Val Dee
¦wietny s³ownik! Podpisujê siê obiema rêkoma pod nim
Jak jeszcze powstanie piosenka bêd±ca zaprzeczeniem "No vaccine", to ju¿ w ogóle przestanê czuæ siê osamotniona.
Co Ty na to, ¿eby zrobiæ co¶ twórczego i zabraæ siê za napisanie do niej tekstu i nagranie? Umie¶cimy na YT jako odpowied¼ do w/w
Cha - ja muzykalnie uzdolniony nie jestem wiêc nie wiem czy by³by z tego jaki¶ hit
A ciekawy artyku³ o szczepieniach jest te¿ tu:
Szczepionki niezgody
Aleksandra Stanis³awska 21-11-2009, ostatnia aktualizacja 21-11-2009 14:00
Szczepiæ siê przeciwko nowej grypie czy nie? Naprêdce przygotowane szczepionki mog± byæ nieskuteczne albo gro¼niejsze od samej choroby – twierdz± sceptycy. Bez szczepionek wiele osób umrze – oponuj± inni
¼ród³o: AP
* Wiêksze korzy¶ci ni¿ zagro¿enia
Kiedy w Meksyku na now± grypê zaczêli umieraæ ludzie, ¶wiat wpad³ w panikê. Zarazek b³yskawicznie zawêdrowa³ do innych krajów, a ¦wiatowa Organizacja Zdrowia (WHO) równie szybko og³osi³a pandemiê. Okaza³o siê, ¿e w wielu aspektach nowy wirus zachowuje siê inaczej ni¿ grypa sezonowa: u jednej osoby mo¿e zaledwie pogorszyæ samopoczucie, u innej wywo³aæ b³yskawicznie postêpuj±c± ¶mierteln± niewydolno¶æ oddechow±.
Podczas gdy jedni straszyli zaraz± na niespotykan± skalê, inni uspokajali, twierdz±c, ¿e to tylko przeziêbienie, którego nie ma siê co baæ. Ale zaszczepiæ siê i tak warto, bo to jedyny sposób ochrony przed pandemi±.
Mêtlik w g³owach, jaki powsta³ w ci±gu ostatnich miesiêcy, z dnia na dzieñ siê potêguje. No bo skoro to tylko przeziêbienie, to po co szczepiæ? Jak mamy zaufaæ po¶piesznie wypuszczonym na rynek szczepionkom, których byæ mo¿e wcale nie potrzebujemy? Komu¶ przecie¿ (w domy¶le: firmom farmaceutycznym) mog³o zale¿eæ na wzbudzeniu paniki, która napêdzi³aby sprzeda¿ s³abo przetestowanych, ¶miertelnie niebezpiecznych szczepionek przera¿onym rz±dom.
Szczepienia to chyba najwiêksza – obok antybiotyków – zdobycz medycyny. Dziêki nim uda³o siê wyeliminowaæ choroby, które nêka³y ludzko¶æ od tysiêcy lat.
Co siê dzieje, kiedy spo³eczeñstwa niemaj±ce kontaktu z danym patogenem zaatakuje ¶miertelnie gro¼na epidemia? Scenariusz jest brutalny, a znamy go chocia¿by z historii podboju obu Ameryk. Przywleczone przez Europejczyków zarazki czêstokroæ sprawia³y, ¿e starcia zbrojne nie by³y ju¿ potrzebne. O zwyciêstwie konkwistadorów w Meksyku zadecydowa³a ospa zawleczona tam w 1520 roku. W krótkim czasie mog³a umrzeæ po³owa z 20-milionowej populacji Azteków. Na przybyszach z Europy ospa nie robi³a jednak wiêkszego wra¿enia. Dlaczego?
Mechanizm radzenia sobie z infekcj± doskonali³ siê u Hiszpanów od setek lat. Kiedy ospa uderza³a, ludzie albo umierali, albo siê uodparniali. I tak do nastêpnego razu, kiedy zaraza znów atakowa³a m³odsze, bardziej wra¿liwe na infekcjê pokolenie. W koñcu jednak spo³eczeñstwa czêsto nawiedzane przez epidemie w du¿ej mierze uodparnia³y siê na nie.
Wredny typ AOstateczny kres epidemiom ospy po³o¿y³a szczepionka wynaleziona w 1796 roku przez Edwarda Jennera. Lekarz ten utar³ na proszek pêcherzyki ospowe pobrane od ciel±t cierpi±cych na l¿ejsz± postaæ tej infekcji (ospê krowiankê) i poda³ je o¶mioletniemu synowi biednego farmera. Nastêpnie ch³opiec zosta³ przez Jennera zara¿ony prawdziw± czarn± osp±, na któr± nie zachorowa³. W ten sposób odkryty zosta³ mechanizm uodpornienia poprzez szczepienia. W 1980 roku ¦wiatowa Organizacja Zdrowia og³osi³a kres ospy na Ziemi. Dziêki szczepionkom dzieci nie choruj± dzi¶ na Heinego-Medina, odrê czy krztusiec.
Ze szczepieniami na grypê nie jest ju¿ niestety tak ró¿owo. Typ A, z jakim mamy obecnie do czynienia, wci±¿ nas przechytrza. To on najczê¶ciej powoduje epidemie i pandemie, które pojawiaj± siê na Ziemi co kilkadziesi±t lat. Nie potrafimy im skutecznie przeciwdzia³aæ. Dzieje siê tak dlatego, ¿e grypa ta do¶æ szybko zmienia strukturê bia³kow± swojej otoczki, dziêki czemu przeciwcia³a osób, które ju¿ raz na ni± chorowa³y, nie potrafi± rozpoznaæ nowego szczepu wirusa jako zagro¿enia.
S± jednak wyj±tki. W naszych organizmach kr±¿± przeciwcia³a‚ które krzy¿owo reaguj± z ró¿nymi mutacjami wirusa. Oznacza to‚ ¿e je¶li kilka lat temu pojawi³ siê akurat ten typ grypy‚ to mamy dzi¶ na niego ¶ladow± odporno¶æ. Tak by³o prawdopodobnie podczas pandemii w 1957 roku wywo³anej równie¿ przez wirusa H1N1. Osoby, które zetknê³y siê wówczas z zarazkiem, mog± byæ uodpornione na ¶wiñsk± grypê – twierdz± australijscy naukowcy w raporcie opublikowanym w tym roku w pi¶mie „New England Journal of Medicine”. Takiej odporno¶ci niestety nie maj± ludzie poni¿ej 50. roku ¿ycia, dlatego to oni najczê¶ciej zapadaj± na najciê¿sz± postaæ choroby. ¦miertelno¶æ nowej grypy jest obecnie szacowana na jeden zgon na piêæ tysiêcy zachorowañ.
Szczepionka inna i podobnaPocz±wszy od 1945 roku, kiedy opracowano pierwsz± szczepionkê przeciw grypie, naukowcy s± zawsze o krok za wirusem. Próbuj± przewidzieæ, które odmiany zaatakuj± najsilniej w kolejnym sezonie, i stworzyæ odpowiednie preparaty. Zazwyczaj zawieraj± one kilka ró¿nych szczepów wirusa. Szczepionka przeciw ¶wiñskiej grypie jest inna, bo kryje siê w niej tylko pojedynczy szczep. Jednak pod ka¿dym innym wzglêdem preparat ten nie ró¿ni siê od szczepionek sezonowych, wykorzystywanych co roku w sezonie grypowym.
– Badania kontynuowane po zarejestrowaniu tych szczepionek wykazuj±, ¿e ju¿ jedna dawka znakomicie stymuluje odporno¶æ – mówi dr Pawe³ Grzesiowski, kierownik Zak³adu Profilaktyki Zaka¿eñ i Zaka¿eñ Szpitalnych w Narodowym Instytucie Leków. – Dlatego ¦wiatowa Organizacja Zdrowia zarekomendowa³a jednodawkowy schemat szczepieñ.
Dwie z dopuszczonych w Europie szczepionek przeciw ¶wiñskiej grypie – Focetria i Pandemrix – zawieraj± sztucznie otrzymanego wirusa z bia³kami pandemicznymi, trzeci – Celvapan – kryje w sobie ca³ego zabitego wirusa pandemicznego, który jest hodowany nie w kurzych zarodkach, ale w komórkach pochodz±cych od ssaków. Dziêki temu maleje ryzyko alergii u osób uczulonych na bia³ko kurze.
Oprócz tego w szczepionkach znajduje siê szereg substancji pomocniczych czy konserwuj±cych. I to o nie toczy siê prawdziwa batalia medialna.
Kontrowersyjna rtêæ
Focetria i Pandemrix, wyprodukowane w niemal identyczny sposób, zawieraj± rtêæ kryj±c± siê w zwi±zku o nazwie tiomersal (lub thimerosal). Jest to substancja bakteriobójcza i grzybobójcza dodawana standardowo do wiêkszo¶ci szczepionek przeciw grypie sezonowej. Nie zawiera jej Celvapan.
Has³o „rtêæ” ju¿ samo w sobie dzia³a jak wystrza³ ostrzegawczy.
– Producenci nie podaj±, ile dok³adnie jest tej rtêci w szczepionkach, i to jest mocno podejrzane – mówi prof. Maria Dorota Majewska z Zak³adu Farmakologii Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Badaczka ta rozpêta³a ostatnio g³o¶n± dyskusjê na temat dodatków do szczepionek. Jednym z koronnych argumentów jest szkodliwo¶æ obecnych w nich zwi±zków rtêci.
Tymczasem na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków mo¿na ³atwo znale¼æ informacjê o tym, ¿e Focetria (tylko w opakowaniu wielodawkowym) i Pandemrix zawieraj± po 5 mikrogramów tiomersalu na dawkê.
– Rtêæ jest jedn± z najbardziej neurotoksycznych substancji, bowiem kumuluje siê w mózgu – kontynuuje prof. Majewska. – Jej toksyczno¶æ jest znacznie wiêksza w odniesieniu do noworodków i niemowl±t, którym w Polsce podaje siê m.in. zawieraj±ce j± szczepionki przeciw ¿ó³taczce typu B i niektóre preparaty skojarzone przeciwko b³onicy, tê¿cowi i krztu¶cowi. Dok³adanie jeszcze jednej szczepionki z rtêci± wzmaga szkodliwy wp³yw tego pierwiastka na organizm.
Szkodliwo¶ci rtêci nie da siê zaprzeczyæ. Jednak, po pierwsze, szczepionki przeciw grypie nie wolno podawaæ dzieciom poni¿ej szóstego miesi±ca ¿ycia. Po drugie, w preparatach znajduje siê znikoma ilo¶æ tego pierwiastka.
– W puszce tuñczyka jest wiêcej rtêci ni¿ w jednej szczepionce – ucina dr Grzesiowski. Pierwiastek ten dostaje siê do naszych organizmów wtedy, gdy zjadamy ryby morskie, ale te¿ poprzez stare plomby z amalgamatu. Rtêæ zawarta w szczepionce przeciw grypie jest dla doros³ego cz³owieka mniej szkodliwa ni¿ u¿±dlenie osy. Na dzieci preparat podzia³a nieco silniej, ale wed³ug specjalistów z Zak³adu Epidemiologii Pañstwowego Zak³adu Higieny w Warszawie ten wp³yw wci±¿ pozostaje nieszkodliwy, co potwierdzaj± m.in. badania w³oskich naukowców opublikowane w tym roku w pi¶mie „Pediatrics”.
Podejrzany skwalenDrug± sporn± spraw± s± u¿ywane w Focetrii i Pandemriksie adiuwanty, czyli substancje wzmacniaj±ce odpowied¼ immunologiczn± organizmu. Podejrzliwo¶æ budzi fakt, i¿ preparatów z adiuwantami nie wolno podawaæ kobietom ciê¿arnym, a ponadto do obrotu przez amerykañsk± Agencjê ds. ¯ywno¶ci i Leków zosta³y dopuszczone wy³±cznie te szczepionki przeciw grypie, które adiuwantów nie zawieraj±.
Adiuwanty nie s± z³em wcielonym. ¦wiatowa Organizacja Zdrowia zaapelowa³a do producentów o dodawanie ich, bo dziêki temu mo¿na a¿ czterokrotnie zwiêkszyæ wydajno¶æ produkcji i szczepionki trafi± do wiêkszej liczby ludzi. W dopuszczonych w Europie szczepionkach przeciw grypie u¿ywa siê w tym celu skwalenu. Jest to zwi±zek naturalnie wystêpuj±cy w ludzkim organizmie, przetwarzany m.in. w cholesterol. Focetria i Pandemrix zawieraj± oko³o 10 miligramów tej substancji, nie ma jej natomiast w Celvapanie.
– Nadmiar skwalenu mo¿e spowodowaæ rozwój chorób autoimmunologicznych – twierdzi prof. Majewska. – Organizm wytwarza przeciw niemu przeciwcia³a, które mog± atakowaæ nasze w³asne komórki. Z tego rozwijaj± siê schorzenia typu reumatycznego czy neurologicznego.
Jako dowód badaczka przytacza przypadek szczepieñ przeciw w±glikowi zaaplikowanych ¿o³nierzom amerykañskim przed wojn± w Zatoce Perskiej, które mia³y wywo³aæ u nich rozleg³e problemy zdrowotne. O winie skwalenu ¶wiadczyæ mia³y wykryte u ¿o³nierzy przeciwcia³a na ten zwi±zek. O tym, jak silna jest ta pog³oska, ¶wiadczy fakt zamieszczenia sprostowania na stronie WHO. Czytamy tam: „Skwalen nie zosta³ dodany do szczepionek zaaplikowanych weteranom wojny w Zatoce [...]. Przeprowadzono badania z udzia³em niemowl±t i noworodków nad szczepionkami zawieraj±cymi skwalen, które nie wykaza³y ¿adnych w±tpliwo¶ci co do ich bezpieczeñstwa”. WHO dodaje, ¿e szczepionki ze skwalenem s± stosowane w Europie od 13 lat, w czasie których zu¿yto kilkadziesi±t milionów ampu³ek, nie odnotowuj±c przy tym powa¿niejszych skutków ubocznych.
– Skwalen jest naturalnie wystêpuj±cym zwi±zkiem t³uszczowym, obecnym w ro¶linach, oleju z ryb, oliwie z oliwek. Nie ma dowodów na szkodliwo¶æ tego zwi±zku zawartego w szczepionkach. ¯adne adiuwanty w zarejestrowanych szczepionkach nie s± szkodliwe. Gdyby by³y, nie otrzyma³yby dopuszczenia do rejestracji – mówi dr Grzesiowski.
Do zamieszania wokó³ wiarygodno¶ci szczepionek dok³adaj± siê i sami producenci, którzy zwietrzyli interes ¿ycia. ¦wiat³o dzienne ujrza³ niedawno kontrakt zawarty pomiêdzy francuskim Ministerstwem Zdrowia a GlaxoSmithKline, wytwórc± Pandemriksu, w którym to dokumencie firma zastrzeg³a sobie, ¿e za ewentualne skutki uboczne wywo³ane przez szczepionkê odpowiedzialno¶æ poniesie francuski rz±d.
To zdecydowanie nie budzi zaufania i jeszcze bardziej opó¼nia termin akceptacji której¶ ze szczepionek przez nasze Ministerstwo Zdrowia.
– Podawanie szczepionek przeciw grypie ma sens przed sezonem grypowym, od wrze¶nia do grudnia – mówi dr Grzesiowski. – Nie inaczej jest w tym sezonie. Nale¿y jednak podkre¶liæ, ¿e nawet pó¼niejsze szczepienia maj± pewien zakres ochronny wobec tych osób, które nie zachorowa³y.
A przecie¿ na uzyskanie pe³nej odporno¶ci po zaszczepieniu potrzebujemy trzech – czterech tygodni. Co siê stanie, je¶li w tym czasie zetkniemy siê z wirusem A/H1N1? W pierwszym tygodniu zapewne zachorujemy na grypê, w drugim czê¶ciowa ochrona mo¿e zmniejszyæ u nas objawy. Po tym czasie szczepionka powinna ju¿ zadzia³aæ. Tylko ile jeszcze mo¿emy na ni± czekaæ?
Dziêkujê prof. Andrzejowi Mycowi za pomoc w napisaniu artyku³u
link:
http://www.rp.pl/artykul/2,395030.html