Odp: Ateizm

[Rafaela]

     
1. Co dobrego daje ateizm?

     Ateizm daje to, co odbiera religia: wolnoœÌ myÂślenia, swobodĂŞ dyskusji, racjonalizm, g³êbokÂą duchowoœÌ, niezaleÂżnoœÌ od autorytetĂłw, moÂżliwoœÌ rozwiniĂŞcia wÂłasnej koncepcji Âżycia, powstrzymywanie siĂŞ od narzucania innym wÂłasnych poglÂądĂłw.
     Ateizm to czyste, nieskaÂżone religijnymi iluzjami spojrzenie na Âświat; to poszukiwanie prawdy, od ktĂłrej oddalajÂą siĂŞ ludzie religijni, utwierdzajÂący siĂŞ w swych mitologicznych i baÂśniowych przekonaniach.

2. Dlaczego nie wierzysz w Boga?

     CzĂŞsto teiÂści pytajÂą mnie, dlaczego nie wierzĂŞ w Boga, skoro nikt nie wykazaÂł jego nieistnienia, a wiĂŞc - w sensie ÂścisÂłym - nie mogĂŞ wiedzieĂŚ, Âże BĂłg nie istnieje.
     Otó¿ nie wierzĂŞ dlatego, Âże brak pewnoÂści co do nieistnienia X nie jest wystarczajÂącÂą przesÂłankÂą, aby zakÂładaĂŚ istnienie X. Ów brak pewnoÂści wprawdzie nie wyklucza wiary w istnienie X, natomiast w Âżadnym wypadku do takiej wiary nie zmusza. Natura wiary jest bowiem taka, Âże moÂże pojawiaĂŚ siĂŞ ona tylko tam, gdzie nie ma pewnoÂści, ale to nie znaczy, Âże musi siĂŞ pojawiaĂŚ - brak pewnoÂści rĂłwnie dobrze moÂże rodziĂŚ niewiarĂŞ.
     Natomiast warto pytaĂŚ, czy lepiej uzasadniona jest wiara, czy niewiara, ale dla takiego uzasadnienia konieczne sÂą dowody. Negatywne zdania egzystencjalne (czyli: X nie istnieje) sÂą zdaniami niedowodliwymi, dlatego do tej pory nie wykazano nieistnienia nie tylko Âżadnych bogĂłw, ale rĂłwnieÂż krasnoludkĂłw, Baby Jagi czy gÂłyna mglÂącego (wymyÂśliÂłem przed chwilÂą tĂŞ istotĂŞ, ale zaÂło¿ê siĂŞ o kaÂżde pieniÂądze, Âże nikt z czytajÂących te sÂłowa nie potrafi udowodniĂŚ jej nieistnienia).
     CiĂŞÂżar dowodu leÂży wiĂŞc po stronie teisty. To teista - jeÂśli zaleÂży mu na racjonalnym uzasadnieniu swego stanowiska - powinien wykazaĂŚ, Âże BĂłg istnieje, natomiast ateista moÂże poprzestaĂŚ na wskazywaniu brakĂłw w dowodach teisty. A poniewaÂż obalono wszystkie znane rozumowania, ktĂłre w intencji ich autorĂłw miaÂły dowodziĂŚ istnienia Boga, wiĂŞc nie widzĂŞ powodĂłw, aby zakÂładaĂŚ jego istnienie.
     Jednak w przeciwieĂąstwie do osĂłb religijnych, nie jestem sztywno przywiÂązany do wÂłasnych poglÂądĂłw w tej kwestii. AkceptujĂŞ wszelkie prĂłby racjonalnego wykazania istnienia Boga (bogĂłw) i z zainteresowaniem siĂŞ im przyglÂądam. JeÂśli ktĂłraÂś z takich prĂłb siĂŞ powiedzie, nie pozostanie mi nic innego, jak przyj¹Ì do wiadomoÂści fakt, Âże BĂłg istnieje. Nie znaczy to jednak, Âże zacznĂŞ go wielbiĂŚ, oddawaĂŚ mu czeœÌ lub ÂżyĂŚ zgodnie z jego nakazami - bo mĂłj ateizm jest rĂłwnieÂż wyborem moralnym.

Rozmowa ateisty z wierzÂącym nie ma sensu, bo wiadomo, Âże jeden drugiego nie przekona.

     Przekonywanie moich rozmĂłwcĂłw nie jest dla mnie sprawÂą najwaÂżniejszÂą - nie jestem propagandystÂą, nie jestem kapÂłanem, nie jestem ÂłowcÂą dusz. Chodzi mi natomiast o rozbudzenie refleksji tam, gdzie zamiast krytycznego poszukiwania prawdy krĂłluje samopotwierdzenie i obrona zdobytych pozycji.
     Nie znajdziemy prawdy, jeÂśli nie bĂŞdziemy poddawaĂŚ wÂłasnych poglÂądĂłw surowym testom, a takim testem jest dyskusja z ludÂźmi, ktĂłrzy myÂślÂą inaczej niÂż my. JeÂśli w wyniku takiej konfrontacji zostaniemy wyprowadzeni z jakiegoÂś b³êdu - jest to rĂłwnieÂż nasze zwyciĂŞstwo. Dlatego nie wierzĂŞ, Âże ktoÂś, dla kogo prawda i dobro sÂą cennymi wartoÂściami nie widzi potrzeby rozmowy, podczas ktĂłrej jego przekonania mogÂą zostaĂŚ wystawione na prĂłbĂŞ.