Dzien Matki -kochajmy rodzicow

[Rafaela]

Dzien Matki w Polsce obchodzimy 26 maja. W Polsce po raz pierwszy obchodzono Dzien Matki w 1923 roku
w Krakowie.

MYSLI. Kochamy zanadto nasze dzieci, a za malo rodzicow.

 

                                          KOCHAJMY RODZICOW

    Dawno temu rosÂła wielka jabÂłoĂą. MaÂły chÂłopczyk lubiÂł codziennie przychodziĂŚ i przy niej siĂŞ bawiĂŚ. WspinaÂł siĂŞ na szczyt, jadÂł jabÂłka, drzemaÂł w cieniu drzewa. KochaÂł to drzewo, a drzewo kochaÂło bawiĂŚ siĂŞ z nim.
   Czas mijaÂł ... MaÂły chÂłopczyk dorĂłsÂł i przestaÂł codziennie bawiĂŚ siĂŞ przy jabÂłoni. Pewnego dnia wrĂłciÂł do drzewa; wyglÂądaÂł na zasmuconego. ,,ChodÂź pobawiĂŚ siĂŞ ze mnÂą" — powiedziaÂło drzewo do chÂłopca. ,,Nie jestem juÂż dzieckiem, juÂż siĂŞ nie bawiĂŞ przy drzewach — odpowiedziaÂł. — ChcĂŞ zabawek. PotrzebujĂŞ pieniĂŞdzy, by je kupiĂŚ". ,,Przykro mi, ale nie mam pieniĂŞdzy ... MoÂżesz jednak zerwaĂŚ wszystkie moje jabÂłka i sprzedaĂŚ je. W ten sposĂłb zdobĂŞdziesz pieniÂądze". ChÂłopiec bardzo siĂŞ ucieszyÂł. ZebraÂł wszystkie jabÂłka z drzewa i odszedÂł szczĂŞÂśliwy. Nie wrĂłciÂł juÂż wiĂŞc drzewo zasmuciÂło siĂŞ.
   KtĂłregoÂś dnia przyszedÂł, co niezmiernie uradowaÂło drzewo. ,,ChodÂź pobawiĂŚ siĂŞ ze mnÂą" — powiedziaÂło. ,,Nie mam czasu na zabawĂŞ. MuszĂŞ pracowaĂŚ na utrzymanie rodziny. Potrzebujemy domu. Czy moÂżesz mi pomĂłc?" ,,Przykro mi, ale nie mam domu. MoÂżesz jednak obci¹Ì moje ga³êzie i zbudowaĂŚ sobie dom". Tak wiĂŞc chÂłopiec poobcinaÂł wszystkie ga³êzie i odszedÂł uszczĂŞÂśliwiony. Drzewo cieszyÂło siĂŞ widzÂąc jego szczĂŞÂście, ale chÂłopiec potem juÂż nie przyszedÂł. Drzewo znĂłw byÂło samotne i smutne.
   Pewnego upalnego letniego dnia chÂłopiec wrĂłciÂł, co wprawiÂło drzewo w zachwyt. ,,ChodÂź pobawiĂŚ siĂŞ ze mnÂą!" — powiedziaÂło. ,,Smutno mi i starzejĂŞ siĂŞ. ChciaÂłbym poÂżeglowaĂŚ dla relaksu. Czy moÂżesz daĂŚ mi ³ódÂź?" ,,Wykorzystaj mĂłj pieĂą na budowĂŞ Âłodzi. BĂŞdziesz mĂłgÂł pÂływaĂŚ daleko i byĂŚ szczĂŞÂśliwy". ChÂłopiec Âści¹³ pieĂą drzewa i zbudowaÂł ³ódÂź. OdpÂłyn¹³ i dÂługo nie pokazywaÂł siĂŞ.
   Po wielu latach w koĂącu wrĂłciÂł. ,,Przykro mi mĂłj chÂłopcze. Teraz juÂż nie mam nic dla ciebie. Nie mam juÂż jabÂłek ..." — powiedziaÂło drzewo. ,,Nie mam zĂŞbĂłw, by je jeœÌ" — odpowiedziaÂł chÂłopiec. ,,NaprawdĂŞ nie mogĂŞ daĂŚ ci niczego ... Jedyne, co mi zostaÂło, to obumierajÂące korzenie" — ze Âłzami powiedziaÂło drzewo. ,,Teraz juÂż nie potrzebujĂŞ wiele; wystarczy mi miejsce na odpoczynek. Po wszystkich tych latach jestem juÂż zmĂŞczony" — odparÂł chÂłopiec. ,,ÂŚwietnie! Stare korzenie drzewa sÂą najlepszym miejscem oparcia i odpoczynku. ChodÂź, usiÂądÂź ze mnÂą i odpocznij sobie". ChÂłopiec usiadÂł, a drzewo cieszyÂło siĂŞ i uÂśmiechaÂło przez Âłzy ...


   To opowiadanie przeznaczone jest dla nas wszystkich. Drzewo jest naszym rodzicem. Kiedy byliÂśmy mali, uwielbialiÂśmy bawiĂŚ siĂŞ z MamÂą i TatÂą ... Kiedy doroÂśliÂśmy, opuÂściliÂśmy ich ... przychodzÂąc jedynie, kiedy potrzebowaliÂśmy czegoÂś albo kiedy byliÂśmy w tarapatach. NiezaleÂżnie od okolicznoÂści, rodzice zawsze dadzÂą wszystko, co mogÂą, aby nas uszczĂŞÂśliwiĂŚ. MoÂżecie pomyÂśleĂŚ, Âże chÂłopiec byÂł okrutny wobec drzewa, ale tak wszyscy siĂŞ zachowujemy ... Kochajmy wiĂŞc swoich rodzicĂłw.

   [Opracowano na podstawie ksi¹¿ki Shel Silverstein The Giving Tree;
z SatGuru tÂłum. KMB (czerwiec 2001 r.); ÂŚM]


SPOTKANIE Z MATKÂĄ- /czesc/
Konstanty Ildefons GaÂłczyĂąski

Ona mi pierwsza pokazaÂła ksiĂŞÂżyc
i pierwszy Âśnieg na Âświerkach,
i pierwszy deszcz.
ByÂłem wtedy maÂły jak muszelka,
A czarna suknia matki szumiaÂła jak Morze Czarne.
Noc.
Dopala siĂŞ nafta w lampce.
Lamentuje nad uchem komar.
MoÂże to ty, matko, na niebie
jesteÂś tymi gwiazdami kilkoma?
Albo na jeziorze Âżaglem biaÂłym?
Albo falÂą w brzegi pochyÂłe?
MoÂże twoje dÂłonie posypaÂły
mĂłj manuskrypt gwiaÂździstym pyÂłem?
A moÂżeÂś jest poÂłudniowa godzina,
mazur pszczó³ w z³otych sierpnia pokojach?
Wczoraj szpilkĂŞ znalazÂłem w trzcinach-
od wÂłosĂłw. Czy to nie twoja?

Matka, to nie ktos, na kim sie mozna oprzec, ale ktos, kto uczy, jak sie obchodzic bez oparcia.

Dorothy Fisher


ChoÌ raz w roku jest Œwiêto Matki - mamie co dzieù siê nale¿¹ kwiatki.
 

Ja mojej mamy nie pamietam, bylam malutka kiedy znikla z mojego zycia. Bardzo mi jej barakowalo w roznych  momentach mojego zycia. Uwazam ze "matka" w zyciu czlowieka ma bardzo wazna role. Kiedy bylam jeszcze mala, postanowilam ze bede  mama dla swoich dzieci, taka mama jakiej ja pragnelam miec.
Moje marzenia sie spelnily, jestem nie tylko mama wspanialych dzieci, ktore doceniaja swoja mame, ale
tez jestem babcia , i jestem bardzo szczesliwa.








 

[arteq]

Cieszcie siĂŞ rodzicami dopĂłki ich jeszcze macie...

[chanell]

Moja mama juÂż odeszÂła ,ale uÂśmiecha siĂŞ do mnie w snach.Nadal jÂą kocham i ona o tym wie

[Rafaela]

                          DZISIAJ  JEST DZIEN MATKI


26 maja kaÂżdego roku jest dniem szczegĂłlnym. W tym dniu wszystkie mamy majÂą swoje ÂświĂŞto. WedÂług nakazu, jaki sÂłyszymy zewszÂąd od najmÂłodszych lat, matkĂŞ powinno siĂŞ kochaĂŚ, szanowaĂŚ, czciĂŚ, byĂŚ przy niej choĂŚby myÂślÂą, jednak w natÂłoku codziennych obowiÂązkĂłw czĂŞsto zapominamy o okazywaniu wdziĂŞcznoÂści tej osobie, dziĂŞki ktĂłrej pojawiliÂśmy siĂŞ na Âświecie.

W literaturze, w poezji matka przedstawiana jest za pomoc¹ s³ów wznios³ych - to osoba najbli¿sza, najbardziej godna zaufania. Spoœród wszystkich mi³oœci jej mi³oœÌ ma byÌ najwierniejsza, niezawodna, niepodatna na zdradê i fa³sz... Czasem jednak s³owa te nie maj¹ pokrycia w rzeczywistoœci - media nierzadko przynosz¹ nam informacje o dzieciach maltretowanych, o pijackim piekle w domach, o poni¿aniu i biciu. WiêkszoœÌ ludzi na szczêœcie nie zna takich problemów, nigdy siê z nimi nie zetknê³a wychowuj¹c siê w zdrowych rodzinnych relacjach.

Zdrowa wiêŸ rozpoczyna siê jeszcze w okresie prenatalnym. - Przecie¿ to serce matki s³yszeliœmy od pierwszych chwil naszego istnienia, a tu¿ po urodzeniu wiedzieliœmy, ¿e wszystko jest w porz¹dku, ¿e jesteœmy bezpieczni, kiedy oddano nas w jej ramiona. Mama - s³owo, które wymawiamy najwczeœniej. Matka - to w s³owniku jêzyka polskiego i w s³owniku emocjonalnym synonim mi³oœci i dobroci, ciep³a rodzinnego i szczêœcia, wiernoœci i przywi¹zania, przyjaŸni i wiary w to wszystko co piêkne i szlachetne. By³a natchnieniem dla poetów, artystów i kompozytorów. Opiewan¹ J¹ w pieœniach, utrwalano na p³ótnie. I tê spracowan¹, zmêczon¹ i tê uœmiechniêt¹, radosn¹, dumn¹ ze swojego macierzyùstwa, i tê, która radoœÌ ¿ycia odda³a swoim dzieciom. I wreszcie tê dzisiejsz¹ objuczon¹ zakupami i wci¹¿ zagonion¹.

Wszystkim Mamom w dniu ich ÂświĂŞta Âżyczymy jak najmniej trosk kaÂżdego dnia, radoÂści macierzyĂąstwa i wdziĂŞcznoÂści swoich dzieci.