Niezale¿ne Forum Projektu Cheops Niezale¿ne Forum Projektu Cheops
Aktualno¶ci:
 
*
Witamy, Go¶æ. Zaloguj siê lub zarejestruj. Grudzieñ 22, 2024, 06:53:17


Zaloguj siê podaj±c nazwê u¿ytkownika, has³o i d³ugo¶æ sesji


Strony: 1 2 3 [4] 5 6 7 |   Do do³u
  Drukuj  
Autor W±tek: ZDROWIE - odzyskiwanie i umacnianie  (Przeczytany 123364 razy)
0 u¿ytkowników i 19 Go¶ci przegl±da ten w±tek.
Thotal
Go¶æ
« Odpowiedz #75 : Luty 03, 2010, 00:51:07 »

Idzie moda na WELLNESS...

http://corporate-wellness.pl/



Pozdrawiam - Thotal U¶miech
Zapisane
Rafaela
Go¶æ
« Odpowiedz #76 : Luty 03, 2010, 10:35:41 »


  Niezwyk³a moc biosiarki     


POLECAMY

Siarka prawie ka¿demu kojarzy siê z legend± o Smoku Wawelskim, piekielnym ogniem i dymem lub z woni± zgni³ych jaj, a wiêc nieprzyjemnym zapachem siarkowodoru. I nic w tym dziwnego, gdy¿ znajduje siê ona zarówno we wspomnianym gazie, jak i w oparach lawy z wulkanicznych wybuchów, a tak¿e z pewno¶ci± przyczyni³a siê do „klêski” naszego narodowego Smoka.

Jednak¿e te negatywne skojarzenia to  tylko jedna strona medalu. Do niedawna siarka by³a ca³kowicie zapomniana. I choæ dzi¶ prze¿ywa prawdziwy renesans, jej  w³a¶ciwo¶ci nadal nie s± powszechnie znane i doceniane. A jest j± za co chwaliæ, gdy¿ „cudownych” zalet ma mnóstwo.

http://www.nieznanyswiat.pl/content/view/320/1/
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #77 : Luty 05, 2010, 21:59:57 »


Ciche sekrety ruchu

W licznych badaniach stwierdzono ponad wszelk± w±tpliwo¶æ ogromne znaczenie ruchu w zwalczaniu oty³o¶ci i normalizacji masy cia³a . Niekiedy okazuje siê on znacznie wa¿niejszy ni¿ stosowanie samej diety . Odpowiednio dobrane æwiczenia prowadz± czêsto do spadku masy cia³a i spalania tkanki t³uszczowej nawet wtedy, gdy nie zmieniamy radykalnie naszego sposobu ¿ywienia.

Na ogó³ jednak w kuracjach odchudzaj±cych konieczne jest ³±czenie w³a¶ciwej diety i odpowiedniej aktywno¶ci fizycznej. Niestety bardzo czêsto wysi³ek fizyczny traktowany jest drugoplanowo. Porównywanie energii wydatkowanej podczas æwiczeñ z energi± pochodz±c± z konsumowanego po¿ywienia czêsto zniechêca nas do dodatkowych æwiczeñ. Gdy u¶wiadomimy sobie, ¿e 20 min. bieg powodujê utratê ok. 180 kcal, co w przeliczeniu równa siê warto¶ci energetycznej jednej szklanki pe³nego mleka lub, ¿e 1 godz. jazdy na rowerze spala 150 g twaro¿ku owocowego, to z pewno¶ci± zrodzi siê pytanie : po co to wszystko? Czy w ogóle warto siê wysilaæ? Czy nie lepiej ograniczyæ trochê jedzenia a efekt bêdzie taki sam? Z ca³± pewno¶ci± ten bilans wydatków do poda¿y nie wygl±da zbyt zachêcaj±co. Gdyby jednak rola æwiczeñ sprowadza³a siê tylko i wy³±cznie do zu¿ywania okre¶lonej ilo¶ci energii w czasie ich trwania, to istotnie funkcja aktywno¶ci ruchowej w odchudzaniu by³aby nie wielka lub prawie ¿adna. Tak jednak nie jest. Æwiczenia fizyczne nie tylko decyduj± o ilo¶ci wydatkowanej energii, lecz w szczególny sposób oddzia³uj± na nasz organizm wp³ywaj±c znacz±co na ca³y proces odchudzania. Przyjrzyjmy siê jednak temu dok³adniej.

Uk³ad miê¶niowy

Trening wytrzyma³o¶ciowy jak jogging, bieg, jazda na rowerze czy piesze wêdrówki w znacz±cy sposób kszta³tuj± nasze miê¶nie. Poprzez regularne uprawianie æwiczeñ nasze cia³o staje siê nie tylko szczuplejsze, ale tak¿e bardziej sprê¿yste i harmonijnie umiê¶nione. Sport wytrzyma³o¶ciowy powiêksza nieznacznie miê¶nie, kszta³tuje je i naprê¿a przez co nasze ruchy staj± bardziej energiczne i eleganckie. Znaczenie æwiczeñ fizycznych w tym przypadku nie ogranicza siê jedynie do widocznych zmian zewnêtrznych. Pobudzane do aktywno¶ci w³ókna miê¶niowe zmuszane s± równie¿ do rozbudowy swych struktur komórkowych, wewnêtrznej maszynerii, która mog³aby nad±¿yæ za zwiêkszonym tempem metabolizmu podczas æwiczeñ. Wówczas dochodzi do zwiêkszenia liczby i rozmiarów mitochondriów -"piecy" komórek w których spalana jest wiêkszo¶æ sk³adników energetycznych, przede wszystkim t³uszczy. Ten proces odgrywa decyduj±c± rolê przy odchudzaniu siê : spalanie w mitochondriach jest jedyn± drog± do pozbycia siê t³uszczu. Im wiêcej mitochondriów bêd± posiadaæ nasze komórki miê¶niowe tym szybciej doprowadzimy do redukcji zbêdnej tkanki t³uszczowej. Mankamentem diet ubogo energetycznych nie wspieranym odpowiednim wysi³kiem fizycznym jest wzmo¿ony spadek tkanki miê¶niowej, a tym samym liczby i rozmiarów mitochondriów, co niestety znacznie utrudnia proces odchudzania.

Uk³ad krwiono¶ny i oddechowy

Odpowiednio dobrane wysi³ki wytrzyma³o¶ciowe powoduj±, i¿ serce staje siê wiêksze, silniejsze i wydolniejsze, pompuje znacznie wiêksz± ilo¶æ krwi na ka¿de uderzenie. Miêsieñ sercowy pracuje wiêc znacznie oszczêdniej. Krew staje siê rzadsza, zawiera jednak wiêcej czerwonych krwinek co kolei powoduje lepszy i efektywniejszy transport tlenu. Æwiczenia wp³ywaj± znacz±co na normalizacjê lekko podwy¿szonego, lub zbyt niskiego ci¶nienia krwi, spada zawarto¶æ t³uszczu we krwi, zwiêksza siê ilo¶æ " dobrego " cholesterolu, podczas gdy spada ilo¶æ " z³ego " \ cholesterol LDL \. Polepsza siê proces oddychania. Wzmacniaj± siê miê¶nie oddechowe, przez co oddech pog³êbia siê i organizm pobiera wiêcej tlenu. Ca³y szereg tych procesów ma ogromne znaczenie w odchudzaniu. Odpowiednie warunki tlenowe s± niezbêdne dla w³a¶ciwej utylizacji tkanki t³uszczowej, poniewa¿ t³uszcze spalaj± siê w mitochondriach jedynie w obecno¶ci tlenu. Regularne æwiczenia prowadz± tak¿e do wzrostu liczby i rozmiarów naczyñ w³osowatych. Ro¶nie wiêc sieæ dróg transportuj±cych tlen do poszczególnych komórek. Zwiêksza siê wiêc dodatkowo dostêp i wykorzystanie tlenu, co podnosi jeszcze bardziej efektywno¶æ ca³ego procesu odchudzania.

Przemiana materii

Zwiêkszone spalanie kalorii podczas wysi³ku fizycznego jest skutkiem wzrostu temperatury cia³a i tempa przemiany materii. Æwiczenia jednak nie tylko decyduj± o wydatkowanej energii podczas ich wykonywania, lecz tak¿e oddzia³uj± na wzrost tempa metabolizmu w ci±gu ca³ego dnia. I tak powstaje inny, niezwykle wa¿ny mechanizm w procesie odchudzania : æwiczenia fizyczne zwiêkszaj± zu¿ycie kalorii nie tylko podczas ich trwania lecz tak¿e do kilkunastu godzin pó¼niej, a wiêc nawet podczas snu !

Przyczyny tego procesu nie do koñca jeszcze zosta³y wyja¶nione, ale z pewno¶ci± ma to ¶cis³y zwi±zek z regeneracj± organizmu po skoñczonym wysi³ku. Podczas uprawiania æwiczeñ wytrzyma³o¶ciowych w komórkach naszego cia³a zostaj± zu¿yte ró¿ne substancje. W wyniku obci±¿enia zniszczeniu ulegaj± liczne struktury komórek, a przy tym powstaj± zbêdne produkty ich przemian. Wówczas zu¿yte zapasy musz± byæ uzupe³nione, pozosta³o¶ci odtransportowane, a zniszczone elementy komórek naprawione i odbudowane. Wszystkie te procesy wymagaj± nak³adu energii, która uzyskiwana jest w mitochondriach, g³ównie z rozk³adu wolnych kwasów t³uszczowych. Wydziela siê wówczas ciep³o, a temperatura cia³a pozostaje podwy¿szona jeszcze d³ugo po zakoñczeniu treningu.

Uk³ad hormonalny i enzymatyczny

Redukcja tkanki t³uszczowej wymaga dalece wyspecjalizowanych zmian metabolicznych i fizjologicznych. Nad kontrol± tych z³o¿onych procesów czuwa niezwykle wra¿liwy system neurohormonalny i enzymatyczny. To w³a¶nie od stopnia jego aktywno¶ci zale¿y w du¿ej mierze nasz sukces w odchudzaniu.Ka¿dy etap reakcji zwi±zanych z rozk³adem tkanki t³uszczowej, a wiêc opró¿nianie komórek, transport kwasów t³uszczowych do miejsc spalania, czy koñcowy proces ich rozk³adu wymaga ró¿nych aktywatorów metabolicznych. Szczególn± wiêc rolê odgrywaj± tutaj liczne enzymy i hormony, których wysoka aktywno¶æ jest szczególnie inicjowana poprzez wysi³ek fizyczny. Æwiczenia powoduj± bardzo siln± aktywacjê hormonów wspó³czulnego uk³adu nerwowego maj±cego ogromny wp³yw na proces rozk³adu tkanki t³uszczowej. Hormony te jednak nie posiadaj± ³atwej drogi wnikania do wnêtrz komórek t³uszczowych, poniewa¿ b³ona otaczaj±ca komórkê jest dla nich do¶æ du¿ym utrudnieniem. Musz± siê wiêc po³±czyæ ze specjaln± grup± receptorów, specyficznych " bram " w b³onie, które umo¿liwi± im kontakt z wnêtrzem komórek. Wysi³ek fizyczny powoduje, i¿ receptory te zaczynaj± wyrastaæ w b³onie " jak grzyby po deszczu " u³atwiaj±c hormonom przekaz informacji o rozk³adzie tkanki t³uszczowej. Du¿ej aktywacji pod wp³ywem wysi³ku fizycznego ulega równie¿ z³o¿ony uk³ad enzymatyczny. Pobudzeniu ulegaj± wszystkie enzymy bior±ce udzia³ w utlenianiu kwasów t³uszczowych, natomiast hamowaniu ulegaj± reakcje odpowiedzialne za proces ich tworzenia. Szczególnie pobudzony zostaje enzym bior±cy udzia³ w transporcie kwasów t³uszczowych do mitochondriów, czyli miejsc ich spalania. Æwiczenia wywieraj± równie¿ wp³yw na wzmo¿ony rozk³ad kompleksów bia³kowo t³uszczowych w komórkach miê¶niowych. Enzym u³atwiaj±cy tê reakcjê - lipaza lipoproteinowa, szczególnie uaktywniany podczas wysi³ku, powoduje odczepianie reszt t³uszczowych i spalanie ich w tkance miê¶niowej.

Przedstawione powy¿ej niektóre aspekty wp³ywu treningu wytrzyma³o¶ciowego na nasz organizm niew±tpliwie ¶wiadcz± o ogromnym znaczeniu ruchu w stabilizacji wagi cia³a. £±czenie wysi³ku fizycznego z odpowiedni± diet± wydaje siê byæ najbardziej optymaln± drog± w odchudzaniu. Jednak musimy pamiêtaæ równie¿, i¿ æwiczenia nie tylko spalaj± kalorie i redukuj± zbêdn± tkankê t³uszczow±, maj± tak¿e ogromny wp³yw na nasz± psychikê. To w³a¶nie podczas wysi³ku w mózgu powstaj± endorfiny - substancje wywo³uj±ce uczucie szczê¶cia. W³o¿ony wysi³ek powoduje wiêc wzrost poczucia w³asnej warto¶ci , a dzia³anie antystresowe prowadzi do spokoju i wyciszenia. Najwa¿niejsz± wiêc spraw± jest przekonaæ siê do sportu. Pó¼niej stanie siê on mi³ym przyzwyczajeniem, które uwolni nas nie tylko od nadmiaru t³uszczu, ale tak¿e od stresu i trosk dnia codziennego.

Dariusz Szuka³a
Promotor zdrowia, specjalista ds. ¿ywienia
http://www.apz.pl/czytelnia.php?kat=1&art=3
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #78 : Luty 07, 2010, 00:28:12 »


Thalassoterapia

Ta tajemniczo brzmi±ca nazwa pochodzi od greckiego s³owa thalassa (morze) i therapea (pielêgnowaæ, dbaæ) i okre¶la lecznicze wykorzystanie wody morskiej, jak równie¿ wykorzystanie innych morskich dóbr.

Pierwsze spisane badania wody morskiej podj±³ francuski badacz i lekarz, Rene Quinton, dopiero w koñcu wieku XIX i pocz±tkach XX. Quinton przebada³ sk³ad surowicy krwi cz³owieka i porówna³ go z mineralnym sk³adem wody morskiej. Odkry³, ¿e substancje te s± niemal identyczne: wprawdzie woda morska ma wiêksze zasolenie, ale pierwiastki i proporcje, w jakich wystêpuj± - s± bli¼niaczo podobne. Rodzinne podobieñstwo ³±czy te¿ wodê morsk± i p³yny owodniowe, czyli ¶rodowisko, w którym rozwija siê p³ód w ³onie matki.

Dlatego te¿ klasyczne zabiegi thalassoterapii zapocz±tkowano we Francji, ok. 1900 roku. Jest to rodzaj zabiegów wykorzystuj±cych m.in. sól, lecznicze b³oto, wodê morsk± z nieska¿onych rejonów oraz wyci±gi z alg. Ich zbawienne dla samopoczucia w³a¶ciwo¶ci mo¿na odczuæ wyje¿d¿aj±c nad morze, odwiedzaj±c salon odnowy biologicznej lub stosuj±c w domu.

Magiczne sk³adniki

Spo¶ród stosowanych w thalassoterapii substancji pochodzenia morskiego szczególnie interesuj±ce s± produkty z Morza Martwego. To po³o¿one na pograniczu Izraela i Jordanii jezioro jest najni¿ej po³o¿onym zbiornikiem wodnym na Ziemi – oko³o 400 m ppm. Gor±cy klimat, najwiêksze na ¶wiecie zasolenie wody i niepowtarzalne warunki geologiczne przyczyniaj± siê do systematycznego kurczenia siê Morza Martwego. Na wyschniêtym obszarze rozwin±³ siê przemys³ wydobywczy, który pozyskuje sole krystaliczne i czarne b³oto.

Black Mud

Black Mud, czyli lecznicze czarne b³oto z Morza Martwego, z dodatkiem ekstraktów ro¶linnych jest jednym z najcenniejszych produktów naturalnych wykorzystywanym w lecznictwie i kosmetyce. Dziêki wysokiej zawarto¶ci minera³ów zas³uguje na miano eliksiru m³odo¶ci, poniewa¿ w zdumiewaj±cym tempie powoduje szybk± regeneracjê komórek skóry, przeciwdzia³aj±c jej starzeniu. Preparat ten reguluje wilgotno¶æ skóry do oczekiwanego poziomu. Dziêki mikroskopijnym ziarenkom piasku i wysokiej ch³onno¶ci mu³ dzia³a jako peeling, g³êboko oczyszcza i ¶ci±ga pory skóry oraz reguluje ³ojotok. T³usta, z rozszerzonymi porami cera, maj±ca sk³onno¶æ do zanieczyszczeñ i w±grów, dziêki b³otnej maseczce zostaje wyg³adzona i oczyszczona.

Maseczka b³otna do twarzy z powodzeniem wspomaga równie¿ leczenie tr±dziku m³odzieñczego, najczêstszej choroby skóry, na któr± choruje ok. 95% ch³opców i ponad 80% dziewcz±t w wieku dojrzewania.

Black Mud mo¿e byæ aplikowany na cia³o w formie zabiegu body wrap (owijanie cia³a pokrytego b³otem w specjaln± foliê) lub w formie maseczek na cia³o, twarz i w³osy. Czarne b³oto z Morza Martwego stosuje siê z powodzeniem w leczeniu pêkniêæ skóry stóp (piêty), pêkniêæ skóry r±k (d³onie), w kuracjach antycellulitowych oraz jako ¶rodek wspomagaj±cy terapiê odchudzaj±c±.

Doskona³e efekty uzyskuje siê stosuj±c maseczki b³otne na skórê g³owy (maseczki na w³osy). Stosowanie maseczek b³otnych na w³osy i skórê g³owy przynosi nadzwyczajne wrêcz efekty w walce z ³upie¿em, którego przyczyn± jest czêsto nadmierne wydzielanie siê ³oju (³ojotok) i ³uszczenie siê naskórka. Czêsto sytuacjom takim towarzysz± stany zapalne skóry g³owy. Wydzielany przez skórê g³owy ³ój zasadniczo chroni w³osy, jednak¿e nadmierna jego ilo¶æ mo¿e powodowaæ zapalenia skóry g³owy, a w efekcie tzw. ³upie¿ t³usty (³uszczenie siê naskórka). Nale¿y podkre¶liæ fakt, ¿e ³upie¿ t³usty mo¿e byæ g³ówn± przyczyn± ³ysienia.

Zastosowanie maseczki b³otnej z morza Martwego na w³osy i jednocze¶nie skórê g³owy powoduje (podobnie jak w przypadku maseczki na twarz przy cerze t³ustej i mieszanej) zwê¿enie porów skóry, zmniejszenie wydzielania ³oju oraz przesuszenie skóry g³owy.

Sól z Morza Martwego

Drugim nie mniej cennym ¼ród³em zdrowia i urody z g³êbi mórz jest lecznicza sól z Morza Martwego. W soli, podobnie jak w b³ocie, wystêpuje wysoka koncentracja zwi±zków mineralnych. Oprócz chloru i sodu zawiera ona jeszcze 80 innych cennych pierwiastków (siarkê, mied¼, fluor, tytan, stront, mangan itp.), z czego a¿ 21 (min. magnez, potas, wapñ, cynk, ¿elazo, krzem, fosfor, jod) maj± istotne znaczenie dla procesów ¿yciowych organizmu, wzmacniaj±c i regeneruj±c skórê.

Sk³ad soli morskiej jest tak skomplikowany, ¿e nie sposób jest go odtworzyæ w warunkach laboratoryjnych, dlatego najlepiej kupowaæ j± w sklepach ze zdrow± ¿ywno¶ci± zamiast sztucznie otrzymywanej soli warzonej.

Sk³adniki chemiczne zawarte w soli z Morza Martwego - opis dzia³ania:

* brom: silny aseptyk niszcz±cy drobnoustroje chorobotwórcze na skórze, reguluje rogowacenie skóry, co sprzyja jej odnowie;
* jod: aseptyk, pomaga w procesie gojenia siê ran, tarczyca potrzebuje jodu do prawid³owej produkcji hormonów (du¿y niedobór jodu wystêpuje w górach, ale nale¿y pamiêtaæ, ¿e nawet nad morzem du¿e nasycenie tego pierwiastka wystêpuje tylko w pasie 500 metrów od linii wody). W wyniku niedoboru jodu skóra staje siê wysuszona i zaczyna siê ³uszczyæ;
* potas: reguluje gospodarkê wodn± organizmu, pobudza przemianê materii w komórkach, przyczynia siê do prawid³owego funkcjonowania serca;
* magnez: wa¿ny sk³adnik komórek skóry, przyczynia siê do opó¼nienia procesów starzenia skóry i reguluje proces jej ³uszczenia, dzia³a antystresowo;
* sód i chlor: reguluj± gospodarkê wodn± organizmu, dbaj± o magazynowanie wody w komórkach, pobudzaj± kr±¿enie krwi w skórze;
* fosfor: odgrywa wa¿na rolê w tworzeniu tkanek ko¶ci i zêbów, jest istotnym sk³adnikiem b³ony komórkowej;
* siarka: niezbêdna do tworzenia bia³ek endogenicznych, obecna w witaminie B, która bierze udzia³ w tworzeniu warstwy rogowej chroni±cej skórê, siarka jest antyseptykiem, reguluje wilgotno¶æ skóry.

Algi

Algi oczywi¶cie nie ¿yj± w Morzu Martwym. S± pozyskiwane ze specjalistycznej hodowli, gdzie dorastaj± w optymalnych warunkach w krystalicznie czystej wodzie bogatej w sk³adniki od¿ywcze. Zwi±zki bia³kowe obecne w algach, tak zwane s± ¼ród³em energii dla komórek skóry i nie dopuszczaj± do jej wysuszenia. Licznie wystêpuj±ce w algach witaminy i beta-karoten zapewniaj± ochronê przed szkodliwym wp³ywem ¶rodowiska, dziêki czemu zapobiegaj± przedwczesnemu starzeniu siê skóry. Kwas gamma-linolenowy regeneruje skórê, hamuj±c utratê wody przez skórê oraz wzmacnia ochronê przed promieniowaniem UV oraz pobudza ukrwienie skóry. Algi zawieraj± ponadto ¶luz, który pomaga w utrzymaniu wilgotno¶ci skóry. Natomiast jod zawarty w algach stymuluje przemianê materii, pobudza spalanie t³uszczów w tkance, rozpuszcza zatory tworzone przez limfê i poprawia ukrwienie.

Wskazania do thalassoterapii

Zabiegi thalassoterapii s± bardzo skuteczne, a jej efekty w postaci odnowionej skóry i oczyszczenia cia³a z wszelkich toksyn zadowol± najbardziej wymagaj±cych. Pomagaj± zremineralizowaæ organizm, wzmacniaj± uk³ad odporno¶ciowy, pobudzaj± do naturalnej odnowy i relaksuj±. Thalassoterapia polecana jest szczególnie osobom przemêczonym, przepracowanym, ¿yj±cym w ci±g³ym stresie.

Istotnym elementem thalassoterapii jest te¿ dobroczynne dzia³anie samego morza. Nad ka¿dym morzem znajdzie siê zaciszna pla¿a, na której mo¿na zaszyæ siê na kilka chwil i zapomnieæ o wszystkim co nam doskwiera. £agodne ko³ysanie fal i szum wody ukoj± nerwy i pozwol± ka¿demu uwolniæ siê od codziennych trosk. Dla wielu osób to prawdziwa psychoterapia. Ju¿ po kilku minutach takiego relaksu maleje napiêcie miê¶ni, zwalnia i pog³êbia siê oddech.

Fale uderzaj±c o brzeg nasycaj± powietrze kropelkami wysokozmineralizowanej wody, która nawil¿a ¶luzówkê nosa i u³atwia jej regeneracjê. Spacer na ¶wie¿ym powietrzu ma wiêc zbawienny wp³yw na drogi oddechowe. Szczególnie poprawi siê komfort oddychania u osób przebywaj±cych w pomieszczeniach klimatyzowanych, przesuszonych, u mieszkañców terenów o zanieczyszczonym powietrzu. Osoby te maj± zazwyczaj wyniszczon±, cienk± ¶luzówkê a nasycone mikroelementami wilgotne powietrze u³atwia jej odbudowê. Ulgê odczuj± tak¿e cierpi±cy na niedoczynno¶æ tarczycy, reumatyzm, ³uszczycê i inne choroby skóry.

Poniewa¿ wiatr czêsto wieje od strony morza nie ma w nim tak du¿o py³ków ro¶lin. Z tej przyczyny nad morzem alergicy czuj± siê du¿o lepiej. Je¶li w czasie spaceru stopy bêda bose zafundujemy im relaksuj±cy masa¿ i naturalny peeling. Spacery takie s± zalecane jako profilaktyka p³askostopia. P³ywanie w morzu to doskona³y masa¿ ca³ego cia³a. Przy okazji rozci±ga i trenuje wszystkie miê¶nie, pobudza kr±¿enie i przyspiesza przemianê materii, u³atwiaj±c oczyszczanie organizmu z toksyn. Osoby cierpi±ce na oty³o¶æ w wodzie ³atwiej wykonaj± wiele æwiczeñ, które pozwol± kszta³towaæ sylwetkê i pozbyæ siê nadmiaru kilogramów. Dodatkowo k±piel w s³onej wodzie ma w³a¶ciwo¶ci antybakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze. Z thalassoterapii mo¿emy korzystaæ tak¿e w domu i salonach piêkno¶ci. Wiele firm kosmetycznych posiada kremy, szampony, maseczki i od¿ywki na bazie produktów pochodz±cych z mórz a salony kosmetyczne oferuj± zabiegi wykorzystuj±ce dobroczynne dzia³anie soli, b³ota i alg.

Woda morska znajduje tu wszechstronne zastosowanie – zarówno w ró¿nych formach k±pieli jak i natrysków. Podgrzewana jest do 34-38°C tak, aby jej temperatura by³a identyczna z temperatur± cia³a, a skóra lepiej wch³onê³a cenne zwi±zki aktywne. Doprowadzana jest z ujêæ g³êbinowych, co zapewnia jej nieskaziteln± czysto¶æ.

G³ówne zabiegi:

* k±piele – k±piele w morskiej wodzie wzbogaconej algami lub olejkami eterycznymi. Wanna z hydromasa¿em sprawia, ¿e woda masuje ca³e cia³o ujêdrniaj±c uda, brzuch, po¶ladki, rozlu¼niaj±c nasze napiête miê¶nie. Wprawianie wody w ruch ma te¿ inny wa¿ny dla organizmu skutek - mikroelementy i sole wch³aniane s± przez skórê w sposób przy¶pieszony,
* prysznic strumieniowy – (tzw. bicze szkockie) – masa¿ysta kieruje silnie masuj±cy strumieñ wody na wybrane partie cia³a. Zabieg ma charakter relaksuj±cy, a zarazem jest jednym z bardziej intensywnych zabiegów wyszczuplaj±cych.
* „opakowanie” w algi – sproszkowane algi wymieszane z wod± morsk± tworz± papkê, któr± nak³ada siê na ca³e cia³o, po czym owija siê je foli± termiczn± w tzw. kopertê. Zabieg o dzia³aniu ujêdrniaj±cym, silnie wyszczuplaj±cym, antycelulitowym.
* zraszanie cia³a strumieniami wody morskiej sp³ywaj±cymi z kilku pryszniców - delikatny „deszcz” z wody morskiej czêsto towarzyszy masa¿owi,
* gimnastyka wodna – æwiczenia w basenie z morsk± wod± , wykonywane pod okiem fizykoterapeuty.
http://www.doz.pl/czytelnia/a1277-Thalassoterapia
Zapisane
Thotal
Go¶æ
« Odpowiedz #79 : Luty 07, 2010, 02:26:04 »

BASIU U¶miech
morze martwe jest cudownym akwenem, wszyscy chcieliby¶my w nim p³ywaæ, Ja pierwszy Du¿y u¶miech
W Ba³tyku ³apiê JOD...i bursztyny rozpuszczone w æwiartce, by zadowoliæ ma³¿owinkê.


Pozdrawiam - Thotal U¶miech
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #80 : Luty 07, 2010, 09:18:30 »

Thotku  Chichot

to wszystko dla Ciebie, aby¶ nie pomyli³ bursztynu np. z pla¿owiczk±, bo pewnie by¶ za bardzo nie zadowoli³ ma³¿owinki.  Mrugniêcie  Du¿y u¶miech

Pozdrawiam Ciê.......bursztynowo.  Buziak

Bursztyn leczy....

Bursztyn(sukcynit, jantar) to nazwa stosowana do rozmaitych kopalnych ¿ywic produkowanych przez drzewa iglaste. Bursztyn znajdowany jest w osadach pochodz±cych od karbonu po plejstocen. Wiek bursztynu polskiego ocenia siê na 50-60 milionów lat. Przypuszcza siê, i¿ pochodzi on z sosny bursztynowej (Pinus succinifera), która ros³a na brzegu Ba³tyku. Sosna ta produkowa³a bardzo obficie ¿ywicê. Bursztyn wystêpuje w formie nieregularnych, ró¿nej wielko¶ci kawa³ków w ró¿nych odcieniach koloru ¿ó³tego, brunatnego, czerwonego, mlecznobia³ego. Ciekaw± rzecz± jest fakt, ¿e bursztyn koloru zielonego nie wystêpuje naturalnie, produkowany jest przez jubilerów przez specjalne wypalanie. Bursztyn mo¿e byæ prze¼roczysty b±d¼ mêtny (ten drugi powstaje wówczas, gdy wewn±trz minera³u znajduje siê powietrze).
Czy wiesz ¿e...

..:: Najwiêkszy znaleziony dotychczas okaz bursztynu to przechowywany w Muzeum Historii Przyrody w Londynie jantar zwany Burma Amber wa¿±cy 15,25 kilograma.

..:: Bursztyn by³ w staro¿ytnej Grecji palony dla jego delikatnego, bogatego zapachu. Dzi¶ produkuje siê kadzid³a bursztynowe

..:: To w staro¿ytnej Grecji zauwa¿ono, ¿e "¶wiêty kamieñ" jak nazywano bursztyn potarty suknem ma w³a¶ciwo¶ci przyci±gaj±ce. Dla Greków to zjawisko, otoczone nimbem tajemnicy uchodzi³o za magiê. Nazwa elektryczno¶æ pochodzi od greckiej nazwy bursztynu elektron.

..:: Z bursztynu, w procesie suchej destylacji otrzymuje siê olej bursztynowy. Jest on naturalnym ¶rodkiem antyseptycznym i dezynfekcyjnym.

..:: Istnieje jedna metoda sprawdzenia autentyczno¶ci bursztynu. Nie jest to oczywi¶cie pocieranie minera³u materia³em a nastêpnie sprawdzanie czy przyci±ga kawa³ki papieru - z plastikow± linijk± mo¿emy zrobiæ tak± sam± sztuczkê. Bursztyn nale¿y trzymaæ pod ogniem przez oko³o 5 sekund. Je¶li jest prawdziwy to nic siê z nim nie powinno staæ.

..:: Bursztyn ma równie¿ w³a¶ciwo¶ci lecznicze. 2 ³y¿eczki nalewki dziennie, naszyjnik z bursztynu s± ¶wietne na bóle gard³a, stres. Pomaga u¶mierzyæ bóle reumatyczne, ma w³a¶ciwo¶ci goj±ce i zmniejszaj±ce blizny. Poch³ania negatywne energie, sprawia, ¿e w organizmnie uruchamiaj± siê naturalne si³y samolecznicze.
http://www.kopernik.w3.com.pl/e/geo/arty/bursztyn.html


Bursztyn jako medykament
Wed³ug podañ, Polacy uwa¿ali bursztyn za cenny medykament, zw³aszcza jego czarn± odmianê, czyli gagatek, który "jest kamieñ czarny i ¶wiat³y, a kiedy bêdzie zapalon, pomaga naprzeciw niemocy ¶w. Walentego, diab³y odpêdza, albo, je¶liby przez usta cz³owiecze mówili, tedy dym gagatkowy nie da im mówiæ; ¿o³±dek wspomaga, gdy pokarmu przyj±æ nie chce. Woda, w której by trzy dni mokn±³, czyni lekkie porodzenie [...] Ten kamieñ diabelstwu i czarom siê przeciwi, wê¿e odgania, przeto i orze³ ten kamieñ k³adzie w gniazdo swoje dla wê¿ów, a wszako¿ Sorgius powiada, i¿ to czyni orze³, aby dzieci ch³odzi³". U¿ywano go wiêc do praktyk magicznych i do "zamawiania chorób i nieszczê¶æ". Mieszany z ja³owcem s³u¿y³ do okadzania o³tarzy i ko¶cio³ów.
Jeszcze w pierwszej po³owie XIX wieku uznawano bursztyn za znakomity lek na reumatyzm, spazmy, gor±czki, s³abo¶ci kobiet itp. Lekarz angielski Benet kadzenie bursztynem uznawa³ za jedyny ¶rodek przeciw suchotom. Przy cierpieniach reumatycznych stosowano rozcieranie flanel±, któr± uprzednio nakadzano bursztynem. Specjali¶ci zalecali:
"Tynktura bursztynowa otrzymana z bursztynu i wyskoku spirytusowego dzia³a przeciwspazmatycznie; szczególne tak¿e skutki wywiera na skórê i dlatego w cierpieniach tego organu, jako te¿ w cierpieniach hysterycznych jest u¿ywana: doza 8--15 kropli.
Olej bursztynowy dzia³a na system nerwowy, przyspiesza kr±¿enie krwi i u¶mierza spazmy, nie tylko skóry ale i p³uc: u¿ywa siê tak¿e w cierpieniach hysterycznych, przeciw soliterom, czasem w wielkiej chorobie (epilepsji) i pod³ug Ruscha w ka³onoto¶ci szyi (tetemus). Niektórzy polecaj± go w owrzodzeniach p³uc i nerek. Doktor Freyer radzi go z ostro¿no¶ci± za¿ywaæ, aby zapalenia tych organów nie zrz±dziæ".
Jako ¶rodka do trze¼wienia mdlej±cych dam u¿ywano mikstury zwanej Aqua Luciae. By³a to mieszanina olejku bursztynowego ze spirytusem i amoniakiem; wysz³a z u¿ycia dopiero w drugiej po³owie XIX wieku. Istnia³a jeszcze jedna lecznicza bursztynowa substancja, wydzielaj±ca silny zapach pi¿ma -- Tinctura moschi artificielis. By³ to roztwór spirytusowy kwasu azotowego i olejku bursztynowego.
Bursztynowy olejek by³ produktem suchej destylacji bursztynu. Nosi³ dumn± nazwê ³aciñsk± Oleum succini aethereum rectificatum.
Dzi¶ z bursztynu wytwarza siê ma¶æ bursztynow± i kredki bursztynowe do warg, ale w medycynie jantaru u¿ywa siê raczej nieczêsto... Wprawdzie niektórzy nosz± bursztyny (koniecznie nieoszlifowane) jako ¶rodek przeciw nadczynno¶ci tarczycy, a inni radz± je nosiæ, by roz³adowywa³y ³adunki elektryczne, które zagra¿aj± nam w ¶wiecie wspó³czesnej cywilizacji i sztucznych tworzyw, ale brak jest zaleceñ w tej mierze oficjalnej medycyny.
Poniewa¿ bursztyn by³ wci±¿ poszukiwany przez mi³o¶ników jego barwy, jak te¿ tajemniczych w³a¶ciwo¶ci, zaczêto wiêc podrabiaæ prawdziwe jantary. Chemicy niemieccy opracowali technologiê wytwarzania sztucznego bursztynu z kazeiny, twarogu krowiego, kwasu karbolowego i kwasu mrówkowego. Bursztyn taki mia³ przepiêkny wygl±d i barwê, ale szybko zmienia³ j± na czerwon±. Aby imitacjê odró¿niæ od bursztynu fachowcy radzili, by potrzeæ j± o materia³ -- wówczas wydziela³ siê silny odór karbolu. Gdy nie mo¿na by³o trzeæ wyrobu, proponowano zanurzenie go w wodzie z dodatkiem 27% soli; imitacje tonê³y, natomiast prawdziwy bursztyn wyp³ywa³ na wierzch. Pouczano równie¿ jak odró¿niaæ od naturalnego bursztyn prasowany (w temperaturze 180°C mo¿na by³o spoiæ pod pras± okruchy bursztynu w jeden kawa³ek), który mia³ martwe i szybko ulegaj±ce zmianie barwy, a przy potarciu wydziela³ woñ kamfory.undefined

Bursztynowa nalewka
Receptura wg ks. Klimuszki

Drobne kawa³ki bursztynu zalaæ czystym spirytusem. Odstawiæ na 10 dni w ciep³e miejsce. Od czasu do czasu wstrz±sn±æ. Po tym czasie nalewka jest gotowa. Po wyczerpaniu nalewki mo¿na rozdrobniæ bursztyn i powtórnie zalaæ. Bursztyn nale¿y zalewaæ tylko 2 razy.
Zalecenia
Nalewka ma wszechstronne zastosowanie. W przypadku zmêczenia lub bólu g³owy nale¿y natrzeæ kark, nadgarstek i skronie. Zapobiegawczo przeciw grypie i przy dolegliwo¶ciach astmatycznych piæ herbatê z trzema kroplami nalewki. Stosuje siê j± tak¿e do nacierania klatki piersiowej. Na korzonki i bóle reumatyczne wskazane jest nacieranie bol±cych miejsc.
Wed³ug niektórych podañ nalewka bursztynowa obni¿a ci¶nienie têtnicze, wspomaga wydzielanie ¿ó³ci, uspokaja, hamuje rozwój bakterii, u³atwia gojenie ran, aktywizuje uk³ad immunologiczny, zapobiega tworzeniu siê zmarszczek. Pomaga na bakteryjne zapalenie przewodu pokarmowego, pospolite zatrucia i nie¿yty.
http://www.bc.com.pl/pl_2_5.htm

Jak rozpoznaæ bursztyn?

W przeciwieñstwie do kamienia jantar bêdzie p³ywa³ w wodzie, a podpalony zacznie siê tliæ i wydzielaæ tajemniczy zapach. St±d te¿ jedna z jego nazw: bernstein to w jêzykach germañskich- " kamieñ, który siê pali". Wpatruj±c siê bursztyn ogl±damy nieskoñczone piêkno barw, odcieni i up³ywaj±cego czasu. Istnieje wiele gatunków bursztynu st±d ró¿ni± siê od siebie. W¶ród nich najlepszym zapachem odznacza siê bia³y, wy¿ej cenione s± odmiany czerwonawe, ale jedynie wtedy gdy blask ich nie jest zbyt mocny. Najwiêkszym powodzeniem cieszy siê bursztyn falernejski, maj±cy kolor wina i od niego tak nazywany. Przezroczysty, odznacza siê ³agodnym blaskiem, mo¿e te¿ cieszyæ odcieniem warzonego miodu. znacznie od siebie.

Pozyskiwanie bursztynu

Najstarszym i najprostszy sposobem wydobywania bry³ek jantaru to zbieranie go podczas zimowego spaceru po pla¿y jak równie¿ jesiennych sztormów, ciep³o w nim zgromadzone powoduje, ¿e nie zamarza on tak jak inne kamienie i le¿±c na pla¿y nie pokrywa siê szronem. Na usteckiej pla¿y przy odrobinie szczê¶cia spotkaæ mo¿na przy pracy zawodowych po³awiaczy. Przy pomocy sieci ³owi± bry³ki, które tocz± siê po dnie i s± od czasu do czasu podrywane przez wodê w górê. Jednym ze sposobów pozyskiwania bursztynu by³ po³ów za pomoc± specjalnych sieci, tzw. " koszo³ków", innym za¶ by³o szperanie , polegaj±ce na przeczesywaniu dna morskiego. Poza pozyskiwaniu jantaru z morza i pla¿y terenem poszukiwañ i eksploatacji s± g³êboko ju¿ dzi¶ zasypane dawne pla¿e. Miejscami tego typu wydobywania s± Mo¿d¿anowo, Starkowo, Smo³dzino, Ugoszcz. O kopalniach w Mozd¿anowie wspomina³y ju¿ kroniki z koñca XVIII w. Eksploatacja bursztynu prowadzona by³a za pomoc± szybów do g³êboko¶ci ok. 22 m.
http://www.lot.ustka.pl/atrakcje/bursztyn.php

http://pychotka.pl/przepisy-kulinarne/porady-i-ciekawostki/bursztyn-leczy.....html


Bursztyn
(Jantar)

Jest skamieniala zywica drzew iglastych. Czesto wewnatrz cos jest zatopione (szczatki rosliny, skamienialosci etc.). przy pocieraniu welniana szmatka staje sie elektrycznie ujemny ( i przyciaga papier).
Posiada miodowo -zólta barwe az do czerwonej i brunatnej.
 Jest to kamien o wysoce leczniczych wlasciwosciach. Najlepiej dziala nieoszlifowany - w stanie surowym.
Pomaga nam w momentach, gdy nasz rozwój w pewnych aspektach jest zahamowany. Dotyczy to zarówno fizycznych dolegliwosci, jak i psychicznych problemów z samorealizacja.
Ze wzgledu na swoja barwe bursztyn silnie oddzialuje na czakre splotu slonecznego: rozwija w nas ufnosc, pozbawia leków, aktywizuje nasza wewnetrzna energie.
Bursztyn zawiera w sobie element minionego czasu (rosliny, owady) i dlatego tez moze byc pomocny w odkrywaniu i przywolywaniu poprzednich wcielen. Potrafi pomóc nam poznac nasza osobista tajemnice czasu.
Bursztyn potrafi rozbudzic ciekawosc i zaprowadzic nas tam, gdzie jeszcze nie udalo nam sie dotrzec.

Bursztyn usmierza ból, szczególnie bóle reumatyczne. Leczy gardlo i dolegliwosci tarczycowe.

Nalewka bursztynowa rozgrzewa cialo, a kilka kropli rozcienczonych w szklance wody niszczy mikroorganizmy w przewodzie pokarmowym i pomaga w przeziebieniach - dziala jak naturalny antybiotyk.

Bursztyn ma moc pochlaniania negatywnych energii, odczarowywania, likwidowania zlych zaklec. Kadzidla bursztynowe sa idealne do okadzania pomieszczen i oczyszczania ich z nagromadzonych negatywnych wibracji.

Wykorzystanie energetyzuj±ce i zdrowotne bursztynu:

kawa³ki surowego bursztynu noszone luzem w woreczkach lub sakiewkach;
wszelkiego typu ozdoby z surowego bursztynu;
korale, bransolety, wisiorki, breloczki, itp.;
produkty zdrowotne z bursztynem w ¶rodku;
antymigrenowe i antyreumatyczne poduszki zdrowotne pledy, koce i inne nakrycia z bursztynem w ¶rodku, antymigrenowe opaski na g³owê, szaliki, chusty z zaszytym bursztynem w ¶rodku;
jonizuj±co-relaksuj±ce lampy solne z bursztynem;
jonizuj±ce filtry do wody z bursztynem w ¶rodku;
zastosowanie bursztynu do nalewek (do stosowania zewnêtrznego);
biotermiczna metoda leczenia bursztynem.

Zastosowanie bursztynu przy niektórych schorzeniach:

Bóle g³owy - ciep³y bursztyn (metoda BTL) po³o¿ony na g³owê;
Bóle migrenowe - opaski na g³owê z wszytym bursztynem do noszenia na co dzieñ, nacieranie nalewk± skroni;
Schorzenia gard³a, tarczyca - szaliki, chusty z bursztynem w ¶rodku, korale, wisiorki, broszki itp. z nieoszlifowanego bursztynu, nacieranie nalewk±;
Bóle reumatyczne, miê¶ni i stawów - pokrowce masuj±ce do samochodu z bursztynem w ¶rodku, pledy rozgrzewaj±ce na fotele, opaska opinaj±ca obola³y miêsieñ z bursztynem w ¶rodku, koce i chusty do przykrycia, poduszki z wszytym bursztynem, metoda BTL - przyk³adanie na zmienione chorobowo miejsce, ciep³ego bursztynu, nacieranie nalewk± bursztynowa.
Schorzenia przewodu pokarmowego, infekcje górnych dróg oddechowych - noszenie ozdób z surowego bursztynu, szaliki, i chusty z wszytym bursztynem, przyk³adanie ciep³ego bursztynu(BTL), nacieranie nalewkami.
Stres, zmêczenie - noszenie ozdób z bursztynu, np.: breloczki, inne ozdoby, przebywanie w pobli¿u lampy solnej z bursztynem, wskazane od¶wie¿anie powietrza olejkiem eterycznym dodawanym do ka¿dej lampy solnej z bursztynem.

Samoleczenie metod± BTL z wykorzystaniem bursztynu:

Polega ona na dzia³aniu na biopole organizmu cz³owieka energi± bursztynu o podwy¿szonej temperaturze, uzyskuje siê to przez jego gotowanie. Bursztyn p³uczemy w ciep³ej, bie¿±cej wodzie, wk³adamy go do naczyñ, gotujemy ok. 10-20 minut. Nastêpnie, zachowuj±c szczególn± ostro¿no¶æ, ods±czamy go. Gor±cy bursztyn wk³adamy do woreczków lub zawijamy w niewielki kawa³ek gazy. Przyk³adamy do chorego miejsca. W schorzeniach psychosomatycznych (stres, lêk, itp.) gor±cy kompres k³adziemy na splot s³oneczny. Po zabiegu bursztyn p³uczemy i pozostawiamy do wyschniêcia. Bursztyn do leczenia s³u¿y wy³±cznie jednej osobie, proces leczenia prowadzimy seriami 7-10 dni z przerwami na regeneracjê organizmu.
Zaleca siê przeprowadzenie co najmniej 3-5 serii do jednego schorzenia. W wypadku schorzeñ przewlek³ych stosowaæ systematycznie z przerwami przez ca³y rok.

Przepis na nalewkê bursztynow± do stosowania zewnêtrznego:

Kawa³ki surowego bursztynu zakupione w specjalnych s³oiczkach (ok. 20-25 g) zalaæ do pe³na spirytusem (ok. 100-125 ml). Pozostawiæ w ciep³ym miejscu na 10 dni (w tym czasie wymieszaæ kilkakrotnie). Nalewkê stosowaæ do u¿ytku zewnêtrznego. Zmienione chorobowo miejsce najpierw nat³uszczamy, aby nadmiernie nie wysuszyæ skóry kilkoma kroplami olejku eterycznego, odpowiedniego do danego schorzenia (np. bóle g³owy - olejek z melisy, reumatyzm - olejek eukaliptusowy i go¼dzikowy), a nastêpnie delikatnie i starannie nacieramy nalewk± bursztynowa.
http://www.kamienie.czarymary.pl/Bursztyn.html
« Ostatnia zmiana: Luty 07, 2010, 09:29:49 wys³ane przez Barbarax » Zapisane
Betti
Go¶æ
« Odpowiedz #81 : Luty 09, 2010, 09:39:02 »

Co s±dzicie  o nowej diecie paleolitycznej
Kontrowersyjna dieta paleolityczna
W wielkich miastach, prawdziwych centrach cywilizacyjnych przybywa ludzi, którzy chc± od¿ywiaæ siê jak ich przodkowie ¿yj±cy tysi±ce lat temu w jaskiniach. Ale dieta paleolityczna to nie tylko zjadanie surowego miêsa, to tak¿e styl ¿ycia.

Vlad Averbukh twierdzi, ¿e bêdzie potrzebowa³ serwetki przy obiedzie: - Mo¿e byæ zakrwawiona - dodaje. Nie bêdzie natomiast potrzebowa³ widelca.

Jaskiniowiec nad rzek± Hudson
Vlad jest wyznawc± coraz bardziej popularnej w Ameryce diety paleolitycznej - innymi s³owy na¶laduje styl ¿ycia jaskiniowców. Nowojorczyk siêga po zachowania sprzed tysiêcy lat. - Wielu ludzi mo¿e to uwa¿aæ za niesmaczne, ale wed³ug mnie smakuje ¶wietnie. - mówi unosz±c do ust ogromny kawa³ surowej wo³owiny.

W ma³ym parku w pobli¿u rzeki Hudson 29-letni twórca stron internetowych poch³ania surowe miêso (g³o¶no przy tym mlaskaj±c) i opowiada, jak zwolennicy diety paleolitycznej próbuj± cofn±æ ludzko¶æ do ery paleolitycznej.

- Teoria polega na tym, ¿e jesz tylko to, co jedli twoi przodkowie 10 000 lat temu. - wyja¶nia Vlad Averbukh - Czyli to, co mo¿esz zdobyæ z kijem w lesie.

Dieta z epoki kamiennej
Profesor Loren Cordain, autor ksi±¿ki o diecie paleolitycznej ubolewa nad zale¿no¶ci± wspó³czesnego ¶wiata od zbó¿, twierdz±c, ¿e odej¶cie od prehistorycznego menu prowadzi do chorób cywilizacyjnych, takich jak: rak, oty³o¶æ i podwy¿szony poziom cholesterolu.

Dieta epoki kamienia zawiera³a przede wszystkim owoce sezonowe, chude miêso, ryby i bardzo niewielk± ilo¶æ przetworzonego po¿ywienia, cukru, zbó¿ (w³±czaj±c w to chleb), czy nabia³u.

Wielu wspó³czesnych jaskiniowców lubi tak¿e po¶ciæ i je¶æ nieregularnie - tak jak ich przodkowie ze wspólnot zbieracko-³owieckich.

Program diety nie jest przygotowany przez dietetyków lub specjalistów od ¿ywienia, ale raczej przez "m±dro¶æ matki natury dzia³aj±cej przez ewolucjê i selekcjê naturaln±" - pisze Cordain na swojej stronie.
Trening jak polowanie
Obok czystego i przewa¿nie surowego po¿ywienia wspó³czesny jaskiniowiec stosuje odpowiednie æwiczenia. Powinny one w jak najwiêkszym stopniu przypominaæ polowanie, przy czym mo¿e to byæ zarówno wysi³ek my¶liwego ¶cigaj±cego zwierzynê jak i uciekaj±cego przed niebezpieczeñstwem.

Guru europejskiego skrzyd³a zwolenników diety paleolitycznej, Francuz Erwan Le Corre, prowadzi swoje treningi w¶ród dzikich ska³, skacz±c i biegaj±c boso.

Magazyn Men's Health nazywa Le Corre'a "doskona³ym bli¼niakiem Tarzana" i prawdopodobnie "najbardziej wszechstronnie wytrenowanym cz³owiekiem na planecie".
Jaskiniowcy w garniturach
Wbrew przypuszczeniom Averbukh nie wygl±da jak dzikus czy prymityw. Smuk³y, ze starannie przystrzy¿onymi w³osami, w szarych spodniach i czarnych butach, na pierwszy rzut oka nie wyró¿nia siê z t³umu pracowników biurowych na Manhattanie. Ró¿nica pojawia siê, kiedy Averbukh zaczyna podci±gaæ siê na rusztowaniach, a pó¼niej staje na rêkach przy murze. - Lubiê poæwiczyæ przed jedzeniem - mówi - dieta i æwiczenia id± w parze. To by³a czê¶æ ¿ycia naszych przodków. Oni musieli æwiczyæ, poniewa¿ polowali. Ci±gle tego potrzebujemy. - dodaje.

Entuzja¶ci jaskiniowego stylu ¿ycia zapewniaj±, ¿e s± zdrowsi i spokojniejsi ni¿ miliony zestresowanych, ¼le od¿ywionych, oty³ych ludzi, którzy "wyszli z jaskini" , a których Le Corre nazywa "ludzkim ZOO".

Trudne ¿ycie nowojorskiego jaskiniowca
S± tak¿e trudno¶ci. Averbukh przyznaje, ¿e czê¶æ znajomych uwa¿a go za dziwaka i stara siê, aby nikt nie by³ ¶wiadkiem jego improwizowanych æwiczeñ.

Na przyk³ad jego zwyczaj biegania ulicami sprintem, w biurowym ubraniu, mo¿e przyci±gn±æ niepo¿±dane zainteresowanie. - Kiedy¶ policjanci my¶leli, ¿e co¶ ukrad³em - mówi.

To ultraproste ¿ycie nie jest te¿ tanie. Wspó³cze¶ni jaskiniowcy kupuj± jedynie miêso zwierz±t hodowanych na trawie oraz owoce i orzechy z upraw ekologicznych. Averbukh swoje wydatki na jedzenie zim± szacuje na ok. 70 dolarów dziennie.

Kobieta jaskiniowa

Taki styl ¿ycia powoduje te¿ trudno¶ci ze znalezieniem odpowiedniej "kobiety jaskiniowej". Chocia¿ w mie¶cie, takim jak Nowy Jork, jest ca³a masa kobiet, które maj± bzika na punkcie diety i zdrowego stylu ¿ycia, to przewa¿nie wybieraj± one jogê i sa³atê, a nie jedzenie surowego miêsa i æwiczenia ulicznego zabijaki.

- Jedzenie surowego miêsa i produktów zwierzêcych mo¿e nie byæ ani seksowne, ani kobiece - przyznaje Averbukh.

Ale dieta paleo ma te¿ zwolenniczki. Jedn± z nich jest Allison Bojarski, która twierdzi, ¿e to, co jemy powinno odpowiadaæ temu, jak ludzie koewoluwali wraz ze swoim ¶rodowiskiem. Jednak Allison nie jest a¿ tak radykalna jak Averbukh i od¿egnuje siê od wprowadzania w ¿ycie ekstremalnych zachowañ.

Co na to dietetycy?
Dietetycy g³ównego nurtu nie zamierzaj± zasiadaæ do sto³u rodem z epoki kamienia. - Dziêki nauce wiemy, ¿e dieta z³o¿ona z owoców warzyw, du¿ych ilo¶ci pe³nego ziarna, protein i zdrowych t³uszczów jest tym, co prowadzi do d³ugowieczno¶ci - mówi Keri Gans, rzeczniczka Amerykañskiego Stowarzyszenia Dietetyków - pomy¶lmy o tym, jak ¿yli jaskiniowcy. Nie cieszyli siê oni zbyt d³ugim ¿yciem. Niestety to jest kolejna przej¶ciowa moda - dodaje.

Dietetyk Marissa Lippert nazywa dietê "interesuj±c±" i twierdzi, ¿e nie ma nic z³ego w wysokiej jako¶ci miêsie z naturalnych hodowli. Podkre¶la jednak, ¿e ewoluowali¶my jako cywilizacja od tysiêcy lat, co nieodwracalnie zmieni³o nasz sposób od¿ywiania.

Averbukha to nie zniechêca. Drwi on ze "zjadaczy ziaren", wegetarian, nieporozumieñ wokó³ czerwonego miêsa i ju¿ cieszy siê na swój nastêpny posi³ek: - T³ust± ko¶æ szpikow± i trochê jagód.

IG na podst. AFP

http://kobieta.interia.pl/zdrowie/diety/news/kontrowersyjna-dieta-paleolityczna,1436206,1666
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #82 : Luty 16, 2010, 22:22:30 »


Nie¿ywi lekarze nie k³ami±

Artyku³ dr Joel Wolles nominowanego w 1991 roku do Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny....

    Tym wszystkim, którzy urodzili siê lub mieszkali przez d³u¿szy czas na farmie muszê powiedzieæ, ¿e jeste¶cie lud¼mi mojego pokroju. Ja w³a¶nie urodzi³em siê i wychowa³em na farmie. Moi rodzice prowadzili hodowlê byd³a rze¼nego. Jak wiecie zapewne, by móc zarobiæ na hodowli, nale¿y produkowaæ w³asn± ¿ywno¶æ. W zwi±zku z tym uprawiali kukurydzê i sojê. Raz w tygodniu przyje¿d¿a³ do nas na farmê specjalny samochód z urz±dzeniem, które rozdrabnia³o siano, kukurydzê i fasolkê. Do tego dodawali¶my odpowiedni± dawkê witamin i minera³ów i dopiero tak± mieszank± przez okres 6 miesiêcy karmili¶my nasze byd³o, a nastêpnie sprzedawali¶my je do rze¼ni. Ci±gle zastanawia³o mnie wtedy, dlaczego byd³o, które karmione jest wy³±cznie naturaln± pasz±, dostaje suplementy witaminy i minera³y, a ludzie nie. Kiedy zapyta³em o to mojego ojca otrzyma³em wielce naukow± odpowied¼: - Nie gadaj tyle, tylko bierz siê do roboty. Pytanie to jednak nie dawa³o mi spokoju. Po ukoñczeniu szko³y ¶redniej poszed³em na uniwersytet i skoñczy³em specjalizacjê ¿ywienia zwierz±t. Na weterynarii, znalaz³em wreszcie odpowied¼ na moje pytanie.

    - To proste. Rolnicy nie maj± dodatkowych specjalnych ubezpieczeñ medycznych dla zwierz±t i nie staæ ich na kosztowne leczenie i operacje. Stosuj± wiêc niezwykle tani, prosty i skuteczny zabieg. Mianowicie podaj± zwierzêtom odpowiednie suplementy. Dowiedzia³em siê, ¿e podaj±c witaminy i minera³y zapobiegamy ewentualnym chorobom hodowlanych.

    Po skoñczeniu weterynarii pracowa³em w Afryce przy leczeniu ró¿nych zwierz±t, równie¿ tych wielkich, jak s³onie, ¿yrafy i nosoro¿ce. Po dwóch latach takiej pracy, otrzyma³em telegram z St.Luise z zapytaniem, czy nie chcia³bym pracowaæ jako weterynarza w tamtejszym ZOO. Otrzyma³o ono bowiem 4,5 miliona dolarów, od rz±du na przeprowadzenie specjalnych badañ na zwierzêtach, które zdech³y w sposób naturalny. Chodzi³o o to, aby odkryæ przyczynê ich ¶mierci.

    Przyj±³em tê posadê i zacz±³em pracowaæ w ró¿nych ogrodach zoologicznych w USA. W swoich badaniach mia³em zwracaæ szczególn± uwagê na zwierzêta, które by³y wyczulone na zmiany zachodz±ce w ¶rodowisku naturalnym. W latach 50 dopiero zaczêli¶my siê uczyæ o wp³ywie zanieczyszczonego ¶rodowiska na organizmy ¿ywe.
    W ci±gu 12 lat przeprowadzi³em 17,5 tysi±ca sekcji zwierz±t 450 ró¿nych gatunków, a tak¿e uczestniczy³em w sekcjach ponad 3 tysiêcy ludzi ¿yj±cych wcze¶niej w okolicach interesuj±cych mnie ogrodów zoologicznych. Dziêki tym badaniom dokona³em odkrycia, ¿e wszystkie zwierzêta i wszyscy ludzie, którzy umarli w naturalny sposób, umarli z braku podstawowych sk³adników od¿ywczych, jakimi s± witaminy i minera³y. Pomimo ¿e napisa³em na ten temat wiele rozpraw naukowych oraz ksi±¿kê, oraz referowa³em ten temat na wielu spotkaniach, nie mog³em wzbudziæ nale¿nego zainteresowania i w³a¶ciwych w tym wzglêdzie reakcji. W latach 50 nikt nie ekscytowa³ siê sprawami ¿ywienia. Zrozumia³em wtedy, ¿e powinienem zostaæ lekarzem, aby wiedzê uzyskan± przy leczeniu zwierz±t móc wykorzystaæ do w³a¶ciwego leczenia ludzi. Ukoñczy³em wiêc studia medyczne i przyst±pi³em do pracy jako lekarz. Pracowa³em w tym zawodzie przez 12 lat. Dzisiaj chcê pañstwu opowiedzieæ, w jaki sposób zastosowa³em prawid³owe ¿ywienie do leczenia pacjentów, a przede wszystkim do zapobiegania chorobom. Je¶li z tego co przeczytacie, we¼miecie choæby tylko w 10%, to zaoszczêdzi Wam to mnóstwa problemów, bólu i pieniêdzy, co wi±¿e siê z chorobami i ich leczeniem. Bêdziecie mogli korzystaæ z ¿yciowego potencja³u przez d³ugie lata, ciesz±c siê dobrym zdrowiem i kondycj±.

    Genetyczny potencja³ ¿ycia cz³owieka wynosi bowiem od 120 do 140 lat. Obecnie ¿yje piêæ grup ludzi, gdzie ¶rednia ¿ycia wynosi 120-140 lat. Jedn± z takich grup s± narody Tybetu i Zachodnich Chin. Inni ¿yj± w Pakistanie, Gruzji i Azerbejd¿anie. W 1973 r. Nationale Geografic po¶wiêci³ ca³y numer pisma d³ugowiecznym. Jest ich oko³o 35, w tym dwunastu z Azerbejd¿anu. Mieszka tam m.in. kobieta, która ma 136 lat. Na zdjêciu siedzi ona z wielkim kubañskim cygarem i szklank± wódki, a wokó³ niej tañcz± dzieci, które maj± 110-120 lat. Ta kobieta nie le¿y w przytu³ku dla starców, nie musi p³aciæ za opiekê nad ni±, jest pe³na energii i rado¶ci. Inne ze zdjêæ pokaza³o Armeñczyka zbieraj±cego tytoñ na polu. Mia³ on wtedy 167 lat i by³ wtedy najstarszym cz³owiekiem na ¶wiecie. W po³udniowym Peru, nad jeziorem Titicaca, ¿yje plemiê indiañskie o takiej samej nazwie. ¦rednia d³ugo¶æ ¿ycia wynosi u nich 120-140 lat.
    W maju 1995 roku najstarsz± osob± w USA by³a Margaret Smyth, która umar³a w wieku 115 lat. Okaza³o siê, ¿e przyczyn± jej ¶mierci by³o niew³a¶ciwe od¿ywianie siê, czyli brak odpowiednich sk³adników w dostarczanym organizmowi pokarmie, a szczególnie wapnia. Doprowadzi³o to do os³abienia ko¶ci i w rezultacie z³amania nogi. Poza tym pod±¿y³y inne choroby. Córka zmar³ej powiedzia³a, ¿e matka przed ¶mierci± mia³a chorobê ³aknienia, podobnie jak kobiety w ci±¿y, tzw. zachcianki. Wódz ludów Nigerii mia³ 126 lat. Jedna z jego licznych ¿on opowiada³a, ¿e w tym wieku mia³ wszystkie swoje w³asne zêby. Mo¿na przypuszczaæ, ¿e inne narz±dy te¿ mia³ na swoim miejscu i te¿ sprawne. Inny cz³owiek w Syrii umar³ w wieku 136 lat. On te¿ znalaz³ siê w Ksiêdze Rekordów Guinnessa. Ale nie z powodu d³ugowieczno¶ci, lecz dlatego. ¿e o¿eni³ siê ponownie w wieku stu piêciu lat i potem sp³odzi³ jeszcze dziewiêcioro dzieci.

    W listopadzie 1993 roku wysz³a na powierzchniê grupa ludzi, która spêdzi³a dwa lata pod ziemi± w odpowiednio przygotowanych warunkach sanitarnych oraz w zakresie tlenu, o¶wietlenia i po¿ywienia. Trzy ma³¿eñstwa bior±ce udzia³ w eksperymencie zosta³y nastêpnie poddane wszelkim mo¿liwym badaniom na uniwersytecie w Kalifornii które wykaza³y, ¿e gdyby nadal od¿ywiali siê w ten sposób i przebywali w tak zdrowym ¶rodowisku, mogliby do¿yæ 160 lat. Obecnie ¶rednia d³ugo¶æ ¿ycia Amerykanów wynosi 75,5 roku, w tym lekarzy tylko 57 lat. Z tego mo¿na wyci±gn±æ prosty wniosek, ¿e je¶li kto¶ chce ¿yæ przeciêtnie 20 lat d³u¿ej, niech podaruje sobie studia medyczne i zawód lekarza.

    Je¿eli chcecie do¿yæ 120-140 lat, s± tylko dwie podstawowe rzeczy, które musicie zrobiæ:
    - Po pierwsze chroniæ siê przed wypadkiem, nadmiernym piciem i paleniem, przed rosyjsk± ruletk± oraz przed lekarzami. Tak, do tej wielkiej grupy niebezpiecznych rzeczy zaliczam równie¿ wizyty u lekarzy.


    To bardzo mocne o¶wiadczenie pragnê podeprzeæ raportem grupy ludzi ze stycznia z 1993 roku, w którym og³oszono wyniki specjalnych badañ prowadzonych przez trzy lata w szpitalach amerykañskich nad przyczynami zgonów pacjentów. Pozwolê sobie zacytowaæ fragment tego raportu: "...300 tysiêcy ludzi by³o rocznie mordowanych w szpitalach amerykañskich, z powodu ¼le wykonywanej pracy lekarzy...". Raport nie twierdzi, ¿e zgony by³y przypadkowe, ¿e kto¶ siê gdzie¶ przewróci³, udusi³ itp. Nie twierdzi, ¿e by³y one wynikiem zaniedbania bezpieczeñstwa. Podaje jednoznacznie: " By³o mordowanych ". Je¶li oni u¿ywaj± s³owa mordowani, to rozumiej± to dos³ownie. W tym s± np. te przypadki, kiedy lekarz pomyli³ przecinki, umie¶ci³ niew³a¶ciw± dawkê lekarstwa lub w ogóle poda³ z³e lekarstwo, postawi³ z³± diagnozê itd. Raport o¶wiadcza jednoznacznie - 300 tysiêcy ludzi zosta³o zamordowanych. Je¶li porównamy to z liczb± tych, którzy zginêli w czasie wojny wietnamskiej, gdzie strzelano, bombardowano, u¿ywano napalmu, liczba bêdzie przera¿aæ jeszcze bardziej. W ci±gu 10 lat wojny w Wietnamie zginê³o 56 tysiêcy ludzi, czyli rocznie ginê³o przeciêtnie 5600. I wtedy tysi±ce ludzi demonstrowa³o przeciwko wojnie. Dzi¶ 300 tysiêcy jest mordowanych, jak orzeka raport i przyjmujemy to jako normalne. Nikt nie protestuje przeciwko temu. Nikt nie urz±dza demonstracji. Nikt nie wznosi hase³, nie taszczy transparentów z napisami: - Bo¿e chroñ nas przed lekarzami i wspó³czesn± medycyn±.

    - Drug± spraw± jest robienie rzeczy pozytywnych. Zaliczam do nich przede wszystkim dostarczanie organizmowi odpowiednich suplementów, witamin i minera³ów.
    Nasz organizm potrzebuje dziennie 90 sk³adników od¿ywczych, które powinien pobieraæ z codziennego po¿ywienia. W tym powinno siê znajdowaæ: 60 minera³ów, 16 witamin, 12 podstawowych aminokwasów i 3 podstawowe t³uszcze. D³u¿szy niedobór którego¶ z tych sk³adników mo¿e prowadziæ do ró¿nego typu chorób. Nie wszystkie z nich, po¿ywienie dostarcza organizmowi w optymalnych ilo¶ciach.

    W trakcie studiów i pó¼niej, w trakcie wielu badañ, pyta³em ludzi, czy za¿ywaj± jakie¶ witaminy. Wielu zapytanych odpowiada³o, ¿e tylko witaminê C. Innych najczê¶ciej nie znali. Spraw± prawid³owego od¿ywiania nie interesuj± siê lekarze, zajêci leczeniem chorób wywo³anych czêsto niedoborem witamin i minera³ów. Na co dzieñ, zajmuj± siê tym reklamy w ¶rodkach masowego przekazu, które karmi± nas najczê¶ciej zwyk³ym ¶mieciem lub wrêcz truciznami.

    6 kwietnia 1992 roku w miesiêczniku Time ukaza³ siê artyku³ zatytu³owany "Potêga witamin". Przedstawione zosta³y w nim najnowsze badania naukowe, które wykazuj± potê¿ny wp³yw witamin, je¶li chodzi o zapobieganie chorobom serca, nowotworom oraz szybkiemu starzeniu siê. Jest tam a¿ sze¶æ stron po¶wiêconych temu tematowi, i w¶ród nich, tylko jedna negatywna wypowiedz lekarza, którego autor tekstu zapyta³, co s±dzi o wype³nianiu naszej diety witaminami i minera³ami. Odpowiedz brzmia³a: "...branie dodatkowo witamin i minera³ów nie robi nic dobrego dla Twojego organizmu...". Wszystkie potrzebne sk³adniki mo¿emy pozyskaæ z normalnego po¿ywienia. Je¶li bêdziemy je przyjmowaæ dodatkowo, bêdziemy mieli tylko dro¿szy mocz. Ludzie z Missouri powiedzieliby po prostu: "Nie ma potrzeby sikaæ dolarami". Czy ta wypowied¼ jest prawdziwa? Muszê wam powiedzieæ, ¿e po tych moich 17,5 tysi±cach sekcji na zw³okach zwierz±t i ludzi, osobi¶cie jestem gotów ka¿dego dnia wysikiwaæ pó³, czy dolara dziennie, gdy¿ jest to i tak najtañsze ubezpieczenie, jakie mo¿na sobie wyobraziæ.

    Je¶li nie zainwestujesz w swoje zdrowie i zdrowie naszych bliskich, bêdziecie musieli wydaæ du¿e pieni±dze na leczenie siebie i swojej rodziny u lekarzy takich, jak cytowany powy¿ej.

    Bêdziecie sp³acaæ domy, mercedesy, wakacje swoich lekarzy i firm ubezpieczeniowych. Bierzcie przy tym pod uwagê, ¿e z tych pieniêdzy ani jeden cent nie pójdzie na badania, lecz wszystkie do prywatnych kieszeni. Owszem, w³adzê ka¿dego kraju wydaj± du¿± ilo¶æ pieni±dze na badania medyczne, ale id± one z bud¿etu, który zasilany jest przecie¿ naszymi podatkami. Rz±d amerykañski wydaje obecnie oko³o 1,3 biliona dolarów rocznie na badania zdrowotne. Przy okazji chcemy Was u¶wiadomiæ, ¿e gdyby¶cie tych samych ubezpieczeñ i systemu medycznego u¿ywali dla zwierz±t, to jeden hamburger kosztowa³by 250 dolarów. Gdyby natomiast odwróciæ tê sprawê, to wtedy miesiêczne ubezpieczenie na piêcioosobow± rodziny kosztowa³oby tylko 10 dolarów. Poprzez system ubezpieczeñ medycznych, bardzo du¿o agentów ubezpieczeniowych i lekarzy uczynili¶my bardzo bogatymi lud¼mi. To jest d³ug, który oni powinni kiedy¶ nam sp³aciæ. Mo¿e powinni zrobiæ to, co producenci samochodów robi± w stosunku do w³a¶cicieli samochodów i samych aut. Zdarza³o siê kilkakrotnie, ¿e firmy samochodowe ¶ci±ga³y z ca³ego kraju sprzedan± partiê aut, gdy¿ odkryto w nich powa¿n± usterkê. Tak by³o np. z Fordem, który kilka lat temu umo¿liwi³ pe³n± przebudowê, naprawê lub zwrot samochodu Pinto, bowiem wypuszczono je z istotn± wad±. Tu zabija siê 300 tysiêcy ludzi rocznie i nie s³yszymy nawet s³owa - Przepraszam.

    Wielu lekarzy powinno wezwaæ swoich pacjentów i naprawiæ to, co zepsuli. W zasadzie powinni wezwaæ tych, których leczyli z wrzodów ¿o³±dka. Prawdopodobnie wszyscy albo prawie wszyscy ludzie, w tym równie¿ lekarze, twierdz±. ¿e g³ównym powodem chorób wrzodowych jest stres. Weterynarze ju¿ 50 lat temu wiedzieli, ¿e wrzody s± wywo³ane bakteri± znan± dobrze specjalistom. Rolników nie staæ na kosztowne leczenie zwierz±t hodowlanych, kosztowne operacje i dlatego swoje byd³o i trzodê lecz± i chroni± zupe³nie inaczej, a przy tym znacznie taniej i skuteczniej. Weterynarze ju¿ dawno wiedzieli, ¿e wrzody ¿o³±dka s± leczone szcz±tkowymi ilo¶ciami minera³ów, z dodatkiem odpowiedniego antybiotyku. Takie lekarstwo leczy wrzody natychmiast. Leczenie wrzodów ¿o³±dka ¶wini kosztuje dziêki temu 5 dolarów, a nie setki czy tysi±ce, jak u ludzi. W 1974 roku Amerykañski Instytut Zdrowia poda³ oficjalnie, ¿e wrzody ¿o³±dka nie s± wywo³ywane stresem, lecz bakteri±, dok³adnie t± sam±, która ju¿ dawno by³a leczona u zwierz±t. Podano równie¿, ¿e mog± byæ leczone przy pomocy takiego samego lekarstwa. Mo¿na siê wiêc wyleczyæ za 5 dolarów, albo pój¶æ na bardzo drog± operacjê.

    Jedn± z chorób powoduj±cych du¿± liczbê zgonów u ludzi jest obecnie rak. £±cznie z rachunkiem za leczenie raka, lekarze powinni dawaæ Wam kopiê artyku³ów na temat nowotworów. We wrze¶niu 1993 r. Nationale Country Instititute prowadzi³, wraz z Uniwersytetem w Harvardzie, badania nad problemem nowotworów. Dziêki nim odnaleziono sposób od¿ywiania siê, który zapobiega tej chorobie. Obiektem badañ NCI i Uniwersytetu Harwardzkiego by³y rejony Chin, w których odnotowano szczególn± zachorowalno¶æ na nowotwory. Do badañ przyst±pi³o 29 tysiêcy ludzi. Podawano im przez piêæ lat ró¿nego typu witaminy i minera³y, sprawdzaj±c wp³yw tych suplementów na stan ich zdrowia. Pacjentom tym podawano dawki dwa razy wiêksze, ni¿ s± przewidziane dziennie dla cz³owieka. W grupie która za¿ywa³a witaminy E, C i beta karoten, a¿ 13% ludzi uciek³o ze szponów raka. Je¶li chodzi o typ raka, który powodowa³ najwiêksz± ¶miertelno¶æ w tej prowincji, czyli rak ¿o³±dka, poprawa by³a jeszcze wiêksza, bo a¿ 21 %. 21 % z tych którzy mieli umrzeæ - ¿y³o. S± to bardzo dobre wyniki, bior±c pod uwagê, ¿e w tej dziedzinie za dobr± uwa¿a siê poprawê o pó³ procenta. Uwa¿am ¿e ka¿dy lekarz, powinien wys³aæ do swojego pacjenta kopiê wyników tych badañ..

    Dwukrotny laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny Rohn Spohring twierdzi, ¿e je¶li chcemy zapobiegaæ powstawaniu raka oraz go leczyæ, musimy przyjmowaæ 10 000 mg witaminy C dziennie. Noblista ma dzisiaj 94 lata, cieszy siê dobrym zdrowiem i ¶wietn± kondycj±. Pracuje po 14 godzin dziennie na uczelni w San Francisco i na swojej farmie. Lekarze, którzy wy¶miewali siê kiedy¶ z diagnozy noblisty, zmarli 35 lat temu. Komu bêdziesz wierzyæ? Tym, którzy umarli? Wybór nale¿y do ciebie.
    Prawie co druga osoba w wieku powy¿ej 70 lat choruje dzisiaj na chorobê Alzheimera. Weterynarze i rolnicy ju¿ od 50 lat dok³adnie wiedzieli jak chroniæ przed t± chorob± zwierzêta. Wystarczy podaæ im witaminê E, by przeciwdzia³aæ chorobie. W sierpniu 1992 roku Uniwersytet w San Diego wyda³ artyku³, w którym napisa³ miêdzy innymi, ¿e witamina E obni¿a zaniki pamiêci.
Zadajmy sobie wobec tego pytanie: - Czy mamy leczyæ siê u weterynarzy?

    Lekarze przyjmuj±cy pacjentów z kamieniami nerkowymi, w pierwszej kolejno¶ci zalecaj± zaprzestanie spo¿ycia mleka i jego przetworów. Czyli zmniejszaj± dostarczan± organizmowi dawkê wapnia. Lekarze s±dz±, ¿e te kamienie nerkowe to odk³adaj±ce siê wapno pochodz±ce z jedzenia. Kiedy brakuje w po¿ywieniu wapnia i magnezu nasz organizm pobiera wówczas te sk³adniki z ko¶ci, które wtedy rzeszotuj± siê, gdy¿ jest na niego du¿e zapotrzebowanie i odk³ada go w nerkach. Ju¿ tysi±c lat temu wiedziano, ¿e aby zapobiec kamicy nerkowej u zwierz±t podaje im siê zwiêkszon± ilo¶æ wapnia i magnezu. Krowy i owce przy kamieniach nerkowych po prostu zdychaj±. A my? My zwijamy siê z bólu.

    Jakie¶ 5 lat temu postanowi³em zbieraæ wyniki sekcji zw³ok lekarzy i prawników. Przyjrzyjmy siê temu. Przeciêtna d³ugo¶æ ¿ycia lekarzy jest 57 lat, podczas gdy przeciêtnego Amerykanina wynosi 75,5 roku. W³a¶nie ta grupa krótko ¿yj±cych ludzi uczy nas, co wolno, a czego nie wolno. Jednocze¶nie obok nas ¿yj± ludzie do 120-140 lat, a my ich nie zauwa¿amy i nie pytamy o receptê na d³ugowieczno¶æ. Kto powinien byæ dla ciebie autorytetem ? Krótko ¿yj±cy lekarz, czy 140-latek ciesz±cy siê dobrym zdrowiem i kondycj±?

    Wiele chorób i zaburzeñ w pracy organizmu spowodowanych jest niedoborem miedzi. Np. siwienie w³osów, powstawanie zmarszczek, .obwis³a skóra, rozszerzenie ¿y³, które prowadzi czêsto do zgonu. W wielu przypadkach mo¿na rozwi±zaæ czasowo te problemy id±c na operacjê plastyczn±, ale czy nie jest o wiele taniej i bezpieczniej za¿ywaæ suplementy zawieraj±ce mied¼.

    Warto jest zadbaæ o swoje serce, którego wymiana kosztuje 750 tysiêcy dolarów. Je¶li go nie zabezpieczysz, bo nie chcesz mieæ drogiego moczu, mo¿e czekaæ ciê przygoda za cenê ¿ycia.

    Rolnicy dobrze znaj± chorobê ³aknienia. Objawia siê ona bowiem u zwierz±t bardzo czêsto. Np. krowy oddaj±c mleko pozbawiaj± siê du¿ych ilo¶ci wapnia i magnezu, i li¿± wtedy ziemiê, kamienie, mury obory wybielone wapnem. Dobry rolnik wie, ¿e nale¿y podaæ im wtedy dodatkowo minera³y, bo je¶li tego nie uczyni to musi liczyæ siê z budow± nowej obory. U ludzi widzimy tê chorobê równie czêsto. Choroba ³aknienia czego¶ z powodu niedoboru pewnych substancji w organizmie widoczna jest szczególnie u kobiet w ci±¿y. Potrafi± one np. zbudziæ siê w ¶rodku nocy i ku zdziwieniu mê¿a wys³aæ go do nocnego sklepu po lody ¶mietankowe. Brakuje im wtedy sk³adników mineralnych, pobieranych z ich organizmu, przez organizm dziecka. Niejednokrotnie mo¿na zaobserwowaæ dziecko zjadaj±ce ziemiê lub tynk ze ¶cian. Nie jest ono psychicznie chore, lecz po prostu odczuwa niedobór minera³ów.
    Je¶li zobaczycie u siebie tzw. kwitnienie paznokci lub plamy na skórze to otrzymali¶cie sygna³, ¿e wasz organizm potrzebuje selenu. Nie czekajcie na atak serca, ale zaaplikujcie sobie jego dodatkow± dawkê. Po 3-4 miesi±cach plamy znikn± i oddalicie od siebie gro¼bê ataku serca.

    Przyczyn± zwiêkszonego poziomu cukru we krwi jest niedobór wanadu i chromu. Kiedy te braki pog³êbiaj± siê, stajemy w obliczu zachorowania na cukrzycê.
    Oznak± braku cynku jest ³ysienie. Pog³êbianie siê tych braków prowadzi do utraty s³uchu. Pierwszymi oznakami braku cynku jest utrata poczucia zapachu i smaku.
    Aby dostarczyæ organizmowi potrzebnych sk³adników musieliby¶my spo¿ywaæ ¿ywno¶æ z odpowiednio czystych ekologicznie plantacji i zjadaæ je w wielkich ilo¶ciach. Codziennie musieliby¶my spo¿ywaæ kilka kilogramów mieszanki sk³adaj±cej siê z 15-20 ró¿nych ro¶lin, owoców, produktów zbo¿owych i bia³ka. W praktyce jest to wrêcz niemo¿liwe. Niektórzy my¶l±, ¿e je¶li zjedli paczkê chipsów ziemniaczanych, lub torebkê popcornu, to zjedli warzywa. Teoretycznie jest mo¿liwe, aby wszystkie potrzebne nam dodatki, otrzymywaæ z naszego codziennego pokarmu. W praktyce jest inaczej. Je¶li twoje ¿ycie ma dla ciebie tak± warto¶æ jak moje dla mnie, to powiniene¶ siê upewniæ, czy pobierasz z po¿ywienia to wszystko, co jest potrzebne twojemu organizmowi, i czym prêdzej uzupe³niæ dietê suplementami: witaminami i minera³ami w tabletkach. Gwarantuje! Gwarantuje, ¿e nie bêdziecie ¿yli do 120 czy 140 lat pozostaj±c ci±gle w dobrej kondycji, je¶li nie bêdziecie spo¿ywaæ odpowiednich ilo¶ci i jako¶ci dodatków spo¿ywczych.

    Obecnie mamy tragiczna sytuacje je¶li chodzi o minera³y. Witaminy s± wytwarzane przez ro¶liny, minera³y - niestety, nie. Pobierane s± one przez ro¶liny z gleb i wód. Bardzo czêsto jednak ich tam nie ma, bowiem gleby s± wyja³owione, zanieczyszczone o³owiem, innymi metalami ciê¿kimi i radioaktywnymi.
   
   
Ci±g dalszy na stronie:
http://newworldorder.com.pl/artykul.php?tytul=Nie%C5%BCywi+lekarze+nie+k%C5%82ami%C4%85+&id=1500
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #83 : Marzec 06, 2010, 09:06:12 »


Wiosna….ach to ty! Czyli o przesileniu wiosennym.

Wiosna tu¿, tu¿…Przyroda budzi siê do ¿ycia, dni staj± siê coraz d³u¿sze i bardziej s³oneczne, wszystko zaczyna siê zieleniæ, a co siê dzieje z nami? Im bardziej wszystko budzi siê do ¿ycia, tym bardziej my padamy ze zmêczenia, jeste¶my bardziej podatni na infekcje, odczuwamy znu¿enie pomimo d³ugiego snu, niechêæ, poczucie rezygnacji, i ze zgroz± my¶limy, ¿e trzeba i¶æ do pracy. Ponadto ogarnia nas apatia i tracimy apetyt. Na szczê¶cie objawy te nie ¶wiadcz± o ¿adnej powa¿nej chorobie, a o tzw. przesileniu wiosennym.

Ci ,którzy jednak odczuwaj± negatywne skutki przesilenia wiosennego, wiedz± ¿e jest bardzo uporczywe. Sprawia, ¿e trudno nam siê skoncentrowaæ, pracowaæ, wszystkie obowi±zki staj± siê dwa razy trudniejsze. Czy¿ nie?
Przesilenie wiosenne dopada, niestety, wiêkszo¶æ z nas, na szczê¶cie jest stanem przej¶ciowym i u wiêkszo¶ci osób szybko mija( trwa oko³o 2-4 tygodni). W sytuacji, gdy utrzymuje siê d³u¿ej, nasila siê lub gdy typowe dla niego objawy pojawiaj± siê regularnie prawie ka¿dego roku, nale¿y zwróciæ na to uwagê i skonsultowaæ swój stan z lekarzem psychiatr±. Mo¿e to  bowiem ¶wiadczyæ o depresji.
 
Do jego najczêstszych objawów przesilenia wiosennego zaliczamy:
- ogólne poczucie zmêczenia, znu¿enie i apatiê,
- niechêæ do podejmowania aktywno¶ci fizycznej i umys³owej,
- trudno¶ci w koncentracji (k³opoty ze skupieniem siê na pracy czy nauce),
- nadmiern± senno¶æ lub przeciwnie, trudno¶ci z zasypianiem,
- obni¿on± odporno¶æ organizmu, a w zwi±zku z ni± podatno¶æ na infekcje,
- bóle g³owy,
- odczuwanie niewielkich wzrostów temperatury jako du¿o wy¿szych,
- odczuwanie nieusprawiedliwionej niechêci wobec innych ludzi.,
-stawianie sobie zbyt wysokich wymagañ(„czas skoñczyæ z lenistwem, czas wzi±æ siê do pracy, zrobiæ porz±dki, zaj±æ siê wygl±dem…”
 
O czym ka¿dy z nas powinien pamiêtaæ, aby unikn±æ towarzysz±cym przesileniu wiosennemu zagro¿eniom? Dzisiaj kilka s³ów, jak sobie z tym radziæ.
 
1. Zadbaj o swój sen. O¶miogodzinny odpoczynek nocny znakomicie regeneruje organizm, a po dobrze przespanej nocy samopoczucie jest zdecydowanie lepsze. Aby dobrze zasypiaæ, unikaj picia po po³udniu napojów pobudzaj±cych np. mocnej herbaty, kawy albo coca-coli. Kolacja powinna byæ lekka i opieraæ siê na produktach bogatych w tryptofan (aminokwas, który wykazuje dzia³anie uspokajaj±ce) takich, jak: bia³y ser, mleko, miêso z indyka, ryby i banany.
2. Wstawanie. Mrok za oknem nie zachêca do porannego wstawania informuj±c nasz mózg, ¿e jest jeszcze noc i pora snu. Dlatego pozwól swojemu organizmowi obudziæ siê powoli. Nie zrywaj siê rano gwa³townie z ³ó¿ka, jak tylko us³yszysz dzwonek budzika. Pole¿ w ³ó¿ku przez kilka minut przeci±gaj±c siê, co uaktywni miê¶nie po nocnym odpoczynku. Nastêpnie wstañ i za¶wieæ wszystkie lampy w pobli¿u (ekolodzy mnie zastrzel±;-),by obudziæ rozespany organizm i daæ mu pozytywn± dawkê ¶wiat³a. Ch³oñ ka¿dy promieñ s³oñca – w domu i w pracy w ci±gu dnia odsuwaj zas³ony i ¿aluzje, ¿eby jak najwiêcej ¶wiat³a dziennego wpada³o do pomieszczeñ. Nastêpnie otwórz równie¿ okno i wykonaj kilka g³êbokich, ale powolnych oddechów.W ten sposób dotlenisz siê po ca³onocnym ¶nie.
3. Pamiêtaj, aby zje¶æ po¿ywne ¶niadanie, które dostarcza organizmowi energii do dzia³ania. Powinno ono sk³adaæ siê z wêglowodanów  czyli ,np. pieczywa, jak równie¿ bia³ka w postaci wêdliny, jajka i sera. Kanapki najlepiej smakuj± ze spor± ilo¶æ surowych warzyw np. pomidorów, ogórków, sa³aty, które s± jednocze¶nie ¼ród³em witamin. Po¿ywne ± równie¿ p³atki owsiane, ziarna zbó¿, suszone owoce i orzechy. Do ¶niadania niezbêdna jest odrobina mas³a ro¶linnego, poniewa¿ t³uszcz u³atwia przyswajanie witamin z warzyw. Bardzo wa¿ne jest ¶niadanie, które zim± powinno byæ szczególnie po¿ywne, poniewa¿ dostarcza organizmowi energii nie tylko do dzia³ania, ale i do zapewnienia uczucia ciep³a wewnêtrznego.
4. Od¿ywianie. Warto pamiêtaæ o mro¿onkach, gdy¿ zachowuj± one wiêkszo¶æ niezbêdnych dla nas witamin, zw³aszcza wit. C,A,E oraz te z grupy B. W jad³ospisie warto te¿ uwzglêdniaæ kie³ki, które stanowi± ¼ród³o cennych witamin i sk³adników mineralnych. Mo¿na je kupiæ lub hodowaæ w domu. Samemu mo¿emy te¿ hodowaæ natkê pietruszki i szczypiorek ,odporno¶æ poprawiaj± tak¿e jogurty i inne mleczne napoje zawieraj±ce ¿ywe kultury. Doskona³ym stymulatorem serotoniny jest na przyk³ad czekolada, a do nieco mniej kalorycznych „rozweselaczy” zalicza siê szpinak, ser, czy w±tróbkê. Warto siêgn±æ te¿ po pokarmy zawieraj±ce spor± ilo¶æ b³onnika np. jab³ka.
5. Zwróæ uwagê na swój ubiór, gdy wychodzisz na dwór. Ubranie powinno byæ kilkuwarstwowe, poniewa¿ powietrze znajduj±ce siê pomiêdzy poszczególnymi elementami garderoby dodatkowo zabezpiecza przed utrat± ciep³a. Nie zapominaj o czapce, szaliku i rêkawiczkach. Nale¿y pamiêtaæ, ¿e najwiêcej ciep³a uchodzi przez skórê g³owy, tote¿ jej ochrona jest niezmiernie istotna. A komfort cieplny jest jedn± ze sk³adowych dobrego samopoczucia. Warto zwróciæ te¿ uwagê na kolorystykê ubioru, i tak np. kolor czerwony –o¿ywia, dodaje energii, pobudza do dzia³ania. ¯ó³ty-wzmacnia i o¿ywia umys³, wp³ywa pozytywnie na odporno¶æ nerwow±. Podobnie pomarañczowy. Z kolei kolory niebieski, zielony i fioletowy dzia³aj± raczej uspokajaj±co, likwiduj± napiêcia, przywracaj± równowagê.
6. Je¶li palisz papierosy, to organizm twój jest dodatkowo niedotleniony na skutek dzia³ania sk³adników dymu tytoniowego, co pogarsza znacznie samopoczucie i kondycjê, dlatego koñcówka zimy mo¿e byæ dobrym pretekstem do rzucenia tego na³ogu, choæ wymaga to silnej motywacji i  wytrwania w postanowieniu. Nagrod± bêdzie lepsze samopoczucie i kondycja oraz poprawa wygl±du, zauwa¿alne ju¿ po kilku tygodniach niepalenia.
7. Na wiosnê nieoceniony jest regularny ruch i æwiczenia fizyczne, które znakomicie usprawniaj± i dotleniaj± organizm. Jednocze¶nie wydzielane w czasie wysi³ku przez mózg endorfiny i serotonina poprawiaj± nastrój i wprowadzaj± w stan b³ogo¶ci. Aktywno¶æ fizyczn± trzeba jednak wprowadzaæ stopniowo w zale¿no¶ci od w³asnej wydolno¶ci, gdy¿ nadmierny wysi³ek mo¿e po prostu zaszkodziæ. Ka¿dy trening nale¿y zaczynaæ od kilkuminutowej rozgrzewki. Dla zdrowia najlepsze s± dyscypliny stymuluj±ce uk³ad kr±¿enia ,np. marsz, bieganie, jazda na rowerze i p³ywanie. Æwiczyæ nale¿y oko³o 20-30 minut i co najmniej 3 razy w tygodniu. Zima nie zachêca do aktywno¶ci fizycznej, warto jednak w  czasie przedwio¶nia rozruszaæ swój organizm. Regularny ruch usprawnia nas i dotlenia. Polecam równie¿, „szybki spacer” lub jak kto woli- Nordic Walking. Ws³uchajmy siê w przyrodê. Znajd¼my choæ jeden dzieñ na wycieczkê na ³ono natury, a budz±ca siê do ¿ycia przyroda pozytywnie na nas wp³ynie!
8. Na dobre samopoczucie ma wp³yw równie¿ umiejêtno¶æ radzenia sobie ze stresem. W okresie przesilenia wiosennego warto nieco zwolniæ tempo w pracy i w domu rozdzielaj±c sprawy na wa¿ne i nie wa¿ne oraz pilne i nie pilne. Rozlu¼niaj±co mo¿e dzia³aæ regularne s³uchanie muzyki relaksacyjnej, masa¿e lub uprawianie technik relaksacyjnych np. joga albo  aromaterapia, któr± w warunkach domowych mo¿e byæ wieczorna ciep³a k±piel z dodatkiem olejku lawendowego lub ró¿anego albo ulubionych zió³.
9. Warto siêgn±æ do starych, domowych sposobów wzmacniania odporno¶ci i piæ herbatê z sokiem malinowym, mleko z miodem, sok z cebuli lub z cytryny albo spo¿ywaæ czosnek. W aptekach dostêpne s± gotowe preparaty zio³owe pobudzaj±ce uk³ad immunologiczny, a tym samym stymuluj±ce naturaln± odporno¶æ organizmu. Do najpopularniejszych nale¿y je¿ówka (echinacea), ziele pokrzywy, preparaty z ¿eñ-szenia i mi³orzêbu japoñskiego. Dodatkowo mo¿na przyjmowaæ mikroelementy (zw³aszcza preparaty magnezu i cynku). Wszystkie one dostêpne s± bez recepty w ka¿dej aptece. Odczuwaj±c silnie stresy, niepokój czy z³e samopoczucie warto zwróciæ uwagê na naturalne sposoby, m.in. zio³a. Herbatka z melisy skutecznie ³agodzi napiêcie i niepokoje, a wypita przed snem dodatkowo u³atwia zasypianie. Wprost nieoceniona jest herbatka z owoców dzikiej ró¿y, która zawiera znów bardzo du¿o minera³ów (potas, magnez, cynk, wapñ) oraz witaminy C. Powy¿sze preparaty pobudzaj± nasz uk³ad odporno¶ciowy do zwalczania bakterii, wirusów, grzybów oraz innych patogenów chorobotwórczych.
10. Warto siêgn±æ po suplementy
Odpowiednio zbalansowana dieta dostarcza zazwyczaj wszystkich potrzebnych sk³adników od¿ywczych, ³±cznie z witaminami i minera³ami. Cze¶æ ludzi aktywnych zawodowo nie jest jednak w stanie od¿ywiaæ siê racjonalnie, co mo¿e prowadziæ u nich na przedwio¶niu do niedoborów witaminowych. Dlatego u takich osób warto na przedwio¶niu rozwa¿yæ suplementacjê witaminow± uzupe³niaj±c± codzienn± dietê zw³aszcza, ¿e w aptekach dostêpna jest szeroka gama preparatów wielowitaminowych.. Farmaceuta jest w stanie doradziæ ka¿demu odpowiedni preparat w zale¿no¶ci od wieku, p³ci, stanu zdrowia i stopnia wytrenowania. Nale¿y jednak pamiêtaæ, ¿e kuracja witaminowa powinna trwaæ nie d³u¿ej ni¿ 1-2 miesi±ce, bo witaminy w nadmiarze mog± zaszkodziæ.
11. W miarê mo¿liwo¶ci unikaj du¿ych skupisk ludzi (w autobusach, tramwajach, w hipermarketach), bo tam mo¿esz „z³apaæ” przeziêbienie lub grypê.
 

I tak ju¿ na koniec, pragnê jeszcze raz zaznaczyæ, ¿e nasze aktualne odczucia s± skutkiem procesów przestawiania siê organizmu z jesienno-zimowego, "u¶pionego jak nied¼wied¼" na rytm wiosenno-letni „radosnego jak skowronek”. Zmienia siê sposób funkcjonowania uk³adu kr±¿enia, têtno, czêsto¶æ oddychania oraz poziom hormonów, które wp³ywaj± na nasz nastrój. Stosuj±c siê jednak do powy¿szych rad mo¿na ten "trudny" okres uczyniæ nieco zno¶niejszym.
Zatem „Skowronki” cieszmy siê nadchodz±c± wiosn±, wykorzystajmy d³u¿sze dni na spotkania z przyjació³mi, relaks i odpoczynek, a z pewno¶ci± nasze samopoczucie poprawi siê w ci±gu najbli¿szych tygodni i powitamy wiosnê w dobrym nastroju….Wiosna, wiosna, wiosna ach to ty!
Anna S³omiñska
http://zdrowie-publiczne.com.pl/artykul_medyczny_wiosna--8230--ach-to-ty--czyli-o-przesileniu-wiosennym--164.html
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #84 : Marzec 18, 2010, 20:02:56 »


Cudowny ocet jab³kowy

Oto przyk³ad bardzo prostego i taniego naturalnego produktu-przyprawy, która leczy.

Angielskie przys³owie mówi, ¿e je¶li zjesz choæ jedno jab³ko dziennie, zapomnisz drogê do lekarza. Podobnie dzia³a te¿ ocet jab³kowy, gdy¿ wszystkie po¿yteczne substancje, zawarte w tych owocach, przechodz± w ocet.

Z Anglii pochodzi okre¶lenie octu jab³kowego jako eliksiru ¿ycia.

Inne powiedzenie mówi: Wypij dwa razy dziennie nieco octu jab³kowego, a wiêkszo¶æ chorób bêdzie siê trzyma³a od ciebie z daleka.
Pozbêdziesz siê bowiem toksyn z organizmu, zapobiegniesz mia¿d¿ycy i cieszyæ siê bêdziesz zgrabn± sylwetk±.

Dzia³anie lecznicze octu jab³kowego by³o znane ju¿ w dawnym Egipcie i w¶ród Rzymian. Rzymscy legioni¶ci podobno zawsze nosili ze sob± ten specyfik. Znana jest te¿ niezwyk³a ¿ywotno¶æ i tê¿yzna rolników ze stanu Vermont w USA, którzy pijali codziennie rano szklaneczkê rozpuszczonego z miodem i wod± octu, który to zwyczaj przywie¼li kiedy¶ zapewne ich przodkowie z Europy pamiêtaj±cy rzymski zwyczaj.

W wielu potrawach ocet jab³kowy u¿ywany jest jako dodatek do sa³atek i dañ miêsnych. Przyspiesza trawienie, pobudza wydzielanie soków ¿o³±dkowych i syntezê enzymów trawiennych, usuwa z³ogi i pomaga rozszczepiaæ t³uszcze, a w rezultacie przyczynia siê do obni¿enie wagi.

Ocet pomaga spaliæ t³uszcz i oczy¶ciæ organizm z toksyn, a tak¿e jest znakomitym ¶rodkiem dietetycznym. I to nie tylko dlatego, ¿e jest prawie bezkaloryczn± przypraw±, która jako dodatek do sa³atek mo¿e zast±piæ majonez.  Jego kwa¶ny odczyn znacznie przyspiesza procesy trawienia i w ten sposób organizm jest w stanie spaliæ wiêcej kalorii i skutecznie pozbyæ siê nagromadzonych zapasów t³uszczów.

Ocet jab³kowy jest wiêc nie tylko dodatkiem smakowym, ale tak¿e lekiem.
 
Dostarcza wielu potrzebnych sk³adników

Lekarze i naturoterapeuci rekomenduj± go jako naturalny ¶rodek o korzystnym dzia³aniu, g³ównie ze wzglêdu na du¿± zawarto¶æ potasu, wapnia, fosforu i sodu. W occie jab³kowym jest oko³o 20 najwa¿niejszych substancji mineralnych i mikroelementów, a tak¿e kwasy octowy, mlekowy i cytrynowy, cenne substancje balastowe, ca³y szereg fermentów i aminokwasów.

G³ówn± rolê w powrocie organizmu do zdrowia odgrywa tu sk³adnik octu jab³kowego pektyna. Jest to substancja balastowa, poprawiaj±ca procesy trawienia i pe³ni±ca szereg po¿ytecznych funkcji w organizmie: obni¿a poziom cholesterolu we krwi, poprawia stan naczyñ krwiono¶nych, zapobiega mia¿d¿ycy, nadci¶nieniu itp.

Ocet jab³kowy zawiera tak¿e witaminê E , uwa¿an± za jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy, neutralizuj±cych szkodliwe dzia³ania wolnych rodników, które mog± byæ przyczyn± przedwczesnego starzenia siê, zaburzeñ systemu immunologicznego, chorób sercowo-naczyniowych, zaæmy i chorób onkologicznych.

Ocet z jab³ek jest wa¿ny dla systemu nerwowego i uk³adu kr±¿enia.
Wyrównuje on tak¿e równowagê zasadowo-kwasow± organizmu. Wbrew pozorom s³u¿y odkwaszaniu organizmu.

W medycynie ludowej jest powszechnie stosowany ze wzglêdu na wysok± zawarto¶æ potasu, który jest niezbêdny dla naszego organizmu. Niedobór tego pierwiastka mo¿na rozpoznaæ po takich objawach jak os³abienie pamiêci, wra¿liwo¶æ na zimno, podatno¶æ stóp na odciski, sk³onno¶æ do zaparæ, podatno¶æ na przeziêbienia, psucie zêbów, wystêpowanie pryszczy, bezsenno¶æ, bóle w stawach. Potas jest te¿ konieczny do prawid³owego wzrostu dzieci, opó¼nia stwardnienie naczyñ krwiono¶nych, a wiêc przeciwdzia³a procesom mia¿d¿ycowym.

Stosowanie wewnêtrzne

Nie nale¿y oczywi¶cie piæ go w du¿ych ilo¶ciach (wtedy by³oby to szkodliwe). W zupe³no¶ci wystarcz± dwie, trzy ³y¿eczki rozpuszczone w szklance przegotowanej wody. Piæ nale¿y 2 - 3 razy dziennie bezpo¶rednio przed posi³kami ma³ymi ³yczkami. Dla z³agodzenia smaku mo¿na mieszaæ go tak¿e z sokami lub dodaæ miodu. Je¿eli natomiast chcemy zastosowaæ ocet jako ¶rodek wspomagaj±cy odchudzanie, pierwsz± porcje takiego koktajlu nale¿y spo¿yæ zaraz po przebudzeniu.

Ze wzglêdu a tyle korzystnych oddzia³ywañ, ocet jab³kowy mo¿na za¿ywaæ profilaktycznie. Doro¶li: dwa razy dziennie 2 ³y¿eczki octu z 2 ³y¿eczkami miodu na pó³ szklanki przegotowanej wody. Dzieci: 1 ³y¿eczka octu z dodatkiem 2 ³y¿eczek miodu rozpuszczonego w po³owie szklance przegotowanej wody.

Szybsze trawienie i odchudzanie
Z pozbyciem siê zbêdnych kilogramów boryka siê a¿ 40% ludzi. Wiêkszo¶æ z nich próbuje odchudzaæ siê za pomoc± cudownych diet czy g³odówek. Ich efekty niestety nie s± d³ugotrwa³e, gdy¿ w wiêkszo¶ci przypadków koñcz± siê tzw. efektem jo-jo, który w znacz±cy sposób destrukcyjnie wp³ywa na psychikê osoby oty³ej. W takich sytuacjach warto skorzystaæ z naturalnych, znanych od lat metod wspomagaj±cych odchudzanie, które powoduj± utratê zbêdnych kilogramów bez stosowania drastycznych diet.

Osoby z nadwag± pragn±ce przeprowadziæ kuracjê octow± powinny go piæ trzy razy dziennie (po dwie ³y¿ki octu na pó³ szklanki przegotowanej wody): na czczo, przed obiadem i przed snem. Trzeba przy tym ograniczyæ spo¿ycie soli. Kuracja trwa d³ugo, gdy¿ spalanie t³uszczu odbywa siê powoli, za to bez szkody dla zdrowia.

Porcjê octu powinny codziennie wypiæ te¿ osoby cierpi±ce na anemiê, gdy¿ pobudza on produkcjê czerwonych krwinek.

£y¿eczka octu wlana do szklanki wody i wypijana regularnie obni¿a gor±czkê i hamuje rozwój infekcji.

Uwaga! Nie wszyscy jednak mog± stosowaæ ocet jab³kowy w czystej postaci (osoby z problemami ¿o³±dkowymi,  nie jest wskazany dla wrzodowców). W aptekach jest wiele dostêpnych preparatów maj±cych w swoim sk³adzie ocet jab³kowy, który nie oddzia³uje ju¿ negatywnie na ¿o³±dek.

Zastosowanie zewnêtrzne

Ju¿ nasze prababcie zaleca³y p³ukanie jamy ustnej jego roztworem, gdy pojawia³y siê ple¶niawki. S³u¿yæ mo¿e tak¿e do p³ukania gard³a przy stanach zapalnych oraz zapaleniu krtani. Octowe ok³ady poleca³y te¿ w przypadku skrêcenia stawów i st³uczeniach.

Dermatolodzy utrzymuj±, ¿e ma w³a¶ciwo¶ci przeciwalergiczne. Nie rozcieñczony, stosowany bezpo¶rednio na skórê, leczy dolegliwo¶ci skórne. U¿ywany do p³ukania w³osów zapobiega ich wypadaniu. P³ukanie w³osów w s³abym roztworze octu pozwala dok³adnie usun±æ resztki piany i myd³a i zapobiega przet³uszczaniu siê w³osów sprawiaj±c, ¿e d³ugo pozostaj± one ¶wie¿e, pachn±ce i z po³yskiem.
Kwas octowy to równie¿ doskona³y antyseptyk. Rozcieñczony mo¿emy u¿yæ tak¿e do przemywania powierzchownych oparzeñ, co zapobiegnie tworzeniu siê blizn i u¶mierzy ból.

Najlepszy domowej roboty

W sklepach nie brakuje najrozmaitszych rodzajów octu, ale najlepiej przygotowaæ go osobi¶cie w domu. To czynno¶æ ³atwa, a za to mamy pewno¶æ, ¿e produkt jest ca³kowicie naturalny.

Wybierz kilka ³adnych jab³ek, umyj i pokrój je wraz ze skórkami i gniazdami nasiennymi, na ma³e kawa³ki, mo¿na te¿ zetrzeæ. Umie¶æ je w du¿ym s³oiku i zalej pos³odzon± przegotowan± wod± (jedna ³y¿ka cukru na jedn± szklankê wody).

Naczynie zatkaj obwi±zuj±c p³ótnem. Postaw w ciep³ym miejscu, aby jab³ka sfermentowa³y - na oko³o 4 tygodnie. Od czasu do czasu  p³yn zamieszaæ drewnian± ³y¿k±. Gdy p³yn przestanie siê burzyæ, przelej go do butelek, przecedzaj±c przez gazê. Szczelnie zamknij i przechowuj w ch³odnym miejscu.
     
Podstawowa receptura

 Wieczorem rozpu¶ciæ w ma³ej ilo¶ci ciep³ej wody 2 ³y¿eczki octu jab³kowego i  2 ³y¿eczki miodu, wymieszaæ i odstawiæ. Rano zalaæ  ciep³± woda  (lub wod± mineraln± niegazowan±) do objêto¶ci szklanki.
Piæ naczczo na ok. 20 min przed ¶niadaniem.

 Ocet jab³kowy ma jeszcze wiele innych w³asno¶ci leczniczych,  przyk³adowe receptury/sposoby u¿ycia np. na: przeziêbienia - kuracja wzmacniaj±ca, katar i flegma (¶luz), katar zatoki czo³owej , bóle gard³a i chrypka, kaszel, gor±czka, ból ucha, ...znajdziecie np. na  http://www.mojadrogadozdrowia.com/Ocet%20Jablkowy.htm  (jest te¿ wiele innych stron).

http://www.lepszezdrowie.info/ocet.htm
http://www.lideria.pl/Ocet-jablkowy-Heike-Braak-Silke-Kuster/sklep/opis?nr=25020
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #85 : Marzec 20, 2010, 10:02:58 »

GRAPEFRUIT SEED EXTRACT  w  ParaProteX
drzewo cytrusowe Paradisi

Wyci±g z pestek grejfruta

Grejpfrut (ang. grape-fruit, potocznie: grejfrut) Citrus x paradisi - gatunek wiecznie zielonej ro¶liny z rodziny rutowatych. Jest mieszañcem pomarañczy olbrzymiej z innym gatunkiem rodzaju Citrus - z pomarañcz± s³odkiej.
Wystêpuje w odmach:
*Czerwony – gorzki, kwa¶ny, soczysty;
*¯ó³ty – kwa¶ny, soczysty;
*Zielony – s³odki, ¶rednio soczysty.

Grejpfrut wspomaga leczenie chorób:

Grzybice i Dro¿d¿yce takie jak:
Candida,
Aspargillus
Trichophyton, Epidermophyton

Wirusy takie jak: Opryszczka Simpleks, Grypa
zwierzêce wirusy:  Toksoplazmoza (Toxoplasma gondii)
.
Gram dodatnie bakterie takie jak:
Gronkowiec, Staphylococcus
Listeria monocytogenes;

Gram ujemne bakterie takie jak:
Coli Escherichia (pa³eczka okrê¿nicy),
Pa³eczka Klebsiella scleromatis,
Legionella,
Salmonella,
Pa³eczka czerwonki,
Cholera
Pseudomonas;
   
Paso¿yty takie jak:
Lamblia,
Histolytica Entameby (Ameboza, amebiaza, pe³zakowica, czerwonka pe³zakowa)
Chlamydia  (zapalenie spojówek lub narz±dów rodnych, zaka¿enie na p³ywalni, te¿ jaglica, bielmo, astma)
Toksokaroza (Toxocara canis, Toxocara cati),

Medyczne w³a¶ciwo¶ci lecznicze pestek grejpfruta:

Ekstrakt z pestek grejfruta wspomaga leczenie wrzodów dwunastnicy i korzystnie wp³ywa na pracê jelit. Przeciwdzia³a ¿ylakom i sklerozie, pobudza te¿ apetyt.
Nasiona grejpfruta zawieraj± przede wszystkim bioflawonoidy, glikozydy, witamina C i inne bia³ka. Ekstrakt z nasion grejpfruta skutecznie zwalcza 800 rodzajów wirusów, 100 gatunków grzybów i innych licznych paso¿ytów. Wspomaga leczeni zapalenia opon mózgowych, poronieñ i martwych porodów czêsto powodowanych przez bakteriê Listeria monocytogenes. Pomaga w leczeniu ró¿y, ostrej choroby zaka¼nej skóry i tkanki podskórnej wywo³ana przez paciorkowce, zapobiega jej rozprzestrzenianiu siê drog± naczyñ limfatycznych i nawracania (czêsto w tym samym miejscu).

Ekstrakt z nasion grejpfruta zawarty z ParaProteX przydaje siê do wspomagania leczenia gro¼nej i opornej na leki choroby posocznicy, zwanej te¿ seps±, której przyczyn± bywa zaka¿enie ogólne ze sta³± obecno¶ci± bakterii gronkowiec i paciorkowiec, ale te¿ w zaka¿eniach pneumokokami, meningokokami, czy pa³eczkami okrê¿nicy.
Paciorkowce czy gronkowce mog± byæ równie¿ sprawcami zapalenia p³uc.

U najm³odszych dzieci z zapaleniem p³uc wywo³anym bakteriami G(-), paciorkowcem z grupy B (agalctiae) lub gronkowcem z³ocistym u oko³o 25% chorych zdarza siê wstrz±s septyczny, który zawsze jest zagro¿eniem dla ¿ycia.

Ekstrakt z pestek grejfruta
zawarty jest w produkcie przeciwpaso¿ytniczym
 - PARAPROTEX

Ciekawostka

Wyci±g z nasion grejpfruta to stosowany jest do dezynfekcji i chronienia otoczenie przed drobnoustrojami patogennymi. Jest bez ¿adnych szkodliwych skutków ubocznych dla ¶rodowiska.

W jednej z klinik w Stanach Zjednoczonych dodano fragment nasienia grejpfruta, do p³ynów czyszcz±cych, by zadzia³a³ antyseptycznie i przeciwbakteryjnie, aby zapobiec infekcji szpitala. Dezynfekcja chirurgicznych narzêdzi odbywa siê w podobny sposób. Zamiast chloru, który ma udowodnionych 40 szkodliwych skutki na ludzki organizm, woda do picia mo¿e te¿ zostaæ zdezynfekowana ekstraktem z nasienia grejpfruta. Ta metoda okaza³a siê sukcesem i w praktyce stosuje siê j± równie¿ w Tajlandii w pralniach i basenach. Sk³adniki nasienia grejpfruta s± biodegradalne i dlatego jest to bezpieczna metoda dezynfekcji dla ¶rodowiska. Ciekawostk± jest fakt, i¿ w krajach Azji w tym w Tajlandii, grejfruty uznaje siê za owoc niejadalny.

   
Grejpfrut jako ro¶lina lecznicza

Grejpfrut w 90% to woda zawieraj±ca owocowy cukier, kwasy organiczne oraz witaminy z grupy B, a tak¿e spore ilo¶ci E i P.  Owoc posiada du¿± ilo¶æ witaminy C (30-50 mg/ 100 g) i korzystnie wp³ywa na pracê jelit.

Odtruwa organizm z toksycznych zwi±zków, dzia³a odkwaszaj±co i reguluje homeostazê -  równowagê kwasowo-zasadow±. Przyspiesza przemianê materii, reguluje trawienie i poziom cholesterolu. Dzia³a przeciwmia¿d¿ycowo. Przeciwdzia³a sklerozie i ¿ylakom, pobudza te¿ apetyt. W mi±¿szu wystêpuj± karoteny - g³ównie likopen, warunkuj±cy jego zabarwienie. Wystêpuje tak¿e gorzki zwi±zek - naryngina. Zwi±zek ten jest odpowiedzialny za gorzki smak owocu, ale tak¿e za jego dzia³anie lekko przeczyszczaj±ce, wspomagaj±ce przemianê materii.

Grejpfruty - reaktywacja

Nie tak dawno miêdzynarodowy zespó³ badaczy, równie¿ z Polski, pod przewodnictwem prof. Shela Gorinstein z Uniwersytetu Hebrajskiego, dowiód³ po¿ytków z jedzenia grejpfrutów. Okaza³o siê, ¿e grejpfruty mog± wp³ywaæ na poziom zwi±zków t³uszczowych we krwi.

Zbyt wysokie stê¿enie tych substancji, zw³aszcza tzw. z³ego cholesterolu i trójglicerydów, jest niekorzystne dla zdrowia. Przyczynia siê ono do powstawania blaszek mia¿d¿ycowych, g³ównej przyczyny zawa³u miê¶nia sercowego.
Wiadomo ju¿, i¿ grejpfrut przyspiesza przemianê materii, jest bogaty w witaminy i sole mineralne - w 90% to woda zawieraj±ca cukier, kwasy organiczne i witaminê C (30-50 mg/ 100 g) oraz witaminy z grupy B, a tak¿e spore ilo¶ci E i P. Ekstrakt z pestek grejpfruta chroni przed skutkami dzia³ania wolnych rodników czyli substancji uszkadzaj±cych naczynie krwiono¶ne, tkanki i komórki w naszym organizmie. Dodatkowo naukowcy pod wodz± prof. Hanny Leontowicz z Katedry Nauk Fizjologicznych Wydzia³u Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie wykazali, ¿e czerwone grejpfruty s± zdrowsze ni¿ ¿ó³te, gdy¿ maj± wiêcej zdrowych przeciwutleniaczy, m.in. antocyjanów i flawonoidów. Do przeprowadzonych w Izraelu badañ klinicznych zaproszono 57 pacjentów - mê¿czyzn i kobiet w wieku od 39 do 72 lat. Wszyscy chorowali wcze¶niej na serce i byli po tzw. by-passach (chirurgicznie wszczepiono im dodatkowe dwa-trzy naczynia wieñcowe). Wszyscy te¿ mieli k³opoty z utrzymaniem w³a¶ciwego poziomu t³uszczów we krwi mimo za¿ywania obni¿aj±cych poziom cholesterolu statyn. Chorych podzielono na trzy równe grupy. Przez 30 dni nie dostawali ¿adnych leków, wszyscy byli na zdrowej dla sercowców diecie. Pacjentom z pierwszej grupy polecono dodatkowo zjadaæ raz dziennie czerwonego grejpfruta, druga grupa raczy³a siê ¿ó³tymi grejpfrutami, ostatnia za¶ by³a grup± kontroln±. Wyniki, zw³aszcza w wypadku czerwonych grejpfrutów, okaza³y siê bardzo obiecuj±ce. Po miesi±cu regularnego jedzenia tych owoców poziom ca³kowitego cholesterolu obni¿y³ siê o ponad 15%, a z³ego cholesterolu a¿ o 20,3% ! Podobnie kwestia trójglicerydów - u jedz±cych czerwone grejpfruty poziom tych zwi±zków spad³ o ponad 17%. To doskona³a wiadomo¶æ dla sercowców.

Furanokumaryny

Podkre¶lmy, ¿e sok z grejpfrutów jest jednym z niewielu napojów, którym nie wolno popijaæ leków - czêsto bowiem dochodzi tu do niekorzystnych interakcji. Teraz badacze z Uniwersytetu Pó³nocnej Karoliny w Chapel Hill wykazali, ¿e najbardziej prawdopodobnym winowajc± s± tzw. furanokumaryny.
Zespó³ badaczy pod kierunkiem dr Paula Watkinsa analizowa³ jak obecno¶æ furanokumaryn w soku z grejpfrutów wp³ywa na absorpcjê jednego z leków na nadci¶nienie - felodypiny.

W badaniach wziê³o udzia³ 18 zdrowych ochotników. Przeprowadzono trzy jednodniowe testy - ka¿dy w odstêpie jednego tygodnia. Za ka¿dym razem pacjent za¿ywa³ 10 miligramów felodypiny i pi³ jeden z trzech soków - pe³nowarto¶ciowy grejpfrutowy, grejpfrutowy pozbawiony furanokumaryn, b±d¼ te¿ sok pomarañczowy. W ci±gu 24 godzin regularnie pobierano próbki krwi pacjentów by zmierzyæ poziom leku.
Okaza³o siê, ¿e sok pozbawiony furanokumaryn mia³ w³a¶ciwo¶ci podobne do soku pomarañczowego i nie wchodzi³ w reakcjê z felodypin±.
Zdaniem Watkinsa, odkrycie jego zespo³u mo¿e mieæ kilka praktycznych zastosowañ. Po pierwsze pij±c sok grejpfrutowy codziennie, mo¿na stosowaæ bêdzie znacznie mniejsze dawki leków farmakologicznych, a zatem zminimalizowaæ szkodliwe dzia³anie leków. Z drugiej strony, dodaj±c furanokumaryny do receptury niektórych leków mo¿na bêdzie poprawiaæ ich przyswajalno¶æ w organizmie.

S³owem spo¿ywanie codziennie czerwonego grejpfruta mo¿e siê okazaæ prawdziwie zbawienne dla naszych naczyñ i serca, a przy okazji znacznie poprawiæ wch³anialno¶æ niektórych leków i zmniejszyæ ilo¶æ ich podawania i ich skutków ubocznych.
 

Sztuka kulinarna

Owoce grjpfruta (grejfruta) s± jadalne na surowo, maj± charakterystyczny, gorzki smak. W Europie i Ameryce uwa¿any za smaczny, podczas gdy w Azji uznaje siê go za niejadalny. Sok u¿ywany jest do produkcji orze¼wiaj±cych napojów pitnych.
http://gronkowiec.pl/paraprotex_sklad_grapefruit.html
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #86 : Marzec 20, 2010, 17:03:57 »


Ziemniaki na choroby ¿o³±dka

Ziemniaki uprawiane by³y od pradawnych czasów w wysokich Andach. W XVI wieku sprowadzone zosta³y do Europy i zrobi³y tu zawrotn± karierê. I s³usznie, bo to g³ównie dziêki ziemniakom wyeliminowano w Europie szkorbut.

Ziemniaki s± lekkostrawne, zasadotwórcze, a zawarte w nich zwi±zki s± ³atwo przyswajalne.
Maj± opiniê tucz±cych, jednak tucz±cy jest przede wszystkim dodawany do nich t³uszcz. Same ziemniaki nie s± tucz±ce, bo zawieraj± tylko ok. 0,1 % t³uszczu i ok. 80 kcal w 100g, g³ównie pod postaci± ³atwo przyswajalnych wêglowodanów, polecanych tak¿e dla cukrzyków.

S± dosyæ bogate w sole i sk³adniki mineralne, w tym przede wszystkim potas, siarkê i fosfor. Maj± te¿ nieco wapnia i magnezu oraz liczne mikroelementy (¿elazo, mangan, mied¼, cynk i inne). Dostarczaj± sporo witaminy C i chocia¿ oko³o 50% tej witaminy traci siê podczas gotowania, pozostaj± kartofle wa¿nym jej ¼ród³em. Ponadto zawieraj± nieco witamin A, B1, B2, B3, B6 i PP. Dostarczaj± równie¿ b³onnika oraz cennego bia³ka. Wprawdzie bia³ka jest w ziemniakach tylko 2%, ale jest ono pe³nowarto¶ciowe i ³atwostrawne.

W³a¶ciwo¶ci lecznicze

Ziemniaki w pe³ni zas³uguj± na miano ro¶liny leczniczej.
¦wie¿o odcedzony sok z ziemniaków zawiera substancjê o dzia³aniu zbli¿onym do atropiny, dziêki czemu mo¿e u¶mierzyæ lub z³agodziæ bóle ¿o³±dka. Trzeba jednak pamiêtaæ, ¿e sok z ziemniaków likwiduje bóle ¿o³±dka, ale nie eliminuje choroby, która je wywo³a³a.

Ziemniaki podawane jako puree zalecane s± przy wielu chorobach ¿o³±dka, jak: zapalenie b³ony ¶luzowej ¿o³±dka, nadkwasotê, wrzody ¿o³±dka i dwunastnicy. S± skuteczne równie¿ przy nieunormowanym stolcu i zaparciach.

Wyci¶niêty sok z tartych dojrza³ych ziemniaków (nigdy z ju¿ kie³kuj±cych!) likwiduje nadmiar kwasu ¿o³±dkowego oraz zmniejsza zawarto¶æ cukru w moczu i jego objêto¶æ, ³agodzi bolesne skurcze ¿o³±dka, a tak¿e zgagê.

Dziêki potasowi, w który ziemniaki s± bogate, zaleca siê je chorym na serce, poniewa¿ przyspieszaj± wydalanie nadmiernej ilo¶ci p³ynów z organizmu i u³atwiaj± pracê serca.

W ludowej medycynie papka z surowych ziemniaków zalecana jest jako ok³ady na oparzenia.

Ale uwaga, wed³ug niektórych ¼róde³, ziemniaki - tak jak wszystkie psiankowate - zaburzaj± metabolizm wapnia i z tego wzglêdu jedz±c du¿o ziemniaków powinni¶my dostarczaæ organizmowi dodatkowych porcji wapnia. Psiankowate (a wiêc ziemniaki, pomidory, papryka, ober¿yna, tytoñ) nie s± równie¿ zalecane w diecie osób chorych na artretyzm czy reumatyzm.

Lecznicze przepisy

Sok z ziemniaków na nadmiar kwasów ¿o³±dkowych

Przy chronicznej nadkwasocie nale¿y przyjmowaæ dziennie 200-300 g wyci¶niêtego soku z tartych dojrza³ych ziemniaków (ale nigdy z ziemniaków ju¿ kie³kuj±cych!). Na zgagê wystarczy jedna ³y¿eczka od herbaty soku.
Przeciwko wrzodom ¿o³±dka i dwunastnicy

*Obraæ 50 g ziemniaków i wycisn±æ sok, Piæ przed posi³kami przez pe³ne 6 tygodni. W tym czasie nale¿y przestrzegaæ ostrej diety.
*Za¿ywaæ codziennie przed jedzeniem rano i wieczorem 1 dl soku z ziemniaków, przygotowanego ok. 12 godzin przed za¿yciem.

Przy gor±czce i bólach g³owy

W przypadku temperatury czy migreny pokroiæ ziemniak na plasterki i ob³o¿yæ nim czo³o.
Przy bólu g³owy

Po³o¿yæ na g³owê ok³ad z surowego, utartego ziemniaka i w tym samym czasie moczyæ nogi.
Przy bólu zêbów

Ze ¶wie¿o utartego ziemniaka zrobiæ ok³ad na policzek przy bol±cym zêbie.
Zapalenie ¶linianek

Upiec ziemniak, przekroiæ na po³owê i po³o¿yæ na ¶linianki.
K±piel przy reumatyzmie i go¶æcu

Utrzeæ surowe ziemniaki, przelaæ wrz±tkiem i przemywaæ obola³e miejsca. Stosuje siê przy opuchli¼nie spowodowanej reumatyzmem i przy napadach go¶æca.
K±piel ³agodz±ca w przewlek³ych chorobach skóry

2 kg otrêbów i 5 kg obranych ziemniaków w³o¿yæ do gêstego worka, a nastêpnie worek w³o¿yæ do wanny z 10 litrami wrz±tku. Zostawiæ go w wodzie na 1 godzinê, po czym nape³niæ wannê ciep³± wod±. Pozostaæ w k±pieli co najmniej przez 15 minut, nie wyjmuj±c worka. Je¶li to mo¿liwe, nie nale¿y siê wycieraæ, lecz wyschn±æ na powietrzu.
Przeciwko wilgotnej egzemie

Przekroiæ ziemniaka i ugotowaæ w nie osolonej wodzie. Lekko ciep³ym wywarem przemywaæ chore miejsca. Wody mo¿na u¿ywaæ przez trzy dni. Po przemyciu nie nale¿y chorych miejsc wycieraæ, ale nasmarowaæ oliw± z oliwek. Leczenie trwa 8 dni.
Przy oparzeniach

Oparzone miejsca posypaæ m±k± ziemniaczan± lub po³o¿yæ na nim plasterki ¶wie¿ego ziemniaka lub ok³ad z tartego.
Na brodawki

Robiæ ok³ady z utartego ¶wie¿ego ziemniaka.
Na odciski

Utrzeæ ziemniak, zrobiæ ok³ad na odcisk i trzymaæ go przez ca³± noc. Powtarzaæ przez kilka wieczorów.
Przy odmro¿eniu

Zmarzniêty ziemniak rozgnie¶æ i przyk³adaæ na odmro¿one miejsce przez kilka wieczorów.

Ze wzglêdu na swoje w³a¶ciwo¶ci koj±ce, ziemniak stosowany jest te¿ w pielêgnacji urody.

Uwaga:
Pod wp³ywem ¶wiat³a ziemniaki zieleniej±. Powstaje wtedy solanina - szkodliwy alkaloid, który wywo³uje bóle g³owy, biegunkê i wymioty. Solanina nie rozk³ada siê podczas ogrzewania i tylko czê¶ciowo przechodzi do wody podczas gotowania. Dlatego nale¿y dok³adnie wycinaæ zielone miejsca.

Wskazówki:
*Podczas gotowania ziemniaków znaczna czê¶æ sk³adników mineralnych wyp³ukuje siê, st±d zalecenia, by gotowaæ je na parze, a najlepiej „w mundurkach”.
*Nigdy nie obieramy ziemniaków za wcze¶nie, ale tu¿ przed przygotowaniem potrawy.
*Stare ziemniaki s± bardziej kaloryczne ni¿ m³ode, ale maj± mniej witaminy C. Za to zawieraj± wiêcej potasu i fosforu, witamin B1 i B6.

Przepisy na dania z ziemniaków

Dania z ziemniakówZiemniaki s± lekkostrawne, zasadotwórcze i dosyæ zasobne w ³atwo przyswajalne zwi±zki. Maj± równie¿ pewne w³a¶ciwo¶ci lecznicze, zw³aszcza przy chorobach ¿o³±dka. (Zobacz Ziemniak na chory ¿o³±dek).

Dziêki sporej ilo¶ci siarki, jedzone w nadmiarze rozdymaj± ¿o³±dki, ale porcja 20 dag dziennie wydaje siê byæ bezpieczn±. No i siarka jest niezbêdna nie tylko dla zdrowia, ale i urody (w³osy, paznokcie i cera).

Jedzmy wiêc ziemniaki, bo s± zdrowe, niedrogie i mo¿na przyrz±dzaæ je na wiele sposobów.


Pamiêtajmy tylko o w³a¶ciwym ich przygotowywaniu. Oto kilka wskazówek.

Obieranie
Obieramy ziemniaki jak najcieniej. Jedynie wiosn± i latem, gdy mog± zawieraæ truj±c± solaninê, obieramy grubiej i koniecznie wycinamy zazielenione czê¶ci i wszystkie oczka z zal±¿kiem kie³ka. I wtedy powinni¶my gotowaæ je w wiêkszej ilo¶ci wody, któr± nastêpnie wylewamy.

Gotowanie
Nigdy nie nale¿y pozostawiaæ obranych ziemniaków d³ugo w wodzie, bo trac± du¿o witaminy C. Najlepiej gotowaæ je na parze, albo natychmiast po obraniu zalaæ gor±c± wod± i gotowaæ.

Ziemniaki w mundurkach
Najzdrowsze, poniewa¿ nie trac± swoich sk³adników mineralnych. Ugotowane ziemniaki po odcedzeniu nale¿y na moment zalaæ zimn± wod±. Dziêki temu bêdzie ³atwiej obraæ je z ³upin.

Ziemniaki sma¿one
Frytki ziemniaczane mo¿na odgrzewaæ, nie mog± byæ jednak przedtem osolone, gdy¿ zrobi± siê miêkkie.

Kluski, knedle
Na próbê trzeba najpierw ugotowaæ jeden knedel ziemniaczany, aby siê przekonaæ, czy nie jest zbyt miêkki. Je¶li tak, to nale¿y do ciasta dodaæ trochê wiêcej m±ki.
Do wody, w której gotujemy knedle, zaleca siê dodaæ szczyptê m±ki ziemniaczanej. A na dno miski, do której przek³adamy os±czone knedle, mo¿na w³o¿yæ odwrócony do góry dnem spodek od fili¿anki. Knedle wówczas obeschn± i nie bêd± siê skleja³y.

Sa³atki ziemniaczane
Je¶li sa³atki wydaj± siê md³e, mo¿na do sosu dodaæ ³y¿eczkê chrzanu. Nie tylko poprawi smak, ale równie¿ wp³ynie korzystnie na trawienie.
Sa³atki przed podaniem na stó³ nale¿y przechowywaæ w lodówce, aby siê przemacerowa³y.
http://www.cyberbaba.pl/content/view/1540/246/
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #87 : Marzec 21, 2010, 08:53:55 »


Czosnek – wszechstronny lek

W³a¶ciwo¶ci dezynfekuj±ce czosnku znane s± ju¿ od ponad 4500 lat. Dzia³anie dezynfekuj±ce czosnku jest tak silne, ¿e podobno wystarcz± 3 minuty, aby sok czosnku zniszczy³ koloniê bakterii. Przed er± antybiotyków czosnek by³ w powszechnym u¿yciu jako chroni±cy przed chorobami zaka¼nymi, maj±cymi charakter epidemii – choler±, d¿um±, durem brzusznym, durem plamistym, gryp± i innymi.

Obecnie stosuje siê surowice, szczepionki oraz antybiotyki, które oprócz objawów niepo¿±danych, powoduj± uodpornienie wielu szczepów bakterii, czego nigdy nie ma po zastosowaniu czosnku. Jest przy tym bardzo ma³o toksyczny dla cz³owieka. Nie jest wskazany jedynie dla osób z niskim ci¶nieniem krwi, w ostrym nie¿ycie ¿o³±dka i jelit oraz dla matek karmi±cych.

Dokuczliwy zapach, jaki wystêpuje przez pewien czas po jego spo¿yciu, mo¿na zmniejszyæ jedz±c jednocze¶nie ¶wie¿e li¶cie pietruszki, selera lub estragonu lub ¿uj±c jab³ko, gumê do ¿ucia z chlorofilem albo kilka ziaren kawy. Dostêpne na rynku gotowe preparaty czosnkowe maj± wprawdzie tylko s³aby zapach, ale im s± bardziej bezwonne, tym z regu³y s± mniej skuteczne.

Czosnek surowy ma silniejsze dzia³anie przeciwbakteryjne. Gotowanie nie zmniejsza jednak innych w³a¶ciwo¶ci czosnku, takich jak dzia³anie przeciwzakrzepowe i ochronne na uk³ad kr±¿enia. Gotowanie i sma¿enie nie upo¶ledzaj± te¿ dzia³ania czosnku na uk³ad trawienny oraz w³a¶ciwo¶ci przeciwrakowych.

W³a¶ciwo¶ci lecznicze czosnku

Czosnek i jego przetwory maja udowodnione wynikami wielu badañ wszechstronne i skuteczne dzia³anie. Przede wszystkim dzia³aj± bakteriobójczo, niszcz± liczne drobnoustroje, dro¿d¿e, grzyby i wirusy. Wywiera równie¿ znacz±ce dzia³anie na przewód pokarmowy, gdy¿ zwiêksza wydzielanie soków trawiennych, pobudza wytwarzanie ¿ó³ci i u³atwia jej przep³yw, wzmaga przyswajanie sk³adników pokarmowych, hamuje nadmiern± fermentacjê, umo¿liwia swobodne odchodzenie gazów. Zabija równie¿ paso¿yty jelitowe, zw³aszcza owsiki, glisty a nawet obezw³adnia tasiemce.
Znane jest te¿ korzystne dzia³anie czosnku na uk³ad kr±¿enia przez obni¿anie ci¶nienia krwi i w pewnym zakresie normalizacjê czynno¶ci dynamicznych serca, nieznaczne zwiêkszenie si³y skurczu i zwolnienia pulsu do poziomu fizjologicznie uzasadnionego. Du¿e znaczenie ma dzia³anie przeciwmia¿d¿ycowe czosnku, wskutek obni¿ania poziomu cholesterolu i kwasów t³uszczowych we krwi.
Czosnek dzia³a równie¿ skutecznie na drogi oddechowe, gdy¿ zmniejsza skurcze i stan zapalny, niszczy bakterie, pobudza wydzielanie ¶luzu, u³atwia odkrztuszanie, a tak¿e ³agodzi uczucie duszno¶ci. Najskuteczniejsze pod tym wzglêdem s± ¶wie¿o utarte lub pokrojone z±bki czosnku lub wyci¶niêty sok.
Poza tym czosnek ma dzia³anie przeciwcukrzycowe, przeciwreumatyczne, a nawet w pewnym sensie przeciwnowotworowe wskutek w³a¶ciwo¶ci wirusobójczych, zwiêkszaj±cych ogóln± odporno¶æ organizmu i moczopêdnych.

Lecznicze przepisy I

Starochiñski lek z czosnku

    300 g czosnku
    200 ml spirytusu

Czosnek oczy¶ciæ, umyæ, posiekaæ i zgnie¶æ w drewnianym mo¼dzierzu. Prze³o¿yæ do butelki, zalaæ spirytusem, zakorkowaæ i odstawiæ na 10 dni w ch³odne miejsce. Od czasu do czasu wstrz±sn±æ butelk±. Po 10 dniach dok³adnie przecedziæ przez podwójn± gazê lub bardzo gêste sitko. Przechowywaæ w lodówce. Nalewkê spo¿ywamy w postaci kropli, 3 razy dziennie w 50 ml mleka lub kefiru, przed posi³kiem.
Przeprowadzaj±c kuracjê najpierw przyzwyczajamy organizm do czosnku, zaczynaj±c od 1 kropli i stopniowo zwiêkszaj±c do 17, czyli:
1szy dzieñ – przed ¶niadaniem 1 kropla, przed obiadem 2 krople, przed kolacj± 3 krople
2gi dzieñ – przed ¶niadaniem 4 krople, przed obiadem 5 kropli, przed kolacj± 6 kropli itd. a¿ do 17 kropli (6. dzieñ). Potem dawkê zmniejszamy, zaczynaj±c od 17 kropli a¿ do 1 kropli w 12tym dniu kuracji.
Po takim przyzwyczajeniu organizmu mo¿emy stosowaæ ju¿ pe³n± dawkê 25 kropli 3 razy dziennie, nadal przed posi³kami w 50 ml mleka lub kefiru. Kontynuujemy kuracjê a¿ do zu¿ycia przygotowanej porcji.

Kuracjê mo¿na powtórzyæ po 5 latach.
Stosuje siê j± w stanie przedzawa³owym, przeciwko mia¿d¿ycy, stenokardii, udarowi mózgu i nowotworom. Ponadto likwiduje w organizmie z³ogi t³uszczu i zwapnienia, u³atwia przemianê materii, uelastycznia naczynia krwiono¶ne, eliminuje szum w g³owie, dzia³a na poprawê wzroku, i ogólnie odm³adzaj±co na organizm

Czosnek przeciw mia¿d¿ycy

    1 fili¿anka mleka
    2 z±bki czosnku

Czosnek posiekaæ, zgnie¶æ i gotowaæ w mleku przez 5 minut. Pic po 1 fili¿ance dziennie.

Olej czosnkowy przy mia¿d¿ycy

Zgnie¶æ z±bki ze ¶redniej wielko¶ci g³ówki czosnku, zalaæ szklank± nie rafinowanego oleju s³onecznikowego i odstawiæ do lodówki na 24 godziny. £y¿eczkê otrzymanej mikstury zmieszaæ z ³y¿eczk± soku z cytryny. Za¿ywaæ 3 razy dziennie przed jedzeniem przez 2-3 miesi±ce.

Lecznicze przepisy II

Czosnek na podwy¿szone ci¶nienie

    *1 g³ówka czosnku 1/2 l wody, 3 cytryny - Gotowaæ czosnek z wod± przez 10 minut. Ostudziæ, przecedziæ. Wlaæ p³yn do butelki i dodaæ sok z cytryn. Pic codziennie po kieliszku na czczo.

    *Zmia¿d¿yæ 1 z±bek czosnku i zalaæ go na noc szklank± przegotowanej zimnej wody. Wypiæ rano przed ¶niadaniem.

Zupa z czosnku przy podwy¿szonym ci¶nieniu

    5-6 z±bków czosnku
    trochê oliwy z oliwek
    1,5 l mleka
    2 ¿ó³tka
    sól, pieprz

Posiekaæ czosnek i podsma¿yæ na oliwie, zalaæ mlekiem. Po zagotowaniu nale¿y zmniejszyæ ogieñ i , mieszaj±c, dodaæ ¿ó³tka. Posoliæ i popieprzyæ do smaku. Podawaæ z grzankami z chleba.

Czosnek na podwy¿szone ci¶nienie

    1 g³ówka czosnku 1/2 l wody
    3 cytryny

Gotowaæ czosnek z wod± przez 10 minut. Ostudziæ, przecedziæ. Wlaæ p³yn do butelki i dodaæ sok z cytryn. Pic codziennie po kieliszku na czczo.

Wyci±g z czosnku bezwonny

30 z±bków czosnku obraæ z ³usek, posiekaæ bardzo drobno lub utrzeæ na miazgê, ewentualnie zmiksowaæ w 1 l przegotowanej ch³odnej wody, dodaæ sok z 500 g cytryn, wymieszaæ, rozlaæ do ma³ych s³oików z przykrywkami i przechowywaæ w lodówce. Pic po 1 ³y¿eczce lub 1 ³y¿ce sto³owej 1-3 razy dziennie na 1 godzinê przed posi³kami. Przy d³u¿szym stosowaniu kontrolowaæ ci¶nienie krwi – dotyczy to zw³aszcza osób z niskim ci¶nieniem. Wyci±g ma wszystkie dzia³ania czosnku.

Nalewki na czosnku

    *200 g czosnku, 1 l alkoholu 60 proc. - Obrany ze skórki i posiekany czosnek zalaæ alkoholem i odstawiæ w zamkniêtym naczyniu na 10 dni. Przecedziæ. Dawkowanie: 20-30 kropli 2-3 razy dziennie przeciwko nicieniom i innym chorobom wymienionym wy¿ej.

    *50g zmia¿d¿onego czosnku zalaæ 150g koniaku. Odstawiæ w zamkniêtym naczyniu na 14 dni. Po tym czasie przecedziæ i piæ dwa razy dziennie, dwie godziny po jedzeniu, po 25 kropli w kieliszku, dodaj±c nieco przegotowanego mleka. Nalewka ma zastosowanie przy nadci¶nieniu têtniczym i podwy¿szonym cholesterolu.

Czosnek w plasterkach

Pokroiæ 1-2 z±bki czosnku na plasterki i nie rozgryzaj±c w ustach po³kn±æ, popiæ 1/4 szklanki wody i wkrótce zje¶æ posi³ek. Zapewnia to bezwonny oddech, natomiast nie zmniejsza skuteczno¶ci dzia³ania. Je¶li jednak czosnek ma dzia³aæ w jamie ustnej, wówczas najlepiej jest plasterki lub miazgê po³o¿yæ na cienki chleb posmarowany mas³em i powoli ¿uæ. Nie uniknie siê przykrego zapachu, ale zwiêksza to skuteczno¶æ, zw³aszcza w stanach ropnych.

Lecznicze przepisy III

Ocet z czosnku

    50 g czosnku
    100 g octu

Posiekaæ czosnek, zalaæ octem i odstawiæ na 10 dni.
Dawkowanie: 20-30 kropli 2-3 razy dziennie przeciwko biegunce i innym chorobom wymienionym wy¿ej.

Przeciwko biegunce

Czosnek rozgnie¶æ albo posiekaæ, wymieszaæ z natk± pietruszki i mas³em i u¿ywaæ do chleba. Mo¿na tak¿e posiekaæ 5-6 z±bków czosnku, zalaæ szklank± wody i odstawiæ na noc, a nastêpnie przecedziæ. Piæ 3 razy dziennie po 1 szklance. Taki sam ekstrakt stosuje siê do przep³ukiwania dzi±se³ przy paradentozie.
Przeciwko przeziêbieniu pêcherza moczowego

Kilka z±bków czosnku ugotowaæ w 100-200 ml wody, przecedziæ i codziennie rano piæ przez kilka dni.

Przeciwko zapaleniu pêcherza moczowego

    3 g³ówki czosnku
    400 ml bia³ego wina

Drobno posiekany czosnek gotowaæ w winie przez 10 minut, odstawiæ na 15 minut i przecedziæ. Piæ przed spaniem po 1 szklaneczce ciep³ego wina przez 3 tygodnie. Oprócz tego nale¿y piæ napar z jêczmienia lub owsa.

Przeziêbienie – zapobiegawczo

    *24 du¿e z±bki czosnku i 3 ca³e dobrze umyte cytryny (przeci±æ na 4 czê¶ci i usun±æ pestki) przepuszczamy przez maszynkê do miêsa. Wszystko zalewamy litrem przegotowanej i ostudzonej wody i zostawiamy pod przykryciem na 24 godziny w ch³odnym miejscu. Przecedzamy i zlewamy do butelek z ciemnego szk³a. Pijemy 1-2 kieliszki dziennie.

    *Ugotowaæ na parze 4-6 z±bków czosnku bez zdejmowania b³oniastej os³onki, któr± usuwamy po ugotowaniu. Zjadaæ codziennie przed snem ca³± porcjê dok³adnie prze¿uwaj±c. Kuracjê przeprowadzaæ 2 razy w roku przez 2 tygodnie.

Przeziêbienie

    *Obrane z±bki czosnku (doro¶li 50-60 g, dzieci 1-5 lat – 25 g, 5-15 lat – 40 g) zalaæ 250 ml wrz±cej wody i moczyæ przez 12 godzin. Dzieciom do 12 lat podawaæ po 1 ³y¿eczce a starszym i doros³ym po 1 ³y¿ce sto³owej

    *2-4 z±bki czosnku drobno posiekaæ lub przecisn±æ przez praskê. Zalaæ szklank± gor±cego mleka, dodaæ 1 ³y¿eczkê miodu. Piæ codziennie przed snem.

Czosnek na bezsenno¶æ

25 kropli nalewki czosnkowej rozpu¶ciæ w szklance letniej wody, dodaæ pó³ ³y¿eczki miodu i wypiæ przed snem.
Wywar z czosnku na problemy z trawieniem

25 g czosnku
1 l wody lub mleka
Czosnek gotowaæ z wod± lub mlekiem przez 15 minut, przecedziæ. Piæ 2 szklanki dziennie na lepsze trawienie, przeciwko biegunce, podwy¿szonemu ci¶nieniu i gazom.

Lecznicze przepisy IV

Czosnek na paso¿yty jelitowe

    *Codziennie na czczo pó³ godziny przed posi³kiem nale¿y wypiæ fili¿ankê mleka zagotowanego z kilkoma drobno pokrajanymi z±bkami czosnku. Kuracja trwa 14 dni.

    *Doro¶li 15-20 kropli nalewki na alkoholu rozcieñczonej wod± 3 razy dziennie.

    *3-4 z±bki czosnku gotowaæ 20 minut w 0,25 l wody lub mleka. Piæ 2 razy dziennie po szklance przez 3-4 dni. Po miesi±cu powtórzyæ kuracjê.

    *3-4 z±bki czosnku zalaæ fili¿ank± gor±cej wody lub mleka. Moczyæ przez noc. Wypiæ nazajutrz na czczo. Stosowaæ przez 3 tygodnie.

    *Owsiki I – Rozetrzeæ 5-8 z±bków czosnku, zalaæ szklank± wody o temperaturze pokojowej, wstrz±sn±æ i przecedziæ. U¿ywaæ do lewatyw.

    *Owsiki II – 1 g³ówkê czosnku oczy¶ciæ i posiekaæ, zaparzyæ 1 l wody lub mleka i po ostudzeniu (najlepiej letni) wykorzystaæ do lewatywy. Zaleca siê równie¿ jadanie du¿ej ilo¶ci czosnku.

Wyci±g olejowy z czosnku na zapalenia skóry i hemoroidy

Do 50 g obranych z ³usek i utartych na miazgê z±bków dodaæ 200 ml oliwy lub innego oleju ro¶linnego i pozostawiæ w zamkniêtym s³oiku na 2 tygodnie w temperaturze pokojowej, czêsto wstrz±saj±c. Chroniæ od ¶wiat³a. Nastêpnie dodaæ zawarto¶æ 5 kapsu³ek Wit. E i wymieszaæ. Stosowaæ zewnêtrznie do smarowania i ok³adów w ró¿nych uszkodzeniach i zaka¿eniach skóry. W przypadku hemoroidów przyk³adaæ na noc wacik nasycony wyci±giem – regularnie przez tydzieñ.
Wyci±giem olejowym nacieraæ te¿ skórê z krostami 3-4 razy dziennie.

Czosnek na trudno goj±ce siê rany

Sok z czosnku, mieszaninê soku z czosnku i miodu albo nalewkê z czosnku wykorzystuje siê przy leczeniu trudno goj±cych siê ran i ropiej±cych wrzodów. Ok³ady nale¿y zmieniaæ kilka razy dziennie.

Wyci±g glicerynowy przy infekcji pochwy

Do 100 ml gliceryny dodaæ miazgê z 50 g czosnku, zmiksowaæ i pozostawiæ na tydzieñ w zamkniêtym s³oiku. Przecedziæ, uzyskanym p³ynem nas±czaæ tampony z waty i umieszczaæ w pochwie 1-2 razy dziennie przy zaka¿eniu rzêsistkiem, dro¿d¿ami lub grzybami

Czosnek na bóle reumatyczne

Obola³e miejsca masowaæ mieszanin± rozgniecionego czosnku i oliwy z oliwek. Chorym na reumatyzm zaleca siê regularne jadanie ¶wie¿ego lub gotowanego czosnku.
Bóle reumatyczne ³agodzi te¿ nacieranie octem czosnkowym.

Na pogryzienia przez insekty

Stosuje siê sok albo nalewkê czosnkow±, któr± nale¿y zwil¿yæ miejsce ugryzienia

Czosnek na odciski

    *Rozgnie¶æ z±bki czosnku i otrzyman± masê po³o¿yæ na odcisk. \powtarzaæ czynno¶æ codziennie przez 15 dni. W tym samym celu mo¿na tak¿e wykorzystaæ z±bek czosnku przypieczony w piekarniku. Najpro¶ciej jednak jest natrzeæ kilka razy dziennie odcisk przekrojonym z±bkiem czosnku.

    *Do ciep³ej osolonej wody wrzuciæ drobno pokrojony czosnek i moczyæ w niej nogê, na której znajduje siê odcisk. Odcisk powoli z³uszczy siê a czop tak¿e zginie.

Bulion czosnkowy

Nie wystrasz siê, widz±c w przepisie g³ówkê czosnku. Czosnek, który na surowo terroryzuje otoczenie swoim zapachem, staje siê delikatny i ³agodny, gdy jest powoli gotowany w zupie. Wiêc zdob±d¼ siê na odwagê i spróbuj tej zupy.

Sk³adniki:
1,5 l wywaru z obierek ziemniaczanych (patrz przepis wy¿ej)
1,5 ³y¿ki oliwy z oliwek
pó³ listka laurowego
g³ówka czosnku, podzielonego na z±bki i obranego
1/4 ³y¿eczki tymianku
odrobina sza³wii

Wykonanie:
Po³±cz wszystkie sk³adniki i gotuj powoli na ma³ym ogniu przez 30-45 minut. Wyjmij czosnek i li¶æ laurowy.
Mo¿esz podawaæ jako czysty bulion z gotowanym makaronem, k³adzionymi kluskami, ry¿em, uszkami.
Mo¿esz te¿ w czasie gotowania dorzuciæ pokrojon± w plasterki marchewkê, groszek, ziemniaki pokrojone w kostkê, cukinie pokrojon± w plasterki i serwowaæ jako inn± zupe. Mo¿esz tez u¿yæ tego bulionu do gotowania sosów, risotto lub zup-kremów.

Czosnek jako przyprawa kuchenna 

Najwiêksz± s³aw± cieszy siê w kuchni po³udniowo-europejskiej, zw³aszcza francuskiej. Stosowany jest w wiêkszo¶ci pikantnych dañ, gor±cych i zimnych. Jest nieodzownym dodatkiem do duszonych miês, do przyprawiania ¿urów i czerwonego barszczu, pieczeni baraniej i wieprzowej. Stosowany jest równie¿ w mieszankach ró¿nych warzyw, przyprawia siê nim sosy i zielon± sa³atê. Mo¿na dodawaæ go do twarogu, szpinaku, kotletów siekanych i placków ziemniaczanych.

Z±bkiem czosnku nacieramy salaterkê, aby nadaæ lekkiego pikantnego zapachu sa³atkom, jeden lub dwa z±bki czosnku dodajemy do sosów i marynat lub do oliwy czy octu. Rozcieramy go z mas³em do pieczenia francuskich grzanek, miêsa lub ryby z rusztu. Pokrojone z±bki czosnku wtykamy w miêso przed upieczeniem.

Dziêki duszeniu w t³uszczu, czosnek traci nieco swój specyficzny aromat i staje siê ³agodniejszy. Przykry zapach wydzielaj±cy siê po zjedzeniu czosnku mo¿na czê¶ciowo z³agodziæ, spo¿ywaj±c jednocze¶nie ¶wie¿± natkê pietruszki, selera lub lubczyku.
http://www.cyberbaba.pl/content/view/259/136/
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #88 : Marzec 22, 2010, 19:37:03 »


Autor: Jacek Roik "Choroby cywilizacyjne"

Poznaj sekret jak ¿yæ w zdrowiu i nie dopu¶ciæ do choroby? Dowiedz siê jak zwalczyæ choroby cywilizacyjne...
http://prezentunio.com/ebooki/ebook/choroby-cywilizacyjne


Poznaj sekret jak ¿yæ w zdrowiu i nie dopu¶ciæ do choroby? Dowiedz siê jak zwalczyæ choroby cywilizacyjne.

UWAGA: Dr Jacek Roik Lekarzem Roku 2005!

14 Stycznia 2006 roku Dr Jacek Roik, autor prezentowanej na tej stronie publikacji, znalaz³ siê w trójce wyró¿nionych lekarzy w plebiscycie Gazety Krakowskiej w kategorii "Lekarz pierwszego kontaktu". Przeczytaj, co Lekarz Roku 2005 ma Ci do powiedzenia.
Nadawca: "dr Jacek Roik"
Odbiorca: Czytelnik
Temat: Zacznij ¿yæ zdrowo... to Twoja wielka szansa!

Nazywam siê Jacek Roik, jestem lekarzem chorób wewnêtrznych. Wydzia³ Lekarski Akademii Medycznej w Krakowie ukoñczylem w 1967 roku.

Pracuj±c jako lekarz pierwszego kontaktu zauwa¿y³em, ¿e ilo¶æ wypisywanych recept dla Pacjentów nie przek³ada siê na Ich poprawê stanu zdrowia! Widzia³em równie¿ moje recepty w koszu na ¶mieci obok przychodni, gdzie wtedy pracowa³em! Nie by³o najmniejszego sensu powielaæ ten styl leczenia i pisaæ tylko leki chemiczne. Postanowi³em wypisywaæ Moim Pacjentom recepty na zdrowy styl ¿ycia!

Zacz±³em zwracaæ uwagê na holistyczne podej¶cie do zdrowia! A wiêc nie tylko leki ale od¿ywianie, ¶rodowisko w którym ¿yjemy i pracujemy, wreszcie higiena psychiczna oraz wysi³ek fizyczny a przede wszystkim zdrowa ¿ywno¶æ jak± codziennie spo¿ywamy, ma znaczenie dla ka¿dego z nas je¿eli chodzi o zdrowie!

Staram siê ka¿demu Pacjentowi, z którym siê stykam w codziennej praktyce przekazywaæ WIEDZÊ na temat profilaktyki chorób cywilizacyjnych. To zagadnienie uwa¿am za najwa¿niejszy cel mojej pracy! Mo¿na mieæ du¿o pieniêdzy a ma³o wiedzy na temat jak byæ zdrowym i zmierzaæ ku chorobie, a gdy sytuacja jest odwrotna mo¿emy byæ zdrowsi!

Tylko od Ciebie zale¿y czy chcesz ¿yæ zdrowo. W publikacji, któr± napisa³em przekazuje na ponad ponad 300 stronach wiedzê zdobywan± latami. Czy z niej skorzystasz?

"Chyba nie ma w Tarnowie doros³ego cz³owieka , który o doktorze Roiku nie s³ysza³. - Aaa, to ten od zdrowej ¿ywno¶ci? Ten sam. Ten od soi? Ten. Ten od zdrowego stylu ¿ycia? Dok³adnie. Ten, ten. Ten, co ka¿e wszystkim pacjentkom badaæ piersi? W³a¶nie. W³a¶nie za to, za tê profilaktykê miêdzy innymi doktor Jacek Roik z Tarnowa nagrodê od Jolanty Kwa¶niewskiej dosta³."

- ECHO TARNOWA, 26 Czerwca 2002

Wspo³czesny cz³owiek nie ma na nic czasu. Jest to prawda oczywista. Jest jednak co¶ bezcennego, na co trzeba znale¼æ czas. To oczywi¶cie Twoje ZDROWIE! Od zdrowia sie wszystko zaczyna i na braku zdrowia sie wszystko koñczy. Nie zrealizujesz swoich planów osobistych i zawodowych gdy nie bêdziesz zdrowy. O zdrowie musisz dbaæ codziennie. Nie nale¿ysz chyba do osób, które my¶l±, ¿e zachorowaæ mo¿e s±siad, mieszkaniec innego miast,a czy innego kraju, wszyscy ale pewno nie Ty! Pamiêtaj, ¿e choroby cywilizacyjne czyhaj± na ka¿dego nieprzygotowanego.


Choroby cywilizacyjne poch³aniaj± codziennie tysi±ce istnieñ... chcesz wiedzieæ jak siê obroniæ?

Statystyki dotycz±ce zachorowalno¶ci i umieralno¶ci spowodowanej przez choroby cywilizacyjne nie k³ami±! W Polsce za wcze¶nie chorujemy i umieramy z powodu: zawa³ów miê¶nia sercowego, wylewów krwi do mózgu, nowotworów: u mê¿czyzn rak p³uc, u kobiet: rak szyjki macicy!. Za du¿o palimy i pijemy napojów alkoholowych. Prowadzimy siedz±cy tryb ¿ycia. Nie zwracamy uwagê na sposób od¿ywiania.

"¦wiatowa Organizacja Zdrowia zwrócila uwagê, ¿e najwa¿niejszym zadaniem lekarza jest przekazywanie Pacjentowi zg³aszaj±cemu sie do Gabinetu, wiedzy na temat zapobiegania chorobom cywilizacyjnym!"

Tylko systematyczne i d³ugofalowe postepowanie prozdrowotne przyniesie sukces w postaci utrzymania sie w zdrowiu przez d³ugie lata. Medycyna zrobi³a olbrzymi, niewyobra¿alny postêp! Ale to nie oznacza, ¿e mo¿emy szkodziæ swemu zdrowiu a pó¼niej liczyæ na transplantacjê serca czy przeszczep innego narz±du gdy go zniszczymy sami.

Zobacz i przekonaj siê sam, czy interesuje Ciê:

* Jak skutecznie zapobiegaæ i uodporniæ siê na choroby cywilizacyjne?
* Jaki zwi±zek ma nasze zdrowie psychiczne ze zdrowiem fizycznym?
* Jak dziêki odpowiedniemu od¿ywianiu i specjalnej diecie polepszyæ swoje zdrowie?
* Jak zapobiegaæ mia¿dzycy, a tym samym zawa³owi serca?
* Jak postêpowaæ gdy masz nadci¶nienie têtnicze?
* Jak zwalczaæ takie choroby cywilizacyjne jak: cukrzyca, schorzenia przewodu pokarmowego (nie¿yt ¿o³±dka, zespó³ jelita nadwra¿liwego, zaparcia stolca, choroba wrzodowa)?
* W jaki sposób kuracje zio³owe mog± Ci pomóc gdy masz kamienie nerkowe lub w woreczku ¿ó³ciowym.

"Ta publikacja jest po prostu uniwersalnym wy³o¿eniem wielu dotykaj±cych nas objawów przed i w trakcie schorzeñ. Z tego tytu³u mogê ¶mia³o stwierdziæ, i¿ ka¿dy, m³ody czy w podesz³ym wieku, obojêtnie czy choruj±cy na nowotwór, cukrzycê, wieñcówkê itp., lub uwa¿aj±cy siê za zdrowego jak ryba, mo¿e dla siebie wiele praktycznych wniosków wynie¶æ z zawartej tre¶ci.

Polecam wszystkim powy¿sze wydawnictwo, zarówno m³odym, w ¶rednim wieku i trzecim wieku zapewniaj±c, i¿ ka¿dy po przeczytaniu tego¿ ebooka zastanowi siê nad odrobin± chocia¿by zadbania o w³asne zdrowie."

- Sobkowiak Ryszard, emeryt-rencista po sze¶dziesi±tce

* Jak siê od¿ywiaæ bêd±c w ci±¿y, bêd±c uczniem czy do¿ywaj±c "trzeciego wieku"?
* Jak modyfikowaæ swoje jad³ospisy w zale¿no¶ci od pory roku?
* Jak siê zachowaæ przy zmianach pogody - gdy wieje wiatr halny lub gdy s± gwa³towne zmiany ci¶nienia atmosferycznego?

Dziêki wiedzy z publikacji "Choroby cywilizacyjne", Ty te¿ mo¿esz zrobiæ wiêcej dla swojego zdrowia ni¿ Ci siê wydaje! Mo¿esz mieæ mniej pieniêdzy ale byæ zdrowszym od tego co ma poka¼niejsze konto w banku. Bêdziesz dziêki temu bogatszy, bo nie ma wiêkszego skarbu ni¿ nasze zdrowie.
http://choroby-cywilizacyjne.zlotemysli.pl/
Zapisane
Thotal
Go¶æ
« Odpowiedz #89 : Marzec 22, 2010, 23:07:23 »

Magnez (Magnesium, Mg)

 

Magnez jest równie wa¿ny jak wapñ, poniewa¿ wspó³pracuje z nim w przewodzeniu impulsów nerwowo-miê¶niowych oraz  ma zasadniczy wp³yw na gêsto¶æ ko¶ci. Aktywizuje ponad 300 enzymów wspó³pracuj±c z witaminami B1 i B6, co jest istotne w procesie pozyskiwania energii. Bierze udzia³ w syntezie bia³ek. Uczestniczy nie tylko w budowie ko¶ci, ale i ¶ciêgien. Magnez kontroluje wiêc praktycznie wszystkie procesy zachodz±ce w organizmie wp³ywaj±c w soposób szczególny na nasze zdrowie.


        Alternatywa?     

Skutecznie wp³ywa na  obni¿anie napiêcia przedmiesi±czkowego. Reguluje ciep³otê cia³a (wp³ywa na termoregulacjê).

Zmniejsza skurcze miê¶niowe (sprzyja rozlu¼nieniu miê¶ni).Brak magnezu redukuje przemianê materii prowadz±c± do napiêæ miêsni. Co pi±ta kobieta w Polsce uskar¿a siê na skurcze miê¶ni w nocy. Niektóre zawa³y serca s± spowodowane nie przez mia¿d¿ycê, ale przez skurcze miê¶niówki naczyñ wieñcowych, co prowadzi do pozbawienia miê¶nia sercowego tlenu.

Zwiêksza wydzielanie ¿ólci, co zapobiega powstawaniu kamieni ¿ó³ciowych oraz stymuluje perystaltykê jelit.

 W sytuacjach stresowych powoduje wydzielanie adrenaliny, hormonu, który w sytuacjach krytycznych uaktywnia przemianê materii i poprawia tym samym zdolno¶æ reakcji i wydolno¶æ organizmu.

Chroni przed zatruciami (w tym zmniejsza toksyczno¶æ o³owiu i u³atwia jego wydalanie z organizmu), alergiami, stanami zapalnymi.

Magnez jest niezbêdny do prawid³owej pracy uk³adu immunologicznego, a w zasadzie jego „sztabu” – grasicy, centralnego elementu uk³adu odporno¶ciowego.

 




 

Jest równie¿ czynnikiem ochronnym dla uk³adu kr±¿enia dzia³aj±c przeciwmia¿d¿ycowo. Wg danych opublikowanych w „British Medical Journal” („Nexus” Nr 2/2006, „Chroniczny szkorbut a choroba serca”, dr Owen R. Fonorow) wstrzykniêcie magnezu natychmiast po ataku serca oca³i³o 55% tych, którzy bez tego zastrzyku umarliby.

Magnez przeciwdzia³a powiêkszaniu gruczo³u krokowego u mê¿czyzn (prostata). Mo¿e odegraæ du¿± rolê (o ile zrozumiemy potrzebê jego stosowania) w profilaktyce antynowotworowej dotycz±cej zw³aszcza raków skóry, ust, sutka, gard³a, ¶luzówek oraz raków tytoniozale¿nych.

 

Ten szczególny pierwiastek, którego znaczenia nie da siê przeceniæ, dzia³a tonizuj±co i uspokajaj±co na ca³y uk³ad nerwowy. Trzeba tu jednak pewn± sprawê wyja¶niæ. Otó¿ jako¶æ impulsów nerwowych jest uwarunkowana od prawid³owo¶ci przemieszczania siê jonów wapnia i magnezu. Je¶li w organizmie wystêpuj± braki magnezu, to proces ten ulega zak³óceniom i pojawia siê pobudliwo¶æ nerwowa.

 

Wa¿na jest równie¿ proporcja wapnia i magnezu.  Aby procesy nerwowe przebiega³y bez zak³óceñ, stosunek wapnia do magnezu powinien wynosiæ jak 2:1. I tu pojawiaj± siê problemy. Pierwszy problem – to przyjmowanie pojedynczych preparatów tylko magnezowych lub tylko wapniowych. Daje to mierne rezultaty, poniewa¿ w organizmie nie zostanie zachowana prawid³owa proporcja miêdzy oboma pierwiastkami.

Poszukuj±c odpowiedniego suplementu zwracaj wiêc uwagê na to, aby preparat by³: 1) wapniowo-magnezowy, 2) o odpowiedniej proporcji sk³adników (przypomnijmy  wapñ:magnez – jak 2:1), 3) sk³adniki by³y pozyskiwane ze ¼róde³ naturalnych w postaci organicznej.

 

Drugi problem – to nadmierne spo¿ycie nabia³u – mleka, serów, twarogów, jogurtów. Ogromna wiêkszo¶æ lekarzy poleca w³a¶nie te produkty ze wzglêdu na to, ¿e zawieraj± du¿o wapnia, a wiêc maj± przeciwdzia³aæ osteoporozie.

 Paradoksem jest, ¿e mimo kampanii reklamowych promuj±cych przetwory mleczne i wysokiego ich spo¿ycia, mamy coraz wiêcej zachorowañ na osteoporozê. A mo¿e w³a¶nie dlatego tak jest, ¿e tak du¿o spo¿ywamy przetworów mlecznych silnie zakwaszaj±cych organizm?

W ka¿dym b±d¼ razie  wapñ w postaci  nieorganicznej  obecny w nadmiarze w tych przetworach blokuje przyswajanie magnezu, a brak z kolei tego pierwiastka zmniejsza przyswajalno¶æ wapnia i kó³ko siê zamyka. Inn± spraw± jest równie¿ postaæ wapnia – organiczna czy - wspomniana ju¿ - nieorganiczna, co równie¿ wp³ywa na stopieñ jego przyswajalno¶ci.

 

Niski poziom magnezu skutkuje powstawaniem niedoborów witaminy D niezbêdnej do prawid³owej budowy ko¶ci. Dodaæ nale¿y równie¿, ¿e pierwiastek ten w po³±czeniu z kobaltem i selenem nie dopuszcza do uszkodzeñ genetycznych DNA.

 

Magnez zapewnia utrzymanie wysokiego poziomu sprawno¶ci oraz wytrzyma³o¶ci podczas wykonywania pracy fizycznej i uprawiania sportu. Picie kawy skutecznie wyp³ukuje magnez - ten wspania³y antystresor - z organizmu. Dziwisz siê pó¼niej, ¿e ³atwo poddajesz siê sytuacjom stresowym, bywasz rozdra¿niony z byle powodu?

Charakterystyczne objawy niedoborów magnezu:


 



 wysokie ci¶nieniem  krwi,
 
 trudno¶ci z zasypianiem, bezsenno¶æ, koszmary nocne,

 nerwowo¶æ, depresja,

 odk³adanie siê wapnia w tkankach miêkkich (zwapnienia) - kamica nerkowa, kamienie woreczka ¿ó³ciowego,

 dr¿enie lub skurcze  miê¶ni (tiki nerwowe), brak czucia w palcach (drêtwienie),

 nieregularna praca serca, ko³atanie, czêsto k³uj±cy ból w sercu,

 zaparcia,

 drgawki,

 brak apetytu,

 uczucie oszo³omienia, bóle i zawroty g³owy,

trudno¶ci w koncentrowaniu siê, niepokój wewnêtrznym i stany lêkowe,

wypadanie w³osów, ³amliwo¶æ paznokci,

silniejsze dzia³anie próchnicy atakuj±cej zêby,

brak si³y (os³abienie),

nadmierne pocenie siê,

zaburzenia wzroku,

wra¿liwo¶æ na zmiany pogody.
Wielu lekarzy twierdzi, ¿e kobiety z niedoborem magnezu rodz± znacznie d³u¿ej, a porody bywaj± bole¶niejsze, ni¿ u pañ z równowag± tego pierwiastka.


Ju¿ nie¿yj±cy prof. Julian Aleksandrowicz  prowadzi³ d³ug±  walkê (uwieñczon± w koñcu powodzeniem) o uzupe³nianie dolomitem niedoborów magnezu w organizmie.


Czynniki redukuj±ce magnez w organizmie to: bia³ka, t³uszcze, szczawiany (rabarbar, szpinak), du¿e ilo¶ci wapnia w produktach mlecznych (by³a ju¿ o tym mowa) -  zw³aszcza w produktach homogenizowanych, fityniany (otrêby pszenne, chleb).Wrogiem magnezu jest zw³aszcza cukier, który nie pozwala przyswajaæ tego pierwiastka.


Doskonale magnez wch³ania siê do organizmu w postaci  cytrynianu  (czy askorbinianu) w po³±czeniu w odpowiedniej proporcji z wêglanem wapnia.



http://www.eioba.pl/a78535/magnez_dlaczego_jest_tak_wazny_dla_naszego_organizmu




Pozdrawiam - Thotal U¶miech



Pos³uchajcie tego;

http://www.youtube.com/watch?v=NR_z2HEpy44&feature=player_embedded#

Pozdrawiam - Thotal


Scali³am posty. Janneth.
« Ostatnia zmiana: Marzec 24, 2010, 15:50:13 wys³ane przez janneth » Zapisane
songo1970

Maszyna do pisania...


Punkty Forum (pf): 22
Offline

P³eæ: Mê¿czyzna
Wiadomo¶ci: 4934


KIN 213


Zobacz profil
« Odpowiedz #90 : Marzec 31, 2010, 12:55:31 »

Chirurgia fantomowa odwo³uje siê do wielkich mo¿liwo¶ci, jakie drzemi± w przyrodzie

WYKORZYSTAÆ SI£Ê WYOBRA¬NI

Zabieg oczyszczania w±troby, terapeutka Urszula Mól k³adzie praw± d³oñ na brzuchu pacjenta. W wyobra¼ni jej d³oñ przenika do organa i oczyszcza go.

Zabieg trwa godzinê lub dwie. Uzdrowiciel wodz±c rêkami wzd³u¿ cia³a pacjenta skanuje je, wyczuwaj±c chore organy, a nastêpnie pos³uguj±c siê wyobra¼ni± przystêpuje do terapii zgodnie z przyjêt± w metodzie procedur±, np. Oczyszcza organ za pomoc± pêdzli, wytwarza i stosuje specjalnie dostosowan± do potrzeb pacjenta ma¶æ czy owija chore miejsce stworzonymi przez siebie banda¿a mi. Bardzo czêsto wykorzystuje w tym celu bogactwo ro¶lin.

W zgodzie z natur±

- Ta metoda jest bardzo zwi±zana z darami przyrody, która - g³êboko w to wierzê - zna lekarstwo na ka¿de schorzenie, I to mnie w³a¶nie w niej urzek³o - mówi Urszula Mól, dyplomowana uzdrowicielka z Katowic. - Z zawodu jestem projektantem ogrodów i czujê ogromny zwi±zek z natur±. Kiedy zak³ada³am ogród, pyta³am ro¶liny, gdzie im bêdzie najlepiej i po prostu wyczuwa³am idealne dla nich miejsce. Równie¿ w czasie terapii, gdy sporz±dzam ma¶æ, w wyobra¼ni proszê ¶wiat przyrody o najlepsze do niej sk³adniki, najlepsze dla konkretnego cz³owieka, bo przecie¿ wszyscy jeste¶my w jaki¶ sposób czê¶ci± wiêkszej ca³o¶ci.

Metod± zainteresowa³a siê kilka lat temu i ukoñczy³a dwuletnie warsztaty organizowane przez Mariê Kent, licencjonowan± instruktorkê.

- Przypominam sobie, jak w czasie zajêæ Maria zastosowa³a sporz±dzon± dla mnie ma¶æ. Ma¶æ wprawdzie powsta³a w wyobra¼ni i w wyobra¼ni te¿ posmarowa³a mi ni± usta, ale ja, choæ nie zna³am jej sk³adników, wyra¼nie czu³am smak miêty – mówi uzdrowicielka.

Pomocne æwiczenia

Metoda wykorzystuje te¿ wiedzê Kahunów. Wykonuj±cych tzw, bezkrwawe operacje filipiñskie. Stosuje siej± w dolegliwo¶ciach uk³adów: oddechowego, kr±¿enia, trawienia, kostno-stawowego, w schorzeniach krêgos³upa, zaburzeniach cyklu miesi±czkowego, psychosomatycznych, stanach depresyjnych i nerwicowych. Do Urszuli Mól najczê¶ciej trafiaj± osoby, które wyczerpa³y ju¿ wszelkie mo¿liwo¶ci medycyny konwencjonalnej, jej zadaniem jest zlikwidowanie przyczyny choroby; gdy siê to udaje, organizm automatycznie wraca do zdrowia, dostosowuje siê do idealnego energetycznego wzoru.

Chory na parkinsona Adam rozpocz±³ terapiê kilka miesiêcy temu. - Objawy tej choroby wywo³ane s± zmianami zwyrodnieniowym i komórek nerwowych znajduj±cych siê w pewnych rejonach mózgu. Najpro¶ciej rzecz ujmuj±c od komórek tych uzale¿nione jest wytwarzanie dopaminy, odpowiedzialnej za koordynacjê czynno¶ci ruchowych. Kliniczne objawy parkinsonowskie pojawiaj± siê dopiero wówczas, gdy obumrze ok. 80 proc. komórek wytwarzaj±cych dopaminê - mówi Mól.

- I choæ w wielu wypadkach do poprawy zdrowia czy ca³kowitego uzdrowienia wystarcz± trzy, cztery zabiegi, tu trzeba by³o wykonaæ ich bardzo du¿o. Przede wszystkim koncentrowa³am siê na g³owie, jednak obok tego wykonywa³am masa¿e krêgos³upa, bo uelastyczniaj± wszystkie miê¶nie. Wspólnie wykonywali¶my te¿ æwiczenia, które usprawniaj± koñczyny i s± zalecane przez lekarzy. Je¶li bêdziemy wykonywali je sami, wyobra¿ajmy sobie, jakie powinny przynie¶æ efekty, np. sprawn± rêkê cny poprawny chód.

Pamiêæ bólu

Pan Adam za¿ywa przepisane przez lekarza lekarstwa, których zadaniem jest spowolnienie rozwoju choroby, jednak jak twierdzi uzdrowicielka, ostatnie badania kliniczne wykaza³y dziesiêcioprocentow± poprawê zdrowia. Choroba zaczê³a siê cofaæ.

- By byæ uzdrowicielem, trzeba przede wszystkim zadbaæ o w³asne zdrowie i wewnêtrzn± harmoniê - twierdzi Mól. Kiedy¶ sama ciê¿ko chorowa³a, dzi¶ czuje potrzebê pomagania innym. - To pamiêæ bólu spotka³ mnie w ¿yciu – dodaje.

IWONA KOLASIÑSKA - Dziennik Zachodni 20-04-2007
Zapisane

"Pustka to mniej ni¿ nic, a jednak to co¶ wiêcej ni¿ wszystko, co istnieje! Pustka jest zerem absolutnym; chaosem, w którym powstaj± wszystkie mo¿liwo¶ci. To jest Absolutna ¦wiadomo¶æ; co¶ o wiele wiêcej ni¿ nawet Uniwersalna Inteligencja."
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #91 : Kwiecieñ 03, 2010, 06:52:37 »

Aromaterapia

Podobnie jak zielarstwo, aromaterapia opiera siê na leczniczych w³a¶ciwo¶ciach ro¶lin, ale zamiast stosowania ca³ych ro¶lin lub ich czê¶ci, pos³uguje siê w³a¶ciwymi im olejkami eterycznymi. Olejki to aktywny koncentrat leczniczych w³a¶ciwo¶ci ro¶lin, uwa¿any przez niektórych za istotê jej si³y ¿yciowej.

Wszyscy wiemy, jak optymistycznie i rado¶nie nastraja nas wiosenna ³±ka pe³na kwiatów i zió³, jak spacer lasem po deszczu uspokaja i usuwa wszelkie napiêcia nerwowe. A czy zdarzy³o ci siê spaæ na ¶wie¿ym sianie pe³nym zió³? Je¶li tak, pamiêtasz zapewne jak mocny i odprê¿aj±cy to by³ sen. Z drugiej strony znamy uczucie przygnêbienia jakie wywo³uje sam zapach szpitala. A „zapach strachu” w lecznicach weterynaryjnych? Kto ma psa, ten wie o co chodzi.

Wspó³czesna cywilizacja uniemo¿liwia cz³owiekowi codzienny kontakt z natur±, a jego ¶rodowisko przesyci³a zapachem spalin, chemikaliów, sztucznie aromatyzowanej ¿ywno¶ci. Te wszystkie atakuj±ce nas szkodliwe czynniki powoduj±, ¿e ¿yjemy w sztucznym ¶wiecie i mamy sztuczne zdrowie podtrzymywane rosn±c± ilo¶ci± chemicznych leków, usuwaj±cych jedn± dolegliwo¶æ i powoduj±cych wiele innych.

Aromaterapia – podobnie jak inne dziedziny medycyny naturalnej – ma przywróciæ wspó³czesnemu cz³owiekowi tak± równowagê si³ wewnêtrznych, jak± naszym przodkom dawa³o wspó³¿ycie z przyrod±. Aromaterapia normuje stan psychiczny, usprawnia obieg krwi i p³ynów limfatycznych, równowa¿y procesy przebiegaj±ce w organizmie, a tym samym zwiêksza jego odporno¶æ.

Bod¼ce wêchowe s± najszybciej przenoszonymi do mózgu bod¼cami zewnêtrznymi. Wykorzystuj± to niektórzy handlowcy do celów marketingowych rozpylaj±c olejki w sklepach, co poprawia nasz nastrój (i sk³onno¶æ do zakupów!). Je¶li olejki maj± taki wp³yw na twój nastrój w sklepie dlaczego nie wykorzystaæ ich w domu, je¶li nie do leczenia to chocia¿by do poprawy nastroju. Spróbuj, zw³aszcza, ¿e to taka przyjemna terapia.

Jak stosowaæ olejki eteryczne

Rozcieñczanie
W czystej postaci olejki s± stê¿onymi substancjami o silnym dzia³aniu. Przed zastosowaniem na skórê nale¿y je rozcieñczyæ w no¶niku olejowym lub olejowo-wodnym, aby u³atwiæ wcieranie i zabezpieczyæ skórê przed podra¿nieniem.

Dobór no¶nika
Najkorzystniejsze dla skóry jest stosowanie olejów ro¶linnych wyt³aczanych na zimno, bogatych w witaminy i ³atwo wch³anianych przez skórê.
No¶niki olejowo-wodne sk³adaj± siê ze zemulgowanego oleju i wody. S± one idealne do leczenia siê samemu, poniewa¿ nie s± t³uste.
Bogaty wybór specjalnych no¶ników znajdziesz w sklepach sprzedaj±cych olejki.

Mieszanie olejków
Olejki eteryczne dzia³aj± synergicznie, uzupe³niaj± i potêguj± siê wzajemnie. Z tego powodu najczê¶ciej zaleca siê mieszaniny 2-4 olejków w celu uzyskania optymalnych efektów. Nie nale¿y jednak u¿ywaæ wiêcej ni¿ 5 olejków w jednej mieszance.

Inhalacje
Wdychanie olejków eterycznych mo¿e przynie¶æ szybk± ulgê w zaburzeniach uk³adu oddechowego i stanach stresu. Uwaga: w czasie wdychania oczy musz± byæ zamkniête!
W celu uzyskania natychmiastowego skutku nale¿y zwil¿yæ chusteczkê 6-9 kroplami olejku (lub mieszanki olejków) i wdychaæ g³êboko trzy razy.
Do miednicy z gor±c± wod± dodaæ 3-4 krople mieszaniny olejków eterycznych. Pochyliæ siê nad miednic±, okryæ g³owê rêcznikiem i wdychaæ g³êboko kilkana¶cie razy. Uwaga: Nie stosowaæ inhalacji w przypadku dychawicy oskrzelowej, poniewa¿ para mo¿e spowodowaæ duszenie siê.

K±piele
Olejki eteryczne w k±pieli mo¿na stosowaæ w bardzo wielu stanach chorobowych. Olejki nie rozpuszczaj± siê od razu w wodzie, ale mo¿na je rozprowadziæ w niej intensywnie mieszaj±c. Do ciep³ej wody dodaje siê do 8 kropli jednego lub kilku olejków aromatycznych. Woda nie powinna byæ za gor±ca, bo olejki wyparuj± zbyt szybko. Osoby maj±ce such± skórê powinny rozpu¶ciæ olejek w 2 ³y¿eczkach od herbaty no¶nika olejowego przed wlaniem do wanny. Czas przebywania w takiej k±pieli: 10-20 minut.

P³ukanie ust i gard³a
Usta i gard³o p³ucze siê celem z³agodzenie stanów zapalnych b³on ¶luzowych. Do szka
Lanki wody dodaje siê 3 krople olejku eterycznego, dobrze mieszaj±c p³ukankê przed ka¿dym nabraniem do ust.

Wcieranie i nacieranie
Wcieranie miejscowe mo¿na stosowaæ w wielu schorzeniach zamiast masa¿u. Olejki eteryczne rozpuszcza siê w no¶niku i wciera w chore miejsce.

Kompresy
Kompres z olejku eterycznego mo¿e z³agodziæ bóle, objawy przeforsowania miê¶ni lub obrzêki. Liczba kropli olejku eterycznego dodana do wody i wielko¶æ naczynia zale¿y od potrzeby i waha siê od 2 kropli w kieliszku do jajek – przy dezynfekcji palca, do 8 kropli w miednicy przy nadwyrê¿eniu stawów nadgarstka. Przy bólach miê¶ni stosuje siê kompresy gor±ce, przy sforsowaniu uk³adu ruchu lub bólach g³owy – zimne. Tkaninê lub gazê nale¿y zanurzyæ w wodzie, lekko wycisn±æ i po³o¿yæ na chore miejsce. Okryæ kawa³kiem ¶ci¶le przylegaj±cej folii i utrzymywaæ w cieple. Pozostawiæ kompres na co najmniej 2 godziny.

Masa¿
Masa¿ jest najwa¿niejszym zabiegiem w aromaterapii, najskuteczniejszym i najszybciej przynosz±cym efekty. W czasie masa¿u nastêpuje najpe³niejsza penetracja olejku w g³±b skóry i cia³a poprzez system naczyñ krwiono¶nych i limfatycznych. Kontakt olejków z zakoñczeniami nerwowymi w skórze powoduje natychmiastow± reakcjê systemu nerwowego i w rezultacie po¿±dany efekt relaksu i odprê¿enia. Samodzielnie mo¿emy wykonaæ masa¿ refleksyjny stóp i r±k. Szczegó³owy opis takiego masa¿u znajdziesz w literaturze dotycz±cej refleksologii (wkrótce tak¿e u nas). Szczególnie polecane jest stosowanie olejków eterycznych w masa¿u refleksyjnym stóp przy schorzeniach wewnêtrznych.

Kominek aromaterapeutyczny
Wygodn± form± rozprowadzania mieszanki olejków eterycznych w ca³ym pomieszczeniu jest kominek aromaterapeutyczny. Przydatny jest zw³aszcza w okresach przeziêbieñ do dezynfekcji powietrza i przy niektórych schorzeniach.

Jako¶æ olejku eterycznego

Nies³ychanie wa¿nym elementem w aromaterapii jest jako¶æ i pochodzenie olejku. Prawdziwe i pe³ne w³asno¶ci aromaterapeutyczne maj± jedynie olejki naturalne, nie przerabiane, nie rozcieñczane i nie fa³szowane, pochodz±ce prosto z pierwotnych destylarni. W handlu wystêpuj± czêsto olejki rozcieñczane, pozbawiane wa¿nych, a potrzebnych do innych celów sk³adników, lub fa³szowane syntetycznymi dodatkami. Wiele firm sprzedaje te¿ olejki syntetyczne lub pó³syntetyczne pod nazwami olejków eterycznych. Takie „olejki” nie tylko nie maj± ¿adnej w³a¶ciwo¶ci leczniczej ale mog± wrêcz szkodziæ. Przy wyborze dostawcy nale¿y wiêc byæ czujnym i zwracaæ uwagê na firmê, jakie normy spe³nia olejek (powinno to byæ podane na opakowaniu). Wszystkie olejki eteryczne powinny byæ sprzedawane w buteleczkach z ciemnego szk³a. Je¶li zobaczysz olejek w przezroczystej butelce, omijaj go z daleka. Sprawdzonymi na polskim rynku s± olejki Polleny Aromy.

Podstawowy zestaw olejków do domowej apteczki

Podstawowe olejki, jakie powinny siê znale¼æ w ka¿dej domowej apteczce, to te, które stosuje siê przy najbardziej powszechnych dolegliwo¶ciach, leczonych zazwyczaj tak¿e bez lekarza, przy u¿yciu powszechnie dostêpnych bez recepty farmaceutyków.

Olejek cytrynowy
Olejek lekko stymuluj±cy, obni¿a ci¶nienie krwi. Otrzymywany ze skórek sycylijskich cytryn. Ma znany od¶wie¿aj±cy zapach.
£agodzi: nadci¶nienie, lêki, ociê¿a³o¶æ umys³ow±, napiêcia nerwowe, przeziêbienia, katar, reumatyzm, artretyzm, ¿ylaki, stany zapalne skóry, opryszczkê, ³upie¿, egzemy, problemy okresu menopauzy.

Olejek eukaliptusowy
Olejek antyseptyczny, ³agodnie pobudzaj±cy, przeciwbólowy. Pochodzi z Australii. Ma znany od¶wie¿aj±cy zapach.
£agodzi: grypy, przeziêbienia, kaszel, bronchit, reumatyzm, zmêczenie (sforsowanie) miê¶ni, zmêczenie umys³u, stany zapalne skóry, têpi wszy.
Uwaga: nie u¿ywaæ równocze¶nie z lekami homeopatycznymi!

Olejek geraniowy
Olejek przeciwdepresyjny, reguluje gospodarkê p³ynami. Pochodzi z delty Nilu. Ma piêkny zio³owokwiatowy zapach znany z upraw doniczkowych.
£agodzi: cellulite, oty³o¶æ, depresje, napiêcia nerwowe, lêki, nerwobóle, zaburzenia seksualne, problemy menopauzy, zmienne stany emocjonalne, bóle menstruacyjne, cukrzycê, zaburzenia w kr±¿eniu, grypê, przeziêbienia, katar, zaburzenia gastryczne, infekcje skóry, suche egzemy, przet³uszczanie, ³upie¿, wrzody, rany.
Uwaga: stymuluje estrogen, nie stosowaæ równocze¶nie z pigu³kami antykoncepcyjnymi!

Olejek ja³owcowy z jagód
Olejek przeciwzapalny, reguluje gospodarkê p³ynami. Pochodzi z Polski. Znany jako przyprawa i ¶rodek aromatyzuj±cy o charakterystycznym zapachu.
£agodzi: zmêczenie umys³owe, bezsenno¶æ, lêki, bóle menstruacyjne, zaburzenia menstruacji, oty³o¶æ, ¿ylaki, cellulite, nadci¶nienie, rozstêpy skóry, bóle reumatyczne, zapalenia skóry, tr±dzik, ³ojotok.

Olejek lawendowy
Olejek uspokajaj±cy, przeciwbólowy, przeciwzapalny. Pochodzi z francuskiej Prowansji. Jeden z najcenniejszych w aromaterapii o wielu ró¿norodnych w³asno¶ciach terapeutycznych. Piêkny kwiatowy zapach stosowany jest w perfumerii.
£agodzi: depresje, lêki, zmêczenie ociê¿a³o¶æ umys³ow±, irytacjê, histeriê, napiêcia nerwowe, bezsenno¶æ spowodowan± zdenerwowaniem, bóle reumatyczne, migreny, bóle menstruacyjne, miê¶niowe, nieregularn± menstruacjê, nadci¶nienie, oty³o¶æ, cellulite, ¿ylaki, katary, grypê, stany zapalne zatok i gard³a, problemy menopauzy, stany zapalne skóry, egzemy, tr±dzik, rozstêpy skóry, grzybice (stóp, organów p³ciowych i inne), ple¶niawki pochwy, suchy ³upie¿, wypadanie w³osów, zaburzenia gastryczne.

Olejek melisowy
Olejek uspokajaj±cy, antyseptyczny. Pochodzi z Francji. Melisa u¿ywana jako przyprawa i zio³o, ma piêkny orze¼wiaj±cy zapach.
£agodzi: histeriê, silne napiêcia nerwowe, skutki szoku, lêki, bezsenno¶æ, arytmiê, nadci¶nienie, nieregularn± i bolesn± menstruacjê, problemy menopauzy, zaburzenia gastryczne, reumatyzm, infekcje bakteryjne i grzybice skóry, egzemy, u¿±dlenia owadów.

Olejek miêty pieprzowej
Olejek antyseptyczny, stymuluj±cy. Pochodzi z Ameryki Pó³nocnej, Europy, Indii lub Chin. Ro¶lina u¿ywana jest jako przyprawa i zio³o. Ma piêkny, ¶wie¿y zapach powszechnie znany z wyrobów cukierniczych, gumy do ¿ucia, past do zêbów.
£agodzi: bóle g³owy, menstruacyjne, migreny pochodzenia gastrycznego, nieregularny cykl menstruacji, bronchit, grypê, przeziêbienia, ociê¿a³o¶æ umys³ow±, zmêczenie, szok i napiêcie nerwowe, zaburzenia gastryczne, stany zapalne skóry, podra¿nienia, uk±szenia owadów.

Olejek rozmarynowy
Olejek pobudzaj±cy, przeciwbólowy, antyseptyczny, afrodyzjak. Pochodzi z Hiszpanii. Jeden z najcenniejszych olejków w aromaterapii o niezwykle szerokim oddzia³ywaniu. Znany w staro¿ytno¶ci, sk³adnik ¶redniowiecznej "Wody Królowej Wêgier". Odm³adza i wzmacnia system immunologiczny. £agodzi: zmêczenie fizyczne i umys³owe, zaburzenia pamiêci, zaburzenia funkcji systemu nerwowego, parali¿, ociê¿a³o¶æ umys³ow±, oziêb³o¶æ seksualn±, zmienne ci¶nienie krwi, zaburzenia pracy serca, cellulite, ¿ylaki, zaburzenia menstruacji, up³awy, bóle g³owy, migreny, bóle miê¶ni ró¿nego pochodzenia, reumatyzm i artretyzm, grypê, astmê, chroniczny bronchit, kaszel, infekcje skóry, ³upie¿, ³ysienie, trudno goj±ce siê rany.

Olejek rumianku lekarskiego
Olejek przeciwzapalny z niemieckiego rumianku lekarskiego (niemieckiego).Pochodzi z Polski. Mniej skuteczny w dzia³aniu od olejku rumianku rzymskiego (patrz ni¿ej).
£agodzi: zdenerwowanie, migreny, bezsenno¶æ, zaburzenia menstruacji, stany zapalne skóry, tr±dzik, dermatozy, egzemy, poparzenia, ³uszczycê, ³upie¿.

Olejek sosnowy
Olejek antyseptyczny, wykrztu¶ny. Pochodzi z igie³ zwyczajnej polskiej sosny.
£agodzi: infekcje dróg oddechowych, kaszel, bronchit, astmê, grypê, zapalenie zatok, infekcje pêcherza i kamice, ociê¿a³o¶æ umys³ow±, problemy menopauzy.
Uwaga: ³atwo siê utlenia, u¿ywaæ olejku ¶wie¿ego, przechowywaæ w szczelnie zamkniêtych butelkach.

Olejek tymiankowy
Olejek antyseptyczny, podnosi ci¶nienie krwi. Pochodzi z Hiszpanii. Ziele znane jako przyprawowe.
£agodzi: ociê¿a³o¶æ umys³ow±, bezsenno¶æ, depresje, lêki, infekcje bakteryjne i wirusowe, katar, grypê, kaszel, bronchit, astmê, przeziêbienia, zapalenie migda³ków i zatok, reumatyzm i artretyzm, zaburzenia w kr±¿eniu i niskie ci¶nienie krwi, nieregularn± menstruacjê, zatrzymania i up³awy, podra¿nienia skóry, wypadanie w³osów.
Uwaga: nie stosowaæ przy nadci¶nieniu !

Zastosowanie olejków eterycznych

Oto kilka uniwersalnych receptur do u¿ytku domowego:

Przeziêbienia, grypy, katary

    olejek eukaliptusowy – 4 krople
    olejek lawendowy – 3 krople
    olejek miêty pieprzowej – 1 kropla
    olejek rozmarynowy – 1 kropla
    olejek sosnowy – 1 kropla

Stosowaæ do masa¿u, k±pieli, inhalacji i w kominku aromaterapeutycznym.

Dla dzieci przy kaszlu – do w±chania

    olejek lawendowy – 2 krople
    olejek rumiankowy – 2 krople
    olejek sosnowy – 1 kropla

Bóle g³owy ró¿nego pochodzenia

    olejek lawendowy – 3 krople
    olejek geraniowy – 2 krople
    olejek miêty pieprzowej – 2 krople
    olejek eukaliptusowy – 1 kropla
    olejek melisowy – 1 kropla

Najlepsze efekty daj± masa¿ skroni, karku i ramion a tak¿e w±chanie mieszaniny w powietrzu (kominek aromaterapeutyczny).

Bezsenno¶æ

    olejek lawendowy – 5 kropli
    olejek ja³owcowy – 3 krople
    olejek melisowy – 1 kropla
    olejek tymiankowy – 1 kropla

Do stosowania w roztworze do masa¿u pleców, w k±pieli przed snem lub na pasku bibu³y przy ³ó¿ku.

Dla dzieci przy trudno¶ciach w zasypianiu

    olejek rumiankowy – 1 kropla
    olejek geraniowy – 1 kropla

Stosowaæ w miseczce z ciep³± wod± lub na pasku bibu³y w pobli¿u ³ó¿eczka.

Stres ogólny (spowodowany przepracowaniem)
 
    olejek lawendowy – 4 krople
    olejek ja³owcowy – 3 krople
    olejek geraniowy – 2 krople
    olejek rozmarynowy – 1 kropla

Najlepsze efekty daj± masa¿, k±piel i kominek aromaterapeutyczny.

Napiêcie nerwowe, zdenerwowanie

    olejek geraniowy – 4 krople
    olejek lawendowy – 3 krople
    olejek ja³owcowy – 2 krople
    olejek tymiankowy – 1 kropla

Najlepsze efekty daj± masa¿, k±piel i kominek aromaterapeutyczny.

Bóle miê¶niowe

    olejek lawendowy – 4 krople
    olejek eukaliptusowy – 2 krople
    olejek – rozmarynowy – 2 krople
    olejek miêty pieprzowej – 1 kropla
    olejek ja³owcowy – 1 kropla

Stosowaæ do masa¿u obola³ych miê¶ni i do k±pieli.

Bóle reumatyczne i artretyzm

    olejek ja³owcowy – 4 krople
    olejek eukaliptusowy – 3 krople
    olejek rozmarynowy – 1 kropla
    olejek tymiankowy – 1 kropla

Stosowaæ do masa¿u obola³ych miê¶ni i do k±pieli.

Dolegliwo¶ci przedmenstruacyjne

olejek lawendowy – 2 krople
olejek melisowy – 2 krople
olejek geraniowy – 1 kropla

Przeciwwskazania i ograniczenia

    * Ze wzglêdu na oddzia³ywanie na psychikê dla dzieci nie nale¿y stosowaæ olejków: bergamotowego, drzewa herbacianego, drzewa ró¿anego, eukaliptusowego, geraniowego, ja³owcowego, neroli, rozmarynowego, sanda³owego, sza³wii muszkato³owej, tymiankowego, ylangowego.

    * Ze wzglêdu na oddzia³ywanie na gospodarkê hormonami w okresie ci±¿y nie nale¿y stosowaæ olejków: cyprysowego, hyzopowego, ja³owcowego, kopru w³oskiego, lawendowego, majerankowego, melisowego, miêty pieprzowej, rozmarynowego, ró¿anego, rumiankowego, sza³wii, tymiankowego.

    * Na skórê, która bêdzie wystawiona na promieniowanie s³oneczne lub uv nie nale¿y stosowaæ olejków: bergamotowego, cytrynowego, grapefruitowego,,limetkowego, mandarynkowego, pomarañczowego,

    * Ze wzglêdu na si³ê oddzia³ywania nie przekraczaæ dwu kropli na jeden zabieg olejków: any¿owego, cynamonowego, eukaliptusowego, go¼dzikowego, hyzopowego, muszkato³owego z ga³ki, sza³wii, ylangowego.

Wszystkie przeciwwskazania dotycz± aromaterapii domowej, stosowanej we w³asnym zakresie. Do¶wiadczony aromaterapeuta mo¿e stosowaæ olejki wbrew tym przeciwwskazaniom, szczególnie w odpowiednio dobranych mieszankach, w których zawarto¶æ i wzajemne oddzia³ywanie olejków likwiduj± zagro¿enia.
http://www.cyberbaba.pl/content/view/77/90/

Aromatyczne k±piele

K±piele z dodatkiem  aromatycznych zió³ czy olejków eterycznych to nie tylko przyjemno¶æ ale i terapia. W zale¿no¶ci od dodanego sk³adnika k±piele takie pobudzaj± kr±¿enie i si³y samo uzdrawiaj±ce organizmu, jedne dzia³aj± pobudzaj±ce, inne uspokajaj±co, inne oczyszczaj± skórê i zmiêkczaj± j± czy wyg³adzaj±.

Zio³a dodawane do k±pieli mo¿na dobieraæ pod wzglêdem ich w³a¶ciwo¶ci pobudzaj±cych, uspokajaj±cych, goj±cych przy k³opotach ze skór±, lub po prostu dla ich przyjemnego zapachu relaksuj±cego ca³e cia³o. Temperatura wody powinna byæ zbli¿ona do temperatury cia³a. Gdy woda jest zbyt gor±ca, skóra poci siê i nie korzysta z dobrodziejstwa zio³owych sk³adników. Najwiêksze korzy¶ci przynosi k±piel trwaj±ca co najmniej 10 minut. K±piele przygotowujemy albo z samych zió³ albo z ich ekstraktów i olejków kupowanych w aptekach czy drogeriach.
(...)
Do k±pieli aromaterapeutycznej u¿ywamy olejków eterycznych, które przed dodaniem do wody nale¿y rozpu¶ciæ w niewielkiej ilo¶ci spirytusu, w innym przypadku bowiem olejek nie zmiesza siê z wod±. Tak przygotowany olejek wlewamy do wanny z ciep³± (ale nie gor±c± wod±) i mieszamy. Nastêpnie zanurzamy ca³e cia³o na 15-30 minut (nie mniej jednak ni¿ 10 minut). Mo¿na i nale¿y masowaæ cia³o pod wod±. Po k±pieli nale¿y wytrzeæ cia³o rêcznikiem, ale nie sp³ukiwaæ.

Do pe³nej k±pieli stosuje siê  ok. 10 kropli mieszaniny olejków na typow± wannê wody. Zamiast pe³nej k±pieli przy np. obola³ych stawach stóp mo¿na moczyæ nogi w misce z woda i olejkiem, odpowiednio zmniejszaj±c dawkê. Je¶li skóra jest sucha, mo¿na rozpu¶ciæ olejki eteryczne w 2 ³y¿kach no¶nika olejowego przed wlaniem do wanny.
Najczê¶ciej stosowane olejki do k±pieli

Pobudzaj±ca mieszanka olejków
40 kropli olejku cytrynowego
30 kropli olejku pieprzowego
20 kropli olejku z jagód ja³owca
10 kropli olejku miêty pieprzowej

Uspokajaj±ca mieszanka olejków
30 kropli olejku petitgrain
20 kropli olejku sza³wii muszkato³owej
20 kropli olejku lawendowego
10 kropli olejku paczulowego.

Podane ni¿ej mieszaniny nale¿y przygotowaæ do u¿ycia i przechowywaæ w butelce z ciemnego szk³a z kroplomierzem. Trzeba j± dobrze zakrêciæ, wstrz±sn±æ i opisaæ zawarto¶æ na etykiecie.

Wiêcej na stronie:
http://www.cyberbaba.pl/content/view/360/80/
« Ostatnia zmiana: Kwiecieñ 03, 2010, 06:58:40 wys³ane przez Barbarax » Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #92 : Kwiecieñ 10, 2010, 07:57:22 »


Lecznicze nalewki owocowe
Domowe nalewki owocowe

Nalewki by³y onegdaj specjalno¶ci± domu. Przygotowywa³y je nie tylko panie domu, ale w du¿ej mierze panowie. Receptury by³y ¶ci¶le chronione i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Piwnice w dworach by³y pe³ne rozmaitych, domowej roboty trunków, dojrzewaj±cych nieraz latami. W szlacheckich czasach by³ zwyczaj przygotowywania nalewki przy chrzcinach dziecka, któr± podawa³o siê do sto³u w czasie jego ¶lubu.
We wspó³czesnych czasach tradycja domowych nalewek zamiera. Mo¿e jednak warto do niej wróciæ i samemu przygotowaæ trunek bez konserwantów i innej chemii, unikalny, smaczny, a tak¿e leczniczy. Na pocz±tek kilka prostych przepisów na nalewki owocowe.
Uwaga: Chocia¿ nalewki owocowe wykazuj± dzia³anie lecznicze nie nale¿y przesadzaæ w ich za¿ywaniu, bo ka¿dy alkohol pity w nadmiarze szkodzi i uzale¿nia!

Nalewka agrestowa

Agrestówka poprawie trawienia, dzia³a lekko przeczyszczaj±co i moczopêdnie.

Sk³adniki:
1 kg dojrza³ego agrestu
1/2 l spirytusu
1/2 l wódki
1/2 kg cukru
aromat waniliowy

Wykonanie:
Agrest dok³adnie umyæ, odci±æ ogonki, wrzuciæ do s³oja i lekko ugnie¶æ. Zalaæ wódk± i spirytusem. Odstawiæ na miesi±c. Nastêpnie zlaæ, a owoce zasypaæ cukrem oraz dodaæ aromat waniliowy. Odczekaæ dwa tygodnie i powsta³e nalewki - s³odk± i wytrawn± - wymieszaæ. Wlaæ do butelek, szczelnie zakorkowaæ i odstawiæ na miesi±c, aby dojrza³a.

Nalewka na owocach czarnego bzu

Nalewka bzowa polecana jest przy przeziêbieniach, ma dzia³anie odtruwaj±ce, jest jednocze¶nie s³abym ¶rodkiem przeciwbólowym i wspania³ym naturalnym ¶rodkiem u³atwiaj±cym wypró¿nienie.

Sk³adniki:
1 kg dojrza³ych owoców bzu czarnego
1 l spirytusu
0,25 kg cukru
0,5 l wody.

Wykonanie:
Owoce bzu zalaæ w s³oju spirytusem i szczelnie zamkniêty s³ój odstawiæ na miesi±c w ciep³e miejsce. Po tym czasie nalewkê przecedziæ i dodaæ do niej syrop z cukru i wody (zagotowany, odszumowany i przestudzony). Ponownie szczelnie zamkn±æ s³ój i odstawiæ na tydzieñ, poczym nalewkê przefiltrowaæ i rozlaæ do butelek, pozwalaj±c jej dojrzewaæ przez pó³ roku w ch³odnym i ciemnym miejscu.

Nalewka czeremchowa

Czeremchówka dzia³a wzmacniaj±co, wykrztu¶nie, przeciwbiegunkowo, moczopêdnie, odtruwaj±ce i uspokajaj±co.

Sk³adniki:
1 kg owoców czeremchy
1 l wódki
0,5 kg cukru.

Wykonanie:
Dojrza³e owoce czeremchy u³o¿yæ na p³ótnie i pozostawiæ w przewiewnym miejscu w temperaturze 15-17 st.C na 3 dni. Potem przebraæ, usun±æ ogonki (nie pestkowaæ), umyæ. Wrzuciæ do s³oja, wsypaæ cukier i zalaæ wódk±. Szczelnie zamkn±æ i pozostawiæ w ciemnym miejscu na 2 miesi±ce. Nastêpnie przefiltrowaæ, zlaæ do butelek i dobrze zakorkowaæ. Nalewka jest gotowa po 5 miesi±cach.

Nalewka z czere¶ni

Czere¶niówkê pije siê przy niestrawno¶ci i na poprawê trawienia.

Sk³adniki:
1 kg czere¶ni
8 go¼dzików
1 l wódki
0,5 kg cukru.

Wykonanie:
Czere¶nie umyæ i osuszyæ. Z pestkami wsypaæ do s³oja, wrzuciæ go¼dziki, wlaæ wódkê. Odstawiæ szczelnie zamkniêty na dwa miesi±ce. Nastêpnie zlaæ nalewkê. Na pozosta³e w s³oju owoce wsypaæ cukier, odstawiæ w s³oneczne miejsce. Potrz±saæ raz na jaki¶ czas, aby rozpu¶ci³ siê cukier. Gdy ju¿ siê rozpu¶ci, zlaæ p³yn i po³±czyæ z wersj± wytrawn±.
Nalewka gotowa po 3 miesi±cach.

Nalewka na owocach g³ogu

Nalewka g³ogowa obni¿a poziom cholesterolu we krwi, poprawia kr±¿enie mózgowe. Wskazana jest przy nadpobudliwo¶ci nerwowej, skurczach jelit, bólach i zawrotach g³owy oraz jako ¶rodek ogólnie wzmacniaj±cy.

Sk³adniki:
1 l spirytusu (96%)
0,5 l bardzo dobrej wody ¼ródlanej lub sto³owej niegazowanej
0,5 l owoców g³ogu
0,5 kg cukru kryszta³u
Dodatkowo: czysta wódka (40%).

Wykonanie:
* Szklankê wody zagotowujemy ze szklank± cukru, czêsto mieszaj±c, by cukier dok³adnie siê rozpu¶ci³. Do wrz±cego syropu dodajemy owoce i ca³o¶æ zagotowujemy. Odstawiamy do przestygniêcia.
* Naczynie przykrywamy ¶ciereczk±, odstawiamy do nastêpnego dnia w zacienione miejsce o temperaturze pokojowej.
* Po 24 godz. przecedzamy przez gêste sito wy³o¿one warstw± bibu³y i przelewamy do g±siora. Dodajemy spirytus oraz wystudzony syrop, ugotowany z pozosta³ej wody i reszty cukru.
* Butl± lekko wstrz±samy, by sk³adniki po³±czy³y siê, i szczelnie zamykamy odpowiednio opasowanym korkiem i odstawiamy w ch³odne, pozbawione przewiewów miejsce na okres 6 miesiêcy.
* Wytrawion± nalewkê przecedzamy przez gêste, wy³o¿one bibu³± sito i przelewamy do wysokiej karafki ze szczelnym korkiem. Przechowujemy w ciemnym miejscu o temperaturze pokojowej.

Pozosta³e w butli owoce zaraz po ods±czeniu syropu mo¿emy zalaæ czyst± wódk± w ilo¶ci 3-4 cm ponad warstwê owoców i odstawiæ w ciemne, ch³odne miejsce na 6 miesiêcy. Po przefiltrowaniu przez wy³o¿one bibu³± sito otrzymamy bardzo smaczn±, mocn±, wytrawn± wódkê.

Nalewka na czarnych jagodach

Nalewka jagodowa wykazuje pewne dzia³anie reguluj±ce trawienie, wywiera korzystny wp³yw na b³ony ¶luzowe ¿o³±dka i jelit, ³agodz±c ich stany zapalne. Przeciwdzia³a lekkim biegunkom, nie¿ytom ¿o³±dka i jelit oraz brakowi apetytu. Zalecana jest równie¿ w przeziêbieniach i chorobach górnych dróg oddechowych.

Sk³adniki:
1 kg jagód
0,5 kg cukru
0,5 l wódki
0,5 l spirytusu.

Wykonanie:
Jagody przebraæ, umyæ i osuszyæ. Wrzuciæ do s³oja, zasypaæ cukrem, wlaæ wódkê i spirytus. Szczelnie zamkn±æ. Odstawiæ w nas³onecznione miejsce na miesi±c. Nastêpnie nalewkê odcedziæ, przefiltrowaæ, rozlaæ do butelek, zakorkowaæ i odstawiæ w ch³odne miejsce.
Nalewka gotowa po 2 miesi±cach.

Nalewka na owocach jarzêbiny

Jarzêbinówka poprawia trawienie. Wskazana jest równie¿ w biegunce i pomocniczo w kamicy nerkowej.

Sk³adniki:
1 kg owoców jarzêbiny
0,5 l spirytusu
0,5 l wódki
1 szklanka wody
1 szklanka cukru.

Wykonanie:
Owoce jarzêbiny zbierane po pierwszym przymrozku (albo przemro¿one w zamra¿alniku), aby straci³y goryczkê dok³adnie umyæ, osuszyæ i w³o¿yæ do s³oja. Zalaæ wódk± i spirytusem, szczelnie zamkn±æ i odstawiæ w ciemne ch³odne miejsce na dwa tygodnie. Nastêpnie przefiltrowaæ przez kawa³ek p³ótna i po³±czyæ z syropem przygotowanym ze szklanki przegotowanej gor±cej wody i szklanki cukru (odszumowaæ!) i wystudzonym. Nalewkê rozlaæ do butelek, zakorkowaæ i odstawiæ na piêæ miesiêcy.
Uwaga: Pozosta³e po nalewce owoce mo¿na zasypaæ niepe³n± szklank± cukru, zalaæ 1/3 szklanki spirytusu i odstawiæ w zamkniêtym s³oju na kolejne dwa tygodnie, po czym zlaæ przez p³ótno do butelek. Otrzymamy delikatny w smaku likier jarzêbinowy.

Nalewka na je¿ynach

Nalewka je¿ynowa ma dzia³anie przeciwgor±czkowe i napotne. Poza tym reguluje pracê przewodu pokarmowego oraz ma w³a¶ciwo¶ci uspokajaj±ce. Polecana jest w zaburzeniach nerwowych u kobiet w okresie menopauzy a pomocniczo tak¿e w anemii.

Sk³adniki:
1 kg je¿yn
30 dag cukru
kawa³ek laski wanilii
0,5 l wódki
0,2 l spirytusu.

Wykonanie:
Je¿yny umyæ, osuszyæ. Wrzuciæ do s³oja, dodaæ cukier, laskê wanilii. Zalaæ spirytusem oraz wódk± i szczelnie zamkn±æ. Odstawiæ na miesi±c w s³oneczne miejsce. Nastêpnie nalewkê zlaæ, przefiltrowaæ. Przelaæ do butelek.
Nalewka gotowa po 1 miesi±cu.
Uwaga: Pozosta³e po nalewce owoce mo¿emy zasypaæ niepe³n± szklank± cukru, wlaæ ok. 1/3 szklanki spirytusu i odstawiæ na kolejny miesi±c. Otrzymamy smaczny likier je¿ynowy.

Nalewka na malinach

Malinówka ma dzia³anie przeciwgor±czkowe i napotne. Nieoceniona jest przy grypie, anginie i wszelkich przeziêbieniach. Dodatkowo reguluje pracê przewodu pokarmowego. Jest równie¿ pomocna w anemii. Ze wzglêdu na w³a¶ciwo¶ci uspokajaj±ce wskazana jest równie¿ w zaburzeniach nerwowych w okresie przekwitania u kobiet.

Sk³adniki:
1 kg malin (najlepiej le¶nych)
1 l spirytusu
0,25 kg cukru
1 l wody.

Wykonanie:
Ca³kowicie dojrza³e, nieuszkodzone i zupe³nie zdrowe owoce malin szybko op³ukaæ pod bie¿±c± wod±, z lekka osuszyæ, wsypaæ do szklanego naczynia, lekko rozgnie¶æ i zalaæ spirytusem. Naczynie szczelnie zamkn±æ i ustawiæ w ciep³ym miejscu na 4 tygodnie.
Po tym czasie alkohol zlaæ, przefiltrowaæ, dodaæ syrop z cukru i wody. Odstawiæ na tydzieñ, ponownie przefiltrowaæ, rozlaæ do butelek, butelki zakorkowaæ i zalakowaæ, wynie¶æ do piwnicy, gdzie nalewka powinna dojrzewaæ przez 6 miesiêcy.

Nalewka na ¶liwkach mirabelkach czyli Owocówka z za¶cianka

(przepis ze staropolskiej kuchni szlacheckiej)

Owocówka z za¶cianka zaliczana by³a do wódek luksusowych, podawano j± na wyj±tkowych uroczysto¶ciach, takich jak chrzciny, wesela, jubileusze itp.

Sk³adniki:
Dojrza³e, dorodne, dok³adnie przebrane mirabelki – ilo¶æ wg potrzeby
szklanka dojrza³ych le¶nych malin
szklanka dojrza³ych je¿yn
szklanka cukru
spirytus (70%) – ilo¶æ wg potrzeby
woda ¼ródlana lub sto³owa – ilo¶æ wg potrzeby.

Wykonanie:
* Na spód s³oja k³adziemy maliny i je¿yny, przesypuj±c owoce warstwami cukru. S³ój okrywamy mu¶linem i pozostawiamy do nastêpnego dnia w temperaturze pokojowej.
* Mirabelki wk³adamy do naczynia i zalewamy wod± w takiej ilo¶ci, ¿eby przykry³a owoce na 2 cm ponad ich powierzchniê. Owoce rozgotowujemy 5-7 minut na ¶rednim ogniu. Przecedzamy. Do ods±czonego soku dodajemy przetarty przez sito mi±¿sz i studzimy.
* Zimny syrop odmierzamy, wlewamy do s³oja z zasypanymi cukrem owocami, dodajemy tak± sam± ilo¶æ spirytusu.
* S³ój owijamy pergaminowym papierem i lnian± ¶ciereczk±. Odstawiamy do ciemnej, pozbawionej przewiewów piwnicy na rok. W tym czasie nalewka siê wytrawi, nabierze mocy i piêknego koloru.
* Nalewkê zlewamy, cedz±c delikatnie przez gêste sito wy³o¿one kilkakrotnie z³o¿on± warstw± gazy. Przelewamy do czystych butelek lub karafki ze szczelnym korkiem.

Ratafia – staropolska nalewka na miêkkich owocach

Sk³adniki:
1 kg dojrza³ych niewielkich truskawek,
szklanka zielonego pozbawionego pestek agrestu,
¶redniej wielko¶ci cytryna,
0,5 kg cukru
1 l spirytusu
Dodatkowo: czysta wódka (40%), szklanka wody, pó³ szklanki cukru.

Wykonanie:
* Przebrane i umyte owoce agrestu kroimy wzd³u¿ na po³owê, odrzucamy pestki, dok³adnie p³uczemy, ods±czmy na sicie, wk³adamy na spód szklanego s³oja. Posypujemy 2 ³y¿kami cukru,. Na agre¶cie uk³adamy po³owê truskawek, które przesypujemy po³ow± cukru. Uk³adamy pokrojon± w cienkie plastry cytrynê (koniecznie pozbawion± pestek), nastêpnie pozosta³e truskawki przesypane reszt± cukru.
* Owoce zalewamy spirytusem. S³ój opisujemy, szczelnie zamykamy i odstawiamy na rok w ch³odne, ciemne, pozbawione przewiewów miejsce. Po zlaniu otrzymujemy doskonale wytrawion±, klarown±, aromatyczn± nalewkê.
* Pozosta³e w butli owoce zalewamy dobrze wystudzonym, ugotowanym z wody i cukru syropem oraz czyst± wódk± w ilo¶ci 4-5 cm ponad warstwê owoców. S³ój odstawiamy w odpowiednie miejsce na 6-8 miesiêcy. W tym czasie wyklaruje siê i doskonale wytrawi pyszna owocowa wódka o piêknej barwie.

Nalewka na owocach ró¿y

Nalewka ró¿ana, a zw³aszcza przygotowana na owocach szczególnie bogatych w witaminê C (ró¿a girlandowa lub pomarszczona) dzia³a ogólnie wzmacniaj±co, zalecana jest przy wyczerpaniu fizycznym i psychicznym oraz przy przeziêbieniach.

Sk³adniki:
0,5 kg ró¿y
0,5 l spirytusu
0,5 l wytrawnego bia³ego wina gronowego
1 kg cukru
0,75 l wody.

Wykonanie:
Zebraæ ca³kiem dojrza³e, ale nie przemarzniête owoce ró¿y, dok³adnie umyæ, osuszyæ i zmiksowaæ. Zmieszaæ ze spirytusem po³±czonym z winem.
Przygotowaæ syrop z cukru i wody. Gor±cy wlaæ do naczynia z owocami i alkoholem. Naczynie natychmiast szczelnie zamkn±æ i odstawiæ na 10 dni na s³oñce.
Nastêpnie p³yn zlaæ, przefiltrowaæ, rozlaæ do butelek, zakorkowaæ, zalakowaæ i wynie¶æ do piwnicy. Nalewka powinna dojrzewaæ przez co najmniej 6 miesiêcy.

Smorodinówka - Nalewka na czarnej porzeczce

Smorodinówka polecana jest w zaburzeniach trawienia. Jest to równie¿ ¶rodek wykrztu¶ny, którego mo¿na u¿ywaæ w nie¿ytach górnych dróg oddechowych i zapaleniu gard³a.

Sk³adniki:
1.5 kg dojrza³ych czarnych porzeczek
25 dag cukru
1.5 l czystej wódki
1 szklanka spirytusu.

Wykonanie:
Owoce przebraæ, op³ukaæ, oczy¶ciæ z szypu³ek i w³o¿yæ do s³oja, przesypuj±c cukrem warstwa po warstwie. S³ój szczelnie zamkn±æ i odstawiæ na miesi±c w nas³onecznione miejsce. Powsta³y sok zlaæ i wstawiæ do lodówki, a owoce w s³oju zalaæ wódk± i odstawiæ na 3 tygodnie. Nastêpnie zlaæ nalewkê do butelki, wymieszaæ z sokiem, dodaæ spirytus i odstawiæ na 2 miesi±ce. Nastêpnie przefiltrowaæ i odstawiæ jeszcze na 4 miesi±ce, aby nalewka dojrza³a.

Nalewka na ¶liwkach

¦liwówka poprawia trawienie i polecana jest przy niestrawno¶ci.

Sk³adniki:
1 kg dojrza³ych wêgierek
4 suszone ¶liwki
10 dag suszonych ¶liwek (bez pestek)
0,5 l spirytusu
1,5 l wódki
1 kg cukru.

Wykonanie:
* Umyte i osuszone wêgierki wypestkowaæ i wrzuciæ do s³oja. Zalaæ 0,5 l wódki i spirytusem i odstawiæ w ciep³e miejsce do nowego roku.
* W grudniu do drugiego s³oja w³o¿yæ suszone ¶liwki, zalaæ 1 l wódki, szczelnie zamkn±æ i odstawiæ w ciep³e miejsce na miesi±c.
* Zlaæ obie nalewki (suszone ¶liwki mocno odcisn±æ), ¶wie¿e zasypaæ po³ow± cukru i odstawiæ w ciep³e miejsce do momentu rozpuszczenia cukru (s³ojem poruszaæ).
* Przygotowaæ syrop z 0,5 kg cukru i szklanki wody. Po³±czyæ wszystkie sk³adniki: nalewki, syrop i syrop ze ¶wie¿ych ¶liwek, rozlaæ do butelek i szczelnie zakorkowaæ.

Nalewka wieloowocowa

( przepis z kuchni staropolskiej)

Nalewkê przygotowujemy przez kilka miesiêcy. Zaczynamy, kiedy pojawi± siê pierwsze miêkkie owoce, kolejne gatunki dodajemy w miarê ich dojrzewania.

Sk³adniki:
2 szklanki miêkkich owoców np. truskawek, poziomek, malin, dojrza³ego agrestu, porzeczek czerwonych i bia³ych, le¶nych czarnych jagód, le¶nych je¿yn,
szklanka spirytusu
du¿a ³y¿ka miodu
1/3 szklanki wody sto³owej.
Dodatkowo: 3 szklanki wody sto³owej, 1 szklanka cukru, wódka (40-45%).

Wykonanie:
* Na spód du¿ego szklanego s³oja z niezbyt szerok± szyj± wlewamy 1/3 szklanki przegotowanej zimnej wody sto³owej.
* Wrzucamy owoce, zalewamy spirytusem, dodajemy miód, i poruszamy kilkakrotnie s³ojem, by sk³adniki siê wymiesza³y. Nalewkê stopniowo uzupe³niamy ¶wie¿ymi owocami, zachowuj±c proporcje: na 2 szklanki owoców szklanka spirytusu i ³y¿ka miodu. Powinna staæ w suchej, ciemnej piwnicy przez rok, licz±c od czasu, gdy dodali¶my ostatni rodzaj owoców.
* Sklarowany p³yn bardzo delikatnie przelewamy do idealnie czystych butelek ze szczelnym zamkniêciem i odstawiamy do piwnicy.
Pozosta³e owoce zalewamy ch³odnym syropem ugotowanym z wody i cukru oraz wódk± w takiej ilo¶ci, by owoce by³y zakryte na wysoko¶æ 2cm. Odstawiamy do piwnicy na 10-12 miesiêcy.
* Wytrawiony p³yn zlewamy, cedz±c przez gêste sito wy³o¿one warstw± gazy. Pozosta³e na spodzie s³oja owoce sma¿ymy – bêd± doskona³ym dodatkiem do biszkoptowych ciast i tortów.

Nalewka wi¶niowa

Wi¶niówka dzia³a przeciwgor±czkowo, zalecana jest równie¿ przy uporczywych zaparciach i pomocniczo w anemii.

Sk³adniki:
1 kg wi¶ni
0,5 l spirytusu
0,5 l wódki
0,5 l wody ¼ródlanej
szklanka cukru.

Wykonanie:
Gotujemy syrop z wody i cukru, odszumowujemy i przestudzamy. Do s³oja wsypujemy umyte i wydrylowane wi¶nie oraz dodatkowo p³ask± ³y¿eczkê samych pestek (nie mytych!). Dodajemy kilka go¼dzików, wlewamy spirytus, wódkê oraz syrop. Szczelnie zamykamy i odstawiamy w s³oneczne, ciep³e miejsce na oko³o 4 tygodnie. Po tym czasie przefiltrowujemy i rozlewamy do butelek.
Nalewkê mo¿na spo¿ywaæ od razu, ale mo¿e staæ kilka miesiêcy d³u¿ej, z czasem nabiera wiêkszej mocy oraz niepowtarzalnego smaku i aromatu
Uwaga: Pozosta³e po nalewce owoce mo¿na zasypaæ cukrem, dolaæ trochê wódki, aby otrzymaæ wi¶niowy likier.
http://www.cyberbaba.pl/content/view/1452/230/
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #93 : Kwiecieñ 21, 2010, 17:46:50 »


Zdrowe oczy z zio³ami

Najlepszym ¶rodkiem na czyste, b³yszcz±ce oczy jest dobry sen. Bez tego oczy s± zmêczone, zaczerwienione i podra¿nione. Pomoc w przywróceniu blasku oczom mog± przynie¶æ zio³a, w postaci p³ukanek i kompresów z naparów czy odwarów oraz ¿elów na delikatn± skórê wokó³ oczu.
Przy pielêgnacji oczu szczególn± uwagê nale¿y zwróciæ na czysto¶æ, zw³aszcza przy przyrz±dzaniu roztworów do p³ukanek. Naczynia, w których je przygotowujemy powinny byæ czyste, a najlepiej wysterylizowane. U¿ywamy zawsze ¶wie¿ych odwarów. Odwary do p³ukanek oczu powinny byæ gotowane przez 20 minut, aby wyeliminowaæ jak najwiêcej bakterii. Do p³ukanek nie u¿ywaj rumianku, poniewa¿ jego drobniutkie py³ki podra¿niaj± oczy. Roztwory nale¿y filtrowaæ trzykrotnie przez papierowy filtr, dla usuniêcia czê¶ci sta³ych, które mog³yby podra¿niæ oko.

Najwa¿niejszy ¶wietlik

Ro¶lin±, która cieszy siê zas³u¿on± s³aw± jako zio³o oczne jest ¶wietlik ³±kowy. Ta niepozorna ro¶linka, rosn±ca na pastwiskach i na brzegach lasów przywraca oczom ¶wie¿o¶æ i blask. Niemcy nazywaj± j± Augentrost (ukojenie oczu), Francuzi casse-lunette (st³ucz okulary) a W³osi - luminella (¶wiat³o oczu). Wodne wyci±gi z ziela ¶wietlika wywieraj± dzia³anie przeciwzapalne, poniewa¿ zawarta w nich aukubina hamuje uwalnianie histaminy i ma wp³yw przeciwalergiczny. Garbniki i kwasy polifenolowe dzia³aj± bakteriobójczo i prawdopodobnie uszczelniaj± ¶ciany naczyñ w³osowatych w siatkówce oka. Garbniki wi±¿± ponadto i unieczynniaj± toksyny bakteryjne w stanach zapalnych oczu.

P³ukanki, kompresy i ok³ady

Napary lub odwary ze ¶wietlika stosuje siê przede wszystkim przy zapaleniu spojówek. Ponadto w przypadku zmêczenia wzroku wskutek niew³a¶ciwego sztucznego o¶wietlenia, d³ugiego czytania lub nadwra¿liwo¶ci na promienie s³oneczne, promienie z ekranu telewizyjnego czy monitora komputerowego albo niektóre czynniki uczulaj±ce, jak kurz, dym, spaliny z silników i py³y lotne.

P³ukanka ze ¶wietlika
2 ³y¿ki ¶wie¿ego zio³a lub 2 ³y¿eczki suszonego gotowaæ w 2 szklankach wody przez 20 minut. Ostudziæ, odcedziæ i natychmiast u¿ywaæ.

P³ukanka z rzepiku
Rzepik to drugie po ¶wietliku zio³o nadaj±ce oczom blask. Ma w³a¶ciwo¶ci przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwalergiczne.
Gar¶æ ¶wie¿ych szczytów pêdów gotowaæ w 2,5 szklanki wody przez 20 minut. Ostudziæ, odcedziæ i natychmiast u¿ywaæ.

Odwar w zapaleniu powiek
Po pó³ ³y¿ki ziela ¶wietlika i kwiatów rumianku zalaæ 1,5 szklanki gor±cej wody i gotowaæ ³agodnie pod przykryciem 3 minuty. Odstawiæ na 15 minut i przecedziæ. Stosowaæ do przemywania oczu i do ok³adów, równie¿ w stanach ostrych i podostrych.

Zio³a do ok³adów na oczy

Zmieszaæ po 10 g ziela ¶wietlika, ziela przywrotnika, kwiatów rumianku, nagietka i chabru. Zalaæ pó³ ³y¿ki zió³ 2/3 szklanki wrz±cej wody i naparzaæ pod przykryciem 15 minut. Odstawiæ na 10 minut i przecedziæ. Stosowaæ do ciep³ych ok³adów w stanach zapalnych brzegów powiek i spojówek. Przyk³adaæ 3-5 razy dziennie na 10-20 minut.

Kompresy na oczy

Oczy zmêczone prac± mo¿na od¶wie¿yæ ok³adami z czarnej herbaty, rumianku lub dzikiej ró¿y. Nale¿y zaparzyæ 2 torebki ww. zió³ w 2 szklankach wody przez 3 minuty. Po ostudzeniu przy³o¿yæ na oczy i odpoczywaæ przez 15 minut z nogami u³o¿onymi wysoko.

Pietruszkowy napar oczyszczaj±cy

Przygotuj pietruszkow± herbatkê. Dok³adnie umyj gar¶æ zielonej pietruszki i zalej j± pó³ szklanki wrz±cej wody. Odstaw napar na kilka godzin. Przetrzyj oczy nas±czonym w naparze p³atkiem kosmetycznym.
¯ele na skórê wokó³ oczu

P³yny i ¿ele nak³adane na delikatn±, cienk± skórê wokó³ oka musz± byæ lekkie, aby nie powodowaæ jej ¶ci±gania. Sk³adniki ich powinny oddzia³ywaæ wy³±cznie na powierzchniê skóry. Stosowanie od¿ywczych, wnikaj±cych g³êboko olejków mo¿e spowodowaæ obrzêk wokó³ oczu.

¯el ³agodz±cy

Sk³adniki:
    6 ³y¿ek odwaru z zió³
    2 ³y¿ki wyci±gu z oczaru
    1/4 ³y¿eczki agar-agar
    szczypta benzoesanu sodu, je¶li chcemy poprawiæ trwa³o¶æ ¿elu.

Sporz±dzamy silny odwar z równych ilo¶ci rumianku, nagietka i kwiatu chabru b³awatka oraz li¶ci prawo¶lazu i podgrzewamy go wraz z oczarem prawie do wrzenia. Rozpuszczamy w nim agar-agar (i benzoesan sodu). Agar-agar musi byæ dok³adnie rozpuszczony, inaczej bêdzie wyczuwalny. Pozostawiamy do ostygniêcia i zgêstnienia. Je¶li ¿el bêdzie zbyt gêsty, miksujemy kilka sekund. Przechowujemy w zakrêconym s³oiku, w lodówce.
Zio³owe ¶rodki od¶wie¿aj±ce do oczu
Nale¿y sporz±dziæ z zió³ silny odwar i dok³adnie przecedziæ. Namoczyæ w tym odwarze czyst± gazê lub p³atki kosmetyczne i po³o¿yæ na powieki na 15-20 minut.

Zio³a nadaj±ce siê szczególnie na takie kompresy:

Chaber b³awatek – U¶mierza i zmniejsza obrzêk.
Fenku³ (nasiona) – Usuwa stany zapalne, nadaje oku blask.
Miêta – Usuwa cienie spod oczu.
Nagietek lekarski – U¶mierza ból i zaognienie oczu.
Pio³un – Zmniejsza zaognienie i zaczerwienienie, przyk³adaæ odwar na waciku.
Prawo¶laz – Zmiêkcza skórê wokó³ oczu.
Ró¿a – Zmiêkcza i ³agodzi skórê wokó³ oczu.
Rumianek – £agodzi zaognienie i usuwa zmêczony wygl±d.
Skrzyp – Zmniejsza zaczerwienienie oczu i obrzêk powiek, mo¿e byæ skuteczny na jêczmieñ (gotowaæ 30 minut).

Ka¿dy z wymienionych odwarów mo¿na zamroziæ w pojemniku na lód. Pocieraj±c kostk± lodu powieki i skórê wokó³ oczu uzyskujemy znakomity efekt od¶wie¿aj±cy.
http://www.cyberbaba.pl/content/view/28/80/1/6/

Oczy a komputer

¯yjemy w erze komputerów. Niezbêdne s± w pracy, a równie¿ w domu coraz wiêcej czasu spêdzamy przed monitorem komputera. Do tego dochodzi jeszcze niemal codziennie ogl±danie telewizji. Dla naszych oczu oznacza to sta³e i ogromne obci±¿enie.
Je¶li siedzimy nieruchomo przez wiele godzin w jednej i tej samej pozycji, z pochylon± g³ow± i zgarbionymi plecami nast±pi przykurcz miê¶ni karku i pleców i ból. To samo dzieje siê z miê¶niami oczu, je¶li wpatrujemy siê godzinami nieruchomo w monitor. Zmniejsza siê wówczas jako¶æ widzenia, os³abia koncentracja, wystêpuje zmêczenie i ból g³owy. Oczy zaczynaj± piec i ³zawiæ, robi± siê czerwone, czasami obraz staje siê rozmyty lub migaj±cy, mamy uczucie ucisku na ga³ki oczne i skronie, gorzej widzimy w ciemno¶ci i odczuwamy zwiêkszon± wra¿liwo¶æ na ¶wiat³o.
Wszystkie te objawy ¶wiadcz± najczê¶ciej o zbyt d³ugiej pracy bez odpoczynku dla oczu, o z³ym o¶wietleniu czy niew³a¶ciwej pozycji cia³a w czasie pracy. Wzrok mamy jeden i potrzebny nam bêdzie do pó¼nej staro¶ci. Musimy zatem, póki czas, pomy¶leæ o profilaktyce, pozwalaj±cej unikn±æ nadmiernego przeci±¿ania oczu.

Na co nale¿y przede wszystkim zwróciæ uwagê?

Ergonomiczne meble
Je¶li godzinami siedzimy na zbyt wysokim lub zbyt niskim krze¶le, pochylamy g³owê zbytnio do przodu i garbimy plecy, doprowadzimy z pewno¶ci± do napiêcia miê¶ni i k³opotów ze wzrokiem. Zatem

Krzes³o najwa¿niejsze
Najlepiej z regulowan± wysoko¶ci± siedziska, dopasowan± do naszej figury oraz regulowanym k±tem nachylenia oparcia pod plecy. Przy dobrze dobranym krze¶le ca³e stopy powinny byæ oparte na pod³odze.

Biurko
Dobre biurko lub stolik pod komputer powinny mieæ mo¿liwo¶æ regulacji na wysoko¶æ lub byæ dopasowane dok³adnie do naszego wzrostu. Blat roboczy nie powinien odbijaæ ¶wiat³a, a wiêc najlepiej, ¿eby by³ matowy i jasny. Ponadto powinien mieæ odpowiedni± wielko¶æ.

Ustawienie monitora
Jest bardzo wa¿ne, aby monitor ustawiony by³ na odpowiedniej wysoko¶ci i w odpowiedniej odleg³o¶ci od oczu. Górna krawêd¼ monitora powinna znajdowaæ siê na wysoko¶ci oczu, odleg³o¶æ monitora od oczu powinna wynosiæ minimum 50cm. Oczywi¶cie monitor powinien znajdowaæ siê na wprost oczu, a nie gdzie¶ z boku.

O¶wietlenie
Dobre o¶wietlenie to podstawa. Je¶li kto¶ godzinami pracuje w miejscu zbyt s³abo lub zbyt mocno o¶wietlonym – jego organizm reaguje zmêczeniem, bólami g³owy, pieczeniem i ³zawieniem oczu oraz miganiem obrazów. Prawid³owe o¶wietlenie powinno byæ wystarczaj±co silne, ale nie o¶lepiaj±ce. Dlatego nie nadaj± siê do pracy przy komputerze lampy neonowe. Bardzo wa¿ny jest kierunek, z którego pada ¶wiat³o. Powinno ³agodnie o¶wietlaæ ekran monitora a nie nasze oczy, dlatego ¼ród³o ¶wiat³a (lampa, okno) nie mo¿e byæ usytuowane za monitorem. Najlepiej gdy monitor jest ustawiony bokiem do padaj±cego ¶wiat³a.

Od¶wie¿anie powietrza w pomieszczeniu
W pomieszczeniach klimatyzowanych lub w takich, w których powietrze jest suche i zadymione, szybko zaczynaj± piec nas oczy, tak jakby¶my mieli ziarenka piasku pod powiekami. Odczuwamy os³abienie zdolno¶ci koncentracji, stajemy siê dra¿liwi i niezdolni do pracy.
W pomieszczeniach ogrzewanych nale¿y wiêc zadbaæ o dostateczn± wilgotno¶æ powietrza (np. zbiorniki z wod± na grzejnikach, nawil¿acze powietrza) i dostêp ¶wie¿ego powietrza.

Co jeszcze mo¿emy zrobiæ dla naszych oczu?

Nawet najlepsze meble biurowe, optymalne warunki ¶wietlne i ¶wie¿e powietrze w pomieszczeniu nie pomog± je¶li bêdziemy nadwyrê¿aæ wzrok siedz±c godzinami nieruchomo i wpatruj±c siê w monitor. Ju¿ po 50-60 minutach takiej pracy zapasy naszej energii wyczerpuj± siê. Je¶li do tego dochodzi stres, problem gotowy. Jak tego unikn±æ?

    * Co godzinê rób koniecznie chocia¿by 5 minutowe przerwy, najlepiej na kilka æwiczeñ fizycznych lub po prostu przeci±gniêcie siê, poleniuchowanie, spojrzenie przez okno najdalej jak siê da itp. Podejd¼ do okna, otwórz je, spojrzyj daleko przed siebie, potem – bez poruszenia g³ow± – jak najdalej w prawo, nastêpnie w lewo i w dó³. Powtórz to æwiczenie przy zamykaniu okna. Nie zajmie ci to wiele czasu, a oczom przyniesie ulgê.

    * Mrugaj, mrugaj, mrugaj …Zwykle jeste¶my tak zaanga¿owani w wykonywan± pracê, ¿e zapominamy o mruganiu, a wtedy dochodzi do przerwania tzw. filmu ³zowego czyli warstwy ³ez chroni±cej nasze oczy przed kurzem, brudem i bakteriami. Wytworzone ³zy maj± to do siebie, ¿e po pewnym czasie paruj± (szybciej, gdy w pomieszczeniu jest suche powietrze) i w normalnych warunkach, gdy oko staje siê suche machinalnie mrugamy, ¿eby je nawil¿yæ. Je¶li wpatrzeni w monitor komputera zapominamy o mruganiu, na powierzchni oka powstaj± suche punkty i zaczynamy odczuwaæ efekt tzw. suchego oka. A wiêc wyróbmy w sobie nawyk jak najczêstszego mrugania.

    * Nawil¿eniu oka sprzyja te¿ dostarczanie organizmowi dostatecznej ilo¶ci p³ynów, a wiêc zasiadaj±c do pracy postaw sobie butlê z woda na biurku i systematycznie popijaj j±.

    * Stwórz sobie miejsce pracy „przyjazne dla oczu”: czyli ro¶liny, mi³e dla oka obrazy na ¶cianach, osobiste drobiazgi itd.

    * Jak najczê¶ciej stosuj kompresy na oczy ze ¶wietlika czy chocia¿by czarnej herbaty (zobacz Zio³a dla oczu).

    * Wolny czas wykorzystuj na spacery po parku czy lesie, które przynios± doskona³e odprê¿enie oczom.

Æwiczenia przynosz±ce ulgê oczom zmêczonym prac± przy komputerze

Poni¿sze zabiegi, odprê¿aj±ce oczy, mo¿na przeprowadziæ zarówno w pozycji siedz±cej jak i stoj±cej.

W celu odprê¿enia narz±dów wzroku, obie d³onie (u³o¿one w kszta³cie jamy) k³adziemy na oczach, tak aby nie przenika³o przez nie ¶wiat³o. Nastêpnie otwieramy oczy, patrzymy w ciemno¶æ i odprê¿amy siê a¿ do momentu, gdy nie zauwa¿amy ju¿ ¿adnego migotania, a oczy uspokoi³y siê.

Teraz znajdujemy punkty bólowe umiejscowione wokó³ oczu i lekko masujemy je palcami.

Jeden z nich znajduje siê nad skroniami, w odleg³o¶ci szeroko¶ci palca od brwi.

Dok³adnie w ¶rodku kostnego brzegu oczodo³owego le¿y drugi punkt bólowy.

Przesuwaj±c kciukiem od nasady nosa w kierunku brwi, wyczuwamy trzeci punkt jako lekkie wg³êbienie w ko¶ci.

Leczenie z zastosowaniem leków

Jedynym lekiem, który mo¿na sobie samemu aplikowaæ w przypadku dolegliwo¶ci tzw. suchego oka s± krople zastêpuj±ce ³zy. Krople te mo¿na dostaæ w aptece bez recepty. Po otwarciu buteleczki maja krótki okres wa¿no¶ci, po jego up³ywie nale¿y niewykorzystany p³yn wyrzuciæ, gdy¿ mo¿e zawieraæ bakterie. Zastêpcze p³yny ³zowe zawieraj± czêsto w swym sk³adzie ¶rodki ³agodz±ce podra¿nienia rogówki i spojówki.
Je¶li, mimo zastosowania powy¿szej terapii i zakraplania sztucznych ³ez, dolegliwo¶ci ze strony oczu pozostan±, nale¿y bezwzglêdnie udaæ siê do okulisty. Byæ mo¿e przyczyn± k³opotów jest stan zapalny lub alergia.

Uwaga:
Sucho¶æ oczu mo¿e te¿ byæ skutkiem zbyt du¿ej zawarto¶ci ozonu w powietrzu, powoduj±cej zmniejszenie zawarto¶ci bia³ka w pow³oce ³zowej, co w konsekwencji os³abia jej funkcjê os³onow±. Powstaj± wówczas dogodne warunki do wzmo¿onego namna¿ania siê zarazków, bêd±cych przyczyn± zapaleñ. Osoby wra¿liwe, przebywaj±c na obszarze o du¿ej zawarto¶ci ozonu w powietrzu, powinny ograniczaæ jego negatywny wp³yw, stosuj±c zastêpczy p³yn ³zowy.
http://www.cyberbaba.pl/content/view/331/82/
Zapisane
Thotal
Go¶æ
« Odpowiedz #94 : Kwiecieñ 26, 2010, 09:30:01 »

http://www.sfora.pl/Ten-napoj-poprawi-twoj-wzrok-a19511

Mi³e wie¶ci dla twych oczu...



Pozdrawiam - Thotal U¶miech
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #95 : Maj 01, 2010, 16:27:41 »

Ro¶liny na dobry nastrój

Kwiaty doniczkowe wydzielajê ró¿ne dobroczynne dla naszego zdrowia zwi±zki chemiczne. Poprawiaj± samopoczucie, dodaj± si³, czasem wrêcz lecz±. Ale musz± byæ dobrze dobrane!

Kwiaty nie tylko ciesz± oko. Wydzielane przez nie substancje oraz emitowane promieniowanie ma istostny wp³yw na organizm cz³owieka. Okazuje siê te¿, ¿e w ró¿nych etapach ¿ycia potrzebujesz w swoim otoczeniu ró¿nych ro¶lin.

Fabryka czystego powietrza

Dobre samopoczucie, kreatywno¶æ, stan zdrowia zale¿± m.in. od jako¶ci powietrza, jakim oddychamy, a ro¶liny potrafi± zniwelowaæ szkodliwe wp³ywy ¶rodowiska.
Dostarczaj± tlenu. Tam, gdzie przebywa du¿o ludzi i stê¿enie dwutlenku wêgla jest wiêksze (np. sale konferencyjne), dobrze jest uprawiaæ alturium, skrzyd³okwiat, scindapsus czy daktylowiec niski. Nale¿y pamiêtaæ, ¿e noc±, przy braku ¶wiat³a, fotosynteza (dziêki niej ro¶liny wydzielaj± tlen) ustaje, wiêc ro¶liny nie powinny znajdowaæ siê w sypialniach. Wyj±tkiem jest aloes, który w³a¶nie noc± wydziela tlen.
Zwiêkszaj± wilgotno¶æ powietrza. Obliczono, ¿e do przyrostu 1 g masy zielonej ro¶liny potrzebuj± ¶rednio od 200 do 2000 g wody. Po oddaniu energii wyparowuje ona przez li¶cie i poprawia jako¶æ powietrza. W¶ród ro¶lin doniczkowych do najlepszych "nawil¿aczy powietrza" nale¿± szeflera i paproæ. Wilgotne powietrze zawiera wiêcej korzystnych jonów ujemnych ni¿ powietrze suche.
Oczyszczaj± powietrze ze szkodliwych substancji. Prowadzone przez NASA do¶wiadczenia dowiod³y, ¿e ro¶liny s± zdolne do rozk³adania szkodliwych substancji znajduj±cych siê w ich otoczeniu. Wnioski tych badañ zastosowano w "ziemskiej" praktyce. W biurach, gdzie u¿ywa siê wielu sprzêtów produkuj±cych szkodliwe zwi±zki, niezast±pionymi filtrami okaza³y siê difenbachia i fikus Beniamina. Difenbachia u³atwia tak¿e koncentracjê, a fikus pobudza.

Energetyzuj±ce aromaty

Zapach najszybciej wp³ywa na zmianê samopoczucia, poniewa¿ impulsy zapachowe s± ³atwo przenoszone do mózgu. Pachn± g³ównie kwiaty, ale substancje odpowiedzialne za aromat znajduj± siê we wszystkich czê¶ciach ro¶liny: w li¶ciach, pêdach, korzeniach, nasionach i owocach.
Ja¶min lekarski intensywnie pachnie podczas kwitnienia - jego woñ relaksuje, dzia³a stymuluj±co i antydepresyjnie. Zalecany jest tak¿e przy "mêskich" dolegliwo¶ciach.
Drzewko pomarañczowe i cytrynowe - intensywnie pachn± zarówno kwiaty, jak i li¶cie. Dzia³aj± uspokajaj±co, ale nie otêpiaj±, wrêcz przeciwnie - poprawiaj± koncentracjê i pobudzaj± do dzia³ania. Powoduj± zmniejszenie tremy i lêków.
Gardenia - jej zapach wspomaga wychodzenie z depresji, dodaje optymizmu i rado¶ci ¿ycia.
Stefanotis bukietowy - sprzyja wspó³pracy, powinno siê j± stawiaæ w pomieszczeniach, w których przebywa du¿o osób.
Pelargonie - szczególnie silnie pachn± odmiany nazywane geranium. Dzia³aj± antydepresyjnie, ³agodz± zmienne stany emocjonalne. Maj± równie¿ w³a¶ciwo¶ci antyseptyczne.

* Na osoby starsze pozytywny wp³yw ma fio³ek afrykañski, a tak¿e begonia, które pozytywnie nastawiaj± do ¿ycia.
* Ludziom nie¶mia³ym poleca siê anturium (szczególnie wtedy, gdy kto¶ ma trudny problem do rozwi±zania).
* W rehabilitacji i przy os³abieniach spowodowanych d³ugotrwa³ym stresem pomocna jest bugenwilla.

Rado¶æ dla oczu, bodziec dla cia³a

Wielu naukowców uwa¿a, ¿e kolor zielony poprawia pracê p³uc i kr±¿enie krwi. Niektóre badania wykazuj± nawet, ¿e pog³êbia oddech. Ale zieleñ przede wszystkim dobrze dzia³a na psychikê cz³owieka - uspokaja nerwy i koi oczy. Jasne plamiaste s± bardziej stymuluj±ce. Wed³ug wschodniej sztuki aran¿acji przestrzeni - feng shui - wa¿ne s± kszta³ty li¶ci. Okr±g³e, miêkkie i cienkie (np. bluszcz, begonia, fio³ek) wydzielaj± energie ³agodne. Natomiast li¶cie twarde, ostre i szpiczaste (sansewieria, juka, agawa) prowokuj± do dzia³ania. S± te¿ doskona³± ochron± przed wp³ywami zewnêtrznymi. Ale nie nale¿y ich ustawiaæ blisko miejsc, w których siê pracuje lub odpoczywa (biurko, tapczan), ani tam, gdzie przez d³u¿szy czas przebywaj± dzieci.

Zdrowie dla ca³ej rodziny

Wiele ro¶lin ma dzia³anie uniwersalne. Wywieraj± korzystny wp³yw na ca³y organizm. Nale¿± do nich m.in.:
paproæ Nefrolepis - rozk³ada wiêkszo¶æ szkodliwych zwi±zków chemicznych, nawil¿a i ujemnie jonizuje powietrze, oczyszcza uk³ad nerwowy, przywraca równowagê;
zielistka Strengera Chlorophytum comosum - poprawia humor, dodaje energii. Doskonale oczyszcza powietrze z wielu szkodliwych zwi±zków;
drzewko pomarañczowe lub cytrynowe - wywo³uje rado¶æ i dobry nastrój oraz wyzwala energiê ¿yciow±;
bluszcz - znakomicie filtruje powietrze (rozk³ada aldehyd mrówkowy), nastraja optymistycznie, rozbudza ciekawo¶æ i kreatywno¶æ.

Gatunki piêkne, lecz... truj±ce

Niektóre kwiaty doniczkowe zawieraj± substancje truj±ce. S± to m.in.: difenbachia, filodendron, oleander pospolity, Zantedeschia aethiopica, kalia, Allamanda catharica, kroton, Dipladenia, wilczomlecz piêkny (gwiazda betlejemska), Euphorbia pulcherrima, Pachypodium, bluszcz Hedera helix, kliwia pomarañczowa. Gdy w domu s± ma³e dzieci, lepiej z nich zrezygnowaæ, mimo ¿e s± niebezpieczne tylko w bezpo¶rednim kontakcie ze skór± lub gdy je zjemy. Przecie¿ nie zawsze mo¿na dziecku wyt³umaczyæ, dlaczego li¶cie pietruszki hodowanej na parapecie s± do jedzenia, a difenbachii nie. Hoduj±c te truj±ce piêkno¶ci, warto przestrzegaæ dwóch zasad: ustawiæ ro¶liny w miejscu niedostêpnym dla dzieci i zwierz±t domowych, a zabiegi pielêgnacyjne (przesadzanie, mycie li¶ci, usuwanie uszkodzonych czê¶ci) wykonywaæ w rêkawiczkach.
http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/zdrowie-rodziny/rosliny-na-dobry-nastroj_34661.html
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #96 : Maj 09, 2010, 06:02:39 »

Toksokaroza - jest gro¼n± odzwierzêc± chorob± paso¿ytnicz±, wywo³ywan± przez inwazjê larw psich lub kocich glist (toksokar).
http://pl.wikipedia.org/wiki/Toksokaroza

Wiêcej informacji na stronach:

http://www.pfm.pl/u235/navi/199260
http://www.zoonozy.pl/
http://www.zoonozy.pl/choroby-odzwierzece/6-toksokaroza
http://www.sluzbazdrowia.com.pl/html/more3041d.php
Zapisane
Barbarax
Go¶æ
« Odpowiedz #97 : Maj 16, 2010, 12:08:06 »


Apiterapia

-jest to metoda profilaktyki i leczenia przy pomocy produktów pszczelego pochodzenia. Mog± tu byæ u¿yte tylko produkty pszczele, a tak¿e preparaty wykonane z ich udzia³em. Dzia³anie produktów pszczelich jest wielokierunkowe: antybakteryjne, cytostatyczne, regeneracyjne, lipostabilne, stymuluj±ce metaboliczne, detoksykacyjne, immunomodulacyjne, znieczulaj±ce i hormonopodobne.
Z tego wzglêdu apiterapia stanowi alternatywê dla leczenia przy u¿yciu nowoczesnych leków syntetycznych.
W apiterapii stosuje siê miód, propolis, jad pszczeli, mleczko pszczele, wosk, py³ek pszczeli.
http://www.pasieka.rostkowski.info/index.html

Wiêcej na stronach:
http://bartnik.pl/lang-pl/oferta/sub-subpozycja
http://www.apiterapia.biz/
Zapisane
greta
Go¶æ
« Odpowiedz #98 : Maj 16, 2010, 13:15:07 »

Tak samo swietna profilaktyka i nie tylko,to miod "Manuka".Cos wspanialego!!!Zdrowie w sloiczku.Sama stosuje jak i moja rodzina,profilaktyka pozimowa,goraco polecam.Mozna sprawdzic na www.miodymanuka.pl
Pozdrawiam serdecznie.
Zapisane
Dariusz


Maszyna do pisania...


Punkty Forum (pf): 3
Offline

P³eæ: Mê¿czyzna
Wiadomo¶ci: 6024



Zobacz profil Email
« Odpowiedz #99 : Maj 16, 2010, 18:45:21 »

Blask monitorów zak³óca nasz sen?
CNN, RZ/15.05.2010 12:49

Maj±cy problemy ze snem mieszkaniec Oakland w stanie Kalifornia postanowi³ przeprowadziæ drobny eksperyment, który mia³ na celu zbadanie wp³ywu sztucznego o¶wietlenia na to, jak ¶pimy.


Jak twierdz± niektórzy naukowcy, u¿ywanie laptopów mo¿e wp³yn±æ na jako¶æ naszego snu

J.D. Moyer znalaz³ informacjê, wed³ug której silne ¼ród³a ¶wiat³a takie, jak np. s³oñce, ale równie¿ ekran komputera czy innego urz±dzenia elektronicznego mog± skutecznie "zresetowaæ" nasz wewnêtrzny zegar, który odpowiada za prawid³owy sen oraz moment, w którym siê budzimy.

Przez miesi±c, ka¿dego dnia, gdy zachodzi³o s³oñce, on wy³±cza³ wszelkie urz±dzenia, które emitowa³y ¶wiat³o - pocz±wszy od ¿arówki w lodówce, a¿ po swojego laptopa.

...

http://wiadomosci.onet.pl/2169931,441,blask_monitorow_zakloca_nasz_sen,item.html
Zapisane

Pozwól sobie byæ sob±, a innym byæ innymi.
Strony: 1 2 3 [4] 5 6 7 |   Do góry
  Drukuj  
 
Skocz do:  

Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2008, Simple Machines LLC | Sitemap

Strona wygenerowana w 0.081 sekund z 20 zapytaniami.

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

phacaiste-ar-mac-tire watahaslonecznychcieni wypadynaszejbrygady granitowa3 opatowek