Historia perfumAutor:Dr n. farm. Przemys³aw Rokicki
¯ród³o: DOZ.pl
Historia perfum rozpoczyna siê od czasów pracz³owieka, zauwa¿y³, ¿e niektóre drzewa, szczególnie te bogate w ¿ywicê, przy spalaniu nadaj± dymowi piêkny zapach. Pradawni ludzie, ¶l±c ku niebu pachn±ce chmury dymu, oddawali swym bogom cze¶æ. Wysy³ali pro¶by i modlitwy. Wonny dym by³ dla nich sposobem komunikacji z bogami.
W³a¶nie od dymu wziê³a siê nazwa perfum. W jêzyku francuskim wyra¿enie "per fumée" oznacza „przez dym”. Obecnie nazw± perfumy okre¶la siê grupê kosmetyków, których jedynym zadaniem jest nadawanie ró¿nym obiektom (zwykle cia³u cz³owieka) przyjemnego i d³ugo utrzymuj±cego siê zapachu.
Perfumy sk³adaj± siê z mieszaniny zwi±zków zapachowych, które s± nazywane olejkami zapachowymi, ¶rodków homogenizuj±cych i wzmacniaj±cych oraz rozpuszczalnika, którym zazwyczaj jest etanol lub mieszanina lekkich alkoholi alifatycznych. W zale¿no¶ci od ilo¶ci rozpuszczalnika rozró¿nia siê perfumy w³a¶ciwe (skoncentrowane), wody perfumowane i wody toaletowe.
Po wylaniu lub wtarciu ich w powierzchniê alkohol szybko paruje, a na powierzchni zostaj± tylko olejki zapachowe i ¶rodki wzmacniaj±ce, które powoli s± uwalniane do powietrza, powoduj±c wra¿enie przyjemnego zapachu.
Udokumentowana historia perfum i zapachów rozpoczyna siê wraz z istnieniem wielkich, staro¿ytnych cywilizacji.
MezopotamiaNasza historia rozpoczyna siê w czasach, Mezopotamii , w³a¶nie z tego okresu pochodz± pierwsze pisemne ¶wiadectwa (znaki na ma³ych formach z gliny) istnienia perfum. Mezopotamia szczyci siê te¿ pierwszym perfumiarzem zwanym Tapputi ,oraz pierwsz± perfumeri±, która dzia³a³a wtedy na Cyprze. Zapach odgrywa³, ogromn± rolê w zwi±zkach. Wierzono, ¿e wspólna k±piel przysz³ych ma³¿onków w ró¿nego rodzaju olejkach zapachowych, podczas ceremonii za¶lubin, by³a gwarancj± udanego ma³¿eñstwa.
Sztuka perfumerii w Mezopotamii, opiera³a siê g³ównie na u¿yciu wyci±gów ¿ywicznych ze szlachetnych drzew i krzewów, jak na przyk³ad wyci±g oleisty z kadzid³a, drzewa sanda³owego oraz mirry. Technika u¿ywana przez alchemików z Babilonii to maceracja, która polega³a na dok³adnym pot³uczeniu, zmia¿d¿eniu i zmieleniu ¿ywic, zmieszaniu z olejami ro¶linnymi i zostawieniu tej mikstury na oko³o trzy tygodnie. Ciep³o potêgowa³o w³a¶ciwo¶ci mikstury daj±c jej niezwyk³± si³ê regeneruj±c± oraz odm³adzaj±c±, pó¼niej nastêpowa³a dok³adna filtracja, czyli oddzielenie ¿ywic od olejku. Jeden z pierwszych aromaterapeutów i alchemików – Teofrasto – napisa³ pierwszy powa¿ny przewodnik na temat zapachów, gdzie analizowa³ efekty wielu aromatów i ich dzia³anie na emocje, my¶li i zdrowie, bada³ te¿ skomplikowany proces odbierania zapachów i relacje pomiêdzy wêchem i smakiem.
EgiptW staro¿ytnym Egipcie produkcj± pierwowzorów naszych kosmetyków zapachowych zajmowali siê kap³ani, którzy byli mistrzami perfumerii. Jednak ich prace by³y utrzymywane w wielkiej tajemnicy, poniewa¿ wierzono, ¿e niektóre esencje to dzie³a boskie. Na przyk³ad mikstura z tymianku i oregano, do której Egipcjanie do³±czyli mirrê i patchouli uwa¿ana by³a za nieziemsk±.
Wa¿nym wynalazkiem egipskim by³y k±piele w trakcie, których namaszczano cia³a ró¿nymi mazid³ami i olejkami zapachowymi, aby daæ wiêksz± elastyczno¶æ skórze i stworzyæ przyjemne uczucie ¶wie¿o¶ci, czysto¶ci i komfortu.
W staro¿ytnym Egipcie powsta³a moda na sto¿ki z twardego, perfumowanego t³uszczu, które w czasie biesiad osadzano sobie na g³owie. Pachn±cy t³uszcz rozpuszcza³ siê powoli sp³ywaj±c na w³osy biesiadników. Piêkny zapach wymaga³ piêknego opakowania, arty¶ci zaczêli wiêc tworzyæ, naczynia przeznaczone wy³±cznie do przechowywania kosmetyków: ma¶ci i wonnych olejków.
Zapachów u¿ywano wtedy tak¿e w celach sakralnych - egipscy faraonowie ofiarowywali swym bogom kadzid³owiec, a do balsamowania zw³ok cz³onków rodziny królewskiej u¿ywana by³a mirra. Kiedy w 1922 roku odkryto skalny grobowiec króla Tutenchamona, po¶ród wielu cennych przedmiotów znaleziono naczynie z pachn±c± pomad±. Choæ trudno w to uwierzyæ, po otwarciu, pomimo up³ywu 3000 lat, substancja zachowa³a swój zapach.
Bardzo prawdopodobne jest, ¿e pachn±ce substancje by³y w Egipcie przyczyn± pierwszego w dziejach ludzko¶ci strajku. Historia donosi, ¿e ok. 1330 roku p.n.e. ¿o³nierze faraona zastrajkowali domagaj±c siê od w³adcy aromatycznych pomad i balsamów. Kleopatra mia³a w zwyczaju skrapiaæ ubrania, wnêtrza pomieszczeñ, a nawet ¿agle swych statków wonnymi olejkami z ja¶minu i ró¿y.
GrecjaNarodem, który wyniós³ perfumy na wy¿ynê ¶wiêto¶ci byli staro¿ytni Grecy. Wed³ug nich piêkny zapach pochodzi³ od bogów, by³ atrybutem magicznym, mistycznym a tak¿e erotycznym. Grecy ¿yj±cy w VI w p.n.e. mieli w zwyczaju, po k±pieli w ³a¼ni publicznej, namaszczania swych cia³ aromatycznymi olejkami - ka¿d± czê¶æ cia³a innym zapachem. ¯adna uroczysto¶æ rodzinna nie mog³a obyæ siê bez namaszczenia cia³a zapachem - by³ to swego rodzaju rytua³ oczyszczaj±cy.
W Grecji Hipokrates zaleca³ aromatyczne k±piele i masa¿e. Wskazywa³ tak¿e na zastosowanie olejków eterycznych w profilaktyce chorób zaka¼nych.
Wiêcej na stronie:
http://www.doz.pl/czytelnia/a1532-Historia_perfum