Drukuj stronę - Eksperyment Filadelfia, czyli niesÂławne dziecko Einsteina raz jeszcze

Eksperyment Filadelfia, czyli niesÂławne dziecko Einsteina

Marcin PowĂŞska
ÂŚroda, 26 wrzeÂśnia (13:53)

28 paÂździernika 1943 r. USS Eldridge dosÂłownie rozpÂłynÂąÂł siĂŞ w powietrzu. Ponownie pojawiÂł siĂŞ po kilku godzinach, z uszkodzonym kadÂłubem i zdeformowanÂą zaÂłogÂą. Co tak naprawdĂŞ staÂło siĂŞ podczas Eksperymentu Filadelfia?

Co staÂło siĂŞ z okrĂŞtem USS Eldridge? (Fot. Mundo Esoterico y Paranormal) /Internet

(http://img.interia.pl/komputery/nimg/w/r/pazdziernika_USS_Eldridge_5914726.jpg)

O tym, Âże w wojskowych teczkach kryje siĂŞ mnĂłstwo tajemnic, o ktĂłrych opinia publiczna nigdy nie usÂłyszy, wiedzÂą nie tylko zwolennicy teorii spiskowych. Wiele osĂłb jest przekonanych, Âże rzÂądy najwiĂŞkszych paĂąstw ukrywajÂą przed obywatelami prawdĂŞ o zaawansowanych technologiach. W celu osiÂągniĂŞcia przewagi nad przeciwnikiem w laboratoriach czĂŞsto powstajÂą rozwiÂązania, ktĂłrych ujawnienie mogÂłoby zaburzyĂŚ obowiÂązujÂący stan wiedzy. Na przykÂład takie rozwiÂązanie, jak niewidzialnoÂśĂŚ, nad ktĂłrÂą Amerykanie rzekomo pracujÂą od dawna.

Najbardziej spektakularnÂą emanacjÂą tej technologii byÂł Eksperyment Filadelfia, zwany teÂż Projektem TĂŞcza. Czy jesieniÂą 1943 r. faktycznie dokonano przeÂłomowego odkrycia, ktĂłre zostaÂło utajnione?

Wybitni ojcowie i tajemniczy cel

Marynarka Wojenna USA juÂż od poczÂątku 1943 r. planowaÂła seriĂŞ eksperymentĂłw na morzu, w stoczni w Filadelfii oraz w bazie w Norfolk, jednak rewelacje te nigdy nie zostaÂły oficjalnie potwierdzone. StrzĂŞpki informacji pochÂłonĂŞÂła cenzura lub - jak twierdzÂą zÂłoÂśliwi - zostaÂły one wymyÂślone przez propagatorĂłw teorii spiskowych. WiĂŞkszoÂśĂŚ wspĂłÂłczesnych opisĂłw tragicznego w skutkach Eksperymentu Filadelfia pochodzi od Alfreda Bielka, ktĂłry podaje siĂŞ za naocznego Âświadka zdarzenia.

Eksperyment Filadelfia odbyÂł siĂŞ 28 paÂździernika 1943 r., a obiektem doÂświadczalnym byÂł niszczyciel eskortujÂący USS Eldridge (wypornoÂśĂŚ 1520 ton) wraz z zaÂłogÂą. ByÂł to wyjÂątkowo "mÂłody" okrĂŞt, gdyÂż jego wodowanie odbyÂło siĂŞ 25 czerwca 1943 r. WÂśrĂłd gÂłĂłwnych uczestnikĂłw eksperymentu wymienia siĂŞ wybitnych fizykĂłw: Johna von Neumanna, Thomasa Townsenda Browna, NikolĂŞ TeslĂŞ oraz Alberta Einsteina, opublikowaÂł teoriĂŞ wzglĂŞdnoÂści i juÂż wtedy utrzymywaÂł, Âże ÂświatÂło moÂżna zaginaĂŚ w silnym polu grawitacyjnym. UdziaÂł Tesli w projekcie jest wÂątpliwy, bowiem zmarÂł on kilka miesiĂŞcy wczeÂśniej, ale Einstein faktycznie byÂł zatrudniony w Departamencie Marynarki Wojennej jako konsultant naukowy od 31 maja 1943 r. do 30 czerwca 1946 r.

28 paÂździernika 1943 r. USS Eldridge po prostu zniknÂąÂł (Fot. Navsource) /Internet

Celem eksperymentu byÂło empiryczne zbadanie einsteinowskiej jednolitej teorii pola, poprzez umieszczenie okrĂŞtu USS Eldridge w silnym polu magnetycznym. Do podjĂŞcia takich krokĂłw AmerykanĂłw zmusiÂła taktyka stosowana przez marynarkĂŞ wojennÂą Niemiec na poczÂątku II wojny Âświatowej - wykorzystywanie podwodnych min i torped, przyciÂąganych przez duÂże metalowe okrĂŞty generujÂące pole magnetyczne. Takie obiekty siaÂły spustoszenie wÂśrĂłd floty aliantĂłw do czasu, zanim ci nie wymyÂślili sposobu ich oszukiwania.

WokĂłÂł kadÂłubĂłw statkĂłw montowano duÂżÂą cewkĂŞ elektrycznÂą, przez ktĂłrÂą przepÂływaÂł prÂąd niezgodny w fazie z magnetycznym rezonansem okrĂŞtu. Ta prosta "demagnetyzacja" byÂła skuteczna, ale niewygodna w uÂżyciu. Harmoniczny rezonans statkĂłw zmieniaÂł siĂŞ, gdy te przemieszczaÂły siĂŞ w ziemskim polu magnetycznym. Cewki demagnetyzujÂące musiaÂły byĂŚ zatem stale monitorowane, a wartoÂśĂŚ pola tak dobierana, by mieĂŚ pewnoÂśĂŚ, Âże okrĂŞt pozostanie "niewidzialny" dla min i torped.

Modyfikacja, ktĂłrej uÂżyto w Eksperymencie Filadelfia, polegaÂła na wykorzystaniu nie jednej, a trzech cewek wokĂłÂł kaÂżdej osi okrĂŞtu. ByÂły one tak ustawione, by wspĂłlnie znajdowaĂŚ siĂŞ w tej samej fazie i wytwarzaĂŚ rotacyjne pole elektromagnetyczne, ktĂłre miaÂło zaginaĂŚ fale radiowe. Te z kolei w specyficzny sposĂłb opÂływaĂŚ miaÂły magnetycznÂą baĂąkĂŞ statku, nie wracajÂąc do niemieckiej aparatury radarowej, dziĂŞki czemu jej operatorzy nie dostrzegliby amerykaĂąskich jednostek.
Teleportacja czy podrĂłÂż do innego wymiaru?

Kiedy nauka podglÂąda science fiction

Technologie i gadÂżety, ktĂłre regularnie pojawiaÂły siĂŞ w filmach, ksiÂąÂżkach czy grach science fiction, coraz czĂŞÂściej przemykajÂą do rzeczywistoÂści. KtĂłre z nich sÂą najbliÂżej realizacji? wiĂŞcej »
Przebieg samego eksperymentu owiany jest tajemnicÂą i istnieje kilka rĂłÂżnych wersji wydarzeĂą, jakie zaszÂły 28 paÂździernika 1943 r. JuÂż po wÂłÂączeniu cewek i aktywacji pola elektromagnetycznego daÂło siĂŞ zauwaÂżyĂŚ, Âże coÂś jest nie tak. W powietrzu pojawiÂło siĂŞ donoÂśne elektrostatyczne buczenie, a statek spowiÂła "zielona mgÂła". Taki efekt to objaw zwykÂłej jonizacji powietrza atmosferycznego w silnym polu magnetycznym, a podobne zjawiska moÂżna do dziÂś obserwowaĂŚ podczas silnych burz lub trÂąb powietrznych. To, co nastÂąpiÂło pĂłÂźniej, z normalnoÂściÂą ma jednak niewiele wspĂłlnego...

Gdy "zielona mgÂła" byÂła widoczna, okrĂŞt staÂł siĂŞ niewidzialny - i dla radarĂłw, i dla obserwatorĂłw. Rzekomi Âświadkowie wspominajÂą, Âże zauwaÂżalne byÂły jedynie zarysy kadÂłuba. Inna relacja jest jeszcze bardziej szokujÂąca. WedÂług niej, statek caÂłkowicie zniknÂąÂł, by pojawiĂŚ siĂŞ kilkaset kilometrĂłw dalej, w podobnym obÂłoku "zielonej mgÂły", tuÂż przed dziobem brytyjskiego lotniskowca, co jego kapitan skrzĂŞtnie odnotowaÂł w dzienniku pokÂładowym. OkrĂŞt byÂł rĂłwnieÂż widoczny w Bazie SiÂł Morskich w Norfolk, gdzie pojawiÂł siĂŞ na oczach cywilnych obserwatorĂłw. PoszczegĂłlne wersje zdarzeĂą sÂą rozbieÂżne, choĂŚ zdaje siĂŞ wynikaĂŚ to z faktu, Âże w istocie przeprowadzono nie jeden, a kilka podobnych eksperymentĂłw.

Relacje ÂświadkĂłw podajÂą, Âże pole magnetyczne w trakcie wydarzenia rozciÂągaÂło siĂŞ na obszarze okoÂło 100 metrĂłw. Kiedy statek juÂż caÂłkowicie zniknÂąÂł, przez dÂługi czas na wodzie widoczny byÂł wgÂłĂŞbiony Âślad po kadÂłubie. Najbardziej ucierpieli obecni na pokÂładzie marynarze. Sprawiali wraÂżenie jakby unosili siĂŞ w powietrzu i odczuwali przytÂłaczajÂące ciÂśnienie elektrostatyczne - podobne do tego, ktĂłre odnotowaÂł podczas swoich eksperymentĂłw z elektromagnetyzmem Nikola Tesla. KoĂączyny - a w szczegĂłlnoÂści stopy - kilku czÂłonkĂłw zaÂłogi zostaÂły uwiĂŞzione w elementach staÂłych okrĂŞtu. NiektĂłrzy stracili nogi, a jeszcze inni wtopili siĂŞ w poszycie statku. CzĂŞÂści ich ciaÂł dosÂłownie scaliÂły siĂŞ z metalem i wiĂŞkszoÂśĂŚ byÂła nie do odratowania. Z rozkazu dowĂłdztwa, wiĂŞkszoÂści obecnych na statku marynarzy skrĂłcono cierpienia. Ci, ktĂłrym udaÂło siĂŞ przeÂżyĂŚ zapadli na nieuleczalne i ciĂŞÂżkie choroby psychiczne, a ze staÂłej zaÂłogi USS Eldridge do normalnoÂści nie powrĂłciÂł nikt.

Albert Einstein i Nikola Tesla - jedni z ojcĂłw Projektu TĂŞcza (Fot. Edison Tech Center) /Internet
(http://img.interia.pl/komputery/nimg/g/3/Albert_Einstein_Nikola_5914401.jpg)

Po caÂłym zdarzeniu John von Neumann powrĂłciÂł do teoretycznych podstaw, na ktĂłrych opieraÂł siĂŞ eksperyment, by lepiej zrozumieĂŚ dlaczego zakoĂączyÂł siĂŞ on tak spektakularnÂą i zarazem tragicznÂą poraÂżkÂą. Niestety, nie udaÂło mu siĂŞ wyjaÂśniĂŚ, co dokÂładnie poszÂło nie tak. Co ciekawe, jednolita teoria pola, ktĂłrÂą Einstein ukoĂączyÂł w latach 1925-1927 wkrĂłtce zostaÂła przez niego odwoÂłana. Podobno wpÂływ na to miaÂł nieudany Eksperyment Filadelfijski i wzglĂŞdy humanitarne, a nie matematyczne. Jedni naukowcy sÂą zdania, Âże opracowana przez Einsteina teoria byÂła po prostu niekompletna, inni, Âże dowiodÂła moÂżliwoÂści podrĂłÂży do innych wymiarĂłw, na ktĂłre czÂłowiek jeszcze nie jest gotowy.

InteresujÂąco wyglÂąda rĂłwnieÂż potencjalny udziaÂł Nikoli Tesli w eksperymencie. Fakt, Âże nie zgadzajÂą siĂŞ daty wydarzenia i jego Âśmierci, moÂże zostaĂŚ wytÂłumaczony niedokÂładnoÂściÂą tego pierwszego oraz jego licznymi powtĂłrzeniami. Chorwat faktycznie mĂłgÂł byĂŚ jednym z inicjatorĂłw Eksperymentu Filadelfijskiego, zwÂłaszcza Âże podstawy projektu znajdowaÂły siĂŞ w obszarze jego zainteresowaĂą. JeÂżeli USS Eldridge faktycznie zniknÂąÂł, by pojawiĂŚ siĂŞ kilkaset kilometrĂłw dalej, to 28 paÂździernika 1943 r. musiaÂła zajÂśĂŚ niewytÂłumaczalna relacja miĂŞdzy przestrzeniÂą magnetycznÂą i materialnÂą. Pole elektromagnetyczne, ktĂłre zakÂłĂłciÂło fizycznÂą ciÂągÂłoÂśĂŚ przestrzeni materialnej musiaÂło rozdzieliĂŚ i ponownie scaliĂŚ molekuÂły na poziomie subatomowym, chociaÂż istniejÂą rĂłwnieÂż inne, relatywistyczne wyjaÂśnienia.
GdzieÂś tam kryje siĂŞ prawda

AmerykaĂąski rzÂąd wydaÂł stosowne dementi w kwestii wydarzeĂą z 28 paÂździernika 1943 r. Zgodnie z ich oÂświadczeniem, USS Eldridge braÂł udziaÂł w badaniach naukowych, ktĂłre nie miaÂły nic wspĂłlnego z nadnaturalnymi opisami Eksperymentu Filadelfijskiego. Przyznano jednoczeÂśnie, Âże faktycznie testowano moÂżliwoÂśĂŚ wykorzystania pola magnetycznego do stworzenia tarczy przeciwtorpedowej dla okrĂŞtĂłw. Efekty uboczne na zdrowie i psychikĂŞ marynarzy USS Eldridge Âłatwo moÂżna wyjaÂśniĂŚ. Nie od dziÂś wiadomo, Âże dziaÂłanie pola magnetycznego wpÂływa na funkcjonowanie ludzkiego mĂłzgu oraz moÂże powodowaĂŚ epilepsjĂŞ i halucynacje. Wielu naukowcĂłw jest zdania, Âże dÂługotrwaÂła ekspozycja na silne pole elektromagnetyczne o niskiej czĂŞstotliwoÂści moÂże skutkowaĂŚ amnezjÂą, okresowÂą ÂślepotÂą, koszmarami sennymi, zaburzeniami hormonalnymi, a nawet oparzeniami skĂłrnymi. IstniejÂą rĂłwnieÂż przesÂłanki, by twierdziĂŚ, Âże w okreÂślonych warunkach magnetyzm moÂże nawet powodowaĂŚ zmianĂŞ struktury genetycznej. Prawdy o Eksperymencie Filadelfijskim najprawdopodobniej nie poznamy nigdy.

INTERIA.PL
http://nt.interia.pl/technauka/news/eksperyment-filadelfia-czyli-nieslawne-dziecko-einsteina,1846523

Kontynuacja treÂści z wczeÂśniejszego posta:

Cytat: LO

Eksperyment Filadelfia oraz Kryzys SÂłoneczny

Eksperyment Filadelfia 1943 rok

Teraz wznowimy naszÂą dyskusjĂŞ na temat planu Zeta, na powsztrzymanie przed poÂłÂączeniem siĂŞ siatek Ziemi i Tary oraz tego, co zrobili SÂłoĂącu w 1943 roku, co niemalÂże spowodowaÂło wymarcie ludzkiej populacji na Ziemi w latach 70-tych.

Zeta zdecydowali, Âże po to aby zachowaĂŚ kontrolĂŞ nad ludzkim spoÂłeczeĂąstwem w koordynatach przyszÂłej czasoprzestrzeni, gdzie pomyÂślnie osiÂągnĂŞli dominacjĂŞ nad terytorium Tary-Ziemia w cyklu czasu D-4, muszÂą oni powstrzymaĂŚ piÂątÂą niĂŚ DNA, przed przejawieniem siĂŞ w populacji ludzkoÂści obecnej Ziemi. Zliniowanie czwartej nici DNA, dokonane przez grupy OpiekunĂłw, rozbiÂło ich ZagrodĂŞ CzĂŞstotliwoÂści D-4 oraz tracili oni kontrolĂŞ nad swoimi ludzkimi podmiotami w przyszÂłoÂści. JeÂśli piÂąta niĂŚ DNA zostaÂłaby aktywowana poÂśrĂłd 8% teraÂźniejszej, ludzkiej populacji Ziemi, Pole Morfogeniczne Rasy wewnÂątrz Kuli Amenti zostaÂłoby zliniowane, znieksztaÂłcenia Zagrody CzĂŞstotliwoÂści w siatkach Ziemi i Tary oraz Zagroda CzĂŞstotliwoÂści Zeta i Kompleks UmysÂłu Zbiorowego Zeta D-4 zostaÂłyby zniszczone. NadchodzÂący okres fali morfogenetycznej w latach 2012 - 2017, w obecnym cyklu czasu Ziemi, umoÂżliwiÂłby wszystkim ludziom Ziemi rozpoczĂŞcie montowania piÂątej nici DNA, a PieczĂŞĂŚ Zeta na czwartej nici/D-4 zostaÂłaby zdjĂŞta ze wszystkich ludzi. Po 2017 roku, jeÂśli Zeta nie powstrzymaliby piÂątej nici DNA przed aktywowaniem siĂŞ wewnÂątrz ludzi Ziemi i nie zatrzymaliby siatki obecnej Ziemi przed otrzymaniem zaplanowanego nasycenia czĂŞstotliwoÂściami wymiarowymi od piÂątego do dziewiÂątego wymiaru, caÂłkowicie utraciliby kontrolĂŞ nad populacjami ludzkimi w przyszÂłoÂści.

Od poczÂątku zaangaÂżowania z tajnymi, ludzkimi rzÂądami, Zeta mieli swĂłj cichy plan infiltarcji Ziemi. Kiedy zaoferowali Alianckim RzÂądom informacje technologiczne, ktĂłre pomogÂły im wygraĂŚ drugÂą wojnĂŞ ÂświatowÂą, Zeta mieli dalekoplanowe motywy. W 1943 roku Zeta zaoferowali Marynarce Wojennej StanĂłw Zjednoczonych elementarnÂą technologiĂŞ, ktĂłra pozwalaÂła na to, by przedmioty stawaÂły siĂŞ niewidzialne. 12 sierpnia 1943 roku w Filadelfii, Pensylwania, wykorzystujÂąc statek wojenny U.S.S. Eldridge, przeprowadzono eksperyment. Wydarzenie to znane staÂło siĂŞ jako Eksperyment Filadelfia. Nie bĂŞdziemy tutaj szczegĂłÂłowo opisywaĂŚ samego eksperymentu, gdyÂż opublikowanych zostaÂło wiele materiaÂłĂłw na ten temat, chcemy tylko abyÂście zrozumieli motywacjĂŞ Zeta do zainscenizowania tego projektu. Zeta wiedzieli, Âże tworzÂąc taki eksperyment, ktĂłry wykorzystywaÂł wytworzenie zewnĂŞtrznego, sprefabrykowanego Pola Merkaba, funkcje naturalnych PĂłl Merkaba Ziemi zostaÂłyby zakÂłĂłcone. Nie podzielili siĂŞ rĂłwnieÂż tÂą wiedzÂą z rzÂądem StanĂłw Zjednoczonych. Eksperyment wytworzyÂł "wyrwĂŞ w czasoprzestrzeni" lub teÂż rozdarÂł naturalne Pola Merkaba, co sÂłuÂżyÂło jako zakrzywienie wymiarowe, dziĂŞki ktĂłremu Zeta mogli potajemnie przeprowadziĂŚ na ZiemiĂŞ swoje statki kosmiczne, z ich lokalizacji w przyszÂłoÂści D-4. WykorzystujÂąc tĂŞ wyrwĂŞ w czasoprzestrzeni, Zeta byli w stanie przetransportowaĂŚ duÂże iloÂści swoich statkĂłw kosmicznych, niewykrywalnych przez ludzkie obserwatoria, do Pola Merkaba Ziemi D-2, a stamtÂąd statki mogÂły byĂŚ uÂżyte do transmisji okreÂślonych pulsĂłw elektromagnetycznych, bezpoÂśrednio do Pola Merkaba Ziemi D-1, w centrum SÂłoĂąca.

PoniewaÂż Ziemia jest bezpoÂśrednio podÂłÂączona do SÂłoĂąca, poprzez Gwiezdne Spirale wielowymiarowych PĂłl Merkaba, Zeta wiedzieli, Âże mogli wyprowadziĂŚ ze zliniowania siatki Ziemi i Tary, przez manipulowanie Polami Merkaba SÂłoĂąca. PragnĂŞli oni stworzyĂŚ na Ziemi ZagrodĂŞ CzĂŞstotliwoÂści, ktĂłra spowodowaÂłaby, Âże w 2012 roku siatki Ziemi i Tary odpychaÂłyby siĂŞ nawzajem. Ziemia nie byÂłaby w stanie otrzymaĂŚ swojego nasycenia czĂŞstotliwoÂściami D-5, co powstrzymaÂłoby piÂątÂą niĂŚ DNA przed przejawieniem siĂŞ w rasach i zatrzymaÂłoby ZiemiĂŞ uwiĂŞzionÂą w HU-1, na kolejne 26 556 lat. Wiedzieli rĂłwnieÂż, Âże taka Zagroda CzĂŞstotliwoÂści, zastosowana podczas pĂłÂłmetka drugiego cyklu ascendencji, spowodowaÂłaby przebiegunowanie na Ziemi, powodujÂąc katastroficzne zmiany na Ziemi, ÂścierajÂąc z powierzchni Ziemi wiĂŞkszoÂśĂŚ populacji. Z chwilÂą, kiedy Âśrodowisko ustabilizowaÂłoby siĂŞ, Zeta i Drakos planowali roÂściĂŚ sobie prawa do terytoriĂłw Ziemi, jako do swoich wÂłasnych.

Tajny rzÂąd ludzki, nie miaÂł pojĂŞcia o prawdziwym planie Zeta, kiedy wszedÂł z nimi w ukÂłady podczas drugiej wojny Âświatowej i wciÂąÂż nie wiedzÂą o rozmiarze, z jakim sÂą manipulowani przez Zeta. WewnĂŞtrzny RzÂąd nie byÂł Âświadom straszliwych konsekwencji, ktĂłre mogÂły byĂŚ przyczynÂą tych dziaÂłaĂą. Naruszenie ludzkich praw przez potajemne, wymuszone wziĂŞcia obywateli do eksperymentĂłw hybrydyzacyjnych, byÂło jednym z najmniejszych problemĂłw, jakie spowodowaÂło zaangaÂżowanie siĂŞ Zeta. W 1943 roku Zeta wykorzystali okazjĂŞ ofiarowanÂą im przez Eksperyment Filadelfia, Âżeby rozpoczÂąĂŚ swĂłj plan wyprowadzania ze zliniowania siatki Ziemi, z siatkÂą Tary, za pomocÂą manipulacji polami energii SÂłoĂąca. Do dziÂś dnia WewnĂŞtrzny RzÂąd nie zdaje sobie sprawy, Âże to wÂłaÂśnie to wydarzenie rozpoczĂŞÂło anormalnÂą aktywnoÂśĂŚ na SÂłoĂącu w latach pomiĂŞdzy 1949 a 1972, aktywnoÂśĂŚ ktĂłra bardzo zaniepokoiÂła niektĂłre Âśrodowiska naukowe Ziemi, moÂżliwoÂściÂą spowodowania wiĂŞkszego przebiegunowania, gdzieÂś w latach 70-tych lub 80-tych. Pola Merkaba Ziemi, SÂłoĂąca i Tary sÂą blisko splecione ze sobÂą nawzajem, a takÂże z UkÂładem Gwiezdnym Plejad i innymi. Zatem plan Zeta z 1943 roku sprowadziÂł do ziemskiego dramatu wiele rĂłÂżnych grup OpiekunĂłw.

Po wyrwie w czasoprzestrzeni, wykonanej 12 sierpnia 1943 roku, Zeta potajemnie umiejscowili swoje statki kosmiczne pod powierzchniÂą Ziemi w pasmach czĂŞstotliwoÂści D-2 i rozpoczĂŞli nadawanie pulsĂłw elektromagnetycznych na SÂłoĂące. WykorzystujÂąc te elektromagnetyczne pulsy spowodowane nastĂŞpujÂące skutki:
Wirowanie czÂąsteczek tonu podstawowego/pole magnetyczne Pola Merkaba SÂłoĂąca w D-1 zostaÂło odwrĂłcone, spowodowaÂło to, Âże magnetyczna spirala SÂłoĂąca w D-1 staÂła siĂŞ elektryczna. ta zmiana w SÂłoĂącu wytworzyÂła zwrotnÂą zmianĂŞ polaryzacji wewnÂątrz Pola Merkaba Ziemi w D-1. CzÂąsteczki tonu podstawowego Ziemi w D-1/magnetyczna spirala staÂła siĂŞ elektryczna. To zaÂś, w odwrocie spowodowaÂło, Âże spirala elektryczna/czÂąsteczek nadtonĂłw Ziemi w D-1 odwrĂłciÂła siĂŞ, stajÂąc siĂŞ magnetycznÂą. NastĂŞpnie, za poÂśrednictwem statku kosmicznego umieszczonego w pasmach czĂŞstotliwoÂści D-4, Zeta odwrĂłcili wirowanie Pola Merkaba SÂłoĂąca w D-4, co ustanowiÂło wzorzec dla siatki Tary, przez krysztaÂł ze zÂłotym rdzeniem w centrum SÂłoĂąca. Pola Merkaba D-4 czÂąsteczkowej i antyczÂąsteczkowej Tary zostaÂły odwrĂłcone. DziaÂłanie te wytworzyÂły peÂłne odwrĂłcenie elektromagnetycznych PĂłl Merkaba Ziemi w D-1 oraz czĂŞÂściowe odwrĂłcenie elektromagnetycznych PĂłl Merkaba Tary w D-4, wyprowadzajÂąc je obie ze zliniowania z Polami Merkaba D-2, D-3, D-5 i D-6.

Normalnie, kiedy siatki Tary i Ziemi zaczynajÂą liniowaĂŚ siĂŞ ze sobÂą nawzajem, na okoÂło piĂŞĂŚ lat przed pĂłÂłmetkiem cyklu, Pola Merkaba D-1 i D-4 ustawiajÂą siĂŞ nastĂŞpujÂąco:

Elektryczna spirala nadtonu Ziemi w D-1, liniuje siĂŞ z magnetycznÂą spiralÂą tonu podstawowego Tary w D-4, zaÂś magnetyczna spirala tonu podstawowego Ziemi w D-1 liniuje siĂŞ z elektrycznÂą spiralÂą nadtonu Tary w D-4.

To zliniowanie elektryczne D-1, z magnetycznym D-4 oraz magnetyczne D-1 z elektrycznym D-4, tworzy miĂŞdzywymiarowy Ton Rezonansowy, dziĂŞki ktĂłremu siatki planetarne mogÂą siĂŞ poÂłÂączyĂŚ. Po odwrĂłceniu PĂłl Merkaba Tary D-4 i Ziemi D-1, nowe zliniowanie miĂŞdzy Polami Merkaba Ziemi i Tary zostaÂło elektryczne D-1, z magnetycznym D-4 oraz magnetyczne D-1, z magnetycznym D-4. CzÂąsteczki, ktĂłre tworzÂą sieci planetarne zaczĂŞÂły magnetycznie odpychaĂŚ siĂŞ od siebie, a siatki Ziemi i Tary nie mogÂły siĂŞ poÂłÂączyĂŚ. Poza tym, plan ten powoduje rĂłwnieÂż wiĂŞksze zachwianie rĂłwnowagi PĂłl Merkaba D-2, D-3, D-5 i D-6. jeÂśli Rada SyriaĂąska oraz inne grupy OpiekunĂłw nie interweniowaliby, ludzkie populacje Ziemi wyparowaÂłyby w latach pomiĂŞdzy 1972 - 1974.

Do roku 1950 Ziemscy naukowcy zaczĂŞli dostrzegaĂŚ dziwne zjawisko majÂące miejsce na SÂłoĂącu, gdyÂż wyglÂądaÂło na to, Âże SÂłoĂące okresowo uwalnie w kierunku Ziemi spirale energii. Zjawisko to zostaÂło wyraÂźnie zaobserwowane w latach 1952 - 1968 i wywoÂłaÂło wiekie obawy w to czy SÂłoneczne anomalia nie zmieniÂą zachwiania siĂŞ Ziemi w swojej osi, powodujÂąc przebiegunowanie planety. ChociaÂż wiĂŞkszoÂśĂŚ tych informacji zostaÂła zaciemniona przez media i trzymana z dala od opinii publicznej, niektĂłre z tych naukowych badaĂą opublikowane zostaÂły w dziennikach naukowych i gazetach, zwÂłaszcza po roku 1968, kiedy to naukowcy obliczyli, Âże jeÂśli wydarzenia te bĂŞdÂą wciÂąÂż zachodziÂły w ten sposĂłb, do roku 1972 na SÂłoĂącu bĂŞdzie miaÂł miejsce potĂŞÂżny wybuch, ktĂłry spowodowaÂłby odwrĂłcenie biegunĂłw i starcie ludzkoÂści z powierzchni Ziemi do roku okoÂło 1984. Od 7 sierpnia 1972 roku zaczĂŞÂły wydarzaĂŚ siĂŞ SÂłoneczne eksplozje. W ciÂągu kilku dni ziemscy naukowcy zaobserwowali szybki wzrost sÂłonecznych rozbÂłyskĂłw, ktĂłre wzrosÂły jeszcze 7 sierpnia, z najwiĂŞkszÂą intensywnoÂściÂą jakÂą kiedykolwiek odnotowano. Wiatry sÂłoneczne przyspieszyÂły w alarmujÂącym tempie, z wiĂŞkszÂą intensywnoÂściÂą burz sÂłonecznych, niÂż ziemscy naukowcy kiedykolwiek byli Âświadkami. PomiĂŞdzy 7, a 10 sierpnia 1972 roku wiatry sÂłoneczne gwaÂłtownie nasiliÂły siĂŞ, a nastĂŞpnie w dziwny sposĂłb wiatry te zaczĂŞÂły gwaÂłtownie zmniejszaĂŚ swojÂą prĂŞdkoÂśĂŚ, a w nastĂŞpnym miesiÂącu burze sÂłoneczne zdawaÂły siĂŞ wygasaĂŚ. ByÂła to obserwacja zdumiewajÂąca dla naukowcĂłw; nie mieli oni pojĂŞcia, Âże rada SyriaĂąska interweniowaÂła.

....

Niezależne Forum Projektu Cheops

Hydepark => Nauka i technika => Wątek zaczęty przez: songo1970 Wrzesień 27, 2012, 08:42:35