I có¿ takiego ów Colin P.Sisson proponuje . Oto papka z umys³u do przerobienia
:
Intuicja to wszystko, co istnieje poza logik±, czasem, przestrzeni±, prawem przyczyny i skutku, zbiorow± nie¶wiadomo¶ci± i naszym fizycznym ¶wiatem. Poniewa¿ wszystko istnieje równocze¶nie (a nie linearnie), wszystko, co jest poza fizycznym wymiarem (a wiêc równie¿ intuicja), ju¿ jest obecne w TERAZ.
Skoro jedyny czas, jaki istnieje, to chwila obecna, wszystko poza ni± jest iluzj±. Jest ni± na przyk³ad karma, rozumiana jako prawo przyczyny i skutku. Je¿eli wszystko istnieje teraz, nie ma przysz³o¶ci jako takiej – s± tylko kolejne chwile obecne.
Nie mo¿emy wiêc mówiæ o przysz³o¶ci jako o skutku jakiej¶ przyczyny w tera¼niejszo¶ci. Je¶li chcemy pos³ugiwaæ siê s³owem „karma”, musimy rozumieæ je nie jako „przyczyna i skutek” czy „dzia³anie z przymusu”, ale jako „dzia³anie z wyboru”. Karma rozumiana jako prawo przyczyny i skutku oraz wszystkie narzêdzia racjonalno¶ci mog± istnieæ tylko w czasie linearnym, a wiêc poza chwil± obecn±, co wskazuje na ich iluzoryczny charakter.
Intuicja to spontaniczne przeczucie, które jest zawsze w³a¶ciwe, choæ nie potrafimy wyja¶niæ, dlaczego tak czujemy. Je¿eli oka¿e siê, ¿e jakie¶ przeczucie by³o b³êdne, oznacza to, ¿e nie by³a to intuicja, ale raczej przypuszczenie zrodzone z wyobra¼ni, pobo¿nego ¿yczenia czy pragnienia.
PARADOKSY INTUICJI
Intuicja dzia³a na zasadzie paradoksu. Poniewa¿ Istnieje ona poza linearnym czasem, nie mo¿na jej oczekiwaæ, choæ mo¿emy byæ na ni± otwarci. Mo¿emy siê jej spodziewaæ, ale nie mo¿emy przewidzieæ, ¿e na przyk³ad za godzinê bêdziemy mieæ przeb³ysk intuicji. Pojawia siê ona zupe³nie niespodziewanie i spontanicznie. Zawsze jest niespodziank±.
Intuicja przychodzi z wewn±trz. Choæ mo¿e siê nam wydawaæ, ¿e jest ona przeb³yskiem pochodz±cym spoza nas, ca³y czas w nas istnieje.
Chocia¿
nie mamy nad ni± bezpo¶redniej kontroli, przyzwalamy, aby zaistnia³a przez nasze otwarcie i gotowo¶æ na jej przyjêcie.
Intuicja jest czym¶ bardzo osobistym i zwi±zanym z nami,
a jednocze¶nie czym¶ obiektywnym i bez przywi±zañ. Nie wp³ywamy na ni± w ¿aden sposób. Po prostu jest.Intuicja jest wszystkim, czym nie jest racjonalno¶æ – dlatego ludzie opieraj± siê jej i nawet zaprzeczaj± jej istnieniu. Kogo¶, kto tak robi, mo¿na porównaæ do cz³owieka, który ma telefon, ale z niego nie korzysta, bo nie ma z kim rozmawiaæ.
Kiedy zaprzeczamy istnieniu intuicji, nie mo¿emy jej skutecznie u¿ywaæ do swojego dalszego rozwoju. Ci±gle bêdziemy j± mieli, ale nie bêdziemy jej ufaæ, a tym samym pozbawimy siê cennego narzêdzia, które mo¿e nas po³±czyæ z naszym prawdziwym Ja.
Racjonalno¶æ pozwala nam rozumieæ i posiadaæ wiedzê na jaki¶ temat, natomiast Intuicja prowadzi do prawdziwego poznania. Wiedza na temat czego¶ uruchamia w naszym umy¶le logiczne procesy, ka¿e nam byæ racjonalnymi l tworzy dystans pomiêdzy tym, który wie, i przedmiotem poznania. W przeciwieñstwie do wiedzy, prawdziwe poznanie uruchamia twórcz± i intuicyjn± czê¶æ naszej natury oraz pozwala na intuicyjne po³±czenie z tym, co poznajemy. Racjonalno¶æ to stopniowe dochodzenie do logicznego zrozumienia, natomiast intuicja to bezpo¶rednie i natychmiastowe dotarcie do celu.
JAK ROZWIJAÆ ¦WIADOM¡ INTUICJÊ
Ludzie, którzy maj± rozwiniêt± intuicjê, posiadaj± pewne wspólne cechy, które w naturalny sposób u³atwiaj± im otwarcie siê na ni±. Rozwijanie intuicji nie polega bowiem na robieniu czego¶, ale raczej na byciu pewnego rodzaju osob±. Intuicja oznacza raczej bycie ni¿ robienie. Przyjrzyjmy siê wiêc cechom rozwijaj±cym ¶wiadom± intuicjê.
l. ¦wiadomo¶æ swojej wyj±tkowo¶ci oraz jej pe³na akceptacja. ¦wiadomo¶æ ta oznacza, ¿e szanuj±c i akceptuj±c nakazy racjonalnego spo³eczeñstwa, nie musimy ich ¶lepo s³uchaæ. Nie musimy siê buntowaæ ani wchodziæ w konflikt ze strukturami cywilizacji -jednak zamiast tañczyæ jak nam zagraj±, mo¿emy rozwijaæ zaufanie do siebie.
2. Kochanie siebie samego i wspólodczuwanie.
Aby byæ gotowym na prze¿ycie czego¶ magicznego, czego¶ wykraczaj±cego poza normalne do¶wiadczenie, musimy siebie naprawdê kochaæ. Mi³o¶æ do siebie wynikaj±ca z poczucia w³asnej warto¶ci przewija³a siê niemal w ka¿dym omawianym w tej ksi±¿ce temacie -dlatego, ¿e mi³o¶æ jest fundamentem wszystkiego i kluczem do wszystkiego. Otwiera równie¿ drzwi do intuicji.
3. Elastyczno¶æ w zetkniêciu z nowymi koncepcjami lub abstrakcyjnymi pojêciami. Elastyczno¶æ oznacza otwarto¶æ na nowe rzeczy, chêæ próbowania czego¶ nowego, nawet ryzykowania. Jest ona przeciwieñstwem utkniêcia w starych wzorcach z przesz³o¶ci. Nawet w tych dziedzinach, które wydaj± siê nam dobrze znajome, nale¿y byæ otwartym na nowe mo¿liwo¶ci i pomys³y.
4. Odwaga. Powinni¶my mieæ odwagê stawiæ czo³o swoim lêkom, tym, którzy siê z nami nie zgadzaj±, oraz realizowaæ ca³y swój potencja³, czyli byæ tym, kim naprawdê jeste¶my. Potrzebujemy odwagi, bo bez niej nie poszerzymy swojej ¶wiadomo¶ci – tak samo jak nasi przodkowie potrzebowali odwagi, aby wyj¶æ z jaskiñ w nieznane. My wchodzimy w metafizyczn± niewiadom±. Nie musimy obnosiæ siê ze swoj± odwag±;
wystarczy, ¿e bêdziemy mieæ cich± odwagê zajrzenia w swoje wnêtrze.
5. Akceptacja zarówno uczuæ pozytywnych, jak i negatywnych. Intuicja wyra¿a siê za pomoc± my¶li, ale równie czêsto za pomoc± uczuæ. Ten kana³ musi wiêc byæ otwarty. A otwarto¶æ dla uczuæ to nic innego, jak pozwalanie na Ich istnienie l odczuwanie, bez uto¿samiania siê z nimi czy zatracania siê w nich.
6. Ufno¶æ. Ufno¶æ to otwarto¶æ na b³êdy. Pozwól sobie je pope³niaæ. Je¿eli wszystko, co robisz, musi byæ perfekcyjne – nie jest to prawdziwe zaufanie, ale ¿±danie gwarancji. Ufaj swojej intuicji, ale nie wymagaj, aby wszystko zawsze siê udawa³o. Oczywi¶cie twoja intuicja nigdy siê nie pomyli, lecz wybory podejmowane inaczej mog± byæ b³êdne. Pozwól sobie na to.
Poza tym, tworzenie swojego szczê¶cia oprzyj na w³asnych decyzjach. Ufaj sobie bardziej ni¿ radom innych osób. Owszem, szanuj inne autorytety, ale ty b±d¼ dla siebie najwy¿szym.
7. Spontaniczno¶æ. Nie zawsze b±d¼ do koñca przygotowany i zorganizowany. Nie trzymaj w zanadrzu planu na sytuacjê awaryjn±. Oczywi¶cie nie ma nic z³ego w byciu przygotowanym, ale od czasu do czasu pozwól sobie na wiêcej spontaniczno¶ci: przyjmij nieoczekiwane zaproszenie, skorzystaj z nadarzaj±cej siê okazji. Nie postêpuj zawsze w³a¶ciwie i racjonalnie. B±d¼ spontaniczny.
NARZÊDZIA ROZWIJANIA ¦WIADOMEJ INTUICJI
W rozwoju ¶wiadomej intuicji potrzebne nam s± powy¿sze cechy, a tak¿e nastêpuj±ce narzêdzia:
1. Medytuj przez 15-20 minut raz lub dwa razy dziennie. Prowad¼ samoobserwacjê trzy razy dziennie, poprzedzon± 20 swobodnymi oddechami. Zwracaj uwagê na przeb³yski intuicji. Medytacja i oddychanie oczyszczaj± kana³y dla intuicji.
2. Zamknij oczy, obróæ siê kilka razy, tak aby straciæ orientacjê w przestrzeni. Bez otwierania oczu poruszaj siê po pokoju. Id¼ na wyczucie. Niech obudzi siê twoja wewnêtrzna zdolno¶æ widzenia. Nie próbuj zgadywaæ, gdzie jeste¶ czy z czym siê zderzasz. Niczego nie identyfikuj. Po prostu b±d¼ obecny w tym, czego do¶wiadczasz, poruszaj±c siê powoli w ciemno¶ciach i kieruj±c siê jedynie swoim wewnêtrznym przeczuciem. Wykonuj to æwiczenie przez 5 minut, 3-4 razy na tydzieñ. Mo¿esz te¿ æwiczyæ w ogrodzie lub lesie, ale upewnij siê wcze¶niej, ¿e nie ma w pobli¿u urwisk ani niczego, o co móg³by¶ siê zraniæ.
3. Æwicz umys³, który jest nie tylko intelektem i racjonalno¶ci±. Jest on narzêdziem intuicji, i to nie tylko jego prawa pó³kula. Owszem, ta czê¶æ jest najbardziej intuicyjna, ale intuicjê wspieraj± równie¿ inne czê¶ci umys³u. Naucz siê obcego jêzyka, ucz siê na pamiêæ wierszy, listy zakupów itd. Codziennie przeznacz na to 10-15 minut.
4. Æwicz „burzê mózgu” – na g³os albo pisemnie. Je¿eli masz podj±æ jak±¶ decyzjê, usi±d¼, we¼ kartkê l zapisz wszystkie argumenty „za” po jednej stronie, a „przeciw” po drugiej. Pisanie stymuluje twórcz± stronê umys³u i otwiera intuicjê. Nastêpnie „prze¶pij siê” ze wszystkimi pomys³ami. Zasypiaj±c, wydaj swojemu umys³owi instrukcjê poszukania intuicyjnej odpowiedzi do nastêpnego rana. Twoja intuicja bêdzie dzia³aæ podczas snu.
5. ¦wiadomie popro¶ o odpowied¼: „Muszê znaæ odpowied¼ i podj±æ tê decyzjê do jutra, do godziny 9.00. Dziêkujê”. I zapomnij o tym. Intuicja dzia³a najlepiej wtedy, gdy umys³ racjonalny nie zajmuje siê dan± spraw±.
6. Dzia³aj pod wp³ywem intuicji. Je¿eli siê na ni± otworzysz, sama siê pojawi. Zacznij od ma³ych kroczków, nie od powa¿nych decyzji, gdy¿ mo¿e siê okazaæ, ¿e to nie intuicja podsuwa ci rozwi±zanie, ale twoja bujna wyobra¼nia i nie u¶wiadomione pragnienie. Tak wiêc, je¿eli poczujesz nieodparte pragnienie, aby rozdaæ wszystko, co posiadasz. l zamieszkaæ na pustkowiu, z dala od innych, za-stanów siê chwilê, czy nie jest to przypadkiem chêæ ucieczki od ¿ycia. B±d¼ otwarty i s³uchaj prawdziwych przeb³ysków intuicji. Kiedy ju¿ nabierzesz do¶wiadczenia z drobnymi decyzjami, przejd¼ do powa¿niejszych, ale dopiero wówczas, gdy nauczysz siê odró¿niaæ intuicjê od wyobra¼ni l nie u¶wiadomionych pragnieñ.
7. Szczerze spodziewaj siê i pragnij pojawienia siê intuicji. Ws³uchuj siê w pierwsz± my¶l lub uczucie. Druga my¶l – najczê¶ciej w±tpliwo¶æ – przewa¿nie pochodzi od którego¶ z ministrów, który chce nas namówiæ do powrotu do racjonalno¶ci.
Kiedy w mniejszym stopniu bêdziemy siê opieraæ na racjonalnym umy¶le, a bardziej na intuicji, na pocz±tku bêdziemy siê czuæ dosyæ niepewnie. Przejdziemy przecie¿ z bezpieczeñstwa w nieznane. Jednak po tym pierwszym okresie niepewno¶ci odkryjemy, ¿e mamy, zawsze mieli¶my i bêdziemy mieæ do dyspozycji ogromn± moc wszech¶wiata.
W ka¿dej chwili mo¿emy po ni± siêgn±æ, gdy¿ nale¿y do nas.
C. Sisson Podró¿ w g³±b siebie
http://zenforest.wordpress.com/tag/colin-sisson/komentarz ....
Intuicja jest czym¶ bardzo osobistym i zwi±zanym z nami, a jednocze¶nie czym¶ obiektywnym i bez przywi±zañ. Nie wp³ywamy na ni± w ¿aden sposób. Po prostu jest.
Rozpoznanie w³a¶ciwe, oczywiste, a jednak autor tego rozpoznania za wszelka cenê pragnie udowodniæ, ¿e Intuicja jest JEGO.
Intuicja jest wszystkim, czym nie jest racjonalno¶æ – dlatego ludzie opieraj± siê jej i nawet zaprzeczaj± jej istnieniu. Kogo¶, kto tak robi, mo¿na porównaæ do cz³owieka, który ma telefon, ale z niego nie korzysta, bo nie ma z kim rozmawiaæ.
I tu równie¿ ci±goty do antropomorfizowania Intuicji . Jakby jaki¶ wewnêtrzny g³os mu kaza³ rozmawiaæ z KIM¦. Wg. Sissona Intuicja z za³o¿enia musi mieæ ¼ród³o , emitenta, KOGO¦, czyli automatycznie nasuwa mu sie wniosek ¿e jest to JA.
Kiedy zaprzeczamy istnieniu intuicji, nie mo¿emy jej skutecznie u¿ywaæ do swojego dalszego rozwoju. Ci±gle bêdziemy j± mieli, ale nie bêdziemy jej ufaæ, a tym samym pozbawimy siê cennego narzêdzia, które mo¿e nas po³±czyæ z naszym prawdziwym Ja.
Jest to zupe³nie bezpodstawny wniosek, gdy¿ jak mo¿na jednocze¶nie uznawaæ, ¿e nie ma siê kontroli nad Intuicj± pochodz±c± spoza rzeczy poznawalnych, spoza umys³u , niby z wnêtrza (tak siê wydaje) a jakby .. .z nik±d konkretnie , a jednocze¶nie twierdziæ, ¿e owo niepoznawalne ¬ród³o to "prawdziwe JA " . Jest to jedynie za³o¿enie bez ¿adnego pokrycia. Niczym innym jest jak wiar±.
Równie dobrze mo¿na by wnioskowaæ, ¿e Intuicja to g³os inteligencji zewnêtrznej wobec tego co siê uwa¿a za siebie. Albo te¿ , inny wniosek - ¿e ¿adnego JA tak na prawdê nie ma
Jest tylko TO ¿ycie .
Obecnie pojawia siê wielu "guru" , my¶licieli, filozofów, którzy przedk³adaj± propozycje interpretacji siebie, usi³uj± wyja¶niæ niewyja¶nialne jednocze¶nie twierdz±c ,¿e wiedz± KIM JESTE¦ .
Tak czy inaczej nikt nie moze tego za cz³owieka zrobiæ. Nikt i nic nie zast±pi indywidualnego rozpoznania. Takim duchowym fast foodom nale¿y siê uwa¿nie przyjrzeæ zanim cz³owiek zdecyduje siê wydaæ kasê na takie spotkanie.
I jeszcze z ulotki informacyjnej
Zazwyczaj poczucie tego kim jeste¶my jest rezultatem wszystkich niekwestionowanych
nie¶wiadomych przekonañ jakie mamy na swój temat; przekonañ przejêtych od naszych rodziców,
bliskich czy od kultury w której ¿yjemy. Nasze widzenie siebie jest tak¿e rezultatem wszystkich lêków
jakie nosimy na swój temat, os±dów oraz wypieranych bolesnych emocji.
Bycie Obecnym w sobie pozwala nam po³±czyæ siê z “Ja” którego nie mo¿na opisaæ s³owami,
które jest bezczasowe i nieprzemijalne. Ta podró¿ do przebudzenia siê do swej prawdziwej natury
mo¿e byæ dokonana tylko przez nas samych, we w³asnym wnêtrzu.
Na warsztacie Kim Jestem? bêdziemy praktykowaæ Obecno¶æ z:
- z tym co czujemy o sobie i o tym kim jeste¶my
- z naszymi najwiêkszymi lêkami o tym kim my¶limy lub obawiamy siê, ¿e jeste¶my
- z naszymi najbardziej niechcianymi, nieprzyjemnymi dla nas emocjami o sobie jak: wstyd,
poczucie winy, odrzucanie siebie
- z uczuciami zawartymi w gloryfikowaniu siebie, którym wypieramy nasze prawdziwe emocje
- z naszymi uto¿samieniami, na bazie których opieramy nasze ¿ycie i wybory ¿yciowe
- oraz z tym jak widzimy siebie w ¶wiecie i z innymi lud¼mi
http://www.colinsisson.com/images/stories/PDF/KIM_JESTEM_Spotkanie_z_Cieniem_2012_Zaproszenie.pdf praca na wymienionych aspektach tak czy inaczej siê odbywa ka¿dego dnia. Co za¶ do JA - tak nieokre¶lonego , jak opisuje siê je w tej ulotce - to mo¿na sobie od razu darowaæ hahaha.
JA, KTÓREGO NIE MO¯NA OPISAÆ NIE ISTNIEJE.