Jest ju¿ wiele w±tków piêtnuj±cych religie. Fakt, ¿e jest za co. Jednak co spowodowa³o, powoduje, ze s± one takie, a nie inne?
Czy ¶wiête ksiêgi, którymi siê podpieraj±, nie s± czasem jednym (je¶li nie g³ównym) z przyczynków takiego stanu rzeczy?
Nie bêdê siê wysmêtnia³, bo i tak poni¿szy artyku³ lepiej to odda (pozwoli³em sobie na wklejenie ca³ego tekstu i choæ d³ugawy, to warto przeczytaæ):
Religia pokoju? Religia mi³o¶ci?Autor: GiaurIslamista 2010-09-29 14:04:57
Czy z³owrogie cytaty ze ¶wiêtych ksi±g ¶wiadcz± o charakterze religii uznaj±cych te ksiêgi, determinuj±c te religie, czy mo¿e takie cytaty nie s± wystarczaj±cym ¶wiadectwem i determinantem tego, jaki charakter ma i bêdzie mia³a dana religia?Bhagavad-Gita, ¶wiêta ksiêga
Hinduizmu,obok Biblii i Koranu jedna z
naj¶wiêtszych ksi±g religijnych na
¶wiecie. Czy religie potrafi± uciec od
tre¶ci swoich ¶wiêtych ksi±g? / fot.
Czêsto s³yszy siê, ¿e tzw. "Religia Pokoju" to nie tylko fanatyzm, ¿e ma ona ró¿ne formy, i ¿e na podstawie radykalnej mniejszo¶ci nie mo¿na oceniaæ umiarkowanej wiêkszo¶ci. Mówi siê, ¿e ka¿d± ¶wiêt± ksiêgê da siê zinterpretowaæ metaforycznie, ¿e mniej humanitarne zdania w niej zawarte da siê zhumanizowaæ, a wyznawcy nie musz± siê nimi kierowaæ.
Zawsze odpowiadam na to krótko:, je¿eli wierzycie, ¿e "Ksiêgê Mi³o¶ci" da siê odczytaæ ³agodnie, to najpierw zajrzyjcie niej. Czy religia oparta na takiej ksiêdze mo¿e byæ, lub kiedykolwiek staæ siê religi± mi³o¶ci…?! Jest dla mnie oczywiste, ¿e religia oparta na takich tekstach nigdy nie bêdzie religi± humanitarn±. ¯eby ¿yæ pokojowo, jej wyznawcy musieliby, co nie jest mo¿liwe, swoje ¶wiête teksty odrzuciæ. W przeciwnym razie zawsze prowokowa³yby ich pe³ne przemocy s³owa: Prorok morduj±cy innowierców, zalecaj±cy ludobójstwo i gwa³t, bezczeszcz±cy zw³oki, handluj±cy niewolnikami, kara ¶mierci za odstêpstwo od Boga, w tym wró¿enie, magiê czy niepraktykowanie, kamienowanie za homoseksualizm, cudzo³óstwo, seks przedma³¿eñski i pozama³¿eñski, kradzie¿, bunt przeciw rodzicom, a nawet pyskowanie im. Sankcje zawarte w "Ksiêdze Mi³o¶ci" s± bardziej drakoñskie ni¿ te zawarte w kodeksie Hammurabiego, który za uderzenie ojca karze jedynie obciêciem rêki, ale nie ¶mierci±...
¯eby pokazaæ, ¿e ¿adna religia oparta na takiej ksiêdze w ¿adnym wypadku nie mo¿e byæ, ani staæ siê pokojowa, nie trzeba argumentowaæ, wystarczy przytoczyæ cytaty z tej ksiêgi. Dlatego te¿ najbli¿sze 10 stron niniejszego artyku³y stanowi± prawie pozbawione komentarza cytaty znalezione w "Ksiêdze Mi³o¶ci". Zamieszczaj±c w krótkim artykule tak obszerne materia³y mia³em na celu wyczerpuj±c± dokumentacjê bulwersuj±cych s³ów zawartych w tej ksiêdze.
Ufam, ¿e nawet niewielka ich dawka wystarczy czytelnikowi, aby przekonaæ siê, ¿e ksiêga je zawieraj±ca nie mo¿e byæ podstaw± niczego dobrego. Je¿eli jednak kogo¶ nie przekonaj± cytaty, to ostatni± stronê niniejszego artyku³u po¶wiêcam druzgoc±cemu uzasadnieniu swojej opinii, czemu religia oparta na takich wypowiedziach nie mo¿e byæ niczym pozytywnym.
Zacznijmy od tych wersetów "Ksiêgi Mi³o¶ci", które nas, jako osoby niewyznaj±ce "Religii Pokoju", najbardziej interesuj±, mianowicie od cytatów dotycz±cych stosunku, jaki obowi±zuje wyznawców "Religii Mi³o¶ci" wobec (szeroko pojêtych) wyznawców innych religii:
"Je¶li jaki¶ misjonarz odwa¿y siê wyst±piæ w imieniu innego Boga - taki misjonarz musi ponie¶æ ¶mieræ".
„Je¶li zawita do was misjonarz lub mag i powie ci: Czcijmy innego Boga, którego jeszcze nie znasz, i s³u¿my mu, to ów misjonarz lub mag musi umrzeæ, bo g³osi³ odstêpstwo od Allacha. W ten sposób usuniesz z³o spo¶ród siebie".
„Je¶li us³yszysz, ¿e ludzie przewrotni uwodz± mieszkañców swego miasta mówi±c: Chod¼my, s³u¿my innemu Bogu!, Zaatakujesz to miasto, a mieszkañców jego i ¿ywy inwentarz wybijesz ostrzem miecza. Ca³y swój ³up zgromadzisz na ¶rodku placu i spalisz. Miasto pozostawisz wiecznym zwaliskiem, ju¿ go nie odbudujesz".
Jak widzimy, "Religia Mi³o¶ci" nawracanie swoich wyznawców na inne religie karze ¶mierci±, je¿eli wiêc kto¶ nawraca jakich¶ wyznawców "Religii Pokoju", inni jej wyznawcy, w typowy dla siebie plemienno-bandycki sposób, najad± na niego i zamorduj± go. Tak¿e, je¿eli jest on ich najbli¿szym krewnym. Jego rodzina ma, bowiem obowi±zek zg³adziæ go za próby nawracania:
"A je¶li wyst±pi kto¶, jako rzecznik innego Boga, wówczas ojciec i matka, rodzice jego, powiedz± mu: Nie mo¿esz pozostaæ przy ¿yciu, bo g³osisz k³amstwa w imiê Allacha. I ojciec z matk±, jego rodzice, zg³adz± go".
„Je¶li ciê bêdzie pobudza³ skrycie twój brat, syn twojej matki, twój syn lub córka albo ¿ona, co na ³onie twym spoczywa albo przyjaciel tak ci mi³y, jak ty sam, mówi±c: Chod¼my, s³u¿my innemu Bogu, którego nie zna³e¶ ani ty, ani przodkowie twoi - jakiemu¶ spo¶ród bóstw okolicznych narodów, czy te¿ dalekich od jednego krañca ziemi do drugiego - nie us³uchasz go, nie ulegniesz mu, nie spojrzysz na niego z lito¶ci±, nie bêdziesz mia³ mi³osierdzia, nie bêdziesz tai³ jego przestêpstwa. Winiene¶ go zabiæ, pierwszy podniesiesz rêkê, aby go zg³adziæ, a potem ca³y lud. Ukamienujesz go na ¶mieræ, poniewa¿ usi³owa³ ciê odwie¶æ od Allacha".
Wyznawca "Religii Mi³o¶ci", niczym zwyk³y sekciarz, ma stawiaæ j± wy¿ej ni¿ rodzinê, kamieniuj±c spokrewnionych prozelitów. Jednak przez "Religiê Pokoju" zabroniony jest nie tylko prozelityzm, lecz równie¿ apostazja:
„Je¶li mê¿czyzna lub kobieta przejdzie do Boga obcego, by s³u¿yæ mu i oddawaæ pok³on, albo s³oñcu, ksiê¿ycowi lub gwiazdom, zaprowadzisz tego mê¿czyznê lub kobietê - którzy tej z³ej rzeczy siê dopu¶cili - do bramy miasta i bêdziesz tego mê¿czyznê lub tê kobietê kamienowa³, a¿ ¶mieræ nast±pi".
"Rozkaza³, wiêc Prorok sêdziom: Zabijajcie ka¿dego z waszych ludzi, którzy siê przy³±czyli do innego Boga. I oto przyby³ jeden z wiernych i przyprowadzi³ Madianitkê. Ujrzawszy to kap³an chwyci³ w rêkê w³óczniê, poszed³ za nim do komory namiotu i przebi³ ich obydwoje, mê¿czyznê i kobietê - przez jej ³ono".
Jak widaæ przez Religiê Pokoju zabronione jest nie tylko misjonarstwo, ale równie¿ apostazja. Kary ¶mierci mo¿e siê obawiaæ tak nawracaj±cy, jak nawrócony. Mog± siê jej spodziewaæ równie¿ ci, którzy po prostu nie wyznaj± "Religii Mi³o¶ci", nawet, je¿eli nigdy wcze¶niej o niej nie s³yszeli i nawet nie mieli okazji siê na ni± nawróciæ:
"Bêdzie skazany na ¶mieræ ka¿dy, kto by - ma³y czy wielki, mê¿czyzna czy kobieta - nie szuka³ Allacha".
A jak "Religia Pokoju" radzi sobie z takimi, niepodlegaj±cymi jej jurysdykcji innowiercami? Najpierw morduje ich kap³anów:
"Prorok za¶ im rozkaza³: Chwytajcie kap³anów! Niech nikt z nich nie ujdzie! Zaraz, wiêc ich schwytali. Prorok za¶ sprowadzi³ ich do potoku Kiszon i tam ich wyci±³".
"Wszystkich za¶ kap³anów wy¿yn, którzy tam byli, zabi³ nad o³tarzami i pali³ ko¶ci ludzkie na nich. Nastêpnie wróci³ do Mekki".
"Tutaj z³o¿ona zostanie ofiara z innowierczych kap³anów. Bêd± paliæ tutaj ko¶ci ludzkie".
Po wymordowaniu przywódców innych religii "Religia Pokoju" zabiera siê za wyznawców tych religii:
„Ale sta³e¶ siê przez twoje postêpowanie gorszym od wszystkich twoich przodków, bo o¶mieli³e¶ siê czciæ innego Bogów – pod postaci± pos±gu ulanego z metalu. Dlatego sprowadzê grozê na wasze plemiê, gdy¿ wytêpiê z twego rodu wszystkich synów, tak niewolników, jak i wolnych. Tak, wiêc usunê ¶lad po twym plemieniu, jak uprz±ta siê gnój bez reszty. Kto z nale¿±cych do twego rodu umrze w mie¶cie, tego bêd± ¿ar³y psy, a tego, kto umrze w polu, bêd± ¿ar³y powietrzne ptaki, gdy¿ tak nakaza³ Allach. Zawsze, kiedy twe nogi wejd± do miasta, dziecko umrze".
"Mów do wyznawców: Ktokolwiek spo¶ród was albo spo¶ród przybyszów, którzy osiedlili siê w¶ród was, wychowa dzieci w innej religii, bêdzie ukarany ¶mierci±. Miejscowa ludno¶æ ukamienuje go".
"Ktokolwiek by czci³ innego Boga, zostanie skazany".
A oto jak wyznawcy "Religii Pokoju" radz± sobie z innowiercami w ³onach w³asnych rodzin:
"Ka¿dy z was niech przypasze miecz do boku. Przejd¼cie tam i z powrotem od jednej bramy w obozie do drugiej i zabijajcie: kto swego brata, kto swego przyjaciela, kto swego krewnego. Wierni uczynili wed³ug rozkazu Proroka, i zabito w tym dniu oko³o trzech tysiêcy mê¿ów: Po¶wiêcili¶cie rêce dla Allacha, poniewa¿ ka¿dy z was by³ przeciw swojemu synowi, przeciw swemu bratu".
Wyznawca "Religii Pokoju", który nie do¶æ gorliwie morduje innowierców sam staje siê grzesznikiem:
"Przeklêty ten, co wype³nia dzie³o Allacha niedbale! Przeklêty ten, który swój miecz powstrzymuje od krwi!"
Nie my¶lcie jednak, ¿e wystarczy wyznawaæ "Religiê Mi³o¶ci" i prze¶ladowaæ wyznawców innych religii, aby nic nam nie grozi³o ze strony wyznawców "Religii Pokoju", bowiem ¶mieræ mo¿e nas spotkaæ równie¿, gdy religiê tê wyznajemy nie do¶æ ortodoksyjnie:
"Je¿eli jaki mê¿czyzna albo, jaka kobieta bêd± wywo³ywaæ duchy albo wró¿yæ, bêd± ukarani ¶mierci±. Kamieniami zabijecie ich. Sami ¶ci±gnêli ¶mieræ na siebie".
"U kogo za¶ znajd± rzeczy ob³o¿one kl±tw±, bêdzie spalony wraz ze wszystkim, co do niego nale¿y, bo z³ama³ przykazanie Allacha i pope³ni³ zbrodniê na jego ¶wiêtej ziemi".
Wyznawcom "Religii Pokoju" ¶mieræ grozi nie tylko za brak ortodoksji, ale równie¿ za brak gorliwo¶ci:
"Wtedy Allach powiedzia³ do Proroka: Ka¿ wyprowadziæ blu¼niercê poza obóz. Wszyscy, którzy go s³yszeli, po³o¿± rêce na jego g³owie. Ca³a spo³eczno¶æ ukamienuje go. Ktokolwiek blu¼ni imieniu Allacha, bêdzie ukarany ¶mierci±. Ca³a spo³eczno¶æ ukamienuje go. Zarówno tubylec, jak i przybysz bêdzie ukarany ¶mierci± za blu¼nierstwo przeciwko Allachowi. Potem Prorok kaza³ wiernym wyprowadziæ blu¼niercê poza obóz i ukamienowaæ. Wyznawcy uczynili to, co Allach rozkaza³ Prorokowi".
"Przestrzegajcie pilnie dnia mod³ów. I ktokolwiek by go zniewa¿y³, bêdzie ukarany ¶mierci±, i ka¿dy, kto by wykonywa³ pracê w tym dniu, bêdzie wykluczony ze swojego ludu. Ktokolwiek by wykonywa³ pracê w dniu mod³ów, winien byæ ukarany ¶mierci±".
"Cz³owiek, który pych± uniesiony nie us³ucha kap³ana ustanowionego tam, aby s³u¿yæ Allachowi, czy te¿ sêdziego, zostanie ukarany ¶mierci±. Usuniesz z³o spo¶ród siebie. Ca³y lud s³ysz±c to ulêknie siê i ju¿ wiêcej nie bêdzie siê unosi³ pych±".
"Je¿eli za¶ nie bêdziecie Mnie s³uchaæ i nie bêdziecie wykonywaæ wszystkich moich nakazów, je¿eli bêdziecie gardziæ moim ustawami, je¿eli bêdziecie siê brzydziæ moimi wyrokami, tak, ¿e nie bêdziecie wykonywaæ moich nakazów to i Ja obejdê siê z wami odpowiednio: ze¶lê na was przera¿enie. Zwrócê oblicze przeciwko wam, bêdziecie pobici przez nieprzyjació³. Je¿eli i wtedy nie bêdziecie mnie s³uchaæ, bêdê w dalszym ci±gu kara³ was. Rozbijê wasz± dumn± potêgê".
"Spo¶ród tych, który nie uczestniczyli w rado¶ci, jaka by³a udzia³em Ummy, gdy przyszli zobaczyæ Kabbê, zabi³ On siedemdziesiêciu ludzi".
"Pewien cz³owiek spo¶ród uczniów proroka rzek³, z rozkazu Allacha, do swego wspó³towarzysza: Uderz¿e mnie! Ale ów cz³owiek nie chcia³ go uderzyæ. Wówczas mu rzek³: Poniewa¿ nie pos³ucha³e¶ g³osu Pana, oto skoro tylko odejdziesz ode mnie, napadnie na ciebie lew! Kiedy odszed³ od niego, lew upatrzy³ go sobie i zabi³ go".
"Gdy przybyli do Mekki, Uzza wyci±gn±³ rêkê w stronê Kabby i podtrzyma³ j±, gdy¿ wo³y szarpnê³y. I zap³on±³ gniew Allacha przeciwko Uzzie i porazi³ go tam Allach za ten postêpek, tak, ¿e umar³ przy Kabbie".
"Je¶li siê zbli¿y do Przybytku kto¶ niepowo³any, bêdzie ukarany ¶mierci±".
"Religia Pokoju" s³ynie te¿ z przyjaznego stosunku do kobiet:
"Je¶li mê¿czyzna zgwa³ci niezarêczon± kobietê, odda ten mê¿czyzna, który j± zgwa³ci³, ojcu m³odej kobiety piêædziesi±t denarów srebra i zostanie ona jego ¿on± za to, ¿e jej gwa³t zada³".
"Je¶li kto¶ sprzeda sw± córkê na niewolnicê, nie odejdzie ona na zakoñczenie szóstego roku, jak odchodz± inni niewolnicy".
"Gdyby mê¿czy¼ni bij±c siê uderzyli kobietê brzemienn± powoduj±c poronienie, ale bez jakiejkolwiek szkody, to [winny] zostanie ukarany grzywn±, jak± na nich na³o¿y m±¿ tej kobiety, i wyp³aci j± za po¶rednictwem sêdziów polubownych".
"Je¶li wyruszysz na wojnê z wrogami, a wyda ich Allach, w twoje rêce i we¼miesz zak³adników, a ujrzysz miêdzy pojmanymi kobietê o piêknym wygl±dzie i pokochasz j± - mo¿esz j± sobie wzi±æ".
"Zbieraj± ³upy i rozdzielaj±: brankê jedn± lub dwie dla ka¿dego wojownika".
"Miasto zostanie zdobyte, domy zrabowane, kobiety zhañbione".
"Religia Pokoju" nie oszczêdza jednak równie¿ mê¿czyzn ani dzieci:
"Zgromadzenie, wiêc wys³a³o tam dwana¶cie tysiêcy wojowników, nakazuj±c im: Id¼cie wybiæ mieszkañców Jabesz w Gileadzie ostrzem miecza, tak¿e kobiety i dzieci. W ten sposób post±picie: Wyniszczcie ka¿dego mê¿czyznê i ka¿d± kobietê, która obcowa³a z mê¿czyzn±. I znale¼li w¶ród mieszkañców Jabesz w Gileadzie czterysta m³odych dziewic, które nie obcowa³y z mê¿czyznami, i przyprowadzili je do obozu w Szilo".
"Wed³ug rozkazu, jaki otrzyma³ Prorok od Allacha, wyruszyli, przeciw Madianitom i pozabijali wszystkich mê¿czyzn. Nastêpnie uprowadzili w niewolê kobiety i dzieci madianickie. I rozgniewa³ siê Prorok na dowódców wojska, na tysi±czników i setników, którzy wracali z wyprawy wojennej. Rzek³ do nich: Jak¿e mogli¶cie zostawiæ przy ¿yciu wszystkie kobiety? Zabijecie, wiêc spo¶ród dzieci wszystkich ch³opców, a spo¶ród kobiet te, które ju¿ obcowa³y z mê¿czyzn±. Jedynie wszystkie dziewczêta, które jeszcze nie obcowa³y z mê¿czyzn±, zostawicie dla siebie".
"Je¶li podejdziesz pod miasto, a ono ci odpowie pokojowo i bramy ci otworzy, ca³y lud, który siê w nim znajduje, we¼ sobie za niewolników. W przeciwnym razie oblegniesz je. Skoro ci je Allach odda w rêce - wszystkich mê¿czyzn wytniesz ostrzem miecza. Tylko kobiety, dzieci, trzody i wszystko, co jest w mie¶cie, ca³y ³up zabierzesz i bêdziesz korzysta³ z ³upu twoich wrogów, których ci da³ Allach. Tak post±pisz ze wszystkimi miastami daleko od ciebie po³o¿onymi, niebêd±cymi w³asno¶ci± pobliskich narodów. Tylko w miastach nale¿±cych do narodów, które ci daje Allach, jako dziedzictwo, niczego nie zostawisz przy ¿yciu".
Szczególn± mi³o¶ci± wyznawców "Religii Mi³o¶ci" cieszy siê mi³o¶æ pozama³¿eñska:
"Lecz je¶li oskar¿enie to oka¿e siê prawdziwym, bo nie znalaz³y siê dowody dziewictwa m³odej kobiety, wyprowadz± m³od± kobietê do drzwi domu ojca i kamienowaæ j± bêd± mê¿owie tego miasta, a¿ umrze, bo dopu¶ci³a siê bezeceñstwa, uprawiaj±c rozpustê w domu ojca. Usuniesz z³o spo¶ród siebie".
"Je¿eli córka duchownego bezcze¶ci siebie cudzo³óstwem, bezcze¶ci przez to swojego ojca. Bêdzie spalona w ogniu".
"Je¶li dziewica zosta³a za¶lubiona mê¿owi, a spotka³ j± inny jaki¶ mê¿czyzna w mie¶cie i spa³ z ni±, oboje wyprowadzicie do bramy miasta i kamienowaæ ich bêdziecie, a¿ umr±: m³od± kobietê za to, ¿e nie krzycza³a bêd±c w mie¶cie, a tego mê¿czyznê za to, ¿e zada³ gwa³t ¿onie bli¼niego. Usuniesz z³o spo¶ród siebie".
"Ktokolwiek cudzo³o¿y z ¿on± bli¼niego, bêdzie ukarany ¶mierci± i cudzo³o¿nik, i cudzo³o¿nica. Ktokolwiek obcuje ciele¶nie z ¿on± swojego ojca, ods³ania nago¶æ ojca: bêd± ukarani ¶mierci± oboje, sami tê ¶mieræ na siebie ¶ci±gnêli. Ktokolwiek obcuje ciele¶nie z synow±, bêdzie razem z ni± ukarany ¶mierci±: pope³nili sromotê, sami tê ¶mieræ na siebie ¶ci±gnêli. Je¿eli kto bierze za ¿onê kobietê i jej matkê, dopuszcza siê rozpusty: on i ona bêd± spaleni w ogniu, aby nie by³o rozpusty w¶ród was. Ktokolwiek obcuje ciele¶nie ze zwierzêciem wylewaj±c nasienie, bêdzie ukarany ¶mierci±. Zwierzê tak¿e zabijecie. Je¶li kobieta zbli¿y siê do jakiego¶ zwierzêcia, aby z nim siê z³±czyæ, zabijesz i kobietê, i zwierzê. Oboje bêd± ukarani ¶mierci±, sami ¶mieræ na siebie ¶ci±gnêli. Je¿eli kto we¼mie swoj± siostrê, córkê swojego ojca albo swojej matki i bêdzie ogl±da³ jej nago¶æ, a ona bêdzie ogl±daæ jego nago¶æ, jest to czyn haniebny, oboje bêd± zg³adzeni w obecno¶ci synów ich ludu. Ten, kto ods³oni³ nago¶æ swojej siostry, zaci±gnie winê. Je¿eli kto obcuje ciele¶nie z kobiet± maj±c± miesiêczne krwawienie i ods³oni jej nago¶æ, obna¿a ¼ród³o jej [krwi], a ona te¿ ods³oni ¼ród³o swojej krwi, to oboje bêd± wy³±czeni spo¶ród swojego ludu. Nie bêdziesz ods³ania³ nago¶ci siostry swojej matki albo siostry swojego ojca, to by³oby to samo, co obna¿yæ w³asne cia³o. Oni ponios± za to winê. Ktokolwiek obcuje ze swoj± ciotk±, ods³ania nago¶æ swojego wuja. Ponios± oni swój grzech - umr± bezdzietnie. Ktokolwiek bierze ¿onê swojego brata, pope³nia kazirodztwo. Ods³oni³ nago¶æ swojego brata - bêd± bezdzietni".
http://interia360.pl/artykul/religia-pokoju-religia-milosci,39214cdn.