Odkrycia archeologiczne na Âświecie

[chanell]

ktoÂś napisaÂł, Âże to ma byĂŚ niby rydwan, ale nie pamiĂŞtam Âżeby rydwany miaÂły 2 osie i 4 koÂła  DuÂży uÂśmiech

Ha ! no wÂłasnie ,ale moÂże to kareta ? 

[Kiara]

A mnie siĂŞ podoba to aÂłtko z przed wiekĂłw!   

Kiara

[janusz]

Mumia znaleziona w Egipcie
Ukryta w ciemnym kÂącie muzeum w Kairze znajduje siĂŞ mumia, ktĂłra moÂże zmieniĂŚ Âświat i naszÂą wizjĂŞ ludzkoÂści i miejsca we wszechÂświecie.



Usytuowana z dala od politycznego zgieÂłku na ulicach  rosnÂącej fali protestu Bractwa MuzuÂłmaĂąskiego w  ciemnym kÂącie Muzeum Kairskiego znajduje siĂŞ zmumifikowane istota z gwiazd. Entombed - tysiÂące lat temu obok faraona leÂży, maÂły, wÂątÂły wyglÂądajÂący stwĂłr,Âłatwo rozpoznawalny dla kaÂżdego dzisiejszego badacza UFO: ciaÂło obcej, Grey zmumifikowane.

http://ufoapy.blox.pl/2012/02/Mumia-znaleziona-w-Egipcie.html

[east]

hah, ale jaja. A oni pewnie na to, ze to dziecko-mutant ?

[Dariusz]

ZÂłote oko perskiej kapÂłanki
28 lut 2012



IraĂąscy i wÂłoscy archeolodzy odnaleÂźli grĂłb staroÂżtnej perskiej kapÂłanki sprzed 5 tys. lat. KapÂłanka byÂła wysokÂą i postawnÂą kobietÂą i miaÂła 1.82 wzrostu. Z pewnoÂściÂą robiÂła swojÂą osobÂą wielkie wraÂżenie na wszystkich odwiedzajÂących ÂświÂątyniĂŞ zwÂłaszcza, Âże w jej oczodole zainstalowane byÂło prostetyczne oko, ktĂłre obÂłoÂżono zÂłotem.

Grób kap³anki znaleziono w nekropolii zwanej Shahr-i-Sokhta na pustyni Sistan. Oko zosta³o zrobione z lekkiego bitumenu zawieraj¹cego naturaln¹ smo³ê i t³uszcz zwierzêcy. Powierzchniê oka wy³o¿ono z³otem i poprowadzono linie od Ÿrenicy, a¿ do skraju oka, przez co wydawa³o ono niezwyk³y i efektowny odblask. Z boku tego oka nawiercono niewielkie otwory, przez które mo¿na by³o przeci¹gn¹Ì nitk i zaczepiÌ je w pustym oczodole.



DokÂładne badania oka wykazaÂły, Âże byÂło ono czĂŞsto uÂżywane przez jego wÂłaÂścicielkĂŞ, bo miaÂło na sobie silne Âślady zuÂżycia. CzĂŞste uÂżywanie oka i jego kontakt z powiekÂą byÂł prawdopodobnie przyczynÂą powstania ropnia na powiece jego wÂłaÂścicielki. KapÂłanka byÂła mÂłodÂą kobietÂą, pomiĂŞdzy 25 a 30 rokiem Âżycia, a przyczyna jej Âśmierci nie jest znana. ÂŻyÂła pomiĂŞdzy 2900 a 2800 r. p.n.e.

Shahr-i-Sokhta oznacza spalone lub spopiela³e miasto. W czasach swojej œwietnoœci by³o jednym z najwiêkszych miast ówczesnego œwiata i oœrodkiem rozwijaj¹cej siê tam kultury br¹zu. Powierzchnia samej tylko nekropolii szacowana jest na ponad 25 hektarów. Miasto powsta³o nagle, by tak samo gwa³townie znikn¹Ì w 2100 r. p.n.e. Do dziœ powody tego upadku nie s¹ znane.

Kobiety w Spalonym MieÂście miaÂły niezwykle wysokÂą pozycjĂŞ. Nie wiadomo jednak czy byÂła ona zwiÂązana z jakimÂś kultem, czy teÂż ze specyficznÂą wÂładzÂą politycznÂą. Miasto sprawia takÂże wraÂżenie nastawionego niezwykle pokojowo, bo podczas prowadzonych tam od lat prac archeologicznych, nie znaleziono do tej pory Âżadnej broni ani przedmiotĂłw sugerujÂących ich militarny charakter.

http://nowaatlantyda.com/2012/02/28/zlote-oko-perskiej-kaplanki/

[janusz]

Odnaleziono nieznany dotÂąd fragment Wielkiego Muru ChiĂąskiego



Nieoznaczony na wspó³czesnych mapach 100 km odcinek Wielkiego Muru zosta³ znaleziony w Mongolii przez brytyjskiego podró¿nika Williama Lindsaya. O sprawie pisze gazeta "Daily Telegraph". Wed³ug podró¿nika, który wczeœniej za swe osi¹gniêcia w badaniach w 2006 roku otrzyma³ Order Imperium Brytyjskiego, poszed³ on na wyprawê na pustyniê Gobi jesieni¹ ubieg³ego roku, jak tylko zobaczy³ kopiê Atlasu z XII wieku. To by³ obszar dzia³ania Czyngis-Chana, ale zarys muru by³ bardzo wyraŸny. Brytyjczyk za³o¿y³, ¿e struktura istnieje zw³aszcza, ¿e potwierdzali to równie¿ poœrednio archeolodzy mongolscy.
Lindsay twierdzi, ¿e znalaz³ czêœÌ muru, która zosta³a zbudowana w okresie panowania dynastii Han ok. 120 pne, a nastêpnie w póŸniejszych wiekach mur by³ odnawiany i uzupe³niany. Dane dotycz¹ce tego sensacyjnego odkrycia zostan¹ opublikowane w najbli¿szym wydaniu popularnego pisma "National Geografic".

http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/odnaleziono-nieznany-dotad-fragment-wielkiego-muru-chinskiego

[chanell]

To ciekawe ! MyÂślaÂłam Âże caÂły mur jest juÂż odkryty i sfotografowany z kosmosu 

ps; piĂŞkne zdjĂŞcie !

[songo1970]

nie wiem, czy to juÂż byÂło..?

55 lat temu ludzie z pewnego meksykaĂąskiego plemienia znaleÂźli szereg dziwnych artefaktĂłw. ZostaÂły one w rĂŞkach znalazcĂłw, gdzie peÂłniÂły rolĂŞ przedmiotĂłw ozdobnych i kultowych. W 2011 zostaÂły udokumentowane przez tzw.  Âświat nauki. OczywiÂście twierdzenie, Âże uwieczniajÂą one obiekty latajÂące typu UFO jest caÂłkowicie nieuprawnione...

<a href="http://www.youtube.com/v/eRyZyvcyeGI?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/eRyZyvcyeGI?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

[Dariusz]

MyÂśliwi z Europy odkryli AmerykĂŞ
Âśroda, 29 lutego 2012 00:00



IstniejÂąca od lat „hipoteza solutrejska” zakÂładaÂła, Âże pierwsi ludzie przybyli do Ameryki Pó³nocnej z Europy w okresie epoki lodowcowej. DziÂś znaleziska  wyglÂądajÂących na europejskie narzĂŞdzi kamiennych ze wschodniego wybrzeÂża USA, zdajÂą siĂŞ to potwierdzaĂŚ.
____________________
D.Keys, The Independent

Nowe dowody archeologiczne sugerujÂą, Âże Europejczycy z epoki kamienia postawili stopĂŞ na kontynencie amerykaĂąskim na 10 tys. lat przed tym, nim przez CieÂśninĂŞ Beringa dotarli tam przodkowie Indian.

Serii niesamowitych odkryÌ kilkudziesiêciu narzêdzi kamiennych wykonanych wed³ug europejskiego wzorca, które pochodzi³y sprzed 19 i 26 tys. lat, dokonano w szeœciu miejscach wzd³u¿ wschodnich wybrze¿y USA. Trzy z nich le¿¹ na Pó³wyspie Delmarva w Maryland, a ich odkrywc¹ jest dr Darrin Lowery z University of Delaware. Kolejne stanowisko znajduje siê w Pensylwanii, a pozosta³e w Wirginii. Ostatnie odkryte zosta³o przez rybaków 60 mil od dzisiejszego wybrze¿a, gdzie w czasach prehistorycznych rozci¹ga³ siê suchy l¹d.

JuÂż wczeÂśniej zwrĂłcono uwagĂŞ na podobieĂąstwo ³¹czÂące narzĂŞdzia wytwarzane w Zachodniej Europie i wschodnim wybrzeÂżu USA. Wszystkie amerykaĂąskie narzĂŞdzia podejrzewane o europejskÂą proweniencjĂŞ pochodziÂły sprzed co najmniej 15 tys. lat – na dÂługo po tym, jak Europejczycy (a dokÂładniej przedstawiciele kultury solutrejskiej) przestali je wytwarzaĂŚ. WiĂŞkszoœÌ archeologĂłw odrzucaÂła jakiekolwiek teorie o ich powiÂązaniu. Jednak odkryte niedawno narzĂŞdzia z Maryland i innych miejsc pochodzÂą sprzed 26-19 tys. lat, co wskazuje, Âże powstaÂły rĂłwnoczeÂśnie do identycznych narzĂŞdzi wytwarzanych w Zachodniej Europie. Co wiĂŞcej, analiza chemiczna przeprowadzona w 2011 r. na noÂżu znalezionym w Wirginii w 1971 r. potwierdziÂła, Âże wykonano go z krzemienia pochodzÂącego z Francji.

Profesorowie archeologii Dennis Stanford ze Smithsonian Institution oraz Bruce Bradley z University of Exeter, którzy dokonali analizy materia³u twierdz¹, ¿e mieszkaùcy Zachodniej Europy w jakiœ sposób dostali siê do Ameryki Pó³nocnej w czasie epoki lodowcowej byÌ mo¿e pokonuj¹c (pieszo za pomoc¹ ³odzi) skuty lodem obszar pó³nocnego Atlantyku. W tym okresie ok. 3 miliony mil3 oceanu przez czêœÌ roku pokrywa³a gruba warstwa lodu.

Strefa przejÂściowa, gdzie lĂłd przechodziÂł w morze, stanowiÂła doskonaÂłe ÂźrĂłdÂło poÂżywienia – wystĂŞpowaÂły tam migrujÂące pÂłetwonogi, ptactwo morskie i ryby. Stanford i Bradley od dawna twierdzÂą, Âże ludzie z epoki kamienia byli zdolni do podró¿y przez atlantycki lĂłd. Do tej pory nie mieli jednak wielu dowodĂłw, aby to poprzeĂŚ.

Nowe znaleziska z Maryland, Wirginii i pozosta³ych stanowisk oraz testy chemiczne na wspomnianym no¿u zdaj¹ siê odwracaÌ sytuacjê. Obecnie archeolodzy planuj¹ zbadaÌ kilka stanowisk w Tennessee, Maryland a nawet w Teksasie, gdzie spodziewaj¹ siê nowych dowodów. Kolejnym argumentem za wnioskami Stanforda i Bradleya jest brak jakiejkolwiek aktywnoœci ludzkiej na pó³nocno-wschodniej Syberii oraz Alasce sprzed 15.5 tys. lat. Jeœli ludzie ze wschodniego wybrze¿a pochodzili z Azji, takie same przedmioty powinni pozostawiÌ po sobie w pó³nocno-zachodniej czêœci USA. Tam ich jednak brak.

„Solutrejscy” Europejczycy mogli zatem byĂŚ pierwszymi emigrantami na kontynencie amerykaĂąskim w czym wyprzedzili potomkĂłw Indian, ktĂłrzy pojawili siĂŞ tam dopiero 15.5 tys. lat temu. Z czasem ludy europejskiego pochodzenia mogÂły zmieszaĂŚ siĂŞ z Indianami. NiektĂłre markery genetyczne wystĂŞpujÂące u Indian nie wystĂŞpujÂą w pó³nocno-wschodniej Azji. Szczegó³owe testy DNA na liczÂących 8000 lat szkieletach z Florydy wskazaÂły na istnienie markerĂłw genetycznych charakterystycznych dla Europy. IstniejÂą takÂże odizolowane grupy Indian, ktĂłrych jĂŞzyk nie jest spokrewniony z ludami wywodzÂącymi siĂŞ od azjatyckich przodkĂłw.

WiĂŞcej dowodĂłw ma przynieœÌ archeologia morska – wiĂŞkszoœÌ obszarĂłw, na ktĂłrych mogli pojawiĂŚ siĂŞ dawni imigranci leÂży dziÂś do 100 mil od brzegu. Latem dalszym badaniom poddane zostanie ostatnie ze stanowisk. Potrzeba do tego specjalnie wyposaÂżonych nurkĂłw.

Zobacz takÂże:
► Skomentuj na INFRA FORUM
► Cywilizacja neandertalska
► Zagadka erdstalli
_____________________
TÂłumaczenie i opracowanie: INFRA
Autor: David Keys
ÂŹrĂłdÂło: Independent.co.uk
Grafika w nag³ówku: W.Wasniecow, Kamiennyj wiek (fragm.).

http://www.infra.org.pl/historia-/archeologia-i-dzieje/1232-myliwi-z-europy-odkryli-ameryk

[chanell]

NiezwykÂłe odkrycie -Jaja dinozaurĂłw

Geologowie z uniwersytetu w Czeczenii znaleÂźli w skaÂłach Kaukazu 40 jaj dinozaurĂłw pochodzÂących sprzed 60 mln lat. Jaja majÂą od 25 cm do metra dÂługoÂści.



WiĂŞcej zdjĂŞĂŚ : http://fakty.interia.pl/galerie/nauka/jaja-dinozaurow/zdjecie/duze,1625526,1,329

[Dariusz]

Najstarsze na Âświecie puÂłapki na ryby odkryto u wybrzeÂży Szwecji
wczoraj, 08:44

Archeolodzy odnaleÂźli na dnie Morza BaÂłtyckiego u wybrzeÂży Szwecji pozostaÂłoÂści drewnianych puÂłapek na ryby sprzed okoÂło 9000 lat – informuje serwis internetowy BBC News.

...

http://wiadomosci.onet.pl/swiat/najstarsze-na-swiecie-pulapki-na-ryby-odkryto-u-wy,1,5155597,wiadomosc.html

[Fair Lady]

Odkrycia dokonali naukowcy z Uniwersytetu Sodertorn we Flemingsbergu

]

A gdzie to???

[chanell]

Odkrycia dokonali naukowcy z Uniwersytetu Sodertorn we Flemingsbergu

]

A gdzie to???

W Szwecji !    http://en.wikipedia.org/wiki/Flemingsberg

http://maps.google.pl/maps?hl=pl&client=firefox-a&hs=NkL&rls=org.mozilla:pl:official&prmd=imvns&lr=lang_pl&psj=1&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.r_qf.,cf.osb&biw=1360&bih=625&q=flemingsberg&um=1&ie=UTF-8&hq=&hnear=0x465f708e096843e7:0xc5263a5317d60047,Flemingsberg,+Szwecja&gl=pl&ei=3KrVT-ysOuKb0QXIlOmpBA&sa=X&oi=geocode_result&ct=title&resnum=1&ved=0CAwQ8gEwAA

[Fair Lady]

Czy to jest "ciekawe odkrycie archeologiczne"?
Cale wybrzeza skandynawskie pelne sa takich skarbow i to jeszcze starszych, jak groty, do polowu ryb i noze kamienne do obrobki, oraz narzedzia uzytku codziennego.
Ale moze jeszcze przyjdzie na nie kolei na jakims uniwerku wstawia do formaliny i prasa bedzie miala pozywke.

[George49]

NiezwykÂłe odkrycie -Jaja dinozaurĂłw

Geologowie z uniwersytetu w Czeczenii znaleÂźli w skaÂłach Kaukazu 40 jaj dinozaurĂłw pochodzÂących sprzed 60 mln lat. Jaja majÂą od 25 cm do metra dÂługoÂści.



WiĂŞcej zdjĂŞĂŚ : http://fakty.interia.pl/galerie/nauka/jaja-dinozaurow/zdjecie/duze,1625526,1,329

Tylko, ¿e jaja najwiêkszych znanych do tej pory dinozaurów mia³y d³ugoœÌ do 35 centymetrów. Te giganty mierz¹ce metr i maj¹cy œrednicê 70 cm. znaleziono tak¿e w województwie Wo³gogradzkim na miejscu jednego z najwiêkszych miast stworzonych w 12 wieku przez Ordê Mongolsko-Tatarsk¹. To miasto wed³ug legendy zniszczone zosta³o, przez olbrzymiego potwora przypominaj¹cego gigantyczn¹ d¿d¿ownicê w ci¹gu jednej nocy(mo¿e takie coœ jak z filmu "Wstrz¹sy")W ka¿dym razie legendy o tym stworze ¿yj¹ do tej pory a pobrane próbki z kamiennych jaj wykaz³y, ¿e wewn¹trz znajduje siê pozosta³oœÌ materia³u biologicznego. I jest to fakt. Czy wiêc ¿yje, lub ¿y³o jeszcze osiemset lat temu tak gigantyczne stworzenie? Kto wie... ale kamienne jaja s¹ jednak niepodwa¿alnym dowodem.

[chanell]

Staro¿ytne zatopione miasto odkryte na dnie Morza Pó³nocnego





WyobraÂżenie obszaru, w ktĂłrym jeszcze kilkanascie tysiĂŞcy lat temu byÂł lÂąd

Wyprawa naukowa Uniwersytetu St. Andrews odkry³a na dnie Morza Pó³nocnego struktury, które s¹ pozosta³oœci¹ jakichœ budowli. Wed³ug naukowców œlady musza pochodziÌ z okresu miêdzy 18 tysiêcy a 5,5 tysi¹ca lat temu. To wtedy wed³ug nich teren miêdzy Szkocj¹ a Dani¹ powoli poch³ania³a woda morska.Odkrycie od razu ochrzczono w mediach, jako "Brytyjsk¹ Atlantydê". Œlady kamiennych budowli na dnie odkryto przypadkiem podczas prac poszukiwawczych prowadzonych przez jedn¹ z firm specjalizuj¹cych siê w poszukiwaniu z³ó¿ ropy naftowej. Nie wiadomo czy odnaleziono ropê, ale na pewno odnaleziono coœ wyj¹tkowego.

 Obszar miĂŞdzy SzkocjÂą a DaniÂą byÂł zamieszkaÂły, przez co najmniej kilkadziesiÂąt tysiĂŞcy osĂłb, przedstawicieli cywilizacji, o ktĂłrej niewiele wiemy. Jak twierdza naukowcy byÂło to wtedy prawdziwe serce Europy. Okres ÂświetnoÂści zakoĂączyÂł kataklizm, wedÂług uczonych byÂło to "niszczycielskie tsunami".


Od razu pojawia siĂŞ pytanie skÂąd taki przybĂłr wody kilkanaÂście tysiĂŞcy lat temu? PrzecieÂż nie byÂło wtedy przemysÂłu, ktĂłry mĂłgÂłby powodowaĂŚ globalne ocieplenie? WedÂług naukowcĂłw wÂłaÂśnie okoÂło 20 tysiĂŞcy lat temu miaÂło miejsce maksimum zlodowacenia i potem dochodziÂło do redukcji obszaru pokrytego lodem, co w naturalny sposĂłb prowadziÂło do wzrostu poziomu mĂłrz.
W taki sposób nauka t³umaczy to, dlaczego osady te w tak krótkim geologicznie czasie znalaz³y siê na dnie morza. W czasach dzisiejszych próbujemy odtwarzaÌ sposób ¿ycia takich utraconych cywilizacji. Jednak sam fakt, ¿e ludzie tysi¹cami ¿yli w miejscu gdzie dzisiaj znajduje siê morze powoduje, ¿e pojawia siê bardzo zasadne pytanie o skalê i cyklicznoœÌ zjawisk spotykaj¹cych nasza Ziemiê w perspektywie kilkunastu tysiêcy lat..
http://innemedium.pl/wiadomosc/starozytne-zatopione-miasto-odkryte-dnie-morza-polnocnego

[acentaur]

Witam,
<  Nieoznaczony na wspó³czesnych mapach 100 km odcinek Wielkiego Muru zostaÂł znaleziony w Mongolii przez brytyjskiego podró¿nika Williama Lindsaya. O sprawie pisze gazeta "Daily Telegraph". WedÂług podró¿nika, ktĂłry wczeÂśniej za swe osiÂągniĂŞcia w badaniach w 2006 roku otrzymaÂł Order Imperium Brytyjskiego, poszedÂł on na wyprawĂŞ na pustyniĂŞ Gobi jesieniÂą ubiegÂłego roku, jak tylko zobaczyÂł kopiĂŞ Atlasu z XII wieku. To byÂł obszar dziaÂłania Czyngis-Chana, ale zarys muru byÂł bardzo wyraÂźny. Brytyjczyk zaÂłoÂżyÂł, Âże struktura istnieje zwÂłaszcza, Âże potwierdzali to rĂłwnieÂż poÂśrednio archeolodzy mongolscy.
Lindsay twierdzi, ¿e znalaz³ czêœÌ muru, która zosta³a zbudowana w okresie panowania dynastii Han ok. 120 pne, a nastêpnie w póŸniejszych wiekach mur by³ odnawiany i uzupe³niany. Dane dotycz¹ce tego sensacyjnego odkrycia zostan¹ opublikowane w najbli¿szym wydaniu popularnego pisma "National Geografic". >

przeciez to jasne jak slonce, ze chinskie opwiesci u murze to lipa, taka jak i inne bajki o historii regionu czy cokolwiek inne. W koncu czerpia pelna garscia przyklady od wujka zza miedzy, ktory tez zabawia sie tworzeniem banialuk na kazda skale i to od poczatku
swego istnienia. Mur budowano na przestrzeni wiekow usilujac odbudowac fragmenty tego istniejacego. Im starsze czesci tym materialy budowlane bardziej kiepskie i tym mniej pozostalo do dzis. Te resztki daja sie odnalezc dopiero przy pomocy satelity, starych map
i innych sztuczek. Mur to nie budowla ciagla . Czasem istnieja 3 warstwy, wzajemnie sie ubezpieczajace. Ale to tylko fragmenty,
nieporownalnie krotsze, przeznaczone dla turystow z aparatami fotograficznymi i stekajacych przy kazdej okazji z zachwytu.
Tak jak w przypadku akceleratora, ludzie otrzymuja dokladnie to co chca zobaczyc.

[ptak]

ludzie otrzymuja dokladnie to co chca zobaczyc.

Ace, gdybyÂż to byÂło takie proste i oczywiste… czasami otrzymuje siĂŞ to, czego absolutnie
nie chce siĂŞ widzieĂŚ. Ale pewnie i na to jest wytÂłumaczenie. 

No i to stĂŞkanie turystĂłw z zachwytu, chyba CiĂŞ nie draÂżni? Nigdy nie stĂŞkasz? 
Bo widzisz, wypÂływa ono z degustacji (zmysÂłowej, emocjonalnej, mentalnej) czegoÂś niesamowitego,
czy to piĂŞkna, czy innej wartoÂści.
Zaœ wczeœniejsze zracjonalizowanie postrzeganego obiektu odbiera przyjemnoœÌ stêkania,
nie wspomnĂŞ o innych przejawach poza stĂŞkowych. 
Czy obserwujÂąc cudny zachĂłd sÂłoĂąca mam umniejszaĂŚ piĂŞknu zjawiska myÂślami, Âże to przecieÂż
nic nadzwyczajnego, to jedynie jakieÂś odlegÂłoÂści, rozÂłoÂżenie fal, odbicie w atmosferze
i bĂłg wie, co tam jeszcze?

Cudem najwiĂŞkszym jest jednak nie samo zjawisko, lecz nasz zachwyt nad nim,
caÂła gama przeÂżyĂŚ wewnĂŞtrznych, odbicie oraz zwielokrotnienie w naszych oczach, umyÂśle i sercu.
Czyli nieuchwytny wszechÂświat wewnĂŞtrzny. To on jest najwaÂżniejszy.
I nie istotne, czy jest pierwotny, czy wtĂłrny do wszechÂświata zewnĂŞtrznego.

Przede wszystkim Âżyjemy w sobie. 
Tworzymy niepowtarzalne JA dajÂące siĂŞ poznaĂŚ innym JA (nie do koĂąca jednak).

Tak wiêc i ów kawa³ek muru chiùsko-mongolskiego niech zachwyca, bez wzglêdu na wiek i trwa³oœÌ
u¿ytych materia³ów. Wiem, ¿e Tobie chodzi o prawdê nie przek³aman¹.
Tylko niech szperanie w archiwach nie pozbawi CiĂŞ moÂżliwoÂści zachwytu, nawet nad falsyfikatami,
gdy sÂą warte tego zachwytu. Niech szkieÂłko zbytnio nie przyciemnia... 

Sorry, za te impresje myÂślowe przy kawie. JuÂż koĂączĂŞ. Pa. 

[acentaur]

Witaj ptaku,
< Sorry, za te impresje myÂślowe przy kawie. JuÂż koĂączĂŞ. Pa. >
alez sa one jak najbardziej uprawnione. Szczegolnie gdy zapomina sie o kontekscie.    Dokladnie tak samo jak i w innych przypadkach. Sportowcy
mysla tylko o czystej rywalizacji podczas gdy obok ludzi walcza o swoje prawa, podziwia sie na calym swiecie cos, co za mniej czy bardziej
zakamuflowana oplata jest dziedzictwem calej ludzkosci, czy wrecz wciaz znajduje sie w szponach bewzglednego grabiezcy czy podziwia sie cos, co
nigdy do kogos nie nalezalo, wrecz nie ma nic wspolnego..itd.
Ale to moj punkt widzenia, sa jeszcze inne i kazde ma plusy i minusy.
pozdrawiam
Raczej nie wolno zapominac o okolicznosciach.

[ptak]

Raczej nie wolno zapominac o okolicznosciach.

OczywiÂście, okolicznoÂści sÂą waÂżne. Ale dla siebie ty jesteÂś najwaÂżniejszy i o tym
nie wolno zapominaĂŚ. ÂŚwiata nie zbawisz, siebie moÂżesz. 
Lecz nie wikÂłajÂąc siĂŞ zanadto w konteksty. Istota rzeczy znajduje siĂŞ poza nimi,
zaÂś podziw jest ponad prawem wÂłasnoÂści i opÂłatÂą. To czysta esencja twojego wyrazu.

[east]

Raczej nie wolno zapominac o okolicznosciach.

Istota rzeczy znajduje siĂŞ poza nimi,

Tak, istota sama w sobie znajduje siĂŞ poza okolicznoÂściami, a nawet poza wyobraÂżeniami na ich temat

[chanell]

Naukowcy odnaleÂźli podziemnÂą komorĂŞ pod Pumapunku





scienceray.com

Zespó³ sk³adaj¹cy siê z archeologów zdo³a³ ustaliÌ miejsce gdzie znajduje siê podziemna komnata. Naukowcy maj¹ nadzieje, ¿e ich odkrycie pozwoli wyjaœniÌ kilka tajemnic staro¿ytnego kompleksu w Pumapunku.Podstawowe pytanie, na jakie trzeba odpowiedzieÌ to jak uda³o siê przed wiekami osi¹gn¹Ì tak wielk¹ precyzjê w obróbce kamienia. Poza tym dobrze by by³o ustaliÌ jak wygl¹da³ kompleks przed zniszczeniem. Nie wiadomo te¿, kto w³aœciwie wybudowa³ te struktury i kiedy.

 DziĂŞki wykorzystaniu technologii radarowej udaÂło siĂŞ odkryĂŚ du¿¹ podziemnÂą anomaliĂŞ. Znajduje siĂŞ pod fundamentami i ma ÂśrednicĂŞ kilkunastu metrĂłw. Zespó³ uwaÂża, Âże jest to zrobiona przez czÂłowieka komora peÂłniÂąca byĂŚ moÂże funkcjĂŞ miejsca pochĂłwku. Badacze uwaÂżajÂą, Âże pomieszczenie jest w wiĂŞkszoÂści puste.Nie wiadomo rĂłwnieÂż jak dostaĂŚ siĂŞ do wnĂŞtrza, bo nie zidentyfikowano wejÂścia, ale znajdujÂą siĂŞ tam jakieÂś schody. Prawdopodobnie komora zostaÂła wykonana na miejscu a potem zakopano jÂą. W tej chwili jej szczyt jest okoÂło metr pod ziemiÂą. NastĂŞpny etap badaĂą zakÂłada dokonanie odwiertu i wypuszczenie tam kamery, ktĂłra ujawni zawartoœÌ komory.

 

Jeœli wszystko pójdzie zgodnie z planem ustalenie zawartoœci komnaty niw powinno zaj¹Ì wiêcej ni¿ kilka tygodni. Jeœli potwierdzi siê, ¿e jest tam grobowiec, albo coœ istotnego historycznie, konkretne prace wykopaliskowe odbêd¹ siê w ci¹gu najbli¿szych miesiêcy.

 

Ruiny Pumapunku s¹ uwa¿ane za pozosta³oœci poprzedniej zaawansowanej cywilizacji na Ziemi. Niektórzy wprost twierdz¹, ¿e zarówno stworzenie jak i zniszczenie kompleksu wymaga³o technologii, które nie by³y znane wtedy, kiedy rzekomo powstawa³a ta struktura. Rzeczywiœcie, gdy patrzy siê na precyzjê obróbki kamieni u¿ytych przy budowaniu Pumapunku mo¿na odnieœÌ wra¿enie, ¿e s¹ wyciête a nie wykute. Istnieje szansa, ¿e w komorze znajd¹ siê informacje, które rzuc¹ nowe œwiat³o na to tajemnicze miejsce.


<a href="http://www.youtube.com/v/E9MqceH4utE?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/E9MqceH4utE?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>
 

 

 
ÂŹrĂłdÂło:
http://scienceray.com/earth-sciences/scientists-find-underground-chamber-pumapun...
http://innemedium.pl/wiadomosc/naukowcy-odnalezli-podziemna-komore-pod-pumapunku

[songo1970]

super materiaÂł o w/w
mo¿na w³¹czyÌ napisy i t³umaczenie na polski!
<a href="http://www.youtube.com/v/pjoh-EXjEsc?version=3&amp;amp;hl=pl_PL" target="_blank">http://www.youtube.com/v/pjoh-EXjEsc?version=3&amp;amp;hl=pl_PL</a>

[barneyos]

Jest to 38 odcinek z serii Ancient Aliens - kanaÂł Hstory.

WiĂŞcej w wÂątku Ancient Aliens:

http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=4681

oraz

http://en.wikipedia.org/wiki/Ancient_Aliens



PS. PoszÂło juÂż ponad 40 odcinkĂłw. Jakby co, mam gdzieÂś z poÂłowĂŞ z napisami PL.

[greta]

Co wiedzieli staroÂżytni?
31 sie, 11:02 Piotr CielebiaÂś / Onet Onet
Co wiedzieli staroÂżytni?

Do czego sÂłuÂżyÂł zagadkowy mechanizm wyÂłowiony z dna Morza Egejskiego? Dlaczego 1600 – letni Âżelazny filar z Delhi nie rdzewieje? I jak to moÂżliwe, Âże w epoce kamienia wzniesiono 20–metrowy menhir? Wiele wskazuje, Âże staroÂżytni widzieli i potrafili duÂżo wiĂŞcej niÂż nam siĂŞ wydaje…

ChoĂŚ z siedmiu cudĂłw Âświata do dziÂś zachowaÂła siĂŞ jedynie Wielka Piramida, staroÂżytni pozostawili po sobie szereg innych okazaÂłych i enigmatycznych dzieÂł, o ktĂłrych rzadko siĂŞ mĂłwi. Znane byÂły im nie tylko sekrety astronomii, medycyny czy skomplikowanej mechaniki, ale rĂłwnieÂż sposoby na ujarzmienie monstrualnych ciĂŞÂżarĂłw. SkÂąd pochodziÂła ta wiedza… i gdzie siĂŞ podziaÂła?

Mechanizm z Antykithiry

REKLAMA

W paÂździerniku 1900 r. u wybrzeÂży wysepki Antykithira (AndikĂ­thira) na zachodnim kraĂącu Morza Egejskiego, poÂławiacze gÂąbek natrafili na wrak statku z I w. p.n.e. WÂśrĂłd znalezisk (w tym bezcennych brÂązowych rzeÂźb) byÂła silnie skorodowana bryÂła metalu, w ktĂłrej dopiero po dwĂłch latach dopatrzono siĂŞ szczÂątkĂłw unikalnego mechanizmu, ktĂłry stopniem skomplikowania dorĂłwnywaÂł dzieÂłom nowoÂżytnych zegarmistrzĂłw. Nikt nie wiedziaÂł, Âże tajemnica tego niezwykle precyzyjnego „antycznego komputera” (o wymiarach 340x180x90 mm) pozostanie nierozwiÂązana po dziÂś dzieĂą. Derek de Solla Price (1922–1983), ktĂłry badaÂł mechanizm, twierdziÂł: „Odnalezienie rzeczy takiej, jak ta jest niczym znalezienie odrzutowca w grobowcu Tutanchamona. Nigdzie indziej nie zachowaÂł siĂŞ podobny instrument".

Liczne rekonstrukcje mechanizmu z Antykithiry wskazujÂą, Âże pierwotnie skÂładaÂł siĂŞ on z co najmniej trzydziestu brÂązowych kó³ zĂŞbatych zamkniĂŞtych w drewnianej obudowie. Na metalowych tarczach rozlokowanych na jej Âścianach znajdowaÂły siĂŞ skale wyznaczajÂące m.in. datĂŞ dziennÂą wedÂług kalendarza egipskiego, znak greckiego zodiaku oraz wschody niektĂłrych gwiazd (w tym Arktura, Plejad czy Wegi). Zestaw tarcz po przeciwnej stronie zwiÂązany byÂł m.in. z pomiarami liczÂącego 235 miesiĂŞcy cyklu metonicznego i czasu olimpiady. Mechanizm posiadaÂł rĂłwnieÂż metalowe drzwiczki z „instrukcjÂą obsÂługi”.

DokÂładne badania nad cudem antycznej mechaniki przeprowadzono dopiero po wojnie. Wspomniany dr Solla Price – brytyjski fizyk i informatyk – dokonaÂł jego rekonstrukcji dochodzÂąc do wniosku, Âże byÂł to pierwszy „analogowy komputer” wykorzystywany do obliczania pozycji planet i gwiazd. WedÂług niego powstaÂł on w I w. p.n.e. na Rodos – znanym ponoĂŚ z produkcji „automatĂłw”. KaÂżdy rok przynosi nowe informacje na temat mechanizmu, a ostatnie odkrycia dopatrujÂą siĂŞ w nim babiloĂąskich inspiracji. Nie wiadomo jednak, gdzie podziaÂły siĂŞ prototypy „komputera” z Antykithiry ani kto byÂł jego twĂłrcÂą (niektĂłre ÂźrĂłdÂła wspominajÂą jednak o podobnych maszynach budowanych przez staroÂżytnych uczonych). OdwaÂżniejsze koncepcje zakÂładajÂą, Âże urzÂądzenie – byĂŚ moÂże znacznie starsze niÂż siĂŞ przypuszcza – mogÂło byĂŚ w ciÂągu wiekĂłw wielokrotnie modyfikowane i naprawiane.

Niezniszczalny filar z Delhi

Indie to kopalnia staroÂżytnej wiedzy utrwalonej w ÂświĂŞtych ksiĂŞgach i staroÂżytnych eposach, takich jak „Ramajana” czy „Mahabharata”. Atrakcyjnym tematem dla zwolennikĂłw alternatywnej historii sÂą m.in. opowieÂści o „wimanach” – mitycznych machinach latajÂących, w ktĂłrych walczyĂŚ i podró¿owaĂŚ mieli hinduscy bogowie i herosi. ChoĂŚ niektĂłrzy widzÂą w nich jedynie przykÂład „antycznego science–fiction” istniejÂą teÂż inne, bardziej namacalne dowody na technologiczne zaawansowanie dawnych IndusĂłw. Jednym z nich jest tzw. ÂŻelazna kolumna z Delhi.

Wykuto jÂą na przeÂłomie IV i V w. n.e. za panowania Æandragupty II – jednego z najpotĂŞÂżniejszych wÂładcĂłw w dziejach subkontynentu. ChoĂŚ kilkaset lat póŸniej przeniesiono jÂą z pierwotnej siedziby w stanie Madhya Pradesh do obecnej stolicy, kolumna nie zmieniÂła swego wyglÂądu i przede wszystkim nie zardzewiaÂła. Dopiero w 1997 r. otoczono jÂą pÂłotem dla ochrony przed zwiedzajÂącymi. Jak to moÂżliwe, Âże siedmiometrowy kawaÂł Âżelaza, niekonserwowany i przetrzymywany przez 1600 lat na powietrzu zachowaÂł siĂŞ do naszych czasĂłw?
Filar o masie 6 ton, pierwotnie zwieĂączony wizerunkiem ptaka Garudy lub sÂłoĂąca i poÂświĂŞcony bogowi Wisznu, stoi dziÂś w kompleksie muzuÂłmaĂąskich ÂświÂątyĂą. Indyjscy uczeni uznajÂą, Âże stanowi on dowĂłd poziomu wiedzy dawnych metalurgĂłw. Ekspertem od zabytku jest prof. R. Balasubramaniam, ktĂłry w ksi¹¿ce „Historia ÂŻelaznego filaru z Delhi” wyjaÂśnia tajemnicĂŞ jego wielowiekowej trwaÂłoÂści. Tkwi ona w materiale i technice wykonania. KolumnĂŞ, ktĂłra w 98% skÂłada siĂŞ z Âżelaza, pokryto ochronnÂą antykorozyjnÂą warstwÂą wodorofosforanu Âżelaza.

StaroÂżytna mania wielkoÂści

REKLAMA

WielkÂą PiramidĂŞ w Gizie uznaje siĂŞ za szczytowe dzieÂło staroÂżytnej monumentalnej architektury. Aspiracje do tworzenia ogromnych budowli mieli jednak juÂż ludzie neolitu, o czym Âświadczy choĂŚby sÂłynna formacja ze Stonehenge. Na poÂłudniu Bretanii, w gminie Carnac, znajduje siĂŞ kolejny zabytek – ogromna struktura skÂładajÂąca siĂŞ z ponad 3000 gÂłazĂłw ustawionych w ró¿nych konfiguracjach, ktĂłra miaÂła najprawdopodobniej znaczenie kultowe lub astronomiczne. NajwyÂższy z ustawionych tam menhirĂłw (zwany „gigantem”) mierzy 6,5 m wysokoÂści, jednak to nie on byÂł „atrakcjÂą” okolicy. W nieodlegÂłej miejscowoÂści Locmariaquer znajdujÂą siĂŞ ruiny Er Graha – menhiru o wadze 280 – 300 ton, ktĂłry pierwotnie mierzyÂł aÂż 20 m wysokoÂści! WedÂług uczonych, z bliÂżej nieokreÂślonych przyczyn rozpadÂł siĂŞ on na cztery czĂŞÂści jakieÂś 6000 lat temu, przetrwawszy kilka wiekĂłw.

WagĂŞ ponad 1000 ton ma „KamieĂą brzemiennej kobiety” z ruin w libaĂąskim mieÂście Baalbek – dawnym Heliopolis – jednym z najwiĂŞkszych antycznych sanktuariĂłw w basenie Morza ÂŚrĂłdziemnego. Za czasĂłw rzymskich powstaÂło tam centrum kultu triady bĂłstw na czele z Jowiszem, ktĂłrego ÂświÂątynia zawiera kamiennÂą strukturĂŞ zwanÂą „trylitem” skÂładajÂącÂą siĂŞ z trzech kamieni, z ktĂłrych kaÂżdy waÂży ok. 800 ton. Znacznie ciĂŞÂższe niewykorzystane bloki le¿¹ nadal w kamienioÂłomie oddalonym o ok. kilometr od kompleksu ÂświÂątynnego. Jest to wspomniany „KamieĂą brzemiennej kobiety” oraz odkryty w latach 90. „bezimienny” blok o masie 1200 ton.

Prac z niewyobraÂżalnymi ciĂŞÂżarami podejmowano siĂŞ teÂż w póŸniejszych wiekach. PrzykÂład stanowi inkaska forteca SacsayhuamĂĄn koÂło Cusco (Peru) wzniesiona ze ÂściÂśle dopasowanych do siebie wapiennych kamieni przenoszonych na miejsce wysiÂłkiem tysiĂŞcy robotnikĂłw. CiĂŞÂżar najwiĂŞkszego gÂłazu ocenia siĂŞ na 120 – 200 ton. Podobne przedsiĂŞwziĂŞcia miaÂły miejsce rĂłwnieÂż w czasach nowoÂżytnych. Szacuje siĂŞ, Âże przetransportowany do Petersburga znad jeziora ÂŁachta „KamieĂą – grom”, na ktĂłrym w 1782 r. stan¹³ pomnik Piotra Wielkiego, waÂży ok. 1200 ton.

NiektĂłre dokonania staroÂżytnych wydajÂą siĂŞ nam dziÂś niewyobraÂżalne. Burzliwe Âśredniowiecze przyniosÂło regres wielu dziedzin, ktĂłre z sukcesami rozwijaÂły dawne cywilizacje, podejmujÂące siĂŞ wielkich projektĂłw przy braku ciĂŞÂżkiego sprzĂŞtu i elektroniki, bez ktĂłrych mÂłodszym pokoleniom trudno wyobraziĂŚ sobie Âświat. CzêœÌ dostĂŞpnej przed wiekami wiedzy zaginĂŞÂła jednak bezpowrotnie, a bezlitosny czas zatarÂł oznaki splendoru wielkich kultur antyku. Fakty te wspó³czesna cywilizacja – niekiedy nazbyt pewna swej wielkoÂści – powinna potraktowaĂŚ jako lekcjĂŞ pokory…

www.onet.pl