cd....
1316–1334 — Papie¿ Jan XXII. Alvarez Palayo, jego spowiednik, po¶wiadcza, ¿e w Hiszpanii jest nieco wiêcej dzieci laików ni¿ dzieci duchowieñstwa, oraz ¿e bardzo czêsto siê zdarza, ¿e ksiê¿a uprawiaj± rozpustê z kobietami oczekuj±cymi na spowied¼.
1320 — Umar³ biskup Jan Muskata z Krakowa, dla którego okradanie ko¶cio³ów by³o normalnym zajêciem. W ten sposób zdobywa³ fundusze na cele „reprezentacyjne”, aby móc dogodziæ sobie i paniom, które stale by³y u jego boku. Nie stroni³ od cudzo³óstwa.
1326 — Niezgodno¶æ przesadnie bogatej organizacji Ko¶cio³a z g³oszonymi przez ni± ideami Jezusa Chrystusa, doprowadzi³a do og³oszenia bulli papieskiej „Cum inter nonnullos”, w której uwa¿ano za herezjê twierdzenia, jakoby Jezus i Jego aposto³owie nie posiadali ¿adnej w³asno¶ci w postaci dóbr materialnych.
Podobno mieli kupê szmalu, bo im ludzie musieli p³aciæ dziesiêcinê w ca³ym ówczesnym Rzymie, a Chrystus naucza³: „Co cesarskie cesarzowi, a kasê Chrystusowi”.
1341–1351 — Sobór Konstantynopolitañski V, uznawany przez czê¶æ prawos³awia. Uzna³ ortodoksyjno¶æ nauki Grzegorza Palamasa o hezychazmie i przebóstwieniu cz³owieka i potêpi³ nauki Barlaama z Kalabrii, inspirowanego zachodni± filozofi±.
1349 — W ponad 350 niemieckich miastach i wsiach gin± niemal¿e wszyscy ¯ydzi, na ogó³ paleni ¿ywcem. W ci±gu jednego roku chrze¶cijanie wymordowali wiêcej ¯ydów ni¿ niegdy¶, w ci±gu dwustu lat prze¶ladowañ, poganie wymordowali chrze¶cijan. To tylko jeden z wielu epizodów pogromów ¯ydów, gdy¿ podobne zdarzenia mia³y miejsce przez ca³y okres panowania chrze¶cijañstwa.
1377 — Pocz±tek g³êbokiego kryzysu w Ko¶ciele. Robert z Genewy wynaj±³ bandê najemników, którzy po zdobyciu Bolonii ruszyli na Cesenê. Przez trzy dni i noce, pocz±wszy od 3 lutego 1377 roku, przy zamkniêtych bramach miasta, ¿o³nierze dokonali rzezi jego mieszkañców. W 1378 roku Robert z Genewy dziêki poparciu kardyna³ów francuskich zosta³ papie¿em i przyj±³ imiê Klemensa VII.
W tym samym roku papie¿em Urbanem VI zosta³ w Rzymie Bartolomeo Prignano i Ko¶ció³ mia³ dwóch zwalczaj±cych siê papie¿y, co zapocz±tkowa³o okres Wielkiej Schizmy Zachodniej, trwaj±cy do 1417. Klemensa VII, rezyduj±cego w Awinionie, uznano pó¼niej za antypapie¿a.
Ko¶ció³ i papie¿ s± ¶wiêci.
1382 — Biskup Zawisza Dobies³aw z Kurozwêk straci³ ¿ycie z r±k ojca lub narzeczonego piêknej wiejskiej dzieweczki, do której skrada³ siê noc± po sianie. Dokumenty z tego samego roku stwierdzaj±, ¿e poznañski biskup, Jan z Kêpy w „po¿±dliwo¶ciach cia³a siê lubowa³”, a biskup Miko³aj z Kórnika, pijak i hulaka, tarza³ siê w rozpu¶cie, i z powodów grzechów przeciwko naturze zacz±³ mu ¿ywcem gniæ jêzyk.
1384 — Pierwsza polska kobieta lekkich obyczajów, której istnienie udokumentowano: Ewa z Kunowa zwana „Pierdolonk±” (meretrix Heva dicta Pierdolonka). By³a etatow± miejsk±, „s³u¿bow±” nierz±dnic±.
Polska moralno¶æ podbudowana warto¶ciami chrze¶cijañskimi w niczym nie odbiega³a od papiesko-europejskiej normy.
1400 — Wprowadzenie Litanii Loretañskiej do NMP.
1409 — Sobór w Pizie. Nieudana próba zakoñczenia Wielkiej Schizmy, nieuznana przez papie¿a za legalny sobór. Nie dosz³y do skutku próby rozwi±zania sporu miêdzy papie¿em Grzegorzem XII a antypapie¿em Benedyktem XIII na drodze jednoczesnej rezygnacji obu z nich albo zawarcia jakiego¶ kompromisu.
Sobór wytoczy³ proces obu papie¿om, uzna³ ich za niegodnych tiary, za wrogów jedno¶ci ko¶cielnej i zdetronizowa³ jako heretyków. Nowym papie¿em wybrany zosta³ kardyna³ Piotr Philargi jako Aleksander V.
Sobór w Pizie nie tylko nie zdo³a³ przywróciæ jedno¶ci w Ko¶ciele, ale przyczyni³ siê do pog³êbienia schizmy: ¿aden z odwo³anych papie¿y nie zrezygnowa³ ze swoich uprawnieñ, a do walki o w³adzê papiesk± do³±czy³ trzeci papie¿.
1410–1415 — Antypapie¿ Jan XXIII, zanim usadowi³ siê na Stolicy Piotrowej, zajmowa³ siê (jako pirat) rabunkami i mordowaniem ludzi. Oskar¿ano go o kazirodztwo, cudzo³óstwo i sodomiê. Uwiód³ 300 dziewic, a niektóre z nich w nagrodê mianowa³ przeoryszami najbogatszych klasztorów. Jego osobisty sekretarz opowiada³ o nim, ¿e w Bolonii utrzymywa³ harem, z³o¿ony z 200 m³odych dziewcz±t. Nale¿y przyznaæ, ¿e Jan XXIII ¿y³ w zgodzie z natur± ludzka, jakkolwiek nieco wybuja³±.
1414–1418 — Sobór w Konstancji, szesnasty sobór powszechny. Pocz±tkowo nieformalny, sta³ siê soborem z chwil± zwo³ania przez Papie¿a Grzegorza XII.
— Sobór zakoñczy³ Wielk± Schizmê Zachodni±, wybieraj±c na papie¿a Marcina V.
— Potêpiono Johna Wycliffe'a i Jana Husa, w wyniku czego Hus zosta³ spalony na stosie.
— Zabroniono laikatowi spo¿ywania wina w czasie komunii. Wed³ug Biblii Jezus wprowadzi³ komuniê pod dwiema postaciami – chleba i wina – symbolami jego umêczonego cia³a i przelanej krwi (Mt 26,27; 1Kor 11,24–26).
— Zygmunt Luksemburski (1368–1437) nalega³ na soborze w Konstancji na zniesienie celibatu, argumentuj±c, i¿ na tysi±c ksiê¿y, mo¿na znale¼æ ledwie jednego, który stosuje siê do jego wymagañ, a i to na dodatek z powodu przyrodzonej impotencji. Reszta kleru, jego zdaniem, prowadzi ¿ycie pe³ne wyuzdania i rozpusty, a poza tym, „s± z³odziejami ma³¿eñskiej wierno¶ci”.
1414 — Rektor Akademii Paryskiej, Miko³aj de Clemengis, stwierdza w swoim dziele, ¿e klasztory ¿eñskie to lupanary. Ale czemu siê dziwiæ?! Medycy wieku XIII bêd±cy duchownymi i ¶wieckimi jako lekarstwo na niektóre przypad³o¶ci zalecali rozpustê, jako niezbêdn± dla zdrowia…
Miko³aj de Clemengis równie¿ optowa³ za konkubinatem ówczesnych stró¿ów wiary chrystusowej: „… laicy tak s± przekonani o niepow¶ci±gliwo¶ci ksiê¿y, i¿ w wiêkszo¶ci parafianie odrzucaj± ka¿dego ksiêdza, który nie ma utrzymanki. Widz± oni w tym (parafianie) pewno¶æ co do w³asnych ¿on, które mimo to nie s± poza niebezpieczeñstwem”.
1418 — Skandal na szczytach w³adzy katolickiej. Papie¿ Marcin V uniewa¿ni³ korzystne dla Polski bulle Jana XXIII, potwierdzi³ wszystkie poprzednio uzyskane przywileje Zakonu Krzy¿ackiego (równie¿ te fa³szywe). Interweniuj±cy w tej sprawie Polacy nie zostali wpuszczeni do pa³acu papieskiego, wiêc dostali siê do niego si³± wy³amuj±c bramê.
— Zawisza Czarny z Garbowa i Janusz z Tuliszkowa w obecno¶ci papie¿a o¶wiadczyli, ¿e czci króla polskiego bêd± broniæ „gêb± i rêk±” – i uzyskali od Marcina V potêpienie traktatu Falkenberga. Na oficjaln± bullê papiesk± trzeba by³o jednak czekaæ do 10 stycznia 1424.
— Miko³aj Tr±ba zosta³ nominowany przez papie¿a Primas Regni – pierwszym prymasem Polski.
1420 — Kanclerz uniwersytetu paryskiego gani³ rozwi±z³o¶æ i rozpustê kleru: „Klasztory, zamieszka³e stale przez mnichów, przedstawiaj± siê jako kramy handluj±ce; klasztory za¶ zakonnic, s± domami nierz±du. Katedry za¶ jaskiniami z³odziei i zbójców. Pod imieniem s³u¿±cych i krewnych, ksiê¿a utrzymuj± na³o¿nice. Ró¿norodne obrazki, rozpowszechniane masami, wnosz± do ludu ba³wochwalstwo. Nieskoñczona ilo¶æ ró¿nych zakonów religijnych nie mo¿e nie wywo³aæ ró¿nych nadu¿yæ i zamieszek w kraju”.
Nagminne by³y przypadki, ¿e spowiednik pod gro¼b± nie udzielenia rozgrzeszenia, zmusza³ penitentki do uleg³o¶ci. Kler czêsto by³ tak doskona³ym materia³em rozrodczym, a przy tym niebywale p³odnym, i¿ w niektórych miastach, na skutek aktywno¶ci rzymskiego duchowieñstwa, liczba nie¶lubnych dzieci przekracza³a ilo¶æ zrodzonych z prawowitych zwi±zków. Nie wiemy np. ile kobiet musia³ uszczê¶liwiæ biskup Liège, Henryk III, który by³ sp³odzi³ 65 bêkartów-owieczek dla swojej owczarni.
W niektórych parafiach Hiszpanii, Szwajcarii, Niemiec, Francji i innych pañstwach a tak¿e w Polsce, domagano siê, aby ksiê¿a mogli ¿yæ „legalnie” w konkubinacie, co mia³o zapobiec deprawowaniu mê¿atek i dziewic.
1423 — Sobór w Sienie. Zajmowa³ siê kwestiami reformy w Ko¶ciele, ale uznano go za heretycki i skre¶lono z listy soborów powszechnych.
1431–1445 — Sobór w Bazylei, Ferrarze, Florencji i Rzymie, siedemnasty sobór powszechny. Kontynuowa³ kwestie reformy Ko¶cio³a i podj±³ temat unii z Grekami. Po uchwaleniu dogmatu o wy¿szo¶ci soboru nad papie¿em, Eugeniusz IV og³osi³ niewa¿no¶æ soboru. W odpowiedzi sobór wybra³ na papie¿a Feliksa V.
— Sobór w Ferrarze, zwo³any przez Eugeniusza IV w 1438, po roz³amie na soborze w Bazylei. Zaj±³ siê problemem unii z prawos³awiem. Na pocz±tku 1439 przeniesiony do Florencji.
— We Florencji zatwierdzono uniê z Ko¶cio³em bizantyjskim oraz Apostolskim Ko¶cio³em Ormiañskim.
— Wprowadzono dogmat o czy¶æcu. Kwitnie praktyka sprzeda¿y odpustów od kar czy¶æcowych.
— Wprowadzono formalny zakaz ¶wiêcenia soboty.
— Na zbawienie mo¿na „zapracowaæ” – np. cierpieniem czy ofiarami; na przebaczenie mo¿na by³o zas³u¿yæ np. biczowaniem siê, pielgrzymkami, budowaniem kaplic. Wed³ug Biblii Zbawienie jest z ³aski, darmo, przez wiarê (Ef 2,8–9); nie mo¿na go nabyæ za pieni±dze ani przez uczynki; warunkiem przebaczenia jest skrucha oraz pojednanie z bli¼nim i naprawienie krzywd (o ile zado¶æuczynienie jest mo¿liwe); zbawienie dokonuje siê dziêki ofierze Chrystusa, a nie zabiegom cz³owieka.
1444 — W obronie interesów papie¿a i jego religii ginie pod Warn± królewicz W³adys³aw III Warneñczyk (1424–1444). Klêska orê¿a polskiego.
1450–1782 — Okres polowania na czarownice. Straszliwymi torturami zamêczono setki tysiêcy kobiet pos±dzanych o czary.
Dzieci mo¿na by³o równie¿ oskar¿aæ o czary: dziewczynki po ukoñczeniu 9,5 lat, ch³opców po ukoñczeniu 10 lat. M³odsze dzieci torturowano w celu uzyskania zeznañ obci±¿aj±cych rodziców. W procesach o czary brane by³y pod uwagê „zeznania” dwulatków!!!
1471–1484 — Papie¿ Sykstus IV, ten od kaplicy sykstyñskiej, nakaza³ wybudowaæ kosztem papiestwa dom publiczny, który nastêpnie zosta³ wydzier¿awiony. Ko¶ció³ pod pozorem walki z nierz±dem, w praktyce przej±³ nad nim kontrolê, czerpi±c z tego tytu³u niebotyczne korzy¶ci materialne. W Sisteron w czasach tego¿ Sykstusa, prostytutki musia³y p³aciæ po 5 soldów na rzecz klasztoru ¶w. Klary.
1484 — Papie¿ Innocenty VIII oficjalnie nakaza³ palenie na stosach kotów domowych razem z czarownicami. Zwyczaj ten by³ praktykowany przez trwaj±cy setki lat okres polowañ na czarownice. Mordowanie niewinnych kobiet Innocenty III uzasadni³ biblijnym nakazem „nie pozwolisz ¿yæ czarownicy” (Wj 22,17). Stoi on w ra¿±cej sprzeczno¶ci z przykazaniem „nie zabijaj”. Jest chyba oczywiste, ¿e tego rodzaju nakazy, pochodz±ce przecie¿ od samego Boga i zawarte w Jego ¶wiêtej ksiêdze, cofa³y ludzko¶æ do epoki kamienia ³upanego.
Wiara, ¿e zwierzêta s± po¶rednikami diab³a, doprowadzi³a do za³amania siê naturalnej kontroli liczebno¶ci populacji gryzoni. Celem ataku gorliwych chrze¶cijan najczê¶ciej by³y koty, wilki, wê¿e, lisy, i bia³e koguty. Poniewa¿ wiele z tych zwierz±t polowa³o na roznosz±ce choroby gryzonie, ich eliminacja wzmog³a wybuchy epidemii i napa¶ci na ¯ydów!!!
1487 — W Niemczech wydano „M³ot na czarownice” autorstwa dwóch dominikañskich inkwizytorów: Henryka Institorisa i Jakuba Sprengera.
1492 — Kolumb odkry³ Amerykê. Inkwizycja szybko postêpuje ¶ladami odkrywców. Tubylców, którzy nie chcieli nawróciæ siê na wiarê chrze¶cijañsk±, mordowano. Gdy by³a taka sposobno¶æ, przed zabiciem oporni Indianie byli przymusowo chrzczeni.
Po odkryciach Kolumba Hiszpanie natychmiast rozpoczêli kolonizacjê Ameryki oraz jej chrystianizacjê. W wyniku nawracania orê¿em na katolicyzm ca³kowicie wyginê³y wielkie narody i cywilizacje: Majów, Tolteków, Azteków oraz Inków. Wiêkszo¶æ ¶wi±tyñ i wspania³ych budowli zosta³a zburzona. Na ich ruinach wzniesiono ko¶cio³y chrze¶cijañskie.
Katoliccy rycerze pod przewodem kapelanów czynili z „pogan” niewolników lub mordowali ca³e wioski. Nieszczê¶nicy ginêli w okrutnych torturach, je¶li nie chcieli uznaæ „panów krzy¿a”. Hiszpanie opatentowali np. wymy¶lny sposób u¿y¼niania gleby pod zasiewy – Indianom, a zw³aszcza mniej przydatnym w pracy kobietom i dzieciom, otwierano szablami trzewia, a ich wnêtrzno¶ci by³y nawozem…
Warto dodaæ, ¿e wspania³a kultura Inków czy Azteków swym dobrobytem i wspania³o¶ci± dorównywa³a krajom ówczesnej Europy. Krzy¿ jednak zwyciê¿y³.
1493 — Bulla papieska uprawomocni³a deklaracje wojny przeciwko wszystkim narodom w Ameryce Po³udniowej, które odmówi³y przyjêcia chrze¶cijañstwa. W praktyce kobiety i mê¿czyzn szczuto psami karmionymi ludzkim miêsem i æwiartowanymi ¿ywcem indiañskimi niemowlêtami. Wbijano ciê¿arne kobiety na pale, przywi±zywano ofiary do luf armatnich i puszczano je z dymem. Mordowano, gwa³cono, ucinano rêce, nosy, wargi, piersi.
Gdy katoliccy „misjonarze” zawitali do Meksyku, ¿y³o tam oko³o 11 milionów Indian, a po stu latach ju¿ tylko pó³tora miliona. Szacuje siê, ¿e ³±cznie w ci±gu 150 lat chrystianizacji obu Ameryk zabito co najmniej 30 milionów tubylców.
S³owo Bo¿e zawiezione w tamte rejony piêknie zaowocowa³o. Zniknê³y ca³e plemiona, np. Mohikanie, a najskuteczniejszym sposobem by³o np. wys³anie ksiêdza chorego na gru¼licê, by udziela³ Indianom komunii!!!
Obecnie Ameryka Po³udniowa jest pe³na wierz±cych i oddanych katolików i jest ostoj± ko¶cio³a katolickiego. „Papie¿ tysi±clecia” JP II podczas pobytu na tamtych ziemiach mówi³ o „zwyciêstwie fundamentalnych praw cz³owieka i dziele ewangelizacji i pokoju”.
1500 — Wprowadzenie Litanii do Naj¶wiêtszego Imienia Jezus.
1512 — Sobór Laterañski V, osiemnasty sobór powszechny. Potêpi³ koncyliaryzm.
1513–1521 — Papie¿ Leon X. Za jego pontyfikatu zjawisko kurestwa kleru by³o tak powszechne, i¿ wyda³ artyku³ odnosz±cy siê do ksiê¿y „na³o¿ników jawnych”:
„Stanowimy, ¿e ka¿dy duchowny, jakiego b±d¼ stanu, rodu, godno¶ci acz by³by papieskiej, lub innej dostojno¶ci, który oka¿e siê na³o¿nikiem jawnym, po doj¶ciu do wiadomo¶ci o tej ustawie i po up³ywie dwóch miesiêcy od jej og³oszenia w ko¶ciele katedralnym, niech bêdzie zawieszonym od pobierania dochodów ze wszystkich beneficjów swoich przez trzy miesi±ce. Je¿eli za¶ opu¶ciwszy na³o¿nicê, znowu j± we¼mie duchowny, og³oszonym bêdzie niezdolnym na urzêdy, godno¶ci i beneficja”.
— Wspó³cze¶ni dobrze zdawali sobie sprawê z panuj±cego zepsucia, zw³aszcza wy¿szych warstw kleru. Niccolò Machiavelli (1469–1527) pisa³: „Chcê i¶æ do piek³a, nie do nieba. W piekle bêdê mia³ towarzystwo papie¿y, królów i ksi±¿±t, a w niebie s± sami ¿ebracy, mnisi, pustelnicy i aposto³owie”.
1521 — Marcin Luter pali publicznie bullê papiesk± w Wittenberdze. Luter odrzuca instytucjê ko¶cieln± oraz ca³± hierarchiê i wiêkszo¶æ katolickich obrzêdów. W swoich pismach atakuje papiestwo i wzywa do uwolnienia siê spod zale¿no¶ci Rzymu.
1523–1534 — Papie¿ Klemens VII, chc±c umniejszyæ zarobek publicznym niewiastom, postanowi³, ¿e cokolwiek zadecyduj± o swoim maj±tku, i tak jego po³owa musi przej¶æ na klasztor Santa Maria de la Penitenza.
1540 – Umiera prymas Jan Latalski (1463–1540), pseudo „Kufel” vel „Bachus”. Rozwi±z³a natura, zdegenerowany pijaczyna.
1542 — Papie¿ Pawe³ III wzmacnia pozycjê Inkwizycji. Inkwizycja otrzymuje nad ca³ym katolickim terytorium tak± sam± w³adzê, jak± wcze¶niej cieszy³a siê w Hiszpanii.
1542 — W Rzymie pobrano podatek „dochodowy” od 4500 zarejestrowanych, licencjonowanych prostytutek. Nie wliczono tutaj nierz±dnic arystokracji!
cd....
http://grzegorj.orangespace.pl/pl/historiakk.html