O wszystkim tym wiedzieli ludzie, ktĂłrzy Âżyli w staroÂżytnoÂści i niepodobna im nie wierzyĂŚ. Dlaczego? Bo nasze pole magnetyczne jest jednym z najmniej zrozumiaÂłych cudĂłw wszechÂświata. W artykule "Zmiany kierunkĂłw pola magnetycznego Ziemi" w "Science" z 17 stycznia 1969 roku Allan Cox stwierdza: "Istnieje zawstydzajÂący brak teorii wyjaÂśniajÂącej obecny stan pola magnetycznego Ziemi". Jeszcze w roku 2000 sytuacja pozostawaÂła niezmieniona.
Co teraz myœl¹ naukowcy? Nasze pole magnetyczne jest elektromagnesem. Wszyscy to wiedz¹. Jak to siê dzieje? Poniewa¿ nasza planeta obraca siê, magnetyzm jest indukowany w taki sam sposób, jak w cewce, przez któr¹ p³ynie pr¹d elektryczny. Innymi s³owy, Ziemia jest gigantyczn¹ pr¹dnic¹ z biegunem pó³nocnym i po³udniowym.
Nie pytaj o wiĂŞcej - naukowcy naprawdĂŞ tego nie wiedzÂą! OdwrĂłcenie biegunĂłw siĂŞ zdarza. PotwierdzajÂą to geolodzy. Dzieje siĂŞ to co mniej wiĂŞcej 11 500 lat, ale nikt nie wie dlaczego. Wszystkie spekulacje sprowadzajÂą siĂŞ do "nieznanej siÂły", powodujÂącej te odwrĂłcenia - ale dotychczas nie ma na to odpowiedzi. ZawstydzajÂące? No chyba!
To kieruje nasz¹ uwagê ku S³oùcu - tam mo¿emy zobaczyÌ, jak potê¿ne mog¹ byÌ odwrócenia magnetyczne! Si³y magnetyczne s¹ prawdziwym powodem milionów wybuchów j¹drowych na S³oùcu, jest ono bowiem gwiazd¹ magnetyczn¹: ma biegun pó³nocny, biegun po³udniowy i równik.
Podobnie jak Ziemia, S³oùce siê obraca. Obrót S³oùca jest bardzo szybki, ponad 6000 kilometrów na godzinê. Powstaje mnóstwo pól magnetycznych, które rozgrzewaj¹ koronê s³oneczn¹ do temperatury powy¿ej l 000 000°C. Pojedynczy rozb³ysk s³oneczny spowodowany krótkim spiêciem w jednym z pól magnetycznych wytwarza energiê równ¹ dwóm miliardom bomb wodorowych! WyobraŸcie sobie taki wybuch na Ziemi, a szybko obliczycie straty, jakie móg³by spowodowaÌ. Nastêpnie weŸmy plamy s³oneczne. Charakteryzuje je potê¿ne pole magnetyczne. Si³a magnetyczna plam s³onecznych jest ogromna - 20000 razy wiêksza, ni¿ Ziemi. Plamy s³oneczne przebijaj¹ powierzchniê S³oùca co 11 lat - tyle wynosi ich cykl. Na pocz¹tku ka¿dego cyklu bieguny plam s³onecznych odwracaj¹ siê, powoduj¹c gigantyczne eksplozje nuklearne!
To kieruje nas ponownie ku staro¿ytnym. Odkryli oni teoriê pól magnetycznych S³oùca. Cotterell w swojej ksi¹¿ce Prorocza wiedza Majów opisuje tê teoriê, przedstawiaj¹c obliczenia Majów dotycz¹ce zmian pola magnetycznego S³oùca. To jest doprawdy coœ nadzwyczajnego. Kiedy to siê dzieje, ogromne rozb³yski s³oneczne siêgaj¹ biegunów Ziemi. I wtedy - bum! Pole magnetyczne Ziemi równie¿ siê odwraca i zaczyna ona kr¹¿yÌ w odwrotnym kierunku. Biegun pó³nocny staje siê po³udniowym i na odwrót! Rozumiecie? Ziemia rusza w przeciwnym kierunku, a bieguny siê odwracaj¹!
Datowanie za pomoc¹ metody badania rozpadu cz¹stek radioaktywnych sugeruje, ¿e biegun znalaz³ siê w Zatoce Hudsona jakieœ 50 000 lat temu, a przedtem by³ ulokowany na Morzu Grenlandzkim (...). Jeszcze 30 000 lat wczeœniej biegun móg³ znajdowaÌ siê w okrêgu Yukon w Kanadzie. Jeœli zmieni siê biegun pó³nocny, zmieni siê tak¿e po³udniowy. Hapgood pisze, co nastêpuje: "Powa¿ny dowód na umiejscowienie bieguna w Zatoce Hudsona pochodzi z Antarktydy. Przy ustawieniu bieguna pó³nocnego na 60o szerokoœci pó³nocnej i 83o d³ugoœci zachodniej, biegun po³udniowy odpowiednio znajdowa³by siê na 60o szerokoœci po³udniowej i 97o d³ugoœci wschodniej - na oceanie poza Wybrze¿em Mac-Roberstona Ziemi Królowej Maud, na Antarktydzie. To umieszcza³oby biegun po³udniowy oko³o siedem razy dalej od Morza Rossa na Antarktydzie, gdzie znajduje siê on teraz."
Powinniœmy siê zatem spodziewaÌ, ¿e w tamtym czasie Morze Rossa nie by³o pokryte lodem. Mamy dok³adne potwierdzenie tego faktu. Po³¹cz ze sob¹ precesjê równonocy, przesuniêcie siê skorupy ziemskiej i odwrócenie pola magnetycznego, a otrzymasz w ten sposób obraz kolosalnego mordercy. Góry i wyspy wypiêtrzy on w niebo i spowoduje gigantyczn¹ zag³adê. Nikt nie kwestionuje powi¹zania pomiêdzy epok¹ lodowcow¹ i zmianami magnetycznymi. Zlodowacenie odgrywa³o g³ówn¹ rolê niemal we wszystkich katastrofach w dziejach Ziemi. Steven M. Stanley z Uniwersytetu Johna Hopkinsa twierdzi, ¿e och³odzenie klimatu by³o czynnikiem sprawczym wyginiêcia gatunków w kambrze, a tak¿e w permie, w dewonie itd.
Niewiele ponad 100 lat temu ludzi szokowa³o przypuszczenie, ¿e wielkie p³yty lodowcowe o gruboœci pó³tora kilometra mog³y pokrywaÌ kiedyœ tereny o umiarkowanym klimacie w Ameryce Pó³nocnej i w Europie. PóŸniej przyjêto teoriê nie jednej, ale wielu epok lodowcowych. Z czasem znaleziono dowody wystêpowania okresów zlodowaceù na ca³ej Ziemi, nawet w regionach tropikalnych. Odkryto, ¿e p³yty lodowe obejmowa³y niegdyœ ogromne przestrzenie zwrotnikowych Indii i równikowej Afryki. Coleman, jeden z najwiêkszych znawców epok lodowcowych, pisa³ w swojej ksi¹¿ce Ice Ages Recent and Ancient (Epoki lodowcowe dawne i nowe): "Odkryto równie¿, ¿e te p³yty lodowe rozmieszczone by³y w sposób niejako kapryœny. Syberia, na której znajduj¹ siê teraz najzimniejsze tereny œwiata, nie by³a pokryta lodem. To samo dotyczy wiêkszoœci Alaski i terytorium Yukonu w Kanadzie, podczas gdy pó³nocna Europa, z jej stosunkowo ³agodnym klimatem, pokryta by³a lodem daleko na po³udnie, a¿ do szerokoœci Londynu i Berlina. Równie¿ wiêkszoœÌ obszaru Kanady i Stanów Zjednoczonych by³a pokryta lodem - lodowiec siêga³ a¿ doCincinnati i do doliny Missisipi."
Wspó³czeœni naukowcy zgadzaj¹ siê, ¿e opis Colemana jest zasadniczo œcis³y. Profesor l.K. Charlesworth z Queen's University w Belfaœcie wyra¿a swoj¹ opiniê nastêpuj¹co: "Przyczyna tych wszystkich zmian, jedna z najwiêkszych zagadek w historii geologii, pozostaje nierozwi¹zana; mimo usi³owaù ca³ych pokoleù astronomów, biologów, geologów, meteorologów i fizyków, odpowiedŸ ci¹gle nam umyka". Coleman, który w swoich poszukiwaniach spenetrowa³ wiele terenów Afryki i Indii, badaj¹c tam dowody istnienia na nich zlodowaceù, interesuj¹co opisuje swoje doœwiadczenia w wynajdowaniu oznak bardzo niskich temperatur w miejscach, gdzie sp³ywa³ potem w promieniach pal¹cego tropikalnego s³oùca: "W upalny wieczór na pocz¹tku zimy 2,50 w g³¹b strefy gor¹cej, wœród tropikalnego otoczenia trudno sobie wyobraziÌ, ¿e ten teren by³ przez tysi¹ce lat pokryty warstw¹ lodu o gruboœci tysiêcy metrów. Kontrast pomiêdzy przesz³oœci¹ i teraŸniejszoœci¹ jest tak zdumiewaj¹cy, ¿e ³atwo zrozumieÌ, dlaczego geolodzy d³ugo i zaciekle walczyli z teori¹ zlodowacenia Indii pod koniec karbonu. Kilka godzin gmerania i stukania m³otkiem w intensywnym afrykaùskim s³oùcu, bez kropli wody, aby zebraÌ pr¹¿kowane kamyki i p³ytkê ³upku - to najbardziej wyrazisty kontrast pomiêdzy teraŸniejszoœci¹ i przesz³oœci¹, bo chocia¿ 27 sierpnia to dopiero wczesna wiosna, upa³ jest taki, jak w gor¹cy dzieù sierpniowy w Ameryce Pó³nocnej. Suchy, obezw³adniaj¹cy blask i lej¹cy siê pot sprawia, ¿e myœl o grubych warstwach lodu zalegaj¹cych w tym samym miejscu wydaje siê wrêcz nieprawdopodobna, ale bardzo nêc¹ca..."
Wiemy zatem ju¿, ¿e okresy zlodowaceù i przesuniêcia biegunów zdarzaj¹ siê czêsto. Za kilka lat znowu ma do tego dojœÌ. Co siê wydarzy? Ruch obrotowy Ziemi gwa³townie siê zwolni, a nastêpnie zmieni kierunek. Obecnie Ziemia porusza siê z zachodu na wschód, potem bêdzie siê obracaÌ ze wschodu na zachód. Innymi s³owy, Ziemia bêdzie nadal obracaÌ siê wokó³ swojej osi. To oznacza, ¿e Ziemia bêdzie musia³a zwolniÌ i zacz¹Ì obracaÌ siê w przeciwnym kierunku. Nast¹pi to w czasie krótszym ni¿ doba, a towarzyszyÌ temu bêd¹ potê¿ne zmiany, kataklizmy, œmierÌ miliardów ludzi i wielkie zniszczenie. Nastêpnie sytuacja unormuje siê ponownie, tyle ¿e nast¹pi¹ zmiany klimatyczne w zwi¹zku z przesuniêciem siê biegunów.
Data 27 lipca 9792 roku p.n.e. zosta³a odczytana przez Alberta Slosmana z hieroglifów. Koniec œwiata zgodnie z przepowiedniami Majów ma nast¹piÌ 21-22 grudnia 2012 roku n.e. Teksty Egipcjan wskazuj¹ na szczególn¹ pozycjê Wenus w momencie, kiedy Atlantyda uleg³a zniszczeniu. Wenus ma donios³e znaczenie tak¿e dla Majów. By siê o tym przekonaÌ, wystarczy przeczytaÌ "Prorocz¹ Wiedzê Majów". Kod Wenus znalaz³ siê w ich inskrypcjach i w budowlach. Moje przewidywania, które nastêpnie udowodni³em matematycznie, mówi³y, ¿e w tekstach egipskich mo¿na znaleŸÌ te same kody. W Egipcie istnia³ podziemny kompleks pomieszczeù, który Herodot nazwa³ "wielkim labiryntem", sk³adaj¹cy siê z ponad 3000 komnat. Tam w³aœnie dokonywano obliczeù astronomicznych! By³y one kontynuacj¹ tych, które przedtem przeprowadzano na Atlantydzie. Przechowano je, bo, jak ze zdumieniem przeczyta³em, Atlantydzi znali dok³adn¹ datê zniszczenia ich l¹du ju¿ na 200 lat przed katastrof¹!
Tu apelujê do waszych umys³ów. Chcê, ¿ebyœcie zrozumieli, ¿e oni obliczyli termin koùca Atlantydy - teraz spoczywaj¹cej pod biegunem po³udniowym. Dodajcie do siebie zmiany pól magnetycznych i precesjê, a wynikiem bêdzie kolosalny kataklizm, o którym mówili od pocz¹tku. W powi¹zania pomiêdzy latami 2012 n.e. i 9792 p.n.e. nie ma co w¹tpiÌ. Jeœli w dalszym ci¹gu bêdziemy lekcewa¿yÌ te odkrycia, wszyscy zginiemy. Dzwony powinny biÌ na alarm na ca³ym œwiecie! To wydarzenie bêdzie porównywalne z eksplozj¹ 10 000 bomb atomowych naraz. Ca³e kontynenty przestan¹ istnieÌ. Miliardy ludzi zgin¹. Bêdzie to najwiêksza tragedia na œwiecie od czasów biblijnego potopu. Oparte jest to nie na niejasnych przes³ankach, ale na matematyce i wiedzy, któr¹ posiad³y w tajemniczy sposób ludy staro¿ytne. Chyba ¿e podejmiemy œrodki zaradcze na szerok¹ skalê, by uzbroiÌ siê przeciwko tej masowej destrukcji. Zdajê sobie sprawê, ¿e nie ka¿dy zdo³a siê uratowaÌ. Ale je¿eli nie zrobimy nic - straty w ludziach bêd¹ o wiele wiêksze.
Mówiê wyraŸnie: je¿eli ludzkoœÌ nie przyjmie szybko do wiadomoœci znaczenia tej daty, sama sobie zgotuje œmierÌ. Manuskrypty sprzed wielu stuleci potwierdzaj¹, co nastêpuje:
l. Obliczenia MajĂłw i Egipcjan sÂą takie same.
2. ZarĂłwno Majowie, jak i Egipcjanie niezaleÂżnie ustalili z wielkÂą precyzjÂą datĂŞ koĂąca Âświata.
3. Egipcjanie i Majowie musieli dysponowaĂŚ znakomitym kalendarzem, by dokonywaĂŚ swoich obliczeĂą.
Z powy¿szych faktów, z których ¿adnemu nie mo¿na zaprzeczyÌ, mo¿emy wywnioskowaÌ, ¿e Majowie byli potomkami Atlantydów albo oparli swoj¹ wiedzê na przekazie tych, którzy prze¿yli kataklizm. Co do Egiptu, wiemy to ju¿ z ca³kowit¹ pewnoœci¹. W ten sposób mo¿emy logicznie wyt³umaczyÌ globalny kataklizm w roku 2012 n.e. Ponadto ta wiedza potwierdza, ¿e obie cywilizacje nie tylko pochodzi³y z tego samego Ÿród³a, ale tak¿e, ¿e obie by³y w stanie same to udowodniÌ. To uzupe³nia obraz i stawia nas w obliczu najwiêkszego na przestrzeni wieków wyzwania dla ludzkoœci: nadci¹gaj¹cego kataklizmu. Ta gigantyczna katastrofa geologiczna mo¿e zetrzeÌ nasz¹ cywilizacjê z powierzchni ziemi. Nasz¹ reakcj¹ mo¿e byÌ: rezygnacja, panika, rozpacz, uparte udawanie, ¿e nic siê nie dzieje itd. Ale w przeci¹gu tych niewielu lat, jakie nam zosta³y, miejmy nadziejê, ¿e ostrze¿enie dotrze do wystarczaj¹cej liczby ludzi, by mo¿na by³o podj¹Ì konieczne dzia³ania. To sprawi, ¿e najbardziej wartoœciow¹ wiedzê bêdziemy mogli przekazaÌ przysz³ym pokoleniom. Przypomnijmy sobie nastêpuj¹ce s³owa Franka C. Hibbena w jego ksi¹¿ce The Lost Americans.
Jedn¹ z najbardziej interesuj¹cych teorii koùca plejstocenu jest ta, która wyjaœnia tê pradawn¹ tragediê olbrzymim trzêsieniem ziemi, gigantyczn¹ erupcj¹ wulkanu o niezwyk³ej, katastrofalnej sile. Ta przedziwna idea znajduje potwierdzenie szczególnie w wierzeniach ludów zamieszkuj¹cych tereny Alaski i Syberii. Pogr¹¿one w mule, czasami poœród stert koœci le¿¹ z³o¿a popio³u wulkanicznego. Nie ma w¹tpliwoœci, ¿e równoczeœnie z koùcem zwierz¹t plejstoceùskich, przynajmniej na Alasce nast¹pi³y potê¿ne erupcje wulkaniczne. To dowodzi, ¿e zwierzêta, których cia³a zachowane s¹ do dzisiaj, musia³y zgin¹Ì i b³yskawicznie zosta³y zasypane popio³em - w ten sposób siê przechowa³y. Cia³a, które po œmierci pozostaj¹ na powierzchni, rozk³adaj¹ siê, a koœci rozsypuj¹. Erupcja wulkaniczna wyjaœnia wyginiêcie zwierz¹t na Alasce -wszystkich naraz, w sposób, który jest satysfakcjonuj¹cym nas dowodem. Stada zwierz¹t zginê³y od razu z powodu gor¹ca i uduszenia siê lub nie bezpoœrednio - zatrute wyziewami gazów wulkanicznych. Równie¿ burze morskie towarzyszy³y wybuchom wulkanów - burze w niezwyk³ych rozmiarach. Ró¿nice temperatur i wyrzucane w górê tony popio³u i pumeksu mog³y wywo³aÌ ogromne wiatry i wybuchy o niespotykanej gwa³townoœci. Jeœli to t³umaczy koniec wszystkiego, co ¿y³o, plejstocen mia³ istotnie bardzo gwa³towne zakoùczenie.
Przeczytajcie te s³owa ponownie i zapamiêtajcie je na zawsze. Dlatego musimy pilnie wydobyÌ na œwiat³o dzienne wiedzê staro¿ytnej Atlantydy o dniu nastêpnego kataklizmu. Bez tej zasadniczej informacji póŸniejsza cywilizacja mo¿e, za jakieœ 12000 lat, znaleŸÌ siê nagle w epoce kamienia ³upanego. Nie wiem, czy aby przekazaÌ tê informacjê, musimy zbudowaÌ gigantyczne piramidy. Wiem, ¿e te budowle odgrywa³y zasadnicz¹ rolê w moich poszukiwaniach, ¿e to one doprowadzi³y mnie do miejsca, w którym krzykn¹³em "Eureka!" Opieraj¹c siê na czysto matematycznych podstawach, badacz mo¿e wydedukowaÌ z tych budowli ogromne iloœci danych i wiedzy o kataklizmie. Ta wiedza z czasów staro¿ytnych uczy nas nastêpuj¹cych rzeczy:
l. Nasza uzale¿niona od komputerów cywilizacja zostanie zrujnowana przez odwrócenie siê pola magnetycznego S³oùca, które wyœle w przestrzeù kosmiczn¹ chmurê na³adowanych elektromagnetycznie cz¹steczek. Zak³óci to pole magnetyczne Ziemi, nast¹pi przesuniêcie skorupy ziemskiej, co spowoduje gigantyczn¹, zalewaj¹c¹ wszystko falê.
2. Ta "burza sÂłoneczna" i odwrĂłcenie siĂŞ biegunĂłw zniszczy caÂły sprzĂŞt elektroniczny. Spowoduje to stratĂŞ 99,99999999% naszej wiedzy w ciÂągu zaledwie paru godzin.
3. Powsta³a na skutek przesuniêcia skorupy ziemskiej gigantyczna fala zburzy ca³kowicie wszystkie biblioteki i zniszczy wszystkie ksi¹¿ki.
Naukowo mo¿na udowodniÌ, ¿e przesuniêcie skorupy ziemskiej wynios³o 29°. Œwiadcz¹ o tym stwardnia³e ska³y magnetyczne, które jeszcze teraz wskazuj¹ na poprzedni, dawny biegun! Takie przesuniêcie k¹towe odpowiada przesuniêciu skorupy ziemi o 3000 kilometrów! WyobraŸcie sobie, ¿e musicie przejechaÌ samochodem 3000 kilometrów w ci¹gu 15 godzin. Trzeba by jechaÌ z szybkoœci¹ 200 km na godzinê! Od momentu, kiedy Ziemia zaczê³a siê poruszaÌ, osi¹gnê³a pewn¹ szybkoœÌ. Je¿eli to siê stanie za jednym szarpniêciem, mo¿e ciê wyrzuciÌ w powietrze. Z chwil¹, kiedy Ziemia osi¹ga sta³¹ prêdkoœÌ, nie zauwa¿amy ju¿ tego.
Pole magnetyczne Ziemi odwraca siê, i powstaje gigantyczna fala wody niszcz¹ca na swojej drodze setki istot ¿ywych: ludzi i zwierz¹t. To tak, jakby nagle pojawi³ siê przed tob¹ gigantyczny mur, przed którym musisz zatrzymaÌ nagle swój wyœcigowy wóz. Ale ju¿ jest za póŸno! Ze straszn¹ si³¹ uderzasz w przeszkodê i to wyrzuca ciê z samochodu. Oto, co dzieje siê z oceanami w momencie kataklizmu. Z powodu prawa bezw³adnoœci nie s¹ w stanie siê zatrzymaÌ. Zale¿nie od kierunku, morza zaczynaj¹ wystêpowaÌ z brzegów.
http://www.eioba.pl/a70278/czy_ziemi_grozi_zaglada_w_2012_roku
