nale¿¹, podobnie jak na terenach "A" do Rady Palestyùskiej, a sprawy bezpieczeùstwa i walka z terroryzmem nale¿¹ do Paùstwa Izrael.

Terytoria "B" majÂą docelowo uzyskaĂŚ status "A". Zgodnie z umowÂą, interesy zwiÂązane z bezpieczeĂąstwem majÂą priorytet nad palestyĂąskÂą kontrolÂą cywilnÂą, i sÂą wykonywane przez wojsko izraelskie. Przy tym, za porzÂądek publiczny wÂśrĂłd ludnoÂści palestyĂąskiej odpowiada policja palestyĂąska, majÂąca 25 swoich posterunkĂłw. Przemieszczanie siĂŞ i akcje policji palestyĂąskiej muszÂą byĂŚ koordynowane z wojskowymi wÂładzami Izraela.

Tereny "C" - to obszary niezamieszka³e Judei i Samarii, tereny o strategicznym znaczeniu dla Izraela i ¿ydowskich osiedli, nad którymi w³adze Izraelskie sprawuj¹ pe³n¹ kontrolê i odpowiedzialnoœÌ, przy czym nielicznym skupiskom ludnoœci palestyùskiej funkcje kontroli cywilnej pe³ni Rada Palestyùska. Transfer odpowiedzialnoœci ze strony Izraela na rzecz w³adz Autonomii ma byÌ stopniowo ustalany dla ka¿dego z mniejszych obszarów.

Zgodnie z Porozumieniem, Izrael odpowiada za dostawy wody do odbiorców podlegaj¹cych cywilnej w³adzy Autonomii w okreœlonej iloœci. Ka¿de zwiêkszenie poboru wody mo¿e odbyÌ siê jedynie w razie zwiêkszenia dostêpnych zasobów wody, miêdzy innymi przy pomocy miêdzynarodowej. Dystrybucja wody na obszarach A, B i C podlega dyskusjom komitetu sk³adaj¹cego siê z przedstawicieli Izraela i Autonomii, który ustala iloœÌ wody mo¿liwej do poboru i ZAPEWNIA zarz¹dzanie zasobami wody, chroni¹c interesy obu stron poprzez ZAPOBIEGANIE niekontrolowanym odwiertom.

Nikogo nie trzeba przekonywaÌ do faktu, ¿e Bliski Wschód jest dotkniêty znacznym deficytem wody pitnej. Kraje rozwiniête radz¹ sobie poprzez instalowanie urz¹dzeù do odsalania wody morskiej. W Izraelu poza tym, jedynym Ÿród³em wody s¹ zasoby jeziora Kineret, i (nieliczne) wód gruntowych, których poziom m. in. zale¿y od iloœci wydr¹¿onych studni.

Mo¿e zatem powstaÌ myœl, ¿e skoro brak jest znacz¹cych postêpów w procesie pokojowym, to i z dostêpem do wody nic siê nie dzieje. Tymczasem administracja wojskowa poinformowa³a w³aœnie o budowie nowej oczyszczalni œcieków w rejonie Hebronu, która ma byÌ zbudowana w ci¹gu 6 miesiêcy i bêdzie skutkowaÌ zamkniêciem oko³o 60 nielegalnych miejsc zrzutu œcieków. Podobne instalacje we wspó³pracy z miêdzynarodowymi instytucjami finansowymi powstaj¹ w Tul Karem i Dir Dibwan, za ³¹czn¹ kwotê 40 mln USD.

W tym kontekœcie porz¹dkowanie szeroko pojêtej sytuacji wodnej (tak¿e poprzez likwidacjê nielegalnie zbudowanych lub remontowanych zbiorników) ma g³êbsze znaczenie ni¿ nadane przez Polsk¹ Akcjê Humanitarn¹. PAH twierdzi, ¿e nie wystêpowa³ o pozwolenia na remont, gdy¿ "praktyka pokazuje, i¿ otrzymanie zgody na budowê, czy remont od Izraela jest nierealne - od 2000 r. wydano tylko 2 proc. pozwoleù na budowê studni w strefie C". No ale oczywiœcie trudno jest uzyskaÌ zezwolenie, jeœli siê o nie wyst¹pi o takowe. ¯adne paùstwo nie mo¿e pozwoliÌ sobie na tolerowania nielegalnych dzia³aù podejmowanych na jego terytorium, nawet w imiê humanitaryzmu, jeœli nie zostan¹ wczeœniej uzgodnione.

RozumieĂŚ moÂżna Âżal PAH-u za wyremontowanÂą cysternÂą "z czasĂłw rzymskich" (nawet w sprawach staroÂżytnoÂści niektĂłrych nie staĂŚ na przyznanie, Âże byÂły one budowane przez ÂŻydĂłw od czasĂłw biblijnych).

Nie mo¿na natomiast zrozumieÌ reakcji polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Nawet jeœli jako podatnicy wsparliœmy nielegalne prace budowlane (za poœrednictwem MSZ i PAH), to wydaje siê grub¹ przesad¹ wzywanie Ambasadora Izraela celem z³o¿enia wyjaœnieù. Takie dzia³anie w œwiecie dyplomacji jest jednym z powa¿niejszych sygna³ów ostrzegawczych wys³anych przez paùstwo przyjmuj¹ce. Czy mo¿na omawiane tu wydarzenie porównaÌ do zabijania cywilów, za co ostatnio Ambasadora Syrii wezwa³ francuski MSZ?

Albo inaczej - dlaczego ambasadora Syrii w imiĂŞ obrony zasad humanitaryzmu nie wezwaÂł minister Sikorski? Czy nielegalna studnia jest waÂżniejsza niÂż setki cierpiÂących w Homs i Damaszku? MoÂżna teÂż zapytaĂŚ, dlaczego polskiego MSZ i PAH-u nie interesuje niesienie pomocy humanitarnej ofiarom atakĂłw rakiet wystrzeliwanych z Gazy na Izrael.

Mamy w naszym przypadku przykÂład stosowania wobec Izraela podwĂłjnych standardĂłw, co wydaje siĂŞ byĂŚ znaczÂącym przejawem hipokryzji, biorÂąc pod uwagĂŞ, Âże Polska reklamuje siĂŞ zawsze jako najlepszy przyjaciel Izraela. Tymczasem "po czynach ich poznacie".

 

Monika Krawczyk

19.02.2012
http://fzp.net.pl/opinie/woda-na-czyj-mlyn

ScaliÂłem popsty
Darek

Kiaro, czy aktualnie judaizm nadal dopuszcza zadawania Âśmierci,  na ktĂłryÂś z przytoczonych przez Ciebie przykÂładĂłw, tj: przez ukamienowanie (skila), ÂściĂŞcie mieczem (hereg), uduszenie (chenek) i spalenie (srefa)?

Aha, ¯ydzi oskar¿yli Jezusa i ¿¹dali dla niego kary œmierci, fizycznego ukrzy¿owania dokonali ¿o³nierze rzymscy. Nikt oficjalnie nie twierdzi w KK inaczej. ByÌ mo¿e ktoœ dokona³ skrótu myœlowego pisz¹c ¿e ukrzy¿owali go ¯ydzi - œciœle winno byÌ w³aœnie: "zosta³ ukrzy¿owany przez rzymian na wyraŸne ¿¹danie ¯ydów".

Z tego co wiem to nie ÂŻydzi nie uÂżywajÂą Âżadnego z wymienionych sposobĂłw od dawien dawna.

Natomiast jeÂżeli chodzi o Jezusa to nie zmartwychwstaÂł fizycznie bo nigdy fizycznie nie umarÂł. Duchowo tak to jest akt odrodzenia siĂŞ duchowego i transformacji ciaÂła fizycznego w Âświetliste.

Kolejna sprawa , juÂż wiadomo iÂż ÂŻydzi nie zabili Jezusa bo nie mogli tego fizycznie zrobiĂŚ. a drugÂą sprawa jest fakt iÂż nie uczynili rĂłwnieÂż tego Rzymianie bo mieli zakaz wydawania jakich kolwiek wyrokĂłw na Âżydowskich kapÂłanĂłw. Nie wolno im byÂło interweniowaĂŚ w sprawy religijne okupowanych paĂąstw ze wzglĂŞdu na obawy powstaĂą przeciw nim.
Jedyne wyroki jakie wolno im byÂło wydawaĂŚ to w sprawach pospolitych mordercĂłw i kradzieÂży.
Jak odnajdĂŞ tekst zwiÂązany z tym prawem to wklejĂŞ go.

zatem utrzymywanie przez prawie 2000 lat faÂłszu iÂż Jezus zostaÂł ukrzyÂżowany raz przez ÂŻydĂłw innym razem przez Rzymian jest obrzydliwym kÂłamstwem manipulujÂącym uczuciami ludzi.

Kiara :) :)

Kiaro, Rzymianie mogli wydaÌ i wydali wyrok œmierci na Jezusa bo nie by³ on kap³anem ¿ydowskim jako takim. ¯ydzi ¿¹daj¹c kary œmierci dla Jezusa w³aœnie posuwali siê do swoistego szanta¿u powo³uj¹c siê na mo¿liwosÌ wybuchu zamieszek na tle religijnym - twierdzili ¿e Jezus bluŸni, a na to byli bardzo wyczuleni... Potem mówili o w¹tku politycznym, swoistym zamachem stanu, dowodz¹c, ¿e Jezus obwo³uje siê królem ¯ydowskim.

Ale o czym Ty mówisz do mnie? Jakie k³amstwo, jakie manipulacje? Jeszcze raz powtórzê: Jezusa FIZYCZNIE ukrzy¿owali ¿o³nierze rzymscy, na wyra¼ne ¿±dania ¯ydów. Moralnie to ówcze¶ni ¯ydzi ponosili za to odpowiedzialno¶æ - nawet Pi³at nie chcia³ skazywaæ Jezusa na ¶mieræ, odsy³a³ Go, dlatego czasami byæ mo¿e s³yszalny jest SKRÓT MY¦LOWY, ¿e ¯ydzi ukrzy¿owali Jezusa.

PoproszĂŞ o dowody twoich twierdzeĂą. Ale dowody a nie opowiastki EwangelistĂłw bo one dowodami na nic nie sÂą.
Na podstawie ZwojĂłw z nad Morza Martwego udowodniono iÂż Jezus byÂł kapÂłanem Âżydowskim. Zatem dowody Twoje poproszĂŞ na to iÂż nim nie byÂł.

************

Cd... Woda.


Jak wybrn¹Ì ze wspólnego k³opotu

Zaproponowane rozwiÂązanie wydaje siĂŞ proste, eleganckie, szanujÂące prawa i obowiÂązki wszystkich stron, nieoceniajÂące sÂłusznoÂści racji, lecz skupione na pozytywnym rozwiÂązaniu sporu.

Sytuacja jaka powsta³a na skutek nieporozumieù wokó³ cysterny w osadzie Rahava nie jest korzystna dla ¿adnej z zaanga¿owanych stron:

Polska Akcja Humanitarna - jej wysiÂłki w odbudowĂŞ cysterny obrĂłciÂły siĂŞ w gruz;

Izrael - straciÂł wizerunkowo;

MSZ RP - znalaz³ siê w niezrêcznej sytuacji i podj¹³ kroki, jakich chcia³by unikn¹Ì w przysz³oœci;

Beduini - stracili jedno z cennych ÂźrĂłdeÂł zaopatrzenia w wodĂŞ.

 

***

 

Zawieranie kompromisów nie jest ³atw¹ sztuk¹ i nie zawsze jego osi¹gniêcie jest mo¿liwe. Bywaj¹ jednak chwile, kiedy kompromis jest korzystny dla wszystkich stron zaanga¿owanych w konflikt, niezale¿nie od tego która ze stron ma wiêksze formalne lub inne racje. Celem tego artyku³u nie jest ocenianie, kto ma jakie racje, lecz zaproponowanie korzystnego dla wszystkich zanga¿owanych wyjœcia ze swoistego klinczu. Mo¿na by³oby go opisaÌ za pomoc¹ polskiego przys³owia "Z³apa³ Kozak Tatarzyna, a Tatarzyn za ³eb trzyma". Okopanie siê na swoich pozycjach nie rozwi¹¿e sporu wokó³ cysterny w osadzie Rahava. Potrzebne jest d¹¿enie do kompromisu.

Kryzys polegaj¹cy na tym, ¿e WSZYSTKIE strony konfliktu trac¹, sk³ania je na ogó³ do osi¹gniêcia kompromisu. Czy mo¿liwy jest kompromis w tej konkretnej sytuacji? OdpowiedŸ jest jedna - kompromis pomiêdzy ludŸmi rozumnymi jest zawsze mo¿liwy, a kiedy chodzi o odwrócenie sytuacji lost-lost w sytuacjê win-win, kompromis staje siê rozwi¹zaniem jak najbardziej racjonalnym.

Jak by siĂŞ taki kompromis mĂłgÂł zrealizowaĂŚ? MoÂżna sobie wyobraziĂŚ kilka scenariuszy. PrzedstawiĂŞ jeden z nich traktujÂąc go jedynie jako przykÂładowy i jeden z wielu moÂżliwych.

1. Polska Akcja Humanitarna przyznaje, ¿e naruszaj¹c izraelskie prawo nie dope³ni³a niezbêdnych formalnoœci, chocia¿ uczyni³a to w dobrej intencji, b³êdnie uznaj¹c sytuacjê za nadzwyczajn¹ .

2. Izrael przyznaje, ze pospieszyÂł siĂŞ z decyzjÂą o zburzeniu obiektu, nie informujÂąc wczeÂśniej o takim zamiarze Polskiej Akcji Humanitarnej, chociaÂż formalnie nie musiaÂł tego robiĂŚ.

3. Polskie MSZ oœwiadcza, ¿e widzi mo¿liwoœÌ polubownego za³atwienia sporu i trwaj¹ konstruktywne konsultacje z Ambasad¹ Izraela w Polsce.

4. Ambasada Izraela potwierdza, Âże trwajÂą konstruktywne konsultacje z MSZ RP.

5. PAH wystêpuje do w³adz wojskowych na Zachodnim Brzegu o wydanie decyzji na remont i renowacjê cysterny z za³¹czon¹ pozytywn¹ rekomendacj¹ Ambasady Izraela w Polsce oraz MSZ RP.

6. WÂładze administracyjne rozpatrujÂą wniosek w sensownym, umĂłwionym wczeÂśniej terminie.

7. PAH gromadzi Âśrodki na ponownÂą renowacjĂŞ cysterny, a Forum ÂŻydĂłw Polskich wraz z innymi, zaprzyjaÂźnionymi serwisami publikuje apel o finansowe wsparcie przez CzytelnikĂłw.

8. W³adze lokalne dostarczaj¹ niezbêdnych materia³ów (nie bêdzie tego du¿o).

9. PAH zaÂłatwia pracownikĂłw.

10. Po dwĂłch miesiÂącach cysterna jest wyremontowana.

11. We wspĂłlnym publicznym oÂświadczeniu strony dziĂŞkujÂą sobie za polubowne rozwiÂązanie konfliktu.

12. Strony ustalajÂą schemat postĂŞpowania w przyszÂłoÂści.

W ten sposób ka¿dy odrobi³ swoje straty, czyli odniós³ korzyœÌ. Sprawa zosta³a za³atwiona konstruktywnie w akceptowalnym terminie, bez utraty twarzy przez nikogo.

 

***

 

Zaproponowane rozwiÂązanie wydaje siĂŞ proste, eleganckie, szanujÂące prawa i obowiÂązki wszystkich stron, nieoceniajÂące sÂłusznoÂści racji, lecz skupione na pozytywnym rozwiÂązaniu sporu.

 

Czy ktoÂś widzi lepsze, konkretne rozwiÂązanie i jakie miaÂłoby ono byĂŚ?

 

J.S.P

 

20 lutego, 2012

http://fzp.net.pl/opinie/jak-wybrnac-ze-wspolnego-klopotu


Kiara :) :)

To nie opowiastki Kiaro, tylko spisane zdarzenia przez naocznych ¶wiadków, spójne ze sob±. Jezusa wydano na ¶mieræ bo by³ zagro¿eniem dla kap³anów, a nie jednym z nich. Ludzie ÓWCZE¦NI potwierdzali autentyczno¶æ zawartych w Ewangeliach tre¶ci w³asnym ¿yciem, oddawali go za pod±¿anie opisan± ¶cie¿k±, nie odsy³ali do autorów Ewangelii, nie mówili "ale to Jezus tak mówi³, mnie pu¶æcie, a Jego sobie zapytajcie". To diametralnie ró¿na postawa od takiej w której ucieka siê za "nie sprowokujesz/przymusisz mnie manipulacjami"...

Qumran zerwalo wszelkie stosunki z innymi Zydami i nic nie chcieli miec wspolnego z Zydami swiatynnymi,,,podobno:)

pozatym prawo jest dla ludzi a nie czlowiek dla prawa  - woda jest zrodlem zycia, i moze odnowic DNA :) podobnie jest z rzeka Jordan

http://www.tvp.info/informacje/nauka/biblijna-rzeka-odchodzi-do-historii/1736447

http://wyborcza.pl/1,76842,10939299,Morze_Martwe_umiera_naprawde.html

Nawet izraelscy ekolodzy przyznaj¹, ¿e g³ównym winowajc¹ jest Izrael i forsowana przez niego rabunkowa gospodarka wodna

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/History/scarcity.html&ei=c6lBT_jjLM7HtAbZ26XFBA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=5&ved=0CEMQ7gEwBDgU&prev=/search%3Fq%3Dizrael%2BIt%2Bexploits%2B%2Bjordan%26start%3D20%26hl%3Dpl%26sa%3DN%26biw%3D1026%26bih%3D589%26prmd%3Dimvns

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://web.macam.ac.il/~arnon/Int-ME/water/Lowi%2520Water%2520Disputes%2520in%2520the%2520Middle%2520East.htm&ei=vaZBT-jNJI_ssgaT9fnoBA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=10&ved=0CH4Q7gEwCQ&prev=/search%3Fq%3Dizrael%2BIt%2Bexploits%2B%2Bjordan%26hl%3Dpl%26biw%3D1026%26bih%3D625%26prmd%3Dimvns


z tego wynika ze na reke jest Izraelowi konflikt z arabami - tylko wojna gwarantuje istnienie panstwa izrael w tej formie..tak czy tak ogolnie wszystko to sie skonczy jedna wielka katastrofa..
chyba ze stana sie rolnikami i pasterzami...:)


ale raczej powinnismy sie spodziewac tego..

http://radtrap.wordpress.com/tag/martin-van-creveld/

http://blogmedia24.pl/node/46560

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://iraqwar.mirror-world.ru/article/188125&ei=AbFBT_2DDsbJswbJvMH9BA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=3&ved=0CDUQ7gEwAg&prev=/search%3Fq%3DMartin%2560a%2Bvan%2BCreveld%2Bdestroy%2Beurpe%26hl%3Dpl%26biw%3D1026%26bih%3D625%26prmd%3Dimvns

http://blogmedia24.pl/node/46560

Zanim....

Zanim zaczniesz radykalnie propagowaĂŚ zdanie w temacie popatrz!
I pomyÂśl!

Kiara :) :)


"Z rodzinnych albumĂłw..."

Nowe prace naszej redakcyjnej koleÂżanki - Zuzanny MarczyĂąskiej

 

 

 

 

 

Zuzanna MarczyĂąska:

Je¿eli w sztuce wspó³czesnej porusza siê w jakikolwiek sposób temat konfliktu izraelsko-palestyùskiego, to przes³anie jest z regu³y bardzo jasno wyartyku³owane - Izrael jest agresorem, który morduje niewinnych cywili, w tym kobiety, dzieci, Izrael jest paùstwem apartheidu, niemal¿e III Rzesz¹.

Taki obraz Izraela wyrasta ze wspó³czesnej sztuki. W moim przekonaniu ten obraz jest ra¿¹co nieprawdziwy, jest zak³amany. Moje obrazy mia³y s³u¿yÌ miêdzy innymi spojrzeniu na t¹ sytuacjê od innej strony, ale przede wszystkim poruszyÌ problem islamskiego terroryzmu.

Moje akryle (na p³ótnie) s¹ inspirowane w 100% prawdziwymi fotografiami z rodzinnych albumów - te postacie nie s¹ tworem mojej chorej wyobraŸni, niestety. Ka¿de z tych dzieci i ich rodziców ma swoj¹ historiê. Jest tam m.in. palestyùska terrorystka-samobójczyni, która pozuje do pami¹tkowej fotografii ze swoim dzieckiem.

Domalowa³am im wszystkim poœwiaty "œwiêtoœci", by podkreœliÌ dosadnie jaki model "bohaterstwa" jest obowi¹zuj¹cym w œwiecie muzu³maùskich radyka³ów - jak bardzo odmiennym od naszej cywilizacji. O tym siê nie mówi. To jest temat tabu - a takie zdjêcia rzadko widuje siê w mainstreamowych mediach.

 

Opr. : PaweÂł JĂŞdrzejewski


http://fzp.net.pl/kultura/z-rodzinnych-albumow

no ja tego nie wymyslilem..w Izraelu chyba jedynym panstwie na swiecie kobiety maja obowiazek sluzyc w wojsku wiec sa szkolone do zabijania czyli z samej zasady do konca swiata nie bedzie tam pokoju

Zbyt wiele jest naciskĂłw politycznych, religijnych i spoÂłecznych po obu stronach izraelsko-palestyĂąskiego konfliktu.
Kiedy patrzê na twarze dzieci, z tych obrazów .... dzieci, którym wciska siê do rêki broù ... ogarnia mnie smutek. Tak samo, jak te dzieci. One w jakiœ sposób czuj¹, ¿e coœ tu jest nie tak. Wiedz¹, ¿e los upomni siê o nie , wyœle na wojne i karze im umieraÌ. Wydaje mi siê, ¿e one czuj¹ i¿ trac¹ swoje cz³owieczeùstwo, ¿e za chwilê ich dusze zostan¹ zamkniête w stalowych szponach umys³ów poddanych indoktrynacji. I tak siê dzieje po obu stronach barykady.

Jedyni, ktĂłrzy sÂą zainteresowani eskalacjÂą konfliktu, to politycy ,ktĂłrzy - byĂŚ moÂże - ostatecznie zarzÂądzajÂą w ten sposĂłb oboma narodami , sami bĂŞdÂąc ponad jakÂąkolwiek religiÂą. Im chodzi  o odczÂłowieczenie czÂłowieka i ograbienie go z jego ÂświadomoÂści, z jego energii. A przy okazji o gigantyczne zyski ze sprzedaÂży broni obu stronom konfliktu. Religie sÂą takie przewidywalne, Âłatwo siĂŞ steruje ludÂźmi owÂładniĂŞtymi idee fixe. Na jedno skinienie gotowi umrzeĂŚ za swĂłj Kraj, ktĂłry tak na prawdĂŞ ma swoich obywateli g³êboko gdzieÂś.

W nieco innej skali , ale podobnie, dzieje siĂŞ i u nas. Politycy duÂżo obiecujÂą, a potem popadajÂą w dziwny marazm niezdolni wywiÂązaĂŚ siĂŞ z obietnic ani nawet zapewnienia minimum opieki swoim wÂłasnym obywatelom.

U nas ju¿ nawet emeryt ani rencista nie mo¿e spaÌ spokojnie. Z jednej strony pó³ki uginaj¹ siê pod jad³em i dobrami a z drugiej strony ledwo starcza cz³owiekowi na prze¿ycie. Jest nawet gorzej ni¿ za komuny, kiedy to jak nie by³o, to nikt nie mia³ (za wyj¹tkiem w³adzy). Teraz trzeba sobie odmawiaÌ. Albo jest siê zmuszonym do pracy ponad si³y, albo do szarej strefy.
 I o to chodzi siÂłom stojÂącym za plecami politykĂłw na Âświeczniku. Chodzi o upodlenie rasy ludzkiej, byÂśmy skakali sobie nawzajem do gardeÂł za ostatniego grosza. Jest to wyraÂźniejsze jak nigdy dotÂąd.

Jak widaĂŚ sÂą rejony, gdzie ludzie sÂą nastawieni przeciwko sobie by umierali od kul, czy bomb, a sÂą takie, w ktĂłrych system wymusza powolnÂą, haniebnÂą ÂśmierĂŚ poprzez zamĂŞczenie majÂąc nadziejĂŞ, Âże zanim czÂłek dotrze do emerytury to umrze po drodze.  Przy tym jeszcze wyraÂźniej widaĂŚ, ktĂłrej grupie ani kryzys, ani obci¹¿enia spoÂłeczne nie sÂą straszne - to sÂą bankierzy. Banksterzy raczej.
WidaÌ coraz wyraŸniej jak to funkcjonuje. Podsumowa³ to David Icke : ZarzuciÌ przynêtê (tanie kredyty, wielka gotówka wpompowana w rynek ), odczekaÌ a¿ siê zacznie prosperity i cz³owiek pozaci¹ga wiêksze po¿yczki, a potem zaci¹gn¹Ì haczyk kreuj¹c kryzys, podnosz¹c odestki, wyw³aszczaj¹c z maj¹tku , wyrzucaj¹c na bruk , upodliÌ. Potem rzuciÌ och³ap pomocy spo³ecznej i spokojnie ograbiaÌ z jakichkolwiek nadwy¿ek - o ile wyst¹pi¹. NakrêcaÌ spiralê d³ugów. Ach i przy okazji, os³abionej ludzkoœci odebraÌ kolejne wolnoœci obywatelskie.

Na szczê¶cie to ju¿ koniec tej strategii. Ludzko¶æ widzi co siê dzieje i podnosi umêczone g³owy, krzyczy DOSYÆ.
Musimy to zmieniÌ, nauczyÌ siê jak ostatecznie œci¹Ì g³owê hydrze i nigdy nie pozwoliÌ jej siê podnieœÌ. W tym œwiecie, gdzie wszystko jest powi¹zane jest to mo¿liwe tylko w jeden sposób - zmieniÌ siebie.

Czeka nas ogromna praca na samych sobie, by odrzuciĂŚ wprogramowane nam schematy myÂślenia, nawyki i uzaleÂżnienia.
Musimy odbudowaĂŚ miĂŞdzyludzkie relacje, zaufanie do siebie na wzajem, a przede wszystkim na nowo przedefiniowaĂŚ nasze rozumienie Âświata (choĂŚby w oparciu o najnowsze odkrycia naukowe ) . Nie jest to Âświat walczÂących o przetrwanie zwierzÂąt, lecz wspó³uczestniczÂący Âświat wzajemnie splÂątanych ÂświadomoÂści.  W tym nowym Âświecie jesteÂśmy nieÂśmiertelnymi duszami na chwilĂŞ obleczonymi w fizyczne, oddzielone (pozornie ) od siebie formy, a jednak po³¹czone na niewidzialny, subtelny sposĂłb.

Dlatego te¿ nale¿y odrzuciÌ przemoc i nienawiœÌ a skupiÌ siê na pozytywnym przekazie dla siebie nawzajem. OdrzuciÌ broù nawet za cenê w³asnego ¿ycia.
JuÂż raz to uczyniono w Indiach za czasu Ghandiego i zadziaÂłaÂło.

Dzi¶ , równie¿ w Indiach, coraz wiêcej powstaje spontanicznych stref bez GMO , w których rolnicy sprzeciwiaj± siê morderczym koncernom zak³adaj±c samowystarczalne komuny. Bez walki. Tak w³a¶nie trzeba POWSTAÆ. Podnie¶æ g³owy bez nienawi¶ci, os±dzania czy obwiniania siê wzajemnego. Nie zasilaæ z³ego. Zasilaæ siebie na wzajem. Od zera.

sorry za przydÂługi post w czĂŞÂści nie na temat ;)
pozdr

Mam inny poglÂąd na „ÂŻyda z pieni¹¿kiem”

Z przeszÂłoÂści wynurza siĂŞ do dzisiejszego Polaka jedyna mitologiczna postaĂŚ, na ktĂłrÂą moÂże liczyĂŚ w swojej pasji bogacenia siĂŞ: stary, mÂądry, przezorny, skrupulatny, fachowy ÂŻyd, pochylony nad zÂłotem.

...

Joanna Tokarska-Bakir zamieœci³a w Gazecie Wyborczej tekst "¯yd z pieni¹¿kiem podbija Polskê", w którym zastanawia siê nad przyczynami popularnoœci obrazków i figurek ¯ydów licz¹cych pieni¹dze lub trzymaj¹cych w d³oni monetê albo sakiewkê, a kupowanych i umieszczanych w biurach, sklepach i domach "na szczêœcie w interesach".

 

W konkluzji swojego tekstu autorka odwoÂłuje siĂŞ do koncepcji "póŸniejszego posÂłuszeĂąstwa" sformuÂłowanej przez Zygmunta Freuda. W myÂśl tej koncepcji, sumienie jest produktem poczucia winy za popeÂłnionÂą wspĂłlnie zbrodniĂŞ ("Jego ÂźrĂłdÂłem jest mord zaÂłoÂżycielski, ktĂłrego na przywĂłdcy hordy pierwotnej dopuÂścili siĂŞ jego zbuntowani synowie"), czyli - mĂłwiÂąc wprost - wedÂług autorki obrazek ÂŻyda z monetami, to odpowiednik totemu reprezentujÂącego ÂŻyda, ktĂłremu wyrzÂądzona zostaÂła przez polskÂą zbiorowoœÌ krzywda, a g³êbszy sens zjawiska  moÂżna zinterpretowaĂŚ w ten sposĂłb: "Jakkolwiek szalona moÂże siĂŞ to wydawaĂŚ optyka, pozwala ona ujrzeĂŚ groteskowe praktyki  PolakĂłw w innym, mniej irracjonalnym Âświetle. "ÂŻyd z pieni¹¿kiem" chroniÂący polski dom, z ktĂłrego go wypĂŞdzono, byÂłby w tym ujĂŞciu koÂślawym znakiem inicjacji moralnej, do ktĂłrej przygotowywaĂŚ siĂŞ moÂże, jak potrafi, polska ÂświadomoœÌ zbiorowa."

Joanna Tokarska-Bakir jest antropologiem kultury.

Antropologia kultury to dziedzina nauki bardzo odlegÂła od nauk ÂścisÂłych.

Jest to dziedzina wiedzy w szczegĂłlnie intensywny sposĂłb podlegÂła myÂśleniu eseistycznemu, gdzie nie ma definitywnej prawdy i nieprawdy (do prawdy moÂżna siĂŞ jedynie zbliÂżaĂŚ), ale gdzie liczy siĂŞ przede wszystkim bÂłyskotliwy pomysÂł, pozwalajÂący na dostrzeÂżenie zwiÂązkĂłw i zaleÂżnoÂści obecnych w kulturze, do ktĂłrych nie mamy innych narzĂŞdzi badaĂą, niÂż obserwacja, wyobraÂźnia i inteligencja.

Czasami jednak bÂłyskotliwe pomysÂły wyrastajÂą rzeczywiÂście z "szalonej optyki" i prowadzÂą do szaleĂączych wnioskĂłw. PrzecieÂż wÂłaÂśnie Zygmunt Freud na swojej koncepcji, do ktĂłrej odwoÂłuje siĂŞ autorka, zbudowaÂł pomysÂł, Âże MojÂżesz zostaÂł zamordowany przez ÂŻydĂłw (Der Mann Moses und die monotheistische Religion, 1939).

SprĂłbujmy spojrzeĂŚ na sprawĂŞ nieco mniej bÂłyskotliwie. MoÂże udaĂŚ siĂŞ zbliÂżyĂŚ  trochĂŞ bardziej do prawdy?

Istnieje odwieczny stereotyp "¯yda-bogacza", "¯yda-bankiera", "¯yda-Rotszylda". Nie przeszkadza temu stereotypowi fakt, ¿e ogromna czêœÌ populacji ¿ydowskiej w przedwojennej Polsce, to by³a biedota, bo nie zapominamy o ¿ydowskich prawnikach, lekarzach, biznesmenach.

Stereotyp ten bywaÂł wprzĂŞgany nie raz w antysemickÂą kampaniĂŞ "walki ekonomicznej", a jego funkcjonowanie umoÂżliwiaÂły zawsze dwa przeciwstawne uczucia, ktĂłre wyraÂżaÂł: ukrywany podziw i  nieukrywanÂą zazdroœÌ. Ma on na swoim sumieniu dyskryminacjĂŞ i przemoc, bo "walka ekonomiczna" czĂŞsto oznaczaÂła  numerus clausus, numerus nullus, a takÂże fizyczne przeÂśladowania.

Ów stereotyp nigdy nie umar³, bo rzeczywisto¶æ potwierdza wci±¿ jego zasadno¶æ. Prawdziwe bowiem w tym stereotypie jest to, ¿e wielu ¯ydów odnosi³o i odnosi piêkne sukcesy finansowe w swojej dzia³alno¶ci; nieprawdziwe jest z kolei to, co sugeruje on w podtek¶cie: chciwo¶æ i nieuczciwe postêpowanie przy za³o¿eniu, ¿e dotyczy ono ka¿dego ¯yda.

PrawdĂŞ zawartÂą w nim Âłatwo udowodniĂŚ. ÂŻydzi – jako mniejszoœÌ etniczna, sÂą wyksztaÂłceni, wpÂływowi i bogaci. WystarczÂą statystyki.

Oto kilka danych dotyczÂących najwiĂŞkszej obecnie populacji Âżydowskiej na Âświecie poza Izraelem:

Przeciêtny dochód rodziny ¿ydowskiej w USA wed³ug spisu powszechnego wynosi³ w roku 2000 ponad 50 tysiêcy dolarów, co czyni mniejszoœÌ ¿ydowsk¹ najlepiej zarabiaj¹ca ze wszystkich grup etnicznych w USA.

Jeszcze wyraŸniej widaÌ to, gdy przyjmie siê kryteria religijne, a nie jedynie etniczne: religijni ¯ydzi zajmuj¹ zdecydowanie pierwsze miejsce w poziomie dochodów na rodzinê: a¿ 46% religijnych rodzin ¿ydowskich ma dochody roczne ponad 100 tysiêcy dolarów (w tym ¯ydzi zwi¹zani religijnie z judaizmem reformowanym - 55%), w porównaniu do 19% w ogólnej populacji. Nastêpna grup¹ s¹ wyznawcy hinduizmu, ale doœÌ daleko w tyle, z wynikiem 43%.

Wysokie dochody nie biorÂą siĂŞ z przypadku. DecydujÂące jest oczywiÂście wyksztaÂłcenie.

I oto aÂż 24% ÂŻydĂłw powyÂżej 18 roku Âżycia ma peÂłne wyksztaÂłcenie wyÂższe (podczas gdy nie-ÂŻydĂłw - 5%), a 55% - licencjat (nie-ÂŻydĂłw - 28%).

StanowiÂąc poniÂżej 3% ogĂłlnej populacji, ÂŻydzi sÂą dominujÂącÂą grupÂą etnicznÂą na amerykaĂąskich uniwersytetach: juÂż pod koniec XX wieku przekraczali o 230% proporcjĂŞ obecnoÂści na studiach medycznych w porĂłwnaniu z udziaÂłem w populacji, na  studiach prawniczych - o 265%, dentystycznych - o 300%. W konsekwencji, z amerykaĂąskich zdobywcĂłw Nagrody Nobla 37% stanowiÂą ÂŻydzi amerykaĂąscy (co stanowi 15 razy wiĂŞcej niÂż ÂŻydĂłw w ogĂłlnej populacji).

I wreszcie jeszcze jeden znaczÂący fakt: podczas gdy ÂŻydzi - jak juÂż podkreÂślaÂłem - to zaledwie okoÂło 2.5% populacji w Stanach, zajmujÂą oni aÂż 7.7% stanowisk w zarzÂądach amerykaĂąskich korporacji.

Nic wiĂŞc dziwnego, Âże badania "indeksu dobrobytu" (Gallup-Healthways Well-Being Index) stawiajÂą ÂŻydĂłw zdecydowanie na pierwszym miejscu ze wszystkich grup religijnych w USA (na drugim sÂą mormoni), jako odnoszÂących sukcesy ekonomiczne, zawodowe i tworzÂących najbardziej stabilne rodziny.

Te statystyki nie sÂą – rzecz jasna -  wiedzÂą powszechnÂą, zwÂłaszcza w Polsce, ale jest powszechna ogĂłlna ÂświadomoœÌ sukcesu ÂŻydĂłw.

Polska, po prawie pó³ wieku tzw. "realnego socjalizmu", wkroczyÂła przed dwudziestu laty w kapitalizm. Kapitalizm to zarabianie pieniĂŞdzy. Nigdy w historii Polski nie byÂło tak intensywnego zarabiania pieniĂŞdzy przez tak wielu. To kluczowa sprawa. I wymaga zmiany ÂświadomoÂści. Zarabianie pieniĂŞdzy jest od dwĂłch dziesiĂŞcioleci wartoÂściÂą, wrĂŞcz cnotÂą. ZÂłota moneta, sakiewka wypeÂłniona dukatami - przestajÂą byĂŚ symbolami chciwoÂści i wyzysku, ale stajÂą siĂŞ symbolami sukcesu i umiejĂŞtnoÂści dawania  sobie rady w nowych warunkach. SÂą - odwoÂłujÂącym siĂŞ do przeszÂłoÂści - symbolem nowych czasĂłw.

Zmiana ÂświadomoÂści potrzebuje wsparcia z przeszÂłoÂści. Potrzebuje odwoÂłaĂą mitologicznych. W polskiej zbiorowej mitologii nie ma wzorcĂłw na takÂą chwilĂŞ w historii: peÂłno w niej jedynie romantycznych bohaterĂłw gardzÂących pieniÂądzem. Nawet najsÂłynniejszy polski kupiec (Wokulski), byÂł romantycznym kochankiem i chciaÂł zdobyĂŚ IzabelĂŞ ÂŁĂŞckÂą, a nie miliony. A najsÂłynniejszy polski przemysÂłowiec (Karol Borowiecki) - okazaÂł siĂŞ etycznym zerem i najpierw zdradziÂł swojÂą szlacheckÂą toÂżsamoœÌ, póŸniej - narzeczonÂą, a nie pomyÂślaÂł o czymÂś tak podstawowym, jak ubezpieczenie fabryki od poÂżaru, by w ostatecznym rezultacie „sprzedaĂŚ siĂŞ” Niemce.

Z przesz³oœci wynurza siê wiêc do dzisiejszego Polaka jedyna mitologiczna postaÌ, na któr¹ mo¿e liczyÌ w swojej pasji bogacenia siê: stary, m¹dry, przezorny, skrupulatny, fachowy ¯yd, pochylony nad z³otem. Stereotyp, który przez d³ugie stulecia I Rzeczypospolitej by³ w jakimœ sensie uzasadniony. Pamiêtajmy, ¿e blisko 90% procent spo³eczeùstwa by³o praktycznie niewolnikami (paùszczyŸniani ch³opi), oko³o 10% - pró¿niakami (szlachta), a polsk¹ gospodark¹ i handlem zarz¹dzali de facto ¯ydzi - dzier¿awcy m³ynów, tartaków, hut, cukrowni, karczm, gorzelni, kupcy sp³awiaj¹cy zbo¿e do Gdaùska, bankierzy - obarczeni trwale statusem permanentnego "obcego", który spe³nia³ czêsto niebezpiecznie eksponowan¹ funkcjê poœrednika pomiêdzy dworem, a wsi¹.

Stereotyp "¯yda-bogacza", a zarazem starego, m¹drego kupca Szlangbauma z "Lalki", trafia dok³adnie w zapotrzebowanie, jakie rodzi radykalna zmiana stosunku do pieni¹dza w Polsce. I tu jest - moim zdaniem - klucz do popularnoœci talizmanu, jakim jest (kiczowaty najczêœciej) portret ¯yda licz¹cego z³ote imperia³y - stare, ale przecie¿ symbolizuj¹ce d¹¿enia jak najbardziej dzisiejsze.

 

 

Egzotyka jest tu elementem istotnym i na zainteresowanie siĂŞ ÂŻydem akurat w caÂłkiem niezwykÂłej funkcji talizmanu ma zapewne wpÂływ takÂże to, co Artur Sandauer nazywaÂł "allosemityzmem" ("allus" = inny). Jednak portretĂłw ÂŻydĂłw pochylonych z fachowÂą czuÂłoÂściÂą nad zÂłotem, nie wieszajÂą na Âścianach swoich biur, kancelarii prawnych, restauracji i mieszkaĂą antysemici, ale ludzie, ktĂłrzy myÂślÂą przede wszystkim o pieniÂądzach.  Nie starcy, ktĂłrzy pamiĂŞtajÂą okupacjĂŞ i zagÂładĂŞ ÂŻydĂłw, ale czterdziesto i trzydziestoletni  mÂłodzi i „nowi” ludzie, ktĂłrzy w portrecie ÂŻyda nie sÂą skoncentrowani  tyle na jego obcoÂści, ile na tym, co z nim podzielajÂą: marzeniu o codziennym zapisywaniu w kolumnie "zyski" coraz to wiĂŞkszych cyfr.

 

PaweÂł JĂŞdrzejewski

 

21 lutego 2012.

http://fzp.net.pl/opinie/mam-inny-poglad-na-zyda-z-pieniazkiem


IstniejÂą wartoÂści zewnĂŞtrzne i wewnĂŞtrzne , zaleÂżnie kto, do  czego d¹¿y na tym siĂŞ skupia. Poszukiwania tych wartoÂści  ukazujÂą dyskusje ale nie tylko , bo te sÂławetne obrazy i figurynki sÂą  symbolami ludzkich pragnieĂą.
ÂŻydzi przez wieki  mozolnie wypracowywali  moÂżliwoÂści dziĂŞki ktĂłrym rĂłd ich mĂłgÂł przetrwaĂŚ , sÂą to; wiedza i dobra materialne. Te aspekty widoczne tak bardzo zewnĂŞtrznie  czĂŞsto budzÂą zazdroœÌ tych , ktĂłrzy w wirze swoich  zdarzeĂą Âżyciowych nie osiÂągnĂŞli ich jeszcze, a chcieli by bardzo.
Nic  w tym zÂłego jeÂżeli stajÂą siĂŞ one inspiracjÂą do dziaÂłania , gorzej jeÂżeli tworzÂą z zazdroÂści antagonizmy , to  juÂż duÂżo gorzej.

Ponad  tymi wartoÂściami zewnĂŞtrznie widocznymi sÂą g³êbsze moÂże rzadziej zauwaÂżane, a moÂże i mniej cenione w teraÂźniejszej  modzie na materializm. Jak dla mnie to one sÂą najcenniejsze ,  nimi sÂą  ludzka mÂądroœÌ i dobro pÂłynÂące z zachowania z podejmowanych decyzji i wypowiadanych s³ów.
Te wartoÂści zawsze kreuje poziom uczuĂŚ CzÂłowieka , bez nich nie miaÂły by szansy zaistnieĂŚ.

Dla mnie wÂłaÂśnie one sÂą najpiĂŞkniejsze i najcenniejsze , one i tylko one przyciÂągajÂą mnie do kogoÂś, nic po za tym.

Gdy ludzi zmieniÂą swĂłj system wartoÂści zacznÂą zauwaÂżaĂŚ u ÂŻydĂłw caÂłe  piĂŞkno przez wieki wypracowanego ich wnĂŞtrza, a nie tylko materialnej zewnĂŞtrznoÂści.
 
Dopiero wĂłwczas zmieni siĂŞ Âświat gdy my sami wybierzemy inne wartoÂści i naprawdĂŞ bĂŞdziemy chcieli nimi  mierzyĂŚ Âżycie, a nie tylko opowiadaĂŚ o nich.
Pora ju¿ zdj¹Ì okulary materii by ujrzeÌ dobro i piêkno emanuj¹ce z Cz³owieka obok nas i to nie tylko ¯yda.

Jednym sÂłowem czego pragniemy to mamy.... zapragnijmy czegoÂś ponad tym co juÂż mamy... a stanie siĂŞ!

Kiara :) :)
 

Nie osÂądzanie i nie ocenianie Ludzi to nie to samo co nie osÂądzanie i nie ocenianie ich czynĂłw. Oceniamy ludzkie czyny dokonujÂąc nie tylko osobistych wyborĂłw ale takÂże nagradzajÂąc i karzÂąc za nie gdy przekraczajÂą ustalone normy prawne i obyczajowe. CzĂŞsto zastanawiamy siĂŞ czy to dobre , czy zÂłe i jak ja bym w takiej sytuacji postÂąpiÂł?

Kiara :) :)


"NIE OSÂĄDZAJ BLIÂŹNIEGO"...
pytanie od IP :

    ChciaÂłbym zapytaĂŚ, jak w judaizmie rozumie siĂŞ sÂłowa Hillela MÂłodszego w Pirke Awot 2:5 "Nie osÂądzaj swego bliÂźniego dopĂłki nie znajdziesz siĂŞ w jego sytuacji"? Czy sÂłowa te zawsze majÂą zastosowanie? Rozumiem, Âże nie odnoszÂą siĂŞ one do sÂądzenia winnych w sÂądach, ale do naszego potĂŞpiania zÂłych zachowaĂą u innych ludzi. Czy jednak czÂłowiek, ktĂłry np. nigdy nie musiaÂł kraœÌ nie moÂże oceniaĂŚ zÂłodzieja itd.?

odpowiedÂź :

Te sÂłowa zdecydowanie nie odnoszÂą siĂŞ do orzekania winy w sÂądach. Podobnie jak nie sÂą skierowane do sĂŞdziĂłw inne sÂłowa z Pirke  Awot (1:6): "hewei dan et kol haadam lekaf zchut" („osÂądzaj kaÂżdego czÂłowieka z przychylnoÂściÂą”) .

Tradycyjna interpretacja mĂłwi, Âże zdanie to ("al tadun et chawercha ad szetagia limkomo"- "Nie osÂądzaj swego bliÂźniego dopĂłki nie znajdziesz siĂŞ w jego sytuacji") naleÂży koniecznie rozpatrywaĂŚ w powiÂązaniu z poprzednim: „Nie dowierzaj sobie samemu, aÂż do dnia swojej Âśmierci” (PA, 2:5).

Tak jak nie moÂżemy byĂŚ pewni siebie samych i - jak dÂługo Âżyjemy - jesteÂśmy w stanie zaskoczyĂŚ siebie czynami i postĂŞpowaniem, o ktĂłre byÂśmy siebie nie podejrzewali, tak teÂż nie moÂżemy byĂŚ pewni, co zrobilibyÂśmy w sytuacji, w ktĂłrej bliÂźni postÂąpiÂł Âźle. Akcent intelektualny w tej myÂśli Hillela nie jest na bliÂźnim czÂłowieka, ale na czÂłowieku, ktĂłry ma zastanawiaĂŚ siĂŞ nie nad kimÂś innym, ale nad sobÂą.

Wydaje siĂŞ nam, Âże siebie znamy dobrze. „Nie!” – mĂłwi Hillel. To zÂłudzenie. „Nie dowierzaj sobie” - a wiĂŞc takÂże nie „osÂądzaj bliÂźniego na podstawie tego zÂłudzenia”. ZÂłudzenia, Âże ty wiesz, jak byÂś siĂŞ zachowaÂł i w dodatku wiesz, Âże zachowaÂłbyÂś siĂŞ lepiej.

Bowiem istnieje w nas naturalna i odruchowa tendencja, aby powiedzieĂŚ lub pomyÂśleĂŚ na widok zÂłego postĂŞpowania bliÂźniego: „ja bym tego nie zrobiÂł w taki niewÂłaÂściwy sposĂłb”.

Hillel przestrzega przed takim postĂŞpowaniem.

Rabejnu Jona ÂżyjÂący w XII wieku w Geronie (Hiszpania) pisze o tej myÂśli z Pirke Awot: „gdy spostrzegasz, Âże ktoÂś robi coÂś zÂłego, nie myÂśl sobie, Âże ty na jego miejscu powstrzymaÂłbyÂś siĂŞ, gdyÂż nie moÂżesz dowierzaĂŚ sobie aÂż do koĂąca”.
 
Jednak zupeÂłnie innÂą interpretacjĂŞ tego fragmentu Pirke Awot przedstawia sÂłynny talmudysta Menachem Meiri (1249 -1310) powoÂłujÂąc siĂŞ na swoich nauczycieli. Zwraca on uwagĂŞ, Âże „limkomo” oznacza wcale nie metaforyczne „w jego sytuacji”, ale bardzo dosÂłowne „w jego miejscu”. Hillelowi nie chodzi wiĂŞc wcale o „nie osÂądzaj bliÂźniego dopĂłki nie znajdziesz siĂŞ w jego sytuacji”, ale o „nie osÂądzaj bliÂźniego dopĂłki nie znajdziesz siĂŞ w jego miejscu (zamieszkania)”!

Bo jeÂżeli spotkasz go nie u niego, ale u siebie, gdzie przybywa z wizytÂą, jego zachowanie bĂŞdzie - pisze Meiri - na pewno nieautentyczne, gdyÂż ludzie zawsze zachowujÂą siĂŞ inaczej, gdy sÂą poza wÂłasnym domem, wÂłasnym Âśrodowiskiem. Gdy kogoÂś odwiedzajÂą – udajÂą lepszych i starajÂą siĂŞ zrobiĂŚ dobre wraÂżenie.

Dopiero, gdy zobaczysz bliÂźniego, jak zachowuje siĂŞ w swoim wÂłasnym mieÂście, we wÂłasnym domu, we wÂłasnej rodzinie, czyli w "jego miejscu" – moÂżesz poznaĂŚ jego prawdziwy charakter i postawĂŞ.

Te dwie tak ró¿ne interpretacje przekonuj¹, ¿e pytanie, które Pan zada³, wci¹¿ nie jest jednoznacznie rozstrzygniête.

http://the614thcs.com/40.912.0.0.1.0.phtml

**********

Ja bym dodaÂła do tych bardzo mÂądrych myÂśli jeszcze jednÂą zasadĂŞ poznawczÂą.
CzÂłowieka najlepiej siĂŞ poznaje bĂŞdÂąc z nim w bardzo trudnych sytuacjach Âżyciowych, wĂłwczas spontaniczna reakcja na nie odsÂłania ca³¹ prawdĂŞ o kimÂś. Nie ma bowiem czasu na przemyÂślenia i reakcje logicznych przemyÂśleĂą bĂŞdÂącymi zwodniczymi  maskami, sÂą naturalne reakcje , szybkie odpowiadajÂące  rozwojowi duchowemu i naturze osoby.

Z moich doÂświadczeĂą... szczegĂłlnie dobre ku temu sÂą wspĂłlne wyjazdy na ktĂłrych pojawiajÂą siĂŞ zaskakujÂące sobÂą  trudnoÂści , wĂłwczas spadajÂą maski z twarzy.Niczego nie da siĂŞ ukryĂŚ na powierzchniĂŞ wypÂływa naga  prawda.
SÂą to idealne sytuacje poznawania ludzi przez bycie z nimi w tych samych sytuacjach i podejmowanie podobnych albo bardzo roÂżnych decyzji.
W takich sytuacjach naprawdĂŞ moÂżna powiedzieĂŚ juÂż nie tylko co bym zrobiÂła w obliczu tego zdarzenia, ale co zrobiÂłam i co zrobiÂł ktoÂś , ktĂłrego zachowanie oceniamy.
Jednak pamiĂŞtaĂŚ trzeba iÂż oceniamy zawsze zachowanie , efekt w postaci czynu, a nie czÂłowieka.
Bowiem kaÂżdy z nas jest inny , kaÂżdego rozwĂłj jest w innym momencie mÂądroÂści i kaÂżdy podejmuje swoje decyzje w oparciu o swojÂą a nie cudzÂą mÂądroœÌ. Nie moÂżna mierzyĂŚ identycznÂą miarÂą decyzjonalnoÂści  dzieci i dorosÂłych , zawsze bĂŞdÂą inne. Ale posiadajÂąc tÂą wiedzĂŞ moÂżna dokonaĂŚ wyboru z kim nam jest po drodze i czy szybkoœÌ jej pokonywania uznajemy za wÂłaÂściwa dla siebie.

Kiara :) :)

a tak naprawde heksagram to symbol materii nieozywionej, albo Saturna..

Heksagram jest symbolem pe³ni ¿eùskiej i pe³ni mêskiej po³¹czonych mi³oœci¹ , czyli kobiety i mê¿czyzny którzy osi¹gnêli w sobie ca³kowit¹ harmoniê swoich wewnêtrznych aspektów i s¹ gotowi przekazaÌ sobie nawzajem wiedzê.

Kiara :) :)

no nie wiem..gdzies tam w Torze jest o gwiezdzie molocha..

poztym

http://swietageometria.info/swieta-geometria-w-przyrodzie?start=1

http://en.wikipedia.org/wiki/File:Saturn_hexagonal_north_pole_feature.jpg

"CaÂłkowita harmonia swoich wewnĂŞtrzych aspektĂłw" w relacjach mĂŞsko-ÂżeĂąskich, to chyba nazywa siĂŞ zygotÂą? Potem rodzi siĂŞ czÂłowiek, chrzczony brzytwÂą lub "ÂżywÂą wodÂą". Albo nie chrzczony w ogĂłle. WybĂłr naleÂży do Ciebie...

Gwiazda Dawida albo Megan Dawid...

Symbol opisany na tej stronie tak;



   
GWIAZDA DAWIDA
pytanie od CB :

Dlaczego Gwiazda Dawida jest symbolem Izraela i jakie jest jej pochodzenie?

 

odpowiedÂź :

Gwiazda Dawida (Magen Dawid, czyli - dosÂłownie - Tarcza Dawida), ktĂłra staÂła siĂŞ symbolem ÂŻydĂłw, judaizmu i wreszcie Izraela, nie pojawia siĂŞ ani w Torze, ani w Talmudzie. Nie istniejÂą takÂże Âżadne odkrycia archeologiczne, ktĂłre pozwalaÂłyby przypuszczaĂŚ, Âże symbol ten byÂł uÂżywany w czasach antycznego Izraela.

 Po raz pierwszy Gwiazda Dawida umieszczona zostaje na Âżydowskich grobach w III wieku naszej ery (Taranto w poÂłudniowych WÂłoszech). Jednak przez dÂługie stulecia symbolem ÂŻydĂłw i judaizmu byÂła wci¹¿ menora. Gwiazda Dawida pojawia siĂŞ na wiĂŞkszÂą skalĂŞ dopiero w Âśredniowieczu: na grobach, synagogach, przedmiotach liturgicznych, okÂładkach ksiÂąg. Powoli staje siĂŞ symbolem coraz bardziej powszechnym. Istnieje kilka teorii starajÂących siĂŞ uzasadniĂŚ i wyjaÂśniĂŚ  jej ksztaÂłt oraz jego g³êbsze znaczenia, ale wszystkie one dopasowujÂą siĂŞ wtĂłrnie do odwiecznego ksztaÂłtu heksagramu.

Np. wedÂług teorii filozofa judaizmu i teologa  Franza Rosenzweiga na  trĂłjkÂąt BĂłg, Âświat, czÂłowiek nakÂłada siĂŞ trĂłjkÂąt ich wzajemnych relacji: Stworzenia, Objawienia, Odkupienia. BĂłg stworzyÂł Âświat.  ObjawiÂł siĂŞ czÂłowiekowi. Relacja miĂŞdzy Bogiem a Âświatem jest relacjÂą Stworzenia. Relacja miĂŞdzy Bogiem a czÂłowiekiem: relacjÂą Objawienia. PomiĂŞdzy czÂłowiekiem a Âświatem, z kolei, istnieje relacja Odkupienia. Te dwa trĂłjkÂąty tworzÂą szeÂścioramiennÂą gwiazdĂŞ.

Najbardziej  przekonujÂące wyjaÂśnienie popularnoÂści symbolu twierdzi, Âże po pierwsze tradycyjny w wielu kulturach ksztaÂłt heksagramu nadawaÂł siĂŞ idealnie na znak kabalistyczny, bo symbolizowaÂł szeœÌ kierunkĂłw przestrzeni (choĂŚ symbol ten nie pojawia siĂŞ w klasycznych dzieÂłach KabaÂły), a - po drugie - Gwiazda Dawida zawdziĂŞcza powodzenie przede wszystkim swojej prostocie i ÂłatwoÂści w jej powielaniu, zwÂłaszcza jako elementu architektonicznego (po prostu rzeÂźbienie tak nieskomplikowanego a jednoczeÂśnie efektownego ksztaÂłtu w kamieniu nie sprawiaÂło trudnoÂści, stÂąd jej coraz czĂŞstsza  - od XII wieku - obecnoœÌ na macewach i synagogach).

 W XIX wieku, waz z narodzinami syjonizmu, Gwiazda Dawida stawaÂła siĂŞ coraz powszechniej znakiem organizacji Âżydowskich na caÂłym Âświecie, wreszcie II Kongres Syjonistyczny w Bazylei ustanowiÂł jÂą symbolem ruchu niepodlegÂłoÂściowego. W roku 1948  Gwiazda Dawida znalazÂła siĂŞ wiĂŞc - konsekwentnie - na fladze odrodzonego Izraela.

http://the614thcs.com/40.481.0.0.1.0.phtml


**********

Ale.. moim zdaniem jest to symbol graficzny,( przedstawiony w dwĂłch wymiarach)wiedzy zakodowanej w symbolu piramidy. Piramida zaÂś jest idealnym przekazem przestrzennym symbolem ewolucji CzÂłowieka.

ZarĂłwno  MojÂżesz jak Miriam otrzymali dwie maÂłe biaÂłe piramidki symbolizujÂące  wiedzĂŞ mĂŞÂżczyzny jak i kobiety ktĂłre mieli po³¹czyĂŚ ze sobÂą by LudzkoÂści mogÂła byĂŚ przekazana wiedza peÂłni StwĂłrcy. Zawsze i jedynym wypeÂłnieniem tego po³¹czenia jest miÂłoœÌ , ktĂłrej niestety zabrakÂło w sercu MojÂżesza. Zatem nie wypeÂłniÂło siĂŞ przeznaczenie , symbol pozostaÂł aktualnym drogowskazem.

Zatem...


Krzysiu, ludzka zygota  nie moÂże  byĂŚ potraktowana jako taki symbol bo na drodze rozwoju jest ona pustÂą kartkÂą , dopiero dorosÂły czÂłowiek dokonuje w niej zapisu i dopiero jego peÂłnia i dojrzaÂłoœÌ obustronna , kobiety i mĂŞÂżczyzny ³¹czyĂŚ siĂŞ moÂże w peÂłniĂŞ wiedzy. MoÂże ale tylko wĂłwczas to uczyni gdy tÂą peÂłnie osiÂągnie , a jest niÂą li tylko i wy³¹cznie miÂłoœÌ bezwarunkowa, bo tylko ona tworzy.

Symbol ten w Israelu jest jak najbardziej adekwatny do wiedzy o tym czym jest CzÂłowiek ktĂłry osiÂągn¹³ juÂż ten poziom wiedzy , jest ON Nowym Israelem , CzÂłowiekiem ktĂłry juÂż nie kieruje siĂŞ w Âżyciu egoizmem i emocjami , bowiem osiÂągn¹³ wiedzĂŞ przekazanÂą przez StwĂłrce kobiecie i  mĂŞÂżczyÂźnie ( swoje dwa rozdzielone dawno temu aspekty) po³¹czone juÂż powrotnie miÂłoÂściÂą bezwarunkowÂą.
I to jest prawdziwa informacja o Heksagramie i kropk¹ w œrodku. Jak dla mnie to najpiêkniejszy dar Stwórcy który otrzyma ca³a LudzkoœÌ ale przez Dwoje Ludzi , którym mê¿czyzn¹ jest ¯yd i jak najbardziej stanie siê to dla Israela.
Proroctwa wypeÂłniajÂą siĂŞ jest to tylko kwestia czasu.

ZachĂŞcam do obejrzenia programu dotyczÂącego problemu tzw. "zachodniego brzegu".
Audycja dzisiaj, tj. 20.20.2012 r. na kanale BBC Knowledge, start godz. 22:00.

edit: dobrze, Âże zwrĂłcono mi uwagĂŞ na format daty, niestety podaÂłem jÂą juÂż w formie 4-gĂŞstoÂściowej...
"stara" to: 26.02.2012 r. godz. 22:00

jeszcze raz przepraszam.

tylko takie polaczenie dwoch jak mowisz piramid-symbol milosci to osmioscian w rzucie plaskim octagon :)

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://rahnucleon.blogspot.com/2011/05/four-faces-of-god_19.html&ei=vD5KT9fiDMjotQaps8CUBQ&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=1&sqi=2&ved=0CCMQ7gEwAA&prev=/search%3Fq%3Dhttp://rahnucleon.blogspot.com/2011/05/four-faces-of-god_19.html%26hl%3Dpl%26biw%3D999%26bih%3D621%26prmd%3Dimvns

http://kachina2012.wordpress.com/2011/04/01/sator-square-137-55-how-to-make-time-disappear/

np taj mahal na planie osmiokata

(http://4.bp.blogspot.com/_Gb4NmAd9gS8/TImHY7X1AUI/AAAAAAAABXY/PkEfgk8H8I4/s1600/octagon03.jpg)

a takzwane jajo zycia nie wiem czy nie powinno wygladac tak jak tu po prawej ?:)

(http://www.bibliotecapleyades.net/imagenes_ciencia/starga66.jpg)

a gwiazda davida ma raczej inny wydzwiek..i kojarzy sie z saturnem i molochem..

Gwiazda Dawida nie jest symbolem religii Âżydowskiej, tylko znakiem, ktĂłry ma wymiar narodowoÂściowy. Jest charakterystyczny dla paĂąstwa Izrael - od 1948 roku stanowi jego godÂło (warto pamiĂŞtaĂŚ, Âże najwaÂżniejszym symbolem religijnym judaizmu jest menora). Jest ona rĂłwnieÂż oficjalnym symbolem paĂąstwa Izrael i jest umieszczana na oficjalnych dokumentach.
Niektórzy przypuszczaj¹, i¿ znak ten nie ma nic wspólnego z biblijnym królem Dawidem, lecz jest znacznie starszy. CzêœÌ badaczy uwa¿a, ¿e chodzi tu o gwiazdê Kijuna (Ksiêga Amosa 5:26), zwan¹ tak¿e gwiazd¹ Remfana (Dzieje Apostolskie 7:43). Obie nazwy s¹ staro¿ytnymi okreœleniami planety Saturn, której symbolem by³a prawdopodobnie szeœcioramienna gwiazda. Werset z ksiêgi Amosa sugeruje, i¿ Izraelici przejêli jej kult od Kananejczyków wraz z kultem Molocha. Dzisiejsza nazwa gwiazdy mo¿e wynikaÌ z faktu, i¿ syn i nastêpca króla Dawida, Salomon, pod koniec ¿ycia zwróci³ siê ku politeizmowi (1 Królewska 11:4-8) i byÌ mo¿e wówczas kult gwiazdy Kijuna nabra³ szczególnego znaczenia w staro¿ytnym Izraelu.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Gwiazda_Dawida


jest to zamkniecie w szescianie bez dostepu do ducha..

http://whale.to/c/black_6.jpg



(http://www.wisdomportal.com/SpiritualSun/SevenRays(384x238).jpg)

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.plotinus.com/gnostic_jesus_copy.htm&ei=JNlLT-C3DcfcsgaJ64CVBQ&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=1&ved=0CCQQ7gEwAA&prev=/search%3Fq%3Dhttp://www.plotinus.com/gnostic_jesus_copy.htm%26hl%3Dpl%26biw%3D999%26bih%3D580%26prmd%3Dimvns

Bardzo kontrowersyjny temat w dyskusjach o ÂŻydach warto mu siĂŞ przyjrzeĂŚ bliÂżej.



ODSETKI OD POÂŻYCZKI W JUDAIZMIE
pytanie od KT :

    Dlaczego Tora zabrania pobierania odsetek od ÂŻydĂłw, a nie od nie-ÂŻydĂłw?

odpowiedÂź :

W Torze czytamy: „Od cudzoziemca moÂżesz pobraĂŚ odsetki, ale od twojego brata nie pobierzesz odsetek” (Dewarim 23, 21).

Po¿yczanie na procent nie jest samo w sobie uznawane przez judaizm za czynnoœÌ niemoraln¹, nieetyczn¹ czy w jakikolwiek sposób nagann¹. Tak te¿ funkcjonuje œwiat: ca³a globalna ekonomia i bankowoœÌ oparta jest na po¿yczaniu na procent i zasada ta nie budzi ¿adnych moralnych zastrze¿eù. Tora nakazywa³a po¿yczanie ¯ydom przez ¯ydów bez odsetek po to, aby wprowadziÌ w ¿ycie wy¿szy poziom etyki: aby wzmocniÌ wzajemne, braterskie stosunki miêdzy ¯ydami.

Dlaczego natomiast zezwalaÂła na liczenie odsetek nie-ÂŻydom?

Bo nie mogÂła przecieÂż nakazaĂŚ nie-ÂŻydom, aby nie liczyli odsetek ÂŻydom. ChodziÂło wiĂŞc o wzajemne rĂłwne traktowanie. WÂśrĂłd ÂŻydĂłw nie tylko istnieje zakaz pobierania odsetek, ale rĂłwnieÂż zakaz pÂłacenia odsetek innym ÂŻydom. Natomiast gdy ÂŻyd poÂżycza od nie-ÂŻyda, ma absolutny obowiÂązek pÂłaciĂŚ mu odsetki. „JeÂśli zapÂłacisz nie-ÂŻydowi naleÂżny mu procent, »BĂłg, twĂłj BĂłg bĂŞdzie ci bÂłogosÂławiÂł«” – cytuje rabina OwadjĂŞ Sforno komentarz do wersetu Dewarim 23, 21 w Torze Pardes Lauder.


http://the614thcs.com/40.992.0.0.1.0.phtml


**********
 

Najbardziej ludzi bulwersuje iÂż ÂŻydzi mogÂą poÂżyczaĂŚ na procent nie ÂŻydom, a ÂŻydom nie mogÂą jest to traktowane jako czyn nie etyczny.
WyjaÂśnia to powyÂższy tekst dobrze, dlaczego tak...
Ja dodam tylko iÂż dla mnie to zupeÂłnie naturalny fakt biorÂąc pod uwagĂŞ czas ustanawiania go w bardzo odlegÂłej przeszÂłoÂści. Bowiem ÂŻydzi sÂą i byli rodem , rĂłd to zwiÂązki rodowe, rodzinne.
Zatem czy normalne i naturalne jest poÂżyczanie pieniĂŞdzy w rodzinie na procent? Nie, nie jest normalne , naleÂży pomagaĂŚ tym ktĂłrym pomoc w danym momencie jest niezbĂŞdna, ale nie naleÂży z ich trudnej sytuacji czerpaĂŚ korzyÂści.Dlatego Tora ustanawia dla nich  te prawa , bo Ona jest ich kodeksem etyczno- moralnym.

Zatem jeÂżeli ktoÂś uÂżywa  by swoich pieniĂŞdzy jako produktu  pracy w osiÂąganiu zysku, ( np kupno materia³ów z ktĂłrych coÂś tworzy), a poÂżyczajÂąc je komuÂś pozbawia siĂŞ dochodĂłw Âświadomie wyraÂżajÂąc zgodĂŞ na poÂżyczkĂŞ, to normalne jest iÂż ma prawo uzgodniĂŚ procent z proszÂącym o poÂżyczenie.

OczywiÂście moÂże ale nie musi to uczyniĂŚ, ale jeÂżeli robi to ÂŻyd w stosunku do drugiego ÂŻyda robiĂŚ tego nie powinien.

Kiara :) :)


ps.MĂłj post nie jest w Âżadnym wypadku poparciem tego, co dzieje siĂŞ we wspó³czesnej polityce bankowej wykorzystujÂącej ludzi obrzydliwie i z premedytacjom. DajÂącej im kredyty z ich prognostycznie policzonych dochodĂłw przyszÂłoÂściowych.  To sÂą paskudne zagrywki chciwych ludzi , ÂżerujÂących na niedostatku innych , ktĂłry sami tworzÂą dla nich.

Chyba, Âże... jesteÂś ÂŻydem i poÂżyczasz ÂŻydowi...  ;]

... i jednoczeÂśnie poszerzyĂŚ istniejÂące rozdÂźwiĂŞki...

Wybacz ale takie tÂłumaczenie jest nieco naciÂągane - bo np. Polacy, WĂŞgrzy, SÂłowacy to takÂże rĂłd = zwiÂązki rodowe. Kiaro i rozbawiÂłaÂś mnie, bo idĂŞ o zakÂład, Âże gdyby to katolicy mieli takie zasady to nie zostawiÂłabyÂś na nich suchej nitki... :]

Mnie nie bulwersuje po¿yczanie na procent. Ale doskonale potrafiê odró¿niÌ "ma prawo uzgodniÌ procent z prosz¹cym o po¿yczenie" od lichwy - czyli wyciskania ostatnich soków z osób w podbramkowych sytuacjach. Bogate firmy maj¹ mo¿liwoœÌ szerokiej negocjacji warunków kredytowania, natomiast cz³owiek w trudnej sytuacji ¿yciowej ma do dyspozycji wy³¹cznie oferty z wyœrudowanym oprocentowaniem. Dla mnie bardzo wa¿nym jest dla kogo mia³bym po¿yczaÌ, bo od tego zale¿a³yby ewentualne warunki pozyczki - obrócone o 180 stopni w porównaniu do tych którymi oficjalnie kieruj¹ sie banki. Cieszê siê gdy mogê komuœ pomóc, tym bardziej, ¿e sam niejednokrotnie j¹ uzyskiwa³em.
Banki sÂą jednymi z nielicznych organizacji ktĂłre nic nie wytwarzajÂą, nic nie produkujÂą, nie pozyskujÂą w ten sposĂłb kapitaÂłu tylko jak pijawki i to mocno ÂżarÂłoczne czerpiÂą zyski z czyjejÂś pracy.

Czyli np. Lehman Brothers, udziela³o ¯ydom nieoprocentowanych po¿yczek, tak? Widzisz Kiaro, móg³bym teraz rzuciÌ ca³¹ garœci¹ podobnych przyk³adów i zacz¹Ì stosowaÌ logikê jak¹ Ty kierujesz siê obsmarowywuj¹c jak leci katolików i dowodziÌ jacy to ¯ydzi nie s¹, jacy s¹ sprzeczni, dwulicowi... Tylko po co? Aby siaÌ nienawiœÌ i podzia³y? Aby manipulowaÌ faktami i za wypaczenia pewnych osób obarczaÌ odpowiedzialnoœci¹ ca³y naród?

Martwi mnie jednak nowa, coraz mocniej akcentujac siê mentalnoœÌ ¯ydów w Izraelu (podzia³na lepszych - czyli my, ¯ydzi i gorszych, czyli oni-Palestyùczycy). Smutne, bo nie w ka¿dym przypadku mo¿na to zrzuciÌ na m³ody wiek i brak doœwiadczenia ¿yciowego. By³o to mocno widziane w filmie dokumentalnych do którego obejrzenia zachêca³em...

¯ydów od zawsze podziwia³em za jedno - wzajemn¹ pomoc i silne wiêzi, ogóln¹ zgodnoœÌ. Gdy do lokalnego œrodowiska na obczyŸnie przybywa nowy ¯yd, inni bardzo mu pomagaj¹ aby stan¹³ na przys³owiowe nogi, bo gdy to zrobi pomo¿e i innym. A Polacy? Niestety, statystycznie zachowuj¹ siê wrêcz przeciwnie - wykorzystaÌ i oszukaÌ, patrzeÌ na siebie spod oka.

A czy Ty arteq poÂżyczasz swojemu bratu lub siostrze pieniÂądze na procent? U Ciebie w rodzinie takie obyczaje sÂą normÂą? U mnie nie.

ÂŻydzi sÂą i byli rodem, grupÂą etnicznÂą jak Romowie , ktĂłrzy nie posiadali paĂąstwa , Tora to nie dokument naszych czasĂłw , to zbiĂłr praw dotyczÂący rodu z czasĂłw bardzo odlegÂłych.

Porównywanie Rodu ¯ydów do do paùstw ( Wêgry ,Polska nawet S³owacy) istniej¹cych od wieków jest naiwnoœci¹ myœlow¹. Israel istnieje jako paùstwo kilkadziesi¹t lat , prawa Tory spisane by³y kilka tysiêcy lat temu dla zasad rodowych. Nie istnieje odnoœnik porównawczy do wspó³czesnych praw paùstwowych.

Judaizm jest religiom rodu ÂŻydĂłw ale nie kaÂżdy ÂŻyd jest religijny i nadal jest ÂŻydem. Tu nie ma odniesienia do katolikĂłw i katolicyzmu , bo nie istnieje i nigdy nie istniaÂł rĂłd katolikĂłw. Natomiast istnieje ideologia , ktĂłra stworzyÂła katolicyzm - religiĂŞ , o niej i o faÂłszu w jej podstawach ja piszĂŞ.

Judaizm jest religiom ewoluujÂącÂą ( roÂżne odÂłamy Judaizmu) ale podstawy swoje opiera na monoteizmie ktĂłry przez wieki wyraÂżany byÂł przez roÂżne rytuaÂły. Ale.. i one zmieniajÂą siĂŞ z rozwojem myÂśli i uczuĂŚ CzÂłowieka , nie stojÂą w miejscu przez prawie  2000 lat. 
One opierajÂą siĂŞ na analizie Âżycia ludzkiego na ewoluowaniu zasad Âżycia i pojmowania dobra ktĂłre tworzy kolejne tradycje.
Tradycje  niektĂłre z przed kilku tysiĂŞcy lat ró¿niÂą siĂŞ juÂż od wspó³czesnych , Judaizm dyskutuje z wyznawcami nie tworzy bezmyÂślnych dogmatĂłw.
W Judaizmie dobro CzÂłowieka jest podstawÂą jego istnienia , on nie nakazuje cierpienia dla wyznania , umartwiania siĂŞ dla religii. On w obliczu ratowania Âżycia i dobra Ludzkiego znosi swoje wszystkie nakazy.
Tym ró¿ni siê od katolicyzmu. Je¿eli katolicyzm osi¹gnie taki wymiar to bêdê go gloryfikowaÌ wszêdzie, a puki co trzeba zdj¹Ì z niego ca³y fa³sz ideologiczny.


Kiara :) :)


ps. Na razie nic nie pisze o PalestyĂączykach , bardzo wspó³czuje cierpienia ludziom, ale i oni sami muszÂą dokonaĂŚ wyboru  , czy chcÂą nadal by nimi manipulowaÂł Hamas.

ReligiÂą, Kiaro, religiÂą - taka jest koĂącĂłwka w tym odniesieniu jakiego uÂżywasz - to tak w kwestii formalnej - kolejny juÂż raz, bo strasznie bije to po oczach.

Kiaro, nie rozumiem na podstawie czego wysnuÂłaÂś takowe zapytanie.

JeÂżeli chcesz to moÂżemy porĂłwnywaĂŚ do SÂłowian, German - nie zmienia to wydÂźwiĂŞku przesÂłania. Tym bardziej, Âże z pewnymi dziaÂłaniami ÂŻydĂłw mamy do czynienia wÂłaÂśnie jako z paĂąstwem - Izraelem - np. sprawa PalestyĂączykĂłw, tzw. "zachodniego brzegu".

RĂłd - nie. Istnieje wspĂłlnota, do ktĂłrej m.in. "przypisuje" chrzest. Tutaj rĂłwnieÂż nie miaÂłoby to znaczenia w przypuszczaniu przez Ciebie ataku, gdyby to katolicy mieli podobny zapis o zasadach pobierania oprocentowania. 

CzyÂżbyÂś chciaÂła powiedzieĂŚ Âże w judaiÂźmnie nie ma Âżadnych dogamtĂłw? SÂą czy nie?

Rozumiem, ¿e pijesz do katolików ale ca³kowicie bezzasadnie. KRK nie nakazuje cierpienia dla wyznania, KRK wykazuje ¿e pewne przypadki cierpienia które dotykaj¹ cz³owieka maj¹ g³êboki sens. Nikt nie ka¿e wbijaÌ sobie szpilek pod paznokcie - ju¿ o tym pisa³em, wyjaœnia³em. A najwiêkszym dowodem mi³oœci w KRK jest poœwiêcenie swojego ¿ycia dla dobra innych, dla ich ratowania - to czyn ponad nakazami i zakazami.

i siêgn¹Ì po s³ownik... ;]

Kiaro, a czy Izrael nie manipuluje swoimi obywatelami? Czy obowiÂązkowa sÂłuÂżba dla kobiet to wyraz docenienia i poszanowania ich kobiecoÂści? ProszĂŞ, tylko nie pisz nic o "koniecznoÂściach" i "czyhajÂących dookoÂła zagroÂżeniach..."

Widzisz, w kwestii po¿yczek - dlaczego tak ochoczo pewni ¯ydzi rezygnuj¹ ze swojej tradycji, nakazów rodowych w celu... zdobywania coraz to wiêkszych pieniêdzy. Za czasów Jezusa banki oferowa³y zysk 6%. Wy¿ej oprocentowane po¿yczki s¹ znane w Biblii, ale zw¹ siê lichw¹. ¯ydzi mogli ich udzielaÌ gojom, czyli nie bêd¹cym ¿ydami. Pismo zakazywa³o im lichwy wobec obrzezanych - wed³ug mnie to wprowadzanie podzia³ów.

Jezus w Kazaniu na GĂłrze generalnie nakazaÂł swoim uczniom: "...poÂżyczajcie, niczego siĂŞ za to nie spodziewajÂąc" (ÂŁk 6,35) - bez podziaÂłu na gojĂłw, nie-gojĂłw, chrzeÂścijan, nie-chrzeÂścijan... PoÂżyczanie bez zysku jest do dziÂś wyrazem miÂłoÂści chrzeÂścijaĂąskiej.

arteq;
Tak? SzczegĂłlnie dotyczy to bankĂłw Watykanu.
Na resztĂŞ nurtujÂących cie pytaĂą jest odpowiedz w moim powyÂższym poÂście.
Zasady po¿yczania na procent przez ¯ydów dotyczy³y po¿yczek czynionych tym którzy ¯ydom równie¿ po¿yczali na procent. Obecnie ( z tego co mi wiadomo) równie¿ jest to czynione przez ¯ydów ¯ydom poza systemem ogólnej wspó³czesnej bankowoœci.

Kiara :) :)

ps. O sÂłuÂżbĂŞ wojskowÂą kobiet zapytam , nie jestem znawca tego tematu , sama siĂŞ nie wypowiem.  A czy w Polsce  kraju katolickim kobiety nie sÂłu¿¹ w wojsku? Powinno to byĂŚ zabronione prawem , jak aborcja ze wzglĂŞdu na poszanowanie kobiecoÂści. Tylko mi nie mĂłw Âże tak szanuje siĂŞ ich wolnoœÌ wyboru.

Kiaro, to TwĂłj jedyny argument - jakiÂś bank WatykaĂąski? :] To co mamy licytowaĂŚ siĂŞ na iloÂści?
Co do odpowiedzi - gdyby tam byÂły nie zadawaÂłbym ponownie tych samych pytaĂą.

Czyli je¿eli ja nigdy nie po¿yczy³em ¯ydowi na procent mogê liczyÌ na wzajemnoœÌ wspólnoty, rodu?
Co do systemu bankowoÂści to nie sÂłyszaÂłem aby np. wspomniany Lehman Brothers - jako jeden z wielu - udzielaÂł ÂŻydom nieoprocentowanych poÂżyczek. NAtomaist dowiedzion, Âże sprzedawali jak leci produkty o ktĂłrych doskonale wiedzieli Âże sÂą bez- lub maÂło-wartoÂściowe

A jesteÂś ÂŻydem ? Bo jeÂżeli tak , to pewnie dadzÂą Ci kredyt bez procentowy, tak sÂądzĂŞ. I jeszcze jedno zapewne o wielu rzeczach nie sÂłyszaÂłeÂś ( ja teÂż nie) i nie usÂłyszysz.

Bank WatykaĂąski to centrala bankowa , ktĂłrej podlegÂłe sÂą wszystkie dobra katolickie na caÂłej ziemi i ruchome i nieruchome. Zatem swoim kapitaÂłem przewyÂższa wszystkie inne banki.
 Ja nie sÂłyszaÂłam o Âżydowskim teleskopie najdroÂższym z istniejÂących, a WatykaĂąski taki istnieje. Nie wiesz po co?Nie wspomnĂŞ po powiÂązaniach tego banku z produkcjÂą ÂśrodkĂłw antykoncepcyjnych ( a rĂłwnoczesnym zakazem ich uÂżywania przez katolikĂłw) i koncernem narkotykowym , bardzo gÂłoÂśne afery.
Ale ten temat nie o tym.

Kiara :) :)

Kiaro, ok - o Watykanie i katolikach moÂżemy porozmawiaĂŚ w szeregu  wÂątkĂłw zaÂłoÂżonych przez Ciebie - to raz. Dwa - nawet jeÂżeli juÂż, to Twoja powyÂższa argumentacja przypomina: "to co, Âże kradniemy, oni kradnÂą przecieÂż wiĂŞcej"... co przecieÂż w Âżaden sposĂłb nie powoduje Âże pewne czyny stajÂą siĂŞ moralne.
Co do aktywów banku - Kiaro to co napisa³aœ to nieprawda - np. moja parafia nie ma konta w ¿adnym banku watykaùskim. Akt w³asnoœci ziemi i samego koœcio³a - jako budynku równie¿ nie figuruje na jakiœ bank watykaùski. Je¿eli nawet na chwilê za³o¿yÌ, ¿e bank watykaùski inwestuje pieni¹dze w to co sam zabrania - to tylko siê cieszyÌ, bo podcina ga³¹Ÿ na której siedzi... Kiaro, i po raz kolejny poproszê o dowody na takow¹ dzia³alnoœÌ, ale coœ namacalnego proszê, a nie jakieœ wpisy na forach maj¹ce charakter wyra¿ania swoich opinii a nie przedstawiania faktów...

WróÌmy do postawionych przeze mnie tez - by³by wdziêczny gdybyœ mog³a merytorycznie odnieœÌ siê do nich. Zapyta³em czy na zasadzie równorzêdnoœci - nie po¿ycza³em ¯ydom na procent - dostanê równie¿ bezprocentow¹ po¿yczkê? I czy - a raczej - dlaczego nie, wspomniane banki nie stosuj¹ tej zasady wobec innych ¯ydów.

lichwa to poprostu kradzierz tak jak reklama-dlatego tyle papierow trzeba podpisywac..:)co jest oczywiscie zabronione w aktualnej sytuacji wszystko jest juz wirtualne i nie posiada rzeczywistej wartosci wiec tak naprawde system bankowy jest zludzeniem wykorzystuje sie to jeszcze do tego zeby ukrasc komus dusze..:)

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kredyt_spo%C5%82eczny

posty dotyczÂące obrzezania wydzieliÂłem jako niezaleÂżny wÂątek >> (http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=7977.0).

To moÂże ja sprĂłbuje Ci to wyjaÂśniĂŚ...

Aby istota w ogĂłle powstaÂła musi powstaĂŚ z czegoÂś.
Tylko tu naleÂży rozdzieliĂŚ rozumienie. JeÂżeli urodziliÂśmy siĂŞ, no to... jesteÂśmy 
To nawet bardzo niewiele mĂłwi o istnieniu.

Wszystkie  istoty zanim gdzieÂś siĂŞ ''wcielÂą''  sÂą wczeÂśniej projektowane. Projektowane z materii - informacji.
A ten wstĂŞpny, poczÂątkowy projekt istoty nazywany jest egregorem, lub  jak to okreÂśliÂł  Jung - archetypem.

Czasami powstajÂą istoty, ktĂłre nie byÂły nigdzie projektowane i zaistniaÂły z luÂźnej informacji pĂŞtajÂącej siĂŞ po WszechÂświecie. Lecz takie istoty nie majÂą zbyt wielu szans na istnienie i rozwĂłj, wiĂŞc przewaÂżnie siĂŞ rozpadajÂą.

Na czym polegaj¹ ró¿nice ?

Archetypy- egregory  bĂŞdÂące tzw. ''boskimi wzorami'' sÂą projektowane,  aby rozwijaÂły siĂŞ i ewoluowaÂły w okreÂślony sposĂłb.
Wtedy implikuje siĂŞ im odpowiednie programy i potencjaÂły, aby mogÂły sprostaĂŚ zadaniom.
PrzykÂładowo, jeÂżeli ma zaistnieĂŚ we WszechÂświecie istota, ktĂłra ma zajmowaĂŚ siĂŞ prawdziwym duchowym rozwojem, to otrzymuje ona wstĂŞpnie odpowiednie pakiety danych, aby mogÂła na czymÂś bazowaĂŚ i siĂŞ rozwijaĂŚ.

Te wzorce sÂą zgodne z ewolucyjnymi potrzebami okreÂślonymi przez StwĂłrcĂŞ, RdzeĂą, Boga, czy jak kto woli -   inteligentnÂą istotĂŞ zarzÂądzajÂącÂą tym WszechÂświatem.
Natomiast istoty nie posiadajÂące wzorcĂłw Rdzenia - ''Boga''  przewaÂżnie tworzone sÂą oddolnie. W ludzkim Âświecie sÂą to istoty bĂŞdÂące produktem kreacji ludzkich umys³ów. SÂą to przewaÂżnie egregory - istoty  paĂąstwowe, zawodowe, polityczne, naukowe, czy osadzone na jakiejÂś idei np. religii. TreÂści, ktĂłrymi  istoty nie posiadajÂące ''iskry boÂżej''  emanujÂą, zebrane sÂą w pakiety informacji zwane przekonaniami.
To wÂłaÂśnie przekonania stanowiÂą  g³ówne oprogramowanie tych istot oddolnie zaprojektowanych  bez boskiego ''wzorca''.

PrzykÂładem takiej istoty moÂże np. istota-egregor polityk.
DziaÂłanie, myÂślenie, istnienie takiej istoty oparte jest na jakiejÂś przewodniej idei.
Idea ta, poniewaÂż nie posiada ''boskiego wzorca'', wiĂŞc korzysta z wzorca ze zbiorowej ÂświadomoÂści.
Istota taka moÂże byĂŚ nawet bardzo inteligentna, ale z drugiej strony
jej istnienie jest mechaniczne, jest podporzÂądkowane automatyzmom zbiorowej ÂświadomoÂści, czy automatyzmom spoÂłecznym.
Cech¹ takich istot jest brak krytycyzmu, g³êbszego wgl¹du w rzeczywistoœÌ, niewysoki stopieù samodzielnego myœlenia, powierzchownoœÌ w analizowaniu docieraj¹cych informacji, choÌ czêsto s¹ to istoty bardzo inteligentne.
Ale inteligentne, wcale nie oznacza - Âświadome.
WrĂŞcz odwrotnie. Istoty inteligentne, to czĂŞsto istoty niebezpieczne.
PrzykÂładem mogÂą byĂŚ Jaszczury, ktĂłre sÂą bardzo inteligentne, posiadajÂą wysokie technologie, a z drugiej strony sÂą bardzo niebezpieczne, manipulujÂące, dbajÂące g³ównie o swoje interesy, a resztÂą co siĂŞ dzieje poza nimi  nie sÂą raczej zbytnio zainteresowani.

Na Ziemii Âżyje okoÂło 60-70 % istot tzw. oddolnych, czyli bez oprogramowania, bez wzorca, czy bez tej tzw. iskry boÂżej.
ÂŁatwo sprawdziĂŚ kto jest kto ?
Wystarczy np. w bezpoÂśredniej rozmowie powiedzieĂŚ - Planeta Ziemia ginie i trzeba zrobiĂŚ wszystko, aby jej pomĂłc !
Egregor oddolny nie bĂŞdzie zbytnio tym zainteresowany, poniewaÂż nie czuje tego bĂłlu, poniewaÂż  jego programy i przekonania pochodzÂące ze zbiorowej ÂświadomoÂści nie opierajÂą siĂŞ na szacunku, wrĂŞcz czci wobec Âżycia.

To tylko przykÂłady... pisaĂŚ by wiele...
Nie poruszam tutaj tematu tzw. biorobotĂłw np.Szarych,  ktĂłre byÂły , lub sÂą sztucznie projektowane przez zaawansowane cywilizacje do ró¿nych potrzeb np. do badaĂą, czy eksploracji WszechÂświata....
Nie naleÂży ich myliĂŚ i wsadzaĂŚ do jednego worka z tymi egregorami -archetypami, o ktĂłrych pisaÂłem w/w.
OczywiÂście bioroboty nie posiadajÂą wzorcĂłw StwĂłrcy-Rdzenia, bo jak sama nazwa mĂłwi sÂą to - roboty.




 





 

Post >quetza< wydzieliÂłem jako niezaleÂżny wÂątek: Rytualna koronacja >> (http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=7979.0)

ÂŻydowskie ÂŚwiĂŞto Purim.


Purim

Purim jest ÂświĂŞtem, ktĂłrego podstawowym motywem wydaje siĂŞ ukrywanie, zatajanie. Na wielu poziomach. RozpoczynajÂąc od imienia bohaterki wydarzeĂą – Estery. Jej prawdziwe imiĂŞ to Hadasa.

Ester jest imieniem ukrywajÂącym jej pochodzenie: rdzeĂą samech taw resz w jej imieniu oznacza w hebrajskim „ukryta/ukryty”. W Dewarim (31, 18) BĂłg mĂłwi: „UkryjĂŞ caÂłkiem (hastir astir) MojÂą twarz”. Rabini interpretujÂący KsiĂŞgĂŞ Estery odczytywali ukryty sens imienia Estery jako sugestiĂŞ, Âże BĂłg dziaÂłaÂł tu z ukrycia. PrĂłcz tego Ester jest naprawdĂŞ ukryta: tylko Mordechaj wie, kim ona jest. Nie wie tego, oczywiÂście, ani Haman, ani krĂłl Achaszwerosz. W Megilat Ester (2, 20) czytamy: Ejn Ester magedet moledeta („Estera nie ujawniÂła swojego pochodzenia”). I – tak jak jej narodowoœÌ i religia – nic z tego, co siĂŞ ostatecznie wydarzy, nie jest ujawnione do ostatniego momentu.

Ester, Mordechaj i Haman wedÂług Rembrandta

CaÂła opowieœÌ purimowa jest odkrywaniem tego, co ukryte przed ludzkim wzrokiem, dopĂłki siĂŞ nie speÂłni jako rezultat dziaÂłania przypadku. O wszystkim – odnosimy wraÂżenie ÂśledzÂąc przebieg zdarzeĂą – decyduje wÂłaÂśnie zbieg okolicznoÂści.

KrĂłlowa Waszti nie jest akurat w nastroju, aby pojawiĂŚ siĂŞ na uczcie. To z kolei powoduje gniew pijanego krĂłla, niewspó³mierny do wykroczenia. Mordechaj akurat przypadkowo znajduje siĂŞ w odpowiednim czasie i miejscu, aby usÂłyszeĂŚ o planowanym zamachu na Âżycie krĂłla; krĂłlowi z kolei przypadkowo przypomina siĂŞ zasÂługa Mordechaja, bo akurat tej nocy cierpi na bezsennoœÌ; wreszcie Haman zostaje przypadkowo zastany przez krĂłla w jednej komnacie z EsterÂą, co staje siĂŞ dla niego rĂłwnoznaczne z wyrokiem Âśmierci. Nawet o dniu zagÂłady ÂŻydĂłw decyduje przypadek: „rzucono pur, to znaczy los” (hipil pur hu hagoral). Od tego sÂłowa (purim, „losy”) powstaÂła nazwa ÂświĂŞta, co oczywiÂście ma znaczenie symboliczne. ÂŚwiatem historii purimowej rzÂądzi wiĂŞc przypadek. Tak silnie obecne w Tanachu dziaÂłanie Boga pozostaje ukryte, co nie oznacza – mĂłwiÂą mĂŞdrcy – Âże jest nieobecne.
WyjaÂśnia to rolĂŞ, jakÂą w Purim speÂłniajÂą maski: symbolizujÂą one wÂłaÂśnie cud ocalenia ÂŻydĂłw, ktĂłry ukrywa siĂŞ za kostiumem, przebraniem, wprowadzeniem w b³¹d, zatajeniem prawdziwego sensu wydarzeĂą – ukryciem dziaÂłaĂą Boga za maskÂą przypadku.
Stanowi to takÂże wyjaÂśnienie zagadkowego polecenia Talmudu (Megila 7b), ktĂłre nakazuje upicie siĂŞ tak, aÂż „nie bĂŞdzie siĂŞ znaÂło” (ad delo jada) ró¿nicy miĂŞdzy arur Haman („przeklĂŞty Haman”) i baruch Mordechaj („bÂłogosÂławiony Mordechaj”). Ten nakaz teÂż podlega regule ukrycia i zatajenia. Nasz intelekt ma byĂŚ wy³¹czony: rzeczywistoœÌ ma ukryĂŚ siĂŞ przed naszÂą percepcjÂą, bo tylko wtedy ujawni siĂŞ wyÂższa prawda: za tym, co postrzegamy jako przypadek, kryje siĂŞ dziaÂłanie Boga.
Purim jest najbardziej „fizycznym” ze wszystkich ÂświÂąt Âżydowskich.

Tradycyjny przysmak purimowy: hamantasze

(fot. Yoninah)

Przykazanie wysyÂłania smakoÂłykĂłw jako podarunkĂłw, nakaz zjedzenia wyjÂątkowo duÂżego posiÂłku purimowego, wreszcie (jako kropka nad „i”) wÂłaÂśnie zalecenie upicia siĂŞ – to wszystko sÂą micwot odnoszÂące siĂŞ do ciaÂła, a nie do ducha. Jakie wiĂŞc jest, dla kontrastu, najbardziej duchowe ÂświĂŞto Âżydowskie? OczywiÂście Jom Kipur. Sposoby obchodzenia tych dwu ÂświÂąt sÂą diametralnie ró¿ne. A jednak, gdy przyjrzymy siĂŞ im bliÂżej, zauwaÂżymy ich – ukryte i zamaskowane – podobieĂąstwa i analogie. PeÂłnÂą nazwÂą Jom Kipur jest Jom Hakipurim, co, wedle Gaona z Wilna, moÂżna odczytaĂŚ jako: „DzieĂą jak Purim”. Wydaje siĂŞ to zaskakujÂące: Jom Kipur porĂłwnywany z Purimem? Jak to moÂżliwe?
Purim i Jom Hakipurim stanowiÂą wzajemne zwierciadlane odbicia. W Jom Kipur obowiÂązuje post. W Purim nakazane jest ucztowanie i picie alkoholu. Jom Kipur jest ÂświĂŞtem, ktĂłre kÂładzie najwiĂŞkszy nacisk na duchowoœÌ. Purim – na fizycznoœÌ. Wniosek ujawnia ukrytÂą prawdĂŞ: Boga moÂżna – twierdzÂą mĂŞdrcy – i naleÂży chwaliĂŚ nie tylko w duchowym skupieniu Jom Kipur, przez ograniczenie wynikajÂące z postu, ale takÂże w karnawaÂłowym nadmiarze Purimu, ktĂłre, jak kaÂżdy karnawaÂł, stanowi antytezĂŞ jakichkolwiek ograniczeĂą. Bowiem BĂłg nie objawia siĂŞ wy³¹cznie za poÂśrednictwem cudĂłw, widocznych i bezdyskusyjnych w swojej niezwykÂłoÂści (nes nigla), ktĂłre jesteÂśmy w stanie bezb³êdnie „duchowo” rozpoznaĂŚ, ale takÂże przez dziaÂłania (cuda) ukryte (nes nistar), ktĂłre zatajajÂą siĂŞ caÂłkowicie w fizycznym aspekcie rzeczywistoÂści, jak realna twarz pod maskÂą.
CzÂłowiek jest istotÂą zarĂłwno duchowÂą, jak i fizycznÂą. Ma ciaÂło i duszĂŞ. JeÂżeli dusza chwali Boga w Jom Kipur, a ciaÂło ogranicza wĂłwczas swojÂą obecnoœÌ, to w Purim jest odwrotnie: ciaÂło staje siĂŞ najwaÂżniejsze jako narzĂŞdzie rytuaÂłu pochwaÂły Boga, a tak istotne skÂładniki duszy, jak intelekt i umiejĂŞtnoœÌ analizy – zostajÂą ograniczone aÂż do stanu, w ktĂłrym „nie bĂŞdzie siĂŞ znaÂło” (ad delo jada). I kiedy nasz intelekt jest ograniczony, gdy w historii Estery widzimy splot przypadkowych zbiegĂłw okolicznoÂści, gdy podczas purimowego karnawaÂłu otaczajÂą nas maski i kostiumy i gdy wreszcie uÂświadomimy sobie, Âże ani razu nie ma w KsiĂŞdze Estery odwoÂłania do Boga, zrozumiemy sÂłowa napisane przez Rasziego: „W dniach Ester nastÂąpi hester panim (ukrycie Twarzy) Boga”.

PodsumowujÂąc: historia opowiadana w Purim udowadnia, Âże dziaÂłania Boga mogÂą byĂŚ maskowane przez coÂś, co czÂłowiek nazywa przypadkiem i nawet gdy „twarz Boga” jest niewidoczna, nie oznacza to, Âże nie dziaÂła Jego dÂłoĂą. WĂłwczas gdy – podczas obchodĂłw tego ÂświĂŞta – rytuaÂły apelujÂą przede wszystkim do fizycznej strony naszej osobowoÂści, wÂłaÂśnie ten fizyczny aspekt moÂże rĂłwnie dobrze jak duchowy chwaliĂŚ Boga, bo w nie mniejszym od niego stopniu jest czĂŞÂściÂą istoty ludzkiej.

 

Purim w pytaniach

* Purim jest jednym z dwĂłch Âświat Âżydowskich ustanowionych przez rabinĂłw, a niewymienionych w Torze. KtĂłre jest drugim z nich?

Chanuka

    * "Purim" oznacza "losy". W jakim jĂŞzyku?

Perskim

    * Dlaczego w nazwie ÂświĂŞta wymienione sÂą "losy"?

Nazwa nawiÂązuje do losĂłw ciÂągniĂŞtych przez Hamana, by ustaliĂŚ dzieĂą zagÂłady ÂŻydĂłw

    * Jakie jest prawdziwe, hebrajskie imiĂŞ Ester (bo Ester to imiĂŞ perskie)?

Hadasa

    * Czy Haman zgin¹³ na szubienicy, czy w inny sposĂłb?

ZostaÂł nabity na pal

    * Czyim potomkiem byÂł Haman?

Odwiecznego wroga ÂŻydĂłw - Amaleka

    * W ktĂłrym roku nastÂąpiÂł upadek Hamana?

W 357 p.n.e.

    * Jak ma siĂŞ kalendarzowo Pesach do ÂświĂŞta Purim?

Pesach zaczyna siĂŞ jeden miesiÂąc i jeden dzieĂą po Purim

    * Jakie specjalne przykazania (micwot) obowiÂązuja w Purim?

W Purim obowiÂązujÂą cztery szczegĂłlne przykazania:

Mikra Megila (wysÂłuchanie Megili)

Seudat Purim (ÂświÂąteczny posiÂłek)

Miszloach Manot (rozdawanie podarkĂłw)

Matanot Lewjonim (dary dla biednych)

    * Ile razy naleÂży w Purim wysÂłuchaĂŚ Megilat Ester?

Dwa. W wieczĂłr rozpoczynajÂący ÂświĂŞto i w nastĂŞpne przedpoÂłudnie.

    * Ile razy wymieniony jest BĂłg w Megilat Ester?

Ani razu

    * Czy kobiety muszÂą wysÂłuchaĂŚ Megili, mimo Âże sÂą zwolnione z przykazaĂą "pozytywnych" przepisanych na okreÂślony czas?

MuszÂą, bo ich teÂż dotyczyÂło knowanie Hamana i cudowne wybawienie od zagÂłady

    * Czy czytajÂący Megilat Ester musi czekaĂŚ, aÂż po kaÂżdym wymienieniu imienia Hamana ucichnÂą gragery?

Tak, bo kaÂżde sÂłowo musi byĂŚ sÂłyszane

    * Czym roÂżni siĂŞ purimowy grager od purimowego raaszana?

Niczym. Obie nazwy (pierwsza w jidysz, druga - w hebrajskim) oznaczajÂą koÂłatki, ktĂłrymi haÂłasuje siĂŞ, gdy w czytaniu Megili pojawia siĂŞ imiĂŞ Hamana.

    * A co trzeba zrobiĂŚ, gdy nie usÂłyszy siĂŞ sÂłowa lub kilku s³ów?

NaleÂży natychmiast przeczytaĂŚ je z tekstu, lub odmĂłwiĂŚ je z pamiĂŞci

    * Czy aby czytaĂŚ publicznie MegilĂŞ trzeba byĂŚ rabinem lub kantorem?

Nie, ale trzeba znaĂŚ kantylacjĂŞ

    * Czy w Purim wolno pracowaĂŚ?

Tak, ale ten, kto pracuje w Purim "nie widzi bÂłogosÂławieĂąstwa swej pracy". Zwyczajowo nie wykonuje siĂŞ pracy zarobkowej.

    * Czy jest prawdÂą, Âże w Purim naleÂży piĂŚ duÂżo alkoholu?

Tak. To najradoÂśniejsze ze ÂświÂąt.

    * Do jakiego momentu powinno siĂŞ piĂŚ w Purim alkohol?

AÂż do momentu, gdy nie bĂŞdzie siĂŞ w stanie rozró¿niĂŚ (ad delo jada) okrzyku: „BÂłogosÂławiony [niech bĂŞdzie] Mordechaj!” (boruch Mordechaj) od „PrzeklĂŞty [niech bĂŞdzie] Haman!” (arur Haman)

    * Czy ten nakaz naleÂży traktowaĂŚ absolutnie dosÂłownie?

Nie

    * Kto nie musi w Purim piĂŚ alkoholu?

Ci, ktĂłrym nie pozwala na to stan zdrowia, ci ktĂłrzy prowadza samochĂłd, ci, ktĂłrzy wychodzÂą z alkoholizmu. Trzeba uÂżyĂŚ rozsÂądku.

    * Czym ró¿niÂą siĂŞ purimowe przysmaki hamantasze – od purimowych przysmakĂłw oznej Haman?

Niczym. To te same ciasteczka nazwane w jidysz i po hebrajsku.

    * Czym nadziewa siĂŞ hamantasze?

Makiem lub owocami w postaci np. konfitur, dÂżemĂłw, powideÂł; takÂże czekoladÂą.

    * Czy rozdawanie podarkĂłw w Purim lepiej zrobiĂŚ osobiÂście, czy przez pocztĂŞ lub posÂłaĂąca?

Przez posÂłaĂąca lub pocztÂą.

    * Co musi zawieraĂŚ - jako minimum - podarunek purimowy?

Dwie porcje ró¿nych smako³yków - takich, które nie wymagaj¹ przygotowania i daj¹ siê zjeœÌ natychmiast.

    * Co najmniej ilu ubogich naleÂży wspomĂłc w Purim?

DwĂłch

    * Co naleÂży zrobiĂŚ, gdy w Purim nie spotka siĂŞ Âżadnych ubogich?

ObdarowaĂŚ ich po zakoĂączeniu ÂświĂŞta

    * Czy w Purim moÂżna odmĂłwiĂŚ datku Âżebrakowi?

Nie, nawet wtedy, gdy mamy podstawy, aby przypuszczaĂŚ, Âże Âżebrak nas nabiera

    * Jaki jest najlepszy purimowy prezent dla biednego?

PieniÂądze

    * Dlaczego np. w Jerozolimie Purim obchodzony jest dzieĂą póŸniej?

W miastach, ktĂłre w czasach Jehoszui byÂły otoczone murami, Purim obchodzony jest  15 dnia miesiÂąca adar, tak jak miaÂło to miejsce w Szuszan, stolicy Persji.

    * A dlaczego w czasach Jehoszui?

Bo Jehoszua jako pierwszy walczyÂł z Amalekitami (Szemot 17, 9), a Haman byÂł potomkiem ich krĂłla – Agaga.

    * Co jest istotÂą ÂświĂŞta Purim?

RadoœÌ i przeœwiadczenie, ¿e Bóg dzia³a z ukrycia, poprzez to, co nazywamy przypadkiem.

 

                        Co siĂŞ wÂłaÂściwie wtedy wydarzyÂło?

Oko³o dwóch i pó³ tysi¹ca lat temu Œwi¹tynia w Jerozolimie zosta³a zburzona przez babiloùskiego króla Nabuchadnecara. ¯ydzi zostali wyrzuceni z Ziemi Jisraela i zmuszeni do osiedlenia siê w Babilonii.

PiĂŞĂŚdziesiÂąt lat po tym wydarzeniu Babilonia zostaÂła podbita przez PersjĂŞ. Achaszwerosz byÂł drugim perskim krĂłlem. PanowaÂł on nad 127 prowincjami - od Hodu (Indii) do Kusz (Afryka), byÂło to najwiĂŞksze i najpotĂŞÂżniejsze paĂąstwo Ăłwczesnego Âświata.

Nowy król potrzebuje nowej stolicy - Achaszwerosz na swoj¹ wybra³ Szuszan. Z tej okazji król organizowa³l coraz to nowe zabawy, na które spraszani byli nie tylko mo¿ni i ksi¹¿êta lecz tak¿e mieszkaùcy Szuszan.

Na jednej z zabaw pijany król za¿¹da³, by jego ¿ona - Waszti, zataùczy³a przed ca³ym zebranym t³umem. Lecz Waszti, która by³a dumn¹ wnuczk¹ Nabuchadnecara, odmówi³a, wo³aj¹c: "Czy¿bym by³a s³u¿k¹ króla?!" W porywie gniewu Achaszwerosz rozkaza³ zg³adziÌ niepos³uszn¹ kólow¹.

W³adca nie móg³ nie mieÌ ¿ony. Achaszwerosz potrzebowa³ zatem nowej królowej - pragn¹³ poj¹Ì za ¿onê kobietê jeszcze piêkniejsz¹ od Waszti. Jego s³udzy przemierzyli Persjê wszerz i wzd³u¿ - odwiedzaj¹c ka¿de domostwo w królestwie, zabieraj¹c wszystkie m³ode panny do Szuszan, gdzie by³y wiêzione do czasu, gdy stanê³y przed królem.

W Szuszan ÂżyÂła Âżydowska sierota o imieniu Hadasa, ktĂłrÂą opiekowaÂł siĂŞ jej wuj - Mordechaj. Gdy krĂłlewscy posÂłaĂący przyszli do ich domu, Mordechaj powiedziaÂł: "Nie obawiaj siĂŞ. IdÂź z nimi. Nie mĂłw nikomu, Âże jesteÂś ÂŻydĂłwkÂą, powiedz im swoje perskie imiĂŞ - Ester. BĂłg bĂŞdzie siĂŞ tobÂą opiekowaÂł!"

Ester by³a mi³¹, delikatn¹ i bardzo piêkn¹ dziewczyn¹. Gdy tylko król j¹ zobaczy³, wybra³ j¹ na swoj¹ królow¹. Ester wziê³a dla siebie siedem s³u¿ek - ka¿da s³u¿y³a jej w inny dzieù, dziêki czemu wiedzia³a, kiedy wypada Szabat. Jej posi³ki sk³ada³y siê wy³¹cznie z koszernych potraw. Przez ca³y czas jednak skrywa³a swoj¹ tajemnicê - nikt nie wiedzia³, ¿e by³a ¯ydówk¹. Ka¿dego dnia Mordechaj siada³ w bramie pa³acu, aby czekaÌ na wieœci od Estery.

Pewnego dnia, siedzÂąc przy bramie paÂłacu, Mordechaj przypadkiem usÂłyszaÂł, jak dwĂłch ÂżoÂłnierzy knuje spisek przeciw krĂłlowi. OstrzegÂł on Ester, dziĂŞki czemu spiskowcy zostali zÂłapani i osÂądzeni. ChoĂŚ zanotowano w KsiĂŞgach KrĂłlewskich, Âże ÂŻyd Mordechaj uratowaÂł Âżycie krĂłla, szybko zapomniano o caÂłym wydarzeniu.

Wkrótce potem Achaszwerosz wyznaczy³ Hamana - najbogatszego cz³owieka w królestwie - na swojego nowego rz¹dcê. Wszystkim s³ugom królewskim rozkazano, aby okazywali Hamanowi czeœÌ i sk³adali mu pok³on. Ka¿dy wype³nia³ to polecenie - ka¿dy, poza Mordechajem. Wprawdzie mo¿na siê k³aniaÌ, aby oddaÌ czeœÌ Hamanowi, lecz Haman nosi³ na szyi ogromny medalion z wizerunkiem bo¿ka - Mordechaj stwierdzi³, ¿e ludzie mogliby pomyœleÌ, i¿ k³ania siê tak¿e bo¿kowi. A ¯ydowi zabronione jest czciÌ i k³aniaÌ siê bo¿kom.

Haman byÂł wÂściekÂły. UdaÂł siĂŞ natychmiast prosto do krĂłla, aby siĂŞ poÂżaliĂŚ:
-Jest taki naród, rozsiany po ca³ym królestwie, który jest inny od reszty narodów. Nie jedz¹ tego, co my, nie pij¹ naszego wina. Nie chc¹ poœlubiaÌ naszych córek. Nie przestrzegaj¹ praw królewskich i nie chc¹ pracowaÌ! Ka¿dego siódmego dnia odpoczywaj¹, a do tego œwiêtuj¹ jakieœ swoje œwiêta. Je¿eli tylko dasz mi swoje pozwolenie, zniszczê ich dla ciebie, Wasza WysokoœÌ. Je¿eli bêdzie taka potrzeba - to nawet zap³acê za wydatki z w³asnej kieszeni!

Achaszwerosz daÂł Hamanowi swĂłj krĂłlewski pierÂścieĂą, aby przy jego pomocy pieczĂŞtowaÂł rozkazy i dekrety. Aby plan Hamana udaÂł siĂŞ, postanowiÂł on bardzo dokÂładnie wyznaczyĂŚ datĂŞ, pragnÂąc, by jego bogowie pobÂłogosÂławili zamiary. RzuciÂł losy - purim - i wyznaczyÂł wÂłaÂściwy dzieĂą. Szybko wysÂłaÂł listy, przypieczĂŞtowane krĂłlewskim pierÂścieniem, do kaÂżdej ze 127 prowincji:

"13 dnia w miesiÂącu adar macie zniszczyĂŚ, zabiĂŚ i zamordowaĂŚ wszystkich ÂŻydĂłw, mÂłodych i starych, kobiety i dzieci, wszystkich w jednym dniu. Ich pieniÂądze i wÂłasnoÂści bĂŞdÂą wtedy naleÂżeĂŚ do was."

Gdy tylko Mordechaj dowiedziaÂł siĂŞ o dekrecie, rozdarÂł swoje szaty i obsypaÂł gÂłowĂŞ popioÂłem na znak ÂżaÂłoby. PowiedziaÂł Esterze, Âże musi siĂŞ ona udaĂŚ do krĂłla, by prĂłbowaĂŚ uratowaĂŚ ÂŻydĂłw. Ester przestraszyÂła siĂŞ - nie wolno byÂło bowiem przychodziĂŚ do krĂłla nie bĂŞdÂąc wezwanym. Lecz Mordechaj powiedziaÂł jej:
- Kto wie? MoÂże wÂłaÂśnie z tego jednego powodu zostaÂłaÂś umieszczona w paÂłacu? JeÂżeli teraz zachowasz milczenie, pomoc dotrze do ÂŻydĂłw z innego ÂźrĂłdÂła - ale ty przeminiesz!"

Ester poprosiÂła, aby ÂŻydzi z Szuszan poÂścili i modlili siĂŞ za niÂą przez trzy dni. Mordechaj zebraÂł takÂże wszystkie Âżydowskie dzieci, aby siĂŞ modliÂły. (Ostatecznie to wÂłaÂśnie ich modlitwy zostaÂły wysÂłuchane.)

Gdy trzy dni postĂłw i modlitw dobiegÂły koĂąca, Ester udaÂła siĂŞ do krĂłla. KrĂłl zapytaÂł jÂą:
- Jakie jest twoje ¿yczenie, moja królowo? Powiedz s³owo, a pó³ królestwa bêdzie twoje.

Lecz Ester poprosi³a jedynie, by król - wraz z Hamanem - przyj¹³ zaproszenie na prywatne przyjêcie organizowane przez ni¹. W czasie przyjêcia Achaszwerosz ponownie spyta³ siê jej:
- Czego pragniesz? O czymkolwiek zamarzysz - bĂŞdzie twoje!

Lecz ponownie Ester zaprosi³a ich jedynie na kolejne przyjêcie. Król by³ zdziwiony, lecz Haman zachwycony. Udaj¹c siê domu, mija³ bramê pa³acu, gdzie zobaczy³ Mordechaja. Jego radoœÌ zmieni³a siê we wœciek³oœÌ:
- Jestem tak waÂżnÂą osobÂą, Âże Âżona krĂłla zaprasza mnie na prywatne przyjĂŞcie, gdzie siedzĂŞ obok niej i krĂłla, a ten ÂŻyd nadal nie chce mi siĂŞ kÂłaniaĂŚ?!!

Haman byÂł tak wÂściekÂły, Âże najchĂŞtniej od razu zabiÂłby Mordechaja, bez czekania na 13 adar. Za podszeptem swej Âżony - Zerasz, wybudowaÂł na wÂłasnym podwĂłrku wysokÂą szubienicĂŞ, aby przy pierwszej okazji powiesiĂŚ na niej Mordechaja.

Tej samej nocy krĂłl nie mĂłgÂł spaĂŚ. PrzekrĂŞcaÂł siĂŞ z boku na bok, lecz nic nie pomagaÂło. W koĂącu zawoÂłaÂł jednego ze swoich sÂług, aby przyniĂłsÂł KsiĂŞgĂŞ KrĂłlewskÂą i poczytaÂł mu do snu. KsiĂŞga otworzyÂła siĂŞ dokÂładnie na opisie, jak Mordechaj uratowaÂł krĂłla powiadamiajÂąc o spisku na jego Âżycie.
- JakÂą nagrodĂŞ otrzymaÂł ten ÂŻyd?
- ¯adn¹, Wasza WysokoœÌ - odpowiedzia³ s³uga.
- UratowaÂł mi Âżycie, a nie otrzymaÂł Âżadnej nagrody?! - zdenerwowaÂł siĂŞ krĂłl.

I wÂłaÂśnie wtedy ktoÂś zapukaÂł. ByÂł to Haman, ktĂłry przyszedÂł prosiĂŚ o pozwolenie na powieszenie ÂŻyda Mordechaja. Tak bardzo mu siĂŞ z tym spieszyÂło, Âże nie chciaÂł nawet czekaĂŚ do rana!

- Hamanie! - zagrzmia³ król - Powiedz mi, co nale¿y uczyniÌ osobie, której król pragnie okazaÌ wdziêcznoœÌ i czeœÌ?
- Och, œwietnie na to odpowiem, Wasza WysokoœÌ! - odpowiedzia³ Haman z szerokim uœmiechem - Nale¿y go ubraÌ w królewskie szaty. Nastêpnie za³o¿yÌ na jego g³owê królewsk¹ koronê. Powinien te¿ dosi¹œÌ królewskiego konia. I niech s³uga idzie przed nim, wo³aj¹c: "Oto jak siê traktuje tego, któremu król pragnie okazaÌ wdziêcznoœÌ i czeœÌ!"
- ÂŚwietny pomysÂł! - zawoÂłaÂł Achaszwerosz - ZostawiĂŞ to zatem tobie. ZnajdÂź ÂŻyda Mordechaja i zrĂłb dokÂładnie tak, jak opisaÂłeÂś - w kaÂżdym najmniejszym szczegĂłle!

Haman nie mia³ wyjœcia - musia³ zrobiÌ dok³adnie to wszystko, co zaproponowa³. Mordechaj zosta³ oprowadzony na królewskim koniu, ubrany w królewskie szaty, po ca³ym mieœcie Szuszan. Haman nie mia³ czasu, by pogr¹¿aÌ siê we wœciek³oœci - musia³ siê udaÌ wieczorem do pa³acu, na drugi bankiet organizowany przez królow¹ Ester. I ponownie król zapyta³ na nim:
- JakieÂż jest twoje Âżyczenie Ester? Dlaczego nas tu zaprosiÂłaÂś? Powiedz tylko, a bĂŞdzie to uczynione!
Tym razem Ester przemĂłwiÂła:
- Uratuj moje Âżycie! - zaÂłkaÂła - i Âżycie moich bliskich. ZostaliÂśmy skazani na ÂśmierĂŚ!
- ÂŚmierĂŚ?! Twoi bliscy?! Przez kogo?!! - zapytaÂł zaskoczony krĂłl.
- Przez nikczemnego, zÂłego czÂłowieka - przez twojego premiera Hamana!

Król by³ tak wœciek³y, ¿e wybieg³ z pokoju, aby siê uspokoiÌ. W sekundê póŸniej Haman rzuci³ siê w kierunku Ester, aby b³agaÌ j¹ o litoœÌ. Dok³adnie w tej samej chwili wszed³ król.
- Co to?! ÂŚmiesz atakowaĂŚ krĂłlowÂą w moim paÂłacu?! ZabraĂŚ go stÂąd i powiesiĂŚ!!! - wrzeszczaÂł krĂłl.

I Haman zostaÂł powieszony [wedÂług innych interpretacji: nabity na pal  (red.)] na tej samej szubienicy, ktĂłrÂą przygotowaÂł dla Mordechaja. A Mordechaj zostaÂł wyznaczony przez krĂłla na premiera w miejsce Hamana!

Jednak zgodnie z prawem perskim, raz wydany dekret krĂłlewski byÂł nieodwoÂłalny - przez co krĂłl nie mĂłgÂł anulowaĂŚ rozkazĂłw przeciwko ÂŻydom. Lecz przekazaÂł Mordechajowi krĂłlewski pierÂścieĂą, aby ten wydaÂł nowe dekrety, jakie tylko uzna za stosowne, ktĂłre mogÂłyby pomĂłc ÂŻydom.

Teraz to Mordechaj wysÂłaÂł krĂłlewski list. NapisaÂł w nim: "13 dnia miesiÂąca adar wszyscy ÂŻydzi mieszkajÂący w krĂłlestwie majÂą siĂŞ zebraĂŚ, by broniĂŚ swego Âżycia." Persowie bardzo gorliwie pragnĂŞli wypeÂłniĂŚ dekret Hamana, lecz teraz, gdy ÂŻydzi mogli siĂŞ broniĂŚ - nie przedstawiaÂło siĂŞ to juÂż tak prosto i Âłatwo.

13 adar ¯ydzi z ca³ego królestwa zgromadzili siê i bronili. Tysi¹ce ich wrogów zosta³o zabitych, ³¹cznie z dziesiêcioma nikczemnymi synami Hamana, którzy zostali powieszeni na drzewie. W przeciwieùstwie do Persów, którzy pragnêli obrabowaÌ ¯ydów, ¯ydzi nie zabrali niczego, co do nich nie nale¿a³o. 14 adar wznieœli podziêkowania do Boga i œwiêtowali cudowne uratowanie.

Jedynie w miastach otoczonych murami - jak Szuszan, ÂŻydzi walczyli takÂże nastĂŞpnego dnia, dopiero 15 mogli ÂświĂŞtowaĂŚ zwyciĂŞstwo.

I dlatego obchodzimy Post Estery 13 adar, Purim 14 adar, Szuszan Purim 15 adar.

ÂŹrĂłdÂło: www.the614thcs.com ; archiwum FÂŻP


http://fzp.net.pl/swieta-zydowskie/purim

moze jakos przebiegnie ten rok 2012 (i przyniesie cos dobrego)o ile nie wybuchnie wojna  z Iranem..podstawowy problem ktory nalezy rozwiazac to kwestia zydowska tz bardziej skupienie sie zydow na roli narodu wybranego-lub rezygnacji z niej dla dobra ogolu - w globalnej swiadomosci wszelki nacjonalizm jest wirusem
albo zweryfikowac poglad na kwestie bycia swiatlem dla swiata - co to znaczy (raczej nie robienie cz.dziury)
albo zweryfikowac poglad dotyczacy mesjasza...

gdzies musi tkwic blad, ale ze zydzi lubia robic wszystko odwrotnie wiec uwazaja ze wszystko jest ok :)

Bardzo sympatyczny tekst o symbolu go³êbicy dla ¯ydów.



GO£ÊBICA JAKO SYMBOL

pytanie od GB :


Interesuje mnie symbol turkawki w Torze np. w Szir HaSzirim 2:14 oraz powiÂązania turkawki z ludem wybranym, z czÂłowiekiem.

aaa_1_1.jpg
odpowiedÂź :


W Szir HaSzirim (Pieœni nad Pieœniami), w wersecie 2:14, nie ma mowy o turkawce, ale o go³êbicy.

Go³êbica to jona. Turkawka to tor i ona pojawia siĂŞ w „PieÂśni nad PieÂśniami” np. w wersecie 2:12 (gÂłos turkawki, ale nie go³êbicy, symbolizuje wyzwolenie i jest gÂłosem przywĂłdcy – Moszego lub Jehoszui [Raszi]).

Rozumiemy wiêc, ¿e chodzi Panu o go³êbicê, a nie wy³¹cznie o turkawkê.

OgĂłlnie – nie wchodzÂąc w ornitologiczne szczegó³y - turkawka, go³êbica, synogarlica – sÂą symbolem Jisraela, ze wzglĂŞdu na to, Âże stanowiÂą oczywistÂą opozycjĂŞ do innego popularnego symbolu-ptaka – orÂła, drapieÂżnika, ktĂłry reprezentuje narody o wojowniczych ambicjach, przywĂłdczych, d¹¿¹ce do przewagi nad innymi i chlubiÂące siĂŞ swojÂą potĂŞgÂą i si³¹.

Popatrzmy na symbole najwiĂŞkszych mocarstw w historii, jak na przykÂład Rzym, Cesarstwo BizantyĂąskie, Rosja, cesarskie Niemcy, III Rzesza, cesarska Austria, Stany Zjednoczone – symbolem ich wszystkich byÂł lub jest orzeÂł. Wszystkie orÂły - jako symbole paĂąstwowe - wywodzÂą siĂŞ od orÂła z tradycji greckiej, w ktĂłrej ptak ten symbolizowaÂł najpotĂŞÂżniejszego z greckich bogĂłw – Zeusa.

Rabin Samson Rafael Hirsz stwierdza: „W przeciwieĂąstwie do imperialnych or³ów, ktĂłre sÂą symbolem mocy i majestatu potĂŞg Âświata, go³êbica jest symbolem bezbronnoÂści, zdana caÂłkowicie na ÂłaskĂŞ wrogĂłw”.

Turkawka, go³êbica, synogarlica jest ptakiem Âłagodnym, symbolizujÂącym pokĂłj (go³êbica przynoszÂąca w dziobie liœÌ oliwki, na znak koĂąca Potopu), zdanym caÂłkowicie na opiekĂŞ Boga, a nie na swojÂą si³ê. W Talmudzie (Berachot) 44a czytamy, Âże „tak jak synogarlica moÂże ocaleĂŚ wy³¹cznie dziĂŞki swym skrzydÂłom [nie ma ostrego dzioba i zakrzywionych szponĂłw do obrony], tak ÂŻydzi mogÂą ocaleĂŚ wy³¹cznie poprzez szlachetnoœÌ swoich micwot”. To jedynie dobro czynĂłw moÂże chroniĂŚ ÂŻydĂłw i unosiĂŚ ich w niebo w ucieczce przed drapieÂżcami ÂżyjÂącymi na ziemi. Z kolei traktat Sanhedryn 108b przywoÂłuje obraz go³êbicy, ktĂłra tak odzywa siĂŞ do Boga: „PozwĂłl, KrĂłlu Âświata, aby mĂłj pokarm byÂł gorzki jak oliwka, ale z Twoich rÂąk, a nie sÂłodki jak miĂłd, ale z rÂąk istot z ciaÂła i krwi”.

W Midrasz Raba dotyczÂącym „PieÂśni nad PieÂśniami” znajdujemy taki komentarz: „Tak jak go³êbica, gdy stworzy parĂŞ,  nie opuszcza swojego wybraĂąca dla innego i jak go³êbica, gdy jej pisklĂŞta sÂą zabrane z gniazda – ona  tego gniazda nie porzuca, tak lud Jisraela jest wierny Bogu”.

W Szir HaSzirim 6:9 czytamy: „Tylko jedna jest moja go³êbica, moja doskonaÂła”, co Raszi postrzega jako symbol Jisraela, a Alszich Hakadosz (XVI wiek) stwierdza, Âże chodzi to o ufnoœÌ ÂŻydĂłw – zarazem charakterystycznÂą cechĂŞ tego Âłagodnego ptaka - w pod¹¿aniu na pustyniĂŞ, za Bogiem, bez zadawania pytaĂą o ÂżywnoœÌ.

Kabalistyczne interpretacje idÂą dalej i widzÂą w go³êbicy (jona) symbol neszamy (duszy), dlatego postrzegajÂą w postaci proroka Jony  [Jonasza]  duszĂŞ zesÂłanÂą dwukrotnie, aby wcieliĂŚ siĂŞ w czÂłowieka i naprawiĂŚ Âświat.


http://the614thcs.com/40.1249.0.0.1.0.phtml


***********

Bia³y go³¹b , a mo¿e go³êbica, nie wiem pojawia siê bardzo czêsto w trakcie moich wypraw w dziwne miejsca ,siada w pobli¿u i przez jakiœ czas towarzyszy nam. Jakoœ w dziwny sposób przyci¹ga nasz¹ uwagê , mam kilka zdjêÌ utrwalaj¹cych jego obecnoœÌ.

Go³êbie sÂą dosyĂŚ pÂłochliwe pomimo Âżycia w bliskoÂści czÂłowieka , ostatnio zrobiÂły gniazdo na moim balkonie i zniosÂły jaka. To nic nadzwyczajnego  ale pozwolenie na gÂłaskanie siebie w gnieÂździe trochĂŞ mnie zdziwiÂło.
Niestety musiaÂłam wezwaĂŚ  ekologĂłw  by zabraÂły matkĂŞ z gniazdem dajÂąc jej szansĂŞ wychowania maÂłych. Jednak drugi go³¹b codziennie wracaÂł na mĂłj balkon i prawiÂł mi wytrwale moraÂły.
Uffff ... byÂło byÂło. ;D


***********

Judaizm o Duchu ÂŚwiĂŞtym.


SZECHINA I RUACH HA-KODESZ

pytanie od SO :


ProszĂŞ o wytÂłumaczenie, jak judaizm rozumie istotĂŞ Ducha ÂŚwiĂŞtego. Czy jest to osoba? czy moc? czy coÂś innego? Skoro z oczywistych powodĂłw TrĂłjca nie istnieje.

odpowiedÂź :


Samo okreÂślenie, ktĂłre bywa tÂłumaczone niezbyt trafnie jako „duch ÂświĂŞty”, pojawia siĂŞ w judaizmie jako hebrajska metafora „ruach ha-kodesz” (dosÂłownie: „tchnienie ÂświĂŞtoÂści”), ale jest ono oczywiÂście rozumiane nie jako osobna istota, tylko jako BoÂże Natchnienie (takÂże czasami: BoÂża Inspiracja), ktĂłre moÂże sprawiĂŚ, Âże czÂłowiek (np. prorok) podejmuje niezwykÂłe dziaÂłania. To BoÂże Natchnienie powodowaÂło, iÂż np. prorocy ogÂłaszali swoje proroctwa, a krĂłl Dawid komponowaÂł Psalmy.

W judaizmie nie istnieje pojĂŞcie „ducha ÂświĂŞtego” w takim sensie, w jakim jest ono obecne w chrzeÂścijaĂąstwie. NajbliÂżej temu rozumieniu byÂłaby zapewne Szechina (Szekina) [od hebrajskiego sÂłowa szakan, znaczÂącego "mieszkaĂŚ"] - dosÂłownie „przebywanie” – czyli BoÂża ObecnoœÌ, a - bardziej precyzyjnie – ObecnoœÌ BoÂżej ÂŚwiĂŞtoÂści w jakimÂś miejscu, przedmiocie, czÂłowieku lub w okreÂślonym czasie.

Gdy jest mowa o tym, Âże BĂłg przejawia siĂŞ w konkretnym miejscu lub sytuacji – oznacza to, Âże w takiej sytuacji lub czasie czÂłowiek moÂże mieĂŚ wyjÂątkowe, jakby „dodatkowe” poczucie obecnoÂści Boga.

Miejscem Szechiny – wedÂług Tory – byÂł Miszkan (Przybytek), czyli Namiot Wyznaczonych CzasĂłw) i ÂŚwiÂątynia Jerozolimska.  DziÂś uwaÂża siĂŞ, Âże jest nim ÂŚciana Zachodnia (HaKotel HaMaarawi) - jedyny ocalaÂły fragment ÂŚwiÂątyni.

WedÂług Talmudu pojawia siĂŞ ona takÂże np. w czasie zbiorowej modlitwy (Sanhedryn 39a), gdy ferowany jest sprawiedliwy wyrok sÂądowy (Berachot 6a), tam, gdzie czÂłowiek potrzebuje pomocy (”Szechina przebywa nad zag³ówkiem ³ó¿ka chorego” – Szabat 12b), tam, gdzie odbywajÂą siĂŞ studia nad TorÂą, a takÂże w akcie seksualnym w zwiÂązku ma³¿eĂąskim: "Kiedy m¹¿ i Âżona ³¹czÂą siĂŞ ze sobÂą w ÂświĂŞtoÂści, towarzyszy im Szechina, BoÂża ObecnoœÌ" (Sota 17a). DoÂświadczamy jej rĂłwnieÂż wĂłwczas, gdy kontaktujemy siĂŞ z ludÂźmi o wyjÂątkowo wysokim poziomie etycznym i duchowym. TakÂże ÂświatÂło chanukowe zapalane przez osiem dni trwania ÂświĂŞta, przynosi SzechinĂŞ do kaÂżdego Âżydowskiego domu (Raw Joseph Baer Soloveitchik).

Dlatego te¿ Szechina nigdy nie manifestuje siê - wed³ug tradycji judaizmu - tam, gdzie panuje bylejakoœÌ, lenistwo, pró¿noœÌ, bezmyœlnoœÌ i lekcewa¿enie wartoœci duchowych i etycznych.

http://the614thcs.com/40.1038.0.0.1.0.phtml

Post >Kiara'y< o ataku rakietowym na Izrael przeniosÂłem do: Globalna destabilizacja - teorie konspiracji >> (http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=7746.0).

Leon na innym forum zadaÂł ciekawe pytanie;

Odpowiedz na nie wyjaÂśnia rĂłwnieÂż zagadnienie "ÂŻydzi narodem wybranym"... do czego i dlaczego?




DOBRO
pytanie od ZT:

    Czy dobro to jest brak zÂła?

odpowiedÂź :

Nie. A co najmniej nie tak widzi to judaizm.

Pomiêdzy z³em i dobrem jest jeszcze wielki obszar, na którym mieœci siê przewa¿aj¹ca liczba ludzkich dzia³aù. Jest nim obojêtnoœÌ.

ZÂło czyni ten, kto krzywdzi bliÂźniego.
Dobro - ten, kto mu pomaga.
Jednak wiêkszoœÌ ludzi przechodzi obok bliŸniego zachowuj¹c po prostu obojêtnoœÌ.

Tam, gdzie nie ma dobra, jest albo z³o, albo obojêtnoœÌ.

Potoczna definicja okreÂśla dobrego czÂłowieka, jako tego, kto nie krzywdzi nikogo. Jednak definicja ta nie jest wÂłaÂściwa. CzÂłowiek, ktĂłry nikogo nie krzywdzi, nie jest dobrym czÂłowiekiem. MoÂżna o nim powiedzieĂŚ najwyÂżej, Âże nie jest czÂłowiekiem zÂłym. Bycie czÂłowiekiem dobrym wymaga czynnego dziaÂłania dla dobra. Nie wystarcza samo powstrzymywanie siĂŞ od krzywdzenia innych.

Trzeba pamiĂŞtaĂŚ jeszcze o jednym: wtedy, gdy czÂłowiek powstrzymuje siĂŞ przed czynieniem zÂła, nie czyniÂąc dobra, musi zdawaĂŚ sobie sprawe z powaÂżnego zagroÂżenia: zdarzajÂą siĂŞ bowiem sytuacje, gdy nie trzeba czyniĂŚ czegoÂś zÂłego, aby byĂŚ pomagaĂŚ zÂłu. Wystarczy byĂŚ obojĂŞtnym w obliczu zÂła czynionego przez innych. Bo przecieÂż zachowanie biernoÂści i nieprzeciwstawianie siĂŞ zÂłu - moÂże uczyniĂŚ kaÂżdego czÂłowieka wspĂłlnikiem zÂła.




To wÂłaÂśnie jest powodem, Âże etyczny kodeks judaizmu zawiera wiele praw nakazujÂących aktywne czynienie dobra.

Ka¿dy laicki system prawny - w przeciwieùstwie do judaizmu - sk³ada siê wy³¹cznie z praw negatywnych, czyli zabraniaj¹cych pope³niania czynów kryminalnych, ale nie nakazuje wcale czynienia dobra. Judaizm przeciwnie: nakazuje w swym prawie np. dobroczynnoœÌ, odwiedzanie chorych, opiekê nad wdowami i sierotami, szanowanie rodziców i starców i mówi tak¿e - "Nie bêdziesz sta³ w miejscu, gdy ¿ycie twojego bliŸniego jest w niebezpieczeùstwie" (Wajikra 19:16)

To, jak centralny jest problem dobra i zÂła w judaizmie i jak aktywne czynienie dobra przez czÂłowieka jest najwaÂżniejszÂą rzeczÂą w oczach Boga, ÂświadczÂą sÂłowa Boga, wyjaÂśniajÂące, dlaczego ze wszystkich ludzi wybraÂł Awrahama:

"(...)i bêd¹ b³ogos³awione w nim wszystkie narody œwiata, bo pokocha³em go (dos³ownie: pozna³em go), gdy¿ przeka¿e swoim synom i swojemu domowi po nim, aby strzegli drogi Boga przez dobroczynnoœÌ i prawoœÌ (...)" (Bereszit 18:18-19)

http://www.the614thcs.com/40.780.0.0.1.0.phtml


Ale rĂłwnie istotne jest wyjaÂśnienie co dobrem nie jest i kiedy nim nie jest oraz kiedy czÂłowiek staje siĂŞ zÂłym czÂłowiekiem.


OBOJÊTNO¦Æ

pytanie od NC:

    NapisaliÂście w odpowiedzi na temat dobra: "ZÂło czyni ten, kto krzywdzi bliÂźniego. Dobro - ten, kto mu pomaga. Jednak wiĂŞkszoœÌ ludzi przechodzi obok bliÂźniego zachowujÂąc po prostu obojĂŞtnoœÌ." Dlaczego siĂŞ tak dzieje? Dlaczego ludzie wybierajÂą obojĂŞtnoœÌ?

odpowiedÂź :

To wynika z wielu przyczyn. Chyba najwa¿niejszymi z nich s¹ ludzka s³aboœÌ, lêk i lenistwo, poniewa¿ jest regu³¹, ¿e czynienie tego, co s³uszne, jest zawsze trudne, nierzadko k³opotliwe, a czêsto nawet niebezpieczne.
 
O wiele ³atwiej jest min¹Ì cz³owieka le¿¹cego na ulicy, ni¿ zatrzymaÌ siê, aby mu pomóc.

Bo aby czyniĂŚ zÂło, nie trzeba wcale chcieĂŚ je czyniĂŚ. Wystarcza byĂŚ obojĂŞtnym. Natomiast dobro musi polegaĂŚ na aktywnym sprzeciwianiu siĂŞ zÂłu. Wielu ludzi stara siĂŞ wiĂŞc nie zauwaÂżaĂŚ zÂła. Nawet przed samymi sobÂą wolÂą udawaĂŚ, Âże go nie dostrzegajÂą, bo stwierdzenie jego istnienia wymagaÂłoby od nich podjĂŞcia dziaÂłaĂą.

Odzwierciedla siê to we wspó³czesnym jêzyku. Rzadko pojawia siê w nim stwierdzenie, ¿e coœ, co jest z³e - jest z³e. Podœwiadomie u¿ywa siê w takich sytuacjach okreœlenia, ¿e coœ "jest chore". Tam, gdzie powinniœmy powiedzieÌ: "to jest z³e", aby nazwaÌ rzecz "po imieniu", u¿ywamy zwrotu frazeologicznego: "to jest chore", który robi ogromn¹ karierê, poniewa¿ umo¿liwia on unikniêcie oceny etycznej.

Unikanie ocen etycznych jest zjawiskiem popularnym, poniewaÂż stosowanie takich ocen ma kÂłopotliwe konsekwencje: jeÂżeli traktuje siĂŞ je serio, ocenia siĂŞ nie tylko innych, ale takÂże - z koniecznoÂści - samego siebie.

Z jednej strony trzeba wiĂŞc samemu narzucaĂŚ sobie ograniczenia, z drugiej zaÂś - ludzie oceniajÂący sÂą szczegĂłlnie wnikliwie oceniani przez innych, co jest z natury niewygodne. Jest znacznie bezpieczniej po prostu nie oceniaĂŚ, nie zastanawiaĂŚ siĂŞ w kategoriach etycznych, a wiĂŞc - przede wszystkim - staraĂŚ siĂŞ nie dostrzegaĂŚ zÂła.

Bo gdy widzimy zÂło, musimy albo na nie zareagowaĂŚ - a to oznacza kÂłopoty i niebezpieczeĂąstwo, albo nie zareagowaĂŚ - i to moÂże oznaczaĂŚ wyrzuty sumienia.

Oba rozwiÂązania sÂą wiĂŞc zagroÂżeniem dla naszego spokoju.

Dlatego w³aœnie wiêkszoœÌ ludzi wybiera obojêtnoœÌ.


http://the614thcs.com/40.787.0.0.1.0.phtml

EUTANAZJA A JUDAIZM

pytanie od LK :


Jaki poglÂąd ma judaizm na eutanazjĂŞ?

odpowiedÂź :


Aktywna eutanazja jest absolutnie zakazana przez Âżydowskie prawo religijne.

Traktat Semachot mĂłwi, Âże goses (umierajÂący) jest uwaÂżany za czÂłowieka ÂżyjÂącego w kaÂżdym z moÂżliwych sensĂłw. Rabi Meir, w komentarzu do Miszny (Szabat 23:5), naucza: "UmierajÂący moÂże byĂŚ porĂłwnany do sÂłabego pÂłomyka ognia. Gdy tylko ktoÂś go dotknie, pÂłomyk zgaÂśnie. Tak wiĂŞc, ktokolwiek zamyka oczy umierajÂącego czÂłowieka, uwaÂżany jest za tego, kto odebraÂł mu Âżycie".

Jednak kluczem do zrozumienia problemu eutanazji w ujêciu etyki judaizmu jest rozró¿nienie pomiêdzy pozbawieniem ¿ycia a zezwoleniem na œmierÌ.

Rabi Mosze Feinstein stwierdza w Igrot Moshe (Choszen Miszpat):

"Jest absolutnie zakazane czynienie czegokolwiek lub podawanie jakiegokolwiek Âśrodka chemicznego, aby skrĂłciĂŚ Âżycie pacjenta choĂŚby o moment. Uczynienie tego  byÂłoby aktem morderstwa"

a jednoczeÂśnie dodaje:

"JeÂżeli lekarze nie majÂą Âżadnej metody na wyleczenie umierajÂącego pacjenta lub na zmniejszenie jego cierpieĂą, ale majÂą sposĂłb na przedÂłuÂżenie procesu umierania, nie powinni ingerowaĂŚ [korzystaĂŚ z tego sposobu]".


"Przed³u¿anie ¿ycia jest micw¹. Przed³u¿anie umierania - nie jest" - stwierdzaj¹ Tendler i Rosner (Tendler, Rosner: Quality and Sanctity of Life in the Talmud and Midrash - "JakoœÌ i œwiêtoœÌ ¿ycia w Talmudzie i Midraszu").

Opinia krakowskiego mĂŞdrca, najwiĂŞkszego autorytetu halachicznego swojej epoki w tej czĂŞÂści Âżydowskiego Âświata - rabiego Moszego Isserlesa (Remu):

"JeÂżeli istnieje cokolwiek, co stanowi przeszkodĂŞ w odejÂściu duszy - na przykÂład obecnoœÌ obok domu pacjenta dÂźwiĂŞku stukania, jak rÂąbanie drewna, lub gdy na jĂŞzyku pacjenta znajduje siĂŞ szczypta soli i te czynniki opóŸniajÂą odejÂście jego duszy, jest dopuszczalne  usuniĂŞcie ich, poniewaÂż nie ma tu dziaÂłania aktywnego [aby spowodowaĂŚ ÂśmierĂŚ], a jedynie usuniĂŞcie przeszkody [w umieraniu]" (Szulchan Aruch, Jore Dea 339:1)


PodsumowujÂąc:

ÂŻydowskie prawo religijne nie zezwala na eutanazjĂŞ aktywnÂą (jest ona kwalifikowana jako morderstwo,a ten kto jÂą stosuje jest szofaik damim - tym, "ktĂłry przelewa krew"), ale dopuszcza eutanazjĂŞ pasywnÂą w szczegĂłlnych sytuacjach.

    Pierwsza zasada polega to na tym, Âże niezaleÂżnie od prognozy medycznej, nawet jeÂżeli nie ma najmniejszych szans na wyleczenie i niezaleÂżnie od stanu, w ktĂłrym znajduje siĂŞ chory, nie wolno skrĂłciĂŚ mu z premedytacjÂą Âżycia, czyniÂąc w stosunku do chorego cokolwiek, co przyspieszy ÂśmierĂŚ.

    Natomiast inaczej wyglÂąda sytuacja wĂłwczas, gdy Âśmiertelnie chory pacjent doznaje cierpieĂą, a jednoczeÂśnie jego Âżycie jest podtrzymywane wy³¹cznie dziĂŞki sztucznej interwencji, np. przy pomocy urzÂądzeĂą umoÂżliwiajÂących np. oddychanie lub pracĂŞ serca. WĂłwczas przedÂłuÂżanie umierania jest nieetyczne. Nie jest to poglÂąd, z ktĂłrym zgadzajÂą siĂŞ absolutnie wszystkie autorytety, ale znaczniejsza ich czêœÌ.

Inaczej mĂłwiÂąc: istnieje ogĂłlna zgoda, Âże nigdy nie moÂżna stosowaĂŚ Âżadnych metod skrĂłcenia Âżycia, ale jednoczeÂśnie nie ma bezwzglĂŞdnego nakazu „powstrzymywania duszy przed opuszczeniem ciaÂła”, czyli stosowania metod przedÂłuÂżania Âżycia.

W dyskusjach na temat biernej eutanazji juÂż w XIV wieku rabin Nisim ben Reuwen Gerondi powoÂływaÂł siĂŞ na sytuacjĂŞ opisanÂą w Talmudzie (Ketubot 104a):

Gdy w wielkich cierpieniach umiera³ rabin Jehuda haNasi (Juda Ksi¹¿ê), jego uczniowie zgromadzili siê przy ³o¿u zmar³ego i odmawiali g³oœno modlitwê. S³u¿¹ca rabiego widz¹c, jak modlitwa podtrzymuje mu ¿ycie i przed³u¿a cierpienie, specjalnie upuœci³a z hukiem naczynie kuchenne (s³ój) z dachu na ziemiê. Ha³as spowodowa³, ¿e uczniowie przerwali modlitwê. W tym momencie rabi Jehuda zmar³.

ZarĂłwno wielki autorytet halachiczny, rabin Mosze Feinstein, jak i rabin Szlomo Zalman Auerbach orzekli, Âże umierajÂący pacjent nie powinien byĂŚ podtrzymywany przy Âżyciu przy pomocy sztucznych metod, gdy zabiegi te w Âżadnym stopniu nie leczÂą choroby, ale jedynie przedÂłuÂżajÂą Âżycie w wielkim bĂłlu i cierpieniu.


http://the614thcs.com/40.1686.0.0.1.0.phtml


**********

MĂłj punkt widzenia oraz zasady moralno -etyczne na temat eutanazji  sÂą caÂłkowicie zgodne z powyÂższym tekstem. TeÂż uwaÂżam iÂż nikt nie ma prawa skracaĂŚ Âżycia nieuleczalnie chorym , ale ma obowiÂązek nie przedÂłuÂżaĂŚ go gdy wywoÂłuje to cierpienie bez moÂżliwoÂści wyleczenia.

Kiara :) :)

tutaj jest 1 ciekawy film o indoktrynacji w Izraelu wszystko to malo ciekawie wyglada, te dzieciaki sa naprawde zagubieni a od dziecka prani holokaustem..

http://nczas.com/wazne/coraz-czestsze-ataki-zydow-na-chrzescijan-skad-bierze-sie-niechec-zydow-do-szeroko-pojmowanego-swiata-chrzescijanskiego/


http://www.youtube.com/watch?v=DzS4qQDjgH8&feature=fvsr


tu chociaz cos pozytywnego..

http://swiatowidz.pl/?p=5245

Izraelczycy do IraĂączykĂłw: Kochamy was. IraĂączycy: My was teÂż
20 marca 2012, xxx | Kategorie: ArtykuÂły | 58 komentarzy
Nowy profil na „Facebooku” „Israel loves Iran” robi furorĂŞ w iraĂąskim i izraelskim internecie. WiadomoœÌ wysÂłana przez IzraelczykĂłw jest prosta: IraĂączycy, kochamy was, nie chcemy wojny. Na odpowiedÂź nie trzeba byÂło dÂługo czekaĂŚ.


Przekaz jest taki:

Do IraĂączykĂłw. Do wszystkich ojcĂłw, matek, dzieci, braci i siĂłstr.

JeÂśli ma byĂŚ wojna miĂŞdzy nami, powinniÂśmy siĂŞ siebie wzajemnie baĂŚ, musimy siĂŞ nienawidziĂŚ.
Ja siĂŞ was nie bojĂŞ. Nie nienawidzĂŞ was.
Nawet was nie znam. ÂŻaden IraĂączyk nigdy mnie nie skrzywdziÂł. Nigdy nawet nie spotkaÂłem IraĂączyka… No, jednego, w ParyÂżu, w muzem. Fajny koleÂś.

Czasem widzĂŞ IraĂączyka tu, w telewizji. MĂłwi o wojnie.
Jestem pewien, Âże nie reprezentuje wszystkich IraĂączykĂłw.
JeÂśli wy widzicie w waszych telewizorach kogoÂś, kto mĂłwi o tym, Âże trzeba was zbombardowaĂŚ – bÂądÂźcie pewni, Âże nie reprezentuje nas wszystkich.

Nie jestem oficjalnym przedstawicielem mojego kraju. Ale znam ulice mego miasta, rozmawiam z s¹siadami, z rodzin¹, z przyjació³mi i mówiê w imieniu ich wszystkich: kochamy was. Nie chcemy waszej krzywdy.

Odwrotnie: chcemy siĂŞ z wami spotkaĂŚ. NapiĂŚ siĂŞ kawy, pogadaĂŚ o sporcie.

Niech wszyscy, ktĂłrzy myÂślÂą tak samo, podzielÂą siĂŞ tÂą informacjÂą i sprawiÂą, by dotarÂła ona do IraĂączykĂłw.


Pod wiadomoÂściÂą podpisaÂł siĂŞ niejaki „Ronny”. Ten Ronny:


http://swiatowidz.pl/?p=5245

Bo taka jest prawda wbrew tym , ktĂłrzy usiÂłujÂą tworzyĂŚ politykĂŞ wÂłasnej korzyÂści prowokujÂąc niezgodĂŞ i usiÂłujÂąc wywoÂłaĂŚ niÂą wojnĂŞ.
ludzie nie chcÂą wojny , ÂŻydzi nie chcÂą wcale wojny , Israel chce pokoju!
Jednak obrzydliwe prowokacje podburzania i tworzenie ognisk nienawiÂści jak ta ostatnia z Tuluzy istniejÂą nadal.

KomuÂś bardzo zaleÂży na wywoÂłaniu duÂżych rozruchĂłw ktĂłre przerodziĂŚ siĂŞ mogÂą w wojnĂŞ na bliskim wschodzie. MaÂły ale bardzo tragiczny incydent ( zginĂŞÂło 3 niewinnych dzieci w wieku 3/7 lat oraz 30 letni mÂłody czÂłowiek, nauczyciel) ma byĂŚ przyczynkiem do duÂżych rozruchĂłw po wczeÂśniejszym incydencie zastrzelenia mÂłodych ÂżoÂłnierzy.

Co moÂżna zrobiĂŚ? wzmocniĂŚ ochronĂŞ  nie lekcewaÂżyĂŚ najmniejszych symptomĂłw niebezpieczeĂąstwa , wyciÂągn¹Ì konsekwencje w stosunku do wszystkich zamieszanych w tÂą tragediĂŞ.
Ale równie¿ nie obarczaÌ za ni¹ wszystkich ludzi wyznaj¹cych Islam , naprawdê wielu jest wstrz¹œniêtych t¹ tragedi¹. Wielu mia³o ³zy w oczach , wielu z nich równie¿ chce spokojnego stabilnego ¿ycia dla siebie i swoich rodzin. Oni nie chc¹c wojny , nie chc¹ œmierci.

Tak samo i ÂŻydzi nie chcÂą wojny chcÂą ÂżyĂŚ spokojnie w swoim kraju , chcÂą bezpieczeĂąstwa dla siebie i swoich dzieci. Dlaczego po raz kolejny ginÂą ludzie i to dzieci , tylko dlatego iÂż sÂą ÂŻydami?  Co zrobiÂły te dzieci? Komu przeszkadzaÂły?
Tak byĂŚ nie moÂże!

(*) (*) (*)

Kiara :'(

============================

WIELKA ZASADA TORY

Tora_1_1.jpg


Wajikra 19:18:

Weahawta lereacha kamocha ani Haszem - "Kochaj bliÂźniego, jak siebie samego. Ja jestem BĂłg." („BĂŞdziesz [troszczÂąc siĂŞ] kochaÂł bliÂźniego, tak jak [kochasz] siebie. Ja jestem BĂłg” - w tÂłumaczeniu Tora Pardes Lauder)


CzĂŞsto, przywoÂłujÂąc to przykazanie, zapomina siĂŞ o ostatnich sÂłowach: ani Haszem. "Ja jestem BĂłg".


Jest to pieczĂŞĂŚ, ktĂłra BĂłg stawia po swoim dekrecie.

Jest to podkreÂślenie waÂżnoÂści tego przykazania.


"Nie czyĂą bliÂźniemu tego, co tobie niemiÂłe" - to jest zasada, ktĂłra daje siĂŞ Âłatwo wytÂłumaczyĂŚ koniecznoÂściÂą bezkonfliktowego funkcjonowania ludzi w spoÂłeczeĂąstwie.

Ale "Kochanie bliÂźniego"!?

To jest najwyÂższy stopieĂą doskonaÂłoÂści etycznej, dlatego BĂłg potwierdza to przykazanie swoim "podpisem".

Jednak jest w tym teÂż coÂś wiĂŞcej: z czysto logicznego punktu widzenia, jeÂżeli nie ma Boga, ktĂłry nakazuje nam kochanie naszego bliÂźniego jak samego siebie, to nie istnieje Âżaden racjonalny powĂłd, aby czÂłowiek poczuwaÂł siĂŞ do obowiÂązku takiego traktowania innych ludzi.

Bo niby dlaczego?!

Jest to chok, czyli takie przykazanie, które nie mo¿e byÌ racjonalnie uzasadnione. Pochodzi ze œwiata transcendencji i wyra¿a prawdê tak doskona³¹ etycznie, ¿e jest ona z gruntu przeciwna naszym naturalnym, egoistycznym odruchom.

Dlatego BĂłg - natychmiast po ogÂłoszeniu tego przykazania - przypomina, od kogo ono pochodzi. PrzywoÂłuje swĂłj autorytet.


To przykazanie rabi Akiwa nazywa "WielkÂą ZasadÂą Tory" (Nedarim 9:4)

Ta zasada stawia sobie za cel caÂłkowite przeobraÂżenie czÂłowieka. Przemienienie jego naturalnej woli zdobywania w Âświadomie przyjĂŞtÂą wolĂŞ dawania: zastÂąpienie haracon lekabel caÂłkowitÂą opozycjÂą - haracon lehaszpia.


LudzkoœÌ poprzez tysi¹ce lat, bardzo powoli, z wielk¹ trudnoœci¹, z ogromnymi oporami przyjmuje do swojej œwiadomoœci to przykazanie i jego znaczenie. Czeka j¹ jeszcze bardzo d³uga droga, nim pojmie, ¿e tylko ta zasada mo¿e rozwi¹zaÌ jej odwieczne problemy.

Nic innego.

http://the614thcs.com/19.1691.0.0.1.0.phtml


***********


Ta wielka Zasada TORY, to nic innego jak podstawa rozwoju duchowego ktĂłrÂą ludzie idÂący jego drogÂą powinni stosowaĂŚ jako podstawĂŞ  wartoÂści  Âżycia. Tylko miÂłoœÌ tworzy i tylko miÂłoœÌ rozwija Âżycie , ona jest  g³ównÂą zasadÂą jego istnienia.
Wiedza na ten temat jest przekazywana CzÂłowiekowi odwiecznie przez wszystkie moÂżliwe sposoby,  w Torze jest WielkÂą ZasadÂą , wyznacznikiem drogi  Âżycia ÂŻyda. Jak dla mnie najpiĂŞkniejsza z zasad , zrozumienie jej ( ale nie tylko mentalne) i przeÂłoÂżenie na styl Âżycia ukazuje piĂŞkno, dobro  i mÂądroœÌ CzÂłowieka.
Wcale nie jest to Âłatwy sposĂłb Âżycia gdy wzorce spoÂłeczne kierujÂą ludzi gÂłownie na zachwyt nad materiÂą , nad jej iloÂściÂą i obrazem zewnĂŞtrznym. Ludzie chcÂą mieĂŚ duÂżo i luksusowo ( nie dziwie siĂŞ chĂŞci ku  dobrym warunkom  Âżycia) ale...  nie jest dobrze gdy d¹¿y siĂŞ do uzyskania ich nie szanujÂąc zasad etycznych i dewaluujÂąc wartoÂści uczuciowe.

M¹droœÌ Stwórcy skierowa³a uwagê ludzk¹ na rzecz najwa¿niejsz¹ ,dziêki której cz³owiek nie zatraci uczucia na którym zbudowano ca³e istnienie tego i tamtego œwiata. A t¹ wartoœci¹ jest mi³oœÌ , uczucie , energia piêkna , twórczoœÌ ni¹.

Na caÂłej ziemi wszystkie religie i szkoÂły rozwoju duchowego mĂłwiÂą o miÂłoÂści jako podstawie rozwoju CzÂłowieka , nie technice gloryfikujÂącej technologie, a , o uczuciu dziĂŞki ktĂłremu bĂŞdziemy z nich korzystali w sposĂłb prawy.
Ludzie uczÂą siĂŞ dopiero splataĂŚ te dwie wartoÂści , uczÂą siĂŞ priorytetu ich waÂżnoÂści , potrzeba im czasu , potrzeba im nawet traumatycznych doÂświadczĂŞ by swoimi odczuciami dobra i zÂła mogli dokonywaĂŚ wyboru , ktĂłra z tych  wartoÂści jest im bliÂższa.

Taka maÂła dygresja.. kiedyÂś w rozmowie z moim opiekunem duchowym zapytaÂłam go; ale dlaczego moje przeznaczenie ( plan przed urodzeniowy) wypeÂłniony jest takimi....  zdarzeniami , dlaczego ja? Odpowiedz byÂła bardzo krĂłtka i prosta; bo Ty wiesz jak kochaĂŚ Boga... i tyle. Nie jestem "rozpieszczana" wyczerpujÂącymi wyjaÂśnieniami , do wszystkiego mam dojœÌ sama, wszystkie stawiane przede-mnÂą zadania muszĂŞ poznaĂŚ i rozwiÂązaĂŚ zrozumieniem na mojÂą miarĂŞ.
KochaĂŚ Boga..... wcale nie do koĂąca zrozumiaÂłam to wyjaÂśnienie, wÂłaÂściwie to poznaje je caÂły czas , bo niby jak kochaĂŚ Boga , ktĂłry jest ulotnÂą myÂślÂą a rĂłwnoczeÂśnie otaczajÂącÂą nas rzeczywistoÂściÂą, no jak?

Jest tylko jeden sposĂłb  kochaĂŚ go moÂżna przez kochanie siebie i drugiego CzÂłowieka obok nas, bo my jesteÂśmy BoskÂą kreacjÂą w materii. UkochanÂą przez StwĂłrcĂŞ  z miÂłoÂści obdarowanÂą Âżyciem oraz wolnÂą wolÂą. Zatem miÂłoœÌ mamy przejawiaĂŚ w czynach dobra do siebie i ludzi  jednak nie tylko ludzi, caÂłej StwĂłrczej kreacji , ktĂłrÂą jest zarĂłwno przyroda jak i wszystkie zwierzĂŞta.

Kochanie , poziom mi³oœci cz³owiek przejawia poziomem swojego rozwoju osobistego , pocz¹tkowo jest uczony nie czynienia z³a sobie ni innym a nastêpnie czynienia dobra. Bowiem mi³oœÌ te¿ ma ró¿ne barwy i odmiennoœÌ w stosunku do ludzi bli¿szych nam i dalszych.

KochaĂŚ Boga? Co to dla mnie znaczy teraz? Bo teraz jestem juÂż innÂą osobÂą niÂż wĂłwczas gdy przekazano  mi takÂą informacjĂŞ. Teraz gdy wiem co, to, jest miÂłoœÌ ( wiem, iÂż nie sÂą to miÂłostki w aktach z mĂŞÂżczyznÂą) moje myÂśli sÂłowa i czyny staram siĂŞ napeÂłniaĂŚ tym uczuciem.
To ofiarowanie komuÂś czegoÂś z radoÂściÂą iÂż mogĂŞ to zrobiĂŚ ( naprawdĂŞ nie waÂżne czego) , to czerpanie radoÂści z faktu sprawiania przyjemnoÂści innym. To bycie szczĂŞÂśliwym gdy ktoÂś jest szczĂŞÂśliwy ale rĂłwnieÂż zauwaÂżenie cudzego nieszczĂŞÂścia i staranie siĂŞ niesienia pomocy na wÂłasnÂą miarĂŞ. Bez osÂądzania dlaczego kogoÂś to spotkaÂło , a moÂże dobrze mu tak.... to akceptacja wyrozumiaÂłoÂściÂą i pomoc sercem.

Teraz wiem  , to jest proste Boga kocha siĂŞ w drugim CzÂłowieku nie zapominajÂąc iÂż On jest rĂłwnieÂż w nas. UkochaĂŚ siebie tak by nie krzywdziĂŚ innych dawaniem sobie wybranego dobra i piĂŞkna i czyniĂŚ to... ,to nie egoizm a kochanie Boga w sobie.

Ten fragment Tory bardzo mi pomĂłgÂł zrozumieĂŚ do koĂąca dawnÂą rozmowĂŞ, a rĂłwnoczeÂśnie otworzyÂł jeszcze jeden aspekt jej pojmowania.

Kiara :) :)

ScaliÂłem posty
Darek

Dla wszystkich zainteresowanych Judaizmem , tradycjÂą i kulturÂą  ÂżydowskÂą piĂŞkna i ciekawa literatura oraz zestaw pytaĂą i odpowiedzi na stronie.

Kiara :) :)



Witamy PaĂąstwa na stronie internetowej Stowarzyszenia 614. Przykazania

 
Zapraszamy do najobszerniejszego internetowego zasobu informacji o judaizmie w jĂŞzyku polskim

Ponad 1100 odpowiedzi na pytania o judaizm.


Przyjmujemy zamówienia na dwie bardzo wa¿ne ksi¹¿ki



"Judaizm bez tajemnic" na 500 stronach udziela odpowiedzi na ponad 400 szczegĂłlnie istotnych pytaĂą dotyczÂących judaizmu. "Czy TorĂŞ moÂżna czytaĂŚ po polsku?" to zapis rozmowy z ortodoksyjnym rabinem SachÂą Pecaricem na tematy nigdy dotÂąd nie poruszane w publikacjach w jĂŞzyku polskim.
Judaizm-bez-tajemnic_d.jpg      Czy_Tore_big.jpg

 kliknij:  ZamĂłw ksi¹¿kĂŞ

http://the614thcs.com/zamow.phtml


ZOBACZ NASZ¡ WIZYTÓWKÊ NA FACEBOOKU
i do³¹cz do nas

http://www.facebook.com/groups/130806889102/


The 614th Commandment Society (Stowarzyszenie 614. Przykazania) jest prywatnÂą organizacjÂą, powoÂłanÂą, aby upowszechniaĂŚ w Polsce wiedzĂŞ o judaizmie.

Naszym celem (osiÂąganym przede wszystkim przez dziaÂłania wydawnicze i edukacyjne) jest, aby  wiedza na temat  tej religii wÂłaÂśnie tam, szczegĂłlnie tam -  gdzie z wyroku Hitlera umierali europejscy ÂŻydzi - byÂła dostĂŞpna Âłatwiej, niÂż przez ostatnie dziesiĂŞciolecia. Dlatego „Nie przyznawaĂŚ Hitlerowi poÂśmiertnych zwyciĂŞstw" jest mottem naszej organizacji. Dlatego  przywoÂłuje ona 614. Przykazanie w swej nazwie.

 [wiĂŞcej o nas]

Kliknij: PEÂŁNA LISTA PYTAÑ I ODPOWIEDZI NA TEMATY DOTYCZÂĄCE JUDAIZMU  (ponad 1100)

http://the614thcs.com/index.php?odpowiedzi



Kliknij: ZAMAWIANIE NASZYCH PUBLIKACJI

http://the614thcs.com/index.php?zamow


Kliknij: PRZEJ¦CIE DO SKRÓCONEJ MAPY STRONY

http://the614thcs.com/index.php?judaizm


Kliknij: HAGADA NA PESACH DO WYDRUKOWANIA

NASZA BIBLIOTEKA
(pozycje opublikowane nakÂładem Stowarzyszenia 614. Przykazania lub przy jego finansowym wsparciu) :

http://old.fzp.net.pl/Hagada.pdf


http://the614thcs.com/polski.phtml

Istnieje taka modlitwa o mocy Âśmierci ale nie zawsze przynosi ÂśmierĂŚ osobie dla ktĂłrej ja siĂŞ prosi. Nie, bo o tym decyduje StwĂłrca , On jest sĂŞdziÂą ostatecznym i sprawiedliwym.
DziesiĂŞciu mĂŞÂżczyzn stawia swoje Âżycie na  jednej szali, a na drugiej jest kÂładzione Âżycie osoby o ktĂłrej ÂśmierĂŚ siĂŞ prosi. Moc energii uwalnianej jako bicz Âśmierci jest przeogromna. Praktycznie nie wielu ludziom udaje siĂŞ przeÂżyĂŚ , ale sÂą tacy , ktĂłrzy wychodzÂą z tego zdarzenia nie tkniĂŞci , powiedziaÂła bym o wiele silniejsi i piĂŞkniejsi duchowo. Bowiem pomimo ÂświadomoÂści  wagi tej okrutnej  sytuacji nie poproszÂą o ÂśmierĂŚ tych dziesiĂŞciu , poproszÂą StwĂłrcĂŞ o ÂłaskĂŞ Âżycia dla nich. Dlaczego? Bo miÂłoœÌ nigdy  nie zabija, miÂłoœÌ stara siĂŞ rozÂświetliĂŚ i ociepliĂŚ sobÂą , wszystko co nie niesie w sobie jej wartoÂści. Tylko ona przyjmujÂąc na siebie ten okrutny i mocny cios  jest w stanie rozbiĂŚ energiĂŞ  w  nim zawartÂą pyÂł, zneutralizowaĂŚ jÂą.
Co dalej? Czy bĂŞdÂą jakieÂś konsekwencje dla tych mĂŞÂżczyzn , byĂŚ moÂże tak , ale nie Âśmiertelne.

Kiara :) :)


PULSA DINURA - NIE KLÂĄTWA ALE MODLITWA
pytanie od SZ :


Co to jest Pulsa Dinura?

odpowiedÂź :


Pulsa Dinura [Pulsa D’Nora] (Bicz Ognia) prezentowana jest w mediach jako, "kabalistyczna" klÂątwa, "magiczna" formuÂła.

Pulsa Dinura nie jest magiczn¹ formu³¹, poniewa¿ judaizm programowo przeciwstawia siê jakimkolwiek formom magii i w Torze znajdujemy wobec niej zdecydowan¹ opozycjê.

Nie jest to rĂłwnieÂż  "klÂątwa", ktĂłrej efektem ma byĂŚ czyjaÂś ÂśmierĂŚ.

Tora ustanowi³a na zawsze religijn¹ zasadê, ¿e cz³owiek mo¿e byÌ skazany œmierÌ wy³¹cznie przez uprawomocniony s¹d - Sanhedryn, a instytucja ta nie istnieje w odpowiedniej formie od czasu zniszczenia Œwi¹tyni (70 rok n.e.).


Czym jest wiĂŞc Pulsa Dinura?


Jest to szczegĂłlna modlitwa (zestaw modlitw,) w jakiej zawarta jest dramatyczna proÂśba do Boga o osÂądzenie czÂłowieka, ktĂłrego dziaÂłania sÂą - w pojĂŞciu odmawiajÂących te modlitwĂŞ -  skrajnie groÂźne dla bezpieczeĂąstwa ÂŻydĂłw, a ktĂłry znajduje siĂŞ poza zasiĂŞgiem ludzkiej sprawiedliwoÂści.

Minjan (dziesiĂŞciu dorosÂłych mĂŞÂżczyzn) prosi Boga podczas tej ceremonii  o zadecydowanie, czy zagroÂżenie, ktĂłre stanowi ten czÂłowiek, powinno byĂŚ usuniĂŞte, a jego dusza - osÂądzona.

DecyzjĂŞ  - w odpowiedzi na modlitwĂŞ - ma podj¹Ì wy³¹cznie BĂłg i czÂłowiek nie ma w tym Âżadnego udziaÂłu, poza  tym, Âże w modlitwie tej wzywa Boga o pomoc.

Modlitwa ta odmawiana jest bardzo rzadko, jej formu³a nie jest powszechnie znana, a ci, którzy decyduj¹ siê j¹ odmawiaÌ, nie traktuj¹ swoich dzia³aù lekkomyœlnie, bo - je¿eli wierz¹ w ich skutecznoœÌ - musz¹ wierzyÌ te¿ w zagro¿enie, które dla nich Pulsa Dinura stanowi.

Istnieje bowiem pogl¹d, ¿e aby oskar¿aÌ kogoœ przed Bogiem o a¿ tak wielkie z³o, które wymaga wypowiedzenia s³ów modlitwy Pulsa Dinura, samemu trzeba byc wolnym od z³a, bo S¹d Niebios najpierw ocenia, jakimi ludŸmi s¹ modl¹cy siê i czy ich postêpowanie jest sprawiedliwe.

JeÂżeli nie jest - ich proÂśba o ukaranie tego, kogo oskarÂżajÂą, zwrĂłci siĂŞ nie przeciw niemu, ale przeciw nim.


***

Nie istnieje jednoznaczna opinia, jaka jest historia powstania tej modlitwy. Jej sugerowane zwi¹zki z Kaba³¹ s¹ raczej w¹tpliwe, jakkolwiek fraza "pulsa dinura" pojawia siê w ksiêdze Zohar ("Ksiêga blasku"), ale pochodzi z Talmudu (Hagiga 15a).

Pulsa Dinura bywa wygÂłaszana w ostatnich latach w Izraelu przez  ludzi, ktĂłrzy majÂą nierzadko opiniĂŞ fanatykĂłw religijnych, przeciw politykom prowadzÂącym - ich zdaniem - szkodliwÂą dziaÂłalnoœÌ. 

http://the614thcs.com/40.1162.0.0.1.0.phtml





***********

Czy PULSA DINURA  dziaÂła naprawdĂŞ? Moim zdaniem tak, dziaÂła prawidÂłowo wypowiadana tworzy przeogromny Âładunek energetyczny, jego moc istotnie jest w stanie bez problemu spowodowaĂŚ cudzÂą ÂśmierĂŚ.
Ale jest to bardzo niebezpieczne dziaÂłanie, bowiem gdy  swojÂą mocÂą nie  zabije adresata, wraca po tej samej linii  do nadawcy zawsze powoduje rozÂładowanie pakietu mocy , nigdy nie jest inaczej , jest to tylko kwestia czasu.
Atakowane jest serce to w nim ten Âładunek ma spowodowaĂŚ ÂśmierĂŚ , przez serce energia rozchodzi siĂŞ po caÂłym ciele. Pierwsze objawy zwrotne to lewa komora serca, lewa rĂŞka i lewa czêœÌ gÂłowy , nastĂŞpnie wszystkie sÂłabsze czĂŞÂści ciaÂła. NaprawdĂŞ nie naleÂży lekcewaÂżyĂŚ objawĂłw bo w najlÂżejszej swojej  wersji mogÂą spowodowaĂŚ paraliÂż.
Kiedy takÂą moc koncentruje 10 mĂŞÂżczyzn siÂła jest przeogromna, ale zwrot wzmocniony o odbicie, a z tym juÂż nie ma ÂżartĂłw.

Zastanawia mnie tylko jak wielki strach rodzi siê w sercach ludzi decyduj¹cych siê na u¿ycie tego sposobu , gdy tworzona nim nienawiœÌ przybiera formê œmiertelnej strza³y.

Konkluzja jest tylko jedna ( w wypadku nie zadziaÂłania tej modlitwy), co uczyniĂŚ moÂże  czÂłowiek drugiemu czÂłowiekowi swojÂą "mÂądroÂściÂą", powstrzymaĂŚ bez problemu moÂże StwĂłrca swojÂą MÂĄDROÂŚCIÂĄ.

Bowiem jeszcze bardzo daleko ludziom do szafowania wyrokĂłw na  innych  w Imieniu StwĂłrcy.

Kiara :) :)

Kl¹twy czepiaj¹ siê osób "ubabranych" w ró¿ne nieetyczne rzeczy, przylepiaj¹ siê jak bród do brudu. Czasami niektórzy ubabrani licz¹ na pomoc swoich mrocznych "opiekunów" którym siê zaprzedali, lecz tak naprawdê nie mog¹ mieÌ pewnoœci którzy z tych opiekunów s¹ silniejsi - coœ na zasadzie jakby jednych bandytów nasy³aÌ na innych. Czasami "opiekunowie" siê dogaduj¹ aby poddoiÌ obie strony. Jednak koùcowy effekt jest zawsze taki sam - horrendalnie wysoki rachunek, nie do sp³acenia...

Natomiast gdy klÂątwa jest rzucana na osobĂŞ niewinnÂą, czystÂą czy tez w miarĂŞ czystÂą, pokornÂą, ktĂłra niczym tak naprawdĂŞ nie zawiniÂła, to klÂątwa odbija siĂŞ, spÂływa, albo ostatecznie wyrzÂądza symbolicznie szkody, a osoba "obdarowana" niÂą jeszcze wzrasta... effekty mogÂą byĂŚ opÂłakane dla agresora. Nie spotkaÂłem siĂŞ jeszcze aby dobra osoba prĂłbowaÂła rzuciĂŚ na kogoÂś klÂątwĂŞ. Dlatego wiele osĂłb bezsilnie siĂŞ miota i rzuca co najwyÂżej oszczerstwa...

http://sensacje.wp.tv/i,Izrael-Zolnierz-zaatakowal-aktywiste,mid,999067,index.html?ticaid=5e4b4#m999067

Zastanawiam siê czy istnieje nawet cieù szansy aby konflikt izraelsko-palestyùski mia³ szansê os³abn¹Ì. Patzr¹c na w/w wideo dochodzê do smutnego wniosku, ¿e nie. Bo skoro dowódca - czyli osoba która zarz¹ca prac¹ podw³adnych - dopuszcza siê takiego czynu, i to na oczach kamer, wobec obywatela innego kraju, z którym to Izrael nie jest w konflikcie - to jak siê zachowa³by podczas Palestyùczyków w "cichej" akcji?
A w tle, na kaÂżdym kroku sÂłyszĂŞ o antysemityÂźmie... Zapewne krytyka w/w zachowania takÂże mogÂłaby byĂŚ pod to podciÂągniĂŞta przy wykorzystaniu manipulacji...

"agresywny, opÂłacony, przyjezdny bojĂłwkarz prĂłbowaÂł wytrÂąciĂŚ z rÂąk broĂą oficerowi armii izraelskiej, ktĂłry to z naraÂżeniem Âżycia partolowaÂł teren chroniÂąc w ten sposĂłb bezbronna ludnosĂŚ izraelskÂą...

Tym bardziej smutne i przeraÂżajÂące, Âże w podobny sposĂłb kilkadziesiÂąt lat temu naziÂści byĂŚ moÂże traktowali jego ojca czy dziadka...

Tak bardzo nieprzyjemny incydent na ktĂłry zareagowaÂły najwyÂższe wÂładze. Incydenty zdarzajÂą siĂŞ wszĂŞdzie, ale incydenty, a nie normy.

Kiara :) :)

Kiaro, to w KRK teÂż?


jeÂżeli ÂściÂśle trzymajac siĂŞ tego, Âże DuĂączyk dostaÂł w twarz karabinem od izraelskiego oficera - to zapewne incydent, bo nie ma wielu takich DuĂączykĂłw, ale PAlestyĂączykĂłw juÂż dziesiÂątki jak nie setki...

niestety sÂłuchajÂąc WIELU relacji NAOCZNYCH ÂświadkĂłw, w tym rĂłwnieÂż PolakĂłw tam przebywajÂących - szczegĂłlnie pomagajacym PalestyĂączykom w ramach pokojowych akcji - wyÂłania siĂŞ smutny obraz, Âże niestety to nie incydent... 

O Krk popiszemy we wÂłaÂściwym wÂątku.

Kiara :) :)

moze sad najwyzszy przemowi im do rozsadku...:)

http://wyborcza.pl/1,91446,11592046,Izrael_Sad_nakazal_zydowskim_osadnikom_opuszczenie.html

To co dzieje siĂŞ w brew prawu dziaĂŚ siĂŞ nie bĂŞdzie i to nie tylko na Bliskim Wschodzie i to nie tylko po stronie Israela po stronie Palestyny rĂłwnieÂż nie. Bowiem wszystko musi powrĂłciĂŚ do aktu prawoÂści.

Kiara :) :)

Niemiecki raport: Polska antyÂżydowskim bastionem

                               WYNIKI BADAÑ FUNDACJI ZWIÂĄZANEJ Z SPD OGÂŁOSZÂĄ W IZRAELU

- Niemal 75 procent Polaków twierdzi, ¿e ¯ydzi wykorzystuj¹ Holokaust. 63 procent jest przekonanych, ¿e Izrael prowadzi eksterminacjê Palestyùczyków. Po³owa jest przekonana, ¿e ¯ydzi maj¹ za du¿e wp³ywy w Polsce - pisze dziennik "Times of Israel", powo³uj¹c siê na treœÌ raportu przygotowanego przez niemieck¹ fundacjê Friedricha Eberta.
Wyniku badaù organizacji, zwi¹zanej z g³ówn¹ niemieck¹ parti¹ opozycyjn¹ SPD, nie prezentowano jeszcze publicznie. Ma to dopiero nast¹piÌ 1 maja w Tel Avivie, podczas konferencji, na której premier landu Brandenburgia Matthias Platzeck wyg³osi przemówienie "Rasizm i Antysemityzm znów rosn¹ w si³ê? Antydemokratyczne tendencje w wielokulturowej Europie". TreœÌ raportu jest jednak ju¿ dostêpna w internecie.

Wypomnieli Polsce antysemityzm i dyskryminacjĂŞ
Dyskryminacja kobiet, handel kobietami i dzieĂŚmi oraz antysemickie... czytaj wiĂŞcej »
Jak twierdzÂą twĂłrcy, jest on "pierwszym, ktĂłry dostarcza peÂłnÂą informacjĂŞ o skali uprzedzeĂą, dyskryminacji i nietolerancji w oÂśmiu wybranych krajach Europy - Francji, Niemczech, Wielkiej Brytanii, WĂŞgrzech, WÂłoszech, Polsce i Portugalii. W kaÂżdym z tych krajĂłw przepytano po tysiÂąc respondentĂłw.

Polska pod prĂŞgierzem

Z niemieckiego badania wy³ania siê obraz Polski jako europejskiego bastionu antysemityzmu i uprzedzeù wobec Izraela. Towarzysz¹ nam w tym Wêgrzy. 30 procent badanych Polaków zdecydowanie zgadza siê, a 42 procent zgadza siê z twierdzeniem, i¿ "¯ydzi próbuj¹ wykorzystywaÌ fakt bycia ofiarami Holocaustu". Na Wêgrzech by³o to odpowiednio 39 i 29 procent. Podobnego zdania by³a ³¹cznie po³owa Niemców. W przypadku Holandii tylko 18 procent badanych zgodzi³o siê z twierdzeniem, a 40 zdecydowanie je odrzuci³o.

      Antysemityzm ma dÂługÂą i strasznÂą historiĂŞ w Europie. Nasze badania sÂą prowadzone regularnie od 2002 roku i pokazujÂą, Âże niechĂŞĂŚ do ÂŻydĂłw jest jednym z najistotniejszych uprzedzeĂą do ró¿nych grup spoÂłecznych. Wybija siĂŞ to zwÂłaszcza w krajach Europy Wschodniej.     
autorzy raportu
PoÂłowa PolakĂłw odpowiedziaÂła twierdzÂąco na pytanie, czy "ÂŻydzi majÂą za duÂże wpÂływy w ich kraju". W tym przypadku "lepsi" sÂą WĂŞgrzy, ktĂłrzy w 70 procent odpowiedzieli "tak". Dla porĂłwnania tylko 20 procent NiemcĂłw miaÂło stwierdziĂŚ to samo. W Holandii, gdzie szefowa MSZ jest ÂŻydĂłwkÂą, twierdzÂąco odpowiedziaÂło tylko okoÂło 20 procent.

Niemcy zbadali teÂż nastawienie do Izraela. - PoÂłowa respondentĂłw w Portugalii, Polsce i na WĂŞgrzech stwierdziÂła, Âże antysemityzm jest wywoÂłany dziaÂłaniami paĂąstwa Izrael - napisano w raporcie. Na dodatek 63 procent polskich respondentĂłw stwierdziÂło, Âże paĂąstwo Âżydowskie prowadzi "eksterminacjĂŞ" narodu palestyĂąskiego. ÂŚrednia w badanych krajach wyniosÂła okoÂło poÂłowy, przy czym najwyÂższa jest w Polsce, a najniÂższa we WÂłoszech (38 procent)

"Polski antysemityzm nie doprowadziÂł do Holokaustu"
- Antysemityzm polski czy francuski nie doprowadziÂł do Holokaustu - mĂłwi... czytaj wiĂŞcej »
Jednym z niewielu pozytywów zawartych w raporcie jest stwierdzenie, i¿ wiêkszoœÌ badanych we wszystkich krajach zgodzi³a siê, ¿e ¯ydzi "wzbogacaj¹" narodow¹ kulturê.

Dziki wschĂłd

- Antysemityzm ma d³ug¹ i straszn¹ historiê w Europie. Nasze badania s¹ prowadzone regularnie od 2002 roku i pokazuj¹, ¿e niechêÌ do ¯ydów jest jednym z najistotniejszych uprzedzeù do ró¿nych grup spo³ecznych. Wybija siê to zw³aszcza w krajach Europy Wschodniej - napisali w raporcie jego autorzy Andreas Zick, Beate Kuepper i Andreas HÜvermann.

Licz¹ce 190 stron wyniki badania zawieraj¹ te¿ wnioski dotycz¹ce dyskryminacji i uprzedzeù o pod³o¿u rasistowskim, homofobicznym, anty-islamskim i anty-imigranckim. Niemcy stwierdzaj¹, i¿ niechêÌ do ró¿nych mniejszoœci i grup spo³ecznych jest powszechna w Europie. Wskazuj¹ jednak, ¿e nietolerancja, uprzedzenia i dyskryminacja s¹ najbardziej widoczne w Polsce i na Wêgrzech.


http://www.tvn24.pl/12691,1741851,0,1,niemiecki-raport-polska-antyzydowskim-bastionem,wiadomosc.html
.................................................

"RozwĂłj broni Polski przed zalewem Âżydowskim"
                                                        ANTYSEMICKI PLAKAT PROMUJE WARSZAWÊ

W wydanym przez warszawski ratusz kalendarzu na 2012 r., który ma promowaÌ stolicê, znalaz³ siê anty¿ydowski plakat. Urzêdnicy problemu jednak nie widz¹ i t³umacz¹, ¿e chodzi³o im o to, ¿eby "pokazaÌ przedwojenn¹ szko³ê plakatu i emocje w dawnej Warszawie". O sprawie informuje "Rzeczpospolita"
Kalendarz ilustruj¹ przedwojenne plakaty. Na jednym z nich - reklamie tygodnika "Rozwój" - ¿o³nierz z miotaczem ognia têpi szczury, które maj¹ pejsy i jarmu³ki ozdobione gwiazd¹ Dawida. Pod rysunkiem czytamy: "Rozwój walczy o dobrobyt Polski, propaguj¹c solidarnoœÌ narodow¹, pracê i organizacjê ¿ywio³u polskiego, broni Polski przed zalewem ¿ydowskim, ³¹czy wszystkich Polaków pod has³em swój do swego po swoje".
      To plakat antysemicki, ale w doborze ilustracji chodziÂło o to, Âżeby pokazaĂŚ przedwojennÂą szko³ê plakatu i emocje w dawnej Warszawie. Nie oszukujmy siĂŞ, mamy siĂŞ czego wstydziĂŚ, w tym czasie byÂły silne antysemickie ciÂągoty     
Bartosz Milarczyk, rzecznik ratusza


Planowany jest dodruk

S³owo wstêpne do ksi¹¿kowego kalendarza napisa³a prezydent miasta Hanna Gronkiewicz-Waltz. Urz¹d podarowa³ go m.in. wspó³pracuj¹cym z nim artystom i organizacjom, a w nowym roku planowany jest dodruk, bo wszystkie egzemplarze ju¿ siê rozesz³y.

"Rz" zapytaÂła stoÂłecznych urzĂŞdnikĂłw, czy Gronkiewicz-Waltz widziaÂła kalendarz przed podpisaniem wstĂŞpu. - Nie wiem, mnie przy tym nie byÂło - stwierdza rzecznik ratusza Bartosz Milczarczyk. Jak mĂłwi, po rozmowie z dziennikarzami obejrzaÂł kalendarz wraz z wiceprezydentem WÂłodzimierzem PaszyĂąskim i niestosownoÂści siĂŞ nie dopatrzyli.

"Silne antysemickie ciÂągoty"
Antysemickie napisy usuniĂŞte
Kilka godzin trwaÂło usuwanie napisĂłw, ktĂłrymi wandale zbezczeÂścili pomnik... czytaj wiĂŞcej »


- To plakat antysemicki, ale w doborze ilustracji chodzi³o o to, ¿eby pokazaÌ przedwojenn¹ szko³ê plakatu i emocje w dawnej Warszawie. Nie oszukujmy siê, mamy siê czego wstydziÌ, w tym czasie by³y silne antysemickie ci¹goty - podkreœla Milczarczyk. Ocenia, ¿e plakat "nikogo nie zachêci do antysemityzmu". - Kalendarz nie trafia do r¹k osób o bardzo w¹skich horyzontach - argumentuje.

By³y ambasador Izraela w Polsce Szewach Weiss mówi, ¿e jeœli by³by to b³¹d redakcyjny, a urzêdnicy przeoczyli tê ilustracjê, to by to zrozumia³. - Jeœli ktoœ tego broni, jestem tym bardzo zasmucony - zaznacza. Nie wini jednak prezydent Warszawy, bo - jak mówi - ma ona pozytywny stosunek do ¯ydów. - Wiem jednak, ¿e wysocy urzêdnicy nie zawsze s¹ w stanie przeczytaÌ wszystkiego, co dostaj¹ do podpisu. Musz¹ ufaÌ wspó³pracownikom - dodaje.

http://www.tvn24.pl/12690,1729129,,,rozwoj-broni-polski-przed-zalewem-zydowskim,wiadomosc.html

Polska anty¿ydowskim bastionem? Wolne ¿arty... Kiedyœ by³em zbulwersowany widokiem który ujrza³em - pod obóz w Brzezince, praktycznie sam¹ bramê podje¿d¿aj¹ 2 czy 3 autokary, wysypuje siê rozentuzjazmowana, rozeœmiana i nieco rozkrzyczana m³odzie¿ izraelska, od³¹cza siê kilku ch³opaków, pokrzykuj¹c na siebie biegn¹ na s¹siaduj¹ce z obozem pole kukurydzy, nie przerywaj¹c konwersacji... oddaj¹ mocz... byÌ mo¿e na prochy swoich przodków... smutne, ale niestety prawdziwe.

Nawet nie chcĂŞ myÂśleĂŚ co byÂłoby gdyby opisana poniÂżej sytuacja miaÂła miejsce w Polsce... SwojÂą drogÂą Âświat schodzi na psy - jak ma byĂŚ dobrze na pograniczu Izraelsko-PalestyĂąskim gdy mÂłodzi Izraelici nie mogÂą okazaĂŚ minimum szacunku swoim przodkom. W tym Âświetle to co wtedy ujrzaÂłem nie powinno mnie dziwiĂŚ.

W Izraelu wybuch³ skandal po tym, jak m³odzie¿ szkolna zak³óci³a spektakl teatralny, którego tematem by³a tragedia Holokaustu. Do ekscesów dosz³o podczas przedstawienia g³oœnej sztuki "Getto" izraelskiego dramaturga Jehoszuy Sobola opartej na prawdziwych wydarzeniach w getcie wileùskim.
"Getto" Jehoszuy Sobola wystawiane by³o w wielu krajach œwiata, tak¿e w Polsce w poznaùskim Teatrze Nowym w latach 90. Jest to opowieœÌ o teatrze rewiowym, którego aktorów morduj¹ Niemcy.
W Tel Awiwie przedstawienie dla licealistĂłw odbyÂło siĂŞ przed Dniem Holokaustu w Teatrze Kameralnym. Wielu nastolatkĂłw przeszkadzaÂło jednak aktorom gÂłoÂśnym zachowaniem i uwagami rzucanymi w kierunku sceny.
M.in. w momencie, gdy kapo katowaÂł bezbronnÂą ofiarĂŞ - rozwydrzone wyrostki na widowni zachĂŞcaÂły do dalszego bicia. WÂśrĂłd aktorĂłw byli ludzie pochodzÂący z rodzin ocalonych z Holokaustu. Mimo to, nie zeszli ze sceny i dopiero po opadniĂŞciu kurtyny ostro skarcili przeszkadzajÂących.

DziÂś sÂłowa potĂŞpienia padajÂą z wszystkich mediĂłw, a zwÂłaszcza z internetu.

ÂźrĂłdÂło: http://wiadomosci.onet.pl/swiat/izrael-ekscesy-podczas-glosnej-sztuki-getto,1,5112227,wiadomosc.html

Nie jest to topik polityczny ( o polityce staram siĂŞ nie dyskutowaĂŚ, bo zwyczajnie nie znam siĂŞ na temacie) ale zrobiĂŞ wyjÂątek.

Kiara :) :)

Antyizraelska nowomoda

Czy Izrael jest bez winy? Na pewno nie. Jednak nie pomaga siĂŞ rozwiÂązaniu tego konfliktu, produkujÂąc pasztet w jednej z najpoczytniejszych gazet w Polsce.

...

 

Mariusz Zawadzki, redaktor Gazety Wyborczej, napisaÂł artykuÂł "O atomowych konfabulacjach i Prozie"

Pisze on: "G³ówna teza Grassa, ¿e Izrael stanowi zagro¿enie dla pokoju na œwiecie, jest nie tylko prawdziwa, ale nawet oczywista jak dwa i dwa to cztery. Nie tylko ze wzglêdu na izraelskie atomówki". Zawadzki pisze dalej: "Izrael jest zagro¿eniem dla pokoju immanentnie, poniewa¿ powsta³ mimo sprzeciwu tubylców, którzy od setek lat zamieszkiwali jego obecne terytorium. Nie zaakceptowali oni argumentów, ¿e ¯ydzi ¿yli tam kilka tysiêcy lat wczeœniej ani ¿e nale¿y siê im w³asne paùstwo po wiekach diaspory i przeœladowaù zwieùczonych horrorem Holocaustu. Te argumenty s¹ wa¿kie, ale arabskich tubylców zupe³nie nie obchodzi³y".

Dodaje nastĂŞpnie: "Problem w tym, co nieudolnie prĂłbuje wyÂłuszczyĂŚ Grass, Âże izraelscy przywĂłdcy dolewajÂą oliwy do wiecznego ognia, ktĂłry narodziny Izraela nieuchronnie musiaÂły rozpaliĂŚ".

Móg³by ktoœ na tak¹ argumentacjê machn¹Ì rêk¹ lub k¹œliwie skomentowaÌ, gdyby nie fakt, ¿e przybiera ona na sile w mediach. Przyjrzyjmy siê wiêc, co fa³szywego tkwi w takim myœleniu.

1. Zawadzki cofa siĂŞ do powstania Izraela, w domniemaniu wskazujÂąc na ÂŻydĂłw jako "winnych" rozpalenia ognia. Jednak to, co legÂło u podstaw syjonizmu i zasiliÂło szeregi jego zwolennikĂłw, przemyka jak pÂłowa iskierka. Wystarczy jednak otworzyĂŚ "PaĂąstwo ÂŻydowskie" Theodora Herzla lub przeczytaĂŚ artykuÂły Leona Pinskera, by przekonaĂŚ siĂŞ, Âże syjonizm spowodowany byÂł niemoÂżliwoÂściÂą normalnego Âżycia i rozwoju ÂŻydĂłw wÂśrĂłd europejskich sÂąsiadĂłw. To traktowanie ÂŻydĂłw przez EuropĂŞ odpowiada za powstanie Izraela.

DziÂś (19 kwietnia) wypada rocznica wybuchu powstania w Getcie Warszawskim i Âłatwo wskazaĂŚ ZagÂładĂŞ jako przeraÂźliwy akt, ktĂłry przekonaÂł paĂąstwa do poparcia izraelskiej niepodlegÂłoÂści. Rzadko jednak siĂŞga siĂŞ historycznie dalej. A przecieÂż w carskiej Rosji na przeÂłomie XIX i XX wieku liczba pogromĂłw na ÂŻydach szÂła w tysiÂące. Rzezie na Ukrainie za czasĂłw przywĂłdztwa Symona Petlury spÂływajÂą krwiÂą setek tysiĂŞcy ludzi. KrĂłtkotrwaÂła emancypacja kultury Âżydowskiej podczas pierwszych lat ZSRR ustĂŞpuje wkrĂłtce jej gwaÂłtownemu tÂłumieniu.

Zanim powstaje III Rzesza, w Niemczech po I wojnie Âświatowej wzbiera na sile mit o Âżydowskiej nielojalnoÂści wobec ojczyzny, tzw. "Dolsschtosslegende" - i dzieje siĂŞ tak wbrew temu, Âże odsetek walczÂących w szeregach niemieckiej armii ÂŻydĂłw byÂł najwiĂŞkszy ze wszystkich grup etnicznych, religijnych i politycznych.

 

 

W Polsce ów mit nielojalnoœci przybiera postaÌ "¯ydokomuny". Zagro¿enie ¯ydokomun¹ wyobra¿one przez przedwojenn¹ Endecjê rozwija siê, mimo ¿e wiêkszoœÌ ¯ydów jest tradycjonalistami, nie g³osuje na komunistów, a raczej na polski, pi³sudzczykowski BBWR. W latach 30-tych polscy ¯ydzi s¹ œwiadkami gett ³awkowych, regulacji numerus clausus i nullus, morderstw na tle etnicznym, bojówek endeckich tn¹cych twarze studentów ¿yletkami, blokowania w przyjmowaniu do pracy na uczelniach, po to by na koùcu us³yszeÌ has³o "¯ydzi na Madagaskar", na który zreszt¹ w 1937 roku, celem rozpoznania takiej mo¿liwoœci, udaje siê komisja polskiego rz¹du. W Rycerzu Niepokalanej i Ateneum Kap³aùskim, czasopismach katolickich, rozpowszechnia siê zaœ otwarty antyjudaizm i antysemityzm.

 

Czarn¹ noc nazistowskiego terroru pomiùmy tutaj jako czynnik zbyt oczywisty. Zauwa¿my jednak dwie rzeczy: wraz z ni¹ zamordowana zostaje ¿ydowska europejska doikajt, tutejszoœÌ, a z ni¹ pogrzebany zostaje bundowsko-fo³kistowski projekt ¿ydowskiej autonomii kulturowej. Bieg historii pokazuje wiêc, ¿e nadzieje na rozwi¹zanie autonomiczne okaza³y siê z³udzeniami! I drugie spostrze¿enie, gdy ¿ydowscy ocaleùcy wychodz¹ z ukrycia lub wracaj¹ ze Wschodu, napotykaj¹ na falê antysemityzmu i niejednokrotnie nowych lokatorów we w³asnych domach.

Czy dziwi wiêc, ¿e kilkaset tysiêcy ludzi ucieka z ró¿nych miejsc Europy do obozów dla przesiedlonych (DP), samemu lub z pomoc¹ nielegalnej sieci Bricha, walnie g³osuj¹c tam za podró¿¹ do portu w Hajfie? Izrael jest ¿ywym wyrzutem sumienia Europy i to Europa jest za jego powstanie odpowiedzialna. Jak to jednak z emocjami bywa, zbyt trudna odpowiedzialnoœÌ ulega wyparciu.

2. W logice przedstawianej przez Mariusza Zawadzkiego istniej¹ jedynie zje¿d¿aj¹cy do Mandatu Brytyjskiego ¯ydzi i buntuj¹cy siê przeciwko temu Arabowie. Historia w takiej formie zostaje przeniesiona na rok 2012. Najpowa¿niejszym zafa³szowaniem tej narracji jest wyeliminowanie losu kilkuset tysiêcy ¯ydów z krajów Bliskiego Wschodu, których znaczna czêœÌ zostaje pomiêdzy latami 40-tymi a 70-tymi wypêdzona, a ich dobra skonfiskowane.

Mowa o Iraku, Jordanii, Syrii, Egipcie, Libii i czêœciowo Maroku oraz Algerii. Diaspory ¿ydowskie ¿yj¹ce na tych ziemiach liczy³y sobie od 2000 do 2700 lat. Jeszcze w 1944 roku przywódca palestyùski, Muhammad Amin al-Husajni, na fali radia III Rzeszy nawo³ywa³ Arabów takimi s³owami: "Arabowie, powstaùcie jak jeden m¹¿ i walczcie o swoje prawa. Zabijajcie ¯ydów, gdziekolwiek ich znajdziecie. To podoba siê Bogu, historii i religii. To ocali wasz honor. Allah jest z wami".

ReichsfĂźhrer SS Himmler i jerozolimski mufti

W latach 1940-tych fala anty¿ydowskich pogromów przetoczy³a siê przez ca³y Bliski Wschód. Bagdad (1941), Trypolis (1945 i 1948), Kair (1945), syryjskie Aleppo (1947), jemeùski Aden (1947), Manama w Bahrajnie (1947) oraz marokaùskie Wad¿da i D¿arada (1948). Gdy dodaÌ do tego anty¿ydowskie ustawy w Iraku czy Syrii i falê arabskiego nacjonalizmu przetaczaj¹c¹ siê przez region, mo¿na zadaÌ pytanie, czy to dzia³anie nie by³o "dolewaniem oliwy do wiecznego ognia"? Czy œwiat arabski, wypychaj¹c ¿ydowskich wspó³obywateli i konfiskuj¹c znaczn¹ czêœÌ ich dóbr, nie uzasadni³ w³asnymi czynami koniecznoœci istnienia Izraela? Znów mamy do czynienia z wypieraniem w³asnej wspó³odpowiedzialnoœci, tym razem przez œwiat arabski.

3. Kolejnym zafaÂłszowaniem tkwiÂącym w argumentacji publicysty jest cedowanie w artykule caÂłej odpowiedzialnoÂści izraelskich politykĂłw za trwanie konfliktu bliskowschodniego. KÂłopot w tym, Âże "eliminacyjna" frazeologia najwyÂższych przywĂłdcĂłw Iranu jest dziÂś powszechnie znana.

RĂłwnieÂż powszechnie znane jest szkolenie, finansowanie i zbrojenie przez to paĂąstwo organizacji terrorystycznych Hamas, Hezbollah i Islamski DÂżihad. ByĂŚ moÂże mniej pamiĂŞtany jest fakt, Âże kaÂżdemu rozpoczĂŞciu inicjatywy pokojowej, rĂłwnieÂż przez LigĂŞ ArabskÂą w Bejrucie, akompaniowaÂł przez ostatnie dwa dziesiĂŞciolecia zamach terrorystyczny Hamasu.

Bardziej zastanawia tutaj proces psychologiczny, ktĂłry obraca te fakty w nieistotny szum. IraĂąskie wygraÂżanie wyeliminowaniem Izraela z "karty czasu" czy organizowanie konferencji negacjonistĂłw ZagÂłady zostaje "wyjaÂśnione" jako pusta frazeologia. Gdy wiĂŞc tylko pominie siĂŞ groÂźby pÂłynÂące z ust przywĂłdcĂłw iraĂąskich i sponsoring wojujÂącego dÂżihadu, dalej idzie juÂż Âłatwo: Izrael nie ma prawa baĂŚ siĂŞ o wÂłasne istnienie i rachowaĂŚ ryzyka zaniechania dziaÂłania.

Przechodz¹c do konfliktu izraelsko-palestyùskiego, tu równie¿ jako jedyni winni wskazani zostaj¹ przywódcy paùstwa ¿ydowskiego. Warto tu przytoczyÌ zwyciêstwo wyborcze Ehuda Baraka w 1999 roku, zwyciêstwo na has³ach jednostronnego oddania Po³udniowego Libanu i pokoju z Palestyùczykami. I rzeczywiœcie, w maju 2000 roku ostatni izraelski ¿o³nierz opuszcza Liban. Niestety jednak, oddanego terenu nie zajmuje armia Libanu, lecz Hezbollah, religijna szyicka organizacja terrorystyczna, deklarujaca chêÌ zniszczenia Izraela. Niemal od razu zza granicy zaczynaj¹ padaÌ na pó³noc Izraela rakiety i mno¿¹ siê porwania. Hezbollah wymyœla nieistniej¹cy wczeœniej problem farm Szeba, obszaru zaledwie 22 km2, by obstawiÌ po³udnie Libanu dziesi¹tkami tysiêcy rakiet. Mo¿na tu k¹œliwie rzec, ¿e Hezbollah dobrze wie, i¿ jego rakiety zostan¹ w Europie "wyjaœnione". W tym samym roku podczas izraelsko-palestyùskich negocjacji pokojowych w Camp David aparat Jassera Arafata wszczyna Drug¹ Intifadê, która wkrótce wyradza siê w terror palestyùskich zamachów i izraelskich odwetów.

Mo¿na by zapytaÌ, czemu w dobie tak zaawansowanych negocjacji i fali nadziei na pokój ogarniaj¹cej wiêkszoœÌ izraelskiego spo³eczeùstwa, strona palestyùska decyduje siê na eskalacje konfliktu?

Nie powinniœmy jednak o to pytaÌ, skoro to wy³¹cznie izraelskim przywódcom przypisane jest dolewanie oliwy. W piêÌ lat póŸniej przypadek libaùski powtarza siê w Gazie: jednostronne i dobrowolne oddanie terenu skutkuje salw¹ rakiet qassam jeszcze w dniu wycofania, a zwyciêzca palestyùskich wyborów w stycznia 2006 roku, ugrupowanie terrorystyczne Hamas, postanawia natychmiast anulowaÌ wszystkie dotychczas funkcjonuj¹ce umowy w ramach porozumieù z Oslo, wycofaÌ dotychczasowe uznawanie Izraela przez Autonomiê Palestyùsk¹ i odmawia skreœlenia ze swojego statutu punktu o d¹¿eniu do zniszczenia Izraela. Hamas wie, ¿e mo¿e sobie na to pozwoliÌ. Niewiele wody up³ynie, a i te kroki zostan¹ zapomniane lub wyt³umaczone.

 

 

Hamas video: "In black bags - Chunks of flesh of Jews"/ Wideo Hamasu: "W czarnych workach - kawaÂłki ciaÂł ÂŻydĂłw"

 

 

Czy Izrael jest bez winy?

Na pewno nie. Jednak nie pomaga siĂŞ rozwiÂązaniu tego konfliktu, produkujÂąc pasztet w jednej z najpoczytniejszych gazet w Polsce.

 

Krzysztof Pesses

19 kwietnia 2012


http://fzp.net.pl/opinie/antyizraelska-nowomoda


ps. Do dyskusji politycznych na temat Israela zainteresowanych  zachĂŞcam na tym forum ;http://izrael.org.il/forum/4-forum-erec-israel.html

Bowiem tu moÂżecie spotkaĂŚ Polskich  ÂŻYDÓW mieszkajÂących od dawna  w Israelu, sÂą chĂŞtni do dzielenia siĂŞ wiedzÂą i wyjaÂśniania draÂżliwych tematĂłw. Ja nie podejmujĂŞ siĂŞ takich rozmĂłw bo nie znam tak tematu i nie posiadam takiej wiedzy.

CzegoÂś nie ÂłapiĂŞ... bo dlaczego tak jest, Âże:
- gdy ÂŻydzi atakujÂą np. PalestyĂączykĂłw to nazywa siĂŞ to obronÂą obywateli, no w skrajnych przypadkach zapewnianiem bezpieczeĂąstwa...
- gdy ÂŻydzi krytykujÂą innych zwie siĂŞ to wolnoÂściÂą wypowiedzi lub co najwyÂżej obronÂą interesĂłw
- gdy ktoœ odwa¿y siê z zachowaniem nale¿ytej kultury krytykowaÌ ¯ydów - s³yszê o antysemityzmie lub - co widaÌ w poœcie powy¿ej - próbuje siê przypi¹Ì ³atkê politycznej wypowiedzi

naprawdĂŞ takie podejÂście i tym samym jawna manipulacja niczemu dobremu nie sÂłuÂży, w tym i samym ÂŻydom przecieÂż...
ze smutkiem - majÂąc na uwadze krwawe konsekwencje - sÂłyszĂŞ ostatnio, Âże rzÂąd/parlament izraelski na powaÂżnie bierze pod dyskusjĂŞ zalegalizowanie nielegalnych (i do tego sprzecznych z prawem miĂŞdzynarodowym - osiedlanie ludnoÂści cywilnej na ziemiach OKUPOWANYCH) cywilnych osiedli na tzw. "zachodnim brzegu"... i coÂś czujĂŞ, Âże jak PalestyĂączycy bĂŞdĂŞ protestowali wobec tego, to szybko zostanÂą nazwani terrorystami i agresorami wobec izraelskiej "bezbronnej" ludnoÂści cywilnej...
Jak widaÌ na za³¹czonym obrazku ¯ydzi na w³asne ¿yczenie i z premedytacj¹ (bo nie mam ich za idiotów) eskaluj¹ konflikt.
Szkoda... przykre...

Dla nie ÂłapiÂących....

Do dyskusji politycznych na temat Israela zainteresowanych  zachĂŞcam na tym forum ;http://izrael.org.il/forum/4-forum-erec-israel.html

Bowiem tu moÂżecie spotkaĂŚ Polskich  ÂŻYDÓW mieszkajÂących od dawna  w Israelu, sÂą chĂŞtni do dzielenia siĂŞ wiedzÂą i wyjaÂśniania draÂżliwych tematĂłw. Ja nie podejmujĂŞ siĂŞ takich rozmĂłw bo nie znam tak tematu i nie posiadam takiej wiedzy.

Kiara :) :)

Kiaro, TwojÂą postawĂŞ ÂłapiĂŞ "ÂłapiĂŞ" bardzo dobrze...
Osoba która zak³ada temat, napisa³a w nim wiêkszoœÌ postów i to z pozycji "bardzo dobrze zorientowanej", zawsze w okreœlonych sytuacjach nabiera nag³ej niechêci do rozmowy - przecie¿ nadal w tym samym w¹tku...
Tym bardziej znamienne i dajÂące jednoznaczne wnioski, Âże sytuacja dokÂładnie powtarza siĂŞ w kilku innych...

Do dyskusji politycznych na temat Israela zainteresowanych  zachĂŞcam na tym forum ;http://izrael.org.il/forum/4-forum-erec-israel.html

Bowiem tu moÂżecie spotkaĂŚ Polskich  ÂŻYDÓW mieszkajÂących od dawna  w Israelu, sÂą chĂŞtni do dzielenia siĂŞ wiedzÂą i wyjaÂśniania draÂżliwych tematĂłw. Ja nie podejmujĂŞ siĂŞ takich rozmĂłw bo nie znam tak tematu i nie posiadam takiej wiedzy.

Kiara :) :)

Kiaro, chociaÂż nie wiem jak napinaÂłabyÂś siĂŞ, to nie uda Ci siĂŞ sprowadziĂŚ sedna zadanych pytaĂą za zasÂłonkĂŞ domniemaych rozmĂłw politycznych.
Rozmowy na temat postawy czÂłowieka, jego szacunku dla drugiego czÂłowieka, traktowania bliÂźniego to nie gadka polityczna.

Dla zainteresowanych , warto przeczytaĂŚ ABC Judaizmu.


http://www.kbroszko.dominikanie.pl/PESACH2.pdf

Kiara :) :)

"STWORZY£ ICH JAKO MʯCZYZNÊ I KOBIETÊ"


Judaizm wyprowadza z Tory koncepcjĂŞ czÂłowieka.
a1b2.jpg

 

I.

Bereszit 1:27:


"StworzyÂł BĂłg czÂłowieka wedÂług Swojej istoty. WedÂług istoty Boga go stworzyÂł. StworzyÂł ich jako mĂŞÂżczyznĂŞ i kobietĂŞ" (tÂłumaczenie TPL)


CzÂłowiek to mĂŞÂżczyzna i kobieta razem.

Idea³em judaizmu jest równowaga miêdzy prawem (sprawiedliwoœci¹), a mi³oœci¹ (wspó³czuciem i zdolnoœci¹ do przebaczania). Kierowanie siê w ¿yciu wy³¹cznie sprawiedliwoœci¹, albo wy³¹cznie mi³oœci¹ - prowadzi do braku równowagi, braku harmonii i - w konsekwencji - do z³a.


Œwiat rz¹dzony wy³¹cznie przez zasady mi³oœci - by³by chaosem. Œwiat rz¹dzony w³¹cznie prawem - izb¹ tortur.

Cz³owiek powinien, wed³ug judaizmu, d¹¿yÌ do idealnej równowagi pomiêdzy tymi dwiema wartoœciami.

Ten idea³ znajduje swoj¹ realizacjê w nieroz³¹cznoœci mê¿czyzny i kobiety, jako ca³kowitego cz³owieka.

Poniewa¿ sprawiedliwoœÌ (prawo) reprezentuje archetyp mê¿czyzny (ojciec), a mi³oœÌ - archetyp kobiety (matka), dopiero zwi¹zek mê¿czyzny z kobiet¹ czyni pe³nego cz³owieka.

Tak jak sprawiedliwoœÌ i mi³oœÌ stanowi¹ wartoœci, które musz¹ odnaleŸÌ swoj¹ pe³niê we wzajemnym powi¹zaniu, tak i cz³owiek realizuje siê - jako pe³na kreacja - w zwi¹zku odmiennych p³ci, pomiêdzy którymi istnieje zarazem sprzecznoœÌ i dope³nienie, równowaga i napiêcie.


...

 

II.

Bereszit  2:18:

 

 „I powiedziaÂł BĂłg: nie jest dobrze, aby czÂłowiek byÂł sam. UczyniĂŞ mu odpowiedniÂą pomoc [ezer kenegdo]” (tÂłumaczenie TPL).


„Ezer kenegdo” oznacza w dosÂłownym przekÂładzie : „pomoc naprzeciw niego [przeciw niemu]”.

To tajemnicze sformuÂłowanie i jego interpretacje budziÂły zawsze wiele kontrowersji.

Dlaczego?

Bo w kontekÂście, w ktĂłrym siĂŞ pojawia,  jest istotne z oczywistego punktu widzenia: Tora najwyraÂźniej okreÂśla tu rolĂŞ kobiety wobec mĂŞÂżczyzny, mĂŞÂżczyzny wobec kobiety, definiuje ich najg³êbszÂą i zarazem podstawowÂą relacjĂŞ, w wyniku ktĂłrej stanowiÂą oni – jako opozycja i jednoœÌ zarazem – peÂłnego czÂłowieka.

„Ezer kenegdo” – „pomoc przeciw"?

Klasyczne interpretacje sygnalizujÂą sens problemu:  „JeÂżeli mĂŞÂżczyzna jest tego wart,  kobieta bĂŞdzie dla niego pomocÂą; jeÂżeli nie bĂŞdzie tego wart, bĂŞdzie wystĂŞpowaĂŚ przeciwko niemu„ (Raszi, Jewamot 63a, Bereszit Rabba  17:3)

Có¿ to oznacza?

Pomoc, ktĂłra przejawia siĂŞ poprzez “wystĂŞpowanie przeciw”?

Czy pomoc nie polega raczej na wypeÂłnianiu poleceĂą?

Ezer oznacza “pomoc”, ale ta "pomoc" ma do speÂłnienia podstawowe zadanie, wynikajÂące z poczynionej przez Boga obserwacji.


ZauwaÂżmy, Âże powodem, jaki skÂłania Boga do dziaÂłania i wykreowania kobiety, jest pierwsze w Torze stwierdzenie, Âże stworzone  dzieÂło nie jest doskonaÂłe:  „nie jest dobrze, Âżeby czÂłowiek byÂł sam”. SamotnoœÌ - dostrzega BĂłg - nie jest dla czÂłowieka stanem dobrym.

Czyli stworzenie kobiety ma pokonaÌ samotnoœÌ mê¿czyzny.

Kobieta ma byĂŚ "pomocÂą", ale czy “pomoc”, ktĂłra jest ulegÂła, nie ma wÂłasnego zdania, jest bierna, podporzÂądkowana – moÂże stanowiĂŚ prawdziwe antidotum przeciw samotnoÂści?

Nie!

ÂŻyciowa partnerka mĂŞÂżczyzny musi byĂŚ zdolna do przeciwstawienia siĂŞ mu, musi byĂŚ „kenegdo”, aby ten zwiÂązek dwojga ludzi mĂłgÂł wyzwoliĂŚ ich z egzystencjalnej samotnoÂści, musi istnieĂŚ pomiĂŞdzy nimi  napiĂŞcie, wynikajÂące z ich ró¿nych, indywidualnych osobowoÂści i charakterĂłw. Tylko wtedy powstaje nowa jakoœÌ, ktĂłra jest opozycjÂą ludzkiej samotnoÂści, bo nie jest moÂżliwa do osiÂągniĂŞcia w pojedynkĂŞ.

UwolniĂŚ od samotnoÂści moÂże czÂłowieka tylko drugi rĂłwny - i dlatego stanowiÂący niezaleÂżnego partnera - czÂłowiek. Tylko takie istoty nie sÂą osobno, ale sÂą razem.

http://the614thcs.com/27.1712.0.0.1.0.phtml


******

To bardzo interesuj¹cy temat ciutke póŸniej dodam mój komentarz, szczególnie wartoœciowy jak dla mnie jest wniosek koùcowy.


Istotnie naprawdê twórczy i wartoœciowy zwi¹zek powstaje wówczas gdy spotykaj¹ siê partnerzy równi sobie pod wieloma wzglêdami , gdy nie opiera siê on na uzale¿nianiu jednego przez drugiego czym kolwiek. Gdy maja oni równe prawa pomimo swoich odmiennoœci wszelakich ale dodaÌ trzeba ¿e podstaw¹ ³¹cz¹ca taki zwi¹zek musi byÌ uczucie mi³oœci bardzo g³êbokie. W innym wypadku jest to kontrakt wymiany wartoœci miêdzy dwojgiem inteligentnych ludzi, a nie o to przecie¿ chodzi.

Tak stworzy³ Stwórca ( bo Bóg i Stwórc¹ Wszechrzeczy bynajmniej dla mnie to nie to samo) Cz³owieka , którego na ziemi reprezentuj¹ kobieta i mê¿czyzna. Nie móg³ byÌ pierwszy mê¿czyzna, bo to zaprzecza obecnym ( a s¹dzê i¿ dawnym równie¿ podstaw¹ wiedzy), ale to, kto by³ pierwszy nie stanowi dla mnie istotnoœci, bo s¹ jednakowo wa¿ni. S¹ oni odmiennoœciami zarówno w mentalno, duchowym jak i fizycznym wzorcu, œwiat oparty na jednym tylko aspekcie jako podstawie i wzorcu istnienia nie niesie prawdy , harmonijni ni wiedzy rozwojowej dla obydwojga co znaczy dla Cz³owieka. Wczeœniej czy póŸniej ulegnie destrukcji i zag³adzie.
Wspó³czesny Âświat jest doskonaÂłym dowodem co staÂło siĂŞ z nim gdy wyrzucono aspekt ÂżeĂąski ze ÂświÂątyni , zastÂąpiono kobietĂŞ drugim mĂŞÂżczyznÂą , pozbawiono twĂłrczoœÌ jej mÂądroÂści. Tego nie da siĂŞ ukryĂŚ  bowiem powstaÂł wzorzec   samotnego wÂładczego i agresywnego mĂŞÂżczyzny ktĂłry potrzebuje kobietĂŞ do prokreacji , zaspakajania swoich przyjemnoÂści , sÂłu¿¹cÂą mu , ale podporzÂądkowanÂą jego woli i prawu.



Strasznie sztywna jak dla mnie jest ta zasada doskonaÂłoÂści , powiedziaÂła bym taka logiczna,  mĂŞska..... brak w niej mÂądroÂści kobiecoÂści.
Logika i caÂła wiedza gÂłowy ( domena mĂŞÂżczyzn) jest potrzebna i niezbĂŞdna jednak czÂłowiek opierajÂący swoje Âżycie tylko  na logicznych wnioskach szybko staĂŚ siĂŞ moÂże nieczuÂłym i bezdusznym automatem. ÂŻycie ludzkie to przeolbrzymia gama barw i odcieni barw odczuĂŚ , uczuĂŚ oraz decyzji na nich opartych , ktĂłre tworzÂą jego nieprzewidywalnoœÌ decyzji.Uczucia i tylko uczucia je powodujÂą pomimo logicznych wnioskĂłw tworzÂących konkretny przewidywalny wynik. Zatem od  maszyn opartych na programach czÂłowiek roÂżni siĂŞ posiadaniem uczuĂŚ , ktĂłre czyniÂą go nieprzewidywalnym. DziĂŞki nim , uczuciom moÂże on siĂŞ rozwijaĂŚ, wzrastaĂŚ zarĂłwno duchowo jak i technicznie nie czyniÂąc krzywdy ni sobie ni innym.

Jednak trzeba pamiĂŞtaĂŚ iÂż decyzjonalnoœÌ ludzka nie powinna opieraĂŚ siĂŞ wy³¹cznie na uczuciach , bo wĂłwczas zaistniaÂł by Âświat dominacji bezuczuciowych ,  wykorzystujÂących  bezwzglĂŞdnie cudze uczucia.

M¹droœÌ Stwórcy obdarowa³a cz³owieka zarówno logik¹ g³owy jak i uczuciami serca , po³¹czone razem tworz¹ m¹droœÌ serca , rozdzielone nie tworz¹ doskona³oœci.
W tym miejscu realizuje siĂŞ przepiĂŞkna i wielka  mÂądroœÌ StwĂłrcy ³¹czÂąca miÂłoÂściÂą  w JEDNIÊ kobietĂŞ i mĂŞÂżczyznĂŞ , czyli logikĂŞ i si³ê mĂŞskÂą z mÂądroÂściÂą i miÂłoÂściÂą kobiety.
Bez ponownego po³¹czenia ich wielkÂą miÂłoÂściÂą rĂłwnowaga istnienia podstaw Âżycia na Âświecie bĂŞdzie zaburzona.  KaÂżdy aspekt ma swojÂą przypisanÂą mu juÂż w momencie stworzenia rolĂŞ i nie ma Âżadnego powodu do walki o jej zmianĂŞ oraz podkreÂślanie swojej wiĂŞkszej waÂżnoÂści.

MÂądroœÌ serca zawsze opiera siĂŞ na wiedzy gÂłowy i uczuĂŚ , ten poziom wiedzy nie walczy o Âżadne priorytety.On w najpiĂŞkniejszy z moÂżliwych sposobĂłw tworzy harmonie miĂŞdzy kobieta a mĂŞÂżczyznÂą  opartÂą na miÂłoÂści bezwarunkowej. W takim poziomie miÂłoÂści nie ma dominacji jest akceptacja praw odmiennoÂści w twĂłrczym spleceniu uczuciami.

NAJPIERW POMÓC WROGOWI?
Talmud.jpg


Gdy cz³owiek zostaje postawiony przed mo¿liwoœci¹ wype³nienia dwóch ró¿nych przykazaù (micwot), powinien najpierw wype³niÌ to przykazanie, które wymaga od niego pokonania jego z³ych inklinacji (jecer hara).

Talmud podaje taki przykÂład: gdy widzi siĂŞ dwĂłch ludzi, jednego ze zwierzĂŞciem, ktĂłremu trzeba zaÂłoÂżyĂŚ na grzbiet ciĂŞÂżar do dÂźwigania i drugiego - ze zwierzĂŞciem, ktĂłre wymaga zdjĂŞcia z jego grzbietu Âładunku, naleÂży najpierw pomĂłc temu czÂłowiekowi, ktĂłrego zwierzĂŞ ugina siĂŞ pod ciĂŞÂżarem, bo trzeba mu ulÂżyĂŚ jak najszybciej.

Jednak - i tu w³aœnie uruchamia siê wspomniana zasada! - gdy w³aœcicielem ob³adowanego zwierzêcia jest nasz znajomy lub przyjaciel, a nieobci¹¿onego zwierzêcia - ktoœ, kogo zdecydowanie nie lubimy, ktoœ kto nie tylko nie jest naszym przyjacielem, a wrêcz odwrotnie - jest naszym wrogiem, powinniœmy jemu pomóc pierwszemu.

Dlaczego?

Bo pomagaj¹c mu pokonujemy z³e inklinacje (jecer hara), które sugeruj¹ nam, ¿e w ogóle powinniœmy udaÌ, ¿e nie zauwa¿yliœmy tego cz³owieka, ¿e najlepiej by³oby odwróciÌ siê w drug¹ stronê i min¹Ì go obojêtnie. Dlatego w³aœnie trzeba mu pomóc pierwszemu (Bawa Mecija 32b).

Ale dlaczego pokonywaĂŚ swoje "zÂłe inklinacje" wobec kogoÂś, kto jest przecieÂż naszym wrogiem nie bez powodu: swoim postĂŞpowaniem naprawdĂŞ na to zasÂłuÂżyÂł?

Tosafot (komentarze do Tamudu, Pesachim 113b) wyjaœniaj¹, ¿e nienawiœÌ ma naturaln¹ tendencjê do narastania, do intensyfikowania siê, wiêc je¿eli nie wykorzystamy takiej w³aœnie okazji do powstrzymania tego procesu, nienawiœÌ stanie siê - podsycana w³aœnie przez jecer hara - celem samym w sobie - uczuciem, nad którym wkrótce mo¿emy utraciÌ jak¹kolwiek kontrolê.

WiĂŞcej: przejmie ona kontrolĂŞ nad nami.

http://the614thcs.com/19.1718.0.0.1.0.phtml

*******

PiĂŞkny i mÂądry tekst jak inne z tego ÂźrĂłdÂła, uczy doskonaÂłoÂści w Âżyciu , zwraca uwagĂŞ na pokonywanie swoich sÂłaboÂści.Bowiem celem Ludzkiego Âżycia jest uniezaleÂżnienie siĂŞ od emocji spowodowanych ró¿nymi negatywnymi  ale  rĂłwnieÂż przyjemnymi zdarzeniami. NaprawdĂŞ godny jest propagowania juÂż tak prawy styl Âżycia z takim zdecydowanym uzaleÂżnianiem siĂŞ od swoich ograniczeĂą.

Ale ja chciaÂłam obejrzeĂŚ jeszcze inny aspekt tego zagadnienia , myÂślĂŞ iÂż teÂż bardzo waÂżny w caÂłoksztaÂłcie osobistego rozwoju.

Jak zawsze zasadÂą analizy  jest osobisty  system wartoÂści tworzÂący indywidualnoœÌ ocen dobra i zÂła , jak zawsze wedle niego ludzie oceniajÂą innych by usprawiedliwiĂŚ swoje zachowania. By mĂłc pokazaĂŚ swĂłj altruizm swojÂą doskonaÂłoœÌ na cudzym tle. Sam aspekt fizycznej pomocy naszemu  nieprzyjacielowi  w jego trudnoÂściach jest wlaÂściwy i potrzebny. Ale.... kaÂżdy czyn  budzi refleksje, jeÂżeli nie wywoÂła on myÂśli o naszej osobistej wielkoÂści na tle cudzej niedoskonaÂłoÂści, a spowodowany jest naturalnoÂściÂą niesienia pomocy, to znaczy iÂż naprawdĂŞ zbliÂżamy siĂŞ do  doskonaÂłoÂści.

MÂądroœÌ i dobro sÂą  sercu  wsparte tylko logikÂą gÂłowy. Czyny wywaÂżone logikÂą i ocenione korzyÂściÂą to dopiero wstĂŞp do panowania nad negatywnymi uczuciami,  ale waÂżny i potrzebny wstĂŞp.

Kiara :) :)

Istnieje du¿o kontrowersyjnych informacji na temat stosunku Judaizmu do zwierz¹t, myœlê i¿ ten opis wyjaœni wiêkszoœÌ niejasnoœci.

Kiara :) :)


SZECHITA (UBÓJ ZWIERZ¡T)
pytanie od PG:


Jakie sÂą zasady uboju rytualnego? Dlaczego nie moÂże byĂŚ on dokonany na ogÂłuszonym zwierzĂŞciu?

szechita__XV_wiek.jpg
Szechita na ilustracji z XV wieku
odpowiedÂź :


Ju¿ sama nazwa "ubój rytualny" jest myl¹ca. Podczas zabijania zwierzêcia nie odprawia siê ¿adnych "rytua³ów". Znacznie precyzyjniejsze by³oby nazywanie szechity "ubojem zgodnym z zasadami religijnego prawa". Podstawowe zasady takiego uboju omawiamy poni¿ej.


Natomiast dlaczego zwierzĂŞ nie moÂże byĂŚ ogÂłuszone? ZwierzĂŞ, aby byÂło koszerne, nie moÂże byĂŚ ranne, ani chore. OgÂłuszone - jest ranne. Nie moÂżna takÂże powiedzieĂŚ o ogÂłuszonym zwierzĂŞciu, Âże jest zdrowe. Dlatego nie moÂże byĂŚ uznane za koszerne nawet, gdyby zostaÂło zabite wedÂług zasad szechity. Jedna z tych zasad zostaÂła juÂż przecieÂż zÂłamana.


...


Pamiêtajmy o jednej wa¿nej sprawie: nie ma czegoœ takiego, jak "dobre" zabijanie zwierz¹t. Ka¿de zabijanie jest po³¹czone z przemoc¹ i jak¹œ form¹ brutalnoœci wobec istoty, która chce ¿yÌ. Zadawanie œmierci to zawsze rzecz ponura i obrzydliwa. Jednak codziennie zabijane s¹ miliony zwierz¹t i to w dodatku - w wiêkszoœci - w sposób okrutny i powoduj¹cy ich cierpienie.

Jest natomiast dowodem g³êbokiej niewiedzy i z³ej woli fakt, ¿e judaizm oskar¿any bywa nierzadko (ostatnio tak¿e w mediach w Polsce) o okrucieùstwo wobec zwierz¹t, gdy w rzeczywistoœci jest to religia, która od pocz¹tku swojego istnienia wymaga³a od ¯ydów (a tak¿e nie-¯ydów) w³aœciwego, humanitarnego, etycznego traktowania zwierz¹t, wyprzedzaj¹c w tym ludzkoœÌ o tysi¹ce lat, a wiêkszoœÌ tej ludzkoœci - do dziœ.


Tora, najœwiêtsza ksiêga judaizmu, ju¿ prawie trzy i pó³ tysi¹ca lat temu og³osi³a wszystkim ludziom zakaz okrucieùstwa wobec zwierz¹t - wœród przykazaù ustanowionych dla wszystkich ludów (tzw. "Siedem Przykazaù Potomków Noacha") znajduje siê zakaz spo¿ywania fragmentu cia³a ¿ywego zwierzêcia. W wielu kulturach istnia³o bowiem (a nawet trwa nadal) zjawisko okaleczania zwierzêcia po to, aby zjeœÌ jego miêso, zachowuj¹c jednoczeœnie zwierzê przy ¿yciu.

Natomiast dla ÂŻydĂłw, wiele zasad dotyczÂących etycznego postĂŞpowania ze zwierzĂŞtami Tora uczyniÂła religijnym obowiÂązkiem, ktĂłrego naruszenie jest wykroczeniem w relacji z Bogiem (bein adam leMakom).

ÂŻydowskie prawo religijne dba - na wielu poziomach - o dobro zwierzÂąt. Judaizm wyró¿nia specjalnÂą kategoriĂŞ praw (car balei chajim, czyli „zapobieganie okrucieĂąstwu wobec zwierzÂąt [ÂżyjÂących istot]”).

Najbardziej znane micwot (przykazaĂą), ktĂłre znajdujemy w Torze, dotyczÂące traktowania zwierzÂąt, to:

    zakaz wykorzystywania pracy jakichkolwiek zwierzÂąt w Szabat (Dewarim 5, 14). ZwierzĂŞta, tak jak ludzie, od tysiĂŞcy lat majÂą prawo do caÂłodobowego odpoczynku co siedem dni.

    zakaz uniemoÂżliwiania pracujÂącemu na polu zwierzĂŞciu spoÂżywania takiej iloÂści pokarmu, na jakÂą ma ochotĂŞ (Dewarim 25, 4)

    zakaz sprzĂŞgania razem (Dewarim 22, 10) zwierzĂŞcia maÂłego i duÂżego (np. byka i osÂła), bo ze wzglĂŞdu na ró¿niÂącÂą je si³ê i wielkoœÌ, oba by siĂŞ mĂŞczyÂły (Ibn Ezra, Chizkuni)

    nakaz udzielenia pomocy mĂŞczÂącemu siĂŞ zwierzĂŞciu pracujÂącemu dla czÂłowieka, niezaleÂżnie jaki mamy stosunek do jego wÂłaÂściciela („JeÂżeli zobaczysz, Âże osioÂł czÂłowieka, ktĂłrego nienawidzisz, ugina siĂŞ pod ciĂŞÂżarem i [chciaÂłbyÂś] powstrzymaĂŚ siĂŞ od pomagania mu – musisz mu pomĂłc w rozÂładunku” (Szemot 23, 5).

    zakaz kastrowania zwierzÂąt (Wajikra 22:24)

    zakaz zabicia zwierzĂŞcia razem z jego mÂłodym potomstwem (Wajikra 22:28)


W Talmudzie znajdujemy takÂże:

    zakaz spoÂżywania rano posiÂłku, jeÂżeli najpierw nie nakarmi siĂŞ swoich zwierzÂąt

    zakaz kupowania zwierzĂŞcia, jeÂżeli nie ma siĂŞ pewnoÂści, Âże bĂŞdzie siĂŞ w stanie dostarczaĂŚ mu wÂłaÂściwego pokarmu w odpowiedniej iloÂści.

    Judaizm zakazuje takÂże jakiegokolwiek polowania "dla sportu", a takÂże „rozrywek”, podczas ktĂłrych zwierzĂŞta sÂą torturowane lub mordowane albo zabijajÂą siĂŞ nawzajem. Sprzeciwia siĂŞ im Talmud (Awoda Zara 18b), widzÂąc w tym przejaw barbarzyĂąstwa. Oto cytat z halachicznej opinii na ten temat: „Walki bykĂłw pozostajÂą w caÂłkowitej opozycji wobec ducha ÂświĂŞtej Tory. Jest to wyraz kultury grzesznikĂłw i ludzi okrutnych, ktĂłrymi nie powinni byĂŚ ÂŻydzi” i „Ktokolwiek idzie na stadion oglÂądaĂŚ corridĂŞ i pÂłaci za bilet, staje w jednym szeregu z ludÂźmi, ktĂłrzy niszczÂą i grzeszÂą” (rabin Owadja Josef, Responsa 1, 3, rozdz. 66). OczywiÂście odnosi siĂŞ to rĂłwnieÂż do obserwowania walk psĂłw, kogutĂłw i innych zwierzÂąt. Judaizm uwaÂża je za zdecydowane barbarzyĂąstwo.


W Sefer Chasidim (Jehudy z Regensburga, XIII wiek) znajdujemy stwierdzenie: „Dobry czÂłowiek nie sprzedaje zwierzĂŞcia czÂłowiekowi okrutnemu”. Najlepiej podsumowuje stosunek judaizmu do zwierzÂąt KsiĂŞga Przys³ów: „Sprawiedliwy troszczy siĂŞ o Âżycie swojego zwierzĂŞcia, a serce tych, ktĂłrzy nie sÂłuchajÂą Boga, jest okrutne” (12, 10).

W tym samym duchu etycznoÂści wobec zwierzÂąt wypowiada siĂŞ judaizm na temat zabijania zwierzÂąt.

Tora opisuje, Âże najpierw ludzie nie mieli w ogĂłle prawa spoÂżywaĂŚ miĂŞsa, a wiĂŞc zabijaĂŚ zwierzÂąt. IdeaÂłem judaizmu jest wegetarianizm. Zezwolenie na spoÂżywanie miĂŞsa, ogÂłoszone - w tradycji judaizmu  - dopiero po Potopie, jest kompromisem z naturÂą czÂłowieka. Ten kompromis nie jest jednak caÂłkowity, bowiem spoÂżywanie miĂŞsa przez ÂŻydĂłw zostaÂło obwarowane wieloma skomplikowanymi warunkami, ktĂłrych jednym z podstawowych celĂłw jest jego ograniczenie, z korzyÂściÂą dla dobra zwierzÂąt.

Kaszrut (zasady koszernoÂści) najpierw eliminuje z Âżydowskiego stoÂłu wiĂŞkszoœÌ zwierzÂąt, a póŸniej gwarantuje pozostaÂłym, Âże ich ÂśmierĂŚ bĂŞdzie jak najmniej bolesna. Kaszrut wymaga, aby zwierzĂŞta byÂły hodowane i transportowane w tak humanitarny sposĂłb, aby nie zachorowaÂły ani nie ulegÂły zranieniu – bo zranione lub chore sÂą niekoszerne. Hodowca musi o nie dbaĂŚ, bo inaczej nie bĂŞdÂą kwalifikowaÂły siĂŞ do spoÂżycia.

W tym momencie przypomnijmy sobie, jak transportowane, jak traktowane sÂą zwierzĂŞta przeznaczone na rzeÂź w zwykÂłych, nieÂżydowskich rzeÂźniach.

Jednak wspó³czesna Europa, nie maj¹c œwiadomoœci, czym naprawdê jest "rytualne zabijanie", ulega z³udzeniu, ¿e je¿eli zwierzê zostanie og³uszone przed zabiciem, to wszystko jest etycznie w porz¹dku. Pomija siê tu fakt, ¿e zwierzê to mo¿e byÌ wczeœniej zranione, torturowane transportem w potwornych warunkach, czêsto pozbawione od wielu dni pokarmu oraz wody i wreszcie ¿e zwierzê jest nierzadko po po³owicznym og³uszeniu zabijane tak niefachowo i nieskutecznie, ¿e zostaje poddane "obróbce", gdy jest jeszcze ¿ywe.

WedÂług zasad szechity, zwierzĂŞ ranne, zwierzĂŞ zabite w sposĂłb niefachowy – jest niekoszerne, uznane za newela („padÂłe”).

Ponadto zabijane zwierzê i ptak musz¹ byÌ wolne od symptomów siedemdziesiêciu ró¿nych rodzajów ran, chorób lub zniekszta³ceù, aby byÌ uznane za koszerne. Nawet przy fachowym, zgodnym z zasadami koszernoœci zabijaniu piêÌ przyczyn powoduje niekoszernoœÌ miêsa:

    szehija – zbyt powolne posÂługiwanie siĂŞ noÂżem z przerwÂą lub zawahaniem

    derasa – ciĂŞcie po³¹czone ze zbyt duÂżym naciskiem

    chalada – nadmierne wbijanie noÂża nim rozpocznie siĂŞ ciĂŞcie

    hagrama – zeÂślizgniĂŞcie siĂŞ noÂża z wÂłaÂściwego miejsca

    ikkur – czyli rozdarcie tkanki, zamiast jej przeciĂŞcia


WÂłaÂściwe pozbawienie zwierzĂŞcia Âżycia odbywa siĂŞ jednym ciĂŞciem (wykonanym specjalnym noÂżem o idealnym ostrzu), ktĂłrym powoduje siĂŞ bÂłyskawiczne obniÂżenie ciÂśnienia krwi w mĂłzgu zwierzĂŞcia, co decyduje o natychmiastowej utracie przez nie ÂświadomoÂści, mimo Âże ciaÂło automatycznie przejawia bezwarunkowe odruchy polisynaptyczne pochodzenia rdzeniowego a nie mĂłzgowego (na tych odruchach bazujÂą propagandowe filmy ilustrujÂące rzekome okrucieĂąstwo szechity).

W³aœciwie przeprowadzona szechita nie tylko zapobiega b³yskawicznie dop³ywowi krwi do mózgu, ale tak¿e powoduje, ¿e krew obecna w mózgu wyp³ywa z niego natychmiast, powoduj¹c nag³y spadek ciœnienia, co po³¹czone z równie raptown¹ utrat¹ p³ynu mózgowego, wywo³uje ca³kowit¹ utratê œwiadomoœci u zwierzêcia w czasie krótszym ni¿ 2 sekundy. S¹ to ustalenia udowodnione naukowo (np. badania prof. HH Dukes, Cornell University, USA; Dr Stuart Rosen, kardiolog w Hammersmith Hospital w Londynie w: "Physiological Insights Into Shechita" /2004/). Warto jeszcze przypomnieÌ, ¿e obowi¹zuj¹cy w USA "Humane Slaughter Act" definiuje szechitê jako humanitarn¹ metodê zadawania œmierci.


...

W odpowiedzi wykorzystane zostaÂły materiaÂły publikowane juÂż wczeÂśniej na naszej stronie internetowej a takÂże na  stronie Forum ÂŻydĂłw Polskich.


http://the614thcs.com/40.1725.0.0.1.0.phtml

To czemu do niego nie d¹¿¹ ? Czy¿by poci¹g do mamony by³ silniejszy ?

Pomimo ca³ego okrucieùstwa zabijania ta metoda wydaje siê najmniej inwazyjna w po³¹czenie cia³o-œwiadomoœÌ. £¹cznikiem jest krew (krew kojarzy siê z sercem). Ten sam rytua³ przedstawiono kiedyœ w filmie o buszmenach mieszkaj¹cych w Afryce. Pan m³ody dokonywa³ rytualnego zabójstwa kozy, ale musia³ to zrobiÌ jednym precyzyjnym ciêciem na oczach starszyzny. Tylko prawid³owy (czyli najmniej mêcz¹cy dla kozy) sposób kwalifikowa³ zabójcê na ma³¿onka ;)

i nasuwa siĂŞ tutaj dylemat, bo co np.:
z kotem? przecieÂż ÂłowiÂąc myszy wykonuje dla nas pracĂŞ - czy wobec tego w szabas nalezy kota zwiÂązaĂŚ czy teÂż zamknaĂŚ w szczelnym pomieszczeniu?
z psem? przecie¿ do jego pracy nalezy pilnowanie obejœcia, a czyni¹Ì to pies alarmuje szczekaniem - czy nalezy wobec tego psa kneblowaÌ na sobotê?
a z krowÂą/owcÂą - przecieÂż pracujÂą dla nas, produkujÂąc mleko - czy wobec tego jest zakaz dojenia w sobotĂŞ???

OczywiÂście, dlatego od tysiÂącleci w tradycji Âżydowskiej jest spoÂżywanie w ÂświĂŞto paschy baranka... z cukru lub trawy morskiej...

JeÂżeli mowa o ÂŻydach.
Tylko w tym kraju moÂżna byÂło wyksztaÂłciĂŚ protoplastĂłw dzisiejszych ojcĂłw koÂścioÂła ;D.
KapÂłani twierdzÂą, Âże nauka o sakramentach zostaÂła przekazana w caÂłoÂści przez samego Jezusa.
OÂśmielĂŞ siĂŞ stwierdziĂŚ, iÂż  jest to historycznie  nieprawdziwym twierdzeniem.
MaÂły przykÂładzik,  na przykÂład sakrament ma³¿eĂąstwa, uksztaÂłtowaÂł siĂŞ dopiero w XI wieku.
Przedtem uznawano po prostu lokalne tradycje oÂżenku, nie przypisujÂąc im charakteru sakramentalnego.
Zaznaczam, Âże wspominam tylko o rytuaÂłach, ktĂłre pochodzÂą z samego Nowego Testamentu
Pierwszym jest chrzest przez zanurzenie w wodzie.
Symbolika tego obrzĂŞd jest wymowna –  symboliczna ÂśmierĂŚ, powrotem w odmienionej ÂświadomoÂści.
Klasyczny obrzĂŞd przejÂścia.
Drugim obrzĂŞdem opisanym w NT byÂło przekazanie mocy Ducha ÂŚwiĂŞtego przez naÂłoÂżenie rÂąk na gÂłowĂŞ adepta.
Trzecim opisanym rytua³em jest nak³adanie r¹k na chorego i namaszczanie go olejem oraz zanoszenie zaù mod³ów w intencji uzdrowienia.
Czwartym jest obrzĂŞd rytualnego posiÂłku z uÂżyciem chleba oraz wina na pamiÂątkĂŞ Âśmierci Jezusa.
WiĂŞc cztery.
Obecnie koœció³ sprawuje siedem sakramentów, które nie maj¹ nic wspólnego z nowotestamentowymi rytua³ami ¿ydowskiej sekty uczniów Jezusa.
MaÂło tego, chrzeÂścijaĂąstwo ma w ogĂłle niewiele wspĂłlnego z Jezusem gdyÂż zaÂłoÂżona przez jego bezpoÂśrednich uczniĂłw gmina jerozolimska, ktĂłrej przewodziÂł ulubiony uczeĂą Jezusa – Jakub przestaÂła istnieĂŚ w 70 roku n.e. gdy ÂŻydĂłw podbili Rzymianie.
Wtedy to koœció³ jerozolimski przesta³ definitywnie istnieÌ a prawdziwa sukcesja apostolska zosta³a przerwana i bezpowrotnie utracona.
Ca³e znane nam chrzeœcijaùstwo instytucjonalne wywodzi siê od Szaw³a z Tarsu, zwanego Paw³em, który pierwej bêd¹c oprawc¹ chrzeœcijan, nawróci³ siê niespodziewanie podczas rzekomej wizji Jezusa i zacz¹³ g³osiÌ jakoby jego naukê (nawet dla niewtajemniczonych nowotestamentowe pisma Paw³a, pe³ne jurydyzmu, mizoginizmu, homofobii, jak i w ogóle fobii wszelakich, pozostaj¹ w jawnej sprzecznoœci z ewangelicznymi naukami Jezusa). Pawe³ pozostawa³ w permanentnym sporze z uczniami Jezusa i jego apostolstwo by³o samozwaùcze i nigdy nie uznane przez gminê jerozolimsk¹.
Jakub nigdy nie nazwaÂł Jezusa bogiem do koĂąca twierdziÂł iÂż jest on czÂłowiekiem
pa ;D

A mnie Âśmieszy najbardziej Âże nienawidzÂący ÂŻydĂłw katolicy czczÂą swojego Boga ÂŻyda i Jego MatkĂŞ ÂŻydĂłwkĂŞ kontynuujÂąc  przekrĂŞcone przez SzawÂła tradycje ÂŻydowskie.

Tak dla ÂścisÂłoÂści Chrzest w wodzie to Âżydowska mykwa starej bardzo sekty Âżydowskiej zwanej rĂłwnieÂż "pomazaĂącami porannymi z nad Jordanu".
Chodzi w niej o oczyszczenie rytualne, chrzest ogniem to oddzielny rytuaÂł wyÂższego rzĂŞdu po oczyszczeniu , ktĂłrego wodne jest tylko jednym z elementĂłw caÂłoÂści.
I najwaÂżniejsze woda musi byĂŚ wodÂą ÂżywÂą a nie pierwszÂą lepszÂą nad ktĂłrÂą ksiÂądz pomodli siĂŞ.
Ale kto by sobie tym g³owê dzisiaj zawraca³ , bezmyœlnoœÌ to znak naszych czasów.


Kiara :) :)

I z t¹ bezmyœlnoœci¹ jazda z czwarty wymiar? :D Znaczy siê, bêdzie tam bezmyœlnoœÌ wy¿szego rzêdu? ;D

..¿e te¿ ludziom jeszcze nie doœÌ religijnych przepychanek(>2tys.l.),-
jak moÂżemy gdziekolwiek przejœÌ w takim stanie??  :o

A z tym siĂŞ nie zgadzam, moÂże dodaĂŚ by naleÂżaÂło znak naszych czasĂłw ktĂłrym jest III wymiar. Ale jak moÂże byĂŚ inaczej jak juÂż i tu wmawia siĂŞ nam iÂż nas nie ma i nie mamy moÂżliwoÂści myÂśleĂŚ i tworzyĂŚ????

PrzecieÂż jest to absolutna degradacja wartoÂści Istoty na poziomie Ludzkim i ponad Ludzkim.


Kiara :) :)

Kiaro, wiĂŞcej luzu.  :D East doÂświadcza teraz stanu pozornego niebytu.
Ciekawe jest to oraz poznawcze, nie tylko dla niego. No i niezÂłe myÂśli siĂŞ z tego rodzÂą.
To wkÂład jego „JA” w CaÂłoœÌ.
SÂądzĂŞ, Âże niezadÂługo odzyskamy easta.  ;D

AleÂż niech sobie doÂświadcza czego tylko chce.... tylko po co to wymuszanie na innych akceptacji nadrzĂŞdnoÂści tego stanu? ???

To ciutkĂŞ mĂŞczÂące ciÂągle sÂłuchaĂŚ iÂż mnie nie ma... wolĂŞ dawnego esta,zdecydowanie jest fajniejszy.


Kiara :) :)

@PrzebiÂśnieg
ZostaÂło wyczytane gdzieÂś, Âże nie byÂł to tylko obrzĂŞd symboliczny ( i w duszy zagraÂło, Âże faktycznie nie). ByÂł to fizyczny obrzĂŞd Âśmierci "ja" i powrotu ÂświadomoÂści. Zanurzenie w wodzie do czasu Âśmierci (lub prawie Âśmierci z uduszenia - przejÂście przez strach i panikĂŞ umierania) i potem oÂżywczy haust ÂświeÂżego powietrza w ktĂłrym nie byÂło myÂślenia, lecz samo Âżycie. PowrĂłt do ÂświatÂła.

  MyÂśliciel umieraÂł zaÂś czÂłowiek z-martwych-wstawaÂł. PrzejÂście dokonane. To wÂłaÂśnie zrobiÂł Jezus na koĂącu. No bo jeÂśli przeÂżyÂł fizycznie to czemu póŸniej juÂż nie nauczaÂł ? WyglÂąda na to, Âże siĂŞ pozbyÂł na dobre toÂżsamoÂści Nauczyciela.

To tylko takie przeczucie, byĂŚ moÂże bzdura lub konfabulacja z umysÂłu. 
Z bezmyÂślnym pozdrowieniem dla MyÂślicieli ;)

East, naprawdĂŞ jesteÂś sÂłodki!  :D
Nie pozwalasz na znikniĂŞcie z mojej twarzy szerokiego i szczerego uÂśmiechu…
niezÂły trening dla miĂŞÂśni… darmowy lifting…   ;D

Pa  ;D

Ptaku, choĂŚ na to siĂŞ przydaje ta pisanina :D

 :-*

MyÂślĂŞ, Âże zakres przydatnoÂści jest szerszy niÂż mĂłj uÂśmiech.  ;D

zdecydowanie zbyt daleko idÂące uogĂłlnienie, zecydowanie - ale jakÂże znamienne dla Ciebie.

Jak widzê znowu mydliny, zamiast konkretnie odnieœÌ siê do postawionych pytaù i uwag...

Czym jest modlitwa dla ÂŻydĂłw czy jest identyczna jak dla innych wyznaĂą? Jaki ma ona cel  i jak go realizuje? na te pytania odpowiada poniÂższy tekst.

Kiara :) :)


O MODLITWIE

pytanie od KA :


Czy w judaizmie mogê prosiÌ o Bo¿¹ ³askê w interesach?

chasyd.jpg
odpowiedÂź :


Mo¿na prosiÌ o ³askê w ka¿dej sprawie, pod warunkiem, ¿e jest ona uczciwa, etyczna, nie narusza przykazaù. Czyli w ka¿dej DOBREJ sprawie. To zupe³nie podstawowy wymóg, aby modlitwa by³a oparta na etycznej podstawie. Oznacza to, ¿e nie tylko prosimy wy³¹cznie o rzecz sprawiedliw¹ lub pomoc w s³usznej sprawie, ale tak¿e, i¿ nie wolno nam prosiÌ o coœ, czego otrzymanie mo¿e odbyÌ siê jedynie czyimœ kosztem i spowodowaÌ czyj¹œ krzywdê.

Oczywiste jest, Âże taka proÂśba byÂłaby obraÂźliwa wobec Boga, a jednoczeÂśnie byÂłaby truciznÂą dla duszy czÂłowieka, ktĂłry jÂą umieszcza w swojej modlitwie.

Wiadomo, Âże istniejÂą cztery rodzaje modlitwy. Zwracanie siĂŞ do Boga z proÂśbÂą - najbardziej kojarzÂące siĂŞ z powszechnym rozumieniem tego, czym jest modlitwa - to tylko pierwszy z nich. Poza nim istniejÂą modlitwy, w ktĂłrych czÂłowiek dziĂŞkuje Bogu, w ktĂłrych Go chwali, a takÂże modlitwy stanowiÂące wyznanie uczynkĂłw (grzechĂłw) i analizĂŞ wÂłasnego  postĂŞpowania.

Hebrajskie sÂłowo (czasownik) l'hitpalel nie oznacza "prosiĂŚ", ani "zwracaĂŚ siĂŞ do Boga". RdzeĂą tego sÂłowa - pll - znaczy "sÂądziĂŚ", a nawet wprost "sprawdzaĂŚ". L'hitpalel (modliĂŚ siĂŞ) oznacza wiĂŞc "sÂądziĂŚ samego siebie", "analizowaĂŚ, sprawdzaĂŚ siebie".

Niezale¿nie wiêc, czy modlitwa jest proœb¹, czy dziêkczynieniem - zawsze celem jej nie jest uzyskanie jakiegoœ przywileju, nie jakieœ "coœ za coœ", ale uczynienie z nas lepszych ludzi poprzez analizê w³asnego postêpowania, chêÌ jego doskonalenia i g³êbsze zrozumienie samych siebie oraz œwiata wokó³ nas, bo to ostatecznie najbardziej umo¿liwia duchowy kontakt z Bogiem.

Pozornie wydaje siê, ¿e celem modlitwy jest przybli¿enie Boga do cz³owieka: ma On "pochyliÌ siê" na nami, "wys³uchaÌ" naszych s³ów, w tym s³ów proœby. W rzeczywistoœci jest odwrotnie: modlitwa przybli¿a cz³owieka do Boga. I ma go - zbli¿aj¹c do Boga - czyniÌ lepszym.

Bo modlÂąc siĂŞ czĂŞsto postrzegamy naszÂą relacjĂŞ z Bogiem jakby z perspektywy Âżeglarzy, ktĂłrych statek kieruje siĂŞ z otwartego morza w stronĂŞ dalekiego lÂądu:  wydaje siĂŞ im, Âże to lÂąd przybliÂża siĂŞ do nich. To jednak tylko zÂłudzenie percepcyjne: naprawdĂŞ, to przecieÂż ich statek zbliÂża siĂŞ do niego.


http://the614thcs.com/40.1204.0.0.1.0.phtml

hm czy to zbyt ogĂłlne?
Historycznie przynajmniej wedÂług biblii Jesus i Maryja byli z ÂŻydami.
To Âże Jakub byÂł jeÂżeli nie bratem to ulubionym uczniem Jezusa to teÂż biblijny historyczny fakt
To Âże Jezusa nie uwaÂżaÂł za boga tylko czÂłowieka historyczny fakt
ZresztÂą krzewienie nienawiÂści katoli do ÂŻydĂłw wynika z faktu, ze onie do tej pory czekajÂą na mesjasza i twierdzÂą Âże Jezus nim nie byÂł ;D
To Âże SzaweÂł niszczyÂł uczniĂłw Jezusa to fakt historyczny - wiele opracowaĂą ...
PozmieniaÂł to PaweÂł SzaweÂł robiÂąc z Jezusa boga i tĂŞpiÂąc wszystkich, ktĂłrzy tak uwaÂżali.
Rzymianin (obywatel rzymski) wprowadziÂł dogmat>wszelka wÂładza pochodzi od boga< wiĂŞc dla cesarza taka religia z takimi dogmatami, gdzie niewolnicy mieli miÂłowaĂŚ swoich panĂłw byÂła idealna ;D
To, Âże po liftingu historia Jezusa jest kopiÂą historii Horusa to nawet na You Tube jeszcze nie dawno moÂżna byÂło sprawdziĂŚ porĂłwnujÂąc obie legendy.
O Marii tyle zaÂś powstaÂło legend razem z tym wniebowstÂąpieniem, Âże i gadaĂŚ siĂŞ nie chce
To jest zÂłota myÂśl szacownego uczonego songo, pod ktĂłra ja siĂŞ podpisze bo liczy siĂŞ Teraz
pa ;D
 

Moje informacje o Judaizmie majÂą jeden najwalniejszy cel, a mianowicie wyprowadzenia ludzkiego strachu przed "okrutnymi krwioÂżerczymi ÂŻydami " na pola wiedzy o odmiennoÂści istniejÂącej obok nas od wielu tysiĂŞcy lat.
Jedynym w³aœciwym sposobem pozbywania siê strachu jest przekaz prawdziwej informacji o temacie. Staram siê to robiÌ najlepiej jak potrafiê. Wszêdzie s¹ ludzie m¹drzy i g³upi dobrzy i Ÿli... w œród ¯ydów równie¿ oni nie maj¹ patentu na doskona³oœÌ od urodzenia.
Ale staraj¹ siê jak potrafi¹ ¿yÌ swoj¹ wiedza i osi¹gaÌ m¹droœÌ, jasne i¿ indywidualnoœÌ drogi rozwojowej ka¿dego cz³owieka tworzy olbrzymi¹ ró¿norodnoœÌ w ka¿dej spo³ecznoœci.
Jednak pamiêÌ o celu im przekazanym jest wyznacznikiem dla nich kroczenia drog¹ do uzyskania doskona³oœci.Nie jest najistotniejsze ile b³êdów na takiej drodze pope³niamy, najwiêkszym i najcenniejszym skarbem pielêgnowanym w sercach ¯ydów jest ci¹g³a pamiêÌ o obowi¹zku d¹¿enia do bycia coraz lepszym Cz³owiekiem.
Dobrze by byÂło gdyby wszyscy Ludzie cenili najbardziej ten skarb.

Kiara :) :)

@Kiara
MoÂże wÂłaÂśnie to sprawia, Âże jest ciĂŞÂżko z nimi dyskutowaĂŚ bo uwaÂżajÂą siĂŞ za lepszych i to coraz lepszych ludzi ;)


Och, ceniÂą tylko , Âże kaÂżdy na swĂłj wÂłasny , indywidualny, najlepszy, najmojszy sposĂłb ;D I w tym tkwi "problem" .... ktĂłry jest tylko iluzjÂą .....

@ east



A sk¹d wiesz i¿ z nimi nie da siê dyskutowaÌ skoro tego nie robisz? ja chc¹c posi¹œÌ wiedzê na ten temat zapisa³am siê na F¯P jestem tam od kilku lat i dobrze mi siê z nimi dyskutuje. Obalam mity , które powielaj¹ ludzie na podstawie kr¹¿¹cych bredni.
JuÂż kiedyÂś pisaÂłam , ja przekazujĂŞ mojÂą wiedzĂŞ , wiedzĂŞ na podstawie osobistych doÂświadczeĂą. NaprawdĂŞ tylko taka jest wiarygodna , ale teÂż zmienna, bowiem co byÂło wczoraj nie musi byĂŚ jutro.

¯ydzi wcale nie uwa¿aj¹ siê za najlepszych ale d¹¿¹ aktywnie i œwiadomie do bycia lepszymi i wcale nie uwa¿am tych d¹¿eù za coœ z³ego.

Lepszym jest tylko ten kto pokonaÂł dzisiaj swoje wczorajsze sÂłaboÂści. KaÂżdy moÂże to zrobiĂŚ , jedni robiÂą to z peÂłnÂą ÂświadomoÂściÂą inni nie, ale niech robiÂą.


Kiara :)

@Kiara
Ja niczego pewnego nie wie ;)
Z TobÂą jest dyskusja, a Ty przecieÂż rozwiewasz i obalasz wszelkie mity. JesteÂś lepsza ?

W jakim stopniu moÂżesz byĂŚ lepsza na przykÂład od takiego pijaka , albo bezdomnego ? A oni, w czym sÂą gorsi od Ciebie ?

Czyli uwaÂżasz, Âże zmieniasz siebie na lepsze z powodu likwidacji sÂłaboÂści ?
MoÂżna byĂŚ najlepszym z najlepszych "JA" likwidujÂąc wszystkie swoje sÂłaboÂści ?

Dajmy na to, masz s³aboœÌ do urwisów. Jak zlikwidujesz t¹ s³aboœÌ i staniesz siê wobec nich twarda, to bêdziesz jakoœ lepsza?

Stawanie siĂŞ lepszym JA to takie dopieszczanie siebie, dowartoÂściowywanie siĂŞ. W grupie podobnych , na przykÂład ÂŻydĂłw teÂż sÂą tacy, ktĂłrzy uwaÂżajÂą siebie za lepszych i jeszcze lepszych i najlepszych z najlepszych.
Ostatecznie ci najlepsi stajÂą siĂŞ najwaÂżniejsi .

Do czego to prowadzi ?

To zaleÂży. Jednych do mniemania o sobie, Âże sÂą coraz lepsi, a moÂże najlepsi?
Drugich do odrzucenia „JA”, by byĂŚ jeszcze lepszym, bardziej oÂświeconym od tych z rasowym „JA”.  ;D
A kaÂżdy jest, jaki jest. Ani lepszy, ani gorszy. Po prostu inny.
Lepsze lub gorsze mog¹ byÌ skutki naszych czynów. A te zale¿¹ od myœli i uczuÌ.
ZaÂś te kwitnÂą w nas. A my pozwalamy na to lub nie. Ostatecznie jest wybĂłr.
 
ÂŻyd, teÂż czÂłowiek.  :D

Pa  ;D

Chyba czytacie moje tekst nie ze zrozumieniem, a bardzo Âżyczeniowo w stosunku do swoich poglÂądĂłw na temat ÂŻydow. NapisaÂłam bardzo wyraÂźnie jak wyglÂąda Âżydowskie  bycie lepszym  na podstawie zasad Judaizmu;

Lepszym jest tylko ten kto pokonaÂł dzisiaj swoje wczorajsze sÂłaboÂści. KaÂżdy moÂże to zrobiĂŚ , jedni robiÂą to z peÂłnÂą ÂświadomoÂściÂą inni nie, ale niech robiÂą.

Nie ma w tym konkurencyjnoœci miêdzy ludzkiej , jest zaœ ca³y czas d¹¿enie do doskonalenia siebie. Czy ró¿ni siê ta zasada od zasady stosowanej przez nas? Moim zdaniem nie niczym.


Kiara :) :)
 

@Kiara
W tym tkwi istota "lepsiejszoÂści" ;)

JuÂż ten wczorajszy JA to nienajlepszy, ale dzisiaj  to jestem lepszy niÂż wczoraj, oojojjoj jaki ja lepszy . No , ale jutro, to JA jeszcze lepszy ;D
Doskonalenie siebie to wÂłaÂśnie puÂłapka oÂświecenia.

Poza tym w byciu lepszym ni¿ xxxxxx ju¿ zapisana jest konkurencyjnoœÌ do kogokolwiek j¹ odniesiesz ona tam jest. Bo zawsze lepsze jest na tle czegoœ gorszego.
I nie chodzi tu o ¯ydów czy goi, tylko o to¿samoœÌ SIEBIE.

To tylko kwestia zrozumienia siebie i akceptacji przemieniania siĂŞ ... jedni chcÂą inni bojÂą siĂŞ a jeszcze inni zaprzeczajÂą naturalnym procesom.
Dla mnie to cud wzrastania na drodze wiecznego istnienia.
DziĂŞkujĂŞ iÂż nie muszĂŞ staĂŚ w miejscu.

Kiara :) :)

Dla mnie dziwnym jest, Âże osoba ktĂłra deklaruje wiedzĂŞ i chĂŞĂŚ przybliÂżania danego tematu... unika od wielu pytaĂą w dyskusji, dodam Âże tych niewygodnych pod kÂątem budowanego przez siebie obrazu - to raz.

Ciekawi mnie równie¿ dlaczego widze tak¹ odmiennoœÌ w stanowisku do katolików i ¯ydów. Gdy podamy przyk³ad nagannie zachowuj¹cego siê ¯yda - s³yszê, ¿e to wyj¹tek, ¿e wszêdzie siê zdarzaj¹ tacy ludzie, s³yszê o koniecznoœci wyrozumia³oœci (ok, to zrozumia³e) ale... gdy znajdziemy ju¿ nieetycznego katolika to wyrozumia³oœÌ zostaje za kioskiem, a w jej miejsce wchodzi nienawiœÌ i widzê niebotyczne uogólnianie... dlaczego?

Och Kiaro, na FÂŻP zapewne dobrze Ci siĂŞ dyskutuje bo momentalnie przyprowadzono Ciebie do pionu - tam nie pozwala siĂŞ na uÂżywanie epitetĂłw ktĂłre to powszechnie iuzywasz na tym forum w stosunku do katolikĂłw ponadto Âżada siĂŞ odpowiedzialnoÂści za sÂłowa i gÂłoszone tezy - i masz rozwiÂązanie "zagadki". JeÂżeli uwaÂżasz inaczej to podam Ci pewne okreÂślenia ktĂłrych uÂżywaÂłaÂś na tym forum i poproszĂŞ abys tam je zastosowaÂła. Na efekt nie trzeba bĂŞdzie dÂługo czekaĂŚ...

Lepszy gorszy, a moÂżemy siĂŞ umĂłwiĂŚ, Âże dany czÂłowiek jest inny. ;D
Tak jak kaÂżdy czÂłowiek jest na innym poziomie tzw rozwoju ;D
Tak jak kaÂżdy czÂłowiek inaczej zareaguje na tÂą sama informacjĂŞ 8)
MogĂŞ tylko oczywiÂście pisaĂŚ za  siebie i to robiĂŞ.
Ka¿da ocena jaka by nie by³a wp³ywa na jakoœÌ odebranej informacji :P
ZresztÂą krĂłtko mogĂŞ opowiedzieĂŚ coÂś wÂłasnego od siebie.
Pewien rodzaj zarozumiaÂłoÂści kazaÂł mi dawniej szukaĂŚ potwierdzenia tego co wiem u innych ezoterykĂłw.
ZauwaÂżyÂłem to wiĂŞc rozkodowaÂłem zneutralizowaÂłem ...jak zwaÂł tak zwaÂł.
ZaakceptowaÂłem przede wszystkim siebie takiego jakim jestem, nawet mojÂą nadwagĂŞ ;D
CĂłz nie czuje teraz potrzeby odwiedzenia drugiego tzw ezoteryka a jeÂżeli juÂż to w celach czysto towarzyskich ;)
AkceptujÂąc siebie zaakceptowaÂłem drugiego czÂłowieka takim jakim jest nawet easta mimo Âże go  nie ma ;D
Wychodzê za p³ot w³¹czam przys³owiowego czuja i przechodz¹ca obok kobieta odpowiada mi na pytanie lub potwierdza jakiœ mój wniosek. ;D
SÂłucham co do mnie drugi myÂśli
SÂłucham co do mnie drugi czuje
SÂłucham co do mnie drugi mĂłwi.
SÂłucham jak drugi mnie odbiera
SÂłucham nawet jak czegoÂś jestem pewien tak jak np szacownÂą ptak, ktĂłra twierdzi, Âże kaÂżdy moÂże siĂŞ zmieniĂŚ ;D
Hm do tej pory uwaÂżaÂłem tzw wierchuszkĂŞ za ,,straconych" no i teraz nie jestem juÂż tego taki pewien.
Dodam jeszcze, Âże teraz odkÂąd akceptuje drugiego, staÂłem siĂŞ ogĂłlnie lubiany czy to w pracy czy na wsi.
KaÂżdego traktuje indywidualnie wiĂŞc indywidualnie staram siĂŞ z nim wypracowaĂŚ moje relacje i robiĂŞ to sam bo ilekroĂŚ kogoÂś poproszĂŞ o pomoc dostaje wskazĂłwkĂŞ iÂż to byÂła niewÂłaÂściwa decyzja ;D
Jest takie miejsce w którym bardzo g³êboko mam czy ktoœ jest tym czy tamtym bo ka¿dy jest potrzebny i to, ¿e go spotykam na swojej drodze nie jest dzie³em przypadku ;D
pa ;D

Zazwyczaj ma³o wiemy o ¿ydowskich œwiêtach warto wiêc przeczytaÌ opowieœÌ ¯ydów o nich, zaczniemy od ¯ydowskiego Nowego roku , który bêdzie juz za 10 dni.
JakoÂś data ta koresponduje z zakoĂączeniem napÂływy kolejnego wielkich energii na ziemiĂŞ, moÂże przypadek?

Kiara :) :)



ROSZ HA-SZANA (ROSZ HASZANA)
¯YDOWSKI NOWY ROK - DZIEÑ S¡DU. DNIA 16 WRZE¦NIA (2012 ROKU), W NIEDZIELÊ, PO ZACHODZIE S£OÑCA, WRAZ Z NASTANIEM PIERWSZEGO DNIA MIESI¡CA TISZRI, ZACZYNA SIÊ ROK 5773
szofar.jpg   

Rosz ha-Szana (dos³ownie: g³owa roku) jest ¿ydowskim œwiêtem, które najbardziej ze wszystkich ¿ydowskich œwi¹t wykracza w swoim g³êbokim sensie tak¿e poza sprawy ¿ydowskie i poza judaizm. Jest œwiêtem, którego sens jest uniwersalny, bo dotyczy ca³ej ludzkoœci.

Takie œwiêta, jak np. Pesach (Wyjœcie z Egiptu), czy Szawuot (otrzymanie Tory) nawi¹zuj¹ do najwa¿niejszych wydarzeù w historii ¯ydów i wy³¹cznie ¯ydów. Rosz ha-Szana nie dotyczy ¿adnego wydarzenia zwi¹zanego bezpoœrednio i szczególnie z ¯ydami (choÌ nawi¹zuje m.in. do narodzin i poœwiêcenia [zwi¹zania - Akedat Jicchak] Izaaka). Jest to œwiêto upamiêtniaj¹ce zakoùczenie Boskiej Kreacji, a dok³adnie jej szósty dzieù, w którym stworzony zosta³ cz³owiek. Cz³owiek, który przecie¿ nie by³ ¯ydem, ale praojcem wszystkich ludzi.

Pierwsz¹ wa¿n¹ spraw¹ jest fakt, ¿e nie jest to upamiêtnianie stworzenia œwiata w sensie fizycznym - galaktyk, gwiazd, planet, oceanów, zwierz¹t, ale pojawienia siê istoty ludzkiej. Oznacza to, ¿e w³aœnie dopiero stworzenie cz³owieka - jedynego tworu Boskiej Kreacji uczynionego "wed³ug istoty Boga" - dope³ni³o œwiat czyni¹c go ukoùczonym i sensownym. Dlatego Rosz ha-Szana - pierwszy dzieù miesi¹ca tiszri (tiszrej) - rozpoczynaj¹cy kolejny rok w historii œwiata, jest w rzeczywistoœci rocznic¹ przypadaj¹c¹ o piêÌ (metaforycznych) dni (epok stwarzania) póŸniej, ni¿ ustanowione zosta³y podstawy œwiata materialnego.

DrugÂą waÂżnÂą cechÂą tego ÂświĂŞta jest to, Âże Âżydowski Nowy Rok obchodzony jest zupeÂłnie inaczej niÂż Nowy Rok w wiĂŞkszoÂści kultur. Nie jest okazjÂą do radosnej celebracji, alkoholu i zabawy. Jest Dniem SÂądu. Przygotowania do tego dnia trwajÂą juÂż w miesiÂącu elul poprzedzajÂącym ÂświĂŞto - i polegajÂą na analizowaniu wÂłasnych uczynkĂłw, szczegĂłlnie tych zÂłych - skierowanych przeciwko ludziom i Bogu. Celem etycznym Rosz ha-Szana i nastĂŞpujÂącego po nim (dziesiÂątego dnia tiszri) Jom Kipur jest przeegzaminowanie wÂłasnego Âżycia, dostrzeÂżenie win, okazanie skruchy, przebÂłaganie Boga i skrzywdzonych bliÂźnich. Jest szczegĂłlnÂą cechÂą judaizmu, Âże Nowy Rok staje siĂŞ okazjÂą do rozliczenia swojego Âżycia, zanalizowania wÂłasnej postawy wobec Boga i ludzi.

Dni Rosz ha-Szana sÂą jednak dniami sÂądu nie wy³¹cznie nad ÂŻydami. BĂłg osÂądza wszystkie istoty i wszystkich ludzi na podstawie ich czynĂłw. DecydujÂą siĂŞ ich przyszÂłe losy. Dlatego dni pomiĂŞdzy Rosz ha-Szana a Jom Kipur,  nazywane sÂą Jamim Noraim (Dni grozy) lub Aseret Jemaj Teszuwa (DziesiĂŞĂŚ Dni Skruchy). W dzieĂą Rosz ha-Szana BĂłg otwiera KsiĂŞgi i zapisuje w nich przyszÂłoœÌ caÂłej ludzkoÂści - kaÂżdego czÂłowieka z osobna, wedÂług jego win i zasÂług.

Ostatni dzieĂą elul (erew Rosz ha-Szana), bĂŞdÂący jednoczeÂśnie ostatnim dniem starego roku, spĂŞdza siĂŞ na studiowaniu Tory i ÂżaÂłowaniu popeÂłnionych grzechĂłw. Uniwersalizm Rosz ha-Szana uzmysÂławiajÂą modlitwy, ktore trwajÂą tego dnia zazwyczaj aÂż do poÂłudnia. W modlitwie Szmone esre odmawianej na Rosz ha-Szana gÂłownym tematem jest wÂładza Boga nad caÂłym Âświatem i proÂśba, aby wszyscy ludzie uwierzyli w Boga i przestrzegali jego micwot (przykazaĂą).

W Szmone esre na Musaf odmawia siê trzy szczególne b³ogos³awieùstwa: Malchujot, Zichronot i Szofrot. Pierwsze z nich (dos³ownie: "W³adza królewska") omawia zwierzchnictwo Boga nad œwiatem, drugie ("Upamiêtnienia") - przypomina opiekê Boga nie tylko nad narodem Izraela, ale nad ca³¹ ludzkoœci¹, trzecie - przywo³uje otrzymanie Tory i dŸwiêk szofaru, który rozlega³ siê wówczas pod gór¹ Synaj.

DĂŞcie w szofar (rĂłg barani, znacznie rzadziej antylopy lub gazeli) jest przykazaniem Tory, ktĂłrego wypeÂłnienie nakazane jest w pierwszy dzieĂą Rosz ha-Szana. MĂŞdrcy ustanowili ten obowiÂązek rĂłwnieÂż w drugi dzieĂą ÂświĂŞta.  RolĂŞ dĂŞcia w szofar tak opisuje Rambam: " (micwa ta) pobudza nas  sÂłowami: "obudÂź siĂŞ, o uÂśpiony! SpĂłjrz na swoje czyny i wróÌ do Boga! Przypomnij sobie Kreatora - ty, ktĂłryÂś zapomniaÂł prawdy wÂłasnego istnienia, poÂświĂŞcajÂąc siĂŞ pró¿nym dziaÂłaniom Âżycia, ktĂłre nie mogÂą ci pomĂłc. Wejrzyj na swojÂą duszĂŞ! ZmieĂą swoje czyny i postĂŞpowanie na lepsze! OdstÂąp od niegodziwoÂści (...)"

Przed dĂŞciem w szofar i sÂłuchaniem dÂźwieku szofaru naleÂży zmĂłwiĂŚ specjalne modlitwy. JeÂżeli pierwszy dzieĂą Rosz ha-Szana przypada w Szabat, wĂłwczas nie wykonuje siĂŞ tej micwy. Drugi dzieĂą nigdy nie zbiega siĂŞ z Szabatem.


Rosz ha-Szana.

RozpoczĂŞcie: pierwszy dzieĂą miesiÂąca tiszri.

Czas trwania - 2 dni.

.......

 

Charakterystycznymi, tradycyjnymi potrawami na pierwszy wieczorny posiÂłek w Rosz ha-Szana sÂą dania symbolizujÂące nadziejĂŞ na udany, dostatni nowy rok:

- jabÂłka w miodzie, przed spoÂżyciem ktĂłrych wypowiada siĂŞ sÂłowa:  "niech bĂŞdzie TwojÂą wolÂą, aby obdarzyĂŚ nas dobrym, udanym rokiem"

- gÂłowa ryby. NaleÂży przed jej jedzeniem powiedzieĂŚ : "Niech bĂŞdzie TwojÂą wolÂą, abyÂśmy szli na czele, a nie z tyÂłu"

- owoc granatu, przed jedzeniem ktĂłrego trzeba powiedzieĂŚ : "Niech bĂŞdzie TwojÂą wolÂą, aby nasze zasÂługi byÂły tak liczne, jak pestki granatu"


Ponadto na Rosz ha-Szana popularne sÂą miĂŞdzy innymi:

- okrÂągÂłe challot (chaÂłki) symbolizujace zrĂłwnowaÂżone, harmonijne Âżycie w nowym roku

- challot w ksztaÂłcie ptakĂłw symbolizujÂące modlitwy, lecÂące w niebo jak na ptasich skrzydÂłach

- miĂłd, w ktorym tradycyjnie macza siĂŞ challot

- ciasto miodowe (lekach)

 

Kliknij: ÂŻyczenia noworoczne, Szofar, Dobrzy umierajÂą, Jom Kipur
...

Jak nale¿y rozumieÌ stwierdzenie, ¿e Bóg stworzy³ œwiat w szeœÌ dni i mia³o to miejsce mniej ni¿ szeœÌ tysiêcy lat temu?

Oczywiœcie dni, w które Bóg stwarza œwiat, symbolizuj¹ epoki rozwoju, a z punktu widzenia naszej wspó³czesnej wiedzy jasne jest, ¿e nie oznaczaj¹ wcale dos³ownych dni.

Po pierwsze: to wcale nie Âświat zostaÂł stworzony – wedÂług Tory – okoÂło szeœÌ tysiĂŞcy lat temu, ale neszama – w pewnym uproszczeniu „dusza czÂłowieka”, czyli istoty, ktĂłrÂą nauka nazywa homo sapiens. Bo to byÂł tylko ostatni, koĂącowy etap stwarzania Âświata. Wbrew obiegowym przeÂświadczeniom Rosz Haszana (pierwszy dzieĂą miesiÂąca tiszri – Âżydowski Nowy Rok) upamiĂŞtnia nie dosÂłownie „poczÂątek Âświata”, ale wÂłaÂśnie moment uksztaÂłtowania ludzkiej duszy. Od chwili stworzenia czÂłowieka moÂżemy liczyĂŚ lata. Nim zostaÂł powoÂłany do Âżycia czÂłowiek, czas pozostawaÂł – rzecz jasna – poza ludzkim doÂświadczeniem, bo Stwarzanie trwaÂło nie lata, ale umowne „dni” (czyli nieznane nam odcinki czasu).

MoÂżemy rozumieĂŚ te dni dosÂłownie (i taki poglÂąd bywaÂł niegdyÂś dominujÂący), ale bardziej logiczne byÂłoby traktowanie ich jako epok stwarzania Âświata, ktĂłre mogÂły trwaĂŚ nieodgadniony i ogromnie dÂługi czas, a wcale nie dwudziestoczterogodzinny dzieĂą (takie stanowisko jest obecne w judaizmie od setek lat).

DzieĂą to przecieÂż nic innego niÂż odcinek czasu od zachodu do zachodu sÂłoĂąca (jeden obrĂłt Ziemi dokoÂła wÂłasnej osi), wiĂŞc jak moÂżemy rozumieĂŚ dosÂłownie dzieĂą stwarzania, jako dzieĂą od zachodu do zachodu sÂłoĂąca, skoro sÂłoĂące zostaÂło umieszczone na firmamencie  – wedÂług zapisu w ksiĂŞdze Bereszit – dopiero czwartego dnia?

Dlatego, aby oddaÌ sprawiedliwoœÌ obliczeniom Tory, do prawie szeœciu tysiêcy lat istnienia ostatecznie ukszta³towanego homo sapiens, musimy dodaÌ okres trwania szeœciu symbolicznych etapów tworzenia, wystarczaj¹cych do ustanowienia wszechœwiata i ¿ycia na naszej planecie.

Nale¿y pamiêtaÌ, ¿e Tora zosta³a sformu³owana w jêzyku i przy pomocy aparatu pojêciowego, które musia³y byÌ zrozumia³e dla ludzi ¿yj¹cych wówczas, gdy zosta³a og³oszona pod gór¹ Synaj (ok. 1250 rok p.n.e.). Jej tekst siêga³ wiêc po metaforykê, po jêzyk symboliczny, a nie po nieistniej¹cy jêzyk nieistniej¹cej jeszcze wówczas nauki. Dlatego wyró¿nia siê kilka poziomów interpretowania Tory (pszat, remez, drasz, sod) i jej dos³owne, literalne odczytywanie nie jest nigdy wystarczaj¹ce. W czasach, gdy nauka w sensie wspó³czesnym nie istnia³a, w judaizmie pojawia³o siê czêsto literalne odczytywanie Tory, jakkolwiek warto zauwa¿yÌ, ¿e ju¿ œredniowieczni mêdrcy (zw³aszcza Rambam) zwracali uwagê, ¿e historia Stwarzania nie powinna byÌ odczytywana dos³ownie. Uczeù Nachmanidesa, rabin Jicchak z Akko, czo³owy kabalista trzynastowieczny, ocenia³ wiek wszechœwiata na oko³o 15 miliardów lat, co jest zaskakuj¹co bliskie wspó³czesnym ustaleniom naukowym.

..............


nowoœÌ:

ZOBACZ NASZ¡ WIZYTÓWKÊ NA FACEBOOKU

i do³¹cz do nas
Taszlich.jpg
ÂŻydzi odmawiajÂący Taszlich w Rosz ha-Szana na obrazie Aleksandra Gierymskiego. 1884.


Taszlich to nazwa modlitwy i jednoczeÂśnie zwiÂązanego z niÂą zwyczaju.

W pierwszy dzieĂą ÂświĂŞta Rosz ha-Szana naleÂży odmĂłwiĂŚ modlitwĂŞ-bÂłogosÂławieĂąstwo Taszlich po  zakoĂączeniu Minchy, ale przed zachodem sÂłoĂąca. WedÂług Miszny Berury, jeÂżeli pierwszy dzieĂą przypada w Szabat, Taszlich naleÂży odmĂłwiĂŚ w drugi dzieĂą Rosz ha-Szana (ten nigdy nie wypada w Szabat).

Jednak ÂŻydzi sefardyjscy zawsze odmawiajÂą Taszlich pierwszego dnia, dbajÂąc, aby nie zabraĂŚ modlitewnikĂłw na miejsce odmawiania modlitwy, bo przenoszenie przedmiotĂłw jest w Szabat zabronione.

Taszlich sk³ada siê z próœb o uwolnienie nas z grzechów, o umo¿liwienie powrotu do Boga oraz ¿ycia etycznego, zgodnego z przykazaniami.

Nazwa "Taszlich" ("wrzucisz") odwoÂłuje siĂŞ do wersetu z KsiĂŞgi Micheasza (Micha 7:19): "Wetaszlich bimeculot jam kol chatotam ("I wrzucisz  wszystkie ich grzechy w otchÂłanie morza").

Ponadto, Midrasz opowiada, ¿e gdy Awraham wyruszy³ do góry Morija, aby z³o¿yÌ w oddaniu Jicchaka, omal nie uton¹³ w nurtach rzeki. Zawo³a³ wówczas, zwracaj¹c siê do Boga: "Ratuj, bo wody siêgaj¹ mego serca". Odmawiaj¹c Taszlich nad wod¹ przypomina siê zas³ugê "Zwi¹zania Jicchaka" (Akedat Jicchak).

Aby odmówiÌ tê modlitwê nale¿y wiêc pójœÌ nad wodê (morze, rzeka, studnia, jezioro, staw, nawet mykwa). Popularny zwyczaj nakazuje w trakcie modlitwy "wyrzuciÌ" wszystkie grzechy minionego roku do wody, czyli - najczêœciej - opró¿niÌ kieszenie ze znajduj¹cych siê tam okruchów symbolizuj¹cych grzechy.

***


KsiĂŞgi ÂŻycia - rzecz jasna - nie naleÂży traktowaĂŚ w sposĂłb dosÂłowny. KsiĂŞga ÂŻycia i KsiĂŞga ÂŚmierci nie sÂą Bogu konieczne, aby decydowaĂŚ losy kaÂżdego czÂłowieka i BĂłg nie potrzebuje zapisywaĂŚ ludzkich imion w tych ksiĂŞgach. Samo okreÂślenie "KsiĂŞga ÂŻycia" wziĂŞte jest z PsalmĂłw (69:29): "Niech zostanÂą wymazani z KsiĂŞgi ÂŻycia [ÂŻywych] i niech nie bĂŞdÂą zapisani razem ze Sprawiedliwymi", ale tradycyjna wizja Boga prowadzÂącego ewidencjĂŞ ludzkich losĂłw w ksiĂŞgach jest wytworem Âżydowskiego folkloru.

W Talmudzie jest mowa o trzech symbolicznych ksiĂŞgach: ludzie, ktĂłrych dobre uczynki sÂą oczywiste zostajÂą zapisani natychmiast w KsiĂŞdze ÂŻycia; ci, ktĂłrzy  przekroczyli miarĂŞ zÂła w swoim Âżyciu - w KsiĂŞdze ÂŚmierci; natomiast wszyscy pozostali zostajÂą sklasyfikowani jako beinonim ("po Âśrodku", "pomiĂŞdzy") i ich los zostaje przesÂądzony pomiĂŞdzy Rosz ha-Szana i Jom Kippur.

Wedle Âżydowskiej tradycji, wspó³czeÂśnie wszyscy ÂŻydzi powinni uwaÂżaĂŚ siĂŞ za beinonim. StÂąd  dni pomiĂŞdzy Rosz ha-Szana a  ÂświĂŞtem Jom Kippur majÂą tak wielkie znaczenie. SÂą to Dni Skruchy (Aseret Jemej Teszuwa). BĂłg podejmuje ostatecznÂą decyzjĂŞ.  Ludzkie postĂŞpowanie  w czasie tych dni moÂże mieĂŚ na tĂŞ decyzjĂŞ wpÂływ.

Nie moÂżna odpokutowaĂŚ grzechĂłw, ktĂłre popeÂłnione zostaÂły przeciw innemu czÂłowiekowi, chyba Âże on sam udzieli ich przebaczenia (Joma 85b). Dlatego przed Jom Kippur istnieje obowiÂązek poproszenia o przebaczenie skrzywdzonych i naprawienie - na ile to moÂżliwe - wyrzÂądzonych krzywd.

Rambam tak pisze o rozliczaniu swojego postĂŞpowania wobec ludzi, w  dziele Hilchot teszuwa: „Skrucha i Jom Kippur umoÂżliwiajÂą otrzymanie przebaczenia jedynie za takie grzechy, jak spoÂżywanie niekoszernego poÂżywienia, odbywanie zabronionych stosunkĂłw seksualnych itd., ktĂłre sÂą wykroczeniami przeciwko Bogu. Grzechy polegajÂące na wyrzÂądzeniu komuÂś krzywdy, grzechy przeklinania, kradzieÂży itd. – ktĂłre sÂą wystĂŞpkami przeciwko bliÂźniemu, nie mogÂą byĂŚ przebaczone tak dÂługo, jak dÂługo ich sprawca nie dokona caÂłkowitego zadoœÌuczynienia wobec tego, kto jest poszkodowany, a w dodatku – przeprosi za swĂłj wystĂŞpek. Nawet jeÂżeli zapÂłaciÂłby caÂłkowitÂą sumĂŞ zadoœÌuczynienia, nadal zobowiÂązany jest do wyznania poszkodowanemu swojej winy i poproszenia go o przebaczenie. TakÂże wĂłwczas, gdy ktoÂś zaledwie sprawiÂł komuÂś przykroœÌ swoimi sÂłowami, musi go przeprosiĂŚ i wynagrodziĂŚ mu to, co zrobiÂł, aby uzyskaĂŚ przebaczenie.  JeÂżeli ten, komu wyrzÂądzona zostaÂła krzywda, nie chce wybaczyĂŚ temu, ktĂłry go skrzywdziÂł, to wĂłwczas winny  musi poprosiĂŚ skrzywdzonego po raz drugi, w obecnoÂści trzech jego przyjació³. Gdy skrzywdzony wci¹¿ nie chce udzieliĂŚ przebaczenia, naleÂży ponownie prĂłbowaĂŚ w obecnoÂści szeÂściu, a póŸniej – dziewiĂŞciu  jego przyjació³ – i jeÂśli wĂłwczas nie zdecyduje siĂŞ przebaczyĂŚ, winny moÂże go zostawiĂŚ i odejœÌ. Ten, kto nie chce przebaczyĂŚ – jest grzesznikiem”.


***

 
Tak jak obserwujemy i analizujemy stan paĂąstwa, w ktĂłrym mieszkamy i Âświata,  tak jak oceniamy ich postĂŞp i ich zmagania - moÂżemy i powinniÂśmy ÂśledziĂŚ stan naszego wÂłasnego Âżycia. Nie jedynie w wymiarze progresu materialnego, zdobywania wiedzy i umiejĂŞtnoÂści, ale czegoÂś najwaÂżniejszego: stanu naszego istnienia w wymiarze g³êbi i wraÂżliwoÂści.

Rabin David Lapin

http://the614thcs.com/26.529.0.0.1.0.phtml



********


new year 5773 Phillipa & Sandy

http://www.youtube.com/watch?v=QWbcAk7HsI4


Niech Âżyje Âżycie!

Jezus nie byl zydem, tak jak i krol David nie byl zydem :)
Jezus byl mesjaszem i Bogiem ...
wlasnie chodzi o to umniejszenie ego , arka przymierza itd :)

Tak , tak ... Jezus nie byÂł ÂŻydem ( byÂł ChiĂączykiem?) tak samo jak ja nie jestem PolkÂą tylko EskimoskÂą.

ObserwujĂŞ od pewnego czasu duÂży regres u ludzi na polu ezoterycznym... zastanawiam siĂŞ jakie sÂą tego przyczyny?

Kiara :) :)

Bez z³oœliwoœci, ale mo¿e przyczyn¹ jest Twój zbyt sztywny i nie nad¹¿aj¹cy za zmianami filtr obserwacyjny?

Co powinno rosn¹Ì na polu ezoterycznym? Same 'eteryczne' roœlinki, zasiane przez
ezoterycznych ‘wielkich nauczycieli’ ?   ;)

Jezus genetycznie i duchowo nie byl zydem-izraelita , zwiazanym z prawem mojzeszowym (aramejczycy, filistyni , fenicjanie tez nie byli zydami :), czy Murzynka mowiaca po Polsku jest Polka?:)

Tak, jak najbardziej. JeÂśli jedno z rodzicĂłw jest Polakiem, a na domiar wszystkiego urodziÂł/a siĂŞ w naszej ziemi, to jak najbardziej jest PolkÂą.

Co zaÂś tyczy siĂŞ Jezusa, chyba musisz pogodziĂŚ siĂŞ z faktem, Âże jednak byÂł ÂŻydem. ;)

Jezus byÂł Âżydem i urodziÂł siĂŞ jako wyznawca religii judaistycznej .Dopiero chrzest w Jordanie udzielony mu przez Jana Chrzciciela , byÂł tym punktem zwrotnym w ktĂłrym ,,otworzyÂły siĂŞ niebiosa i daÂł siĂŞ sÂłyszeĂŚ ,gÂłos ojca  -Oto syn mĂłj ,jego sÂłuchajcie!,,

BÂł on prawomocny aby ustanowiĂŚ nowÂą religiĂŞ ,religiĂŞ chrzeÂścijaĂąskÂą.
Matka jego byÂła rĂłwnieÂż  ÂżydĂłwkÂą ,ale o jej chrzcie pismo ÂświĂŞte nie wspomina ( przynajmniej ja siĂŞ nie spotkaÂłam z takÂą informacjÂą )

OgĂłlnie powstaÂło chrzeÂścijaĂąstwo i nikt tam (pismo ÂświĂŞte) nie wspomina o jakiejÂś innej religii .
Dlatego trudno zrozumieÌ k³ótnie tych wszystkich od³amów ,które powsta³y w wyniku nieporozumieù i sprzecznych interesów o to ,która z nich jest ta prawdziwa .
Religia jest tylko elementem i drogÂą do doskonalenia siĂŞ czÂłowieka w jego wĂŞdrĂłwce .NaleÂży do krĂŞgu ,,mandali ,, w ktĂłrej zawierajÂą siĂŞ wszelkie elementy i czynniki prowadzÂące czÂłowieka w jego poszukiwaniach .SÂą jak drogowskazy np. mogÂą to byĂŚ takie elementy jak :literatura ,pisma ezoteryczne lub religijne ,wszelka wiedza dostĂŞpna na ziemi ,filmy ,teatr ,piosenki itp. oraz czynnoÂści takie jak : studia ,medytacje , rozmyÂślania ( wolnomyÂśliciele)  praktyki religijne ,spoÂłeczne ,angaÂżowanie siĂŞ w ró¿ne akcje ,badania naukowe ,rozwijanie myÂśli  dawnych filozofĂłw ,tÂłumaczenia i wyjaÂśniania np.mitĂłw ,wierzeĂą ,obrzÂądkĂłw itp.
Nale¿y to wszystko do mandali doskona³oœci ,kiedy cz³owiek pomyœlnie dojdzie do wyznaczonego celu -niszczy ,,mandalê,, czyli jednym dmuchniêciem lub ruchem odsuwa to co ju¿ jest nie potrzebne . mo¿na te¿ w taki sam sposób wyjaœniÌ uk³adanie ,,domina ,, robi siê jak¹œ karko³omn¹ konstrukcjê ,¿eby póŸniej jednym ruchem po³o¿yÌ domino i zniszczyÌ to co siê budowa³o .
Wszystko czemuÂś sÂłuÂży ,jeÂżeli nie ma racjonalnego wytÂłumaczenia ,naleÂży  to tÂłumaczyĂŚ w kategorii symbolu .
Do zadania naszego naleÂży odkrycie ,czemu sÂłuÂży ten symbol .

CzÂłowiek doskonaÂły ,taki ktĂłry swojÂą pracÂą i naukÂą pokonaÂł karmiczne dÂługi i jest wyzwolonym czÂłowiekiem ,nie podlegajÂącym  prawom karmy ,nigdy nie bĂŞdzie siĂŞ spieraÂł ktĂłra z religii jest ta prawdziwa ,poniewaÂż juÂż jej nie potrzebuje ( prawda ,droga ,Âżycie ) on juÂż skorzystaÂł z niej z szacunkiem ,w czasie swojej wĂŞdrĂłwki ,ktĂłrej juÂż nie podlega ( istota doskonaÂła ,ktĂłra nie k³óci siĂŞ ,nie spiera ,nie awanturuje ,po prostu  jest i nic wiĂŞcej nie musi robiĂŚ ,ani nie czuje potrzeby udowadniana  czegokolwiek ,poniewaÂż bĂŞdzie widaĂŚ jak na dÂłoni ,Âże jest doskonaÂła i nikt jej kÂłamstwa nie zarzuci.)












9
9

coz ja uwazam ze nie byl :), to tak jakby wmawiac np litwinon ze sa Polakami..:)
to jak w matrixsie albo ktos duchowo odstaje od obowiazujacych trendow albo jest z nimi jak babilon i zion to nie jest to samo :)

Prawda pochodzi od Boga i nie ma nic wspĂłlnego z Matrixami ,ziomami ani innymi pokrĂŞtnymi  wymysÂłami .
WymysÂły te maja pewne elementy zapoÂżyczone ,z dawnej wiedzy ezoterycznej i religijnej ,ale w sumie sÂą chaosem ,nieuporzÂądkowanym i obrosÂłym nowoczesnÂą filozofiÂą .Za duÂżo tam przemocy ,krzyku i awantur ,co z wyÂższÂą inteligencjÂą nie ma nic wspĂłlnego .
BĂłg jest miÂłoÂściÂą ,znaczy to ,Âże posiada wysokÂą kulturĂŞ i etykĂŞ ,zrozumienie i spokĂłj .
Ja na przykÂład nie ,chciaÂłabym znaleŸÌ siĂŞ  nagle w Âświecie przemocy ,poÂścigĂłw i efektĂłw ,,specjalnych ,,jakimi okraszone sÂą nowoczesne filmy ,ktĂłre majÂą ambicjĂŞ wyjaÂśniania wyÂższej rzeczywistoÂści .

babilon i zion to realne byty :) a jestes w swiecie matrixa czy  chcesz czy nie :) wazne jest z czym sie utozsamiasz..

(http://www3.jjc.edu/ftp/wdc11/msmith/IMAGES/tokyo%20(9).jpg)


(http://2.bp.blogspot.com/_nWjcPHRJPes/SdT-Iq7BSSI/AAAAAAAAAD8/DsPIpkAYYIE/S1600-R/illuminati-dollar.jpg)

ByĂŚ moÂże ,Âże jestem w jakiejÂś maÂło przeze mnie postrzeganej rzeczywistoÂści ,ale pragnĂŞ kultury  i bardziej etycznych stosunkĂłw miĂŞdzyludzkich .
Te pokazywane nam w filmach inne rzeczywistoÂści, tak bardzo po¿¹dane przez dzisiejszych mÂłodych ludzi  ,sÂą dla mnie zbyt chaotyczne i denerwujÂące .CiÂągÂła szarpanina ,walki ,poÂścigi  ,kto by to wytrzymaÂł na dÂłuÂższy dystans .

Rozumiem doskonale czemu s³u¿y w ten sposób ukazywana rzeczywistoœÌ ,¿e jest to przewa¿nie walka o dobro i sprawiedliwoœÌ ,tylko sposoby zdobywania tych dóbr s¹ ra¿¹co sprzeczne z moim oczekiwaniem .

jest tak-
1. paradygmat dualistycznego Âświata- ciÂągÂła walka dobra ze zÂłem
2. caÂła produkcja Hollywood podtrzymuje ten program
3. to celowo jest tak pokazywane aby wzbudzaĂŚ w ludziach niepokĂłj/strach, itd.- wtedy Âłatwiej o kontrolĂŞ.
z tym, Âże program dobiega koĂąca. :)

PoznaĂŚ ÂŻydĂłw to poznaĂŚ Judaizm i zrozumieĂŚ ich tradycje spowodowane tokiem myÂślenia, sÂą piĂŞkne , dobre i mÂądre co wcale nie znaczy iÂż wszyscy ÂŻydzi sÂą tacy.

Przed ÂŚwiĂŞtem  Noworocznym, Rosz ha-Szana  zacznijmy od rachunku sumienia ( analizy siebie i swojego postĂŞpowania, nie cudzego wÂłasnego), a nastĂŞpnie wymodelujmy tak swoje Âżycie Âżeby w kolejnym roku byÂło doskonalsze i piĂŞkniejsze.

Kiara.  :) :)


KSIÊGA ¯YCIA

pytanie od ZB :


Czym jest  KsiĂŞga ÂŻycia, o ktĂłrej mĂłwi siĂŞ w czasie ÂświĂŞta Rosz ha-Szana?

Jom_Kippur.jpg
Jom Kipur.
Isidor Kaufmann (1853-1921)
odpowiedÂź :

KsiĂŞgi ÂŻycia - rzecz jasna - nie naleÂży traktowaĂŚ w sposĂłb dosÂłowny. KsiĂŞga ÂŻycia i KsiĂŞga ÂŚmierci nie sÂą Bogu konieczne, aby decydowaĂŚ losy kaÂżdego czÂłowieka i BĂłg nie potrzebuje zapisywaĂŚ ludzkich imion w tych ksiĂŞgach. Samo okreÂślenie "KsiĂŞga ÂŻycia" wziĂŞte jest z PsalmĂłw (69:29): "Niech zostanÂą wymazani z KsiĂŞgi ÂŻycia [ÂŻywych] i niech nie bĂŞdÂą zapisani razem ze Sprawiedliwymi", ale tradycyjna wizja Boga prowadzÂącego ewidencjĂŞ ludzkich losĂłw w ksiĂŞgach jest wytworem Âżydowskiego folkloru.

W Talmudzie jest mowa o trzech symbolicznych ksiĂŞgach: ludzie, ktĂłrych dobre uczynki sÂą oczywiste zostajÂą zapisani natychmiast w KsiĂŞdze ÂŻycia; ci, ktĂłrzy  przekroczyli miarĂŞ zÂła w swoim Âżyciu - w KsiĂŞdze ÂŚmierci; natomiast wszyscy pozostali zostajÂą sklasyfikowani jako beinonim ("po Âśrodku", "pomiĂŞdzy") i ich los zostaje przesÂądzony pomiĂŞdzy Rosz ha-Szana i Jom Kippur.

Wedle Âżydowskiej tradycji, wspó³czeÂśnie wszyscy ÂŻydzi powinni uwaÂżaĂŚ siĂŞ za beinonim. StÂąd  dni pomiĂŞdzy Rosz ha-Szana a  ÂświĂŞtem Jom Kippur majÂą tak wielkie znaczenie. SÂą to Dni Skruchy (Aseret Jemej Teszuwa). BĂłg podejmuje ostatecznÂą decyzjĂŞ.  Ludzkie postĂŞpowanie  w czasie tych dni moÂże mieĂŚ na tĂŞ decyzjĂŞ wpÂływ.

Nie moÂżna odpokutowaĂŚ grzechĂłw, ktĂłre popeÂłnione zostaÂły przeciw innemu czÂłowiekowi, chyba Âże on sam udzieli ich przebaczenia (Joma 85b). Dlatego przed Jom Kippur istnieje obowiÂązek poproszenia o przebaczenie skrzywdzonych i naprawienie - na ile to moÂżliwe - wyrzÂądzonych krzywd.

Rambam tak pisze o rozliczaniu swojego postĂŞpowania wobec ludzi, w  dziele Hilchot teszuwa: „Skrucha i Jom Kippur umoÂżliwiajÂą otrzymanie przebaczenia jedynie za takie grzechy, jak spoÂżywanie niekoszernego poÂżywienia, odbywanie zabronionych stosunkĂłw seksualnych itd., ktĂłre sÂą wykroczeniami przeciwko Bogu. Grzechy polegajÂące na wyrzÂądzeniu komuÂś krzywdy, grzechy przeklinania, kradzieÂży itd. – ktĂłre sÂą wystĂŞpkami przeciwko bliÂźniemu, nie mogÂą byĂŚ przebaczone tak dÂługo, jak dÂługo ich sprawca nie dokona caÂłkowitego zadoœÌuczynienia wobec tego, kto jest poszkodowany, a w dodatku – przeprosi za swĂłj wystĂŞpek. Nawet jeÂżeli zapÂłaciÂłby caÂłkowitÂą sumĂŞ zadoœÌuczynienia, nadal zobowiÂązany jest do wyznania poszkodowanemu swojej winy i poproszenia go o przebaczenie. TakÂże wĂłwczas, gdy ktoÂś zaledwie sprawiÂł komuÂś przykroœÌ swoimi sÂłowami, musi go przeprosiĂŚ i wynagrodziĂŚ mu to, co zrobiÂł, aby uzyskaĂŚ przebaczenie.  JeÂżeli ten, komu wyrzÂądzona zostaÂła krzywda, nie chce wybaczyĂŚ temu, ktĂłry go skrzywdziÂł, to wĂłwczas winny  musi poprosiĂŚ skrzywdzonego po raz drugi, w obecnoÂści trzech jego przyjació³. Gdy skrzywdzony wci¹¿ nie chce udzieliĂŚ przebaczenia, naleÂży ponownie prĂłbowaĂŚ w obecnoÂści szeÂściu, a póŸniej – dziewiĂŞciu  jego przyjació³ – i jeÂśli wĂłwczas nie zdecyduje siĂŞ przebaczyĂŚ, winny moÂże go zostawiĂŚ i odejœÌ. Ten, kto nie chce przebaczyĂŚ – jest grzesznikiem”.


***

 
Tak jak obserwujemy i analizujemy stan paĂąstwa, w ktĂłrym mieszkamy i Âświata,  tak jak oceniamy ich postĂŞp i ich zmagania - moÂżemy i powinniÂśmy ÂśledziĂŚ stan naszego wÂłasnego Âżycia. Nie jedynie w wymiarze progresu materialnego, zdobywania wiedzy i umiejĂŞtnoÂści, ale czegoÂś najwaÂżniejszego: stanu naszego istnienia w wymiarze g³êbi i wraÂżliwoÂści.

Rabin David Lapin

WiĂŞcej na temat Rosz ha-Szana


http://the614thcs.com/40.1463.0.0.1.0.phtml

O, Kiaro, widzĂŞ, Âże znowu jesteÂś "specjalistkÂą" od ZydĂłw i judaizmu, czy wobec tego mĂłgÂłbym teraz uzyskaĂŚ odpowiedzi na wczeÂśniej postawione pytania? Pyatnia przed ktĂłrymi wczesniej uciekÂłaÂś, zasÂłaniajÂąc siĂŞ tym Âże prezentujesz jednak wÂłasne poglÂądy na Judaizm i ZydĂłw a nie wiedzĂŞ - odsyÂłaÂłaÂś mnie do nich...

SÂądzĂŞ iÂż moÂżesz zadaĂŚ swoje pytanie pod tym adresem; http://the614thcs.com/pytania.phtml
 , a uzyskasz bardzo wyczerpujÂąca odpowiedz od osoby naprawdĂŞ doskonale znajÂącej temat.

Moja znajomoœÌ go nie jest wystarczaj¹ca do udzielania autorytatywnych odpowiedzi we wszystkim o co jestem pytana.
Odwagi zatem.

***********


Wiêcej szczegó³ów o tradycjach w Rosz ha Szana mo¿na znaleŸÌ w tym tekœcie.


ROSZ HA-SZANA 5773

Symbole Rosz ha-Szana: szofar, jabÂłka, miĂłd, wino, granaty, srebrny kubek kiduszowy. Fot. Gilabrand



    Jak brzmiÂą po hebrajsku tradycyjne Âżyczenia noworoczne (na Rosz ha-Szana)?

odpowiedÂź :

Leszana towa tikatewu wetehatemu (liczba mnoga) = ObyÂście byli zapisani (w KsiĂŞdze ÂŻycia) i opieczĂŞtowani na dobry rok

Leszana towa tikatew wetahatem (liczba pojedyĂącza, gdy zwracamy siĂŞ do mĂŞÂżczyzny)

Leszana towa tikatewi wetehatemi (liczba pojedyĂącza, gdy zwracamy siĂŞ do kobiety)

OdpowiedÂź na takie Âżyczenia to : Gam atem = To samo dla ciebie

ÂŻyczenia takie wypowiada siĂŞ tradycyjnie w okresie poprzedzajacym Rosz ha-Szana i w dwa dni ÂświĂŞta, ale juÂż nie w okresie pomiĂŞdzy Rosz ha-Szana i Jom Kipur. Wtedy skÂłada siĂŞ Âżyczenia: Gemar Chatima Towa (w skrĂłconej wersji: Gemar Tow) = ObyÂś  byÂł ostatecznie opieczĂŞtowany (w KsiĂŞdze  ÂŻycia) na dobre.

...

Rosz ha-Szana, czyli Âżydowski Nowy Rok, obchodzony jest przez pierwsze dwa dni miesiÂąca tiszri, ktĂłry jest siĂłdmym miesiÂącem. To tak, jakby  laicki, "administracyjny" Nowy Rok obchodziĂŚ pierwszego i drugiego dnia lipca, zamiast w styczniu.

Pierwszym miesiÂącem w kalendarzu hebrajskim jest wiosenny miesiÂąc nisan. MiesiÂąc, w ktĂłrym ÂŻydzi wyszli z niewoli egipskiej i stali siĂŞ narodem. WyjÂście z Egiptu upamiĂŞtnia ÂświĂŞto Pesach.

Natomiast Nowy Rok (Rosz ha-Szana to dos³ownie "g³owa roku") przypadaj¹cy w tiszri, czyli w miesi¹cu póŸnego lata lub wczesnej jesieni, jest rocznic¹ stworzenia œwiata, a precyzyjniej: cz³owieka.

Lata w kalendarzu Âżydowskim nie sÂą liczone od Âżadnego specyficznie "Âżydowskiego" wydarzenia w historii. Jest to ÂświĂŞto symbolicznie upamiĂŞtniajÂące zakoĂączenie Boskiej Kreacji, a dokÂładnie jej szĂłsty dzieĂą, w ktĂłrym stworzony zostaÂł czÂłowiek. CzÂłowiek, ktĂłry przecieÂż nie byÂł ÂŻydem, ale symbolicznym praojcem wszystkich ludzi.

Istotny jest fakt, ¿e nie jest to upamiêtnianie stworzenia œwiata w sensie fizycznym - galaktyk, gwiazd, planet, oceanów, zwierz¹t, ale pojawienia siê istoty ludzkiej. Oznacza to, ¿e w³aœnie dopiero stworzenie cz³owieka - jedynego tworu Boga uczynionego "wed³ug istoty Boga" - dope³ni³o œwiat czyni¹c go ukoùczonym i sensownym. Dlatego Rosz ha-Szana - pierwszy dzieù miesi¹ca tiszri - rozpoczynaj¹cy kolejny rok w historii œwiata, jest w rzeczywistoœci rocznic¹ przypadaj¹c¹ o piêÌ (metaforycznych) "dni" (epok stwarzania) póŸniej, ni¿ ustanowione zosta³y podstawy œwiata materialnego.


ÂŚwiĂŞto Rosz ha-Szana zaczyna siĂŞ wieczorem 16 wrzeÂśnia 2012. BĂŞdzie to poczÂątek roku 5773 Âżydowskiego kalendarza.

Kliknij: wiĂŞcej o Rosz ha-Szana

http://the614thcs.com/26.1753.0.0.1.0.phtml

Kiara :) :)

Kiara
PozwolĂŞ sobie dodaĂŚ, Âże wypowiedzi tzw autorytatywne z zaÂłoÂżenia sÂą na zamkniĂŞty i sprawdzony temat, wtedy gdy nie moÂżna podwaÂżyĂŚ informacji, wiedzy w nich zawartych np Âżelazo tonie.
Niestety sÂą tacy zÂłoto ustni, ktĂłrzy uwaÂżajÂą Âże.... ;D
Có¿ ich prawo ;D
to pa ;D

songo ,czy wiesz coÂś na temat ,,koĂąca ,,? Bardzo mnie to interesuje ,gdyÂż Âświat obecny postrzegam jako nie potrzebny mi do niczego .Zawsze lubiÂłam zaglÂądaĂŚ za zasÂłonĂŞ naszej rzeczywistoÂści  .Ta moja fascynacjÂą zaczĂŞÂła siĂŞ w chwili gdy bĂŞdÂąc w towarzystwie ,nagle pomyÂślaÂłam o swojej przyszÂłoÂści ,zadajÂąc sobie w duchu pytanie co mnie czeka ? Jaka bĂŞdzie moja przyszÂłoœÌ?
WTEDY UJRZAÂŁAM PRZED OCZAMI  CZARNÂĄ NIEPRZEJRZYSTÂĄ ZASÂŁONÊ .PowiedziaÂłam o tym gÂłoÂśno ,moim koleÂżankom ,poniewaÂż byÂłam tym dziwnie poruszona .

Moim skromnym zdaniem takie pytania zawsze poruszÂą kaÂżdego, kto utoÂżsamia siĂŞ ze swoim ciaÂłem fizycznym.
KaÂżdy jest inny wiĂŞc dla kaÂżdego co innego.
MogĂŞ wiĂŞc z wÂłasnego doÂświadczenia powiedzieĂŚ, Âże ja zacz¹³em od pytania  - Kim jestem?
Jak mi przyszÂło, Âże CzÂłowiekiem to zadaÂłem pytanie a co to znaczy, Âże jest siĂŞ CzÂłowiekiem.
Jak przysz³a odp na to pytanie to zacz¹³em zadawaÌ nastêpne.
Oczywiœcie mo¿na zadaÌ pytanie : Jaka bêdzie przysz³oœÌ mojego fizycznego przejawu (cia³a) :)
Có¿ niew¹tpliwie bêdzie to u¿ywka dla intelektu i ego :)
to pa :)

  PrzyjmujĂŞ Twoje wyjaÂśnienie ,jest logiczne i interesujÂące .

To kolejne ÂświĂŞto Âżydowskie w krĂłtkim czasie od poprzedniego, dla mnie zrozumienie jego duchowego znaczenia  ma wiĂŞkszy niÂż materialny wymiar.


SUKOT 5773



Jakie jest przesÂłanie ÂświĂŞta Sukot (NamiotĂłw)?


Corocznie mieszkanie przez siedem dni w zbudowanym wÂłasnymi rĂŞkoma prowizorycznym szaÂłasie wprowadza waÂżnÂą poprawkĂŞ do naturalnej, ludzkiej tendencji przywiÂązywania siĂŞ do miejsca, w ktĂłrym siĂŞ Âżyje. ÂŚwiĂŞto Sukot zdaje siĂŞ mĂłwiĂŚ ÂŻydom od tysiĂŞcy lat: "nie zapuszczajcie nadmiernych korzeni, szczegĂłlnie na wygnaniu". Przez tysiÂące lat ÂŻydzi budowali w diasporze swoje domy i niezwykle wspaniaÂłe cywilizacje  i bogate kultury wyrastaÂły z nich i wokó³ nich. Jednak, poza Izraelem, zarĂłwno te Âżydowskie domy jak i cywilizacje okazywaÂły siĂŞ niezwykle nietrwaÂłe, przemijajÂące - zdmuchiwaÂły je z powierzchni ziemi nowe siÂły dochodzÂące do wÂładzy. CzĂŞsto naiwna wiara w stabilnoœÌ Âżydowskich domĂłw prowadziÂła ÂŻydĂłw do samooszukiwania siĂŞ i zaprzeczania rzeczywistoÂści aÂż do momentu, gdy byÂło juÂż za póŸno na ucieczkĂŞ.


Przes³anie to ma tak¿e ogólnoludzki wymiar: "nie przywi¹zujcie siê do murów, pod³óg, œcian i sufitów. One wszystkie nie s¹ warte naszego zaufania. Niezale¿nie, jak zadomowieni, bezpieczni i ustabilizowani jesteœmy w naszym codziennym ¿yciu, powinniœmy zdawaÌ sobie sprawê z tego, jak krucha jest ta stabilizacja i jak z³udne jest dawane przez ni¹ bezpieczeùstwo."

...


W roku 2012 (5773), Sukot zaczyna siĂŞ po zachodzie sÂłoĂąca w niedzielĂŞ - 30 wrzeÂśnia.


WiĂŞcej o Sukot

http://the614thcs.com/37.1756.0.0.1.0.phtml

***********

ÂŚwiĂŞto szaÂłasĂłw.... a, czym jest szaÂłas i co on reprezentuje dla czÂłowieka? Jest domem, domem nie trwaÂłym , zmiennym zarĂłwno w budowie , nie posiadajÂącym staÂłego miejsca.

Ja zrozumienie intencji tego œwiêta odnoszê do domu Duszy , DOMEM Duszy jest cia³o Cz³owieka, ono tez jest bardzo nietrwa³e i tak naprawdê nie ma swojego sta³ego miejsca lokalizacji bowiem ca³y czas jesteœmy w drodze poznawania i przekszta³cania siebie, czyli ci¹g³ych zmian. Ka¿dy dzieù przynoœ nam innego JA zupe³nie ró¿nego ni¿ dnia poprzedniego , bogatszego o wiedzê wczoraj.

CiaÂło materialne , Dom Duszy  ma fraktalne odniesienie do domu w ktĂłrym Âżyje czÂłowiek, z pozoru tan dom jest stabilny , przywiÂązujemy siĂŞ do niego naszymi nawykami, ale tak naprawdĂŞ nie ma nic staÂłego i nie powinno byĂŚ nic waÂżniejszego od dobra zamieszkujÂącego ten DOM czyli dal ciaÂła Ludzkiego to Dusza , a dla domu materialnego to CzÂłowiek. Powinno siĂŞ szanowaĂŚ materie i zachowywaĂŚ wÂłaÂściwe relacje miĂŞdzy niÂą a jej czasowym wÂłaÂścicielem ale nigdy nie stawiaĂŚ jej dobra ponad dobrem Duszy i CzÂłowieka , ona nigdy nie powinna nas ograniczaĂŚ ni zniewalaĂŚ swojÂą wartoÂściÂą.

Charakterystyczny jest teÂż   czas korzystna z tego przejÂściowego domu oraz ÂświĂŞta poprzedzajÂące to ÂświĂŞto.
Czas to siedem dni czyli cyfra zwiÂązana  z materiÂą , siedem jest depozytem wiedzy caÂłkowitej na temat Âświata materialnego , po siĂłdemce przychodzi 8 czas ÂświĂŞtowania wyjÂścia poza ograniczenia "materialnego domu", czyli stania siĂŞ wÂładcÂą materii.
Gdy CzÂłowiek dokona takiego czynu  ÂświĂŞtuje , bo posiada juz nowy dom dla swojej Duszy, zaczyna swoje Âżycie w kolejnym nowym cyklu wiedzy i szczĂŞÂścia.

Bynajmniej ja tak odczytuje sens duchowy wiedzy przekazanej przez symbolikĂŞ tego ÂświĂŞta.
ÂŚwiĂŞta ÂŻydĂłw niosÂą w sobie bardzo g³êboki przekaz wiedzy duchowej ( moÂże nie przez wszystkich zauwaÂżanej) ale powtarzanej w tradycji ich kontynuowania  dajÂą moÂżliwoœÌ ÂŻydom otwierajÂącym w sobie wiĂŞkszÂą g³êbie duchowÂą ich peÂłniejsze zrozumienie i przeÂżywanie.
S¹ one mo¿liwoœci¹ niezapomnienia dla przysz³ych pokoleù prawdziwej wiedzy ukrytej w ziarnie prawdy zdeponowanym w g³êbi ich znaczenia.
Przekaz wiedzy przez symbol tego ÂświĂŞta   ÂłÂączy siĂŞ siĂŞ bezpoÂśrednio ze zdarzeniami czasĂłw ostatecznych , bowiem w tym momencie dokonujemy wyjÂścia z naszego dawnego domu ( dotychczasowego ciaÂła materialnego) jak siĂŞ okazuje z pozoru tylko trwaÂłego i niezmiennego i wejÂścia do Nowego Domu Duszy, Nowego CiaÂła  Materialnego  ( 8 dzieĂą czyli czas wiedzy i darĂłw StwĂłrcy) ciaÂła zÂłotego , Âświetlistego.
Oczekiwanie ÂŻydĂłw na ten moment jest dÂługa bardzo i trudnÂą  wĂŞdrĂłwkÂą (z wieloma tragediami w ich dziejach) z peÂłnym zaufaniem do StwĂłrcy iÂż on nastÂąpi. Obecny czas jest darem StwĂłrcy dla nas wszystkich   ( bo MY Wszyscy Ludzie jesteÂśmy jak i ÂŻydzi DzieĂŚmi StwĂłrcy oczekujÂącymi w wĂŞdrowce Âżycia na ten przecudny dar) , przepowiednie realizuj siĂŞ StwĂłrca nie zapomniaÂł o ÂŻydach, wszystko siĂŞ wypeÂłni.


Kiara :) :)


********


SUKOT ( ¦WIÊTO NAMIOTÓW )


1 paÂździernika (poniedziaÂłek) jest w roku 2012 (5773) pierwszym peÂłnym dniem ÂświĂŞta Sukot. ÂŚwiĂŞto rozpoczyna siĂŞ po zachodzie sÂłoĂąca poprzedniego dnia (30 wrzeÂśnia, w niedzielĂŞ).

"Ale na piĂŞtnasty dzieĂą siĂłdmego miesiÂąca zbierzecie plon z ziemi, bĂŞdziecie obchodziĂŚ obchĂłd Boga przez siedem dni. Pierwszego dnia powstrzymacie siĂŞ od pracy i Ăłsmego dnia powstrzymacie siĂŞ od pracy. I weÂźmiecie sobie pierwszego dnia owoc cytrusowego drzewa, liÂście palmy, ga³¹zkĂŞ mirtu i wierzby znad potoku. I bĂŞdziecie siĂŞ radowaĂŚ przed Bogiem, waszym Bogiem, przez siedem dni. I bĂŞdziecie je obchodziĂŚ, obchĂłd dla Boga, przez siedem dni w roku. Jest to wieczny bezwzglĂŞdny nakaz dla waszych pokoleĂą, Âże bĂŞdziecie obchodzic go w siĂłdmym miesiÂącu. Przez siedem dni bĂŞdziecie ÂżyĂŚ w sukot (szaÂłasach). KaÂżdy urodzony w Jisraelu i konwertyta bĂŞda ÂżyĂŚ w sukot, po to, Âżeby twoje pokolenia wiedziaÂły, Âże sprawiÂłem, iÂż synowie Jisraela bĂŞdÂą w sukot, gdy ich wywiodÂłem z  ziemi Micraim (Egiptu). Ja jestem BĂłg, wasz BĂłg" (Wajikra/ Ks. KapÂłaĂąska, 23:39-43).

ÂŚwiĂŞto Sukot, nakazane w powyÂższych wersetach w Torze, zaczyna siĂŞ piĂŞĂŚ dni po Jom Kipur. O ile Jom Kipur jest ÂświĂŞtem, podczas ktĂłrego nastĂŞpuje zakoĂączenie okresu duchowego zag³êbienia siĂŞ w analizie swojego postĂŞpowania i dokonywania teszuwy (skruchy), o tyle Sukot jest ÂświĂŞtem powrotu ze Âświata wewnĂŞtrznego do Âświata fizycznego, a jednoczeÂśnie jest ÂświĂŞtem radosnym. Jest to bowiem jedyne ÂświĂŞto nazywane zman simchatenu  - czyli "czasem naszej radoÂści".

Jest to jedno z trzech ÂŚwiÂąt Pielgrzymich (Szalosz Regalim), wiĂŞc w czasach przed zburzeniem ÂŚwiÂątyni odbywaÂły siĂŞ w Jerozolimie wielkie uroczystoÂści. Obchody te nazywane byÂły simchat beit haszoewa (radoÂściÂą wydobywania wody), poniewaÂż kaÂżdego dnia wyciÂągano wodĂŞ ze studni Sziloach i polewano niÂą oÂłtarz. Przed ÂŚwiÂątyniÂą trwaÂły taĂące i zbiorowe Âśpiewy tysiĂŞcy pielgrzymĂłw. W traktacie Suka (51b) czytamy: "kto nie widziaÂł simchat beit haszoewa, nie widziaÂł w swoim Âżyciu prawdziwej radoÂści".

FizycznoœÌ tego œwiêta jest oczywista: przez 10 dni pomiêdzy Rosz ha-Szana a Jom Kipur cz³owiek analizowa³ siebie, swoje duchowe wnêtrze, a teraz ma zbudowaÌ sza³as pod go³ym niebem. Wielki kontrast! Ju¿ nie zastanawianie siê nad swoimi grzechami, ale nad tym, jakie ga³êzie bêd¹ najbardziej u¿yteczne i sk¹d je zdobyÌ.

WidaĂŚ w tym wyraÂźnie cel: powrĂłt od skrajnej duchowoÂści do peÂłnego - a wiĂŞc realizujÂącego siĂŞ w praktycznym dziaÂłaniu - czÂłowieczeĂąstwa i ociÂągniĂŞcie wewnĂŞtrznej rĂłwnowagi, bo przecieÂż budowanie suki to tylko niezbĂŞdne zabiegi, aby wypeÂłniĂŚ micwĂŞ: mieszkaĂŚ w szaÂłasie przez siedem dni. A mieszkajÂąc widzieĂŚ nad sobÂą Âświat: gwiazdy i planety i ksiĂŞÂżyc (przez dach szaÂłasu musi daĂŚ siĂŞ zobaczyĂŚ niebo!).

Sukot byÂło pierwotnie ÂświĂŞtem rolniczym: po zwiezieniu ostatnich zbiorĂłw z pĂłl (Szemot 23:16). Budowa szaÂłasu, w ktĂłrym trzeba mieszkaĂŚ przez te dni, nie upamiĂŞtnia Âżadnego pojedynczego, historycznego wydarzenia, ale caÂłe 40 lat, podczas ktĂłrych wĂŞdrujÂący po pustyni Izraelici mieszkali w szaÂłasach. ( WyjÂątkiem jest tu opinia Gaona z Wilna, ktĂłry uwaÂżaÂł, Âże 15 dnia tiszri Izraelici zaczĂŞli budowaĂŚ Miszkan, czyli Namiot Wyznaczonych CzasĂłw).

"MieszkaĂŚ"  halachicznie oznacza "jeœÌ i spaĂŚ". SzaÂłas ma byĂŚ wzniesiony pod goÂłym niebem, powinien mieĂŚ nie mniej niÂż trzy Âściany (mogÂą byĂŚ wykonane z drewna lub p³ótna), a dach (schach) musi byĂŚ zrobiony z materia³ów, ktĂłre wyrastajÂą z ziemi (ga³êzie, sitowie, trzciny, liÂście palmowe) i sÂą od niej oddzielone (odciĂŞte). Pierwszej nocy trzeba koniecznie zjeœÌ w suce nie mniej niÂż kawaÂłek chleba (kezajit - wielkoÂści duÂżej oliwki).

Mieszkanie w suce (szaÂłasie) to jednak nie tylko przeÂżycie fizyczne. To takÂże doÂświadczenie duchowe. Przypomina ludziom, Âże naturalny ludzki odruch przywiÂązywania siĂŞ do miejsca, w ktĂłrym siĂŞ mieszka, jest b³êdem. Mieszkanie, dom, sprzĂŞty i urzÂądzenia domowe uÂłatwiajÂące Âżycie i dostarczajÂące rozrywki - nie sÂą warte naszego zaufania. Gdy Izraelici wĂŞdrowali przez pustyniĂŞ, BĂłg otaczaÂł ich "ObÂłokiem ChwaÂły". Mieszkanie przez siedem dni w suce - prowizorycznym szaÂłasie - ma postawiĂŚ waÂżne pytanie:  czy niezaleÂżnie, jak zadomowieni, bezpieczni i ustabilizowani jesteÂśmy w naszym codziennym Âżyciu, nie powinniÂśmy postrzegaĂŚ tych wszystkich jego aspektĂłw, jako rĂłwnieÂż czegoÂś prowizorycznego, a tylko opiekĂŞ Boga - jako rzecz naprawdĂŞ istotnÂą i trwa³¹?

WaÂżnÂą micwÂą (przykazaniem) w ÂświĂŞto Sukot jest tzw. "branie lulawu". Lulaw jest to ga³¹Ÿ palmy, ale okreÂślenie "branie lulawu" dotyczy  owocu etrogu (podobny do cytryny) i ga³êzi palmowej  (palma daktylowa) powiÂązanej w bukiet z trzema ga³¹zkami mirtu (hadasim) i dwiema ga³¹zkami wierzby (arawot) ( w sumie sÂą to tzw. cztery gatunki - arba minim). Micwa "brania lulawu" polega na wziĂŞciu  w prawÂą dÂłoĂą wiÂązanki ga³¹zek, a w lewÂą - etrogu. NaleÂży je trzymaĂŚ tak, aby stykaÂły siĂŞ ze sobÂą i odmĂłwiĂŚ bÂłogosÂławieĂąstwo:

"Aszer kideszanu bemicwotaw weciwanual netilat lulaw" (Ten, ktĂłry uÂświĂŞciÂł nas Swoimi przykazaniami i ktĂłry nakazaÂł nam braĂŚ lulaw).

Nastêpnie trzeba w specjalny, rytualny sposób potrz¹sn¹Ì wszystkimi roœlinami.
Lulaw.jpg


Symbolika czterech gatunkĂłw roÂślin jest wyjaÂśniana na wiele sposobĂłw. Jedna z interpretacji widzi w nich symbol jednoÂści narodu Âżydowskiego i indywidualnej jednoÂści  kaÂżdego czÂłowieka: etrog reprezentuje serce, lulaw - krĂŞgosÂłup, hadasim - oczy, awarot - usta.  Inna koncepcja mĂłwi o etrogu jako symbolu mĂŞdrcĂłw dokonujÂących dobrych czynĂłw,  lulawie - mĂŞdrcĂłw, ktĂłrzy nie wcielajÂą swoich nauk etycznych w Âżycie, hadasim -  niewyksztaÂłconych sprawiedliwych, a  awarot -  niewyksztaÂłconych ludzi, ktĂłrzy nie czyniÂą dobra. Te cztery symbole stanowiÂą razem metaforĂŞ spoÂłecznoÂści Izraela.


Œwiêto Sukot trwa siedem dni, zaczyna siê 15 dnia tiszri, koùczy 21 dnia tego miesi¹ca. Pierwszy dzieù jest jom tow (ca³kowite œwiêto) w Izraelu, w diasporze jest nim równie¿ 16 dzieù miesi¹ca tiszri. W te dni nie wolno wykonywaÌ pracy. Pozosta³e dni to chol chamoed (pó³œwiêta) - szeœÌ dni w Izraelu i piêÌ poza Izraelem.


Nastêpnego dnia po Sukot jest odrêbne, pe³ne œwiêto Szemini Aceret (w Izraelu obchodzi siê tak¿e tego dnia Simchat Tora; w diasporze RadoœÌ Tory obchodzona jest dzieù póŸniej).


Z czego powinien byĂŚ zrobiony szaÂłas na Sukot?


Zgodnie z Âżydowskim prawem religijnym, Âściany szaÂłasu (suki) mogÂą byĂŚ zrobione z jakiegokolwiek materiaÂłu trwaÂłego. JeÂżeli jest to p³ótno, to musi byĂŚ ono naciÂągniĂŞte na prĂŞty, pomiĂŞdzy ktĂłrymi odlegÂłoœÌ nie powinna przekraczaĂŚ trzech tefachim (ok. 24-27 cm)*. Natomiast schach (dach) suki musi byĂŚ sporzÂądzony z materia³ów, ktĂłre wyrastajÂą z ziemi. MuszÂą byĂŚ one  trwale od³¹czone od swojego podÂłoÂża. JednoczeÂśnie nie mogÂą byĂŚ to  te przedmioty "wyrastajÂące z ziemi", ktĂłre mogÂą staĂŚ siĂŞ rytualnie nieczyste (a wiĂŞc do budowy dachu nie wolno stosowaĂŚ narzĂŞdzi drewnianych lub ich fragmentĂłw, a takÂże elementĂłw mebli, skrzyĂą, drabin. Podobnie dach nie moÂże byĂŚ wykonany z owocĂłw lub warzyw). Dach moÂżna sporzÂądziĂŚ po prostu z ga³êzi. Halachicznie kaÂżdy gatunek drzewa lub krzewu jest dopuszczalny, podobnie jak trzcina lub sitowie.


SzaÂłas musi znajdowaĂŚ siĂŞ pod goÂłym niebem. Musi mieĂŚ co najmniej trzy Âściany, ale zalecane jest zbudowanie szaÂłasu o czterech Âścianach. SzaÂłas musi mieĂŚ wymiary co najmniej siedem na siedem tefachim, a wysokoœÌ jego Âścian nie moÂże byĂŚ mniejsza niÂż  10 tefachim. Dach musi byĂŚ umieszczony takÂże na co najmniej tej wysokoÂści.


Dach musi pokrywaÌ wiêkszoœÌ powierzchni sza³asu tak, aby rzucany przez niego cieù by³ zawsze wiêkszy od czêœci oœwietlonej s³oùcem.


* Tefach (szerokoœÌ piêœci) wynosi 8 cm (wed³ug opinii Chajima Nae), 9 cm (wed³ug opinii Moszego Fensteina) lub 9.6 cm (wed³ug opinii Chazon Isz).
Lulaw.jpg
ChÂłopiec z lulawem.
Autor: Isidor Kaufmann (1853-1921)


"Tymczasowe mieszkania"


JesteÂśmy teraz w okresie w ktĂłrym wypada wiele ÂświÂąt. ZbliÂża siĂŞ juÂż kolejne - Sukot. Sukot znaczy po hebrajsku "szaÂłasy" albo, jeÂśli ÂściÂślej, "tymczasowe mieszkania". Dziwne, prawda? Dlaczego mamy ÂświĂŞto, ktĂłre nazywa siĂŞ "tymczasowe mieszkania"?

W Talmudzie odnajdujemy dyskusjê miêdzy Rabinami, na temat pierwotnej przyczyny obchodzenia œwiêta Sukot. Wed³ug Rabina Eliezera jest to wspominanie "anenej kawod" - "chmur chwa³y", które otacza³y i chroni³y naszych przodków w czasie wêdrowania przez pustyniê, po wyzwoleniu z niewoli w Egipcie. Wed³ug Rabina Akiwy u Ÿróde³ œwiêta Sukkot le¿¹ w istocie sza³asy w których ¿yli nasi przodkowie w czasie wêdrówki po pustyni.

Dyskusja naszych Rabinów dotyka g³êbszej kwestii, ni¿ widaÌ na pierwszy rzut oka. Rabin Eliezer i Rabin Akiwa tak naprawdê w swojej dyskusji zadaj¹ pytanie: czym jest cud? Wed³ug Rabina Eliezera odpowiedŸ jest prosta: cud to zjawisko nadprzyrodzone. Rabin Akiwa prawdopodobnie by siê zgodzi³, ¿e zjawisko nadprzyrodzone jest cudem, ale wed³ug niego najwiêkszym cudem jest si³a zaufania jakie ¿ydowski naród pok³ada w Bogu. Ten fakt, ¿e nasi przodkowie, po 210 latach niewolnictwa, zaufali Bogu na tyle, ¿e wyszli na Jego rozkaz na pustyniê, do miejsca bez wody i bez ¿ycia i tam za³o¿yli tymczasowe sza³asy. To wydarzenie jest wed³ug Rabina Akiwy najwiêkszym cudem zwi¹zanym z Sukkot.

Dyskusja naszych Rabinów pokazuje Ich odmienne pogl¹dy na istotê judaizmu, siêgaj¹ce g³êboko i stanowi¹ce znakomity materia³ do przemyœleù.

S³owo suka przychodzi ze s³owa s'chach. S'chach jest nazw¹ dachu suki. Dach suki musi byÌ zrobiony z czegoœ, co roœnie z ziemi: ga³êzi, liœci, itp. Z drugiej strony koszerny dach suki nie mo¿e byÌ szczelny. Musi byÌ przez niego widoczne niebo i gwiazdy. Musi dawaÌ wiêcej cienia ni¿ przepuszczaÌ s³oùca, ale s³oùce i powietrze musz¹ mieÌ dostêp do wnêtrza sza³asu. Dach suki definiuje jego tymczasowoœÌ - œciany sza³asu mog¹ byÌ jednolite i szczelne. To tak jakby Bóg wymaga³ od nas, abyœmy na tydzieù wyszli z naszych bezpiecznych domów i ¿yli pod niebem, ¿ebyœmy odczuli jak bardzo jesteœmy od Niego bezpoœrednio zale¿ni.

OdnoÂśnie Âściany suki - w samym wyglÂądzie sÂłowa po hebrajsku jest wskazĂłwka, jak majÂą wyglÂądaĂŚ Âściany koszernej suki. W Biblii sÂłowo suka pisze siĂŞ nastĂŞpujÂąco: samech, kaf, hej. Pierwsza literka, samech, ma cztery "Âściany" (jest zamkniĂŞta z czterech stron). Tak wiĂŞc najlepiej, jeÂśli suka bĂŞdzie zbudowana z czterech Âścian.

Nastêpna literka, kaf, ma tylko trzy "œciany". Suka z trzech œcian jest te¿ koszerna. Ostatnia literka, hej, ma tylko dwie i pó³ "œciany". W najgorszym wypadku, jeœli nie ma innej mo¿liwoœci, istnieje mo¿liwoœÌ zbudowania koszernej suki jedynie z dwóch i pó³ œciany. (Muszê podkreœliÌ, ¿e powy¿szy opis jest bardzo ogólny, w istocie jest du¿o innych szczegó³owych wskazówek na temat budowy koszernej suki. Osoba która chce sama j¹ zbudowaÌ, musi siê skontaktowaÌ ze swoim Rabinem.) Mo¿na postulowaÌ, ¿e powód stopniowego zmieszania poziomu koszernoœci sza³asu razem ze stopniowym obni¿eniem stabilnoœci jego œcian jest zwi¹zany z tym, ¿e tymczasowoœÌ suki ma byÌ wyra¿ona w jego dachu, a nie w œcianach.

KolejnÂą istotnÂą kwestiÂą jest czas obchodzenia Sukot. Logicznym byÂłoby ÂświĂŞtowaĂŚ Sukot po Pesach, po ÂświĂŞcie exodusu, kiedy nasz narĂłd wyszedÂł z niewoli w Egipcie na pustyniĂŞ. Dlaczego Tora nam kaÂże ÂświĂŞtowaĂŚ Sukot teraz a nie wczeÂśniej? Talmud odpowiada, Âże w okresie Pesach (kwiecieĂą/ maj) nie moÂżna by stwierdziĂŚ, czy siedzi siĂŞ w szaÂłasie dla wypeÂłnienia micwy siedzenia w nim, czy siĂŞ siedzi w szaÂłasie dla przyjemnoÂści, bo jest gorÂąco na ulicy. Dlatego Tora "przeniosÂła" ÂświĂŞtowanie Sukot na jesieĂą, kiedy nikt dla przyjemnoÂści nie siedzi na zewnÂątrz, w szaÂłasie.

Pok³adam nadziejê i b³ogos³awiê nam wszystkim, abyœmy wszyscy znaleŸli si³ê, aby osi¹gn¹Ì to co jest cudem wed³ug Rabina Akiwy - zaufanie do naszego Boskiego Ojca i w rezultacie otrzymaÌ to, co jest cudem wed³ug Rabina Eliezera - "chmury chwa³y", które ochroni¹ nas przez ca³e ¿ycie.


Gut Szabes und Gut Jontef - Szabat Szalom WeHag Sameach!


Wszystkiego dobrego i najlepszego.


Rabin Jicchak Rapoport



WypowiedÂź rabina za FÂŻP

http://the614thcs.com/26.883.0.0.1.0.phtml

Dla lepszego zrozumienia religij , kultury i tradycji ÂŻydĂłw polecam uwaÂżne i ze zrozumieniem przeczytanie tego tekstu.

*****

PRAWO A SENS
pytanie od KP :


ObserwujÂąc z dystansu niektĂłre reguÂły judaizmu i czytajÂąc na waszej stronie o ró¿nych przepisach dotyczÂących szabatu,  albo tego, czego nie wolno jeœÌ, albo nakazu odmawiania bÂłogosÂławieĂąstw itd, mam pytanie zasadnicze: jaki sens majÂą te wszystkie prawa? co z nich ma sensownego wynikaĂŚ?

Sofer1.jpg
odpowiedÂź :


Prawa religijne judaizmu postrzegane sÂą nie tylko przez ludzi nieobeznanych z tÂą religiÂą, ale takÂże zbyt czĂŞsto przez ludzi wyznajÂących judaizm, jako  coÂś, co uznaje siĂŞ za element  odwiecznej tradycji, ale na temat czego nie zadaje siĂŞ wnikliwych pytaĂą.  A przecieÂż religia ma byĂŚ mÂądroÂściÂą, nie nawykiem, a judaizm ceni pytania nie mniej od odpowiedzi.


Bowiem gdy przyjrzymy siĂŞ bliÂżej prawom religijnym, okaÂże siĂŞ,  Âże speÂłniajÂą one nie Âżadne magiczne, ale bardzo konkretne - i dajÂące siĂŞ wyjaÂśniĂŚ, zrozumieĂŚ i opisaĂŚ - funkcje na ró¿nych poziomach, nie sÂą celem samym w sobie, nie wziĂŞÂły siĂŞ znikÂąd, a stanowiÂąc esencjĂŞ judaizmu, sÂą takÂże skÂładnikiem jego filozofii wprowadzanej w praktyczne dziaÂłanie. DziaÂłanie, w ktĂłrym ma przede wszystkim sprawdzaĂŚ siĂŞ g³ówny cel tej religii: ksztaÂłtowanie lepszych ludzi, czyniÂących lepszym Âświat.

Wszystkie zasady religijnego prawa  judaizmu pomagajÂą w osiÂągniĂŞciu tego celu. ByÂłoby jednak caÂłkowitym absurdem i naiwnoÂściÂą oczekiwanie, Âże mechaniczne wypeÂłnianie przepisĂłw religijnego prawa i przykazaĂą automatycznie uczyni ludzi lepszymi. OznaczaÂłoby to, Âże prawo Âżydowskie ma w sobie jakÂą magicznÂą si³ê. OczywiÂście, tak nie jest. Prawa judaizmu tworzÂą system, ktĂłry trzeba poznaĂŚ, aby go zrozumieĂŚ. Tak jak trzeba poznaĂŚ jĂŞzyk, aby zrozumieĂŚ zapisany w nim tekst. Mechaniczne przestrzeganie praw religijnych – to jak czytanie na gÂłos  tekstu w niezrozumiaÂłym jĂŞzyku. WydobywajÂą siĂŞ dÂźwiĂŞki, ale co z nich dla nas wynika?

Aby zrozumieĂŚ, warto przyjrzeĂŚ siĂŞ rodzajom tych praw.  Istnieje wiele sposobĂłw kategoryzacji praw obowiÂązujÂących w judaizmie. Do najbardziej znanych nale¿¹ podziaÂły na:


    przykazania nakazujÂące [micwot ase] (na przykÂład nakaz szanowania rodzicĂłw).
    przykazania zakazujÂące [micwot lo taase] (na przykÂład zakaz mordowania).

oraz

    dotyczÂące relacji pomiĂŞdzy czÂłowiekiem a Bogiem [bein adam le-Makom] (np. prawa dotyczÂące modlitwy).
    dotyczÂące relacji pomiĂŞdzy czÂłowiekiem a czÂłowiekiem [bein adam le-chavero] (np. prawa dotyczÂące uczciwego postĂŞpowania w interesach).

a takÂże

    rozporzÂądzenia [chukim] (prawa bez wyraÂźnej praktycznej przyczyny, np. zakaz jedzenia miĂŞsa zwierzÂąt, ktĂłre nie posiadajÂą wymaganych cech przesÂądzajÂących o koszernoÂści).
    osÂądzenia  [miszpatim]  (prawa z wyraÂźnymi celami spoÂłecznymi, np. zakaz kradzieÂży).
    upamiĂŞtnienia [edujot] (prawa skoncentrowane na upamiĂŞtnianiu wydarzeĂą z przeszÂłosci, np. prawa dotyczÂące obchodzenia ÂświÂąt)


Istnieje tak¿e podzia³ praw na kategorie, który pozwala wyraŸnie zaobserwowaÌ, w jaki sposób prawa te maj¹ spe³niaÌ odmienne funkcje adresowane do ró¿nych aspektów osobowoœci cz³owieka i ró¿nego wymiaru jego dzia³aù. Podzia³ ten wykazuje wewnêtrzn¹ logikê systemu, który tworz¹ prawa religijne.


Wyró¿nia on cztery kategorie:


    Prawa refleksyjne, ktĂłrych celem jest duchowe podniesienie, udoskonalenie czÂłowieka, ktĂłry ich przestrzega.

mdl.jpg   
PrzykÂład: prawa dotyczÂące modlitwy. Modlitwa nie jest dla Boga. Modlitwa jest dla czÂłowieka, ktĂłry siĂŞ modli. Hebrajskie sÂłowo lehitpalel nie oznacza „prosiĂŚ” ani „zwracaĂŚ siĂŞ do Boga”. RdzeĂą tego sÂłowa – pe lamed lamed – znaczy „sÂądziĂŚ”, a nawet wprost „sprawdzaĂŚ”. Lehitpalel („modliĂŚ siĂŞ”) oznacza wiĂŞc „sÂądziĂŚ samego siebie”, „analizowaĂŚ, sprawdzaĂŚ siebie”. NiezaleÂżnie wiĂŞc, czy modlitwa jest proÂśbÂą, czy dziĂŞkczynieniem – zawsze celem jej nie jest uzyskanie jakiegoÂś przywileju, nie jakieÂś „coÂś za coÂś”, ale uczynienie z nas samych lepszych ludzi, dziĂŞki analizie wÂłasnego postĂŞpowania, chĂŞci jego doskonalenia i g³êbszego zrozumienia samych siebie oraz Âświata wokó³ nas, bo to ostatecznie najbardziej umoÂżliwia duchowy kontakt z Bogiem.

CzÂłowiek, ktĂłry regularnie oddaje siĂŞ modlitwie - czyli "sprawdza siebie samego" - Âświadomie zmienia siĂŞ pod wpÂływem tej czynnoÂści. Jej celem jest stanie siĂŞ lepszym w sensie etycznym, bo w modlitwie rozlicza siĂŞ przed Bogem, z tego, jakim dobrym, lub jakim zÂłym jest siĂŞ czÂłowiekiem.
   cicit1.jpg

NastĂŞpny przykÂład prawa refleksyjnego to nakaz noszenia cicit. Refleksyjny sens i cel tego prawa jest przedstawiony w Torze. W Bemidbar (15, 37-40) czytamy sÂłowa Boga skierowane do Moszego: „PrzemĂłw do synĂłw Jisraela i powiedz im pouczajÂąc ich: niech zrobiÂą dla siebie cicit na rogach swoich ubraĂą [i niech czyniÂą tak] przez [wszystkie] ich pokolenia. UmieszczÂą niĂŚ niebieskiej [weÂłny] w cicit w kaÂżdym rogu. To bĂŞdzie dla was cicit. Gdy go zobaczycie, bĂŞdziecie pamiĂŞtali o wszystkich przykazaniach Boga, ÂżebyÂście je wypeÂłniali i ÂżebyÂście nie pod¹¿ali za [szpiegami zÂłej skÂłonnoÂści, a sÂą nimi] wasze serca i wasze oczy, ktĂłre was zwodzÂą, i ÂżebyÂście pamiĂŞtali i wypeÂłniali wszystkie Moje przykazania i byli ÂświĂŞci dla waszego Boga”.

To przykazanie, ktĂłrego – jak widzimy – dokÂładne i racjonalne uzasadnienie znajduje siĂŞ w cytowanym powyÂżej wersecie Tory, nakazuje umieszczanie cicit („frĂŞdzli”) na ubraniach, aby pamiĂŞtaĂŚ 613 przykazaĂą Tory i postĂŞpowaĂŚ w kaÂżdej sytuacji zgodnie z nimi (podobny mechanizm psychologiczny wykorzystywany bywaÂł wĂłwczas, gdy komuÂś, kto ma tendencjĂŞ do zapominania, polecano zawiÂązywaĂŚ wĂŞzeÂł na chustce do nosa).

Nie inaczej wyglÂąda sprawa mezuzy. Nie jest to z pewnoÂściÂą Âżaden „amulet” czy "talizman" przynoszÂący powodzenie albo chroniÂący przed nieszczĂŞÂściem.

Tu chodzi o konkretny mechanizm psychologiczny. Gdy ÂŻyd wchodzi do swojego mieszkania, widzi mezuzĂŞ – jej widok przypomina mu o tym, jak powinien zachowywaĂŚ siĂŞ w domu, wobec swoich najbliÂższych, i jak wypeÂłniaĂŚ przykazania dotyczÂące relacji pomiĂŞdzy nim a Bogiem. Gdy wychodzi z domu – teÂż za kaÂżdym razem dostrzega mezuzĂŞ przy drzwiach i przypomina mu ona o wymaganiach etycznych, jakie Tora stawia jego zachowaniu wobec ludzi i Âświata, ktĂłry znajduje siĂŞ po drugiej stronie drzwi jego domu.

 


    Prawa etyczne (dotyczÂące bezpoÂśrednio etyki), ktĂłre zapewniajÂą moralne, sprawiedliwe traktowanie innych ludzi.


Niektóre z tych etycznych praw, jak na przyk³ad ostatnie szeœÌ z Dziesiêciu Przykazaù [Oœwiadczeù] (szanowanie rodziców, niemordowanie, niecudzo³o¿enie, niepope³nianie kradzie¿y, niesk³adanie fa³szywych zeznaù, niepo¿¹danie cudzej w³asnoœci) zosta³y przyjête - po tysi¹cleciach od ich sformu³owania w Torze - przez prawie ka¿d¹ cywilizacjê œwiata.

Znaczenie tych praw trudno przeceniÌ. Nawet ludzie, którzy nie maj¹ do czynienia z ¿adn¹ religi¹ monoteistyczn¹, akceptuj¹ te prawa, bo nale¿¹ one do najg³êbszych wartoœci uniwersalnych.

Nie wszyscy wiedzÂą jednak, Âże obowiÂązuje niezliczone mnĂłstwo innych Âżydowskich praw etycznych, regulujÂących sytuacje biznesowe, traktowanie starszych, opiekĂŞ nad sÂłabymi, przeÂśladowanymi, wdowami, sierotami, chorymi, obcymi, biednymi, ludÂźmi w ÂżaÂłobie, a takÂże postĂŞpowanie w kaÂżdej innej dziedzinie Âżycia, jak na przykÂład etyczne traktowanie zwierzÂąt.

Wynika to z faktu, ¿e w pojêciu judaizmu nie wystarcza niekrzywdzenie innych, aby byÌ dobrym cz³owiekiem. Nie czyni¹c z³a, zaledwie nie jest siê z³ym cz³owiekiem. Aby byÌ dobrym, trzeba - wed³ug judaizmu - nie byÌ biernym, ale aktywnie czyniÌ dobro. Najwa¿niejszym celem wszystkich ¿ydowskich praw jest stwarzanie dobrych ludzi. Prawa etyczne s³u¿¹ temu w sposób najbardziej bezpoœredni.

 


    Prawa dotyczÂące pojĂŞcia "ÂświĂŞtoÂści", ktĂłre stawiajÂą sobie za cel podniesienie dziaÂłaĂą ludzkich z poziomu podobieĂąstwa do zwierzĂŞcia, do poziomu podobieĂąstwa do Boga.

Szabat2.jpg   
Judaizm domaga siĂŞ, aby ÂŻydzi byli nie tylko moralnym, ale takÂże uÂświĂŞconym ludem: „BÂądÂźcie ÂświĂŞci, bo Ja, BĂłg, wasz BĂłg, jestem ÂświĂŞty” (Wajikra 19:2). Bowiem nie tylko etykÂą Âżyje czÂłowiek. Etyka umoÂżliwia czÂłowiekowi przetrwanie; natomiast d¹¿enie do ÂświĂŞtoÂści uszlachetnia jego Âżycie - uwznioÂśla, nadaje mu sens.

Celem praw œwiêtoœci jest czynienie œwiêtymi nie ludzi (skojarzenia z pojêciem œwiêtoœci znanym w katolicyzmie by³yby tu doœÌ myl¹ce), ale ludzkich zachowaù i dzia³aù. Cz³owiek jest stworzony "na obraz Boga", ale ma tak¿e wiele wspólnych cech ze zwierzêciem. Jest istot¹ "pogranicza" - ju¿ zaawansowanej kultury, ale jeszcze instynktu. To jedno z podstawowych ustaleù judaizmu w jego koncepcji cz³owieka.

WedÂług judaizmu czÂłowiek jest istotÂą o atrybutach jednoczeÂśnie boskich i zwierzĂŞcych. Posiada on umiejĂŞtnoœÌ rozró¿niania dobra i zÂła, ma potencjaÂł duchowy, ma wolnÂą wolĂŞ, ale jednoczeÂśnie ma ciaÂło, odczuwa bĂłl, podlega instynktom i jest Âśmiertelny. Zawieszony pomiĂŞdzy Âświatem fizycznym a duchowym, czÂłowiek moÂże albo zbliÂżaĂŚ siĂŞ do Boga rozwijajÂąc w sobie sferĂŞ duchowÂą, albo moÂże ÂżyĂŚ podobnie jak zwierzĂŞ. Zachowywanie siĂŞ wiĂŞc jak zwierzĂŞ przychodzi czÂłowiekowi naturalnie i z ÂłatwoÂściÂą, natomiast zachowywanie siĂŞ na obraz Boga – wymaga wiedzy, wysiÂłku, samokontroli. Doskonalenie siebie samego jest dla czÂłowieka w znacznym stopniu opanowywaniem instynktĂłw. To wÂłaÂśnie jest przyczynÂą tak wielu przykazaĂą rzÂądzÂących tymi zachowaniami czÂłowieka, ktĂłre sÂą zbliÂżone do zachowaĂą zwierzÂąt - to znaczy naturalnymi., wynikajÂącymi bezpoÂśrednio z ludzkiej biologii.

Judaizm zachowaniom takim absolutnie nie zaprzecza, ani ich teÂż nie potĂŞpia, ale usiÂłuje uÂświĂŞciĂŚ je poprzez prawa ÂświĂŞtoÂści.

CzynnoÂściami, ktĂłre w sposĂłb oczywisty dzielimy ze zwierzĂŞtami, jest zaspokajanie potrzeb fizycznych - np. jedzenie, picie i stosunki seksualne. Dlatego szczegĂłlnie wiele praw dotyczy tych sfer ludzkich dziaÂłaĂą.

MoÂżemy jeœÌ i angaÂżowaĂŚ siĂŞ w czynnoÂści seksualne tak, jak robiÂą to zwierzĂŞta. MoÂżemy teÂż nadawaĂŚ im wyÂższy wymiar. Nawet w niereligijnym Âżyciu zdajemy sobie sprawĂŞ zarĂłwno z naszej zdolnoÂści do zachowania siĂŞ jak zwierzĂŞ, jak i z niestosownoÂści takiego zachowania. Dlatego, na przykÂład, mĂłwimy, Âże ktoÂś „je jak Âświnia”, albo porĂłwnujemy czÂłowieka, ktĂłry ma wielu seksualnych partnerĂłw, do krĂłlika, czy kotki.

Np. prawa dotycz¹ce zaspokajania instynktu g³odu zawieraj¹ nakaz umycia r¹k (rytualnego oraz ze wzglêdów higienicznych) i odmówienia b³ogos³awieùstwa, a póŸniej wyg³oszenia b³ogos³awieùstwa-dziêkczynienia za pokarm. Inne przykazanie stwierdza wprost w czym rzecz, forumu³uj¹c jednoznaczny zakaz: "Nie wolno jeœÌ jak ¿ar³ok i pijak").

W sprawie czynnoœci zwi¹zanych z seksem, judaizm podobnie stara siê nadawaÌ wy¿szy sens temu, co jest w sposób naturalny zwi¹zane z ludzk¹ fizycznoœci¹. Prawo ¿ydowskie nie pozwala wiêc ¯ydowi anga¿owaÌ siê w czynnoœci seksualne w ka¿dym czasie, gdy pojawi siê ochota. Oboje ma³¿onkowie zobowi¹zani s¹ do powstrzymywania siê od seksualnych kontaktów przez pewien okres czasu ka¿dego miesi¹ca, a seks z ¿on¹ nie mo¿e odbywaÌ siê wbrew jej woli.

Gdy te warunki sÂą speÂłnione, judaizm postrzega akt seksualny jako  kwintesencjĂŞ ÂświĂŞtoÂści, stÂąd w tradycji Âżydowskiej noc szabatowa jest uwaÂżana za najbardziej odpowiedni moment na kontakt seksualny w ma³¿eĂąstwie. PoglÂąd ten pojawia siĂŞ juÂż w Talmudzie (Bawa Kama 82a; Ketubot 62b). Szulchan Aruch nazywa stosunek seksualny „podwĂłjnÂą micwÂą” („wypeÂłnieniem dwĂłch przykazaĂą”), poniewaÂż stanowi on wypeÂłnienie nakazu prokreacji oraz nakazu cieszenia siĂŞ Szabatem (Oneg Szabat – RadoœÌ Szabatu). Oba te nakazy znajdujemy w Torze. Kabalistyczne dzieÂło Zohar uwaÂża, Âże kontakt fizyczny w Szabat stwarza specjalnÂą „duszĂŞ szabatowÂą.

Judaizm robi wszystko, co moÂżliwe, aby uÂświĂŞciĂŚ seksualne zachowania czÂłowieka wÂłaÂśnie dlatego, Âże sÂą one w wyjÂątkowo intensywnie wyznaczane przez biologiĂŞ (instynkt). Wyspa w nurcie czasu powszedniego, jakÂą jest Szabat, wydaje siĂŞ ku temu idealnÂą okazjÂą.

Powszechne jest, nawet wÂśrĂłd religijnych ÂŻydĂłw, mieszanie pojĂŞcia moralnoÂści ze ÂświĂŞtoÂściÂą. PomiĂŞdzy nimi istnieje jednak ogromna ró¿nica, ktĂłra przesÂądza o hierarchizacji tych praw. DziaÂłanie moÂże byĂŚ przeciwne Âżydowskim prawom ÂświĂŞtoÂści, niekoniecznie bĂŞdÂąc niemoralnym - na przykÂład jedzenie "jak Âświnia”. Nie krzywdzi ono nikogo, co najmniej w sposĂłb bezpoÂśredni. OczywiÂście odwrotna sytuacja nie podlega tej regule: kaÂżde niemoralne dziaÂłanie, na przykÂład morderstwo, kradzieÂż, plotka itd - jest zawsze teÂż, juÂż ze swej natury,  dziaÂłaniem przeciwnym ÂświĂŞtoÂści, bo przeciwstawia siĂŞ przykazaniom Tory. Jest wiĂŞc moÂżliwe, by dziaÂłaĂŚ moralnie, ale wbrew lub "obok" praw ÂświĂŞtoÂści, ale absolutnie nie jest moÂżliwe, aby dziaÂłaĂŚ niemoralnie i wci¹¿ byĂŚ uÂświĂŞconym.

 


    Prawa narodowe (zwiÂązane z przeszÂłoÂściÂą narodu [ludu] Âżydowskiego), ktĂłre sÂłu¿¹ utoÂżsamianiu siĂŞ z narodem i z jego historiÂą.

   maca1.jpg
Chyba jednym z najbardziej znanych narodowych praw judaizmu jest jedzenie macy w czasie ÂświĂŞta Pesach. Gdy ÂŻydzi byli wyzwalani z niewoli egipskiej, nie mieli czasu, aby zakwasiĂŚ ciasto, i w zamian jedli niewyroÂśniĂŞty chleb – macĂŞ. Trzy tysiÂące dwieÂście lat póŸniej religijni ÂŻydzi wci¹¿ powstrzymujÂą siĂŞ przed jedzeniem chleba w okresie wszystkich dni ÂświĂŞta upamiĂŞtniajÂącego WyjÂście ÂŻydĂłw z Egiptu.

Jeszcze bardziej wyraÂźny cel stawia sobie nakaz "opowiedzenia synowi" o WyjÂściu z Egiptu, ktĂłry realizuje  siĂŞ poprzez uczestnictwo w pesachowym sederze z udziaÂłem dzieci i odczytanie Hagady na Pesach, ktĂłre ma prowokowaĂŚ najmÂłodszych uczestnikĂłw sederu do zadawania pytaĂą. I prowokuje skutecznie od tysiĂŞcy lat!

Trudno przeceniÌ rolê Hagady. Po ponad trzech tysi¹cach dwustu latach od wyjœcia z niewoli egipskiej prawie ka¿dy ¯yd wie, co by³o powodem niewoli, jak odzyskana zosta³a wolnoœÌ, jakie wydarzenia j¹ poprzedzi³y, jak wygl¹da³o opuszczenie Egiptu, którego dnia to nast¹pi³o, co jedzono w tym czasie, jakie by³o zachowanie uciekinierów, kto nimi kierowa³, jakie trudnoœci i konflikty czeka³y na nich w czasie wêdrówki przez pustyniê. I ka¿da z tych informacji przyporz¹dkowana jest osobnemu prawu religijnemu, które obowi¹zuje w Pesach.

Wszystko to, w znacznym stopniu, dziĂŞki Hagadzie, ktĂłrej odczytanie - i zrozumienie kaÂżdego jej sÂłowa - jest rĂłwnieÂż wypeÂłnieniem religijnego prawa.

Narody nieposiadajÂące odpowiednika Hagady i rytuaÂłu przypominajÂącego i nauczajÂącego o ich korzeniach – nie majÂą, niestety, najczĂŞÂściej pojĂŞcia skÂąd, kiedy i dlaczego wziĂŞÂły siĂŞ tam, gdzie sÂą. Nic nie buduje tak poczucia wspĂłlnoty wartoÂści i losu, a - w konsekwencji - wzajemnych relacji, jak wspĂłlne przypominanie sobie o wspĂłlnej przeszÂłoÂści.

Np. inne prawo narodowe ustala post na dziewiÂąty dzieĂą miesiÂąca Aw – w dniu narodowej ÂżaÂłoby upamiĂŞtniajÂącej zniszczenie dwĂłch paĂąstw Âżydowskich i ÂświÂątyĂą:  w 586 p.n.e i takÂże w 70 roku n.e. IstniejÂą teÂż prawa ustanawiajÂące ÂświĂŞta zadedykowane wydarzeniom nie tragicznym, ale szczĂŞÂśliwym: Chanuka i Purim, oba upamiĂŞtniajÂące zwyciĂŞstwa narodu Âżydowskiego nad jego przeÂśladowcami.

Zakotwiczenie we wspĂłlnej tradycji, wspĂłlnej historii i - przede wszystkim - we wspĂłlnych wartoÂściach, zwÂłaszcza etycznych, ktĂłre odwoÂłujÂą siĂŞ w swojej genezie do transcendentnego ÂźrĂłdÂła (BĂłg), nadaje ludzkiemu Âżyciu sens i tym samym daje ludziom szansĂŞ na lepsze, szczĂŞÂśliwsze, peÂłniejsze Âżycie.


http://www.the614thcs.com/40.1369.0.0.1.0.phtml


Kiara :) :)

ÂŚwietny test etyczny dla poznania prawdy o drugim czÂłowieku, judaizm ma swoje stare sposoby, dobrze gdy zachowania sÂą spontaniczne , a nie na zasadzie wyuczonego sposobu reakcji.

Kiara :) :)


TEST CHARAKTERU, CZYLI KOSO, KISO i KA'ASO



Prawdziwy charakter czÂłowieka moÂże byĂŚ oceniony przez trzy rzeczy: jego kubek (koso) [jak zachowuje siĂŞ pod wpÂływem alkoholu], jego sakiewkĂŞ/portfel (kiso) [jak postĂŞpuje w sprawach dotyczÂących jego pieniĂŞdzy] i jego gniew (ka'aso) (Eruwin 65b).


MĂŞdrcy dodajÂą: jeszcze po tym, co robi dla przyjemnoÂści [inna wersja: z czego siĂŞ Âśmieje - co go bawi].
portfel_001.jpg
 
pytanie od RD:

    Czy judaizm poleca jak¹œ metodĂŞ na szybkie ocenienie czÂłowieka? Mam zamiar zaangaÂżowaĂŚ siĂŞ w spó³kĂŞ biznesowÂą z kimÂś, kogo znam stosunkowo krĂłtko i chciaÂłbym znaleŸÌ metodĂŞ na jego lepsze poznanie. Chodzi mi o ocenĂŞ charakteru.

 
odpowiedÂź :

MoÂże to zaskakujÂące, ale tak!

W Talmudzie (Eruwin 65b) zawarta jest sÂłynna rada, w jaki sposĂłb poznaĂŚ charakter czÂłowieka. CzÂłowieka najprĂŞdzej i najlepiej poznaje siĂŞ po jego 'koso, kiso i ka'aso' czyli - po jego "kielichu, kiesie i kipiÂącym gniewie". (dosÂłownie: kubek, sakiewka, gniew)

Oznacza to, Âże prawdziwy charakter czÂłowieka ujawnia siĂŞ szczegĂłlnie wyraÂźnie wĂłwczas, gdy jest on pod wpÂływem dziaÂłania alkoholu, gdy jest zmuszony wbrew swojej woli do wyjĂŞcia portfela i gdy postawiony jest w sytuacji konfliktowej, na ktĂłra normalnÂą reakcjÂą jest gniew.

    Alkohol znosi wszelkie bariery i odbiera takt. UniemoÂżliwia samokontrolĂŞ oraz samokrytycyzm. Po prostu zdziera maskĂŞ.

    KoniecznoœÌ wydania pieniĂŞdzy teÂż nierzadko ujawnia w czÂłowieku jego charakter, bo poddaje go dziaÂłaniu stresu i wpÂływa silnie na jego nastrĂłj.

    I wreszcie gniew. CzĂŞsto odbiera - nawet silniej niÂż alkohol - samokontrolĂŞ, a to pozwala zaobserwowaĂŚ, na ile  - w emocjach - czÂłowiek przestaje logicznie i racjonalnie myÂśleĂŚ. A na koniec daje teÂż okazjĂŞ do sprawdzenia, czy umie przyznaĂŚ siĂŞ do b³êdu i czy zna sÂłowo "przepraszam".


W literaturze pojawia siê tak¿e rada, aby obserwowaÌ wnikliwie, jak osoba, której charakter chcemy lepiej poznaÌ (zw³aszcza ktoœ, z kim jesteœmy zwi¹zani uczuciowo lub biznesowo, traktuje ludzi, wobec których odczuwa wy¿szoœÌ (bo wystêpuje z pozycji uprzywilejowanej) i z których zdaniem nie musi siê liczyÌ (podczas gdy ich obowi¹zuje zawodowa uprzejmoœÌ). Np. jak traktuje kelnerki, obs³ugê hotelow¹ i.t.d.

Jest to bardzo dobry test charakteru i poÂżyteczny dla nas:  istnieje duÂża szansa, Âże gdy pojawiÂą siĂŞ jakieÂś problemy w naszym zwiÂązku, bĂŞdziemy najpierw traktowani wÂłaÂśnie tak, a wkrĂłtce póŸniej - jeszcze gorzej.

http://www.the614thcs.com/27.1671.0.0.1.0.phtml

Bardzo interesujÂący temat.....


DWIE SKÂŁONNOÂŚCI
Family_1_2_1.jpg


Natura ludzka podlega dziaÂłaniu dwĂłch potĂŞÂżnych siÂł: jecer hara i jecer hatow.

Jecer hara jest instynktem wyros³ym z egoizmu i jest odpowiednikiem tego, co tysi¹ce lat póŸniej Zygmunt Freud okreœli³ jako id: skupia w sobie energiê agresji, niemoralnych po¿¹daù, egoistycznych zachcianek i inklinacji. Jecer hatow jest natomiast ekwiwalentem freudowskiego superego. Jest to system wartoœci (spo³ecznych norm), uznawanych przez cz³owieka za w³asne, które kieruj¹ go w stronê dobra - w miarê, gdy dojrzewa spo³ecznie i indywidualnie.

W dyskusjach rabinów rozró¿nienie jecer hara (inklinacja do z³ego) od jecer hatow (inklinacja do dobrego) jest bardziej wyrafinowane, ni¿ mo¿na s¹dziÌ po ich nazwach. Jecer hara nie jest ¿adn¹ demoniczn¹ si³¹ popychaj¹c¹ cz³owieka do czynienia z³a, ale jest naturaln¹ tendencj¹ do zapewniania sobie przyjemnoœci, poczucia bezpieczeùstwa i posiadania, która - gdy nie kontrolowana przez jecer hatow - mo¿e prowadziÌ do z³a. Natomiast kontrolowane jecer hara kieruje do spo³ecznie po¿¹danych rezultatów: ma³¿eùstwa, utrzymywania kontaktów spo³ecznych, prowadzenia dzia³alnoœci zawodowej.

Rabini wyraÂźnie podkreÂślali, Âże jecer hara nie jest zÂłem samym w sobie, ale bĂŞdÂąc inklinacjÂą do zÂła, moÂże do zÂła prowadziĂŚ.

PodstawÂą jecer hara jest instynktowny "egoizm", charakterystyczny dla natury kaÂżdej Âżywej istoty. Problem w tym, Âże ten "egoizm" jest naturalny, a altruizmu trzeba siĂŞ uczyĂŚ. Altruizm polega wÂłaÂśnie na ograniczaniu swojego egoizmu dla dobra innych, z myÂślÂą o innym czÂłowieku (lub innej istocie Âżywej).

Jest to trudne, bo wymaga ograniczeĂą. Jecer hara podpowiada szybkie i proste rozwiÂązania - z natychmiastowym zaspokojeniem: widzĂŞ przedmiot, ktĂłry chcĂŞ mieĂŚ - wiĂŞc biorĂŞ. Jecer hatow zmusza do pomyÂślenia: nie naleÂży on do mnie, jego zabranie bĂŞdzie krzywdÂą dla jego wÂłaÂściciela.

Po¿¹danie (np. seksualne - klasyczny przyk³ad jecer hara) nie jest czymœ z³ym samo w sobie. Nic nie jest z³e samo w sobie, ale ka¿da rzecz mo¿e prowadziÌ do dobra lub z³a. Po¿¹danie (niezale¿nie, jakie ono jest i niezale¿nie, czego siê po¿¹da) mo¿e byÌ zaspokojone w taki sposób, który kogoœ skrzywdzi, lub taki, który kogoœ uszczêœliwi.

Po¿¹danie kobiety mo¿e prowadziÌ do gwa³tu - wtedy rezultatem po¿¹dania jest wielkie z³o. Mo¿e tak¿e prowadziÌ do ma³¿eùstwa, za³o¿enia rodziny, wychowania dzieci - i wtedy rezultatem bêdzie wielkie dobro.

Po¿¹danie przedmiotu (dóbr materialnych) mo¿e prowadziÌ do pope³nienia kradzie¿y. Mo¿e tak¿e prowadziÌ do zdobywania umiejêtnoœci zawodowych i pracowitoœci.

Podstaw¹ dzia³ania w obu powy¿szych przypadkach jest ta sama sk³onnoœÌ nale¿¹ca do jecer hara - potrzeba zaspokojenia po¿¹dania, ale w drugim z nich jecer hatow kontroluje postêpowanie cz³owieka i dba, aby rezultaty jecer hara by³y dobre, bo przecie¿ rezultaty siê licz¹.

Nie jecer hara stanowi problem, ale to, co z tÂą skÂłonnoÂściÂą zrobimy!


http://www.the614thcs.com/27.1760.0.0.1.0.phtml


***********

Po¿¹danie kobiety przez mĂŞÂżczyznĂŞ daje mu komfort etycznej prawoÂści gdy finalizuje je zwiÂązkiem ma³¿eĂąskim....  tak jeÂżeli tylko w perspektywie zaspakajania mĂŞskich zmys³ów seksualnych rozpatrujemy ten temat , to zapewne jest to wielki skok ewolucyjny mĂŞÂżczyzny. Bowiem do niedawna ( a czĂŞsto jeszcze i teraz) uwaÂżaÂł on iÂż ma prawo do kaÂżdej po¿¹danej kobiety dÂłuÂżej lub krĂłcej.

Ale... czy sam fakt zawarcia ma³¿eùstwa jest wystarczaj¹cy , czy tylko formalny zapis zmienia wszystko? W ujêciu prawnej ramy tak, bo stworzony zwi¹zek jest ( bynajmniej byÌ powinien) gwarancj¹ trwa³oœci ma³¿eùstwa.

Kobieta powinna byÌ szczêœliwa i¿ nie jest ju¿ tylko obiektem zaspakajania siê mêskich chuci , sta³¹ siê partnerk¹ legaln¹ w ma³¿eùskim kontrakcie. I tu jest problem gdy jest to tylko kontrakt....

Jak okazuje siê nagminnie sam kontrakt ma³¿eùski nie jest wystarczaj¹cym ogniwem ³¹cz¹cym mê¿a i ¿onê, gdyby tak by³o nie by³o by tyle rozwodów.Zatem samo zawarcie zwi¹zku ma³¿eùskiego dla jego trwa³oœci wieloma piêknymi gwarancjami na papierze , to zbyt ma³o.

Tak naprawdĂŞ jedynÂą prawdziwÂą gwarancjÂą trwaÂłoÂści zwiÂązku ma³¿eĂąskiego jest w nim splecenie partnerĂłw wielkÂą , piĂŞknÂą  i gorÂącÂą miÂłoscia.Tylko ona jest trwaÂłym spoiwem zwiÂązku ma³¿eĂąskiego, gdy siĂŞ wypala, gaÂśnie, nie pomogÂą Âżadne kontrakty , ludzie mĂŞczÂą siĂŞ ze sobÂą, aÂż nadchodzi moment podjĂŞcia decyzji o rozstaniu.

Zatem wspaniale jest gdy mĂŞÂżczyzna dojrzaÂł juÂż do zrozumienia iÂż samo zdobywanie  po¿¹danej  kobiety nie daje mu  peÂłni szczĂŞscia , potrzeba mu wiĂŞcej czyli piĂŞknego zwiÂązku z niÂą.
A jeszcze wspanialej jest gdy mê¿czyzna zrozumie i¿ sam tylko formalny zwi¹zek zalegalizowany z po¿¹dan¹ kobiet¹ tez jest niewystarczaj¹cy do prze¿ywania pe³ni szczêœcia. W nim , dla jego piêkna i trwa³oœci potrzebna jest mi³oœÌ obydwojga, która rozpali ich serca i splecie sob¹ piêknie ich losy.

Mili Panowie ÂżyczĂŞ Wam z caÂłego serca spotkania kobiety ktĂłrej pierwszy raz spojrzycie w oczy , a spojrzenie to rozpali w Was miÂłoœÌ , ktĂłra wypeÂłni Wasze zrycia do ostatnich  ich dni  piĂŞknem, szczêœÌ iem , radoÂściÂą i wielkim dobrem tworzonym wspĂłlnie.

Kiara :) :)

   

Zasady Âżycia , skala waÂżnoÂści....  wiara czy czyn? Dylematy wszystkich ludzi, jak na to zapatruje siĂŞ Judaizm?
Jak dla mnie z tej postawy wypÂływa g³êboka mÂądroœÌ.. zatem naprawdĂŞ nie waÂżne czy wierzysz w Boga, waÂżne jak postĂŞpujesz w swoim Âżyciu, bowiem etycznoœÌ , prawoœÌ , dobro i mÂądroœÌ sÂą zasadami   StwĂłrcy przekazanymi czÂłowiekowi,realizujÂąc je w swoim Âżyciu realizujesz plan rozwoju Âżycia StwĂłrcy.

Kiara. :) :)





   
WIARA CZY CZYNY?
pytanie od KL :

    Jeden ÂŻyd wierzyÂł w Boga, ale nie ÂżyÂł wedÂług zasad Tory. Drugi ÂŻyd ÂżyÂł wedÂług zasad Tory, ale nie wierzyÂł w Boga. KtĂłry z nich czyniÂł lepiej?

x123_1_1.jpg
odpowiedÂź :

 

W judaizmie czyny s¹ zdecydowanie wa¿niejsze od wiary. Wiary w Boga. Wiara bez czynów jest pusta. Niczego i nikogo nie czyni automatycznie i magicznie lepszym. A jednak dobre uczynki - nawet bez wiary - wci¹¿ pozostaj¹ Ÿród³em dobra. Ponadto to czyny podlegaj¹ ocenie, a nie wiara. Z bardzo prostego powodu: cz³owiek nie mo¿e sobie "nakazaÌ" wiary, wiara nie jest przedmiotem wyboru. Natomiast czyny - s¹! Mo¿na sobie "nakazaÌ" w³aœciwe postêpowanie.

CzÂłowiek ma wolnÂą wolĂŞ, wiĂŞc moÂże decydowaĂŚ o swoich zachowaniach. MoÂże ÂżyĂŚ wedÂług zasad Tory, przestrzegajÂąc przykazaĂą, albo moÂże ÂżyĂŚ niezgodnie z jej zasadami. JeÂżeli wybiera to pierwsze - speÂłnia wolĂŞ Boga.

Wiara natomiast jest wy³¹cznie kwesti¹ wiary, a nie wolnej woli. Je¿eli ktoœ nie wierzy, to nie mo¿e sobie tego narzuciÌ wol¹, a wiêc za brak wiary nie mo¿e byÌ os¹dzany.

Na Pana pytanie odpowiada fragment z tekstu Dennisa Pragera i rabina Josepha Telushkina:

Judaizm podkreÂśla przewagĂŞ czynĂłw nad wiarÂą.

Judaizm domaga siĂŞ dziaÂłaĂą o wiele bardziej, niÂż wiary. Talmud przypisuje Bogu wygÂłoszenie oÂświadczenia, ktĂłre jest prawdopodobnie zupeÂłnym wyjÂątkiem wÂśrĂłd religijnych  tekstĂłw: "Lepiej, aby oni (ÂŻydzi) porzucili mnie, ale aby przestrzegali moich praw" (poniewaÂż, dodaje Talmud, poprzez praktykowanie praw judaizmu, ÂŻydzi powrĂłcÂą do Boga {Talmud Jerozolimski, Haggiga 1:7}). WedÂług judaizmu, moÂżna byĂŚ "dobrym ÂŻydem" wÂątpiÂąc w istnienie Boga, jeÂśli postĂŞpuje siĂŞ wedÂług praw judaizmu.

Natomiast sytuacja odwrotna przynosi radykalnie inny rezultat, poniewaÂż ÂŻyd, ktĂłry wierzy w Boga, ale dziaÂła przeciwnie do praw Tory, nie moÂże byĂŚ uwaÂżany za "dobrego ÂŻyda".

Nie jest oczywiÂście naszÂą intencjÂą odmawianie Bogu centralnego miejsca w judaizmie. Chodzi nam tylko o podkreÂślenie, Âże judaizm moÂże byĂŚ praktykowany niezaleÂżnie od czyjegoÂś aktualnego stopnia wiary w istnienie Boga. MoÂżna wpisaĂŚ judaizm w swoje wÂłasne, codzienne Âżycie, poprzez studiowanie judaizmu i jego praktykowanie w dziaÂłaniach, nawet wtedy, gdy wÂątpi siĂŞ w Boga, poniewaÂż studiowanie judaizmu i dziaÂłanie w zgodzie z jego prawami juÂż samo w sobie jest cenne zarĂłwno dla jednostki jak i dla spoÂłeczeĂąstwa. Ponadto nasze doÂświadczenie potwierdza, Âże gdy zacznie siĂŞ studiowaĂŚ judaizm i ÂżyĂŚ w zgodzie z nim, wiara w Boga stanie siĂŞ znacznie bardziej osiÂągalna. Jak zauwaÂża Talmud, kiedykolwiek mĂŞÂżczyzna lub kobieta zaczynajÂą praktykowaĂŚ judaizm ze wzglĂŞdu na przyczyny nie zwiÂązane z Bogiem (racjonalne lub etyczne przekonania), na koniec bĂŞdÂą czynili to z powodu Boga (Pesahim 50b).


http://www.the614thcs.com/40.832.0.0.1.0.phtml

==========================================

WyjaÂśnienie w zwiÂązku z kolejnÂą nagonkÂą na ÂŻydĂłw i ich sposobem zabijania zwierzÂąt, warto wiedzieĂŚ by nie powielaĂŚ kolejny razgÂłupot.

Kiara :) :)



Akcja Gazety Wyborczej trwa

Tym razem ÂŻydzi nie bĂŞdÂą tymi, ktĂłrzy torturujÂą hostiĂŞ lub mordujÂą chrzeÂścijaĂąskie dzieci, ale tymi, ktĂłrzy torturujÂą i mordujÂą zwierzĂŞta.

 

...

 


 

26 paÂździernika,  dwa dni po opublikowaniu artykuÂłu, o ktĂłrym pisaÂłem tu w tekÂście "Nie udawaj, Âże o tym nie wiesz, Gazeto Wyborcza!", ukazuje siĂŞ na portalu gazeta.pl kolejny artykuÂł na ten sam temat.

TytuÂł bardzo znamienny:

UbĂłj rytualny "wielki, podÂły biznes niehumanitarnego zabijania zwierzÂąt dla kasy"


Wszystko co waÂżne i groÂźne, jest w tym tytule. NaÂładowane negatywnymi konotacjami przymiotniki "wielki", "podÂły", "niehumanitarny" i rzeczowniki "biznes" oraz "kasa", przypisuje on czemuÂś obcemu, tajemniczemu, budzÂącemu grozĂŞ oraz skojarzenia z satanizmem i horrorem, czyli "ubojowi rytualnemu".

Chodzi tu o dwadzieÂścia rzeÂźni w Polsce, ktĂłre przygotowujÂą miĂŞso na eksport  do krajĂłw muzuÂłmaĂąskich oraz Izraela i sÂą pewnie pod wzglĂŞdem traktowania zabijanych zwierzÂąt ani nie lepsze i nie gorsze niÂż wszystkie pozostaÂłe. I artykuÂł wyraÂźnie wskazuje, Âże to te rzeÂźnie robiÂą "kasĂŞ".

Istnieje jednak ogromne niebezpieczeùstwo, ¿e wcale nie polskie rzeŸnie uznane zostan¹ za g³ównego wroga w "walce", do której w pierwszym zdaniu wzywa artyku³: "Do koùca roku obroùcy praw zwierz¹t maj¹ czas na walkê o zakazanie uboju rytualnego!"

To Âżydowska SZECHITA  (tzw. "ubĂłj rytualny") - od tysiĂŞcy lat najbardziej humanitarny sposĂłb pozbawiania Âżycia rzeÂźnych zwierzÂąt - staje siĂŞ w tekstach o tej tematyce, a zwÂłaszcza w licznych komentarzach pod artykuÂłami, celem ataku. I moÂżna mieĂŚ bardzo powaÂżne obawy, Âże to szechita bĂŞdzie nadal obiektem wybieranym do powszechnego kopania i potĂŞpiania w mediach. I to kopania nie w znaczeniowej pró¿ni, ale w towarzystwie: razem z judaizmem i ÂŻydami.

A pamiêtajmy, ¿e we wspó³czesnej kulturze znacznie ³atwiej postawiÌ na piedestale medialnego wspó³czucia zwierzê, ni¿ cz³owieka, wiêc ¯ydzi ju¿ za chwilê bêd¹ tu odgrywali swoj¹ sta³¹ rolê wyznaczon¹ im przez odwieczn¹ tradycjê europejskiego antyjudaizmu i nienawiœci do narodu ¿ydowskiego: powszechnego wroga, ale wed³ug nowych kryteriów wartoœci. Ten sam mechanizm, ale w nowych warunkach kulturowych: bêd¹ tym razem nie tymi, którzy torturuj¹ hostiê lub morduj¹ chrzeœcijaùskie dzieci, ale tymi, którzy torturuj¹ i morduj¹ zwierzêta!

Nawet, je¿eli nikt w mediach nie powie tego wprost, obraz ¯ydów bêdzie wyrazisty i zbudowany z asocjacji: obcy, którzy domagaj¹ siê kultywowania okrutnych praktyk o genezie religijnej i je op³acaj¹, za którymi stoi "wielki biznes", gdzie ujawnia siê "pod³oœÌ", gdzie chodzi o "kasê", a ca³oœÌ ma charakter "niehumanitarny" - czyli przeciwny dobru cz³owieka, a wiêc antyludzki. I znów tortury. I znów krew.

Klasyka?

Tak. Niestety klasyka.

 

W artykule na portalu gazeta.pl jest teÂż umieszczone nagranie z fragmentem wypowiedzi zoologa - zaproszonego 26 paÂździernika do TOK FM profesora Andrzeja ElÂżanowskiego,  od dawna oburzonego "ubojem rytualnym".

Profesor wypowiada nastĂŞpujÂące zdania, ktĂłre sygnalizujÂą (i ilustrujÂą) w tak oczywisty sposĂłb zagroÂżenia, o ktĂłrych piszĂŞ, Âże pozostawiam je bez komentarza:

(...) my doskonale wiemy o tym... wszyscy o tym wiedz¹ ¿e w wyniku uboju rytualnego... po uboju rytualnym ¯ydzi przyjmuj¹ tylko czêœÌ ... to znaczy przednie czêœci cia³a zwierzêcia jako koszerne s¹ uznawane... ca³a tylna czêœÌ cia³a zwierzêcia nie jest uznawana za koszern¹ i oczywiœcie idzie do ogólnego obrotu... do ogólnego obrotu to znaczy wszyscy wszyscy... normalni (...œmiech...) no wszyscy Polacy wszyscy obywatele tego kraju ... zreszt¹ innych krajów ... nie wiedz¹c o tym kupuj¹ odpady z uboju... z uboju rytualnego zarówno zreszt¹ ¿ydowskiego... zarówno zreszt¹ koszernego jak i... jak i muzu³maùskiego (...)

 

PaweÂł JĂŞdrzejewski

26 paÂździernika 2012.

...

 

KsiĂŞga Bereszit Raba z III wieku n.e. na temat etycznej funkcji szechity: 

Przykazania zosta³y dane jedynie po to, aby uszlachetniaÌ ludzi. Bo jak¹ ró¿nicê sprawia Bogu, czy szyjê zwierzêcia przecina siê od przodu, czy od ty³u? Celem praw, które Bóg wyda³, jest doskonalenie istot ludzkich. (Bereszit Raba 44, 1)

 

W zwiÂązku z tematem szechity:

http://fzp.net.pl/opinie/nie-udawaj-ze-o-tym-nie-wiesz-gazeto-wyborcza

http://fzp.net.pl/opinie/w-odpowiedzi-magdalenie-srodzie

http://www.the614thcs.com/19.1727.0.0.1.0.phtml


http://fzp.net.pl/opinie/akcja-gazety-wyborczej-trwa

ScaliÂłem posty
Darelk

Witam,
cz.kolejna
znowu nie moge znalezc watka, wiec zamieszczam tutaj. Teraz o Dionizosie czyli rzymskim Bachusie. Kiedys sadzono , ze jest
pierwowzorem Mojzesza.
Dionizos to bog wegetacji, wina ( winopijacy ), brat Apolla. Mial
bluszczowa korone. Stad zwyczaj laczenia bluszczu z berlem miejskim.
Jest starcem z rogami, ale byl przedstawiany jako mlodzieniec.
Jego matka byla Semele ( corka Kadmosa ), a ojcem byl Zeus czy Jowisz.
Hera, gdy to do niej dotarlo postanowila sie zemscic. Najpierw
wymusila na Zeusie przysiegewiernosci. Potem pod postacia starej
kobiety, namowila Semele aby ta poprosila jej kochanka, ktorym byl
Zeus, aby ten ukazal sie jej w prawdziwej postaci. Uczynil to Zeus
a Semele porazona blaskiem,hukiem i piorunami zmarla. Czyli kara za pyche.
Nieurodzone dziecko najpierw zaszyto Zeusowi, a kiedy sie urodzilo dano je Merkuremu, a ten przekazal je Nimfie Maksie, ktora go
wychowywala dalej, w miejscu o 2 drzwiach.
Od tego zwano go Biformis czyli dwuosobisty ( raz mlody a raz stary,
tak jak wino, ktore czyni ludzi zupelnie odmiennymi). Ale przeniesione to na ducha, oznacza wlasnie Hermafrodyte.
Zwany Bimate/Bimetor- bo mial dwie matki, Semele i Zeusa.
Bromius-od pozaru i grzmotow, ktore spowodowaly smierc jego matki.
Bugenes-bo mial jakby rogi na glowie, takze jako pierwszy woly do plugu zaprzagl
Daemon Bonus-na jego czesc, gdy sprzatnieto stoly to obnoszono puchar z winem.
Dionioius-od historii z Zeusem, ktory go urodzil. Ten skrecal sie z bolu i kustykal bo uwieraly go rogi.
Dithyrambus-od podwojnych drzwi. Byl dwa razy na swiat wydany.
Takze oznacza to, ze pijany winem, nie dochowa sekretu, to co sie w sercu urodzi , to z ust wychodzi.
Eleus-okrzyk wojenny albo dwie rozpustne uroczystosci
Evius/Evohus-od wojny z Tytanami. Gdy go pokonanego przez wroga, Zeus
spostrzegl, to tym imieniem go nazwal. Dionizos pokonany przez Tytana zamienil sie we lwa.
Liber/Liber Pater-od uwolnienia, dlatego czczony we wszystkich wolnych miastach.
Rectus-bo nauczyl wino rozcienczac woda. Pijak wlasnie " recta" chodzi czyli zatacza sie.
Rostrzygal spory trudne,zakladal miasta. Bachantki mu towarzyszace,
mogly oderzeniem tyczki w ziemie, skale otwierac zrodla mlekiem
i miodem plynace. Stosowanie wina wprowadzil, sadzenie winorosli,
robienie miodu oraz uprawe roli( u egipcjan zwany byl Ozyrysem ).
Nauczal handlu oraz zeglowania, kiedy panowal nad Kartaginczykami
czyli Penami. Przepowiadal, wynalazl korone krolewska.
W obrzedach mu poswieconych nalezy uwazac na 3 rzeczy, na to co sie ofiarowuje, na kaplanow oraz na sam obrzed.
Jego drzewa-jodla, bluszcz, dab,drzewo figowe, winorosl.
Jego zwierzeta-smok, sroka.
Ofiara-koziol, bo on nie lubi winorosli. Egipcjanie poswiecali mu swinie.
Jego kaplani to Satyrowie,Sylenowie, Nejady i Bachantki.
Ambrosia-to obrzedy w styczniu obchodzone, sam miesiac nazywano Lenaeus/Lenaon.
Ascolia-po grecku oznacza wor skorzany z winem albo wiatrem wypelniony. Po tych workach z kozlej skory skakano, a potem wieszano na oltarzu obrazki Dionizosa.
Alcitoe ( corka Mineusza ) pogardzila ofiarami skladanymi podczas uroczystoscii zamienila sie w nietoperza.
Sadzi sie, ze Dionizos ma wiele wspolnego z Mojzeszem, urodzeni w Egipcie, zostali wlozeni do kosza i puszczeni na wode. Obaj
posiadali kobiety w wojsku. Orfeusz nazywa juz Dionizosa Mojzeszem,
a takze dwuroznym, bo po rozmowie z Bogiem mial poswiate i promieniowal. Stad jego twarz wydawala sie byc rogata. Jak i u Mojzesza towarzyszyly mu weze i psy ( hebr. Kaleb-pies ).
Dionizos przeszedl przez rzeke za uderzeniem laski ( rzeka Oront ).
Takze Dionizos mial rzucic kij bluszczowy na ziemie, a ktory
zaczal wic sie jak waz i kolo debu sie owinal.
Powiada sie ze ukaral Atenczykow choroba wenryczna bo wzgardzili
jego ofiary. Ale kiedy oddali mu czesc i obrazy z namalowanymi
chorymi czesciami powiesili na oltarzu, to ich od tego uwolnil.
podobne to do historii o Filistynach , ktorzy za nieposzanowanie Arki
dostali Hemoroidy. One znikly gdy poswiecili Bogu obrazy zlote
z namalowanymi tymi czesciami.
Jest nazywany rogatym od slowa puchar, ktory znaczy rogi.
Zeus chromy z zaszytym Dionizosem, to pijany czlowiek.
Kto kocha wino ten gardzi zyciem.
I na tym  zakoncze bo ksiazka ma prawie 500 stron i musialbym pisac bez konca.




.

Ace, wÂątki wciĂŞÂło, wykaz masz w trudnoÂści techniczne.

Witaj blueray 21,
dziekuje Ci, ale jak mnie zlosc oslepia to i nie moge tego watka znalezc!
pozdrawiam

Acentaur, tam jest spis tych, ktĂłrych juÂż nie ma. Dlatego juÂż go raczej nie znajdziesz :(

Dobro i szczêœcie ..... ka¿dy chcia³ by je osi¹gn¹Ì, ka¿dy marzy o takich stanach i dziwi siê gdy ich nie ma. Nie zastanawia siê i¿ tak naprawdê tylko on i nikt wiêcej jest kowalem swojego losu i sobie samemu zawdziêcza sytuacjê w której siê znajduje. warto zrozumieÌ mechanizm tego bardzo prostego dzia³ania.
Judaizm tak wypowiada siĂŞ na ten temat.

Kiara :) :)


GEMILUT CHASADIM - WIÊCEJ NI¯ CEDAKA

mdl.jpg


Cedaka [dobroczynnoœÌ wyra¿ana datkami pieniê¿nymi] jest przeznaczona dla biednych, ¿ywych i jest limitowana (nie nale¿y dawaÌ wiêcej, ni¿ siê powinno w stosunku do dochodów [maks. 20%]).

To, co w judaizmie nazywa siĂŞ gemilut chasadim, nie podlega takim ograniczeniom.


MĂŞdrcy Talmudu twierdzÂą, Âże Âświat opiera siĂŞ na trzech fundamentach: "na Torze, na modlitwie i na gemilut chasadim" (Pirke Awot). "Kto podwaÂża znaczenie gemilut chasadim, ten podwaÂża fundamenty judaizmu" (Kohelet Raba, 7:1).

Gemilut chasadim mo¿na przet³umaczyÌ jako "rozdawanie dobroci", a dok³adniej "rozdawanie, wype³nianie dobrych uczynków". Chasadim jest liczb¹ mnog¹ rzeczownika "chesed", który oznacza dobroÌ. Rozdawanie (wyœwiadczanie) dobroci - podkreœla Talmud - musi odbywaÌ siê przez aktywne dzia³anie, czyli dokonywanie czynów, które powoduj¹ dobro i których Ÿród³em jest mi³oœÌ (a co najmniej ¿yczliwoœÌ) do cz³owieka i troska o niego.

Gdy przeprowadzamy niewidomego przez jezdniê, nie jest to cedaka, ale przyk³ad gemilut chasadim. Gdy dajemy potrzebuj¹cemu pieni¹dze na chleb, jest to cedaka. Ale gdy do tego datku do³¹czymy ¿yczliwe s³owa - to one s¹ kolejnym przyk³adem gemilut chasadim.

Rabini uzasadniaj¹ wy¿szoœÌ gemilut chasadim nad cedak¹ w ten sposób (Talmud Babiloùski, Sukot 49b):


    do cedaki uÂżywa siĂŞ pieniĂŞdzy, a dobre uczynki dokonuje siĂŞ sobÂą samym (pieniÂądze "daje siĂŞ rĂŞkÂą", a dobre czyny wykraczajÂą poza fizyczne dziaÂłania i angaÂżujÂą duchowoœÌ czÂłowieka.)

    finansowej pomocy udziela siĂŞ tylko biednym, a dobre uczynki  mogÂą byĂŚ wyÂświadczane zarĂłwno biednym, jak i bogatym.

    pieniÂądze moÂżna daĂŚ wy³¹cznie ÂżyjÂącym, a dobro moÂżna okazywaĂŚ takÂże zmarÂłym (nie tylko uczestniczÂąc w ich pogrzebie, ale takÂże odwiedzajÂąc ich groby i dbajÂąc o ich dobre imiĂŞ po ich Âśmierci).

    cedaka nie moÂże przekraczaĂŚ 20% dochodĂłw, natomiast dobre uczynki mogÂą byĂŚ Âświadczone w dowolnej liczbie.


W klasycznym rozumieniu gemilut chasadim dotyczy "ubrania nagich", "odwiedzania chorych" i  "pogrzebania zmarÂłych", ale  w praktyce Âżycia oznacza kaÂżde dobre czyny, ktĂłrych dokonuje siĂŞ wobec ludzi - bliskich i obcych - bezinteresownie. Lista tych uczynkĂłw jest oczywiÂście nieskoĂączona, ale najczĂŞÂściej sÂą to takie, ktĂłre wymagajÂą poÂświĂŞcenia przede wszystkim naszego czasu i uwagi drugiemu czÂłowiekowi, mimo Âże czĂŞsto nie jest to akurat wygodne podczas codziennej gonitwy.

Judaizm utrzymuje, Âże wzorzec gemilut chasadim ustanowiÂł nikt inny, ale sam BĂłg  - ubierajÂący nagich (Bereszit 3:21), odwiedzajÂący chorych (Bereszit 18:1) i troszczÂący siĂŞ o zmarÂłych (Dewarim 34:6)

Postrzeganie dobrych uczynkĂłw, speÂłnianych bez oczekiwania jakiegokolwiek rewanÂżu lub nagrody, wÂśrĂłd trzech najwaÂżniejszych fundamentĂłw, na ktĂłrych opiera siĂŞ istnienie Âświata,  zwraca uwagĂŞ na to, o czym wspominaliÂśmy juÂż wielokrotnie: na etyczny wymiar judaizmu, ktĂłry okreÂśla, razem z keduszÂą ("BÂądÂźcie ÂświĂŞci"), jego g³ówny cel. Cel speÂłniajÂący siĂŞ wÂłaÂśnie w  relacji z drugim czÂłowiekiem.

Bowiem "Religia nie jest celem, ale Âśrodkiem. Kiedy uwaÂża siĂŞ jÂą za cel sam w sobie, przeradza siĂŞ w baÂłwochwalstwo" - pisaÂł r. Abraham Joshua Heschel, przypominajÂąc takÂże, Âże:  "Spotkanie z czÂłowiekiem jest okazjÂą, aby przyjrzeĂŚ siĂŞ obrazowi Boga, by poczuĂŚ obecnoœÌ Boga. Zgodnie z pewnÂą interpretacjÂą rabinicznÂą  BĂłg powiedziaÂł do MojÂżesza: "Zawsze gdy ujrzysz Âślad czÂłowieka, ja bĂŞdĂŞ staÂł przed tobÂą".

Natomiast w Jalkut Szimoni, Hoszea 522 (Midrasz) czytamy: "I mĂłwi BĂłg: dobre uczynki, ktĂłre sobie nawzajem wyÂświadczacie, sÂą cenniejsze dla mnie, niÂż wszystkie ofiary, ktĂłre skÂładaÂł krĂłl Salomon".

Istnieje powiedzenie, Âże nagrodÂą za wypeÂłnionÂą micwĂŞ (przykazanie) jest wÂłaÂśnie wypeÂłnienie tej micwy. Oznacza to, Âże gdy czÂłowiek uczyni wÂłaÂściwe postĂŞpowanie swoim celem, osiÂąganie tego celu staje siĂŞ najwyÂższÂą nagrodÂą.

Miszna (Pea I-1), przypomina, Âże bezinteresowne, dobre uczynki i Âżyczliwy stosunek do ludzi - jako norma, sÂą podstawÂą Âżycia zgodnego z wymaganiami Tory i drogÂą do szczĂŞÂścia tu i teraz: "ich owocami czÂłowiek cieszy siĂŞ juÂż w tym Âświecie".

Bo tylko tak moÂżna uzyskaĂŚ szczĂŞÂście. Musi byĂŚ ono "produktem ubocznym" dobrego postĂŞpowania i mÂądrej ÂżyczliwoÂści wobec ludzi. Inne sposoby jego zdobycia sÂą tylko zÂłudzeniem.  A juÂż na pewno nigdy nie osiÂągnie siĂŞ szczĂŞÂścia, gdy celem naszych staraĂą bĂŞdzie szczĂŞÂście.

Czy jest to prawda, moÂżna przekonaĂŚ siĂŞ doœÌ Âłatwo. MĂŞdrcy twierdzÂą, Âże naleÂży postĂŞpowaĂŚ zgodnie z zasadami gemilut chasadim i obserwowaĂŚ, co zmieni siĂŞ w naszym Âżyciu, a  takÂże - przede wszystkim - w nas samych.


http://the614thcs.com/19.1771.0.0.1.0.phtml

Dusza to zawsze niezwykle interesujÂący temat, czym ona jest , co w sobie zawiera i jak siĂŞ przejawia w fizycznoÂści? Judaizm ma swojÂą wersjĂŞ, zresztÂą bardzo ciekawÂą, warto o niÂą rozszerzyĂŚ nasza wiedzĂŞ.

*******


CZY NEFESZ TO DUSZA?

pytanie od MF :

    Czy mogliby PaĂąstwo podaĂŚ znaczenie wg. judaizmu sÂłowa dusza (nefesz)?




Nefesz jest terminem wieloznacznym w Biblii Hebrajskiej i nie mniej wieloznacznym w Talmudzie. SÂłowo nefesz tÂłumaczone jest na polski jako „dusza”, ale zdecydowanie nie jest to tÂłumaczenie precyzyjne, jest zbyt daleko posuniĂŞtym uproszczeniem. Bo nefesz to tylko – miĂŞdzy innymi – jeden z aspektĂłw duszy (Bereszit Raba 14:9). Jest to wymiar, w ktĂłrym caÂłkowicie dominuje witalnoœÌ, w zasadzie identyczna z witalnoÂściÂą wszystkich istot Âżywych. Nefesz to esencja Âżycia, ktĂłra sprawia, Âże kaÂżde Âżywe stworzenie pragnie w sposĂłb instynktowny kontynuowaĂŚ swoje Âżycie, Âże chce trwaĂŚ – ÂżyjÂąc, Âże odbywajÂą siĂŞ w nim ciÂągÂłe procesy przemiany materii. Nefesz odpowiada wiĂŞc np. za kieÂłkowanie nasion, za ucieczkĂŞ ptaka przed drapieÂżnikiem i za pogoĂą drapieÂżnika za ptakiem, za rykowisko jeleni i za to, Âże czÂłowiek d¹¿y do zdobycia jedzenia i napoju oraz Âże jego organizm potrafi je przetworzyĂŚ. Nefesz to wymiar biologicznego istnienia, ale to takÂże samo istnienie – dlatego czÂłowiek nie tyle „ma” nefesz, ile jest nefesz.

Drugim wymiarem czÂłowieka jest – w wyraÂźnym kontraÂście do pozbawionych go innych istot Âżywych (zwierzÂąt i roÂślin) – jego obszar emocjonalny i intelektualny. Ten pierwszy to ruach; ten drugi – neszama.

Ruach wyraÂża siĂŞ emocjami: ambicjÂą, ¿¹dzÂą, pragnieniem, zazdroÂściÂą, zawiÂściÂą, wspó³czuciem, litoÂściÂą itd. Neszama rzÂądzi intelektem i do pewnego stopnia duchowoÂściÂą – potrafi bowiem kontrolowaĂŚ ¿¹dze i inne emocje. Tradycyjnie za „miejsce przebywania” nefesz uznawana jest wÂątroba, ruach – serce, neszamy – mĂłzg.

Dopiero te trzy elementy – nefesz, ruach i neszama – skÂładajÂą siĂŞ na wyjÂątkowy twĂłr, ktĂłrym jest dusza czÂłowieka w takim rozumieniu, w jakim sÂłowo „dusza” funkcjonuje w jĂŞzyku polskim. Dusza, czyli to, co odró¿nia go od innych Âżywych istot, ktĂłrych istnienie rozgrywa siĂŞ wy³¹cznie w obszarze nefesz.

Elementy te pozostaj¹ ze sob¹ w trwa³ym zwi¹zku i w sta³ych zale¿noœciach: nefesz mo¿e ulegaÌ wp³ywowi ruach (emocje mog¹ wywo³ywaÌ reakcje cia³a). Z kolei neszama ma mo¿liwoœÌ oddzia³ywania na ruach (emocje daje siê poskramiaÌ).

Wszystkie te trzy elementy s¹ istotne, jakkolwiek neszama stoi w ich hierarchii najwy¿ej. Nefesz jest motorem ¿ycia fizycznego. Ruach decyduje o emocjonalnej osobowoœci konkretnego cz³owieka. Neszama definiuje wyj¹tkowoœÌ intelektualn¹ i duchow¹.

BĂłg stwarzajÂący pierwszego czÂłowieka (Bereszit 2:7) bywa porĂłwnywany do szklarza, ktĂłry si³¹ swoich pÂłuc ksztaÂłtuje szklane naczynie. Jego oddech (neszama) opuszcza Jego wargi, przemieszcza siĂŞ jako prÂąd (wiatr) powietrza (ruach) i wypeÂłnia powietrzem (nefesz, si³¹ witalnÂą) - naczynie. („UksztaÂłtowaÂł go z prochu ziemi i tchn¹³ w jego nozdrza duszĂŞ Âżycia”).

Neszama jest wiĂŞc najbliÂżej Boga (wydobywa siĂŞ z Jego ust), podczas gdy nefesz uruchamia funkcjonowanie ludzkiego organizmu, z ktĂłrym jest z³¹czony w procesie biologicznego istnienia. Ruach znajduje siĂŞ pomiĂŞdzy nimi – wi¹¿¹c czÂłowieka z jego duchowym ÂźrĂłdÂłem. Neszama zarzÂądza myÂślÂą, ruach – przede wszystkim mowÂą, nefesz – fizycznymi dziaÂłaniami.

Wszystkie istoty ¿ywe poza cz³owiekiem zosta³y stworzone poprzez oœwiadczenie Boga "niech ziemia wyda" ["Bóg zechcia³, aby ziemia wyda³a ¿ywe istoty zgodne z ich gatunkami"(Bereszit 1:24)] ("ziemia wyda" mo¿e byÌ wspó³czeœnie odczytywane jako sygna³ na temat ewolucji), natomiast cz³owiek zosta³ stworzony w inny sposób: "Stworzy³ Bóg cz³owieka wed³ug Swojej istoty" (Bereszit1:27) i tylko cz³owiek otrzyma³ duszê: "I Bóg nada³ kszta³t cz³owiekowi. Ukszta³towa³ go z prochu ziemi i tchn¹³ w jego nozdrza duszê ¿ycia. I cz³owiek sta³ siê mówi¹c¹ istot¹" (Bereszit 2:7).

Raszi zauwaÂża, Âże tylko czÂłowiek zostaÂł stworzony z dwĂłch skÂładnikĂłw: z prochu ziemi (materii) i z elementu duchowego.

StopieĂą bliskoÂści z Bogiem powiÂązany jest z poziomem neszamy. Neszama to najbardziej przynaleÂżny Bogu skÂładnik duszy. Aby dotrzeĂŚ do Boga, trzeba odbyĂŚ drogĂŞ odwrotnÂą, niÂż odbywaÂło Boskie tchnienie.

Tak jak kaÂżda istota Âżywa, czÂłowiek najpierw zdominowany jest przez nefesz (czysto biologicznÂą chĂŞĂŚ istnienia). JeÂżeli rozwija w sobie ruach – wÂłaÂśnie ten wymiar staje siĂŞ dominujÂący w jego Âżyciu i przybliÂża go do Boga. Gdy nastĂŞpnie postĂŞpuje etycznie i w coraz peÂłniejszej zgodzie z nakazami Boga – dba o neszamĂŞ i przybliÂża siĂŞ niÂą do Boga jeszcze bardziej.

WedÂług Zoharu koĂącowym etapem tej drogi jest otrzymanie „duszy dusz”. Ta dusza wyÂższego poziomu to chaja.

SiÂły duchowe, ktĂłre skupiajÂą siĂŞ w czÂłowieku, tworzÂąc jego istotĂŞ (nefesz, ruach i neszama), to nie wszystko duchowe, co dotyczy istoty ludzkiej. One tworzÂą jedynie or hapnimi, czyli ludzkie ÂświatÂło wewnĂŞtrzne. Poza nim – wedÂług kabaÂły – istnieje jeszcze or hamakif, czyli ÂświatÂło zewnĂŞtrzne wobec czÂłowieka, ale z nim powiÂązane. Podczas gdy chaja decyduje o wolnej woli i wierze, a jej ÂświatÂło pochodzi z sefiry Chochma (mÂądroœÌ), jechida – jest jeszcze wyÂższym poziomem, na ktĂłrym czÂłowiek odnajduje wewnĂŞtrzne po³¹czenie z Bogiem, niedostĂŞpne Âżadnym innym istotom, i jej ÂświatÂło wydobywa siĂŞ z sefiry Keter (korona).


PodsumowujÂąc:

Mêdrcy okreœlali duszê cz³owieka piêcioma imionami: nefesz, ruach, neszama, chaja i jechida. Nazwy te odpowiadaj¹ piêciu poziomom i wymiarom duszy. Nefesz jest motorem ¿ycia fizycznego. Ruach - decyduje o emocjonalnej osobowoœci cz³owieka. Neszama - definiuje wyj¹tkowoœÌ intelektualn¹. Chaja - decyduje o wolnej woli i wierze. Jechida - jest poziomem, na którym cz³owiek odnajduje wewnêtrzne po³¹czenie z Bogiem, niedostêpne ¿adnym innym istotom (nawet anio³om).

http://www.the614thcs.com/40.931.0.0.1.0.phtml


Kiara :) :)

Taka dygresja o pomocy innym......


"TO, CZEGO MU BRAKUJE"
Z CYKLU: OPOWIE¦CI RABINÓW (33)

cebule.jpg
 


W Torze, w ksiĂŞdze Dewarim, paraszat Ree, czytamy:

„(...) nie uczynisz twardym twojego serca i nie zamkniesz rĂŞki przed twoim ubogim bratem. Raczej wielokrotnie bĂŞdziesz otwieraÂł dla niego twÂą rĂŞkĂŞ i dawaÂł mu (...) aby uzupeÂłniĂŚ to, czego mu brakuje” (15-8)


...
Magid z Dubna [r. Jaakow Kranz (1741-1804)] potrzebowaÂł pieniĂŞdzy na pomoc dla biedakĂłw, ktĂłrymi siĂŞ opiekowaÂł. ZapukaÂł wiĂŞc do drzwi pewnego bogacza, aby poprosiĂŚ go o datek na ten cel.

Bogacz ucieszy³ siê z wizyty tak dostojnego goœcia i zacz¹³ z wielkim entuzjazmem i radoœci¹ wdawaÌ siê z nim w rozwa¿ania nad ró¿nymi zagadnieniami Tory. Gdy Magid wypowiada³ jakiœ werset z Tory, gospodarz natychmiast i z zapa³em przedstawia³ mu inn¹ myœl, najczêœciej w jakiœ sposób analogiczn¹, dodaj¹c do tego swoj¹ interpretacjê, albo wspominaj¹c, co akurat przeczyta³ na ten temat w Talmudzie. Gdy Magid cytowa³ kolejny werset - sytuacja siê powtarza³a. I znów, i znów.
 
WidzÂąc, co siĂŞ dzieje i zorientowawszy siĂŞ, Âże ta rozmowa nigdy siĂŞ nie skoĂączy, Magid przerwaÂł bogaczowi kolejny wywĂłd na temat zwiÂązany z TorÂą i rzekÂł:

„ChcĂŞ opowiedzieĂŚ ci teraz pewnÂą historiĂŞ.

Otó¿ mieszkaùcy bardzo odleg³ej krainy nie wiedzieli nic a nic o istnieniu cebuli. Pewnego dnia przyby³ do nich wêdrowny handlarz przywo¿¹c ze sob¹ cztery cebule.

Ludzie sprĂłbowali jednÂą z nich - surowÂą, smaÂżonÂą, gotowanÂą - i nie mogli nadziwiĂŚ siĂŞ jej wspaniaÂłemu smakowi i niezwykÂłym wÂłaÂściwoÂściom, o ktĂłrych opowiedziaÂł im handlarz. Cieszyli siĂŞ z odkrycia tak wspaniaÂłego warzywa i zapÂłacili handlarzowi worek zÂłota za pozostaÂłe trzy cebule. Zasadzili je i wkrĂłtce mieli kilkadziesiÂąt wÂłasnych, wspaniaÂłych cebul.

Gdy dowiedzia³ siê o tym inny wêdrowny kupiec, zabra³ parê g³ówek czosnku i wyruszy³ w dalek¹ podro¿ do tej krainy. Ludzie nie znali tam równie¿ czosnku, wiêc ucieszyli siê nim nie mniej ni¿ cebul¹, urzeczeni jego smakiem i niezwyk³ymi w³aœciwoœciami, o których opowiedzia³ im handlarz. Byli tak zachwyceni, ¿e nie wiedzieli, jak mog¹ odwdziêczyÌ siê temu cz³owiekowi. Po naradzie zadecydowali, ¿e zap³ac¹ mu nie z³otem, którego mieli w bród, ale tym, co posiadali naprawdê najcenniejszego: przynieœli mu za czosnek kilkanaœcie cebul!

I ty postĂŞpujesz wÂłaÂśnie tak jak oni” - powiedziaÂł Magid - „Ja wygÂłaszam do ciebie myÂśl z Tory, a ty rewanÂżujesz siĂŞ mi tym samym. A ja nie potrzebujĂŞ dziÂś od ciebie myÂśli z Tory ani twoich myÂśli o Torze. PrzecieÂż w Torze czytamy, Âże masz dawaĂŚ "to, czego mu brakuje", a mnie nie brakuje myÂśli z Tory. To moim biednym brakuje twoich pieniĂŞdzy”. (Iturej Tora)

http://the614thcs.com/27.1774.0.0.1.0.phtml


Kiara :) :)


ps. M¹droœÌ , wiedza.. to cenne cechy , bardzo cenê, ale .. Cz³owieku posiadaj¹cy je .. czy masz tak samo du¿o w sobie dobra jak wiedzy? Co jest dla Ciebie bardziej wartoœciowe?

Kiaro czy ma siĂŞ przez to rozumieĂŚ, Âże potrzebujesz pieniedzy ? ;D
Ha ha ha  .. a kto ich nie potrzebuje ;)

Biedakom z przypowieÂści potrzebne byÂły bardziej pieniÂądze do przejedzenia, czy wiedza, aby wydobyĂŚ siĂŞ z nĂŞdzy ? Odpowiedzi udziel Magidowi, jeÂśli go spotkasz ...

Czasami warto posÂłuchaĂŚ co majÂą do przekazania bogaci.

Tematem mojego powyÂższego postu sÂą dwie wartoÂści wiedza i dobro zauwaÂżenie priorytetu tworzÂącego istotĂŞ Âżycia. Ale jak to mĂłwi nasz kolega, "dla kaÂżdego coÂś innego....." zatem i koncentracja na wartoÂściach mu bliÂższych.

Kolejna nadinterpretacja esta, ktĂłrego nie ma..... hahaha . Czy widzisz tu gdzie mojÂą proÂśbĂŞ o wsparcie jakieÂś? Czy kiedyÂś prosiÂłam kogokolwiek na forum o jakie kolwiek wsparcie finansowiec, czy inne?

JeÂżeli chodzi o biedakĂłw to Âżeby mogli skorzystaĂŚ z wiedzy trzeba im daĂŚ  najpierw jedzenie i ubranie. ZapewniĂŚ godnoœÌ ludzkÂą w podstawach egzystencji. NastĂŞpnie prawiĂŚ moÂżna nauki z ktĂłrych skorzysta zdecydowanie lepiej czÂłowiek ktĂłremu nie burczy z gÂłodu w brzuchu i nie wstydzi siĂŞ swojego ubĂłstwa w Âłachmanach oraz brudny.
GÂłodne dzieci maja kiepskie wyniki w szkole.
Zatem Twoje  uszczypliwoÂści sÂą nie na miejscu i bardzo nieÂświetliÂście ukazujÂą TwojÂą osobĂŞ.


Kiara :) :)

east to prosty odbiornik/przekaÂźnik ;D .Czyta myÂśl i odpowiada.
A puĂŞtÂą byÂło  :

I ty postĂŞpujesz wÂłaÂśnie tak jak oni” - powiedziaÂł Magid - „Ja wygÂłaszam do ciebie myÂśl z Tory, a ty rewanÂżujesz siĂŞ mi tym samym. A ja nie potrzebujĂŞ dziÂś od ciebie myÂśli z Tory ani twoich myÂśli o Torze. PrzecieÂż w Torze czytamy, Âże masz dawaĂŚ "to, czego mu brakuje", a mnie nie brakuje myÂśli z Tory. To moim biednym brakuje twoich pieniĂŞdzy”

Jakby puĂŞta miaÂła dotyczyĂŚ wiedzy i dobra to by o tym byÂła, a byÂła o pieniÂądzach i nie jest to nadinterpretacja tylko coÂś, co wynika wprost z opowieÂści. Tyle w temacie postu.
Natomiast pytanie do Ciebie by³o z przymró¿eniem oka... czaisz bazê ?

Gorzej ,jak biedny ma poœrednika, który wprost twierdzi, ¿e biednemy potrzeba pieniêdzy, a nie m¹droœci. Potrzeba i tego i tego, ale jak nie dostanie kasy, to choÌ m¹droœÌ dobra, bo ona jest wskazówk¹. A biedota to stan umys³u, jakbyœ nie wiedzia³a (to taka dygresja ) .
Znasz to  " ja nie mam nic i ty nie masz nic , to razem juÂż mamy coÂś "  :D .. razem moÂżna zbudowaĂŚ COÂŚ . Samemu gorzej.


  Ale teÂż to z tych gÂłodnych dzieci wyrastajÂą potem biznesmani , ktĂłrych mottem jest to, aby dzieciom niczego nie brakowaÂło. Niestety, taka prawda, Âże motywacja daje energiĂŞ, szkoda jÂą zabijaĂŚ w zarodku. ZÂłe wyniki szkolne to jeszcze nie koniec Âświata i to nie jest kryterium Âżadne , bo z tych "gorszych" teÂż wyrastajÂą wartoÂściowi ludzie, ktĂłrzy potem pomagajÂą innym .
DziĂŞkuje za ocenĂŞ ;D Przyda siĂŞ do kolekcji haahahahaha ...
Nie jestem .... a w tym nie jestem Âżaden Âświetlisty ;)

Ja doskonale czajĂŞ iÂż od dÂłuÂższego czasu jesteÂś w stosunku do mnie bardzo zÂłoÂśliwy.....  :-*
Reszta to odczyt tekstu na miarê indywidualnego pojmowania g³êbi jego przekazu, pieni¹dze nie s¹ celem ,one s¹ œrodkiem do celu...


"Im mniej posiadasz tym bardziej rozumiesz tych , ktĂłrym teÂż czegoÂś brakuje..."

Kiara :) :)

I w taki sposĂłb dwoje ludzi zaczyna dzieliĂŚ wzajemnie nieakceptowane cechy i zachowania. 
Czyli swoje niedoskonaÂłoÂści  spychajÂą w strefĂŞ cienia, potem ten cieĂą
 rzucajÂą na innych mĂłwiÂąc  -  '' przecieÂż od dÂłuÂższego czasu jesteÂś wobec mnie zÂłoÂśliwy''.


A prawdziwy komunikat, ktĂłry kryje siĂŞ pod takimi sÂłowami brzmi : z nimi jest coÂś nie tak, to on ma problem, on jest winny ....

KaÂżdy kto kieruje w stosunku do kogoÂś negatywnoÂści ma problem sam ze sobÂą, nie potrafi jeszcze zauwaÂżaĂŚ pozytywĂłw, maÂło go one przyciÂągajÂą. Zatem wylicza komuÂś jego  sÂłaboÂści lub braki sadzaĂŚ iÂż  one naprawie sÂą cudze, a tak rzeczywiÂście sÂą jego.
W kaÂżdym jest pozytyw i negatyw moÂżna rozÂświetlaĂŚ jedno lub drugie... efekty bĂŞdÂą inne. Jednemu bliÂżej  z tym...a, innemu z tamtym..... kaÂżdemu wedle potrzeb lub podobieĂąstwa.

Jeszcze raz temat ktĂłry mnie interesowaÂł to dwie wartoÂści, wiedza, uÂżywanie jej i czynienia dobra, ktĂłraÂż z nich jest cenniejsza, a nie cudze ni moje sÂłaboÂści.

Im wiĂŞcej w tobie mÂądroÂści tym bardziej korygujesz SIEBIE by Âświat byÂł lepszy.

Kiara :) :)

Czy w Âświetle tej wypowiedzi-zasady naleÂży uwaÂżaĂŚ, Âże to wÂłaÂśnie Kiara ma ograniczone postrzeganie, ktĂłre to permanentnie zarzuca wszystkim dookoÂła? Czy moÂże jednak jest chlubnym wyjÂątkiem od teorii ktĂłre sama gÂłosi?

Kiara dyskutuje na temat filozofii i ideologii, a nie na temat ludzi wyznajÂących je. Kiara nie wytyka innym ich wielu sÂłaboÂści i b³êdĂłw nie jest to meritum jej postĂłw.Jednak broni siebie i swojego imienia gdy ktoÂś czyni to w stosunku do niej, ma do tego peÂłne prawo a nawet obowiÂązek bronienia siebie, to jedno , a drugie ile razy mam pisaĂŚ Âżeby user arteq  przestaÂł wymuszaĂŚ na mnie namolnie dyskusjĂŞ ze sobÂą?
Czy mam siĂŞ zwrĂłciĂŚ  do administracji Âżeby ci to wytÂłumaczono bardziej dosadnie? Ile jeszcze raz bĂŞdziesz sobie pozwalaÂł na Âłamanie regulaminu forum?

- Zakaz nagabywania (natrĂŞtnego nakÂłaniania do rozmowy osĂłb, ktĂłre sobie tego nie ÂżyczÂą).


Kiara :) :)

Pytanie nie byÂło do Kiary. Jako forumowicz nie mam nic przeciwko temu aby inny forumowicz wchdziÂł ze mnÂą w dysputy - temu sÂłuÂży forum, ale nie ÂżyczĂŞ sobie aby ktoÂś wmawiaÂł mi, Âża mam jakieÂś chore ciÂągoty aby wciÂągaĂŚ do rozmowy osobĂŞ/y ktĂłre moim zdaniem nie majÂą nic wartoÂściowego do powiedzenia, toÂż to absurd.

KomentujÂąc powyÂższÂą wypowiedÂź - trzeba byÂś mocno zarozumiaÂłym aby uwaÂżaĂŚ, Âże kaÂżdy pragnie wymiany zdaĂą z tÂą "oÂświeconÂą i uduchowionÂą" osobÂą i wyjÂątkowo bezczelnym aby prĂłbowaĂŚ w ten dziecinny sposĂłb zamykaĂŚ usta innym forumowiczom komentujÂącym poglÂądy i "zasady". Z tego co ostatnio widziaÂłem to i biedny East staÂł siĂŞ jej zdaniem ograniczony w moÂżliwoÂści zrozumienia, ech...

MoÂże faktycznie Administracja wyjaÂśni, co oznacza ten dziwaczny paragraf?

Jak w ogĂłle moÂże ktoÂś wymuszaĂŚ na kimkolwiek dyskusjĂŞ? W dodatku na forum publicznym,
gdzie nie ma nawet obowiÂązku czytania czyichkolwiek wypowiedzi.
A tym bardziej wchodzenia z kimœ niepo¿¹danym w dyskusjê.

Czy zatem wola jakiegokolwiek usera jest faktycznie wolna, czy bywa zniewalana przez wolĂŞ innego usera?
Czy moÂżna na publicznym forum zostaĂŚ ubezwÂłasnowolnionym i byĂŚ zmuszonym do dziaÂłania wbrew sobie? 

Zawsze sÂądziÂłam, Âże jeÂśli komuÂś odpisujĂŞ, to jedynie z wÂłasnej, nieprzymuszonej woli.
Ale moÂże siĂŞ mylĂŞ?  ;D

Podpisywanie siĂŞ pod cudzym postem z cytowaniem cudzej wypowiedzi oraz uÂżyciem kontekstu prowokujÂącego do zabrania gÂłosu w obronie wÂłasnej jak najbardziej jest wymuszeniem z natrĂŞtnym nakÂłanianiem do rozmĂłw!

Zasady na forach sÂą zasadami iÂż , gdy ktoÂś podpisuje siĂŞ pod czyimÂś postem z uÂżyciem  kontekstu jego treÂści jest to prowokacja do dyskusji. PoniewaÂż twoim jedynym  celem jest wszczynanie awantur i  prowokacja do dysharmonii miedzy forumowiczami nie ÂżyczĂŞ sobie Âżadnych rozmow z tobÂą.

Kiara :) :)

O, to juÂż jestem kolejnÂą osobÂą poza artqiem i eastem, z ktĂłrymi nie Âżyczysz sobie rozmowy.
Zatem nie rozmawiaj.  :D
Ale nie pisz, Âże jedynym moim celem jest wszczynanie awantur i prowokacja do dysharmonii miĂŞdzy forumowiczami,
bo jest to jedynie twoja ocena i pomĂłwienie. Czyli naruszasz regulamin. 

TwĂłj post kwalifikuje siĂŞ do Âśmietnika.

Ten post dotyczy natrĂŞctw artqa.

Kiara :) :)

DyskutowaÂłabym, co do tych natrĂŞctw. Bo moÂże okazaĂŚ siĂŞ, Âże sÂą to wasze wspĂłlne natrĂŞctwa.
JesteÂś pewna, co do celu Artqa? JesteÂś pewna, Âże go nie krzywdzisz, przedstawiajÂąc go w taki sposĂłb?

Poprzez prywatne wypominki oraz nagabywanie odeszliœcie i odchodzicie ca³kowicie od g³ównego tematu rozbijaj¹c jego g³ówny motyw. ???

 Czy,  rzeczywiÂście nie moÂżemy ujrzeĂŚ swoich zwierzĂŞcych instynktĂłw, ktĂłre w nieubÂłagany sposĂłb karzÂą nam oceniaĂŚ ludzi i zdarzenia. Czy nie moÂżemy  powiedzieĂŚ, Âże moÂżemy siĂŞ myliĂŚ ? przywiÂązujÂąc aÂż takÂą niezmiernÂą wagĂŞ do napisanych  literek na ekranie, nie widzÂąc za nimi drugiego czÂłowieka?
 Wolimy raczej czuĂŚ siĂŞ doskonali, nawet w Internecie. Tak jestesmy doskonali, a inni napewno siĂŞ mylÂą. Tak wyglÂąda  wirtualna rzeczywistoœÌ, ktĂłra w dwĂłjnasĂłb obnaÂża wszystkie  umysÂłowe ograniczenia.

No to pa i dalej szukajcie sobie sprawiedliwoÂści i uczciwoÂści na zewnÂątrz co przypomina poszukiwanie pestki poza jabÂłkiem.

Powodzenia.....

I to jest jeden z najlepszych komentarzy, jakie tu kiedykolwiek przeczytaÂłem. Brawo Astre!

Sprawa jest banalnie prosta - wystarczy nie czytaĂŚ pewnych postĂłw i po sprawie. JeÂżeli w poÂście nie ma bezpoÂśrednich pytaĂą do danej osoby to nie moÂże byĂŚ mowy do nakÂłaniania do dyskusji. Ponadto, jeÂżeli ktoÂś dodatkowo wyjaÂśnia, Âże nie chce, nie oczekuje jakiegokolwiek odniesienia do napisanych uwag to dalsze twierdzenie, Âże zmusza do rozmĂłw jest po prostu absurdalne. Taka postawa Âświadczy jedynie o tymp, Âże chce siĂŞ danÂą osobĂŞ uciszyĂŚ poniewaÂż zamieszcza wnioski z ktĂłrymi nie daje rady merytorycznie dyskutowaĂŚ.
OczywiÂście mĂłgÂłbym nie mieĂŚ ochoty z kimÂś dyskutowaĂŚ lecz gdybym zabraniaÂł mu wypowiadaĂŚ siĂŞ na temat moich poglÂądĂłw i tez, a do tego nazywaĂŚ to natrĂŞctwem ÂświadczyÂłoby to jedynie o mojej miaÂłkoÂści bÂądÂź zaburzeniach...
Przepraszam Âże tutaj ale sprawa jest dla mnie bardzo ciekawÂą i sporo mĂłwi o postawach...

Niezmiernie interesujÂące w judaizmie  jest zagadnienie sÂądu niebios po Âśmierci czÂłowieka, co jest wiĂŞksza a co mniejsza istotnoÂściÂą w Âżyciu ludzkim w tym aspekcie. kto nie wie niech przeczyta.

***********


PYTANIA SÂĄDU NIEBIOS

pytanie od ZN :


Czy w literaturze rabinicznej znajdujÂą siĂŞ informacje, jak bĂŞdzie wyglÂądaÂł sÂąd nad czÂłowiekiem po jego Âśmierci?

Tora.jpg
odpowiedÂź :


W Talmudzie (Szabat 31a) mêdrcy zastanawiaj¹ siê w³aœnie nad tym. Dok³adnie chodzi o to, jakie pytania zostan¹ zadane cz³owiekowi, gdy stanie przed Bogiem, jakie sprawy oka¿¹ siê wtedy najwa¿niejsze w ocenie jego ¿ycia i postêpowania.

Jakie wiĂŞc bĂŞdzie to pierwsze, najwaÂżniejsze pytanie?

Co zaskakujÂące, nie jest to - zdaniem mĂŞdrcĂłw  - ani pytanie o wiarĂŞ w Boga, ani o przestrzeganie rytua³ów, koszernoÂści lub uÂświĂŞcania Szabatu, ale pytanie, ktĂłre brzmi zaskakujÂąco przyziemnie i praktycznie.

    Bowiem pierwszym pytaniem, ktĂłre zostanie postawione czÂłowiekowi przez SÂąd Niebios, ma byĂŚ: "Czy postĂŞpowaÂłeÂś w swoich interesach z innymi ludÂźmi w sposĂłb uczciwy?".

To pytanie jest o tyle zaskakujÂące, Âże judaizm utoÂżsamia siĂŞ powszechnie (takÂże wÂśrĂłd ÂŻydĂłw) wÂłaÂśnie z przestrzeganiem rytua³ów i najczĂŞÂściej, gdy pada pytanie o czyj¹œ religijnoœÌ, odpowiedÂź opiera siĂŞ na  ocenie przestrzegania przez tĂŞ osobĂŞ religijnych rytua³ów. "Tak, on jest czÂłowiekiem religijnym, bo przestrzega koszernoÂści i Szabatu" - brzmi oczekiwana odpowiedÂź, a nie :"Tak, on jest religijny, bo jest uczciwy w biznesie".

Jednak - wed³ug mêdrców Talmudu - odpowiedzi¹ na pytanie o uczciwoœÌ w interesach bêdzie zainteresowany Bóg.

Bo to jak postĂŞpujemy wobec innych ludzi w sprawach ich materialnej egzystencji, jest zagadnieniem nie materialnym, ale duchowym. Nie dziwi wiĂŞc - w tym kontekÂście - znana maksyma, ktĂłrej autorem jest rabin Israel Salanter: "PowinniÂśmy byĂŚ bardziej skupieni na wyzwaniach duchowych niÂż materialnych, ale materialna potrzeba innego czÂłowieka, to wÂłaÂśnie duchowe wyzwanie dla nas".

    Drugie pytanie, ktĂłre postawione bĂŞdzie czÂłowiekowi, brzmi: "Czy wyznaczyÂłeÂś sobie staÂły czas na regularne studiowanie Tory?"

Jak widaĂŚ, sama chĂŞĂŚ postĂŞpowania w sposĂłb wÂłaÂściwy, samo pragnienie bycia uczciwym wobec innych ludzi (czego dotyczyÂło pytanie poprzednie) nie sÂą wystarczajÂące, bo  czÂłowiekowi niezbĂŞdna jest wiedza, jak byĂŚ uczciwym i dobrym. W tych sprawach nie moÂże polegaĂŚ ani na instynkcie, ani na wÂłasnym sercu, bo sÂą one - ze swej natury  - zawodne i stronnicze.

OdpowiedÂź na te pytania, czym jest uczciwoœÌ, co jest wlaÂściwym postĂŞpowaniem, czym jest dobro -  zawarta jest w Torze. Judaizm dysponuje dokÂładnymi wskazĂłwkami znajdujÂącymi siĂŞ w Torze Pisanej i w Torze Ustnej, w Âżydowskim prawie religijnym - jak naleÂży postĂŞpowaĂŚ, aby dziaÂłaĂŚ zgodnie z wolÂą Boga i - w rezultacie - byĂŚ dobrym czÂłowiekiem. Bez studiowania ksiÂąg judaizmu, trudno czasem zgadn¹Ì, gdy pojawia siĂŞ bardziej skomplikowany etyczny problem, jak postÂąpiĂŚ. Jak wiemy, judaizm nie wierzy w naturalnÂą dobroĂŚ czÂłowieka, natomiast jest przekonany, Âże moÂżna i trzeba go tej dobroci nauczyĂŚ.

    Trzecim pytaniem jest: "Czy staraÂłeÂś siĂŞ mieĂŚ dzieci?".

Przekazywanie obowi¹zku naprawiania, doskonalenia œwiata nastêpnym pokoleniom zaczyna siê od stworzenia rodziny (a je¿eli dzieci siê nie ma, bo nie mo¿e siê ich mieÌ, adopcja jest doskona³ym rozwi¹zaniem). Bez tej kontynuacji wszystko traci sens. Dlatego pierwsze przykazanie Tory nakazuje mê¿czyŸnie prokreacjê. Za³o¿enie rodziny jest równie¿ wyrazem poskromienia naturalnego egoizmu, którego przejawem jest ¿ycie bez zobowi¹zaù, wy³¹cznie dla siebie.

Te trzy pierwsze pytania dotyczÂą spraw w wymiarze osobistym, jednostkowym.

    Czwarte w kolejnoÂści pytanie, ktĂłre zadane zostanie czÂłowiekowi, aby ocenione zostaÂło jego Âżycie, to: "Czy ÂżyÂłeÂś zgodnie z wiarÂą w naprawienie Âświata?".

Jest to pytanie dotyczÂące - w przeciwieĂąstwie do poprzednich -  skali makro: udziaÂłu czÂłowieka w dziele zbiorowym - w doskonaleniu Âświata (tikkun olam), bo czytamy w Pirke Awot sÂłowa rabina Tarfona: "Nie do ciebie naleÂży ukoĂączenie pracy [doskonalenia Âświata], ale nie jesteÂś wolny, aby  siĂŞ od niej  oswobodziĂŚ [od czynienia wszystkiego tego, co moÂżesz osiÂągn¹Ì w tym dziele].

D¹¿enie do doskonalenia œwiata jest procesem, którego konsekwencj¹ mo¿e byÌ tak¿e doskonalenie cz³owieka.

Jednak tylko takie d¹¿enie, które uwzglêdnia przestrzeganie zasad, jakich dotycz¹ wczeœniejsze pytania, stwarza takie szanse. Musi byÌ bowiem etyczne, zgodne z Tor¹ i nieegoistyczne - patrz¹ce w przysz³oœÌ.

    Ostatnie pytanie bĂŞdzie dotyczyÂło zg³êbiania zÂłoÂżonoÂści Âświata i jego mechanizmĂłw: „Czy zastanawiaÂłeÂś siĂŞ nad istotÂą mÂądroÂści, czy odró¿niaÂłeÂś jedne rzeczy od drugich?” Nie wolno przeÂżywaĂŚ swojego czasu na ziemi bezrefleksyjnie!


http://the614thcs.com/40.1174.0.0.1.0.phtml

OÂśmieszanie, poniÂżanie i de wartoÂściowanie innych ludzi wedle  swojego widzimisiĂŞ jest ostatnio bardzo na topie. Stawanie siĂŞ sĂŞdziÂą wobec cudzego Âżycia staÂło siĂŞ wrĂŞcz pasjÂą niektĂłrych ludzi.
A co na ten temat ma do powiedzenia m¹droœÌ judaizmu? Mo¿e warto j¹ poznaÌ i oceniÌ siebie wobec wagi tego przekazu.
Zatem, czy oÂśmieszanie kogoÂś jest zÂłem?

Kiara :) :)


OÂŚMIESZANIE BLIÂŹNIEGO

pytanie od CC :

    Jaki jest poglÂąd judaizmu na oÂśmieszanie ludzi, na ich zawstydzanie?

odpowiedÂź :

Publiczne oÂśmieszenie i zawstydzanie czÂłowieka (ktĂłre moÂże byĂŚ spowodowane np.  wykazaniem jego niewiedzy, zdradzeniem jakichÂś sekretĂłw z jego Âżycia, wypominaniem czynĂłw, za ktĂłre juÂż otrzymaÂł wybaczenie, robieniem zÂłoÂśliwych aluzji do jego cech charakteru, wyglÂądu lub statusu materialnego) jest uwaÂżane za wykroczenie nie tylko wobec czÂłowieka, ale takÂże wobec Boga. Dzieje siĂŞ tak dlatego, Âże od Boga czÂłowiek otrzymuje swojÂą godnoœÌ:  "czÂłowiek zostaÂł stworzony wedÂług istoty Boga", kto wiĂŞc zawstydza czÂłowieka - szydzÂąc z niego, wyÂśmiewajÂąc go, obraÂżajÂąc - skierowuje to swoje postĂŞpowanie takÂże przeciw Bogu.

Talmud (Bawa Mecija 58b) ostrzega: "Kto zawstydza bliÂźniego publicznie, postĂŞpuje tak, jakby rozlewaÂł jego krew".

Ochrona godnoœci ludzi jest tak podstawow¹ wartoœci¹ w judaizmie, ¿e Talmud (Berachot 19b) uczy, i¿ czasami jej uszanowanie wymaga rezygnacji z egzekwowania innych praw religijnych. Na przyk³ad wielki kodyfikator prawa ¿ydowskiego Mosze Isserles (Remu) z Krakowa zadekretowa³, ¿e mimo i¿ ceremonia zaœlubin nie mo¿e odbywaÌ siê w Szabat, jeœli wszystko zosta³o ju¿ przygotowane do œlubu przed Szabatem, a z jakichœ istotnych powodów œlub nie móg³ siê rozpocz¹Ì, to nale¿y dokonaÌ zaœlubin w Szabat, aby nie zawstydziÌ panny i pana m³odych wobec zgromadzonych goœci (Orach Chaim 339:4).

Zawstydzanie ludzi jest uwa¿ane za tak powa¿ne naruszenie zasad etycznych, ¿e Talmud stwierdza: "Kto podnosi swój status przez poni¿anie innych, nie bêdzie mia³ udzia³u w Œwiecie, który ma nadejœÌ" (Chagiga 2:1), a w antycznym Masej Tora znajdujemy takie stwierdzenie:

"ByÂłoby lepiej, gdyby nie narodziÂł siĂŞ czÂłowiek, niÂżby doÂświadczyÂł tych siedmiu rzeczy: Âśmierci wÂłasnego dziecka za swojego Âżycia, ekonomicznej zaleÂżnoÂści od innych ludzi, nienaturalnej Âśmierci, zapomnienia zdobytej wiedzy, tortur, niewoli i publicznego zawstydzenia bliÂźniego".

Charakterystyczne jest, ¿e nie chodzi tu o bycie zawstydzonym przez bliŸniego, ale o jego zawstydzenie. Tak ogromne wykroczenie przeciw bliŸniemu trwale obci¹¿a konto sprawcy tego czynu i udowadnia, do jakiego z³a jest on zdolny.

http://www.the614thcs.com/40.1111.0.0.1.0.phtml

ÂŚwiĂŞto ÂŚwiatÂła ... piĂŞkna Chanukowa tradycja zapalania Âświec przez 8 dni kaÂżdego dnia jednej plus.


איך מדליקים נרות חנוכה?

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=4O-kfuYXOMI


Kiara :) :)