UMYSÂŁ - ÂświadomoÂśĂŚ ...

Dariusz

Maszyna do pisania...

Punkty Forum (pf): 3
Offline

Płeć: Mężczyzna

Wiadomości: 6024

Zobacz profil Email

UMYSÂŁ - ÂświadomoÂśĂŚ ...

« : Styczeń 22, 2012, 14:53:55 »

W wielu wÂątkach "pokÂątnie" poruszamy zagadnienie umysÂłu, ÂświadomoÂści, niÂższego i wyÂższego "ja" i aby to wszystko zogniskowaĂŚ w jednym miejscu utworzyÂłem ten temat.
W jednej z ksiÂąÂżek, ktĂłrÂą niedawno czytaÂłem, natknÂąÂłem siĂŞ na ciekawe rozwiniĂŞcie tego tematu, nim jednak to znajdĂŞ i zamieszczĂŞ w tym wÂątku, pozwolĂŞ sobie na wklejenie innego, rĂłwnieÂż ciekawego tekstu:

UMYSÂŁ NIE WIEM

Witam Was. MiaÂłam napisaĂŚ coÂś o Zen, ale pomyÂślaÂłam, Âże dobrze byÂłoby zaczÂąĂŚ od troszkĂŞ dÂługiego wstĂŞpu, abstrahujÂącego od filozofii wschodu, czy raczej bĂŞdÂącego przeÂłoÂżeniem jej na jĂŞzyk zachodu. Zapytam wiĂŞc: czy zdarzyÂło siĂŞ Wam kiedyÂś zrobiĂŚ samemu sobie krzywdĂŞ wynikajÂącÂą z bÂłĂŞdnego myÂślenia, zupeÂłnie nieadekwatnego do rzeczywistoÂści? Nie tolerowaĂŚ jakiejÂś osoby, ktĂłra okazaÂła siĂŞ caÂłkiem w porzÂądku kiedy jÂą lepiej poznaliÂśmy? BaĂŚ siĂŞ jakiegoÂś wyjazdu w nieznane, ktĂłry okazywaÂł siĂŞ caÂłkiem przyjemny, a nowe miejsce bardzo sympatyczne? WymyÂśliĂŚ sobie, Âże fajnie byÂłoby mieĂŚ dobrze pÂłatnÂą, prestiÂżowÂą pracĂŞ i mĂŞczyĂŚ siĂŞ caÂłe Âżycie jako prawnik, zamiast zostaĂŚ mechanikiem bo od dziecka lubiÂło siĂŞ dÂłubaĂŚ przy samochodach? ÂŻyĂŚ w zgodzie z jakÂąÂś ideologiÂą, ktĂłra w jakimÂś momencie wydaÂła siĂŞ zupeÂłnie bÂłĂŞdna? PrzykÂład mniej ogĂłlnikowy: moja kumpela jakiÂś czas temu wymyÂśliÂła sobie, Âże musi znaleÂźĂŚ prace od razu po obronie magisterki. BiegaÂła znerwicowana szukajÂąc roboty przez parĂŞ miesiĂŞcy, jeszcze przed obronÂą, nic nie mogÂąc znaleÂźĂŚ, a jednoczeÂśnie nie dajÂąc sobie wytÂłumaczyĂŚ, Âże nic siĂŞ nie stanie jeÂśli trochĂŞ dÂłuÂżej pobĂŞdzie na utrzymaniu rodzicĂłw. W koĂącu zaÂłamana faktycznie pojechaÂła do domu i dopiero po dwĂłch czy trzech tygodniach dotarÂło do niej, Âże faktycznie siĂŞ myliÂła. Rodzice nie zbiednieli, za to bardzo ucieszyli siĂŞ Âże pobyÂła z nimi.

Na pewno kaÂżdy z nas, kiedy przyjrzy siĂŞ swojemu Âżyciu bez oszukiwania samego siebie i zwalania winy na innych znajdzie nie jednÂą takÂą sytuacjĂŞ. WymyÂślamy sobie coÂś co w naszym mniemaniu bĂŞdzie dla nas dobre, bez czego nie moÂżemy cieszyĂŚ siĂŞ Âżyciem, a czego zdobycie da nam peÂłniĂŞ szczĂŞÂścia. PoÂświĂŞcamy masĂŞ czasu i energii na realizacjĂŞ naszych zamierzeĂą, zaÂłamujemy siĂŞ kiedy nam siĂŞ nie udaje, albo dziwimy siĂŞ czemu w gÂłĂŞbi serca wcale nie czujemy siĂŞ lepiej kiedy juÂż osiÂągamy nasz ubzdurany cel. Dopiero po czasie, wyciszajÂąc siĂŞ, nabierajÂąc dystansu do caÂłej sprawy dochodzimy do wniosku, Âże wcale nie tego do czego dÂąÂżyliÂśmy nam szkoda, ale dni straconych na gonienie za tym i zamartwianie siĂŞ, Âże tego nie mamy. Zdajemy sobie sprawĂŞ,Âże gdyby w ktĂłrymÂś momencie swojego Âżycia nie kierowali siĂŞ umysÂłem, a odczuciami przypuszczalnie mogliby byĂŚ duÂżo szczĂŞÂśliwsi.

Podobnie moÂże okazaĂŚ siĂŞ, Âże kÂłĂłcimy siĂŞ z kimÂś tylko temu, Âże ma inne podejÂście do Âżycia, prĂłbujemy narzuciĂŚ mu wÂłasne, bo wydaje nam siĂŞ, Âże jest lepsze. MoÂże chodziĂŚ o powaÂżne kwestie typu: „jak moÂżna ÂżyĂŚ z kimÂś bez Âślubu?” , albo odwrotnie : „po jakÂą cholerĂŞ wy siĂŞ chajtacie, mi bez papierka jest tak dobrze” ; narzekamy teÂż na drobiazgi, ktoÂś ma baÂłagan w mieszkaniu,a my nie moÂżemy zrozumieĂŚ Âże dla niego tak jest ok i akurat woli porobiĂŚ coÂś innego niÂż sprzÂątaĂŚ.
W tym momencie pojawia siĂŞ Buddyzm, ktĂłry tak naprawdĂŞ sprowadza siĂŞ do wyÂłÂączania umysÂłu (mĂłwiĂŞ tu o tym tzw. „maÂłym umyÂśle”, mĂłzgu, jest jeszcze pojĂŞcie „wielkiego umysÂłu”, „wyÂższego ja” , naszej prawdziwej natury, ale o tym pĂłÂźniej). UmysÂł myÂślÂący to umysÂł tworzÂący projekcje : ocenia, osÂądza, wie. UmysÂł ktĂłry nie myÂśli, tzw umysÂł „nie wiem” widzi Âświat takim jakim faktycznie jest.

UmysÂł myÂślÂący moÂże byĂŚ zaÂśmiecony ideologiÂą czy poglÂądami, ktĂłre mogÂą nami pokierowaĂŚ jeÂśli zidentyfikujemy siĂŞ ze swoim umysÂłem. WyobraÂźmy sobie takÂą sytuacjĂŞ: Âżyjemy w Niemczech jakieÂś 70 lat temu. ÂŻyÂł wtedy taki pan, ktĂłry uwaÂżaÂł, Âże na Âświecie bĂŞdzie lepiej kiedy nie bĂŞdzie na nim ÂŻydĂłw. ChociaÂż ÂżyjÂąc w Polsce w dzisiejszych czasach moÂżemy mieĂŚ Ăłwczesnych NiemcĂłw za potworĂłw, wydaje mi siĂŞ, Âże gdybyÂśmy byli na ich miejscu, manipulator taki jak Hitler przekonaÂłby i nas, Âże obozy koncentracyjne sÂą na Âświecie niezbĂŞdne. Pewnie tak jak oni, mordowalibyÂśmy ludzi tylko dlatego, Âże rĂłÂżniÂą siĂŞ od nas tak iluzorycznÂą rzeczÂą jakÂą jest narodowoÂśĂŚ, o ktĂłrej WIEMY, Âże jest zÂła. PodkreÂślam sÂłowo „wiemy”, bo gdybyÂśmy nie kierowali siĂŞ czymÂś co mamy wpojone, bylibyÂśmy w stanie dojrzeĂŚ w nich istoty takie jak my, ktĂłre teÂż czujÂą i cierpiÂą i na pewno nie wyrzÂądziÂły nam takiej krzywdy, Âżeby musiaÂły za to zostaĂŚ zgÂładzone.

Podobny holokaust jak kiedyÂś na ÂŻydach ma obecnie miejsce na zwierzĂŞtach. SÂą hodowane w nieludzkich warunkach, a potem zarzynane w potworny sposĂłb, bo jest popyt na ich miĂŞso. Mamy od pokoleĂą zakodowane w umysÂłach, Âże miĂŞso trzeba jeÂśĂŚ, bo – cytujÂąc mojÂą znajomÂą – „jest zdrowe, ma witaminy, wapĂą czy coÂś tam”. Jasne Âże kiedy nie ma co jeÂśĂŚ je siĂŞ miĂŞso, ale w czasach kiedy mamy dostĂŞp do wszystkich produktĂłw roÂślinnych, ktĂłre sÂą w stanie zastÂąpiĂŚ zwierzĂŞce biaÂłka czy Âżelazo, nie ma najmniejszej potrzeby ÂżyĂŚ z czyjegoÂś cierpienia. My tym czasem odcinamy siĂŞ od tego zupeÂłnie, nasze umysÂły sÂą tak sprytnie zaprogramowane, Âże nawet widzÂąc cierpienie mordowanych zwierzÂąt, sÂą w stanie zupeÂłnie odseparowaĂŚ je od miĂŞsa zapakowanym w foliĂŞ, a potem podanego na talerzu. UmysÂł mĂłwi: „to smaczne, lubiĂŞ to jeÂśĂŚ, mama karmiÂła mnie tym od dziecka wiec musi byĂŚ dobre. A nawet jeÂśli nie jest to mam waÂżniejsze sprawy i nie zawracajcie mi gÂłowy jakimiÂś zwierzĂŞtami ”.

Ocieram siĂŞ teraz o kolejnÂą kwestiĂŞ o ktĂłrej mĂłwi Buddyzm i wszystkie religie, a mianowicie o nieczynieniu krzywdy innym. Nie moÂżemy byĂŚ szczĂŞÂśliwi kiedy ktoÂś przez nas cierpi. NiewaÂżne czy czÂłowiek czy zwierze, wszyscy jesteÂśmy czĂŞÂściÂą wiĂŞkszej caÂłoÂści. To trochĂŞ tak jak w rodzinie albo gronie znajomych – nie mogĂŞ siĂŞ dobrze czuĂŚ, kiedy moje dziecko powaÂżnie choruje, a przyjaciel straciÂł pracĂŞ i od pĂłÂł roku nie ma co ze sobÂą zrobiĂŚ. Jasne Âże nie chodzi o to Âżeby popaÂśĂŚ w depresjĂŞ z ich powodu, ale robimy wszystko co w naszej mocy aby im pomĂłc. W miarĂŞ jak poszerza siĂŞ nasza ÂświadomoÂśĂŚ, poszerza siĂŞ teÂż grono osĂłb, o ktĂłre dbamy. W ktĂłrymÂś momencie nie sÂą to juÂż tylko rodzina i znajomi, ale wszystkie czujÂące istoty. GÂłodnych trzeba nakarmiĂŚ, spragnionych napoiĂŚ. Nie obchodzi mnie czy gÂłodny jest najlepszy kumpel czy AfgaĂączyk, ktĂłrego pierwszy raz w Âżyciu widzĂŞ na oczy, a o ktĂłrym mĂłj umysÂł mĂłwi, Âże jest z jakiegoÂś podejrzanego narodu i moÂże zaraz bĂŞdzie chciaÂł coÂś wysadziĂŚ w powietrze. JeÂśli jest gÂłodny, karmiĂŞ go, jeÂśli potem mnie okradnie nie zaczynam go nienawidziĂŚ, ale wspĂłÂłczujĂŞ mu w jego cierpieniu i staram siĂŞ w miarĂŞ moÂżliwoÂśĂŚ pomĂłc. PamiĂŞtam sytuacjĂŞ jakÂą miaÂła kobieta, u ktĂłrej kiedyÂś mieszkaÂłam: jakiÂś dzieciak z bloku, ktĂłrego wszyscy uwaÂżali za potwora, bo byÂł dla wszystkich chamski, a do czasu do czasu natÂłukÂł jakiegoÂś kolegĂŞ wyleciaÂł zaryczany z domu, wpadÂł na niÂą, coÂś tam nawrzeszczaÂł i chciaÂł biec dalej, ale ona go zatrzymaÂła. PowiedziaÂła tak ciepÂło i spokojnie, Âże jeÂśli ma jakiÂś problem w domu, jeÂśli czegoÂś potrzebuje, to zawsze moÂże do niej przyjÂśĂŚ. ChÂłopak patrzyÂł siĂŞ na niÂą wielkimi oczami, nic nie powiedziaÂł, tylko odszedÂł, ale od ta pani jest jedynÂą osobÂą na osiedlu dla ktĂłrej jest uprzejmy. Tak bardzo zaszokowaÂło go, Âże ktoÂś moÂże mu wspĂłÂłczuĂŚ, chcieĂŚ mu pomĂłc, zamiast go tĂŞpiĂŚ. A kobitka tylko i wyÂłÂącznie przez chwilĂŞ nieÂświadomie utrzymaÂła umysÂł nie wiem. Nie przejmowaÂła siĂŞ tym, Âże „wszyscy wiedzÂą, Âże on jest zÂły”, bo przecieÂż nie wiemy teÂż co go do takiego stanu doprowadziÂło. ChciaÂła tylko i wyÂłÂącznie pomĂłc. I chyba chociaÂż trochĂŞ siĂŞ udaÂło.

Dlatego Buddyzm uczy, Âżeby odrzucaĂŚ wszelkie myÂślenie. Wypracowane sÂą do tego narzĂŞdzia takie jak mantra, medytacja czy pokÂłony. Kiedy przestajemy prĂłbowaĂŚ opisaĂŚ Âświat umysÂłem, zaczynamy wÂłaÂściwie funkcjonowaĂŚ, niezaleÂżnie od tego gdzie siĂŞ wychowaliÂśmy, jakÂą mamy karmĂŞ itd. Nasz umysÂł jest przede wszystkim narzĂŞdziem, nie jest nami samymi i w Âżadnym wypadku nie powinniÂśmy siĂŞ z nim identyfikowaĂŚ. MoÂżemy go uÂżywaĂŚ, bo raczej trudno byÂłoby napisaĂŚ program komputerowy nie uÂżywajÂąc mĂłzgu, z oddychaniem teÂż mogÂłyby byĂŚ pewne problemy, ale bÂądÂźmy Âświadomi Âże jesteÂśmy czymÂś wiĂŞcej. Rozpoznanie swojej prawdziwej natury, czyli poznanie odpowiedzi na pytanie „czym jestem?” , zjednoczenie z „wyÂższym ja” jest w buddyzmie nazywana oÂświeceniem. ChrzeÂścijaĂąstwo mĂłwi o tym jako o poznaniu Boga, czyli o zbawieniu. To bez rĂłÂżnicy, okreÂślenia i narzĂŞdzia do tego uÂżywane mogÂą byĂŚ rĂłÂżne, cel jest jeden: stan peÂłni szczĂŞÂścia dla wszystkich czujÂących istot.

SkoĂączĂŞ w tym momencie, bo juÂż siĂŞ mocno rozpisaÂłam, ale w zasadzie caÂły ten wpis jest dopiero wstĂŞpem. Mam wraÂżenie, Âże poruszyÂłam duÂżo wÂątkĂłw, Âżadnego tak na prawdĂŞ nie skoĂączyÂłam. JeÂśli coÂś konkretnie Was zainteresuje albo bĂŞdzie kontrowersyjne – piszcie, postaram siĂŞ rozwinÂąĂŚ temat jak najszybciej. Pozdrawiam!

Ola Chlebus

http://nowaatlantyda.com/2010/08/06/umysl-nie-wiem/


	Zapisane

PozwĂłl sobie byĂŚ sobÂą, a innym byĂŚ innymi.

PrzebiÂśnieg

Gość

	Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.	Grudzień 22, 2024, 08:33:50
		Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

	Autor	Wątek: UMYSÂŁ - ÂświadomoÂśĂŚ ... (Przeczytany 12432 razy)
0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.