KSIÊGA URANTII
Na ca³ym ¶wiecie ludzie wci±¿ od nowa odkrywaj± ksi±¿kê, która wywar³a g³êboki wp³yw na ich ¿ycie, inspiruj±c ich i stymuluj±c do osi±gania nowych poziomów rozwoju duchowego.
Pogl±dy Ksiêgi Urantii na naukê, filozofiê oraz religiê stanowi± byæ mo¿e najbardziej klarown± i najbardziej zwiêz³± interpretacjê tych dziedzin dostêpn± dla cz³owieka wspó³czesnego. Ksiêga Urantii daje nowy wgl±d w historiê i strukturê wszech¶wiata, pochodzenie i przeznaczenie ludzko¶ci. Jej religijne pos³anie jest bez w±tpienia najwa¿niejsze od tego czasu, gdy po Ziemi chodzi³ Jezus; wyja¶nia ona tak¿e wiele nieporozumieñ, naros³ych przez tysi±clecia wokó³ Jego osoby. Pocz±tki ksi±¿ki siêgaj± lat dwudziestych ubieg³ego wieku, jednak kompletny tekst Ksiêgi Urantii, zebrany pod kierunkiem dr W. S. Sadlera, otrzymany zosta³ w latach 1934 - 35. Zarówno dr Sadler jak i kilka innych osób, znanych pod nazw± Komisji Kontaktu, byli jedynymi lud¼mi wtajemniczonymi w metody u¿ywane przy powstawaniu przekazów w jêzyku angielskim.
Pierwsze, angielskie wydanie Ksiêgi Urantii ukaza³o siê w roku 1955. Od tego czasu wysz³o kilkana¶cie wznowieñ i wiele t³umaczeñ, miêdzy innymi francuskie, fiñskie, rosyjskie, holenderskie, hiszpañskie, litewskie, koreañskie, niemieckie, portugalskie, szwedzkie, estoñskie, wêgierskie i w³oskie. Polskie t³umaczenie ukoñczono i umieszczono na Internecie w roku 2006. Wydanie ksi±¿kowe zosta³o opublikowane przez Urantia Foundation w roku 2010. W toku jest t³umaczenie duñskie, arabskie, chiñskie, japoñskie, indonezyjskie, perskie i greckie.
Po niemal sze¶ædziesiêciu latach od pierwszego wydania popularno¶æ Ksiêgi Urantii wci±¿ ro¶nie. Corocznie sprzedaje siê coraz wiêcej egzemplarzy, ukazuje siê coraz wiêcej t³umaczeñ (dodatkowe informacje w artykule Historia powstania Ksiêgi Urantii)
Ksiêga Urantii sk³ada siê z czterech czê¶ci:
- Czê¶æ I opisuje strukturê i zarz±dzanie wszech¶wiata, tak materialnego jak i duchowego. Wkracza swobodnie tak samo w rejony ducha jak astronomii i kosmologii. Opisuj±c wszech¶wiat porusza siê tak w jego materialnych domenach, jak i poza czasem oraz przestrzeni±.
- Czê¶æ II opisuje funkcjonowanie materialne i organizacjê duchow± wszech¶wiata lokalnego (10 milionów zamieszka³ych planet). W swej fizycznej czê¶ci przechodzi od opisu makrokosmosu do mikrokosmosu, potem ¶mia³o idzie w domeny "podkwantowe", a¿ do potencja³ów przestrzeni. Niektóre informacje dotycz± zjawisk nieznanych nauce, b±d¼ nie dowiedzionych naukowo w czasie pierwszego wydania ksi±¿ki, w roku 1955, a które pó¼niej naukowcy odkryli.
- Czê¶æ III opisuje historiê Ziemi - Urantii wed³ug jej nazwy w katalogach kosmicznych - od czasu powstania Uk³adu S³onecznego. Opisuje tworzenie siê planety i jak ewolucja, wspomagana przez istoty duchowe, kszta³towa³a pierwszych ludzi, historiê kosmicznych nauczycieli cywilizacji oraz miasta przez nich zbudowanego, zalanego wodami Zatoki Perskiej. Podaje szczegó³y kosmicznego buntu i jego nastêpstw, historiê Adama i Ewy, piêknego ogrodu Eden, potem odstêpstwa tych nadludzkich istot od ustalonego planu rozwoju planety, aby poprzez opowie¶æ o Melchizedeku wprowadziæ nas w czasy historyczne oraz wydarzenia opisane w Starym Testamencie.
- Czê¶æ IV Ksiêgi Urantii, na swoich ponad siedmiuset stronach przedstawia odtworzon± na nowo historiê ¿ycia Jezusa z Nazaretu. Opowie¶æ ta, choæ w wiêkszo¶ci zbie¿na z narracj± Nowego Testamentu, przynosi tysi±ce nowych szczegó³ów takich jak dzieciñstwo, lata szkolne i m³odzieñcze, ciê¿k± pracê cie¶li po ¶mierci Józefa, nieszczê¶liw± mi³o¶æ Rebeki córki Ezry, podró¿e po ca³ym niemal¿e ¶wiecie ¶ródziemnomorskim w towarzystwie dwu Hindusów, g³oszenie ewangelii, aposto³ów jako ludzi z krwi i ko¶ci, apostolstwo kobiet, ¶mieræ i zmartwychwstanie.
http://members.optusnet.com.au/~pmjaworski/
