Dlaczego w dzisiejszych czasach sa ludzie bezdomni zyjacy na ulicy.

[east]

albo im nie zaleÂży na tzw "normalnym Âżyciu " . Nie za wszelkÂą cenĂŞ. Nie za cenĂŞ wÂłasnego czÂłowieczeĂąstwa. To , co obserwujemy , ten artykuÂł wklejony , to spojrzenie oczyma kogoÂś, kto przy najlepszych chĂŞciach nie ma zielonego pojĂŞcia na kogo patrzy. A patrzy na czÂłowieka w jego pierwotnej kondycji = zupeÂłnie wolnego od Sytemu, ale nie potrafiÂącego sobie bez niego radziĂŚ .
Jak  naprawdĂŞ pomĂłc bezdomnemu ?
Wydaje mi siĂŞ, Âże sedno nie tkwi w tym, by nawracaĂŚ go do Systemu , do tzw "normalnego Âżycia", ale Âżeby nauczyĂŚ go radziĂŚ sobie poza nim bez poczucia bycia kimÂś gorszym. Ci ludzie sobie jakoÂś radzÂą.  ÂŻeby tak ÂżyĂŚ trzeba byĂŚ na prawdĂŞ silnym psychicznie.

[Dariusz]

Fakt, jest w tym coœ. Jednak, chyba zdecydowana wiêkszoœÌ tych ludzi nie pozwoli sobie pomóc. Tak myœlê, obserwuj¹c ich.

[Thotal]

Ka¿dy cz³owiek ma wewnêtrzn¹ potrzebê doœwiadczania wolnoœci, ale nie potrafimy do niej dotrzeÌ. Nie rozumiemy, ¿e wolnoœÌ mo¿emy znaleŸÌ poprzez odpowiedni stan umys³u. Droga, któr¹ wybrali bezdomni jest tylko ucieczk¹ przed brakiem wolnoœci, prób¹ odnalezienia prawdziwej wolnoœci za pomoc¹ negacji niewoli. Ucieczka zawsze jest b³êdem, szczególnie, gdy nie ma konkretnego celu, ucieczka dla samego uciekania prowadzi do nik¹d. Uciekaj¹cego, œciga system, œciga go nie tylko fizycznie, ale najgorsze jest to, ¿e wyciska na nim piêtno mentalne. Uciekinier wraca pod sklep, do Ÿród³a systemu, po odrobinê ³aski, po okruchy z paùskiego sto³u. WolnoœÌ mo¿e byÌ osi¹gniêta poprzez œwiadome dzia³anie, poprzez uporanie siê z niewol¹ wewnêtrzn¹, z niewol¹ w³asnego umys³u...


Pozdrawiam - Thotal

[Rafaela]

Mamy wspaniala biala zime. Mozna powiedziec bajeczna zime. Wczoraj dowiedzialam sie z dziennika wieczornego ze w Polsce sa pierwsze ofiary zimy  - 122 osoby zmarly  na skutek zamarzniecia.
Oczywiscie od razu przychodzi na mysl , ze sa to ludzie bezdomni, chorzy lub pod wplywem alkoholu. Mysle ze
w takich syluacjach nalezy miec oczy otwarte na wlasnie ludzi biednych, bezradnych. Dlatego odnalazlam ten temat, aby przypomniec ze nalezy miec oczy i uszy otwarte na rozne sytuacje , jesli ktos spotka takie osoby, to moze nalezy pomodz w jakis sposob. Pozdrawiam Rafaela

[kot]

Niezapominajmy rĂłwnieÂż o zwierzĂŞtach,ktĂłre nie potrafiÂą poprosiĂŚ o pomoc naszym jĂŞzykiem.

CzĂŞsto wzrokiem to robiÂą ale MY bardziej wolimy je rozjeÂżdÂżaĂŚ.

KaÂżde samotne,bo zagubione lub wyrzucone-kogoÂś z nas kocha,jednak my o tym zapominamy i obojĂŞtnie je

omijamy,gdy one o pomoc nas proszÂą.

 

[Rafaela]

To prawda, szczegolnie teraz kiedy jest bardzo zimno i sniezno, nalezy dokarmiac bezomne koty i psy, to
jest bardzo wazne.

[siwy]

  Może ja będę nastepnym hehe. Kto to wie? hihi

[kot]

  MoÂże ja bĂŞdĂŞ nastepnÂą hehe. Kto to wie? hihi

Co oznacza nastĂŞpnÂą?

[Rafaela]

Bradziazysta.

[siwy]

to inwigilacja

=======================

tak brydÂżysta

ScaliÂłem posty
Darek

[Torton]

NĂŞdzarze III RP

„W biaÂły dzieĂą, podszedÂł do mnie goœÌ
Szara twarz, pospolita doœÌ
W oczy zajrzaÂł mi, beznamiĂŞtnie rzekÂł
Da³byœ coœ, strasznie chce siê jeœÌ
MoÂże toczy mnie HIV, ale jeœÌ siĂŞ chce”
(Fragment piosenki grupy Perfect)

IdÂąc ulicami mojego miasta co jakiÂś czas moÂżna siĂŞ natkn¹Ì na jakiegoÂś Âżebraka. Mijamy ich jakby nie istnieli, choĂŚ ich zauwaÂżamy. Czasem widzimy, Âże ktoÂś siĂŞ zatrzymuje przy takim czÂłowieku i wrzuca odrobinkĂŞ grosza; myÂślimy wtedy „co za naiwny czÂłowiek, pewnie ten Âżebrak pĂłjdzie to przepiĂŚ”. JakÂże siĂŞ moÂżna pomyliĂŚ… Przez ostatnie 20 lat media wpoiÂły w nas takÂą dozĂŞ ignorancji, Âże widzimy tylko zÂłe strony pomagania innym. Jedni nazywajÂą to znieczulicÂą, ja to nazwĂŞ strachem. Strachem przed tym, Âże pomoc pĂłjdzie na marne. Czy aby na pewno? Nawet jeÂśli kupi sobie za te pieniÂądze tanie wino, czy ta pomoc poszÂła na marne?

IleÂż dobrych ludzi cierpi z powodu budowania muru, pomiĂŞdzy nimi, a nami. Z powodu tego, Âże myÂślimy o nich jak o alkoholikach i bezwartoÂściowych wyrzutkach spoÂłecznych, ktĂłrym ta pomoc nic nie da. JakÂże moÂżemy siĂŞ zdziwiĂŚ, gdy takim ludziom pomoÂżemy i tutaj wÂłaÂśnie stawiam znak „!”. W tym momencie wÂłaÂśnie, siedzÂąc w domu, sÂłyszĂŞ dzwonek do drzwi. Z nikim nie byÂłem umĂłwiony, nikogo nie mĂłgÂłbym siĂŞ spodziewaĂŚ o tej porze, wiĂŞc idĂŞ otworzyĂŚ z ciekawoÂści, kto po drugiej stronie stoi?

WidzĂŞ wysokiego blondyna. ZbliÂżam siĂŞ do drzwi odgradzajÂących klatkĂŞ schodowÂą od mieszkaĂą i pytam siĂŞ o co chodzi spodziewajÂąc siĂŞ juÂż, Âże bĂŞdzie prosiÂł o jedzenie, lub pieniÂądze. Dlaczego? Jak moÂżna poznaĂŚ po czÂłowieku, Âże takie wÂłaÂśnie pytanie zada? MĂŞÂżczyzna ten w wieku najwyÂżej 23 lat byÂł tak chudy, Âże policzka zapadaÂły mu siĂŞ na zĂŞby. Blady i niezadbany chÂłopak spoglÂądaÂł na mnie szarymi oczami wrĂŞcz wyreÂżyserowanego nĂŞdzarza. W rekach trzymaÂł plastikowÂą reklamĂłwkĂŞ, pustÂą w Âśrodku. Mieszkam w sporym bloku, tym bardziej zdziwiÂł mnie ten widok pustej reklamĂłwki.

PoszedÂłem zrobiĂŚ mu solidnÂą kanapkĂŞ. ChÂłopak byÂł tak zdumiony tym widokiem, Âże w jego oczach moÂżna byÂło zauwaÂżyĂŚ „jak ja siĂŞ Panu odwdziĂŞczĂŞ?”. Nie wiedziaÂłem, czy zacznie pÂłakaĂŚ, czy padnie na kolana… OdpowiedziaÂł mi sÂłabym gÂłosem „DziĂŞĂŞkuuje” i odszedÂł jakby dalej nie wierzyÂł, Âże cokolwiek do jedzenia dostaÂł. PoczuÂłem siĂŞ bardzo dobrze, gdyÂż wiedziaÂłem, Âże ta buÂłka daÂła temu mÂłodemu mĂŞÂżczyÂźnie kilka godzin nadziei. Mi teÂż daÂła ona nadziejĂŞ. NadziejĂŞ na to, Âże ten kraj zmieni siĂŞ na tyle, abym mĂłgÂł nie patrzeĂŚ juÂż na takich ludzi. Nie dlatego, Âże nimi pogardzam, a wÂłaÂśnie dlatego, Âże ich losy sÂą tragiczne. Jak to jest, Âże w tak bogatym paĂąstwie jak Polska (w koĂącu afrykaĂąskim paĂąstwem nie jesteÂśmy) z nadprodukcjÂą ÂżywnoÂści ludzie gÂłodujÂą? Jak to siĂŞ staÂło, Âże w czasach totalitarnych PRL jak powiadajÂą media; kraju w ktĂłrym ponoĂŚ byÂło znacznie gorzej i byliÂśmy nĂŞdzarzami takich scen nie byÂło? Skoro jesteÂśmy teraz tak bogaci, dlaczego nie moÂżemy sobie poradziĂŚ z tak prostymi problemami?

Rankiem majÂąc w oczach jeszcze tego blondyna sÂłyszĂŞ kolejny dzwonek do drzwi. Któ¿ to moÂże byĂŚ? WidzĂŞ tym razem niskÂą kobietĂŞ majÂąca okoÂło 60 lat. Po gÂłosie sÂłychaĂŚ, Âże schorowana. Gdy podchodzĂŞ bliÂżej kobieta pyta siĂŞ mnie o pieniÂądze, coÂś do jedzenia, lub jakieÂś Âśrodki czystoÂści. Tak siĂŞ zÂłoÂżyÂło, Âże miaÂłem ca³¹ kostkĂŞ mydÂła jeszcze w opakowaniu, wyciÂągn¹³em 2 buÂłki i 5 jajek z lodĂłwki. Kobieta obeszÂła wiĂŞkszoœÌ mieszkaĂą w mojej dzielnicy i wszystko co uzbieraÂła byÂło sÂłoikiem burakĂłw. Nawet nie wyobraÂżacie sobie jak wielkie znaczenie dla gÂłodujÂącego majÂą takie drobnostki. Co potrafiÂą tacy ludzie zrobiĂŚ dla tych paru kĂŞsĂłw chleba. Kobieta zalaÂła siĂŞ strugami Âłez, prĂłbowaÂła klĂŞkn¹Ì, ale jej zmĂŞczone kolana najwyraÂźniej jej na to nie pozwoliÂły, wiĂŞc zaczĂŞÂła mnie caÂłowaĂŚ po rĂŞkach… ÂŁzy napÂłynĂŞÂły mi strugami do oczu… ChciaÂłem jej powiedzieĂŚ, Âżeby tego nie robiÂła, poniewaÂż dla mnie najwiĂŞkszym podziĂŞkowaniem jest widok jak jÂą to uszczĂŞÂśliwiÂło…, ale nie potrafiÂłem wykrztusiĂŚ z siebie ani sÂłowa…

W krótk¹ chwilê opowiedzia³a mi swoj¹ ma³¹ historiê. MOPS siê wypi¹³, daj¹c kilkadziesi¹t z³otych pomocy, renta nie starcza jej na op³aty jej niewielkiego mieszkanka, nie staÌ j¹ nawet na kostkê myd³a. S³uchaj¹c takich opowieœci serce siê kraje. Nie wyobra¿am sobie jak wielkie nieszczêœcia j¹ w ¿yciu spotka³y i jak musi walczyÌ z szar¹ codziennoœci¹.

Co tam u pana sÂłychaĂŚ Panie premierze? Czy Pan kiedykolwiek widziaÂł takie sceny? Jak wyglÂąda ta Wasza polityka miÂłoÂści ucinajÂąc pomoc najbiedniejszym? CzyÂż to przypadkiem nie orwellowska przykrywka? Nazywanie urzĂŞdĂłw odwrotnoÂściÂą ich dziaÂłania? Pomoc SpoÂłeczna, ktĂłra nie pomaga, poniewaÂż nie ma na to ÂśrodkĂłw… SÂłuÂżba zdrowia, ktĂłra nie leczy, poniewaÂż jest chronicznie niedofinansowana… Lekarze, ktĂłrzy patrzÂą po swoich kieszeniach zamiast kierowaĂŚ siĂŞ etykÂą spoÂłecznÂą… Ile jeszcze mamy znosiĂŚ te nieszczĂŞÂścia? Kiedy Wy siĂŞ obudzicie z tego polskiego snu (analogicznie do amerykaĂąskiego snu)? Có¿… WidaĂŚ „wolnoœÌ” trzeba osiÂągaĂŚ wszelkimi Âśrodkami. W koĂącu cel uÂświĂŞca Âśrodki i trzeba do nich d¹¿yĂŚ po zagÂłodzonych trupach…

Autor: ÂŁÂŁ
NadesÂłano do „Wolnych MediĂłw”
ÂŹrodÂło: http://wolnemedia.net/reportaz/nedzarze-iii-rp/

[songo1970]

to smutny obraz naszej rzeczywistości w kraju, ale tych co mają i rządzą niewiele obchodzi los ludzi bez pracy, itp.
Miałem okazje os. przekonać się jak to wygląda w kilku krajach starej UE, i można powiedzieć tak- tam jest kapitalizm, ale i socjalizm w symbiozie, w lepszym lub gorszym wyważeniu, ale nikt nie jest zostawiany na totalnym marginesie bez pomocy,-
a co ostatniej krajowej akcji przeciwko żebrakom- to np. w takiej Anglii, Irlandii nie jest to ani wielki wstyd i tamtejsze społ. traktują to zupełnie normalnie(jak kto uważa to da lub nie).