Wszystko co wiemy o KsiĂŞÂżycu

[songo1970]

wiĂŞc to moÂże byĂŚ nawet podstĂŞp, Âżeby ktoÂś inny srĂłbowaÂł tam zaÂłoÂżyĂŚ bazĂŞ,-
a jak ich nie poÂżre- to i my polecimy na spokojnie
wszystko spekulacje, ale coÂś siĂŞ za tym kryje- to pewne

[chanell]

KsiĂŞÂżyc moÂże byĂŚ sztuczny i pusty w Âśrodku

Chyba wszyscy czujemy to intuicyjnie, ¿e Ksiê¿yc nie jest tylko tym, czym siê wydaje i ¿e nie jest to po prostu kolejny satelita kr¹¿¹cy wokó³ planety. Nie zastanawia³o was nigdy, dlaczego ksiê¿yc jest umiejscowiony tak, ¿e podczas zaÌmienia S³oùca jest ono przykryte idealnie, tak, ¿e widaÌ koronê gwiazdy.
Ksiê¿yc odpowiada za ruch p³ywowy oceanów, bez którego cykle przyrody by³yby zak³ócone. IloœÌ zbiegów okolicznoœci, z jakimi mamy do czynienia w przypadku Ksiê¿yca powoduje, ¿e warto przynajmniej rozwa¿yÌ czy nie jest to sztuczny twór.
Jest caÂłkiem sporo dziwnych zdarzeĂą i anomalii ksiĂŞÂżycowych. PierwszÂą z nich jest z pewnoÂściÂą fakt, Âże KsiĂŞÂżyc wydaje siĂŞ byĂŚ na zÂłej orbicie niÂż ta, jaka mogÂłaby wynikaĂŚ z jego wielkoÂści. Oficjalne raporty naukowe wskazujÂą, Âże gĂŞstoœÌ naszego satelity to 3.3 w porĂłwnaniu do gĂŞstoÂści Ziemi 5.5 a dodatkowo wiemy, Âże wewnĂŞtrzne czĂŞÂści KsiĂŞÂżyca  sÂą mniej gĂŞste niÂż zewnĂŞtrzne. Czy to sugeruje, Âże KsiĂŞÂżyc moÂże byĂŚ pusty? To zabawne, ale po prostu tego nie wiemy, bo nasza nauka nie ma na to odpowiedzi.
Trwa wÂłaÂśnie misja, ktĂłrej celem jest zbadanie grawitacji KsiĂŞÂżyca. Pojawia siĂŞ jednak pytanie czy jeÂśli satelity zbiorÂą dowody na to, Âże jest on pusty to czy kiedykolwiek zostanÂą one upublicznione. Stawka moÂże byĂŚ za duÂża.
Znane sÂą przypadki obserwacji UFO przez astronautĂłw i lunonautĂłw z programu Apollo. To moÂże wskazywaĂŚ, Âże KsiĂŞÂżyc moÂże byĂŚ pusty z konkretnego powodu. ZastanawiajÂący jest teÂż niesamowity zbieg okolicznoÂści dotyczÂący naszego satelity, zawsze widzimy tylko jednÂą jego stronĂŞ. Jego obrĂłt jest doskonale zsynchronizowany z obrotem Ziemi. To moÂże byĂŚ  przypadek albo zamierzone dziaÂłanie majÂące uczyniĂŚ znacznie Âłatwiejszym operowanie na powierzchni tego tajemniczego globu.
Prawdopodobnie najwaÂżniejszy dowĂłd na to, Âże KsiĂŞÂżyc jest pustym obiektem pochodzi z faktu, Âże gdy w powierzchniĂŞ srebrnego globu uderzy meteoryt to caÂły KsiĂŞÂżyc drÂży i dÂźwiĂŞczy. Jest na to dowĂłd, bo podczas orbitacji moduÂłu z misji Apollo 20 w listopadzie 1969 po powrocie na ZiemiĂŞ odczytano z rejestratorĂłw trwajÂącÂą ponad godzinĂŞ  wibracjĂŞ sejsmicznÂą.
Stwierdzono poza tym, Âże wiele struktur uwaÂżanych za kratery jest w istocie wypukÂłych wiec, co to za kratery? To wrĂŞcz potwierdza, Âże KsiĂŞÂżyc moÂże byĂŚ strukturÂą a nie ciaÂłem niebieskim. BiorÂąc pod uwagĂŞ to, co nagrali astronauci z programu Apollo a co oczywiÂście zostaÂło utajnione moÂże byĂŚ tak, Âże Ziemia faktycznie jest rezerwatem a nasz satelita zapewnia komuÂś wygodne prowadzenie obserwacji.

 Te strukturalne anomalie to nie sÂą jakieÂś wymysÂły, pisano o tym w magazynie Time, gdzie zwracano uwagĂŞ na ró¿nice w wielkoÂści grawitacji miĂŞdzy oboma ciaÂłami niebieskimi, ktĂłre powodujÂą kolejne pytania, co do naszego satelity.

 

ÂŹrĂłdÂło:
http://www.redicecreations.com/specialreports/2006/01jan/moon.html

http://innemedium.pl/wiadomosc/ksiezyc-moze-byc-sztuczny-pusty-w-srodku

[east]

A wszystko zaczê³o siê od wyœmiewanej ksi¹¿ki Butlera i Knighta pt" Kto zbudowa³ Ksiê¿yc? "
 ÂŻe nie wspomnĂŞ o tym iÂż tzw jard megalityczny ( to teÂż pomysÂł z wymienionej ksiÂązki ) byÂł pierwotnÂą miarÂą na caÂłej Ziemi, poniewaÂż budowle megalityczne byÂły wznoszone mniej wiĂŞcej w tym samym czasie na caÂłej naszej Planecie. Na wyspach brytyjskich ten megalityczny byÂł pierwowzorem dzisiejszych jardĂłw.
To pierwsza dygresja.

Druga, która wynika z tej ksi¹¿ki, znacznie wa¿niejsza, to ,i¿ z pewnoœci¹ przyjdzie czas, ¿e ludzkoœÌ, odkrywszy nietkniête artefakty, a mo¿e i urz¹dzenia na Ksiê¿ycu (ukryte w jego wnêtrzu bo gdzie¿by siê lepiej opar³y czasowi ?) jednoczeœnie odkryje drug¹ czêœÌ przekazu od "rodziców" znajduj¹c¹ siê w naszych genach od zarania (albo raczej "zasiania") ludzkoœci.

W obu przypadkach do odkryÌ tych mo¿e dojœÌ ju¿ w tym roku i oba s¹ ³akomym k¹skiem dla mocarstw typu USA.
Po pierwsze dlatego, Âże kto pierwszy ujawni i udowodni prawdĂŞ, ten zyska ogromny prestiÂż ,szacunek i wÂładzĂŞ przewyÂższajÂące mocÂą jakÂąkolwiek religiĂŞ. Kto "zbrata" siĂŞ z bogami bĂŞdzie rĂłwny bogom

W obliczu Âświatowego kryzysu, w ktĂłry wplÂątaÂło sie USA , a z ktĂłrego nie ma wyjÂścia klasycznymi metodami bo to PaĂąstwo juÂż sie zadÂłuÂżyÂło na ÂśmierĂŚ, to jedynym logicznym ratunkiem jest skok w kosmos i podpiĂŞcie siĂŞ pod galaktycznÂą rodzinkĂŞ. Co byĂŚ moÂże leÂży u podstaw tych wszystkich przekazĂłw od "Federacji Galaktycznej" - urabianie gruntu dla oddolnego "spontanicznego" odrodzenia, a tak na prawdĂŞ sterowanego. UwaÂżnie oglÂądajmy ten spektakl.

Ja w tym widzĂŞ prostÂą logikĂŞ i zwykÂły pragmatyzm.
Do tego stopnia, Âże nawet jeÂśli ksiĂŞÂżycowa prawda okaÂże siĂŞ mniej spektakularna, to zawsze moÂżna jÂą bĂŞdzie podrasowaĂŚ w Hollywood

[songo1970]

NASA udostĂŞpniÂła zdjĂŞcia ciemnej strony ksiĂŞÂżyca-
<a href="http://www.youtube.com/v/ZQ00hcbXU2I?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ZQ00hcbXU2I?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

[east]

No to juÂż w marcu oczekujmy na hity z satelity

[chanell]

No to juÂż w marcu oczekujmy na hity z satelity

Tia.. ha ha ha ...  East ,a jaki hit  obstawiasz  jako pierwszy ? 

Songo trochĂŞ maÂło tego materiaÂłu z NASA   WÂłaÂściwie to niewiele widaĂŚ ,a juÂż siĂŞ nastawiÂłam  na jakiÂś hicior Wiem ! To nie twoja wina

ps; East masz moze eboka " Kto zbudowaÂł KsiĂŞzyc "  JakiÂś czas temu widziaÂłam tĂŞ ksi¹¿kĂŞ w ksiĂŞgarni ,nie kupiÂłam a teraz ÂżaÂłujĂŞ bo nie ma jej nigdzie  

[songo1970]

taaa, NASA nie lubi dzieliĂŚ siĂŞ swoimi sekretami,-
dziwi mnie bardziej, ¿e ta ksi¹¿ka rzeczywiœcie nie jest dostêpna- mo¿e jest zbyt demaskuj¹ca i niewygodna dla oficjalnej nauki??

tu kawa³ek o ksi¹¿ce:
"
http://www.eioba.pl/a74714/kto_zbudowal_ksiezyc

Kto zbudowaÂł ksiĂŞÂżyc?

Na poczÂątek zacytujĂŞ omĂłwienie podane na ostatniej okÂładce:
„Sugestia, Âże KsiĂŞÂżyc moÂże byĂŚ tworem sztucznym jest wrĂŞcz niewiarygodna. Ta ksi¹¿ka przedstawia jednak szereg naukowych argumentĂłw za tym,
Âże ziemski KsiĂŞÂżyc nie moÂże byĂŚ obiektem naturalnym.
Odkrywa intryguj¹c¹ zgodnoœÌ pomiêdzy parametrami Ksiê¿yca a prehistoryczn¹ jednostk¹ miary d³ugoœci - jardem megalitycznym opisanym w ksi¹¿ce Pierwsza ziemska cywilizacja - dowodz¹c, ¿e zale¿noœci te zosta³y zaprojektowane œwiadomie.
I stawia oszaÂłamiajÂąca hipotezĂŞ: KsiĂŞÂżyc zostaÂł zbudowany zgodnie z projektem wykorzystujÂącym geometriĂŞ megalitycznÂą.
Pozostaje jednak ekscytujÂące pytanie: jeÂśli KsiĂŞÂżyc zostaÂł zaprojektowany, to kto byÂł twĂłrcÂą projektu ?
Kto zbudowaÂł KsiĂŞÂżyc? "
W dalszej czĂŞÂści artykuÂłu sprĂłbujĂŞ - opierajÂąc siĂŞ na stwierdzeniach i tezach autorĂłw - odpowiedzieĂŚ na to intrygujÂące pytanie.
Ale najpierw powiem, ¿e w mojej ksi¹¿ce pod tytu³em NOEMI I LATAJ¥CE DYSKI w³aœnie napisa³em, ¿e Ksiê¿yc jest sztucznym satelit¹, zbudowanym przez cywilizacjê Demiurgów, przeznaczonym dla ludzkiego gatunku, po osi¹gniêciu przez niego odpowiedniego poziomu intelektualnego i cywilizacyjnego.
ÂŻe wewnÂątrz KsiĂŞÂżyca zostaÂły zgromadzone ogromne skarby umoÂżliwiajÂące ludziom dokonanie gigantycznego skoku w rozwoju.
¯e gatunek ludzki otoczony jest opiek¹ Demiurgów i przeznaczony do realizacji ogromnych , po¿ytecznych i fascynuj¹cych celów zakrojonych na niezwyk³¹ skalê.
Aby nie byÌ go³os³ownym zacytujê fragment z mojej ksi¹¿ki.
Demiurg stwierdza: „W waszym Âświecie, na wielu planetach rozsypanych po Megagalaktykach, posieliÂśmy ziarno Âżycia, aby kieÂłkowaÂło, rosÂło i doskonaliÂło istoty uksztaÂłtowane na nasz obraz i podobieĂąstwo.
Miliony lat minÂą zanim wy na drodze ewolucji przeksztaÂłcicie siĂŞ w istoty podobne do nas, DemiurgĂłw.
Taki bowiem jest cel PRZESÂŁANIA" - koniec cytatu.
Czytaj¹c ksi¹¿kê Knighta i Butlera znalaz³em ogromn¹ iloœÌ zbie¿nych myœli i hipotez i gdyby nie fakt, ¿e moj¹ ksi¹¿kê pisa³em w roku 1999 a wiêc grubo wczeœniej /wyda³em w roku 2000 a Butlera i Knighta zosta³a wydana w roku 2007/ - móg³bym pos¹dzony byÌ o plagiat.
Jednak nie zna³em tej ksi¹¿ki, ani nie spotka³em siê wczeœniej z hipotezami o sztucznym powstaniu Ksiê¿yca - mogê wiêc z czyst¹ satysfakcj¹ powiedzieÌ, ¿e w proroczym natchnieniu przewidzia³em, ¿e nasz satelita jest SZTUCZNYM TWOREM !
Jeszcze jeden cytat z mojej ksi¹¿ki Noemi...
ZnaleŸli siê w ogromnym hangarze- stacji pojazdów gwiezdnych. / we wnêtrzu Ksiê¿yca, dopisek mój/ By³a tak ogromna, ze sufit gin¹³ gdzieœ w przestrzeni nad ich g³owami! Na prawo i lewo, przed nimi i za nimi, ci¹gnê³y siê szeregi ogromnych, mniejszych i ca³kiem ma³ych pojazdów.
-Z lewej strony te ogromne cygara, wielkie jak niejedno miasto- to strunowce, statki-matki, pojazdy transgalaktyczne, przeznaczone do dalekich podró¿y- objaœni³ Archi.- koniec cytatu.
A teraz postaram siĂŞ przedstawiĂŚ najbardziej interesujÂące tezy, myÂśli, stwierdzenia i hipotezy amerykaĂąskich naukowcĂłw.
G³ówn¹ tez¹ postawion¹ przez Knighta i Butlera jest stwierdzenie, ¿e Ksiê¿yc zosta³ sztucznie zbudowany i umieszczony w takim miejscu przestrzeni, ¿e umo¿liwia odpowiednie nachylenie osi Ziemi w stosunku do S³oùca.
Gdyby nie byÂło KsiĂŞÂżyca niemoÂżliwe byÂłoby powstanie i istnienie ÂŻycia na Ziemi. Nie byÂłoby oceanĂłw, przypÂływĂłw i odpÂływĂłw, nie byÂłoby pola magnetycznego chroniÂącego nas przed zabĂłjczym promieniowaniem kosmicznym.
Ziemia by byÂła martwÂą, suchÂą i jaÂłowÂą planetÂą..
KtoÂś celowo zaprogramowaÂł i urzÂądziÂł tak nasza planetĂŞ, oraz zrobiÂł dla niej sztucznego satelitĂŞ , aby powstaÂło i kwitÂło na Ziemi Âżycie, aby powstaÂł i rozwijaÂł siĂŞ gatunek ludzki.
Jak niesamowita musia³a byÌ potêga, moc i m¹droœÌ Tej Istoty /Boga?/, lub Spo³ecznoœci /Cywilizacji/, która potrafi³a tworzyÌ i przesuwaÌ globy, siaÌ na nich ¿ycie, modyfikowaÌ je genetycznie / o tym póŸniej/ oraz kontrolowaÌ jego rozwój przez miliony lat !
W gÂłowie siĂŞ krĂŞci od takich myÂśli...
Aby przybli¿yÌ rozumowanie amerykaùskich fizyków najlepiej zacytujê obszerne fragmenty Ich ksi¹¿ki.
ByÌ mo¿e Bóg istnieje, niewykluczone równie¿, ¿e mog¹ istnieÌ i kosmici, ale ta ksi¹¿ka zajmuje siê wy³¹cznie faktami naukowymi.
Chocia¿ wiadomo, ¿e Ksiê¿yc najprawdopodobniej liczy sobie 4,6 miliarda lat, wyka¿emy ponad wszelk¹ w¹tpliwoœÌ, ¿e nie mo¿e byÌ obiektem naturalnym. Nastêpnie przejdziemy do szczegó³owego wyjaœnienia, w jaki sposób si³y, które zbudowa³y Ksiê¿yc, pozostawi³y wiele szczegó³owych przekazów opisuj¹cych, co zosta³o zrobione i dla kogo to dzia³anie zosta³o podjête.
Na poczÂątek trochĂŞ danych liczbowych:
Stosunek wielkoÂści SÂłoĂąca do KsiĂŞzyca -400
Stosunek odlegloÂści SÂłonce-Ziemia do odlegloÂści
KsiĂŞzyc-Ziemia- 1/400
Liczba kilometrĂłw pokonywanych przez punkt na rĂłwniku
Ziemi w ciÂągu doby- 40 000
Liczba kilometrĂłw pokonywanych przez punkt
Na rĂłwniku ksiĂŞzyca w ciÂągu doby-400
Autorzy podajÂą jeszcze wiele innych zaleÂżnoÂści, ale przecieÂż nie bĂŞdĂŞ podawaÂł wszystkich. Pisza natomiast:
To rzeczywiœcie zdumiewaj¹ce, ¿e tarcza Ksiê¿yca ogl¹dana z Ziemi ma dok³adnie taka sam¹ wielkoœÌ jak S³oùce. Chocia¿ czêsto nie przywi¹zujemy wagi do faktu, ¿e dwa najwiêksze cia³a niebieskie widziane z Ziemi maj¹ tê sama wielkoœÌ k¹towa, uznaj¹c to za rzecz normaln¹, w istocie jest to swojego rodzaju cud. To, ¿e stosunek wielkoœci (i odleg³oœci od Ziemi) S³oùca i Ksiê¿yca wyra¿a siê okr¹g³¹ liczb¹ 400, mo¿e siê wydawaÌ zbiegiem okolicznoœci zwi¹zanych z faktem, ¿e u¿ywamy akurat systemu dziesiêtnego, jednak prawdopodobieùstwo ca³kiem przypadkowego wyst¹pienia takiej zbie¿noœci jest bardzo ma³e.
Dla specjalistĂłw okolicznoœÌ ta jest g³êboko zastanawiajÂąca. Isaak Asimow, uznany naukowiec i guru literatury sf okreÂśliÂł to idealne dopasowanie wizualne jako „najbardziej nieprawdopodobny zbieg okolicznoÂści, jaki moÂżna sobie wyobraziĂŚ".
Ta idealna równoœÌ tarczy s³onecznej i ksiê¿ycowej istnieje tylko z punktu widzenia ludzi, gdy¿ dotyczy wy³¹cznie obserwacji dokonywanych z powierzchni Ziemi. Ale ruchy Ksiê¿yca nad naszymi g³owami wykazuj¹ wiele jeszcze bardziej zdumiewaj¹cych, wrêcz magicznych w³aœciwoœci. Wskutek absolutnie niepojêtego zbiegu okolicznoœci ruch Ksiê¿yca w ci¹gu ka¿dego miesi¹ca bardzo dok³adnie naœladuje pozorny roczny ruch S³oùca na niebie.
W momencie przesilenia zimowego, gdy SÂłoĂące znajduje siĂŞ w najniÂższym punkcie i jest najsÂłabsze, KsiĂŞÂżyc w peÂłni znajduje siĂŞ najwyÂżej i Âświeci najmocniej. W momencie przesilenia letniego, gdy SÂłoĂące znajduje siĂŞ w najwyÂższym punkcie i Âświeci najmocniej, KsiĂŞÂżyc Âświeci najsÂłabiej.


POCHODZENIE KSIʯYCA
Jest niezaprzeczalnym faktem, ¿e Ksiê¿yc kr¹¿y wokó³ Ziemi. Jest tam w górze i œwieci, ale zgodnie ze wszystkim, co wie nauka, nie powinno go byÌ.
Do poÂłowy lat 70 XX wieku wszystkie dotÂąd sformuÂłowane teorie powstania ksiĂŞÂżyca zostaÂły z takiego czy innego powodu zdyskredytowane, w wyniku czego zaistniaÂła trudna do wyobraÂżenia sytuacja, w ktĂłrej wybitni eksperci musieli publicznie przyznaĂŚ, Âże po prostu nie wiedza, w jaki sposĂłb i kiedy powstaÂł KsiĂŞÂżyc.
W tej kÂłopotliwej sytuacji wysuniĂŞto nowa teoriĂŞ, ktĂłra jako jedyna jest obecnie szeroko uznana, pomimo Âże rĂłwnieÂż nie jest wolna od fundamentalnych problemĂłw. Nosi ona nazwĂŞ teorii wielkiego zderzenia (big whack theory).
Hipoteza wydaje siĂŞ mieĂŚ wiele zalet. Przede wszystkim daje rozwiÂązanie najwiĂŞkszej zagadki, ktĂłra pojawiÂła siĂŞ po pobraniu prĂłbek skaÂł z KsiĂŞÂżyca: dlaczego skÂład skaÂł ksiĂŞÂżycowych jest tak podobny do skaÂł ziemskich, ale tylko czĂŞÂściowo?
Dok³adna analiza ska³ ksiê¿ycowych wykaza³a, ¿e s¹ one bardzo podobne do ska³, które powstaj¹ w p³aszczu Ziemi, jednak gêstoœÌ Ksiê¿yca jest znacznie mniejsza od gêstoœci Ziemi.
Jednak¿e: ...najnowsze badania dowiod³y, ¿e materia³ wyrzucony wskutek kolizji musia³by spaœÌ z powrotem na Ziemiê.
SÂłowa te wskazujÂą, jak beznadziejnie naciÂągana jest caÂła teoria wielkiego zderzenia.
Po szczegó³owych badaniach (uczeni - przypisek mĂłj) doszli do nastĂŞpujÂącego wniosku: „Dane geochemiczne nie wspierajÂą wyraÂźnie ani teorii wielkiego zderzenia, ani teorii rozszczepienia wywoÂłanego zderzeniem".
Teoria ta powstaÂła nie tyle z powodu jej zalet, ile raczej ze wzglĂŞdu na ewidentne - z punktu widzenia dynamiki lub geochemii - wady innych teorii.
Inaczej mĂłwiÂąc, uczeni trzymajÂą siĂŞ teorii wielkiego zderzenia, pomimo Âże ma ona wiĂŞcej dziur niÂż zardzewiaÂły durszlak, po prostu dlatego Âże nie znaleziono Âżadnego innego sensownego wyjaÂśnienia. Jest to po prostu najmniej nieprawdopodobne wyjaÂśnienie istnienia ciaÂła niebieskiego, ktĂłre nie ma prawa istnieĂŚ.
Ksiê¿yc móg³by przez czysty przypadek byÌ dok³adnie 400 razy mniejszy od Ziemi i kr¹¿yÌ po orbicie, na której znajduje siê w odleg³oœci 400 razy mniejszej ni¿ odleg³oœÌ od Ziemi do S³oùca, ale prawdopodobieùstwo tego jest niezwykle ma³e.
KsiĂŞÂżyc jest proporcjonalnie wiĂŞkszy w stosunku do swojej planety niÂż jakikolwiek inny ksiĂŞÂżyc w UkÂładzie SÂłonecznym, z wyjÂątkiem Charona, ksiĂŞÂżyca Plutona.
NajwiĂŞksza niespodziankĂŞ przyniosÂły jednak dokÂładne badania wielu prĂłbek skaÂł ksiĂŞÂżycowych dostarczonych przez amerykaĂąskie misje Apollo i radzieckie sondy bezzaÂłogowe. Zaobserwowano, Âże najstarsze skaÂły pobrane z KsiĂŞÂżyca sÂą znacznie starsze niÂż jakiekolwiek skaÂły kiedykolwiek znalezione na Ziemi.
Najstarsze skaÂły znalezione na Ziemi liczÂą sobie 3,5 miliarda lat, podczas gdy niektĂłre prĂłbki skaÂł z KsiĂŞÂżyca majÂą okoÂło 4,5 miliarda lat, co jest bardzo zbliÂżone do szacowanego wieku naszego UkÂładu SÂłonecznego.
Nasze prawie przypadkowe odkrycia dotyczÂące osobliwych zaleÂżnoÂści pomiĂŞdzy rozmiarami Ziemi, KsiĂŞÂżyca i SÂłoĂąca ...kazaÂły nam zweryfikowaĂŚ najnowsze teorie na temat powstania KsiĂŞÂżyca. ByliÂśmy zdumieni tym, co odkryliÂśmy.
KsiĂŞÂżyc jest wiĂŞkszy niÂż powinien, jest ewidentnie starszy niÂż powinien oraz ma znacznie mniejszÂą masĂŞ niÂż powinien. Znajduje siĂŞ na maÂło prawdopodobnej orbicie i jest tak nadzwyczajny, Âże wszystkie dotychczasowe teorie o jego pochodzeniu sÂą peÂłne nieÂścisÂłoÂści, a Âżadna z nich nie jest nawet zbliÂżona do kompletnego wyjaÂśnienia.
„HOUSTON, MAMY PROBLEM !"
W rozdziale tym autorzy opisuj¹ wyprawy na Ksiê¿yc amerykaùskich za³óg Apollo 12 i Apollo 13.
Nie wdaj¹c siê w szczegó³y- zacytujê:
O godzinie 20.09 (czasu lokalnego Houston)Apollo 13 ruszyÂł w drogĂŞ powrotnÂą. Trzeci czÂłon rakiety Saturn V, o masie 15 ton zostaÂł skierowany ku powierzchni KsiĂŞÂżyca i rozbiÂł siĂŞ o jego powierzchniĂŞ. Zgodnie z przewidywaniami jego uderzenie w KsiĂŞÂżyc wyzwoliÂło energiĂŞ rĂłwnowaÂżnÂą 11,5 ton trotylu.
Punkt uderzenia znajdowaÂł siĂŞ 137 kilometrĂłw na polnocno-zachodni zachĂłd od punktu, gdzie astronauci z Apollo 12 zainstalowali sejsmograf.
Doniesienia z NASA tak przedstawiÂły reakcjĂŞ uczonych na Ziemi, gdy Saturn V uderzyÂł w powierzchniĂŞ KsiĂŞÂżyca: „KsiĂŞÂżyc zadÂźwiĂŞczaÂł jak dzwon".
Uczeni nie tylko powiedzieli, Âże „ KsiĂŞÂżyc zadÂźwiĂŞczaÂł jak dzwon", lecz takÂże stwierdzili, Âże caÂła struktura KsiĂŞÂżyca „zatrzĂŞsÂła siĂŞ" w bardzo specyficzny sposĂłb, „niemal jak gdyby w jego Âśrodku byÂły gigantyczne amortyzatory hydrauliczne".
Efekt „dÂźwiĂŞczenia" skÂłoniÂł wielu ludzi do podjĂŞcia spekulacji, ktĂłre trwaÂły caÂłe lata, Âże KsiĂŞÂżyc jest pusty w Âśrodku. JuÂż w 1962 roku doktor Gordon McDonald, czoÂłowy uczony NASA, opublikowaÂł w „Astronautics Magazine" artykuÂł, w ktĂłrym stwierdziÂł, Âże analiza ruchu KsiĂŞÂżyca wskazuje, Âże KsiĂŞÂżyc jest pusty w Âśrodku".
Doktor Sean C. Solomon, profesor geofizyki w MIT, dyrektor wydziaÂłu magnetyzmu ziemskiego ...powiedzial: „Eksperymenty z orbiterami ksiĂŞÂżycowymi znacznie zwiĂŞkszyÂły naszÂą wiedzĂŞ na temat pola grawitacyjnego KsiĂŞÂżyca (...) i wskazujÂą na przeraÂżajÂącÂą moÂżliwoœÌ, Âże KsiĂŞÂżyc jest pusty w Âśrodku".
Dlaczego ta mo¿liwoœÌ mia³aby byÌ przera¿aj¹ca?
..."Jak doskonale wiemy naturalny satelita nie moÂże byĂŚ obiektem pustym w Âśrodku".
Je¿eli Ksiê¿yc jest pusty w ¶rodku MUSIA£ ZOSTAÆ PRZEZ KOGO¦ ZBUDOWANY !
W nastĂŞpnym rozdziale „Warunek istnienia Âżycia" autorzy analizujÂą mechanikĂŞ ruchu KsiĂŞÂżyca i stwierdzajÂą, Âże bez niego nie byÂłoby na Ziemi pĂłr roku, oceanĂłw / wody/, pÂływĂłw itd.
Ziemia obracaÂłaby siĂŞ tak szybko, Âże dzieĂą trwaÂłby zaledwie 8 godzin, a zÂłoÂżone formy Âżycia jeszcze by nie powstaÂły; zaÂś gdyby wyÂższe formy Âżycia ostatecznie zdoÂłaÂły wyewoluowaĂŚ, byÂłyby bardzo odmienne od nas, na przykÂład nie komunikowaÂłyby siĂŞ za pomocÂą mowy.
Jedno jest pewne: gdyby nie byÂło KsiĂŞÂżyca, nie byÂłoby ludzi !
Inny uczony, Nick Hoffman twierdzi, Âże powierzchnia Ziemi miaÂłaby zupeÂłnie inny charakter, gdyby materia stanowiÂąca obecnie KsiĂŞÂżyc nie zostaÂła usuniĂŞta ze skorupy ziemskiej. (...)KsiĂŞÂżyc (we wczesnym stadium) w odlegÂłoÂści 10 razy mniejszej wywoÂływaÂł pÂływy 1000 razy wiĂŞksze od obecnych.
Ziemia w tak wczesnym stadium obraca³a siê wokó³ swojej swojej osi w ci¹gu 6 godzin, oznacza to, ¿e p³ywy potê¿ne jak tsunami przetacza³y siê przez Ziemiê co m3 godziny! P³ywy by³y nie tylko czêstsze, lecz tak¿e ze wzglêdu na swoj¹ wielkoœÌ wdziera³y siê na setki kilometrów w g³¹b l¹du i to z ogromn¹ si³¹ niszcz¹c¹.
Szacuje siĂŞ, Âże gdyby nie byÂło KsiĂŞÂżyca doba na Ziemi trwaÂłaby obecnie tylko 8 godzin.
...Miliony ton gruzu by³y stale zamieniane w py³ i zmywane do morza, gdzie potem równomiernie rozprasza³y siê i ostatecznie osiada³y na dnie. Proces ten uwalnia³ do oceanów ogromne iloœci minera³ów, bez których ¿ycie po prostu nie by³oby mo¿liwe.
Mo¿e mi ktoœ zarzuciÌ, ¿e przepisujê ca³e kawa³ki ksi¹¿ki, ale robiê to celowo z kilku wzglêdów. Po pierwsze - nie chcê czegoœ przekrêciÌ. Po drugie - naukowcy precyzuj¹ swoje myœli najtrafniej i najbardziej precyzyjnie, lepiej ni¿ ja bym to zrobi³. Po trzecie - macie oryginalne, najbardziej wiarygodne wypowiedzi uznanych specjalistów i naukowców. Chyba wystarczy?!
Teraz sprĂłbujĂŞ siĂŞ streszczaĂŚ, bo temat jest ogromny jak rzeka.
JeÂśli nasi StwĂłrcy zbudowali nam taki wspaniaÂły Âświat i wyznaczyli nam waÂżne zadania do speÂłnienie to zapewne otoczyli teÂż nasz gatunek opiekÂą i kontrolÂą - ( nie zapominajcie o tym ! ).
JednoczeÂśnie (zapewne) zostawili nam informacjĂŞ, ktĂłra moÂże przetrwaĂŚ miliony, a moÂże miliardy lat - do momentu aÂż bĂŞdziemy zdolni jÂą odczytaĂŚ.
Taki fizyczny komunikat (piszÂą nasi autorzy) musi byĂŚ albo bardzo duÂży, albo bardzo maÂły. Nasi wspaniali Kreatorzy dali nam jeden i drugi !
KsiĂŞÂżyc byÂł najwaÂżniejszym czynnikiem, ktĂłry zadecydowaÂł o rozwoju i podtrzymaniu zaawansowanych form Âżycia na Ziemi. ...JeÂśli przyrĂłwnamy ZiemiĂŞ do inkubatora Âżycia, KsiĂŞÂżyc bĂŞdzie starannie zaprogramowanÂą maszynÂą, ktĂłra monitoruje i stabilizuje caÂły proces. Prawdziwy system podtrzymywania Âżycia.
Drugi komunikat zapisany jest w DNA
Brzmi to jak czysta fantazja. Jest to genialnie prosta koncepcja ...DNA absolutnie nie mĂłgÂł powstaĂŚ spontanicznie, czyli Âże musiaÂł byĂŚ zaprojektowany celowo. A skoro tak, to dlaczego projektant nie miaÂłby uÂżyĂŚ go do przekazania komunikatu? Czy w DNA jest wolne miejsce na dodatkowy komunikat?
Paul Davies twierdzi, Âże komĂłrki naszego ciaÂła - a takÂże wszelkich Âżywych organizmĂłw - zawierajÂą komunikat umieszczony w DNA miliardy lat temu.
Twierdzi tak¿e, ¿e koncepcja i¿ kosmici celowo zakodowali komunikat wewn¹trz DNA, kr¹¿y od lat.
Nie wdaj¹c siê w dalsze szczegó³y w DNA istniej¹ wielkie obszary bardzo dobrze chronione, nie bior¹ce udzia³u w mutacjach. Jest tam wiêcej miejsca do zapisu ni¿ we wszystkich bibliotekach œwiata !
I tu nasuwa siĂŞ pytanie: kto i kiedy potrafi odczytaĂŚ te komunikaty, ktĂłre mogÂą caÂłkowicie zmieniĂŚ los CzÂłowieka i kierunek rozwoju ludzkoÂści.
ZbliÂżam siĂŞ juÂż do koĂąca, bo chyba zmĂŞczyÂłem czytelnikĂłw ( rĂłwnieÂż i siebie) - ale chcĂŞ poruszyĂŚ jeszcze dwie sprawy.
Czy zastanawialiÂście siĂŞ dlaczego zarĂłwno Rosjanie i Amerykanie tak szybko wycofali siĂŞ z KsiĂŞÂżyca ?
Nabrali wody w usta i zbudowali StacjĂŞ KosmicznÂą (raczej komicznÂą bo tyle ma wspĂłlnego z Kosmosem , co nazwa) ?
Prawdopodobnie od razu - na dobry poczÂątek - chcieli budowaĂŚ tam bazy wojskowe i...zostali przepĂŞdzeni!
I bardzo dobrze !!
Tak Bogiem i PrawdÂą to i tak nie dobrali by siĂŞ do skarbĂłw ksiĂŞÂżycowych.
Jest on (prawdopodobnie) zbudowany jak idealnie okrÂągÂła piÂłka - tyle, Âże „skĂłrka" ma gruboœÌ 70 kilometrĂłw i zrobiona jest z najwyÂższej jakoÂści stopowej stali chromowo-wanadowej przysypana po wierzchu skaÂłami i pyÂłem.
Nie dla psa kieÂłbasa!
SkÂąd o tym wiem ? Nie wiem, ale jestem pewien, Âże sam tego nie wymyÂśliÂłem.
I jeszcze jedno. Aby dolecieĂŚ do KsiĂŞÂżyca trzeba najpierw zbudowaĂŚ silniki grawitacyjne, o ktĂłrych piszĂŞ juÂż do znudzenia ale skutek jest taki jakbym rzucaÂł grochem o ÂścianĂŞ.
Ta Âściana nazywa siĂŞ ignorancjÂą.
Ale tym zÂłomem, ktĂłry produkuje NASA i nasi przyjaciele z Bajkonuru daleko nie dolecicie. Chyba tylko do MiĂŞdzynarodowej Stacji Ko(s)micznej!
Ca³a ogromna wiedza i potêga naszych Demiurgów zostanie udostêpniona tylko i wy³¹cznie Ludziom o czystych sercach, rêkach, intencjach i sumieniach.
To by byÂło na tyle...(uff).
Chyba wielu ju¿ powiedzia³o: - koùcz WaœÌ, mêki oszczêdŸ!
Nie bêdê ju¿ tu przytacza³ wiêcej dowodów podanych w ksi¹¿ce Knighta i Butlera. Jeœli kogoœ to interesuje niech zada sobie trud i przestudiuje je w omawianej ksi¹¿ce.
PoruszĂŞ natomiast inne aspekty wynikajÂące z przedÂłoÂżonej tezy.
JeÂżeli StwĂłrcy naszego globu zadali sobie tak ogromny trud uksztaÂłtowania caÂłego naszego systemu sÂłonecznego (bo nie tylko o KsiĂŞÂżyc tu chodzi ) –to musieli mieĂŚ ÂściÂśle sprecyzowany cel.
Nie dokonuje siĂŞ bowiem operacji zakrojonej na gigantycznÂą, kosmicznÂą skalĂŞ zakrojonÂą na miliardy lat, aby to nie miaÂło okreÂślonego sensu.
Wiele innych zjawisk i praw istniejÂących w naszym Âświecie i w nas samych (genetyka) Âświadczy o niesamowitej mÂądroÂści i wiedzy naszych StwĂłrcĂłw.
Powinniœmy okazaÌ Im nasz szacunek, podziw i wdziêcznoœÌ.
Jednak nie tylko o podziw tu chodzi. ŒwiadomoœÌ, ¿e nasi Stwórcy zadali sobie tyle trudu aby stworzyÌ nas i odpowiednie warunki umo¿liwiaj¹ce nam egzystencjê równie¿ zobowi¹zuje nas.
ZobowiÂązuje do uÂżytkowania tego Âświata w sposĂłb godziwy i przyzwoity.
Jednak to, co wyprawia nasz gatunek z ZiemiÂą i jej Âśrodowiskiem przekracza granice przyzwoitoÂści.
ÂŚwiadczy wrĂŞcz o naszej arogancji i gÂłupocie !
SkaÂżenie powietrza, wĂłd i gleby przekracza na wielu obszarach dopuszczalne normy. Rabunkowa eksploatacja naturalnych zasobĂłw /ropa, gaz, wĂŞgiel, mineraÂły, lasy itd./ zbliÂża nas do energetycznej zapaÂści.
Wybuchy i próby nuklearne mog¹ obudziÌ uœpione wulkany i spowodowaÌ nieobliczalne trzêsienia ziemi po³¹czone z olbrzymimi tsunami.
Smog elektromagnetyczny produkowany na niespotykanÂą skalĂŞ / takÂże lawinowy rozwĂłj telefonii komĂłrkowej /, o ktĂłrym pisaÂł w dramatycznym apelu ksiÂądz Profesor Sedlak, stwarza nieobliczalne zagroÂżenie genetyczne.
Ju¿ znaczna iloœÌ samców / w tym równie¿ ludzkich- nie jesteœcie inni/ jest bezp³odna lub ma os³abione plemniki.
Dopiero w dalszej przyszÂłoÂści mogÂą okazaĂŚ siĂŞ zgubne skutki tego promieniowania elektromagnetycznego
Ta niewidoczna ÂśmierĂŚ kaÂżdej sekundy przenika nasze ciaÂła i jej natĂŞÂżenie roÂśnie lawinowo w miarĂŞ nasycania rynku nowymi odbiornikami.
Liczy siĂŞ produkcja, zbyt i zysk a nie zdrowie i kondycja ludzkiego spoÂłeczeĂąstwa. Jak tak dalej pĂłjdzie to nasi potomkowie bĂŞdÂą wyglÂądaĂŚ tak jak szaraki przylatujÂące w UFO.
JuÂż dawno temu Wieszcz pisaÂł:
ÂŹle siĂŞ chÂłopcy bawicie...
Dla was to jest zabawa-
Nam chodzi o Âżycie!
( cytujĂŞ z pamiĂŞci, moÂże niedokÂładnie ale chodzi o sens).
ChcĂŞ tutaj uÂświadomiĂŚ tym, co trzeba, Âże Oni uwaÂżnie patrzÂą nam na rĂŞce i na nasze postĂŞpowanie.
Do czasu, bo nie wiadomo gdzie jest granica ich cierpliwoÂści i tolerancji."

[chanell]

Oto 5 najistotniejszych argumentĂłw za tym, Âże KsiĂŞÂżyc jest sztucznym tworem



PoniÂżej znajduje siĂŞ lista piĂŞciu najwaÂżniejszych argumentĂłw przemawiajÂących za tym, Âże KsiĂŞÂżyc moÂże byĂŚ sztucznym obiektem. DowodĂłw przemawiajÂących za tÂą teoriÂą jest wiĂŞcej, ale te sÂą szczegĂłlnie interesujÂące.

 

1. Orbita KsiĂŞÂżyca jest jakby zaplanowana. Znajduje siĂŞ w dokÂładnie takim punkcie miedzy SÂłoĂącem i ZiemiÂą, Âże idealnie przykrywa tarczĂŞ naszej gwiazdy podczas zaĂŚmieĂą.

2. Ze swoj¹ wielk¹ œrednic¹, 3474 km, jest nieprawdopodobnie du¿y w stosunku do ma³ej Ziemi. Jowisz, który jest najwiêksz¹ planet¹ Uk³adu S³onecznego ma 64 ksiê¿yce, najwiêkszy z nich Ganimedes ma œrednicê 5268 km. Du¿a wielkoœÌ naszego Ksiê¿yca czyni go pi¹tym pod wzglêdem wielkoœci satelit¹ w naszym Uk³adzie S³onecznym.
Co wiĂŞcej tylko wielkie gazowe olbrzymy takie jak Jowisz, Saturn i Neptun majÂą odpowiedniÂą grawitacjĂŞ, aby uchwyciĂŚ i utrzymaĂŚ tak masywny obiekt, jakim jest nasz KsiĂŞÂżyc.

 3. Brak jest przekonujÂącej teorii naukowej, ktĂłra wyjaÂśniÂłaby obecnoœÌ KsiĂŞÂżyca. Nasz satelita to nie jest przechwycona nieregularna planetoida typu Fobosa i Deimosa, czyli ksiĂŞÂżycĂłw marsjaĂąskich. To jest dobrze uksztaÂłtowany regularny obiekt wielkoÂści maÂłej planety. Jest prawie idealnie okrÂągÂły tak jak Ziemia. Skoro naukowcy twierdzÂą, Âże KsiĂŞÂżyc powstaÂł w wyniku jakiejÂś ogromnej kolizji z naszÂą planetÂą to, dlaczego i Ziemia i KsiĂŞÂżyc nie sÂą nieregularne, jeÂśli chodzi o ksztaÂłt? Nie wiadomo jak to moÂżliwe, Âże jedna planeta podzieliÂła siĂŞ na dwa dokÂładnie sferyczne obiekty. Robin Brett z NASA powiedziaÂł wrĂŞcz: "ÂŁatwiej jest wyjaÂśniĂŚ nieistnienie KsiĂŞÂżyca niÂż jego istnienie."

4. Eksperymenty wykazuj¹, ¿e Ksiê¿yc jest pusty. W 1969 roku NASA uderzy³a w powierzchniê srebrnego globu za pomoc¹ l¹downika ksiê¿ycowego. WielkoœÌ eksplozji po impakcie szacowano na 1 tonê TNT. Po tym eksperymencie, Maurice Ewing, dyrektor projektu Lunar Seismic Experiment (Ksiê¿ycowy Eksperyment Sejsmiczny), powiedzia³ "To by³o jakby ktoœ waln¹³ w dzwon, jedno uderzenie a wibracje odbieraliœmy przez 30 minut."
Po jednej z kolejnych misji powtórzono eksperyment, ale hipotetyczna si³a eksplozji siêga³a 11 ton TNT. Po takim uderzeniu Ksiê¿yc rezonowa³ przez 3 godziny i 20 minut. Ten eksperyment pokaza³ te¿ coœ nieoczekiwanego. Ksiê¿yc zako³ysa³ siê w tak precyzyjny sposób jakby mia³ jakiœ wielki system hydraulicznego zderzaka. Wtedy w³aœnie Sean C. Soloman z MIT powiedzia³, ¿e wyniki eksperymentu sugeruj¹ "przera¿aj¹c¹ mo¿liwoœÌ, ¿e Ksiê¿yc mo¿e byÌ pusty."

 5. Cienka skorupa ksiĂŞÂżycowa ma okoÂło 32 kilometry gruboÂści jednak jest ona stworzony z takiej listy elementĂłw, ktĂłre czyniÂą jÂą nadzwyczajnie twardÂą, prawie jak pancerz zaprojektowany do wytrzymanie potĂŞÂżnych uderzeĂą. Naukowcy nie sÂą w stanie policzyĂŚ ogromnych iloÂści tytanu znalezionych w skaÂłach ksiĂŞÂżycowych. Na powierzchni znaleziono rĂłwnieÂż izotopy Uranu 236 i Neptuna 237, ktĂłre powstajÂą wy³¹cznie w wyniku reakcji jÂądrowych i sÂą znajdowane na Ziemi w odpadach nuklearnych.
PowyÂższe piĂŞĂŚ argumentĂłw to konkretne przykÂłady zdajÂące siĂŞ potwierdzaĂŚ, Âże z KsiĂŞÂżycem jest coÂś nie tak. MoÂżna by byÂło do tego dodaĂŚ fakt, Âże KsiĂŞÂżyc zawsze zwraca siĂŞ do nas jednÂą stronÂą a druga pozostaje niewidoczna. To wrĂŞcz wymarzona sytuacja do ukrycia pewnych dziaÂłaĂą na jego powierzchni.
Jednak przyjêcie do wiadomoœci, ¿e Ksiê¿yc mo¿e byÌ struktur¹ sztuczn¹ wymusza kolejne pytania. Najwa¿niejsze z nich brzmi, dlaczego ktoœ mia³by tworzyÌ taki obiekt i umieszczaÌ go w tym konkretnym miejscu. Nie sposób na to pytanie odpowiedzieÌ autorytarnie, mo¿na tylko snuÌ przypuszczenia. Przypuszczenie pozytywne zak³ada, ¿e jest to wielkie laboratorium badawcze rodzaju ludzkiego. Przypuszczenie negatywne jest takie, ¿e Ksiê¿yc mo¿e byÌ baz¹ istot, które w jakiœ sposób sprawuj¹ w³adzê nad Ziemi¹ uprawiaj¹c ludzkoœÌ z sobie tylko znanych powodów.
Tak czy inaczej warto sobie zdawaĂŚ sprawĂŞ z wielkiej iloÂści dziwnych zbiegĂłw okolicznoÂści i odkryĂŚ ksiĂŞÂżycowych wymagajÂących wyjaÂśnieĂą. Czy rzÂądy na Âświecie znajÂą prawdĂŞ o KsiĂŞÂżycu? CaÂłkiem prawdopodobne, Âże tak i dlatego od poczÂątku lat 70 tych mocarstwa kosmiczne nagle utraciÂły wiĂŞksze zainteresowanie naszym satelitÂą.

http://innemedium.pl/wiadomosc/oto-5-najistotniejszych-argumentow-za-tym-ze-ksiezyc-jest-sztucznym-tworem

W linku do strony - ÂźrĂłdÂła zamieszczone sÂą ciekawe  filmiki

[songo1970]

no to, albo na ksiĂŞÂżycu jest szczÂątkowa atmosfera, albo to nie jest na ksiĂŞÂżycu
albo, albo

<a href="http://www.youtube.com/v/HJn3V-AoZYE?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/HJn3V-AoZYE?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

==============================================

Chiùczycy udostêpni¹ ca³oœÌ materia³u swojej sondy ksiê¿ycowej, ale to trochê potrwa,-
bowiem jest tego kilkadziesiÂąt TerabajtĂłw wysokiej rozdzielczoÂści, a pĂłki co-







http://news.xinhuanet.com/english/photo/2012-02/06/c_131393943_2.htm

PS. podobno na Âżadnym zdjĂŞciu nie ma Âśladu po amerykaĂąskiej fladze i Âśladach Âłazika
ScaliÂłem posty
Darek

[east]

A propos ³azika i flagi. Mo¿na siê by³o spodziewaÌ, ¿e jakoœ bêd¹ chcieli dogryŸÌ Amerykanom
I teraz, albo to co wrzucaj¹ Chiùczycy jest fa³szywk¹ maj¹c¹ na celu wy³¹cznie zdyskredytowanie Ameryki i amerykaùskiej misji GRAAIL , albo jest to prawda i wtedy USA to najwiêkszy k³amca na œwiecie
Prawdy nie dojdziemy, chyba, Âże ktoÂś z Ziemi niezaleÂżnie zauwaÂży tam tÂą flagĂŞ i Âłazika

[songo1970]

..to fakt, jednak ChRL juÂż oÂśmieszyÂła NA(U)SA, bo pierwsza sonda i peÂłny materiaÂł obiektu w HIres.-ie,-
a nie jakieÂś zamazane fotki w rozdzielczoÂści z ubiegÂłego wieku.

[krzysiek]

SzeœÌ dni temu to samo napisa³a nasza znakomita kole¿anka z Krakowa:

http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=410.msg91079#msg91079

Ale cieszĂŞ siĂŞ, Âże ten temat jest tak popularny, bo dla mnie jest jednym z najbardziej ulubionych (zaraz po doniesieniach "urbanistycznych" z Marsa) 

[Dariusz]

SzeœÌ dni temu to samo napisa³a nasza znakomita kole¿anka z Krakowa:

http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=410.msg91079#msg91079

Ale cieszĂŞ siĂŞ, Âże ten temat jest tak popularny, bo dla mnie jest jednym z najbardziej ulubionych (zaraz po doniesieniach "urbanistycznych" z Marsa) 

O. dziĂŞki. SzukaÂłem, czy czasem juÂż nie ma tej informacji ale jak widzaĂŚ niedokÂładnie.
Ju¿ usun¹³em.

[east]

Jak dowiedzia³ siê serwis Space.com NASA rozwa¿a zbudowanie w pobli¿u ciemnej strony Ksiê¿yca stacji, która bêdzie punktem tranzytowym dla astronautów wybieraj¹cych siê w dalsze regiony przestrzeni kosmicznej. Redaktorzy Space.com dotarli do notatki Williama Gerstenmaiera, dyrektora NASA ds. operacji i operacji za³ogowych. Z datowanego na 3 lutego bie¿¹cego roku dokumentu dowiadujemy siê, ¿e utworzono zespó³, którego zadaniemjest opracowanie planu wykorzystania punktu libracyjnego 2.

Punkty libracyjne (punkty Lagrange’a) to miejsca w przestrzeni, w ukÂładzie dwĂłch powiÂązanych grawitacyjnie ciaÂł, w ktĂłrych ciaÂło o pomijalnej masie moÂżna pozostawiĂŚ w spoczynku wzglĂŞdem tych ciaÂł. W ukÂładzie dwĂłch ciaÂł znajduje siĂŞ piĂŞĂŚ punktĂłw libracyjnych.

UkÂład Ziemia-SÂłoĂące posiada punkt libracyjny L2, ktĂłry znajduje siĂŞ - z punktu obserwatora na SÂłoĂącu - za ZiemiÂą. WedÂług identycznego schematu oznacza siĂŞ punkty libracyjne dla ukÂładu Ziemia-KsiĂŞÂżyc, zatem L2 (ÂściÂślej EML-2 od Earth-Moon Libration 2) znajduje siĂŞ, patrzÂąc z Ziemi, poza naszym satelitÂą, po jego ciemnej stronie.

Z notatki Gerstenmaiera dowiadujemy siĂŞ, Âże wÂłaÂśnie EML-2 jest preferowanym punktem umiejscowienia stacji, ktĂłra ma w najbliÂższym czasie posÂłuÂżyĂŚ ludzkiej eksploracji kosmosu. Zdaniem przedstawicieli NASA umieszczona tam stacja ma pomĂłc w badaniu okolic KsiĂŞÂżyca, asteroidĂłw, ksiĂŞÂżycĂłw Marsa oraz pozwoli na dotarcie czÂłowieka na CzerwonÂą PlanetĂŞ. Co wiĂŞcej, na KsiĂŞÂżycu mogÂłyby zostaĂŚ umieszczone zdalnie sterowane roboty, ktĂłre wykonywaÂłyby polecenie operatorĂłw ze stacji.

Podczas budowy stacji zostanÂą wykorzystane Space Launch System oraz Orion Multi-Purpose Crew Vehicle.

W notatce wymieniono szeœÌ kluczowych punktów, które musz¹ byÌ spe³nione, by projekt siê uda³:
- nawi¹zanie miêdzynarodowej wspó³pracy na skalê tak¹, jaka ma miejsce przy ISS,
- zaanga¿owanie amerykaùskich prywatnych przedsiêbiorstw, które mia³yby zaj¹Ì siê logistyk¹, co pozwoli³oby na obni¿enie kosztów, a zarazem u³atwi³o rozwój prywatnego przemys³u kosmicznego;
- rozwijanie infrastruktury wielokrotnego uÂżytku;
- zastosowanie juÂż istniejÂących lub wkrĂłtce dostĂŞpnych technologii, przy jednoczesnym ciÂągÂłym rozwijaniu technologii przyszÂłoÂści;
- wykazanie, Âże caÂły projekt bĂŞdzie miaÂł finansowanie przez caÂły cykl Âżycia;
- okreÂślenie misji, ktĂłre bĂŞdzie moÂżna wykonywaĂŚ z uÂżyciem stacji juÂż w najbliÂższym czasie przy jednoczesnym planowaniu coraz bardziej zÂłoÂżonych misji.

Wspomniany w notatce zespó³ badawczy ma przedstawiÌ swoje wnioski ju¿ 30 marca bie¿¹cego roku.

W tym tygodniu w ParyÂżu odbĂŞdzie siĂŞ spotkanie przedstawicieli agencji kosmicznych z caÂłego Âświata, podczas ktĂłrego prawdopodobnie dojdzie do dyskusji nt. propozycji NASA.

Autor: Mariusz BÂłoĂąski

ÂŹrĂłdÂło: Space.com


http://kopalniawiedzy.pl/NASA-stacja-kosmiczna-Ksiezyc-punkt-libracyjny-punkt-Lagrange-a,15169

[east]

Co skrywajÂą ksiĂŞÂżycowe jaskinie ?
ByÂło o tym na forum ,ale warto przypomnieĂŚ

Japoùska sonda Kaguya (SELENE) w czerwcu 2009 roku zakoùczy³a sw¹ misjê. Analiza danych wci¹¿ jednak trwa³a i po kilku miesi¹cach doniesiono o zaobserwowaniu tworów przypominaj¹cych wejœcia do jaskini. Niektórzy naukowcy spekulowali, ¿e te twory wygl¹daj¹ jak przebite sklepienie prowadz¹ce do systemu ksiê¿ycowych tuneli. By³o oczywiste, ¿e te miejsca stan¹ siê celem obserwacji dla sondy LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter). Dziêki temu mo¿liwe sta³o siê zaobserwowanie tych obiektów w znacznie wy¿szej rozdzielczoœci za pomoc¹ kamery LROC.

KilkanaÂście godzin temu przekazano najnowsze wyniki badaĂą nad ksiĂŞÂżycowymi jaskiniami. W tej chwili wydaje siĂŞ, Âże te zaobserwowane "dziury" to rzeczywiÂście przebite sklepienia do ksiĂŞÂżycowych tuneli. Zaobserwowane twory sÂą prawdopodobnie zwiÂązane z dawnymi przepÂływami lawy i z angielska sÂą okreÂślane jako "lava tubes".

http://www.kosmonauta.net/index.php/Misje-bezzalogowe/Uklad-Sloneczny/2010-07-13-ksiezyc.html

WedÂług studium naukowcĂłw z Brown University ksiĂŞÂżycowe skaÂły magmowe zawierajÂą sto razy wiĂŞcej wody niÂż wczeÂśniej zakÂładano. Badania przeprowadzono na prĂłbkach perlitu (szkÂła wulkanicznego) pozyskanego w misjach Apollo (lata 60. i 70. XX wieku).

W roku 2008 Alberto Saal na ³amach Nature przedstawi³ wstêpny raport na temat wystêpowania wody we wnêtrzu Ksiê¿yca i teoretyczny model, który opisywa³ jej zawartoœÌ w magmie przed erupcjami. Autor opracowania za³o¿y³ podobieùstwo w iloœci tej cz¹stki miêdzy wnêtrzem Ziemi a Ksiê¿yca.

MiaÂł racjĂŞ,  co potwierdzajÂą aktualne badania inkluzji. KsiĂŞÂżycowa magma zawiera tyle samo wody, co ziemska. Na dodatek, w niektĂłrych miejscach jest jej znacznie wiĂŞcej niÂż na Ziemi.

PomaraĂączowe szkÂło, w ktĂłrym odkryto wiele czarnych plamek bĂŞdÂących inkluzjami wody i lotnych zwiÂązkĂłw, jest Âświadectwem bogatej przeszÂłoÂści wulkanicznej KsiĂŞÂżyca. Takie wrostki powstajÂą w trakcie gwaÂłtownych erupcji wulkanicznych na aktywnych ciaÂłach niebieskich.

http://www.kosmonauta.net/index.php/Astronomia/Uklad-Sloneczny/woda-we-wnetrzu-ksiezyca.html

Na Ksiê¿ycu by³a aktywnoœÌ wulkaniczna, s¹ tunele, jest woda w magmie wewn¹trz ...mo¿e zatem i wewn¹trz naszego satelity kwitnie jakieœ ¿ycie ? Czy tej wody by³oby wystarczaj¹co du¿o ?

[Dariusz]

Post >songo< o PyÂłowych KsiĂŞÂżycach Ziemi przeniosÂłem do odpowiedniejszego wÂątku >>.

[JACK]

A to  podobno z tych zdjĂŞĂŚ KsiĂŞÂżyca wysokiej rozdzielczoÂści  ktĂłre  Chiny   robiÂąc na zÂłoœÌ USA  puÂściÂły do  netu.




http://www.zetatalk.com/ning/25fe2012.htm

[songo1970]

NASA – Naukowcy twierdzÂą, Âże KsiĂŞÂżyc siĂŞ kurczy, czego dowodem sÂą rowy tektoniczne
niedziela, 26.02.2012 15:25 wibi. Kategorie: Ciekawostki, KsiĂŞÂżyc, NiewyjaÂśnione  Tagi:  ksiĂŞÂżyc, kurczy siĂŞ, moon, NASA, shrinks   

OdlegÂłoœÌ pomiĂŞdzy centrum KsiĂŞÂżyca a jego powierzchniÂą zmniejszyÂła siĂŞ i to aÂż o okoÂło 90 metrĂłw – wynika z analiz przeprowadzonych przez naukowcĂłw NASA. DowodĂłw na to dostarczyÂły zdjĂŞcia powierzchni Srebrnego Globu wykonane przez amerykaĂąskÂą sondĂŞ kosmicznÂą.
 ZdjĂŞcie powierzchni KsiĂŞÂżyca wykonane przez LRO (NASA)

NASA poinformowa³a, ¿e zespó³ naukowców analizuj¹cy zdjêcia Ksiê¿yca wykonane przez sondê LRO (Lunar Recconaissance Orbiter), odnalaz³ niewielkie, w¹skie systemy rowów na powierzchni naturalnego satelity Ziemi.

 

KsiĂŞÂżyc siĂŞ kurczy

Naukowcy przypuszczajÂą, Âże sÂą to rowy tektoniczne, ktĂłre uformowaÂły siĂŞ, gdy skorupa KsiĂŞÂżyca zostaÂła w tych miejscach rozciÂągniĂŞta i rozerwana, co spowodowaÂło zaÂłamanie i opadniĂŞcie materiaÂłu wzdÂłuÂż uskoku.

Rowy mog¹ byÌ œladami niedawnej (w skali geologicznej) aktywnoœci Ksiê¿yca i pozwalaj¹ postawiÌ hipotezê, ¿e taka aktywnoœÌ geologiczna mo¿e zachodziÌ równie¿ obecnie.

Na podstawie rozmiaru struktur szacuj¹, ¿e odleg³oœÌ pomiêdzy centrum Ksiê¿yca a jego powierzchni¹ zmniejszy³a siê o oko³o 90 metrów. Kurczenie Ksiê¿yca byÌ mo¿e nastêpowa³o na skutek och³adzania siê jego wnêtrza.

Misja od 2009

Sonda LRO rozpoczĂŞÂła swojÂą misjĂŞ 18 czerwca 2009 roku i staÂła siĂŞ sztucznym satelitÂą KsiĂŞÂżyca. PoczÂątkowo misja miaÂła trwaĂŚ rok, jednak sonda do tej pory znajduje siĂŞ na orbicie okoÂłoksiĂŞÂżycowej i zbiera dane do badaĂą naukowych.
http://losyziemi.pl/nasa-naukowcy-twierdza-ze-ksiezyc-sie-kurczy-czego-dowodem-sa-rowy-tektoniczne/#more-9972

nie doœÌ, ¿e ktoœ ju¿ siê tam wczeœniej budowa³, to jeszcze siê kurczy, o Qurczê

[Dariusz]

Post >Barneyos'a< przeniosÂłem do: Kalendarz KsiĂŞÂżycowy >>.

[chanell]

Tajemnice KsiĂŞÂżyca

Maurice Chatelain, specjalista od spraw ³¹cznoœci, który w tym czasie pracowa³ dla NASA, publicznie oœwiadczy³, ¿e spotkanie za³ogi Apollo 11 z istotami pozaziemskimi jest wielk¹ tajemnic¹ NASA oraz ¿e wszystkie misje Apollo by³y obserwowane przez UFO.

JednÂą z najbardziej intrygujÂących kwestii zwiÂązanych z lotami na KsiĂŞÂżyc jest to, Âże od czasu programu Apollo NASA nie wysÂłaÂła tam Âżadnych astronautĂłw i nic nie wskazuje na to, Âżeby nosiÂła siĂŞ z takim zamiarem w najbliÂższym czasie.

Ta sprawa skÂłania do ponownego zainteresowania siĂŞ KsiĂŞÂżycem i siĂŞgniĂŞcia do tego, co znaleÂźli nasi czytelnicy i przysÂłali na pokÂład okrĂŞtu Nautilus. Warto podkreÂśliĂŚ, Âże tajemnice KsiĂŞÂżyca to Âżelazny temat wszystkich najbardziej uznanych Âświatowych portali zajmujÂących siĂŞ UFO. Dlaczego? PowĂłd jest prosty: amerykaĂąscy astronauci mieli widzieĂŚ o wiele wiĂŞcej, niÂż to siĂŞ powszechnie przyjĂŞÂło sÂądziĂŚ. Nad powierzchniÂą KsiĂŞÂżyca unosiÂły siĂŞ Niezidentyfikowane Obiekty LatajÂące, ktĂłre bardzo uwaÂżnie ÂśledziÂły kolejne fazy zdobywania Srebrnego Globu.

Brytyjski badacz UFO, Timothy Good, posuwa siĂŞ o krok dalej. W swojej ksi¹¿ce „Beyond Top Secret” prezentuje tezĂŞ, Âże astronauci widzieli na KsiĂŞÂżycu istoty pozaziemskie. Dowodem na tĂŞ kontrowersyjnÂą teoriĂŞ ma byĂŚ rzekoma tajna rozmowa pomiĂŞdzy Neilem Armstrongiem a Buzzem Aldrinem z Apollo 11 i personelem naziemnej obsÂługi lotu, ktĂłrÂą mieli podsÂłuchaĂŚ radzieccy naukowcy.

Dr WÂładimir AÂżaÂża, radziecki fizyk i matematyk, twierdzi, Âże spotkanie miaÂło miejsce krĂłtko po wylÂądowaniu, jednak relacja astronautĂłw nigdy nie zostaÂła wyemitowana publicznie, poniewaÂż zostaÂła ocenzurowana przez NASA.

Maurice Chatelain, specjalista od spraw ³¹cznoœci, który w tym czasie pracowa³ dla NASA, publicznie oœwiadczy³, ¿e spotkanie za³ogi Apollo 11 z istotami pozaziemskimi jest wielk¹ tajemnic¹ NASA oraz ¿e wszystkie misje Apollo by³y obserwowane przez UFO.

Pojawi³o siê natychmiast kilkudziesiêciu autorów ksi¹¿ek, którzy starali siê obroniÌ tezê, ¿e by³ to jeden z powodów, dla których... Amerykanie odwo³ali loty na Ksiê¿yc, a wszystko by³o inscenizacj¹ w holywodzkich studiach filmowych! NASA, nie chc¹c ujawniÌ œwiatu, ¿e amerykaùscy astronauci byli bacznie obserwowani przez UFO, zainscenizowali l¹dowanie na Ksiê¿ycu.

MiaÂło to zapobiec ewentualnej panice na wieœÌ o tym, co naprawdĂŞ dzieje siĂŞ w kosmosie. Ta teoria przegrywa jednak sromotnie z jednym argumentem, o ktĂłrym wspominaÂł miĂŞdzy innymi najbliÂższy wspó³pracownik reÂżysera Stanleya Kubrica, zmarÂły w 2008 roku nominowany wielokrotnie do oskara Harry Lange, ktĂłry byÂł jednym z autorĂłw scenografii do sÂłynnego filmu „Odyseja Kosmiczna 2001”. Zapytany kiedyÂś o to, co sÂądzi na temat teorii spiskowej dotyczÂącej „faÂłszerstwa KsiĂŞÂżycowego”, Lange powiedziaÂł:

„Nie. Ani ja, ani Stanley nie zrobiliÂśmy tego. ZresztÂą wtedy wiele osĂłb przeceniaÂło moÂżliwoÂści naszego studia, a czasami byliÂśmy na granicy filmĂłw animowanych. ZresztÂą, gdybyÂśmy nawet mieli zrobiĂŚ wielogodzinnÂą inscenizacjĂŞ lÂądowania na KsiĂŞÂżycu i mieli nieograniczony budÂżet, to potrzebowaÂłbym zatrudniĂŚ natychmiast okoÂło 2 tysiĂŞcy osĂłb do wykonania dekoracji i przygotowania pojazdu.

OprĂłcz najlepszych charakteryzatorĂłw, specjalistĂłw od animacji i urzÂądzeĂą do symulowania antygrawitacji przy pomocy sieci linek, dodatkowo musielibyÂśmy wyprodukowaĂŚ caÂłe tony czegoÂś, co imitowaÂłoby pyÂł ksiĂŞÂżycowy, bo z tym sobie nie poradziliÂśmy w „Odysei”. Ta masa ludzi pracujÂąca przy takiej inscenizacji nigdy nie potrafiÂłaby siĂŞ oprzeĂŚ pokusie, aby o wszystkim opowiedzieĂŚ mediom za – podejrzewam – niemaÂłe pieniÂądze. Na planie zawsze ktoÂś robiÂł zdjĂŞcia mimo ostrych zakazĂłw, przyprowadzaÂł rodziny.

Ludzie sÂą tylko ludÂźmi, moÂżesz im zakazywaĂŚ, a oni i tak w kieszeni portek przemycÂą aparat. Nie dalibyÂśmy rady nawet przy uÂżyciu armii policjantĂłw zapanowaĂŚ nad zwykÂłym ludzkim gadulstwem, najgorszÂą plagÂą ludzkoÂści od jej powstania. Brak osĂłb, ktĂłre przyznaÂły siĂŞ do uczestniczenia w takiej inscenizacji, jest i bĂŞdzie zawsze gwoÂździem do trumny wszelkich teorii spiskowych zakÂładajÂących wielkie teatralne inscenizacje na rzecz rzÂądu czy NASA. ProszĂŞ pamiĂŞtaĂŚ, Âże takich inscenizacji nie wykonujÂą agenci CIA, bo to sÂą przewaÂżnie beztalencia, ale artyÂści, najlepsi w swoich fachu artyÂści. A ich przed opowiedzeniem wszystkiego mediom nie powstrzymajÂą ani groÂźby, ani proÂśby, ani zastraszenia. Artysta jest niesterowalny, to w pewien sposĂłb pró¿ny i spragniony sÂławy i rozgÂłosu szaleniec, gotowy donosiĂŚ na najbliÂższych kolegĂłw, jeÂśli mu siĂŞ tylko dobrze zapÂłaci lub nagrodzi oklaskami. To bolesna prawda o naszym zawodzie. BĂłg mi Âświadkiem, Âże do dziÂś sam bym wszystko wykablowaÂł na milion sposobĂłw i nawet przez chwilĂŞ bym siĂŞ nie wahaÂł opowiedzieĂŚ o wszystkim za nawet psie pieniÂądze.”

Wielu naszych czytelnikĂłw interesuje temat KsiĂŞÂżyca, a takÂże owych „dziwnych budowli”, ktĂłre majÂą byĂŚ na jego powierzchni, jak rĂłwnieÂż ciekawej teorii, Âże KsiĂŞÂżyc jest... pusty w Âśrodku. PojawiÂł siĂŞ ten motyw w e-mailu p. Patryka. Jest on bardzo dÂługi i na potrzeby tej publikacji dokonaliÂśmy pewnych skrĂłtĂłw.

"Zanim jeszcze Armstrong poleciaÂł na KsiĂŞÂżyc, na jego powierzchniĂŞ zrzucono wypalone czÂłony napĂŞdowe bezzaÂłogowych statkĂłw, ktĂłre dokonywaÂły lotĂłw zwiadowczych i zostawiÂły na KsiĂŞÂżycu sejsmometry (urzÂądzenia reagujÂące na drgania skorupy) chcÂąc siĂŞ upewniĂŚ czy wewnÂątrz ksiĂŞÂżyca nie zachodzÂą reakcje geotermiczne.

UrzÂądzenia te za pomocÂą sygna³ów radiowych przekazywaÂły do Houston wyniki pomiarĂłw drgaĂą skorupy KsiĂŞÂżyca. Pomiary te kilka razy wywoÂłaÂły zdziwienie naukowcĂłw. OkazaÂło siĂŞ bowiem, Âże uderzenie o powierzchniĂŞ naszego satelity dwunastotonowych czÂłonĂłw napĂŞdowych rakiet wywoÂłaÂło lokalne "trzĂŞsienie skorupy KsiĂŞÂżyca", przy czym zdaniem wielu astrofizykĂłw (m.in. Harolda Ureya z USA czy H. Wilkinsona z Wielkiej Brytanii) wyglÂądaÂło to tak, jakby pod powierzchniÂą zbudowanÂą ze skaÂł znajdowaÂła siĂŞ metalowa skorupa otaczajÂąca jÂądro. KsiĂŞÂżyc zabrzmiaÂł jak dzwon. Drgania nie trwaÂły sekundy, minuty czy nawet godziny lecz nikÂłe echo „pozostawaÂło” przez tygodnie. AnalizujÂąc szybkoœÌ rozchodzenia siĂŞ drgaĂą w tej niby metalowej skorupie, okreÂślono nawet, iÂż jej gĂłrna warstwa leÂży ok. 70 km pod powierzchniÂą globu i ma gruboœÌ 60-70 km. Jeden z astrofizykĂłw stwierdziÂł, Âże wewnÂątrz KsiĂŞÂżyca moÂże siĂŞ znajdowaĂŚ niewyobraÂżalnie wielka, "prawie" pusta przestrzeĂą o objĂŞtoÂści 73,5 miliona metrĂłw szeÂściennych.

ÂŹrĂłdÂło: Fundacja Nautilus

[Dariusz]

KsiĂŞÂżycowa struktura wypatrzona na zdjĂŞciach NASA
ndz., 2012-03-18 20:00


Struktura w kraterze Cabeus na KsiĂŞÂżycu

W 2009 roku NASA wykonaÂła misjĂŞ, ktĂłrej celem byÂło dosÂłownie zbombardowanie czĂŞÂści KsiĂŞÂżyca. Teraz na zdjĂŞciach przedstawiajÂących pracujÂących naukowcĂłw wypatrzono zdjĂŞcie ksiĂŞÂżycowej powierzchni z czymÂś, co wyglÂąda na budowlĂŞ.

To wÂłaÂśnie ten region bombardowaÂła NASA w 2009 roku. Sprawa pojawiÂła siĂŞ niedawno, bo wczeÂśniej nie byÂło Âśladu odnoÂśnie tego, czym rzeczywiÂście byÂła misja LCROSS (Lunar CRater Observation and Sensing Satellite)

...

WiĂŞcej:
http://innemedium.pl/wiadomosc/ksiezycowa-struktura-wypatrzona-zdjeciach-nasa


EDYCJA:

Co nasi "mĂłzgowcy" wywnioskowali w kwestii powstania naszego satelity:

WÂątpliwoÂści, co do dotychczas uznawanej
hipotezy powstania KsiĂŞÂżyca
pon., 2012-03-26 17:39


yellowmagpie.com

Miêdzynarodowy zespó³ naukowców odkry³, ¿e stosunek izotopów tytanu w ksiê¿ycowych próbkach pobranych w ramach misji "Apollo", zbiega siê z tymi z Ziemi. Ten wynik stoi w sprzecznoœci z podstawow¹ hipotezê powstania Ksiê¿yca. Artyku³ na ten temat ukaza³ siê w naukowym czasopiœmie Nature Geoscience.

WedÂług wspó³czesnych pojĂŞĂŚ, KsiĂŞÂżyc powstaÂł w wyniku zderzenia Ziemi z innym ciaÂłem niebieskim, nazwanym Theia. ByÂła to planeta wielkoÂści Marsa a do zderzenia mogÂło dojœÌ okoÂło 4,6 miliarda lat temu.  UwaÂża siĂŞ, Âże znaczna czêœÌ ksiĂŞÂżyca (okoÂło 40 procent) skÂłada siĂŞ z materiaÂłu pozostaÂłego po Thei.  Z tego powodu izotopowe kompozycje skaÂł Ziemi i satelity musiaÂłyby byĂŚ ró¿ne.

JuÂż wczeÂśniej naukowcy byli w stanie wykazaĂŚ, Âże stosunek ró¿nych izotopĂłw tlenu w prĂłbkach gleby ksiĂŞÂżycowej i ziemskiej sÂą takie same.  NastĂŞpnie naukowcy wykazali, Âże pomimo faktu, Âże "kawaÂłek" pÂłaszcza, ktĂłry póŸniej przerodziÂł siĂŞ w ksiĂŞÂżyc, oddzielony zostaÂł od ziemi doœÌ szybko, nasza planeta do pewnego czasu mogÂą komunikowaĂŚ siĂŞ z nim za pomocÂą tlenu.  Wynika to z faktu, Âże tlen stosunkowo Âłatwo opuszcza pÂłaszcz w postaci gazu.

W nowej pracy naukowcy badali stosunek izotopĂłw tytanu-47 i 50.  W przeciwieĂąstwie do tlenu z powodu wysokiej temperatury parowania tytanu w pÂłaszczu powinna pozostaĂŚ po zderzeniu tylko maÂła iloœÌ izotopu.  Jednak analiza wykazaÂła, Âże ​​stosunek dwĂłch izotopĂłw tytanu w prĂłbkach ksiĂŞÂżycowych i ziemskich, jak to ma miejsce z tlenem, jest taki sam.

Jeden z autorĂłw, Tsyuntszun Zhang powiedziaÂł w wywiadzie dla portalu NatureNews, Âże uzyskane wyniki wymagajÂą rewizji dotychczasowych modeli powstawania KsiĂŞÂżyca.  Obecnie istnieje kilka wersji tej hipotetycznej kolizji, ktĂłre mogÂą wyjaÂśniĂŚ tĂŞ jednorodnoœÌ.

Na przykÂład, Theia mogÂła byĂŚ bardziej masywna, niÂż wczeÂśniej sÂądzono, a tym samym wywarÂła wpÂływ na skÂład izotopowy Ziemi.  WedÂług innej wersji, KsiĂŞÂżyc stygÂł dÂłuÂżej niÂż wczeÂśniej sÂądzono, powodujÂąc wymianĂŞ wystarczajÂącej liczby izotopĂłw.

Warto zauwaÂżyĂŚ, Âże w sierpniu 2011 w Nature opublikowano pracĂŞ, w ktĂłrej, na podstawie badaĂą izotopĂłw trzech metali - oÂłowiu, neodymu i samaru, naukowcy zidentyfikowali dokÂładnie wiek KsiĂŞÂżyca.  ZostaÂł ustalony na 4,36 miliardĂłw lat (plus / minus trzy miliony lat).  W rezultacie naukowcy odkryli, Âże po uderzeniu KsiĂŞÂżyc schÂłodziÂł siĂŞ szybciej niÂż wczeÂśniej sÂądzono. To nie poprawia zrozumienia tak elementarnej rzeczy jak sposĂłb powstania naszego satelity.

ÂŹrĂłdÂło: http://lenta.ru/news/2012/03/26/moon

http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/watpliwosci-co-dotychczas-uznawanej-hipotezy-powstania-ksiezyca

[chanell]

Nadchodzi zjawisko SuperksiĂŞÂżyca, nasz satelita bĂŞdzie 16% jaÂśniejszy




NajbliÂższe zjawisko typu SuperksiĂŞÂżyc zobaczymy juÂż 5 maja 2012. KsiĂŞÂżyc bĂŞdzie o 16% jaÂśniejszy niÂż przy zwykÂłej peÂłni. RosnÂą teÂż obawy czy wpÂływ grawitacyjny naszego satelity nie spowoduje jakichÂś reakcji ze strony aktywnoÂści sejsmicznej i wulkanicznej na Ziemi.
ZeszÂłoroczna tragedia w Japonii wystÂąpiÂła w bliskim odstĂŞpie czasowym od takiego samego zjawiska. Z SuperksiĂŞÂżycem mamy do czynienia wtedy, gdy Ziemia, SÂłoĂące i KsiĂŞÂżyc znajda siĂŞ w jednej linii oraz bĂŞdzie on najbliÂżej Ziemi oraz w peÂłni. Wszystkie te warunki bĂŞdÂą speÂłnione 5 maja.
Dodatkowo perygeum ksiê¿ycowe bêdzie najwiêkszym w tym roku. Zwykle najwiêksze zbli¿enia mog¹ siê ró¿niÌ od siebie do 3% odleg³oœci, poniewa¿ orbita Ksiê¿yca nie jest idealnie okr¹g³a. W zwi¹zku z tym to perygeum mo¿e byÌ szczególne podwójnie.

 WielkoœÌ KsiĂŞÂżyca i jego blask z pewnoÂściÂą wywoÂła niepokĂłj u ludzi, bo to nie bĂŞdzie normalna jasnoœÌ nocy. NiektĂłrzy mogÂą to odczuwaĂŚ poprzez kÂłopoty ze snem.

 Ostatnie zjawisko tego typu miaÂło miejsce 27 wrzeÂśnia 2011 roku a poprzednie 19 marca 2011. ZwÂłaszcza ta druga data i koincydencja czasowa z wielkim trzĂŞsieniem japoĂąskim budzi niepokĂłj.

 Naukowcy nie potwierdzajÂą korelacji miĂŞdzy zjawiskiem SuperksiĂŞÂżyca a katastrofami naturalnymi jednak w przeszÂłoÂści wzĂłr zaleÂżnoÂści wystĂŞpuje doœÌ przypomnieĂŚ o zbieÂżnoÂści czasowej miĂŞdzy SuperksiĂŞÂżycem a kataklizmami takimi jak trzĂŞsienie ziemi w Haiti czy huragan Katrina.

JeÂśli chodzi o zauwaÂżalny wpÂływ na ZiemiĂŞ to zbliÂżenie KsiĂŞÂżyca skutkowaĂŚ bĂŞdzie wiĂŞksza siÂła oddziaÂływania na fale pÂływowe w oceanach. W porĂłwnaniu do apogeum siÂła oddziaÂływania w perygeum bĂŞdzie 42% wiĂŞksza. To moÂże skutkowaĂŚ w niektĂłrych miejscach Âświata znacznie wiĂŞkszymi niÂż zwykle przypÂływami.

 

ÂŹrĂłdÂła:

http://www.csmonitor.com/Science/2012/0501/Supermoon-Saturday-Biggest-moon-of-the-year-video

http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/kolejny-superksiezyc-w-tym-roku-juz-27-wrzesnia

[east]

Owe "wiêksze przyp³ywy" mog¹ równie¿ objawiÌ siê jako "ma³e tsunami",które ludzie mog¹ wiz¹Ì za efekty trzêsienia ziemi. A to tylko wielki Ksiê¿yc
InteresujÂące, Âże KsiĂŞÂżyc jako taki wpÂływa rĂłwnieÂż na wodnÂą gospodarkĂŞ Âżywych organizmĂłw na ktĂłre w wiĂŞkszoÂści skÂłada siĂŞ woda wÂłaÂśnie.
SuperksiĂŞÂżyc i superpÂływy w mĂłzgu ? To niezÂły moment  na "przemeblowanie pod sufitem"

[chanell]

NastĂŞpna "gorÂączka zÂłota" bĂŞdzie na KsiĂŞÂżycu

Jak pokazuje historia ludzkoœci, wszêdzie tam, gdzie s¹ cenne minera³y, automatycznie pojawiaj¹ siê t³umy ¿¹dnych przygód wydobywców. Równie t³oczno mo¿e wkrótce zrobiÌ siê na Ksiê¿ycu.


Czy tak bĂŞdzie kiedyÂś wyglÂądaÂło Âżycie na KsiĂŞÂżycu?

"Gor¹czki z³ota" przyczynia³y siê do zasiedlania terenów Ameryki Pó³nocnej i Australii. Wszêdzie tam, gdzie odkrywano du¿e z³o¿a szlachetnych kruszców, zawsze dochodzi³o do istnych inwazji osób chc¹cych szybko siê wzbogaciÌ.

W dobie wyczerpuj¹cej siê z dnia na dzieù ogólnoœwiatowej puli kruszców i surowców pró¿no wypatrywaÌ kolejnych "gor¹czek z³ota". Pró¿no, ale tu, na Ziemi. Czemu w poszukiwaniu cennych minera³ów mielibyœmy siê nie udaÌ w przestrzeù kosmiczn¹, na s¹siednie planety oraz ich ksiê¿yce? Uk³ad S³oneczny jest przepe³niony surowcami, o które na naszej planecie niezwykle ciê¿ko. Czy oznacza to, ¿e wkrótce kopalnie bêdziemy budowaÌ na Ksiê¿ycu?

PowrĂłt na Srebrny Glob

Naukowcy ju¿ od dobrych kilku lat debatuj¹ nad mo¿liwoœci¹ wys³ania specjalistycznej aparatury górniczej na poblisk¹ asteroidê lub naszego naturalnego satelitê. Taka operacja wi¹za³aby siê z ogromnymi nak³adami finansowymi, jednak zak³adaj¹c ewentualne powodzenie misji, zwróci³yby siê one b³yskawicznie. Có¿ zatem nas ogranicza?

Popyt na rzadkie ziemskie minera³y roœnie gwa³townie, g³ównie ze wzglêdu na postêp technologiczny. Natomiast ich poda¿ jest mocno ograniczona. Szacuje siê, ¿e Chiny produkuj¹ i przechowuj¹ oko³o 95 proc. œwiatowego popytu, choÌ w ostatnim czasie wyrazi³y niechêÌ do dzielenia siê wytworzonymi bogactwami poprzez na³o¿enie zakazu eksportu.

RozsÂądnie jest zatem poszukaĂŚ alternatywnych surowcĂłw choĂŚby poza naszÂą macierzystÂą planetÂą. Pierwiastki, takie jak itr, lantan czy samar, sÂą rzadko spotykane na Ziemi, choĂŚ wiadomo, Âże powszechnie wystĂŞpujÂą na KsiĂŞÂżycu.

WysÂłanie w kosmos narzĂŞdzi gĂłrniczych wymaga jednak nie tylko duÂżych nakÂładĂłw finansowych i uÂżycia najnowszych technologii. NajwaÂżniejsza wydaje siĂŞ zmiana sposobu myÂślenia, bowiem "kosmiczne gĂłrnictwo" zmusza do niekonwencjonalnego spojrzenia.

Bezcenny hel

Za rozwi¹zanie energetycznych bol¹czek ludzkoœci uwa¿any jest hel-3 - izotop helu, którego ogromne z³o¿a znajduj¹ siê na Ksiê¿ycu. Na czym polega jego wyj¹tkowoœÌ?

Hel-3 wykazuje niezwyk³¹ ³atwoœÌ do wchodzenia w kontrolowan¹ reakcjê termoj¹drow¹ z deuterem, a ponadto nie pozostawia po sobie ¿adnych odpadów radioaktywnych. Analitycy szacuj¹, ¿e oko³o 25-40 ton helu-3 wystarczy³oby na zaspokojenie potrzeb energetycznych ca³ych Stanów Zjednoczonych przez okr¹g³y rok. Niestety, hel-3 na Ziemi to totalna egzotyka. Na naszej planecie znajduje siê jedynie ponad 10 kg tego gazu, a jego wydobycie to koszt ponad 5000 dol./kg.

Hel-3 pochodzi ze S³oùca i wraz z wiatrem s³onecznym jest niesiony w przestrzeù kosmiczn¹. Gdy ów wiatr dociera do Ziemi, atmosfera i pole magnetyczne os³aniaj¹ nasz¹ planetê przed jego opadami - st¹d œladowa iloœÌ helu-3 na naszej planecie.

ZupeÂłnie inaczej jest na pozbawionym pola magnetycznego i atmosfery KsiĂŞÂżycu, gdzie trwajÂące przez miliardy lat bombardowania sÂłonecznego wiatru naniosÂły potĂŞÂżne pokÂłady helu-3. Izotop ten nie leÂży jednak ot tak na powierzchni KsiĂŞÂżyca.

By wyprodukowaĂŚ jednÂą tonĂŞ tego gazu trzeba podgrzaĂŚ 200 ton ksiĂŞÂżycowego pyÂłu do temperatury 800 stopni Celsjusza. Szacuje siĂŞ, Âże na KsiĂŞÂżycu jest na tyle helu-3, by zaspokoiĂŚ potrzeby energetyczne ludzkoÂści przez setki lat. Izotop ten mĂłgÂłby dostarczyĂŚ dziesiĂŞĂŚ razy tyle energii, ile wszystkie paliwa kopalne znajdujÂące siĂŞ na Ziemi. A wszystko to dosÂłownie na wyciÂągniĂŞcie rĂŞki.

   
NastĂŞpna "gorÂączka zÂłota" bĂŞdzie na KsiĂŞÂżycu

    Najnowsze analizy eksperymentĂłw przeprowadzonych przez lÂądownik Viking sugerujÂą, Âże pierwsze dowody istnienia Âżycia na Marsie odkryto dokÂładnie 36 lat temu. Co wiĂŞcej, badacze sÂą w 99 procentach przekonani, Âże proste formy Âżycia sÂą obecne na Czerwonej Planecie do dzisiaj. wiĂŞcej »

"Gor¹czki z³ota" przyczynia³y siê do zasiedlania terenów Ameryki Pó³nocnej i Australii. Wszêdzie tam, gdzie odkrywano du¿e z³o¿a szlachetnych kruszców, zawsze dochodzi³o do istnych inwazji osób chc¹cych szybko siê wzbogaciÌ.

W dobie wyczerpuj¹cej siê z dnia na dzieù ogólnoœwiatowej puli kruszców i surowców pró¿no wypatrywaÌ kolejnych "gor¹czek z³ota". Pró¿no, ale tu, na Ziemi. Czemu w poszukiwaniu cennych minera³ów mielibyœmy siê nie udaÌ w przestrzeù kosmiczn¹, na s¹siednie planety oraz ich ksiê¿yce? Uk³ad S³oneczny jest przepe³niony surowcami, o które na naszej planecie niezwykle ciê¿ko. Czy oznacza to, ¿e wkrótce kopalnie bêdziemy budowaÌ na Ksiê¿ycu?
PowrĂłt na Srebrny Glob

Naukowcy ju¿ od dobrych kilku lat debatuj¹ nad mo¿liwoœci¹ wys³ania specjalistycznej aparatury górniczej na poblisk¹ asteroidê lub naszego naturalnego satelitê. Taka operacja wi¹za³aby siê z ogromnymi nak³adami finansowymi, jednak zak³adaj¹c ewentualne powodzenie misji, zwróci³yby siê one b³yskawicznie. Có¿ zatem nas ogranicza?

Popyt na rzadkie ziemskie minera³y roœnie gwa³townie, g³ównie ze wzglêdu na postêp technologiczny. Natomiast ich poda¿ jest mocno ograniczona. Szacuje siê, ¿e Chiny produkuj¹ i przechowuj¹ oko³o 95 proc. œwiatowego popytu, choÌ w ostatnim czasie wyrazi³y niechêÌ do dzielenia siê wytworzonymi bogactwami poprzez na³o¿enie zakazu eksportu.

RozsÂądnie jest zatem poszukaĂŚ alternatywnych surowcĂłw choĂŚby poza naszÂą macierzystÂą planetÂą. Pierwiastki, takie jak itr, lantan czy samar, sÂą rzadko spotykane na Ziemi, choĂŚ wiadomo, Âże powszechnie wystĂŞpujÂą na KsiĂŞÂżycu.

WysÂłanie w kosmos narzĂŞdzi gĂłrniczych wymaga jednak nie tylko duÂżych nakÂładĂłw finansowych i uÂżycia najnowszych technologii. NajwaÂżniejsza wydaje siĂŞ zmiana sposobu myÂślenia, bowiem "kosmiczne gĂłrnictwo" zmusza do niekonwencjonalnego spojrzenia.
Bezcenny hel

Za rozwi¹zanie energetycznych bol¹czek ludzkoœci uwa¿any jest hel-3 - izotop helu, którego ogromne z³o¿a znajduj¹ siê na Ksiê¿ycu. Na czym polega jego wyj¹tkowoœÌ?

Hel-3 wykazuje niezwyk³¹ ³atwoœÌ do wchodzenia w kontrolowan¹ reakcjê termoj¹drow¹ z deuterem, a ponadto nie pozostawia po sobie ¿adnych odpadów radioaktywnych. Analitycy szacuj¹, ¿e oko³o 25-40 ton helu-3 wystarczy³oby na zaspokojenie potrzeb energetycznych ca³ych Stanów Zjednoczonych przez okr¹g³y rok. Niestety, hel-3 na Ziemi to totalna egzotyka. Na naszej planecie znajduje siê jedynie ponad 10 kg tego gazu, a jego wydobycie to koszt ponad 5000 dol./kg.

Hel-3 pochodzi ze S³oùca i wraz z wiatrem s³onecznym jest niesiony w przestrzeù kosmiczn¹. Gdy ów wiatr dociera do Ziemi, atmosfera i pole magnetyczne os³aniaj¹ nasz¹ planetê przed jego opadami - st¹d œladowa iloœÌ helu-3 na naszej planecie.

ZupeÂłnie inaczej jest na pozbawionym pola magnetycznego i atmosfery KsiĂŞÂżycu, gdzie trwajÂące przez miliardy lat bombardowania sÂłonecznego wiatru naniosÂły potĂŞÂżne pokÂłady helu-3. Izotop ten nie leÂży jednak ot tak na powierzchni KsiĂŞÂżyca.

By wyprodukowaĂŚ jednÂą tonĂŞ tego gazu trzeba podgrzaĂŚ 200 ton ksiĂŞÂżycowego pyÂłu do temperatury 800 stopni Celsjusza. Szacuje siĂŞ, Âże na KsiĂŞÂżycu jest na tyle helu-3, by zaspokoiĂŚ potrzeby energetyczne ludzkoÂści przez setki lat. Izotop ten mĂłgÂłby dostarczyĂŚ dziesiĂŞĂŚ razy tyle energii, ile wszystkie paliwa kopalne znajdujÂące siĂŞ na Ziemi. A wszystko to dosÂłownie na wyciÂągniĂŞcie rĂŞki.



Ziemia niczyja

Zgodnie z Traktatem o Przestrzeni Kosmicznej, KsiĂŞÂżyc jest terytorium neutralnym i nikt nie moÂże roÂściĂŚ sobie do niego praw. Trudno zgadywaĂŚ, jak zareagowaÂłyby Âświatowe mocarstwa, gdyby nagle na powierzchni Srebrnego Globu jedno z nich rozpoczĂŞÂło prace wydobywcze. MogÂłoby to doprowadziĂŚ do powaÂżnego konfliktu zbrojnego - wystarczy spojrzeĂŚ na psychozĂŞ, jakÂą w Stanach Zjednoczonych wywoÂłaÂło wystrzelenie radzieckiego Sputnika.

Nawet, gdyby za³oga astronautów za³o¿y³a bazê wydobywcz¹ na Ksiê¿ycu, nie jest powiedziane, ¿e zgromadzony tam hel-3 uda³oby siê pozyskaÌ. Wci¹¿ brakuje nam odpowiednich technologii do przeprowadzenia kontrolowanej reakcji termoj¹drowej helu-3 z deuterem. Na papierze mamy wszystko rozpracowane, ale testowe instalacje wci¹¿ pobieraj¹ wiêcej energii ni¿ same produkuj¹. I tu dochodzimy do kluczowego aspektu zwi¹zanego z kosmicznym górnictwem - przera¿aj¹cej ekonomii.

Samo wyl¹dowanie na Ksiê¿ycu to wydatek rzêdu 10 mld dolarów. Koszt wybudowania bazy na Srebrnym Globie szacuje siê na oko³o 60-90 mld dolarów. Warto zaznaczyÌ, ¿e obliczenia te dotycz¹ misji badawczych, a nie wydobywczych. Doliczaj¹c budowê ca³ej niezbêdnej infrastruktury, koszt stworzenia kopalni helu-3 na Ksiê¿ycu móg³by siêgn¹Ì nawet 250 mld dolarów.

Przeciwnicy kosmicznego gĂłrnictwa zauwaÂżajÂą, Âże z takim budÂżetem, zamiast lecieĂŚ na KsiĂŞÂżyc, moÂżna by skupiĂŚ siĂŞ nad rozwojem alternatywnych ziemskich ÂźrĂłdeÂł energii - opracowaĂŚ jeszcze wydajniejsze baterie sÂłoneczne lub caÂłkowicie zmodernizowaĂŚ elektrownie wiatrowe.
PorzuĂŚ ziemskie myÂślenie

Na Ziemi nieprzerwanie od 5000 lat gĂłrnictwo i metody wydobywcze opierajÂą siĂŞ na wspĂłlnych, stale ulepszanych zasadach. CiĂŞÂżko wyobraziĂŚ sobie gĂłrnictwo w jakimkolwiek rejonie Ziemi bez:

- przyspieszenia grawitacyjnego (9,8 m/s2);

- gazowej atmosfery (79 proc. azot + 20 proc. tlen);

- wody;

- gleby zawierajÂącej glinĂŞ, piasek i Âżwir;

- roÂślinnoÂści.

ÂŻaden z powyÂższych elementĂłw nie byÂłby obecny na KsiĂŞÂżycu czy kaÂżdej asteroidzie, a wiĂŞc w celach wydobywczych naleÂżaÂłoby uÂżyĂŚ zupeÂłnie innych metod. Trudno przewidywaĂŚ czy brak wspomnianych skÂładnikĂłw caÂłkowicie nie zablokowaÂłby prac wydobywczych na KsiĂŞÂżycu. A jakie konkretnie trudnoÂści napotkaliby na swojej drodze gĂłrnicy na KsiĂŞÂżycu?

Podró¿uj¹c z Ziemi na Ksiê¿yc przyspieszenie grawitacyjne spada z 9,8 m/s2 do 1,6 m/s2, co ma ogromne znaczenie przy konstrukcji samego wykopu. Grawitacja tworzy przyczepnoœÌ dla opon, które s¹ u¿ywane albo podczas kopania, albo jako przeciwwaga dla maszyn wydobywczych. Prosta arytmetyka wskazuje, ¿e by prawid³owo sprawowaÌ swoje zadanie, ka¿de urz¹dzenie na Ksiê¿ycu powinno byÌ 6 razy ciê¿sze ni¿ w ziemskich warunkach. To automatycznie nasuwa oczywiste konsekwencje ekonomiczne, zwiêkszaj¹c ca³kowity bud¿et przeznaczony na misjê.Obecnie szacuje siê, ¿e wyniesienie na Ksiê¿yc jednego kilograma aparatury badawczej to koszt rzêdu 25 000 dol. Transport najbardziej podstawowej 3,3-metrowej maszyny wydobywczej o ziemskiej masie 2500 kg (na Ksiê¿ycu 15 000 kg) generowa³by koszt rzêdu bagatela 375 mln dol. Ta szacunkowa wycena nie obejmuje koniecznoœci zatrudnienia "kosmicznych ciê¿arówek", które wykopywan¹ glebê z Ksiê¿yca by wywozi³y.

Kluczowym elementem, który eliminuje ziemskie maszyny wydobywcze z prac na naszym naturalnym satelicie jest ich wra¿liwoœÌ n py³ ksiê¿ycowy. Doœwiadczenie wyniesione z misji Apollo potwierdza, ¿e zgromadzony na Ksiê¿ycu py³ mo¿e byÌ wyj¹tkowo niebezpieczny dla kosmonautów, robotów oraz ró¿nego rodzaju maszyn. Wszystko ze wzglêdu na brak gazowej atmosfery, niskie przyspieszenie grawitacyjne i napêdzane przez wiatr s³oneczny cz¹stki gleby, które potrafi¹ narobiÌ sporych szkód. W³aœnie dlatego, przy planowaniu ksiê¿ycowych misji górniczych trzeba ca³kowicie odrzuciÌ "ziemskie myœlenie".
PodbĂłj na nowo
Naukowcy sÂą przekonani, Âże potencjalna eksploracja kosmosu wymaga od nas caÂłkowitej zmiany nomenklatury i stosowanych procedur. Zaproponowano nawet termin tzw. synergistycznej inÂżynierii (ang. synergy-n engineering). Odnosi siĂŞ on do procesu, w ktĂłrym "n" kluczowych czynnikĂłw technicznych niezbĂŞdnych do powodzenia jakiejkolwiek misji kosmicznej jest synergistycznie zoptymalizowanych pod kÂątem odmiennych warunkĂłw Âśrodowiska (np. gĂłrnictwa na KsiĂŞÂżycu).

Je¿eli kiedyœ ludzkoœÌ faktycznie bêdzie chcia³a udaÌ siê na Ksiê¿yc lub asteroidy w celach wydobywczych to bêdzie musia³a zaplanowaÌ misjê konkretnie pod k¹tem danego celu. Wci¹¿ jeszcze minie wiele lat zanim jedyna technologia, która mog³aby na chwilê obecn¹ zostaÌ wykorzystana na Srebrnym Globie - ekstrakcja ss¹ca po³¹czona z transportem pneumatycznym - rozwinie siê na tyle, by trafiÌ do prawdziwych kopalni. W tej metodzie do transportu wyj¹tkowo drobnych materia³ów wykorzystywany jest strumieù powietrza pod wysokim ciœnieniem. Zamiast wynosiÌ na Ksiê¿yc niekoùcz¹ce siê ruroci¹gi oraz skomplikowane instalacje, naukowcy raczej bêd¹ wymyœlali nowe metody transportu pozyskiwanych surowców.

Kluczowe bĂŞdzie zapanowanie nad pyÂłem ksiĂŞÂżycowym, ktĂłry potrafi nie tylko utrudniĂŚ same prace wydobywcze, ale rĂłwnieÂż byĂŚ niebezpieczny dla astronautĂłw.

- MyÂślĂŞ, Âże pyÂł jest jednÂą z najwiĂŞkszych przeszkĂłd do normalnej pracy na KsiĂŞÂżycu - powiedziaÂł astronauta Gene Cernan, ktĂłry wraz z misjÂą Apollo 17 byÂł na Srebrnym Globie.

Zanim zaczniemy snuÌ ambitne plany odnoœnie prac wydobywczych na innych planetach, asteroidach lub Ksiê¿ycu jest jeszcze wiele do zrobienia. Wszechœwiat jest pe³en tajemnic, a otaczaj¹cy nas Uk³ad S³oneczny skrywa wiêcej bogactw, ni¿ mo¿e nam siê wydawaÌ. Optymistycznie nastawienie do kosmicznego górnictwa inwestorzy chc¹ rozpocz¹Ì ponowny podbój Ksiê¿yca ju¿ w 2016 roku. Na asteroidy wybierzemy siê nie wczeœniej ni¿ w 2022 roku.

INTERIA.PL

edit;
Rosja i Japonia chc¹ za³o¿yÌ sta³¹ bazê na Ksiê¿ycu



Podczas gdy amerykaĂąski Senat stopniowo obcina budÂżet NASA inne kraje prĂłbujÂą wykorzystaĂŚ swojÂą szansĂŞ na podbĂłj kosmosu. Teraz, na konferencji w Waszyngtonie, gdzie spotkali siĂŞ przedstawiciele najwiĂŞkszych agencji kosmicznych Âświata (wielkim nieobecnym oprĂłcz NASA byÂły Chiny), szefowie agencji kosmicznych z Rosji i Japonii zdradzili plany dotyczÂące stworzenia na KsiĂŞÂżycu staÂłej bazy.

Spotkanie Global Space Exploration Conference byÂło naprawdĂŞ sporym wydarzeniem, gdyÂż spotkaÂły siĂŞ tam gÂłowy agencji kosmicznych Europy, Kanady, Rosji i Japonii. Szef NASA w tym czasie oglÂądaÂł na Florydzie start rakiety Falcon 9, natomiast Chiny nie podaÂły Âżadnego wyjaÂśnienia swojej nieobecnoÂści.

Najciekawsze sÂą jednak deklaracje WÂładimira Popowkina – szefa agencji Roskosmos – oraz Yuichiego Yamaury – z japoĂąskiej agencji kosmicznej JAXA – ktĂłrzy stwierdzili, Âże ich kraje bĂŞdÂą prĂłbowaÂły zaÂłoÂżyĂŚ sta³¹ bazĂŞ na KsiĂŞÂżycu gdyÂż jest to kolejny, naturalny stopieĂą w kolonizacji kosmosu.

NieobecnoœÌ NASA mo¿na t³umaczyÌ nie tylko startem rakiety Falcon 9, lecz tak¿e tym, ¿e obecnie zwróci³a ona swoje oczy w zupe³nie innym kierunku, o Ksiê¿ycu zupe³nie zapominaj¹c (g³ównie ze wzglêdu na brak funduszy). Z Chinami jednak sprawa wygl¹da inaczej i zarówno przedstawiciele Rosji i Kanady stwierdzili, ¿e s¹ pod wra¿eniem ostatnich dokonaù Chiùczyków i chcieliby podj¹Ì z nimi wspó³pracê.

ÂŹrĂłdÂło: nature
http://www.geekweek.pl/rosja-i-japonia-chca-zalozyc-stala-baze-na-ksiezycu/360773/
ZaczĂŞÂło siĂŞ ......kto pierwszy ten lepszy

[chanell]

Rosjanie znaleÂźli wodĂŞ na KsiĂŞÂżycu 36 lat temu

Na KsiĂŞÂżycu moÂże znajdowaĂŚ siĂŞ woda. To stwierdzenie staje siĂŞ z biegiem lat coraz bardziej trafne. Co ciekawe, nasi wschodni sÂąsiedzi mieli na to mocne dowody juÂż kilkadziesiÂąt lat temu.
W 1976 roku radziecki statek Luna wwierci³ siê w powierzchniê srebrnego globu na g³êbokoœÌ 2 metrów. Wydoby³ wówczas oko³o 170 gramów materia³u, który przywióz³ na Ziemiê. Podjêto wszelkie starania, aby cenna ksiê¿ycowa gleba nie uleg³a zanieczyszczeniu, a wynik analiz by³ jak najbardziej wiarygodny. Badania wykaza³y, ¿e 0,1 proc. materia³u stanowi woda. Prze³omowe odkrycie ukaza³o siê w czasopiœmie "Geokhimiia" w 1978 roku. Niestety nie dotar³o ono na zachód, gdzie NASA prowadzi³o poszukiwania na w³asn¹ rêkê.
W tym samym roku NASA przeprowadzi³a kolejny ciekawy eksperyment. Doprowadzono wówczas do kolizji w powierzchni¹ Ksiê¿yca pustej rakiety Centaur. Pêdz¹cy w prêdkoœci¹ 2 km/s statek utworzy³ krater o g³êbokoœci 4 i szerokoœci 25 metrów. Analiza wyrzuconego py³u wykaza³a, ¿e zawiera³ on oko³o 5,6 proc. wody.

Na przestrzeni ostatnich kilku miesiêcy Rosja, Chiny i Japonia przedstawili swoje plany eksploracji kosmosu. Jednym z kluczowych za³o¿eù jest w ich przypadku l¹dowanie na powierzchni Ksiê¿yca. Mo¿na siê domyœlaÌ, ¿e aktywne poszukiwanie wody bêdzie jednym z najwa¿niejszych celów przysz³ych misji. Jej obecnoœÌ mog³aby okazaÌ siê niezwykle wa¿na w kontekœcie ksiê¿ycowej bazy, o której marz¹ Rosjanie.

INTERIA.PL