Zaprojektowane epidemie?Technologia rekombinacji DNA, która pozwala ³±czyæ ze sob± te sekwencje DNA, które w przyrodzie wystêpuj± oddzielnie, zosta³a wynaleziona przez A. Dale Kaisera i Petera Lobbana na Uniwersytecie Stanforda w latach 1972-1974. Technologia ta sta³a siê tak naprawdê u¿yteczna, gdy Werner Aber, Daniel Nathans i Hamilton Smith wyizolowali w 1978 roku restrykcyjne endonukleazy.
Rekombinacja DNA zaoferowa³a ekscytuj±ce mo¿liwo¶ci: leczenie chorób genetycznych u ludzi i zwierz±t, czy te¿ tworzenie ca³kowicie nowych ro¶lin lub zwierz±t maj±cych s³u¿yæ cz³owiekowi. Byæ mo¿e, wydawa³o siê, tropikalne drzewa twarde, takie jak mahoñ czy tek, lub kakaowce, kawa i herbata mog³y zostaæ zmodyfikowane tak, by ros³y w miejscach takie jak USA. Pozyskujemy m±kê z pszenicy i w³ókna z lnu – byæ mo¿e ro¶liny te mog³yby zostaæ po³±czone w jedn±, która dostarcza³aby nam zarówno po¿ywienia jak i ubrañ. Namorzyny, spotykane u tropikalnych wybrze¿y, mog± rosn±æ w s³onej wodzie. Mo¿e ich geny mog³yby zostaæ po³±czone z tymi pochodz±cymi od pomidorów czy ro¶lin wytwarzaj±cych ziarna tak, by¶my mogli je hodowaæ w morskiej wodzie wzd³u¿ suchych wybrze¿y nadmorskich, jak Peru czy Chile lub Baja California.
Te mo¿liwo¶ci wydawa³y siê nieograniczone, okaza³o siê jednak, ¿e tworzenie takich rzeczy wymaga³oby w³±czenia wielu genów i ¿e by³o to bardziej skomplikowane, ni¿ siê wydawa³o. Dziêki rekombinacji DNA otrzymali¶my pewne u¿yteczne produkty, nie jest to jednak do koñca to, czego oczekiwali¶my. Gdy jednak technologia zosta³a rozwiniêta, ¶wiat zobaczy³ wiele z³ych rzeczy, przypuszczalnie równie¿ powstaj± nowe choroby. Czy s± one tylko normalnymi mutacjami istniej±cych schorzeñ lub chorób, które zawsze czai³y siê w odleg³ych lasach deszczowych lub pustyniach i rozprzestrzeni³y siê z powodu imigracji i turystyki powietrznej, czy jest to co¶ gro¼niejszego?
Rz±d USA, podobnie jak inne rz±dy, przez d³ugi czas prowadzi³ eksperymenty z broni± biologiczn±, a prowadzone przez Kongres na pocz±tku lat siedemdziesi±tych dochodzenie ujawni³o, ¿e rz±d USA eksperymentowa³ na w³asnych obywatelach, rozprzestrzeniaj±c stosunkowo ³agodne i dobrze znane choroby w miastach, powoduj±c pewne do¶æ bolesne schorzenia i wywo³uj±c co najmniej kilka zgonów. Czy niektóre z tych przypuszczalnie nowych chorób mog³y byæ wynikiem zastosowania technologii DNA w eksperymentach z broni± biologiczn±, po których nast±pi³o przypadkowe lub umy¶lne uwolnienie bakterii i wirusów do ¶rodowiska?
AIDS, czyli nabyty zespó³ zaniku odporno¶ci, jest powodowany przez HIV – wirusa nabytego braku odporno¶ci. Po raz pierwszy zosta³ opisany w 1981 roku, a badanie genetyczne przypuszczalnie pokazuje, ¿e pochodzi z ¶rodkowo-zachodniej Afryki. Przypuszczalnie pojawi³ siê pod koniec XIX lub na pocz±tku XX wieku, je¶li jednak tak by³o, to dlaczego nie zosta³ nigdy opisany przed 1981 rokiem? Prawd± jest, ¿e Brytyjczyk David Carr zmar³ w 1959 roku na nierozpoznan± chorobê o symptomach podobnych do AIDS, dlaczego jednak – o ile by³o to AIDS – w tym czasie nie zanotowano innych przypadków? Miej na uwadze, ¿e przynajmniej czê¶æ objawów AIDS mo¿e byæ wywo³anych przez wiele innych infekcji, dzia³aj±cych pojedynczo lub w po³±czeniu. Innym mo¿liwym wyt³umaczeniem dla choroby tak bardzo rozprzestrzenionej w Afryce, nawet w¶ród heteroseksualistów, mo¿e byæ b³êdna diagnoza – wiele przypadków AIDS w Afryce mo¿e byæ w rzeczywisto¶ci objawami niedo¿ywienia, malarii i innych przypad³o¶ci. Istnieje teoria, ¿e choroba w jaki¶ sposób przeskoczy³a z szympansów na ludzi, przypuszczalnie w wyniku ugryzienia przez szympansa. S± równie¿ jednak teorie bardziej mroczne: badacz i pisarz Leonard Horowitz zasugerowa³, ¿e choroba przesz³a od zainfekowanych szympansów wykorzystywanych do produkcji szczepionki przeciwko WZW-B, któr± z kolei dawano afrykañskim i amerykañskim homoseksualistom w latach 70. XX wieku. Inni twierdzili, ¿e choroba, obojêtnie jakie jest jej pochodzenie, zosta³a umy¶lnie zaintrodukowana w szczepionkach przeciwko ospie i polio stosowanych u Afrykanów. Nie istnieje dowód na potwierdzenie tej teorii.
W 1994 roku na ¶wiecie pojawi³a siê naprawdê potworna choroba zwana martwiczym zapaleniem powiêzi (w jêzyku angielskim „flesh eating bacteria syndrome” – syndrom bakterii zjadaj±cej miêso – przyp. Ivellios). W rzeczywisto¶ci organizm nie zjada miêsa, ale wydziela toksyny niszcz±ce miêso, prowadz±c do gangreny, jak równie¿ czêsto doprowadzaj±c do powolnej, agonalnej ¶mierci lub amputacji i/lub trwa³ego oszpecenia. Schorzenie jest w istocie powodowane przez kilka bakterii odpornych na antybiotyki, takich jak Streptococcus pyrogenes, Streptococcus aureus, Vibria vulnificus, Clostridium perfringens, i Bacteroides fragilis. Wydaje siê nieprawdopodobne, aby badacze wytworzyli i wypu¶cili do ¶rodowiska kilka nowych chorób jednocze¶nie, obliczonych na wywo³anie takich samych symptomów, my za¶ wiemy, ¿e nadu¿ywanie antybiotyków doprowadzi³o do uodpornienia siê na nie bakterii. Wci±¿ jednak zdziwienie budzi fakt, ¿e od roku 1994 nie powsta³ ¿aden konkretny opis tych objawów.
Równie potworny jest wirus Ebola i wywo³ywana przez niego gor±czka krwotoczna, rozprzestrzeniaj±ca siê w p³ynach ustrojowych, która niszczy ¶cianki naczyñ krwiono¶nych, prowadz±c do wewnêtrznego i zewnêtrznego krwawienia oraz zniszczenia organów wewnêtrznych. Pierwszy rozpoznany wybuch epidemii tej choroby mia³ miejsce w belgijskim szpitalu misyjnym w Dolinie Rzeki Ebola w Demokratycznej Republice Konga. Wirus wystêpuje równie¿ u kilku gatunków zwierz±t, mia³ równie¿ miejsce wybuch epidemii w¶ród ma³p w USA w 1989 roku. Istnieje piêæ odmian tego wirusa, i choæ choroba nie jest bardzo zara¼liwa, jedna odmiana, wirus Ebola z Zairu, osi±ga ¶miertelno¶æ siêgaj±c± 90%. Choroba postêpuj±ca powoli, której rozprzestrzenienie siê jest ma³o prawdopodobne, nie wydaje siê byæ u¿yteczna w wojnie biologicznej, nie zawsze jednak wszystko idzie tak jak zaplanowano, a twórcy mogli mieæ nadziejê, ¿e choroba bêdzie bardziej zara¼liwa. Jest to te¿ ta sama czê¶æ ¶wiata, z której ma pochodziæ AIDS.
Hantawirusowe zapalenie p³ucne (HPS) po raz pierwszy zanotowano w stanie New Mexico w USA w 1993 roku. Rozprzestrzeniane jest przez gryzonie, g³ównie na terenie obu Ameryk, i czêsto prowadzi do ¶mierci, nie jest to jednak bardzo zaka¼na choroba przenoszona drog± oddechow± mog±c± równie¿ wywo³aæ HFRS (gor±czka krwotoczna z zespo³em nerkowym) – ten wariant wydaje siê wystêpowaæ czê¶ciej we wschodniej Azji. Inne postacie tej choroby pojawi³y siê w Korei podczas Wojny Koreañskiej (1950-1953), ale nie w postaci p³ucnej, choæ indiañskie legendy o tym wspominaj±, za¶ testy z antycia³ami przypuszczalnie wykazuj±, ¿e ofiary by³y zara¿one t± chorob± ju¿ w 1959 roku. Mo¿e to wiêc byæ naturalna choroba istniej±ca ca³y czas, pamiêtaj jednak, ¿e wojny bakteriologiczne w Korei prowadzone by³y przez obie strony, ponadto wci±¿ nie ma pewnego dowodu na to, ¿e wariant p³ucny tej choroby istnia³ przed rokiem 1993.
Ogoniastek jelitowy, zwany te¿ wielkou¶æcem, jest pierwotniakiem z grupy wiciowców, który infekuje jelito cienkie, wywo³uj±c biegunkê, bóle brzuszne, nudno¶ci i utratê wagi, i którego rozwój mo¿e byæ hamowany – ale nie leczony – przez dietê nieskowêglowodanow±. Choroba nie by³a notowana przed wynalezieniem technologii rekombinacji DNA, aczkolwiek mog³a zostaæ zaobserwowana pod mikroskopem w 1681 roku przez Leeuwenhoeka oraz przez innych badaczy w XIX wieku. Nie ma jednak twardego dowodu na wystêpowanie tej choroby wcze¶niej ni¿ przed ostatnimi kilkoma dekadami.
Borelioza, zwana te¿ chorob± z Lyme, jest wywo³ywana przez bakteriê nale¿±c± do grupy krêtków, Borrelia burgdorferi, a bardzo podobne do niej schorzenie, zwane durem powrotnym, powodowane jest przez innego krêtka, Borrelia hermsii. Obydwie bakterie s± roznoszone przez kleszcze, atakuj± zarówno ludzi jak i zwierzêta i powoduj± d³ugotrwa³e i czêsto powa¿ne choroby zawieraj±ce symptomy artrozy. O chorobie tej nie donoszono do czasu, gdy pojawi³a siê w 1975 roku w okolicy miasta Old Lyme w amerykañskim stanie Connecticut.
Niedaleko Connecticut znajduje siê Long Island – pó³nocna czê¶æ tej wyspy jest cokolwiek tajemniczym, a nawet z³owró¿bnym miejscem. Amerykañscy nazi¶ci do II wojny ¶wiatowej posiadali tutaj obóz s³u¿±cy do du¿ych zgromadzeñ, a nazistowscy sabota¿y¶ci dop³ywali do wyspy w czasie wojny. ¦ci¶le tajne Narodowe Laboratorium Brookhaven znajduje siê niedaleko Montauk Point na pó³nocnym krañcu wyspy, miejsce to zosta³o kiedy¶ odwiedzone przez budz±cego strach tajemniczego Aleistera Crowleya, cz³owieka mocno zaanga¿owanego w okultyzm. Niedaleko Long Island mia³o miejsce kilka tajemniczych katastrof lotniczych. Nieopodal Long Island znajduje siê du¿o mniejsza Plum Island, miejsce, w którym zlokalizowane jest Centrum Chorób Zwierzêcych Plum Island. Prowadzono tutaj badania nad w±glikiem i broni± biologiczn±, przypuszczalnie z u¿yciem wy³±cznie ¿ywego inwentarza. Plum Island za¶ znajduje siê zaledwie kilka mil od Old Lyme.
T³umaczenie i opracowanie: Ivellios
Autor: William B. Stoecker
http://www.npn.org.pl/?p=4054