Dzia³o orgonowe (tzw. cloudbuster) u¿ywane w czasie eksperymentów w Arizonie (1978-79). Urz±dzenie sk³ada siê z równoleg³ych rur, do których z ty³u przyczepione s± gumowe przewody o równej im ¶rednicy. Koñce rur umieszczone s± w wodzie, która mia³a byæ wed³ug Reicha naturalnym akumulatorem orgonu.Kolejne zaproszenia nap³ywa³y z Namibii i Erytrei, gdzie podobne programy manipulowania pogod± przy pomocy orgonu przeprowadzano za prywatne pieni±dze przy logistycznym wsparciu pañstwa. 12-letni okres susz w Namibii uda³o siê odwróciæ dziêki wykorzystaniu dzia³ orgonowych. Dalsze przedsiêwziêcia w celu rekultywacji ca³ych obszarów zosta³y storpedowane przez protesty meteorologów i ich interwencjê u w³adz. Pojawi³ siê te¿ do¶æ wyra¼ny i czêsto powtarzaj±cy siê wzorzec. Przeciwko podobnym zabiegom wystêpowa³y o¶rodki ¶wiadcz±ce us³ugi prognozowania pogody jak i firmy praktykuj±ce tzw. „sianie chmur”, które nie by³y sobie same w stanie poradziæ ze skutkami susz.
Znacznie bardziej nieoczekiwane skutki przynios³y prace w Erytrei, która od 30 lat zmaga³a siê z brakiem dostatecznej ilo¶ci opadów. Rezultaty naszych akcji z u¿yciem technologii Reicha doprowadzi³y do tak anormalnej ilo¶ci opadów, i¿ w³adze kraju zdecydowa³y siê na sfinansowanie piêcioletniego projektu. Tak te¿ przez kolejne kilka lat z rzêdu nasza ekipa gromadzi³a siê w Asmarze, aby walczyæ ze skutkami chronicznych susz. U szczytu programu, który w rzeczywisto¶ci przekroczy³ swój bud¿et, korzystali¶my z wielu dzia³ orgonowych pracuj±cych w ró¿nych lokalizacjach, a koordynowanych dziêki komunikacji radiowej.
Zgromadzone dane wskazywa³y na 50% wzrost w ¶redniej dziennych opadów, co jawnie kontrastowa³o w wynikami sprzed okresu rozpoczêcia projektu. Choæ efekt nie do koñca odpowiada³ temu, co zaobserwowano w trakcie eksperymentu z Arizony, projekt odbywa³ siê w równie trudnych warunkach atmosferycznych. Co jednak najwa¿niejsze, intensywne deszcze w okolicach basenu Nilu spowodowa³o wylewy w biegu rzeki. […] Projekt w Erytrei wykaza³, ¿e mo¿liwe jest wykorzystanie prac Reicha nawet w trudnych afrykañskich pustynnych warunkach. Dalsze prace przerwa³ jednak konflikt miêdzy Erytre± a Etiopi± zagra¿aj±cy bezpieczeñstwu grupy.
Wilhelm Reich (1897-1957) – austriacki psychoanalityk ¿ydowskiego pochodzenia, którego idee dotycz±ce energii ¿yciowej posiada³y wiele analogii z podobnymi koncepcjami mistycznymi i okultystycznymi. Reich urodzi³ siê 24 marca 1897 r. w Dobrianiczi w Galicji (dzisiejsza Ukraina), w rodzinie bogatego ch³opa. W czasie I Wojny ¦wiatowej zaci±gn±³ siê do armii i walczy³ na w³oskim froncie. W 1918 r. rozpocz±³ studia w Wiedniu, najpierw na prawie, z którego przeniós³ siê na medycynê. Dyplom uzyska³ w 1922 r. dziêki pracom z zakresu neurologii i psychiatrii. Pozwoli³o mu to zostaæ asystentem Zygmunta Freuda w Poliklinice Psychoanalitycznej w 1922 r., a w 1928 r. dyrektorem tej placówki. W 1924 r. Reich wst±pi³ do Austriackiej Partii Socjalistycznej zafascynowany marksizmem. By³ przekonany, ¿e wiêkszo¶æ neuroz wynika z biedy, z³ych warunków mieszkaniowych oraz chorób spo³ecznych. W 1928 r. wst±pi³ do Partii Komunistycznej, z której zosta³ usuniêty w 1933 r. Po przeprowadzce do Berlina w 1930 r. pomóg³ on w za³o¿eniu o¶rodka edukacji seksualnej dla m³odych ludzi. Reich ca³y czas kierowa³ siê freudowsk± zasad± wagi seksualno¶ci w potrzebach cz³owieka. Wskutek licznych kampanii przeciwko jego dzia³alno¶ci, uciek³ z nazistowskich Niemiec do Skandynawii (gdzie przez kilka lat pracowa³) a potem do Stanów Zjednoczonych. Osiad³ pocz±tkowo w Forest Hills (Long Island), sk±d przeniós³ siê do Oregonu, gdzie za³o¿y³ Orgone Institute Research Laboratories. Opracowawszy m.in. „akumulator orgonu” Reich dostarcza³ urz±dzenie ludziom, którzy mogli eksperymentowaæ z nim pod okiem lekarza, co zwróci³o uwagê Agencji ds. ¯ywno¶ci i Leków. Skazano go na dwa lata wiêzienia, zniszczenie jego urz±dzeñ a tak¿e spalenie ksi±¿ek (które nast±pi³o 23 sierpnia 1956 r.). Reich by³ do¶æ oryginalnym my¶licielem. Jego eksponowanie warto¶ci seksualnych w teorii Freuda zosta³o odrzucone przez wiêkszo¶æ psychoanalityków, choæ korzystali oni z niektórych jego konceptów terapeutycznych. Reich zmar³ w wiêzieniu w Lewisburgu w Pensylwanii, 3 listopada 1957 r. W ci±gu ostatniej dekady skupi³em siê na eksperymentach laboratoryjnych i samej idei orgonu, staraj±c siê udokumentowaæ jej istnienie i fizyczne w³a¶ciwo¶ci. Przyjrza³em siê tak¿e dawnym eksperymentom zwi±zanym z przep³ywem eteru (opartych o podobieñstwo miêdzy wype³niaj±cym wed³ug Reicha ca³± przestrzeñ orgonem a „kosmicznym eterem” bêd±cym XIX-wieczn± koncepcj±). Eksperymenty Daytona Millera z interferometrem na szczycie Mt. Wilson pod koniec lat 20-tych XX wieku by³y najbardziej znacz±cymi z dotychczas przeprowadzonych prób potwierdzaj±cych dryf sygna³u przez eter. Uda³o mi siê tak¿e ustaliæ, ¿e wektory rozchodzenia siê eteru, ustalone przez wspomnianego naukowca, odpowiadaj± wyobra¿eniom Reicha o spiralnym rozchodzeniu siê promieni orgonu w otwartej przestrzeni. Ma to spore znaczenie dla biologii i astrofizyki i idzie ramiê w ramie z ustaleniami takich uczonych jak Frank Brown, Georgio Piccardi, Harold Burr, Cannes Alfven, Halton Arp i inni, których ustalenia przecz± ustalonej wizji czasoprzestrzeni i kreacjonizmowi opartemu o wielki wybuch. Wektory te zbie¿ne s± z wynikami uzyskanymi przez Ritê Bernabei z w³oskiego projektu DAMA, która nêka mainstreamowych naukowców swym odkryciem „wiatru czarnej materii”, który przypomina natur± zarówno orgon, jak i dawny eter.
Odkrycie Reicha dotycz±ce termalnej anomalii akumulatorów orgonowych zosta³o równie¿ potwierdzone w moim laboratorium, gdzie uda³o siê zauwa¿yæ, ¿e urz±dzanie to spontanicznie generuje niewielkie wewnêtrzne ciep³o o nieokre¶lonym bli¿ej ¼ródle, za które odpowiada rzekomy przep³yw i koncentracja orgonu. Dziêki odpowiednim metom uda³o siê ustaliæ, ¿e w niewielkim akumulatorze temperatura jest wy¿sza o 0.1 stopnia Celsjusza ni¿ w kontrolnym pojemniku o tych samych rozmiarach i podobnych w³a¶ciwo¶ciach.
Inne eksperymentalne próby zweryfikowania d³ugiej listy anomalii akumulatora orgonowego s± równie¿ warte wyszczególnienia. Chodzi m.in. o niebieskaw± ³unê generowan± przez orgon, któr± potwierdzi³em w postaci emisji wewn±trz specjalnych pró¿niowych rurek wewn±trz akumulatorów. Uda³o siê równie¿ potwierdziæ twierdzenia Reicha nt. wy¿szych odczytów tubek Geigera-Müllera ³adowanych przez d³ugi czas w akumulatorze orgonowym.
£atwo jest podchodziæ ze sceptycyzmem do prac Reicha, jednak autentyczny potencja³ dla przeprowadzania eksperymentów opartych o jego idee daje spore mo¿liwo¶ci. Reich dobrze o tym wiedzia³ i nazwa³ to „czynnikiem nadmiaru”, który powoduje, ¿e wielu ludzi odwraca siê na piêcie i nie podejmuje trudów dalszych badañ. W¶ród nich znajduj± siê tak¿e tzw. „sceptycy”, a w rzeczywisto¶ci permanentni „zaprzeczacze”, który poprzez krytykê kontrowersyjnych przedsiêwziêæ staraj± siê wywindowaæ swoj± pozycjê w ¶rodowisku naukowym. Podobni ludzie czêsto wplatali do biografii i prac Wilhelma Reicha nieistniej±ce w±tki. Przeszukuj±c Internet równie¿ mo¿na natrafiæ na szereg najbardziej fantastyczno-mistycznych twierdzeñ, które s± mu przypisywane i kreuj± nieprawdziwy obraz. Niemniej jednak eksperymenty przeprowadzane przeze mnie i innych (których z racji liczby nie da siê tu wymieniæ) udowodni³y, ¿e w wielu przypadkach Reich mia³ racjê, a jego eksperymenty dadz± siê powtórzyæ w ramach nauk przyrodniczych.
Zobacz tak¿e:
►
Skomentuj na INFRA FORUM►
¯yæ (prawie) wiecznie►
Globalny mózg►
AIDS: Dzie³o ludzi_____________________
T³umaczenie i opracowanie:
INFRAAutor: James DeMeo
¬ród³o: Edge Science, #5, X-XII 2010.
Bibliografia:
Blasband R., The Orgone Energy Accumulator in the Treatment of Cancer Mice, Journal of Orgonomy, 7(1):81– 85, 1973.
Blasband R., Effects of the Orac on Cancer in Mice: Three Experiments, Journal of Orgonomy, 18(2):202-211, 1984.
Blasband R., The Implications of Current Consciousness Research on Orgonomic Theory, Pulse of the Planet 5:147–154 2002.
Blasband R., CORE Progress Report No. 6: Twenty Years of Oranur, Journal of Orgonomy, 10(1):132-138, 1976.
Blasband R., CORE Progress Report #9: OROP Desert, California, November 1977, Journal of Orgonomy, 12(1):104–111, 1978.
Brown F., Evidence for External Timing in Biological Clocks, [w:] An Introduction to Biological Rhythms, J. Palmer, Editor, Academic Press, Nowy Jork 1975.
DeMeo J., Experimental Confirmation of the Reich Orgone Accumulator Thermal Anomaly, Subtle Energies, t. 20, n. 3, 2010.
DeMeo J., Orgone Accumulator Stimulation of Sprouting Mung Beans, Pulse of the Planet, 5:168–176, 2002.
DeMeo J., The Orgone Accumulator Handbook: Construction Plans, Experimental Use, and Protection Against Toxic Energy, 3rd Revised Ed., Natural Energy Works, Ashland, Oregon 2010.
DeMeo J., The Orgone Energy Continuum: Some Old and New Evidence, Pulse of the Planet, 1(2):3-8, 1989.
DeMeo J., Peaceful Versus Warlike Societies in Pre-Columbian America: What Does Archaeology and Anthropology Tell Us? [w:] Unlearning the Language of Conquest, D. Jacobs, Editor, Univ. Texas Press, 2006.
DeMeo J., Preliminary Analysis of Changes in Kansas Weather Coincidental to Experimental Operations with a Reich Cloudbuster, Geography-Meteorology Department, University of Kansas, Thesis, 1979.
DeMeo J., Preliminary Report on a Cloudbusting Experiment in the Southeastern Drought Zone, August 1986, Southeastern Drought Symposium Proceedings, 4–5.03.1987, South Carolina State Climatology Office Publication G-30, Columbia, SC, 1987.
DeMeo, J., OROP Arizona 1989: A Cloudbusting Experiment to Bring Rains in the Desert Southwest, Pulse of the Planet, 3:82–92, 1991.
DeMeo J., OROP Israel 1991–1992: A Cloudbusting Experiment to Restore Wintertime Rains to Israel and the Eastern Mediterranean During an Extended Period of Drought, Pulse of the Planet 4:92–98, 1993.
DeMeo J., Green Sea Eritrea: A 5-Year Desert Greening CORE Project in the SE African Sahel, Pulse of the Planet, 5:183-211, 2002.
DeMeo J., A Dynamic and Substantive Cosmological Ether,Proceedings, Natural Philosophy Alliance, 1(1):15–20, Spring 2004.
DeMeo J., Dayton Miller’s Ether-Drift Experiments: A Fresh Look,” Pulse of the Planet, 5:114–130, 2002.
DeMeo J., Saharasia: The 4000 BCE Origins of Child-Abuse, Sex-Repression, Warfare and Social Violence in the Deserts of the Old World, 2nd Revised Edition, Natural Energy Works, Ashland, Oregon, 2006.
DeMeo J., Heretic’s Notebook: Emotions, Protocells, Ether-Drift and Cosmic Life-Energy, with New Research Supporting Wilhelm Reich (Pulse of the Planet #5), Orgone Biophysical Research Lab, Ashland, Oregon 2002.
DeMeo J., On Wilhelm Reich and Orgonomy (Pulse of the Planet #4), Orgone Biophysical Research Lab, Ashland, Oregon 1993.
DeMeo J., Bernd S., Nach Reich: Neue Forschungen Zur Orgonomie, Zweitausendeins, Frankfürt, 1997.
Hebenstreit G., Der Orgonakkumulator Nach Wilhelm Reich, Diplomarbeit, Magistergrades der Philosophie an der Grung- und Integrativ- wissenschaftlichen Fakultat der Universität Wien, 1995.
Kavouras, Jorgos: Heilung mit Orgonenergie: Die medizinische Orgonomie, Turm Verlag, Bietighem 2005.
Müschenich, Stefan & Gebauer, Rainer: Der Reichsche Orgonakkumulator: Naturwissenschaftliche Diskussion, Praktische Andwendung, Experimentelle Untersuchung, Nexus Verlag, Frankfurt 1987.
Müschenich, Stefan: Der Gesundheitsbegriff im Werk des Arztes Wilhelm Reich, Verlag Gorich & Weiershauser, Marburg 1995.
Reich W., Selected Writings: An Introduction to Orgonomy, Farrar, Straus & Giroux, Nowy Jork 1973.
Reich W., Discovery Of The Orgone, I: Function Of The Orgasm, T. Wolfe, trsl., 2nd Edition, Farrar, Straus & Cudahy, Nowy Jork 1961.
Reich W., The Cancer Biopathy, Vol. 2, Discovery of the Orgone, A. White, trsl., Farrar, Straus & Giroux, Nowy Jork 1973.
Reich W., Ether, God & Devil / Cosmic Superimposition, Farrar, Straus & Giroux, Nowy Jork 1973. Southgate L., Chinese Medicine and Wilhelm Reich, Lambert Academic Publishing, Londyn 2009.
...
http://www.infra.org.pl/nauka/czowiek/1176-ladem-reicha-i-orgonu
