William Marrion Branham- ostatni biblijny prorok?

William Marrion Branham-(ur. 6 kwietnia 1909, zm. 24 grudnia 1965) chrzeÂścijaĂąski pastor, ewangelista i nauczyciel, uznawany za jednego z gÂłĂłwnych prekursorĂłw uzdrowieniowego przebudzenia zielonoÂświÂątkowego, majÂącego miejsce po II wojnie Âświatowej. Przez swoich naÂśladowcĂłw, uznajÂących jego sÂłuÂżbĂŞ i nauczanie za potwierdzone przez Boga, jest uznawany za prawdziwego, ostatniego biblijnego proroka posÂłanego do koÂścioÂła czasĂłw ostatecznych.

Celem sÂłuÂżby w poczÂątkowym okresie jego dziaÂłalnoÂści byÂło gÂłoszenie Ewangelii i modlitwa za chorych, w pĂłÂźniejszym okresie uwaÂżaÂł siĂŞ za proroka i nauczyciela, ktĂłry ma przywrĂłciĂŚ chrzeÂścijaĂąstwu te cechy, ktĂłre charakteryzowaÂły je w czasie poczÂątkĂłw jego istnienia, co w praktyce doprowadziÂło do utworzenia nowego ruchu religijnego (tzw. branhamowcy).

DzieciĂąstwo, nawrĂłcenie i wprowadzenie do sÂłuÂżby
William Branham urodziÂł siĂŞ 6 kwietnia 1909 roku w drewnianej chacie w Kentucky. Pierwszych dziewiĂŞcioro dzieci Charlesa i Elisabeth BranhamĂłw wychowywaÂło siĂŞ w pobliÂżu Jeffersonville, w stanie Indiana. Jako chrzeÂścijanie Branhamowie mieli korzenie katolickie, niemniej jednak katolikami byli tylko formalnie (tzw. niepraktykujÂący), a dzieci od najmÂłodszych lat miaÂły kontakt z innymi denominacjami chrzeÂścijaĂąskimi (Branham po urodzeniu zostaÂł pobÂłogosÂławiony w kaplicy baptystycznej Lone-Star).

W momencie przyjÂścia na Âświat syna Williama Branhamowie byli rodzinÂą bardzo ubogÂą, ÂżyjÂącÂą w nĂŞdznych warunkach bytowych. Ojciec Charles Branham byÂł drwalem, pracowaÂł ciĂŞÂżko by utrzymaĂŚ rodzinĂŞ, jednak byÂł takÂże alkoholikiem. W swoich pĂłÂźniejszych latach Âżycia William Branham czĂŞsto nawiÂązywaÂł do alkoholizmu ojca w kontekÂście problemĂłw, jakich przysparzaÂł mu on w jego trudnym, wypeÂłnionym ubĂłstwem dzieciĂąstwie.

WedÂług relacji Branhama od najmÂłodszych lat doznawaÂł on nadprzyrodzonych przeÂżyĂŚ, wÂłÂącznie z nadnaturalnymi wizjami. Jako kilkuletni chÂłopiec, podczas pracy na przydomowym podwĂłrku, usÂłyszaÂł gÂłos: „Nigdy nie pij i nie pal i w Âżaden sposĂłb nie zanieczyszczaj siĂŞ przez niemoralne postĂŞpowanie z kobietami, bo kiedy bĂŞdziesz starszy musisz dla Mnie wykonaĂŚ dzieÂło”.

W wieku 18 lat Branham pracowaÂł przy spĂŞdzie bydÂła w Arizonie, z powodzeniem takÂże uprawiaÂł boks, wygrywajÂąc 15 zawodowych walk. W wieku dwudziestu kilku lat doÂświadczyÂł chrzeÂścijaĂąskiego nawrĂłcenia, a nastĂŞpnie zostaÂł ordynowany na stanowisko pomocnika pastora w baptystycznym zborze misyjnym w Jeffersonville.

KrĂłtko po ordynowaniu, 11 czerwca, 1933 roku, kiedy William Branham chrzciÂł ludzi w rzece Ohio, blisko Jeffersonville, zgromadzone na tej uroczystoÂści osoby zobaczyÂły jasne, oÂślepiajÂące ÂŚwiatÂło, ktĂłre zstÂąpiÂło i zawisÂło nad Branhamem, a nastĂŞpnie rozlegÂł siĂŞ gÂłos: „Jak Jan Chrzciciel byÂł posÂłany, by poprzedziĂŚ pierwsze przyjÂście Chrystusa, tak twoje poselstwo poprzedzi Jego drugie przyjÂście”..

Sukces publicznej usÂługi[/b]
Branham podjÂąÂł decyzjĂŞ o samodzielnej pracy misyjnej miĂŞdzy innymi wskutek nieporozumienia z pastorem zboru w sprawie ordynacji kobiet do sÂłuÂżby gÂłoszenia. NastĂŞpnie przeprowadziÂł seriĂŞ zgromadzeĂą przebudzeniowych, poczÂątkowo namiotowych, potem w wynajĂŞtej na ten cel sali. W 1933 roku zbudowano nowÂą salĂŞ zgromadzeĂą o nazwie Branham Tabernacle.

W maju 1946 roku Branham zÂłoÂżyÂł Âświadectwo, Âże odwiedziÂł go anioÂł, zlecajÂąc mu ewangelicznÂą i uzdrowieniowÂą sÂłuÂżbĂŞ, ktĂłrej zasiĂŞg miaÂł staĂŚ siĂŞ ogĂłlnoÂświatowy. Jednak czÂłonkowie rodziny BranhamĂłw potwierdzajÂą, Âże przeprowadzaÂł on kampanie uzdrowieniowe juÂż wczeÂśniej, na przykÂład w 1941 roku miaÂł dwutygodniowe zgromadzenie przebudzeniowe w Milltown, zaÂś jego traktat „Nie byÂłem nieposÂłuszny tej niebiaĂąskiej wizji” wskazuje, Âże jego uzdrowieniowa sÂłuÂżba byÂła juÂż w tym czasie mocno rozpowszechniona.

W Âśrodku lat czterdziestych kampanie uzdrowieniowe William Branhama przeprowadzaÂł gÂłĂłwnie przy wspĂłÂłpracy z grupami zielonoÂświÂątkowymi. ByÂło to efektem znajomoÂści z Gordonem Lindsay'em, ktĂłrego poznaÂł w 1947 roku. WkrĂłtce Gordon Lindsay staÂł siĂŞ jego gÂłĂłwnym menadÂżerem i promotorem. W tym okresie do jego grupy ewangelizacyjnej doÂłÂączyÂło kilku przywĂłdcĂłw grup zielonoÂświÂątkowych (miĂŞdzy innymi Ern Baxter, F.F. Bosworth). Gordon Lindsay zaÂłoÂżyÂł w 1948 roku czasopismo „GÂłos uzdrowienia”, pierwotnie w caÂłoÂści poÂświĂŞcone relacjom z uzdrowieniowych kampanii Williama Branhama.

RozpoczÂąÂł siĂŞ okres serii kampanii uzdrowieniowych, majÂących olbrzymiÂą frekwencjĂŞ i cieszÂących siĂŞ wielkim powodzeniem i uznaniem wÂśrĂłd uczestnikĂłw, ktĂłrych liczba ciÂągle wzrastaÂła. W czerwcu 1947 roku, czasopismo „Wieczorne SÂłoĂące” z Jonesboro w Arkansas relacjonowaÂło: „...od czasu, kiedy kaznodzieja Branham otworzyÂł swoje zgromadzenia namiotowe, Jonesboro zostaÂło odwiedzone przez obywateli co najmniej dwudziestu piĂŞciu stanĂłw oraz Meksyku. Liczba uczestnikĂłw zgromadzeĂą przypuszczalnie przewyÂższyÂła 20 tysiĂŞcy”. Wiele innych gazet relacjonowaÂło i entuzjastycznie komentowaÂło liczne uzdrowienia i nawrĂłcenia majÂące miejsce podczas tych zgromadzeĂą.

Owe uzdrowienia z najciĂŞÂższych chorĂłb i kalectw, masowe nawrĂłcenia i ogromna popularnoÂśĂŚ tych zgromadzeĂą staÂła siĂŞ powodem rozszerzenia pola dziaÂłania Williama Branhama i grupy jego wspĂłÂłpracownikĂłw na wiele krajĂłw na caÂłym Âświecie. W opinii wspĂłÂłczesnych Branhamowi obserwatorĂłw i komentatorĂłw jego dziaÂłalnoÂści „Branham wypeÂłniÂł najwiĂŞksze stadiony i hale na Âświecie” (poza Stanami Zjednoczonymi byÂła to Kanada, Republika PoÂłudniowej Afryki, a w Europie m.in. Finlandia, Szwajcaria i Niemcy).
Jakkolwiek uzdrowienia dziĂŞki wierze doznaÂło tysiÂące osĂłb (w tym uzdrowieĂą z najciĂŞÂższych i uznanych za Âśmiertelne chorĂłb), to jednak jako bardzo prestiÂżowe ze wzglĂŞdu na ich waÂżnÂą pozycjĂŞ spoÂłecznÂą osĂłb uzdrowionych najczĂŞÂściej wymienia siĂŞ m.in. uzdrowienie z kalectwa kongresmana USA Upshow'a (po 66 latach choroby) oraz uzdrowienie ze stwardnienia rozsianego krĂłla Anglii Jerzego VI.

W Durban (RPA) w 1951 roku przeprowadzaÂł zgromadzenia ewangelizacyjno-uzdrowieniowe przy wspĂłÂłpracy Apostolskiej Misji Wiary, ZgromadzeĂą BoÂżych, ZielonoÂświÂątkowego KoÂścioÂła PoÂświĂŞcenia oraz KoÂścioÂła BoÂżego PeÂłnej Ewangelii. Zgromadzenia odbyÂły siĂŞ w jedenastu miastach z frekwencjÂą okoÂło pĂłÂł miliona osĂłb. W ostatnim ze zgromadzeĂą w Durban, majÂącym miejsce na torze wyÂścigowym Greyville, wziĂŞÂło udziaÂł okoÂło 45 000 ludzi, a dalsze tysiÂące pozostaÂło poza torem Greyville z powodu braku miejsca.

Od poÂłowy lat piĂŞĂŚdziesiÂątych Branham nauczaÂł, Âże ani zarĂłwno nauka JednoÂściowcĂłw jak i Trynitarian nie jest poprawna, poniewaÂż BĂłg jest jednÂą osobÂą, ktĂłra przejawia siĂŞ w trzech urzĂŞdach – tak samo jak np. mÂąÂż moÂże byĂŚ zarĂłwno ojcem jak i dziadkiem. Sa to wiĂŞc trzy tytuÂły, wskazujÂące jednak na pojedynczÂą osobĂŞ. Kiedy zaczÂąÂł otwarcie wypowiadaĂŚ siĂŞ na temat nauk, takich jak bĂłstwo oraz nasienie wĂŞÂża popularnoÂśĂŚ jego usÂługi zaczĂŞÂła spadaĂŚ.

Odwiedziny anioÂła i nadprzyrodzone znaki
Osoby uznajÂące Williama Branhama za ustanowionego przez Boga proroka wierzÂą, Âże jego sÂłuÂżba jest wypeÂłnieniem biblijnych proroctw zwiÂązanych z czasem koĂąca. On sam twierdziÂł (a potwierdzali to liczni Âświadkowie i wspĂłÂłpracownicy), Âże dane mu byÂły dwa nadprzyrodzone dary majÂące uwiarygodniĂŚ go wobec uzdrawianych ludzi, a takÂże wzbudziĂŚ w nich wiĂŞkszÂą wiarĂŞ w obliczu ÂŹrĂłdÂła uzdrawiajÂącej ich Mocy, czyli Jezusa Chrystusa. Pierwszy z tych darĂłw to fizycznie pojawiajÂący siĂŞ znak na lewej dÂłoni Branhama, pozwalajÂący lokalizowaĂŚ miejsce i rodzaj choroby, drugi dar to zdolnoÂśĂŚ objawiania bieÂżÂących myÂśli i faktĂłw z przeszÂłoÂści uzdrawianej osoby.

Drugi z darĂłw zaczÂąÂł siĂŞ manifestowaĂŚ w dziaÂłalnoÂści Branhama nieco pĂłÂźniej niÂż pierwszy, lecz juÂż od lipca 1949 roku wspĂłÂłpracujÂący z Branhamem kaznodzieje zaczĂŞli ÂświadczyĂŚ, Âże potrafi on objawiĂŚ myÂśli, przeÂżycia i potrzeby poszczegĂłlnych ludzi, ktĂłrzy podchodzili do niego w kolejce modlitwy uzdrowieniowej podczas zgromadzeĂą. Sam Branham twierdziÂł, Âże poznanie to miaÂło charakter widzenia, a uzdrawiana osoba odczuwaÂła odejÂście dolegliwoÂści wtedy, kiedy Branham otrzymaÂł to widzenie. Ern Baxter (wspĂłÂłpracujÂący z Williamem Branhamem od 1947 do 1954 roku) w jednym z wywiadĂłw udzielonych w 1978 roku powiedziaÂł: „Branham posiadaÂł niewiarygodne SÂłowo poznania. Zanim modliÂł siĂŞ za jakÂąÂś osobĂŞ, przekazywaÂł dokÂładne szczegĂłÂły jej dolegliwoÂści, a rĂłwnieÂż szczegĂłÂły jej Âżycia, takie jej miejsce zamieszkania, zatrudnienie, dziaÂłalnoÂśĂŚ, a nawet wydarzenia w dzieciĂąstwie. Przez wszystkie lata, kiedy mu towarzyszyÂłem, Branham nigdy nie dopuÂściÂł siĂŞ bÂłĂŞdu jeÂśli chodzi o to SÂłowo poznania, a dotyczyÂło to tysiĂŞcy przypadkĂłw”.

William Branham czĂŞsto opisywaÂł przeÂżycie, ktĂłre dotyczyÂło wizyty anioÂła w maju 1946 roku i powierzonej mu za jego poÂśrednictwem misji. Gdy modliÂł siĂŞ, ze sÂłupa ÂŚwiatÂła wyszedÂł anioÂł i powiedziaÂł: „Nie bĂłj siĂŞ. Jestem posÂłany od obecnoÂści WszechmogÂącego Boga, aby powiedzieĂŚ ci, Âże twoje szczegĂłlne narodzenie i niezrozumiane Âżycie zostaÂło przewidziane, byÂś otrzymaÂł dar BoÂżego uzdrawiania dla ludzi tego Âświata. JeÂśli bĂŞdziesz szczery w modlitwie i doprowadzisz ludzi do tego, by ci uwierzyli, nic nie ostoi siĂŞ przed twojÂą modlitwÂą, nawet rak. Udasz siĂŞ do wielu krajĂłw i bĂŞdziesz siĂŞ modliÂł za krĂłlĂłw i wÂładcĂłw. BĂŞdziesz gÂłosiÂł do tÂłumĂłw ludzi, a tysiÂące przyjdzie do ciebie po poradĂŞ”. Powodzenie w jego sÂłuÂżbie uzdrowieniowej na caÂłym Âświecie byÂło wypeÂłnieniem tego proroctwa.

W 1948 roku kaznodzieja Branham zÂłoÂżyÂł Âświadectwo, Âże zobaczyÂł w wizji chÂłopca, ktĂłry zostaÂł wzbudzony z martwych. OpowiadajÂąc szczegĂłÂły tej wizji, poprosiÂł swoje liczne audytorium o zapisanie tego proroctwa na niezadrukowanych wstĂŞpnych kartkach swoich Biblii.

Gordon Lindsay w jednej z biografii Williama Branhama napisaÂł, Âże ta wizja wypeÂłniÂła siĂŞ dwa lata pĂłÂźniej podczas podrĂłÂży do Helsinek, w Finlandii w 1950 roku, gdzie w pobliÂżu miasta Kuopio, na poboczu drogi, leÂżaÂł uderzony przez samochĂłd martwy chÂłopiec. PrzejeÂżdÂżajÂąca tamtĂŞdy grupa Branhama zatrzymaÂła siĂŞ i wtedy kaznodzieja Branham poprosiÂł, by usuniĂŞto przeÂścieradÂło przykrywajÂące ciaÂło martwego chÂłopca, Branham rozpoznaÂł bowiem tĂŞ scenĂŞ jako zgodnÂą z tym, co zobaczyÂł dwa lata wczeÂśniej w wizji. Lindsay, czÂłonek tej grupy, relacjonowaÂł, Âże William Branham modliÂł siĂŞ nad tym chÂłopcem, ktĂłry zostaÂł zmartwychwzbudzony. ChÂłopiec ten miaÂł na imiĂŞ Kari Holma.

24 stycznia 1950 roku w Sam Houston Coliseum, w Houston, Texas, w czasie bardzo duÂżego zgromadzenia zostaÂła wykonana niezwykÂła fotografia. Jako jedyna udana z caÂłej uÂżytej w aparacie rolki filmu, fotografia ukazywaÂła aureolĂŞ ÂświatÂła nad gÂłowÂą Williama Branhama.
Z powodu niezwykÂłoÂści tej fotografii poddano jÂą badaniu przez rzeczoznawcĂŞ FBI do spraw kwestionowanych dokumentĂłw (George J. Lacy). Opinia George'a Lacy, wydana po wnikliwym badaniu, jednoznacznie odrzuca moÂżliwoÂśĂŚ przypadkowego powstania tej fotografii, czy to jako skutku niezamierzonego bÂłĂŞdu, czy to chĂŞci dokonania faÂłszerstwa. Fotografia, ktĂłrej oryginaÂł przechowywany jest w archiwach Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie, dla wierzÂących poselstwu Branhama staÂła siĂŞ jednoznacznym dowodem BoÂżego potwierdzenia w sÂłuÂżbie Williama Branhama, jako przedstawiajÂąca utrwalone Nadprzyrodzonego ÂŚwiatÂło.

Jako szczytowy punkt swojej sÂłuÂżby William Branham uwaÂżaÂł seriĂŞ swoich kazaĂą na temat Siedmiu PieczĂŞci. (KsiĂŞga Objawienia 6, 1-17 oraz 8, 1) wygÂłoszonych w 1963 roku. Kilka miesiĂŞcy wczeÂśniej otrzymaÂł wizjĂŞ, ktĂłra wypeÂłniÂła siĂŞ na GĂłrze ZachodzÂącego SÂłoĂąca (Sunset Mountain) w Arizonie. W tym miejscu podczas spotkania z grupÂą siedmiu anioÂłĂłw otrzymaÂł polecenie otwarcia (wyjaÂśnienia znaczenia) tych biblijnych PieczĂŞci, co zrealizowaÂł podczas cyklu kazaĂą 1963 roku.

ÂŚwiadkowie spotkania na Sunset Mountain (towarzyszÂący Branhamowi mĂŞÂżczyÂźni) relacjonujÂą zjawiska towarzyszÂące temu wydarzeniu – sÂłyszany byÂł potĂŞÂżny odgÂłos, przypominajÂący wybuch, nastĂŞpnie powstaÂł olbrzymi obÂłok, ktĂłry uksztaÂłtowany na niebie przypominaÂł swoim ksztaÂłtem obrys gÂłowy Chrystusa z obrazu Hoffmana.

Ten olbrzymi obÂłok (rozmiar siĂŞgajÂący okoÂło 30 na 26 mil) zostaÂł sfotografowany przez wiele obserwatoriĂłw (jego zdjĂŞcie ukazaÂło siĂŞ w magazynie Life 17 maja 1963 roku). Zjawisko to byÂło takÂże badane przez specjalistĂłw miĂŞdzy innymi University of Arizona's Institute of Atmospheric Physics. - jak stwierdzono, byÂła to chmura nieznanego dotychczas typu, wystĂŞpujÂąca poza strefÂą normalnego wystĂŞpowania chmur, wykluczono rĂłwnieÂż powstanie jej wskutek dziaÂłaĂą ludzi (jak wystrzelenie rakiety czy przelot odrzutowca). NiektĂłrzy krytycy twierdzili, Âże obÂłok ten byÂł rezultatem wybuch eksplozji rakiety, ktĂłra miaÂła miejsce w tamtych dniach w Kalifornii, okoÂło 800 km na zachĂłd. Ci jednak, ktĂłrzy wierzÂą, Âże ten obÂłok miaÂł nadprzyrodzone pochodzenie, wskazujÂą na biblijne odnoÂśniki, ktĂłre mĂłwiÂą o powrocie Pana Jezusa Chrystusa w obÂłoku..

ÂŚmierĂŚ

William Branham poniĂłsÂł ÂśmierĂŚ w konsekwencji urazĂłw poniesionych w wyniku wypadku samochodowego, kiedy to jego samochĂłd zderzyÂł siĂŞ czoÂłowo z innym samochodem, prowadzonym przez pijanego kierowcĂŞ, jadÂącym „pod prÂąd” niewÂłaÂściwym pasem ruchu. ByÂło to 18 grudnia 1965 roku na autostradzie U.S. Highway 60 w pobliÂżu Friona w stanie Texas. W wypadku tym powaÂżne urazy odniosÂła takÂże cĂłrka Branhama Sara i jego Âżona Meda, ktĂłrej serce przez jakiÂś czas nie wykazywaÂło oznak pracy. OdzyskaÂła tĂŞtno i przytomnoÂśĂŚ po modlitwie przytomnego jeszcze mĂŞÂża. Sam Branham z wraku samochodu wydobyty zostaÂł po okoÂło 45 minutach. ZmarÂł szeÂśĂŚ dni potem, 24 grudnia 1965 roku o godzinie 17:49 w szpitalu w Amarillo. Jego ciaÂło zostaÂło przewiezione do Jeffersonville, w stanie Indiana, gdzie, po opĂłÂźnieniu (wynikajÂącym z potrzebny powrotu pani Branham do peÂłni zdrowia po zranieniach wywoÂłanych wypadkiem) odbyÂł siĂŞ jego pogrzeb. KamieĂą nagrobny ma ksztaÂłt piramidy, co odzwierciedla nauczanie Branhama na temat KoÂścioÂła, ktĂłry poprzez wieki zostaÂł przywrĂłcony do pierwotnego stanu i jest gotĂłw na powrĂłt Kamienia Szczytowego, Pana Jezusa Chrystusa.

Nauczanie

William Branham jako kaznodzieja wygÂłosiÂł tysiÂące poselstw, z czego 1200 zostaÂło nagranych i spisanych w formie broszur. Jak wielu innych biblijnych nauczycieli wierzyÂł, Âże siedem koÂścioÂłĂłw opisanych w KsiĂŞdze Objawienia (2 i 3 rozdziaÂł), przedstawia historyczne okresy chrzeÂścijaĂąskiego koÂścioÂła, od jego poczÂątkĂłw aÂż do czasĂłw dzisiejszych – „anioÂłowie” posÂłani kolejno do kaÂżdego z koÂścioÂłĂłw to apostoÂł PaweÂł, Ireneusz, Martin, Kolumba, Luter i Wesley. Przez wierzÂących w Poselstwo siĂłdmym posÂłaĂącem – anioÂłem do ostatniego z koÂścioÂłĂłw (Laodycei – symbolu czasĂłw wspĂłÂłczesnych, a jednoczeÂśnie czasĂłw koĂąca) okreÂślony zostaÂł sam William Branham, jakkolwiek on sam nigdy tak siĂŞ nie okreÂśliÂł

Proroctwa
W 1933 roku William Branham otrzymaÂł siedem proroctw (okreÂślanych jako kluczowe) dotyczÂących koĂąca czasĂłw. W owym czasie piĂŞĂŚ pierwszych proroctw uznano jako speÂłnione.
Oto opis tych proroctw sÂłowami samego Branhama:

- Pierwsza wizja dotyczyÂła tego, Âże Mussolini zaatakuje EtiopiĂŞ i ten narĂłd "padnie u jego stĂłp." Ta wizja spowodowaÂła z pewnoÂściÂą pewien oddÂźwiĂŞk, i niektĂłrzy, kiedy to powiedziaÂłem, byli bardzo rozzÂłoszczeni i nie chcieli temu wierzyĂŚ. Lecz staÂło siĂŞ to wÂłaÂśnie w ten sposĂłb. On tam po prostu wkroczyÂł ze swojÂą nowoczesnÂą armiÂą i zajÂąÂł jÂą. Tubylcy nie mieli Âżadnych szans. Lecz ta wizja mĂłwiÂła rĂłwnieÂż o tym, Âże Mussoliniego spotka okropny koniec, kiedy jego wÂłasny narĂłd obrĂłci siĂŞ przeciwko niemu. UrzeczywistniÂło siĂŞ to dokÂładnie tak, jak byÂło przepowiedziane.

- NastĂŞpna wizja przepowiadaÂła, Âże pewien Austriak, imieniem Adolf Hitler, powstanie jako dyktator w Niemczech, i Âże on wciÂągnie Âświat do wojny. ByÂła mi pokazana linia Zygfryda, i jak trudnÂą sprawÂą bĂŞdzie dla naszych jednostek, aby jÂą sforsowaĂŚ. Potem byÂło pokazane, Âże Hitler skoĂączy w tajemniczy sposĂłb.

- Trzecia wizja dotyczyÂła sfery Âświatowej polityki, bowiem byÂło mi pokazane, Âże bĂŞdÂą trzy wielkie IZMY, faszyzm, nacjonalizm i komunizm, lecz te dwa pierwsze zostanÂą pochÂłoniĂŞte przez trzeci. Ten gÂłos ostrzegaÂł : "ZWAÂŻAJCIE NA ROSJĂ, ZWAÂŻAJCIE NA ROSJĂ. ZwrĂłĂŚcie waszÂą uwagĂŞ na krĂłla pĂłÂłnocy".

- Czwarta wizja przedstawiaÂła wielkie postĂŞpy w nauce, ktĂłre miaÂły nastaĂŚ po drugiej wojnie Âświatowej. Ona koĂączyÂła siĂŞ wizjÂą samochodu z kopuÂłÂą z plastiku, ktĂłry jechaÂł po piĂŞknych autostradach i byÂł zdalnie sterowany. WydawaÂło siĂŞ, Âże ludzie siedzieli w tym samochodzie, i nie byÂło w nim kierownicy, i oni grali sobie jakÂąÂś grĂŞ dla rozrywki.

- PiÂąta wizja dotyczyÂła moralnego problemu naszego wieku, i koncentrowaÂła siĂŞ gÂłĂłwnie wokĂłÂł kobiet. BĂłg mi pokazaÂł, Âże niewiasty zacznÂą opuszczaĂŚ swoje miejsce i zostanie im udzielone prawo do gÂłosowania. Potem bĂŞdÂą obcinaĂŚ swoje wÂłosy, co Âświadczy o tym, Âże dÂłuÂżej nie sÂą pod autorytetem mĂŞÂża, lecz domagajÂą siĂŞ rĂłwnouprawnienia, albo teÂż w wielu wypadkach wiĂŞcej, niÂż rĂłwnouprawnienia. One zaczĂŞÂły nosiĂŚ mĂŞskie ubiory, aÂż posunĂŞÂły siĂŞ tak daleko, Âże siĂŞ wcale nie ubierajÂą. Ostatnim obrazem, ktĂłry widziaÂłem, byÂła kobieta, ktĂłra z wyjÂątkiem maÂłego listka figi, sÂłuÂżÂącego jako fartuszek, byÂła naga. W czasie tej wizji widziaÂłem straszne zepsucie i moralny stan caÂłego Âświata.

- NastĂŞpnie, w szĂłstej wizji, w Ameryce wystÂąpiÂła bardzo piĂŞkna, lecz okrutna kobieta. Ona trzymaÂła ludzi absolutnie w swojej mocy. Ja wierzĂŞ, Âże to jest wzmaganie siĂŞ Rzymskokatolickiego KoÂścioÂła, chociaÂż wiem, Âże by to rĂłwnieÂż mogÂło byĂŚ widzenie jakiejÂś kobiety, dochodzÂącej do wielkiej mocy w Ameryce, dziĂŞki popularyzacji prawa wyborczego dla niewiast.

- W ostatniej, siĂłdmej wizji, usÂłyszaÂłem najstraszliwszÂą eksplozjĂŞ. Kiedy siĂŞ obrĂłciÂłem, aby tam spojrzeĂŚ, nie widziaÂłem nic innego, niÂż rumowiska, kratery i dym nad caÂłym lÂądem Ameryki.

Proroctwo dotyczÂące Los Angeles
...wielkie trzĂŞsienie ziemi uderzy Zachodnie WybrzeÂże. I to siĂŞ nie zatrzyma. Kalifornia, Los Angeles pogrÂąÂży siĂŞ. Ono zapada siĂŞ. Osunie siĂŞ wprost do oceanu...OBSERWUJCIE TYLKO, WODA WTARGNIE AÂŻ DO JEZIORA SALTON. LOS ANGELES JEST SKAZANE NA SÂĄD. MĂłwiĂŞ wam to, zanim to siĂŞ stanie, abyÂście o tym wiedzieli, kiedy to siĂŞ stanie. Nie mĂłwiÂłem tego nigdy od siebie, a On nigdy nie powiedziaÂł mi ani jednej rzeczy, ktĂłra nie staÂłaby siĂŞ. Wy moÂżecie to potwierdziĂŚ. Tak jest. Kiedy to bĂŞdzie? Tego nie wiem ...
”

Te sÂłowa proroctwa sÂą przez zwolennikĂłw poselstwa Branhama sÂą traktowane szczegĂłlnie powaÂżnie. ZwracajÂą oni uwagĂŞ na powszechnie panujÂącÂą wÂśrĂłd sejsmologĂłw opiniĂŞ na temat poÂłoÂżenia geologicznego zachodniego wybrzeÂża Ameryki. BiorÂąc pod uwagĂŞ, Âże leÂży ono na zÂłÂączu dwĂłch gÂłĂłwnych pÂłyt tektonicznych (tzw. uskok Âśw. Andrzeja) i fakt istnienia pod wybrzeÂżem Kalifornii olbrzymiej pustki geologicznej, kaÂżde najbliÂższe trzĂŞsienie ziemi w tym rejonie moÂże mieĂŚ skutki niespotykane w dotychczasowej historii ziemi.

===========================================================

http://www.youtube.com/watch?v=QavqT3_fHn4

http://www.youtube.com/watch?v=ECbKz0r1GFk&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=pB8YNvZM6p8&feature=related

ScaliÂłam posty. Janneth.

	Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.	Grudzień 22, 2024, 11:12:24
		Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

	Autor	Wątek: William Marrion Branham- ostatni biblijny prorok? (Przeczytany 9712 razy)
0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.