Leki z Bozej Apteki

[Kiara]

Jak by siĂŞ ktoÂś uparÂł i koniecznie chciaÂł to przecieÂż moÂże odjodowaĂŚ . Dla chcÂącego nic trudnego , internet ma duÂże zasoby wiedzy .

A jak siĂŞ to robi?


Kiara.

[Dariusz]

Tak nieraz siĂŞ zastanawiam o co chodzi z tÂą jodowanÂą solÂą. PrzecieÂż jod jest lekiem,ale:

...
Jod w postaci czystej jest toksyczny. W kontakcie ze skór¹ wywo³uje silne podra¿nienia, rany i zmiany martwicze. Po spo¿yciu powoduje pojawienie siê ciemno zabarwionych wymiotów, bólu brzucha, ciemnych plam w ustach i szumu w uszach. W ciê¿szych przypadkach mo¿e wyst¹piÌ wstrz¹s, majaczenie i stupor. Du¿e dawki jodu mog¹ uszkadzaÌ œciany ¿o³¹dka i jelit, a tak¿e nerki.

DÂługotrwaÂłe zaÂżywanie zwiĂŞkszonych dawek jodu prowadzi do rozwoju jodzicy. Dawka Âśmiertelna dla czÂłowieka wynosi 3-4g.

Leczenie zatruĂŚ jodem
...

http://pl.wikipedia.org/wiki/Jod

[Rafaela]

A czy ktos wie co powoduje niedobor jodu w organizmie ?

[greta]

http://www.przychodnia.pl/diety/index19.php3?s=3&d=2&t=19

Duzo o jodzie.Ciekawe informacje.

[Rafaela]

Wybacz Greto, ale postanowilam wstawic informacje na tem. jodu, naprawde sa bardzo ciekawe.

JOD I TARCZYCA
GDY W DIECIE BRAKUJE JODU
JOD I ODCHUDZANIE
KIEDY I JAK SIÊ ODCHUDZAÆ?




JOD I TARCZYCA


Jod uzaleÂżnia odchudzanie?
OdpowiedÂź na to pytanie kryje siĂŞ w tarczycy. RolÂą fizjologicznÂą tego niewielkiego gruczoÂłu (18-25 g) o ksztaÂłcie motyla jest wytwarzanie hormonĂłw pobudzajÂących przemianĂŞ materii, w tym spalanie waÂżnych substancji energetycznych – wĂŞglowodanĂłw i tÂłuszczĂłw. Aby swe hormony wytworzyĂŚ tar-czyca musi wczeÂśniej otrzymaĂŚ w pokarmie odpowiedniÂą iloœÌ jodu.
Z jodu tarczyca wytwarza swe dwa najwaÂżniejsze hormony
Trijodotyronina i tyroksyna to najwaÂżniejsze hormony tarczycy - zwane skrĂłtowo odpowiednio - T3 i T4. Tyroksyna - pochodna aminokwasu - tyrozyny skÂłada siĂŞ np. aÂż w 50% z jodu. Hormony tarczycy sÂą w niej okresowo magazynowane i w miarĂŞ zapotrzebowania sÂą wprowadzane do krwioobiegu.
Rola hormonĂłw tarczycy
Hormony tarczycy odpowiadaj¹ za prawid³owe czynnoœci wszystkich komórek i tkanek organizmu. Wp³ywaj¹ na ró¿nicowanie siê komórek, ich wzrost oraz na wewnêtrzny metabolizm komórkowy. Hor-mony uzale¿niaj¹ m.in. prawid³owy rozwój p³odu, w tym kszta³towanie mózgu, zawi¹zków zêbów i uk³adu kostnego. U dzieci i doros³ych, zarówno niedobór jak i nadmiar hormonów tarczycy zaburza dzia³anie wielu uk³adów i jest przyczyn¹ powa¿nych schorzeù.
Od czego zaleÂży wytwarzanie hormonĂłw tarczycy?
Biosynteza dwĂłch najwaÂżniejsze hormonĂłw tarczycy - trijodotyroniny i tyroksyny to kilkuetapowy, zÂłoÂżony proces uwarunkowany stĂŞÂżeniem jodu w gruczole, w tym jego „wyÂłapywaniem” przez tzw. komĂłrki pĂŞcherzykowe, sprawnym dziaÂłaniem ukÂładĂłw enzymatycznych tarczycy oraz obecnoÂściÂą specjalnego biaÂłka - tyreoglobuliny. BiaÂłko to zawiera aminokwas tyrozynĂŞ, ktĂłry wchodzi w reakcjĂŞ z jodem tworzÂąc wyÂżej wymienione hormony. SÂą one nastĂŞpnie okresowo przechowywane w pĂŞcherzy-kach tarczycy pod postaciÂą koloidu. JednÂą z waÂżnych przyczyn ograniczenia produkcji hormonĂłw przez tarczycĂŞ jest niedobĂłr jodu w pokarmach.



GDY W DIECIE BRAKUJE JODU


Jod wch³aniamy g³ównie z pokarmu i wody pitnej.
Szacuje siê, ¿e przeciêtna dieta powinna dostarczaÌ nam oko³o 100-200 mikrogram jodu na dobê. Ta iloœÌ zapewnia prawid³owe czynnoœci wydzielnicze gruczo³u tarczowego.
Deficyt jodu w glebie = niedobĂłr jodu w ÂżywnoÂści i wodzie
W wielu rejonach Âświata, jak teÂż i Polski wystĂŞpuje duÂży niedobĂłr jodu w glebie, co przekÂłada siĂŞ na niedobĂłr w pokarmach i wodzie. PrzykÂładowo gleby i woda z okolic nadmorskich sÂą zwykle obfite w jod. Natomiast im dalej od morza, tym gleby i ich pÂłody sÂą coraz ubogie w ten pierwiastek. W tym teÂż produkty zwierzĂŞce np. popularny dostawca jodu – mleko. Najmniej jodu w glebie, wodzie i pokar-mach jest w okolicach podgĂłrskich i gĂłrach.
Jak czĂŞsto stwierdza siĂŞ niedobory jodu w organizmie?
Z aktualnych badaù wynika, ¿e statystyczny mieszkaniec Europy przyjmuje obecnie zaledwie 1/3 zalecanej dawki jodu. W Polsce zagro¿enie niedoborem jodu wystêpuje prawie na terenie ca³ego kraju. Szczególnie wysokie ryzyko niedobór jodu wystêpuje w regionach po³udniowych (zw³aszcza górskich) i wschodnich. Przyczyn¹ jest ma³a iloœÌ jodu w glebach w tych regionach, co poci¹ga za sob¹ ma³¹ zawartoœÌ jodu w ¿ywnoœci i wodzie pochodz¹cych z tych regionów.
Jak uzupeÂłniĂŚ niedobĂłr jodu?
W pewnym stopniu dokonuje siĂŞ to dziĂŞki importowi ÂżywnoÂści z obszarĂłw zasobnych w jod. Jednak zawartoœÌ jodu w warzywach, owocach, produktach zboÂżowych, czy mlecznych jest wysoce zmienna, gdyÂż zaleÂży od miejsca uprawy lub hodowli. Nie ma teÂż obowiÂązku podawania ile jodu jest w danym produkcie. W tej sytuacji jedynym pewnym ÂźrĂłdÂłem jodu sÂą ryby morskie. PrzykÂładowo dorsz zawiera Âśrednio 110 mikrogramĂłw jodu w 100 g produktu; ÂłosoÂś - 44 mikrogramy/100 g produktu, pÂłastuga - 52 mikrogramy/100 g produktu, makrela wĂŞdzona - 40 mikrogramĂłw/100 g produktu, ÂśledÂź - 30 mi-krogramĂłw/100 g. Ponadto ÂźrĂłdÂłem jodu sÂą glony i morszczyny morskie, z ktĂłrych coraz czeÂściej wytwarza siĂŞ naturalne susze i ekstrakty apteczne bogate w jod. ToteÂż jeÂśli nie lubimy ryb morskich, a juÂż wiemy, Âże nie moÂżemy byĂŚ pewni jodu w produktach kupowanych w sklepie – ratunkiem jest preparat apteczny.
Jod i sĂłl jodowana
WaÂżnym ÂźrĂłdÂłem jodu powinna byĂŚ znajdujÂąca siĂŞ w Polsce w powszechnej sprzedaÂży tzw. sĂłl jodo-wana. Jest to g³ównie zwykÂła sĂłl kuchenna, ze wzglĂŞdĂłw zdrowotnych sztucznie wzbogacona zwiÂąz-kami jodu. SĂłl ta ma jednak to do siebie, Âże w czasie obrĂłbki cieplnej (zwÂłaszcza w trakcie gotowa-nia, pieczenia, smaÂżenia, itp.) - jod siĂŞ z niej ulatnia. (ZwÂłaszcza gotowanie najzdrowsze dla ukÂładu trawiennego powoduje jej duÂży ubytek). NaleÂży teÂż pamiĂŞtaĂŚ, Âże jod w przechowywanej w magazy-nach i sklepach soli teÂż siĂŞ naturalnie ulatnia, toteÂż czĂŞstokroĂŚ moÂżemy kupowaĂŚ sĂłl “przeterminowa-nÂą”, o czym zwykle nie jesteÂśmy informowani.
Objawy deficytu jodu w organizmie
DÂługotrwaÂły znaczÂący niedobĂłr jodu w pokarmie moÂże doprowadziĂŚ do niedoczynnoÂści tarczycy i deficytu jej hormonĂłw. Widocznym nastĂŞpstwem moÂże byĂŚ powiĂŞkszenie siĂŞ tarczycy – tzw. wole (charakterystyczne zgrubienie na szyi). Ponadto osobie z dÂługotrwaÂłym znaczÂącym niedoborem jodu zagraÂżajÂą liczne zaburzenia zdrowia: niezrozumiaÂły brak energii Âżyciowej, nadmiar cholesterolu, nad-ciÂśnienie, podatnoœÌ na przeziĂŞbienia, dolegliwoÂści pÂłucne, itp. Ponadto: bezsennoœÌ, niepokĂłj bez powodu, zaniki pamiĂŞci i sprawnoÂści intelektualnej, nadmierne wypadanie wÂłosĂłw. Osoby z niedo-czynnoÂściÂą tarczycy odczuwajÂą np. stale ch³ód, nawet gdy na dworze jest ciepÂło. Spektakularnym objawem niedoboru jodu moÂże byĂŚ nawet przyrost masy ciaÂła pomimo rygorystycznej diety.
NiedobĂłr jodu u dzieci i u kobiet
U dzieci dÂługotrwaÂły niedobĂłr jodu moÂże spowodowaĂŚ opóŸnienie rozwoju psychofizycznego, w tym zahamowanie wzrostu, powaÂżne wady rozwojowe. U kobiet z niedoborami jodu i hormonĂłw tarczycy moÂże wystÂąpiĂŚ zaburzenie cykli miesiĂŞcznych i zaburzenia rozrodczoÂści (niepÂłodnoœÌ). Odwrotnie – dostatek jodu nasila popĂŞd pÂłciowy i wytwarzanie komĂłrek pÂłciowych.
NiezbĂŞdna dawka jodu dla dorosÂłej osoby wynosi 150 – 200 mikrogramĂłw
Dzienne zapotrzebowanie na jod w mikrogramach wynosi dla niemowlÂąt - 90 mikrogramĂłw, dla dzieci do lat 6 – 90 mikrogramĂłw, starszych – 120 mikrogramĂłw, a u kobiet ciĂŞÂżarnych i karmiÂących piersiÂą 200 mikrogramĂłw!
Wizerunek osoby cierpiÂącej na niedobĂłr jodu
Wizerunek osoby cierpi¹cej na niedobór jodu opiera siê na wyst¹pieniu zespo³u wymienionych na wstêpie objawów niedoborowych. Jeœli na dodatek zauwa¿ymy wyraŸnie powiêkszon¹ tarczycê, czyli tzw. wole endemiczne na szyi - mo¿emy podejrzewaÌ niedoczynnoœÌ tarczycy z powodu niedoboru pokarmowego jodu.
Diagnoza laboratoryjna wskazujÂąca na niedobĂłr jodu w pokarmie
Jednym ze sposobĂłw rozpoznania jest metoda stosowana przy diagnozie przyczyn tzw. wola. Przez ca³¹ dobĂŞ zbiera siĂŞ mocz, ktĂłrego ma³¹ czêœÌ poddaje siĂŞ analizie (z informacjÂą, ile byÂło go w ciÂągu doby). StĂŞÂżenie jodu poniÂżej 50 µg/l wskazuje najpewniej na niedobĂłr pokarmowy. Norma wydalania wynosi 100 µg/l.



JOD I ODCHUDZANIE


Jod wspomaga spalanie nadmiaru tÂłuszczu
Aby wytworzyĂŚ swe hormony tarczyca musi wczeÂśniej otrzymaĂŚ w pokarmie odpowiedniÂą iloœÌ jodu. ZasobnoœÌ jodu w diecie umoÂżliwia wytworzenie tyroksyny i trĂłjjodyrozyny w niezbĂŞdnej iloÂści dla efektywnego spalenia substancji energetycznych. Przypomnijmy, Âże na czele spalanych substancji jest tÂłuszcz – zmora odchudzajÂących siĂŞ.
10-30 mg jodu powinno znajdowaĂŚ siĂŞ w naszym organizmie
Jod wchÂłaniany jest w jelitach w prawie 100%, z czego od 40-do 70% dostaje siĂŞ w ciÂągu 24 godzin do tarczycy. Wydalanie odbywa siĂŞ juÂż po uwolnieniu jodu z hormonĂłw tarczycy, przewaÂżnie za po-Âśrednictwem nerek.
Jak wychwytywany jest jod z krwi?
Tarczyca jest bardzo bogato unaczyniona. W ciÂągu godziny przepÂływa przez niÂą okoÂło 5 l krwi. Jod wchÂłaniany jest z przewodu pokarmowego w postaci nieorganicznych jodkĂłw, wrowadzany do krwio-obiegu i wychwytywany z krwi przez tarczycĂŞ.
Hormony tarczycy pobudzajÂą przemianĂŞ materii
Tyroksyna i trójjodyrozyna pobudzaj¹ tempo przemiany materii. Jak ³atwo zrozumieÌ wyra¿a siê to zwiêkszonym spalaniem tlenu, glukozy i t³uszczów na poziomie komórkowym. A to po prostu definicja przyœpieszonego odchudzania siê. Zwiêkszaj¹ iloœÌ wydzielanej energii, w tym cieplnej. Pobudzaj¹ rozk³ad t³uszczów i wêglowodanów. Niedobór tych hormonów hamuje metabolizm komórkowy i zwi¹-zane z tym procesy pozyskiwania energii.
Jak jodem siĂŞ odchudzaĂŚ?
Po pierwsze unikamy jodu syntetycznego w piguÂłkach, gdyÂż pierwiastek w zwiÂązkach syntetycznych jest zwykle w duÂżych iloÂściach i wchÂłania siĂŞ szybko, toteÂż Âłatwo o przedawkowanie, ktĂłre moÂże zabu-rzyĂŚ delikatnÂą rĂłwnowagĂŞ hormonalnÂą. Tego typu Âśrodki mogÂą byĂŚ stosowane tylko pod nadzorem lekarza. Idealnym Âśrodkiem wspomagajÂącym odchudzanie jest jod w postaci zwiÂązkĂłw organicznych (naturalnych). Modelowym jest popularny susz morszczynu. Odsolone i wysuszone plechy morszczy-nĂłw zawierajÂą zwykle nie mniej niÂż 0,1% jodu. Jest to optymalna mieszanka mikrodawek jodu orga-nicznego i nieorganicznego, ktĂłrÂą organizm sam zagospodarowuje wg. potrzeb. SzczegĂłlnie korzyst-nie jod podziaÂła na osoby z niedoczynnoÂściÂą tarczycy wywoÂłanÂą deficytem biopierwiastka.
Co ogranicza przyswajanie jodu?
Warto te¿ pamiêtaÌ tym, ¿e stale spo¿ywane roœliny krzy¿owe: kapusta, kalafior, brukselka i soja zawieraj¹ naturalne substancje zwane tioglikozydy, które mog¹ pozwanie ograniczaÌ przyswajanie jodu z ¿ywnoœci. Podobne substancje s¹ zawarte s¹ równie¿ w rzepie i brukwi, orzeszkach ziemnych i gorczycy. Ale dotyczy uwaga - gotowanie wymienionych warzyw zmniejsza zawartoœÌ tych nieko-rzystnych substancji o ponad 30%. Jednak osoby, u których wskutek niedoboru jodu rozwinê³o siê tzw. wole proste lub stwierdzono w czasie badaù niedobór jodu, powinny znacznie ograniczyÌ spo¿y-wanie tych warzyw.



KIEDY I JAK SIÊ ODCHUDZAÆ?


Zanim przystÂąpimy do odchudzania siĂŞ
Nadwaga której w trakcie odchudzania chcemy siê pozbyÌ powstaje w nastêpstwie nadmiaru energii (kalorii) dostarczanych z pokarmem, nad energi¹ wydatkowan¹ w czasie wysi³ku fizycznego. Szcze-gólnym zagro¿eniem jest nadmiar smacznych t³uszczy (mas³o, œmietana, kremy, t³uste miêso) i przecukrzonych wêglowodanów (ciasteczka, torty, lody, itp). Zw³aszcza jeœli do³¹czy siê do tego deficyt ruchu (siedz¹cy tryb ¿ycia).
Przypomnijmy – racjonalne odchudzanie siĂŞ zawsze obejmuje najpierw profilaktykĂŞ:
a. racjonalnÂą dietĂŞ, (najlepiej rĂłwnieÂż edukacjĂŞ dietetycznÂą),
b. zwiêkszon¹ aktywnoœÌ fizyczn¹, która ma na celu wydatkowanie energii
Nieracjonalne odchudzanie siĂŞ zagraÂża zdrowiu!
Czy sÂą sytuacje, kiedy nie naleÂży siĂŞ odchudzaĂŚ? To bardzo waÂżne pytanie - w dobie mody na super szczupÂłoœÌ u nastolatek. Wzrasta bowiem ryzyko “odchudzania siĂŞ chudzielcĂłw”, za ktĂłrym to hasÂłem kryje siĂŞ ryzyko strasznej choroby, jaka jest anoreksja, czyli wstrĂŞt do jedzenia. Anoreksja moÂże doprowadziĂŚ nie tylko do osÂłabienia, odwodnienia i zaburzeĂą ukÂładu kr¹¿enia, ale nawet do Âśmierci. ToteÂż przy podejmowaniu decyzji o odchudzaniu powiniÂśmy siĂŞ podeprzeĂŚ wskaÂźnikiem naleÂżnej masy ciaÂła BMI.
BMI – wskaÂźnik masy ciaÂła (od ang. body mass index).
WskaÂźnik ten obliczamy przez podzielenie masy naszego ciaÂła (kg) przez kwadrat jego wysokoÂści (metry). PrawidÂłowy BMI jest poniÂżej 25 kg/m2. O nadwadze mĂłwimy, gdy BMI waha siĂŞ w granicach 25-30 kg/m2. Natomiast w otyÂłoÂści - wskaÂźnik masy ciaÂła BMI przesuwa siĂŞ powyÂżej 30 kg/m2.
Kiedy siĂŞ nie naleÂży odchudzaĂŚ!
Nie odchudzamy siĂŞ, gdy nasza waga wg. wskaÂźnika BMI jest normalna – tj w granicach 18,5 – 24,9. Waga w takich przedziaÂłach nie uprawnia do stosowania diety odchudzajÂącej, gdyÂż zagraÂża to choro-bami niedoborowymi niebezpiecznymi dla zdrowia.
Kiedy naleÂży siĂŞ odchudzaĂŚ?
Odchudzamy siĂŞ, gdy nasze BMI przekroczy 25, a zrzucenie nadwagi staje siĂŞ koniecznoÂściÂą, kiedy juÂż BMI przekroczy barierĂŞ 29,9, (co oznacza otyÂłoœÌ!). Kiedy BMI przekroczy 25 kg/m2 a obwĂłd brzucha w talii jest wiĂŞkszy niÂż 94 cm u mĂŞÂżczyzn oraz wiĂŞkszy niÂż 80 cm u kobiet – to w perspekty-wie zagraÂżajÂą nam liczne powikÂłania kr¹¿eniowe i metaboliczne: insulinoopornoœÌ, hiperinsulinizm, cukrzyca typu 2, zaburzenia lipidowe, nadciÂśnienie tĂŞtnicze, hiperurykemia, podwyÂższony poziom fibrynogenu oraz zwiĂŞkszone zagroÂżenie zachorowaniem na nowotwory zÂłoÂśliwe.
Kiedy prosimy o pomoc lekarza
JeÂżeli wskaÂźnik BMI przekracza 40 kg/m2, mĂłwimy o ciĂŞÂżkiej otyÂłoÂści, ktĂłrÂą bezwzglĂŞdnie naleÂży leczyĂŚ z pomocÂą lekarza specjalisty. W takich przypadkach lekarz podejmie specjalne leczenie far-makologiczne oraz dziaÂłania edukacyjne, ktĂłre majÂą na celu nauczenie pacjenta zdrowych i wÂłaÂści-wych wyborĂłw w zakresie Âżywienia i stylu Âżycia.
 

PiÂśmiennictwo
1. Witaminy i skÂładniki mineralne; Wyd. Muza S.A., 1997r.
2. Internet http://lusklewnik.sfera.pl/biochemia/iodum.htm
3. WÂłasne publikacje (MOJE ZDROWIE, APTEKA, Internet)
ZALECENIE DLA ODCHUDZAJ¡CYCH SIÊ:

    Zadbajmy o zasobnoÂści jodu w swojej ubogokalorycznej diecie. PamiĂŞtajmy, Âże tarczyca, aby wytworzyĂŚ swe najwaÂżniejsze hormony musi wczeÂśniej otrzymaĂŚ w po-karmie odpowiedniÂą iloœÌ jodu! Hormony te sÂą niezbĂŞdne dla spalenia substancji energetycznych, na czele z tÂłuszczem.
    Najlepiej jest podj¹Ì odchudzanie przy pomocy bezpiecznych dla zdrowia ÂśrodkĂłw naturalnych. Dobrze jest po³¹czyĂŚ ubogokalorycznÂą dietĂŞ z suplementacjÂą natural-nymi zwiÂązkami jodu i chromu oraz du¿¹ porcjÂą niestrawnego bÂłonnika roÂślinnego.


Ja mysle, ze nie jest dobra idea pozbycia sie jodu w ogranizmie, bo mozna zapasc na bardzo skomplikowana chorobe TARCZYCY.

[marman1983]

ChciaÂłbym przekazaĂŚ (pĂłki jeszcze mamy internet )skÂład mieszanki, ktory przyda siĂŞ kaÂżdemu alergikowi:

Alergia wypryskowa - swĂŞdzÂąca
Rp.

Ziele serdecznika
Ziele fioÂłka trĂłjbarwnego
Ziele dziurawca
Ziele nostrzyka
Ziele skrzypu polnego
Ziele rdestu ptasiego
Kwiatostan Kocanki
LiœÌ pokrzywy
Koszyczek rumianku
K³¹cze perzu
KorzeĂą mniszka Lekarskiego

                              aa 50g*

PiĂŚ 3x dziennie po szklance 20 min przed posiÂłkiem

* po rĂłwnych czĂŞÂściach, czyli kaÂżdy skÂładnik po 50g

Po 3 dniach stosowania zauwaÂżyÂłem postĂŞpujÂący zanik ognisk zapalnych na skĂłrze - szczegĂłlnie na dÂłoniach. Mieszanka chroni rĂłwnieÂż przed zgagÂą

[Dariusz]

Wszystkim zainteresowanym podajĂŞ adres do ciekawej strony o zioÂłach i lekach z nich robionych:

Medycyna dawna i wspó³czesna
Dr Henryk Ró¿aĂąski; nauki medyczne i biologiczne; fitoterapia, fitochemia…

http://rozanski.li/

[Thotal]

ZAKWITÂŁ DZIURAWIEC


Kwiaty dziurawca wsypujemy do sÂłoika 1/3 i zalewamy olejem lnianym, bÂądÂź z oliwek (zimno tÂłoczone).
Po trzech tygodniach olej zrobi siĂŞ czerwony, przesiewamy z kwiatkĂłw i zostawiamy w ciemnym miejscu.
Taki olej znakomicie sÂłuÂży do masaÂżu krĂŞgosÂłupa przez caÂły rok.



Pozdrawiam - Thotal

[Kiara]

...... Hiperycyna to wyciÂąg z kwiatĂłw dziurawca o intensywnie czerwonej barwie, wpÂływajÂący korzystnie na mechanizmy biochemiczne w organizmach opanowanych przez nowotwory zÂłoÂśliwe – podaje OÂżarowski. Problem w tym, Âże nie rozpuszcza siĂŞ ona w wodzie, tylko w alkoholu i oleju, toteÂż nie ma jej w herbatce. Olej z dziurawca moÂżna sobie zrobiĂŚ samemu. Po prostu ÂświeÂże kwiaty tego ziela zalewa siĂŞ oliwÂą z oliwek lub olejem sÂłonecznikowym i trzyma przez cztery tygodnie na sÂłoĂącu, czyli na parapecie najbardziej nasÂłonecznianego okna. Jest znakomity na wszelkie oparzenia i niektĂłre alergiczne wypryski, a dodany do kÂąpieli pomaga w depresjach. ZaÂś masaÂż tym olejem nĂłg dzieci – w kierunku od stĂłp do kolan – uwalnia je od moczenia nocnego. Na jakiej to dzieje siĂŞ zasadzie – nie wiadomo, ale to metoda wielokrotnie potwierdzona.

Natomiast z wewnĂŞtrznym stosowaniem oleju trzeba uwaÂżaĂŚ, bo preparaty z dziurawca majÂą dziaÂłanie uboczne polegajÂące na uwraÂżliwianiu na sÂłoĂące. „Preparaty zawierajÂące hiperycynĂŞ po zbyt dÂługiej ekspozycji na promienie nadfioletowe powodujÂą zaczerwienienie skĂłry, pĂŞcherze, wewnĂŞtrzne krwawienia i ogĂłlne osÂłabienie” – pisze OÂżarowski.

Czy wobec tego, Âże hiperycyna nie rozpuszcza siĂŞ w wodzie, herbata z dziurawca jest bezuÂżyteczna? W Âżadnym razie, nie darmo jest to lek roÂślinny o wszechstronnym dziaÂłaniu, a susz skÂłada siĂŞ w wiĂŞkszym stopniu z liÂści niÂż z kwiatĂłw. Otó¿ napar wspomaga wÂątrobĂŞ, ktĂłra jest g³ównym siedliskiem naszych emocji. Gdy coÂś budzi nasze oburzenie, mĂłwimy przecieÂż „wÂątroba mi siĂŞ przewraca”. Obecnie wÂątroba „przewraca siĂŞ” tak wielu Polakom, Âże naleÂżaÂłoby kaÂżdy dzieĂą zaczynaĂŚ od szklanki herbaty z dziurawca. Pomaga ona bowiem w: „zaburzeniach czynnoÂściowych wÂątroby, zmniejszonym przepÂływie ¿ó³ci przez drogi ¿ó³ciowe, stanach zapalnych Âżo³¹dka i jelit oraz przewodu ¿ó³ciowego, wrzodziejÂącym zapaleniu jelita grubego, skurczu odÂźwiernika, skurczu obwodowych naczyĂą Âżylnych”. A takÂże „w ogĂłlnym wyczerpaniu nerwowym, stanach depresyjnych wywoÂłanych zaburzeniami czynnoÂściowymi, urazami lub w okresie przekwitania, w psychozach okresowych, zaburzeniach rĂłwnowagi nerwowej, dla dzieci w moczeniu nocnym, lĂŞku nocnym i stanach nerwicowych” (OÂżarowski).

 

WiesÂława Kwiatkowska

http://www.poradnia.pl/ziololecznictwo/ziola-polskie/1523-dziurawiec-zwalcza-depresje-i-stany-lekowe

[Dariusz]

Post >zamieszczony przez >Channel< wydzieliÂłem jako nowy temat: Oczyszczanie energetyczne - ludzi i pomieszczeĂą

[barneyos]

Aloha !!


"
Jest rok 1084. Siedmiu wędrowców przemierza dzikie i niedostępne okolice masywu Chartreuse w poszukiwaniu miejsca odosobnienia, gdzie w samotności mogliby oddać się kontemplacji i modlitwie. Ci wędrowcy to św. Brunon z Kolonii wraz z sześcioma braćmi, kierowani przez biskupa Grenoble św. Hugona. Drogę wskazuje im siedem gwiazd na niebie.
"  (cytat ze strony - link na dole)


Czy alkohol może być lekiem z bożej apteki ? Owszem, ale odpowiednio zaaplikowany.

Poczytajcie o likierach Chartreuse i Benedictine.

Dla mnie człowiek, który wymyśla recepturę ze 120 ziół to prawdziwy Debeściak.

Dawkowanie: 1 kieliszek 25-40ml wieczorem przed spaniem.

Delektujcie się - gorąco polecam !!

http://www.globtroter.org/chartreuse.html
http://www.swiat-alkoholi.pl/site/?item=58&m_art_id=195&SID=275e80fd600e4b7b29745577692d6d78

[songo1970]

Nowy lek na raka - prosto z Chin   

WyciÂąg z rzadkiego chiĂąskiego grzyba moÂże pomĂłc w leczeniu chorĂłb nowotworowych - informuje strona internetowa University of Nottingham.

 Naukowcy z University of Nottingham badali dziaÂłanie kordycepiny, substancji zawartej w pasoÂżytniczym grzybie maczuÂżniku chiĂąskim. Na jej antynowotworowe dziaÂłanie zwrĂłcono uwagĂŞ juÂż w latach 50-tych XX wieku. Niestety, kordycepina jest w ludzkim organizmie szybko rozkÂładana.

 Teraz okazaÂło siĂŞ, Âże w niskiej dawce hamuje niekontrolowany rozrost komĂłrek, zaÂś w wyÂższej - zak³óca przyleganie do siebie komĂłrek, co takÂże utrudnia rozrost nowotworu. Oba dziaÂłania prawdopodobnie wynikajÂą z zak³ócania procesu wytwarzania biaÂłek w komĂłrce przez hamowania wytwarzania mRNA. Poznanie sposobu dziaÂłania kordycepiny przez naukowcĂłw z Nottingham daje nadziejĂŞ na opracowanie metod powstrzymania rozpadu tej substancji i skutecznego leczenia lub opracowania nowych preparatĂłw o podobnym dziaÂłaniu.

 MaczuÂżnik chiĂąski (Cordyceps sinensis) to grzyb z rodziny buÂławinkowantych, spokrewniony z dobrze znanym, trujÂącym sporyszem czy wystĂŞpujÂącym w Polsce maczuÂżnikiem bojowym.

 Podobnie jak wielu jego krewnych atakuje owady - konkretnie gÂąsienicĂŞ motyla Hepialus fabricius. StrzĂŞpki grzyba zabijajÂą gÂąsienicĂŞ i wypeÂłniajÂą jej ciaÂło, po czym w gĂłrĂŞ wyrasta dÂługi, maczugowaty twĂłr, zwany podkÂładkÂą. To wÂłaÂśnie on dostarcza leku, za ktĂłry niegdyÂś ChiĂączycy pÂłacili cztery razy wiĂŞcej srebra niÂż waÂżyÂł. UwaÂżano, Âże poprawia funkcjonowanie pÂłuc i nerek.

 Pierwsi wÂłaÂściwoÂści maczuÂżnika odkryli 1500 lat temu himalajscy pasterze bydÂła i owiec - zaobserwowali, Âże po zjedzeniu grzyba ich trzoda nabieraÂła wigoru. Reszta Âświata dowiedziaÂła siĂŞ o starochiĂąskim leku w roku 1993 - gdy podczas zawodĂłw w Pekinie chiĂąskie biegaczki pobiÂły rekordy na 10, 15 i 30 kilometrĂłw. Wielu podejrzewaÂło doping, ale trener wytÂłumaczyÂł wysokÂą formĂŞ zawodniczek wysokogĂłrskim treningiem i wÂłasnoÂściami grzyba.

 Obecnie wyciÂąg z grzybĂłw Cordyceps sinensis moÂżna kupiĂŚ w wielu krajach Âświata - wiadomo, Âże poprawia kondycjĂŞ ludzi starszych i w Âśrednim wieku (bywa nazywany "himalajskÂą ViagrÂą"). Jego zbieranie jest trudnym i niebezpiecznym zajĂŞciem - w roku 2007 kilkunastu mieszkaĂącĂłw gĂłrskiej wioski poszukujÂących cennego grzyba zginĂŞÂło w burzy ÂśnieÂżnej w trudno dostĂŞpnym regionie nepalskich HimalajĂłw.
    (PAP)

[Dariusz]

To rzeczony grzybek:


Cordyceps sinensis (Kordyceps chiĂąski, maczuÂżnik chiĂąski)

...

http://www.grzybowysklep.pl/cordyceps-sinensis-%28kordyceps-chinski-maczuznik-chinski%29,76.html


A oto jego polski "braciszek":



MaczuÂżnik bojowy Cordyceps militaris

http://www.nagrzyby.pl/index.php?artname=gatunek&id=211

[songo1970]

WILKAKORA
" CZARNO NA BIAÂŁYM" - mamy niepodwaÂżalne dowody . &#8211; VILCACORA - leczy RAKA!
 Tak zatytuÂłowaÂł swĂłj obszerny wywiad i opublikowaÂł w czasopiÂśmie (miesiĂŞcznik) "VILCACORA - Âżyj dÂługo "-luty 2004r. - naukowiec z Uniwersytetu Warszawskiego - botanik, szef zespoÂłu biologĂłw molekularnych- prof.dr.hab. MieczysÂław KuraÂś
 Tym samym przeci¹³ "raz na zawsze " spekulacje niektĂłrych lekarzy - onkologĂłw (ktĂłrzy przecieÂż nie biorÂą udziaÂłu w badaniach nad WILKAKORÂĄ i innymi roÂślinami ) Profesor KuraÂś opowiedziaÂł siĂŞ o skutecznoÂści leczenia raka i innych schorzeĂą wÂłaÂśnie za pomocÂą ekstraktĂłw z Wilkakory.. To co uzyskaÂł podczas badaĂą nad WilkakorÂą przeszÂło jak oÂświadczyÂł profesor, najÂśmielsze oczekiwania. Pan profesor chciaÂł tym samym rozstrzygn¹Ì narastajÂący spĂłr o "WILKAKORÊ " rozpĂŞtany w mediach przez grupĂŞ lekarzy, co ciekawe - onkologĂłw....Wynik tych badaĂą jest jednoznaczny, bo nie mĂłgÂł byĂŚ inny JuÂż wczeÂśniej sÂłynny polski botanik - prof.dr.hab. Jerzy Lutomski z Instytutu RoÂślin w Poznaniu, znawca amazoĂąskich zió³ i roÂślin, byÂł jej nieprzejednanym orĂŞdownikiem, ostro zaprotestowaÂł juÂż w roku 2000 przeciwko tej bezprecedensowej nagonce na WILKAKORÊ, przez tÂą samÂą grupĂŞ przeciwnikĂłw! MiaÂł zdecydowanÂą odwagĂŞ i wystÂąpiĂŚ przeciwko tej grupie, ktĂłra sprzyja interesom wielkich koncernĂłw farmaceutycznych , dla ktĂłrych rzecz jasna WILKAKORA byÂła mĂłwiÂąc krĂłtko zagroÂżeniem w interesach finansowych. Pan profesor jednak nigdy nie ustawaÂł w obronie WILKAKORY. Ocena pozytywna byÂła znana takÂże w Polskiej Akademii Nauk, ktĂłrÂą wyraÂżaÂł takÂże prof.dr.hab. Krzysztof Gulewicz. (Bardzo ciekawym zjawiskiem jest fakt ,Âże tylko atakowano to jedno zioÂło, a w kuracjach wystĂŞpuje ich kilka, a nawet kilkanaÂście .ByÂłby problem zapewne z wyraÂżaniem ich egzotycznych nazw, chociaÂż nauka posÂługuje siĂŞ jĂŞzykiem ÂłaciĂąskim i zawsze moÂżna prawdĂŞ zweryfikowaĂŚ.
 JeÂśli chodzi o WilkakorĂŞ to na Âświecie sprzedaje siĂŞ jÂą rĂłwnieÂż jako najzwyklejszÂą herbatkĂŞ w saszetkach - expressowych ( patrz zdjĂŞcia) Aby byÂło ciekawiej herbatki te posiadajÂą wszelkie atesty, speÂłniajÂą wszelkie polskie normy i sÂą dopuszczone do obrotu na terenie caÂłej Polski!

 NAZEWNICTWO : W Polsce potocznie mĂłwi siĂŞ "WILKAKORA " nazwa ta wywodzi siĂŞ z jĂŞzyka keczua - Indian z Amazonii - VILLCA - CORA. Inne nazwy to : VILCACORA - uÂżywana przez FirmĂŞ i Dystrybutora AMC. W: Londynie. W tym miejscu naleÂży siĂŞ zaznaczyĂŚ, Âże dziĂŞki tej Firmie mamy w Polsce imponujÂącÂą wiedzĂŞ o zioÂłach i roÂślinach z Amazonii, .mamy rĂłwnieÂż polskich lekarzy znajÂących fitoterapiĂŞ, mamy kilka ksi¹¿ek , czasopisma a nawet filmy, ktĂłre przybliÂżajÂą nam postaĂŚ- Âświatowego lidera w zakresie fitoterapii polskiego misjonarza - naukowca ojca Edmunda SzeligĂŞ ktĂłry doÂżyÂł 94 lat w zdrowiu i pogodzie ducha. W dÂżungli amazoĂąskiej spĂŞdziÂł ponad 70 lat swojego Âżycia. Jego dorobek naukowy jest wprost imponujÂący. Wiele InstytutĂłw Naukowych na caÂłym Âświecie z naleÂżnym szacunkiem wspomina dzieÂło naukowe ktĂłre pozostawiÂł, a byÂło co weryfikowaĂŚ, poniewaÂż przywoziÂł prawdziwe "sensacje " od amazoĂąskich Indian, ktĂłre najpierw sam weryfikowaÂł , a potem wysyÂłaÂł do dalszej weryfikacji do bardzo prestiÂżowych InstytutĂłw Naukowych.

 W Peru uÂżywa siĂŞ wy³¹cznie nazwy w jĂŞzyku hiszpaĂąskim " UNA - DE - GATO " co potocznie oznacza "Koci Pazur " Inna nazwa w katalogach polskich to: Czepota Puszysta. Nazwa botaniczna tej roÂśliny w jĂŞzyku ÂłaciĂąskim to : " UNCARIA - TOMENTOSA - Wild." Obok w galerii zdjĂŞĂŚ pokazano rodzinĂŞ Una&#8211;de- Gato (wiĂłrki kory do robienia wywarĂłw ) oraz kapsuÂłki zwykÂłe (zmielona kora) oraz najsilniejszy extrakt, jaki produkuje siĂŞ w Peru : UNA - DE - GATO - EXSTRACTO "(silne wyciÂągi - takÂże w kapsuÂłkach).W profilaktyce 1.kaps.dziennie. W poszczegĂłlnych schorzeniach odpowiednio wiĂŞcej, Prezentowane sÂą takÂże najbardziej znane zioÂła jak : MANAYUPA , HERCAMPURE , PASUCHACA , CHANCAPIEDRA i herbatki Fix. z Wilkakory czyli UNA-DE-GATO. innych zió³ i roÂślin. na wszystkie
 W galerii zdjĂŞĂŚ pokazano oryginalne opakowania zió³ prosto z Peru.

 Kilka ciekawostek :

 Nauka wci¹¿ nie docenia siÂł jakie tkwiÂą w samej przyrodzie. OpiszĂŞ tutaj w najwiĂŞkszym moÂżliwym skrĂłcie dziaÂłanie WILKAKORY na komĂłrki nowotworowe w organizmie ludzkim, chociaÂż ma jeszcze inne dziaÂłania jak np. Âświetnie radzi sobie ze stanami zapalnymi.
 Organizm roÂśnie i regeneruje dziĂŞki podziaÂłom komĂłrkowym. Nie wszystkie jednak komĂłrki sÂą niezbĂŞdne, dlatego organizm pozbywa siĂŞ ich na drodze "apoptozy " - czyli naturalnej Âśmierci komĂłrki uwarunkowanej genetycznie. W ten sposĂłb organizm eliminuje rĂłwnieÂż nieprawidÂłowe komĂłrki, np: nowotworowe. Proces apoptozy moÂże byĂŚ uruchomiony przez ró¿ne czynniki (zewnÂątrz komĂłrkowe, czy wewnÂątrz komĂłrkowe ) - prowadzÂą one do przemian morfologicznych i biochemicznych, aÂż w koĂącu do Âśmierci komĂłrki. KomĂłrka rozpada siĂŞ, a powstaÂłe fragmenty pochÂłaniane sÂą przez komĂłrki Âżerne zwane makrofagami. Jak udowodniono naukowo - podczas badaĂą, ekstrakty WILKAKORY, przy odpowiednim stĂŞÂżeniu zdecydowanie hamujÂą aktywnoœÌ miotycznÂą ( czyli podziaÂł komĂłrek ).UjmujÂąc to zjawisko w najwiĂŞkszym skrĂłcie - mamy do czynienia z samobĂłjczÂą ÂśmierciÂą komĂłrek nowotworowych, ktĂłre przestajÂą sie mutowaĂŚ i podlegajÂą wspomnianemu zjawisku apoptozy. I pomyÂśleĂŚ ,Âże ten prosty fenomen wystĂŞpuje w przyrodzie, - w cudownej roÂślinie jakÂą jest wÂłaÂśnie WILKAKORA.. Takie zjawisko byÂłoby poboÂżnym Âżyczeniem naukowcĂłw, aby powstaÂło w laboratorium, wÂśrĂłd syntetycznych ÂśrodkĂłw, ktĂłre niestety majÂą jak dotÂąd bardzo toksyczne dziaÂłanie uboczne na caÂły organizm. Niestety Rynek Farmaceutyczny na caÂłym Âświecie wyraÂża prawdziwÂą pogardĂŞ do taĂąszych i zdecydowanie , niekiedy lepszych preparatĂłw leczniczych. Kiedy w Polsce gruntownie przebadano WilkakorĂŞ , nasz polski naukowiec - wspomniany juÂż wyÂżej prof.dr. hab. MieczysÂław KuraÂś( z Uniwersytetu Warszawskiego ) byÂł nie tylko peÂłen podziwu i zachwytu nad tÂą roÂślinÂą, ale jak stwierdziÂł zdumiaÂł go fakt jak wiele prac naukowych istnieje na Âświecie wokó³ tej roÂśliny. NiewÂątpliwie przyczyniÂł siĂŞ do tego polski misjonarz o. Edmund Szeliga. W niedalekiej Szwecji w Lund jest OÂśrodek , ktĂłry obecnie prowadzi najbardziej zaawansowane prace, (w skali Âświatowej) nad ta roÂślinÂą - kieruje nimi prof. dr. Jezuhu Sheng. Nasz prof. dr. M.KuraÂś- jak twierdziÂł wymieniÂł z tytm oÂśrodkiem poglÂądy na temat tych badaĂą, i jak oÂświadczyÂł byÂł dumny, Âże tak zaawansowane badania mĂłgÂł jeszcze uzupeÂłniĂŚ Nam pozostaje tylko czekaĂŚ, kiedy na wielkÂą skalĂŞ Âświat zwrĂłci siĂŞ w kierunku naszej natury, na razie przewaÂżajÂą wzglĂŞdy ekonomiczne wielkich koncernĂłw , ktĂłre jak dotÂąd nie wykazujÂą zainteresowania w tym kierunku. Pozostaje nam jednak prywatny import AmazoĂąskich Zió³ i RoÂślin w wÂłasnym zakresie.

 WspomnĂŞ jeszcze z wywiadu, samego ojca SzeligĂŞ, ktĂłry w 1999 roku przybyÂł do swojej ojczyzny - Polski. Przy okazji Pan Prezydent Aleksander KwaÂśniewski za Jego zasÂługi dla Fitoterapii i rozsÂławienia jego nazwiska - rodaka - na caÂłym Âświecie - odznaczyÂł ojca Edmunda SzeligĂŞ : KrzyÂżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
 "To medycyna akademicka wywodzi siĂŞ z Fitoterapii a nie odwrotnie. MĂłwienie chorym o nieskutecznoÂści Fitoterapii w leczeniu groÂżnych chorĂłb, jest zamykaniem oczu na rzeczywiste fakty. Ja w swoim Instytucie Naukowym "IPIFA" ktĂłrego zaÂłoÂżyÂłem w Peru, wyleczyÂłem ponad 35 tysiĂŞcy chorych ludzi. Wielu z nich byÂło w tzw. przez akademickÂą medycynĂŞ "stanĂłw beznadziejnych " Najpierw musiaÂłem im przywracaĂŚ, niejednokrotnie odebranÂą nadziejĂŞ, przez samych lekarzy, potem przy stosowaniu naturalnych metod leczenia - zioÂłami i stosowania odpowiedniej diety - wyleczyÂłem ich. Wiele takich przypadkĂłw jest doskonale, na caÂłe szczĂŞÂście udokumentowanych. W niektĂłrych przypadkach lekarze zachowywali siĂŞ, jak ci biblijni Âżydzi, ktĂłrzy widzieli cuda Pana Jezusa a za Âżadne skarby Âświata nie chcieli w nie uwierzyĂŚ ! "
 PrzywoÂłaĂŚ naleÂży przysiĂŞgĂŞ Ojca Medycyny - HIPOKRATESA " PRIMUM NON NOCERE ! " ( PRZEDE WSZYSTKIM NIE SZKODZIÆ ! )

http://ale.gratka.pl/ogloszenie/608601_wilkakora_vilcacora_ziololecznictwo.html

[songo1970]

[2009-12-18]

Z badaù prowadzonych przez Dr Zheng Cui na Wake Forest University, wynika ¿e u niektórych osób uk³ad odpornoœci jest w stanie wykrywaÌ i niszczyÌ komórki nowotworowe z zadziwiaj¹c¹ skutecznoœci¹. Opracowano pewien rodzaj testu który pozwala mierzyÌ zdolnoœÌ uk³adu odpornoœciowego do niszczenia nowotworów. Dziêki temu stwierdzono, ¿e mechanizm ten przestaje dzia³aÌ u osób starszych (zazwyczaj raka maj¹ osoby po 50-ce), praktycznie przestaje dzia³aÌ zim¹ i pod wp³ywem stresu.

Najciekawsze w tym wszystkim jest to, ¿e zdolnoœÌ do zabijania komórek rakowych da siê przenieœÌ do innej osoby przetaczaj¹c odpowiednio spreparowan¹ krew. Je¿eli biorc¹ jest osoba chora na raka to efektem tej transfuzji mo¿e byÌ ca³kowita likwidacja nowotworu (trwaj¹ testy z udzia³em ludzi - wyników jeszcze nie opublikowano). Krótko mówi¹c: je¿eli siê powiedzie to za parê lat bêdzie mo¿na leczyÌ raka za pomoc¹ preparatów z krwi.


Historia tych badaù jest doœÌ ciekawa. Otó¿ w 1999 ca³kowicie przypadkiem odkryto, ¿e jedna z myszy laboratoryjnych jest ca³kowicie odporna na nowotwory. Po podaniu dawki komórek rakowych u myszy nie wytworzy³ siê nowotwór. Dawkê wiêc podwojono a mysz nadal nie zachorowa³a na raka. IloœÌ komórek nowotworowych podwajano wiêc wielokrotnie a¿ osi¹gniêto dawki oko³o miliona razy wiêksze od tej standardowej przez co iloœÌ wszczepianych komórek nowotworowych osi¹gnê³a 10% masy cia³a myszy - oczywiœcie nawet taka ogromna dawka nie by³a w stanie wywo³aÌ u niej nowotworu! Naukowcy stwierdzili nastêpnie, ¿e potomstwo tej myszy tak¿e jest odporne na raka oraz ustalono, ¿e za odpornoœÌ t¹ odpowiada uk³ad odpornoœciowy nieswoisty (g³ównie granulocyty oraz makrofagi). OdpornoœÌ da³o siê przenieœÌ za pomoc¹ transfuzji na inne "normalne" myszy z zaawansowanym rakiem i powodowa³o to w 100% przypadków usuniêcie nowotworu a zaszczepione myszy pozosta³y odporne na raka do koùca ¿ycia.


Sprawa zrobi³a siê g³oœna i pojawi³o siê du¿o artyku³ów na ten temat:

http://www.newscientist.com/article/dn3669-lucky-discovery-uncovers-cancerproof-mouse.html

http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/2982525.stm

http://www.sciencedaily.com/releases/2003/04/030429084756.htm


Badania trwa³y dalej. Miêdzy innymi starano siê ustaliÌ jaka mutacja odpowiada za zdolnoœÌ tych myszy do radzenia sobie z rakiem. Dr Cui wpad³ na pomys³, ¿eby sprawdziÌ czy u ludzi mog¹ siê te¿ zdarzaÌ jednostki które nigdy nie zachoruj¹ na raka dziêki swemu uk³adowi odpornoœciowemu i opracowano test który pozwala tak¹ odpornoœÌ zmierzyÌ (test "CKA" Cancer Killing Activity).


Wyniki byÂły bardzo zaskakujÂące:

http://www.newscientist.com/article/mg19526224.800-cancerresistant-people-lend-out-their-killer-cells.html


Jakieœ 15%-40% osób ma wysoki czynnik CKA. U osób z najwy¿szym czynnikiem 97% komórek rakowych by³o zabijanych przez ich granulocyty w ci¹gu 24 godzin. Dla porównania u innych osób (ca³kowicie zdrowych) ginê³o tylko oko³o 2% komórek rakowych. Nastêpnie zespó³ Dr Cui opracowa³ metodê przeprowadzania transfuzji zwan¹ GIFT (Granulocyte Infusion Therapy), która pozwala³a przenieœÌ granulocyty od osoby z podwy¿szonym CKA do osoby chorej i w roku 2007 uda³o siê w ekspresowym tempie uzyskaÌ zgodê FDA na przeprowadzenie testów skutecznoœci terapii GIFT na ludziach chorych na raka. Testy z udzia³em 22 ochotników rozpoczê³y siê w lipcu 2008.


Znowu seria artyku³ów:

http://www.newscientist.com/article/mg19526224.800-cancerresistant-people-lend-out-their-killer-cells.html

http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/7003019.stm


Zaproszenie na badania:

http://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT00900497


Nigdzie nie uda³o mi siê znaleŸÌ czy testy na ludziach zakoùczy³y siê i z jakim wynikiem (ponoÌ publikacja ma byÌ w 2010 roku) ale za to znalaz³em takie coœ:

http://munogenics.com/


Jest to nowa firma która ma siê zaj¹Ì komercjalizacj¹ kuracji any-rakowej GIFT w planach jest tak¿e opracowanie zwyk³ej szczepionki która uodporni na nowotwory i dziêki temu nie bêdzie wymagana transfuzja.

JeÂżeli dobrze pĂłjdzie to za parĂŞ lat nikt juÂż nie bĂŞdzie umieraÂł na raka.


Czego sobie i Wam ÂżyczĂŞ...


[2010-12-31]

Informacja o testach klinicznych przeprowadzanych w 'South Florida Bone Marrow/Stem Cell Transplant Institute':

http://www.prweb.com/releases/2010/07/prweb4239704.htm


Oficjalna informacja o testach klinicznych na stronie NIH (Instytutu Zdrowia w USA):

http://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT00900497


Informacje na stronie instytutu:

http://www.bmscti.org/clinicaltrials.htm


Jak wyglÂąda uczestnictwo w testach klinicznych (chorzy na raka):

http://www.bmscti.org/cancerpatients.htm#takingpart


Warunki jakie trzeba speÂłniĂŚ aby siĂŞ zaklasyfikowaĂŚ do leczenia:


How Can Cancer Patients Participate?

Patients must meet the following criteria in order to become eligible for this research study:

* You are capable of caring for yourself

* You are up and about for at least half of the time each day

* You don’t have diabetes, significant cardiac disease and/or an active serious infection

* You have not used immunosuppressive agents other than steroids within 30 days of the trial

* You are not pregnant or nursing

* Your life expectancy must be at least 4 to 6 months

* You have not received bone marrow / stem cell transplants

* You have no evidence of brain metastases

* You have not received treatment with fludarabine

* You don’t have a hematologic malignancy

* You can no longer benefit from conventional therapy


Nie widzĂŞ tutaj zastrzeÂżeĂą, Âże pacjent musi byĂŚ z USA. Nie ma teÂż wzmianki o pÂłaceniu za kuracje.

Osobom z chorobÂą nowotworowÂą sugerowaÂłbym nawiÂązanie z nimi kontaktu.


Tutaj jest formularz zgÂłoszeniowy:

http://www.bmscti.org/replyform.asp


[2011-01-01]

Z uwagi na wysoki koszt testĂłw klinicznych przeprowadzanych na Florydzie (koszt $137,000 na pacjenta, tylko 22 miejsca) uruchomiono podobne testy kliniczne w Pekinie. Pacjenci mogÂą siĂŞ zgÂłaszaĂŚ za pomocÂą tego formularza:

http://liftcancertreatmenttrial.com/enrollment

ÂźrĂłdÂło: http://pokazywarka.pl/leczenie_raka/

[songo1970]

KAPSAICYNA LECZY RAKA


Uczeni z uniwersytetu w Nottingham (Anglia) przeprowadzili badania nad kapsaicyn¹ podawan¹ wewnêtrznie. Dotychczas stosowano j¹ zewnêtrznie jako plastry przeciwbólowe w reumatyzmie i artretyzmie. Podaj¹c kapsaicynê wewnêtrznie zwierzêtom doœwiadczalnym zauwa¿yli, ¿e chore na nowotwory - zdrowia³y. Otó¿ okaza³o siê, ¿e kapsaicyna, dostawszy siê do organizmu poszukuje komórek rakowych i znalaz³szy je, zabija mitochondria, które s¹ odpowiedzialne za podzia³ i rozrost komórek.

 Kapsaicyna niszczy kaÂżdy rodzaj nowotworu, bez wzglĂŞdu na to, jakÂą czêœÌ ciaÂła zaatakowaÂł.



Kapsaicyna (nazwa systematyczna: trans-8-metylo-N-wanilino-6-nonenamid, C18H27NO3) - organiczny zwi¹zek chemiczny, alkaloid, odpowiedzialny za ostry, piek¹cy smak papryki chili. Zwi¹zek ten dzia³a na receptory bólu (nocyreceptory) oraz b³onê œluzow¹, powoduj¹c uczucie pieczenia i ostroœci w jamie ustnej. IloœÌ kapsaicyny w danej potrawie, czyli jej ostroœÌ, jest mierzona w SHU (skali Scoville'a).

 Kapsaicyna zostaÂła po raz pierwszy wyodrĂŞbniona i zbadana w 1846 przez amerykaĂąskiego chemika L.T. Thresha.

 Analogiczne do kapsaicyny zwiÂązki, zwane kapsaicynoidami, o bardzo zbliÂżonej strukturze chemicznej, sÂą odpowiedzialne za ostry smak pieprzu czarnego, papryki ostrej, kurkumy i wielu innych ostrych przypraw korzennych. ZwiÂązki te to m.in.:
 • 7-metylo-N-wanilino-oktamidy;
 • 9-metylo-N-wanilino-dekamidy.
 Wszystkie one sÂą jednak mniej efektywne od samej kapsaicyny w sensie nadawania potrawom pikantnego smaku.

 Kapsaicyna jest przede wszystkim stosowana jako dodatek nadajÂący ÂżywnoÂści pikantny smak. Czystej kapsaicyny nie moÂżna jednak nabyĂŚ jako przyprawy, ze wzglĂŞdu na jej toksycznoœÌ w wiĂŞkszych dawkach. Jest ona jednak czĂŞsto stosowana przez producentĂłw sosĂłw, przypraw oraz gotowej ÂżywnoÂści, gdyÂż syntetyczna kapsaicyna jest znacznie taĂąsza od sproszkowanej papryki chili. Produkcja ÂżywnoÂści z uÂżyciem czystej kapsaicyny wymaga jednak bardzo drobiazgowej kontroli jej dozowania.

 Kapsaicyna zawarta w ÂżywnoÂści w niewielkich dawkach pobudza trawienie i "rozgrzewa" organizm, w wiĂŞkszych dawkach moÂże jednak powodowaĂŚ uszkodzenia wÂątroby.

 Kapsaicyna i jej pochodne nie sÂą rozpuszczalne w wodzie, lecz tylko w alkoholu i tÂłuszczach. Ze wzglĂŞdu na to, Âże wiĂŞkszoœÌ ostrych potraw zawdziĂŞcza swĂłj pikantny smak kapsaicynoidom, prĂłby uÂśmierzenia uczucia pieczenia po ich spoÂżyciu przy pomocy pÂłynĂłw lub pÂłukania jamy ustnej wodÂą mogÂą przynieœÌ zupeÂłnie odwrotny skutek niÂż po¿¹dany przenoszÂąc kapsaicynĂŞ po dÂłuÂższym odcinku przewodu pokarmowego. Znacznie lepsze rezultaty uÂśmierzajÂące moÂżna uzyskaĂŚ przez pÂłukanie ust dowolnym, ciekÂłym tÂłuszczem roÂślinnym lub wypicie szklanki tÂłustego mleka. Dobre rezultaty przynosi teÂż lizanie lodĂłw. Alkohol, ze wzglĂŞdu na swoje rozpuszczajÂące wÂłaÂściwoÂści, okazuje siĂŞ rĂłwnieÂż skuteczny.

 W 2007 firma Blair's Death Sauces w ramach eksperymentu wypuÂściÂła na rynek czystÂą kapsaicynĂŞ w buteleczce o objĂŞtoÂści 1 ml. Wyprodukowano zaledwie 999 egzemplarzy produktu Blair's 16 Million Reserve[2] (w caÂłoÂści wyprzedany). Pod Âżadnym pozorem nie powinien byĂŚ on spoÂżywany, a nawet otwierany - jeÂśli juÂż, to tylko w specjalnych rĂŞkawicach i goglach ochronnych. MoÂże on zabiĂŚ astmatykĂłw i byĂŚ bardzo niebezpieczny przy kontakcie z wraÂżliwymi czĂŞÂściami ciaÂła. W skali Scoville'a ma ona 16 milionĂłw SHU (dla porĂłwnania: klasyczny sos tabasco ma 2500-5000 SHU)

 W medycynie kapsaicyna jest stosowana jako lek przeciwbĂłlowy i rozgrzewajÂący, stosowany zewnĂŞtrznie - g³ównie w balsamach i maÂściach zmniejszajÂących bĂłl stawĂłw i miĂŞÂśni. Zwykle jest ona dodawana do specyfikĂłw w formie ekstraktu z papryki chili.

 Obecnie odkryto zastosowanie tej substancji w leczeniu nowotworĂłw. Naukowcy z Nottingham University wykazali, Âże kapsaicyna pobudza komĂłrki nowotworowe do samozniszczenia (apoptozy), atakujÂąc ich mitochondria, ktĂłre odpowiadajÂą za wytwarzanie energii. TakÂże inne spokrewnione z kapsaicynÂą zwiÂązki - tak zwane wanilloidy - potrafiÂą specyficznie wiÂązaĂŚ siĂŞ z komĂłrkami nowotworowymi, nie uszkadzajÂąc zdrowych.

 W duÂżych stĂŞÂżeniach kapsaicyna jest ÂśmiertelnÂą truciznÂą. Symptomy przedawkowania to kÂłopoty z oddychaniem, sina skĂłra i konwulsje. Naturalnie wystĂŞpujÂące stĂŞÂżenia tego zwiÂązku w ostrych przyprawach i ÂżywnoÂści sÂą jednak znacznie poniÂżej granicznej dawki Âśmiertelnej. Zbyt wysokie stĂŞÂżenie tego zwiÂązku w ÂżywnoÂści powoduje takÂą jego pikantnoœÌ, Âże uniemoÂżliwia to jej spoÂżycie przez wiĂŞkszoœÌ ludzi. Powoduje to, Âże przypadki zatruĂŚ kapsaicynÂą sÂą niezmiernie rzadkie.

 Dawka Âśmiertelna kapsaicyny, wg ró¿nych ÂźrĂłdeÂł, wynosi od 56 do 512 mg/kg. PrzyjmujÂąc najniÂższÂą z tych wartoÂści, moÂżna Âłatwo obliczyĂŚ, Âże do uÂśmiercenia przeciĂŞtnego, dorosÂłego czÂłowieka potrzeba byÂłoby co najmniej 3,5 g tego zwiÂązku, podczas gdy juÂż 1-2 mg w 1 kg ÂżywnoÂści nadaje jej intensywnÂą pikantnoœÌ.

 Uczucie palenia i bĂłlu zwiÂązane ze spoÂżywaniem kapsaicyny wynika z jej bezpoÂśredniej interakcji z neuronami ukÂładu nerwowego. Kapsaicyna, bĂŞdÂąca jednym z alkaloidĂłw z grupy wanilinoidĂłw, ³¹czy siĂŞ receptorem wanilinoidowym podtypu 1 (VR1), ktĂłry peÂłni funkcjĂŞ transmembranowego kanaÂłu jonowego neuronĂłw. VR1, ktĂłry jest zwykle stymulowany przez ciepÂło lub mechaniczne uszkodzenie ciaÂła, umoÂżliwia kationom sodu i potasu przenikanie przez bÂłonĂŞ komĂłrkowÂą do wnĂŞtrza komĂłrek. Skutkuje to tzw. depolaryzacjÂą synaps i wysyÂłaniem przez ukÂład nerwowy fali sygna³ów do mĂłzgu, ktĂłre sÂą odbierane jako wraÂżenie ciepÂła i bĂłlu. Przy³¹czenie czÂąsteczek kapsaicyny do receptorĂłw VR1 skutkuje podobnym ich uruchomieniem, jak ma to miejsce w czasie spoÂżywania zbyt gorÂących potraw.

 Kapsaicyna nie powoduje jednak Âżadnych trwaÂłych uszkodzeĂą tkanek - pobudza tylko komĂłrki nerwowe w dokÂładnie ten sam sposĂłb, jak rzeczywiste uszkodzenia tkanek na skutek urazu mechanicznego lub poparzenia. Jej dziaÂłanie toksyczne w zbyt duÂżych dawkach wynika tylko z nadmiernego poraÂżania ukÂładu nerwowego i zak³ócania jego normalnego funkcjonowania.

 Papryka chili (chilli), papryka ostra - owoc jednej z odmian papryki rocznej ('Chili'). pochodzi z Peru (Peruvian hot pepper), uprawiana ze wzglĂŞdu na swoje walory smakowe. Jest uÂżywana jako przyprawa. DojrzaÂła ma intensywnie czerwony kolor, a takÂże bardzo ostry smak, za, ktĂłry odpowiada kapsaicyna. Jest bodÂźcem powodujÂącym wytwarzanie endorfiny.

 W 1912 roku zostaÂła skonstruowana skala ostroÂści papryczek chili, skala ta nosi nazwĂŞ skali Scoville'a. Skala ta mierzy koncentracjĂŞ kapsaicyny. NajostrzejszÂą paprykÂą chili jest Naga Jolokia.

 (ÂŹrĂłdÂło: Wikipedia)
 

 Przepis


Papryka chili

Wzi¹Ì 1,5 kilograma ostrej papryki, obmyÌ i pokroiÌ na mo¿liwie najdrobniejsze cz¹stki, razem z gniazdami nasiennymi, bo po³owa kapsaicyny znajduje siê w³aœnie w nich (koniecznie w rêkawiczkach, a potem kilkakrotnie umyÌ rêce. Nie dotkn¹Ì oka lub miejsc intymnych). ZalaÌ w s³oiku 1,5 litrem oleju szlachetnego, najlepiej z pestek winogron lub lnianego. OdstawiÌ w ch³odne i zaciemnione miejsce (lodówka) na 7 do 10 dni, codziennie kilkakrotnie wstrz¹saj¹c. ZlaÌ p³yn do butelki.

 UÂżywaĂŚ 5 razy dziennie, przed kaÂżdym posiÂłkiem, po 1 ÂłyÂżeczce do herbaty. PopijaĂŚ wy³¹cznie mlekiem dla zÂłagodzenia ostroÂści. Tylko mleko ma wÂłaÂściwoÂści ÂłagodzÂące. MoÂżna zjeœÌ ma³¹ kromeczkĂŞ chleba 4×4 cm grubo posmarowanÂą masÂłem.

 SpoÂżywanie kapsaicyny nie daje Âżadnych skutkĂłw ubocznych poniewaÂż skÂładniki sÂą naturalnymi produktami spoÂżywczymi.


Chabanero

Najostrzejsz¹ papryk¹ jest ,,chabanero", ale w Polsce jest niedostêpna. Mo¿na u¿yÌ papryki ,,chili". Zwi¹zek wytr¹ca siê z papryk, zalanych jakimœ szlachetnym olejem. Papryczek nie wyrzucaÌ. Mo¿na je wykorzystaÌ, dodaj¹c do surówek, co znakomicie poprawia ich smak. Nie nale¿y siê obawiaÌ ujemnego wp³ywu ostroœci papryki na przewód pokarmowy. Mitem jest opinia, ¿e ostroœÌ szkodzi. Wprost przeciwnie, kapsaicyna doskonale reguluje ca³y uk³ad wewnêtrzny, a dla osób oty³ych wrêcz cudowny, bo przy okazji nie pozwala siê rozwijaÌ t³uszczom, wiêc na sta³e przywraca normalne proporcje sylwetki.

http://www.vismaya-maitreya.pl/naturalne_leczenie_kapsaicyna_leczy_raka.html

[songo1970]

ÂŻurawina
Domowa apteka

Któ¿ nie zna drobnych, czerwonych i cierpkich owocĂłw Âżurawiny – drobnej, wiecznie zielonej krzewinki. NiegdyÂś rosÂła ona powszechnie na torfowiskach i w bagiennych lasach Europy pó³nocnej i wschodniej, a takÂże na Syberii, w Kanadzie i na pó³nocy StanĂłw Zjednoczonych. Niestety na skutek osuszania bagien i torfowisk obecnie w Europie wystĂŞpuje coraz rzadziej.

W Polsce spotykana jest dziko rosn¹ca ¿urawina b³otna (Vaccinium oxycoccus) g³ównie w Puszczy Knyszyùskiej, Bia³owieskiej, lasach bi³gorajskich i na Pomorzu Zachodnim. Gatunkiem uprawnym, wystêpuj¹cym rdzennie na pó³nocy kontynentu amerykaùskiego jest ¿urawina wielkoowocowa (Vaccinium macrocarpon). Oba te gatunki maj¹ czerwone owoce o charakterystycznym kwaœnym smaku.

¯urawiny od dawna stosowane by³y przez zielarzy do leczenia zapaleù dróg moczowych, kamicy nerkowej i jako œrodek wzmacniaj¹cy odpornoœÌ organizmu. Potwierdzi³y to badania przeprowadzone w ostatnim dziesiêcioleciu w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Izraelu. Udowodni³y one korzystny efekt leczenia ¿urawin¹ w zapaleniach dróg moczowych i mia¿d¿ycy. O zainteresowaniu Amerykanów t¹ krzewink¹ œwiadczy nie tylko fakt, ¿e w wielu uznanych oœrodkach akademickich i szpitalach klinicznych prowadzone s¹ badania jej leczniczych w³aœciwoœci, ale i to, ¿e powsta³y nawet muzea poœwiêcone ¿urawinom. Jedno z nich, Cranberry World Visitors' Center, znajduje siê w Plymouth, w stanie Massachusetts.

Zaka¿enia dróg moczowych s¹ powszechn¹ dolegliwoœci¹ kobiet, zw³aszcza starszych. Z tego powodu rokrocznie leczy siê oko³o 30% populacji paù. Skutkiem ubocznym stosowanej wówczas powszechnie przeciwbakteryjnej terapii jest zniszczenie naturalnej flory jelit. Badania naukowe, doœwiadczalne i kliniczne dowiod³y, ¿e sok z ¿urawin mo¿e stanowiÌ w tym schorzeniu skuteczn¹ alternatywê dla leków przeciwbakteryjnych. Zwi¹zki roœlinne zawarte w ¿urawinie zmniejszaj¹ przyczepnoœÌ bakterii E. Coli do nab³onka dróg moczowych i ograniczaj¹ namna¿anie siê tych bakterii, nie czyni¹c przy tym spustoszenia wœród zamieszkuj¹cych jelita po¿ytecznych drobnoustrojów. Skraca to okres choroby i zapobiega kolejnym infekcjom. ¯urawina znajduje, wiêc coraz szersze zastosowanie w leczeniu zapaleù pêcherza i ³agodnych zaka¿eù uk³adu moczowego. Warto nadmieniÌ, ¿e owoc ten nie powoduje zakwaszania moczu, lecz go alkalizuje i mo¿e byÌ bezpiecznie stosowany przez chorych na kamicê moczow¹, a nawet powinien byÌ przez nich za¿ywany przewlekle, celem zapobiegania nawrotowi kamicy. Obfite pojenie sokiem ¿urawinowym rozpuszcza kamienie zawieraj¹ce moczany i przerywa napad kolki nerkowej. Wyniki badaù wykazuj¹ bowiem, ¿e wiêkszoœÌ z³ogów tworzy siê w wtedy, kiedy mocz jest kwaœny, bo tylko w takim œrodowisku wytr¹caj¹ siê kryszta³y kwasu moczowego, stanowi¹ce j¹dro najczêstszych z³ogów szczawianowo-wapniowych. Odkwaszanie moczu stanowi wiêc podstawowy sposób profilaktyki i leczenia, szczególnie istotny w tych przypadkach, kiedy dieta obfituje w bia³ko pochodzenia zwierzêcego. Picie du¿ej iloœci soku ¿urawinowego alkalizuje mocz i rozpuszcza kamienie zawieraj¹ce moczany. Innymi s³owy, jeœli lubimy miêso i mamy sk³onnoœÌ do kamicy nerkowej, powinniœmy alkalizowaÌ mocz, a ¿urawina, ze wzglêdu na dodatkowe w³aœciwoœci ograniczaj¹ce wzrost bakterii chorobotwórczych, nadaje siê do tego celu najlepiej.

¯urawina jest tak¿e cennym Ÿród³em naturalnych witamin i soli mineralnych. Posiada bogate zasoby naturalnej witaminy C i z tego powodu zalecano sok z ¿urawin na przeziêbienia. Jest równie¿ ona bogatym Ÿród³em naturalnych antyoksydantów o sile dzia³ania porównywalnej z czerwonym winem, co powoduje, ¿e wskazania do stosowania ¿urawin s¹ szerokie. Szczególnie jednak zaleca siê je we wszystkich zaka¿eniach uk³adu moczowego, zw³aszcza tych nawracaj¹cych, kiedy leki przeciwbakteryjne stosujemy czêsto i przewlek³e. Dotyczy to g³ównie dzieci z wadami uk³adu moczowego i chorych na kamicê nerkow¹.

W Polsce dostêpna jest g³ównie ¿urawina b³otna. W sezonie jesiennym mo¿na ³atwo kupiÌ na targowiskach œwie¿e owoce z bie¿¹cych zbiorów. S¹ one bardzo cierpkie i do spo¿ycia nadaj¹ siê w postaci przetworzonej. Najzdrowszy jest œwie¿o wyciœniêty sok. Owoce ¿urawiny mo¿na równie¿ zamroziÌ i przechowywaÌ przez kilka miesiêcy. Sok z zamro¿onych owoców niewiele traci ze swych od¿ywczych i leczniczych w³aœciwoœci. Z ¿urawiny warto te¿ przygotowaÌ kompoty, kisiele, galaretki i konfitury. Jednym z najpopularniejszych i najsmaczniejszych przetworów jest tzw. ¿urawina do miêsa.

W aptekach i sklepach zielarskich dostĂŞpne sÂą preparaty z Âżurawin w postaci - soku i kapsuÂłek a takÂże przepysznych herbatek.

http://www.naturalnamedycyna.pl/domowa-apteka/zurawina

PS. dzisiaj mĂłwili o nie w radiowej 3-ce, pod kaÂżdÂą postaciÂą- skutecznie uszczelnia naczynia przed wnikaniem wirusĂłw/bakterii.

[songo1970]

niezastÂąpiony CZOSNEK

Nalewka czosnkowa

W 1971 roku, dziĂŞki wyprawie delegacji z UNESCO, w jednym z tybetaĂąskich klasztorĂłw zostaÂła znaleziona recepta „eliksiru mÂłodoÂści” (nalewki czosnkowej), ktĂłra jest datowana na IV-V wiek przed naszÂą erÂą. Receptura byÂła zapisana na glinianych tabliczkach. PrzetÂłumaczono jÂą na poczÂątku na jĂŞzyk angielski, potem na pozostaÂłe. Wielu lekarzy testowaÂło jÂą na sobie, a widzÂąc skutki, zaczĂŞÂło dalej propagowaĂŚ.

Zastosowanie nalewki:


 Nalewka czosnkowa oczyszcza organizm z odkÂładajÂącego siĂŞ tÂłuszczu, wypÂłukuje nierozpuszczony wapĂą, gwaÂłtownie poprawia przemianĂŞ materii, oczyszcza, wzmacnia i uelastycznia naczynia krwionoÂśne, zapobiega zawaÂłowi serca, miaÂżdÂżycy, paraliÂżowi, tworzeniu siĂŞ nowotworĂłw, likwiduje szum w gÂłowie, POPRAWIA WZROK, odmÂładza organizm, zapobiega udarowi mĂłzgu i wrzodom w przewodzie pokarmowym. Sok z czosnku pobudza apetyt, poprawia trawienie, pomaga przy wielu chorobach ukÂładu oddechowego, zapobiega przeziĂŞbieniom, likwiduje bĂłle gÂłowy i bezsennoœÌ, posiada wÂłaÂściwoÂści moczopĂŞdne, wykrztuÂśne i znieczulajÂące (uÂśmierzajÂące bĂłl).

Jak przygotowaĂŚ miksturĂŞ?
 Zalecany jest polski czosnek.

http://www.maya.net.pl/opinie.php?LANG=pl&sub=zdrowie&id=492

[Ramzes3]

Odnoœnie nalewki czosnkowej to powinna byÌ ona sporz¹dzona wy³¹cznie z naszego polskiego czosnku i to najlepiej wyhodowanego we w³asnym ogródku b¹dŸ kupionego u tzw. babci. Czosnek jaki sprowadza siê obecnie do hurtowni i supermarketów pochodzi g³ównie z Chin i Hiszpanii. Przepraszam za wyra¿enie ale jest to œwiùstwo w najczystszej postaci!!! Moja ¿ona dwukrotnie robi³a nalewkê czosnkow¹. Pierwszy raz kupi³a nasz Polski czosnek, wysz³a nalewka o bardzo ³adnym ¿ó³tym kolorze. Za drugim razem kupi³a chiùski (bia³y - nasz wpada w fiolet). WyobraŸcie sobie, ¿e nalewka mia³a kolor zielony a zapach nieco cuchn¹cy. Czosnek, który ma w³aœciwoœci bakteriobójcze potrafi³ popsuÌ siê w czystym spirytusie - czysta chemia!!!

[songo1970]

Mikstura zioÂłowo-czosnkowa


Pó³ szklanki drobno posiekanego czosnku (polskiego) zalaÌ na 14 dni w szczelnie zamkniêtym s³oiku 1 szklank¹ spirytusu. Po odcedzeniu i wyciœniêciu resztek czosnku przez gazê dodaÌ do p³ynu:
 ○ 50 gr. nalewki z miÂłorzĂŞbu japoĂąskiego,
 ○ 50 gr. WyciÂągu z gÂłogu,
 ○ 15 ÂłyÂżek nalewki z karczochĂłw,
 ○ 10 ÂłyÂżek wyciÂągu z kasztanowca,
 ○15 ÂłyÂżek wyciÂągu z melisy,
 WyciÂągi zió³ moÂżna zamĂłwiĂŚ w aptece. Komponent zlaĂŚ do szczelnej butelki z ciemnego szkÂła. WymieszaĂŚ i odstawiĂŚ na tydzieĂą.

 DAWKOWANIE

 Po ½ ÂłyÂżeczki w niewielkiej iloÂści mleka, soku lub mleka 3 razy po posiÂłku.
 Kuracja powinna trwaĂŚ okoÂło 3 miesiĂŞcy, nastĂŞpnie robimy dwutygodniowÂą przerwĂŞ i powtarzamy

 ZASTOSOWANIE

 Mikstura usprawnia kr¹¿enie zarĂłwno obwodowe jak i mĂłzgowe. Uelastycznia naczynia krwionoÂśne. Wzmacnia ich Âściany i udraÂżnia je, gdy w ich Âświetle utworzyÂły siĂŞ blaszki miaÂżdÂżycowe. Skutecznie obniÂża poziom cholesterolu we krwi (czosnek, karczoch). Warto jÂą poleciĂŚ ludziom starszym z postĂŞpujÂącÂą miaÂżdÂżycÂą, ktĂłrym grozi zawaÂł lub udar mĂłzgu bÂądÂź ktĂłrzy go przechodzili. Przywraca sprawnoœÌ intelektualnÂą, poprawia pamiĂŞĂŚ, znosi zawroty gÂłowy wywoÂłane zaburzeniami w kr¹¿eniu mĂłzgowym.

 Stosowanie mikstury udraÂżniajÂącej ÂżyÂły jest niezaleÂżne od wieku.
http://www.maya.net.pl/opinie.php?LANG=pl&sub=zdrowie&id=510

[songo1970]

o tym miodzie ju¿ by³o, ale jest to wa¿na wiadomoœÌ w chwili kiedy pojawi³y siê bakterie odporne na wszystkie antybiotyki

Tajemniczy miĂłd zabija wszystkie bakterie
admin, ndz., 2012-03-18 09:45

 
 naturesbuzz.co.nz

Australijscy badacze sÂą zdumieni odkryciem lekarstwa na wiele chorĂłb, ktĂłre byÂło caÂły czas przed ich nosem. MiĂłd Manuka jest sprzedawany w wielu sklepach ze zdrowÂą ÂżywnoÂściÂą, jako cud naturalnej medycyny.


 

Naukowcy testowali zdolnoœci bakteriobójcze tej substancji i potwierdzili, ¿e miód zabija ka¿dy typ niebezpiecznych bakterii, które w nim umieszczono. Co ciekawe miód Manuka jest w stanie unieszkodliwiÌ nawet najbardziej odporne na antybiotyki super szczepy czyni¹ce od czasu do czasu spore spustoszenie w ró¿nych populacjach.

 

NiektĂłre z bakterii pozostajÂą odporne na prawie kaÂżde podane lekarstwo, ale miĂłd Manuka radzi sobie z wszystkimi patogenami i bakteriami. Gdy jest stosowany powierzchniowo pomaga w radzeniu sobie z infekcjami skĂłry, ugryzieniami czy przeciĂŞciami skĂłry.

"Miód Manuka powstaje tylko w Nowej Zelandii i w Australii i pochodzi od pszczó³, które ¿ywi¹ siê na drzewkach herbacianych typowych dla Australii i Nowej Zelandii" powiedzia³a Dee Carter z Uniwersytetu w Sydney

Odkrycia australijskich naukowcĂłw mogÂą mieĂŚ wielki wpÂływ na nowoczesnÂą medycynĂŞ i mogÂą prowadziĂŚ do powstania caÂłej serii produktĂłw opartych o tÂą cudownÂą substancjĂŞ.

 
 ÂŹrĂłdÂło:  http://wakingtimes.com/2012/02/10/mysterious-honey-discovered-that-kills-all-bac...

[Dariusz]

Kuklik pospolity - Geum urbanum L. (Rosaceae - ró¿owate)

Kuklik pospolity jest bylin¹, która roœnie pospolicie w Polsce na ca³ym ni¿u i ni¿szych górskich terenach oraz w Europie, Afryce, Azji, nawet zosta³ zakotwiczony w Australii i Nowej Zelandii. Tworzy mieszaùce z kuklikiem zwis³ym (Geum rivale L.) i kuklikiem sztywnym (Geum allepicum Jacq.). Wszystkie dostarczaj¹ surowców o podobnych w³aœciwoœciach. Na wiosnê mo¿emy zbieraÌ k³¹cze kuklika wraz z kwitn¹cym zielem. Surowcem leczniczym jest wiêc k³¹cze z zielem kwitn¹cego kuklika - Rhizoma et Herba Gei.

Kiedyœ surowiec nazywano równie¿ k³¹czem goŸdzikowca ze wzglêdu na podobny do goŸdzików sk³ad chemiczny, co sprawia³o, ¿e k³¹cze po zmieleniu wydziela³o charakterystyczny dla goŸdzikowca korzennego (Caryophyllus aromaticus L.) aromat. K³¹cze kuklika zawiera glikozyd fenolowy: geinê, która pod wp³ywem obecnego w œwie¿ym surowcu enzymu geazy i kwasów, ulega hydrolizie do eugenolu. Ponadto roœlina wytwarza olejek eteryczny (oko³o 0,1%), garbniki (ok. 15%), kw. cynamonowy, kw. galusowy, kw. chlorogenowy i kw. kawowy.


Eugenol - 4-Allyl-2-metoksyfenol

Eugenol to pÂłynny zwiÂązek fenolowy z ÂłaĂącuchem allilowym. W kukliku wystĂŞpuje wraz z cukrem wicjanozÂą. DziaÂła antybakteryjnie, przeciwzakaÂżeniowo, miejscowo znieczulajÂąco, przeciwgnilnie, ÂściÂągajÂąco oraz odkaÂżajÂąco na przewĂłd pokarmowy i ukÂład moczowy. Eugenol hamuje rozwĂłj grzybĂłw, bakterii i pierwotniakĂłw.


Kwas galusowy - kwas 3,4,5-trihydroksybenzoesowy

Z kolei wymienione wy¿ej fenolokwasy kuklika dzia³aÌ bêd¹ dodatkowo œci¹gaj¹co i przeciwzapalnie oraz silnie antyoksydacyjnie, przeciwnowotworowo, antybakteryjnie, przeciwwirusowo i hepatoprotekcyjnie (ochronnie na mi¹¿sz w¹troby), a tak¿e ochronnie na nerki. Kwasy kuklika maj¹ zdolnoœÌ zmniejszania toksycznego dzia³ania metali ciê¿kich, wêglowodorów, czy leków obci¹¿aj¹cych w¹trobê i nerki (hepatocyty i komórki œródb³onkowe), a tak¿e zapobiegaj¹ ich marskoœci i st³uszczeniu. Badania dr Ró¿aùskiego wykaza³y, ¿e kwasy te po podaniu pozajelitowym w postaci soli s¹ w stanie hamowaÌ proliferacje niektórych komórek nowotworowych i zmniejszaÌ uboczne skutki chemioterapii.

DziaÂłanie i wskazania

ZbierajÂąc to wszystko razem moÂżna ustaliĂŚ, Âże kuklik dziaÂłaÂł bĂŞdzie antyseptycznie (zapobiegnie gniciu, fermentacji i infekcjom), miejscowo przeciwbĂłlowo (odwar) np. przy stÂłuczeniu, ÂświÂądzie, ugryzieniu pajĂŞczakĂłw oraz latajÂących owadĂłw. Odwaru  uÂżywamy przy stanach zapalnych gardÂła, nosa, ropniach, do pÂłukania np. przy chorych zatokach, nieÂżycie jelita cienkiego i grubego, biegunkach. Napar z k³¹czy i ziela kuklika zadziaÂła mocniej ¿ó³ciopĂŞdnie i pobudzi procesy trawienne z wydzielaniem ¿ó³ci w³¹cznie. Napar z ziela stosujemy przy niestrawnoÂści, jeÂśli jednoczeÂśnie zaleÂży nam na dziaÂłaniu odkaÂżajÂącym i antybakteryjnym, wĂłwczas ³¹czymy z k³¹czem.

Odwar z k³¹czy i napar z ziela kuklika pomo¿e w wielu dolegliwoœciach skórnych wywieraj¹c dzia³anie antyseptyczne, przeciwzapalnie, czy przeciw³ojotokowe. Stosowany zewnêtrznie mo¿e pomóc przy mokrych wypryskach, obrzêkach, trudno goj¹cych i gnij¹cych ranach. Zastosowany na skórê g³owy w formie p³ukanek usunie ³upie¿ i zapobiegnie infekcjom dro¿d¿akowym. Odwar lub ocet z surowca mo¿emy zastosowaÌ do irygacji i nasiadówek przy œwi¹dzie odbytu i pochwy.

Preparaty

Odwar przygotowujemy z rozdrobnionych k³¹czy z zielem. Zalewany zimnÂą wodÂą i chwilĂŞ odczekujemy, a nastĂŞpnie gotujemy okoÂło 10 minut. Mocny odwar 1:1 pity przez trzy-cztery dni pomoÂże nam wydaliĂŚ lamblie (pierwotniakowe zakaÂżenie jelita cienkiego), a pity co godzinĂŞ w maÂłych porcjach (2-3 Âłyki) sprawi, Âże wÂątroba przestanie metabolizowaĂŚ eugenol i w drogach moczowych znajdzie siĂŞ czysta substancja chemiczna, ktĂłra odkazi drogi moczowe. Eugenol ulatnia siĂŞ rĂłwnieÂż przez pÂłuca, stÂąd przy okazji odkaÂża drogi oddechowe. Decoctum Gei sporzÂądzamy z 1-2 ÂłyÂżek rozdrobnionego surowca suchego lub ÂświeÂżego na szklankĂŞ zimnej wody. Po gotowaniu odstawiamy na okoÂło 20 minut pod przykryciem i pijemy 3-4 razy dziennie po 100 ml. Przy nieÂżytach ukÂładu oddechowego i pokarmowego, stanach zapalnych drĂłg rodnych i ukÂładu moczowego podajemy czĂŞsto i maÂłe dawki. Przy nadmiernych krwawieniach miesiĂŞcznych i hemoroidach pijemy 2 razy dziennie po 100 ml. Przy chorobie nowotworowej (w szczegĂłlnoÂści ukÂł. pokarmowego) po 200 ml dwa razy dziennie na czczo. 

Eugenol zawarty m.in. w kukliku i goÂździku znany jest ze swych predyspozycji do leczenia uzaleÂżnieĂą papierosowych i alkoholowych. JeÂśli kuklik ma byĂŚ skuteczny w tym aspekcie musimy nasyciĂŚ eugenolem organizm, aÂż ten znajdzie siĂŞ w Âślinie. WĂłwczas przyjmujemy odwar ze ÂświeÂżego surowca czĂŞsto i w maÂłych dawkach. Spowoduje to wstrĂŞt do alkoholu i tytoniu.

NalewkĂŞ kuklikowÂą - Tinctura Gei sporzÂądzamy z rozdrobnionego korzenia z zielem. Przed zalaniem alkoholem 40-60% surowiec zostawiamy na godzinĂŞ, aby pozwoliĂŚ reakcjom enzymatycznym dojœÌ do skutku. Zalewamy w proporcji 1:3 lub 1:5  i odstawiamy na minimum 7 dni (przy starych zasadach na okoÂło miesiÂąc). Przyjmujemy po 5 ml 2-3 razy dziennie. Przy nieÂżycie ukÂładu oddechowego moÂżemy preparat dodawaĂŚ do mleka z miodem i propolisem lub sokiem malinowym. W stanach zapalnych ukÂładu moczowego wskazane jest ³¹czenie z sokiem Âżurawinowym.


Ocet kuklikowy w proporcji 1:3

Ocet kuklikowy - Ocetum Gei robimy zalewajÂąc 1 cz. rozdrobnionego surowca 3 cz. 3-5% roztworu octu lub 5% roztworem kwasu mlekowego. Odstawiamy na tydzieĂą. Stosujemy do okÂładĂłw na bolÂące nogi, czyraki, czy do pÂłukania jamy ustnej. Octem moÂżemy przemywaĂŚ wÂłosy przez co zakwaszamy sobie ph gÂłowy nie dopuszczajÂąc do zalĂŞgniĂŞcia mikrobĂłw. WiĂŞksze dawki stosujemy przy stÂłuczeniach, kontuzjach i obrzĂŞkach.

http://farmakognozja.blogspot.com/search?q=jask%C3%B3%C5%82cze+ziele

[Dariusz]

Dziurawiec - roÂślina niedoceniana

DZIURAWIEC ZWYCZAJNY, ZIELE SW. JANA, PRZESTRZELON,  ÂŚWIÊTOJAÑSKIE ZIELE,
(ÂŁAC. HYPERICUM PERFORATUM)



Surowiec – caÂła roÂślina.  WÂłaÂściwoÂści: gorzko-sÂłodkie, chÂłodzÂące, zioÂło ÂściÂągajÂące, uspakajajÂące nerwy, ograniczajÂące stany zapalne i przyspieszajÂące wyleczenie. DziaÂła miejscowo antyseptycznie i znieczulajÂąco.
Lecznicze dziaÂłanie wewnĂŞtrzne przy:

  *  moczeniu bezwiednym (zwÂłaszcza u dzieci)
  * stanach lĂŞkowych, napiĂŞciu nerwowym
  * zaburzeniach okresu przekwitania
  * napiĂŞciu przedmiesiÂączkowym
  * pó³paÂścu
  * rwie kulszowej
  * w³ókniakach

ZewnĂŞtrzne:

   * na oparzenia
   * stÂłuczenia
   * urazy (zwÂłaszcza g³êbokie lub bolesne rany z uszkodzeniem tkanki nerwowej)
   * wrzody
   * nerwobĂłle
   * rwa kulszowa
   * skurcze
   * zwichniĂŞcia i bĂłle Âłokciowe (tzw. ÂłokieĂŚ tenisisty)

StaroÂżytni twierdzili, ze wÂłaÂściwoÂści magiczne dziurawca (hypericum perforatum) zaleÂżaÂły czĂŞÂściowo od fluoryzujÂącego czerwonego barwnika, Hyperycyna, ktĂłry wysÂączaÂł siĂŞ jak krew z rozgniecionych kwiatĂłw.

Hyperycyna ma dziaÂłanie antydepresyjne. Wykorzystywano ja w badaniach i prĂłbach lekĂłw przeciw AIDS.

Dziurawiec; w niektĂłrych krajach np. w Australii podlega administracyjnemu zwalczaniu jako chwast.

Dziurawiec – roÂślina roÂśnie w caÂłej Polsce na suchych sÂłonecznych ³¹kach. Jest doœÌ wysoka o ¿ó³tych piĂŞciopÂłatkowych jak gwiazdki kwiatkach zebranych po kilka lub kilkanaÂście na Âłodydze z drobnymi, malutkimi podÂługowatymi liœÌmi.

Ludowa nazwa brzmi œwiêtojaùskie ziele, gdy¿ kwitnie na œw. Jana. Lud nazywa³ je równie¿ zielem MATKI BO¯EJ, które krwawe by³y w czasie œmierci Jej Syna i padaj¹c na ¿ó³te kwiaty, przepoi³y je barw¹ krwi.

Grecy tÂłumaczÂą takÂże nazwĂŞ hypericum „nad podziw” (rozumie siĂŞ skuteczne). JuÂż w staroÂżytnoÂści znana byÂła ta roÂślina jako ziele ÂświĂŞte, czarodziejskie.

Hipokrates, Albertus Magnus, Âśw. Hildegarda, Paracelsus i JasnowidzÂąca z Prevost mĂłwiÂą o tej roÂślinie z wielkÂą czciÂą.

Od dawna lekarze zapisywali zioÂło to na swych receptach, jako swego rodzaju „wszechlek”, powodujÂąc wiele cudownych uleczeĂą.

To ÂświĂŞtojaĂąskie ziele najlepiej zbieraĂŚ w samo poÂłudnie – ma wtedy najwiĂŞkszÂą moc.

InnÂą ono ma moc we dnie, inna rano a jeszcze inna nocÂą. Inna jest moc w Âłodydze twardej, inna w miĂŞkkich listkach zielonych i w kwiatkach.

To jest mocne „CZARODZIEJSKIE ZIELE”

   * ¿ó³ciowe kamienie rozpuszcza i wypÂłukuje
   * leczy jelita
   * przy puchlinie brzusznej – jako jeden z waÂżniejszych skÂładnikĂłw mieszanki zió³
   * dobre na boleÂści w prawym boku
   * na gniecenie w doÂłku
   * na piasek nerkowy
   * na gorÂączki

SÂłynny w dziejach zioÂłolecznictwa Bock (1568 r.) zlecaÂł dziurawiec jako Âśrodek przeciw-krwotoczny i leczÂący rany, moczopĂŞdny i regulujÂący krwawienia miesiĂŞczne kobiet, przeciw rwie kulszowej i atakom apoplektycznym, przeciw zimnicy, skutkom „podzwigniĂŞĂŚ”, a zewnĂŞtrznie przeciw oparzeniom i owrzodzeniom.

Dr Shmidt odkryÂł i udowodniÂł dziaÂłanie lecznicze dziurawca zalecajÂąc go w przypadkach uszkodzenia substancji nerwowej w wyniku obraÂżeĂą mechanicznych i niedokrwistoÂści, przemĂŞczenia umysÂłowego i wstrzÂąsĂłw mĂłzgu, poraÂżeĂą i skurczĂłw nerwowych, epilepsji, neurastenii, histerii, zapaleniu nerwĂłw, a ponadto ran ciĂŞtych, kÂłutych i zgnieceĂą.

Dr BryliĂąski, ktĂłry stosowaÂł utrwalony sok dziurawca, zalecaÂł go nawet w leczeniu choroby raka!!!.

Dr Herold na poczÂątku XX wieku w czasopiÂśmie „Therapia nova” VIII/2, opisaÂł doÂświadczenia dr  BryliĂąskiego w artykule „WpÂływ hypericum perforatum na procesy biochemiczne w organizmach opanowanych przez zÂłoÂśliwe nowotwory”. W pewnym bardzo ciĂŞÂżkim przypadku nowotworu zÂłoÂśliwego u pewnej chorej stan jej byÂł juÂż zupeÂłnie beznadziejny (dokÂładny opis podano tamÂże), szukajÂąc ratunku dla chorej, pisaÂł dr BryliĂąski „przypomniaÂłem sobie jednego z kolegĂłw, lekarza z WoroneÂża, ktĂłry stosowaÂł wyciÂąg z roÂśliny HYPERICUM PERFORATUM przy zÂłoÂśliwych nowotworach. OgÂłosiÂł w prasie lekarskiej artykuÂł o tym za³¹czajÂąc fotografiĂŞ raka, znikajÂącego pod wpÂływem przetworu z dziurawca. Prywatnie dr BryliĂąski opowiadaÂł autorowi artykuÂłu, Âże dowiedziaÂł siĂŞ o leczniczym dziaÂłaniu dziurawca (po rosyjsku nazwa zwieroboj – od woroneÂżskiej znachorki „babki cudotwĂłrczyni”), ktĂłra wywarem z tego ziela leczyÂła nieuleczalne choroby nazywane przez lekarzy rakiem.

Po stosowaniu tego œrodka ognisko rakowe zmienia³o swój patologiczny stan i albo rozpada³o siê na obumar³e tkanki z rop¹ zmieszane, albo, gdy œrodek by³ stosowany w pocz¹tkowym stadium, kurczy³o siê i przekszta³ca³o w guz tkanki ³¹cznej.

Dr BryliĂąski pisze dalej „Bez najmniejszej nadziei rozpocz¹³em podawaĂŚ chorej sok ze ÂświeÂżego dziurawca – SUCCUS HYPERICI – trzy, cztery razy dziennie po ÂłyÂżeczce od herbaty pomiĂŞdzy posiÂłkami. Chora mĂłwiÂła, Âże po kaÂżdym zaÂżyciu soku odczuwaÂła „ jakby elektryczne tkniĂŞcia” w miejscu zmienionym chorobowo.

Po dziesiêciu tygodniach za¿ywania dziurawca chora zaczê³a chodziÌ. Po pó³rocznym stosowaniu dziurawca wezwany ginekolog obejrza³ starannie chor¹ i stwierdzi, ¿e ca³y proces chorobowy cofn¹³ siê zupe³nie. O tego czasu minê³o dwa lata. Chora od czasu do czasu za¿ywa sok z dziurawca. Czuje siê dobrze.

Dr med. A. BryliĂąski cytuje tam jeszcze wiĂŞcej przykÂładĂłw ze swojej praktyki. JeÂśli moÂżna wysnuĂŚ wnioski to – sok z dziurawca, wpÂływajÂąc fizjologicznie na normalnÂą, a jednoczeÂśnie uzdrawiajÂąco na chorÂą komĂłrkĂŞ, zmienia jej biochemicznÂą strukturĂŞ w ten sposĂłb, Âże staje siĂŞ ona poÂżywkÂą nieodpowiedniÂą dla powstania i rozrastania siĂŞ zÂłoÂśliwych przerzutowych nowotworĂłw. PoniewaÂż sok z dziurawca daje wyniki dodatnie, a jednoczeÂśnie jest Âśrodkiem zupeÂłnie nieszkodliwym, naleÂży go zawsze stosowaĂŚ ilekroĂŚ powstaje podejrzenie procesu rakowego, aby nie przeoczyĂŚ niebezpieczeĂąstwa i nie dopuÂściĂŚ do rozwoju nowotworu”.

W czasopiÂśmie „Therapia nova” nr VIII/10 póŸniejszym numerze dr BryliĂąski cytuje kilka ciĂŞÂżkich przypadkĂłw ró¿nych schorzeĂą Âżo³¹dka takich jak: nadkwaÂśnoœÌ Âżo³¹dka, wrzĂłd dwunastnicy, guz Âżo³¹dka, nerwica przewodu pokarmowego i sposĂłb leczenia ich dziurawcem; wszĂŞdzie z wynikiem dodatnim.

Najefektowniejszym tryumfem swego dziaÂłania leczniczego wpÂływu – pisze dr BryliĂąski – ÂświĂŞciĂŚ moÂże dziurawiec w samych poczÂątkach rozwijajÂącego siĂŞ niedomagania Âżo³¹dkowego, gdy ÂśluzĂłwka nie jest wyraÂźnie chorobliwie zmieniona, a objawy podmiotowe, jak zgaga, bĂłle w doÂłku i wymioty zaczynajÂą juÂż niepokoiĂŚ.

ZacytujĂŞ tutaj myÂśl H O R A C J U S Z A: Cur moriatur homo,dum Hypericum crescet in horto – dlaczego czÂłowiek umiera, skoro ÂświĂŞtojaĂąskie ziele roÂśnie w ogrodzie.

Ks. Kneipp pisze: „To ziele wywiera wielki wpÂływ na wÂątrobĂŞ; a herbata jest znakomita dla niej lekarstwem. MaÂła domieszka aloesu wzmacnia jego dziaÂłanie, a skutki moÂżna widzieĂŚ w moczu, w ktĂłrym pÂływajÂą caÂłe kosmyki tkanek chorobotwĂłrczych.

BĂłle gÂłowy pochodzÂące z wodnistych cieczy, albo gniecenie w Âżo³¹dku, zaflegmienie piersi i pÂłuc leczy odwar dziurawca bardzo szybko”.

„ZIOÂŁA LECZNICZE’’ J.H. G³óg, Jan HADYNA – nakÂładem MiesiĂŞcznika „LOTOS” KrakĂłw: 1936 r.

Pozycja ksi¹¿kowa, któr¹ pos³u¿y³am siê, aby ziele tak wspania³e zaprezentowaÌ w materiale umieszczonym powy¿ej.

W sÂłoneczny dzieĂą, w poÂłudnie niezdrowo opalaĂŚ siĂŞ. BiorĂŞ koszyk, zakÂładam na gÂłowĂŞ kapelusz – idĂŞ na pachnÂące zioÂłami ³¹ki. NoÂżyczkami obcinam 10 do 15 cm roÂśliny z kwiatkami. Dziurawiec wyraÂźnie odró¿nia siĂŞ od innych ¿ó³tych kwiatkĂłw. Na pÂłatkach ma drobniutkie dziureczki (stÂąd nazwa). Trzeba uwaÂżaĂŚ – pszczoÂły lubiÂą siadaĂŚ na tych kwiatkach. Pozwalam im napiĂŚ siĂŞ nektaru, potem roÂślina jest moja. Z zebranego ziela robiĂŞ oliwki, olejki, nalewki oraz susz.

NALEWKA Z DZIURAWCA i MIODU

ÂŚwieÂże kwiaty dziurawca drobniutko pokroiĂŚ lub zmiksowaĂŚ albo przekrĂŞciĂŚ przez maszynkĂŞ do miĂŞsa. NapeÂłniĂŚ s³ój litrowy lub wiĂŞkszy (w zaleÂżnoÂści od potrzeb). WlaĂŚ spirytus 70%, tyle aby zioÂło byÂło przykryte. Szczelnie zakrĂŞciĂŚ s³ój i postawiĂŚ na sÂłoĂącu, na 2 tygodnie lub dÂłuÂżej. PrzecedziĂŚ zioÂła przez gazĂŞ ma³¹ iloÂściÂą dobrej wody „przepÂłukaĂŚ” oraz wycisn¹Ì (dodaĂŚ) do powstaÂłej nalewki, tyle samo miodu pÂłynnego. Aby lekarstwo miaÂło odpowiedniÂą moc naleÂży odstawiĂŚ nalewkĂŞ na 3 miesiÂące.
ZALECENIA

   * w chorobach wÂątroby
   * zapaleniu nerek
   * nadciÂśnieniu i niedociÂśnieniu
   * rozstrojach Âżo³¹dka i jelit
   * stanach zapalnych jamy ustnej, gardÂła
   * schorzeniach przyzĂŞbia jako rozcieĂączenia wodÂą, pÂłukanka
   * przy migrenach
   * jako Âśrodek uspakajajÂący
   * przeciwdepresyjny

OLEJEK DZIURAWCOWY

I sposĂłb wykonania

Œwie¿e kwiaty dziurawca rozdrobniÌ, nape³niÌ s³ój. ZalaÌ dobr¹ oliw¹ np. z oliwek. Zio³a musza byÌ przykryte. ZakrêciÌ s³ój i postawiÌ na s³oùce na 2 tygodnie. Codziennie poruszaÌ s³ojem. Oliwka bêdzie mia³a piêkny bordowy kolor. Po tym czasie s³ój nale¿y w³o¿yÌ do garnka z wod¹ i lekko podgrzaÌ. Potem przelaÌ zawartoœÌ na gazê roz³o¿on¹ na sicie i mocno wycisn¹Ì. RozlaÌ do buteleczek.

WciÂśniĂŞte zioÂła moÂżna wykorzystaĂŚ jednorazowo np. zrobiĂŚ sobie okÂład na nogi z Âżylakami.

II sposĂłb wykonania

Wzi¹Ì stosunkowo niedu¿y, lecz dosyÌ wysoki garnek, oraz litrowy lub wiêkszy s³oik z szerokim otworem. Na dno garnka po³o¿yÌ porcelanowy talerzyk odwrócony do góry dnem lub œciereczk¹ lnian¹ z³o¿on¹ wielokrotnie.

Do garnka wstawiÌ s³oik wype³niony dziurawcem œwie¿ym (mo¿e byÌ tak¿e suszony). WlaÌ do s³oja dobrej oliwy tak, by przykrywa³a górna warstwê ziela. Garnek nape³niÌ wod¹. PostawiÌ na ogniu. Uwa¿aÌ, aby ogieù pod garnkiem nie by³ zbyt silny, by oliwa z dziurawcem nie wykipia³y ze s³oika (s³ój z zio³ami ma byÌ otwarty). Wyparowan¹ wodê w garnku uzupe³niÌ wrz¹tkiem. Po szeœciu godzinach ci¹g³ego gotowania lekarstwo bêdzie gotowe. PrzecedziÌ jak w poprzednim przepisie.

III sposĂłb wykonania

Olejek, dziurawcowy inaczej oliwĂŞ ÂświĂŞtojaĂąskÂą sporzÂądza siĂŞ takÂże w nastĂŞpujÂący sposĂłb:

Rozgniecione kwiaty dziurawca napeÂłnia siĂŞ flaszkĂŞ, nalewa siĂŞ do peÂłna dobrej jadalnej oliwy i stawia na sÂłoĂącu.

Mniej wiĂŞcej po 10 dniach, gdy oliwa nabierze barwy czerwonej, naleÂży jÂą przecedziĂŚ, wygniatajÂąc takÂże dobrze kwiaty, a nastĂŞpnie do oliwy tej namoczyĂŚ znĂłw nowych rozgniecionych kwiatĂłw i postawiĂŚ znĂłw na 10 dni na sÂłoĂącu. MoÂżna to powtĂłrzyĂŚ jeszcze raz lub dwa, aÂż oliwa nabierze koloru ciemnoczerwonego.

OLEJEK DZIURAWCOWY

Cudowna pomoc w problemach krĂŞgosÂłupa i stawĂłw.

ZewnĂŞtrznie na:

   * bĂłle plecĂłw
   * miĂŞÂśniobĂłle lĂŞdÂźwiowe
   * rwa kulszowa
   * reumatyzm
   * regeneruje tarczki miĂŞdzykrĂŞgowe (dyski)
   * bĂłle brzuszka u niemowlÂąt
   * oparzenia
   * rany
   * owrzodzenia Âżylakowe
   * bielactwo
   * jest bardzo skuteczny w zmianach zwyrodnieniowych krĂŞgosÂłupa
   * Âłagodzi bĂłle
   * poprawia motorykĂŞ miĂŞsni i stawĂłw

 
PRZY CHORYM  KRÊGOSÂŁUPIE
PoÂłoÂżyĂŚ siĂŞ pÂłasko na brzuchu (plecami do gĂłry). Na Âśrodek plecĂłw w rowek wzdÂłuÂż krĂŞgosÂłupa pokropiĂŚ ma³¹ iloÂściÂą olejku. DÂłoĂąmi rozprowadziĂŚ olejek (z leciutkim naciskiem) od doÂłu – (od poÂśladkĂłw) – do gĂłry (do gÂłowy). Takie delikatne ruchy wykonywaĂŚ 10–15 minut. Wskazane jest po takim zabiegu przykryĂŚ chorego, aby poleÂżaÂł okoÂło 10 minut.
Najlepiej poprosiÌ kogoœ z rodziny, przyjació³, aby taki masa¿ z u¿yciem olejku dziurawcowego, wykona³ przed pójœciem spaÌ.
W pierwszy tygodniu naleÂży zabieg wykonywaĂŚ codziennie.
W drugim – co drugi dzieĂą
W trzecim – 2 × w tygodniu
 
ZASTOSOWANIE OLEJKU DZIURAWCOWEGO DO PICIA PRZY WRZODACH ÂŻOÂŁÂĄDKA
1 ÂłyÂżkĂŞ stoÂłowÂą lub 2 – piĂŚ 30 minut przed jedzeniem 3 - 4 razy dziennie. Surowo przestrzegaĂŚ diety.
Na pocz±tku kuracji najlepiej jest g³odowaæ pij±c tylko wodê dwa do 3 dni i oczywi¶cie piæ olej dziurawcowy. Czwartego dnia i do koñca tygodnia je¶æ tylko po 1/3 ugotowanego na miêkko jajka. Przez nastêpne 2 tygodnie zjadaæ po po³ówce jajka 3 × dziennie i trochê p³ynnej owsianki. Nastêpnie do tej diety podawaæ rosó³ z kury (nie z fermy).
Po 5 tygodniach nieco bia³ego miêsa jeœÌ (np. kurczak, indyk, itp.). Tak wytrwaÌ do koùca trzeciego miesi¹ca kuracji.
„Normalne” odÂżywianie moÂżna podj¹Ì dopiero po 10 miesiÂącach od poczÂątku leczenia. Przez 18 miesiĂŞcy nie wolno piĂŚ napojĂłw alkoholowych, nawet bardzo sÂłabych.

PRZESTRZEGANIE  DIETY  ORAZ  PICIE  OLEJKU  DZIURAWCOWEGO - powoduje caÂłkowity zanik wrzodu.

Mo¿na tak¿e poddaÌ siê operacji wrzodu ¿o³¹dka, ale wyboru kuracji dokonuje wy³¹cznie chory.

Musi wiedzieĂŚ jednak, ze kuracja naturalnym sposobem obejmuje caÂły organizm, eliminujÂąc takÂże przyczynĂŞ.

OCZYSZCZANIE WORECZKA ¯Ó£CIOWEGO
z zalegaj¹cej gêstej kwaœnej ¿ó³ci (b³ota ¿ó³ciowego) oraz drobnych kamieni.
PiĂŚ 1 ÂłyÂżkĂŞ olejku dziurawcowego oraz sok z 1 cytryny. Przed pĂłjÂściem spaĂŚ wypiĂŚ olejek dziurawcowy i popiĂŚ sokiem z cytryny.
MoÂżna tez inaczej – wymieszaĂŚ olejek z sokiem cytrynowym i szybko wypiĂŚ.

OLEJEK  Z  DZIURAWCA  JAKO  LEK  PRZECIWDEPRESYJNY

1–2 ÂłyÂżeczek od herbaty piĂŚ codziennie olejek dziurawcowy bez Âżadnych dodatkĂłw. Efekty leczenia pojawia siĂŞ po dwĂłch lub trzech tygodniach.

NALEWKA DZIURAWCOWA

100 gram kwiatĂłw pakĂłw i liÂści dziurawca (szczyt roÂśliny – okoÂło 10 cm) bez Âłodyg, 0,5 litra spirytusu 70% trawiĂŚ okoÂło 2 tygodni. PrzecedziĂŚ przez szmatkĂŞ i wycisn¹Ì.

StosowaĂŚ:

   * w stanach nerwicowo depresyjnych
   * we leczeniu zaburzeĂą czynnoÂści przewodu pokarmowego.
   * MoÂżna stosowaĂŚ do nacieraĂą w przypadku stawowych dolegliwoÂści i korzonkowych.

Dawkowanie: 20–30 kropli 3 × dziennie w kieliszku wody przed jedzeniem.

Nalewka dziurawcowa regeneruje teÂż ukÂład nerwowy. DziaÂła przeciwdepresyjnie.

NALEWKA Z DZIURAWCA I MIÊTY

   * duÂża garœÌ ÂświeÂżego dziurawca lub 15 saszetek (fix)
   * ÂłyÂżka miĂŞty lub 3 torebki (fix)
   * ( 1 torebka zió³ w torebkach fix – odpowiada 1 ÂłyÂżeczce zmielonych zió³).

ZalaĂŚ 2 szklankami zimnej wody, postawiĂŚ garnek na ogniu – doprowadziĂŚ do wrzenia, odcedziĂŚ uzyskany wywar, dosÂłodziĂŚ ÂłyÂżkÂą miodu. DodaĂŚ taka samÂą iloœÌ spirytusu (mniej-wiĂŞcej, pĂłl na pó³) i nalewka jest gotowa. Przy tej nalewce wszystko dobrze siĂŞ trawi, nie ma przykrych sensacji.

Sam napar dziurawca i miĂŞty jest doskonaÂłym Âśrodkiem po alkoholu. Doktor W. PoprzĂŞcki jest zdecydowanym przeciwnikiem alkoholu, ale te nalewkĂŞ dopuszcza.

NALEWKA Z:

   * KUKURUMY
   * DZIURAWCA
   * GAÂŁKI MUSZKATOÂŁOWEJ
   * ÂłyÂżeczka kukurumy
   * ÂłyÂżeczka dziurawca
   * ÂłyÂżeczka gaÂłki muszkatoÂłowej

Sproszkowane zioÂła wsypaĂŚ do sÂłoja, zalaĂŚ 100 gram spirytusu 70%, zakrĂŞciĂŚ szczelnie i postawiĂŚ w sÂłonecznym ciepÂłym miejscu na 4 tygodnie (codziennie wstrzÂąsaĂŚ). Potem, alkohol, ktĂłry „przeszedÂł” skÂładnikami leczniczymi zió³ przecedziĂŚ bardzo dokÂładnie przez watĂŞ. DodaĂŚ ¼ l czystej wĂłdki 40%. ButelkĂŞ szczelnie zakorkowaĂŚ.
 
StosowaĂŚ:  3 x dziennie po 1 ÂłyÂżeczce przez 5 dni. Potem TYDZIEÑ PRZERWY…. i  znowu 3 × dziennie przez 5 dni, itd.
PiĂŚ 30 minut przed posiÂłkami.
 
DziaÂłanie:

   * uÂłatwia przyswajanie skÂładnikĂłw odÂżywczych w poÂżywieniu
   * obniÂża kwasowoœÌ sokĂłw trawiennych
   * znosi wzdĂŞcia
   * usuwa przykrywa zapach z Âżo³¹dka
   * poprawia metabolizm /przemianĂŞ materii/
   * podnosi sprawnoœÌ fizycznÂą, intelektualna
   * dziaÂła przeciwdepresyjnie.

 
Nie zaleca siĂŞ stosowaĂŚ Âżadnych preparatĂłw w skÂład, ktĂłrych wchodzi dziurawiec:

   * przed plaÂżowaniem
   * przed opalaniem w solarium

Kwiaty i ziele dziurawca uÂżywaĂŚ moÂżna w postaci wywaru (naleÂży zagotowaĂŚ zioÂła), nalewek lub [/b]olejkĂłw.[/b]

NA SUROWO DZIURAWCA JE¦Æ NIE WOLNO!!!
Zaobserwowano, Âże krowa, jeÂśli z trawÂą zje dziurawiec – dostaje silnego ÂświÂądu skĂłry, do tego stopnia, ze „drapiÂąc” siĂŞ o np. drzewo – Âłamie je.

Jest wiele zió³ sÂłu¿¹cych czÂłowiekowi. KaÂżda dolegliwoœÌ ma swojego przeciwnika – w roÂślinach i w umyÂśle chorego. Dziurawiec w hierarchii zió³ leczniczych znajduje siĂŞ na szczycie. Tak wszechstronnego zastosowania nie posiada Âżadna roÂślina. Jest to skromna, niewielka roÂślina i... roÂśnie wszĂŞdzie.

SiĂŞgaj po herbatkĂŞ z dziurawca jeÂśli:

   * Jak ci smutno
   * Jak jesteÂś zÂły i ,,¿ó³Ì ciĂŞ zalewa”
   * Jak stolec siĂŞ zaparÂł i…nie ma ochoty wyjœÌ
   * Jak „rÂżnie” i „dÂźga” w doÂłku lub prawym boku
   * I wiele, wiele innych podobnych niedomagaĂą.

 

PRZEPIS NA HERBATKÊ Z DZIURAWCA

1 ÂłyÂżkĂŞ stoÂłowÂą dziurawca wsypaĂŚ do garnuszka zalaĂŚ 1 szklankÂą, zimnej wody zagotowaĂŚ. PostawiĂŚ na ogniu i doprowadziĂŚ do wrzenia. ZagotowaĂŚ i przykryĂŚ. TrochĂŞ ostudziĂŚ. PrzecedziĂŚ HerbatkĂŞ z dziurawca najlepiej piĂŚ na noc. Sen szybko przychodzi, a dolegliwoÂści ustĂŞpujÂą.
Wymienione w tej pracy przepisy i receptury nie zastĂŞpujÂą leczenia medykamentami oraz nie zwalniajÂą chorych od pĂłjÂścia do lekarza.
KaÂżdy czÂłowiek jest niepowtarzalnÂą indywidualnoÂściÂą.
Niepowtarzalne sÂą schorzenia jak rĂłwnieÂż zespoÂły schorzeĂą.
Dlatego teÂż „dopasowanie” kuracji na poszczegĂłlne schorzenia musi byĂŚ takÂże indywidualne.

!!! KAÂŻDY ODPOWIADA SAM ZA SWOJE ZDROWIE I ÂŻYCIE !!!

http://www.eioba.pl/a/3ay1/dziurawiec-roslina-niedoceniana

[songo1970]

OLEJ KOKOSOWY - LEK NA ALZHEIMERA


Kokos jest bardzo poÂżywny, bogaty w bÂłonnik, witaminy i mineraÂły. Olej kokosowy ma szczegĂłlne znaczenie, poniewaÂż posiada duÂżo wÂłaÂściwoÂści leczniczych, daleko wiĂŞcej, niÂż inne oleje. Jest szeroko stosowany wÂśrĂłd azjatĂłw i wyspiarzy z Pacyfiku - uwaÂżajÂą, Âże olej kokosowy jest lekarstwem na wszystkie choroby. WedÂług nich palma kokosowa to drzewo Âżycia, jest ÂźrĂłdÂłem ÂżywnoÂści i lekarstw. Dopiero od niedawna odkryto niezwykÂłe wÂłaÂściwoÂści oleju kokosowego. Gdziekolwiek rosnÂą drzewa palmowe tam ludzie nauczyli siĂŞ korzystaĂŚ z ich dobrodziejstwa, w tym jako skutecznego leku.

 Olej kokosowy ró¿ni siĂŞ od innych olejĂłw, poniewaÂż jest bogaty w Âśrednie kwasy tÂłuszczowe, ktĂłre sÂą Âłatwo przyswajalne przez organizm. TÂłuszcze i oleje sÂą nazywane kwasami tÂłuszczowymi; sÂą nasycone, jednonienasycone, wielonienasycone kwasy tÂłuszczowe. Badania z olejem kokosowym potwierdziÂły, Âże moÂżemy czerpaĂŚ z niego duÂże korzyÂści.



Zanim napiszĂŞ jak pomĂłc sobie za pomocÂą oleju kokosowego w chorobie Alzheimera, wprzĂłdy sprĂłbujĂŞ wypunktowaĂŚ inne dobrodziejstwa pÂłynÂące z oleju kokosowego jako lekarstwa.

1. WÂłaÂściwoÂści przeciwzakaÂźne:
 -zabija wirusy powodujÂące grypĂŞ, opryszczkĂŞ, odrĂŞ, wirusy zapalenia wÂątroby typu C, SARS, AIDS i inne choroby
 -zabija bakterie powodujÂące wrzody, infekcje gardÂła, infekcje drĂłg
 moczowych, choroby dziÂąseÂł i wg³êbienia, zapalenie pÂłuc, rze¿¹czkĂŞ i inne choroby
 -zabija grzyby i droÂżdÂże, ktĂłre powodujÂą kandydozy, grzybice: stĂłp, pieluszkowe i inne infekcje
 -zabija tasiemce, wszy i inne pasoÂżyty
 -zapobiega paradontozie i prĂłchnicy

2. WÂłaÂściwoÂści energetyczne
 -jest ÂźrĂłdÂłem szybkiej energii
 -zwiĂŞksza energiĂŞ i wytrzymaÂłoœÌ
 -zwiĂŞksza fizyczne i sportowe osiÂągniĂŞcia
 -wspomaga trawienie i metabolizm
 -poprawia trawienie i wchÂłanianie innych skÂładnikĂłw odÂżywczych, w tym witamin, minera³ów i aminokwasĂłw
 -zwiĂŞksza wydzielanie insuliny i wykorzystanie glukozy we krwi
 -Âłagodzi stres
 -zmniejsza objawy zwiÂązane z zapaleniem trzustki
 -pomaga zÂłagodziĂŚ objawy i zmniejszyĂŚ ryzyko zdrowotne zwiÂązane z cukrzycÂą
 -zmniejsza problemy zwiÂązane z zespoÂłem zÂłego wchÂłaniania i mukowiscydozy
 -poprawia wchÂłanianie wapnia i magnezu
 -wspiera rozwĂłj mocnych koÂści i zĂŞbĂłw
 -chroni przed osteoporozÂą
 -pomaga zÂłagodziĂŚ problemy z woreczkiem ¿ó³ciowym
 -Âłagodzi objawy zwiÂązane z chorobÂą Crohna, wrzodziejÂącego zapalenia jelita grubego oraz wrzody Âżo³¹dka
 -poprawia trawienie i pracĂŞ jelit ( olej wypity 20 min. przed posiÂłkiem Âłagodzi objawy zgagi)
 -Âłagodzi bĂłl i podraÂżnienia spowodowane przez hemoroidy

3. Wzmacnia system odpornoÂściowy
 -obsÂługuje i wzmacnia funkcje ukÂładu immunologicznego
 -zmniejsza stany zapalne
 -naprawia tkanki
 -pomaga chroniĂŚ organizm przed rakiem piersi, jelita grubego i innymi nowotworami
 -peÂłni funkcjĂŞ ochronnÂą jako przeciwutleniacz
 -nie tworzy szkodliwych produktĂłw ubocznych w czasie podgrzewania jak inne oleje
 -pomaga chroniĂŚ organizm przed szkodliwymi rodnikami, ktĂłre przyÂśpieszajÂą starzenie i choroby zwyrodnieniowe
 -nie wyczerpuje rezerw przeciwutleniaczy w organizmie jak to robiÂą inne oleje
 -poprawia wykorzystanie kwasu tÂłuszczowego i chroni przed przed utlenieniem
 -pomaga usun¹Ì syndrom chronicznego zmĂŞczenia
 -Âłagodzi objawy zwiÂązane z Âłagodnym rozrostem stercza (powiĂŞkszenie prostaty)

4. Wspiera serce
 -zmniejsza ryzyko chorĂłb serca - poprawia cholesterol
 -chroni tĂŞtnice od urazu, ktĂłre sÂą naraÂżone na miaÂżdÂżycĂŞ

5. Wspiera narzÂądy
 -chroni przed chorobami nerek i infekcjami pĂŞcherza
 -rozpuszcza kamienie nerkowe
 -pomaga zapobiegaĂŚ chorobom wÂątroby
 -wspomaga funkcje tarczycy
 -zmniejsza napady padaczkowe

6. Masa i waga ciaÂła
 -wspomaga utratĂŞ nadwagi poprzez zwiĂŞkszenie tempa metabolizmu
 -jest wykorzystywany przez organizm do produkcji energii, zamiast byĂŚ przechowywany jako tkanka tÂłuszczowa
 -pomaga zapobiegaĂŚ otyÂłoÂści
 -posiada mniej kalorii niÂż inne tÂłuszcze

7. Zdrowa skĂłra i wÂłosy
 -stosowany miejscowo pomaga stwarzaĂŚ barierĂŞ ochronnÂą na skĂłrze, co odwraca infekcje
 -zmniejsza objawy zwiÂązane z ÂłuszczycÂą, wypryskami, zapaleniem skĂłry
 -zmiĂŞkcza skĂłrĂŞ i pomaga zÂłagodziĂŚ suchoœÌ, Âłuszczenie siĂŞ
 -zapobiega zmarszczkom, zwiotczeniu skĂłry i plamom starczym
 -powoduje zdrowy wyglÂąd wÂłosĂłw i cery
 -zapobiega szkodliwemu dziaÂłaniu promieni ultrafioletowych ze sÂłoĂąca
 -pomaga zwalczyĂŚ ÂłupieÂż.

 Olej kokosowy moÂżna stosowaĂŚ w chorobach domowych zwierzÂąt, szczegĂłlnie kiedy majÂą wysypki na skĂłrze i inne skĂłrne problemy. NaleÂży wetrzeĂŚ w skĂłrĂŞ parĂŞ kropli oleju kokosowego w chore miejsce, ZwierzĂŞta mogÂą go lizaĂŚ bez obawy o skutki uboczne.

 CHOROBA ALZHEIMERA



 Choroba Alzheimera (Âłac. Morbus Alzheimer, ang. Alzheimer's disease) - postĂŞpujÂąca, degeneracyjna choroba oÂśrodkowego ukÂładu nerwowego.

 Choroba Alzheimera polega na zmianach zwyrodnieniowych w mĂłzgu, a dokÂładniej zaniku tkanki nerwowej. PostĂŞpujÂące stopniowo zaburzenia dziaÂłania mĂłzgu doprowadzajÂą w efekcie do utraty pamiĂŞci, zdolnoÂści uczenia siĂŞ, pojmowania, trzeÂźwego myÂślenia, oceny sytuacji, pogorszenia umiejĂŞtnoÂści komunikacyjnych i znacznego obniÂżenia siĂŞ zdolnoÂści radzenia sobie z czynnoÂściami Âżycia codziennego.
 Nazwa choroby pochodzi od nazwiska niemieckiego psychiatry i neuropatologa Aloisa Alzheimera, ktĂłry opisaÂł tĂŞ chorobĂŞ w 1906r.

Epidemiologia - jest to najczĂŞstsza przyczyna wystĂŞpowania otĂŞpienia u osĂłb powyÂżej 65 roku Âżycia. Ocenia siĂŞ, Âże na Âświecie choruje na chorobĂŞ Alzheimera ok. 30 mln osĂłb, w Polsce ok. 200 tys. Ze wzglĂŞdu na starzenie siĂŞ spoÂłeczeĂąstw w krajach uprzemysÂłowionych zakÂłada siĂŞ, Âże liczba chorych do roku 2050 potroi siĂŞ.

 PoczÂątek choroby wystĂŞpuje zwykle po 65 roku Âżycia. Przed 65 rokiem Âżycia zachorowania na chorobĂŞ Alzheimera stanowiÂą mniej niÂż 1% przypadkĂłw. Badania epidemiologiczne stwierdzajÂą, Âże zapadalnoœÌ na chorobĂŞ Alzheimera wzrasta z wiekiem - u osĂłb po 65 roku Âżycia stwierdza siĂŞ jÂą u ok. 14%, a po 80 roku Âżycia w ok. 40%. Po 85 roku Âżycia czĂŞstoœÌ otĂŞpienia naczyniopochodnego zwiĂŞksza siĂŞ w porĂłwnaniu z chorobÂą Alzheimera wÂśrĂłd chorych z otĂŞpieniem (ÂźrĂłdÂło - wikipedia).



Choroba Alzheimera (AZS) charakteryzuje siê stopniowym spadkiem tempa metabolizmu glukozy w mózgu. Nie jest do koùca jasne dlaczego w tej chorobie jest zaburzony metabolizm glukozy. Mózg bez w³aœciwego paliwa umiera. Istnieje alternatywne Ÿród³o energii dla komórek mózgu - t³uszcze, zwane cia³em ketonowym. Organizm wytwarza ketony podczas przekszta³cania t³uszczów w energiê. Jeœli organizm jest pozbawiony wêglowodanów, wytworzy ketony naturalnie. Niestety ciê¿ko jest wyci¹Ì ca³kowicie wêglowodany z diety, lecz mo¿na temu zaradziÌ poprzez spo¿ywanie olejów, który maj¹ œrednio ³aùcuchowe glicerydy (MCT). Kiedy olej jest trawiony w¹troba zmienia go w ketony. Równie¿ podczas g³odówek t³uszcze s¹ zamieniane w ketony. W ci¹gu pierwszych tygodni ¿ycia ketony dostarczaj¹ ok. 25% energii noworodkom, aby mog³y przetrwaÌ.

 MĂłzg stanowi tylko 2% caÂłkowitej masy ciaÂła, ale zawiera 25% caÂłkowitego cholesterolu. Cholesterol jest potrzebny w mĂłzgu jako przeciwutleniacz, elektryczny izolator - w celu zapobiegania wyciekom jonĂłw. Jest strukturalnym rusztowaniem dla sieci neuronowej i funkcjonalnym skÂładnikiem wszystkich bÂłon komĂłrkowych. Cholesterol jest takÂże swoistym opakowaniem i jest wykorzystywany w przekazywaniu neuroprzekaÂźnikĂłw. Wszystko to jest niezbĂŞdne do prawidÂłowego funkcjonowania mĂłzgu. U ludzi z chorobÂą AZS badania pokazujÂą niedobĂłr cholesterolu. Natomiast wysoki poziom cholesterolu zauwaÂżono u ludzi dÂługowiecznych, a takÂże lepszÂą ich pamiĂŞĂŚ i obniÂżone otĂŞpienie umysÂłowe. I tak, ten sam cholesterol, ktĂłrego unikamy w obawie przed chorobami serca pomaga naszemu mĂłzgowi.

 Wiadomo, Âże pÂłynne oleje roÂślinne - wielonasycone sÂą podatne na utlenianie i jeÂłczenie, dlatego sÂą toksyczne. Olej kokosowy to tÂłuszcz dziaÂłajÂący jak wĂŞglowodan bĂŞdÂący pokarmem dla mĂłzgu.



W prowadzonych badaniach, miêdzy innymi przez dr. Mary Newport zauwa¿ono du¿¹ poprawê sprawnoœci poznawczej we wczesnych stadiach AZS, ju¿ 90 minut po podaniu pojedynczej dawki - 40 gram œrednio ³aùcuchowych glicerydów zawartych w oleju kokosowym. Olej ten zawiera ok. 66% trójglicerydów.

 MĂłzg moÂże odbudowywaĂŚ neurony i funkcje nerwĂłw w mĂłzgu, ktĂłre ulegnÂą uszkodzeniom, wystarczy tylko wprowadziĂŚ wÂłaÂściwÂą dietĂŞ, stosujÂąc regularne ĂŚwiczenia fizyczne, umysÂłowe i utrzymywanie regularnych relacji spoÂłecznych.

 SzczegĂłlne waÂżna jest dieta bogata w warzywa, owoce i z niskÂą zawartoÂściÂą nasyconych tÂłuszczĂłw uzupeÂłniona w szczegĂłlnoÂści w: witaminy z grupy B (szczegĂłlnie B12), kwas foliowy, curry, kwasy tÂłuszczowe omega 3, warzywne i owocowe soki, wysokie dawki witaminy E, unikanie alkoholu.

 Z przeprowadzonych badaĂą dr. Mary Newport wynika, Âże terapeutyczna dawka ÂśrednioÂłaĂącuchowych trĂłjglicerydĂłw wynosi 20 g dziennie. Z wyliczeĂą dr. wynika, Âże ponad 2 ÂłyÂżki oleju kokosowego (ok. 35 ml lub 7 pÂłaskich ÂłyÂżeczek) dostarczy 20 mg tych trĂłjglicerydĂłw. Chorym z AZS zaleca siĂŞ 4 - 5 ÂłyÂżek dziennie, w dwĂłch porcjach: rano i wieczorem podczas posiÂłku. Po podaniu oleju kokosowego juÂż na piÂąty dzieĂą zauwaÂżono znacznÂą poprawĂŞ u chorych z Alzheimerem.

 Chorzy z ASZ powinni unikaĂŚ takich olejĂłw jak kukurydziany i sojowy, poniewaÂż pogarsza stan zdrowia. Inne zdrowe tÂłuszcze to: masÂło z mleka krowiego, ktĂłre karmione jest trawÂą, Omega 3 z oleju ryb. Nie zaleca siĂŞ produktĂłw rafinowanych: pszenicy i cukrĂłw, ÂżywnoÂści o duÂżej zawartoÂści biaÂłka (jajka) i wszystkich miĂŞs zwierzÂąt, ktĂłre sÂą karmione paszÂą sojowÂą.

 Kuracja olejem kokosowym pomoÂże w chorobie Parkinsona, Huntingtona, stwardnieniu rozsianym, w stwardnieniu zanikowym bocznym, lekoopornej padaczce, w cukrzycy typu I i II.

 JeÂśli chory z ASZ bĂŞdzie zaÂżywaÂł 5 ÂłyÂżek 2 x dziennie oleju kokosowego juÂż po 60 dniach kuracji bĂŞdzie widaĂŚ du¿¹ poprawĂŞ.

LINK! - Olej kokosowy - dodatkowe informacje

 22 Mar. 2012

WIESÂŁAWA
http://www.vismaya-maitreya.pl/naturalne_leczenie_olej_kokosowy_-_lek_na_alzheimera.html

[Dariusz]

Niedziela 08.04.2012, 10:48

JuÂż nie zjesz polskiego czosnku. To
ostatnia szansa


bakerlite.co.uk

Polacy skazani na "chiĂąszczyznĂŞ".

Polacy jedzÂą coraz wiĂŞcej czosnku ale jego produkcja jest coraz mniejsza. RoÂśnie natomiast import z Chin. PaĂąstwo ÂŚrodka to jego najwiĂŞkszy producent i eksporter na Âświecie.

UbiegÂłoroczny import z Chin szacowany jest na 6 tys. ton. O ile w 2007 r. import tego warzywa kosztowaÂł 7 mln euro, to w 2011 roku juÂż 11,5 mln euro. - zauwaÂża stooq.com.

IloœÌ czosnku w sprzeda¿y spada, bo spada te¿ jego produkcja. Z ok. 23 mln ton w 2008 do 17,6 mln ton w 2010. Chiny maj¹ 85 proc. udzia³ w rynku, Argentyna i Hiszpania po ok. 5 proc. Czosnek importowany do UE w wiêkszoœci pochodzi w³aœnie z Chin.

NA CZOSNKU MO¯NA ¦WIETNIE ZAROBIÆ>>

Jego nielegalny przywĂłz jest bardzo opÂłacalny, ze wzglĂŞdu na ograniczenia, jakie stosuje UE. Sprowadzanie czosnku spoza UE jest ÂściÂśle reglamentowane i wymaga specjalnych pozwoleĂą, a opÂłaty celne znacznie wyÂższe niÂż np. w przypadku cebuli - dodaje portal.

JS

    http://stooq.pl/n/?f=592398&c=0&p=0

http://www.sfora.biz/Juz-nie-zjesz-polskiego-czosnku-To-ostatnia-szansa-a42273