Ma³¿eùstwo - zwi¹zek zalegalizowany a mi³oœÌ

[ptak]

a zatem motywatorem "podstawowej komorki spoÂłecznej" jest strach.
A dokÂładniej nieuÂświadomiony, podskĂłrny strach, ktĂłremu sie zaprzecza. tabu
A jeszcze wiĂŞkszy strach przed uÂświadomieniem sobie tego leku.

Komu na tym zaleÂży?
Kto za tym stoi?
I czemu to ma sÂłuÂżyĂŚ?

No wÂłaÂśnie, komu zaleÂży na naszym strachu? Na nie/kontrolowanym rozroÂście „podstawowych komĂłrek spoÂłecznych”, 
oraz na nieuÂświadomieniu sobie tego lĂŞku?
Zgadzam siê, ¿e ma³¿eùstwo zawierane jest g³ównie ze strachu.
Zatem, czy zawarcie ma³¿eùstwa jest kanalizacj¹ strachu, czy jego zacementowaniem w podœwiadomoœci?
A co zacementowane, nie moÂże byĂŚ przecieÂż wyrzucone, skazujÂąc "szczĂŞÂśliwcĂłw" na dalszÂą wĂŞdrĂłwkĂŞ przez Âżycie ze strachem,
który £¯E i wypiera mi³oœÌ.
Kto za tym stoi? Zapewne konsumenci - smakosze strachu i jego produktĂłw pochodnych ...
I zapewne masz na myÂśli wszelkie egregory … i pewnie nie tylko … 

Kto programuje nam strach? Nie wspó³dzia³amy czasem?

[arteq]

O przepraszam, œlubu nie bra³em ze strachu, nawet stresu nie by³o, tylko radoœÌ...

[Thotal]

Ja teÂż "zaklepaÂłem" sobie swojÂą starÂą z wielkÂą przyjemnoÂściÂą
A jaki byÂłem dumny, jaki szczĂŞÂśliwy ze Âświstka pozwalajÂącego mi korzystaĂŚ z praw, do dzisiaj mnie to szczĂŞÂście rozpiera i zastanawiam siĂŞ co bym zrobiÂł nie majÂąc takiego zaÂświadczenia?


Pozdrawiam - Thotal

[Val Dee]

Ma³¿eùstwo natomiast mo¿e sie tylko rozpaœÌ. Po uprzednim (najczesciej d³ugotrwa³ym) rezonansie ze sztuczn¹ struktur¹ czasOprzestrzenn¹, ku mêczarniom podmiotów owego.

o matko... a skÂądÂżeÂś taki wniosek wysnuÂł?
bo chyba nie z tego ¿e ponad po³owa ma³¿eùstw wytrzymuje próby czasu i innych czynników...

a oto krĂłtkie opowiadanie (nie mojego autorstwa)
"Czy TwĂłj dziadek poÂślubiÂł twojÂą babciĂŞ z miÂłoÂści?" - zapytaÂł mnie mĂłj afrykaĂąski przyjaciel.
Nie, dobrze o tym wiedziaÂłem.
Moja mama bardzo czĂŞsto opowiadaÂła, jak jej tata pewnego dnia zostaÂł wdowcem z piĂŞciorgiem maÂłych dzieci. To, Âże poÂślubiÂł mojÂą babciĂŞ, nie byÂło wcale oznakÂą wielkiej miÂłoÂści. PotrzebowaÂł on matki dla swoich dzieci, ktĂłra opiekowaÂłaby siĂŞ caÂłym domem.
"WidziaÂłeÂś swojego dziadka nad grobem babci i twierdzisz, Âże on jej nie kochaÂł?" - zapytaÂł ponownie mĂłj przyjaciel.
A wtedy przypomnia³em sobie mokry i zimny dzieù w listopadzie roku 1942 na ma³ym cmentarzu w rodzinnej wiosce mojej mamy: zobaczy³em pochylonego starego mê¿czyznê w czarnym p³aszczu; sta³ nad grobem i stara³ siê opanowaÌ ³zy. I kiedy sobie to przypomnia³em, nie mia³em ¿adnych w¹tpliwoœci, ¿e w ma³¿eùstwie moich dziadków nie brakowa³o mi³oœci, pomimo tego, ¿e dziadek poœlubi³ przed laty matkê dla swoich dzieci i gospodyniê domu."

[janneth]

Kiedyœ kole¿anka ogl¹da³a mój pierœcionek zarêczynowy. Pokaza³am jej dumnie nie zdejmuj¹c go z palca. Jak¿e siê zdziwi³am, gdy ta nagle powiedzia³a: "On nie ma diamentów! Naprawdê zgodzi³aœ siê wyjœÌ za niego? Jakby mój mi da³ taki pierœcionek, to bym go odrzuci³a i czeka³a na nastêpny".
Na poczÂątku zrobiÂło mi siĂŞ przykro - nie dlatego, Âże w moim pierÂścionku nie byÂło diamentĂłw, ale dlatego, Âże nie spodziewaÂłabym siĂŞ takiej nieÂżyczliwoÂści od niej usÂłyszeĂŚ. MĂłj narzeczony oÂświadczaÂł mi siĂŞ dwa razy. Za pierwszym razem zrobiÂł wÂłasnorĂŞcznie pierÂścionek z metalowego obicia szklanki do herbaty. JuÂż wtedy siĂŞ zgodziÂłam
MiÂłoÂści niepotrzebne sÂą skarby drogocenne, one nie zagwarantujÂą staÂłoÂści uczuĂŚ.
Myœlê równie¿, ¿e ma³¿eùstwo tak jak diamenty - nie ma ani si³y burz¹cej ani naprawczej.
Jest jedynie piĂŞknym powtĂłrzeniem przyrzeczenia, jakie zakochani powtarzajÂą sobie na co dzieĂą we dwoje.
Bior¹c ma³¿eùstwo przyrzekamy sobie mi³oœÌ po grób w obliczu œwiadków, a potem wspólnie z nimi cieszymy siê swoim szczêœciem.

[kot]

Kiedyœ kole¿anka ogl¹da³a mój pierœcionek zarêczynowy. Pokaza³am jej dumnie nie zdejmuj¹c go z palca. Jak¿e siê zdziwi³am, gdy ta nagle powiedzia³a: "On nie ma diamentów! Naprawdê zgodzi³aœ siê wyjœÌ za niego? Jakby mój mi da³ taki pierœcionek, to bym go odrzuci³a i czeka³a na nastêpny".
Na poczÂątku zrobiÂło mi siĂŞ przykro - nie dlatego, Âże w moim pierÂścionku nie byÂło diamentĂłw, ale dlatego, Âże nie spodziewaÂłabym siĂŞ takiej nieÂżyczliwoÂści od niej usÂłyszeĂŚ. MĂłj narzeczony oÂświadczaÂł mi siĂŞ dwa razy. Za pierwszym razem zrobiÂł wÂłasnorĂŞcznie pierÂścionek z metalowego obicia szklanki do herbaty. JuÂż wtedy siĂŞ zgodziÂłam
MiÂłoÂści niepotrzebne sÂą skarby drogocenne, one nie zagwarantujÂą staÂłoÂści uczuĂŚ.
Myœlê równie¿, ¿e ma³¿eùstwo tak jak diamenty - nie ma ani si³y burz¹cej ani naprawczej.
Jest jedynie piĂŞknym powtĂłrzeniem przyrzeczenia, jakie zakochani powtarzajÂą sobie na co dzieĂą we dwoje.
Bior¹c ma³¿eùstwo przyrzekamy sobie mi³oœÌ po grób w obliczu œwiadków, a potem wspólnie z nimi cieszymy siê swoim szczêœciem.

...a czasem nieszczêsciem,bo zdarza siê czêsto,¿e uczucie Ÿle odkodowane zosta³o i mylnie jako mi³oœÌ jakiœ czas funkcjonowa³o.

Co kraj,to obyczaj i wszêdzie ró¿nie z t¹ mi³oœcia jest i myœlê,¿e w ka¿dym zak¹tku œwiata obyczaj tam panuj¹cy za najw³aœciwszy jest uznawany.

O co mi chodzi?

Ano o to,¿e w niektórych kulturach mi³oœÌ sw¹ stadkiem kózek,œwink¹,czy te¿ barankiem plus ma³y wielb³¹dzik-okazujemy i m³oda panna rada hojnoœci naszej pokochaÌ na zawsze nas postanawia.

Myœlê,¿e procedury wszêdzie ró¿ne na tym œwiecie za te najw³aœciwsze s¹ uznawane mimo,¿e nam sie w g³owie nie mieœci,gdzie tu na mi³oœÌ jest miejsce?

Nieprawdaz?

 

[east]

Czyli wszystko tak na prawdĂŞ zaleÂży od tego, czy ma³¿eĂąstwo jako instytucja i "zaklepanie sobie"  rezonuje z czÂłowiekiem i jego wyobraÂżeniami o Âświecie, czy nie.  I tak Âżyjemy doÂświadczajÂąc, konfrontujÂąc swĂłj rezonans z rzeczywistoÂściÂą i upÂływajÂącym czasem  - kaÂżdego dnia. Nikt nie jest w stanie powiedzieĂŚ co siĂŞ wydarzy i chyba nawet nie ma potrzeby o tym myÂśleĂŚ.
Po prostu pÂłyniemy. Inni pÂłynÂą obok nas. JeÂśli przyj¹Ì by terminologiĂŞ ÂżeglarskÂą, to  ma³¿eĂąstwo przypomina mi katamaran. Dwa zwiÂązane ze sobÂą kadÂłuby,dwa silniki, jeden okrĂŞt - peÂłna wspó³praca. No i to, co je wi¹¿e, ten pomost. U ludzi nazywa siĂŞ to miÂłoœÌ.
JeÂśli jednak, z jakiejkolwiek przyczyny, kadÂłuby juÂż nie mogÂłyby byĂŚ jednym okrĂŞtem to dobrze by byÂło, aby mogÂły siĂŞ bez strat wÂłasnych podzieliĂŚ znowu na dwa niezaleÂżne okrĂŞty.
Niestety czĂŞsto jest tak, Âże w wyniku walki o jak najwiĂŞkszÂą czêœÌ okrĂŞtu jeden, albo nawet oba ulegajÂą zatoniĂŞciu. Moim zdaniem przyczynÂą jest program strachu, ale nie wyciÂągaÂłbym takich wnioskĂłw, Âże strach zostaje przywleczony wraz z instytucjÂą ma³¿eĂąskÂą. On juÂż byÂł tam przedtem. Jego siÂła siĂŞ wzmacnia z czasem, jest tak obezwÂładniajÂąca, Âże po latach,  ze strachu przed rozpadem pozorĂłw i konsekwencjami zerwania istniejÂących wiĂŞzĂłw, juÂż nawet nie chce siĂŞ ludziom myÂśleĂŚ o rozwodach i ukÂład pozostaje. Ile z tej "ponad poÂłowy ma³¿eĂąstw wytrzymujÂącej prĂłbĂŞ czasu i innych czynnikĂłw " jest takich wysysajÂących energiĂŞ , chorych ukÂładĂłw ? Tego nie wie nikt. Dane statystyczne o tym nie mĂłwiÂą. Wtedy Âłatwo zaÂłoÂżyĂŚ, Âże sÂą to same szczĂŞÂśliwe pary. Oby tak byÂło.

[arteq]

Ja teÂż "zaklepaÂłem" sobie swojÂą starÂą z wielkÂą przyjemnoÂściÂą
A jaki byÂłem dumny, jaki szczĂŞÂśliwy ze Âświstka pozwalajÂącego mi korzystaĂŚ z praw, do dzisiaj mnie to szczĂŞÂście rozpiera i zastanawiam siĂŞ co bym zrobiÂł nie majÂąc takiego zaÂświadczenia?

Nikogo sobie nie zaklepywaÂłem to raz, dwa - nigdy nie przyszÂło by mi do gÂłowy aby o Âżonie powiedzieĂŚ: moja stara [cudzysÂłowu nie uÂżyÂłeÂś] - jeÂżeli Ty traktujesz Âślub jakoÂś Âświstek i zaklepywanie "swojej starej" to Twoja ÂżaÂłosna sprawa. W kaÂżdym razie sobie nie ÂżyczĂŞ aby tak chamskie i cyniczne zachowanie jakie prezentujesz [nawet w formie ironii] w jakikolwiek sposĂłb [nawet w nawiÂązaniu do mojego postu] odnosiĂŚ do mnie i mojej Âżony. MyÂślĂŞ, Âże wyraziÂłem siĂŞ wystarczajÂąco jasno. Tak uduchowiona i bÂłyskotliwa osoba za jakÂą siĂŞ uwaÂżasz z pewnoÂściÂą to zaÂłapie...

[Thotal]

Mój cynizm jest niczym w porównaniu z Twoim oszukiwaniem samego siebie. Pozory jakie próbujesz nam wszystkim wcisn¹Ì s¹ jednym wielkim k³amstwem. Ego ka¿e Ci mówiÌ MOJA ¿ona, a ona nigdy nie bêdzie Twoja, ani nikogo innego, mo¿esz przywi¹zaÌ j¹ do kaloryfera, pozbawiÌ butów by nie wychodzi³a z cha³upy, ale i tak nie mo¿esz jej mieÌ. To bardzo ³adnie, ¿e kochasz swoj¹ ¿onê, moja stara i ja, te¿ siê kochamy, mamy oboje du¿e poczucie humoru, a œwistki (choÌ mamy) nigdy siê do niczego nie przyda³y.
Strach, ktĂłry wyÂłazi Ci poprzez agresjĂŞ, nie sÂłuÂży uczuciom, moÂże sÂłuÂżyĂŚ tylko do tworzenia niewoli swoim najbliÂższym.


Pozdrawiam - Thotal

[janneth]

StokroĂŚ bardziej wolaÂłabym, by mĂłj mĂŞÂżczyzna mĂłwiÂł o mnie "moja Âżona" niÂż "moja stara".
Thotal, oprĂłcz tego, Âże posÂługujesz siĂŞ innym rzeczownikiem, rĂłwnieÂż piszesz o niej jako o SWOJEJ starej.
Hipokryzja... Przykro patrzeĂŚ, gdy czÂłowiek kiedyÂś spokojny i nie szukajÂący zaczepek, dzisiaj chwyta w dÂłonie szablĂŞ, ktĂłrÂą nigdy posÂługiwaĂŚ siĂŞ nie chciaÂł i nie umiaÂł, by pokazaĂŚ gorszÂą stronĂŞ siebie. JeÂśli chciaÂłeÂś komukolwiek zaimponowaĂŚ, to wiedz, Âże to co robisz jest tak do Ciebie niepodobne, Âże wyglÂąda niczym bÂłazenada.
Jak nastolatek, ktĂłry papierosa w usta bierze przy kolegach, a pierwsze dymem zaciÂągniĂŞcie kaszlem przepÂłaca.

[kot]

Ja myÂślĂŞ,ze okreÂślenie "moja stara" w przypadku Thotala bardziej humorystyczne miaÂło byĂŚ niÂż

obraÂźliwe i nie sÂądzĂŞ,aby jego Âżona czytajÂąc ten post by siĂŞ pogniewaÂła.

Raczej uÂśmiechnĂŞÂłaby siĂŞ i Âżartobliwego kuksaĂąca by mu sprzedaÂła pod Âżeberko.

MyslĂŞ,Âże w tym przypadku tak wÂłaÂśnie jest,wiĂŞc nie oceniaÂłbym tego okreÂślenia tak negatywnie.

[Thotal]

Ludzie ktĂłrzy caÂłe swoje Âżycie szukajÂą w drugim czÂłowieku zÂła nie potrafiÂą siĂŞ uÂśmiechaĂŚ i na Âżartach teÂż siĂŞ nie znajÂą. Arteq jest mistrzem w gnĂŞbieniu forumowiczĂłw, wcale bym siĂŞ nie zdziwiÂł gdyby podobny terror psychiczny stosowaÂł wobec swojej rodziny, to smutne, ale to czÂłowiek oszukujÂący samego siebie, wierzÂący, Âże tylko on ma racjĂŞ. Przez caÂły czas funkcjonowania tego forum przeÂśladuje innych, jest moim skromnym zdaniem "czarnÂą owcÂą" tego Âśrodowiska. SÂą teÂż inni drĂŞczyciele, ale on jest najwytrwalszy.


Pozdrawiam - Thotal

[koliberek33]

East napisaÂł:

Czyli wszystko tak na prawdĂŞ zaleÂży od tego, czy ma³¿eĂąstwo jako instytucja i "zaklepanie sobie"  rezonuje z czÂłowiekiem i jego wyobraÂżeniami o Âświecie, czy nie.  I tak Âżyjemy doÂświadczajÂąc, konfrontujÂąc swĂłj rezonans z rzeczywistoÂściÂą i upÂływajÂącym czasem  - kaÂżdego dnia. Nikt nie jest w stanie powiedzieĂŚ co siĂŞ wydarzy i chyba nawet nie ma potrzeby o tym myÂśleĂŚ.
Po prostu pÂłyniemy. Inni pÂłynÂą obok nas.

Nie wiem dlaczego, ale w ustach cz³owieka, który pisa³ o mocy oddzia³ywania myœli, energii, (podpieraj¹c siê naukowymi wywodami tak¿e), a tym samym o kreacji, powy¿szy tekst tr¹ci hipokryzj¹. A jeœli nie, to mo¿e to dowodziÌ jak tragedia osobistego niepowodzenia mo¿e zak³óciÌ widzenie tego, o czym siê wczeœniej z takim przekonaniem traktowa³o.
MiaÂłem zmilczeĂŚ i nie byĂŚ taki obcesowy, ale zbyt CiĂŞ lubiĂŞ i szanujĂŞ East, bym tak postapiÂł.

Napisa³eœ: nikt nie jest w stanie wiedzieÌ, co siê wydarzy. A cz³owiek œwiadomy powinien wiedzieÌ, co chce, by siê wydarzy³o. I zmierzaÌ w takim kierunku. Piêknie napisa³eœ o wspó³pracy...Dotyczy to obojga, a wiêc i wczeœniejszych wyborów. Bo "mi³oœÌ" chyba sama w sobie to a¿ taka œlepa nie jest.

MyÂślĂŞ teÂż, Âże nie strach jest zasadniczym czynnikiem, ale ochrona ÂżywotnoÂści rodziny, a  wiĂŞc i caÂłych spoÂłeczeĂąstw potem.

Kobieta, jako stra¿niczka ogniska domowego instyktownie wie, jak chroniÌ potomstwo. Mê¿czyzna z natury jest bardziej egoistyczny, a wiêc i w jego mniemaniu wolny. Takie ma przynajmniej ¿yczenie. Dlatego nierzadko boi siê deklaracji ma³¿eùskich. A jeœli siê, nie do koùca przekonany, w nim znajdzie, to i tak dominowaÌ bêdzie roszczeniowa postawa i wszelkie mo¿liwe zachowania ucieczkowe, ( np. ucieczka w komputer, mecz, filozofiê i inne atrakcyjne pogl¹dy, ezoterykê, politykê, muzykê, kolegów, w najgorszym przypadku u¿ywki, mog¹ byÌ te¿ niewinne z pozoru pasje, hobby, karty, turystykê, nawet seks z w³asn¹ partnerk¹, co te¿ i ona niechybnie odczuje etc...)jakie tylko potrafi wymanipulowaÌ.

W "wolnym" zaÂś zwiÂązku ma za to ÂświadomoœÌ, Âże jak coÂś nie wyjdzie, to pĂłjdzie do tej nastepnej, za³ó¿my, Âże  w jego mniemaniu, mniej wymagajÂącej. I jeÂśli zostanÂą w zwiÂązku dzieci, bĂŞdÂą okaleczone, bo tatuÂś swojÂą energiĂŞ, pieniÂądze dzieliÂł bĂŞdzie z innÂą, bÂądÂź innymi. A Âżadna  normalna matka, nie zechce pozwoliĂŚ na takie maÂłe "morderstwa" I zaczyna siĂŞ niewygodna szarpanina, bĂłl, i znowu ucieczkowa huÂśtawka etc... I jeÂśli PaĂąstwo myÂślÂą, Âże w tzw. wolnych zwiÂązkach "samiczki" i ich partnerzy zachowujÂą siĂŞ zdecydowanie inaczej, to iluzja. Wystarczy dobrze poobserwowaĂŚ. MoÂże partnerzy tylko lepiej "grajÂą', o czym juÂż pisaÂłem.

Zwi¹zek prawdziwie wolny by³by wtedy, gdyby oboje partnerzy byli nieustannie kreatywni, do koùca odpowiedzialni, nawet z mo¿liwoœci¹ uprawiania seksu z innymi partnerami, ale musia³o by to tworzyÌ zwart¹ energetycznie grupê, czyli bardzo œwiadom¹, a wiêc istotnie opart¹ na wspó³pracy, gdzie dzieci s¹ wspólne i wychowuj¹ je wszyscy cz³onkowie z nie mniejsz¹ pieczo³owitoœci¹. W przeciwnym razie, dochodzi do okaleczania najbli¿szych. I dotyczy to obydwu form budowanych zwi¹zków. W takim odniesieniu jest niczym innym jak hipokryzj¹ i rozpaczliw¹ prób¹ szukania jak najlepszych rozwi¹zaù.

Wiem, daleko "pojechaÂłem", ale prĂłbujĂŞ unaoczniĂŚ, tylko to, co obserwujĂŞ.

koliberek odwaÂżny

[arteq]

Thotal, zapewne doskonale wiesz o co chodzi, ale spokojnie wyt³umaczê. Mówi¹c "moja" nie ma na myœli aktu w³asnoœci na ¿onê lecz okreœlam z kim ja/ona wziê³a œlub. Nigdy nie pomyœla³bym o cz³owieku w kategoriach w³aœnoœci. ³apiesz ró¿nicê pomiêdzy w³¹snosÌi¹ a przynale¿noœcia? Mówi¹c bez przymiotnika "¿ona" nie by³oby wiadomo o której/czyjej ¿onie mówiê o ile nie wynika³oby to z kontekstu. Nie uwierzê równie¿, ¿e sam nigdy nie u¿y³eœ przymiotnika "moja" w stosunku do wypowiedzi o Twojej ¿onie. Mi zarzucasz u¿ywanie "moja" a sam 2 zdania dalej to robisz. Sam ju¿ naprawdê nie wiesz czego siê przyczepiÌ.

Mo¿esz sobie myœleÌ o mnie jak Ci siê ¿ywnie podoba, Twoja opini¹ bêdzie wy³¹cznie opini¹ która jest ró¿na od rzeczywistoœci. Je¿eli uwa¿asz, ¿e gnêbiê forumowiczów to proszê bardzo - podaj przyk³ady adminowi i po sprawie. Obawiam siê, ¿e jako gnêbienie postrzegasz moje dyskusje w któych wytykam istniej¹ce moim zdaniem sprzecznoœci w wypowiedziach innych. Swoje "os¹dy" zawsze staram siê popieraÌ argumentami - je¿eli uwa¿a ktoœ ¿e s¹ chybione - to niech wska¿e merytorycznie gdzie, zastanowimy siê nad tym wspólnie. Same epitety nic nie wnosz¹ i œwiadcz¹ owszem o sprzeciwie ale bezsilnym/nieuzasadnionym. Tak, u¿ywam czêsto dobitnych s³ów, bo uwa¿am, ¿e nale¿y nazywaÌ rzeczy po imieniu, szczególnie te negatywne. Nie obra¿am siê o takie s³owa w stosunku do mnie. A swoje zdanie potrafiê/a przynajmniej zawsze starm siê rzeczowo broniÌ. Dlatego tak Ciê/Was z³oszczê? Bo odzieram Was z pozorów które z takim mozo³em budujecie dooko³a siebie? A mo¿e niewygodne jest dla Was gdy mówiê: Ok, teraz sprawdzam. Wtedy zaraz zaczybnaja sie uniki i zarzuty o naruszanie prywatnoœci. Mój œwiat, nawet ten duchowy jest konkretny, dobre to dobre, z³e to z³e, oszustwa to oszustwa i tyle. Nie bojê siê broniÌ swoich pogladów i idea³ów bo wielokrotnie przekona³em siê o ich s³usznoœci i pozytywnym wydŸwiêku. Broùcie i Wy swoich - ale uczciwie.

Tak samo w tym topicu - ma³¿eùstwo/œlub sprowadzacie do poziomu papierka i bezcelowych obietnic. Próbujesz je odrzeÌ z duchowoœci i sprowadziÌ do tranzakcji kupna, ¿a³oœnie czepiaj¹c siê okreœlenia "moja". Wyrazi³em swoj¹ opiniê - gdybym mieszka³ z osob¹ któr¹ kocham, matk¹ moich dzieci bez ma³¿eùstwa to po prostu bym by³ nieuczciwy, nieodpowiedzialny, wykorzystywa³ j¹ i ok³amywa³ za ka¿dym razem gdybym powiedzia³ s³owo "kocham". Zarzucasz mi pozory - jakie znowu pozory? To o czym mówiê, do czego namawiam sam stosujê, zaczynam od siebie. Do tego zarzucasz, ¿e s¹ ka³mliwe? Jakim prawem twierdzisz, ¿e to co mówiê jest k³amstwem, skoro postêpujê tak od ponad 10 lat ma³¿eùstwa i nikt poza Tob¹ nie zarzuci³ mi, ¿e ¿yjê k³amliwie. Ani ¿ona [a ona chyba wie najlepiej], ani dzieci, ani rodzice ani znajomi. Sugerujesz terror u mnie w domu? Na jakiej podstawie? Zapewniam, ¿e nie ma terroru u mnie w domu i jesteœmy szczêœliwi - zapewniaj¹ mnie o tym uœmiechy na twarzach rodziny, radoœÌ z jak¹ witamy siê nawet po kilku/kilkunastogodzinnych roz³¹kach. Jesteœmy spokojni bo wiemy, ¿e mo¿emy na siebie liczyÌ, a co obiecam to dotrzymujê i jestem wiernym swoim pogl¹dom. Myœlê, ¿e nieco wyjaœni³em.

DziĂŞkujĂŞ.

[Silver]

 TrzymajÂąc siĂŞ tytuÂłu niniejszego wÂątku, nie mogĂŞ stwierdziĂŚ, Âże miÂłoœÌ ma wiele wspĂłlnego z ma³¿eĂąstwem.
MyÂślĂŞ, Âże wiele ma wspĂłlnego , ale z partnerstwem.
Ale to teÂż moÂże stanowiĂŚ pewne wyobraÂżenia, pewnÂą powierzchniĂŞ rzeczy.
Dlaczego ?
PoniewaÂż tym wszystkim co siĂŞ dzieje steruje przecieÂż wielki, przeogromny proces Âżycia.
PoniewaÂż twiÂą w Nas zdyskryminowane i odrzucone czĂŞÂści nas samych, ktĂłre nie mogÂą pozostaĂŚ w zamkniĂŞciu na zawsze nasze pole energetyczne przyciÂąga do naszego Âżycia okreÂślonych ludzi i sytuacje. Zadaniem tego wszystkiego, tego procesu jest pomĂłc nam odzyskaĂŚ rĂłwnowagĂŞ i ule­czyĂŚ siĂŞ. Osoby takie jak ( m¹¿ i Âżona ) oÂżywiajÂą naszÂą prze­szÂłoœÌ, a My  uÂświadamiajÂąc jÂą sobie, rozpoczynamy na­turalny proces uzdrawiania. 
A wiĂŞc ludzie (tym bardziej m¹¿, czy Âżona) zjawiajÂą siĂŞ w naszym Âżyciu po to, aby nas uzdrowiĂŚ i pchn¹Ì ku wolnoÂści. Nieste­ty, ale nazbyt czĂŞsto nie zdajemy sobie z tego sprawy , Âże chodzi tu o proces uwalniania od  trudnych emocjonalnych przeÂżyĂŚ, ktĂłre g³êboko tkwiÂą w pokÂładach naszej pamiĂŞci.
Dlatego ma³¿eĂąstwo, to nie tylko ma³¿eĂąstwo (jakiÂś tam zalegalizowany sobie zwiÂązek).Czyli koniec koĂącem nie chodzi tu nawet o ma³¿eĂąstwo, lecz chodzi  tu o proces. Proces , ktĂłrego  nazwaÂł bym procesem uzdrawiania dusz.

[koliberek33]

.... Âże teÂż zabrakÂło mi tego jednego mÂądrego sÂłowa: proces. MoÂżna teÂż powiedzieĂŚ, Âże:
to nie forma nas ogranicza, tylko my formĂŞ.


koliberek

[east]

East napisaÂł:
Czyli wszystko tak na prawdĂŞ zaleÂży od tego, czy ma³¿eĂąstwo jako instytucja i "zaklepanie sobie"  rezonuje z czÂłowiekiem i jego wyobraÂżeniami o Âświecie, czy nie.  I tak Âżyjemy doÂświadczajÂąc, konfrontujÂąc swĂłj rezonans z rzeczywistoÂściÂą i upÂływajÂącym czasem  - kaÂżdego dnia. Nikt nie jest w stanie powiedzieĂŚ co siĂŞ wydarzy i chyba nawet nie ma potrzeby o tym myÂśleĂŚ.
Po prostu pÂłyniemy. Inni pÂłynÂą obok nas.

Nie wiem dlaczego, ale w ustach czÂłowieka, ktĂłry pisaÂł o mocy oddziaÂływania myÂśli, energii, (podpierajÂąc siĂŞ naukowymi wywodami takÂże), a tym samym o kreacji, powyÂższy tekst trÂąci hipokryzjÂą.

Gdybym w cytowanym przez Ciebie tekœcie nie u¿y³ s³owa "ma³¿eùstwo", lecz na przyk³ad "zjawisko" w odniesieniu do jakiejœ innej sfery ¿ycia to czy nazwa³byœ mnie hipokryt¹ ?
ByÌ mo¿e moje zdanie o ma³¿eùstwie dotknê³o Ciê , gdy¿ stoi w sprzecznoœci z Twoimi wyobra¿eniami o nim i st¹d taka uwaga. Dla mnie jest to instytucja. Z punktu widzenia Paùstwa to stworzenie efektywnie kontrolowanej , zarejestrowanej komórki spo³ecznej, czyli tak na prawdê bateryjki zasilaj¹cej System. Ma³¿eùstwo sakralne jest konsekrowane jako rytua³ przez Koœcio³y ró¿nych wyznaù, które uzurpuj¹ sobie prawo do nadawania wa¿noœci lub uniewa¿niania tej umowy. Natomiast ludzie po prostu wyznaj¹ sobie mi³oœÌ i podejmuj¹ wobec siebie wzajemnie zobowi¹zania. To jest œwiadome Partnerstwo. Jeœli potrzebuj¹ je og³osiÌ œwiatu w tym, czy innym obrz¹dku, lub gdy chc¹ mu nadaÌ rangê prawn¹, to nie widzê w tym nic z³ego, ale powinno siê równie¿ uwa¿aÌ na to, co usi³uje siê podpi¹Ì pod œwiêty zwi¹zek miêdzy ludŸmi. Maj¹ tak¹ potrzebê, bo z tym rezonuje ich wnêtrze. Tylko tyle i a¿ tyle. Takie mam na ten temat zdanie.
Ciekawi mnie gdzie tu dostrzegasz hipokryzjĂŞ ? W bliskich relacjach  miĂŞdzyludzkich nie moÂżna traktowaĂŚ drugiej osoby jak wÂłasnego folwarku, albo stronĂŞ kontraktu.

Napisa³eœ: nikt nie jest w stanie wiedzieÌ, co siê wydarzy. A cz³owiek œwiadomy powinien wiedzieÌ, co chce, by siê wydarzy³o. I zmierzaÌ w takim kierunku. Piêknie napisa³eœ o wspó³pracy...Dotyczy to obojga, a wiêc i wczeœniejszych wyborów.

Ka¿dy œwiadomy ma swój obraz œwiata, który stara siê dostrzegaÌ wokó³ siebie, budowaÌ swoj¹ rzeczywistoœÌ. Niemniej jednak w tym akcie kreacji znajduj¹ siê potrzeby innych ludzi, które równie¿ ewoluuj¹, zmieniaj¹ siê. Z szacunku i wielkiej mi³oœci do drugiej osoby, uwa¿am , nie powinno siê wp³ywaÌ na ni¹ i kreowaÌ jej œwiata pod³ug w³asnych wyobra¿eù. Moja wolnoœÌ koùczy siê tam, gdzie zaczyna siê wolnoœÌ drugiej osoby. Na pograniczu tych wolnoœci wszystko zdarzyÌ siê mo¿e i dlatego niczego nie powinno siê przewidywaÌ. Jest to oczywiœcie mój wniosek z pora¿ki w zwi¹zku w którym by³em. Teraz nawet nie odczytujê tego jak pora¿kê. To jest ci¹g³a ewolucja mojej i tej drugiej osoby.

A jeœli nie, to mo¿e to dowodziÌ jak tragedia osobistego niepowodzenia mo¿e zak³óciÌ widzenie tego, o czym siê wczeœniej z takim przekonaniem traktowa³o.

Zak³óciÌ ? Czy uzupe³niÌ ?
Móg³byœ rozwin¹Ì dla mnie tê myœl? Chyba czegoœ nie rozumiem, mo¿liwe, ¿e czegoœ tu nie dostrzegam, a bardzo bym chcia³.

MyÂślĂŞ teÂż, Âże nie strach jest zasadniczym czynnikiem, ale ochrona ÂżywotnoÂści rodziny, a  wiĂŞc i caÂłych spoÂłeczeĂąstw potem.

JeÂśli ochrona to przed czym ? Czego siĂŞ obawiaĂŚ ,aby trzeba byÂło to chroniĂŚ ?

Jeœli ochrona ma dotyczyÌ spo³eczeùstw opartych na rodzinie, to w takim razie - jak rozumiesz rodzinê ? Jakie granice ma rodzina i co jej z zewn¹trz zagra¿a ? Czy brak instytucji ma³¿eùstwa w zwi¹zku to brak rodziny ?

ZwrĂłciÂłem siĂŞ do Koliberka, ale tak na prawdĂŞ to zwracam siĂŞ do wszystkich. Z gĂłry dziĂŞki za odpowiedzi.

[koliberek33]

Oj, EaÂście, aÂż tak jednoznacznie to siĂŞ nie wypowiadam na TwĂłj temat.... MoÂże coÂś mi trÂąci, a moÂże to zupeÂłnie inna przyczyna...Raczej skÂłaniam siĂŞ ku tej drugiej. Koliberek zawsze lubiÂł trochĂŞ prowokowaĂŚ. ToÂż pamiĂŞtasz jego stare dzieje. I takÂże dla przemyÂślenia ogĂłlnego, czepia siĂŞ jakiegoÂś tam egzemplum!!!

I najwaÂżniejsze: Twoje zdanie o ma³¿eĂąstwie w ogĂłle mnie nie dotknĂŞÂło. CzujĂŞ siĂŞ w nim wystarczajÂąco szczĂŞÂśliwie. Najpierw to byÂł wolny zwiÂązek.  PojawiÂło siĂŞ potomstwo, to i zalegalizowaliÂśmy. I jednako cieszymy siĂŞ sobÂą w obydwu formacjach  ÂŻadnej zmiany nie ma. Takie same problemy byÂły wtedy, jak i teraz.  Ale i takie same radoÂści, wspĂłlne odkrycia, przeÂżywania i mnoÂżyĂŚ by moÂżna wiele, wiele innych doÂświadczeĂą. ÂŻadna z formacji nie miaÂła jakiegoÂś specyficznego wpÂływu na nasze uczucia i wzajemnÂą potrzebĂŞ odpowiedzialnej wspó³pracy i rozwoju.

Pewne sprawy prawne sÂą  uregulowane i w tym lepiej czujÂą siĂŞ takÂże i dzieci. Nie tracimy energii na zbĂŞdne uwarunkowania. Jest tyle przestrzeni razem i osobno do odkrycia. NajwaÂżniejsze, Âże oboje mamy ÂświadomoœÌ, Âże problemy idÂą z ego, z folgowania sobie, jak piĂŞknie okreÂśliÂł to Don Juan ( u Castanedy): i Âże nie moÂże to byĂŚ decydentem, jak ma wyglÂądaĂŚ nasza relacja. Zdajemy sobie sprawĂŞ, Âże jest to nieustajÂący proces i nie on ma nami zawÂładn¹Ì, ale to my mamy mieĂŚ coraz wiĂŞkszy wpÂływ na jego oblicze. Jest to "mont everest", ale kto nie lubi pokonywaĂŚ szczytĂłw? A jakie sÂą potem widoki i wci¹¿ nieustajÂące radoÂści, Âże daÂło siĂŞ znowu radĂŞ. A tyle urwisk i przepaÂści wokó³. I nieraz noga byÂła tuÂż, tuÂż... I nieraz umĂŞczenie i niecierpliwoœÌ chciaÂłoby zdominowaĂŚ ten marsz, ale gdy siĂŞ ma cel, idzie wytrwaĂŚ. I tak siĂŞ to czÂłowiek wci¹¿ czuje zakochany i to coraz bardziej i g³êbiej, wraz z upÂływem lat. I ten starzejÂący partner jest coraz bardziej atrakcyjny, piĂŞkny takÂże i fizycznie. I oboje tak to postrzegamy.

I nie czujemy teÂż absolutnie, Âże zasilamy jakikolwiek system. Tak siĂŞ czuÂłeÂś w ma³¿eĂąstwie? JeÂśli jesteÂś wolny sam w sobie, to nie dopadnie CiĂŞ nikt. Statystyki sÂą potrzebne z innych wzglĂŞdĂłw takÂże. ÂŻeby dopomĂłc gÂłodujÂącym, chorym np. na gruÂźlicĂŞ i inne spoÂłeczne choroby, poszczegĂłlnym rodzinom, czy ich czÂłonkom etc.... Nie naleÂży wszystkiego demonizowaĂŚ, bo wszystko ma dwie strony medalu. ÂŁatwiej wtedy planowaĂŚ budÂżet i inne ustalenia, jeÂśli siĂŞ ma ÂświadomoœÌ jakie sÂą potrzeby i uwarunkowania spoÂłeczeĂąstwa. Natomiast bodaj we wszystkich kulturach podkreÂśla siĂŞ moment po³¹czenia  dwojga ludzi i  sankcjonuje w zaleÂżnoÂści od obyczaju i rytuaÂłu. Po³¹czenie siĂŞ dwojga w jedno, to kosmiczne sakrum radoÂści spotkania, to ewangelia, ktĂłrej nie sposĂłb nie ogÂłosiĂŚ Âświatu. A jeÂżeli wchodzÂą kalkulacje, to jakoÂś trudniej siĂŞ tym dzieliĂŚ A czasem po prostu ludzie po prostu sÂą ze sobÂą i tyle, bo tak jakoÂś siĂŞ zdarzyÂło. Jednak czas i ich decyzje poka¿¹, w jakim to ostatecznie pĂłjdzie kierunku.

[east]

Witaj koliberku .
Jak zwykle piĂŞknie dziĂŞkujĂŞ za odpowiedÂź.
Piszesz o zwiÂązku dwojga ludzi

" Jest to "mont everest", ale kto nie lubi pokonywaÌ szczytów? A jakie s¹ potem widoki i wci¹¿ nieustaj¹ce radoœci, ¿e da³o siê znowu radê. A tyle urwisk i przepaœci wokó³. I nieraz noga by³a tu¿ tu¿.."

A mnie siĂŞ w zwiÂązku z tym przypomina pewne przysÂłowie o zdobywaniu szczytĂłw  " wejœÌ , wlazÂłem, ale jak zejœÌ ?" 
I co wtedy, gdy ju¿ wszystkie szczyty zdobêdziesz ? PozostaÌ tam na górze niewzruszonym ? Po co z³aziÌ ? A mo¿e wa¿ne jest samo w³a¿enie i ró¿ne podejœcia na t¹ sam¹ górê ?
Jasne, ze moÂżna i tak, ale w mojej sytuacji to juÂż nie jest moja gĂłra. Nigdy niÂą nie byÂła. Nie poznaÂłbym jej nawet za tysiĂŞcznym wejÂściem. ChociaÂż z drugiej strony .... Veni, Vidi, Vici chociaÂż w jakimÂś aspekcie.
Dzisiaj czujĂŞ siĂŞ raczej jak mnich tybetaĂąski ÂżyjÂący w cieniu swojej ÂświĂŞtej gĂłry. Dobrze jest wiedzieĂŚ, Âże ona wci¹¿ tam jest, gdy rano otworzĂŞ oczy, ale nie muszĂŞ juÂż na niÂą wÂłaziĂŚ 

Pozdrawiam
"skojarzeniowy" East

[koliberek33]

A ja wierzĂŞ, Âże przy Twojej ÂświadomoÂści, jeszcze wszystko uda Ci siĂŞ naprawiĂŚ.
Nie mogĂŞ od razu Ci odpisaĂŚ na wszystko, bo jeÂśli chcĂŞ wystukaĂŚ dÂłuÂższy tekst, to klawiatura wariuje i nie pozwala pisaĂŚ wiĂŞcej. KiedyÂś moÂżna byÂło w tej ramce pisaĂŚ do woli, a teraz totalny bunt i czÂłowiek siĂŞ, a raczej koliberek mĂŞczy. Czy TY teÂż tak masz? Dlatego, powyÂżej w miĂŞdzyczasie, coÂś dokleiÂłem.

Co zagraÂża rodzinie? WspomniaÂłem o tym, Âże jeÂżeli jedno z partnerĂłw, a najczĂŞÂściej ojciec, ktĂłry zabezpiecza byt rodziny ( co g³ównie, bÂądÂź zupeÂłnie, zaleÂży od kultury), jest np.  niedojrzaÂły do zwiÂązku i pozwala sobie na ró¿nego rodzaju "ucieczki" bÂądÂź zdradĂŞ nawet, to okrada partnerkĂŞ w tym przypadku i dzieci  z czasu,  zasobĂłw energetycznych, co siĂŞ przekÂłada teÂż na materiĂŞ i zabezpieczenie najbliÂższych.

Niedotykane dziecko umiera. Mniej dotykane, te¿ usycha emocjonalnie. A gdzie wspólne bycie, rozmowy, dzielone razem troski i radoœci. A poza tym œrodowisko zewnêtrzne, w jakim dzieci wzrastaj¹ nie jest obojêtne. A niby czasu buszu minê³y.... Dobrze wiesz, o czym mówiê. Zak³ócone emocjonalnie dziecko, to zak³ócone potem spo³eczeùstwo....Przeci¹¿ony i zrozpaczony partner te¿ nie ma dobrego wp³ywu na harmonijny rozwój latoroœli. Jest taka znakomita ksi¹¿ka, a w³aœciwie broszurka pt "Zdradzony przez ojca" Polecam ka¿demu do przeczytania. Ta ksi¹¿ka musi niejednego "zatrzymaÌ" I jeœli siê ma ju¿ dzieci, to nie mo¿na ¿yÌ w "mnisiej iluzji". Jest te¿ taki genialny film, zdaje siê z Robinem Wiliamsem, który przebiera siê za kobietê i najmuje siê do by³ej ¿ony i dzieci jako "gosposia". Znakomita rola, film i przes³anie. Zapewne, ktoœ mi tu podpowie ten s³ynny tytu³.

Piszesz takÂże:
Ka¿dy œwiadomy ma swój obraz œwiata, który stara siê dostrzegaÌ wokó³ siebie, budowaÌ swoj¹ rzeczywistoœÌ. Niemniej jednak w tym akcie kreacji znajduj¹ siê potrzeby innych ludzi, które równie¿ ewoluuj¹, zmieniaj¹ siê. Z szacunku i wielkiej mi³oœci do drugiej osoby, uwa¿am, nie powinno siê wp³ywaÌ na ni¹ i kreowaÌ jej œwiata pod³ug w³asnych wyobra¿eù. Moja wolnoœÌ koùczy siê tam, gdzie zaczyna siê wolnoœÌ drugiej osoby. Na pograniczu tych wolnoœci wszystko zdarzyÌ isê mo¿e i dlatego siê przewidywaÌ. Jest to oczywiœcie mój wniosek z pora¿ki w zwi¹zku w którym by³em. Teraz nawet nie odczytujê tego jak pora¿kê. To jest ci¹g³a ewolucja mojej i tej drugiej osoby.

Tu, jak siĂŞ domyÂślam,  zabrakÂło determinacji, bo jeÂśli caÂły czas pracujesz ze sobÂą, to umiesz coraz lepiej nawiÂązywaĂŚ dialog z drugÂą osobÂą. I Wasze potrzeby zaczynajÂą coraz bardziej siĂŞ "spotykaĂŚ ze sobÂą". Zaczynacie po prostu realizowaĂŚ harmoniĂŞ WszechÂświata. A wiĂŞc pomyÂłki sÂą coraz rzadsze... To wszystko, o czym powyÂżej, wykracza oczywiÂście poza intelekt i perorowanie, tu niejednokrtonie naleÂży z czuÂłoÂściÂą siĂŞ pochyliĂŚ nad drugim, a przede wszystkim nauczyĂŚ siĂŞ byĂŚ  z nim(niÂą), no i umieĂŚ sÂłuchaĂŚ.. Co jest, oczywiÂście, najtrudniejsze.


a koliberek wci¹¿ i wci¹¿ siê tego uczy. ..

Ps. w poprzedniej wypowiedzi ten "mont everest" jet celowo z maÂłej litery napisany, gdyÂż tym celem jest nieustajÂący rozwĂłj i droga. Ten z duÂżej litery koĂączyÂłby siĂŞ zaliczeniem szczytu i co wtedy? Na szczĂŞÂście w  przypadku Âświadomej relacji, takie pytania nam raczej nie gro¿¹.



Pozdrawiam zwykle ciepÂło i sÂłonecznie, a raczej kiĂŞÂżycowo.

[Thotal]

Przepraszam wszystkich, których urazi³em dosadnoœci¹ i nadmiernym zapa³em obna¿ania prawdy. Mój wewnêtrzny spokój zak³ócaj¹ czasem ludzie szukaj¹cy w innych mniej rozumu, logicznego myœlenia, to taka moja czarna strona osobowoœci. Ka¿dy j¹ ma, jedni zdaj¹ sobie sprawê, inni nie...

Wierzê Artkowi, ¿e kocha swoj¹ ¿onê, ¿e j¹ szanuje, bo gdyby tak nie by³o, nie byliby razem, chyba ¿e na si³ê. Prowokacje które czasami potrafiê stworzyÌ (ciemna strona ) s³u¿¹ tylko do odkrycia siê tych, którzy potrafi¹ z ca³¹ premedytacj¹ odkrywaÌ b³êdy innych i nie zdaj¹ sobie sprawy z tego co czyni¹.


Pozdrawiam - Thotal

[east]

Drogi Koliberku . Postaram Ci siĂŞ odpowiedzieĂŚ na to , o czym piszesz

Zak³ócone emocjonalnie dziecko, to zak³ócone potem spo³eczeùstwo....Przeci¹zony i zrozpaczony partner tez nie ma dobrego wp³ywu na harmonijny rozwój dziecka

Nie wiem dlaczego, ale ludzie uwa¿aj¹, ze ka¿de dziecko, którego rodzice nie mieszkaj¹ ze sob¹ razem , musi byÌ zak³ócone emocjonalnie, zaœ partnerzy MUSZ¥ byÌ przeci¹¿eni i zrozpaczeni. Oczywiœcie ten punkt widzenia bêdzie g³oszony przez pary pozostaj¹ce we wspólnym gospodarstwie domowym.
Nie zwraca siĂŞ przy  tym zupeÂłnie uwagi na pary, ktĂłre sÂą ma³¿eĂąstwem, ale nie tworzÂą rodziny tak na prawdĂŞ. Tych siĂŞ zwykle rozgrzesza bo .... sÂą ma³¿eĂąstwem. PrzykÂładowo - Âżona gospodyni domowa, a m¹¿ marynarz - wiecznie nieobecny w domu. To nie jest patologia, gdyÂż istnieje ma³¿eĂąstwo. Tak siĂŞ utarÂło, tak siĂŞ domniemywa z punktu widzenia "ma³¿eĂąskiego".
Jednak¿e dziecko tak nie myœli. Dla niego ma³¿eùstwo jest czymœ abstrakcyjnym. Najwa¿niejsza dla ka¿dego dziecka jest poczucie mi³oœci. Jeœli tylko dziecko czuje, ¿e jest kochane i akceptowane przez obojga rodziców , jeœli ma z nimi codziennie wiêŸ, to czuje siê bezpieczne, tak¿e emocjonalnie. Dla odmiany dziecko, które jest przedmiotem w codziennej walce rodziców razem zamieszkuj¹cych mo¿e nie czuÌ siê kochane i wtedy mo¿na mówiÌ o zak³óceniu emocjonalnym dziecka.
Piszê o tym ,aby wykazaÌ, ¿e ma³¿eùstwo nie jest ¿adn¹ tarcz¹ ochronn¹ dla dziecka. To rodzice oraz ich stosunek do dziecka s¹ jego tarcz¹.
 

Jest taka znakomita ksi¹¿ka wl¹œciwie broszurka pt "Zdradzony przez ojca" Polecam ka¿demu do przeczytania. Ta ksi¹¿ka musi niejednego "zatrzymaÌ" I jeœli siê ma ju¿ dzieci, to nie mo¿na ¿yÌ w mnisiej iluzji

Prawda ( moja) jest taka, Âże kaÂżdy Âżyje w klasztorze wÂłasnego ciaÂła, wÂłasnego umysÂłu i wÂłasnej duszy. Relacje z otoczeniem mogÂą byĂŚ roÂżne, oczywiÂście waÂżne jest, aby z rodzicami byÂły one jak najlepsze, ale bez rĂłwnowagi z wÂłasnÂą wewnĂŞtrznÂą trĂłjcÂą ( ciaÂło, umysÂł, dusza vel ÂświadomoœÌ ) nigdy te relacje nie bĂŞdÂą prawidÂłowe. KaÂżdy czÂłowiek zdobywa swoje doÂświadczenia , a dziecko to taki sam czÂłowiek jak Ty czy ja. Nie moÂżna powiedzieĂŚ "mam dziecko". Naturalnie wyraÂżamy siĂŞ w ten sposĂłb dla uproszczenia, ale zawsze trzeba pamiĂŞtaĂŚ Âże jest to ciÂągle zmieniajÂąca siĂŞ, interaktywna relacja w ktĂłrej obie strony powinny traktowaĂŚ siĂŞ z naleÂżytym szacunkiem i miÂłoÂściÂą. To jak samemu siĂŞ postrzega Âświat , na takim poziomie bĂŞdzie relacja z dzieckiem, ktĂłre rĂłwnieÂż jest podró¿nikiem przez Âżycie zamkniĂŞtym we wÂłasnym klasztorze czy nam siĂŞ to podoba czy nie - jest indywidualnoÂściÂą coraz bardziej oddzielonÂą od rodzicĂłw.  Kwestie formalne , czyli wzajemne relacje miĂŞdzy rodzicami , o ile nie sÂą patologiczne, to sprawa drugorzĂŞdna, uwaÂżam, w kontakcie z dzieckiem.
Utrzymywanie na si³ê iluzji rodziny to budowanie u dziecka fa³szywego obrazu tej¿e rodziny. Prawdziwy obraz przynajmniej oszczêdza rozczarowaù.
Niestety w spoÂłeczeĂąstwie dominuje stereotyp "rozbitej rodziny", czyli koniecznie nieszczĂŞÂśliwej rodziny i cierpiÂących z tego powodu dzieci. Ze swojego doÂświadczenia oÂświadczam tu i teraz, Âże jest to kolejny mit , kolejny program wgrany w ludzki umysÂł.
Konsekwencje tego programu s¹ bardzo g³êbokie.
PrzykÂładowo takie :
Rodzina to mama, tata, dzieci, dalej bracia, siostry , dziadkowie, wujkowie, ciocie, kuzynostwo  itd .. ale z kaÂżdym dalszym "okrĂŞgiem"  siÂła tych wiĂŞzi stopniowo maleje, aÂż w koĂącu pojawia siĂŞ ... obcy. Obca rodzina. Inny narĂłd, inna rasa.
Nawet wewnÂątrz rodziny kaÂżdy jej czÂłonek peÂłni innÂą rolĂŞ . Chodzi mi o to, Âże rzadko myÂślimy o jednoÂści jako podstawowej cesze ludzkiej . Rzadko myÂślimy kategoriami:  jedna rasa, jeden organizm , ja to inny TY. Raczej na kaÂżdym poziomie dominuje pielĂŞgnacja istnienia barier niÂż dostrzeganie tej samej natury kaÂżdej komĂłrki.
A jeÂśli tak , to zawsze "moja sytuacja" bĂŞdzie "lepsza" niÂż twoja.

[koliberek33]

Twoje argumenty, poczÂąwszy juÂż od pierwszych linijek, to sÂą oczywiste oczywistoÂści, Âże nawet ich nie umieÂściÂłem....ObawiaÂłem siĂŞ, Âże mi to wytkniesz, liczyÂłem jednak, Âże to chyba  jednoznaczne. Mam wraÂżenie, Âże to trochĂŞ takie wojownicze i nie na miejscu odwracanie "kota ogonem". Nikt nie pisze, Âże ma³¿eĂąstwo jest tarczÂą obronnÂą. Ale twierdzĂŞ stanowczo, Âże nie jest teÂż specjalnie wiĂŞkszym zagroÂżeniem, jeÂśli nie mniejszym, dlatego, Âże jest wÂłaÂśnie ma³¿eĂąstwem.

Z tej strony na to wszystko patrzê. Po prostu nie demonizujê ¿adnej z form, ale wykraczam poza obie... Zatem w obydwu mogê siê spokojnie znaleŸÌ, a na dowód opowiedzia³em o swoim doœwiadczeniu. I obecnie wiem, w którym zmierzam kierunku. I bêdê siê stara³ wci¹¿...

East, tak piĂŞknie piszesz i masz tu "na papierze" racjĂŞ, a jednak  przebija z tego wszystkiego wielka iluzja i oszukiwanie siĂŞ. ProszĂŞ, wybacz moje czepialstwo, ale tak to odbieram i czujĂŞ. Nie bĂŞdĂŞ zatem rozdzielaÂł wÂłosa na czworo, bo temat stanie siĂŞ jak wÂłoski makaron, a mnie siĂŞ  w tej chwili zachciaÂło chleba naszego powszedniego.

MoÂże teÂż i póŸna pora nie usposabia mnie do kontynuacji tematu i powrĂłcĂŞ jutro, nie wiem. A moÂże porozmawiamy po lekturze, w ktĂłrej nie mĂłwi siĂŞ  o ma³¿eĂąstwie, tylko o dzieciach, ktĂłrym z ró¿nych przyczyn brakuje rodzica, w mniejszym, bÂądÂź wiĂŞkszym stopniu, no i oczywiÂście po obejrzeniu filmu.

Wiesz, rzadko myœlimy o jednoœci, bo jednoœÌ zaczyna siê od tych dwojga w³aœnie. I fajnie jak dziecko, to najpierw zobaczy, ale jeœli rodzice tego nie wiedz¹, to jak dziecko mo¿e kojarzyÌ jakiegoœ "murzyna" z nim samym,.....Gdzieœ trzeba tê jednoœÌ najpierw zacz¹Ì....

W kaÂżdym razie  TY i Twoja rodzina macie ode mnie zawsze jak najlepsze Âżyczenia.

koliberek.

[Thotal]

Ksi¹¿kê "Zdradzony przez ojca" powinien ka¿dy przeczytaÌ.
Zgadzam siê z east'em, w wielu przekazanych myœlach, ma³¿eùstwo mo¿e zaspokoiÌ wszystkie prawno-formalne skutki funkcjonowania ca³ej rodziny, ale gdybyœmy wyjêli jeden klocek, który dominuje w postawie funkcjonowania rodziny, zauwa¿ymy, ¿e moglibyœmy budowê zacz¹Ì od nowa. Tym klockiem do budowy naszego domu jest system finansowy, zwyk³y ordynarny pieni¹dz, wciœniêty nam w rêce dla naszej zguby. Podobno nie œmierdzi (by³em w miejscu gdzie powsta³ ten pogl¹d - zwyk³y mieszczaùski kibel, za czasów rzymskich), ale to co dzieje siê z ca³¹ cywilizacj¹ w zwi¹zku z jego si³¹ jest w³aœnie tym, co sprowadza ca³¹ ludzkoœÌ do roli sprzedajnej dziewki. Kobiety sprzedaj¹ siê na rogach, ale tak¿e w ma³¿eùskim ³o¿u, mê¿czyŸni zaprzedaj¹ swoje dusze za mo¿liwoœÌ kupienia kobiety. Jedna wielka prostytucja, usankcjonowana przez dominuj¹ce religie i urzêdy paùstwowe.
(wiem, Âże to mocne sÂłowa, ale czujĂŞ Âże moÂżna ÂżyĂŚ inaczej)


Pozdrawiam - Thotal

[koliberek33]

Nie ma sprzedajnoÂści, gdzie Âżyje siĂŞ zgodnie z potrzebami, a nie z chciejstwem i ponad miarĂŞ. A za to oboje sÂą jednako odpowiedzialni. I ma siĂŞ to..., albo ma siĂŞ to nijak... do obydwu form jednoczeÂśnie...