|
Dry007
Go¶æ
|
 |
« Odpowiedz #125 : Pa¼dziernik 01, 2009, 19:07:18 » |
|
W¶ród pustki przestworzy nieskoñczonej rozumem Materii martwa tkank± ¶wiaty stworzy³a. Dla jednych wod± dom sta³ siê ostoj±, Dla innych przestworza schronieniem siê sta³y. A Ty, gdzie dom twój cz³owiecze  Szukasz go wszêdzie, tak jest, nie przeczê. |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
koliberek33
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #126 : Pa¼dziernik 22, 2009, 22:35:47 » |
|
a u nas jesieñ...
a u nas jesieñ wiatrem podszyta
trzaskaj± serca i drzewa pospolite
ga³êzie nie maj± czasu na po¿egnanie
i nie mniej przera¿one, ich ludzkie ofiary
ba³awany fal i postrzêpione bryzgi
na drewnianym pode¶cie oznajmuj±
skrzypienie koñca starej epoki
a chmury z wysoko¶ci - tym razem
nie patrz± na miejscow± zag³adê
poch³oniête zmaganiem ciszy z ha³asem
tylko cz³owiek zdumiony groz± i piêknem
w zadumie i zachwycie spojrzy na nie czasem...
tylko cz³owiek zdumiony................................
.
|
|
|
|
« Ostatnia zmiana: Pa¼dziernik 22, 2009, 23:00:45 wys³ane przez koliberek33 »
|
Zapisane
|
|
|
|
|
sarah54
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #127 : Listopad 04, 2009, 19:12:34 » |
|
Z dedykacj± dla Wszystkich i osobist± dla Micha³a:
Sygna³y do Jej Serca
Tam, gdzie ocean kieruje swe ciche grzmoty
na ziarniste wybrze¿a kwarcu i piasku,
przechadza siê ona, d³onie wtuliwszy w okrywaj±c± j±
falist± szatê jasn± niczym blask per³y.
Widzê jak od jej w³osów emanuje kolor nieba najg³êbszej nocy
wówczas gdy szepcze ono wdowie s³oñca
aby ta ukaza³a siê w postaci sierpa ¶wiat³a.
Oto w³a¶nie ona.
Istota, która zna mnie takiego jakim jestem
mimo ¿e moja skóra pozosta³a nietkniêta.
¦wiat, z którego ona przychodzi
dynamicznym ruchem wy³ania siê z tajemnicy,
zwiastuj±c jej majestatyczne piêkno
podobne do wierzby pochylonej ku spokojnym wodom.
W tym nienaruszonym miejscu kieruje ona swoje cia³o
ku linii brzegowej, nas³uchuj±c d¼wiêków s³yszalnych w podg³êbi fal,
a które mówi± jej co czyniæ.
Jak wielkie jest jej marzenie?
Czy zdo³a przenie¶æ j± poprzez morze?
Czy s³yszy ona g³os mojego serca
przed jego translacj±?
Nabiera nieco piasku
w swoje idealnie ukszta³towane d³onie
po czym jak w klepsydrze ziarenka piasku przesypuj± siê
po¿yczaj±c czas
na szansê dotkniêcia jej piêkna.
Jej usta poruszaj± siê z naturalnym wdziêkiem gdy opowiada
swoj± historiê wiatrowi;
nawet ob³oki skupiaj± siê ponad ni± aby jej pos³uchaæ.
Jej gesty przemna¿aj± mnie
przez znak nieskoñczono¶ci,
wykraczaj±cy poza wszelkie obliczenia,
przyozdabiaj±c jej twarz poezj± ³ez.
Jestem przyzywany przez jej g³os
tak wyra¼nie, ¿e a¿ odczuwam zaskoczenie.
Obserwujê j±, poniewa¿ mogê to czyniæ.
Znam j±, poniewa¿ jest mn±.
Pragnê jej, poniewa¿ nie jest mn±.
Jako esencjê moich wszystkich dzia³añ, w obszernych poszukiwaniach
tego czego¶ co dope³ni moj± kompletno¶æ,
znalaz³em w³a¶nie j±
na tym wybrze¿u,
jej niewyra¼ne odciski stóp,
sygnatury perfekcji
zawstydzaj±ce czas swoj± przemijaj±c± natur±.
Jestem jak grota usytuowana tu¿ za ni±
obserwuj±ca z ciemno¶ci,
wy¿³obiona przez zadrêczone fale
do postaci krypty têskni±cej aby wypowiedzieæ to,
czemu nie potrafi siê ona oprzeæ.
Jêzyk tak czysty wydobywa siê z moich ust,
niczym d³ugo przetrzymywani jeñcy, którzy
nareszcie udali siê do swoich domów.
Obraca ona g³owê i spogl±da
obok mnie jakbym by³ niewidocznym duchem,
a jednak wiem ¿e dostrzega moje najg³êbsze ¶wiat³o.
Wiem, ¿e ocean nie stanowi ¿adnej granicy dla jej mi³o¶ci.
Ona wyczekuje,
a¿ decyduj±ca ¶cie¿ka do mojego serca stanie siê widoczna.
A ja wyczekujê,
a¿ co¶ g³êboko wewn±trz,
ujmie moje puste d³onie
i zape³ni je jej twarz±
tak, i¿ bêdê wiedzia³, ¿e próby zosta³y zaliczone
a wszystkie odczepione-od³amki
by³y sygna³ami do jej serca.
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
koliberek33
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #128 : Listopad 06, 2009, 10:58:03 » |
|
cz³owieka sen
galaktyki siê krêc±, galaktyki p³acz±
tañczy cz³owiek zachwycony
ko³ysanki ¶piewa noc±
i wci±¿ marzy
¿e byæ mo¿e w tañcu zwanym ¿yciem
go zobacz±
p³atki ró¿, ¼d¼b³a wieczno¶ci frun±
z nieba
cz³owiecze tañcz, tañcz
widaæ, tak trzeba...
|
|
|
|
« Ostatnia zmiana: Listopad 08, 2009, 22:55:51 wys³ane przez koliberek33 »
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Hironobu15
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #129 : Listopad 06, 2009, 17:06:24 » |
|
;]
Kiedy Ksiêzyc spada z nieba,
kiedy S³oñce wznosi siê,
spojrzysz na mnie mówi±c: "Nie martw siê..."
Prze¿y³a¶ to trzêsienie,
rado¶æ rozbiera mnie!
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
koliberek33
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #130 : Listopad 08, 2009, 23:00:47 » |
|
neutralniezatrzyma³ siê czas i wszystkie z³udzenia pora na postój i odpoczynek tak zwyczajnie i od niechcenia czas siê rozpê¿y³ i w miejscu stan±³ by¶ tworzy³ i tworzy³ wszak przedpro¿e to Nie¶miertelno¶ci i Twoje miejsce na wielkie Amen! 
|
|
|
|
« Ostatnia zmiana: Listopad 08, 2009, 23:01:26 wys³ane przez koliberek33 »
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Linda
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #131 : Listopad 09, 2009, 00:22:24 » |
|
Fajnie ,ze te wiersze piszecie...szkoda tylko ,ze wiecej osób nie chce sie skusiæ.... Oto jeden z moich ... Newidzialna rêka losu kre¶li szkice kolejnych rozczarowañ, by¶ potem barwy ciemniejszej móg³ dodaæ i obrazy w³asnych klêsk w zmêczonym umy¶le rozpamiêtywa³,kodowa³ i k³óci³ siê z losem z losem sie targowa³, o barwy ja¶niejsze od rozczarowañ. 
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Val Dee
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #132 : Listopad 09, 2009, 08:24:31 » |
|
Na ³±ce rós³ Kwiat
piêkny i pachn±cy
Dumnie rós³ w¶ród traw
Pewien artysta znalaz³ Go
Skuszony przez barwê
Na p³ótnie da³ jej swój ¶wiat
Pewna dziewczyna napotka³a Go
Odda³a mu swój poca³unek
Jego zapach nêci³ J±
Ka¿dego dnia bosymi stopami
st±pa³a po trawie by podziwiaæ
Jego subteln± urodê
Pewien ch³opak zerwa³ Go
i wrêczy³ w³a¶nie Jej
Chcia³ Co¶ w zamian - dosta³ To
Nie da³ wiêcej nic... oprócz ³ez
Teraz jeste¶my samotni
Dziewczyna, Kwiat i ja
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
janneth
 Skryba, jakich ma³o
Punkty Forum (pf): 23
Offline
P³eæ: 
Wiadomo¶ci: 1642
Zobacz profil
Email
|
|
« Odpowiedz #133 : Listopad 09, 2009, 15:26:19 » |
|
Lindo ¶liczny wiersz, ale czemu taki smutny? Aaa i... Strasznie mi³o Ciê znowu widzieæ!  Val Dee - Ty te¿ ³adnie piszesz |
|
|
|
|
Zapisane
|
The Elum do grieve
The oak he do hate
The willow do walk
if ye travels late.
|
|
|
|
koliberek33
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #134 : Listopad 09, 2009, 18:31:08 » |
|
sensu sensstrasznie mi³o pani± widzieæ strasznie pani± kocham i podziwiam strasznie siê cieszê, strasznie lubiê i cudownie nienawidzê 
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Rafaela
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #135 : Listopad 09, 2009, 20:40:02 » |
|
Zziebniete ptaki.
Chroniac sie przed chlodem.
Znikaly z horyzontu .
Przed slonca zachodem.
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
ptak
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #136 : Listopad 09, 2009, 20:48:04 » |
|
* * *
nie potrafiê ju¿ pisaæ wierszy
odlecia³y ptaki
w s³owa syte
unios³y poezjê lekk± jak puch
pozosta³a tylko kartki
czysta biel
i bezruch rêki
i my¶l ledwie zaczêta
i ró¿a co tylko ró¿± jest
nie potrafiê ju¿ pisaæ wierszy
poezjo –
zapach ró¿y zwróæ
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Thotal
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #137 : Listopad 09, 2009, 22:08:36 » |
|
Zapomnia³em jak siê pisze wiersze, serce fruwa na innej ga³êzi, my¶li ci±gle szersze i szersze, a ja jestem na uwiêzi... Pozdrawiam - Thotal |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Val Dee
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #138 : Listopad 09, 2009, 22:09:30 » |
|
Val Dee - Ty te¿ ³adnie piszesz A dziêkujê Piszê ma³o i g³ównie do szuflady (na szczê¶cie dla ludzko¶ci)  |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
koliberek33
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #139 : Listopad 09, 2009, 23:23:02 » |
|
Wal Dee -mupiszê ma³o do szuflady tak dla siebie, dla og³ady w swej dobroci - ludzko¶æ ja oszczêdzam czy¿by ze mnie taka nêdza? lecz iluzja, to jest wielka gdy¿ mam talent - choæ zaczynam od kropelki co, w ocean siê przemieni uradujê siebie jeszcze i Wy tak¿e - a jak¿e, bêdziecie zdumieni. czego koliberek serdecznie ¿yczy.
|
|
|
|
« Ostatnia zmiana: Listopad 10, 2009, 14:11:34 wys³ane przez koliberek33 »
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Val Dee
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #140 : Listopad 09, 2009, 23:31:43 » |
|
a dziêkujê wrêcz prze¶licznie |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
koliberek33
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #141 : Listopad 10, 2009, 14:15:31 » |
|
Dziêkowaniedziêkowanie wielce mi³e gdy¿ najwiêksz± moc posiada choæby¶ nie wiem - ile modli³ siê i ile gada³, ono wiêksze czyni cuda bowiem, dziêkuj±c innym zapewnione masz - ¿e i Tobie, wiêcej siê w ¿yciu uda!
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Val Dee
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #142 : Listopad 10, 2009, 20:15:17 » |
|
po stole skacze na dywanie kracze ci±gnie za warkoczyki obcina dziewczynkom kucyki nauczycielom siê odgra¿a kichaniem kolegów zara¿a m³odszych poszturchuje starszych nie szanuje taki jest ten wierszyk zapisany taki rozwydrzony i ca³kiem niepoprzecinkowany |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
koliberek33
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #143 : Listopad 10, 2009, 22:23:37 » |
|
wiersz weso³y, niebywa³y przeczyta³em ca³y nie ma on przecinków, ani ¿adnych znaków zada³e¶ nam autorze niez³ego æwieka powiedz zatem, któ¿ to taki? zw³aszcza na dywanie kracz±cy czy¿by we wronê zamieni³ siê niechc±cy i do takich forteli siê ucieka ¿e pali teraz ciekawo¶æ cz³owieka? |
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
sarah54
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #144 : Listopad 11, 2009, 18:40:14 » |
|
Jêzyk Niewinno¶ci
Gdy rzeka skuta jest lodem
poni¿ej wci±¿ p³ynie nurt.
Kiedy niebo traci swój kolor
po drugiej stronie globu inny ¶wiat wychodzi na ¶wiat³o.
Kiedy moje serce jest samotne
gdzie¶ inne serce wybija moje imiê
szyfrem, który jedynie raj potrafi us³yszeæ.
Czy moje serce jest g³uche
czy te¿ nie ma tu nikogo
kto potrafi mówiæ jêzykiem niewinno¶ci?
Niewinno¶ci takiej, gdy s³owa
cierpliwie znosz± znaczenie i galopem odchodz± w swej obecno¶ci.
Dostrzegam to.
Czujê to.
Na¶wietlam owe tajemnice z zaczerwienieniem na twarzy
gdy moje spuszczone oczy potwierdzaj± ¿e to ich dom
po czym nigdy nie s± ju¿ w stanie spojrzeæ prosto w oczy.
Nigdy ju¿ nie patrz± prosto w oczy.
¦wiat ten pe³en jest
drzemi±cych serc i pustej mi³o¶ci,
jednak¿e to nie mo¿e doprowadziæ mnie do ¶wiat³a dziennego.
Moje pragnienie tak bardzo od tego odbiega
i nigdy nie mo¿e zostaæ ju¿ wymazane.
|
|
|
|
« Ostatnia zmiana: Listopad 11, 2009, 18:41:47 wys³ane przez sarah54 »
|
Zapisane
|
|
|
|
|
koliberek33
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #145 : Listopad 12, 2009, 23:15:39 » |
|
cisza
zwinê³y siê s³owa wciup
my¶li usiad³y pod p³otem
i mg³± zasnu³o milczenie
spojrzenie zawis³o nad wzgórzem
i kot przeci±gn±³ leniwie..
serce zegara znowu zabi³o
tak cicho wokó³ i tak mi³o
i tak mi³o...
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
Linda
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #146 : Listopad 12, 2009, 23:16:23 » |
|
: Lindo ¶liczny wiersz, ale czemu taki smutny Dziêki Janneth...Bêd± jeszcze weso³e..... Póki co ...ten Czas zatrzymany na brzegu chodnika nienaturalnie stoj±c, jak gdyby realno¶æ widoku zamyka i ma³a koñczynka w ogromie trawnika i szary,ciê¿ki kurz drogi, drogi co jawi siê w ¶wietle i znika, codzienno¶c rysuje i burzy i w gruzy zamienia spokój cz³owieka
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
janneth
Skryba, jakich ma³o
Punkty Forum (pf): 23
Offline
P³eæ:
Wiadomo¶ci: 1642
Zobacz profil
Email
|
|
« Odpowiedz #147 : Listopad 12, 2009, 23:18:16 » |
|
Trzymam Ciê Lindo za s³owo, bo chocia¿ Twe smutne wiersze s± piêkne, to ja bêdê czekaæ na te weso³e |
|
|
|
|
Zapisane
|
The Elum do grieve
The oak he do hate
The willow do walk
if ye travels late.
|
|
|
|
Val Dee
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #148 : Listopad 12, 2009, 23:28:03 » |
|
|
|
|
|
|
Zapisane
|
|
|
|
|
koliberek33
Go¶æ
|
|
« Odpowiedz #149 : Listopad 13, 2009, 00:01:02 » |
|
a to ci heca! mo¿emy teraz wersiki sk³adaæ niczym bu³ki zjadaæ z niejednego pieca! s³owa moje spokornia³y ksiêg± siê zdziwi³y wielce nie wymy¶lê tylu naraz nawet po butelce  nawet gdy na trawce siê po³o¿ê i nawci±gam bóg wie czego  to nie wyda ptasi mó¿d¿ek po absyncie, kleju, grzybach nic godnego i wielkiego  i ju¿ bym siê zap³aka³ na ¶mieræ gdyby nie tej my¶li æwieræ: otó¿: ksiêga ta zawiera wszystko a jednak brak w niej jednego konceptu: koliberkowego! |
|
|
|
« Ostatnia zmiana: Styczeñ 14, 2010, 22:42:32 wys³ane przez koliberek33 »
|
Zapisane
|
|
|
|
|
