MarszaÂłek JĂłzef PiÂłsudski byÂł przekonany, Âże jakikolwiek pakt wojskowy Polski z Niemcami lub RosjÂą oznaczaÂłby koniec niepodlegÂłoÂści Polski. Dyplomacja polska miaÂła za zadanie za wszelkÂą cenĂŞ niedopuszczenie do wejÂścia na teren polski wojsk niemieckich lub radzieckich pod jakimkolwiek pozorem.
Geopolitycznie, Polska by³a zagro¿ona ze wschodu i z zachodu, zw³aszcza po zniszczeniu przez Wielk¹ Brytaniê planu Romana Dmowskiego, oficjalnego reprezentanta Polski na Zachodzie, który w 1918 roku w Wersalu za¿¹da³, ¿eby w granicach polskich by³ Gdaùsk i K³ajpeda oraz Prusy Wschodnie z wyj¹tkiem wolnego miasta Królewca, który mia³ byÌ, wraz z okolicznym terenem, niezale¿ny od Berlina.
W traktacie wersalskim Wielka Brytania przeforsowaÂła stworzenie Wolnego Miasta GdaĂąska i zaliczenie Prus wschodnich do terenĂłw paĂąstwa niemieckiego wraz z KrĂłlewcem. WĂłwczas marszaÂłek Ferdynand Foche wskazaÂł na GdaĂąsk i przepowiedziaÂł, Âże w GdaĂąsku zacznie siĂŞ druga wojna Âświatowa. Warto zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ, Âże wĂłwczas Anglia nie chciaÂła wzmocniĂŚ Francji i dlatego osÂłabiaÂła PolskĂŞ, sprzymierzeĂąca Francji.
Niemcy rozpoczĂŞÂły pierwszÂą i drugÂą wojnĂŞ ÂświatowÂą z nadziejÂą stworzenia wielkiego imperium kolonialnego. Z tego powodu Niemcy w 1914 roku zaczĂŞÂły wojnĂŞ RosjÂą za pomocÂą ultimatum o treÂści, Âże: „jeÂżeli Rosja nie zdemobilizuje siĂŞ w przeciÂągu 12 godzin, to jest w stanie wojny z Niemcami”. WĂłwczas plan marszaÂłka Schliffena przewidywaÂł szybkie zwyciĂŞstwo nad FrancjÂą i powolny podbĂłj Rosji w celu stworzenia na jej terenach kolonii niemieckiej, tak jak Wielka Brytania uczyniÂła to w Indiach.
Niemiecki tranzyt przez polskie Pomorze do Prus byÂł uzasadnieniem ¿¹daĂą Berlina na uzyskanie pozwolenia na stworzenie „korytarza” przez PolskĂŞ do Prus za pomocÂą specjalnej linii kolejowej i szosy. Natomiast w krĂłtkim czasie Niemcy i ich zwolennicy zaczĂŞli nazywaĂŚ Pomorze GdaĂąskie „Polskim korytarzem przez Niemcy”, jeszcze przed dojÂściem do wÂładzy Adolfa Hitlera.
Nim Hitler obj¹³ legalnie wÂładzĂŞ w Niemczech, JĂłzef Beck – patriota polski flamandzkiego pochodzenia a nie Âżydowskiego, jak to chciaÂł udowodniĂŚ hitlerowski wojenny gubernator w Warszawie nazwiskiem Hans Frank, ktĂłry prowadziÂł dokÂładne badania genealogiczne, aby wykryĂŚ pierwiastek krwi Âżydowskiej w ÂżyÂłach rodziny polskiego ministra spraw zagraniczny, co nie mogÂłoby ÂświadczyĂŚ o jego jakoby perfidii wobec Niemiec hitlerowskich – zostaÂł wybrany przez marszaÂłka JĂłzefa PiÂłsudskiego na wykonawcĂŞ jego koncepcji, polityki zagranicznej niepodlegÂłej Polski, w niezwykle trudnym poÂłoÂżeniu miedzy dwoma silniejszymi sÂąsiadami, rzÂądzonymi przez anty-polskich dyktatorĂłw, na wschodzie przez komunistĂŞ a na zachodzie przez rasistĂŞ.
Józef Beck by³ urodzony w 1894 roku w Warszawie. S³u¿y³ w Legionach Polskich w czasie pierwszej wojny œwiatowej do momentu, kiedy Niemcy za¿¹dali od Legionów z³o¿enia przysiêgi na wiernoœÌ Niemcom, jako czêœÌ armii Niemiec. Beck by³ nastêpnie czynny w tajnej Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie Rosji i po puczu bolszewickim uda³o mu siê przedostaÌ do Polski. Pu³kownik Beck wkrótce zosta³ adiutantem marsza³ka Pi³sudskiego.
W 1922 roku puÂłkownik Beck sÂłuÂżyÂł jako attache wojskowy i oficer wywiadu polskiego w ParyÂżu, ale niedÂługo zostaÂł odwoÂłany po zmianie rzÂądu w Polsce. Po zamachu stanu PiÂłsudskiego w 1926 roku, Beck zostaÂł mianowany ministrem wojny i w 1930 roku wicepremierem. W dniu 2 listopada 1932 roku, JĂłzef Beck zostaÂł mianowany ministrem spraw zagranicznych Polski i w nastĂŞpnych latach wiernie wprowadziÂł w Âżycie strategiĂŞ PiÂłsudskiego obrony niepodlegÂłoÂści Polski. Strategia ta przyczyniÂła siĂŞ do klĂŞski Niemiec w drugiej wojnie Âświatowej, ale niestety nie mogÂła zapobiec zdradzie Polski przez zachodnich AliantĂłw.
Hitler uwaÂżaÂł siĂŞ za jedynego czÂłowieka, ktĂłry moÂże stworzyĂŚ imperium niemieckie na nastĂŞpne 1000 lat. Nim padÂły pierwsze strzaÂły drugiej wojny Âświatowej Hitler powiedziaÂł przedstawicielowi Ligi NarodĂłw w Berlinie, Âże jego celem jest „podbĂłj Rosji, ale Âże jeÂżeli ZachĂłd tego nie rozumie, to Niemcy zawrÂą chwilowy pokĂłj z RosjÂą, zwyci꿹 siÂły zbrojne Zachodu i wtedy zdominujÂą RosjĂŞ jako czêœÌ wielkiego imperium niemieckiego na nastĂŞpne 1000 lat”.
W czasie pisania programu „Mein Kampf” w wiĂŞzieniu w Landsbergu, Hitler dowiedziaÂł siĂŞ od generaÂła majora i profesora geopolityki Karla Haushoffera, Âże Niemcy przegraÂły pierwszÂą wojnĂŞ ÂświatowÂą g³ównie z powodu braku ÂżoÂłnierzy i zaprowiantowania. Tak wiĂŞc strategiÂą koniecznÂą i optymalnÂą Niemiec byÂło stworzenie wystarczajÂąco liczebnego bloku, Âżeby zniszczyĂŚ ZwiÂązek Radziecki za pomocÂą ataku z Zachodu 400 dywizji niemieckich i wojsk sprzymierzonych oraz ataku ze wschodu 200 dywizji japoĂąskich, przeciwko 300 dywizjon radzieckim, z ktĂłrych kaÂżda byÂła mniejsza liczebnie od niemieckich dywizji. Wojsko radzieckie byÂło osÂłabione masowÂą stalinowskÂą czystkÂą radzieckiego korpusu oficerskiego.
Po zdobyciu pĂłl ropy naftowej w Rosji i na Bliskim Wschodzie, Niemcy miaÂły zdominowaĂŚ Âświat i bez wojny, drogÂą szantaÂżu zmusiĂŚ WielkÂą BrytaniĂŞ i FrancjĂŞ do przekazywania Niemcom ich imperium kolonialnego. Podstawowym warunkiem speÂłnienia tej optymalnej strategii Hitlera byÂło przy³¹czenie Polski siĂŞ do „Anty-Komiternowskiego Paktu” przeciwko Rosji.
JuÂż 5 sierpnia 1935 roku, Hitler powiedziaÂł, Âże: „dobre stosunki polsko-niemieckie sÂą podstawowe dla Niemiec i zaproponowaÂł wspó³pracĂŞ wojskowÂą, pakt przeciwko Rosji, pakt lotniczy, etc”. Rok póŸniej, 31 sierpnia 1936 roku, Japonia przystÂąpiÂła do zainicjowanego przez Hitlera Paktu Anty-Kominternowskiego przeciwko Sowietom.
WÂłochy przystÂąpiÂły do Paktu 6 listopada 1937, w czasie zaczynajÂących siĂŞ walk japoĂąsko-radzieckich. Von Ribbentrop nalegaÂł wielokrotnie z pomocÂą Hermana Goeringa, ktĂłry, przyjeÂżdÂżaÂł po pozorem polowaĂą w BiaÂłowieÂży, i staraÂł siĂŞ Âżeby Polska przystÂąpiÂła do anty-sowieckiego paktu. W dniu 24 paÂździernika 1938 roku, Niemcy zaproponowaÂły Polsce ogĂłlne zaÂłatwienie wszystkich spraw spornych w ramach Paktu Anty-Kominternowskiego. W tym samym czasie najwiĂŞksze bitwy lotnicze w historii odbywaÂły siĂŞ na froncie japoĂąsko-radzieckim.
W dniu 26 stycznia 1939 roku, w Warszawie, minister JĂłzef Beck powiedziaÂł Joachimowi von Ribbentropowi, Âże Polska do Paktu Anty-Kominternowskiego nie przystÂąpi. Tym aktem Polska zniszczyÂła nadzieje Hitlera na pokonanie ZwiÂązku Radzieckiego uderzeniem ze wschodu i z zachodu bez walk na zachodnim froncie Niemiec. Co wiĂŞcej, Polska spowodowaÂła stratĂŞ poÂłowy wojsk, na ktĂłre Hitler liczyÂł.
Józef Beck by³ g³ównym architektem katastrofy Niemiec, poniewa¿ jego odmowa przyst¹pienia Polski do Paktu Antykominternowskiego, 25 stycznia 1939, pozbawi³a Hitlera po³owy wojsk, na które liczy³ Hitler. Polska odmowa zniszczy³a strategiê sformu³owan¹ przez genera³a Haushoffera.
Podobno po odmowie Polski, szef wywiadu niemieckiego, admiraÂł Canaris powiedziaÂł, Âże bez udziaÂłu Polski i Japonii przeciwko Sowietom, oraz wobec wojny na froncie zachodnim, Niemcy wojnĂŞ przegrajÂą. Polska wĂłwczas uratowaÂła RosjĂŞ od wojny na dwa fronty, a jednoczeÂśnie staÂła na drodze z Niemiec do Rosji, ktĂłra wĂłwczas staczaÂła ciĂŞÂżkie walki z JapoĂączykami, sprzymierzonymi z Niemcami. Pokonanie Polski wymagaÂło porozumienia Hitlera z MoskwÂą, ktĂłre to porozumienie automatycznie byÂło zdradÂą paktu Niemiec z JaponiÂą.
Upadek Paktu Anty-Kominternowskiego byÂł w duÂżej mierze wynikiem dyplomacji JĂłzefa Becka, ktĂłry za pomocÂą zwÂłok z odpowiedziÂą negatywnÂą od 1935 roku, nie daÂł moÂżnoÂści Niemcom wczeÂśniej skoordynowaĂŚ siĂŞ z JaponiÂą. Tak Niemcy jak i Japonia byÂły podstawowo przekonane do 26 stycznia 1939, Âże w koĂącu Polska bĂŞdzie zmuszona przystÂąpiĂŚ do paktu przeciwko Rosji.
Skutkiem zawarcia przez Niemcy paktu Ribbentrop-MoÂłotow w 1939 roku, Japonia poczuÂła siĂŞ oszukana i zaprotestowaÂła w Berlinie przeciwko temu paktowi. Hitler zostaÂł poczytany przez JaponiĂŞ jako zdrajca, ktĂłremu nie moÂżna ufaĂŚ, ale ktĂłrym moÂżna manipulowaĂŚ przeciwko USA. Tak wiĂŞc dziĂŞki polityce Becka, Pakt Anty-Kominternowski, ktĂłry zostaÂł podpisany przez JaponiĂŞ w 1936 roku, doprowadziÂł do ciĂŞÂżkich bitew na froncie japoĂąsko-radzieckim, nim Hitler dowiedziaÂł siĂŞ, Âże Polska odmĂłwi przystÂąpienia do ataku na RosjĂŞ.
JapoĂączycy dowiedzieli siĂŞ o pakcie Ribbentrop-MoÂłotow w czasie bitwy nad rzekÂą KalkÂą pod miejscowoÂściÂą Kalkim Gol, w ktĂłrej zginĂŞÂło okoÂło 20 000 ÂżoÂłnierzy japoĂąskich armii Kwantungu i okoÂło 10 000 ÂżoÂłnierzy radzieckich armii syberyjskiej. Skutkiem tego paktu do koĂąca wojny wojska japoĂąskie nie walczyÂły przeciwko Sowietom.
Zawieszenie broni japoùsko-radzieckie zosta³o podpisane 15 wrzeœnia 1939 roku. Dzieù póŸniej zawieszenie broni japoùsko-radzieckie wesz³o w ¿ycie. Nastêpnego dnia, 17 wrzeœnia 1939 roku, ZSRR rozpocz¹³ atak na Polskê. Porz¹dek tych dat nie jest powszechne znany wœród Polaków, tak jak nie s¹ nale¿ycie doceniane zas³ugi polskiej dyplomacji prowadzonej przez Józefa Becka.
Plan Hitlera zak³ada³ podbój Zwi¹zku Radzieckiego przy pomocy 200 dywizji japoùskich i trzech i pó³ miliona ¿o³nierzy polskich, w stu dywizjach zmobilizowanych przez Niemców, w ramach Paktu Anty-Kominternowskiego. Pakt ten przesta³ istnieÌ z chwil¹ odmowy Polski i zdrady Japonii przez Hitlera. Niemcy straci³y po³owê planowanych wojsk i wkrótce by³o im brak miliona ¿o³nierzy na froncie, kiedy w 1941 roku rozpoczêli atak na Rosjê.
W 1941 Hitler staraÂł siĂŞ uzyskaĂŚ udziaÂł Japonii przeciwko Sowietom i zgodziÂł siĂŞ wypowiedzieĂŚ wojnĂŞ przeciwko USA, zaraz po pierwszej bitwie japoĂąsko-amerykaĂąskiej. Faktycznie w cztery dni po ataku JapoĂączykĂłw na Pearl Harbor na Hawajach, 11 grudnia 1941, Hitler wypowiedziaÂł wojnĂŞ Ameryce w zamian za obietnicĂŞ przystÂąpienia Japonii do dziaÂłaĂą przeciwko radzieckiej armii syberyjskiej.
JapoĂączycy nie mieli zamiaru obietnicy tej dotrzymaĂŚ i znacznie wczeÂśniej szpieg sowiecki w Tokio, Ryszard Sorge, powiadomiÂł MoskwĂŞ, Âże Japonia nie podejmie walk przeciwko armii syberyjskiej, ktĂłra to armia, w sile 100 000 ÂżoÂłnierzy, dokonaÂła odsieczy Moskwy i zadaÂła pierwszÂą klĂŞskĂŞ wojskom niemieckim oraz tym samym byÂła punktem zwrotnym losĂłw wojny.
Dyplomacja JĂłzefa Becka odegraÂła podstawowÂą rolĂŞ w klĂŞsce Hitlera pod MoskwÂą jak i w przegraniu wojny przez Niemcy. Polska nie uchroniÂła siĂŞ od masowych mordĂłw w czasie wojny i powojennej niewoli radzieckiej z powodu zdrady przez Churchilla i Rosevelta w Teheranie w 1943 roku, na rok przed Powstaniem Warszawskim w 1944 roku. W przeddzieĂą Powstania Warszawskiego, patriota i wielki dyplomata polski, minister JĂłzef Beck, ktĂłry byÂł jednym z architektĂłw klĂŞski Adolfa Hitlera, umarÂł na gruÂźlicĂŞ, 6 czerwca 1944 roku, internowany w Rumunii, w miejscowoÂści Stanesti. ZasÂługi JĂłzefa Becka pozostaÂły niedocenione i nie uczczono naleÂżycie jego pamiĂŞci.
http://wolnemedia.net/historia/jozef-beck-przyczynil-sie-do-kleski-hitlera/