Elenin, Tyche, Nibiru i inne teorie na temat "Planety PrzejÂścia"

[songo1970]

wierzyĂŚ, nie wierzyĂŚ, ale poczytaĂŚ moÂżna

"Nowy projekt FN nazwaliÂśmy roboczo '2012'. W tym miejscu czekamy na wszystkich, ktĂłrzy majÂą ciekawe pytanie lub uwagĂŞ lub... materiaÂł. Ten dziaÂł bĂŞdzie przeglÂądany przez ludzi FN, a takÂże naszego znajomego Patryka Geryla (wybrane fragmenty bĂŞdÂą specjalnie dla niego tÂłumaczone). Na dobry poczÂątek przedstawiamy rzecz stworzonÂą przez naszego oficera, ktĂłrÂą roboczo nazwaÂł RAPORTEM FN o 2012:


Raport NAUTILUSA
Czy Ziemi grozi zagÂłada w 2012 roku? NiezwykÂła interpretacja proroctwa MajĂłw i staroÂżytnych Egipcjan rozszyfrowana przez Patricka Geryl`a i Gino Ratinckx`a


Informacje o zbliÂżajÂącym siĂŞ wydarzeniu, ktĂłre zmieni losy ziemi, powtarzajÂą siĂŞ w dziesiÂątkach przepowiedni i proroctw. Wydarzenie takie zapowiadaÂł Nostradamus, wedÂług ktĂłrego po tym nastÂąpi nowy okres w dziejach ludzkoÂści. Wielu interpretatorĂłw jego centurii uwaÂża, Âże wielki jasnowidz przewidywaÂł zmianĂŞ biegunĂłw ziemskich, co ma spowodowaĂŚ katastrofalne wrĂŞcz skutki. SÂłynny amerykaĂąski ÂśpiÂący prorok Edgar Cayce w swoich readingach mĂłwiÂł wprost, Âże przebiegunowanie Ziemi bĂŞdzie zwiÂązane z ponownym pojawieniem siĂŞ Atlantydy, ktĂłra ma wynurzyĂŚ siĂŞ z oceanu. MĂłwiÂł on wyraÂźnie, Âże czasy tych wydarzeĂą sÂą bardzo bliskie, a wszystko wydarzy siĂŞ na przeÂłomie nowego tysiÂąclecia. I wreszcie musimy wspomnieĂŚ o proroctwie MajĂłw, ktĂłre takÂże przewiduje wydarzenie, ktĂłre „zmieni oblicze Âświata”.
„W przepowiednie nie trzeba wierzyĂŚ, ale znaĂŚ powinni je wszyscy” mawiaÂł najsÂłynniejszy polski astrolog Leszek Szuman i dlatego zdecydowaliÂśmy siĂŞ zaprezentowaĂŚ na Âłamach Nautilusa bulwersujÂące opracowanie, ktĂłre jest dzieÂłem dwĂłch amerykaĂąskich autorĂłw Patrick`a Geryl`a i Gino Ratinckx`a. Od wielu lat sÂą oni badaczami zagadek przeszÂłoÂści, ktĂłrzy od kilku lat poÂświĂŞcili siĂŞ analizie proroctw MajĂłw i Egipcjan. ZÂłamali oni staroÂżytne szyfry gwiezdne sprzed 10000 lat, jak choĂŚby tajemniczy znak z Dendery. Ma tam byĂŚ zawarte ostrzeÂżenie o zjawisku zwiÂązanym ze SÂłoĂącem, ktĂłre byÂło znane staroÂżytnym ludom, a ktĂłrego nie sÂą Âświadomi wspó³czeÂśni naukowcy. PolegaĂŚ ma ono na tym, Âże co 12 tysiĂŞcy lat nasza gwiazda przeÂżywa stan hiperaktywnoÂści, co w katastrofalny sposĂłb wpÂływa na naszÂą planetĂŞ. SÂłoĂące zaczyna bowiem emitowaĂŚ tak potĂŞÂżne promieniowanie elektromagnetyczne, Âże jÂądro Ziemi zaczyna peÂłniĂŚ funkcjĂŞ cewki elektromagnetycznej, w efekcie czego dochodzi do zmiany ziemskich biegunĂłw. Zapiski pozostawione przez MajĂłw czy Egipcjan pozwoliÂły precyzyjnie okreÂśliĂŚ datĂŞ ostatniej hiperaktywnoÂści SÂłoĂąca, a miaÂło to miejsce w roku 9792 p.n.e. NiepokojÂące jest to, Âże data ta idealnie pokrywa siĂŞ z ustaleniami geologĂłw, ktĂłrzy podejrzewajÂą, Âże wÂłaÂśnie wtedy na Ziemi doszÂło do gigantycznego potopu. Majowie wiedzieli, Âże tego typu zjawisko jest czymÂś normalnym dla gwiazd wielkoÂści naszego SÂłoĂąca i w dziejach Ziemi powtarza siĂŞ cyklicznie - wÂłaÂśnie co 11.5 tysiĂŞca lat. Teoria Geryla i Ratinckx`a jest tym bardziej zadziwiajÂąca, Âże wyjaÂśnia zjawisko tzw. drugiego SÂłoĂąca, ktĂłre ma bezpoÂśrednio pojawiĂŚ siĂŞ na niebie zwiastujÂąc zbliÂżajÂącÂą siĂŞ katastrofĂŞ (pisaÂł o tym m.in. Nostradamus). Odczytanie przesÂłania MajĂłw pozwoliÂło ustaliĂŚ, Âże pierwszym efektem wzmoÂżonej aktywnoÂści naszej gwiazdy bĂŞdzie zmiana Wenus, ktĂłra na naszym niebie zamieni siĂŞ w pÂłonÂącÂą pochodniĂŞ. W swojej ksi¹¿ce „Proroctwo Oriona na rok 2012” autorzy podajÂą dokÂładnÂą datĂŞ czegoÂś, co ma zmieniĂŚ na zawsze naszÂą planetĂŞ i zapoczÂątkowaĂŚ nowÂą erĂŞ w dziejach ludzkoÂści. 21 grudnia 2012 roku ma dojœÌ do niespotykanego ustawienia planet, ktĂłre zawsze zwiÂązane jest z morderczÂą fazÂą aktywnoÂści SÂłoĂąca. Wtedy to dojdzie do przebiegunowania Ziemi, a wszystko ma rozegraĂŚ siĂŞ w czasie kilkunastu godzin. Sprawa wydaÂła nam siĂŞ na tyle interesujÂąca, Âże przedstawiamy jÂą na Âłamach serwisu Nautilusa. Z autorami tej ksi¹¿ki zamierzamy nawiÂązaĂŚ Âścis³¹ wspó³pracĂŞ i sprĂłbujemy zaprosiĂŚ ich do Polski. PowoÂłaliÂśmy zespó³, ktĂłry sprĂłbuje zweryfikowaĂŚ, czy wyliczenia AmerykanĂłw sÂą prawidÂłowe (swoje tezy oparli oni bowiem na skomplikowanych analizach matematycznych). JuÂż teraz jednak przedstawiamy Wam kilka wybranych fragmentĂłw ksi¹¿ki „Proroctwo Oriona na rok 2012”.

O wszystkim tym wiedzieli ludzie, ktĂłrzy Âżyli w staroÂżytnoÂści i niepodobna im nie wierzyĂŚ. Dlaczego? Bo nasze pole magnetyczne jest jednym z najmniej zrozumiaÂłych cudĂłw wszechÂświata. W artykule „Zmiany kierunkĂłw pola magnetycznego Ziemi” w "Science" z 17 stycznia 1969 roku Allan Cox stwierdza: "Istnieje zawstydzajÂący brak teorii wyjaÂśniajÂącej obecny stan pola magnetycznego Ziemi". Jeszcze w roku 2000 sytuacja pozostawaÂła niezmieniona.
Co teraz myœl¹ naukowcy? Nasze pole magnetyczne jest elektromagnesem. Wszyscy to wiedz¹. Jak to siê dzieje? Poniewa¿ nasza planeta obraca siê, magnetyzm jest indukowany w taki sam sposób, jak w cewce, przez któr¹ p³ynie pr¹d elektryczny. Innymi s³owy, Ziemia jest gigantyczn¹ pr¹dnic¹ z biegunem pó³nocnym i po³udniowym.
Nie pytaj o wiĂŞcej - naukowcy naprawdĂŞ tego nie wiedzÂą! OdwrĂłcenie biegunĂłw siĂŞ zdarza. PotwierdzajÂą to geolodzy. Dzieje siĂŞ to co mniej wiĂŞcej 11 500 lat, ale nikt nie wie dlaczego. Wszystkie spekulacje sprowadzajÂą siĂŞ do "nieznanej siÂły", powodujÂącej te odwrĂłcenia - ale dotychczas nie ma na to odpowiedzi. ZawstydzajÂące? No chyba!
To kieruje nasz¹ uwagê ku S³oùcu - tam mo¿emy zobaczyÌ, jak potê¿ne mog¹ byÌ odwrócenia magnetyczne! Si³y magnetyczne s¹ prawdziwym powodem milionów wybuchów j¹drowych na S³oùcu, jest ono bowiem gwiazd¹ magnetyczn¹: ma biegun pó³nocny, biegun po³udniowy i równik.
Podobnie jak Ziemia, S³oùce siê obraca. Obrót S³oùca jest bardzo szybki, ponad 6000 kilometrów na godzinê. Powstaje mnóstwo pól magnetycznych, które rozgrzewaj¹ koronê s³oneczn¹ do temperatury powy¿ej l 000 OOO°C. Pojedynczy rozb³ysk s³oneczny spowodowany krótkim spiêciem w jednym z pól magnetycznych wytwarza energiê równ¹ dwóm miliardom bomb wodorowych! WyobraŸcie sobie taki wybuch na Ziemi, a szybko obliczycie straty, jakie móg³by spowodowaÌ. Nastêpnie weŸmy plamy s³oneczne. Charakteryzuje je potê¿ne pole magnetyczne. Si³a magnetyczna plam s³onecznych jest ogromna - 20000 razy wiêksza, ni¿ Ziemi. Plamy s³oneczne przebijaj¹ powierzchniê S³oùca co 11 lat -tyle wynosi ich cykl. Na pocz¹tku ka¿dego cyklu bieguny plam s³onecznych odwracaj¹ siê, powoduj¹c gigantyczne eksplozje nuklearne!
To kieruje nas ponownie ku staro¿ytnym. Odkryli oni teoriê pól magnetycznych S³oùca. Cotterell w swojej ksi¹¿ce Prorocza wiedza Majów opisuje tê teoriê, przedstawiaj¹c obliczenia Majów dotycz¹ce zmian pola magnetycznego S³oùca. To jest doprawdy coœ nadzwyczajnego. Kiedy to siê dzieje, ogromne rozb³yski s³oneczne siêgaj¹ biegunów Ziemi.
I wtedy - bum! Pole magnetyczne Ziemi równie¿ siê odwraca i zaczyna ona kr¹¿yÌ w odwrotnym kierunku. Biegun pó³nocny staje siê po³udniowym i na odwrót! Rozumiecie? Ziemia rusza w przeciwnym kierunku, a bieguny siê odwracaj¹!
Po przeczytaniu tych zapisków ogarn¹³ mnie strach. To jasne, ¿e czeka nas œwiatowa katastrofa o nieznanych rozmiarach. Niemal ca³a ludzkoœÌ zniknie z powierzchni Ziemi. Europa powróci do epoki lodowcowej i stanie siê terenem niemo¿liwym do zamieszkania z powodu zanikniêcia ciep³ego pr¹du - Golfsztromu.
W Ameryce Pó³nocnej bêdzie jeszcze gorzej. W jednej chwili znajdzie siê ona pod lodem bieguna po³udniowego, tak jak to siê sta³o z Atlantyd¹. NieuchronnoœÌ katastrofy nie budzi³a w¹tpliwoœci. W swojej ksi¹¿ce The Path oJthe Pole profesor Charles Hapgood pisze:
Znalaz³em dowód na trzy rozmaite pozycje bieguna pó³nocnego w niedawnym okresie. Podczas ostatniego zlodowacenia Ameryki Pó³nocnej biegun wydawa³ siê znajdowaÌ w Zatoce Hudsona, mniej wiêcej na 600 szerokoœci geograficznej pó³nocnej i 830 d³ugoœci geograficznej zachodniej. Przesun¹³ siê na swoje obecne miejsce poœrodku Oceanu Arktycznego jakieœ 12000 lat temu.
Datowanie za pomoc¹ metody badania rozpadu cz¹stek radioaktywnych sugeruje, ¿e biegun znalaz³ siê w Zatoce Hudsona jakieœ 50 000 lat temu, a przedtem by³ ulokowany na Morzu Grenlandzkim, mniej wiêcej na 730 szerokoœci geograficznej pó³nocnej i 10 o d³ugoœci geograficznej wschodniej. Jeszcze 30 000 lat wczeœniej biegun móg³ znajdowaÌ siê w okrêgu Yukon w Kanadzie. Jeœli zmieni siê biegun pó³nocny, zmieni siê tak¿e po³udniowy. Hapgood pisze, co nastêpuje:
Powa¿ny dowód na umiejscowienie bieguna w Zatoce Hudsona pochodzi z Antarktydy. Przy ustawieniu bieguna pó³nocnego na 600 szerokoœci pó³nocnej i 830 d³ugoœci zachodniej, biegun po³udniowy odpowiednio znajdowa³by siê na 600 szerokoœci po³udniowej i 970 d³ugoœci wschodniej -na oceanie poza Wybrze¿em Mac-Roberstona Ziemi Królowej Maud, na Antarktydzie. To umieszcza³oby biegun po³udniowy oko³o siedem razy dalej od Morza Rossa na Antarktydzie, gdzie znajduje siê on teraz. Powinniœmy siê zatem spodziewaÌ, ¿e w tamtym czasie Morze Rossa nie by³o pokryte lodem. Mamy dok³adne potwierdzenie tego faktu. Po³¹cz ze sob¹ precesjê równonocy, przesuniêcie siê skorupy ziemskiej i odwrócenie pola magnetycznego, a otrzymasz w ten sposób obraz kolosalnego mordercy. Góry i wyspy wypiêtrzy on w niebo i spowoduje gigantyczn¹ zag³adê. Nikt nie kwestionuje powi¹zania pomiêdzy epok¹ lodowcow¹ i zmianami magnetycznymi. Zlodowacenie odgrywa³o g³ówn¹ rolê niemal we wszystkich katastrofach w dziejach Ziemi. Steven M. Stanley z Uniwersytetu Johna Hopkinsa twierdzi, ¿e och³odzenie klimatu by³o czynnikiem sprawczym wyginiêcia gatunków w kambrze, a tak¿e w permie, w dewonie itd.
Niewiele ponad 100 lat temu ludzi szokowaÂło przypuszczenie, Âże wielkie pÂłyty
lodowcowe o gruboœci pó³tora kilometra mog³y pokrywaÌ kiedyœ tereny o umiarkowanym klimacie w Ameryce Pó³nocnej i w Europie. PóŸniej przyjêto teoriê nie jednej, ale wielu epok lodowcowych. Z czasem znaleziono dowody wystêpowania okresów zlodowaceù na ca³ej Ziemi, nawet w regionach tropikalnych. Odkryto, ¿e p³yty lodowe obejmowa³y niegdyœ ogromne przestrzenie zwrotnikowych Indii i równikowej Afryki.
Coleman, jeden z najwiêkszych znawców epok lodowcowych, pisa³ w swojej ksi¹¿ce Ice Ages Recent and Ancient (Epoki lodowcowe dawne i nowe):
Odkryto równie¿, ¿e te p³yty lodowe rozmieszczone by³y w sposób niejako kapryœny. Syberia, na której znajduj¹ siê teraz najzimniejsze tereny œwiata, nie by³a pokryta lodem. To samo dotyczy wiêkszoœci Alaski i terytorium Yukonu w Kanadzie, podczas gdy pó³nocna Europa, zjej stosunkowo ³agodnym klimatem, pokryta by³a lodem daleko na po³udnie, a¿ do szerokoœci Londynu i Berlina. Równie¿ wiêkszoœÌ obszaru Kanady i Stanów Zjednoczonych by³a pokryta lodem - lodowiec siêga³ a¿ doCincinnati i do doliny Missisipi.
Wspó³czeœni naukowcy zgadzaj¹ siê, ¿e opis Colemana jest zasadniczo œcis³y. Profesor l.K. Charlesworth z Queen's University w Belfaœcie wyra¿a swoj¹ opiniê nastêpuj¹co: "Przyczyna tych wszystkich zmian, jedna z najwiêkszych zagadek w historii geologii, pozostaje nierozwi¹zana; mimo usi³owaù ca³ych pokoleù astronomów, biologów, geologów, meteorologów i fizyków, odpowiedŸ ci¹gle nam umyka".
Coleman, ktĂłry w swoich poszukiwaniach spenetrowaÂł wiele terenĂłw Afryki i Indii, badajÂąc tam dowody istnienia na nich zlodowaceĂą, interesujÂąco opisuje swoje doÂświadczenia w wynajdowaniu oznak bardzo niskich temperatur w miejscach, gdzie spÂływaÂł potem w promieniach palÂącego tropikalnego sÂłoĂąca:
W upalny wieczór na pocz¹tku zimy 2,50 w g³¹b strefy gor¹cej, wœród tropikalnego otoczenia trudno sobie wyobraziÌ, ¿e ten teren by³ przez tysi¹ce lat pokryty warstw¹ lodu o gruboœci tysiêcy metrów. Kontrast pomiêdzy przesz³oœci¹ i teraŸniejszoœci¹ jest tak zdumiewaj¹cy, ¿e ³atwo zrozumieÌ, dlaczego geolodzy d³ugo i zaciekle walczyli z teori¹ zlodowacenia Indii pod koniec karbonu. Kilka godzin gmerania i stukania m³otkiem w intensywnym afrykaùskim s³oùcu, na szerokoœci 2705', bez kropli wody, aby zebraÌ pr¹¿kowane kamyki i p³ytkê ³upku -to najbardziej wyrazisty kontrast pomiêdzy teraŸniejszoœci¹ i przesz³oœci¹, bo chocia¿ 27 sierpnia to dopiero wczesna wiosna, upa³ jest taki, jak w gor¹cy dzieù sierpniowy w Ameryce Pó³nocnej. Suchy, obezw³adniaj¹cy blask i lej¹cy siê pot sprawia, ¿e myœl o grubych warstwach lodu zalegaj¹cych w tym samym miejscu wydaje siê wrêcz nieprawdopodobna, ale bardzo nêc¹ca...
Wiemy zatem ju¿, ¿e okresy zlodowaceù i przesuniêcia biegunów zdarzaj¹ siê czêsto. Za kilka lat znowu ma do tego dojœÌ. Co siê wydarzy?
~ Ruch obrotowy Ziemi gwa³townie siê zwolni, a nastêpnie zmieni kierunek. Obecnie Ziemia porusza siê z zachodu na wschód, potem bêdzie siê obracaÌ ze wschodu na zachód. Innymi s³owy, Ziemia bêdzie nadal obracaÌ siê wokó³ swojej osi. To oznacza, ¿e Ziemia bêdzie musia³a zwolniÌ i zacz¹Ì obracaÌ siê w przeciwnym kierunku. Nast¹pi to w czasie krótszym ni¿ doba, a towarzyszyÌ temu bêd¹ potê¿ne zmiany, kataklizmy, œmierÌ miliardów ludzi i wielkie zniszczenie. Nastêpnie sytuacja unormuje siê ponownie, tyle ¿e nast¹pi¹ zmiany klimatyczne f w zwi¹zku z przesuniêciem

cdn.

[songo1970]

cd.

siĂŞ biegunĂłw. Teraz moÂżecie mnie spytaĂŚ: czy jesteÂś pewien tego, co mĂłwisz?
To logiczne pytanie, na ktĂłre sprĂłbujĂŞ odpowiedzieĂŚ. Data 27 lipca 9792 roku p.n.e. zostaÂła odczytana przez Alberta Slosmana z hieroglifĂłw. Koniec Âświata zgodnie z przepowiedniami MajĂłw ma nastÂąpiĂŚ 21-22 grudnia 2012 roku n.e. Teksty Egipcjan wskazujÂą na szczegĂłlnÂą pozycjĂŞ Wenus w momencie, kiedy Atlantyda ulegÂła zniszczeniu. Wenus ma doniosÂłe znaczenie takÂże dla MajĂłw. By siĂŞ o tym przekonaĂŚ, wystarczy przeczytaĂŚ „ProroczÂą WiedzĂŞ MajĂłw”. Kod Wenus znalazÂł siĂŞ w ich inskrypcjach i w budowlach. Moje przewidywania, ktĂłre nastĂŞpnie udowodniÂłem matematycznie, mĂłwiÂły, Âże w tekstach egipskich moÂżna znaleŸÌ te same kody. W Egipcie istniaÂł podziemny kompleks pomieszczeĂą, ktĂłry Herodot nazwaÂł "wielkim labiryntem", skÂładajÂący siĂŞ z ponad 3000 komnat. Tam wÂłaÂśnie dokonywano
obliczeĂą astronomicznych! ByÂły one kontynuacjÂą tych, ktĂłre przedtem przeprowadzano na Atlantydzie. Przechowano je, bo, jak ze zdumieniem przeczytaÂłem, Atlantydzi znali dokÂładnÂą datĂŞ zniszczenia ich lÂądu juÂż na 200 lat przed katastrofÂą!
Tu apelujê do waszych umys³ów. Chcê, ¿ebyœcie zrozumieli, ¿e oni obliczyli termin koùca Atlantydy -teraz spoczywaj¹cej pod biegunem po³udniowym. Dodajcie do siebie zmiany pól magnetycznych i precesjê, a wynikiem bêdzie kolosalny kataklizm, o którym mówili od pocz¹tku. W powi¹zania pomiêdzy latami 2012 n.e. i 9792 p.n.e. nie ma co w¹tpiÌ. Jeœli w dalszym ci¹gu bêdziemy lekcewa¿yÌ te odkrycia, wszyscy zginiemy. Dzwony powinny biÌ na alarm na ca³ym œwiecie! To wydarzenie bêdzie porównywalne z eksplozj¹ 10 000 bomb atomowych naraz. Ca³e kontynenty przestan¹ istnieÌ. Miliardy ludzi zgin¹. Bêdzie to najwiêksza tragedia na œwiecie od czasów biblijnego potopu. Oparte jest to nie na niejasnych przes³ankach, ale na matematyce i wiedzy, któr¹ posiad³y w tajemniczy sposób ludy staro¿ytne. Chyba ¿e podejmiemy œrodki zaradcze na szerok¹ skalê, by uzbroiÌ siê przeciwko tej masowej destrukcji. Zdajê sobie sprawê, ¿e nie ka¿dy zdo³a siê uratowaÌ. Ale je¿eli nie zrobimy nic - straty w ludziach bêd¹ o wiele wiêksze.
Mówiê wyraŸnie: je¿eli ludzkoœÌ nie przyjmie szybko do wiadomoœci znaczenia tej daty, sama sobie zgotuje œmierÌ. Manuskrypty sprzed wielu stuleci potwierdzaj¹, co nastêpuje:
l. Obliczenia MajĂłw i Egipcjan sÂą takie same.
2. ZarĂłwno Majowie, jak i Egipcjanie niezaleÂżnie ustalili z wielkÂą precyzjÂą
datĂŞ koĂąca Âświata.
3. Egipcjanie i Majowie musieli dysponowaĂŚ znakomitym kalendarzem, by
dokonywaĂŚ swoich obliczeĂą.
Z powyÂższych faktĂłw, z ktĂłrych Âżadnemu nie moÂżna zaprzeczyĂŚ, moÂżemy wywnioskowaĂŚ, Âże Majowie byli potomkami AtlantydĂłw albo oparli swojÂą wiedzĂŞ na przekazie tych, ktĂłrzy przeÂżyli kataklizm. Co do Egiptu, wiemy to juÂż z caÂłkowitÂą pewnoÂściÂą. W ten sposĂłb moÂżemy logicznie wytÂłumaczyĂŚ globalny kataklizm w roku 2012 n.e. Ponadto ta wiedza potwierdza, Âże obie cywilizacje nie tylko pochodziÂły z tego samego ÂźrĂłdÂła, ale takÂże, Âże obie byÂły w stanie same to udowodniĂŚ.
To uzupe³nia obraz i stawia nas w obliczu najwiêkszego na przestrzeni wieków wyzwania dla ludzkoœci: nadci¹gaj¹cego kataklizmu. Ta gigantyczna katastrofa geologiczna mo¿e zetrzeÌ nasz¹ cywilizacjê z powierzchni ziemi. Nasz¹ reakcj¹ mo¿e byÌ: rezygnacja, panika, rozpacz, uparte udawanie, ¿e nic siê nie dzieje itd. Ale w przeci¹gu tych niewielu lat, jakie nam zosta³y, miejmy nadziejê, ¿e ostrze¿enie dotrze do wystarczaj¹cej liczby ludzi, by mo¿na by³o podj¹Ì konieczne dzia³ania. To sprawi, ¿e najbardziej wartoœciow¹ wiedzê bêdziemy mogli przekazaÌ przysz³ym pokoleniom. Przypomnijmy sobie nastêpuj¹ce s³owa Franka C. Hibbena wjego ksi¹¿ce The Losl Amerjcans.
Jedn¹ z najbardziej interesuj¹cych teorii koùca plejstocenu jest ta, która wyjaœnia tê pradawn¹ tragediê olbrzymim trzêsieniem ziemi, gigantyczn¹ erupcj¹ wulkanu o niezwyk³ej, katastrofalnej sile. Ta przedziwna idea znajduje potwierdzenie szczególnie w wierzeniach ludów, zamieszkuj¹cych tereny Alaski i Syberii. Pogr¹¿one w mule, czasami poœród stert koœci le¿¹ z³o¿a popio³u wulkanicznego. Nie ma w¹tpliwoœci, ¿e równoczeœnie z koùcem zwierz¹t plejstoceùskich, przynajmniej na Alasce nast¹pi³y potê¿ne erupcje wulkaniczne. To dowodzi, ¿e zwierzêta, których cia³a zachowane s¹ do dzisiaj, musia³y zgin¹Ì i b³yskawicznie zosta³y zasypane popio³em - w ten sposób siê przechowa³y. Cia³a, które po œmierci pozostaj¹ na powierzchni, rozk³adaj¹ siê, a koœci rozsypuj¹. Erupcja wulkaniczna wyjaœnia wyginiêcie zwierz¹t na Alasce -wszystkich naraz, w sposób, który jest satysfakcjonuj¹cym nas dowodem. Stada zwierz¹t zginê³y od razu z powodu gor¹ca i uduszenia siê lub nie bezpoœrednio - zatrute wyziewami gazów wulkanicznych. Równie¿ burze morskie towarzyszy³y wybuchom wulkanów - burze w niezwyk³ych rozmiarach. Ró¿nice temperatur i wyrzucane w górê tony popio³u i pumeksu mog³y wywo³aÌ ogromne wiatry i wybuchy o niespotykanej gwa³townoœci. Jeœli to t³umaczy koniec wszystkiego, co ¿y³o, plejstocen mia³ istotnie bardzo gwa³towne zakoùczenie.
Przeczytajcie te s³owa ponownie i zapamiêtajcie je na zawsze. Dlatego musimy pilnie wydobyÌ na œwiat³o dzienne wiedzê staro¿ytnej Atlantydy o dniu nastêpnego kataklizmu. Bez tej zasadniczej informacji póŸniejsza cywilizacja mo¿e, za jakieœ 12000 lat, znaleŸÌ siê nagle w epoce kamienia ³upanego. Nie wiem, czy aby przekazaÌ tê informacjê, musimy zbudowaÌ gigantyczne piramidy. Wiem, ¿e te budowle odgrywa³y zasadnicz¹ rolê w moich poszukiwaniach, ¿e to one doprowadzi³y mnie do miejsca, w którym krzykn¹³em "Eureka!" Opieraj¹c siê na czysto matematycznych podstawach, badacz mo¿e wydedukowaÌ z tych budowli ogromne iloœci danych i wiedzy o kataklizmie. Ta wiedza z czasów staro¿ytnych uczy nas nastêpuj¹cych rzeczy:
l. Nasza uzaleÂżniona od komputerĂłw cywilizacja zostanie zrujnowana przez
odwrócenie siê pola magnetycznego S³oùca, które wyœle w przestrzeù kosmiczn¹ chmurê na³adowanych elektromagnetycznie cz¹steczek. Zak³óci to pole magnetyczne Ziemi, nast¹pi przesuniêcie skorupy ziemskiej, co spowoduje gigantyczn¹, zalewaj¹c¹ wszystko falê.
2. Ta "burza sÂłoneczna" i odwrĂłcenie siĂŞ biegunĂłw zniszczy caÂły sprzĂŞt elektroniczny. Spowoduje to stratĂŞ 99,99999999% naszej wiedzy w ciÂągu zaledwie paru godzin.
3. Powsta³a na skutek przesuniêcia skorupy ziemskiej gigantyczna fala zburzy ca³kowicie wszystkie biblioteki i zniszczy wszystkie ksi¹¿ki.
Aby sprostaĂŚ temu wielkiemu wyzwaniu, musimy byĂŚ, jak to juÂż udowodniÂłem, przygotowani na najgorsze. Ci, co przeÂżyjÂą, muszÂą mieĂŚ podstawowÂą wiedzĂŞ z zakresu wszelkich nauk, bo bĂŞdÂą musieli zaczynaĂŚ od grzebania w ziemi.
Nic z rzeczy waÂżnych dla nas nie bĂŞdzie juÂż funkcjonowaĂŚ - nic nie pozostanie. Od tych niewielu, ktĂłrzy przeÂżyjÂą, zaleÂżeĂŚ bĂŞdzie, czy nasza historia bĂŞdzie miaÂła dalszy ciÂąg, czy nie.
Oczywiœcie, zdajê sobie sprawê, ¿e w naszym spo³eczeùstwie jest wiele do poprawienia. Oto, dlaczego musimy mieÌ ca³kowit¹ pewnoœÌ, ¿e to, co najwa¿niejsze, zostanie przekazane dalej. Na przyk³ad:
NastĂŞpna cywilizacja, ktĂłra powstanie po kataklizmie, musi wykazaĂŚ jak najwiĂŞkszy szacunek dla natury. Pestycydy, herbicydy, Âśrodki uÂżyÂźniajÂące itd. muszÂą byĂŚ kompletnie zabronione. Trzeba je zastÂąpiĂŚ ekologicznym rolnictwem.
Lasy musz¹ zajmowaÌ centralne miejsce wewn¹trz i wokó³ przysz³ych miast. Miasta powinny pozostaÌ niewielkie.
Aby unikn¹Ì zanieczyszczenia œrodowiska, gêstoœÌ zaludnienia powinna zostaÌ ograniczona. Oczywiœcie na pocz¹tku, zaraz po katastrofie, trzeba po³o¿yÌ nacisk na odrodzenie siê populacji.
Nigdy wiêcej nie wolno budowaÌ elektrowni j¹drowych. Podczas przesuniêÌ skorupy ziemskiej z jej tytanicznymi trzêsieniami, wiêkszoœÌ produktów radioaktywnych przedostanie siê z setek elektrowni nuklearnych. Wyzwolona zostanie ogromna iloœÌ energii radioaktywnej, prawdopodobnie wystarczaj¹cej do zlikwidowania ca³ej ludzkoœci. Najbardziej siê obawiam, ¿e w³aœnie tak siê stanie, a my nie bêdziemy mogli zrobiÌ nic, by temu zaradziÌ!
Nienaturalna ¿ywnoœÌ, zabójcza dla naszego zdrowia i wymagaj¹ca ogromnych iloœci energii do jej produkcji, bêdzie musia³a byÌ zakazana prawnie. Do takich produktów zaliczy³bym cukierki, czekoladê, chipsy, bia³y cukier i wiele innych.
Trzeba bêdzie przejœÌ na dietê owocowo-warzywn¹. Jest nie tylko zdrowa, ale chroni organizm przed mniej wiêcej 30 000 chorób. Jako ¿e pomoc lekarska, np. chirurgiczna, tu¿ po katastrofie bêdzie praktycznie niemo¿liwa, ka¿dy musi zrozumieÌ, jak wa¿ny dla niego jest dobry stan zdrowia. To mo¿e mu zapewniÌ tylko dieta owocowo-warzywna.
Medytacja i gÂłodĂłwki bĂŞdÂą podstawowym Âśrodkiem zwalczania chorĂłb zakaÂźnych i wszystkich innych. Wraz z tymi zasadami, o jakich mĂłwiliÂśmy powyÂżej, stanowiĂŚ bĂŞdÂą one podstawĂŞ nowego sposobu Âżycia.
Te "œwiête przykazania" umo¿liwi¹ nam stworzenie spo³eczeùstwa o wiele szczêœliwszego ni¿ to obecne. G³ównym celem ¿ycia nie bêdzie ju¿ zysk, ale psychiczne i fizyczne zdrowie mieszkaùców ziemi. Oto nauki, które powinny przetrwaÌ na przysz³oœÌ.

Kiedy spojrzeÌ na Ziemiê z przestrzeni kosmicznej, ujrzy siê b³êkitn¹ planetê, pokryt¹ g³ównie wod¹. Oceany s¹ nie tylko Ÿród³em ¿ycia, ale i o tym bêdzie w³aœnie tutaj - równie¿ przyczyn¹ œmierci. Kiedy skorupa ziemska zaczê³a siê przesuwaÌ, wszystko, zarówno masa l¹dów, jak i wód, nabra³a pewnej prêdkoœci. Kiedy skorupa ziemska znowu przyspieszy³a i w koùcu siê zatrzyma³a, wywo³a³o to ogromne drgania. Porównajmy to z samochodem, wje¿d¿aj¹cym w mur. Im wiêksza prêdkoœÌ, tym silniejsze uderzenie. Kiedy p³yty tektoniczne uderzaj¹ jedna o drug¹, towarzysz¹ temu tytaniczne trzêsienia, wybuchy wulkanów itd. W niektórych miejscach p³yty zgniataj¹ siê nawzajem w taki sposób, ¿e tworz¹ góry o kilometrowych wysokoœciach. Gdzie indziej le¿¹ce pod spodem warstwy rozrywaj¹ siê, otwieraj¹ i w ich g³êbinach znikaj¹ ca³e l¹dy. Nadchodz¹ce wydarzenia apokaliptyczne nie dadz¹ siê z niczym porównaÌ. Bêd¹ tak niszczycielskie, ¿e trudno to poj¹Ì. Podczas wypadku samochodowego zachodzi jeszcze inne zjawisko. Je¿eli nie jesteœ dobrze przypiêty, mo¿esz zostaÌ wyrzucony z samochodu. Ludzie niezapinaj¹cy pasów bezpieczeùstwa wylatuj¹ przez przednie szyby, a jeœli wypadek nastêpuje przy du¿ej szybkoœci, rezultatem s¹ ciê¿kie zranienia, a nawet œmierÌ.
W jêzyku naukowców nazywa siê to "prawem bezw³adnoœci". Wszystkie przedmioty poruszaj¹ce siê z pewn¹ prêdkoœci¹ zachowuj¹ tê prêdkoœÌ. Jest to prawo natury, które zawsze istnia³o i nigdy nie przestanie istnieÌ. Ofiary wypadków samochodowych dobrze o tym wiedz¹. To uniwersalne prawo dzia³a tak¿e w stosunku do samej kuli ziemskiej. Je¿eli przestudiowa³eœ dok³adnie poprzednie przesuniêcia siê biegunów w opisie zag³ady Atlantydy, wiesz, ¿e to wszystko wydarzy³o siê zaledwie w ci¹gu kilku godzin.
Naukowo mo¿na udowodniÌ, ¿e przesuniêcie skorupy ziemskiej wynios³o 29°. Œwiadcz¹ o tym stwardnia³e ska³y magnetyczne, które jeszcze teraz wskazuj¹ na poprzedni, dawny biegun! Takie przesuniêcie k¹towe odpowiada przesuniêciu skorupy ziemi o 3000 kilometrów! WyobraŸcie sobie, ¿e musicie przejechaÌ samochodem 3000 kilometrów w ci¹gu 15 godzin. Trzeba by jechaÌ z szybkoœci¹ 200 km na godzinê! Od momentu, kiedy Ziemia zaczê³a siê poruszaÌ, osi¹gnê³a pewn¹ szybkoœÌ. Je¿eli to siê stanie za jednym szarpniêciem, mo¿e ciê wyrzuciÌ w powietrze. Z chwil¹, kiedy Ziemia osi¹ga sta³¹ prêdkoœÌ, nie zauwa¿amy ju¿ tego.
Teraz dochodzê do najwa¿niejszego. Pole magnetyczne Ziemi odwraca siê, i powstaje gigantyczna fala wody niszcz¹ca na swojej drodze setki istot ¿ywych: ludzi i zwierz¹t. To tak, jakby nagle pojawi³ siê przed tob¹ gigantyczny mur, przed którym musisz zatrzymaÌ nagle swój wyœcigowy wóz. Ale ju¿ jest za póŸno! Ze straszn¹ si³¹ uderzasz w przeszkodê i to wyrzuca ciê z samochodu. Oto, co dzieje siê z oceanami w momencie kataklizmu. Z powodu prawa bezw³adnoœci nie s¹ w stanie siê zatrzymaÌ. Zale¿nie od kierunku, morza zaczynaj¹ wystêpowaÌ z brzegów.

OdwrĂłcenie biegunĂłw

Ale sprawa jest bardziej skomplikowana. Wydarza siê nie tylko poœlizg skorupy ziemskiej, ale równie¿ odwrócenie siê biegunów. Ziemia zaczyna obracaÌ siê w przeciwnym kierunku ni¿ dotychczas! Nieszczêœcie, jakiego nie mo¿na sobie wyobraziÌ. Spójrzcie tylko na liczby. Obwód równika wynosi oko³o 40 000 kilometrów. Jako ¿e Ziemia robi ca³kowity obrót w ci¹gu 24 godzin, oznacza to, ¿e co ka¿de 24 godziny odbywamy podró¿ d³ugoœci 40 000 kilometrów. Podziel 40 000 kilometrów przez 24 godziny, a dojdziesz do szokuj¹cego wniosku, ¿e kr¹¿ymy dooko³a osi ziemskiej z prêdkoœci¹ 1666 kilometrów na godzinê.
Je¿eli w czasie maj¹cego nast¹piÌ kataklizmu Stany Zjednoczone przesun¹ siê w kierunku obecnego bieguna pó³nocnego (przysz³ego po³udniowego), to tak jakby woda w porcie nowojorskim nagle opad³a. W Brazylii uka¿¹ siê wielokilometrowe pla¿e, bo woda si³¹ zostanie wypchniêta. W przeciwstawnych masach l¹dów wydarzy siê zjawisko przeciwne. Z nadzwyczajn¹ szybkoœci¹ wody podnios¹ siê na katastrofaln¹ wysokoœÌ. Gigantyczna fala, nigdy dotychczas niewidziana, wysoka na setki metrów (tak, nawet ponad kilometr!) bezlitoœnie zniszczy wszystkie tereny nadbrze¿ne. Nie bêdzie mo¿na uciec przed t¹ gwa³townoœci¹ przyrody.
Nawet nieduÂże fale – lO metrowej wysokoÂści - sÂą w stanie zetrzeĂŚ z powierzchni ziemi wszystko, co napotkajÂą na drodze. Co zatem zrobi taka Âściana wody? Zaleje sobÂą wszystko, co Âżyje. WyobraÂźcie sobie, Âże mieszkacie nad morzem i nagle widzicie falĂŞ o wysokoÂści kilkuset metrĂłw, zbliÂżajÂącÂą siĂŞ do was. Zanim zdoÂłacie zareagowaĂŚ, juÂż bĂŞdziecie przykryci miliardami litrĂłw wody morskiej! Nie zapominajcie, Âże ta gigantyczna fala ma ogromnÂą prĂŞdkoœÌ, powstaÂła bowiem dziĂŞki potĂŞÂżnym siÂłom. Ta energia musi zostaĂŚ caÂłkowicie rozprowadzona, zanim oceany wrĂłcÂą do dawnego spokoju. To oznacza wielkie zniszczenie wszelkiego Âżycia. Gdy fala rozpÂłynie siĂŞ ponad lÂądami, zginie wiĂŞcej ludzi, niÂż dotychczas we wszystkich wojnach w historii. W swojej ksi¹¿ce Voyage dans I 'Amerique meridionale (Podró¿ do Ameryki PoÂłudniowej) Alcide d'Orbigny pisze:
Twierdzê, ¿e zwierzêta l¹dowe Ameryki Po³udniowej zosta³y zniszczone wtargniêciem wody na kontynent. Jak inaczej moglibyœmy wyt³umaczyÌ tê ca³kowit¹ destrukcjê i jednorodnoœÌ koœci, odnajdywanych w pampasach? Jasnym dowodem tego jest niezmierna liczba koœci i ca³ych zwierz¹t, których iloœÌ jest najwiêksza w ujœciach dolin, jak to wskazuje p. Darwin. Odkry³ on najwiêksz¹ iloœÌ szcz¹tków w Bahia Blanca, w Bajada, a tak¿e na wybrze¿u i w dop³ywach Rio Negro, równie¿ u ujœcia doliny. To potwierdza, ¿e zwierzêta by³y unoszone wod¹ i w wiêkszoœci dop³ynê³y do wybrze¿y. B³oto pampasów nagromadzi³o siê nagle w rezultacie gwa³townego nap³ywu mas wody, unosz¹cej ze sob¹ grunt i inne szcz¹tki p³ywaj¹ce i mieszaj¹cej je ze sob¹.
Zatem Amerykanie i Kanadyjczycy nie tylko znajd¹ siê teraz w temperaturze polarnej, ale ponadto wœród mas wody sp³ywaj¹cej z gór, tratuj¹cej wszystko, wyrywaj¹cej z ziemi drzewa, tak jakby nic nie wa¿y³y, wyrzucaj¹cej w powietrze zwierzêta i ludzi, samochody itd. - na kilometry naprzód; nic, absolutnie nic nie uchroni siê przed t¹ gwa³town¹ przyrod¹. Nawet liczne zwierzêta morskie zgin¹, bo zostan¹ zgniecione niesionymi resztkami i wciœniête w ziemiê. Bêdzie to jeden gigantyczny, masowy grób - mieszanina cia³ setek milionów ludzi i zwierz¹t. Te cia³a, które pozostan¹ nienaruszone dziêki zamro¿eniu, bêd¹ ostrze¿eniem dla przysz³ych pokoleù, by nie zaniedbywaÌ wzmianek o si³ach, drzemi¹cych w naturze - tak, by nie powtórzy³ siê dawny b³¹d. Geolog Harlen Bretz pisze w The Channeled Scabland of the Columbia Plateau ("Journal of Geology", listopad 1923):
Pod koniec ostatniego zlodowacenia nast¹pi³a katastrofalna powódŸ. Ogromna œciana wody z grzbietami fal, ci¹gle przewalaj¹cymi siê przed ni¹. WysokoœÌ jej dochodzi³a do 450 metrów. Przelewa³a siê przez szczyty pobliskich wzgórz jak ogromne wodospady i kaskady, szerokie na 15 kilometrów, tocz¹c przed sob¹ ca³ymi kilometrami ogromne, wielometrowe g³azy.
Potê¿ne masy wody wyp³uka³y kana³y, g³êbokie na wiele metrów, w bazaltowej p³ycie P³askowy¿u Kolumbijskiego. Wyp³ywaj¹c z doliny Clark Fork River w zachodniej Montanie i przep³ywaj¹c przez pó³nocne Idaho z prêdkoœci¹ 16 km3 na godzinê, woda osi¹gnê³a g³êbokoœÌ 250 metrów, p³yn¹c przez Wallula Gap na granicy stanów Waszyngton i Oregon, a nastêpnie sp³ynê³a do Kolumbii w swojej nieprzejednanej wêdrówce do Pacyfiku.
Wyp³ukuj¹c od 30 do 60 metrów ziemi w wielu miejscach, powódŸ ods³oni³a ca³kowicie 3200 kilometrów kwadratowych P³askowy¿u Kolumbijskiego, wyp³ukuj¹c b³oto i piasek, pozostawiaj¹c tylko nagie œciany dolin g³êbokich na 120 metrów, jak ja³owe wspomnienie dawnej œwietnoœci.
PowódŸ skoùczy³a siê równie szybko, jak siê zaczê³a, w ci¹gu paru dni. Pozostawi³a gigantyczne s³upy rzeczne, które teraz by³y wzgórzami o wysokoœci ponad 30 metrów, i deltê o obszarze 320 kilometrów kwadratowych w po³¹czeniu dolin Willamette i Columbia River. W czêœci tej delty znajduj¹ siê teraz Portland, Oregon, Waszyngton i Vancouver. Zginê³y ju¿ miliardy ludzi, a to jeszcze nie by³ koniec. Gigantyczna fala wydawa³a siê posuwaÌ naprzód bez koùca. Siêga³a coraz dalej w g³¹b l¹du. By³o siê bezpiecznym dopiero na wysokoœci 1500 metrów ponad poziomem morza. Oczywiœcie, je¿eli to miejsce nie podlega³o przesuniêciom l¹dów! Nigdzie, dos³ownie nigdzie nie mo¿na by³o byÌ pewnym prze¿ycia. W tej heroicznej walce pomiêdzy si³ami œwiat³a i ciemnoœci przewaga si³ ciemnoœci stawa³a siê coraz bardziej widoczna. Ca³a kula ziemska prze¿ywa³a straszne chwile. Tu i ówdzie ludzie w rozpaczy usi³owali wspi¹Ì siê na wierzcho³ek góry, by siê zabezpieczyÌ przed podnosz¹cymi siê wodami. Tylko niewielu siê uda³o. Morze by³o zbyt potê¿ne, by je pokonaÌ. Ogromne, bezlitosne fale toczy³y siê naprzód.
Fala dotarÂła do piramid. Te potĂŞÂżne budowle nie byÂły w stanie oprzeĂŚ siĂŞ jej sile: pokryÂła je fala powodzi. GrzmiÂąc gwaÂłtownie, woda popÂłynĂŞÂła przez wejÂście i dostaÂła siĂŞ do komnaty krĂłlewskiej. Przed tysiÂącami lat w tym miejscu odbywaÂł siĂŞ rytuaÂł zmartwychwstania. Dzisiaj te komnaty byÂły zalane szalejÂącÂą wodÂą.

Zginê³y ju¿ miliardy ludzi, a to jeszcze nie by³ koniec. Gigantyczna fala wydawa³a siê posuwaÌ naprzód bez koùca. Siêga³a coraz dalej w g³¹b l¹du. By³o siê bezpiecznym dopiero na wysokoœci 1500 metrów ponad poziomem morza. Oczywiœcie, je¿eli to miejsce nie podlega³o przesuniêciom l¹dów! Nigdzie, dos³ownienigdzie nie mo¿na by³o byÌ pewnym prze¿ycia. W tej heroicznej walce pomiêdzy si³ami œwiat³a i ciemnoœci przewaga si³ ciemnoœci stawa³a siê coraz bardziej widoczna. Ca³a kula ziemska prze¿ywa³a straszne chwile. Tu i ówdzie ludzie w rozpaczy usi³owali wspi¹Ì siê na wierzcho³ek góry, by siê zabezpieczyÌ przed podnosz¹cymi siê wodami. Tylko niewielu siê uda³o. Morze by³o zbyt potê¿ne, by je pokonaÌ. Ogromne, bezlitosne fale toczy³y siê naprzód.
Cywilizacja cofnie siê znowu do epoki kamiennej, jeœli w ogóle przetrwa. Opowieœci o tych wydarzeniach zdeterminuj¹ póŸniejsze zachowanie ludzi w ci¹gu nadchodz¹cych tysiêcy lat. Bêdzie siê o tym mówiÌ i przekazywaÌ opowieœci z ojca na syna. TowarzyszyÌ temu bêd¹ nieœmiertelne opowiadania o odwadze i rozpaczy, a tak¿e historyczne relacje o wydarzeniach. Zupe³nie tak samo , jak to, co teraz czytamy o dawnych katastrofach."

http://www.forum.nautilus.org.pl/viewtopic.php?f=55&t=1808

[songo1970]

Tyche czy Nibiru?

 Kategorie: Astronomia
Tagi: Anunnaki, Nemezis, Nibiru, Planeta X, trzĂŞsienie ziemi, Tyche

Astronomowie odkryli nieznan¹ dot¹d planetê, która znajduje siê gdzieœ na kraùcach Uk³adu S³onecznego. Orbituje ona wokó³ naszego S³oùca ale elipsa jak¹ zatacza jest tysi¹ce razy wiêksza od innych planet naszego ukladu. Planetê nazwano Tyche i podejrzewa siê ¿e jest to gazowy gigant, bardzo trudny do wykrycia za pomoc¹ teleskopu. Naukowcy maj¹ nadziejê znaleŸÌ potwierdzenie istnienia planety w ci¹gu najbli¿szych dwóch lat. Tak¹ informacjê poda³o wiêkszoœÌ najwa¿niejszych mediów na œwiecie i na pierwszy rzut oka nie wynika z tego nic poza ciekawostk¹ astronomiczn¹.

Pog³oski o dodatkowej planecie Ukladu S³onecznego przez wiele lat o¿ywia³y akademickie dyskusje na temat mo¿liwoœci istnienia ciala niebieskiego, które kr¹¿y³oby wokó³ Slonca po orbicie, której jeden cykl mo¿e wynosiÌ tysi¹ce lat. W latach 80-tych zesz³ego wieku astronomowie byli ju¿ niemal¿e pewni, ¿e taki obiekt istnieje, gdy stwierdzono zaburzenia w orbitach Urana i Plutona. Zaczêto szukaÌ takiego obiektu w przestrzeni kosmicznej coraz mocniej zdaj¹c sobie sprawe z tego,


Âże jest w nim zÂłowroga i niebezpieczna dla Ziemi siÂła. Wreszcie udalo sie to 21.02.1994 r. AP posÂłaÂła wĂłwczas w Âświat nformacjĂŞ, Âże znaleziono nieznanÂą planetĂŞ, ktĂłrÂą nazwano GwiazdÂą ÂŚmierci. Gwiazda ÂŚmierci lub jak nazwali jÂą inni Nemezis, miaÂła pojawiaĂŚ siĂŞ w UkÂładzie SÂłonecznym cyklicznie i swojÂą niszczycielskÂą dzialalnoÂściÂą dosÂłownie resetowaĂŚ Âżycie na Ziemi. Nemezis znano juÂż w staroÂżytnoÂści a Sumerowie nazywali jÂą Nibiru. TrzydzieÂści lat po odkryciu Nemezis naukowcy ponownie oglosili istnienie nieznanej planety, ktĂłrÂą nazwali Tyche. W mitologii greckiej Tyche byÂła siostrÂą Nemezis, tak wiĂŞc imiĂŞ nie jest nadane przypadkiem.

Nie jest przypadkowe tak¿e okreslnie nowego ciala niebieskiego planet¹, bo brzmi to przyjaŸnie i nie wywoluje niepokoju. W rzeczywistosci Tyche, jesli oka¿e siê byÌ mityczn¹ Planet¹ X jest br¹zowym karlem. Br¹zowy karze³ jest nienarodzon¹ gwiazd¹ na powierzchni której nie dosz³o do fuzji nuklearnej, która zapali³aby gwiazdê. Br¹zowy karzel jest gazow¹ kul¹, która jest niemal¿e niewidzialna. Jest tak¿e bardzo zimna i na jej powierzchni panuje temperatura zbli¿ona do zera absolutnego. Dziêki temu Planeta X emituje swoj¹ energiê w postaci cz¹steczek podatomowych w formie promieniowania. Planety X nie mo¿na zobaczyÌ, bo nie odbija sie od niej œwiat³o. Z tego w³asnie powodu pierwszego br¹zowego kar³a we wszechœwiecie odkryto dopiero w 1995 r.. Planeta X posiada jednak masê, która jest oœmiokrotnie wieksza od Jowisza. Jesli maleùki ( w porównaniu) Ksie¿yc jest w stanie wywo³ywac swoj¹ masa grawitacyjn¹ przyp³ywy i odp³ywy morza, mo¿na sobie wyobraziÌ jak¹ si³ê niesie ze sob¹ Planeta X. Zbli¿aj¹c siê do Ziemi Planeta X sprawi, ¿e woda w oceanach zacznie sie piêtrzyÌ na równiku a nastêpnie uderzy z wielk¹ si³¹ w l¹dy tworz¹c gigantyczny potop znany z opowieœci o Arce Noego i Atlantydzie.

Nie wiadomo czy Planeta X zawsze by³a czêœci¹ Uk³adu S³onecznego. ByÌ mo¿e pojawi³a siê tu w wyniku jakiejœ kolizji kosmicznej i utknê³a kr¹¿¹c na d³ugiej orbicie wokó³ naszego S³oùca by przynosiÌ ze sob¹ œmierÌ i znieszczenie. Tak¹ teoriê mo¿na wysnuÌ na podstawie analizy sumeryjskich mitów. Planeta zwana przez Sumerów Nibiru mia³a uderzyÌ w Ziemiê i oderwac od niej kawa³ ska³y, który jest dzisiejszym Ksiê¿ycem. Anunnaki, którzy s¹ czêœci¹ tej historii najprawdopodobniej nie zamieszkiwali Nibiru lecz pojawili sie na Ziemi w czasie gdy mialo dojœÌ do kolizji. Za ka¿dym razem kiedy ma dojœÌ do ponownego spotkania Ziemi z Planet¹ X obserwuje siê wzmo¿on¹ aktywnoœÌ UFO. Nie wiadomo po co przylatuj¹. Mo¿e pomoc, a mo¿e tylko obserwowaÌ.

Jesli spojrzeÌ na historiê naszej planety widaÌ w niej cykl, który trwa za ka¿dym razem 3600 lat i cofa cywilizacje do etapu kamienia ³upanego. Przyk³adem mo¿e byÌ rozkwit i upadek staro¿ytnych cywilizacji. Niemal¿e za ka¿dym razem pojawial sie w historii ktoœ, kto precyzyjnie przepowiada³ taki koniec œwiata. Czêsto nazywano takich ludzi prorokami, ale z dzisiejszego punktu widzenia sa oni bardziej ludŸmi dobrze poinformowanymi ni¿ ezoterycznymi wró¿bitami. Ludzie ci czêsto mieli dostêp do staro¿ytnej wiedzy o cyklicznie nastêpuj¹cych po sobie wydarzeniach.

WiĂŞkszoœÌ rzÂądĂłw na Âświecie wie o nadciÂągajÂącym niebezpieczeĂąstwie, ale nie potrafi znaleŸÌ rozwiÂązania jak uratowaĂŚ swoje spoÂłeczenstwo przed straszliwymi skutkami przejÂścia Planety X przez UkÂład SÂłoneczny. Nie moÂże powiedzieĂŚ wprost co siĂŞ wydarzy, ale stara sie jednoczesnie przygotowaĂŚ ludzi na przetrwanie. StÂąd w tv pojawiajÂą siĂŞ takie programy jak Survivor czy filmy typu Deep Impact. ÂŻyjemy obecnie w dziwnych czasach, gdzie radykalne zmiany zachodzÂą niemalÂże codziennie. Miasteczko Christchurch w Nowej Zelandii zostaÂło zrĂłwnane z ziemiÂą przez niespodziewane, potĂŞÂżne trzĂŞsienie ziemi. W miasteczku Nowata w Oklahomie temperatura z -35 C w ciÂągu tygodnia skoczyÂła do +20 C. Codziennie gdzieÂś majÂą miejsce trzĂŞsienia ziemi i wybuchajÂą wulkany. Astronomowie ostrzegajÂą przed wybuchami na SÂłoĂącu. Dno w kalderze Yellowstone podniosÂło sie o kilkanaÂście centymetrĂłw straszÂąc wybuchem i na dodatek do Ziemi zbliÂża siĂŞ brÂązowy karzeÂł – Tyche. Wszystko wydaje siĂŞ dziaĂŚ w tym samym czasie i wszystko jest byĂŚ moÂże ze sobÂą powiÂązane. Czy Tyche to Nibiru?? JuÂż wkrĂłtce siĂŞ o tym dowiemy.

http://nowaatlantyda.com/2011/02/23/tyche-czy-nibiru/