Holograficzny WszechÂświat

[Linda]

ÂŚwiat materii to tylko hologram – taki wniosek moÂżna wysnuĂŚ na podstawie doÂświadczenia z 1982 roku.



Link do artykuÂłu:

http://www.nautilus.org.pl/?i=1869

[songo1970]

rozwiniĂŞcie art. z Nautiliusa

Holograficzny wszechÂświat

07czwartek sty 2010

W 1982 roku mia³o miejsce znacz¹ce wydarzenie. Na Uniwersytecie w Pary¿u zespó³, którym kierowa³ fizyk Alain Aspekt dokona³ istotnego eksperymentu. Mo¿e on okazaÌ siê jednym z najwa¿niejszych eksperymentów XX wieku. Nie us³yszymy o tym zdarzeniu przy okazji wieczornych wiadomoœci dziennika TV.
 W rzeczywistoÂści, jeÂżeli nie zaglÂądasz do naukowych czasopism, nazwisko Aspekt moÂże byĂŚ ci zupeÂłnie nieznane. NiektĂłrzy jednak sÂą przekonani, iÂż jego odkrycie moÂże zmieniĂŚ oblicze nauki.

Aspekt oraz jego zespó³ odkryli, i¿ w pewnych warunkach cz¹stki subatomowe, takie jak elektrony, s¹ w stanie komunikowaÌ siê ze sob¹ w natychmiastowy sposób, niezale¿nie od dziel¹cej je odleg³oœci. Nie ma to znaczenia, czy znajduj¹ siê one od siebie o 10 metrów czy te¿ dzieli je dystans bilionów kilometrów. W jakiœ sposób ka¿da cz¹stka wydajê siê zawsze wiedzieÌ, co robi¹ inne cz¹stki.
 To odkrycie obala dÂługo utrzymujÂące siĂŞ twierdzenie Einsteina, iÂż Âżadna komunikacja nie moÂże nastĂŞpowaĂŚ z prĂŞdkoÂściÂą wiĂŞkszÂą niÂż szybkoœÌ ÂświatÂła. Poruszanie siĂŞ obiektĂłw z prĂŞdkoÂściÂą wiĂŞkszÂą niÂż szybkoœÌ ÂświatÂła jest rĂłwnoznaczne ze zniesieniem bariery czasu. Ta zagraÂżajÂąca perspektywa spowodowaÂła, iÂż pewni fizycy w wyrafinowany sposĂłb prĂłbowali odrzuciĂŚ odkrycia Aspecta. Inni natomiast badacze zostali zainspirowani do tworzenia nawet bardziej radykalnych wyjaÂśnieĂą.

Fizyk z Uniwersytetu w Londynie, Dawid Bohm, uwa¿a, i¿ odkrycia Aspecta wskazuj¹ na fakt, i¿ nie istnieje rzeczywistoœÌ obiektywna. Niezale¿nie od tego, ¿e obiekty wydaj¹ siê byÌ czymœ trwa³ym, wszechœwiat jest w swej istocie fantastycznym projektem, gigantycznym i wspaniale skomponowanym hologramem. Po to, by zrozumieÌ, dlaczego Bohm wypowiada tak zaskakuj¹ce stwierdzenie, musimy najpierw zrozumieÌ pojêcie hologramu. Hologram stanowi trójwymiarow¹ fotografiê, wykonan¹ za pomoc¹ lasera.
Hologramy

Aby uzyskaĂŚ hologram najpierw fotografowany obiekt jest zanurzany w Âświetle promieni lasera. NastĂŞpnie druga wiÂązka promieni lasera zostaje odbita od pierwszej. W rezultacie dochodzi do interferencji dwĂłch wiÂązek i ten obszar zostaje utrwalony na zdjĂŞciu. Kiedy zdjĂŞcie zostaje poddane oglÂądowi, jawi siĂŞ ono jako pozbawiony znaczenia wir jasnych i ciemnych linii. Kiedy jednak uzyskane zdjĂŞcie zostaje oÂświetlone przez jeszcze jednÂą wiÂązkÂą promieni lasera, pojawia siĂŞ trĂłjwymiarowy obraz pierwotnego obiektu.

Trójwymiarowy charakter obrazu nie jest jedyn¹ znacz¹c¹ cech¹ hologramu. Je¿eli hologram ró¿y zostanie podzielony na po³owê, a nastêpnie oœwietlony przez laser, ka¿da po³owa bêdzie jednak zawieraÌ w sobie ca³oœciowy obraz ró¿y. Ponadto, je¿eli te po³ówki obrazu zostan¹ znów podzielone, ka¿da czêœÌ bêdzie zawiera³a mniejsz¹, lecz dok³adn¹ wersjê pierwotnego obrazu. Odmiennie ni¿ normalne zdjêcia, ka¿da czêœÌ hologramu zawiera wszystkie informacje dotycz¹ce ca³oœci.

Hologram posiada wiĂŞc naturĂŞ “caÂłoÂści zawartej w kaÂżdej czĂŞÂści”. Dostarcza to zupeÂłnie nowego sposobu rozumienia zasad organizacji oraz porzÂądku. Przez wiĂŞkszÂą czêœÌ swej historii nauka Zachodu rozwijaÂła siĂŞ pod wpÂływem zaÂłoÂżenia, iÂż najlepszym sposobem zrozumienia zjawisk fizycznych jest rozÂłoÂżenie ich na czĂŞÂści, a nastĂŞpnie poddanie tych czĂŞÂści badaniu. TÂą zasadĂŞ stosowano do badania stworzeĂą Âżywych (np. Âżaby), jak teÂż materii nieoÂżywionej (np. atomu).
 Hologram uczy nas, Âże pewne rzeczy we wszechÂświecie nie pasujÂą do tego podejÂścia. JeÂżeli bĂŞdziemy dzieliĂŚ na czĂŞÂści pewne rzeczy skonstruowane holograficznie, nie otrzymamy bynajmniej poszczegĂłlnych skÂładowych. Uzyskamy po prostu mniejsze obrazy tej samej caÂłoÂści.

Ten wglÂąd doprowadziÂł Bohma do innego sposobu pojmowania odkrycia Aspecta.

Bohm uwaÂża, iÂż subatomowe czÂąstki mogÂą pozostawaĂŚ ze sobÂą we wzajemnym kontakcie niezaleÂżnie od odlegÂłoÂści nie z tego powodu, Âże wysyÂłajÂą jakieÂś tajemnicze sygnaÂły, lecz dlatego, Âże ich oddzielenie stanowi iluzjĂŞ. Bohm dowodzi, iÂż na g³êbszym poziomie rzeczywistoÂści te czÂąstki nie sÂą indywidualnymi caÂłoÂściami, lecz stanowiÂą wyraz pewnej fundamentalnego “czegoÂś” (something).
Model akwarium

Aby umoÂżliwiĂŚ lepsze zrozumienie swojej koncepcji Bohm posÂługuje siĂŞ nastĂŞpujÂącÂą ilustracjÂą. WyobraÂźmy sobie akwarium, w ktĂłrym pÂływa ryba. WyobraÂźmy sobie jednoczeÂśnie, Âże nie moÂżemy widzieĂŚ tego akwarium bezpoÂśrednio, a nasza wiedza o nim pochodzi z ujĂŞcia przez dwie kamery telewizyjne. Jedna kamera ujmuje przĂłd akwarium, druga zaÂś jego tyÂł.

Kiedy patrzysz na dwa telewizyjne monitory, mo¿esz przyj¹Ì, i¿ ryba na ka¿dym z ekranów stanowi odrêbne ca³oœci (widzisz dwie ryby; przyp. t³um.). Poza tym poniewa¿ ka¿da z kamer ujmuje rybê pod innym k¹tem, ka¿dy z obrazów jest nieco odmienny. Je¿eli jednak bêdziesz kontynuowa³ obserwacjê tych dwóch ryb, bêdziesz móg³ spostrzec, ¿e istnieje pomiêdzy nimi jakiœ zwi¹zek. Kiedy pierwsza ryba obraca siê, druga równie¿ wykonuje nieco odmienny, lecz koresponduj¹cy ruch. Kiedy jedna ryba odwraca siê do przodu, druga odwraca siê do ty³u. Je¿eli nie jesteœ œwiadom ca³ej sytuacji, mo¿esz nawet wyci¹gn¹Ì wniosek, i¿ ryby musz¹ siê bezpoœrednio ze sob¹ komunikowaÌ. Jednak tak nie jest w rzeczy samej.

To w³aœnie, powiada Bohm, dok³adnie zachodzi pomiêdzy subatomowymi cz¹stkami w eksperymencie Aspecta. Sk³ania siê ku temu, i¿ po³¹czenie pomiêdzy cz¹stkami, które zachodzi z prêdkoœci¹ wiêksz¹ ni¿ szybkoœÌ œwiat³a, mówi o tym, ¿e istnieje g³êbszy poziom rzeczywistoœci, w który nie jesteœmy wprowadzeni. Jest to wymiar bardziej kompleksowy, istniej¹cy poza znan¹ nam rzeczywistoœci¹, który jest analogiczny do akwarium.
 Ponadto Bohm dodaje, iÂż postrzegamy obiekty takie, jak czÂąstki elementarne jako odrĂŞbne przedmioty, poniewaÂż widzimy jedynie czêœÌ rzeczywistoÂści. Takie czÂąstki nie sÂą odrĂŞbnymi elementami, lecz przejawami g³êbszej, podstawowej caÂłoÂści. Ta caÂłoœÌ posiada charakter holograficzny i pozostaje niepodzielna. PoniewaÂż wszystkie obiekty istniejÂące w fizycznej rzeczywistoÂści skÂładajÂą siĂŞ z takich wÂłaÂśnie “eidolonĂłw”, wszechÂświat stanowi pewnÂą projekcjĂŞ, hologram.
Kosmos jako super hologram

Wszechœwiat posiada naturê zbli¿on¹ do fantomu. Prócz tego charakteryzuje siê jeszcze jedn¹, zaskakuj¹c¹ cech¹. Je¿eli oddzielnoœÌ (separacja) cz¹stek elementarnych jest iluzj¹, oznacza to, ¿e na g³êbszym poziomie rzeczywistoœci wszystkie rzeczy we wszechœwiecie s¹ ze sob¹ po³¹czone. Elektrony w atomach wêgla w mózgu cz³owieka s¹ po³¹czone z elementarnymi cz¹stkami, które tworz¹ ka¿dego ³ososia, p³ywaj¹cego w morzu. S¹ jednoczeœnie po³¹czone z ka¿dym bij¹cym sercem oraz z ka¿d¹ lœni¹c¹ na niebie gwiazd¹. Wszystko jest po³¹czone ze wszystkim.
ChoÌ natura cz³owieka mo¿e go sk³aniaÌ do kategoryzowania i szufladkowania zjawisk oraz tworzenia ró¿norodnych podzia³ów, to wszelkie podzia³y s¹ z koniecznoœci czymœ sztucznym.

W ostatecznym wymiarze caÂła natura jest sieciÂą pozbawionÂą szwĂłw (seamless web).

W tym holograficznym wszechÂświecie nawet czas oraz przestrzeĂą nie mogÂą byĂŚ spostrzegane jako trwaÂła podstawa.
 We wszechÂświecie, w ktĂłrym nic nie pozostaje w rzeczywistoÂści oddzielone od czegoÂś innego, upadajÂą takie pojĂŞcia jak lokalizacja. Czas oraz przestrzeĂą trĂłjwymiarowa mogÂą byĂŚ spostrzegane jako przejawy (projekcja) g³êbszego porzÂądku. Przypomina to opisanÂą sytuacjĂŞ , gdy na telewizyjnych monitorach obserwujemy ruchy ryby.

Na g³êbszym poziomie rzeczywistoœÌ stanowi rodzaj superhologramu, w którym przesz³oœÌ, teraŸniejszoœÌ oraz przysz³oœÌ istniej¹ jednoczeœnie. Wydaje siê to sugerowaÌ mo¿liwoœÌ, i¿ pewnego dnia bêdziemy w stanie, u¿ywaj¹c w³aœciwych œrodków, osi¹gn¹Ì super holograficzny poziom rzeczywistoœci i wydobyÌ ponownie dawno zapomniane sceny przesz³oœci.

Pozostaje kwestiÂą otwartÂą, co jeszcze zawiera w sobie hologram. MoÂżna powiedzieĂŚ, iÂż hologram stanowi matrycĂŞ, ktĂłra daje poczÂątek wszelkim zjawiskom we wszechÂświecie.
 Zawiera siĂŞ w nim ÂźrĂłdÂło wszelkich istniejÂących czÂąstek elementarnych, wszelkie konfiguracje materii oraz energii: od pÂłatkĂłw Âśniegu do kwazarĂłw, od niebieskich wielorybĂłw do promieni gamma. MoÂże byĂŚ on spostrzegany jako magazyn kosmiczny “Wszystkiego co jest”.

ChoÌ Bohm nie mówi, co jeszcze mo¿e zawieraÌ super hologram, dopuszcza on mo¿liwoœÌ, ¿e zawiera on jeszcze wiêcej.
 Stwierdza on, iÂż holograficzny poziom rzeczywistoÂści stanowi “prosty stopieĂą”, poza ktĂłrym leÂży “nieskoĂączonoœÌ dalszego rozwoju”. Bohm nie jest jedynym badaczem, ktĂłry podaje dowody na to, iÂż wszechÂświat jest hologramem. PracujÂą niezaleÂżnie na polu badaĂą nad mĂłzgiem, neurofizjolog z Uniwersytetu Stanford, Karl Pribram, doszedÂł takÂże do przekonania o holograficznej naturze rzeczywistoÂści.
MĂłzg jako hologram

Pribram zbli¿y³ siê do holograficznego modelu dziêki próbie odpowiedzi na pytanie, jak i gdzie gromadzone s¹ w mózgu zapisy pamiêciowe. Badania prowadzone od dziesiêcioleci wykazywa³y, i¿ zapisy pamiêciowe nie posiadaj¹ œciœle okreœlonej lokalizacji, s¹ natomiast rozproszone w ró¿nych obszarach mózgu. W szeregu badaù eksperymentalnych, prowadzonych w latach 20-tych ubieg³ego wieku, Karl Lashley wykaza³, i¿ niezale¿nie od tego jaka czêœÌ mózgu szczurów by³a usuwana, nie pozbawia³o to zwierzêta pamiêci, w jaki sposób nale¿y wykonywaÌ z³o¿one zadania, których wczeœniej nauczy³y siê.
 Jedynym problemem pozostaÂł brak wyjaÂśnieĂą mechanizmu, ktĂłry odpowiadaÂłby za szczegĂłlnÂą naturĂŞ pamiĂŞci: istnienie caÂłoÂści w kaÂżdej czĂŞÂści.

W latach 60-tych Pribram napotka³ koncepcjê holografii i uœwiadomi³ sobie, i¿ znalaz³, poszukiwane przez naukowców badaj¹cych mózg, wyjaœnienie. Pribram uwa¿a, i¿ zapisy pamiêciowe nie zostaj¹ zakodowane w poszczególnych neuronach, lecz s¹ zawarte w ca³oœciowych wzorcach impulsów nerwowych, które przebiegaj¹ przez ca³y mózg. Dzieje siê to w podobny sposób, jak z³o¿one wi¹zki promieni lasera przebiegaj¹ przez czêœÌ filmu, zawieraj¹cego holograficzny obraz.
 Inaczej mĂłwiÂąc Pribram uwaÂża, iÂż mĂłzg sam w sobie jest hologramem.

Teoria Pribrama wyjaœnia tak¿e, w jaki sposób mózg cz³owieka mo¿e gromadziÌ tak wiele zapisów pamiêciowych na tak ma³ej przestrzeni. Ocenia siê, ¿e umys³ cz³owieka ma zdolnoœÌ do zapamiêtania oko³o 10 bilionów bitów informacji w okresie ¿ycia. Odkryto tak¿e, i¿ hologramy posiadaj¹ zdumiewaj¹c¹ zdolnoœÌ gromadzenia informacji. Zmieniaj¹c k¹t, pod którym wi¹zki promieni z dwóch laserów oddzia³uj¹ na kawa³ek fotografii filmowej, mo¿na otrzymaÌ wiele ró¿nych obrazów na tej samej powierzchni. Udowodniono, i¿ tylko jeden centymetr szeœcienny filmu mo¿e zawieraÌ oko³o 10 bilionów bitów informacji.

Nasza bezgraniczna zdolnoœÌ do szybkiego przywo³ywania potrzebnych informacji z ogromnego magazynu pamiêci staje siê bardziej zrozumia³a, jeœli uwzglêdnimy, i¿ mózg dzia³a zgodnie z holograficznymi zasadami.
 JeÂżeli przyjaciel zapyta ciĂŞ, jakie skojarzenia pojawiajÂą siĂŞ w twym umyÂśle, gdy wypowie on sÂłowo “zebra”, nie musisz dokonywaĂŚ niezgrabnych ruchĂłw, przebijajÂąc siĂŞ poprzez gigantyczny, alfabetyczny magazyn w mĂłzgu.

Zamiast tego w bezpoÂśredni, natychmiastowy sposĂłb pojawiajÂą siĂŞ takie skojarzenia, jak “pasiasty”, “podobny do konia”, “zwierzĂŞ rodem z Afryki”. RzeczywiÂście jednÂą z najbardziej zdumiewajÂących rzeczy, dotyczÂących procesu myÂślenia u ludzi jest to, Âże kaÂżda porcja informacji wydaje siĂŞ natychmiast ³¹czyĂŚ z wszystkimi pozostaÂłymi czĂŞÂściami.
 Jest to jeszcze jedna charakterystyczna cecha hologramu. PoniewaÂż kaÂżda czêœÌ hologramu jest skorelowana z kaÂżdÂą innÂą czĂŞÂściÂą, mamy do czynienia z naturalnym, najwyÂższym przykÂładem systemu wzajemnie skorelowanego.

W œwietle holograficznego modelu mózgu, który opracowa³ Pribram, wyjaœniÌ mo¿na nie tylko zagadkê gromadzenia w umyœle informacji. Istotnym pytaniem pozostaje, w jaki sposób mózg jest w stanie prze³o¿yÌ lawinê informacji, które otrzymuje poprzez narz¹dy zmys³ów, na konkretny œwiat naszej percepcji. Kodowanie i dekodowanie czêstotliwoœci jest dok³adnie tym, co hologram czyni w najlepszy sposób.
 Hologram funkcjonuje jak rodzaj soczewki.
 Jest on urzÂądzeniem, ktĂłre potrafi przemieniĂŚ, wydawaÂłoby siĂŞ, pozbawione sensu czĂŞstotliwoÂści w spĂłjny obraz. Pribram uwaÂża, iÂż mĂłzg zawiera rodzaj soczewek oraz posÂługuje siĂŞ zasadami holografii, by przeksztaÂłciĂŚ otrzymywane poprzez narzÂądy zmys³ów czĂŞstotliwoÂści, w wewnĂŞtrzny Âświat naszej percepcji.

Szereg istotnych dowodĂłw wskazuje na to, iÂż mĂłzg uÂżywa holograficznych zasad, aby wykonywaĂŚ odpowiednie dziaÂłania. Teoria Pribrama uzyskaÂła rosnÂące poparcie wÂśrĂłd neurofizjologĂłw.
 Hugo Zucarelli, badacz o pochodzeniu wÂłosko-argentyĂąskim, poszerzyÂł ostatnio model holograficzny na obszar zjawisk dÂźwiĂŞkowych.
 Zucarelli badaÂł zaskakujÂące zjawisko, ktĂłre polega na tym, Âże ludzkie jednostki potrafiÂą zlokalizowaĂŚ ÂźrĂłdÂło dÂźwiĂŞku bez poruszania gÂłowÂą nawet wtedy, gdy sÂą w stanie sÂłyszeĂŚ jedynie jednym uchem. Naukowiec odkryÂł, iÂż zasada holograficzna moÂże wyjaÂśniĂŚ opisany fakt. Zucarelli rozwin¹³ takÂże technikĂŞ holograficznego dÂźwiĂŞku. Jest to sposĂłb dÂźwiĂŞkowego zapisu, ktĂłra zapewnia odtworzenie akustycznych sytuacji z niesamowitÂą autentycznoÂściÂą.

Przekonanie Pribrama, iÂż ludzki mĂłzg tworzy “twardÂą” rzeczywistoœÌ opierajÂąc siĂŞ na przychodzÂących poprzez kanaÂły zmysÂłowe czĂŞstotliwoÂściach, uzyskaÂło wsparcie w postaci wielu badaĂą eksperymentalnych.

Odkryto, iÂż kaÂżdy z naszych zmys³ów jest czuÂły w obszarze o wiele szerszej czĂŞstotliwoÂści, niÂż dotychczas sÂądzono. Stwierdzono, na przykÂład, iÂż nasz system wizualny jest czuÂły na czĂŞstotliwoÂści dÂźwiĂŞkowe, Âże nasz zmysÂł powonienia jest zaleÂżny w jakimÂś stopniu od tego, co nazywamy “czĂŞstotliwoÂściÂą osmotycznÂą”, a nawet komĂłrki naszego ciaÂła sÂą wraÂżliwe na szeroki zakres czĂŞstotliwoÂści. Takie odkrycia potwierdzajÂą, iÂż jedynie holograficzny charakter ludzkiej ÂświadomoÂści zapewnia moÂżliwoœÌ przetwarzania takich czĂŞstotliwoÂści w zwykÂła percepcjĂŞ.
Synteza poglÂądĂłw Bohma oraz Pribrama

cdn.

[songo1970]

cd.

Najbardziej zdumiewaj¹cy rezultat przynosi po³¹czenie holograficznego modelu mózgu Pribrama z teori¹ Bohma.
 JeÂżeli konkretny charakter Âświata stanowi jedynie wtĂłrnÂą rzeczywistoœÌ, natomiast “tam”(w Âświecie; przyp. tlum.) znajduje siĂŞ holograficzna gmatwanina czĂŞstotliwoÂści, jeÂżeli mĂłzg jest takÂże hologramem i dokonuje jedynie selekcji okreÂślonych czĂŞstotliwoÂści spoÂśrĂłd tej gmatwaniny, przy czym zachodzi matematyczna transformacja tych czĂŞstotliwoÂści w percepcjĂŞ sensorycznÂą, czym wtedy staje siĂŞ obiektywna rzeczywistoœÌ?

Mówi¹c wprost, rzeczywistoœÌ przestaje istnieÌ. Religie Wschodu od dawna utrzymywa³y, i¿ materialny œwiat jest Maya, iluzj¹. Chocia¿ myœlimy, i¿ jesteœmy fizycznymi istotami, które poruszaj¹ siê po fizycznym œwiecie, stanowi to tak¿e z³udzenie.

W rzeczywistoÂści jesteÂśmy jedynie “odbiorcami”, unoszÂącymi siĂŞ w kalejdoskopowym morzu czĂŞstotliwoÂści. To, co z tego morza wydobywamy i przeksztaÂłcamy w fizycznÂą rzeczywistoœÌ, stanowi jedynie jeden kanaÂł, spoÂśrĂłd wielu kana³ów istniejÂących w super hologramie.

Ten uderzajÂący, nowy obraz rzeczywistoÂści, synteza poglÂądĂłw Bohma oraz Pribrama, nazwany zostaÂł paradygmatem holograficznym.

ChoÌ wielu naukowców podesz³o do tej koncepcji sceptycznie, dla innych wyda³a siê ona ekscytuj¹c¹. Niewielka, lecz rosn¹ca grupa badaczy uwa¿a, i¿ mo¿e to byÌ najbardziej precyzyjny model rzeczywistoœci, do którego dotar³a nauka wspó³czesna.
 Ponadto niektĂłrzy wierzÂą, iÂż ten model moÂże rozwiÂązaĂŚ pewne zagadki, ktĂłrych dotÂąd nauka nie byÂła w stanie wyjaÂśniĂŚ, a nawet uznaĂŚ zjawiska paranormalne za czêœÌ natury.

Wielu badaczy, w³¹czaj¹c w to Bohma oraz Pribrama zauwa¿a, i¿ sporo zjawisk parapsychologicznych staje siê o wiele bardziej zrozumia³ych, gdy zostaj¹ ujête w terminach holograficznego paradygmatu. We wszechœwiecie, w którym ka¿dy indywidualny mózg stanowi niepodzieln¹ czêœÌ wiêkszego hologramu i gdzie wszystko jest ze sob¹ ca³kowicie powi¹zane, telepatia mo¿e byÌ rozumiana jako dotarcie do poziomu holograficznego. (zobacz tak¿e : koncepcja pola morfogenetycznego)
 Jest oczywiÂście Âłatwiej zrozumieĂŚ, w jaki sposĂłb informacja biegnie z umysÂłu jednostki “A” do umysÂłu, poÂłoÂżonej w duÂżej odlegÂłoÂści jednostki “B”.
 Ta koncepcja pomaga takÂże zrozumieĂŚ szereg nierozwiÂązanych zagadek w psychologii. SzczegĂłlnie Stanislav Grof przeczuwaÂł, iÂż paradygmat holograficzny tworzy model rozumienia wielu zagadkowych zjawisk, doÂświadczanych przez ludzi w odmiennych stanach ÂświadomoÂści.
Zobacz artykuÂł poÂświĂŞcony holograficznemu rozumieniu ÂświadomoÂści, wg Grofa )
Regresja do Âświata zwierzÂąt

W latach 50-tych ubieg³ego wieku, prowadz¹c badania nad LSD jako œrodkiem leczniczym Grof napotka³ bardzo ciekawy przypadek. By³a to pacjentka, która nagle sta³a siê przekonana, i¿ przyjê³a to¿samoœÌ samicy prehistorycznego gada. W toku halucynacji wnios³a bogaty, szczegó³owy opis odczuÌ, jakie pojawi³y siê, gdy przyjê³a postaÌ tego zwierzêcia.
 Ponadto stwierdziÂła ona, iÂż rozró¿nia samcĂłw tego gatunku po tym, iÂż majÂą kolorowe kawaÂłki Âłusek na gÂłowach. Grof byÂł zaskoczony, iÂż pacjentka nie miaÂła wczeÂśniejszej wiedzy zoologicznej na ten temat.
 W rozmowie zaÂś z zoologami badacz znalazÂł potwierdzenie faktu, iÂż u pewnych gatunkĂłw gadĂłw kolorowe obszary na gÂłowie odgrywajÂą waÂżnÂą rolĂŞ, jako wyzwalacze seksualnego podniecenia.

Doœwiadczenia tej kobiety nie by³y wyj¹tkiem. Podczas kolejnych badaù Grof napotka³ przyk³ady pacjentów, którzy cofali siê w rozwoju ewolucyjnym i identyfikowali z ka¿dym gatunkiem ewolucyjnej drabiny. Ponadto doœwiadczenia pacjentów zawiera³y szczegó³owe dane zoologiczne, które okazywa³y siê byÌ prawdziwe.
Psychologia transpersonalna

“Regresja” do krĂłlestwa zwierzÂąt nie stanowiÂła jedynego, zagadkowego zjawiska psychologicznego, ktĂłre napotkaÂł Grof. MiaÂł on takÂże pacjentĂłw, ktĂłrzy docierali do pewnego rodzaju nieÂświadomoÂści zbiorowej. Osoby, ktĂłre posiadaÂły niewielkie wyksztaÂłcenie lub teÂż byÂły edukacji zupeÂłnie pozbawione, dawaÂły szczegó³owy opis zoroastryjskich rytua³ów pogrzebowych, jak teÂż przytaczaÂły sceny z hinduskiej mitologii.

W innego typu doœwiadczeniach osoby dzieli³y siê sugestywnymi opisami podró¿y poza cia³em (astralnych), prekognicyjnym wgl¹dem w przysz³oœÌ, doœwiadczeniami regresji do przesz³ych inkarnacji.

W póŸniejszych badaniach Grof napotkaÂł zjawiska tego samego rodzaju, ktĂłre wystĂŞpowaÂły podczas sesji terapeutycznych, gdzie nie uÂżywano ÂśrodkĂłw zmieniajÂących ÂświadomoœÌ (narkotykĂłw). Podstawowym elementem tego rodzaju doÂświadczeĂą jest przekroczenie ÂświadomoÂści indywidualnej (zwykÂłych granic ego), jak teÂż ograniczeĂą czasu i przestrzeni, Grof nazwaÂł te zjawiska “doÂświadczeniami transpersonalnymi”.
 Pod koniec lat 60-tych Grof uczestniczyÂł w tworzeniu dziedziny psychologii zwanej psychologiÂą transpersonalnÂą.

ÂŚwieÂżo zaÂłoÂżone Stowarzyszenie Psychologii Transpersonalnej szybko gromadziÂło rosnÂącÂą liczbĂŞ podobnie myÂślÂących badaczy, a psychologia transpersonalna staÂła siĂŞ uznanÂą dziedzinÂą psychologii.
 Jednak przez wiele lat ani Grof, ani nikt z jego kolegĂłw, nie byÂł w stanie okreÂśliĂŚ mechanizmu, ktĂłry mĂłgÂłby wyjaÂśniĂŚ dziwne zjawiska psychologiczne, ktĂłrych ci badacze byli Âświadkami. Zmiana nastÂąpiÂła dopiero wraz pojawieniem siĂŞ paradygmatu holograficznego.

Jak niedawno stwierdzi³ Grof, jeœli mózg stanowi czêœÌ kontinuum, to mo¿e on kontaktowaÌ siê z labiryntem, w którym jest po³¹czony nie tylko z ka¿dym innym umys³em, lecz z ka¿dym atomem, organizmem oraz rejonem ogromnej przestrzeni i czasu. Fakt, i¿ od czasu do czasu umys³ cz³owieka jest zdolny na krótko wkraczaÌ do tego labiryntu i uzyskiwaÌ transpersonalne doœwiadczenia, nie wydaje siê byÌ czymœ dziwnym.

(Zobacz wiecej o tym )
ŒwiadomoœÌ kreuj¹ca rzeczywistoœÌ

Paradygmat holograficzny ma swoje implikacje takÂże dla tak zwanych nauk ÂścisÂłych, jak biologia. Psycholog z Virginia Intermont College, Keith Floryd zauwaÂżyÂł, iÂż jeÂżeli konkretny charakter rzeczywistoÂści stanowi jedynie holograficznÂą iluzjĂŞ, nie bĂŞdzie prawdziwym stwierdzenie, iÂż mĂłzg stanowi ÂźrĂłdÂło ÂświadomoÂści.
To raczej œwiadomoœÌ stwarza mózg, jak te¿ cia³o oraz ca³e nasze fizyczne otoczenie.

(zobacz tak¿e zbli¿ony buddyjski koncept : œwiadomoœÌ alaja)

Jest to istotny przewrĂłt w sposobie spostrzegania struktur biologicznych. Badacze zauwaÂżajÂą, iÂż zarĂłwno medycyna, jak teÂż rozumienie procesu uzdrawiania, moÂże takÂże byĂŚ przetransformowane przez holograficzny paradygmat.
 JeÂżeli przyjmiemy, iÂż fizyczna struktura ciaÂła stanowi jedynie holograficznÂą projekcjĂŞ ÂświadomoÂści, wĂłwczas kaÂżdy z nas staje siĂŞ o wiele bardziej odpowiedzialny za swoje zdrowie (w porĂłwnaniu z tym, co mĂłwi medycyna tradycyjna). To, co obecnie uwaÂżamy za cudowne uzdrowienia, moÂże byĂŚ spowodowane zmianami ÂświadomoÂści, ktĂłre w efekcie przemieniajÂą hologram ciaÂła.
SiÂła wizualizacji

Podobnie budzÂące kontrowersjĂŞ nowe techniki uzdrawiania, jak wizualizacja, mogÂą dziaÂłaĂŚ w tak pozytywny sposĂłb, poniewaÂż w holograficznym obszarze myÂśli wyobraÂżenia sÂą tak samo realne, jak “‘rzeczywistoœÌ”.
 W obrĂŞbie holograficznego paradygmatu mogÂą byĂŚ nawet wyjaÂśnione wizje i doÂświadczenia, ktĂłre dotyczÂą “niecodziennej rzeczywistoÂści”.
 Biolog Lyall Watson w swojej ksi¹¿ce zatytuÂłowanej “Gifts of Unknown Things”( “Dary Nieznanego”) opisuje swoje spotkanie z szamankÂą z Indonezji, ktĂłra w trakcie rytualnego taĂąca byÂła w stanie spowodowaĂŚ znikniĂŞcia caÂłego zagajnika drzew w powietrzu. Watson opowiada, iÂż w czasie gdy on oraz inni zadziwieni obserwatorzy wpatrywali siĂŞ w kobietĂŞ, spowodowaÂła ona ponowne pojawienie siĂŞ drzew, a nastĂŞpnie ich kolejne znikniĂŞcie. Tak dziaÂło siĂŞ kilka razy z rzĂŞdu.

ChoĂŚ w Âświetle dotychczasowego, naukowego sposobu wyjaÂśniania zjawisk, takie wydarzenia pozostajÂą zagadkÂą, to jednak moÂżna je zrozumieĂŚ, jeÂśli przyjmiemy, iÂż “twarda rzeczywistoœÌ” stanowi jedynie projekcjĂŞ holograficznÂą.
 Prawdopodobnie zgadzamy siĂŞ z tym, Âże coÂś jest tu lub czegoÂś tu nie ma, poniewaÂż nasza percepcja oparta jest o koncepcjĂŞ rzeczywistoÂści uzgodnionej.

RzeczywistoœÌ uzgodniona zostaje utworzona i potwierdzona na poziomie ludzkiej podœwiadomoœci, gdzie wszystkie umys³y s¹ ze sob¹ po³¹czone.

Je¿eli sprawy tak siê w³aœnie maj¹, oznacza to, i¿ doœwiadczenia zbli¿one do tych, które by³y udzia³em Watsona, nie zdarzaj¹ siê na co dzieù nie z tego powodu, i¿ nasze umys³y nie zosta³y na nie zaprogramowane poprzez uzyskanie odpowiednich przekonaù. Idzie o to, i¿ w holograficznym wszechœwiecie nie istniej¹ granice i w zwi¹zku z tym mo¿emy zmieniaÌ materiê rzeczywistoœci. To, co spostrzegamy jako rzeczywistoœÌ, stanowi jedynie t³o, które czeka na nas.

Mo¿emy na nim namalowaÌ ka¿dego rodzaju obraz. Wszystko jest mo¿liwe. Magia jest naszym wrodzonym prawem, nie mniej czy bardziej cudownym ni¿ nasza zdolnoœÌ do tworzenia rzeczywistoœci, kiedy œnimy.

Doprawdy, nawet nasze najbardziej zasadnicze przekonania co do rzeczywistoÂści, stajÂą siĂŞ podejrzane, poniewaÂż – jak to podkreÂśliÂł Pribram – nawet zdarzenia przypadkowe mogÂą byĂŚ spostrzegane jako wynikajÂące z holograficznych zasad i w ten sposĂłb zdeterminowane. SynchronicznoÂści czy znaczÂące koincydencje nagle nabierajÂą sensu. Wszystkie zjawiska wystĂŞpujÂące w rzeczywistoÂści mogÂą byĂŚ spostrzegane jako metafory.
 Nawet najbardziej przypadkowe wydarzenia mogÂą wyraÂżaĂŚ pewnÂą podstawowÂą symetriĂŞ.
Nowa rzeczywistoœÌ

To, czy holograficzny paradygmat Bohma i Pribrama zostanie zaakceptowany przez wspó³czesnÂą naukĂŞ czy teÂż umrze “ÂśmierciÂą haniebnÂą”, bĂŞdziemy mogli wkrĂłtce ujrzeĂŚ.

Z pewnoÂściÂą natomiast moÂżna powiedzieĂŚ, iÂż wywarÂł on juÂż wpÂływ na myÂślenie wielu naukowcĂłw.

JeÂżeli nawet okaÂże siĂŞ, iÂż holograficzny model nie dostarcza najlepszego wyjaÂśnienia natychmiastowej komunikacji, ktĂłra zachodzi pomiĂŞdzy czÂąstkami elementarnymi, to -jak to uj¹³ Basil Hiley, fizyk z Birbeck College w Londynie – odkrycie Aspecta “wskazuje na to, iÂż musimy byĂŚ przygotowani do rozwaÂżenia caÂłkowicie nowego spojrzenia na rzeczywistoœÌ”.

tÂłum. PaweÂł Karpowicz
 ÂŹrĂłdÂło: dzogczen.medytacja.net
http://zenforest.wordpress.com/2010/01/07/holograficzny-wszechswiat/
Zasada holograficzna – teoria opracowana przez Gerardusa 't Hoofta i Leonarda Susskinda, ktĂłra w swojej "silnej wersji" mĂłwi, iÂż opis kaÂżdego trĂłjwymiarowego ciaÂła lub rejonu przestrzeni zawarty jest na dwuwymiarowej powierzchni otaczajÂącej to ciaÂło. W bardzie spekulatywnej, "sÂłabej" wersji mĂłwi ona, iÂż caÂły WszechÂświat moÂże byĂŚ postrzegany jako dwuwymiarowa struktura informacyjna "namalowana" na horyzoncie kosmologicznym. Zasada holograficzna moÂże zostaĂŚ uÂżyta do wyjaÂśnienia paradoksu informacyjnego czarnych dziur w kontekÂście teorii strun.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zasada_holograficzna

[east]

DokÂładnie taki jest Âświat - holograficzny. Dlatego wystĂŞpuje tzw "splÂątanie" . Jak w hologramie - zmiana jednego detalu w jedym miejscu odzwierciedla sie natychmiastowÂą zmianÂą w caÂłoÂści obrazu. Jakie to rodzi konsekwencje ? Twoje myÂśli i uczucia sÂą bardzo waÂżne dla caÂłoÂści, bo jesteÂś fragmentem holograficznej struktury.

[janusz]

WspaniaÂły wrĂŞcz Sensacyjny Wywiad Stewarta Swerdlowa w programie "Matrix TV", ktĂłry byÂł umieszczony na YouTube 16 Marca 2010 roku.

<a href="http://www.youtube.com/v/4J36hh5GH3I?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/4J36hh5GH3I?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

[east]

ZdolnoœÌ tworzenia realistycznych hologramów daje wrêcz nieograniczon¹ mo¿liwoœÌ wp³ywania na ludzkoœÌ.

Owszem, a nawet wiĂŞcej. Od urodzenia tworzony jest dla czÂłowieka hologram, ktĂłry osadza go w okreÂślonej rzeczywistosci. Ale teÂż ludzie sÂą w stanie spontanicznie zmieniaĂŚ hologram !
ByÂła komuna, ale ten hologram zmienili ludzie. PominÂąwszy incydenty dokonaliÂśmy tego bez rozlewu krwi, solidarnie. WÂłaÂśnie tak prosto - hologram siĂŞ zmieniÂł.

Skoro moÂżna wytworzyĂŚ iluzjĂŞ  ideologicznie, to pewnie da siĂŞ teÂż technologicznie - tylko jakim nakÂładem energii ? Przede wszystkim naleÂży kontrolowaĂŚ ludzkie umysÂły (szkoÂła, paĂąstwo, ideologia ) oraz ludzkie ciaÂła (GMO , sposĂłb dystrybucji ÂżywnoÂści). Podstawowym narzĂŞdziem sÂą pieniÂądz oraz aparat przymusu (wojsko, policja, sÂądy ,skarbĂłwka ). Wszystko to jednak wymaga potĂŞÂżnych nakÂładĂłw energii i System nie ÂżaÂłuje jej by utrzymaĂŚ ten hologram.

JednakÂże pod szczelnÂą fasadÂą pojawiÂło siĂŞ ostatnio mnĂłstwo szczelin, ktĂłrych nijak nie idzie zaÂłataĂŚ. Lemingi siĂŞ budzÂą.
Powoli ludzie przekonujÂą siĂŞ, Âże to w czym Âżyjemy JEST hologramem tak czy inaczej i Âże  sami majÂą wÂładzĂŞ by ten hologram dostosowaĂŚ do swoich potrzeb.
Nie wymaga to ¿adnego buntu, rewolucji, czy otwartego konfliktu. Wystarczy wy³¹cznie zmiana perspektywy postrzegania œwiata. Zmiana siebie. Bo taka jest natura hologramu, ¿e zmiana fragmentu odzwierciedla siê w zmianie ca³oœci. Wystarczy osi¹gn¹Ì masê krytyczn¹.

Faktem jest, ¿e dotychczasowy hologram jest silnie uzale¿niaj¹cy. Wydaje siê niemo¿liwoœci¹ wykonaÌ wysi³ek przerwania uzale¿nienia pomimo zdawania sobie z niego sprawy. W pojedynkê jest to bardzo trudne, choÌ nie jest niemo¿liwe. Ale razem, ze œwiadomoœci¹ po³¹czonej energii fali wszystko jest du¿o ³atwiejsze. Wszystko jest mo¿liwe.

Dlatego wspierajmy te z naszych przeczuÌ, które daj¹ nam wewnêtrzn¹ si³ê, bo si³a tam w nas jest i z ka¿dym dniem kolektywnie roœnie.
Sami zmienimy ten hologram, jak juÂż nieraz w historii bywaÂło.

[janusz]

Holograficzny model wszechÂświata i ludzki mĂłzg

<a href="http://www.youtube.com/v/ZSdNAps5oEE?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ZSdNAps5oEE?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

Obecnie istnieje wiele dowodĂłw na to, Âże nasz wszechÂświat i nasze myÂślenie dziaÂła na tej samej holograficznej zasadzie. Naukowcy obserwujÂący wszechÂświat, dochodzÂą coraz czĂŞÂściej do wniosku, Âże Âświat zewnĂŞtrzny jest zbudowany na zasadzie holograficznej i tak naprawdĂŞ tworzy siĂŞ wraz z nami, wtedy, kiedy wchodzimy z nim w interakcje.
Rozwa¿my niektóre aspekty holograficzn¹ rzeczywistoœci. Sama idea wszechœwiatu holograficznego powsta³a ju¿ ponad pó³ wieku. G³ówne postanowienia tej zasady zosta³y sformu³owane przez Davida Bohma w po³owie XX wieku. David Bohm by³ profesorem na Uniwersytecie w Londynie, to te¿ ulubiony uczeù Einsteina i jeden z najwybitniejszych specjalistów w dziedzinie fizyki kwantowej. Teoria Bohma stwierdza, ¿e ca³y œwiat jest niemal taki sam jak hologram. Jak ka¿da dowolnie ma³ej czêœÌ hologramu zawiera wszystkie obrazy obiektu trójwymiarowego, a ka¿dy istniej¹cy obiekt "osadzony" jest w ka¿dej z jej czêœci sk³adowych.

<a href="http://www.youtube.com/v/hJIkno-mM04?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/hJIkno-mM04?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

PodstawÂą rozumowania naukowca staÂł siĂŞ sÂłynny eksperyment myÂślowy Einstein - Podolski - Rosen (paradoks EPR), kiedy to czymÂś "powiÂązane" ze sobÂą czÂąstki zachowujÂą siĂŞ jakby byÂły ÂściÂśle ze sobÂą po³¹czone tak, Âże zmiana stanu jednej prowadzi do chwilowej zmiany w czÂąsteczki w innym stanie. Tak jakby moment pomiaru generowaÂł jakiÂś impuls i spin czÂąstek samookreÂśla siĂŞ.  I co najwaÂżniejsze odlegÂłoœÌ nie odgrywa tutaj absolutnie Âżadnej roli.
Istnienie tego zjawiska to fakt udowodniony naukowo, jednak zaprzecza zdrowemu rozs¹dkowi i teorii wzglêdnoœci. Zastanawiaj¹c siê nad t¹ kwesti¹, Bohm doszed³ do wniosku, ¿e elementarne cz¹stki oddzia³uj¹ ze sob¹, nie dlatego, ¿e jest jakiœ wyj¹tkowy mechanizm wymiany informacji szybszy ni¿ z prêdkoœci¹ œwiat³a, ale ze wzglêdu na to, ¿e na g³êbszym poziomie rzeczywistoœci reprezentuj¹ pojedynczy obiekt, mo¿na to dla uproszczenia nazwaÌ skalarnym polem.



Bohm posun¹³ siĂŞ jeszcze dalej, sugerujÂąc, Âże generujÂąca siĂŞ macierz obserwowalnego Âświata jest tak "ukrytÂą" projekcjÂą, ktĂłra tworzy nie tylko materie, ale takÂże umysÂł. I wreszcie w 2008 roku fizyk Craig Hogan z National Laboratory Fermi (USA) sformuÂłowaÂł koncepcjĂŞ, Âże nasza rzeczywistoœÌ fizyczna jest wynikiem projekcji granic wszechÂświata. NazwaÂł jÂą holograficzna zasadÂą. Informacja, ktĂłra koncentruje siĂŞ na granicach wszechÂświata nie jest rozpowszechniana w sposĂłb ciÂągÂły, ale skÂłada siĂŞ z "bitĂłw" takich wymiarĂłw odpowiadajÂących tzw. kwantĂłw przestrzeni. Hogan prĂłbowaÂł nawet przewidzieĂŚ, jak jego teoria moÂże zostaĂŚ potwierdzona przez eksperyment: detektory fal grawitacyjnych powinny rejestrowaĂŚ  "szum" czasoprzestrzeni. I trochĂŞ haÂłasu faktycznie nagrano. A teraz, o hipotezie holograficznego z zasady mĂłzgu. ByĂŚ moÂże dla kogoÂś, hipoteza ta moÂże siĂŞ wydawaĂŚ kontrowersyjna, czy fikcyjna, ale wyniki fizyki kwantowej po prostu zmuszajÂą do ponownego rozwaÂżenia wielu juÂż ugruntowanych pojĂŞĂŚ naukowych. David Bohm, wykonaÂł gruntowny przeglÂąd wspó³czesnych paradoksĂłw i problemĂłw zwiÂązanych z teoriÂą wzglĂŞdnoÂści i fizykÂą kwantowÂą i zasugerowaÂł, Âże ró¿nice te wynikaÂły z faktu, Âże nasze wyobraÂżenia o organizacji obserwowanych zjawisk w duÂżej mierze zale¿¹ od aparatu, w ktĂłrym jest nasza percepcja. Innym wybitnym myÂślicielem naszych czasĂłw, ktĂłry wniĂłsÂł ogromny wkÂład do teorii holograficznej zasady byÂł Karl Pribram, neurolog z Uniwersytetu Stanforda, autor "JĂŞzykĂłw MĂłzgu", ktĂłry jest klasycznym dzieÂłem na neuropsychologii. Holograficzny model wszechÂświata otworzyÂł charakter i mechanikĂŞ wielu zjawisk wczeÂśniej wymykajÂących siĂŞ wyjaÂśnieniu, takich jak telepatia, prekognicja, mistyczne poczucie jednoÂści ze wszechÂświatem, a nawet psychokineza, czyli zdolnoœÌ do poruszania siĂŞ obiektĂłw fizycznych za pomocÂą umysÂłu. Coraz wiĂŞcej naukowcĂłw jest przekonanych, Âże z pomocÂą holograficznego modelu moÂżna wytÂłumaczyĂŚ prawie wszystkie zjawiska paranormalne i Âżadnego doÂświadczenia mistycznego.

http://innemedium.pl/wideo/holograficzny-model-wszechswiata-ludzki-mozg

[east]

Jak do tej pory jest to -wg mnie - najbardziej spójny model wi¹¿¹cy zarówno tzw mistycyzm , duchowoœÌ, jak i naukê œcis³¹. Rozum i wiara w jednym modelu !
Ale w³aœnie ta zgodnoœÌ i piêkno tego modelu jest jej najwiêksz¹ wad¹ w oczach zarówno religijnych dogmatyków jak i ortodoksyjnych naukowców. Dlatego jeszcze trochê wody up³ynie zanim ten model ludzie zaczn¹ na serio braÌ pod uwagê .
 
Co najÂśmieszniejsze, wielu ezoterykĂłw rĂłwnieÂż widzi w tym modelu zagroÂżenie dla swoich wizji rzeczywistoÂści (rozbudowane gĂŞstoÂści i wymiary). A ilu jest takich,ktĂłrzy marzÂą o stworzeniu jeszcze caÂłkiem innych , zwariowanych modeli ? Model holograficzny by zaprzepaÂściÂł te marzenia

Nie zawsze to , co najlepiej wyjaÂśnia naturĂŞ rzeczywistoÂści jest od razu akceptowane bo na przeszkodzie stajÂą grupy interesĂłw ... takie Âżycie
edit :
Âżeby nie byÂło maÂło  optymistycznie
<a href="http://www.youtube.com/v/zIs4BuoH_cU&amp;hl=en_US&amp;feature=player_embedded&amp;version=3&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowScriptAccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=" target="_blank">http://www.youtube.com/v/zIs4BuoH_cU&amp;hl=en_US&amp;feature=player_embedded&amp;version=3&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowScriptAccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=</a>

[Dariusz]

Programowanie wszechÂświata
14 gru 2010

Philip K Dick, pisarz, ktĂłrego nowele i eseje niemalÂże w caÂłoÂści poÂświĂŞcone sÂą tematyce sci-fi, w 1977 roku wymyÂśliÂł, Âże Âżyjemy w komputerowo zaprogramowanej realnoÂści. Oznacza to, Âże cokolwiek robimy w naszym Âżyciu, cokolwiek widzimy, moÂże byĂŚ stworzone przez jakiÂś bliÂżej nieokreÂślony potĂŞÂżny komputer, jako wirtualna rzeczywistoœÌ. Najlepszym przykÂładem na takÂą realnoœÌ jest sÂłynny film „Matrix”. Mimo, Âże koncept jest trudno zaakceptowaĂŚ, to niektĂłrzy naukowcy widzÂą w takim podejÂściu do Âżycia szereg rozmaitych moÂżliwoÂści. Do takich naukowcĂłw naleÂży Jim Elvidge. Jest on absolwentem Cornell University. Jest inÂżynierem i specjalistÂą w zarzÂądzaniu projektami. Jest takÂże wÂłaÂścicielem 4 patentĂłw w dziedzinie przetwarzania sygna³ów cyfrowych. Pracuje na polu fizyki subatomowej, kosmologii i nanotechnologii.



Elvidge uznaje tak¹ wirtualn¹ realnoœÌ nie tylko za mo¿liw¹, ale tak¿e za bardzo prawdopodobn¹. Wystarczy spojrzeÌ w jaki sposób rozwija siê obecna technologia cyfrowa, która oscyluje coraz bardziej wokó³ gier komputerowych, które przenosz¹ w odrêbn¹, wirtualn¹ rzeczywistoœÌ. Najnowsze gry komputerowe symuluj¹ œwiat w którym ¿yjemy lub tworz¹ now¹, alternatywn¹ rzeczywistoœÌ dzia³aj¹c w bezpoœredniej reakcji z mózgiem. Nie trzeba konsoli by móc poruszaÌ siê w œwiecie gry, bo to mózg decyduje bezpoœrednio o tym co w tym zupe³nie nowym œwiecie siê wydarzy. Mo¿na sobie wyobraziÌ, jak przy takim tempie rozwoju bêd¹ wygl¹da³y podobne gry za 30 lat. Ju¿ teraz wiadomo, ¿e przy u¿yciu komputera mo¿emy stworzyÌ zupe³nie now¹ realnoœÌ, która bêdzie nie do odró¿nienia od realnoœci, w której ¿yjemy obecnie. Tak wiêc pytanie brzmi: je¿eli w ci¹gu najbli¿szych 30 lat stworzymy milion takich wirtualnych realnoœci, to na jakiej podstawie nawet dziœ mo¿emy powiedzieÌ, ¿e nasz real nie jest te¿ wirtualny?

Jim Elvidge jest autorem wielu fascynujÂących pomys³ów. Jeden z nich rozwaÂża moÂżliwoœÌ zmiany tego co wydarzyÂło siĂŞ w przeszÂłoÂści, co sprawdzono w eksperymencie nazwanym „wymazywaniem kwantowym”. MoÂżliwoœÌ takiego wymazywania dostrzeÂżono dziĂŞki tzw. doÂświadczeniu Younga, ktĂłre polega na tym, Âże wystrzeliwuje siĂŞ elektrony w kierunku bariery, w ktĂłrej sÂą dwie szczeliny. Po drugiej stronie znajduje siĂŞ ekran ktĂłry rejestruje moment przechodzenia przez nie elektronĂłw. Powstaje wĂłwczas zjawisko interferencji (na ekranie powstajÂą jasne lub ciemne pr¹¿ki w obszarach, gdzie ÂświatÂło jest wygaszane lub wzmacniane). JeÂśli jednak sprĂłbowaĂŚ zaobserwowaĂŚ przez ktĂłrÂą szczelinĂŞ przedostajÂą siĂŞ elektrony, wĂłwczas interferencja znika. Wystarczy wiĂŞc wstawiĂŚ do caÂłego ukÂładu urzÂądzenie, ktĂłre bĂŞdzie w stanie okreÂśliĂŚ przez ktĂłrÂą szczelinĂŞ przedostajÂą siĂŞ te elektrony i natychmiast zmieni to efekt koĂącowy caÂłego eksperymentu. Efekt ten zwany jest efektem obserwatora, co w skrĂłcie oznacza, ze sam akt obserwacji wprowadza zmiany do obserwowanego zjawiska!



Na podstawie doœwiadczeù z interferencj¹ dokonano ostatnio eksperymentów z opóŸnianiem niektórych cz¹steczek, co wymazywa³o informacjê na temat tego, przez jak¹ szczelinê przesz³a taka cz¹steczka. Zjawisko interferencji nie zachodzi³o wówczas nawet wtedy, gdy elektron przeszed³ ju¿ przez detektor, co oznacza, ¿e poprzez czyn dokonany w teraŸniejszoœci dokonano zmian w przesz³oœci. Eksperyment ten i jego efekt udowadnia, ¿e teoretycznie podró¿ w czasie jest mo¿liwa. Szczególnie podró¿ w czasie poprzez wirtualn¹ realnoœÌ (podobnie jak to mia³o miejsce w przypadku Andrew Basiago). WyobraŸmy sobie program na podstawie którego dzia³a gra komputerowa. Program ten rejestruje ka¿dy element jaki wydarzy³ siê podczas gry. Na podobnej zasadzie dzia³a nasza realnoœÌ, z t¹ ró¿nic¹ jednak, ¿e oprócz pamiêci wydarzeù mamy tak¿e rozmaite fizyczne przedmioty z przesz³oœci. Jednak przedmioty maj¹ to do siebie, ¿e mo¿na je odtworzyÌ. Program tworz¹cy wirtualn¹ rzeczywistoœÌ z ³atwoœci¹ jest w stanie odtworzyÌ ka¿dy, nawet najbardziej wyrafinowany przedmiot. Oznacza to, ¿e mo¿emy podró¿owaÌ sobie w czasie, w tê i z powrotem, w ogóle nie martwi¹c siê czymœ takim jak paradoks dziadka dlatego, ¿e podró¿uje wówczas sama œwiadomoœÌ, która biernie obserwuje przesz³oœÌ.

Czy w takim razie wspomnienia mog¹ byÌ wymazane? Wydaje siê ¿e tak, bo obecnie z powodzeniem wymazuje siê wspomnienia doœwiadczalnych myszy. Myszy trenuje siê najpierw by wykonywa³y jak¹œ czynnoœÌ, zapamiêta³y pewn¹ rutynê, po czym znajduje siê miejsca w mózgu, gdzie ukryte s¹ te informacje i wymazuje siê je (poprzez przeprogramowanie neuronów). Jeœli istnieje mo¿liwoœÌ wymazywania informacji z mózgu to teoretycznie istnieje te¿ mo¿liwoœÌ ich zapisywania, co daje nie tylko wiêcej mo¿liwoœci, ale stwarza pole do ogromnych manipulacji i nadu¿yÌ.

http://nowaatlantyda.com/2010/12/14/programowanie-wszechswiata/

[east]

Jeœli istnieje mo¿liwoœÌ wymazywania informacji z mózgu to teoretycznie istnieje te¿ mo¿liwoœÌ ich zapisywania, co daje nie tylko wiêcej mo¿liwoœci, ale stwarza pole do ogromnych manipulacji i nadu¿yÌ

.

Ten program (zakÂładajÂąc ,Âże wewnÂątrz takiego wÂłaÂśnie programu funkcjonujemy) nie dziaÂła najlepiej. Rodzisz siĂŞ oto z wymazanÂą pamiĂŞciÂą o tym co byÂło przed narodzinami, o tym kim jesteÂś i jaki jest cel Twojego Âżycia. CO wiĂŞcej- w toku wzrastania zyskujesz nowÂą toÂżsamoœÌ, nowe JA. Ale coÂś idzie nie tak jak trzeba. JA zaczyna dostrzegaĂŚ wÂłasnÂą iluzorycznoœÌ bo  dr¹¿y, pyta, docieka, sprawdza.

Kiedy odkrywa, Âże wÂłaÂściwie to jest iluzjÂą, wtedy poszukuje pierwowzoru nosiciela, aby go wyprzeĂŚ lub mu ulec. Nie znajduje nic trwaÂłego,  staÂłego, tylko jeszcze wiĂŞcej takich samych programo-iluzji. I dalej, za pomocÂą nauki odkrywa ,Âże wszystko, co ma formĂŞ w zasadzie ... nie istnieje jako takie. Wszystko, co jest, moÂże wyglÂądaĂŚ zupeÂłnie inaczej i mieĂŚ inne wÂłasnoÂści w innych warunkach. To co wydaje siĂŞ wymazane ,teÂż nie znika nigdy,  istnieje w Polu jak wszystko , lecz zdezaktywowane. MoÂżna do tego wrĂłciĂŚ , wszystko moÂżna, tylko trzeba odkryĂŚ na nowo co i jak.

[Fair Lady]

Dariusz cyt.

MoÂżna sobie wyobraziĂŚ, jak przy takim tempie rozwoju bĂŞdÂą wyglÂądaÂły podobne gry za 30 lat.

Tutaj tkwi haczyk. Za jakie 30 lat? Skoro wszystko jest hologramem, to my tez. Czymze jeszcze mozna ludzi postraszyc? Chorobami, staroscia, zniewoleniem. Tak wyglada program. Ale tak NIE JEST.
Czasu nie ma.