Bursztynowa Komnata
Bursztynowa komnata w Carskim Siole, zdjêcie sprzed II wojny ¶wiatowej
Bursztynowa Komnata – kompletny bursztynowy wystrój komnaty zamówiony przez Fryderyka I u gdañskich mistrzów. Przez kilkadziesi±t lat, jakie up³ynê³y od jego zaginiêcia b±d¼ zniszczenia, sta³ siê symbolem zaginionego skarbu[potrzebne ¼ród³o].
Spis tre¶ci
[ukryj]
1 Historia
2 Poszukiwania
3 Mo¿liwe odnalezienie
4 Przypisy
5 Bibliografia
6 Linki zewnêtrzne
Historia[edytuj]
W 1701 Fryderyk I Hohenzollern zamówi³ wykonanie bursztynowego wystroju gabinetu w swoim podberliñskim pa³acu Charlottenburg u mistrza bursztyniarskiego z Kopenhagi. Prace nad tym trwa³y jedena¶cie lat. Dzie³o by³o imponuj±ce: ¶ciany pokoju o wymiarach 10,5x11,5 m pokrywa³y precyzyjnie dobrane i obrobione kawa³ki bursztynu. Tworzy³y p³askorze¼by, herby itp. W 1716 roku car Piotr I Wielki w czasie wizyty w Prusach, zachwycony arcydzie³em, otrzyma³ je w podarunku od Fryderyka Wilhelma jako dowód przyja¼ni i potwierdzenie zawartego sojuszu. Dar trafi³ do Petersburga – najpierw do Pa³acu Letniego, a pó¼niej Zimowego. Od 1743 gabinet rozbudowano – m.in. dodano kandelabry, lustra, a tak¿e meble. W 1755 carowa El¿bieta przenios³a komnatê do pa³acu w Carskim Siole.
Fragment kopii Bursztynowej Komnaty w Carskim Siole
Fragment kopii Bursztynowej Komnaty w Carskim Siole
W 1941 zosta³a skradziona przez Niemców. Latem nastêpnego roku przewieziono j± w kilkudziesiêciu skrzyniach do królewieckiego zamku. Jednak w 1944 komnatê ponownie zapakowano do skrzyñ i umieszczono w zamkowych podziemiach. To ostatnia pewna wiadomo¶æ na temat Bursztynowej Komnaty.
Armia Czerwona zdoby³a królewieck± twierdzê 9 kwietnia 1945. Bursztynowej Komnaty nie odnaleziono. Rosjanom uda³o siê natomiast zatrzymaæ kustosza zamkowych zbiorów, który jednak wkrótce zmar³ w niewyja¶nionych okoliczno¶ciach. Natomiast do polskiego wiêzienia trafi³ równie¿ Erich Koch, który zapewne zleci³ jej demonta¿, wywiezienie lub ukrycie.
Obecnie w pa³acu Katarzyny w Carskim Siole znajduje siê kopia zaginionej Bursztynowej komnaty, ukoñczona w 2003. Prace nad rekonstrukcj± komnaty rozpoczêto w 1979 i prowadzono je na podstawie zachowanych ¼róde³: zdjêæ i dokumentów. Kopia kosztowa³a 11,5 mln dolarów[potrzebne ¼ród³o], a w jej uroczystym otwarciu podczas obchodów trzechsetlecia Sankt Petersburga brali udzia³ m.in. W³adimir Putin, Gerhard Schröder i George Bush[1].
Poszukiwania[edytuj]
Bursztynowej komnaty szuka³y przez lata tysi±ce amatorów, urzêdnicy ministerstw kultury Polski, Niemiec (tak Wschodnich, jak i Zachodnich) i ZSRR oraz s³u¿by specjalne. Zatrudniano nawet radiestetów i jasnowidzów.
Na li¶cie potencjalnych miejsc ukrycia Komnaty znalaz³y siê: Kraków, Neringa, Pas³êk, Gi¿ycko, Bolków, Góry Sowie, Olecko, Nysa czy Szklarska Porêba, ró¿ne miejsca w Kaliningradzie (m.in. miejsce po ko¶ciele na Steindamm), Wargen, Lochstedt. Skrzyñ z bursztynem poszukiwano na niemieckim statku MS Wilhelm Gustloff, zatopionym na Ba³tyku dnia 30 stycznia 1945. Mówi siê tak¿e, ¿e by³a ona przewo¿ona w samolocie, który spad³ do jeziora Resko Przymorskie – ko³o Rogowa[2]. Bursztynowa komnata mog³a te¿ zostaæ zatopiona w jednym z fiñskich jezior[potrzebne ¼ród³o].
Niewykluczone, ¿e bursztynowe arcydzie³o strawi³ ogieñ podczas po¿aru królewieckiego zamku, zbombardowanego przez alianckie samoloty, b±d¼ te¿ podczas oblê¿enia przez Armiê Czerwon± w okresie luty-kwiecieñ 1945 roku.
Mo¿liwe odnalezienie[edytuj]
26 lutego 2008 roku og³oszono, ¿e kilka dni wcze¶niej w miejscowo¶ci Deutschneudorf w Niemczech, 100 metrów od granicy z Czechami, poszukiwacze skarbów odkryli 9 metrów pod ziemi± jamê zawieraj±c± przypuszczalnie minera³y szlachetne, jak z³oto i srebro. Odkrywcy maj± nadziejê, ¿e pod ziemi± znajduj± siê 2 tony z³ota ukrytego tam pod sam koniec wojny, byæ mo¿e czê¶æ skarbu pochodz±cego z Bursztynowej Komnaty[3][4][5].
http://pl.wikipedia.org/wiki/Bursztynowa_Komnata 
